Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.
Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
Την όλη προσπάθεια πλουσίως ευλόγησε εξ αρχής ο Άγιος Τριαδικός Θεός, προστατεύει η Αειπάρθενος Θεοτόκος η Πορταΐτισσα (1), με τις μεσιτείες του πρώτου σύγχρονου ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, του διαδόχου του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη (μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων Ο Σωτήρ) και της μακαριστής αδελφής νοσοκόμου Όλγας Παπασαράντου (2), των οποίων τα άγια σώματα αναπαύονται παραπλεύρως του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου. Συνεχιστής αυτών διετέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος Μανδελίδης (3).
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο διακόνησαν από το 1981 και εντεύθεν αφιερωμένες αδελφές νοσοκόμες και δασκάλες - καθηγήτριες, τις οποίες συνέδραμε και ο Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος".
Ευχή όλων μας να συνεχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας στην Κανάγκα, στο Κασάι, στο Κογκό και σε όλη την Αφρική. Να εκβάλει ο Κύριος εργάτες στον Αμπελώνα του, ότι η χώρα λευκή εστί προς θερισμό. Αμήν.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Α. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", Μιαούλη 68 Πάτρα, τηλ. 2610 329.737 Τ.Κ. 26222.
Επιταγές και εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην ως άνω διεύθυνση του Συλλόγου ή να κατατίθενται στους λογαριασμούς:
1) υπ' αριθ. 226/296169-58 της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος IBAN: GR8901102260000022629616958 BIC: EΤHNGRAA
2) υπ' αριθ. 6319-010127-902 της Τράπεζας Πειραιώς- ΑΤΕ Βank IBAN: GR0701713190006319010127902 BIC: PIRBGRAA
3) υπ' αριθ. 619-002101-006374 της ALPHA Bank IBAN: GR5201406190619002101006374 BIC: CRBAGRAAXXX
Β. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος", Μαυρομιχάλη 32, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα, τηλ. 2103614135.
Σημειώσεις:
1. Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας - παράδειγμα αυταπάρνησης! (Η εκπληκτική ιστορία της θαυματουργικής διάσωσης του ιερ. κλιμακίου από τη βέβαιη καταστροφή με θαύμα της Παναγίας της Πορταΐτισσας)
2. Τιμή από τον «Πρωτόκλητο» στην Όλγα Παπασαράντου [19 Αυγούστου 1996] την πρώτη σύγχρονη Ελληνίδα Ιεραπόστολο στην Αφρική
3. Επίσκοπος Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος: Μια φωνή από τα βάθη της Αφρικής
4. «Αφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως κυρό Ιγνάτιο»
5. Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτωνος Μουσουνγκάϊ: Θέλω, νά κουρασθῶ γιά τό Θεό…
6. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος [9 Νοεμβρίου 2017] - Ιεραποστολή στην Κανάγκα
7. Ένα Ορθόδοξο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην καρδιά της Αφρικής
8. Αφρική 2007
9. Η Ορθοδοξία στο Κονγκό
10. KANANGA (trailer)
Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.
Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
Την όλη προσπάθεια πλουσίως ευλόγησε εξ αρχής ο Άγιος Τριαδικός Θεός, προστατεύει η Αειπάρθενος Θεοτόκος η Πορταΐτισσα (1), με τις μεσιτείες του πρώτου σύγχρονου ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, του διαδόχου του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη (μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων Ο Σωτήρ) και της μακαριστής αδελφής νοσοκόμου Όλγας Παπασαράντου (2), των οποίων τα άγια σώματα αναπαύονται παραπλεύρως του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου. Συνεχιστής αυτών διετέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος Μανδελίδης (3).
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο διακόνησαν από το 1981 και εντεύθεν αφιερωμένες αδελφές νοσοκόμες και δασκάλες - καθηγήτριες, τις οποίες συνέδραμε και ο Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος".
Ευχή όλων μας να συνεχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας στην Κανάγκα, στο Κασάι, στο Κογκό και σε όλη την Αφρική. Να εκβάλει ο Κύριος εργάτες στον Αμπελώνα του, ότι η χώρα λευκή εστί προς θερισμό. Αμήν.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Α. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", Μιαούλη 68 Πάτρα, τηλ. 2610 329.737 Τ.Κ. 26222.
Επιταγές και εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην ως άνω διεύθυνση του Συλλόγου ή να κατατίθενται στους λογαριασμούς:
1) υπ' αριθ. 226/296169-58 της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος IBAN: GR8901102260000022629616958 BIC: EΤHNGRAA
2) υπ' αριθ. 6319-010127-902 της Τράπεζας Πειραιώς- ΑΤΕ Βank IBAN: GR0701713190006319010127902 BIC: PIRBGRAA
3) υπ' αριθ. 619-002101-006374 της ALPHA Bank IBAN: GR5201406190619002101006374 BIC: CRBAGRAAXXX
Β. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος", Μαυρομιχάλη 32, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα, τηλ. 2103614135.
Σημειώσεις:
1. Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας - παράδειγμα αυταπάρνησης! (Η εκπληκτική ιστορία της θαυματουργικής διάσωσης του ιερ. κλιμακίου από τη βέβαιη καταστροφή με θαύμα της Παναγίας της Πορταΐτισσας)
2. Τιμή από τον «Πρωτόκλητο» στην Όλγα Παπασαράντου [19 Αυγούστου 1996] την πρώτη σύγχρονη Ελληνίδα Ιεραπόστολο στην Αφρική
3. Επίσκοπος Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος: Μια φωνή από τα βάθη της Αφρικής
4. «Αφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως κυρό Ιγνάτιο»
5. Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτωνος Μουσουνγκάϊ: Θέλω, νά κουρασθῶ γιά τό Θεό…
6. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος [9 Νοεμβρίου 2017] - Ιεραποστολή στην Κανάγκα
7. Ένα Ορθόδοξο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην καρδιά της Αφρικής
8. Αφρική 2007
9. Η Ορθοδοξία στο Κονγκό
10. KANANGA (trailer)
Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.
Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
Την όλη προσπάθεια πλουσίως ευλόγησε εξ αρχής ο Άγιος Τριαδικός Θεός, προστατεύει η Αειπάρθενος Θεοτόκος η Πορταΐτισσα (1), με τις μεσιτείες του πρώτου σύγχρονου ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, του διαδόχου του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη (μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων Ο Σωτήρ) και της μακαριστής αδελφής νοσοκόμου Όλγας Παπασαράντου (2), των οποίων τα άγια σώματα αναπαύονται παραπλεύρως του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου. Συνεχιστής αυτών διετέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος Μανδελίδης (3).
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο διακόνησαν από το 1981 και εντεύθεν αφιερωμένες αδελφές νοσοκόμες και δασκάλες - καθηγήτριες, τις οποίες συνέδραμε και ο Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος".
Ευχή όλων μας να συνεχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας στην Κανάγκα, στο Κασάι, στο Κογκό και σε όλη την Αφρική. Να εκβάλει ο Κύριος εργάτες στον Αμπελώνα του, ότι η χώρα λευκή εστί προς θερισμό. Αμήν.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Α. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", Μιαούλη 68 Πάτρα, τηλ. 2610 329.737 Τ.Κ. 26222.
Επιταγές και εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην ως άνω διεύθυνση του Συλλόγου ή να κατατίθενται στους λογαριασμούς:
1) υπ' αριθ. 226/296169-58 της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος IBAN: GR8901102260000022629616958 BIC: EΤHNGRAA
2) υπ' αριθ. 6319-010127-902 της Τράπεζας Πειραιώς- ΑΤΕ Βank IBAN: GR0701713190006319010127902 BIC: PIRBGRAA
3) υπ' αριθ. 619-002101-006374 της ALPHA Bank IBAN: GR5201406190619002101006374 BIC: CRBAGRAAXXX
Β. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος", Μαυρομιχάλη 32, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα, τηλ. 2103614135.
Σημειώσεις:
1. Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας - παράδειγμα αυταπάρνησης! (Η εκπληκτική ιστορία της θαυματουργικής διάσωσης του ιερ. κλιμακίου από τη βέβαιη καταστροφή με θαύμα της Παναγίας της Πορταΐτισσας)
2. Τιμή από τον «Πρωτόκλητο» στην Όλγα Παπασαράντου [19 Αυγούστου 1996] την πρώτη σύγχρονη Ελληνίδα Ιεραπόστολο στην Αφρική
3. Επίσκοπος Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος: Μια φωνή από τα βάθη της Αφρικής
4. «Αφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως κυρό Ιγνάτιο»
5. Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτωνος Μουσουνγκάϊ: Θέλω, νά κουρασθῶ γιά τό Θεό…
6. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος [9 Νοεμβρίου 2017] - Ιεραποστολή στην Κανάγκα
7. Ένα Ορθόδοξο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην καρδιά της Αφρικής
8. Αφρική 2007
9. Η Ορθοδοξία στο Κονγκό
10. KANANGA (trailer)
Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.
Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
Την όλη προσπάθεια πλουσίως ευλόγησε εξ αρχής ο Άγιος Τριαδικός Θεός, προστατεύει η Αειπάρθενος Θεοτόκος η Πορταΐτισσα (1), με τις μεσιτείες του πρώτου σύγχρονου ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, του διαδόχου του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη (μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων Ο Σωτήρ) και της μακαριστής αδελφής νοσοκόμου Όλγας Παπασαράντου (2), των οποίων τα άγια σώματα αναπαύονται παραπλεύρως του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου. Συνεχιστής αυτών διετέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος Μανδελίδης (3).
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο διακόνησαν από το 1981 και εντεύθεν αφιερωμένες αδελφές νοσοκόμες και δασκάλες - καθηγήτριες, τις οποίες συνέδραμε και ο Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος".
Ευχή όλων μας να συνεχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας στην Κανάγκα, στο Κασάι, στο Κογκό και σε όλη την Αφρική. Να εκβάλει ο Κύριος εργάτες στον Αμπελώνα του, ότι η χώρα λευκή εστί προς θερισμό. Αμήν.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Α. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", Μιαούλη 68 Πάτρα, τηλ. 2610 329.737 Τ.Κ. 26222.
Επιταγές και εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην ως άνω διεύθυνση του Συλλόγου ή να κατατίθενται στους λογαριασμούς:
1) υπ' αριθ. 226/296169-58 της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος IBAN: GR8901102260000022629616958 BIC: EΤHNGRAA
2) υπ' αριθ. 6319-010127-902 της Τράπεζας Πειραιώς- ΑΤΕ Βank IBAN: GR0701713190006319010127902 BIC: PIRBGRAA
3) υπ' αριθ. 619-002101-006374 της ALPHA Bank IBAN: GR5201406190619002101006374 BIC: CRBAGRAAXXX
Β. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος", Μαυρομιχάλη 32, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα, τηλ. 2103614135.
Σημειώσεις:
1. Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας - παράδειγμα αυταπάρνησης! (Η εκπληκτική ιστορία της θαυματουργικής διάσωσης του ιερ. κλιμακίου από τη βέβαιη καταστροφή με θαύμα της Παναγίας της Πορταΐτισσας)
2. Τιμή από τον «Πρωτόκλητο» στην Όλγα Παπασαράντου [19 Αυγούστου 1996] την πρώτη σύγχρονη Ελληνίδα Ιεραπόστολο στην Αφρική
3. Επίσκοπος Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος: Μια φωνή από τα βάθη της Αφρικής
4. «Αφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως κυρό Ιγνάτιο»
5. Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτωνος Μουσουνγκάϊ: Θέλω, νά κουρασθῶ γιά τό Θεό…
6. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος [9 Νοεμβρίου 2017] - Ιεραποστολή στην Κανάγκα
7. Ένα Ορθόδοξο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην καρδιά της Αφρικής
8. Αφρική 2007
9. Η Ορθοδοξία στο Κονγκό
10. KANANGA (trailer)
Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.
Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
Την όλη προσπάθεια πλουσίως ευλόγησε εξ αρχής ο Άγιος Τριαδικός Θεός, προστατεύει η Αειπάρθενος Θεοτόκος η Πορταΐτισσα (1), με τις μεσιτείες του πρώτου σύγχρονου ιεραποστόλου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, του διαδόχου του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη (μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων Ο Σωτήρ) και της μακαριστής αδελφής νοσοκόμου Όλγας Παπασαράντου (2), των οποίων τα άγια σώματα αναπαύονται παραπλεύρως του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέου. Συνεχιστής αυτών διετέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος Μανδελίδης (3).
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο διακόνησαν από το 1981 και εντεύθεν αφιερωμένες αδελφές νοσοκόμες και δασκάλες - καθηγήτριες, τις οποίες συνέδραμε και ο Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος".
Ευχή όλων μας να συνεχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας στην Κανάγκα, στο Κασάι, στο Κογκό και σε όλη την Αφρική. Να εκβάλει ο Κύριος εργάτες στον Αμπελώνα του, ότι η χώρα λευκή εστί προς θερισμό. Αμήν.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Α. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", Μιαούλη 68 Πάτρα, τηλ. 2610 329.737 Τ.Κ. 26222.
Επιταγές και εμβάσματα μπορούν να αποστέλλονται στην ως άνω διεύθυνση του Συλλόγου ή να κατατίθενται στους λογαριασμούς:
1) υπ' αριθ. 226/296169-58 της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος IBAN: GR8901102260000022629616958 BIC: EΤHNGRAA
2) υπ' αριθ. 6319-010127-902 της Τράπεζας Πειραιώς- ΑΤΕ Βank IBAN: GR0701713190006319010127902 BIC: PIRBGRAA
3) υπ' αριθ. 619-002101-006374 της ALPHA Bank IBAN: GR5201406190619002101006374 BIC: CRBAGRAAXXX
Β. Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως "Ο Μέγας Βασίλειος", Μαυρομιχάλη 32, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα, τηλ. 2103614135.
Σημειώσεις:
1. Ιεραποστολή! Πνεύμα θυσίας - παράδειγμα αυταπάρνησης! (Η εκπληκτική ιστορία της θαυματουργικής διάσωσης του ιερ. κλιμακίου από τη βέβαιη καταστροφή με θαύμα της Παναγίας της Πορταΐτισσας)
2. Τιμή από τον «Πρωτόκλητο» στην Όλγα Παπασαράντου [19 Αυγούστου 1996] την πρώτη σύγχρονη Ελληνίδα Ιεραπόστολο στην Αφρική
3. Επίσκοπος Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος: Μια φωνή από τα βάθη της Αφρικής
4. «Αφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως κυρό Ιγνάτιο»
5. Ἀρχιμανδρίτης Χαρίτωνος Μουσουνγκάϊ: Θέλω, νά κουρασθῶ γιά τό Θεό…
6. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ.κ. Ιγνάτιος [9 Νοεμβρίου 2017] - Ιεραποστολή στην Κανάγκα
7. Ένα Ορθόδοξο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην καρδιά της Αφρικής
8. Αφρική 2007
9. Η Ορθοδοξία στο Κονγκό
10. KANANGA (trailer)
Σχόλιο Τ.Ι.: Προφανώς το κάνουν για το καλό μας, δεν εξηγείται διαφορετικά.
Η Google έχει κατοχυρώσει δύο νέες τεχνολογικές πατέντες για το «έξυπνο» σπίτι – Ορισμένοι μιλούν για το σπίτι του Big Brother
Η Google έχει μεγάλα σχέδια για το μέλλον - και αυτά περιλαμβάνουν την κρεβατοκάμαρά σας. Αυτό αποκαλύπτουν δύο νέες τεχνολογικές πατέντες που η αμερικανική εταιρεία κατοχύρωσε, με στόχο να αξιοποιήσει ολοένα περισσότερα στοιχεία από το μελλοντικό «έξυπνο» σπίτι. Μόνο που έτσι το smart home θα αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα Big Brother home...
Στην ουσία ο στόχος της Google είναι να μάθει περισσότερα «μυστικά» των χρηστών της, τρυπώνοντας ακόμη και στα πιο απόκρυφα μέρη των σπιτιών τους, έτσι ώστε μετά να μπορεί να τους «σερβίρει» ακόμη πιο εξατομικευμένες διαφημίσεις από ό,τι σήμερα. Όλοι μάλλον ήδη γνωρίζουν ότι αν ψάξουν κάτι στη μηχανή αναζήτησης, μετά θα αρχίσουν να βλέπουν παντού σχετικές ηλεκτρονικές διαφημίσεις.
Μερικές φορές δεν χρειάζεται καν να έχει προηγηθεί κάποια διαδικτυακή αναζήτηση, αφού η Google μπορεί να έχει ήδη μάθει αρκετά για το χρήστη από το ιστορικό των διαδικτυακών αναζητήσεών του, τα e-mails του, τα δημογραφικά στοιχεία του, τη γεωγραφική τοποθεσία του κ.α., προκειμένου να του «σερβίρει» διαφημίσεις που οι αλγόριθμοί της κρίνουν ότι μπορεί να τον ενδιαφέρουν.
Οι νέες πατέντες πάνε μερικά βήματα παραπέρα, σε μια προσπάθεια της Google να αξιοποιήσει για λογαριασμό της τις τεχνολογίες του «έξυπνου» σπιτιού (smart home). Η πρώτη πατέντα αφορά συσκευές που θα σαρώνουν και θα αναλύουν το εσωτερικό του σπιτιού του χρήστη και μετά θα του παρουσιάζουν διαδικτυακό περιεχόμενο (διαφημιστικό και μη), ανάλογα με αυτά που αυτά θα έχουν «δει» μέσα στο σπίτι του.
Αν, για παράδειγμα, οι «έξυπνες» κάμερες αναγνωρίσουν το πρόσωπο ενός γνωστού ηθοποιού ή τραγουδιστή τυπωμένο πάνω σε ένα μπλουζάκι του χρήστη πεταμένο στο πάτωμα και μετά επιβεβαιώσουν από το ιστορικό των διαδικτυακών αναζητήσεών του ότι όντως αυτός ενδιαφέρεται για τον εν λόγω καλλιτέχνη, τότε η «έξυπνη» συσκευή μπορεί να πει φωναχτά: «Φαίνεται να σου αρέσει ο τάδε. Η νέα ταινία του προβάλλεται σε ένα κοντινό κινηματογράφο» ή «υπάρχει μια συναυλία του στην πόλη σε λίγες μέρες».
Οι νέες πατέντες οραματίζονται κάτι φιλόδοξο. Αφού «κατασκοπεύουν» συστηματικά τους χρήστες μέσα στα σπίτια τους (από τη μόδα των ρούχων ως τη μόδα των επίπλων και των πινάκων ζωγραφικής στους τοίχους), χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες οπτικής αναγνώρισης, μετά θα τους ταξινομούν σε κατηγορίες εισοδήματος και προτιμήσεων, κάτι πολύ χρήσιμο από άποψη μάρκετινγκ. Σε αυτό θα βοηθά και η αναγνώριση φωνής, ώστε η Google να ξέρει το φύλο, την (κατά προσέγγιση) ηλικία, ακόμη και τη συναισθηματική κατάσταση του κάθε χρήστη.
Με αυτό τον τρόπο, το «έξυπνο» σπίτι θα προδίδει τα γούστα και άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου, προκειμένου μετά η τεχνητή νοημοσύνη της Google να κάνει προτάσεις για αγορές προϊόντων και υπηρεσιών που θα ταιριάζουν στο «προφίλ» καθενός χρήστη. Αν μοιάζει λιγάκι με «Μεγάλο Αδελφό», είναι γιατί όντως πρόκειται για μια εκδοχή του...
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό «Ατλάντικ», αυτό ήδη συμβαίνει, αφού η Google και το Facebook καταγράφουν και αναλύουν την online συμπεριφορά των χρηστών, ώστε μετά να τους «στοχεύσουν» με κατάλληλο περιεχόμενο. Ακόμη και το Netflix καταγράφει προσεκτικά τι παρακολουθεί κάθε χρήστης του, ώστε να βγάλει συμπεράσματα γι' αυτόν και μετά να του κάνει προτάσεις για νέες ταινίες και σειρές.
Η νέα πατέντα της Google «απλώς» πάει πέρα από τα στοιχεία που ήδη συλλέγονται μέσω υπολογιστή και κινητού τηλεφώνου, τρυπώνοντας πλέον στο ίδιο του σπίτι του χρήστη και χρησιμοποιώντας το ως «ορυχείο» για την εξόρυξη πολύτιμων -και εμπορικά εκμεταλλεύσιμων- δεδομένων.
«Μεγάλος Αδελφός» για παιδιά
Η δεύτερη πατέντα εστιάζει στην παιδική κρεβατοκάμαρα. Προτείνει ένα «έξυπνο» σύστημα που, κάνοντας χρήση αισθητήρων και καμερών, θα παρακολουθεί το παιδί, ώστε να περιορίζει τη συμπεριφορά του μέσα στα επιθυμητά (από τους γονείς) πλαίσια. Οι «έξυπνες» συσκευές θα ακούνε αν το παιδί τους χρησιμοποιεί βωμολοχίες όταν μιλάει με άλλους στο δωμάτιό του, θα καταγράφουν αν βλέπει «πονηρές» ή δυνητικά επικίνδυνες ιστοσελίδες στο Ίντερνετ, θα βλέπουν αν κάνει αταξίες (π.χ. πίνει κρυφά αλκοόλ) όταν λείπουν οι γονείς κ.α. Εννοείται για το καλό του παιδιού...
Μάλιστα, η πατέντα προβλέπει ότι οι γονείς θα μπορούν να προγραμματίζουν το σύστημα, ώστε αυτό να αρχίσει να αναβοσβήνει τα φώτα ή να τα μετατρέπει σε κόκκινα, αν τα τεχνητά «μάτια» του πιάσουν το παιδί να ξεστρατίζει. Μπορεί ακόμα το σύστημα να σβήνει μόνο του τελείως τα φώτα του σπιτιού ή τις ηλεκτρονικές συσκευές, όταν το παιδί «αμαρτάνει». Μερικοί γονείς θα βρουν την ιδέα αποκρουστική, αλλά αρκετοί άλλοι μάλλον θα ενθουσιαστούν από την προοπτική να βάλουν το σπίτι να παρακολουθεί τα «ζιζάνιά» τους και μάλιστα να τα φοβίζει ή να τους κόβει το ρεύμα!
Αλλά οι νέες πατέντες ανοίγουν και μία άλλη πιο εμπορική προοπτική. Οι εταιρείες να ανταμείβουν ή να τιμωρούν τους καταναλωτές για τις συμπεριφορές που οι τελευταίοι θα ακολουθούν μέσα στο σπίτι τους. Το Νοέμβριο για πρώτη φορά η αμερικανική ασφαλιστική εταιρεία United Healthcare άρχισε να συνεργάζεται με εργοδότες, ώστε να προσφέρουν δωρεάν «έξυπνα» ρολόγια Apple Watch σε όσους τηρούν ορισμένους στόχους φυσικής κατάστασης στη δουλειά τους.
Αυτό μπορεί μελλοντικά να επεκταθεί στα σπίτια. Οι ασφαλιστικές θα προσφέρουν κίνητρα (π.χ. μειωμένα ασφάλιστρα) σε όσους ασφαλισμένους τρώνε υγιεινά και κάνουν γυμναστική. Αλλά πώς θα αποδεικνύεται αυτό; Από το «έξυπνο» μάτι της Google. Αν, από την άλλη, κάποιος καπνίζει σαν φουγάρο μέσα στο σπίτι του, άρα αυξάνει τον κίνδυνό του για διάφορες ασθένειες, η ασφαλιστική θα το μαθαίνει και θα τον τιμωρεί με υψηλότερα ασφάλιστρα.
Οι εταιρείες μπορεί ακόμη και να προσφέρουν «μπόνους» στους καταναλωτές που -πάλι αποδεδειγμένα από τον «Μεγάλο Αδελφό» της Google στην κουζίνα- είναι πιστοί σε κάποιο προϊόν, πχ όλη η οικογένεια συστηματικά τρώει μια συγκεκριμένη μάρκα δημητριακών.
Για να λειτουργήσει κάτι τέτοιο στην πράξη, θα πρέπει το «έξυπνο» σπίτι να βλέπει και να ακούει τι κάνει ο καθένας μέσα στο 24ωρο. Βέβαια, από τις πατέντες μέχρι την εφαρμογή υπάρχει μεγάλη απόσταση, γι αυτό, άλλωστε, οι περισσότερες πατέντες ποτέ δεν υλοποιούνται. Όμως αντανακλούν μια τάση για το πού πάνε τα πράγματα.
Το ερώτημα είναι αν όντως οι πολίτες-καταναλωτές θα δέχονταν οικειοθελώς να βάλουν τον πανοπτικό «Μεγάλο Αδελφό» στο «έξυπνο» σπίτι τους; Ασφαλώς ένα ποσοστό θα πουν όχι. Αλλά ένα άλλο -μάλλον όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό μπορεί να θεωρήσει ότι έτσι η ζωή του θα γίνει πιο βολική (ιδίως αν αυτό συνδυάζεται με οικονομικά κίνητρα...).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Πρώτο Θέμα
Στήν ἐποχή μας, πού ὅλος ὁ κόσμος τείνει νά γίνει μιά μεγάλη οἰκογένεια καί τά σύγχρονα μέσα συγκοινωνίας καί ἐπικοινωνίας ἔχουν ἐκμηδενίσει τίς ἀποστάσεις, οἱ συνεχεῖς ἐπαφές μεταξύ λαῶν καί πολιτισμῶν εἶναι κάτι ἀναγκαῖο καί ἀναπόφευκτο. Στίς συνθῆκες αὐτές, οἱ Ὀρθόδοξοι ἔρχονται ὅλο καί περισσότερο σέ ἐπαφή μέ ὁπαδούς ἄλλων θρησκειῶν καί ἄλλων χριστιανικῶν δογμάτων. Ὅπου συμβιώνουν ἑτερόδοξοι ἤ ἑτερόθρησκοι πληθυσμοί, πρέπει τουλάχιστον νά ὑπάρχει ἁρμονική συμβίωση καί οἱ σχέσεις νά εἶναι γνήσιες καί εἰλικρινεῖς. Βέβαια, κάθε θρησκευτική ὁμάδα ἔχει τή δική της ἀντίληψη γιά τό ποιές εἶναι οἱ γνήσιες σχέσεις καί γιά τό τί σημαίνει ἁρμονική συμβίωση.
Ἡ Οὐνία ὡς ἐκκλησιαστικό πρόβλημα
Ἱερεύς Σωτήριος Ὀ. Ἀθανασούλιας
Ὁ λεγόμενος «δούρειος ἵππος» τοῦ Παπισμοῦ
Στήν ἐποχή μας, πού ὅλος ὁ κόσμος τείνει νά γίνει μιά μεγάλη οἰκογένεια καί τά σύγχρονα μέσα συγκοινωνίας καί ἐπικοινωνίας ἔχουν ἐκμηδενίσει τίς ἀποστάσεις, οἱ συνεχεῖς ἐπαφές μεταξύ λαῶν καί πολιτισμῶν εἶναι κάτι ἀναγκαῖο καί ἀναπόφευκτο. Στίς συνθῆκες αὐτές, οἱ Ὀρθόδοξοι ἔρχονται ὅλο καί περισσότερο σέ ἐπαφή μέ ὁπαδούς ἄλλων θρησκειῶν καί ἄλλων χριστιανικῶν δογμάτων. Ὅπου συμβιώνουν ἑτερόδοξοι ἤ ἑτερόθρησκοι πληθυσμοί, πρέπει τουλάχιστον νά ὑπάρχει ἁρμονική συμβίωση καί οἱ σχέσεις νά εἶναι γνήσιες καί εἰλικρινεῖς. Βέβαια, κάθε θρησκευτική ὁμάδα ἔχει τή δική της ἀντίληψη γιά τό ποιές εἶναι οἱ γνήσιες σχέσεις καί γιά τό τί σημαίνει ἁρμονική συμβίωση. Ὡστόσο, ὅλοι ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιά νά ἰσχύουν αὐτά εἶναι: α) ἡ ἐντιμότητα στίς σχέσεις, δηλαδή τό ὅτι κάθε ὁμάδα πρέπει νά ἐμφανίζεται πρός τούς ἔξω ὅπως πραγματικά εἶναι, μή ἐπιχειρώντας νά ἐξαπατήσει μέ ἀνέντιμα μέσα καί μέ κάθε εἴδους προσωπεῖα, καί β) ἡ γνώση, τόσο τοῦ περιεχομένου καί τῶν ὁρίων τῆς πίστεως κάθε κοινότητας, ὅσο καί τῶν διαφορῶν της ἀπό τίς ἄλλες. Ὅπου δέν ὑπάρχει σαφής ἀντίληψη τῶν ὁρίων, ὅπου ὑπάρχει σύγχυση ὡς πρός τά πιστευόμενα, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἄγνοια καί ἀποπροσανατολισμός, ὅπου, ἰδιαίτερα, δέν ὑπάρχει σαφής αἴσθηση τῶν διαφορῶν (παρ’ ὅτι κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι πρέπει νά βλέπουμε μόνο τίς ὁμοιότητες!), ἐκεῖ δημιουργοῦνται ἀναυθεντικές σχέσεις, οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν ἀναγκαστικά σέ συγκρούσεις, μέ ὀλέθριες συνέπειες γιά πρόσωπα καί κοινωνίες. Οἱ ὑπάρχουσες διαφορές συνήθως αἰσθητοποιοῦνται μέ ἐξωτερικά στοιχεῖα, ὅπως ἡ λατρεία, ἡ ἔνδυση, τά ἔθιμα κ.ἄ. Π.χ. ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο κάνει ἕνας Χριστιανός τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καταλαβαίνουμε ἄν εἶναι Ὀρθόδοξος ἤ Ρωμαιοκαθολικός κ.λπ.
Στίς ἱστορικές σχέσεις μεταξύ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί Ρωμαιοκαθολικισμοῦ ὑπῆρξαν πολλά τέτοια ἀρνητικά καί ἀναυθεντικά στοιχεῖα (οἱ Σταυροφορίες, οἱ ἀπόπειρες ἀθέμιτου προσηλυτισμοῦ μέ τή ὀργανωμένη δράση «μισσιοναρίων» στόν ἑλλαδικό χῶρο, ἡ χρήση τοῦ χρήματος καί τῆς ἐξουσίας γιά τήν ὑποταγή ἑτεροδόξων καί ἀντιφρονούντων, ἡ ἐξόντωση Ὀρθοδόξων πληθυσμῶν στή Σερβία κ.ἄ.), τά ὁποῖα προσπαθοῦμε νά ἐξαλείψουμε ἀπό τό παρόν. Ὡστόσο, ἕνα ἀπ’ αὐτά παραμένει, ἀκμάζει καί δημιουργεῖ τεράστια προβλήματα μεταξύ τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν, εἰς βάρος, βέβαια, τῶν Ὀρθοδόξων. Αὐτό εἶναι ἡ Οὐνία. Στήν Ἑλλάδα τό πρόβλημα δέν εἶναι τόσο γνωστό, γιατί, μέ ἐξαίρεση τήν Ἀθήνα καί τά Γιαννιτσά, δέν ὑπάρχουν οὐνιτικές κοινότητες σέ ἄλλες περιοχές. Ὅμως, στίς Ὀρθόδοξες χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης (Ρωσία, Οὐκρανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.ἄ), ὑπάρχουν πολυπληθεῖς οὐνιτικές κοινότητες, προκαλώντας μιά ἄνευ προηγουμένου σύγχυση στίς ἐκεῖ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, πού προσπαθοῦν νά ἐπουλώσουν τίς πληγές τους ἀπό τά ἀθεϊστικά καθεστῶτα. Στήν Οὐκρανία, μάλιστα, ἡ ἐκεῖ οὐνιτική κοινότητα ἐπιχειρεῖ, σύμφωνα μέ πληροφορίες, τή συνένωσή της μέ τήν ὑπό ἀνακήρυξη αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς χώρας, μέ ἀδιευκρίνιστους ὅρους καί προϋποθέσεις. Σύμφωνα μέ στοιχεῖα πού διαρρέουν στό διαδίκτυο, ὁ Πρόεδρος τῆς χώρας, ὁ ὁποῖος τόσο σθεναρά στηρίζει τό αὐτοκέφαλο καί ἐργάζεται γι’ αὐτό, εἶναι Οὐνίτης καί ἐμφανίζεται (προφανῶς καί κοινωνεῖ!) ἀδιακρίτως σέ Ὀρθοδόξους καί οὐνιτικούς Ναούς.
Ὅμως, τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ Οὐνία; Εἶναι ἕνα ἐκκλησιαστικό μόρφωμα, ἀπό Ὀρθοδόξους πληθυσμούς (ἤ ἀπό πληθυσμούς ἄλλων χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν), οἱ ὁποῖοι, γιά διάφορους λόγους καί ὑπό εἰδικές συνθῆκες, ἀποσκίρτησαν ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, ἀποκόπηκαν ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί ἑνώθηκαν μέ τόν Παπισμό, διατηρώντας, ὅμως, ὅλα τά ἐξωτερικά στοιχεῖα τῆς προέλευσής τους. Ἔτσι, οἱ Ὀρθοδόξου προελεύσεως Οὐνῖτες, ἐνῶ μνημονεύουν στή Θεία Λειτουργία τόν Πάπα καί ἀνήκουν στή δικαιοδοσία του, τελοῦν τή Θεία Λειτουργία ὅπως ἀκριβῶς ἐμεῖς. Οἱ Ἱερεῖς τους ἔχουν τήν ἴδια ἐμφάνιση μέ αὐτή τῶν Ὀρθοδόξων, φέρουν τά ἴδια ἄμφια, τελοῦν τίς ἴδιες ἑορτές, ἀκολουθοῦν τίς ἴδιες παραδόσεις κ.λπ. Μέ ἄλλα λόγια, οἱ Οὐνῖτες εἶναι Παπικοί, πού ἐμφανίζονται ἐξωτερικά ὡς Ὀρθόδοξοι. Προφανῶς, καί οἱ ἴδιοι βιώνουν ἕνα εἶδος ἐσωτερικοῦ διχασμοῦ: ἡ ἱστορία τους καί ἡ ἐμφάνισή τους τούς θυμίζει συνεχῶς ὅτι εἶναι κάτι ἄλλο ἀπ’ αὐτό στό ὁποῖο ἀνήκουν. Ὁ ὅρος «Οὐνία», ἀπό τόν ἀντίστιχο Πολωνικό ὅρο («Unia»), σημαίνει «ἕνωση» (ἕνωση μέ τή Ρώμη) καί ἔχει λατινικές ρίζες («unio» = «ἕνωση»). Τό Βατικανό ἀποκαλεῖ τίς κοινότητες αὐτές «Ἀνατολικές Καθολικές Ἐκκλησίες». Εἶναι αὐτονόητο, τί διαστάσεων σύγχυση προκαλεῖ ἡ δράση τῶν Οὐνιτῶν μεταξύ Ὀρθοδόξων πληθυσμῶν, πού εἶναι κατά μέγα μέρος ἀκατήχητοι. Ὁ στόχος, βέβαια, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ὑποταγή τῶν πληθυσμῶν αὐτῶν στόν Παπισμό, γι’ αὐτό ἡ Οὐνία ἔχει χαρακτηριστεῖ ἑπιτυχημένα «δούρειος ἵππος» τοῦ Παπισμοῦ. Ὡστόσο, τό πρόβλημα δέν εἶναι μόνο ἡ σύγχυση καί ὁ προσηλυτισμός: οἱ ὀργανωμένες οὐνιτικές κοινότητες, μέ τήν ὑποστήριξη τῶν κρατικῶν ἀρχῶν καί μέ τήν ἀνοχή (ἄν ὄχι καί μέ τήν ὑποκίνηση) τοῦ Βατικανοῦ, προβαίνουν σέ βιαιότητες ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων, σέ καταλήψεις Ναῶν καί ἐκκλησιαστικῶν ἀκινήτων, ἀκόμη καί σέ διωγμούς ἤ ἐξοντώσεις Ὀρθοδόξων πιστῶν!
Γένεση καί ἐξέλιξη τῆς Οὐνίας
Οἱ ρίζες τῆς Οὐνίας βρίσκονται στήν τάση τοῦ Παπισμοῦ νά καθυποτάξει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλά καί κάθε ἄλλη χριστιανική κοινότητα στόν κόσμο. Ἤδη ἀπό τόν 9ο μ.Χ. αἰ., πρίν τό Σχίσμα τοῦ 1054, μεταξύ τῶν Φράγκων θεολόγων καί κληρικῶν εἶχε διαμορφωθεῖ ἡ ἀντίληψη ὅτι στήν Ἀνατολή κατοικοῦν αἱρετικοί «Γραικοί», πού εἶναι ἀντικείμενο προσηλυτισμοῦ. Ὅταν οἱ Φράγκοι ἐπεκράτησαν στόν Παπικό θρόνο, μετέφεραν ἐκεῖ τίς ὁλοκληρωτικές καί ἀπολυταρχικές ἀντιλήψεις τους, μέ ἀποτέλεσμα νά προκύψει τό γνωστό Σχίσμα. Ἐκφράζοντας τή νέα ἀντίληψη περί Παπισμοῦ ὁ Πάπας Γρηγόριος Ζ΄ (1073-1085), διακήρυττε τόν 11ο αἰ. ὅτι ὁ Πάπας εἶναι ὁ «ἀπόλυτος κύριος τῆς παγκόσμιας Ἐκκλησίας» καί ὁ «κύριος τοῦ κόσμου»! Μέ αὐτά τά δεδομένα, ἡ ὕπαρξη Ἐκκλησιῶν, πού δέν ἀναγνώριζαν τήν ἐξουσία τοῦ Πάπα, ἦταν κάτι ἀδιανόητο γιά τά δεδομένα τοῦ Παπισμοῦ. Οἱ ἀπόπειρες ὑποταγῆς τῆς Ἀνατολῆς φάνηκε νά καρποφοροῦν ἀπό τό 1204, ὅταν τά φραγκικά στρατεύματα τῆς Δ΄ Σταυροφορίας κατέλαβαν καί λεηλάτησαν τήν Κωνσταντινούπολη. Ὡστόσο, καί πάλι κλῆρος καί λάος ἀντιδροῦσαν ἔντονα. Ἔτσι, λίγο ἀργότερα, στή Δ΄ Σύνοδο τοῦ Λατερανοῦ (1215), ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ΄ (1198-1216), ὁ ἱδρυτής καί τῆς Ἱερᾶς Ἐξέτασης, ἔδωσε τήν ἑξῆς «λύση»: «Ἐάν σέ κάποια περιοχή ζοῦν διάφορα ἔθνη μέ διαφορετικές γλῶσσες καί ἐκκλησιαστικούς ρύθμους, ὁ Ἐπίσκοπος νά ἐκλέξει ἄξιους ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι θά τελοῦν γιά κάθε μιά ἐθνότητα τή θεία λατρεία στή γλῶσσα καί τόν ρυθμό της». Αὐτό ἦταν καινοφανές γιά τά δεδομένα τοῦ Βατικανοῦ, τό ὁποῖο ὡς τότε ἐπέβαλε, ἀκόμη καί μέ τή βία, τά φραγκικά ἔθιμα καί τή λατινική γλώσσα στή λατρεία κάθε ἔθνους τῆς δικαιοδοσίας του. Στό ἴδιο πνεῦμα ἡ βούλα τοῦ Πάπα Ἰννοκεντίου Δ΄ (1243-1254) τοῦ 1254 ἔκανε δεκτά τά ἔθιμα τῶν Ἀνατολικῶν μέ σκοπό τόν βαθμιαῖο ἐκλατινισμό τους. Πάλι, ὅμως, τά ἀποτελέσματα ἦταν πενιχρά. Οὐνία δέν εἶχε προκύψει ἀκόμη.
Πρῶτοι Οὐνῖτες ἦταν οἱ λεγόμενοι «ἑνωτικοί» τῆς Ἀνατολῆς, οἱ ὁποῖοι ὑπέγραψαν τήν ἕνωση στή Σύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας (1438-1439). Ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ Σύνοδος ἐκείνη δέν ἐπέβαλε τά ἔθιμα καί τή γλῶσσα τῶν λατίνων στήν Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς. Οἱ πρωτεργάτες τῆς ἕνωσης Ὀρθόδοξοι τιμήθηκαν μέ τό ἀξίωμα τοῦ Καρδιναλίου ἀπό τόν Πάπα, ὅμως ἀντέδρασε ἔντονα ὁ Μητροπολίτης Ἐφέσου ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός (1392-1444), ἔχοντας στό πλευρό του τό σύνολο σχεδόν τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ τῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ ἕνωση ἀποκηρύχθηκε στήν πράξη, οἱ δέ προσπάθειες τῆς πολιτείας νά τήν ἐπιβάλει μέ κάθε μέσο ἔληξαν μέ τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Τούρκους (1453) καί ἡ μικρή οὐνιτική ὁμάδα διαλύθηκε.
Μετά τήν ἅλωση ὁ Παπισμός, θεωρώντας ἰσχύουσες τίς ἀποφάσεις τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας, ἔστρεψε τήν προσοχή του στούς ἐκτός τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας Ὀρθοδόξους. Ἀπό τό τάγμα τῶν Ἰησουϊτῶν, πού ἱδρύθηκε τό 1534 ἀπό τόν Ἰγνάτιο Λαϊόλα (1491-1556), διοργανώθηκαν ἱεραποστολές, οἱ ὁποῖες βρῆκαν πρόσφορο ἔδαφος στήν Πολωνία καί τή σημερινή Λιθουανία. Ἐκεῖ, μέ τήν ὑποστήριξη τῶν Βασιλέων Σιγισμούνδου Β΄ (1548-1572), Στεφάνου (1575-1586) καί Σιγισμούνδου Γ΄ (1587-1632), τά ἀποτελέσματα ἦταν ὄντως, θεαματικά: ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων πείσθηκαν νά γίνουν Οὐνῖτες! Σέ Σύνοδο στή Brest-Litovsk (1595-1596) ἀπό Ὀρθοδόξους καί Λατίνους, ἀποφασίστηκε ἡ ἕνωση μέ τή Ρώμη τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Πολωνικῆς ἐπικράτειας καί ἐκδόθηκε σχετική Πράξη μέ 33 ἄρθρα - ὅρους. Βέβαια, ἡ ἕνωση δέν ἔγινε ἀπό ὅλους δεκτή, ὅμως ὁ Πολωνός Βασιλιάς Σιγισμοῦνδος Γ΄ ἐπεδίωξε νά τήν ἐπιβάλλει μέ κάθε μέσο, ἀκόμη καί στίς τότε κατακτημένες ἀπό τούς Πολωνούς περιοχές τῆς Μικρῆς καί Μεγάλης Ρωσσίας. Ἀκολούθησαν σκληροί διωγμοί γιά τήν ἐξόντωση τῶν ἀντιπάλων. Ἡ ἕνωση τῆς Brest-Litovsk ἦταν τόσο ἰσχυρή, ὥστε κατατρόμαξε ἀκόμη καί τούς Διαμαρτυρομένους. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά οἱ ἑνωμένοι μέ τόν Παπισμό ἀπεκλήθησαν «Οὐνῖτες» ἀπό τούς ἀντιπάλους τους. Κατά τή συμφωνία, ὁ ἐκλεγμένος Ἐπίσκοπος ἤ Μητροπολίτης δέν ἦταν ὑποχρεωμένος νά μεταβεῖ ὁ ἴδιος στή Ρώμη γιά νά λάβει τήν sacrae (ἄδεια καθαγιασμοῦ - χειροτονίας) ἀπό τόν Πάπα, ἀλλά μποροῦσε νά τήν λάβει μέ ἀλληλογραφία. Μέ αὐτή τήν προϋπόθεση, θά γινόταν ἡ χειροτονία του ἀπό δύο τουλάχιστον Ἐπισκόπους, μετά δέ τή χειροτονία ἔπρεπε νά δώσει «ὅρκο ὑπακοῆς στόν Ἀνώτατο Ποντίφικα παρουσίᾳ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τοῦ Gniezno». Ἀπό ἐκεῖ (τή σημερινή Πολωνία, Λιθουανία καί Ρωσία) ἡ Οὐνία ἐπεκτάθηκε σέ ὅλα τά σλαβικά κράτη (Οὐκρανία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Οὐγγαρία, Βουλγαρία, Σερβία), προκαλώντας σφοδρές συγκρούσεις μέ τούς ἐκεῖ Ὀρθόδοξους πληθυσμούς μέχρι σήμερα.
Παράλληλα, οἱ ἑλληνόφωνες περιοχές δέν ἔπαψαν νά ἀποτελοῦν ἀντικείμενο προσηλυτισμοῦ. Μέ ἐνέργειες τῶν Ἰησουϊτῶν ἱδρύθηκε τό 1577 στή Ρώμη τό «Ἑλληνικό Κολλέγιο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου», μέ σκοπό νά προσφέρει ἀνώτερη παιδεία σέ νέους ἑλληνικῆς καταγωγῆς. Οἱ ἀπόφοιτοι τοῦ Κολλεγίου ἔτρεφαν ἰδιαίτερη συμπάθεια στή Ρώμη καί ἦταν ὑπέρμαχοι τῆς ἕνωσης. Παρόμοιες Σχολές μέ ἀνάλογα ἀποτελέσματα κατόρθωσε νά ἱδρύσει τό Βατικανό στήν ἴδια τήν Κωνσταντινούπολη (1583), στή Θεσσαλονίκη, στή Σμύρνη, στήν Ἀθήνα, στή Χαλκίδα, γιά ἕνα διάστημα ἀκόμη καί στό Ἅγιο Ὄρος (1635-1641)! Γύρω στά 1860 ἱδρύθηκε ἀπό Οὐνίτες τῆς Βουλγαρίας ἡ οὐνιτική κοινότητα στά Γιαννιτσά, ἡ ὁποία ὑπάρχει μέχρι σήμερα. Στήν Κωνσταντινούπολη οὐνιτική κοινότητα ἱδρύθηκε μετά τό 1907, ὅμως μέ τή Μικρασιατική καταστροφή (1922) τό κέντρο της μεταφέρθηκε στήν Ἀθήνα, ὅπου ὑπάρχει μέχρι σήμερα.
Ἡ Οὐνία στούς Θεολογικούς Διαλόγους
Ἀπό τίς ἀρχές περίπου τοῦ περασμένου (20οῦ) αἰ. ἄρχισε μιά περίοδος συνδιαλλαγῆς καί διαλόγου μεταξύ τῶν χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν, στήν ὁποία μετέχει καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τό 1980 ἄρχισε ὁ ἐπίσημος Διάλογος μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς, μέ μεῖζον θέμα τό πρόβλημα τῆς Οὐνίας. Ἀπό τήν Γ΄ Πανορθόδοξη Διάσκεψη (1964) εἶχε τεθεῖ ὡς «ὅρος ἀπαράβατος τῆς ἐνάρξεως τοῦ Διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἡ ὑπό τῆς τελευταίας κατάργησις τῶν οὐνιτικῶν τούτων Ἐκκλησιῶν». Ὡστόσο, ὅταν ἄρχισε ὁ Διάλογος ὄχι μόνο δέν εἶχε γίνει αὐτό, ἀλλά ἀπό τά 18 μέλη τῆς Παπικῆς ἀντιπροσωπίας στήν Α΄ Ὁλομέλεια τῆς Μικτῆς Διεθνοῦς Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Διαλόγου (1980) τά 8 ἦσαν Οὐνῖτες! Αὐτό προκάλεσε τήν ἔντονη ἀντίδραση τῶν Ὀρθοδόξων μέ ἐνδεχόμενο νά ναυαγήσει ὁ Διάλογος. Τελικά, ἡ Ὁλομέλεια ἔκανε ἀποδεκτή Δήλωση τῶν Ὀρθοδόξων, ὅτι «πρῶτον ἡ παρουσία Οὐνιτῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ἀνατολικοῦ ρυθμοῦ εἰς τήν Ἐπιτροπήν τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν δέν σημαίνει ἀναγνώρισιν τῆς Οὐνίας ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί δεύτερον, τό θέμα τῆς Οὐνίας παραμένει ἀνοικτόν, ὡς ἕν τῶν προβλημάτων πού θά ἀπασχολήσουν τόν Διάλογον».
Ἔτσι, ἡ συζήτηση γιά τό θέμα τῆς Οὐνίας προσωρινά ἀναβλήθηκε, τέθηκε δέ γιά πρώτη φορά στήν Δ΄ Ὁλομέλεια (1987), ὅπου καταδικάστηκαν γενικά οἱ μεθόδοι τῆς Οὐνίας καί τοῦ προσηλυτισμοῦ. Ἡ Ε΄ Ὁλομέλεια (1988) ἀνέθεσε τή μελέτη του σέ Μικτή Ὑποεπιτροπή, ὅμως ἀκολούθησαν οἱ ραγδαῖες ἐξελίξεις μέ τήν κατάρρευση τῶν ἀθεϊστικῶν καθεστώτων στήν Ἀνατολική Εὐρώπη καί μέ τήν ἔξαρση τῆς δράσης τῆς Οὐνίας στίς νέες συνθῆκες πού διαμορφώθηκαν. Συνεχῶς ἔφθαναν πληροφορίες γιά ἔκτροπα καί βίαιες ἐνέργειες σέ βάρος Ὀρθοδόξων πιστῶν, κληρικῶν καί Ναῶν, παρά τίς ἔντονες διαμαρτυρίες Ὀρθοδόξων Προκαθημένων. Ἔτσι ἡ Ὑποεπιτροπή δέν εἶχε ἀλλή ἐπιλογή ἀπό τή σαφή καί κατηγορηματική καταδίκη τῆς Οὐνίας στό Πόρισμά της (1990), τό ὁποῖο ἡ ρωμαιοκαθολική πλευρά ἀναγκάστηκε νά συνυπογράψει, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι τό περιεχόμενό του θά ἀνατρεπόταν στήν ἑπόμενη Ὁλομέλεια τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς. Κατά τό Πόρισμα, «ἡ Οὐνία δέν θεωρεῖται πλέον πρότυπον ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, διότι ἡ ἐκκλησιολογία ἐντός τῆς ὁποίας ἀνεπτύχθη δέν ἐμπνέεεται ἀπό τήν κοινήν παράδοσιν τῶν Ἐκκλησιῶν μας», ἡ δέ «χρῆσις λειτουργικῶν ρυθμῶν καί ἀμφίων, τά ὁποῖα ἀνήκουν εἰς τήν παραδοσιακήν κληρονομίαν μιᾶς ἐκ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν μας, ἐκ μέρους κοινοτήτων ἤ καί μελῶν τοῦ κλήρου τῆς ἄλλης Ἐκκλησίας πρέπει νά ἀπορριφθῇ ἐξ ὁλοκλήρου, ἐάν τοῦτο γίνεται πρός προσηλυτισμόν». Στό ἴδιο κλίμα ἡ ἑπόμενη ΣΤ΄ Ὁλομέλεια (1990) μέ τήν ἐπιμονή τῶν Ὀρθοδόξων συζήτησε μόνο τό θέμα τῆς Οὐνίας καί ἐξέδωσε κείμενο, στό ὁποῖο ἐπαναλαμβάνονται οἱ θέσεις τοῦ Πορίσματος καί τονίζεται ἐπιπλέον ὅτι «ἡ Οὐνία ὡς μέθοδος, ὅπου ἐφηρμόσθη, ἀπέτυχε νά ὑπηρετήσῃ τόν σκοπόν τῆς προσεγγίσεως τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀντιθέτως προεκάλεσε νέας διαιρέσεις».
Φυσικά, τό κείμενο δέν ἱκανοποίησε τή ρωμαιοκαθολική πλευρά, ἡ ὁποία εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἐργάστηκε γιά τήν ἀνατροπή του. Κανένα ἀπό τά σημεῖα του δέν ἐφαρμόστηκε στή πράξη. Ἀντίθετα, τό ἴδιο ἔτος ὁ Πάπας Ἰωάννης Παῦλος Β΄ (1978-2006) συγκάλεσε σέ Σύνοδο τούς Οὐνῖτες Ἐπισκόπους τῆς Οὐκρανίας στή Ρώμη, ὅπου «ἐνεθάρυνε ὅλους νά συνεχίσουν τήν πορεία τους», ἐνίσχυσε, μάλιστα, τήν Οὐνία μέ χειροτονίες νέων Ἐπισκόπων. Γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς κατάστασης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος (1972-1991) συγκάλεσε ἔκτακτη Σύσκεψη στό Φανάρι (11-12/12/1990), ἡ ὁποία διαπίστωνε «καταστάσεις καί γεγονότα εἰς βάρος τῶν Ὀρθοδόξων διαδραματιζόμενα, τά ὁποῖα ὑπερβαίνουν πᾶσαν φαντασίαν», καθώς ἐπίσης «κατάφωρον παραβίασιν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ... διά χρήσεως ἀμέσου βίας ἐναντίον ἀτόμων, διά τῆς καταχρήσεως νομοθετικῶν ρυθμίσεων» κ.ἄ. Ὡστόσο, στήν ἑπόμενη Ζ΄ Ὁλομέλεια (Balamand 1993) ἡ ρωμαιοκαθολική πλευρά πέτυχε τήν ἔκδοση κειμένου, τό ὁποῖο καταδίκαζε μέν τήν Οὐνία ὡς μέθοδο τοῦ παρελθόντος, ἀλλά ἀναγνώριζε τήν ἐκκλησιαστική της ὑπόσταση καί τήν ὕπαρξή της στό παρόν. Τό κείμενο τοῦ Balamand δέν ἔγινε ἀποδεκτό ἀπό πολλές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἡ δέ Ὀρθόδοξη πλευρά θεωροῦσε τό θέμα τῆς Οὐνίας ἀκόμη ἀνοικτό. Στήν ἑπόμενη Η΄ Ὁλομέλεια στή Βαλτιμόρη τῶν Η.Π.Α (2000), μέ προσωπική παρέμβαση τοῦ Πάπα Ἰωάννου Παύλου Β΄ ὑπέρ τῶν «Ἀνατολικῶν Καθολικῶν Ἐκκλησιῶν» (Οὐνιτῶν), ὁ Διάλογος κατέληξε σέ πλῆρες ναυάγιο. Σέ Δήλωσή της ἡ Ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπία θεωροῦσε ὅσα συνέβησαν στό Balamand «ὡς μή γενόμενα» καί ὅτι ἡ συζήτηση γιά τήν Οὐνία ἐπιστρέφει «εἰς μηδενικήν βάσιν». Μέ τήν ἐπανέναρξη τοῦ Διαλόγου ἕξι χρόνια μετά τήν πλήρη διακοπή του (2006) τό ζήτημα τῆς Οὐνίας ἔπαψε πλέον νά συζητεῖται τουλάχιστον αὐτόνομα καί ἀνεξάρτητα, ἡ δέ Οὐνία συνεχίζει ἀνενόχλητη τή δράση της στίς Ὀρθόδοξες χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης.
Ἡ Οὐνία ὡς μέθοδος ἑνώσεως
Ἀπό τά παραπάνω διαπιστώνεται ἡ ἐπιμονή τοῦ Βατικανοῦ νά διατηρεῖ, ἀλλά καί νά ἐνισχύει, ἕναν θεσμό καθαρά προσηλητιστικό, ἕναν μηχανισμό ὑποταγῆς Ὀρθοδόξων καί ἄλλων πληθυσμῶν, μιά μέθοδο ἐπανειλημμένα καταδικασμένη ἀκόμη καί ἀπό ἐπιφανεῖς ἐκπροσώπους του στόν Διάλογο μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ ὕπαρξη τῆς Οὐνίας δέν ἔχει κανένα ἐκκλησιολογικό, κανονικό καί δογματικό ἔρεισμα στήν Παράδοση τῆς ἀρχαίας ἑνωμένης Ἐκκλησίας τῶν δέκα πρώτων αἰώνων, ἡ δέ χρήση κάθε μορφῆς βίας (χαρακτηριστικό γνώρισμα τῶν οὐνιτικῶν κοινοτήτων, μέ τήν ἀνοχή ἤ τήν ὑποκίνηση τῆς Ρώμης μέχρι σήμερα) εἶναι ἐντελῶς ἀσυμβίβαστη μέ τή χριστιανική ἰδιότητα (ἴσως γιά τό Βατικανό νά εἶναι θεμιτή, γιατί τήν ἔχει χρησιμοποιήσει καί στό παρελθόν!). Ὅπως ἔχει γίνει ἀποδεκτό καί ἀπό τίς δύο πλευρές, ἡ Οὐνία ὄχι μόνο δέν προσέφερε τίποτε στό ζήτημα τῆς ἑνώσεως, ἀλλά, ἀντίθετα, προκάλεσε ἐπιπλέον διαιρέσεις, σχίσματα καί συγκρούσεις καί πολλαπλασίασε τά προβλήματα.
Βέβαια, ὁ κατ’ ἐξοχήν σκοπός τῆς Οὐνίας, ἡ ἕνωση («οὐνία» σημαίνει «ἕνωση»), εἶναι κοινός καί γιά τήν Ὀρθοδοξία. Ἡ Ἐκκλησία μας συνεχῶς εὔχεται «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» καί ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ εἶναι «ἵνα πάντες ἕν ὦσι» (Ἰω. 17,21). Ὅμως διαφορετικά θεωρεῖ τό ζήτημα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί διαφορετικά, ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, ἡ ρωμαιοκαθολική πλευρά. Κατά τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά καί κατά τήν κοινή Παράδοση τῆς πρώτης Ἐκκλησίας, ἡ ἕνωση ὑπάρχει στή μία πίστη, στή μία Ἀλήθεια πού δίδαξε ὁ Χριστός, καί στή συνέχεια στό ἕνα Βάπτισμα, στή μία Θεία Εὐχαριστία κ.λπ. Ἡ ἀλλοίωση τῆς πίστεως συνιστᾶ τήν αἵρεση, ἡ ὁποία εἶναι κατάσταση πού ἀποκόπτεται ἄμεσα ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί μέθοδος πού δέν ὁδηγεῖ στή σωτηρία. Κατά συνέπειαν, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἕνωση μέ διαφορές στήν πίστη, ἕνωση χωρίς κοινή πίστη, εἶναι δέ γεγονός ὅτι μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί Ρωμαιοκαθολικισμοῦ ὑπάρχουν ὄντως σημαντικές διαφορές στήν ἴδια τήν πίστη. Κοινή πίστη δέν ὑπάρχει!
Ἀπό τή ρωμαιοκαθολική πλευρά, ἀντίθετα, παρατηρεῖται ἡ τάση νά ὑποτιμηθοῦν αὐτές οἱ διαφορές καί νά θεωρηθοῦν δυό θεμιτές ὄψεις τοῦ ἴδιου πράγματος, ὥστε σέ μιά ἐνδεχόμενη ἕνωση κάθε πλευρά νά διατηρήσει τήν «παράδοσή της», ἀκόμη καί τή δογματική! Αὐτό, ὅμως, σημαίνει ὅτι τό πρότυπο ἑνώσεως πού ἔχει τό Βατικανό καί προβάλλει μέχρι σήμερα, δέν εἶναι ἄλλο ἀπό αὐτό τῆς Οὐνίας.
(Κείμενο ἀπό τό ἔντυπο «Ὀρθοδοξία καί αἵρεσις» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, τεῦχ. 104, Ἰουλ. - Σεπτ. 2018.)
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Ένταση και προπηλακισμοί μετά το μνημόσυνο Κατσίφα - Επιτέθηκαν φραστικά στον Αρχιεπίσκοπο
Έξω από τον Άγιο Μηνά Προπηλακισμοί, συνθήματα, ύβρεις και μικροσυμπλοκές με την λήξη του μνημοσύνου
Ένταση και συμπλοκές έξω από τον Ι.Μ Ναό του Αγίου Μηνά μετά το τέλος του μνημόσυνου του Κατσίφα με τουλάχιστον μια προσαγωγή ατόμου κάτω από άγνωστες συνθήκες και ενώ αστυνομικές δυνάμεις συνόδευαν ομάδα ατόμων που βγήκε από την εκκλησία για να αποφευχθεί θερμό τετ α τετ ανάμεσα στις δύο αντίπαλες πλευρές με ομάδα των ματ που ήταν παρατεταγμένη μπροστά από τους αντιεξουαστές.
Υπήρξε μικροσυμπλοκή και το κλίμα φορτίστηκε όταν μία γυναίκα χτύπησε έναν από τους επικεφαλής αστυνομικούς που ήταν ντυμένος με πολιτικά ρούχα.
Κατά την καταδίωξη των δραστών σημειώθηκε τουλάχιστον μια προσαγωγή ενός νεαρού που αποχώρησε τελικά σιδηροδέσμιος από αστυνομικούς της ΟΠΚΕ.
Λίγά λεπτά αργότερα από τον χώρο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού βγήκε ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης που κατευθύνθηκε προς τους συγκεντρωμένους αντιεξουαστες προκειμένου να τους εξηγήσει ότι η εκκλησία δεν έχει θέση σε τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις.
Ωστόσο ακολούθησε ένταση και υπήρξε προπηλακισμός ακόμη και στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Κρήτης όπου αποχώρησε πεζός εισπράττοντας όμως ύβρεις από τους συγκεντρωμένους.
Από νωρίς είχαν συγκεντρωθεί άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου ενώ στο σημείο ήταν και δύναμη της αστυνομίας.
Ωστόσο τα επεισόδια δεν αποφεύχθηκαν.
Πηγή: neakriti.gr, Ακτίνες
Μια μάνα στο Τέξας ντύνει τον 6χρονο γιο της σαν κορίτσι και τον παρουσιάζει ως κορίτσι, και την ίδια στιγμή, απειλεί τον πατέρα του αγοριού που δεν συμφωνεί με το σχέδιό της ο γιος του να ζει σαν κορίτσι, με αυστηρές νομικές συνέπειες.
Ο μικρός James ζει ως "κορίτσι" όταν είναι με τη μητέρα του, αλλά όταν είναι με τον πατέρα του και έχει την επιλογή, το εξάχρονο αγόρι ζει ως αγόρι.
Στον Jeffrey Younger απαγορεύεται επί του παρόντος με δικαστική απόφαση, να επιβεβαιώσει με οποιονδήποτε τρόπο το φύλο του γιου του, καθώς και να μεταφέρει στον James την χριστιανική διδασκαλία σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλικότητα.
Εκτός από τους ιατρικούς και ψυχολογικούς κινδύνους για τα παιδιά που σχετίζονται με τη λεγόμενη «μετάβαση φύλου», η υπόθεση έχει συνέπειες για τα γονεϊκά δικαιώματα που σχετίζονται με τη θρησκευτική ελευθερία, την ελευθερία λόγου και την ασφάλεια των δικαιωμάτων του κάθε διάδικου.
Η Anne Georgulas (προφανώς ελληνικής καταγωγής!) έχει μηνύσει τον Younger, τον πρώην σύζυγό της και τον πατέρα του Τζέιμς, για «παιδική κακοποίηση», επειδή δεν αναγνωρίζει τον γιο του ότι είναι τρανσέξουαλ «κορίτσι», σύμφωνα με έγγραφα του δικαστηρίου.
Έχει επίσης ασκήσει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Younger, προσπαθεί να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και επιδιώκει επίσης να τον αναγκάσει να πληρώσει για τις επισκέψεις του James σε έναν «θεραπευτή που επιβεβαιώνει τον τρανσεξουαλισμό» (“transgender-affirming therapist ”) και για τις ιατρικές διαδικασίες που απαιτούνται για την «μετάβαση» του James σε «κορίτσι».
Η αμφιλεγόμενη "θεραπεία" μπορεί να περιλαμβάνει ορμονική αποστείρωση που μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε δύο χρόνια όταν ο James γίνει οκτώ χρονών, προετοιμάζοντας τον James να προχωρήσει αργότερα σε χειρουργική επέμβαση "ανακατανομής φύλου" (“sexual reassignment”).
Η μητέρα του James έχει αλλάξει το όνομα του γιου της σε “Luna”. Τον ντύνει με κοριτσίστικα ρούχα, του φορά κοριτσίστικα παπούτσια και του βάζει μακιγιάζ, ενώ ο James χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των κοριτσιών στο σχολείο.
Το δικαστήριο της επέτρεψε να έχει μόνο αυτή το δικαίωμα να συναινέσει στην ψυχιατρική και ψυχολογική θεραπεία του James και του δίδυμου αδελφού του Jude, απαγορεύοντας στον πατέρα των αγοριών να ζητήσει μια δεύτερη γνώμη. Στον πατέρα απαγορεύεται ακόμη να κόβει τα μαλλιά του γιου του, αφού καταγγέλθηκε από έναν δάσκαλο στις Υπηρεσίες Προστασίας Παιδιών του Τέξας το γεγονός ότι το παιδί κουρεύτηκε.
Δεδομένου ότι το κόστος ψυχολογικής και ψυχιατρικής περίθαλψης των παιδιών θεωρείται ως υπηρεσία υποστήριξης παιδιών στο Τέξας, ένας ιστοχώρος που δημιουργήθηκε από φίλους της οικογένειας λέει, ότι ο πατέρας κινδυνεύει να «αναγκαστεί να πληρώσει για τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων του ίδιου του γιου».
Η μητέρα του James, η Georgulas, που είναι παιδίατρος (!), πήρε τον James και τον πήγε σε έναν «θεράποντα για τη μετάβαση φύλου» (“gender transition therapist ”) , ο οποίος "διάγνωσε" ότι το παιδί έχει με δυσφορία φύλου.
Αλλά ο Walt Heyer, πρώην τρανσέξουαλ και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ατόμων που έχουν βιώσει την «αλλαγή φύλου», λυπάται, όπως γράφει σε ένα άρθρο του στο The Federalist, ότι ο James δεν ταιριάζει στα κριτήρια για την πάθηση.
Το άρθρο του Heyer έδωσε περισσότερη προσοχή στην υπόθεση.
Για να διαγνωσθεί η παιδική δυσφορία του φύλου, μια διανοητική σύγκρουση μεταξύ του βιολογικού φύλου ενός ατόμου και του αντιληπτού φύλου του, ένα παιδί πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιμονή, εμμονή και συνέπεια ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο.
Ενώ η μητέρα του James κάνει τα πάντα για την μετάβαση του γιου της σε κορίτσι, ο Heyer γράφει, ότι παρά το γεγονός ότι τον ντύνουν με γυναικεία ρούχα και έχει εγγραφεί στο σχολείο με το όνομα ενός κοριτσιού, ο James δεν παρουσιάζει σημάδια δυσφορίας του φύλου όταν είναι με τον πατέρα του ή με άλλα άτομα, όπου επιλέγει να ζει σαν αγόρι.
"Το γεγονός ότι ο Τζέιμς αλλάζει την ταυτότητα του φύλου ανάλογα με τον γονέα του, κάνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου τόσο αμφίβολη όσο και επιβλαβή", δήλωσε ο Heyer.
Επιπλέον, γράφει, ο “transition therapist” έχει επίσης παρατηρήσει ότι ο James δεν είναι συνεπής, σταθερός και επίμονος στην επιθυμία του να γίνει "Luna".
"Η έντονη ανισότητα μεταξύ της προτιμώμενης ταυτότητας ενός παιδιού, όταν υπάρχει ένας γονέας απέναντι στον άλλον, θα πρέπει να αναγκάσει έναν θεραπευτή να επανεκτιμήσει, ίσως να ακυρώσει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και να τερματίσει οποιαδήποτε βήματα προς τη μετάβαση", δήλωσε ο Heyer. "Αλλά στην περίπτωση του James, αυτό δεν έχει συμβεί."
"Ο James δεν επιδεικνύει την επιθυμία να είναι Luna όταν δεν είναι με τη μητέρα του", δηλώνει ο Heyer. "Η συμπεριφορά του αγοριού προσφέρει μια φτωχή επιβολή της διάγνωσης της δυσφορίας του φύλου".
Η δρ. Michelle Cretella , Εκτελεστική Διευθύντρια του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιατρικής, συμφώνησε ότι ο James δεν ταιριάζει με το προφίλ για τη δυσφορία φύλου.
"Ο Τζέιμς δεν έχει σαφώς τη δυσφορία της φύσης", ανέφερε η Cretella στο LifeSiteNews.
"Σύμφωνα με τους ίδιους τους παιδίατρους που είναι υπέρ του τρανσεξουαλισμού, ένα παιδί φέρεται να είναι «τρανς» εάν εμμένει σταθερά και επίμονα ότι είναι κορίτσι», είπε. "Λοιπόν, όταν ο James είναι μακριά από τη μητέρα του, συνεχώς και επίμονα επιμένει ότι είναι αγόρι".
Η «πολύτιμη ζωή του Τζέιμς εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου από έναν θεραπευτή που περιτυλίγεται σε χρώματα του ουράνιου τόξου, επιβεβαιώνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και απορρίπτει αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο», δήλωσε ο Heyer. "Αφαιρέστε το «ουράνιο τόξο» από τη διάγνωση του Τζέιμς και αυτή καταρρέει κάτω από το βάρος των κριτηρίων για τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου».
«Αυτό που συμβαίνει με τον καημένο τον James είναι μια απόδειξη για το πώς η παιδιατρική επιστήμη έχει γίνει πολιτικοποιημένη και αντιεπιστημονική σχετικά με τη διαμόρφωση της ταυτότητας των φύλων στα παιδιά», δήλωσε η Cretella, που είναι και αυτή παιδίατρος και ειδικός που έχει γράψει και μιλήσει εκτενώς για το θέμα.
Η Cretella πρόσφερε μια πιθανή εξήγηση για το γιατί οι μητέρες ωθούν τους γιους τους να προσπαθήσουν να ζήσουν ως κορίτσια.
"Ορισμένες μητέρες που εξαναγκάζουν τους γιους τους να μιμηθούν κορίτσια υποφέρουν από "πένθος φύλου" (‘gender mourning’)», είπε.
"Οι Δρ. Kenneth Zucker και Susan Bradley, παγκοσμίου φήμης ειδικοί στη θεραπεία παιδικών διαταραχών ταυτότητας φύλου, περιέγραψαν ότι αντιμετώπισαν μερικές μητέρες που ήθελαν απεγνωσμένα ένα κορίτσι και εισήλθαν σε μια βαθιά κατάσταση κατάθλιψης επειδή γέννησαν μόνο γιους", εξηγεί η Cretella. "Η κατάθλιψη της μητέρας εξασθενιζόταν σταδιακά μόνο από ένα γιο που ενεργούσε με θηλυκό τρόπο ή της επέτρεπε να του φοράει κοριτσίστικα ρούχα".
Ο Heyer προειδοποίησε ότι μια αυθεντική διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για το καλό του παιδιού.
"Η διάγνωση είναι κρίσιμη", δήλωσε, "επειδή ο χαρακτηρισμός ενός παιδιού ότι έχει δυσφορία φύλου μπορεί να του προκαλέσει σειρά σωματικών και ψυχικών συνεπειών και έχει νομικές συνέπειες στην περίπτωση της επιμέλειας. Εάν κάνετε λάθος η βλάβη στην ζωή του Τζέιμς θα είναι αμετάκλητη".
«Εναπόκειται στους ενήλικες να προσέχουν το παιδί», δήλωσε ο Heyer, «θέτοντας σε αμφισβήτηση τις γκρίζες ζώνες και τελικά προστατεύοντας αθώα παιδιά από βιαστικές διαγνώσεις και συμπεράσματα για κάτι τόσο θεμελιώδες όσο η ταυτότητα του φύλου».
Πηγή: LifeSiteNews, Κόκκινος Ουρανός
Τι απαντά ο Σύλλογος Πολυτέκνων Λάρισας για το συμβάν με την Αντιρατσιστική: Ήρθατε με επιχειρήματα “ξύλο και κλωτσιές στους σεξιστές”
Απάντηση εξέδωσε ο Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων, στην καταγγελία της αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας Λάρισας, μετά το χθεσινό συμβάν σε εκδήλωση στη Λάρισα για τις εκτρώσεις.
Αναλυτικά η ανακοίνωση: “Ως εκ των διοργανωτών της εκδήλωσης – ημερίδας, έχουμε ευθύνη για την ομαλή διεξαγωγή της. Και ασφαλώς δικαίωμα να την οργανώσουμε και υποχρέωση να ολοκληρωθεί ειρηνικά.
Κάποιοι συμπολίτες μας θεωρούν ότι για μια επιστημονική εκδήλωση, πρέπει να υποβάλουμε σχέδιο ιδεών και να λάβουμε την έγκριση και άδειά τους. Εμείς δεν το συμμεριζόμαστε. Προσήλθαν στον χώρο με επιχειρήματα όπως “ξύλο και κλωτσιές στους σεξιστές”, “βγάλτε το σκασμό” και παρόμοια, που κρίναμε ότι δεν έχουν θέση σε ένα επιστημονικό διάλογο, όπου, μάλιστα στην πρωινή εκδήλωση όταν έγινε το “επεισόδιο”, το ακροατήριο αποτελείτο από 80- 90% μαθήτριες & φοιτήτριες.
Επί της ουσίας: εμείς διαφωνούμε και θλιβόμαστε για τις εκτρώσεις. Άλλοι συμφωνούν. Όμως σχεδόν όλοι συμφωνούν στο ότι ο αριθμός των εκτρώσεων στην Ελλάδα, ιδίως στις έφηβες, είναι τραγικά, αδικαιολόγητα υψηλός, με σοβαρές συνέπειες πρώτα στην γυναίκα.
Γνωρίζουν ή ενημερώνονται οι έφηβες & οι γυναίκες, ότι έχουν καταγραφεί σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις στο 50 έως 60% των περιπτώσεων, πέρα από τις σοβαρές σωματικές;
Όταν αντιμετωπίζουν το δίλημμα, έχουν δικαίωμα να αποφασίσουν ενημερωμένες ή όχι; Ποιός υποχρεούται να ενημερώσει και ποιόν;
Στους προβληματισμούς αυτούς οι “αντιρατσιστές” απαντάνε “ξύλο και κλωτσιές” και “βγάλτε τον σκασμό”;
Περαιτέρω: μέλος από τους καταγγέλλοντες τραβούσε με κινητό, χωρίς συναίνεση- με ρητή εκφρασμένη αντίθεση, βίντεο. Αυθαίρετα το δημοσιοποίησε. Φρόντισαν να μην δημοσιοποιηθεί κανένα δικό τους πρόσωπο, μετά μάλιστα φορούσαν κουκούλες. Γιατί; Δεν θυμούνται ότι οι ναζί (βλ. https://www.koutipandoras.gr/article/nea-ekoesh-apokalyptei-seoyalika-orgia-me-anhlikes-stis-synanthseis-ths-xitlerikhs-neolaias) διενεργούσαν εκτρώσεις και οι συνεργάτες τους φορούσαν κουκούλες; Έχει νόημα να ρωτήσουμε αν σέβονται τα προσωπικά δεδομένα των συμπολιτών τους;
Λυπούμαστε μόνο, γιατί ενημερωτικές ιστοσελίδες άκριτα το αναπαρήγαγαν.”
Διαβάστε το αρχικό ρεπορτάζ εδώ
Πηγή: onlarissa.gr, thenewspaper.gr, Ακτίνες
(Λουκά ιγ΄,10-17)
Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον, κεφ.ιγ΄
«καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ (:και να, εκεί υπήρχε μία γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας επί δέκα οκτώ χρόνια)» [Λουκ. 13 ,11].
Υπήρχε στη Συναγωγή μία γυναίκα που εξαιτίας της ασθένειάς της επί δέκα οκτώ χρόνια ήταν διαρκώς σκυμμένη προς το έδαφος. Και αυτό ωφελεί όχι και λίγο εκείνους που σκέπτονται σωστά. Γιατί πρέπει εμείς να συλλέγουμε από παντού αυτό που είναι χρήσιμο. Μπορούμε λοιπόν και από αυτό να δούμε και ότι ο Σατανάς δέχεται πολλές φορές την εξουσία ενάντια σε κάποιους, οι οποίοι προφανώς αμαρτάνουν και αντί των αγώνων της ευσέβειας προτιμούν τη ραθυμία, τους οποίους όταν τους κυριεύσει, τους προκαλεί πολλές φορές τέτοιες σωματικές ασθένειες, επειδή είναι τιμωρός και πολύ σκληρός. Και του επιτρέπει αυτό κατά πολύ μεγάλη οικονομία ο παντεπόπτης Θεός, με σκοπό, καταπονημένοι από το βάρος της δυστυχίας τους, να προτιμήσουν να μεταπηδήσουν προς τα καλύτερα. Και πράγματι ο σοφότατος Παύλος κάποιον στην Κόρινθο, που είχε κατηγορηθεί για πορνεία, τον παρέδωσε στον Σατανά προς καταστροφή της σάρκας του, ώστε να σωθεί το πνεύμα του. Και η συγκύπτουσα λοιπόν γυναίκα λέγεται ότι το έπαθε αυτό από διαβολική αγριότητα. Δηλαδή, όπως είπα, περιφρονημένη από τον Θεό εξαιτίας των αμαρτημάτων της, δηλαδή γενικά και αποκλειστικά για τον λόγο αυτό, γιατί αίτιος των ασθενειών στα ανθρώπινα σώματα έγινε ο πανούργος Σατανάς, αφού και μέσω αυτού λέμε ότι επιτελέστηκε η παράβαση του Αδάμ, με την οποία τα ανθρώπινα σώματα οδηγήθηκαν στην ασθένεια και στο θάνατο.
Ωστόσο, ενώ οι άνθρωποι βρίσκονταν σ’ αυτά, δεν μας περιφρόνησε ο Θεός, όντας από τη φύση Του αγαθός, και ενώ οι ασθενείς ήταν τιμωρημένοι με μακρά και ανυπόφορη ασθένεια, τους απάλλαξε από τα δεσμά, καθιστώντας κατά άριστο τρόπο απαλλακτική των ανθρωπίνων παθών την παρουσία και ανάδειξή Του σ’ αυτόν τον κόσμο· γιατί ήρθε για να αναμορφώσει τη ζωή μας όπως ήταν στην αρχή. Γιατί σύμφωνα με αυτό που έχει γραφεί: «ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων. ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς (:ο Θεός δε δημιούργησε τον θάνατο, ούτε ευχαριστείται με την απώλεια των ζωντανών. Γιατί δημιούργησε τα πάντα για να υπάρχουν, και τα δημιουργήματα του κόσμου έγιναν για να διατηρούνται σώα, και δεν υπάρχει σ’ αυτά φάρμακο καταστροφής)» [Σοφία Σολομώντος 1, 13-14] και «φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον (:αλλά από τον φθόνο του διαβόλου μπήκε στον κόσμο ο θάνατος)» [Σοφία Σολομώντος 2, 24].
Για την ανατροπή του θανάτου και της φθοράς και του φθόνου που εκδηλώθηκε εναντίον μας από τον πονηρό και αρχέκακο δράκοντα έγινε η ενσάρκωση του Λόγου, δηλαδή η ενανθρώπηση. Κι αυτό αποδεικνύεται ολοκάθαρα από τα ίδια τα πράγματα. Ελευθέρωνε λοιπόν τη θυγατέρα του Αβραάμ από την τόσο μακροχρόνια ασθένεια, προσφωνώντας και λέγοντας: «γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου (: Γυναίκα, είσαι ελεύθερη από την ασθένειά σου)». Η φωνή ήταν πολύ θεοπρεπεστάτη, γεμάτη από την ανώτατη εξουσία! Γιατί με νεύμα βασιλικό διώχνει την ασθένεια. Έθεσε επίσης και τα χέρια Του επάνω σ’ αυτήν. «καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν (: «Και αμέσως», λέγει, «σηκώθηκε όρθια και δόξαζε τον Θεό»). Μπορούμε λοιπόν από αυτό να δούμε, ότι η αγία σάρκα φορούσε τη δύναμη και ενέργεια του Θεού· γιατί ήταν δική Του, και όχι κανενός άλλου, που υπήρχε χωριστά και ιδιαίτερα, όπως νομίζουν κάποιοι με τρόπο ανοσιότατο.
«ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου» (: Ο δε αρχισυνάγωγος αγανακτώντας, διότι ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία μέρα Σάββατο, έλαβε τον λόγο και είπε στον λαό· έξι ημέρες είναι εκείνες, κατά τις οποίες πρέπει να εργαζόμαστε· σε αυτές δε τις εργάσιμες ημέρες να έρχεσθε και να θεραπεύεσθε και όχι κατά την ημέρα του Σαββάτου)» [Λουκά 13, 14].
Κι όμως, πώς δεν έπρεπε ο αρχισυνάγωγος μάλλον να θαυμάσει τον Χριστό που ελευθέρωσε τη θυγατέρα του Αβραάμ από τα δεσμά; Την είδες να είναι απαλλαγμένη από την πάθησή της με τρόπο θαυματουργικό. Δεν είδες τον ιατρό να προσεύχεται, ο οποίος δεν έλαβε ως αίτημα από άλλον τη θεραπεία της ασθενούς, αλλά αυτό που έκανε ήταν έργο της δικής Του εξουσίας. Αφού είσαι αρχισυνάγωγος, γνωρίζεις οπωσδήποτε τα γραμμένα από τον Μωυσή. Τον είδες αυτόν να προσεύχεται σε πολλές περιπτώσεις και να μην έχει κάνει τίποτε απολύτως με τη δική του δύναμη. Και πράγματι όταν η Μαριάμ προσβλήθηκε από λέπρα απλώς και μόνο επειδή είπε κάτι εναντίον αυτού ως κατηγορία (και αυτό είναι αλήθεια· γιατί λέγει, είχε νυμφευτεί γυναίκα Αιθιόπισσα), δεν παρουσιάσθηκε ανώτερος από το κακό, αλλά ικετεύει γονατιστός τον Θεό, λέγοντας· «Θεέ μου, σε παρακαλώ, θεράπευσέ την». Και όμως χωρίς να ικετεύει συγχωρήθηκε η ποινή της αμαρτίας της. Αλλά και καθένας από τους άγιους προφήτες, ενώ κάπου έκανε κάτι γενικά, εμφανίζεται να το έκανε αυτό με τη δύναμη του Θεού. Εδώ όμως σε παρακαλώ πρόσεχε, ότι ο Σωτήρας των όλων Χριστός δεν αναπέμπει προσευχή, αλλά αναθέτει στη δική του Δύναμη την επιτέλεση του θαύματος, θεραπεύοντας με τη φωνή Του και με το άγγιγμα του χεριού Του. Γιατί, όντας Κύριος και Θεός, παρουσίαζε την σάρκα Του ισοδύναμη προς τον εαυτό Του, στο να μπορεί, εννοώ, να απαλλάσσει από τα νοσήματα. Έπρεπε λοιπόν από αυτό να αντιληφθεί τη δύναμη του σχετικού με Αυτόν μυστηρίου.
Εάν λοιπόν ήταν κάποιος αρχισυνάγωγος εύστροφος, θα μπορούσε να καταλάβει ποιος και πόσο μεγάλος είναι ο Σωτήρας από την τόσο παράδοξη θεοσημία και να μη λέγει αυτά στα πλήθη, ούτε να κατηγορεί τους θεραπευμένους ότι καταλύουν τον νόμο, ως προς την παράδοση της αργίας του Σαββάτου. Εργασία δηλαδή γενικά αποτελεί η θεραπεία· και αδικείται ο νόμος επειδή ο Θεός δείχνει το έλεός Του κατά την ημέρα του Σαββάτου; Σε ποιον έχει προστάξει να είναι σε αργία το Σάββατο; Στον εαυτό του μάλλον ή σε εσένα; Εάν βέβαια στον εαυτό Του, τότε να μην πέφτουν βροχές , να σταματήσουν οι πηγές των υδάτων και οι διαρκείς ροές των ποταμών και οι ανάγκες των ανέμων. Εάν όμως εσένα έχει προστάξει να είσαι σε αργία, να μην κατηγορείς τον Θεό για το ότι και το Σάββατο παρέχει με εξουσία σε κάποιους το έλεός Του. Και γιατί γενικά διέταξε να αργείς το Σάββατο; Για να αναπαύεται, λέγει, ο υπηρέτης σου και το βόδι σου και το υποζύγιό σου και κάθε κτήνος σου. Όταν λοιπόν αναπαύσεις κάποιους, απαλλάσσοντάς τους από τις ασθένειες, και έπειτα το εμποδίζεις αυτό, κατήργησες ολοκάθαρα τον νόμο του Σαββάτου, μην αφήνοντας να αναπαυθούν αυτούς που βρίσκονται σε πόνους και αρρώστιες, αυτούς δηλαδή τους οποίους έδεσε ο Σατανάς.
Αλλά ο αρχισυνάγωγος της αχάριστης Συναγωγής, όταν είδε τη γυναίκα που είχε παράλυτα τα μέλη της και δεν μπορούσε να σταθεί όρθια, αλλά ήταν σκυμμένη προς τη γη και την κοιλιά της, να ελεείται από τον Χριστό και να ανορθώνεται τελείως μόνο με το άγγιγμα του χεριού Του και να βαδίζει όρθια όπως οι συνηθίζουν οι άνθρωποι, και να δοξάζει γι΄ αυτό τον Θεό, δυσανασχέτησε για τη θεραπεία της και καταφλεγόμενος για τη δόξα του Κυρίου, κυριεύεται από τον φθόνο και κατηγορεί το θαύμα και αφού άφησε τον Κύριο ο οποίος τον ήλεγξε για την υποκρισία του, επιπλήττει το πλήθος, ώστε να φανεί ότι αγανακτεί επειδή ήταν ημέρα Σαββάτου, για να πείσει εκείνους που είναι διασκορπισμένοι τις άλλες ημέρες και απέχουν από τις εργασίες, να μην βλέπουν και να μη θαυμάζουν ούτε το Σάββατο τα μεγαλειώδη θαύματα του Κυρίου, μήπως και πιστέψουν κάποτε. Αλλά πες μας, δούλε του φθόνου, ποιο έργο σου απαγόρευσε ο νόμος, ο οποίος σου λέγει, «Να απέχεις από κάθε έργο χειρωνακτικό την ημέρα του Σαββάτου»; Άραγε από το έργο μέσω του στόματος και του λόγου; Πάψε λοιπόν να τρως και να πίνεις και να μιλάς και να ψάλλεις το Σάββατο. Και εάν δεν τα κάνεις αυτά, ούτε διαβάζεις τον νόμο, τότε σε τι σου χρειάζεται το Σάββατο;
Αλλά ο μωσαϊκός νόμος απαγορεύει την εργασία που γίνεται με τα χέρια. Και ποιο έργο χεριών είναι το να ανορθώσει θεραπεύοντας μια γυναίκα με τη φωνή Του και μόνο; Εάν όμως επειδή η γυναίκα θεραπεύθηκε πραγματικά, αυτό το ονομάζεις έργο, τότε έργο κάνεις και συ, κατηγορώντας τη θεραπεία. Αλλά της λέγει· «Απαλλάσσεσαι από την ασθένεια», και θεραπεύθηκε. Τι λοιπόν; Και συ δεν λύνεις το Σάββατο την ζώνη σου, δεν λύνεις το υπόδημα των ποδιών σου, δεν στρώνεις το στρώμα σου, δεν ξεπλένεις το χέρι σου που είναι λερωμένο από τα φαγητά; Πώς λοιπόν αγανακτείς για μία μόνο λέξη, το «Απολύεσαι»; Και ποια εργασία έκανε η γυναίκα μετά τον λόγο; Άραγε έκανε έργο χαλκευτικής ή ξυλουργικής ή οικοδομικής; Άραγε την ημέρα αυτή έκανε έργο υφαντικής ή υφαντουργίας; Αλλά όμως ανορθώθηκε, λέγει· γιατί γενικά η θεραπεία είναι έργο. Αλλ’ όμως δεν αγανακτείς πραγματικά για το Σάββατο, αλλά βλέποντας τον Χριστό να τιμάται και να προσκυνείται ως Θεός, οργίζεσαι και πνίγεσαι από τον θυμό και λιώνεις από τον φθόνο· και άλλα βέβαια έχεις μέσα στην καρδιά σου, σε άλλον όμως επιτίθεσαι και προβάλλεις προφάσεις. Γι’ αυτό και ελέγχεσαι από τον Κύριο, ο οποίος γνωρίζει τους άδικους διαλογισμούς σου, και δέχεσαι τον χαρακτηρισμό που σου ταιριάζει, ακούοντας να σου λέγει ότι είσαι υποκριτής και αλαζόνας και ύπουλος.
«ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;» (: Αποκρίθηκε τότε εις αυτούς ο Κύριος και είπε· υποκριτή, καθένας από σας κατά την ημέρα του Σαββάτου δεν λύει το βόδι του ή τον όνο από την φάτνη του και πηγαίνει να το ποτίσει; Αυτό δεν το θεωρείτε παράβαση της αργίας του Σαββάτου, και πολύ ορθώς. Αυτή δε, που είναι θυγατέρα και απόγονος του Αβραάμ, την οποία ο σατανάς έδεσε δέκα οκτώ ολόκληρα χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί από τον βαρύ και καταθλιπτικό αυτόν δεσμό κατά την ημέρα του Σαββάτου;”)» [Λουκ. 13, 15].
Συ λοιπόν, λέγει, απορείς γι’ αυτόν που θεράπευσε τη θυγατέρα του Αβραάμ, αλλά ξεκουράζεις το βόδι και τον όνο, απαλλάσσοντάς τα από τον κόπο και οδηγώντας τα στο νερό, βλέποντας όμως να σώζεται με τρόπο θαυματουργικό ένας άνθρωπος άρρωστος και να τον ευσπλαγχνίζεται ο Θεός, κατηγορείς και τους δύο ότι παρανόμησαν, τον ένα επειδή θεράπευσε, και τον άλλο επειδή απαλλάχθηκε από την ασθένειά του; Πρόσεχε, σε παρακαλώ, τον αρχισυνάγωγο, πόσο πιο άτιμος από το κτήνος είναι ο άνθρωπος, τη στιγμή που φροντίζει βέβαια το βόδι και τον όνο το Σάββατο, ενώ για την συγκύπτουσα γυναίκα, φθονώντας τον Χριστό, δεν ήθελε να απαλλαγεί από την ασθένειά της, ούτε να λάβει την κανονική ίσια μορφή το σώμα της. Αλλά ο φθονερός άρχοντας της Συναγωγής ήθελε η γυναίκα που ανορθώθηκε να είναι σκυμμένη όπως τα τετράποδα, παρά να πάρει το γνωστό στους ανθρώπους σχήμα, αρκεί μόνο να μη δοξάζεται ο Χριστός, ούτε να κηρύσσεται από τα ίδια τα πράγματα ότι είναι Θεός. Επιτιμάται λοιπόν ο αρχισυνάγωγος επειδή είναι υποκριτής, εφόσον τα άλογα ζώα τα οδηγεί το Σάββατο στο νερό, ενώ τη γυναίκα, που είναι όχι μάλλον εξαιτίας του γένους της, όσο εξαιτίας της πίστεώς της, θυγατέρα του Αβραάμ, δεν την θεωρεί άξια να ελευθερωθεί από τα δεσμά της ασθένειάς της, αλλά χαρακτηρίζει την απαλλαγή της από την αρρώστια παράβαση της αργίας του Σαββάτου.
«καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ (:Και ενώ ο Κύριος έλεγε αυτά, καταντροπιάζονταν όλοι οι εχθροί του· αντιθέτως δε όλος ο λαός χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά έργα που γίνονταν απ’ Αυτόν (διότι είχε ακόμη ο λαός άδολη την καρδιά και ανεπηρέαστη από τις συκοφαντίες των Φαρισαίων))» [Λουκ. 13, 17].
Καταντροπιάζονταν βέβαια εκείνοι που εκστόμιζαν διεστραμμένες κρίσεις, εκείνοι που σκόνταφταν στον ακρογωνιαίο λίθο, και συντρίβονταν γι’ αυτό, εκείνοι που ήταν αντίθετοι με τον ιατρό, εκείνοι που αντιδρούσαν στον σοφό κεραμοποιό που έκανε την επανόρθωση των παραμορφωμένων σκευών και δεν τους υπολειπόταν καμιά απάντηση, αλλά ήταν οι ίδιοι αναντίρρητος έλεγχος του εαυτού τους, γιατί αποστομώνονταν και απορούσαν τι άραγε να πουν. Έτσι έραψε το θρασύ στόμα τους ο Κύριος! Ενώ τα πλήθη, που ωφελούνταν από τα θαύματα, χαίρονταν. Γιατί τα γεμάτα δόξα και λαμπρότητα έργα σταματούσαν κάθε συζήτηση και αμφιβολία εκείνων που δεν τα επιζητούν με τρόπο κακοήθη.
ΠΗΓΕΣ:
- Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν ευαγγέλιον, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ερευνητικό έργο «Οι δρόμοι της πίστης: Ψηφιακή Πατρολογία»[σελίδες 57 και 58 του PDF].
(https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/commentarii-in-lucam_.pdf)
- Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας Άπαντα τα έργα, Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2005, «Υπόμνημα εις το κατά Λουκάν Α΄», τόμος 26, κεφάλαιο 13ο, σελ. 27-37.
- Παν. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, εκδ. Ο Σωτήρ, Αθήνα 1997
- http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
- http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm
- http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm
(Επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη)
Πηγή: Η άλλη όψη
Ἡ κατάσταση σήμερα
Μπαράζ μελετῶν καί δημιοσιευμάτων τά τελευταῖα χρόνια παρουσιάζουν τή δημογραφική γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ στήν Εὐρώπη, ὅσο καί στήν Ἑλλάδα. Ἐνδεικτικές περιπτώσεις πρόσφατων τέτοιων δημοσιευμάτων εἶναι τά κατωτέρω:
• Iefimerida.gr (4.11.2017): Δυσοίωνες προβλέψεις: Μείωση καί γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ μέ γρήγορους ρυθμούς τά ἑπόμενα 35 χρόνια, δείχνει ὁ καθηγητής Δημογραφίας τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βύρωνας Κοτζαμάνης σέ σχετική μελέτη του.
• huffingtonpost.gr (30.9.2017): Ρεκόρ γηράνσεως τοῦ πληθυσμοῦ καί ὑπογεννητικότητος ὁδηγοῦν σέ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ στήν Ἑλλάδα μέχρι τό 2050. Ἑλληνική Γεροντολογική καί Γηριατρική Ἑταιρεία μέ ἀφορμή τήν 1η Ὀκτωβρίου, Παγκόσμια Ἡμέρα τῶν Ἡλικιωμένων.
• Euro2day.gr (29.7.2017): «Βόμβα» στίς συντάξεις ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ. Καμπανάκι ἀπό τό Γραφεῖο Προϋπολογισμοῦ καί γιά τό ἀσφαλιστικό. Ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ κινδυνεύει νά τινάξει στόν ἀέρα τίς συντάξεις καί τό πρόγραμμα δημοσιονομικῆς προσαρμογῆς.
• New York Times (16.4.2017): After Economic Crisis, Low Birthrates Challenge Southern Europe (Μετά τήν οἰκονομική κρίση, ὁ χαμηλός δείκτης γονιμότητος ἀποτελεῖ τήν ἑπόμενη μεγάλη πρόκληση τῆς Νότιας Εὐρώπης. Γίνονται ἐκτενεῖς ἀναφορές στήν Ἑλλάδα).
• Newsbomb.gr (8.3.2017): Στοιχεῖα «σόκ» ἀπό τήν Eurostat γιά τήν ὑπογεννητικότητα στήν Ἑλλάδα.
Ἀπό τά λίγα αὐτά ἄρθρα καί δεκάδες ἄλλα, μπορεῖ πανεύκολα κάποιος νά ἀντιληφθεῖ ὅτι τό πρόβλημα εἶναι πολύ σημαντικό καί βαίνει ἐπιδεινούμενο. Στόν παρακάτω χάρτη μπορεῖτε νά δεῖτε τήν μελέτη πού ἔκανε ὁ Jakub Marian, Τσέχος γλωσσολόγος καί μαθηματικός, «ὁ ὁποῖος συλλέγει στατιστικά στοιχεῖα καί τά μετατρέπει σέ χάρτες πού τά ἀπεικονίζουν. Στό μεγαλύτερο μέρος τῆς Ε.Ε. τά στοιχεῖα δείχνουν ὅτι τά ποσοστά γονιμότητος δέν ἐπαρκοῦν κἄν γιά τήν ἀντικατάσταση τοῦ πληθυσμοῦ. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Εὐρώπη ἐκτός τοῦ ὅτι γερνᾶ, δέν κάνει καί ἀρκετά παιδιά γιά νά ἀντικαταστήσει τόν πληθυσμό της. Εἰδικά γιά τήν Ἑλλάδα, τά πράγματα εἶναι μᾶλλον ἄσχημα, καθώς σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα τῆς Eurostat, τά ὁποῖα ὁ Marian ἀπεικονίζει, ἡ γονιμότητα κινεῖται μεταξύ ἑνός καί 1,28 παιδιῶν, ὅταν ὁ ἐλάχιστος ἀριθμός παιδιῶν γιά ἀντικατάσταση τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι 2,1 παιδιά» (topontiki.gr 6/4/2017, jakubmarian.com/).
Τόν χάρτη τόν δημιούργησε τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2017 χρησιμοποιώντας στοιχεῖα τοῦ 2015. Μέ κόκκινο εἶναι οἱ χῶρες μέ πρόβλημα ὑπογεννητικότητας. Ἀντιλαμβάνεται κανείς ὅτι μετά 2 χρόνια, ὁ ἴδιος χάρτης θά ἔχει γίνει πιό κόκκινος καί ὄχι πιό πράσινος. Δυστυχῶς ἡ Ἑλλάδα μας βρίσκεται στό κόκκινο κυριολεκτικά καί μεταφορικά.
Κίνδυνοι ὑπογεννητικότητας καί ἡ πολυτεκνία ὡς προοπτική
Οἱ κίνδυνοι ἀπό αὐτή τήν κατάσταση εἶναι ἀναρίθμητοι: Οἰκονομικές συνέπειες, ἀποβιομηχάνιση τῆς χώρας, μείωση τοῦ ΑΕΠ, φτωχοποίηση τοῦ πληθυσμοῦ, ἐπιπτώσεις στήν κοινωνική σύνθεση τοῦ πληθυσμοῦ, ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογική κατάσταση τῶν νέων, τῶν γονέων καί τῶν γερόντων, συνέπειες στήν ἄμυνα καί στήν ἐθνική ἀσφάλεια, στήν ἀπασχόληση καί τήν ἀνεργία κ.ο.κ. Ἐπίσης πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὅσο βαθαίνει ἡ πληγή, τόσο πιό δύσκολη θά εἶναι καί ἡ ἀνάταξη αὐτῆς τῆς δραματικῆς πραγματικότητας. Ἡ ἀνάπτυξη πού εὐαγγελίζονται οἱ κυβερνῶντες θά μείνει γράμμα κενό ἤ ἁπλά δέν θά ἀφορᾶ τόν ἁπλό πολίτη.
Ἕνα πρόσθετο πρόβλημα στήν προσπάθεια ἐπιλύσεως τοῦ δημογραφικοῦ ἀποτελεῖ καί ἡ ὁπτική γωνία, ἀπό τήν ὁποία τό προσεγγίζει ἡ ἑκάστοτε διακυβέρνηση. Ἐάν θεωρεῖ πώς τό πρόβλημα τῆς μειώσεως τοῦ πληθυσμοῦ «λύνεται» μέ τήν ἀθρόα ἑλληνοποίηση ὅσων περνώντας ἀπό τήν Ἑλλάδα «εἶδαν φῶς καί μπῆκαν», δέν ἔχουμε κάποια προοπτική ὡς ἔθνος. Πρέπει ὁπωσδήποτε ἡ Διακυβέρνηση νά ἀγωνιᾶ καί γιά τήν πληθυσμιακή σύνθεση ἐτούτου ἐδῶ τοῦ τόπου καί ὄχι μέ ἐλαφριά τήν καρδία νά βλέπει τό θέμα αὐστηρά ὡς στατιστικό μέγεθος, πού λύνεται μέ τήν βελτίωση τοῦ ἰσοζυγίου τῶν «εἰσαγωγῶν» ἔναντι τῶν «ἐξαγωγῶν», εἴτε πρός «τά ἄνω», εἴτε πρός τό ἐξωτερικό (brain drain) τοῦ πληθυσμοῦ.
Ἡ πολυτεκνία καί ἡ ἐπέκτασή της σαφῶς καί ἀποτελοῦν τρόπο ἀνασχέσεως αὐτῆς τῆς ὀλισθηρῆς καταστάσεως. Βεβαίως πρέπει νά ξεκινήσουμε ἀπό τά βασικά. Σήμερα μιλᾶμε γιά ζευγάρια πού δέν παντρεύονται, καί νά παντρευτοῦν δέν κάνουν παιδιά. Εἶναι σημαντικό, λοιπόν, κάθε ζευγάρι ἀπό τή θέση στήν ὁποία βρίσκεται, νά δεῖ μπροστά του ποιό εἶναι τό ἑπόμενο βῆμα πού πρέπει νά κάνει καί νά τό κάνει. Ὅποιοι εἶναι ἀνύπαντροι νά παντρευτοῦν, ὅποιοι δέν ἔχουν παιδιά νά κάνουν τουλάχιστον ἕνα, οἱ ἄλλοι δύο κ.ο.κ. Ἔτσι πλησιάζοντας τήν πολυτεκνία, νά ὠθηθοῦν καί μέ τή βοήθεια καταλλήλων μέτρων καί νά γίνουν πολύτεκνοι καί φυσικά καί ὑπερπολύτεκνοι.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό θέμα τῶν παιδιῶν πρωτίστως θέλει ψυχή καί πνεῦμα αὐτοθυσίας καί δευτερευόντως ὅλα τά ἄλλα μέτρα, στά ὁποῖα θά ἀναφερθοῦμε κατωτέρω. Κι αὐτό τό λέμε, γιατί δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶχε πληθυσμιακή ἔκρηξη ἀμέσως μετά τόν πόλεμο καί μέσα σέ συνθῆκες ἔνδειας δημιούργησε τήν γενιά, ἡ ὁποία στίς μέρες μας συμπληρώνει τά 70 ἔτη ζωῆς.
Ἡ πολυτεκνία εἶναι εὐλογία γιά τήν οἰκογένεια πού τήν βιώνει. Παιδικές φωνές ἀκούγονται διαρκῶς στό σπίτι, δημιουργώντας κλίμα εὐχάριστου τιτιβίσματος. Μουσικές, διαβάσματα, κατανομή ἐργασιῶν, ἀνάληψη εὐθυνῶν, χωρίς νά χάνεται ἡ παιδικότητα, καλλιέργεια φρονήματος ἀλληλοβοηθείας καί ἀλληλοϋποστηρίξεως, χαρές, γιορτές, ἀσθένειες, ἐπιτυχίες, ἀποτυχίες, συνθέτουν τήν καθημερινότητα μιᾶς πολύτεκνης οἰκογένειας. Μιᾶς οἰκογένειας, ἡ ὁποία στό τέλος κάθε μέρας κάνοντας τόν ἀπολογισμό της βλέπει πόσα πολλά πράγματα πέτυχε καί μέ εὐγνωμοσύνη πρός τόν Θεό βάζει τελεία στήν ἡμέρα πού πέρασε καί περιμένει τή νέα ἡμέρα γιά νέα πρόοδο καί δημιουργία. Ἔτσι ἡ ζωή ἀποκτᾶ νόημα καί ἡ δημιουργία τέκνων εἶναι κάτι φυσιολογικό καί αὐταπόδεικτο.
Στό πλαίσιο αὐτό, ναί, ἡ ἐπέκταση τῆς πολυτεκνίας συνιστᾶ κεντρικό μοχλό στήν ἀνακοπή τοῦ κατήφορου τῆς ὑπογεννητικότητας. Ὅπως προείπαμε, οἱ ἄτεκνες οἰκογένειες οἱ ἔχουσες ἕνα ἤ δύο παιδιά, πρέπει καί αὐτές νά κάνουν ἕνα βῆμα, πρέπει κι αὐτές νά τυγχάνουν τῆς προνοίας καί τῆς ὑποστηρίξεως τοῦ κράτους καί ὅλων μας, ἡ προοπτική ὅμως τῆς πολυτεκνίας ἀπό κοσμική πλευρά, πρέπει μέ τά κατάλληλα μέτρα νά καταστεῖ δελεαστικός στόχος γιά ὅσο τό δυνατόν περισσοτέρους Ἕλληνες.
Μέτρα ἐνισχύσεως τῆς γεννητικότητας καί τῆς πολυτεκνίας
Ποιά, λοιπόν, μπορεῖ νά εἶναι αὐτά τά μέτρα; Θά τά χωρίσουμε σέ τρεῖς μεγάλες κατηγορίες: α) τί μπορεῖ νά κάνει τό κράτος, β) τί μπορεῖ νά κάνει ἡ Ἐκκλησία ὡς θεσμός, γ) τί μποροῦμε νά κάνουμε ἐμεῖς ὡς γονεῖς.
α) ἀπό τήν πλευρά τοῦ κράτους: Ἡ συγκρότηση Ὑφυπουργείου Οἰκογενείας καί Δημογραφικῆς Πολιτικῆς. Ἁρμοδιότητά του θά εἶναι ὁ σχεδιασμός καί ἡ ὑλοποίηση μιᾶς σταθερᾶς δημογραφικῆς πολιτικῆς σέ βάθος τουλάχιστον 30ετίας. Ὁ ἔλεγχος τῆς ἀποτελεσματικότητας τῶν μέτρων θά εἶναι ἐπίσης ἁρμοδιότητα αὐτοῦ τοῦ Ὑφυπουργείου, καθώς καί οἱ προσαρμογές/βελτιώσεις τῶν ληφθέντων μέτρων.
Αὐτή ἡ στρατηγική πρέπει ὁπωσδήποτε νά περιλαμβάνει:
1. Τήν δημιουργία μιᾶς ἐπικοινωνιακῆς «ἐπιθέσεως» ὑπέρ τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας μέ τήν χρήση ὅλων τῶν πρόσφορων μέσων: α) τηλεοπτικῶν σπότ, β) καταχωρίσεων σέ ἐφημερίδες, γ) χορηγιῶν γιά τήν διοργάνωση Συνεδρίων/Ἡμερίδων κ.ἄ. Ἔτσι ἡ δημιουργία οἰκογένειας καί ἡ συμβολή της στήν ἐπίλυση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος, θά τεθεῖ στό ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν πολιτῶν.
2. Μιά γενναία ἐπιδοματική πολιτική σέ συνδυασμό μέ φοροελαφρύνσεις, οἱ ὁποῖες θά ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τόν ἀριθμό τῶν τέκνων.
3. Τήν δημιουργία ἑνός καταλλήλου δικτύου στοχευμένων ἐκπτώσεων καί δωρεῶν ἀπό ἰδιωτικές ἐπιχειρήσεις (π.χ. ἐνδύσεως, ὑποδήσεως, τροφίμων, ἐκπαιδεύσεως κ.λπ.), στό πλαίσιο ἑνός μνημονίου συνεργασίας μέ τούς Ἐπιχειρηματικούς Συλλόγους τῆς χώρας (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ κ.ο.κ.).
4. Τήν ἀναγνώριση σειράς δικαιωμάτων στήν μητέρα καί εἰδικότερα στήν ἐργαζόμενη μητέρα. Προϋπόθεση εἶναι ἡ δημιουργία/ἐπέκταση τῶν κατάλληλων ὑποδομῶν, ὅπως: Βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημιουργία εἰδικοῦ μηχανισμοῦ γιά τή μητέρα, ἀντιστοίχου μέ τό πρόγραμμα «βοήθεια στό σπίτι», ἐπέκταση τῆς ἄδειας ἀνατροφῆς καί στίς ἐργαζόμενες μητέρες τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα, ἡ δυνατότητα πολυετοῦς ἀπομακρύνσεως τῆς μητέρας ἀπό τήν ἐργασία της καί ἡ ἀντικατάσταση τοῦ μισθοῦ της μέ εἰδικό ἐπίδομα κ.ο.κ.
5. Ἐπειδή τελικά «ὅλα εἶναι θέμα Παιδείας», ὁ ἐμπλουτισμός τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων μέ εἰκόνες καί κείμενα, τά ὁποῖα θά ἐμφυσήσουν στούς μικρούς μαθητές τήν ἀξία τοῦ κοινωνικοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας καί τήν εὐλογία τῆς τεκνοποιίας. Ἐπίσης ποικίλα ἐκπαιδευτικά προγράμματα, μποροῦν νά ἐκπονηθοῦν καί νά ὑλοποιηθοῦν στά πλαίσια τῶν ζωνῶν μαθημάτων project ἤ καί ἐντός πολλῶν σχολικῶν μαθημάτων.
6. Ἐπειδή τό πρόβλημα τῆς ὑπογεννητικότητος εἶναι πανευρωπαϊκό, ἡ προσπάθεια ὑλοποιήσεως πανευρωπαϊκῶν στρατηγικῶν, θά διευκολύνει καί τίς ἐθνικές στρατηγικές. Βλέπουμε δισεκατομμύρια χρημάτων νά δίδωνται σέ ἀμφιβόλου ἀποτελεσματικότητας ΜΚΟ. Ἡ ἐκπόνηση ἑνός εἰδικοῦ προγράμματος, κάτι σάν ΕΣΠΑ Οἰκογενείας, μπορεῖ καί πρέπει νά ὑλοποιηθεῖ ἀπό τήν Ε.Ε. Ἄλλωστε ἐάν δέν ὑπάρχει πληθυσμός, ποιός θά καρπωθεῖ τήν ἀνάπτυξη πού ἐπιδιώκουν τά προγράμματα ΕΣΠΑ;
7. Ἡ ἐξεύρεση τρόπων γιά τήν ἀντιστροφή τῆς «φυγῆς τῶν μυαλῶν» (braid drain), δηλαδή, τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων μορφωμένων νέων πρός ἀνεύρεση καλυτέρων καί καλύτερα ἀμειβομένων θέσεων ἐργασίας στό ἐξωτερικό. Ἀποτελεῖ ἀντικίνητρο στήν τεκνοποιία ὁ φόβος τῶν γονέων, ὅτι τά παιδιά τους δέν θά βροῦν ἐργασία στόν τόπο πού γεννήθηκαν. Πρωτίστως ἀπό τούς πατριῶτες ἐπιχειρηματίες καί δευτερευόντως ἀπό τό κράτος μέ τήν δημιουργία καταλλήλων ὑποδομῶν, ἐκπόνηση μελετῶν καί χορήγηση ἐπιδοτήσεων, πρέπει νά χαραχθεῖ μία ὁλοκληρωμένη στρατηγική παραγωγικῆς ἀνασυγκροτήσεως. Δημιουργώντας τίς κατάλληλες ἐπιτροπές μέ καταξιωμένους ἐπιστήμονες, πρέπει νά βρεθοῦν παραγωγικοί τομεῖς –πέραν τοῦ τουρισμοῦ– καί πρωτίστως τοῦ πρωτογενοῦς καί δευτερογενοῦς τομέως, οἱ ὁποῖοι θά εἶναι ἀνταγωνιστικοί καί ὑψηλῆς προστιθέμενης ἀξίας.
β) Ἀπό τήν πλευρά τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐνδυνάμωση τῶν δομῶν πού ὑπάρχουν μέσῳ τῶν Ἐνοριακῶν Νεανικῶν Ἑστιῶν καί τῶν Κατηχητικῶν. Μέ σχεδιασμό καί πρόγραμμα, μποροῦν νά περιοριστοῦν διάφορα ἄλλα ἔξοδα καί νά διατεθοῦν κονδύλια στήν ἐνδυνάμωση δράσεων καί δραστηριοτήτων, πού δέν μποροῦν οἰκονομικά νά ἀναλάβουν οἱ γονεῖς μόνοι τους.
Στό πλαίσιο, λοιπόν, τῶν Κατηχητικῶν σχολείων, μποροῦν νά ὀργανωθοῦν ποικίλης θεματολογίας ἐξωσχολικές δραστηριότητες, οἱ ὁποῖες καλλιεργοῦν τό πνεῦμα, τίς γνώσεις καί τήν ἠθική τῶν παιδιῶν, ὅπως: Μαθήματα μουσικῆς, παραδοσιακῆς, βυζαντινῆς καί εὐρωπαϊκῆς, μουσικῶν ὀργάνων κατά βάση παραδοσιακῶν, ζωγραφικῆς καί ἁγιογραφίας, θεάτρου μέ ὑγιές καί ἠθικοπλαστικό περιεχόμενο, ἀθλητικῶν δραστηριοτήτων πού καλλιεργοῦν τήν ἅμιλλα καί τήν εὐγενική συμπεριφορά, ἐκδρομῶν πνευματικοῦ καί πολιτιστικοῦ περιεχομένου κ.ο.κ.
Ὅταν φυσικά μιλᾶμε γιά δράσεις ἐννοοῦμε ἄρτια ὀργανωμένες, ὄχι βασιζόμενοι μόνο σέ ἐθελοντές καί περιστασιακά, ἀλλά ὅπου ὑπάρχει πρόβλημα νά ὑπάρχει ἄμεση παρέμβαση μέ ἐπαγγελματίες προκειμένου νά γίνονται συστηματικά καί μέ ἀξιοπιστία ἐπαγγελματική. Αὐτές οἱ δράσεις καί μόνο τό Σαββατοκύριακο νά γίνονται, ἀποτελοῦν μεγάλη ἀνακούφιση καί παρηγοριά γιά τούς γονεῖς καί ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο συμπλήρωμα στίς ἄοκνες προσπάθειες τῶν γονέων γιά ὀρθή καί ὑγιῆ ἀνάπτυξη τῶν τέκνων τους.
Ἐπισημαίνουμε τήν ἀνάγκη ὁ πυρήνας αὐτῶν τῶν δράσεων νά εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί ὄχι τό κράτος, γιατί μέ τήν Ἐκκλησία ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀσφάλεια γιά τά εἴδη τῶν δράσεων πού θά ἐπιλεγοῦν σέ σχέση μέ αὐτές πού ἐπιλέγουν οἱ δομές τοῦ κράτους. Ἐπίσης δέν εἶναι ἀνάγκη σέ κάθε ἐνορία νά γίνονται αὐτά τά προγράμματα. Γειτονικές ἐνορίες θά μποροῦσαν νά συνεργάζονται προκειμένου νά ἐπιτευχθεῖ ὁ μέγιστος δυνατός ἀριθμός παιδιῶν. Οἱ γονεῖς δέν ἔχουν πρόβλημα νά μετακινηθοῦν λίγο πιό μακριά, προκειμένου νά δώσουν τό καλύτερο δυνατόν στά παιδιά τους.
γ) Ἀπό τήν πλευρά τῶν ἰδίων τῶν γονέων: Ἡ δημιουργία δικτύων γονέων μέ πυρήνα κυρίως τήν Ἐνορία γιά τόν σχεδιασμό δράσεων προκειμένου νά ὑπάρχει προσφορά διεξόδων ἀπασχολήσεως τῶν παιδιῶν στόν ἐλεύθερό τους χρόνο. Ἀντικείμενο αὐτῶν τῶν δικτύων θά εἶναι ἡ συνεργασία σέ εὐρύτερο κύκλο γιά τήν ἀνταλλαγή ἐμπειριῶν καί λύσεων, πού ἔχουν ἐφαρμοστεῖ ἤδη καί λειτουργοῦν ἀποτελεσματικά. Δόξα τῷ Θεῷ καί ἡ τεχνολογία μπορεῖ νά βοηθήσει ἐδῶ, γιά νά βρεθοῦν οἱ προσφορότεροι τρόποι ἐπικοινωνίας.
Συμπέρασμα
«Σύν Θεῷ καί χείρᾳ κίνει». Θά εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐάν ὁ καθένας ἀπό τή θέση του δέν κάνει αὐτό πού μπορεῖ νά κάνει. Τά ἀφήνουμε ὅλα στόν Θεό, ἀλλά κάνουμε κι αὐτό πού μᾶς πρέπει. Οἱ παπποῦδες, οἱ γονεῖς, οἱ ἐκπαιδευτικοί, οἱ ἐπιχειρηματίες/βιομήχανοι/ἔμποροι/ἐφοπλιστές, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Δήμαρχοι, οἱ βουλευτές, ὁ καθείς ἀπό τό πόστο του φέρει μερίδιο εὐθύνης. Πρέπει νά τό ἀναλάβουμε καί ὅλοι μαζί, νά βγάλουμε αὐτή τήν δόλια Χώρα ἀπό τό τέλμα στό ὁποῖο ἔχει πέσει.
Πηγή: (Περιοδ. «Ἐρῶ», Ἰούλ.–Σεπτ. 2018, τεῦχ. 35, σελ. 60–65. Ὅλο τό τεῦχος εἶναι ἀφιερωμένο στό Δημογραφικό Πρόβλημα, www.enromiosini.gr), (Αναδημοσίευση από: Περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια τ. 160/2018)
