Τα τελευταία τρία χρόνια είναι σε εξέλιξη στην Ελλάδα μια φιλολογία για «κίνδυνο ατυχήματος», ακόμα και για «επικείμενο θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο, μια φιλολογία που καλλιεργείται από δηλώσεις ξένων διπλωματών που υπηρετούν στην Ελλάδα και από δηλώσεις Ελλήνων αξιωματούχων τις οποίες αναπαράγουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Μάλιστα η αναπαραγωγή των δηλώσεων αυτών πολλές φορές γίνεται με τέτοιο τρόπο, που άνετα θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι μάλλον επιδιώκονται δύο πράγματα και σίγουρα όχι η υπεύθυνη ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών.

Για πρώτη φορά στα ελληνικά εκπαιδευτικά χρονικά με μία απόφαση του Υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου (*), κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής, δίνονται φέτος στους απόφοιτους μαθητές των ελληνικών σχολείων Απολυτήριοι τίτλοι χωρίς θρήσκευμα.

Οι Ευρωπαίοι μπορούν να προσβλέπουν σε ζωές πιο μακριές, υγιείς και δραστήριες, χάρη στις συνεχείς προόδους στη βιοϊατρική και στην ποιότητα ζωής, που έχουν ως αποτέλεσμα το μέσο προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση ενός ανθρώπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι σήμερα περίπου τα 81 έτη, εννέα χρόνια πάνω από το μέσο παγκόσμιο όρο.

Η Πατρότητα αποτελεί για τον άνδρα ένα ευλογημένο, χαρούμενο βίωμα, είναι ο καιρός  να ανατρέξει  στις πραγματικές αξίες του, να αντικρύσει  την ελπίδα, να γιορτάσει τη ζωή μέσα από τον ερχομό του γιου ή της κόρης του. Μερικές φορές όμως, η πατρότητα κλέβεται από τους άνδρες, κι αυτές τις στιγμές είναι κάθε άλλο παρά χαρά.

Η αρθρογραφία στο Ελεύθερον Βήμα και στην Καθημερινή Ε.Βενιζέλου- Ι.Μεταξά αντιστοίχως, έχει δημοσιευθεί επανειλημμένα σαν τόμος με τον τίτλο «Ιστορία του Εθνικού Διχασμού 1915-1935». Η πρώτη έκδοση έγινε το 1935,Εκδοσις «Καθημερινής», Αθήνα 1935, και περιείχε μόνο τα άρθρα του Ιωάννη Μεταξά και ιστορικά σχόλια. Επρόκειτο δε να δημοσιευθεί και η αρθρογραφία του Βενιζέλου ως παράρτημα, πράγμα το οποίο έγινε αδύνατο μετά την έκρηξη του Κινήματος της 1ης Μαρτίου 1935.

Η ζωή και η ύπαρξις της Εκκλησίας συνδέονται στενώτατα προς την εν αυτή παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή, κατά την οποί­αν απεστάλη το Άγιον Πνεύμα εις τους αποστόλους, ίνα μένη εις τον αιώνα μετ' αυτών και οδηγή αυτούς εις πάσαν την αλήθειαν, αποτελεί την γενέθλιον της Εκκλησίας ημέραν· "ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκ­κλησία, ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν", παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος εις ομιλίαν του εις την Πεντηκοστήν [1]. Η εσωτέρα υφή και δομή της Εκκλησίας, η όλη υπόστασις αυτής είναι πνευ­ματική.

Εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της ΕΕ ο Κανονισμός για τις Νέες, με RFID τσιπάκι, Ηλεκτρονικές Ταυτότητες. Δείτε κατωτέρω το σχετικό Δέλτιο Τύπου.

Με επιχειρήματα βασισμένα στο διεθνές δίκαιο  και με 14  χάρτες ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβης Τάσος Τζιωνής, ανέλυσε σε συνάντηση με δημοσιογράφους τις θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας στο θέμα υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Επίσης , ανέτρεψε τις αιτιάσεις της Άγκυρας, που επικαλείται για τις παράνομες ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ. 

Ό άγιος Αυγουστίνος γεννήθηκε τό 354 στήν Ταγάστη, μικρή πόλη της Νουμιδίας (σημ.. Σοϋκ ‘Αράς, στήν Αλγερία). Ό πατέρας του, Πατρίκιος, μικρός γαιοκτήμονας πού άνηκε στους επιφανείς της πόλης, παρέμεινε ειδωλολάτρης μέχρι λίγο πριν τον θάνατο του, αλλά ή μητέρα του, αγία Μόνικα [4 Μαίου], ήταν μία ένθερμη χριστιανή πού τον ενέγραψε, από παιδί ακόμη, στους κατηχουμένους και τον έπαιρνε τακτικά μαζί της στην εκκλησία για να τον καταρτίσει στα μυστήρια της Πίστεως. Ή βάπτιση, ωστόσο, όπως ήταν τό έθος τότε, αναβλήθηκε για αργότερα και το παιδί, όντας πολύ ζωηρό και απείθαρχο στις επιτιμήσεις της μητέρας του, απομακρύνθηκε από την Πίστη.

Ποιὸς εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός; Ποιὸς εἶναι σὲ Αὐτὸν ὁ Θεὸς καὶ ποιὸς ὁ ἄνθρωπος; Πῶς γνωρίζεται ὁ Θεὸς στὸν Θεάνθρωπο καὶ πῶς ὁ ἄνθρωπος; Τί ἐδώρησε σέ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους ὁ Θεὸς ἐν τῷ Θεανθρώπῳ; Ὅλα αὐτὰ τὰ φανερώνει σέ μᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ «Πνεῦμα τῆς ἀληθείας». Μᾶς ἀποκαλύπτει δηλαδὴ ὅλη τὴν ἀλήθεια γιὰ Αὐτόν, γιὰ τὸν Θεὸ ἐν Αὐτῷ καὶ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ γιὰ τὸ τί χάρισε σ’ ἐμᾶς μ’ ὅλα αὐτά. Αὐτὸ ἐπίσης ἀπείρως ξεπερνᾷ κάθε τί ποὺ οἱ ἀνθρώπινοι ὀφθαλμοὶ εἶδαν καὶ τοῖς ὠσίν αὐτῶν ἠκούσθη καὶ ἡ καρδία αὐτῶν κάποτε αἰσθάνθηκε.