Κάποια στιγμὴ ἡ Ἱστορία σταμάτησε μπροστά σου Εὐρώπη. Ἄστραψε ἡ ἀστραπή της στὸν κατασκότεινο οὐρανό σου, σὲ φώτισε. Κι ἤσουν πιὸ σκοτεινὴ ἀπὸ τὸ σκοτάδι. Φτωχή, γυμνὴ σχεδὸν ρακένδυτη κι ἀκάθαρτη, στὸ αἷμα τῶν εἰδώλων βουτηγμένη. Ἤσουν τυφλή, κι ἐκείνη τὴν στιγμὴ σὲ φίλησε στὰ μάτια. Κι ἄνοιξαν! Τὴν εἶδες! Τὴν Ἱστορία!

Τὸν εἶδες!

Ἦταν Αὐτός! Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἡ Ἱστορία τοῦ κόσμου ὅλου. Αὐτὸς ποὺ εἶναι τὸ νόημα καὶ ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς Ἱστορίας. Αὑτὸς ποὺ εἶναι ὁ Κυβερνήτης τῆς Ἱστορίας. Αὐτὸς ποὺ πρόσμενες ἀπρόσμενα κι ὄριστα ποθοῦσες. Πῶς ἔλαμπε! Καὶ πόσο ντράπηκες μπροστά Του! Μὰ Ἐκεῖνος δὲν σὲ ντράπηκε, δὲν ἀηδίασε τὴν ζοφερὴ μορφή σου. Ἄνοιξε εὐθὺς τὶς φλέβες Του, πῆρε νὰ πλένει τὴν βρωμιά σου μὲ τὸ Αἷμα Του.Ἔλαμψες. Σὲ ἔντυσε βασίλισσα.

Σὲ τίμησε καὶ Τὸν προσκύνησες. Σὲ δόξασε, καὶ τὸν ἀγάπησες μὲ πάθος. Κι ἀπέδειξες σὲ Κολοσσαῖα, σὲ βουνὰ καὶ θάλασσες, σὲ κατακόμβες καὶ σπηλιὲς τῆς γῆς τὴν φλογερὴ ἀγάπη σου γι᾽ Αὐτόν. «Ποῦ εἶναι τὰ λιοντάρια;», φώναζες, ὅταν οἱ ὄχλοι μανιασμένοι οὔρλιαζαν διψώντας αἷμα. Πάλεψες μὲ τίγρεις καὶ λιοντάρια, μὲ λεοπαρδάλεις καὶ φίδια, μὲ ταύρους κι ὅλα τὰ θεριά. Ἀνέβηκες σὲ σχάρες πυρωμένες, κόχλασες μὲς σὲ καζάνια φοβερά, σ᾽ ἔκαψαν σὲ στύλους ἀλειμμένους μὲ πίσσα.

Νίκησες!

Νίκησε Αὐτὸς ποὺ ἦταν ἡ ἀγάπη σου, ἡ δόξα σου, τὸ φῶς τῆς ἄλλοτε πικρῆς καὶ σκοτεινῆς ζωῆς σου.

Ἅπλωσες τότε τὸ φῶς Του ἀπ᾽ ἄκρη σ᾽ ἄκρη τῶν χωρῶν σου καὶ πέρα ἀκόμη ἀπ᾽ αὐτές. Ἔλαμψαν οἱ ὁλόλαμπροι ναοί Του σὲ πόλεις, κάμπους καὶ βουνὰ καὶ σὲ ἀπόμερα χωριά.

Ὢ Εὐρώπη!

Ποιός θὰ σοῦ θυμίσει τὴν ἱστορία σου; Αὐτὸ ποὺ εἶχες κι ἔχασες καὶ πρέπει πάλι νὰ κερδίσεις…

Ποιός θὰ θυμίσει στὴν Εὐρώπη τὴν ἱστορία της, τὶς ρίζες της, τὸ χτές; Τότε ποὺ κραύγασε μὲ ἀγωνία, πόνο καὶ λαχτάρα φλογερὴ στὸν φλογερὸ Ἀπόστολο: «διαβάς… βοήθησον ἡμῖν»…

Κι ἐκεῖνος ἄκουσε τὴν φωνή της κι ἔκανε τὸ μεγάλο ἅλμα! Ἀνήσυχος ὅρμησε σὰν λιοντάρι γιὰ νὰ καταστρέψει τὸ σατανικὸ βασίλειο καὶ νὰ ὁδηγήσει στὸν Χριστὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Εὐρώπη, ὅλη τὴν οἰκουμένη! Πάτησε τότε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ πόδι του στὴν θρυλικὴ Μακεδονία, τὴν δόξα τῆς Ἑλλάδος, τὴν ἄκρη, τὴν πύλη τῆς Εὐρώπης.

Ποιός θὰ θυμίσει στὴν Εὐρώπη;…

Πῶς ἔγινε, ἀλήθεια, κι ἄλλαξε ἡ τιμημένη τ᾽ οὐρανοῦ; Ἔβγαλε τὸν Σταυρὸ ἀπ᾽ τὴν καρδιά της, τὸν ἔραψε στὴν πλάτη της, ἔκανε τὸ ματωμένο σύμβολο τῆς ἐλευθερίας αἱμοβόρο ὅπλο τυραννίας, ρήμαξε χῶρες καὶ λαούς, κι αὐτὴ τὴν Βασιλεύουσα τῆς γῆς.

Ἄλλαξε ἡ Εὐρώπη τὴν ἀγάπη της. Ζήλεψε τοῦ κόσμου τὴν δόξα, τὰ πρωτεῖα, τὰ πλούτη, τὶς τιμές.

Κι αὐτὴ ποὺ ἦταν ἥλιος ἀγάπης καὶ χαρᾶς, ἔγινε τυραννία τῶν ψυχῶν· ἡ ἄλλοτε κοινωνία τῆς ἐλευθερίας ἔγινε ἱεροεξεταστικὴ δουλεία τῶν πνευμάτων. Κι ἡ ἀποστασία της πῆρε κατήφορο φρικτὸ καὶ τελειωμὸ δὲν ἔχει…

Σήμερα πιὰ κατάντησε στὸ μίσος. Ἡ Εὐρώπη τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης μίσησε τὸν Χριστό. Μισεῖ τὸ φῶς, μισεῖ τὴν ἀλήθεια, μισεῖ τὴν ἀγάπη, μισεῖ τὴν ζωή. Ἕνα «θεὸ» πιὰ ἔχει καὶ λατρεύει καὶ προσκυνᾶ: τὸ χρῆμα! Γι᾽αὐτὸ καὶ πίνει τῶν λαῶν τὸ αἷμα ἀχόρταγη. Ἀπομυζᾶ τόν κόπο καὶ τὸν ἱδρώτα τῆς Ἀσίας, τῆς Ἀφρικῆς, αὐτῶν τῶν, κατὰ τὴν γνώμη της, «παιδιῶν ἑνὸς κατώτερου Θεοῦ». Πεντέξι αἰῶνες τώρα τοὺς ἔστειψε. Καὶ λίγα μόλις χρόνια πρὶν αἱματοκύλισε ὅλη τὴν γῆ, τὴν ἔσπειρε μὲ κόκκαλα παιδιῶν, τὴν πότισε μὲ αἷμα ἀθῶο.

Εὐρώπη, ποῦ κατάντησες!

Ποιός θὰ σοῦ θυμίσει, Εὐρώπη;

Ποιὸς θὰ θυμίσει στὴν Εὐρώπη!…

Πηγή: Περιοδικό «Ο Σωτήρ»

Ὁ κόσμος εἶναι ὅπως οἱ μέλισσες. Ἂν χτυπήσης τὴν κυψέλη, οἱ μέλισσες βγαίνουν ἔξω καὶ ἀρχίζουν «βούου…» καὶ γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὴν κυψέλη ἀναστατωμένες.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ εἶναι ὁ µεγάλος δράκοντας πού ἐπί δεκαετίες τώρα ἀπειλεῖ τήν Ὀρθοδοξία, χωρίς νά προκαλεῖ ὅµως τήν ἀνάλογη ἀνησυχία στούς κληρικούς καί τούς λαϊκούς.

Συνήθως στή χώρα µας οἱ δραστηριότητες τῶν οἰκουµενιστῶν φτάνουν ὡς εἰδήσεις τοῦ ἐξωτερικοῦ δελτίου, µιά καί ἐκτός τῆς χώρας λαβαίνουν χώρα, χωρίς νά προκαλοῦν πολύ. ∆έν ἔχουν τό θάρρος ἀκόµη οἱ µεγαλόσχηµοι κληρικοί τοῦ οἰκουµενισµοῦ νά συγχρωτιστοῦν καί νά συµπροσευχηθοῦν µέ τούς αἱρετικούς ἐντός τῆς Ἑλλάδος, γιατί γνωρίζουν ὅτι οἱ ἀντιδράσεις θά εἶναι δυναµικές. Αὐτός εἶναι ὁ βασικός λόγος πού ἡ ἀνησυχία τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἶναι µειωµένη.

∆έν πρέπει ὅµως νά ἀδιαφοροῦµε γιά τό τί συµβαίνει σέ διάφορα µέρη τοῦ κόσµου καί τί σχέδια ἀπεργάζονται οἱ ἀδίστακτοι οἰκουµενιστές, οἱ ὁποῖοι φιλοδοξοῦν νά τούς γράψει ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία ὡς µεγάλους πρωταγωνιστές τοῦ ὁράµατος τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως καί ἐπιµένουν νά ἀδιαφοροῦν τό τί γράφει ἡ ἱστορία γιά τούς ἑτερόδοξους καί φιλενωτικούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν διαπράξει ἐγκληµατικές πράξεις εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅταν µελετήσει κανείς τίς σελίδες της, συµπεραίνει ἀσφαλῶς ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί σκέφτονται καί ἀποφασίζουν ἀντιχριστιανικῶς! ∆υστυχῶς, ἔτσι συµβαίνει πάντα µέ τούς αἱρετικούς. Ἐπιµένουν φανατικῶς καί χωρίς φόβο Θεοῦ, γιά νά πετύχουν ἰδιοτελεῖς καί ἐγκόσµιους σκοπούς καί ὄχι βέβαια γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀκεραιότητα τῆς µιᾶς Ἐκκλησίας, δηλαδή τῆς Ὀρθοδοξίας.

Οἱ οἰκουµενιστές εἶναι ἐπικίνδυνοι καί πρέπει πάντα νά παρακολουθοῦµε τίς δραστηριότητές τους. Ὅµως οἱ ἐγχώριοι µητροπολίτες δέν εὐκαιροῦν γιά κάτι τέτοιο. Ἔχουν ἄλλες ἀπασχολήσεις. ∆ραστηριοποιοῦνται γύρω ἀπό τόν ἑαυτό τους, διοργανώνουν πολυδάπανες καί προκλητικές φιέστες γιά τήν προβολή τους, προκειµένου νά ἱκανοποιήσουν τό φοβερό πάθος τῆς φιλοδοξίας, νά ἀποσπάσουν τό χειροκρότηµα, χωρίς νά ἔχουν πετύχει κάτι σπουδαῖο στή µητρόπολή τους. ∆υστυχῶς τό φρόνηµά τους εἶναι ἀµιγῶς κοσµικό καί γίνεται ἡ αἰτία νά µένουν ἀδιάφοροι καί ράθυµοι ἀπέναντι στούς οἰκουµενιστές ἤ νά σύρονται «λόγῳ ὑπακοῆς» ἀπό τούς ἐνοίκους τοῦ Φαναρίου. Εἶναι µάταιο νά περιµένει κανείς εὐαισθησία σέ θέµατα πίστης, ἀλλά καί ἠθικῆς, ἀπό ἀνθρώπους πού βιώνουν τήν ἀρχιερωσύνη τους µέ τρόπο ἀριστοκρατικό, φιλόδοξο, φιλήδονο καί φιλάργυρο. Ἄς µή θεωρηθοῦν τά λόγια µου αὐτά ὑπερβολικά καί συκοφαντικά. Ἐπιβεβαιώνονται σχεδόν καθηµερινά µέ τά ἀρχιερατικά συλλείτουργα στίς πανηγύρεις ἱερῶν ναῶν καί στά ὀνοµαστήρια τῶν µητροπολιτῶν. Εἶναι καιρός οἱ ἁπλοί κληρικοί καί µοναχοί, ἀλλά καί οἱ πιστοί, νά ἀναπληρώσουν τό κενό πού δηµιουργοῦν οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται εἰς τόπον Χριστοῦ, ὄχι ὅµως πάντοτε καί εἰς τύπον. Χρειάζεται εὐαισθητοποίηση στά θέµατα τῆς πίστης καί ἱερός ζῆλος, πού δέν θά ἀφήνουν τούς οἰκουµενιστές νά ἔχουν ἀποτελέσµατα στίς προσπάθειές τους.

Ὁ λόγιος ἁγιορείτης µοναχός Θεόκλητος ∆ιονυσιάτης τό 1964, σχολιάζοντας τήν τότε ἐπικρατοῦσα ἐκκλησιαστική κατάσταση, πού δέν διαφέρει σχεδόν καθόλου ἀπό τή σηµερινή, ἔλεγε: «Ἀφήνοµεν κραυγήν πόνου διά τό κατάντηµά µας. Εἰς τόσην καθίζησιν ὀρθοδόξου φρονήµατος ἐφτάσαµε, εἰς τόσην ἀφιλοτιµίαν, ὥστε σπανίως νά ἀκούεται µία φωνή διαµαρτυρίας, µία φωνή, ἕνα σφύριγµα ὀρθοδόξου ποιµένος, ἐν ὄψει ἐπιδροµῆς τῶν κατολίκων; Γνωρίζουν οἱ ἡµέτεροι, ὅτι οἱ Λατῖνοι πανηγυρίζουν τόν ἐπερχόµενον ἐκλατινισµόν µας;» (Ὀρθόδοξα µελετήµατα, 1974, σελ.63).

Ἡ ἀγωνία τοῦ ἀείµνηστου Γέροντα Θεόκλητου ἄς γίνει καί δική µας ἀγωνία, γιατί πολλά δεινά θά µᾶς φέρουν οἱ οἰκουµενιστές, ἐάν δέν περιοριστοῦν µέ τίς δυναµικές µας ἀντιδράσεις.

Πηγή: (Ορθόδοξος Τύπος, 3/7/2015), Θρησευτικά

Ὁ Παναγιώτης Μαυρίκος πού εἶναι ἰδιοκτήτης καί Διευθυντής τῆς ἡμερήσιας Ἐφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΗ δημοσίευσε σήμερα ἄρθρο ἑνός ἀγνώστου μου Ἀριστοτέλη Βασιλάκη μέ τό ὁποῖο ἐκδικεῖται τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς καί τό πρόσωπό μου βρίζοντάς με σάν «ἀνάξιο Ἱεράρχη πού βεβηλώνω τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας» καί ὅτι δῆθεν «διαπλέκομαι μέ πολιτικούς καί ἐπιχειρηματίες καί ὅτι ἀκόμη χειρότερα δέν πρέπει νά ρίχνω μύδρους κατά τῶν ὁμοφυλοφίλων τήν ἴδια στιγμή πού ἡ αὐλή μου πνίγει τό κουνέλι» δηλ. ἔχω συνεργάτες μου ὁμοφυλόφιλα πρόσωπα τά ὁποῖα ἐγώ παρά τούς λόγους μου δῆθεν ἀνέχομαι.  Στό ἴδιο ἀπαράδεκτο δημοσίευμα καθυβρίζει τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ καί τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟ. Αὐτά τά ἀνυπόστατα ψεύδη τῶν δύο παρά πάνω εἶναι ἡ ἐκδίκηση τοῦ Παναγιώτη Μαυρίκου ὅπως δήλωσε στήν δικηγόρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς κ. Βάϊα Στεργιοπούλου ἐπειδή ὅπως γνωρίζει ὅλη ἡ Ἑλλάδα ἡ Ἐφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ στίς 28/11/2012, 2 καί 9/12/2012 δημοσίευσε πρωτοσέλιδα ἄρθρα «ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΥΧΟ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ» ἰσχυριζόμενη ὅτι δῆθεν εἶχε ἀποδεικτικό ὑλικό καί εἰδικώτερα DVD πού ἔδειχνε ἐν ἐνεργείᾳ ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού ὑπηρετεῖ στήν Πελοπόννησο νά ἀσχημονεῖ μέ νεαρό Ἀλβανό.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 3^ῃ Ἰουλίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ὁ Παναγιώτης Μαυρίκος πού εἶναι ἰδιοκτήτης καί Διευθυντής τῆς ἡμερήσιας Ἐφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΗ δημοσίευσε σήμερα ἄρθρο ἑνός ἀγνώστου μου Ἀριστοτέλη Βασιλάκη μέ τό ὁποῖο ἐκδικεῖται τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς καί τό πρόσωπό μου βρίζοντάς με σάν «ἀνάξιο Ἱεράρχη πού βεβηλώνω τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας» καί ὅτι δῆθεν «διαπλέκομαι μέ πολιτικούς καί ἐπιχειρηματίες καί ὅτι ἀκόμη χειρότερα δέν πρέπει νά ρίχνω μύδρους κατά τῶν ὁμοφυλοφίλων τήν ἴδια στιγμή πού ἡ αὐλή μου πνίγει τό κουνέλι» δηλ. ἔχω συνεργάτες μου ὁμοφυλόφιλα πρόσωπα τά ὁποῖα ἐγώ παρά τούς λόγους μου δῆθεν ἀνέχομαι.  Στό ἴδιο ἀπαράδεκτο δημοσίευμα καθυβρίζει τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ καί τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟ. Αὐτά τά ἀνυπόστατα ψεύδη τῶν δύο παρά πάνω εἶναι ἡ ἐκδίκηση τοῦ Παναγιώτη Μαυρίκου ὅπως δήλωσε στήν δικηγόρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς κ. Βάϊα Στεργιοπούλου ἐπειδή ὅπως γνωρίζει ὅλη ἡ Ἑλλάδα ἡ Ἐφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ στίς 28/11/2012, 2 καί 9/12/2012 δημοσίευσε πρωτοσέλιδα ἄρθρα «ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΥΧΟ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ» ἰσχυριζόμενη ὅτι δῆθεν εἶχε ἀποδεικτικό ὑλικό καί εἰδικώτερα DVD πού ἔδειχνε ἐν ἐνεργείᾳ ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού ὑπηρετεῖ στήν Πελοπόννησο νά ἀσχημονεῖ μέ νεαρό Ἀλβανό.

 Γιά νά προσδώσει κῦρος σέ αὐτό τό ὅπως ἀπεδείχθη δικαστικά μεγάλο ψέμμα καί συκοφαντία σέ βάρος τῆς Ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας, ἡ Ἐφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ καί ὁ συντάκτης Ἄρης Σπίνος ἰσχυρίστηκαν ὅτι δῆθεν  τό ἀποδεικτικό ὑλικό τό εἶχαν δώσει σέ 5 Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού δέν κατονόμαζαν μεταξύ τῶν ὁποίων καί σέ μένα πού κατονόμαζαν, μέ ἀποτέλεσμα νά προκληθεῖ σύγχυση καί προβληματισμός στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς βάρος μου. Κατόπιν αὐτῶν ὑπέβαλα μήνυση ἐνώπιον τῶν ποινικῶν Δικαστηρίων γιά δυσφήμιση καί συκοφαντική δυσφήμιση καί τακτική ἀγωγή ἀποζημιώσεως γιά ἠθική βλάβη. Στά ποινικά δικαστήρια πού δικάστηκε ἡ ὑπόθεση κατά τοῦ Παναγιώτη Μαυρίκου καί Ἄρη Σπίνου καί οἱ δύο δήλωσαν ὅτι οὐδέποτε μοῦ ἔδωσαν ἀποδεικτικό ὑλικό ἐναντίον συναδέλφου Ἱεράρχου τῆς Πελοποννήσου καί δημοσίευσαν τήν σχετική δήλωση στήν Ἐφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ τῆς 15/5/2014 ἀρ. φύλλου 15553 μέ τίτλο «ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ» ὅπως ἀκριβῶς εἶναι τό παρατιθέμενο δημοσίευμα καί δήλωσαν ἐνώπιον τῶν δικαστικῶν ἀρχῶν ὅτι μοῦ ζητοῦν συγγνὠμη καί ὅτι ἦταν δῆθεν «προϊόν παραπληροφόρησης». Κατόπιν αὐτοῦ ὡς Ἐπίσκοπος τούς συνεχώρησα. Μήνυση ὅμως καί ἀγωγή ἐναντίον τους εἶχε καταθέσει καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τά ψεύδη καί τίς συκοφαντίες πού εἶχαν δημοσιεύσει μέ τά προαναφερόμενα ἄρθρα γιά ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτη τῆς Πελοποννήσου. Ὅταν ἐξεδικάσθη ἡ τακτική ἀγωγή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐναντίον τους ἐζήτησα ὅπως ἦταν εὐνόητο γιά νά ἀποσυρθεῖ ἡ ἀγωγή νά δηλώσουν δημόσια καί μέ πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα στό ἔντυπό τους ὅτι ὅλα ὅσα ἔγραψαν γιά Μητροπολίτη τῆς Πελοποννήσου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ψεύδη καί δέν εἶχαν στά χέρια τους κανένα ἀποδεικτικό στοιχεῖο. Ἐπειδή ἀρνήθηκαν νά τό κάνουν ἡ ἀγωγή δικάστηκε ἐνώπιον τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Πειραιῶς καί ἐξεδόθη ἡ ὑπ’ἀριθ. 577/2015 Ἀπόφαση Του μέ τήν ὁποία ἔγινε δεκτή ἡ ἀγωγή καί ὑποχρεώθησαν νά καταβάλουν στήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς τό ποσόν τῶν 10.000 Εὐρώ. Ἡ ἀπόφαση κατέστη τελεσίδικη καί ἀμετάκλητη καί ἐπειδή τά χρήματα αὐτά ἀνήκουν στό ΝΠΔΔ τῆς Μητροπόλεως καί ὄχι στό προσωπό μου καί θά ἦταν ἀπιστία ἐκ μέρους μου νά μήν τά διεκδικήσει ἡ Μητρόπολη καί ἐπειδή δέν ἀνευρέθη κανένα περιουσιακό στοιχεῖο στόν Παναγιώτη Μαυρίκο καί Ἄρη Σπίνο ἡ Ἱ. Μητρόπολη κατέθεσε στἰς 19/6/2015 ἐνώπιον τοῦ Εἰρηνοδικείου Πειραιά αἴτηση κατασχέσεως τῶν σημάτων τῆς Ἐφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΗ καί ΑΚΡΟΠΟΛΗ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ πού εἶναι τά μόνα περιουσιακά στοιχεῖα πού φέρεται νά ἔχει ὁ ἰδιοκτήτης καί ἐκδότης Παναγώτης Μαυρίκος πού θά δικαστεῖ στίς 20/10/2015 καί ἐνέγραψε τήν αἴτηση κατασχέσεως τῶν σημάτων στήν Διεύθυνση Ἐμπορικῆς Ἰδιοκτησίας τῆς Γ.Γ. Ἐμπορίου καί Προστασίας Καταναλωτή τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομίας μέ ἀριθμ. Πρωτ. 68568/24.6.2015 καί 68569/24.6.2015. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ἐπηκολούθησε τό σημερινό  δημοσίευμα πού ἀποτελεῖ τήν ἐκδίκηση τοῦ Παναγιώτη Μαυρίκου γιά τήν ὁποία δηλώνω ὅτι δέν πρόκειται νά τόν συγχωρήσω διότι προσέβαλε ὄχι τό πρόσωπό μου γεγονός πού θά μποροῦσα νά συγχωρήσω μιμούμενος τόν Χριστό ἀλλά τούς Κληρικούς καί Λαϊκούς συνεργάτες μου πού καθημερινῶς χύνουν αἷμα γιά νά διακονήσουν τήν Ἐκκλησία καί τόν συνάνθρωπο γιατί δέν εἶναι εὔκολο στίς ἡμέρες μας νά προσφέρεις 6.000 μερίδες φαγητό τήν ἡμέρα χωρίς κανένα οἰκονομικό πόρο καί νά λειτουργεῖς Κατασκηνώσεις 2.500 νέων καί νεανίδων καί Ραδιοφωνικό Σταθμό παγκοσμίου ἐμβέλειας.

Τέλος καλῶ δημόσια τούς συκοφάντες μου Παναγιώτη Μαυρίκο καί Ἀριστοτέλη Βασιλάκη νά καταθέσουν ἄμεσα στόν Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Πειραιῶς καί στήν Ἀρχιγραμματεία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁποιοδήποτε στοιχεῖο ἰσχυρίζονται ὅτι ἔχουν ἐναντίον Κληρικῶν ἤ Λαϊκῶν συνεργατῶν μου γιατί δέν ὑφίσταται ΤΙΠΟΤΑ καί γιατί πλησίον μου δέν μποροῦν νά εὐδοκιμήσουν οὔτε δευτερόλεπτο τέτοια πρόσωπα. Ἄν εἶχαν τό παραμικρό στοιχεῖο θά τό εἶχαν χρησιμοποιήσει ἀσφαλῶς στά Δικαστήρια πού προηγήθησαν.

Ἤδη κατετέθη μήνυση γιά ἐξύβριση, δυσφήμιση καί συκοφαντική δυσφήμιση καί τῶν Παναγιώτη Μαυρίκου καί Ἀριστοτέλη Βασιλάκη ἐνώπιον τῶν Ποινικῶν ἀρχῶν καί Ἀστική ἀγωγή ἀποζημιώσεως.

Εἶναι θλιβερό στό χῶρο τῆς δημοσιογραφίας καί ἐνημέρωσης νά ὑπάρχουν πρόσωπα πού βασιζόμενα δυστυχῶς στήν ἐπιείκεια τοῦ Νόμου καί στήν ἐπιείκεια τῶν Δικαστῶν νά δολοφονοῦν συνειδήσεις καί νά ἀμαυρώνουν ζωές.

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή:Ακτίνες

(Ματθ. η’ 28-34, θ’ 1)

Οι άνθρωποι είναι άδικοι με το Θεό, γι’ αυτό και εξοργίζονται μαζί Του. Ποιός έχει το δικαίωμα όμως να εξοργιστεί εναντίον οποιουδήποτε και μάλιστα εναντίον του Θεού;

Οι άθεοι κλείνουν το στόμα τους και σκέφτονται: «Ας μην αναφέρουμε το όνομα του Θεού, ώστε να εξαφανιστεί απ’ αυτόν τον κόσμο». Ανόητοι άνθρω­ποι! Τα στόματά σας είναι μια μικρή μειονότητα στο εύρος του κόσμου. Έχετε δει η ακούσει πώς δίνει φωνή στο ποτάμι ένα φράγμα; Αν δεν ήταν το φράγμα, το ποτάμι δε θ’ ακουγόταν, θα ήταν μουγγό. Το φράγμα όμως άνοιξε το λαρύγγι του και κάθε μικρή σταγόνα απέκτησε γλώσσα.

Το δικό σας φράγμα θα κάνει το ίδιο: θ’ ανοίξει το λαρύγγι των άλαλων και θα διδάξει τους βωβούς να μιλήσουν. Αν τα χείλη σας πάψουν να ομολογούν το όνομα του Θεού, η καρδιά σας θα γεμίσει με φόβο όταν ακούσετε να τον ομολογούν οι άσοφοι και οι βουβοί. Αλήθεια σας λέω: Αν εσείς σιωπήσετε, οι λίθοι κεκράξονται. Ακόμα κι αν δε μιλήσει κανένας άνθρω­πος στη γη, θ’ αποκτήσει φωνή το χορτάρι. Ακόμα κι αν αποκηρύξουν το όνομα του Θεού όλοι οι άνθρωποι, αυτό θα γραφτεί στο ουράνιο τόξο, στον ουρανό, θα χαραχτεί με φωτιά σε κάθε χόρτο, σε κάθε κόκκο άμμου. Τότε η άμμος θα μετατραπεί σε άνθρωπο κι ο άνθρωπος σε άμμο.

«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλει το στερέωμα, ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νυξ νυκτί αναγγέλλει γνώσιν» (Ψαλμ. ιη' 2, 3). Αυτά μας απαγγέλει ο ιερός Ψαλμωδός και προφήτης. Κι εσείς τί λέτε; Κρατάτε μια περιφρονητική σιγή για το Θεό. Γι’ αυτό λοιπόν θα δώσουν φωνή οι πέτρες. Κι όταν μιλήσουν οι πέτρες θα θελήσεις να μιλήσεις κι εσύ, μα δε θα μπορέσεις. Θα σου αφαιρεθεί ο λόγος και θα δοθεί στις πέτρες. Και τότε οι πέτρες θα μετατραπούν σε ανθρώπους κι οι άνθρωποι σε πέτρες.

Στους παλιότερους καιρούς άνθρωποι με σκληρό στόμα έτυχε να δουν τον Υιό του Θεού και να μη τον αναγνωρίσουν, οι γλώσσες τους δεν ήταν λυμένες για να τον δοξολογήσουν. Τότε ο Θεός ελευθέρωσε τα στόματα των δαιμόνων για να ντροπιάσουν τους ανθρώπους, αφού οι δαίμονες αναγνώρισαν τον Υιό του Θεού. Οι δαίμονες που ήταν σκληρότεροι από την πέτρα και κατώτεροι σε αξία από την άμμο, έκραξαν όταν είδαν τον Υιό του Θεού. Οι άνθρωποι γύρω Του όμως έμειναν άφωνοι. Κι όταν εκείνος που είχε εντελώς αποχωριστεί από το Θεό αναγκάστηκε να ομολογήσει το όνομά Του, πώς δε θα μπορούσε να κάνει το ίδιο η αθώα πέτρα, που υποτάσσεται τυφλά στο θέλημα του Θεού;

Ο Θεός δίνει μαθήματα στους ανθρώπους όχι μόνο από τον ουρανό, που είναι γεμάτος αγγέλους και στο­λίζεται από άστρα, όχι μόνο από τη γη, που είναι γε­μάτη απ’ όλα τα δημιουργημένα πλάσματα του Θεού, αλλ’ ακόμα κι από τους δαίμονες. Κι αυτό για να δώσει μια ευκαιρία στους ειδωλολάτρες, που βρίσκουν πολύ εύκολα το δρόμο που οδηγεί στην κόλαση, ώστε να ντροπιαστούν από κάτι, οτιδήποτε, να κοιτάξουν ψηλά στον ουρανό και να σώσουν την ψυχή τους από την άβυσσο, από τη φωτιά και τη δυσωδία.

Οι εκλεκτοί που συνόδευαν τον Κύριο Ιησού στις πορείες Του είχαν αποδείξει πως η πίστη τους ήταν ρηχή. Έτσι ο Κύριος τους οδήγησε σε μια περιοχή όπου επικρατούσε η πιο φανατική ειδωλολατρία, ώστε μ’ αυτά που θα γίνονταν, να τους συνετίσει και να καταγγείλει τη λειψή τους πίστη. Αυτά που έγιναν, περιγράφονται στο σημερινό ευαγγέλιο.

***

«Και ελθόντι αυτώ εις το πέραν εις την χώραν των Γεργεσηνών, υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι εκ των μνημείων εξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ώστε μη ισχύειν τινά παρελθείν διά της οδού εκείνης» (Ματθ. κη' 28). Τα Γέργεσα και τα Γάδαρα ήταν δυο πόλεις ειδωλολατρικές, στην απώτερη ακτή της θάλασσας της Γαλιλαίας. Ήταν δυο από τις δέκα πόλεις που βρί­σκονταν στα παράλια αυτά. Σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς, τα Γάδαρα αναφέρονται αντί για τα Γέργεσα. Αυτό σημαίνει πως οι δυο πόλεις πρέπει να βρίσκονταν πολύ κοντά η μια στην άλλη και πως το περιστατικό που αναφέρουν πρέπει να έγινε κάπου ανάμεσα στις δυο.

Οι ευαγγελιστές αναφέρουν έναν τρελό άνθρωπο, ενώ ο Ματθαίος μιλάει για δύο. Οι πρώτοι ευαγγελι­στές αναφέρουν τον ένα από τους δύο, που φαίνεται πως ήταν χειρότερος από τον άλλο και τον έτρεμε όλη η περιοχή. Ο Ματθαίος τους αναφέρει και τους δύο, επειδή και τους δύο θεράπευσε ο Κύριος. Το ότι ο ένας από τους δύο ήταν πιο γνωστός από τον άλλον, φαίνεται από την περιγραφή του Λουκά, που λέει πως ο τρελός αυτός καταγόταν από την πόλη («υπήντησεν αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως», Λουκ. η' 9). Σαν ντόπιο λοιπόν πρέπει να τον γνώριζαν καλύτερα από τον άλλον, που μάλλον καταγόταν από κάποιο χωριό. Από τα λόγια του Λουκά επίσης συμπεραίνουμε πως είχε δαιμόνια εκ χρόνων ικανών. Αυτό σημαίνει πως ήταν άρρωστος από χρόνια και γι’ αυτό το λόγο τον ήξερε όλη η περιοχή. Το ότι ήταν πολύ πιο άρρωστος και φρενιασμένος από τον άλλον, προκύπτει από αυτά που μας λέει ο Λουκάς, πως «εδεσμείτο αλύσεσι και πέδαις φυλασσόμενος, και διαρρήσσων τα δεσμά ηλαύνετο υπό του δαίμονος εις τας ερήμους» (Λουκ. η' 29). Αυτός είναι ο λόγος που οι δύο ευαγγελιστές αναφέρουν μόνο τον ένα δαιμονιζόμενο, αν και ήταν δύο. Πολύ συχνά κάνουμε το ίδιο και μεις σήμερα όταν αναφέρουμε κάποιο περιστατικό και αναφέρουμε για παράδειγμα μόνο τον αρχηγό μιας συμμορίας ληστών που συλλήφθηκαν. Όταν συλλήφθηκε ολόκληρη η συμ­μορία με τον αρχηγό της λέμε πως ένας ληστής έτσι κι έτσι, αρχηγός των υπόλοιπων ληστών, πιάστηκε. Το ίδιο κάνουν κι οι ευαγγελιστές. Όπως ο Μάρκος κι ο Λουκάς συμπληρώνουν την αφήγηση του Ματθαίου σε μια λεπτομέρεια, έτσι κάνει κι ο Ματθαίος στο Μάρκο και το Λουκά σε άλλες περιπτώσεις. Παράδειγμα το περιστατικό με τους δύο δαιμονιζόμενους.

Οι δαιμονιζόμενοι αυτοί ζούσαν στους τάφους, πε­ριπλανιούνταν στην έρημο και τρομοκρατούσαν τους ανθρώπους στους αγρούς και στους δρόμους. Ιδιαί­τερα φόβιζαν αυτούς που περνούσαν κοντά από το δρόμο όπου έμεναν εκείνοι. Οι ειδωλολάτρες συχνά έφτιαχναν τους τάφους δίπλα στο δρόμο, ενώ και οι Ιουδαίοι συνήθιζαν πολλές φορές να κάνουν το ίδιο. Ο τάφος της Ραχήλ είναι δίπλα στο δρόμο που οδηγεί από την Ιερουσαλήμ στη Βηθλεέμ. Ο τάφος του Μανασσή είναι δίπλα στο δρόμο που οδηγεί στη Νεκρά Θάλασσα. Ο διάβολος είχε καταλάβει τους δυο αυτούς δαιμονιζόμενους και τους χρησιμοποιούσε ως όπλα για να βλάψει τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν καταληφθεί από δαιμόνια, έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους να κάνουν το κακό και να κατα­στρέφουν. Ήταν γυμνοί από κάθε καλό πράγμα. Για τον ένα απ’ αυτούς λέγεται πως δε φορούσε ρούχα (ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο). Μαζί με τη σωματική του γύμνωση, ήταν γυμνή και άδεια η ψυχή του, δεν είχε κανένα καλό μέσα του, κανένα δώρο του Πνεύματος του Θεού. Ήταν κυριολεκτικά γυμνός από κάθε καλό, που είναι χάρισμα του Θεού. Κι οι δυο τους ήταν τόσο κακοί και πονηροί, ώστε μη ισχύειν τινά παρελθείν δια της οδού εκείνης.

«Και ιδού έκραξαν λέγοντες· τί ημίν και σοι, Ιησού, υιέ του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;» (Ματθ. η' 29). Το πιο αξιοσημείωτο στην κραυγή αυτή των δαιμόνων, είναι ότι αναγνώρισαν τον Ιησού ως Υιό του Θεού και το βροντοφώνησαν με τρόμο. Ας καταισχυνθούν λοιπόν εκείνοι που κοιτάζουν κατά πρόσωπο τον Κύριο και δεν τον αναγνωρίζουν ή τον αναγνωρίζουν μεν αλλά δεν τον ομολογούν δη­μόσια. (Γράφει ο Ζηγαβηνός: «Καθώς οι μαθητές κι ο λαός τον έβλεπαν σαν άνθρωπο, οι δαίμονες ήρθαν τώρα να κηρύξουν τη θεότητά Του»).

Είναι αλήθεια πως οι δαίμονες δεν ομολόγησαν το Χριστό με χαρά και ευχαρίστηση, δε χάρηκαν και γι’ αυτό έκραξαν δυνατά. Δε φώναξαν όπως κάνει ο άνθρωπος που βρήκε μεγάλο θησαυρό ή όπως φώναξε γεμάτος χαρά ο απόστολος Πέτρος, «συ ει ο Χριστός, ο υιός του Θεού του ζώντος» (Ματθ. ιστ' 16). Οι δαίμονες έκραξαν από φόβο και τρόμο, γιατί μπροστά τους έβλεπαν Εκείνον που θα τους κρίνει. Έκραξαν και ομολόγησαν Εκείνον που στο όνομά Του μόνο έτρεμαν από φόβο, που το όνομα αυτό προσπαθούσαν να κρύψουν από τους ανθρώπους, να το σβήσουν από τις καρδιές τους. Ομολόγησαν το όνομά Του μέσα στον τρόμο και την απελπισία τους, με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια απέχθεια κι απόγνωση που προφέρουν το όνομα του Θεού πολλοί άνθρωποι.

Τί ημίν και σοι, Ιησού, υιέ του Θεού; ρώτησαν οι δαίμονες. Τί κοινό έχουμε μεταξύ μας Εσύ κι εμείς; Ποιό είναι το μήνυμα που φέρνει αυτή η αναπάντεχη κι ανεπιθύμητη επίσκεψή Σου; «Τίς δε κοινωνία Χριστού και Βελίαλ;» (Β' Κορ. στ' 15). Απολύτως καμία. Οι υπηρέτες του Βελίαλ επομένως, οι βασανιστές των ανθρώπων, ρωτούν το Χριστό γιατί ήρθε πρόωρα, πριν από τον καιρό Του, να τους βασανίσει. Ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς; Την ώρα της κρίσης και της αιώνιας καταδίκης τους την περιμένουν. Η εμφάνιση του Χριστού μπροστά τους από μόνη της ήταν ένα βάσανο, ένα βασανιστήριο χειρότερο απ’ ό,τι είναι η λάμψη της φωτιάς σε μια αράχνη. Όταν λείπει ο Χριστός, οι δαίμονες είναι τόσο βάναυσοι και αλαζόνες, ώστε υποτιμούν και υποβιβάζουν τους ανθρώπους στην κατηγορία των ζώων, τρομοκρατούν όλη την περιοχή ώστε μη ισχύειν τινά παρελθείν διά της οδού εκείνης.

Η παρουσία του Χριστού τους έφερε σε αξιοθρήνητη απόγνωση. Ο τρόμος τους ταπείνωσε, όπως και κάθε τύραννο ο κριτής. Γι’ αυτό κι άρχισαν να ζητούν ταπεινωμένοι από τον Κύριο ίνα μη επιτάξη αυτοίς εις την άβυσσον απελθείν, να μη τους στείλει στα βάθη της θάλασσας (Λουκ. η' 31). Η ικεσία τους ίνα μη επιτάξη αυτοίς να πάνε στην άβυσσο, σημαίνει πως αν τους διέταζε, θα ήταν αναγκασμένοι να πάνε. Αυτή ήταν η εξουσία του Χριστού, αυτή ήταν η δύνα­μή Του! Η άβυσσος ήταν ο πραγματικός τους τόπος, η αληθινή τους κατοικία. Είπε ο προφήτης για τον αρχηγό των δαιμόνων: «Πως εξέπεσεν εκ του ουρανού ο εωσφόρος ο πρωί ανατέλλων ... νυν δε εις άδην καταβήση και εις τα θεμέλια της γης» (Ησ. ιδ' 12, 15). Θα καταδικαστεί στην άβυσσο, όπου είναι ο βρυγμός και ο τριγμός των οδόντων.

Ο Θεός άφησε τους δαίμονες να περιφέρονται ελεύ­θεροι ανάμεσα στους ανθρώπους, λόγω των αμαρτιών τους. Είναι καλύτερα γι’ αυτούς να κυκλοφορούν ανά­μεσα στους ανθρώπους, παρά να κατοικήσουν στην άβυσσο; Όταν κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώ­πους, βασανίζουν εκείνους· όταν βρίσκονται στα βάθη της αβύσσου, μόνο τον εαυτό τους έχουν να βασανί­ζουν. Όταν βρίσκονται ανάμεσα στους ανθρώπους βασανίζονται πάλι, μα τότε η κόλασή τους μειώνεται από την κόλαση των άλλων.

Ο διάβολος είναι καταστροφέας για το σώμα, σκώλωψ τη σαρκί, όπως τον ονόμασε ο απόστολος Παύλος που είχε νιώσει την παρουσία του (βλ. Β' Κορ. ιβ' 7). Χρησιμοποιεί το σώμα σαν σκάλα, σκαρφαλώνει στην ψυχή και πιάνεται από την καρδιά και το νου, ωσότου κατασπαράξει ολόκληρο τον άνθρωπο, ώσπου να τον παραμορφώσει και να τον γυμνώσει από κάθε κάλλος και αγνότητα, από κάθε αίσθημα δικαιοσύνης, αγάπης και πίστης, ελπίδας κι επιθυμίας για το αγαθό. Μετά εγκαθίσταται στον άνθρωπο όπως κάθεται ο βασιλιάς στο θρόνο του, και παίρνει τα ηνία της ψυχής και του σώματος στα χέρια του. Τότε ο άνθρωπος μεταβάλλε­ται σε κτήνος που το ιππεύει ο σατανάς, γίνεται ένα άθυρμα που τον διασκεδάζει, ένα άγριο θηρίο που κατασπαράζει.

Κάπως έτσι ήταν οι δαιμονιζόμενοι που περιγράφονται στο ευαγγέλιο. Δεν αναφέρεται αν οι άνθρω­ποι αυτοί είδαν το Χριστό, αν τον αναγνώρισαν, τον ονόμασαν ή αν συνομίλησαν μαζί Του. Όλ’ αυτά τα έκαναν οι δαίμονες που ήταν μέσα τους. Οι δαιμο­νιζόμενοι ήταν σα να μην υπήρχαν, σαν δυο σώματα που τα οδηγούσαν οι δαίμονες και τα κατεύθυναν με τα καμτσίκια τους. Το να θεραπεύσει κανείς τέτοιους ανθρώπους, ήταν σα ν’ ανασταίνει νεκρούς. Αλλά ήταν και κάτι παραπάνω απ’ αυτό, γιατί νεκρός άνθρωπος σημαίνει πως η ψυχή έχει αποχωριστεί από το σώμα. Τότε όμως η ψυχή βρίσκεται στα χέρια του Θεού, κι ο Θεός μπορεί να την ξαναγυρίσει στο σώμα, να επαναφέρει τη ζωή. Οι άνθρωποι αυτοί όμως ήταν αιχμάλωτοι στους δαίμονες, που τους κρατούσαν δέ­σμιους. Έπρεπε ν’ αποσπάσει πρώτα τις ψυχές τους από τους δαίμονες, να εκβάλλει τους δαίμονες από το σώμα τους κι έπειτα να τους θεραπεύσει. Έτσι το θαύμα της θεραπείας των δύστυχων αυτών ανθρώπων είναι τουλάχιστον ίσο με ανάσταση νεκρών, αν όχι μεγαλύτερο.

Ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς; ρώτησαν οι δαίμονες το Χριστό. Ήξεραν πως τελικά τους πε­ριμένει η κόλαση. Αχ να το γνώριζαν κι οι άνθρωποι αυτό! Να συνειδητοποιούσαν πως τους περιμένει κό­λαση όμοια με κείνην που περιμένει τους δαίμονες! Οι δαίμονες ήξεραν πως στο τέλος το ανθρώπινο γένος, η βασική τροφή τους, θα ελευθερωνόταν από τα χέρια τους, πως οι ίδιοι θα ρίχνονταν στη σκοτεινή άβυσσο, όπου μόνο τον εαυτό τους θα είχαν να βασανίζουν. Ο μέγας προφήτης είπε για τον αρχηγό των δαιμόνων: «συ δε ριφήση εν τοις όρεσιν ως νεκρός εβδελυγμένος μετά πολλών τεθνηκότων εκκεκεντημένων μαχαίραις, καταβαινόντων εις άδου» (Ησ. ιε' 19). Κι ο ίδιος ο Κύριος επιβεβαίωσε: «Εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. ι’ 18). Στο τέλος θα δουν όλοι οι άνθρωποι τους αμαρτωλούς, που θα ριφθούν και κείνοι σαν αστραπή «εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» (Ματθ. κε' 41).

Την ώρα που οι δαίμονες ικέτευαν με φόβο και τρόμο το Χριστό, στο διπλανό λόφο ήταν ένα μεγάλο κοπάδι από δυο περίπου χιλιάδες χοίρους, που έβο­σκαν ήρεμα εκεί (βλ. Μάρκ. ε’ 13). Οι δαίμονες παρακάλεσαν το Χριστό: «Ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλην των χοίρων» (Ματθ. η’ 31). Μη μας στέλνεις στην άβυσσο, του είπανε, αλλά άφησέ μας τουλάχιστο να μπούμε μέσα στους χοίρους. Ει εκβάλλεις ημάς. Δεν είπαν μη μας βγάζεις από τον άνθρωπο, αυτόν δεν ήθελαν ούτε να τον κατονομάσουν, γι’ αυτούς ήταν τελείως νεκρός.

Απ’ όλα τα πλάσματα στον κόσμο, δεν υπάρχει κανένας που να μισεί και να φθονεί τόσο ο διάβολος, όσο ο άνθρωπος. Ο Κύριος Ιησούς, αντίθετα, τόνιζε ιδιαίτερα τη λέξη «άνθρωπος». «Έξελθε το πνεύμα το ακάθαρτον εκ του ανθρώπου» (Μάρκ. ε' 8). Οι δαίμονες δεν ήθελαν να φύγουν από τον άνθρωπο. Θα προτιμούσαν πολύ περισσότερο να μείνουν σ’ αυτόν παρά να πάνε στους χοίρους. Σε τί θα τους χρησί­μευαν οι χοίροι; Οι δαίμονες μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να μοιάζουν με τους χοίρους, οπότε τί τους χρειάζονται οι χοίροι; Όπως και νά ‘χουν τα πράγμα­τα, ακόμα κι αν βρίσκονται μέσα στους χοίρους ή σε οποιοδήποτε άλλο πλάσμα, η κακία τους στρέφεται ίσια στον άνθρωπο. Μέσα από τους χοίρους, σκοπός τους ήταν να βλάψουν τον άνθρωπο. Αν δεν μπορούσαν με άλλον τρόπο, θα έκαναν το κακό με το να πνίξουν τους χοίρους και να στρέψουν την οργή των ανθρώπων εναντίον του Θεού. Έτσι, όταν μπροστά τους έχουν την απειλή της αβύσσου, αντί γι’ αυτήν προτιμούν να πάνε στους χοίρους.

«Και είπεν αυτοίς· υπάγετε, οι δε εξελθόντες απήλθον εις την αγέλην των χοίρων· και ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων κατά του κρημνού εις την θάλασσαν και απέθανον εν τοις ύδασιν» (Ματθ. η' 32). Οι δαίμονες θα μπορούσαν εύκολα να οδηγήσουν τους ταλαίπωρους αυτούς ανθρώπους να πνιγούν στη θάλασσα, αν δεν τους εμπόδιζε η δύναμη του Θεού. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπει κανείς ανθρώ­πους που έχουν παρανοήσει να πέφτουν από μεγάλο ύψος και να γίνονται κομμάτια ή να πνίγονται στο νερό ή να πέφτουν στη φωτιά ή να απαγχονίζονται. Οι παγκάκιστοι δαίμονες οδηγούν τους ανθρώπους σε τέτοιο τέλος με σκοπό όχι μόνο να καταστρέψουν τη ζωή τους, αλλά να νεκρώσουν και την ψυχή τους, τόσο στην παρούσα όσο και στη μέλλουσα ζωή. Πολύ συχνά όμως συμβαίνει να παρεμβαίνει ο Θεός με τη σοφή πρόνοιά Του και να προφυλλάσσει τον άνθρωπο από τέτοιο θάνατο.

Γιατί ο Κύριος επέτρεψε στα πονηρά πνεύματα να μπουν στους χοίρους; Θα μπορούσε να τα είχε στείλει στα δέντρα ή στις πέτρες. Γιατί ειδικά στους χοίρους; Όχι βέβαια για να κάνει το θέλημά τους, επειδή εκείνοι του το ζήτησαν, αλλά για να διδάξει τους ανθρώπους. Όπου υπάρχουν χοίροι, υπάρχει και ακαθαρσία. Και τα πονηρά πνεύματα αγαπούν τα ακάθαρτα μέρη. Όπου δεν υπάρχει ακαθαρσία, τη φτιάχνουν μόνοι τους βιαίως. Όταν βρίσκουν λίγη ακαθαρσία, προσθέτουν σύντομα κι άλλη και την κάνουν περισσότερη. Όταν μπαίνουν μέσα ακόμα και στον πιο καθαρό άνθρωπο, μαζεύουν γρήγορα μέσα του ακαθαρσία χοίρων. Με το τρέξιμο των χοίρων και το πέσιμό τους στη θάλασσα, ο Κύριος ήθελε να μας διδάξει πόσο αδύναμη είναι η αντίσταση της λαιμαργίας και της πολυφαγίας στις διαβολικές δυνάμεις και να μας θυμίσει την αρετή της νηστείας.

Τί σχέση έχουν η λαιμαργία κι η πολυφαγία με τους χοίρους; Προσέξτε πόσο γρήγορα τους κατέλαβαν οι δαιμονικές δυνάμεις και τους οδήγησαν στην κατα­στροφή! Το ίδιο γίνεται με τους λαίμαργους και τους αχόρταγους ανθρώπους, που νομίζουν πως θα γίνουν δυνατοί με την πολυφαγία. Με τον τρόπο αυτόν όμως δε γίνονται δυνατότεροι, αλλά μάλλον ασθενέστεροι, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. (Ο Μέγας Βασί­λειος λέει στο λόγο του Ι’ περί νηστείας τ’ ακόλουθα: «Γνωρίζω πως οι γιατροί δε συνιστούν στους αρρώστους ποικιλία φαγητών, αλλ’ αποχή και νηστεία. Μη νομίσεις πως ο καπετάνιος κάποιου πλοίου θα σώσει ευκολότερα το πλοίο του αν το υπερφορτώσει κι όχι αν το φορτώσει με μέτρο»). Οι λαίμαργοι άνθρωποι έχουν αδύναμο χαρακτήρα. Δειλιάζουν τόσο μπροστά στους ανθρώπους, όσο (και πολύ περισσότερο) μπροστά στους δαίμονες. Δεν υπάρχει τίποτα ευκολότερο στους δαίμονες από το να τους πνίξουν στη θάλασσα του πνευματικού θανάτου.

Εδώ βλέπουμε μια ακόμα πιο καθαρή διδασκαλία. Βλέπουμε πόσο φοβερή είναι η δύναμη του διαβόλου αν δεν την ελέγχει ο Θεός. Οι δαίμονες που κατοικούσαν σε δύο μόνο ανθρώπους, έπνιξαν σε λίγα λεπτά περίπου δύο χιλιάδες γουρούνια. Ο Θεός όμως τους κρατούσε εκεί ωσότου έρθει ο Χριστός για να δείξει τη δύναμη και την εξουσία που είχε πάνω τους. Μετά τους επέτρεψε να πάνε στους χοίρους, για να δείξει τη δύναμη των δαιμόνων. Αν το επέτρεπε ο Θεός, οι δαίμονες θα έκαναν μέσα σε λίγα λεπτά σ’ όλους τους ανθρώπους, αυτό που έκαναν στους χοίρους. Ο Θεός όμως αγαπά το ανθρώπινο γένος. Η απεριόριστη αγάπη Του μας συντηρεί στη ζωή και μας προστατεύει από τους πιο σκληρούς κι αδυσώπητους εχθρούς μας.

Θα ρωτήσουν μερικοί: Δε λυπήθηκε ο Θεός πρώτα με το χαμό τόσων πολλών χοίρων και δεύτερο με τη ζημιά των χωρικών; Μόνο ο πονηρός οδηγεί τους ανθρώπους σε τέτοιες σκέψεις, για να δείξει πως ο ίδιος είναι πιο εύσπλαχνος από το Χριστό. Τί άλλο είναι οι χοίροι, παρά άνθος του αγρού; Όταν ο Θεός δε λυπάται τα λευκά κρίνα του αγρού, που είναι στολι­σμένα καλύτερα από το βασιλιά Σολομώντα και αύριο ρίχνονται στη φωτιά, γιατί να λυπηθεί τα γουρούνια; Είναι δυσκολότερο στο Θεό να φτιάξει χοίρους από το να φτιάξει τα κρίνα του αγρού; Θα πουν όμως κάποιοι άλλοι: Δεν είναι θέμα κάλλους αλλά χρησιμότητας. Και είναι οι χοίροι χρήσιμοι στους ανθρώπους μόνο όταν τους τρέφουν και τους παχαίνουν κι όχι όταν βοηθούν στο φωτισμό της ψυχής τους; Κι εδώ ερχόμαστε στη δεύτερη περίπτωση. «Πολλών στρουθιών διαφέρετε υμείς» (Ματθ. ι’ 31). Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια, είπε ο Κύριος στους μαθητές Του. Δεν αξίζουν περισσότερο οι άνθρωποι από πολλούς χοίρους, έστω και δυο ή τρεις χιλιάδες απ’ αυτούς;

Ας αναλογιστεί ο καθένας τη δική του αξία. Και τότε θα φτάσει στο ασφαλές συμπέρασμα πως, σε σχέση με τη μεγάλη ωφέλεια που δέχτηκαν οι άνθρωποι, η απώλεια (των χοίρων) ήταν πολύ μικρή. Ήταν οπωσ­δήποτε απαραίτητο να δείξει στο αναίσθητο ανθρώπινο γένος πόσο ακάθαρτοι είναι οι δαίμονες, αλλά και πόση είναι η δύναμή τους.

Δεν υπάρχουν λόγια ανθρώπινα να το εκφράσουν καλύτερα αυτό, όσο η δαιμονοληψία κι ο πνιγμός των χοίρων τη στιγμή ακριβώς που τα ακάθαρτα πνεύματα μπήκαν μέσα τους. Ποιά λόγια θα μπορούσαν να πείσουν τους ειδωλολάτρες Γεργεσηνούς και Γαδαρηνούς, αν αυτή η τρομερή απόδειξη -ή μάλλον αποκάλυψη- δεν μπορούσε να τους ξυπνήσει από το λήθαργο της αμαρτίας και να τους κάνει να συνειδητοποιήσουν σε ποιο λάκκο τους τραβούσαν ανηλεώς οι δαίμονες, όπως έκαναν με τους χοίρους; Τί θα μπορούσε να τους φέρει ευκολότερα στην πίστη του παντοδύναμου Χριστού;

Ας δούμε όμως τι έγινε μετά. «Οι δε βόσκοντες έφυγον, και απελθόντες εις την πόλιν απήγγειλαν πάντα και τα των δαιμονιζομένων. και ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις συνάντησιν τώ Ιησού, και ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών» (Ματθ. η' 33, 34). Οι βοσκοί κι οι κάτοικοι της πόλης φοβήθηκαν πολύ (Λουκ. η' 35), τρόμαξαν. Είδαν κάτι που ποτέ τους δεν είχαν δει ή ακούσει. Οι δαιμο­νισμένοι που τους κατατρόμαζαν τόσα χρόνια, τώρα κάθονταν στα πόδια του Χριστού ήρεμοι, νηφάλιοι. Άκουσαν το περιστατικό από τους αποστόλους και τους βοσκούς, πως δηλαδή ο Χριστός θεράπευσε τους δαιμονισμένους κι έτρεμαν από φόβο μπροστά στο Χριστό. Όταν άκουσαν μάλιστα πως οι δαίμονες τον παρακαλούσαν έντρομοι να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους, αν τους έβγαζε από τους ανθρώπους, η κατάπληξή τους μεγάλωσε. Έμαθαν τελικά πως τα πονηρά πνεύματα όρμησαν σαν ανεμοστρόβιλος, παρέσυσαν τους χοίρους και τους έριξαν στη θάλασσα.

Τ’ άκουσαν όλ’ αυτά οι Γεργεσηνοί κι οι Γαδαρηνοί και τα συνειδητοποίησαν καλά. Μετά είδαν και τους δυο θεραπευμένους, που ενώ λίγο νωρίτερα έμοιαζαν νεκροί, τώρα κάθονταν ιματισμένοι και σωφρονούντες, σα ν’ αναστήθηκαν εκ νεκρών. Κοίταξαν μετά το πρό­σωπο του πράου και ταπεινού Κυρίου. Έστεκε ήρεμα και ειρηνικά μπροστά τους, σα να μην είχε κάνει λίγο πριν ένα θαύμα μεγαλύτερο από το να ισοπεδώσει το λόφο των Γεργεσών και να το ρίξει στη θάλασσα. Απ’ όλ’ αυτά ένα κράτησαν οι κάτοικοι των δύο πόλεων στο νου και την καρδιά τους: πώς τα γουρούνια τους χάθηκαν, η περιουσία τους καταστράφηκε χωρίς επανόρθωση. Αντί να κάνουν μετάνοια και να τον ευχαριστήσουν που έσωσε τους δυο δαιμονισμένους, εκείνοι παραπονιούνταν επειδή έχασαν τα γουρούνια! Αντί να προσκαλέσουν τον Κύριο για να τον φιλοξενήσουν, του ζήτησαν να φύγει από τα όριά τους όσο γίνεται πιο γρήγορα. Αντί να υμνήσουν και να δοξολογήσουν το Θεό, εκείνοι άρχισαν να θρηνούν για το χαμό των γουρουνιών.

***

Ας μη βιαστούμε να κατηγορήσουμε την αγάπη των Γεργεσηνών για τα γουρούνια τους, προτού αξιολογήσουμε τη σημερινή κοινωνία. Να εκτιμήσουμε όλους τους συμπολίτες μας που επίσης είναι πολύ δεμένοι με τα ζώα τους, όπως οι Γεργεσηνοί, που νόμιζαν πως τα γουρούνια τους αξίζουν περισσότερο από τους γείτονές τους. Για σκεφθείτε, πόσοι είναι σήμερα εκείνοι απ’ αυτούς που κάνουν το σταυρό τους, ομολογούν το Χριστό με τη γλώσσα τους, αλλά πολύ σύντομα θα μπορούσαν να σκοτώσουν δυο ανθρώπους, αν η πράξη αυτή θα τους χάριζε δυο χιλιάδες χοίρους; Ή σκεφθείτε αν υπάρχουν πολλοί ανάμεσά σας που θα θυσίαζαν δυο χιλιάδες χοίρους για να σώσουν τη ζωή δύο δαιμονισμένων. Ας ντραπούν εκείνοι που κατα­δικάζουν τους Γεργεσηνούς προτού κατηγορήσουν τον εαυτό τους. Αν οι Γεργεσηνοί ανασταίνονταν σήμερα από τους τάφους τους κι άρχιζαν να μετρούν πόσοι άνθρωποι έχουν την ίδια νοοτροπία μαζί τους, στην Ευρώπη θά ‘φθαναν σ’ ένα τεράστιο αριθμό. Εκείνοι τουλάχιστο ζήτησαν από το Χριστό να φύγει, ενώ οι λαοί της Ευρώπης τον απομακρύνουν οι ίδιοι. Γιατί; Για να μείνουν μόνοι με τα γουρούνια τους και τους κυρίους τους, τους δαίμονες.

Ολόκληρο το περιστατικό αυτό όμως, από την αρχή ως το τέλος, έχει κι ένα βαθύτερο νόημα. Αυτά που είπαμε ως τώρα είναι αρκετά για διδασκαλία, για υπόμνηση και για την ανάσταση όλων εκείνων που μέσα στο σώμα τους νιώθουν κλεισμένοι σα να βρί­σκονταν μέσα σε τάφο· εκείνων που αντιλαμβάνονται την επίδραση των δαιμονικών δυνάμεων στα πάθη που τους πιέζουν σαν χειροπέδες ή σαν αλυσίδες, που τους τραβούν βίαια στην άβυσσο της καταστροφής· εκείνων που, παρ’ όλ’ αυτά, πιστεύουν στην αξία του ανθρώπου, ότι η ψυχή τους αξίζει περισσότερο απ’ όλα τα γουρούνια, όλα τα κτήνη, όλες τις περιουσίες και τα πλούτη, που αναζητούν τη θεραπεία και το Θεραπευτή των ασθενειών τους περισσότερο απ’ όλα τ’ αγαθά τους.

Ολόκληρη η διήγηση τελειώνει με τα εξής λόγια: «Και εμβάς εις πλοίον διεπέρασε και ήλθεν εις την ιδίαν πόλιν» (Ματθ. θ' 1). Στους Γεργεσηνούς δεν είπε ούτε λέξη. Σε τί θα χρησίμευαν οι λέξεις εκεί που δεν έπεισε το θαύμα; Οι λέξεις δε θα τους έκαναν να πιστέψουν. Τί αξία θα είχε να κάνει τους νεκρούς τάφους να πιστέψουν; Κατέβηκε το λόφο σιωπηλός, μπήκε στο πλοίο κι αναχώρησε. Τί ταπείνωση, πόση υπομονή, τί θεϊκό μεγαλείο! Πόσο κενή ήταν η νίκη για έναν από τους καίσαρες που έγραψε στη σύγκλητο: «Ήλθον, ειδον, εκυρίευσα!». Ο Χριστός είδε, κυρίευσε και έμεινε σιωπηλός. Κρατώντας τη σιωπή Του έδωσε στη νίκη Του έναν υπέροχο κι αιώνιο χαρακτήρα. Αν θέλουν οι ειδωλολάτρες ας μάθουν από το παράδειγμα του ταπεινού Κυρίου Ιησού, που ποτέ δε φροντίζει να εντυπωσιάσει. Όποιος τον δέχεται, δέχεται την αιώνια ζωή. Όποιος τον διώχνει από τη ζωή του, παραμένει στη συντροφιά των χοίρων, στην αιώνια παραφροσύνη και τον αιώνιο θάνατο.

Κύριε Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησέ μας τους αμαρτωλούς, θεράπευσέ μας, σώσε μας! Σε Σένα πρέπει δόξα και ύμνος, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Πηγή: (Ομιλίες Δ’. Εκδ. Πέτρου Μπότση), Η άλλη όψη

Πριν καλά καλά τελειώσει η Ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών (ΕΠΜ) με θέμα «ΚΟΙΝΩΝΙΑ χωρίς ΜΕΤΡΗΤΑ. ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ή ΕΦΙΑΛΤΗΣ;» την Κυριακή 28/6/2015, ανακοινώθηκαν οι κεφαλαιακοί περιορισμοί (capital controls) στη χρήση των μετρητών. Πρόκειται για μια άσχημη εξέλιξη στην ιστορία που ξεκίνησε με την αναγγελία του δημοψηφίσματος.

 Στο πλαίσιο των κεφαλαιακών περιορισμών ανακοινώθηκε ότι:

 -  Στα ΑΤΜ με τη χρήση χρεωστικής/πιστωτικής κάρτας θα γίνονται αναλήψεις μέχρι 60 ευρώ την ημέρα. Από τα ταμεία των Τραπεζών δεν θα μπορεί κάποιος να κάνει αυτή την ανάληψη των 60 ευρώ την ημέρα, μιας και οι Τράπεζες θα μείνουν κλειστές περισσότερο από μία εβδομάδα.

- Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός για τη χρήση των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών στα καταστήματα.

Δεν ήταν αντικείμενο της ημερίδας το νόμισμα με το οποίο θα γίνονται οι συναλλαγές στη χώρα μας. Ανεξαρτήτως του νομίσματος, ένα από τα συμπεράσματα της ημερίδας είναι, ότι πρέπει να υπάρχει υλικό, φυσικό, μεταλλικό και έγχαρτο χρήμα, να υπάρχουν ΜΕΤΡΗΤΑ για τις συναλλαγές των πολιτών. Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της κοινωνίας. (Σύντομα θα δημοσιευθούν οι εισηγήσεις των εισηγητών στην ιστοσελίδα της ΕΠΜ www.orthros.eu).

 Με τις αποφάσεις όμως που ελήφθησαν στο πλαίσιο των capital controls, δηλ. επιβάλλοντας περιορισμό της χρήσης των μετρητών και ταυτόχρονα, μη επιβάλλοντος αντίστοιχο/ισόποσο περιορισμό στην διενέργεια ηλεκτρονικών συναλλαγών, δημιουργήθηκε ένας ιδιότυπος ρατσισμός εις βάρος αυτών που δεν έχουν κάρτες, ή δεν επιθυμούν συναλλαγές με κάρτες. Πρόκειται ουσιαστικά για άμεση, εκβιαστική προώθηση της «αχρήματης» κοινωνίας δηλ. αυτό ακριβώς το θέμα που πραγματεύθηκε η ημερίδα, όπου τα αρνητικά στοιχεία της «αχρήματης» κοινωνίας τόσο εύστοχα παρουσίασαν οι εισηγητές.

Στο πλαίσιο στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας, θα πρέπει είτε να επιβληθούν περιορισμοί και στις ηλεκτρονικές συναλλαγές όμοιοι με αυτές των χρηματικών είτε να αυξηθεί (πχ στα 300€ όπως έγινε στην Κύπρο) το ημερήσιο όριο αναλήψεων ΚΑΙ από τα ταμεία των τραπεζών. Αλλιώς θα έχουμε οικογένειες που θα έχουν χρήματα στις τραπεζικές τους καταθέσεις και επειδή έχουν Κάρτες θα μπορούν να συναλλάσσονται στα καταστήματα (εμπορικά, Super Markets, βενζινάδικα κλπ) και οικογένειες οι οποίες θα έχουν χρήματα στις τραπεζικές τους καταθέσεις αλλά επειδή ΔΕΝ θα έχουν Κάρτες, ΔΕΝ θα μπορούν να συναλλάσσονται.

 Τέλος ένα ακόμη στοιχείο διάκρισης, που προέκυψε την Τρίτη 30/06/2015, είναι το γεγονός ότι από τα γκισέ των τραπεζών οι συνταξιούχοι μπορούν να εισπράττουν 120 € τη βδομάδα, ενώ από τα ΑΤΜ, με Κάρτα, 60€ την ημέρα, δηλ. 420€ τη βδομάδα (7ημέρεςΧ60€ την ημέρα)! Γιατί γίνεται αυτή η διάκριση; Άλλα είναι τα ευρώ (€) των ΑΤΜ και άλλα των ταμείων; Όχι βέβαια! Παράλληλα, μετά το ταμείο στέλνουν τους ηλικιωμένους σε άλλο γραφείο στην Τράπεζα για να αιτηθούν την έκδοση χρεωστικής Κάρτας. Μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν βλέπουν ότι ο στόχος είναι η «αχρήματη» κοινωνία. Με αφορμή ή/και πρόφαση την κρίση, εξωθούνται οι πολίτες στην εκβιαστικά, στη χρήση των Καρτών.

 Δεν γνωρίζουμε εάν η απόφαση για την εκβιαστική επιβολή της «Αχρήματης» Κοινωνίας που βλέπουμε σήμερα στη ζωή μας είναι σχεδιασμός που έρχεται από παλιά και σήμερα απλά ξεκινάει η υλοποίησή του, ή εάν προέκυψε ξαφνικά από έκτακτες καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως, σήμερα, η διάκριση και ο αποκλεισμός από τις συναλλαγές των πολιτών, που δεν έχουν ή/και δεν θέλουν να έχουν Κάρτες, πρέπει να αποκατασταθεί.

Πηγή: ID-on't renounce my freedom

Α. Οι κυβερνώντες, όχι ευτυχώς όλοι, στερημένοι λόγω συνειδητής και «αθεράπευτης» αθεϊας, της θείας βοηθείας, πληρώνουν, από την οργή του Θεού και το θείο θέλημα, τις επιλογές τους.

Και τούτο, διότι ψήφισαν το νομοσχέδιο για την ισλαμοποίηση της Ελλάδος, με την χαλαρή επίδοση της ιθαγένειας σε όλους, και κυρίως με τη διάτρητη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, από όπου καθημερινά 2000 παράνομοι μετανάστες, και στην καλύτερη, πρόσφυγες, εγκαταλείπονται «ελαφρά τη καρδία» στο κέντρο της Ελλάδος, στην Ομόνοια. Οπωσδήποτε, δεν είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός το θέλει αυτό και θέλει να χαθεί τόσο άδοξα αυτός ο τόπος και ο ελληνορθόδοξος τρόπος ζωής και να γίνουν οι χριστιανοί μειονότητα μέσα στο σπίτι τους, συγχρόνως δε να ρθεί και δω το ισλαμικό χαλιφάτο και ο νόμος της σαρία.

Το δεύτερο που έκαναν οι κυβερνώντες και είναι «ύβρις», δηλαδή αλαζονεία, είναι ότι από μόνοι τους ξεχώρισαν τον εαυτό τους από την ευλογία της Εκκλησίας και του Θεού κατά την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης αρνούμενοι έστω να ασπασθούν τον Τίμιο Σταυρό και το Ευαγγέλιο, αν δεν ήθελαν τελικά να ορκισθούν. Ο Χριστός το είπε «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Μάλιστα δε, έχουν, καθώς φαίνεται, στο πίσω μέρος του μυαλού τους τον χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, έτσι ώστε να γίνει το επίσημο ελληνικό και ορθόδοξο επί αιώνες κράτος μας λαϊκό και άθεο. Θέλει όμως ο Θεός να σβήσει αυτό το φως που άναψε στην Πνύκα ο απόστολος Παύλος και κράτησαν οι Έλληνες αναμμένο 1000 χρόνια στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και 500 χρόνια στην Τουρκοκρατία;

Και το τρίτο, το χειρότερο, είναι που ψήφισαν το νομοσχέδιο, μάλλον το υπέβαλαν, περί του συμφώνου συμβιώσεως των ομοφύλων ζευγαριών. Αυτή τη βόμβα μεγατόνων που έβαλαν βαπτισμένα παιδιά της Εκκλησίας στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, δεν θα την προσπεράσει έτσι ο Θεός και ασφαλώς δεν θα αφήσει, όσο άθεοι, κι αν είναι, να διαπράξουν τέτοιο διεστραμμένο ανοσιούργημα και να χάσουν την αθάνατη ψυχή τους παρασέρνοντας και άλλους μαζί τους. Θα τους σταματήσει.

Η πίεση που δέχονται αυτές τις μέρες, θα τους κάνει, αν είναι έξυπνοι και καλοδιάθετοι, να γίνουν πιο ταπεινοί και συγκρατημένοι, γιατί αυτή η χώρα δεν είναι αμπέλι και χωράφι κανενός, που θέλει να κάνει το κομμάτι του, αλλά «γεώργιον Κυρίου»,  Περιβόλι της Παναγίας και σπίτι των Ηρώων και των Αγίων μας.

Β. Από την άλλη μεριά όμως, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Με όλη αυτή την ιστορία με την ΕΕ πιθανόν, όχι ο Πρωθυπουργός ή κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν «Σχέδιο Β΄», αλλά ο ίδιος ο Θεός. Η θητεία μας στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια πως αποτιμάται; Δυστυχώς ακόμη και πνευματικοί ηγέτες βλέπουν τα πράγματα μόνο οικονομικά. Μάλιστα τα βλέπουν και στραβά οικονομικά. Χάσαμε τα πάντα: αγροτική οικονομία, πρωτογενή παραγωγή, οικονομική αυτονομία, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Ναι, με την Ευρώπη και μέσα στην Ευρώπη! Ούτε οικονομικά μας προστάτεψε η Ευρώπη, ούτε εθνικά διασφάλισε τα σύνορά μας – είδαμε και τι έκανε σε Σερβία και Ρωσία – ούτε από τους γείτονες μας γλύτωσε ούτε στο μεταναστευτικό μας διευκόλυνε και μέσα στην Ευρώπη όντας υποστήκαμε τόσες ταπεινώσεις και δεχόμαστε τόσες απειλές.

Αλλά δεν είναι μόνο η οικονομική ανάλυση, που έχει τόση σημασία. Είναι η πνευματική ανάλυση.  Όλα αυτά τα χρόνια η Ευρώπη φαλκίδευσε την προσωπική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έβγαλε τον χριστιανισμό από τη Συνταγματική της Συνθήκη, υιοθέτησε σε ευρύτατες περιοχές τον ισλαμικό νόμο, ανέβασε στο Έβερεστ τα δικαιώματα των μειονοτήτων συχνά σε βάρος της πλειοψηφίας, εψήφισε τη  ομοφυλοφιλία και κατάργησε την παραδοσιακή οικογένεια, αγνοεί επιδεικτικά και μεροληπτικά τα δικά μας ολοκαυτώματα, κατάργησε τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, τη δημόσια εμφάνιση των χριστιανικών θρησκευτικών συμβόλων, την Κυριακή αργία, χάριν των μουσουλμάνων ασφαλώς,  και έφτασε σε ακρότητες στα ήθη μέσα στις χριστιανικές ομολογίες της (γάμος και χειροτονία ομοφυλοφίλων θρησκευτικών λειτουργών της, κόμματα παιδοφίλων και κτηνοβατών). Κι όλα αυτά έρχονται και αναμένονται και τη χώρα μας με ευρωπαϊκές οδηγίες.

Ασφαλώς και δεν θάναι μάλλον μέσα στο πρόγραμμα του Θεού ο αποχριστιανισμός μας εξαιτίας και χάριν της Ευρώπης! «Μάλλον» δεν θέλει ο Θεός «πάση θυσία» να μείνουμε Ευρώπη, αλλά και να γίνουμε Ευρώπη. Πρέπει να κρατήσουμε την ταυτότητά μας και χάριν της Ευρώπης. Εμείς δεν είμαστε ούτε δυτικοί, αλλά ούτε και ανατολίτες. Είμαστε Φως και Ήλιος σε Δύση και Ανατολή.

Γ. Πήγαμε πολλές φορές στη Δύση στο παρελθόν για βοήθεια… «Δεν είν΄ εύκολες αι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλή» (+ Δ. Σολωμός, Εθνικός Ύμνος). Τη μια ζητούσαν να φιλήσουμε την παντόφλα του πάπα και την άλλη μας έκλεισαν με την αντιβασιλεία του Όθωνος 400 μοναστήρια και ήθελαν στο Σύνταγμα της Πρώτης Ελλάδος μετά την Απελευθέρωση να παίξουν στα ζάρια την Ορθοδοξία μας και να την  θέσουν «εν αμφιβόλω». Τώρα αγανακτούν που μέσα στην οικονομική κρίση «οι Έλληνες συνεχίζουμε να χτίζουμε ναούς και να πηγαίνουμε στην Εκκλησία».

Ας το καταλάβουμε:  πλην ελαχίστων φιλελληνικών εξαιρέσεων, οι Ευρωπαίοι δεν μας χωνεύουν, δεν μας θέλουν, μας ζηλεύουν και μας μισούν… Το λένε κάποιοι δικοί τους φιλόσοφοι. Θέλουν να μας ξεμπήξουν από την Ευρώπη. Μας βρίσκουν παντού μπροστά τους. Δεν το αντέχουν αυτό.

Προσπάθησαν πολλές φορές να το κάνουν στο παρελθόν:  με τους βασιλιάδες τους, με τα φερέφωνά τους εδώ, με τη Μ. Ασία, με την κατοχή και το κατοχικό δάνειο, με την αδικία που μας έκαναν σε όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα – παρά τις υποσχέσεις τους - μετά την ηρωϊκή αντίσταση του λαού μας το 1940, με τον εμφύλιο σπαραγμό, για να μη σηκώσουμε κεφάλι και εγείρουμε αξιώσεις, με την Κύπρο, με τα Ίμια…

Τώρα προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων να μας γονατίσουν με την οικονομική δολοφονία.  Μη νομίσουμε όμως ότι θέλουν πίσω τα λεφτά τους. Ναι, μας τα έδωσαν κατά καιρούς μόνο για δύο λόγους: να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας πρός αυτούς και να αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Δεν θέλουν τίποτε. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν από κάποιον που δεν έχει. «Ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος». Απλά θέλουν την εξόντωσή μας. Όποιος μπορεί ας διαβάσει το βιβλίο που εκδόθηκε πρίν από λίγο καιρό και τα λέει όλα, «Την εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου», του Τζών Πέρκινς. Θέλουν απλά το σβήσιμο από τον χάρτη των λαών που ξεχωρίζουν και αντιστέκονται.

Δ. Σ΄αυτή τη στιγμή στο νού μας πρέπει νάρθει το Μεσολόγγι… Στους Μεσολογγίτες τους στέρησαν τα πάντα… Νερό, ψωμί, μπαρούτι… Μόνο ο ουρανός τους έμεινε… Κοίταξαν ψηλά και δεν προσκύνησαν… Και αποφάσισαν, όταν ξεπέρασαν ακόμη και τα ανθρώπινα όρια της βιολογικής αντοχής, την Έξοδο! Περήφανοι όμως και αδούλωτοι. Κάποιοι βέβαια φώναξαν κάποια στιγμή, «πίσω στα κανόνια», δηλ. στα Μνημόνια και στις ανθρώπινες δυνατότητες δήθεν, που τα είχαν όμως δοκιμάσει και πλέον δεν είχε νόημα και αποτέλεσμα, και μπέρδεψαν τον κόσμο… Οι περισσότεροι όμως συνέχισαν με τον Θεό και σώθηκαν, όσοι σώθηκαν. Οι άλλοι, κι εκείνοι, έφυγαν μια για πάντα, ανατιναγμένοι και μετέωροι, λέγοντας,  όπως ο Σαμψών «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».  Και οι δύο όμως έσωσαν κάτι το μοναδικό και αιώνιο: με τη δύναμη του πνεύματος διέσωσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία της ελληνικής ψυχής μπρος στο φόβο και την απειλή για βιολογική εξόντωση…

Το λέγει κι ο Ποιητής:

«Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο,

κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο

κι απ’ όπου χαράζει έως όπου βυθά,

τα μάτια μου δεν είδαν

τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι….»

(+Διονύσιος Σολωμός, Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)

Αυτό το “αλωνάκι” (το Μεσολόγγι) που εφώτισε όλο τον κόσμο τότε, ας φωτίσει κι εμάς σήμερα!

Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμίας

Ερέθισμα για προβληματισμό αποτελεί η παρέμβαση της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους στα δρώμενα των τελευταίων ημερών. Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος και οι αδελφοί της μονής με αφορμή τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις υπογράφουν την ακόλουθη ανακοίνωση.

«Οἱ καιροὶ εἶναι πονηροί, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες, μὲ πεῖρα καὶ πάθη αἰώνων, πρέπει νὰ ἔχουν πάντα ἀνοιχτά, πάντα ἄγρυπνα τὰ μάτια τῆς ψυχῆς.

Πέρα ἀπὸ ρητορεῖες καὶ ἰδεολογήματα δημόσιας κατανάλωσης, ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἀναζητοῦσε πρωτίστως τὴν ἀλήθεια, κι αὐτὸς ὁ πόθος διέπλαθε ἐλεύθερους ἀνθρώπους. Ἀνθρώπους ποὺ μποροῦσαν νὰ ἀγωνισθοῦν, νὰ ὑπομείνουν, νὰ ἀγαπήσουν, νὰ πεθάνουν καὶ νὰ ἀναστηθοῦν.

Στὶς κορυφαῖες στιγμὲς τῆς ἱστορίας ἀρνήθηκαν τὸν ἄρτο τῆς ἐξάρτησης καὶ τοῦ ἐξευτελισμοῦ, καὶ προτίμησαν τὸ ψωμὶ τοῦ ἱδρῶτα τους. Δὲν ὑπήκουσαν στὸν φόβο, γιατὶ εἶχαν λόγο γιὰ τὴν αἰωνιότητα, λόγο ποὺ δὲν τὸν χωροῦσαν οἱ ἐχθροί τους—Πέρσες, Ἄβαροι, Ὀθωμανοί, Ἰταλο-γερμανικὸς ἄξονας. Δὲν φοβήθηκαν οὔτε τοὺς κάθε λογῆς Ἐφιάλτες καὶ δοσίλογους ποὺ ξεφύτρωναν ἀνάμεσά τους.

Δὲν ἦταν κλεισμένοι στὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ ἀληθινοὶ κοσμοπολῖτες, γιὰ τοὺς ὁποίους «ἐθνικὸ» εἶναι τὸ ἀληθινό.

Ἔτσι ἔγιναν φῶς καὶ ἔδωσαν φῶς, ὥστε νὰ ἐμπνέεται ἡ Εὐρώπη καὶ ὁ κόσμος ὅλος τὴν αὐταπάρνηση καὶ τὴν πίστη, τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν τόλμη ποὺ θέλει ἡ ἐλευθερία.

Ὅμως, ὑπάρχουν δύο Εὐρῶπες: ἡ Εὐρώπη τῶν ἐλεύθερων καὶ δημιουργικῶν πνευμάτων, καὶ ἡ Εὐρώπη τῶν κερδοσκόπων καὶ τοκογλύφων, τὸ κακότεχνο αὐτὸ μόρφωμα τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ποὺ ἔρχεται σήμερα νὰ χειραγωγήσει καὶ νὰ ἀφαιμάξει λαοὺς καὶ τόπους.

Σ' αὐτὸ πιεζόμαστε ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια νὰ ὑποταχθοῦμε πλήρως καὶ ἄνευ ὅρων. Ὥστε νὰ χτισθεῖ μιὰ νέα Ἑλλάδα, τραγικὰ ἐκποιημένη, καὶ ἕνας νέος Ἕλληνας, φθηνὸς καὶ ἐξαγοράσιμος, δεμένος στὸ ἅρμα μιᾶς παγκόσμιας ὀλιγαρχίας.

Δὲν πρέπει ὅμως νὰ ξεχνᾶμε καὶ τοῦτο: ὅτι μήτε ἡ Εὐρώπη μήτε ἄλλος κανεὶς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μᾶς σώσει ἢ νὰ μᾶς καταστρέψει. Μόνοι μας οἱ Ἕλληνες ἐπιλέγουμε καὶ κατεργαζόμαστε τὴ σωτηρία ἢ τὸν ἀφανισμό μας. Θέλει προσωπικὸ μόχθο καὶ ἄσκηση νὰ μάθεις νὰ εἶσαι ἐλεύθερος ἄνθρωπος.

Στῶμεν καλῶς. Στὴν πέτρα τῆς σιωπῆς καὶ τῆς προσευχῆς ἂς ἀκονίσουμε τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας. Ἂς ἀνασύρουμε τὰ μηνύματα τοῦ παρελθόντος, τὶς σημερινές μας εὐθύνες καὶ τὶς πραγματικές μας δυνάμεις. Ἔτσι θὰ ἀπαντήσουμε γόνιμα στὴν πρόκληση καὶ στὴν πονηρία τῶν καιρῶν μας.»

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου

Ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Μήνυμα της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους, τον Αύγουστο του 1974:

…Και ήδη, μετά μιαν άλυσον εθνικών περιπετειών, πολιτιστικών εξελίξεων μεγαλείου και καταπτώσεως, υπάρχομεν ως εν έθνος ναρκισσευόμενον, ότι ανήκομεν εις την οικογένειαν των ευρωπαϊκών λαών, μιμούμενοι τους προσανατολισμούς των, τρυγώντες τους καρπούς των εις τον τεχνολογικόν και οικονομικόν τομέα και έχοντες εναποθέσει την πάσα ελπίδα μας εις την Αμερικήν και τας συμμαχίας μας.

Ζώντες με την ψευδαίσθησιν, ότι ορθώς σκεπτόμεθα, ακλινώς πορευόμεθα προς τα πεπρωμένα της φυλής μας και ότι τελούμεν εν ασφαλεία, εξυπνήσαμεν μιαν αυγήν από την πλανήσασαν την ψυχήν του έθνους ευάρεστον υπνοβασίαν μας και ευρέθημεν ενώπιον αληθούς ελληνικής τραγωδίας, την οποίαν ζώμεν δι όλων των αισθήσεων της ψυχής και με προοπτικήν εις την εικόνα την αδιαφορίαν, αν μη χαρεκακίαν των «φίλων» μας.

Που είναι αι αισιόδοξοι ελπίδες μας; Που αι πισταί συμμαχίαι; Που η ισχύς των παντοειδών όπλων; Που η λαμπρά τεχνολογία μας και η ευρωπαϊκή κουλτούρα μας; Που η προστάτις Αμερική και οι αδελφοί χριστιανικοί λαοί της Ευρώπης; Απεδείχθησαν «πάντα σκιάς ασθενέστερα και ονείρου απατηλότερα»…

Τέλος και τω Θεώ δόξα!

Πηγή: Σοφία Ντρέκου / αέναη επΑνάσταση

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Όταν πρωτοδιάβασα τη συνέντευξη μιας Ρωσίδας μάνας [Ιρίνα Bergseth] που ζούσε στη Νορβηγία δεν πίστευα στα μάτια μου. Κάθε φράση της, κάθε λέξη της ήταν μια δυνατή γροθιά στο στομάχι! Όμως αξίζει να τη δούμε για να αντιληφθούμε πώς θέλουν κάποιοι την Ευρώπη των Εσχάτων.

Όταν μάλιστα το μέλλον αυτής της «σύγχρονης κοινωνίας», καθοδηγείται προς διαμόρφωση με τον πιο ύπουλο, τον πιο βρώμικο τρόπο πάνω στις ψυχές των παιδιών και αυτός ο εφιάλτης, βρίσκεται προ των πυλών και για την δική μας Πατρίδα, νομίζω πως επιβάλλεται με κάθε τρόπο να το αποτρέψουμε. Το κείμενο από το οποίο σταχυολογούμε τα βασικά του σημεία, είναι από συνέντευξη της 9ης Μαϊου 2013 μιας μάνας που η «τύχη» την έριξε στην “προηγμένη”, πλούσια και “προοδευτική” αυτή χώρα του Βορρά. Δημοσιογράφος ήταν ο Andrew Fefelov της Ρωσικής Εφημερίδας “ΑΥΡΙΟ”.

Η Ιρίνα παντρεύτηκε το 2005 στην Μόσχα με πολίτη της Νορβηγίας, έχοντάς ήδη έναν γιο τότε 7 ετών. Εγκαταστάθηκαν στη Νορβηγία, στο χωριό Άουρσκογκ του Χιόκλαντ. Εν συνεχεία περιγράφει τη νορβηγική κοινωνία που αποδομείται ηθικά ταχύτατα, αντιγράφοντας αμερικανικές νοοτροπίες. Κατά τη ρωσίδα αυτή μητέρα παρά τον πλούτο της χώρας που οφείλεται στην εξόρυξη πετρελαίου η Νορβηγία δεν έχει αναπτύξει τις επιστήμες, παρά εκμεταλλεύτηκε την ξένη επιστημονική και τεχνολογική συνδρομή.

Η Ιρίνα κατόρθωσε να διοριστεί δασκάλα σε μια γειτονική κοινότητα. Αμέσως μετά στη συνέντευξή της η Ιρίνα περιγράφει τις βασικές δομές του νορβηγικού σχολείου που το χαρακτηρίζει: «φτιαγμένο για διανοητικά καθυστερημένους». Έτσι, σύμφωνα με τη Ρωσίδα αυτή δασκάλα, το έργο του κρατικού σχολικού προγράμματος για το δημοτικό σχολείο συμπεριλαμβάνει οι δάσκαλοι να διδάξουν στα παιδιά το αλφάβητο, έως 13 ετών να μάθουν να μετράνε και να διαβάζουν τις ετικέτες των τιμών στα καταστήματα. Το διάβασμα μεγαλόφωνα στην τάξη δεν επιτρέπεται, επειδή το παιδί αισθάνεται «ντροπή» [εδώ να δείτε προσοχή στη “διαφορετικότητα”!].

Μάλιστα ειδικός δάσκαλος βγάζει το παιδί στον διάδρομο και μόνο εκεί ακούει το παιδί να διαβάζει, έτσι ώστε να μην ντροπιάσει το «μικρό»! Ακόμη, ο δάσκαλος έχει το δικαίωμα να κάνει στα παιδιά μέσα στην ημέρα δύο ασκήσεις μαθηματικών! Αν τα παιδιά δεν μάθουν το μάθημα, τρεις ημέρες αργότερα, πάλι προσπαθεί να τους εξηγήσει την ύλη του περασμένου μαθήματος. Εργασία για το σπίτι για την εβδομάδα το πολύ 5-8 λέξεις στα αγγλικά, κατά την διακριτική ευχέρεια του παιδιού! Ουσιαστικά το διαφημιζόμενο από πλλούς εγχωρίους “παιδαγωγούς” ως κορυφαίο, είναι απλώς παράδειγμα της πλήρους υποβάθμισης της εκπαίδευσης. Άλλωστε, δεν υπάρχουν μαθήματα λογοτεχνίας, ιστορίας, φυσικής, χημείας, φυσικής επιστήμης.

Υπάρχει μόνο μια μορφή “μελέτης περιβάλλοντος”, που ονομάζεται «αναθεώρηση», όπου τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο σε γενικές γραμμές. Ξέρουν απλώς ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε. Όλα τα άλλα στοιχεία, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, είναι «κακοποίηση του παιδιού και της ψυχής του»! Μάλιστα, η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο δεν ταΐζει τα παιδιά στα σχολεία και στα νηπιαγωγεία. Μόνο τρέφουν τα παιδιά, άπαξ εβδομαδιαίως, με κάποια ¨αηδιαστική σούπα¨, που ονομάζεται «ντοματόσουπα» από έτοιμη συσκευασία! Ο μεγαλύτερος γιος της Ιρίνας, έχοντας κάνει μαθήματα για δύο χρόνια στο ρωσικό σχολείο, στη Νορβηγία ήταν σαν ένα παιδί θαύμα. Έως την 7η τάξη, δε διάβαζε τίποτα, μιας και δεν υπήρχε καμία ανάγκη για να διδαχτεί. Στους τοίχους των σχολείων, άλλωστε υπάρχουν κατατοπιστικές απίστευτες ανακοινώσεις, όπως: “Εάν οι γονείς σας επιβάλουν να κάνετε τα μαθήματα, καλέστε στο [τάδε] τηλέφωνο. Εμείς θα σας βοηθήσουμε να ελευθερωθείτε από τέτοιους γονείς.»!!!

Για την Ιρίνα μόνος τρόπος ασκήσεως της μνήμης του γιου της ήταν το πιάνο. Μάλιστα του έλεγε συχνά: “Μην τολμήσεις και πεις κάπου ότι έχεις μια τέτοια απαιτητική μητέρα.» Μετά από έξι χρόνια παραμονής της Ιρίνα στη Νορβηγία ήρθε η ώρα να μάθει για το περιβόητο σύστημα “Barnevarn”. Πριν γνωρίσει όμως αυτό το “σύστημα”, η Ιρίνα μετά τη γέννηση του δεύτερού της παιδιού, χώρισε από τον άνδρα της. Τότε, πήρε δάνειο, αγόρασε διαμέρισμα και είχε μια φυσιολογική ζωή, χωρίς ποτέ να απασχολήσει τις αρχές του κράτους. Τα παιδιά έμειναν μαζί της, δεδομένου ότι ο μπαμπάς στεναχωρούσε τον γιο της (από τον πρώτο γάμο), και έθεσε θέμα να μην υπάρξουν συναντήσεις με αυτόν τουλάχιστον τον γιο. Η Ιρίνα πρσοπάθησε τουλάχιστον ώστε ο πατέρας του παιδιού να μην μείνει μαζί του το βράδυ, διότι υπήρχε απειλή ξυλοδαρμού. Το νηπιαγωγείο κι άλλες κρατικές υπηρεσίες την πίεζαν να δίνει το παιδί στον πατέρα του. Έτσι ο μικρός γιος παρέμεινε με τον πατέρα του στην αρχή από δύο ώρες το Σάββατο ή την Κυριακή. Αλλά την τελευταία φορά, όταν έκλεισε τα τέσσερα του χρόνια, πέρασε με τον πατέρα του σχεδόν μια εβδομάδα.

Στις 7/3/2011 η Ιρίνα πήγε στην αστυνομία του χωριού ¨Bjorlelangen¨, επειδή το μικρό αγόρι της είπε, ότι η θεία και ο θείος του, συγγενείς του πατέρα του, τον πόνεσαν στο στόμα και στον ποπό! Της μίλησε για πράγματα, που εκείνη δεν μπορούσε στην αρχή να τα πιστέψει. Τότε αναλογίστηκε στα σοβαρά μια νορβηγική λαϊκή παράδοση, συνδεδεμένη με το να σχετίζονται οι συγγενείς εξ αίματος στενά με παιδιά: αγόρια και κορίτσια! Αρχικά, η Ρωσίδα μητέρα δεν μπορούσε να πιστέψει σ΄ αυτή την τρέλα ή ανοησία ή κόλαση. Πάντως, πήγε στην αστυνομία και έκανε καταγγελία. Την 8η Μαρτίου κλήθηκα στην υπηρεσία της επιμέλειας των παιδιών ¨Barnevarn¨. Η ανάκριση διήρκεσε έξι ώρες. Εκεί ήταν μόνο η Ιρίνα και τα παιδιά της. Υπουίθεται ότι στη Νορβηγία υπάρχει ένα ¨υποδειγματικό¨ σύστημα προστασίας των παιδιών, που δημιουργήθηκε «για τα μάτια του κόσμου», ότι δήθεν αγωνίζονται και πολεμάνε την αιμομιξία.

Αργότερα η Ιρίνα συνειδητοποίησε, κάτι που νωρίτερα είχνα καταγγείλει και άλλοι γονείς, ότι τα κέντρα ¨Barnevarn¨, που υπάρχουν σε κάθε χωριό[!], τσκοπό έχουν να εντοπίσουν την δήθεν ¨ομολογία¨ του παιδιού περί μη ¨καλής¨ μητέρας (ή πατέρα), να απομονώσει τα παιδιά αυτά από τους γονείς τους και να τους ¨τιμωρήσει¨ (παιδιά και γονείς ταυτόχρονα)! Εκείνη την εποχή οι εφημερίδες στη χώρα έγραψαν ότι ένα κορίτσι 8 ετών, καταδικάστηκε σε καταβολή των δικαστικών εξόδων και καταβολή αποζημιώσεων στον βιαστή της για την παραμονή του στη φυλακή! Τότε κατάλαβε και η Ιρίνα πλήρως ότι στη Νορβηγία, όλα είναι από την ¨ανάποδη¨. Ουσιαστικά αντιλήφθηκε ότι η παιδεραστία, ουσιαστικά, δεν θεωρείται έγκλημα [κάτι που συμβαίνει και σε άλλες “προηγμένες” ευρωπαϊκές χώρες, όπως την Ολλανδία]. Πάντως στις 8/3/2011 ήταν η πρώτη φορά που κατασχέθηκαν και τα δύο παιδιά της Ιρίνα! Η κατάσχεση γίνεται ως εξής: το παιδί δεν επιστρέφει από το νηπιαγωγείο ή το σχολείο, δηλαδή ουσιαστικά το κλέβουν από τους γονείς, εξαφανίζεται! Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί ¨το απομακρύνουν¨ για το … καλό του, από τους γονείς σε μυστική διεύθυνση. Οι υπέυθυνοι της είπαν αφοπλιστικά: «Καταλάβετε την κατάσταση, εσείς μιλάτε για παιδική κακοποίηση. Πρέπει να εξεταστείτε από γιατρό και κριθείτε ότι είστε υγιείς.»

Έτσι η Ιρίνα έσπευσε στην κοντινή πολυκλινική [δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο]. Στο αυτοκίνητο την έβαλε η υπάλληλος της ¨Barnevarn¨ , λέγοντας: “Εμείς θα σας βοηθήσουμε, θα παίξουμε με τα παιδιά σας, θα είναι στην υπηρεσία της προστασίας των παιδιών”. Όταν η Ιρίνα με τη συνοδεία της υπαλλήλου έφτασε στην κλινική, ο μεγαλύτερος της γιος [13 τότε ετών], της τηλεφώνησε και την πληροφόρησε ότι βρίσκοντα ήδη σε ανάδοχη οικογένεια σε μυστική διεύθυνση! Η Ιρίνα προσπάθησε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, γιατί ακόμη και το κλάμα θεωρείται ψυχική ασθένεια, και σε αυτή την περίπτωση η ¨Barnevarn¨ θα εφάρμοζε καταναγκαστική ψυχιατρική! Τελικά αποδεικνύεται ότι στη Νορβηγία υπάρχει ένα κρατικό πρόγραμμα, ποσόστωσης για την απομάκρυνση των παιδιών από τους γονείς τους. Τα όργανα ¨προστασίας παιδιών¨ ανταγωνίζονται για την υλοποίησή του. Δημοσιεύονται μάλιστα ανά τρίμηνο πίνακες και διαγράμματα με τον αριθμό των ¨κατασχεμένων ¨παιδιών ανά επιλεγμένη περιοχή! Τέτοια σχετικά έγγραφα είναι διαθέσιμα και σε περιπτώσεις απομάκρυνσης παιδιών από οικογένειες και στη Σουηδία [http//www.familypolice.ru/read/1403]. Μια τέτοια έκθεση αναφέρει, ότι στη Σουηδία κατασχέθηκαν 300.000 παιδιά!

Πρόκειται για μια ολόκληρη γενιά που κλάπηκε από τους βιολογικούς γονείς! Στη Σανδιναβία συνεπώς οι παραδοσιακές οικογένειες βιώνουν ένα πογκρόμ! Μαλιστα, κάθε ανάδοχη οικογένεια εισπράττει 10 χιλιάδες Κορόνες [1100 ευρώ] Νορβηγίας/μήνα για κάθε ένα θετό παιδί. Ακόμη, κάθε υπάλληλος της Barnevarn λαμβάνει από τον κρατικό προϋπολογισμό ένα μεγάλο μπόνους γι’ αυτή τη “δουλειά”, δηλαδή για την καταστροφή της ¨οικογενειακής φωλιάς¨, και την κλοπή των απογόνων. Μάλιστα ο ανάδοχος γονέας μπορεί να επιλέξει το παιδί ¨της αρεσκείας του¨, όπωςστα σκλαβοπάζαρα. Για παράδειγμα, λέει η Ιρίνα: “σας άρεσε εκείνο το γαλανομάτικο κοριτσάκι ρωσικής καταγωγής και θέλετε να το πάρετε για αναδοχή, τότε καλέσετε τη Barnevarn και να πείτε: «είμαι έτοιμος, έχω ένα μικρό δωμάτιο για το παιδί …» αναφέροντας το όνομα του παιδιού. Και θα σας το παραδώσουν αμέσως”.

Συνεπώς, πρώτα βρίσκεται η ανάδοχη οικογένεια, και στη συνέχεια αποσύρεται από τους βιολογικούς γονείς «κατόπιν παραγγελίας» το παιδί! Μάταια κάποιοι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων μάχονται μ’ αυτό το παντοδύναμο σύστημα της Barnevarn¨. Μάλιστα, οικογένειες που υπέφεραν από το σύστημα Barnevarn στις 3 Μαΐου 2013 διοργάνωσαν διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά του βίαιου διαχωρισμού γονέων και παιδιών στη Νορβηγία. Πάντως η χώρα αυτή, όσον αφορά την κλοπή των παιδιών από τους γονείς τους, είναι μπροστά από τα υπόλοιπα κράτη, κι αυτό γιατί φαίνεται πως ο διαχωρισμός των παιδιών από τους γονείς τους αποτελεί εθνικό σχέδιο. Νορβηγική εφημερίδα με πηχαίο πρωτοσέλιδο έγραφε πέρυσι: “Το ένα πέμπτο των παιδιών στη Νορβηγία έχει “διασωθεί” από τους γονείς τους”. Συνεπώς περί τα 150 χιλιάδες παιδιά, “σωσμένα”, ζουν πλέον όχι στο σπίτι με τη μητέρα τους, αλλά σε μοντέρνα άσυλα, δηλαδή φυλακές οικογενειακού τύπου. Πολλοί ανάδοχοι στη Νορβηγία δείχνουν προτίμηση σε παιδιά με αναπηρία [μήπως άραγε τα κάνουν ανάπηρα;] γιατί μπορούν να πάρουν μεγαλύτερες επιδοτήσεις. Όσο μεγαλύτερο είναι το τραύμα του παιδιού, τόσο περισσότερο κέρδος για τον “ανάδοχο”!

Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, από δέκα νεογέννητα μόνο τα δύο γεννιούνται από Νορβηγούς γονείς και τα οκτώ από τα δέκα είναι παιδιά των μεταναστών. Οι μετανάστες παρέχουν υγιές πληθυσμό στη χώρα, αφού στους μετανάστες δεν συνηθίζονται στενές σχέσεις μεταξύ συγγενών [αιμομιξίες], όπως αντίθετα συνηθίζονται στους Νορβηγούς. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα παιδιά που γεννήθηκαν στη Νορβηγία και έπεσαν στα νύχια του συστήματος Barnevarn είναι παιδιά ρωσικής καταγωγής. Σχεδόν όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν από ένα ή δύο Ρώσους γονείς είναι εγγεγραμμένα στις λίστες του ¨Barnevarn¨ κι αποτελούν την ομάδα ¨υψηλού κινδύνου¨ για “σωτηρια”, δηλαδή αρπαγή. Άμεσο αποτέλεσμα: Κάθε μήνα στη Νορβηγία αυτοκτονεί μια ρωσίδα γυναίκα!

Αιτίες που μπορεί η Barnevarn να επέμβει; Πολλές και ποικίλες: αναγκάζετε το παιδί σας να πλένει τα χέρια του με το ζόρι η μαμά κουτσαίνει ή κλαίει, το παιδί σας τρώει με τα χέρια [συνέβη σε οικογένεια Ινδών μεταναστών]… ε, τοτε… “είστε μια κακή μητέρα, το παιδί σας θα παρακρατηθεί!”. Το σύστημα “προστασίας” των παιδιών στη Νορβηγία βασίζεται σε “τεκμήριο ενοχής” των γονέων. Άλλη αιτία, συχνή μάλιστα, που επεμβαίνει η “προστασία παιδιών” μπορεί να είναι η φράση που συχνά λένε οι γονείς στα παιδιά τους, και στην Ελλάδα: “θα σε σκοτώσω βρε!” Τότε η Barnevarn λέει: “Θέλετε να σκοτώσετε τα παιδιά σας”! Σε ανάλογες ανακρίσεις γονέων από τους εντεταλμένους της Barnevarn, αναγκάζουν τους γονείς με τον τρόπο τους να βρίσκονται μόνιμα σε θέση να πρέπει να δικαιολογούνται συνεχώς.

Κάποτε οι δύστυχοι γονείς αντιλαμβάνονται πως από κάποια στιγμή και μετά είναι αδύνατον να δικαιολογηθούν. Ας αναλογιστούμε μόνο πως η νορβηγική κρατική μηχανή, δίνει μυθικά βραβεία και μπόνους σε δικηγόρους, σε υπαλλήλους της επιτροπείας, σε δικαστές, σε ψυχολόγους, σε ψυχιάτρους, σε ανάδοχους γονείς, σε εμπειρογνώμονες. για κάθε “κατασχεθέν” γαλανομάτικο μωρό. Τότε οι πραγματικοί γονείς δεν έχουν καμία πιθανότητα να διασώσουν το παιδί τους από το νορβηγικό ¨άσυλο¨. Στη συνέντευξή της η Ιρίνα τονίζει: Οι δικηγόροι του ¨Barnevarn¨ μεταφράζανε και χρησιμοποίησαν εναντίον μου όλο το υλικό του ρωσικού τύπου, που ανέφερε τα παιδιά μου. Είπαν στο δικαστήριο: «Είναι τρελλή, προστατεύει τα παιδιά της στον τύπο!» Στη Δύση δεν υπάρχει ελευθερία του τύπου σε σχέση με τα παιδιά. Είναι αδύνατον να κάνει κανείς έκκληση προς την κοινωνία”. Άλλωστε, ισχύει ο Νόμος της ιδιωτικής ζωής (Νόμος περί προστασίας προσωπικών δεδομένων), ένας νόμος που φαίνεται πως είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της Barnevarn.

.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ: Το υπουργείο που έχει σχέση με παιδιά στην Νορβηγία ονομάζεται κυριολεκτικά: “Βασιλικό Υπουργείο Παιδιών και Ισότητας κάθε μορφής σεξουαλικής διαφορετικότητας”. Οι σεξουαλικές μειονότητες στη Νορβηγία δεν είναι πλέον μειονότητες, οι κανονικοί φυσικοί (natoural) άνθρωποι είναι σήμερα μειονότητα. Οι κοινωνιολόγοι έχοντας στην διάθεσή τους κάποια στοιχεία, διαπιστώνουν: το 2050 η Νορβηγία θα είναι πάνω από 70 %homo-χώρα. Τι σημαίνει «homo», είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς. Άλλωστε, η Νορβηγία μα και άλλες δυτικές χώρες, νομιμοποίησε τουλάχιστον τριάντα είδη μη παραδοσιακού γάμου. Από την άποψη αυτή, η πιο «προχωρημένη» χώρα είναι η Νορβηγία, όπου «άνδρας» και «γυναίκα» είναι μάλλον έννοιες παρωχημένες. Δεν είναι τυχαίο, ότι στη Νορβηγία ένα παιδί που γεννιέται σε μια φυσιολογική οικογένεια δεν μπορεί να προστατευτεί.

Την τελευταία δεκαετία σε όλη την Ευρώπη εισήχθησαν κάποια σεξουαλικά πρότυπα που διέπουν την εκπαίδευση των παιδιών με ένα ορισμένο τρόπο (http://yadi.sk/d/oa3PNRtG3MysZ). Οι κανονισμοί αυτοί είναι δεσμευτικοί προς όλα τα κράτη που υπογράφουν την σύμβαση (convention), την έγκριση της οποίας ενεργά ¨προωθούν τα λόμπι¨ σήμερα στην Ελλάδα και τη Ρωσία. Ένα ειδικό τμήμα αυτού του ¨πανευρωπαϊκού σεξ στάνταρτ¨ αναφέρει πως πρέπει το προσωπικό των νηπιαγωγείων(!) κι οι γονείς, να εξασκήσουν τα παιδιά στον ¨αυνανισμό¨ έως τεσσάρων ετών (!)και όχι αργότερα. Στο κείμενο αυτής της σύμβασης λέγεται ξεκάθαρα, ότι οι γονείς μαζί με γιατρούς και νηπιαγωγούς καλούνται να διδάξουν τα παιδάκια «έρωτα διαφορετικών ειδών¨.

Στη σελίδα 46 του εν λόγω εγγράφου αναφέρεται, ότι ένα νεογέννητο πρέπει να συνειδητοποιήσει την ταυτότητα φύλου του (“gender identification”). Ο επιβεβλημένος “σεξουαλικός διαφωτισμός” θεωρεί, ότι την ώρα της γέννησης του παιδιού σας, είναι απαραίτητο να καθοριστεί τι είναι: γκέι, λεσβία, τραβεστί ή τρανσέξουαλ (!!). Αν το παιδί σας και πάλι δεν θα επιλέξει «φύλο¨ (¨gender»), θα βοηθήσει σ’ αυτή την περίπτωση η πανίσχυρη νορβηγική ¨Barnevarn¨ ή η φινλανδική ¨Lastensuoelu¨ ή γερμανική ¨Yugendamt¨ κ.ο.κ. Η Νορβηγία είναι από τις πρώτες χώρες παγκοσμίως, η οποία δημιούργησε Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών [Πανεπιστημίου Όσλο], στο οποίο μελετούν αυτοκτονίες παιδιών από 0 μέχρι 7 ετών! Αλλά πώς ένα νεογέννητο παιδί μπορεί να αυτοκτονήσει; Μα τα κακόμοιρα παιδιά μετά από τις σαδιστικές επιθέσεις καταλήξουν να πεθάνουν τότε επισήμως αποδίδεται ως αυτοκτονία!

Η Ιρίνα στη συνέχεια της συνέντευξής της διηγείται πως στις 30-5-2011 δύο ένοπλοι αστυνομικοί και δύο υπάλληλοι του ¨Barnevarn¨ της πήραν και πάλι τα παιδιά. Εκείνη κάλεσε το δικηγόρο της στο τηλέφωνο, κι εκείνος της είπε επι λέξει: “Σύμφωνα με τους νόμους της Νορβηγίας, είστε υποχρεωμένη να δώσετε τα παιδιά. Αν αντισταθείτε, τα παιδιά θα τα πάρουν έτσι κ’ αλλιώς, αλλά εσείς δεν θα τα δείτε ποτέ. Θα πρέπει να δώσετε τα παιδιά σας, και αύριο θα σας εξηγήσουν τι συμβαίνει!”. Τα παιδιά τα απομακρύναν αμέσως, χωρίς να δείξουν κάποιο επίσημο έγγραφο στη μητέρα τους. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως οι νορβηγικές εφημερίδες έγραψαν πως ένα αγόρι, το οποίο το πήραν από τη μητέρα του ως παιδί, βιάστηκε σε όλα τα ¨άσυλα¨. Μόλις έγινε 18 ετών, αγόρασε ένα όπλο, μπήκε στο «σπίτι» και πυροβόλησε τους αναδόχους γονείς.

Σε άλλη περίπτωση, ένα αγόρι από τη Νορβηγία έκλαιγε όταν το πήραν, επειδή ήθελε την μητέρα του. Οι γιατροί είπαν, ότι το να κλαίει έτσι – είναι παράνοια!! Από τα φάρμακά που του χορηγούσαν με τη βία, έγινε φυτό. Μετά τις φωνές του Τύπου, στάλθηκε πάλι στη μητέρα του αλλά σε αναπηρική καρέκλα! Δεν μπορούσε να μιλήσει, έχασε 15 κιλά και είχε πάθει δυστροφία, με μη αναστρέψιμες διαδικασίες. Μετά από ένα και μοναδικό ραντεβού της Ιρίνας με το μεγαλύτερό της γιο, έμαθε, ότι εκείνο έγραψε επιστολή στο Ρωσικό Προξενείο. «Θα πεθάνω, αλλά θα αποδράσω από τη Νορβηγία. Εγώ δεν θα ζήσω σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.” Και μόνος του, κατάφερε να οργανώσει την απόδρασή του.

Στο Διαδίκτυο ήρθε σε επαφή με τον Πολωνό Krzysztof Rutkowski, ο οποίος έχει ήδη καταφέρει να σώσει μια κοπέλα πολωνικής καταγωγής από το νορβηγικό ¨άσυλο¨. Ο Πολωνός τηλεφώνησε στην Ιρίνα ότι όταν όλα ήταν προετοιμασμένα και της είπε: “Αν θα πάρω τον γιο σας χωρίς εσάς, θα θεωρηθεί ότι κλέβω το παιδί κάποιου άλλου, αλλά αν είμαι μαζί σας, τότε θα θεωρηθεί, ότι βοηθώ την οικογένεια». Η Ιρίνα δυσκολεύτηκε να αποφασίσει. Η επιλογή ήταν δίκοπο μαχαίρι: και οι τρεις να πεθάνουν στη Νορβηγία ή τουλάχιστον να σώσει τον εαυτό της και τον μεγαλύτερο γιο. Καθώς όμως η Ιρίνα πέρασε τα σύνορα της Πολωνίας, οι συνοριοφύλακες τους σταμάτησαν με το αίτημα της δήθεν «άλλης» επίσημης νορβηγικής μητέρας. Η αίτηση ανέφερε, ότι κάποια ¨θεία¨, η Ιρίνα δηλαδή, έκλεψε ένα παιδί από το έδαφος της Νορβηγίας.

Στη συνέχεια η Πολωνία, έδωσε το παιδί της σε μία πολωνή θετή μητέρα. Και για να μεταφέρει η Ιρίνα το παιδί από την Πολωνία στην Ρωσία, έκανε ανταλλαγή μεταξύ της Πολωνής και της Ρωσίδας θετής μητέρας, που ήταν η γιαγιά του παιδιού και μητέρα της Ιρίνα. Απ΄ότι αντιλαμβανόμαστε στην Ευρώπη μία βιολογική μητέρα δεν μετράει. Κι αν αυτά συμβαίνουν στη Νορβηγία, που ακόμη και ιερείς, γυναίκες κι άνδρες, δηλώνουν ανοικτά για τον “αντισυμβατικό” τους προσανατολισμό, τα ίδια συμβαίνουν και σε άλλες χώρες της Εσπερίας.

Για παράδειγμα μια άλλη Ρωσίδα, η Ιρίνα Σ. 18 χρόνια ζούσε στην Αγγλία. Είχε εκεί ένα φίλο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Κάποια στιγμή ανακάλυψε τυχαία, ότι ο φίλος της είναι μέλος ενός “σαδομαζοχιστικού κλαμπ”!!. Το κοριτσάκι της, βλέποντας τηλεόραση που έδειχναν έναν ντόπιο δρομέα, φώναξε: “Μαμά, αυτός ο θείος ήρθε σε μένα, για να παίξουμε το γιατρό. Ω! Και η κυρία για να παίξει μαζί μου στο μπάνιο!” Η Ιρίνα Σ. Τότε πήγε σε έναν βρετανό παιδοψυχολόγο, ο οποίος της είπε “Αγαπητή μου είστε το ¨κατακάθισμα¨ της ¨χτεσινής ημέρας¨. Αυτά που μου είπατε δεν είναι διαστροφή, μα δημιουργικό σεξ για την ελίτ”!! Η κοπέλα δεν είπε τίποτε και χωρίς τυμπανοκρουσίες, πολύ σοφά, άρχισε να μαζεύει τα πράγματα και να προετοιμάζει την αποχώρησή τους για την Ρωσία.

Συνεπώς, εάν εμείς, οι παραδοσιακοί γονείς, καθόμαστε και περιμένουμε, όπως τα φυτά τις “εξελίξεις”, τότε θα χάσουμε αυτή την μάχη με τους ομοφυλόφιλους (ή το κάθε είδος gender-ιστών) για την υπεράσπιση των παιδιών μας. Οι ¨πειραματικές¨ περιοχές σήμερα είναι η Βόρεια Ευρώπη, οι ΗΠΑ , η Γερμανία, αλλά και οι πρώην βρετανικές αποικίες: Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία. Όλες αυτές οι περιοχές είναι τα “hot points” από όπου έρχονται «SOS» από ρωσίδες μητέρες στην οργάνωση “Ρωσίδες Μητέρες” . Αυτά τα σήματα λάμψεις του πολέμου που ξεκίνησε ήδη για την ιερή εικόνα της παραδοσιακής χριστιανικής οικογένειας. Ουσιαστικά στις “προηγμένες” δυτικές κοινωνίες τα τελευταία 30 χρόνια τα λόμπυ του ενδιαφέροντος για την πώληση των παιδιών και της ανακατανομής των μαζών του πληθυσμού, θέσπισαν νόμους που πρεσβεύουν ότι το παιδί δεν είναι ένα με τον γονιό. Τα παιδιά ανήκουν σε κάποια αφηρημένη κοινωνία ή το κράτος. Επιπλέον, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης περί κλοπής παιδιών [1980], που υπέγραψαν έως το 2011 σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, τα παιδιά ανήκουν στην επικράτεια, στην οποία έζησαν τους τελευταίους τρεις μήνες!

.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ “ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ” ΣΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ: Η φιλοσοφία αυτών των [υπ]ανθρώπων αποκαλύπτεται εαπό το πρόγραμμα του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος Νορβηγίας, για το οποίο μόλις πρόσφατα αναφέρθηκαν τα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης. Ο “κ”. Lisbakken, Υπουργός Παιδείας μη διστάζοντας, και με μεγάλη δόση υπερηφάνειας, δήλωσε: “Εγώ είμαι ομοφυλόφιλος. Θέλω όλα τα παιδιά της χώρας να είναι το ίδιο όπως είμαι εγώ”. Δική του, αλλά και άλλων ομοϊδεατών του, ιδέα ήταν η προώθηση του κρατικού πειραματικού προγράμματος που υποποιήθηκε με τα εξής μέτρα:

1.Κατασχέθηκε από τα νηπιαγωγεία όλη η γνωστή παιδική λογοτεχνία, όπως «η Σταχτοπούτα» και όλα τα παραμύθια των Αδελφών Γκριμ.

2.Αντί αυτών των κλασσικών βιβλίων προσφέρονται άλλα βιβλία, “σεξιστικά” [schёnliteratyur], τύπου «βασιλιάς και βασιλιάς» ή «ομοφυλόφιλα παιδιά». Εκεί, για παράδειγμα, υπάρχει ο πρίγκιπας που ερωτεύεται τον βασιλιά ή πρίγκιπα[!], η δεσποινίς-πριγκίπισσα ονειρεύεται να παντρευτεί την βασίλισσα, κ.ο.κ..

3.Τα παιδιά ήδη από τα Νηπιαγωγεία, πρέπει να ακούν τις ιστορίες, με την επίδειξη εικόνων από τα καινούργια βιβλία “schёnliteratyur”, που θα τους διαβάζουν οι νηπιαγωγοί.

.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ – Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΠΡΕΪΒΙΚ: Ένα παράδειγμα, και πάλι από καταγγελία στη ρωσική Οργάνωση, δείχνει την παγκόσμια επέκταση του νεοταξικού αυτού φαινομένου. Ρώσοι τουρίστες ταξίδεψαν στη Νέα Ζηλανδία με βίζα 7 ημερών, η μητέρα, ο πατέρας και το παιδί. Κάποτε ο γονέας φώναξε στο παιδί, ενώ το παιδί έκλαιγε δυνατά. Αμέσως από μια καφετέρια ή ξενοδοχείο καλέσανε την Υπηρεσία Προστασίας παιδιού! Ήρθε ομάδα «σωτήρων» και πήραν το παιδί, “σώζοντάς το” από τους κακούς γονείς! Ρώσοι διπλωμάτες αγωνίστηκαν πάνω από ένα χρόνο, για να συναντηθει το παιδί με τους βιολογικούς του γονείς!

Ας σκεφτεί κανείς ότι ακόμη και καταδικασμένοι σε θανατική ποινή σε όλο τον κόσμο έχουν το δικαίωμα της αλληλογραφίας και της επικοινωνίας δια τηλεφώνου και εδώ μια βιολογική μητέρα δεν είναι σε θέση ούτε να μιλήσει με το παιδί της! Ακόμη, με την ευκαιρία, ο Μπρέιβικ “έσωζε” τη Νορβηγία από το Κυβερνόν Εργατικό Κόμμα “Arbeit party”. Στα ΜΜΕ δηλώσαν, ότι μισεί τους μουσουλμάνους.

Η πραγματική ιστορία του όμως είναι με δυο λόγια η εξής: Ο Μπρέϊβικ βιάστηκε για τέσσερα χρόνια από τη Νορβηγίδα μητέρα του. Το «Barnevarn» τον πήρε και “συνέχισε την πορεία του”, ως συνηθίζεται. Η κάθε ανάδοχη οικογένεια με την σειρά τον συμπεριφέρθηκε ανάλογα! Στη συνέχεια, το αγόρι, από 9 ετών, ετοίμαζε την δράση του. Απομονωμένος, πλέον, του είπαν να σιωπά για το θέμα αυτό! Αυτή η πτυχή της υπόθεσης σταδιακά αναδύεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι Σουηδοί δημοσιογράφοι έφεραν στο φως την ιστορία.

Ανά πενταετία το ¨Barnevarn¨ κάνει έκθεση σχετικά με τους μετανάστες, των οποίων τα περισσότερα παιδιά είναι στο ¨Barnevarn¨. Σε αυτόν τον κατάλογο είναι επικεφαλής το Αφγανιστάν, μετά η Ερυθραία και το Ιράκ. Από τα λευκά παιδιά η Ρωσία είναι στην πρώτη θέση και στο γενικό κατάλογο των χωρών είναι στην τέταρτη. Οι βιολογικοί γονείς λαμβάνουν από το κράτος άδεια να επισκεφθούν τα κλεμμένα παιδιά τους για δύο ώρες μία φορά το εξάμηνο! Ο μεγαλύτερος γιος της Ιρίνα, ο οποίος διέφυγε στην Ρωσία, πρακτικά είναι υποχρεωμένος να είναι στο “άσυλο” τους, ως “περιουσιακό στοιχείο” της χώρας (Norwegian bifolkning) μέχρι τα 23 του χρόνια.

Ακόμη, στη Νορβηγία και μόνο, 19.000 ΜΚΟ επικεντρώθηκαν στο θέμα μετάλλαξης των παιδιών, δηλαδή της αλλαγής του γενετικού τους προφίλ (mutated) από τα “παρωχημένα” είδη άνδρας, γυναίκα σε άλλα είδη, μη παραδοσιακά. Αναγκαστικά τα παιδιά αναπτύσσονται σε ορισμένες μη παραδοσιακές κατηγορίες των genders. Μια ολόκληρη γενιά γονέων σήμερα είναι υποχρεωμένοι να ζουν με αυτή τη φρίκη. Στη σύγχρονη Ευρώπη όλα αυτά παρουσιάζονται ως “ανοχή προς τη διαφορετικότητα”. Τα παιδιά υποτίθεται στη Νέα Τάξη Πραγμάτων ότι έχουν το δικαίωμα στη σεξουαλική προτίμηση από μηδέν ετών[!], δηλαδή έχουν δικαίωμα να επιλέξουν από μια “ποικιλία σεξ και φύλων”.

Εναντίον των γονέων και των παιδιών, λειτουργεί ένα καλά οργανωμένο εγκληματικό δίκτυο ανά τον κόσμο.

Ουσιαστικά, πίσω από τη μάσκα της λεγόμενης “juvenile justice” (δικαιοσύνης ανηλίκων), η οποία παρουσιάζεται με το πρόσχημα της δήθεν “σωτηρίας των παιδιών από βιαιους ή αλκοολικούς γονείς”, διενεργείται ένα παγκόσμιο πείραμα μετάλλαξης του φύλου των παιδιών. Ενα τερατώδες πείραμα που εδώ και τριάντα χρόνια εξελίσσεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σε Ευρώπη, Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, η πατρότητα και η μητρότητα συνθλίβονται και διαχωρίζονται με πλάνο σχέδιο. Οι αριθμοί των παιδιών που “σώζονται” με αυτό το πρόγραμμα είναι: 200.000 στη Νορβηγία, 300.000 στη Σουηδία, 250.000 στη Φινλανδία, χιλιάδες στη Γερμανία, το Ισραήλ, κ.ο.κ. Κλεμένες γενιές, κελμένες ζωές!

.
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΥΡΩΠ. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ – Ο ΤΥΠΟΣ: Τα νηπιαγωγεία και σχολεία στην Ευρώπη μπορούν να απαγορεύσουν τα παιδικά βιβλία και παραμύθια που απεικονίζουν την παραδοσιακή οικογένεια. Αυτό είναι ένα αίτημα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Σύμφωνα με την επιτροπή, τα παραμύθια θα πρέπει να μιλάνε για τη σεξουαλική διαφορετικότητα. Μάλιστα, Νορβηγοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά επωφελούνται βλέποντας πορνό. Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν επειγόντως νομοθετικά μέτρα στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας.

Συγκεκριμένα, προτείνουν την εισαγωγή μιας πολιτικής της «ισότητας όλων των κοινωνικών τομέων». Ένα παράδειγμα αυτής της εναλλακτικής λογοτεχνίας για τα παιδιά είναι ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς» με εξώφυλλο δυο άνδρες να φιλιούνται. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για την «πραγματική σεξουαλική διαφορετικότητα της κοινωνίας». Στην πραγματικότητα, τα εν λόγω μέτρα έχουν ήδη ληφθεί σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στις σκανδιναβικές από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την “εμπροσθοφυλακή της Δυτικής δημοκρατίας” [sic].

Σε νηπιαγωγεία της Νορβηγίας, μάλιστα, το 2010 εισήχθηκε ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με επίκεντρο το “φύλο των σεξουαλικών μειονοτήτων”. Για τους «νυχτωμένους» γονείς οι οποίοι δεν είναι ενήμεροι για τις τελευταίες “τάσεις” στον τομέα της εκπαίδευσης σχετικά με το φύλο στη σύγχρονη κοινωνία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Νορβηγίας VG Nett, δημοσίευσε πρόσφατα μια γνώμη των ψυχολόγων και σεξο-θεραπευτών οι οποίοι είπαν ότι ήταν ευεργετικό για τα παιδιά να παρακολουθούν πορνό στο διαδίκτυο. Μετά από αυτό, θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ο αριθμός των περιπτώσεων παιδοφιλίας αυξάνεται στη Νορβηγία; Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια! Συχνά οι εφημερίδες γράφουν για τέτοιες “οικογενειακές” περίπτωσεις.

.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ: Ας ξυπνήσουμε, να σταματήσει η “πανούκλα” της τρίτης χιλιετίας. Ας απομονώσουμε την “ανοχή της διαστροφής”, τουλάχιστον από ψυχές των αθώων παιδιών. Ας αντιληφθούμε γιατί γράφονται οι κατ΄επίφασιν αντιρατσιστικοί νόμοι και πού αποσκοπούν!

.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Οργάνωση: ΡΩΣΣΙΔΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ, Συνέντευξη της Ιρίνα Bergseth στον Δημοσιογράφο Andrew Fefelov της Ρωσικής Εφημερίδας ΑΥΡΙΟ [9.5.13]. http://zavtra.ru/content/view/chto-na-nas-dvizhetsya/

http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html#more

http://attikanea.blogspot.gr/2015/03/blog-post_190.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Child_Welfare_Services_(Norway), όπου διαβάζουμε πολύ “ενδιαφέρουσες” πληροφορίες για τη δομή και τα “έργα” της περιβόητης Barnevarn.

Πηγή: Ακτίνες

Το ακόλουθο ζήτημα έχει εξεταστεί επανειλημμένα, είναι, ωστόσο, χρήσιμο να επαναλάβουμε εν τάχει κάποια βασικά σημεία:

1) Μαγνήσιο:

Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

2) Αλουμίνιο:

Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.

3) Βωξίτης:

Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και άλλων.

4) Σμηκτίτες:

Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κ.α.

5) Νικέλιο:

H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφος της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6) Λάδι:

Είμαστε η 3η στην παγκόσμια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Αυτο μας έδωσε ο Θεούλης…..εμείς όμως αγοράζουμε σπορέλαια, σησαμέλαια, βούτυρα-ζωικά και συνθετικά, λάδι κοκοφοίνικα και άλλες μαλ…ίες και μετα να η χοληστερίνη στα 800 και τα εμφράγματα σερί…. Έχουμε το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού)

7) Είμαστε 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου.
(saffron) Κοζάνης αλλά εμείς ούτε που το ξέρουμε…. Βάζουμε στα φαγητά μας… κέτσαπ και αμφίβολης προέλευσης σως….

8) Είμαστε 5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών… ( δοκιμάστε τα βραστά ή ομελέτα)

9) Είμαστε 7η χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)

10) Είμαστε 11η σε παραγωγή βαμβακιού

11) Ακόμη: 14η σε αφίξεις τουριστών. (18,2 εκ)

12) Είμαστε 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων…

και Φυσικά είμαστε το νούμερο 1 της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας…..

Και εις ανώτερα http://greekcitizen.pblogs.gr/

Εδώ και πολλούς μήνες ευρύτατα τμήματα του πολιτικού συστήματος, δυστυχώς και δυνάμεις της Αριστεράς, διακινούν ή αναπαράγουν απίστευτα σενάρια τρομολαγνείας γύρω από τις δήθεν καταστροφικές επιπτώσεις που θα είχε η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ! Τα σενάρια αυτά, φτάνουν στο σημείο να κάνουν λόγο ακόμα και για σκηνές πείνας και «ανθρωποφαγίας», εξαιτίας της έλλειψης αυτάρκειας σε βασικά αγροτικά προϊόντα. Όμως σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), Τζανέτο Καραμίχα, «ακόμα και αν πάμε στη δραχμή οι Έλληνες δε θα πεινάσουμε», καθώς η αυτάρκεια της χώρας σε βασικά αγροτικά διατροφικά προϊόντα φτάνει το…. 94%!

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον κ. Καραμίχα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, σε μια προσπάθεια να αναδειχθούν ο δυναμισμός και οι δυνατότητες της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Μιας αγροτικής οικονομίας, που συνεχίζει να «υπάρχει» παρά τη συνεχή χτυπήματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των στρεβλών, πολλές φορές, επιδοτήσεων. Τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ σχετικά με την αγροτική αυτάρκεια Βάσει της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010.

Μάλιστα, από τότε η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί οριακά κατά 2% (βλέπε παρακάτω)!

Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).

Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%.

Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).

Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%.

Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).

Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.

Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.

Εξελίξεις στην αγροτική οικονομία Σημαντική πτώση της αξίας της παραγωγής του γεωργικού τομέα της Ελλάδος καταγράφεται στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2006 – με κάμψη μεγαλύτερη του 14%, αλλά και κατά τη διετία 2008-2009, με πτώση άνω του 4%. Τη διετία 2010-2011 εκτιμάται ότι υπήρξε οριακή αύξηση, όχι πάνω από 2%.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η πτώση της αξίας της φυτικής παραγωγής στο διάστημα 2005-2011, που συνδέεται κυρίως με την κάμψη των τιμών παραγωγού. Βάσει εκτιμήσεων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η αξία της φυτικής παραγωγής σε βασικές τιμές, περιορίστηκε σε 6,89 δισ. ευρώ το 2011 από 8,24 δισ. ευρώ το 2006 (-16%).

Αναφορικά με την τραπεζική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, προκύπτει ότι ο τομέας της γεωργίας απορροφά μόλις το 1,7% του συνόλου των δανείων. Τον Οκτώβριο του 2011, το υπόλοιπο των δανείων που προορίζονται για τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα ανερχόταν σε 2,018 δισ. ευρώ, ενώ από το 2009, από την έναρξη της ύφεσης στην οικονομία μέχρι και πρόσφατα, ο ρυθμός επιβράδυνσης της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις γεωργικές επιχειρήσεις, με βάση τη μεταβολή του υπολοίπου των δανείων (2009: 3,962 δισ., Οκτώβριος 2011: 2,018 δισ. Euro) καταγράφει πτώση της τάξεως του 49% και πλέον.

Στην τρέχουσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, η δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αγροτών και των επιχειρήσεών τους είναι μηδενική. Εξέλιξη αγροτικού εισοδήματος Σε φθίνουσα πορεία βρίσκεται το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μας από το 2008 και με μια εξαίρεση το 2009, οπότε και καταγράφηκε μικρή άνοδος 2,1%, το 2010 διολίσθησε κατά 9,3% και το 2011 κατά 5,3%.

Στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011 το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, μειώθηκε κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στο ίδιο διάστημα, συγκριτικά, το αγροτικό εισόδημα στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 19% και στις χώρες της ευρωζώνης κατά 5% περίπου.

Κρίσιμη παράμετρος της πτώσης του αγροτικού εισοδήματος παραμένει η σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, με το μέσο γενικό δείκτη εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, να καταγράφει νέα σημαντική αύξηση, της τάξεως των 7,5 ποσοστιαίων μονάδων, προερχόμενη κυρίως από τη σημαντική αύξηση στους δείκτες της ενέργειας (17,1%), των ζωοτροφών (11,9%) και των λιπασμάτων (10,7%).

Η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της δαπάνης για ενέργεια, που αντιπροσωπεύει το 25% και πλέον του συνολικού κόστους των εισροών στον αγροτικό τομέα, συνδέεται και με τη σημαντική αύξηση του αγροτικού τιμολογίου της ΔΕΗ κατά 6% το 2011, ενώ και νέα αύξηση, κατά 9%, επιβλήθηκε το 2012.

Από την άλλη πλευρά, σημαντική κάμψη καταγράφεται στο πρώτο 10μηνο του 2011 στις τιμές παραγωγού, ιδιαίτερα έντονη στα κηπευτικά – με μεγάλη μείωση του δείκτη εκροών τον Οκτώβριο του 2011 στη νωπή τομάτα (-33,9%) και σε ορισμένα άλλα είδη, με συνέπεια την πτώση του γενικού δείκτη εκροών κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Σχόλιο δικό μας: ΕΙΜΑΣΤΕ Η – 1η ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ 350.000 ΤΟΝΟΥΣ ΚΟΜΠΟΣΤΑ ΡΟΔΑΚΙΝΟ[ΑΠΟ ΝΟΜΟΥΣ ΠΕΛΛΑΣ,ΗΜΑΘΙΑΣ,ΠΙΕΡΙΑΣ] ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΜΕ 250.000 ΤΟΝΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πηγή: Δυνατή Ελλάδα, Αβέρωφ