Ισως ο τίτλος θεωρηθεί και ισοπεδωτικός και προσβλητικός, όμως είναι αδύνατον να συλλάβει ο νους κανονικού ανθρώπου αυτά που συμβαίνουν, τις απίστευτες αθλιότητες στις οποίες προβαίνουν οι πολιτικοί και την απάθεια με την οποία τους παρακολουθούν οι πολίτες. Αναφέρομαι στην αθλιότητα που είναι σε εξέλιξη, αφού βγάλαμε στο σφυρί την Ιστορία και την ίδια την υπόσταση της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Γιατί πρέπει να γνωρίζουν οι μεταπράτες τις Ιστορίας μας ότι χωρίς αυτήν θα πάψουν να υφίστανται και η Ελλάδα και ο Ελληνισμός.

Κάτι απίθανοι τύποι, που παριστάνουν τους πολιτικούς, έβγαλαν στο σφυρί το όνομα και την Ιστορία της Μακεδονίας.
Το παρασκήνιο ξεκίνησε στην Ουάσινγκτον και συνεχίστηκε στην Αθήνα και στα Σκόπια, όμως στο προσκήνιο τον… χορό άνοιξε ο Ελληνας πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, ο οποίος δήλωσε στο Βελιγράδι, όπου βρισκόταν για ανεπίσημη επίσκεψη:
«Ισως το 2018 να είναι ένα έτος όπου θα μπορούμε να έχουμε μια θετική εξέλιξη σε ένα χρόνιο πρόβλημα, αν η νέα κυβέρνηση των Σκοπίων αποφασίσει να κάνει ουσιαστικά βήματα προς τα εμπρός. Αν σταματήσει μια, κατά την άποψή μου, αχρείαστη ρητορική ότι αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

Αμέσως μετά, λες και υπάρχει κάποιος τρίτος συντονιστής στο παρασκήνιο, τη σκυτάλη πήρε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ με μια πανομοιότυπη δήλωση: «Αφήνω στην άκρη τις αξιώσεις της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες είμαστε οι μοναδικοί κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Ιστορία δεν ανήκει μόνο σε εμάς, αλλά και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες».

Καταλάβατε, πολίτες της Ελλάδας, αυτής της ένδοξης χώρας; Ο πρωθυπουργός μας κύριος Τσίπρας δωρίζει τη μισή Ιστορία της Μακεδονίας και ο πρωθυπουργός των Σκοπίων μάς κάνει τη χάρη και μας δίνει το δικαίωμα να είμαστε κι εμείς κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ιστορίας της Μακεδονίας, μαζί με τα Σκόπια αλλά και άλλες χώρες!

Δεν μπορεί, κάτι πρέπει να έχουν κάνει στους πολιτικούς μας - και δεν είναι μόνο ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς. Αυτοί, ως κληρονόμοι των αγώνων του ΚΚΕ, δίνουν ευχαρίστως τη Μακεδονία - το δείχνουν, άλλωστε! Ομως, όλοι οι άλλοι, με πρώτο τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, θεματοφύλακα του Εθνους, τι κάνουν; Απολύτως τίποτα. Εξευτελίζουν την έννοια της πολιτικής, της πατρίδας και του ίδιου του Ελληνισμού.

Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του εξευτελισμού, φτάσαμε στο σημείο να υπερασπίζονται τη Μακεδονία ξένοι καθηγητές, τη στιγμή που την έβγαλαν στο παζάρι ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και σχεδόν το σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Ο καθηγητής Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Μπέρκλεϊ Στίβεν Μίλερ δηλώνει ότι «τα Σκόπια πρέπει να ονομαστούν Παιονία. Η αρχαία Παιονία ήταν μέρος του βασιλείου της Μακεδονίας, όπως ήταν η Ιωνία, η Συρία... Μπορεί έτσι να ήταν προσωρινά “Μακεδόνες” οι κάτοικοι την περίοδο του μακεδονικού βασιλείου, αλλά η περιοχή εκείνη δεν ήταν ποτέ Μακεδονία».

Η Αμερικανίδα αρχαιολόγος Ντόροθι Κινγκ δηλώνει για το θέμα: «Ναι, οι Μακεδόνες εισέβαλαν και κατέκτησαν τα Σκόπια, αλλά ο Αλέξανδρος κατέκτησε και το Ιράν και το Αφγανιστάν. Καμία από αυτές τις δύο χώρες δεν ισχυρίζεται ότι αυτό τους κάνει Μακεδόνες». Και συμπληρώνει: «Η Αμφίπολη είναι στη Μακεδονία, η Βεργίνα είναι στη Μακεδονία και η Μακεδονία είναι στην Ελλάδα. Το να υποστηρίζεις το αντίθετο είναι τόσο γελοίο όσο το να υποστηρίζεις ότι ο Ιησούς πήγε στην Αμερική…»

Τέλος, όταν δημιουργούσε ο Στάλιν το τεχνητό «μακεδονικό έθνος», το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (1944) έλεγε για το θέμα: «Η κυβέρνηση αυτή θεωρεί τις συζητήσεις περί μακεδονικού “κράτους”, μακεδονικής “πατρίδας” και μακεδονικής “εθνικής συνείδησης” αβάσιμη προπαγάνδα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με κάποια εθνική ή πολιτική πραγματικότητα, και διακρίνουμε στις προσπάθειες αυτές κεκαλυμμένες επιθετικές διαθέσεις κατά της Ελλάδος». Κλείνουμε με τον Κίρο Γκλιγκόροφ, πρόεδρο των Σκοπίων, ο οποίος δήλωνε το 1992: «Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες και τον Μέγα Αλέξανδρο».

Με βάση όλα τα παραπάνω, με τι θράσος οι πολιτικοί ξεπουλούν τη Μακεδονία και με τι απάθεια εμείς οι πολίτες τούς το επιτρέπουμε; Αν τελικά γίνει το ξεπούλημα, η Ελλάδα θα είναι μια «αιχμάλωτη» χώρα, που θα εκβιάζεται αενάως τους επόμενους αιώνες από τις δυνάμεις εκείνες οι οποίες θα χρησιμοποιούν τα Σκόπια σαν μαριονέτα. Η εθνική ζημιά που προκαλούν οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη από το πολιτικό και το ηθικό ύψος τους.

Να μην τους το επιτρέψουμε!

Πηγή: Δημοκρατία

Πρώτος επίσημος εορτασμός του Αγίου Γεωργίου του Φουστανελά στην Προεδρική Φρουρά.

Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπιου Παυλόπουλου πραγματοποιήθηκε σήμερα ο πρώτος επίσημος εορτασμός του Αγίου Γεωργίου του Φουστανελά στην Προεδρική Φρουρά.

Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευαν ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης και ο Διευθυντής του ιδιαιτέρου γραφείου του Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου.

Ο Αρχιεπίσκοπος τέλεσε την ακολουθία της καθιέρωσης του εικονοστασίου – προσκυνηταρίου του Αγίου Γεωργίου. Στην συνέχεια κάνοντας μία ιστορική αναδρομή στον τρόπο που χτίζονταν οι ναοί από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια και φθάνοντας μέχρι σήμερα εξήρε το εκκλησιαστικό ήθος και την παράδοση που ήταν ορατά ακόμη και στον τρόπο που οικοδομούνταν οι ναοί όσο μικροί κι αν ήταν:

«Στον άνθρωπο δεν είναι τόσο ουσιαστικό το εξωτερικό, αυτό που φαίνεται, αλλά αυτό που κρύβεται εσωτερικά»

Σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και αναφέρθηκε στα εκκλησάκια και στις μονές επί τουρκοκρατίας, αλλά και στην ενδυμασία της εποχής τονίζοντας πως:

«η φουστανέλα είναι ένα σύμβολο του αγώνα και της απόκτησης της ελευθερίας».

Εξέφρασε, επίσης, τη συγκίνησή του για την σημερινή ημέρα που αφιερώνεται ένα προσκυνητάριο του Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις στην Προεδρική Φρουρά δηλώνοντας πως αυτό μας δίνει εσωτερική δύναμη. Συνεχάρη όσους συνέλαβαν την ιδέα και όσους συνέβαλλαν στην δημιουργία του και ευχήθηκε ο λαός να συνεχίσει να δείχνει αυτό που θέλει και αυτό για το οποίο αγωνίζεται.

Κατόπιν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο και τόνισε πως η σημερινή ημέρα εκπέμπει πολλά μηνύματα:

«Μηνύματα που αφορούν και τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και το Έθνος μας. Είπατε Μακαριώτατε, ότι ο τρίτος πυλώνας του Ευρωπαϊκού μας Πολιτισμού, η Χριστιανική Διδασκαλία, είναι εκείνη που καθιέρωσε την αρχή σύμφωνα με την οποία οφείλουμε να πράττουμε όχι τόσο αυτό που μας επιβάλλεται, αλλά πολύ περισσότερο εκείνο, το οποίο πραγματικά πιστεύουμε, εκείνο που πραγματικά έχουμε κάνει συνείδηση. Και το λέω αυτό γιατί οφείλω να διευκρινίσω πως η επιλογή του Προστάτη της Προεδρικής Φρουράς, του Νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, δεν οφείλεται μόνο στην ευζωνική του περιβολή. Αυτό είναι το ένα. Και θα ΄λεγα μάλιστα, χρησιμοποιώντας τα δικά σας λόγια, ότι είναι η «εξωτερική πλευρά». Ο λόγος, ο βαθύτερος λόγος, είναι το ίδιο το παράδειγμα του Νεομάρτυρος του Αγίου Γεωργίου που, όποιος εντρυφήσει στον τρόπο του μαρτυρίου του, αντιλαμβάνεται ότι συμβολίζει την αφοσίωση του ανθρώπου στο πιστεύω του. Ο Νεομάρτυς Άγιος Γεώργιος μαρτύρησε ακριβώς επειδή δεν δέχθηκε να αλλάξει το πιστεύω του, δεν δέχθηκε να απαρνηθεί την πίστη του. Τούτο για την Προεδρική Φρουρά έχει τεράστια σημασία, γιατί δείχνει αυτό που πάντοτε η Προεδρική Φρουρά, από τότε που συστάθηκε ως σήμερα, πράττει.»

(Πηγή: Emvolos NEWS - ΕΙΔΗΣΕΙΣ)

Πηγή: (Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος, Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης), ecclesia.gr

Ἀπό τήν διαφωτιστικήν καί ἀξιόλογον προσφοράν τοῦ ἀειμνήστου ἀγωνιστοῦ Κληρικοῦ πατρός Χαραλάμπους Βασιλοπούλου: «Ο Οἰκουμενισμός χωρίς μάσκα», βιβλίον ἰδιαίτερα ἐπίκαιρον εἰς τάς πονηράς ἠμέρας μας. Φιλοξενούμε μόνον τήν εἰσαγωγήν καί τό τελευταῖον Κεφάλαιον τοῦ βιβλίου πρός ἐνημέρωσιν καί ἀφύπνισιν καί τῶν εὐσεβῶν.

Ἡ ἐπαγρύπνηση χρέος ὅλων μας, κληρικῶν καί λαϊκῶν

«Από εμάς τους φρουρούς θα ζητήσει ο Θεός το αίμα των ψυχών όλων εκείνων, που σκοτώνει το θηρίο του Οικουμενισμού…»

Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Γης, όλοι οι Επίσκοποι και Ποιμένες και Ιερείς και Θεολόγοι, όλος ο πιστός Λαός, σύσσωμη η Ορθοδοξία, είναι ανάγκη ν’ αντισταθούν γενναίως στα σχέδια του Οικουμενισμού.

Έχουμε ταχθεί όλοι, Κληρικοί και λαϊκοί, από τον Θεό, ακοίμητοι φρουροί και σκοποί άγρυπνοι για την φύλαξη του πολυτιμότερου θησαυρού της ανθρωπότητας: της Αλήθειας, την οποία έφερε στον κόσμο ο Θεός. Πρέπει ν’ αντισταθούμε για να μη χάσουμε τον θησαυρό της Ορθοδόξου Πίστεως, που μας ενεπιστεύθη ο Κύριος.

Έχουμε ταχθεί από τον Θεό να προφυλάξουμε αμόλυντη την Ορθοδοξία. Να την υπερασπίσουμε με πάσα θυσία από τον πολυμήχανο σκοτεινό Οικουμενισμό. Από εμάς άλλωστε τους φρουρούς θα ζητήσει ο Θεός το αίμα των ψυχών όλων εκείνων, που σκοτώνει το θηρίο του Οικουμενισμού.

Ο κάθε πιστός Ορθόδοξος είναι και ένας φρουρός της Ορθοδόξου Πίστεως και δεν πρέπει να την αφήσει να του την πάρουν από τα χέρια του οι εχθροί του Χριστού.

Γράφει ο Προφήτης Ιεζεκιήλ:

«Ο σκοπός εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημάνη τη σάλπιγγι και ο λαός μη φυλάξηται και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν… και το αίμα εκ χειρός του σκοπού εκζητήσω» (Ιεζεκ. Λγ΄ 6,7)

Δηλαδή, εάν ο φρουρός δει τον εχθρό να πλησιάζει με το ξίφος απειλητικό και δεν σαλπίσει συναγερμό, ώστε ο λαός να προφυλαχθεί και να λάβει τα μέτρα του και εάν φονεύσει ο εχθρός έναν…, το αίμα εκείνου του θύματος, δηλαδή την ευθύνη για το θάνατό του, θα την ζητήσω από τον φρουρό, παραγγέλλει ο Κύριος διά του Προφήτου Ιεζεκιήλ.

Ο κάθε Ορθόδοξος είναι ταγμένος φρουρός. Είναι σκοπός και πρέπει να επισημαίνει τον κίνδυνο, να σαλπίζει για να ξυπνήσει τον ανύποπτο λαό. Είναι έγκλημα μεγάλο να βλέπεις τον εχθρό να μπαίνει στον λαό τον Ορθόδοξο με το ξίφος της αιρέσεως, προτεταγμένο και να μη προειδοποιείς… Θα λογοδοτήσεις γι’ αυτό ενώπιον του Θεού.

Ας αναλογισθούμε όλοι τις ευθύνες μας. Οι εχθροί έχουν ήδη μπει στο στρατόπεδο του Χριστού και προσηλυτίζουν αλύπητα. Γίνονται σφαγιαστές ψυχών και οδηγούν, όχι μία ψυχή, αλλά πολλές στο άντρο του Αντιχρίστου, στην απώλεια…

Ας κηρύξουμε οι πάντες πνευματικό συναγερμό. Πανορθόδοξο αντίσταση, στα ύπουλα σχέδια του Οικουμενισμού, αλλά και γενική επαγρύπνηση, διότι ο εχθρός του καιρού μας, ο Οικουμενισμός, έχει ύπουλα κρυμμένο το δολοφονικό ξίφος και περνάει δίπλα μας με χαμόγελα και ψεύτικες εκδηλώσεις αγάπης.

Για να διατηρήσουμε σώα και αβλαβή την πίστη μας από την δολοφονική μάχαιρα των εχθρών του Χριστού πρέπει να απομαρυνόμεθα από κάθε ύπουλη ένωση…

Τί είναι Οίκουμενισμός

Καί τώρα θά έρωτήσης, άναγνώστα, τί είναι ό Οικουμενισμός; Ποιό είναι τό «πιστεύω» τού Οίκουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί έπιδιώκει καί τί μέσα χρησιμοποιεί;Στά σοβαρά αύτά έρωτήματα θά σού δοθή άπάντησις, διά τού παρόντος βιβλίου.

Θά πρέπει όμως, προηγουμένως καί άπό τήν άρχή, νά ξεκαθαρίσωμε κάπως τά πράγματα, ώστε νά γνωρίζης περί τίνος άκριβώς πρόκειται. Πρέπει νά βρίσκεσαι άπό τήν άρχή στό κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε νά μπορέσης εύκολα νά παρακολουθήσης έπειτα, βήμα πρός βήμα, όλες τις συγκλονιστικές άποκαλύψεις τού όλεθρίου σκοπού, πού έπιδιώκει καί τών καταχθονίων καί σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οίκουμενισμός.

‘Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιον τού Διεθνούς Σιωνισμού καί έχει ώς μοναδικόν σκοπόν τήν πολιτικήν Καί θρησκευτικήν Κατάκτησιν τής Οίκουμένης! Στά μάτια όμως τού Κόσμου φαίνεται, ότι ό Οίκουμενισμός είναι Κίνημα παγκόσμιον, διά τήν πολιτικήν, οίκονομικήν καί τήν θρησκευτικήν ένωσιν τής άνθρωπότητος.

‘Εκ πρώτης, βεβαίως, όψεως, διά τούς άγνοούντας τά πράγματα, ό σκοπός αύτός τής ένώσεως τής άνθρωπότητος φαίνεται καλός καί ώφέλιμος. Καί τούτο, διότι στόν Οίκουμενισμό έπιφανειακά κυριαρχεί τό σύνθημα τής ειρήνης, πού τό λαχταρούν όλοι. Κυριαρχεί τό σύνθημα τής ένότητος, Πού τό θέλουν οι πάντες.

Μιλούν άκόμη κατά κόρον γιά άγάπη. Καί Ποιός δέν τήν Θέλει τήν άγάπη! ‘Αλλά ή άγάπη τού Οίκουμενισμού είναι άπάτη. Δέν ξεκινά άπό τόν πόνο γιά τόν συνάνθρωπο, όπως τόν έδίδαξε ό Χριστός, άλλά άπό τό μϊσος, τήν ίποκρισία καί τό ψέμμα, διά τήν ύποταγήν τών πάντων.

Γι’ αύτό, ένώ άκοῦμε νά μιλούν γιά ένότητα, γιά εΙρήνη, γιά άγάπη, γιά συνεργασία οικονομική καί κοινό νόμισμα, έν τούτοις βλέπομε άπό τήν άλλη μεριά τήν έντασι, τήν όξυνσι, τήν καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων καί μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα γιά τήν καταβαράθρωσι καί έξαφάνισι τών μικρών καί άδυνάτων Κρατών.

‘Αλλά δέν θά έπεκταθούμε έδώ περισσότερο, γιά τήν σατανική άλυσίδα τών σκοτεινών δυνάμεων, πού προπαρασκευάζουν μυστικά τήν καταστροφή τών ‘Εθνών καί Ιδιαίτερα τών ‘Ορθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. αύτό άς τό έξετάσουν άλλοι άρμοδιώτεροι καί άς λάβουν τά μέτρα τους. εμέϊς, έδώ, Θά σταθούμε μόνον στόν Θρησκευτικό Οίκουμενισμό.

Τί είναι ό σημερινός θρησκευτικός Οίκουμενισμός!

‘Ο θρησκευτικός Οίκουμενισμός τής σήμερον είναι Κίνησις, διά τήν ένωσιν τών αίρετικών Όμολογιών τής Δύσεως μετά τής ‘Ορθοδοξίας κατ’ άρχάς καί εΙς δεύτερον στάδιον διά τήν ένωσιν όλων τών θρησκειών εις ένα τερατώδες κατσκεύασμα, εΙς μίαν Πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχε νά έξαφανίση, μέσα σ’ αύτό τό χωνευτήρι, τόν Χριστιανισμόν καί ιδίως τήν Όρθοδοξίαν, πού κατέχει τήν Άλήθειαν. Σκοπεύει δέ εις τήν τελική φάσι τού σκοτεινού του σχεδίου νά άντικαταστήση τήν λατρεία τού ένός Θεού, μέ τήν λατρεία τού Σατανά!

Αύτό φαίνεται έκ πρώτης όψεως άπίστευτο. Καί όμως, αύτό κυρίως έπιδιώκει ό πολυδαίδαλος μηχανισμός τής Οικουμενικής Κινήσεως, διά τήν δραστηριότητα τής όποιας τόσον συχνά άκούμε στις ήμέρες μας νά γίνεται λόγος.‘Ο Οίκουμενισμός, όπως άποδεικνῦεται άπό στοιχεϊα σοβαρά καί άδιάσειστα, πού θά διαβάσης, άναγνώστα, στή συνέχεια, εΙναι ένα σατανικό κατασκεύασμα τών σκοτεινών Δυνάμεων. Είναι μιά μεγάλη, φοβερή καί τρομερή αίρεσις ή μάλλον παναίρεσις. Είναι μία σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών καί παραδόσεων σέ μιά τραγελαφική ένότητα.

Είναι μία δολία πλάνη, καταστρωμένη μέ σατανικό σχέδιο, ή δποία ύποστηρίζει, ότι πουθενά δέν ύπάρχει ή μοναδική, ή άπόλυτος, ή ένιαία ‘Αλήθεια. Ούτε καί στήν ‘Ορθοδοξία!

“Ετσι ό Οίκουμενισμός καταντά ένα τέρας, πού καταβροχθίζει τά πάντα. Καταντά ένα καμίνι, πού προσπαθέϊ νά χωνέψη καί συγκεράση όλες τίς θρησκεϊες. Είναι ένας νεώτερος αίρετικός Συγκρητισμός, πού ύπόσχεται νά λύση όλα Τά Προβλήματα! ‘Ο δέ Θεός γιά τόν Οίκουμενισμό, εΙναι ένας άόριστος Θεός, πού δέχεται έξ ίσου τήν λατρείαν όλων τών θρησκειών.

Γιά τόν Οίκουμενισμό δέν ύπάρχει προσωπικός Θεός. ‘Ο Οίκουμενισμός δέν πιστεύει τίποτε, άλλά καί τίποτε δέν άπορρίπτει στό άνακάτεμα καί στή νέα σύνθεσι τής θρησκείας, τήν όποίαν έπιδιώκει νά κατασκευάση. Δέν ύπάρχουν γιά τόν Οικουμενισμό Θρησκείες καί Πατρίδες. Μέ τρόπο έπιδέξιο καί δήθεν γιά λόγους ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα τό σύνθημα: «Κάτω τά σύνορα!!».
“Ολα, λοιπόν συνθλίβονται, άφομοιώνονται καί έξαφανίζονται στό άβυσσαλέο στόμα τού Οίκουμενισμού.

‘Ο Οίκουμενισμός είναι μιά φοβερή λαίλαψ, πού προετοιμάζεται νά ξεθεμελιώση, όπως φαντάζεται, τήν «Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν» τού Χριστού. Είναι άγριος τυφών τών δυνάμεων τού σκότους, πού συγκεντρώνει τήν καταστροφική του μανία έναντίον κυρίως τής ‘Ορθοδοξίας, μέ τόν σκοτεινό του πόθο νά τήν έκμηδενίση καί νά τήν άφανίση.

Καί τούτο, διότι γνωρίζει, ότι μόνη ή ‘Ορθοδοξία κρατέϊ άνόθευτη τήν ‘Αλήθεια καί Μόνη αύτή μπορει νά σώση τόν άνθρωπο. «Τις πέτρες τίς πετούν στις καρυδιές, πού έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ό Κολοκοτρώνης.

“Ετσι καί ό Οικουμενισμός χτυπα τήν ‘Ορθοδοξία, διότι αύτή έχει άξια, κατέχει τόν θησαυρόν τής ‘Αληθείας.

‘Αλλά, ένώ είναι τόσον τρομερά τά σχέδια τού Οίκουμενισμού, έν τούτοις τά κρύβει έπιμελέστατα κάτω άπό ένα άριστοτεχνικό μανδύα άθωότητος. “Ολα προχωρούν μέ μελέτη, μέ σύστημα, μέ όργάνωσι.

‘Ο Οίκουμενισμός, σήμερα, είναι ή έξέλιξις τού φοβερούσχεδίου τών όργάνων τού Σατανά στό πιό κρίσιμο σημείο.Μέ τόν Οίκουμενισμό, χτυπούν σήμερα, μέ ολας των τάς δυνάμεις, τήν ‘Εκκλησία τού Χριστού σί άσπονδοι καί δόλιοι έχθροί της. Σκοτεινές δυνάμεις καί άόρατα έπιτελεία έχουν συγκεντρώσει τά πυρά τους στό σκοπό αύτό. Πόλεμος γίνεται. Καί πόλεμος μεγάλος, πού δυστυχώς οί πολλοί δέν τόν έχουν κάν πάρει είδησι.

“Ολοι οί έχθροί τού Χριστού, ένωμένοι κάτω άπό ένα άόρατο έπιτελείο, πού κρύβεται Πίσω άπό ώραίες λέξεις, σοβαροφανείς όργανισμούς καί ένωτικά συνθήματα άπάτης, δουλεύουν ήμέρα καί νύχτα, γιά νά άφανίσουν τήν Άγίαν Του Έκκλησία, νά νοθεύσουν τήν ‘Αλήθεια, πού μάς άπεκάλυψε ό Θεάνθρωπος καί νά ματαιώσουν έτσι τήν σωτηρία τού άνθρώπου,νά βάλουν δέ στή θέσι τού Χριστού, ώς άρχηγό τού κόσμου,τόν διάβολο «ώστε ατόν εις τόν Ναόν τού Θεού ώς Θεόν καθίσαι άποδεικνύντα έαυτόν, ότι έστί Θεός» (Β’ Θεσ. β’ 4).

Αι δυνάμεις τού σκότους έθεσαν τελευταίως σέ ένέργεια όλα τά μέσα, γιά νά μπορέσουν νά ξεθεμελιώσουν τήν Έκκλησία τού Χριστού. Γενική, λοιπόν, έπίθεσι έπιχειρούν έναντίον τής ‘Εκκλησίας έφ’ όλων τών μετώπων κάτω άπό τήν άθώα έπωνυμία τού Οίκουμενισμού.

‘Ο Οίκουμενισμός, μέ λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν καί θρησκευτικόν, μέ σκοπόν τήν υποταγήν τής άνθρωπότητος κάτω άπό μίαν παγκόσμιον Κυβέρνησιν... καί τήν ένωσιν όλων τών Θρησκειών εις μίαν Πανθρησκείαν, ώστε νά έξαφανισθή ό Χριστιανισμός, νά έξαφανισθή ή σώζουσα Όρθόδοξος πίστις καί νά λατρεύεται στό τέλος, άντί τού άληθινού Θεού, ό Σατανάς!

Τό καθήκον τών Έλλήνων

Τί πρέπει νά κάνωμε τώρα έμεϊς οΙ “Ελληνες έναντίον αύτών τών ζοφερών σχεδίων τού Οίκουμενισμού; Εχομε Ιερό καθήκον καί έπιτακτική ύποχρέωσι νά κρατήσωμε άκηλίδωτη τήν Όρθόδοξον Πίστιν μας άπό τούς πνιγηρούς άνέμους τών Οίκουμενιστών. ‘Εχομε Ιερό χρέος νά άγωνισθούμε ύπέρ τής ‘Εκκλησίας μας. Διότι δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε, ότι ή ‘Ορθοδοξία είναι τό κέντρον καί ή ούσία της δυνάμεως τού ‘Ελληνικού ‘Εθνους. ‘Η ‘Ορθοδοξία είναι ή Πανίσχυρη σπονδυλική στήλη τού Γένους μας.

Τό Έλληνικόν ‘Έθνος μέ τήν ‘Ορθοδοξία έμεγαλούργησε,έθριάμβευσε καί έφθασε στόν κολοφώνα τής δόξης. Μέ τήν πίστι στήν ‘Ορθόδοξο ‘Εκκλησία καί μέ τήν δύναμί της άποτίναξε βαρβαρικούς ζυγούς, συνέτριψε ύπερφιάλους, σκληρούς τυράννους καί άπέκτησε τόν ζείδωρο τής ‘Ελευθερίας άνεμο.

‘Ισχύς, δύναμις καί κραταίωμα τής Φυλής μας εΙναι ή Άγία μας ‘Εκκλησία. Μέ αύτήν ζή ό Λαός μας. Μέ αύτήν άναπνέει καί γιγαντούται. Δέν θά ύπήρχε σήμερα τό ‘Ελληνικό ‘Εθνος, έάν δέν ήταν βαθειά ριζωμένο στήν άσάλευτη Όρθοδοξία. ‘Εάν όμως άπομακρυνθή άπό τούς κρουνούς τής θείας δυνάμεώς της, θά άφανισθή...

Στόν άφανισμό αύτό μάς όδηγεί ό σημερινός Οίκουμενισμός, ό όποιος προσπαθει νά άποκόψη τις ρίζες τής Φυλής μας άπό τήν Ζωοδότειρα ‘Ορθοδοξία.

Τό πρώτο, λοιπόν, καθήκον ήμών τών ‘Ελλήνων είναι ν’ άντιτάξωμε πείσμονα άντίστασι στόν θανάσιμον τούτον έχθρόν. Καθήκον όλων μας είναι νά άρνηθούμε τήν είδωλολατρεία, πού εισάγει ό Οίκουμενισμός. Νά μήν έπιτρέψωμε στούς προσηλυτιστάς έχθρούς τής πίστεώς μας νά καταδολιεύουν τήν θρησκευτική καί έθνική μας ένότητα. Καθήκον μέγα καί εύθύνη μοναδική έχομε, νά διαδώσωμε παντού τήν Όρθοδοξία. Καλούμεθα, σήμερα, ν’ άναλάβωμε τήν έκπλήρωσι τής υψίστης άποστολής μας, πού είναι νά φέρωμε τό άληθές μήνυμα τής έν Χριστώ άπολυτρώσεως καί άποκαλύψεως στήν σύγχρονη άνθρωπότητα.

Νά γίνωμε φωτοδότες τού άνεσπέρου φωτός τού Κυρίου σ’ έκείνους πού.έχουν έγκλωβισθή στό έρεβος τής αίρέσεως καί σ’ όλους όσους δηλητηριάζει ή Λερναία “Υδρα τού Οίκουμενισμού.

Πρέπει, έμεϊς σί “Ελληνες, νά έχωμε πάντα στό νού μας, ότι ή Θεία Πρόνοια μάς διάλεξε γιά αύτήν τήν Οίκουμενική άποστολή, τής έπανόδου στήν ‘Ορθοδοξία τών άποσχισθέντων έξ Αυτής. Καί άλλοίμονό μας άν, άντί αύτού, αύτοκτονήσωμε μέσα στήν άθεία τού σημερινού Οικουμενισμού! Τό καθήκον τών ‘Ελλήνων είναι νά διαφυλάξουν τήν θεία, τήν μεγάλη, τήν ‘Ιερή Παρακαταθήκη τής Παραδόσεως, άμίαντη, άφθαρτη, άπαραχάρακτη. Κάθε Όρθόδοξος “Ελλην καλείται νά προτάξη τήν άδάμαστη καί άκαταγώνιστη δύναμι τής πίστεώς μας έναντίον τών ύπούλων έχθρών τής ‘Ορθοδοξίας, οι όποίοι μάχονται νά διαστρέψουν τήν ‘Αλήθεια τής Έκκλησίας μας. Κάθε “Ελλην καλείται νά προασπίση τήν πίστιν του, άγωνιζόμενος έναντίον έκείνων, Πού έπιδιώκουν τήν κατάλυσι καί τήν κατάργησι τής ‘Ιεράς Παραδόσεως καί τού Δόγματος τής ‘Αγίας μας ‘Εκκλησίας, μέ αίτιολογικά δόλια καί πλημμυρισμένα άπό άμαρτία.

“Ολοι οι “Ελληνες καλούνται νά όρθώσουν άνάστημα έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάργησι τών ‘Ιερών Κανόνων έν όνόματι μιάς άμαρτωλής άνακαινίσεως καί άναγεννήσεως τής ‘Εκκλησίας. Οι ‘Ορθόδοξοι Χριστιανοί τής Πατρίδος μας καλούνται νά βροντοφωνάζουν όχι! στούς δολιοφθορείς τής άγιας μας Πίστεως καί τής Πατρίδος, ώ όποίοι συνεργάζονται μέ τόν χριστιανομάχο Οίκουμενισμό. Καθήκον ήμών τών ‘Ελλήνων είναι νά ζούμε μέσα στήν ζωογόνο Πνοή τής ‘Ορθοδοξίας, σύμφωνα μέ τόν Νόμον τού Θεού, χωρίς νά ξεφεύγουμε, ούτε κεραία άπό τά άπαραχάρακτα όρια τής ‘Εκκλησίας. Νά καταγγέλωμε άκόμη τούς έχθρούς τής ‘Εκκλησίας. Νά έπισημαίνωμε τις φθοροποιές ξενοκίνητες δυνάμεις τού σκότους, άρνούμενοι διάλογο μέ τόν άθεο Οίκουμενισμό.

Καί όταν θά παλεύωμε γιά τήν πίστι μας έναντίον Σιωνιστών, Μασώνων, Χιλιαστών, Παπικών, Προτεσταντών, άθέων νά ένθυμούμεθα μέ Ιερό ρίγος, ότι τό “Αγιον καί Ίερόν Εύαγγέλιον έγράφη εις τήν ‘Ελληνική γλώσσα. Αι Οίκουμενικαί Σύνοδοι συνεκροτήθησαν όλες σέ έλληνικό έδαφος καί τά Δόγματα διετυπώθησαν Έλληνιστί.

Νά ένθυμούμεθα, ότι τό Έλληνικόν “Εθνος έδωσε γιγάντια άναστήματα πίστεως: “Ελληνες ήσαν οί μεγάλοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τής Οίκουμένης. “Ελληνες ήσαν σί περισσότεροι “Αγιοι Μάρτυρες, ‘Οσιοι, ‘Ομολογηταί καί έγκρατευταί.

Ή ‘Ελλάς έκράτησε άνόθευτη τήν ‘Ιερά Παράδοσι καί τήν ‘Ορθοδοξία. Τό Έλληνικόν “Εθνος έστειλε τούς Ίεραποστόλους στήν ‘Ανατολή, στήν Δύσι, στό Νότο καί στό Βορρά καί διέδωσε τήν Πίστιν τού Χριστού στήν ‘Ασία, στήν Εύρώπη καί στήν ‘Αφρική. Μετελαμπάδευσε τό Φώς τού Χριστού στους Σλαύους τού Βορρά. Δέν ύπάρχει μεγαλυτέρα δύναμις, γιά τό ‘Ελληνικό “Εθνος, άπό τήν εύλογία αύτή τού Θεού.Διά τούτο πάς “Ελλην πρέπει νά έπαγρυπνή καί νά μάχεται μέ όλας του τάς δυνάμεις, γιά τήν ‘Ορθοδοξία. Νά κτυπά άνελέητα τις ύπουλες προπαγάνδες καί τίς αίρέσεις, πού φέκαρουν διαιρέσεις καί διχασμόν τού ‘Εθνους.

Προσοχή προπαντός άπό τούς καταχθονίους Οικουμενιόλια στάς. Οι Οικουμενισταί είναι έχθροί τής Πατρίδος, χειρότεροι άπό κάθε άλλον έχθρόν καί θά πρέπει νά τεθούν έκτός Νόμου τώρα, προτού, αύριον, νά είναι άργά. Διότι, τό τονίζομεν, χάνοντας τήν Άγίαν Όρθοδοξίαν μας δέν είναι δυνατόν νά ύπάρξωμε πλέον ούτε ώς “Εθνος Έλληνικόν, ούτε ώς Λαός ‘Ελληνικός.

Σύσσωμοι οι ‘Ορθόδοξοι Χριστιανοί διακηρύττομε τήν πίστι μας εΙς τήν Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν. Δηλούμεν δέ μέ ιερή συγκίνησι, ότι τήν άγιωτάτήν την τού Χριστού Έκκλησίαν μας θά κρατήσωμε άμετακίνητη καί τήν Όρθόδοξον Πίστι άπαραχάρακτη, όπως μάς τήν παρέδωσεν ό Κύριος καί οΙ ‘Απόστολοι. Θά μείνωμε μέχρι θανάτου σταθεροί στήν ‘Εκκλησία τού Χριστού, τής όποίας «καί πύλαι ‘Αδου ού κατισχύσουσιν» (Ματθ. ΙΣΤ’ 18). Δέν θά άφήσωμε τήν ‘Ορθοδοξία μας νά τήν βεβηλώση ό έπάρατος Οίκουμενισμός. Βροντοφωνούμε δέ πρός όλας τάς κατευθύνσεις, όιωνι- πως οι Πατέρες μας:

Αύτη η Πίστις τών ‘Αποστόλων.

Αῦτη ή Πίστις τών Πατέρων.

Αῦτη ή Πίστις τών ‘Ορθοδόξων.

Αύτη ή Πίστις τήν Οίκουμένην έστήριξεν.

Πηγή: (ἀπό τό βιβλίον «‘Ο Οίκουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε’, ‘Αθήναι 1988), Ακτίνες

Σε κανέναν Άγιο της Εκκλησίας μας δεν έκανε τόσες και τέτοιες άγριες επιθέσεις πειρασμών ο διάβολος, όσες στον Μέγα Αντώνιο. Μεταχειρίστηκε ο δόλιος όλα τα μέσα για να τον γκρεμίσει, άλλα δεν μπόρεσε. Πάμπλουτος αλλά Αγράμματος, το 251 μ.Χ. γεννήθηκε στην Αίγυπτο το μεγάλο και φωτεινό αστέρι της χριστιανοσύνης ο Μέγας Αντώνιος. Ιδιαίτερη πατρίδα του ήτανε ένα μικρό χωριό, Κόμα ονομαζόμενο, που βρισκότανε ανατολικά της όχθης του ποταμού Νείλου, στην Νότιο Μέμφιδα.

Το τελευταίο καλοκαίρι, στο επαγγελματικό όχημα στο οποίο εργάζομαι ως οδηγός, επιβιβάστηκε μία οικογένεια. Όταν κάποια στιγμή ρώτησα τους επιβάτες από πού είναι, εκείνοι μου απήντησαν ...«from macedonia»! Εγώ, ξαφνιασμένος (ή μάλλον ενοχλημένος) και μετά από σύντομη -αλλά αρκετή ώστε να προκαλέσει αμηχανία- σιωπή, ενστικτωδώς ξαναρωτάω ...«Μacedonia»?? Τότε ένας άντρας και προκειμένου να ‘ξεπαγώσει’ την ‘ατμόσφαιρα’ εντός του αυτοκινήτου, απάντησε ...«Yugoslavia»! Παράδοξο...  Ονομασία πάντως ...«κοινώς αποδεκτή» (αν και άστοχη) βρέθηκε!

Τα τελευταία χρόνια και αφού έχει υποθηκευθεί το μέλλον των παιδιών μας και έχει εκχωρηθεί ικανό μέρος όχι μόνο εθνικής κυριαρχίας, αλλά και αξιοπρέπειας, η πολιτική μας ηγεσία, με την τεράστια ευθύνη των παρελθόντων κυβερνήσεων που μετέθεταν διαρκώς το ζήτημα στο μέλλον (πρακτική βέβαια, ιδιαίτερα προσφιλής στους Έλληνες γενικότερα), δείχνει έτοιμη να προχωρήσει σε κάτι ακόμα που μακάρι οι εξελίξεις να διαψεύσουν: πρόκειται για την εκχώρηση (βλ. ξεπούλημα) του ονόματος «Μακεδονία» σε ένα κρατίδιο, που λίγες δεκαετίες τώρα και προκειμένου να αποκτήσει εθνική υπόσταση, καπηλεύεται-‘ορέγεται’ την ονομασία του τόπου αυτού, την ταυτότητα, τα σύμβολα, τα ευρήματα, όλη του την ιστορία!

Η φημολογούμενη ως ...‘οριστική λύση’ η οποία «κυοφορείται», όπως όλα δείχνουν εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία»,  πιθανώς μία σύνθετη ονομασία (με ή χωρίς προσθήκη γεωγραφικού προσδιορισμού κτλ). Φυσικά, ακόμα και ο πιο αδαής ευκόλως κατανοεί ότι πρακτικά, η οποιαδήποτε χρήση του όρου «Μακεδονία», είναι κάτι που θα μετατρέψει αυτομάτως τα Σκόπια σε ...σκέτο «Μακεδονία», τους δε Σκοπιανούς ..σε «Μακεδόνες»! Κάτι ωστόσο, που ήδη έχει σχεδόν επικρατήσει παγκοσμίως ως αναπόδραστο αποτέλεσμα και ‘συντόμευση’ του (ως «Δούρειος Ίππος») όρου «Π.Γ.Δ.Μ.»-«FYROM».

‘Συνοδοιπόροι’ σ’ αυτή τη ‘διαδρομή’, η μνημειώδης τα τελευταία χρόνια ελληνική ηττοπάθεια και δουλοπρέπεια, η α-βουλησία αλλά και η σύγχρονη εθνομηδενιστική ‘έξαρση’!

Ενώ υπάρχει επίσης κι ένα ολιγάριθμο τμήμα της διανόησης, που φαίνεται όμως να εργάζεται συστηματικά στη βάση μίας γενικότερα αποδημητικής αντίληψης της Ιστορίας! Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, όπως εύστοχα αναλύει ο Καθηγητής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ.Αθανάσιος Γκότοβος:  «Η παράδοση και η συνέχειά της επινοούνται, είναι εργαλεία πολιτικής για το παρόν και το μέλλον, κι όχι αντικειμενικές ιστορικές καταστάσεις. Έτσι οι Μακεδόνες της ΦΥΡΟΜ έχουν εξίσου δικαίωμα ...στην επινόηση μιας καταγωγικής συνέχειας από την αρχαία Ελλάδα και τη Μακεδονία, όπως και οι Έλληνες»! (Βέβαια, αποθρασύνθηκαν τόσο, που σε «αλυτρωτική» εκδήλωση Σκοπιανών στον Καναδά, ο χάρτης της «Μεγάλης Μακεδονίας» που παρουσίασαν φτάνει μέχρι ...και τη Λάρισα!!) .....«Αν κάποια από τις αφηγήσεις αυτές σκοντάφτει στα ιστορικά δεδομένα, στην ιστορική πραγματικότητα, αυτό δεν μας απασχολεί. Όλες οι αφηγήσεις είναι εντέλει προϊόντα βουλήσεως»!! Ο νυν πρωθυπουργός των Σκοπίων κ.Ζάεφ μάλιστα, προσφάτως μας έκανε ...και τη ‘χάρη’ υποστηρίζοντας πως δεν θεωρεί ότι η χώρα του είναι ...«ο μοναδικός κληρονόμος του Μ.Αλεξάνδρου»! «...Πιθανόν[!] (πρόσθεσε) ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας ανήκει επίσης στην Ελλάδα»!

Αν μη τι άλλο οι αποφάσεις σε τέτοια εθνικά ζητήματα και προκειμένου να μην δημιουργούν προβλήματα στις επόμενες γενιές (και των δύο χωρών), οφείλουν να καλύπτουν μία μακροπρόθεσμη όντως προοπτική και να εξετάζουν κάθε ενδεχόμενη παράμετρο. Δεδομένου ότι ο ψευδομακεδονισμός συνυπήρχε πάντα με ‘φόντο’ επεκτατικές εδαφικές διεκδικήσεις, οι ‘παρελκόμενες’ παγίδες και διακυβεύματα γεωπολιτικά (εν προκειμένω στα Βαλκάνια που εμφωλεύουν κι άλλοι «αλυτρωτισμοί»), είναι παράμετροι τις οποίες οφείλει κανείς να μην αντιπαρέρχεται! Η μειοδοτική λοιπόν στάση εν προκειμένω, εκφραζόμενη από Έλληνες πολιτικούς και άλλους εγχώριους παράγοντες, συνιστά προσέγγιση όχι απλά προβληματική αλλά δυνητικά και επικίνδυνη, η οποία δύναται να ‘κληροδοτήσει’ πολλαπλάσια προβλήματα, απ’ όσα διατείνεται ότι θα λύσει στο παρόν!

Η αντιμετώπιση του εν λόγω ‘κατασκευάσματος’ πάντως, του υπό εξωτερικών μεθοδεύσεων υποδαυλισθέντος ‘ψευδοαλυτρωτισμού’ των Σκοπίων, παρά την όποια συστηματική (ομολογουμένως πετυχημένη) προπαγάνδα, λογικά, για την εξωτερική πολιτική οποιασδήποτε άλλης χώρας θα ήταν μάλλον ...‘περίπατος’ και οι φαιδρές διεκδικήσεις των γειτόνων θα έπεφταν στο απόλυτο κενό! (όπως και το ‘test’ προπαγάνδας των Σκοπιανών επιβατών μου)

Στην περίπτωσή μας όμως ο ‘περίπατος’ τείνει να εξελιχθεί ...σε ‘ναρκοπέδιο’ ή αλλιώς, διαφαίνεται πλέον στον ‘ορίζοντα’ ένα εθνικό και ιστορικό διπλωματικό ‘ναυάγιο’! Κάτι, που δεν θα οφείλεται φυσικά σε κάποια …’τεράστια κύματα’ που σκέπασαν το πλοίο αλλά αρχικά, σε απλές εξωτερικές ‘ρωγμές’ πάνω στις οποίες όμως οι ίδιοι οι ναύτες -θεωρώντας ως ματαιοπονία ίσως την επισκευή τους- άνοιξαν (από μέσα) ...μεγαλύτερες τρύπες, θριαμβολογώντας ταυτόχρονα μεταξύ τους για ...την «οριστική λύση» του ζητήματος!

Δαρδανία, Βαρδάσκα, Σλαβική Δημοκρατία των Σκοπίων, γεωγραφικός προσδιορισμός ή άλλα παράγωγα των όρων Σερβία, Σλαβία, Σκόπια κτλ. είναι λίγα απ’ τα ονόματα που δύνανται να εκφράσουν την ιστορία και την ταυτότητα των Σκοπιανών, ενώ κάποια εξ’ αυτών (τα 2 πρώτα), έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια αναφορικά με την περιοχή αυτή και τους κατοίκους της. Το να εξέλθουν άλλωστε οι κατά τ’ άλλα αγαπητοί μας και πολύπαθοι γείτονες από τις ιστορικοϊδεολογικές ‘αγκυλώσεις’ και φαντασιώσεις στις οποίες τους ‘εγκλωβίζουν’ δεκαετίες τώρα, είναι κάτι που συμφέρει και τους ιδίους!

Οι Μακεδόνες για χιλιάδες χρόνια (3000;) θεωρούνταν σαφώς Έλληνες. Στην δε, του Μ. Αλεξάνδρου κατά των Περσών εκστρατεία, συμμετείχαν ως γνωστό μονάχα «οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων», έπειτα από τη συνθήκη του 335π.Χ, η οποία και μνημονευόταν ως «τα κοινά των Ελλήνων δόγματα»! Ενώ όπως επισημαίνει ο Δρ. ιστορικός κ.Πέτρος Γεωργαντζής σε ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και το ελληνικό κοινοβούλιο το 2010, η περιοχή των Σκοπίων: «καθ΄ όλη τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή εποχή όχι μόνον δεν ελογίζετο ως Μακεδονία αλλ΄ ούτε ως τμήμα αυτής» .......«αλλ΄ ως εντελώς ιδιαίτερη χώρα που έφερε την ονομασία ΔΑΡΔΑΝΙΑ».

Το οξύμωρο πάντως είναι ότι το περί «μακεδονισμού αφήγημα» ‘ξεφουσκώνει’ ακόμα και εντός των  Σκοπίων! Και αυτό διότι πολύ απλά πρόκειται για κάτι που σαφώς δεν ανταποκρίνεται στη σλαβική τους (και κατά 30% αλβανική) συνείδηση και ταυτότητα• αλήθεια για την οποία βεβαίωνε κι ο αποθανών πρόεδρος των Σκοπίων κ.Γκλιγκόροφ, που σε συνέντευξη το 1992 έλεγε: «Εμείς (οι Σκοπιανοί) είμαστε Σλάβοι. Δεν έχουμε καμία σύνδεση με τον Μέγα Αλέξανδρο! Ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο αιώνα». («Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι» - Στα Σκόπια έπαιξε η απαγορευμένη δήλωση Γκλιγκόροφ )

Πολλοί εν κατακλείδι υποστηρίζουν ότι εάν η πολιτική μας ηγεσία επιθυμεί να κινηθεί πέρα από κάθε κοινή λογική, σε α-νόητη και πλήρη αντίθεση με τη συνείδηση των Ελλήνων (ειδικά των Μακεδόνων) αλλά και με την απόφαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών (πλην ΚΚΕ) του 1992, η οποία απόφαση απέκλειε την ‘παραχώρηση’ του όρου «Μακεδονία» σε οποιαδήποτε εκδοχή, τότε τουλάχιστο, με βάση το Σύνταγμα αρθ.44,2 που «για κρίσιμα εθνικά ζητήματα» προβλέπει προκήρυξη δημοψηφίσματος, οφείλει να θέσει ...τις ‘επιθυμίες’ αυτές στη διάθεση της λαϊκής ετυμηγορίας των Ελλήνων. Την ίδια στιγμή όμως, άλλοι επισημαίνουν ότι έτσι (δηλ.με δημοψήφισμα) «δημιουργείται ένα τραγικό προηγούμενο για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ασχέτως αποτελέσματος. Γινόμαστε αυτομάτως ένας λαός ο οποίος δέχεται να ψηφίζει αν θα χάσει ή αν θα κρατήσει τα αυτονόητα...». ( Σταύρος Καλεντερίδης, Πολιτικός επιστήμονας, Διεθνολόγος-επικοινωνιολόγος)

Σε κάθε περίπτωση πάντως, στις παλλαϊκές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του 1992, σύσσωμοι οι Έλληνες βροντοφώναζαν, αυτά ακριβώς τα αυτονόητα:

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ...ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ

Στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, με αφορμή το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων.

Ο Σεβασμιώτατος έστειλε ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, τονίζοντας ότι το εν λόγω κρατίδιο στηρίζει το ιδεολόγημά του, σε ψευδή ιστορικά στοιχεία.

Επίσης ο Μητροπολίτης Πειραιώς κάνει λόγο για παραχάραξη της ιστορίας, και οποιαδήποτε συζήτηση περί ονομασίας είναι ανόητη και ανωφελής.

"Το θέμα της Μακεδονίας δεν είναι μόνο το όνομα, το θέμα της Μακεδονίας είναι ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών, είναι η εθνικότητα και βέβαια η γλώσσα" τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος πρόσθεσε: "Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κατασκευάσει ένα ιδεολόγημα που στηρίζεται σε ψευδή ιστορικά στοιχεία, διότι είναι σλαβικό φύλο που ήρθε στην περιοχή των Βαλκανίων τον 6ο - 7ο μ.χ. αιώνα, δηλαδή χίλια χρόνια σχεδόν μετά τον Μέγα Αλέξανδρο."

"Έχουν κατασκευάσει μία ψευδή ιστορία, εμφανιζόμενοι ως δήθεν οι μόνοι διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και ως οι μόνοι κληρονόμοι της μακεδονικής ιστορίας και του δήθεν ανύπαρκτου Μακεδονικού έθνους" υπογράμμισε ο Μητροπολίτης Πειραιώς.

Σε άλλο σημείο ο κ. Σεραφείμ τόνισε: "Χωρίς την απεμπόληση του αλυτρωτισμού που περιέχεται στο σύνταγμα τους, στην ψευδή εθνικότητα τους και την κατασκευασμένη γλώσσα τους, οποιαδήποτε συζήτηση για την ονομασία του ψευδοκρατιδίου αυτού, είναι και ανόητη και ανωφελής για την επίλυση του μεγάλου αυτού ζητήματος, αλλά και παραχάραξη της ιστορίας μας και καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού μας".

Σε ερώτηση ποια η στάση της Εκκλησίας την επόμενη ημέρα, εάν η Κυβέρνηση συμπεριλάβει τον όρο Μακεδονία στην ονομασία του κρατιδίου, ο Μητροπολίτης Πειραιώς ανέφερε: "Εάν η κυβέρνηση χωρίς την επίλυση του αλυτρωτισμού και χωρίς την αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων, που εμπεριέχει ο αλυτρωτισμός, διότι αυτοί πρέπει να αλλάξουν το σύνταγμα τους, ταυτόχρονα να πάψουν να εμφανίζουν χάρτες όπου εμφανίζουν την Ελληνική Μακεδονία ως δήθεν αλύτρωτη περιοχή την οποία κατέχουν οι Έλληνες κατακτητές, είναι η περίφημη Μακεδονία του Αιγαίου όπως την λένε.

Επίσης να διδάσκουν στα παιδιά τους, στα σχολεία ότι η Ελλάδα κατέχει παράνομα δικό τους ζωτικό χώρο, του δήθεν ανύπαρκτου Μακεδονικού έθνους όπως το λένε, θα έχει διαπράξει δυστυχώς μία τεράστια Εθνική προδοσία."

Κλείνοντας ο Μητροπολίτης Πειραιώς έριξε τα βέλη του κατά της Κυβέρνησης, με αφορμή το πολυνομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση την Δευτέρα στην Βουλή.

"Η Πειραϊκή Εκκλησία από προχθές μεταδίδει ένα μήνυμα για την απαράδεκτη και φασιστίζουσα και σταλινικού περιεχομένου απόφαση της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. στο άρθρο 220 του πολυνομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή, προς ψήφιση με την μορφή κατεπείγοντος και θα ψηφιστεί τη Δευτέρα" - τόνισε ο Μητροπολίτης Πειραιώς για το θέμα του ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος πρόσθεσε ότι "με τον τρόπο αυτό αποκλείουν από τις ραδιοφωνικές συχνότητες τα εκκλησιαστικά ραδιόφωνα, ώστε να μη δώσει πλέον άδεια λειτουργίας. Αυτό σημαίνει ότι θα σιγήσει η εκκλησιαστική ερτζιανή ενημέρωση, και αυτός ο πολύτιμος βοηθός της Εκκλησίας στο έργο του ευαγγελισμού του λαού μας, και δεν θα είναι πλέον πρόσφορο μέσον για την επιτέλεση του έργου μας".

"Αυτό αποτελεί μία καταστρατήγηση της θρησκευτικής ελευθερίας μας, είναι μία καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βέβαια αυτό δεν μπορεί να μείνει στη διάθεση των κυβερνώντων. Η Εκκλησία πρέπει να αντιδράσει γιατί πλέον είναι η ώρα μηδέν" συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.

Κλείνοντας ο Ιεράρχης τόνισε "Εάν αυτό πραγματωθεί και υλοποιηθεί, η Εκκλησία οφείλει να κηρύξει Αυτήν εν διωγμώ και να πάψει οποιαδήποτε σχέση με την άθλια, αντίχριστη και πολέμια της πίστεως Πολιτεία".

Πηγή: Ρομφαία, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Σχόλιο Τ.Ι.: Εναντίον τού Θεού τών Ορθοδόξων, στρέφονται μόνο άνθρωποι που έχουν πλήρη φιλοσοφική άγνοια και πολλές προκαταλήψεις και εμμονές. Συνήθως αυτοί οι τελευταίοι, παπαγαλίζουν τα λόγια φιλοσόφων αθεϊστών, χωρίς όμως να γνωρίζουν τις βάσεις αυτών τών λόγων, για να καταλάβουν ότι δεν στρέφονται κατά τού Χριστιανικού Θεού, αλλά κατά τού θεού τής Δύσης.

Στο ακόλουθο κείμενο τού Rich Deem μπορούμε να δούμε με στατιστικές και ντοκουμέντα, όχι μόνο το άτοπο τού αθεϊστικού ισχυρισμού, ότι "η θρησκεία είναι η βασική αιτία αιματοχυσίας", όχι μόνο την πραγματική αιτία τής αιματοχυσίας, αλλά και την ίδια τη βαρύτατη ευθύνη τού Αθεϊσμού στα εγκλήματα τής ιστορίας.

Εισαγωγή

Πολλοί αθεϊστές ισχυρίζονται πως η θρησκεία είναι κακό πράγμα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να είναι εκ Θεού.

Είναι αλήθεια, πως υπάρχουν πολλά παραδείγματα κακών που έχουν διαπραχθεί εν ονόματι του Χριστιανισμού. Στο παρελθόν, όσοι διαφωνούσαν με την "επίσημη" εκκλησιαστική διδασκαλία  - όπως για παράδειγμα ο Γαλιλαίος - διώκονταν ή θανατώνονταν.  Πολλοί άλλοι Χριστιανοί σύρθηκαν ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης επειδή δίδασκαν από την Αγία Γραφή αντί της "επίσημα εγκεκριμένης" ύλης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.  Επί πλέον, οι Σταυροφορίες κατέληξαν σε "ιερούς" πολέμους ανάμεσα σε "Χριστιανούς", Εβραίους και Μουσουλμάνους.  Σε πιο σύγχρονες εποχές, έχουν γίνει πόλεμοι ανάμεσα σε Καθολικούς (Σημ. δική μας: εννοεί Παπικούς) και Προτεστάντες στην Βόρειο Ιρλανδία, καθώς και ανάμεσα σε Εβραίους και Άραβες στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο, κοινό γνώρισμα σε όλη αυτή τη βία ήταν κατά βάθος ένας αγώνας για εξουσία. Σήμερα, ορισμένοι άνθρωποι σκοτώνουν υποστηρικτές των αμβλώσεων εν ονόματι του Θεού. Αυτοί όλοι είναι στ' αλήθεια απρόθυμα πιόνια της θρησκείας, ή μήπως χρησιμοποιούν την θρησκεία προκειμένου να δικαιολογήσουν τα ιδιαίτερα, πονηρά σχέδιά τους;

Η Ιστορία των ανθρωπίνων θηριωδιών

Οπότε, θα συμφωνήσω απόλυτα με τους αθεϊστές που λένε πως έχουν γίνει πολλές θηριώδεις πράξεις στο όνομα του Θεού, και ακόμα και στο όνομα του Χριστιανισμού.  Όμως οι θηριωδίες αυτές δεν είχαν διαπραχθεί από τον Θεό, παρά μόνο από πονηρά ανθρώπινα πλάσματα.  Αν παρατηρήσουμε την Ιστορία των δημοκτονιών (όπου συμπεριλαμβάνονται οι γενοκτονίες, πολιτικοκτονίες, και μαζικοί φόνοι) προ του 20ου αιώνα, θα διαπιστώσουμε πως εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί από ομάδες ανθρώπων που απλώς ήθελαν να αφανίσουν κάποιες άλλες ομάδες ανθρώπων. Σημειώστε πως οι αριθμοί αυτοί ΔΕΝ συμπεριλαμβάνουν όσους σκοτώθηκαν σε πολέμους.

Ποιο ποσοστό αυτών των φόνων οφειλόταν στην θρησκευτική δημοκτονία;  Ήταν λιγότερο του 3% των συνόλων.  Αυτό που εκπλήσσει είναι πως οι φόνοι αυτοί συνέβησαν σε μια χρονική περίοδο όπου σχεδόν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου συμμετείχαν σε κάποιου είδους θρησκεία.  Ακολουθούν τα δεδομένα για τον 20ο αιώνα:

Η Vox Day, στο The Irrational Atheist (ο Παράλογος Αθεϊστής) καταγράφει 22 αθεϊστικά καθεστώτα που έχουν διαπράξει 153,368,610 φόνους μέσα στον 20ο αιώνα αποκλειστικά:

Ποσοστά δημοκτονίας βασισμένα σε κυβερνητικό έλεγχο

Τι ποσοστό αυτής της δημοκτονίας οφείλεται σε θρησκευτικές διαμάχες;  Αποδεικνύεται πως η θρησκευτική δημοκτονία δεν βρίσκεται καν ανάμεσα στους πρώτους 20 λόγους (αν και είμαι σίγουρος πως θα ενυπάρχει ως ένα βαθμό και στην κατηγορία των "μικρότερων δολοφόνων").  Αλλά και πάλι, το ποσοστό των θρησκευτικών δολοφονιών είναι λιγότερο από 2%. Μάλιστα, οι 2 κορυφαίοι δολοφόνοι ήταν ειδικά αθεϊστικά κράτη (που δεν είχαν ποτέ προϋπάρξει στην ανθρώπινη Ιστορία). 

Θα πρέπει λοιπόν να κατηγορηθεί ο αθεϊσμός για περισσότερο από 50% των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα;  Η απάντηση είναι βέβαια ΟΧΙ!  Αν κανείς εξετάσει την φύση των καθεστώτων που είχαν διαπράξει αυτές τις θηριωδίες (ακόμα και των θρησκευτικών), το στοιχείο-κλειδί είναι η απόλυτη εξουσία (Πίνακας 1, δεξιά στήλη).  Σύμφωνα με τον καθηγητή R.J. Rummel, κατά την περίοδο μεταξύ 1816 και 2005 έχουν γίνει 205 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες, 166 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες και δημοκρατίες, και 0 πόλεμοι ανάμεσα σε δημοκρατίες.

Το ρητό του Λόρδου Ακτον, ότι "η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα" μοιάζε να είναι περισσότερο από ένα απλό κοινότυπο ρητό.

Και οι Χριστιανοί που διαπράττουν το κακό;

Ο Ίδιος ο Ιησούς είχε επιληφθεί του θέματος των "Χριστιανών" που διαπράττουν το κακό, με μια Του ανατριχιαστική προφητεία:

22 πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα· Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποήσαμεν; 23 και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ' εμού, οι εργαζόμενοι την ανομίαν. (Ματθ. 7:22-23).

(Μετάφραση στη Δημοτική: "Πολλοί θα μου πουν σ' εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο όνομά σου εκβάλλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου εξασκήσαμε πολλές δυνάμεις; Και τότε θα τους ομολογήσω ότι: Ουδέποτε σας γνώρισα. Φύγετε απ' Εμένα οι εργαζόμενοι την ανομία.)

Πρέπει να παρατηρήσει κανείς ότι ο Ιησούς είπε πως "πολλοί" άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό Του θα απορριφθούν από τον Ίδιον, όταν την Ημέρα της Κρίσεως θα προσπαθήσουν να τονίσουν πως είναι μαθητές Του.  Όμως ΔΕΝ είναι πραγματικοί μαθητές Του, όσοι επικαλούνται το Όνομά Του.  ...  Ο Χριστιανισμός πρέπει να κριθεί με βάση του τι είχε πει ο Ιησούς, και ΟΧΙ με βάση των ενεργειών των ανθρώπων που απλώς δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί.  Το βιβλίο του Foxe, "Βιβλίο Μαρτύρων", δίνει λεπτομέρειες για τον θάνατο Χριστιανών που είχαν θανατωθεί εξ αιτίας της πίστης τους στον Χριστό, σε πολλές περιπτώσεις δε, από ανθρώπους που κατά δήλωσή τους ήταν Χριστιανοί.

Πώς ξέρεις αν ένα άτομο είναι ή δεν είναι Χριστιανός;

Δεν μπορούμε με σιγουριά να γνωρίζουμε αν κάποιος είναι ή δεν είναι αληθινός Χριστιανός (μόνο ο Θεός μπορεί να καθορίσει κάτι τέτοιο). Όμως, η Αγία Γραφή δίνει μια περιγραφή για την φύση του προσώπου στο οποίο ενοικεί το Άγιο Πνεύμα (που συμβαίνει την στιγμή που το άτομο αποδέχεται τον Ιησού ως Κύριο και Σωτήρα):

22 ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, 23 πραότης, εγκράτεις· κατά των τοιούτων ουκ έστι νόμος. (Προς Γαλάτας 5:22-23)

(Μετάφραση στη Δημοτική: Αλλά ο καρπός τού Πνεύματος είναι: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σ' αυτά δεν υπάρχει νόμος.)

Επί πλέον, ο αληθινός πιστός κάνει αυτό που είναι σωστό, και αποδεικνύει την αγάπη του προς τους άλλους.  Ακόμα και οι μη-πιστοί μπορούν άμεσα να αντιληφθούν ποιοι είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί.  Σε τελευταία ανάλυση, η συμπεριφορά εκείνων που δηλώνουν πως είναι Χριστιανοί αλλά εργάζονται το πονηρό δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν, όταν ερευνάται αν οι δηλώσεις του Χριστού είναι ή δεν είναι αληθινές.

Συμπέρασμα

Nαι, οι "Χριστιανοί" έχουν όντως διαπράξει θηριωδίες σε βάρος άλλων - θρήσκων και άθρησκων - λαών.  Όμως οι αθεϊστές έχουν διαπράξει αισθητά περισσότερες θηριωδίες απ' ότι το σύνολο όλων των θρησκευτικών ομάδων μαζί*. Αλλά και έτσι ακόμα, το στοιχείο-κλειδί στις θηριωδίες αυτές υπήρξε η ολοκληρωτική εξουσία (και όχι η θρησκεία), με αποτέλεσμα αυτούς τους φόνους εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.  Η Αγία Γραφή λέει μεν πως οι άνθρωποι είναι πονηροί (και οι στατιστικές αυτής της σελίδας υποστηρίζουν αυτή την δήλωση), όμως λέει επίσης πως μπορούν να μεταμορφωθούν με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, για να ζήσουν ζωές με αγάπη, χαρά και ειρήνη.

*Σημ. ΟΟΔΕ:  Είναι επειδή ο Αθεϊσμός είναι στην πραγματικότητα μια άκρως εξτρεμιστική μορφή θρησκείας. Religion does not have to be a faith in a personal God. Atheists have faith in natural forces.  Their fanatic desire to exterminate every other form of faith is unprecedented in history, as shown above.

Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Ομιλία με θέμα «Τα Νέα Θρησκευτικά στο Νέο Σχολείο» πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14 Ιανουαρίου, στην κατάμεστη αίθουσα του Χώρου Τεχνών Δήμου Βέροιας.

Η εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, σε συνεργασία με την Ένωση Θεολόγων Νομού Ημαθίας, την Ενωμένη Ρωμιοσύνη, τον Σύλλογο Πολυτέκνων Βέροιας, με την στήριξη Μορφωτικών, Πολιτιστικών και Αθλητικών Συλλόγων του Ν. Ημαθίας, είχε ως σκοπό να συζητηθούν και να αποφασιστούν τρόποι δράσης και υπεράσπισης της Ελληνικής και ορθόδοξης παιδείας, της πίστης και της πατρίδας των παιδιών μας.

Την εκδήλωση παρουσίασε και συντόνισε το μέλος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, Δέσποινα Σαρηγιαννίδου.

«Πρόκειται για μία σύναξη προβληματισμού και διαμαρτυρίας για την κατάσταση στον χώρο της παιδείας, προκειμένου να ακτινογραφήσουμε τα προβλήματα και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Σύμφωνα με το ιερό δικαίωμα που έχουμε ως γονείς και Έλληνες πολίτες, να συζητήσουμε τις εξελίξεις που αφορούν τις αντισυνταγματικές και σκόπιμες αποφάσεις της κυβέρνησης να μεταλλάξει το μάθημα των θρησκευτικών σε μάθημα προπαγάνδας από θρησκευτικές κλείσεις των μαθητών, με σκοπό να τα απομακρύνει από την Ελληνορθόδοξη παράδοση. Το μάθημα αυτό δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνορθόδοξη πίστη, αλλά ούτε και με τον Ελληνικό μας πολιτισμό… Τα παιδιά μας είναι το παρόν και μέλλον των Ελλήνων… Εμείς ως Έλληνες, Ορθόδοξοι πολίτες ήρθε η ώρα να δράσουμε συντονισμένα και να πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας. Ήρθε η ώρα των γονέων…», είπε μεταξύ άλλων.

Την εκδήλωση ευλόγησε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμον ο οποίος χαιρέτησε την εκδήλωση και μίλησε για το μείζον και σοβαρό θέμα των θρησκευτικών, λέγοντας πως δεν πρέπει να γίνονται αλλαγές σκόπιμα. «Η Εκκλησία αντιδρά γιατί έχει χρέος και ευθύνη στον λαό του Θεού, στην πατρίδα, στους μαθητές. Επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει τους πάντες και να ακουστεί από το Υπουργείο Παιδείας και να αποσύρουν τις αλλαγές…» Κλείνοντας μίλησε συγκινημένος για ακόμη ένα κρίσιμο θέμα. Για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας. «Η Εκκλησία και ο λαός του Θεού καλούμαστε να υπερασπιστούμε ένα εθνικό κι εκκλησιαστικό θέμα, που αφορά την ταυτότητά μας, την ιστορία μας, την πατρίδα και την ύπαρξή μας. Να διακηρύξουμε ότι δεν είναι δυνατόν να παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία, γιατί η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική, είναι ορθόδοξη και δική μας!»

Στην συνέχεια χαιρετισμό απεύθυνε ο Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, Κωνσταντίνος Δούκας. Ο κ. Δούκας είπε η ότι ομιλία έχει ως στόχο την ενημέρωση των γονέων. Μίλησε για τους στόχους της Ένωσης και παρουσίασε το ΔΣ της, το οποίο αποτελείτε από τους Γαβρά Μερόπη, Καραλή Καλούδα, Σαρηγιαννίδου Δέσποινα, Μαργαρίτη Δέσποινα, Τσέγκου Βάγια και Ελευθεριάδη Βασίλη.

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Θεολόγων Ημαθίας, Ευθύμης Χωματάς, στην συνέχεια είπε «Η κυβέρνηση επιδιώκει τον αφελληνισμό των παιδιών μας… Τα νέα προγράμματα σπουδών φέρνουν τη σύγχυση στα παιδιά, τους δασκάλους και τους Θεολόγους… Τα παιδιά ανήκουν στους γονείς τους. Αυτοί πρέπει να αντιδράσουν. Είναι η ώρα των γονέων. Είναι ώρα εγρήγορσης, καιρός Ελληνορθόδοξης αφύπνισης… Εάν δεχθούμε την πανθρησκεία οδηγούμαστε στην αθεΐα. Εκεί οδηγούνται τα παιδιά μας…».

Στη συνέχεια ο εκπρόσωπος της Ενωμένης Ρωμιοσύνης Βέροιας, Ιωάννης Κοτσάμπασης απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό, μιλώντας για τους σκοπούς της Ενωμένης Ρωμιοσύνης και για τον κοινό αγώνα των επιθέσεων που δέχεται η ορθοδοξία.

Επίσης ανέφερε ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθούν σύντομα δύο εκδηλώσεις που διοργανώνει η Ενωμένη Ρωμιοσύνη. Στην πρώτη θα μιλήσει η Μαρία Μαντουβάλου, Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Η παιδεία των τριών Ιεραρχών και η παιδεία στην Ελλάδα σήμερα, ενώ στην δεύτερη ο π. Επιφάνειος Χατζηγιάνγκος Αρχιμανδρίτης Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, που ως Φυσικός θα αναπτύξει το θέμα «Η παρουσία του Θεού μέσα στο σύμπαν».

Ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής για το συλλαλητήριο για την Μακεδονία ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι το συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί στις 21 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 14.00, στον Λευκό Πύργο. Τέλος, απηύθυνε κάλεσμα σε γονείς, μαθητές και σχολεία να παρευρεθούν όλοι κρατώντας ελληνικές σημαίες και λάβαρα της Μακεδονίας.

Τον λόγο πήρε ο πρώτος ομιλητής, ο Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Η θεολογικοπνευματική διάσταση των αλλαγών της πολιτείας στην παιδεία και στην κοινωνία». Ο κ. Ρεράκης είπε «Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στα νέα πολυθρησκειακά προγράμματα σπουδών. Είμαστε αντίθετοι στην διάδοση της πολυθρησκείας και πολυθεΐας στην Ελλάδα, μέσω του σχολείου και των νέων φακέλων Θρησκευτικών. Απαιτούμε νέα προγράμματα σπουδών και νέα βιβλία που απηχούν την εκκλησιαστική μας διδασκαλία… Το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι ορθόδοξο. Δεν είναι κατάλληλο για τους μαθητές. Γιατί προκαλεί θρησκευτική σύγχυση, μολύνει και διαστρεβλώνεται η χριστιανική συνείδηση των παιδιών μας. Ξεριζώνεται η χριστιανική τους πίστη... Πρόκειται για μεθοδευμένη αλλοίωση μέσω της παραπλάνησης….  Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα τέχνασμα. Να υπάρχει μία θρησκεία για όλους τους μαθητές, δηλαδή για κανέναν μαθητή. Επιθυμεί την κατάργηση του χριστιανισμού και όλων των θρησκειών...». (Δείτε ένα απόσπασμα από την ομιλία του στο βίντεο).

Την σκυτάλη πήρε η Σχολική Χορωδίας της Ένωσης Α’ θμιας Εκπαίδευσης Δήμου Βέροιας, υπό τη διεύθυνση της Ελένης Αναγνώστου. Συνόδεψε ο Βαρύτονος – Σολίστ, Γιώργος Κυρόπουλος.

Ακολούθησε ο Θεολόγος Μέσης Εκπαίδευσης Λάρισας, Θεόδωρος Κουτσιώρας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Φάκελοι θρησκευτικών Δημοτικού – Γυμνασίου – Λυκείου. Τι δεν γνωρίζουμε». Ο κ. Κουτσιώρας είπε «Η κυβέρνηση άλλαξε το βιβλίο των Θρησκευτικών, χωρίς να ενημερώσει τον Ελληνικό λαό. Άλλαξε τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους κείμενους νόμους. Η άθεη κυβέρνηση προσπαθεί να ξεριζώσει από τα Ελληνόπουλα τα ορθόδοξα βιώματά τους, με πρόσχημα ότι διδάσκει ορθοδοξία… Οι χιλιάδες επιστροφές βιβλίων στις Διευθύνσεις και το Υπουργείο, ως πρώτο βήμα αντίστασης γονιών είναι ανεπανάληπτο φαινόμενο. Οι φάκελοι Θρησκευτικών απαξιώνουν την ορθόδοξη πίστη, αποχαρακτηρίζουν τις αιρέσεις εξισώνουν την αποκάλυψη του Ιησού με παγανιστικές και θρησκευτικές αντιλήψεις. Ανακατεύουν την αλήθεια με το ψέμα και προωθούν την παγκοσμιοποίηση και τον οικουμενισμό. Προκαλώντας σύγχυση στους ανυποψίαστους ορθόδοξους μαθητές… οφείλουμε να γίνουμε ασπίδα των παιδιών μας. Διεκδικούμε το αυτονόητο. Διεκδικούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να διδάσκονται τα παιδιά μας την πίστη των πατέρων μας, των Αγίων μας. Να διδάσκονται ανόθευτα τη διδασκαλία του Χριστού μας». Στο τέλος, ανέφερε ενδεικτικά παραδείγματα από τα βιβλία του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. (Δείτε ένα απόσπασμα από την ομιλία του στο βίντεο).

Έπειτα απαντήθηκαν ερωτήματα του κοινού.

Κλείνοντας, η κα Σαρηγιαννίδου διάβασε το ψήφισμα την Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας για το μάθημα των Θρησκευτικών, όπου εγκρίθηκε από όλους.

Ακούστε το ψήφισμα: 

Τέλος, οι όλοι οι παρευρισκόμενοι τραγούδησαν το «Μακεδονία ξακουστή» κι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο.
 

Πηγη: Πληροφοριοδότης, Ακτίνες

Ἰησοῦς ὁ Αἰώνιος Κατακτητής, Ἰησοῦς ὁ Μεγάλος Πυρπολητής, Ἰησοῦς ὁ Μπουρλοτιέρης τῶν ψυχῶν: Ἑκατοντάδες καρδιὲς συντονίζουν τοὺς παλμούς τους μ᾿ Ἐκεῖνον. Μυριάδες ἀνθρώπινες ὑπάρξεις δέχονται τὸ προσκλητήριο μήνυμα στ᾿ ἀκρογιάλι τῆς Γαλιλαίας τους. Ἀναρίθμητοι οἱ πιστοὶ ἀκόλουθοι τοῦ Ἰησοῦ. Ποικιλόμορφοι καὶ ἰδιόμορφοι κοσμοῦν τὸ πολύφωτο στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας. Στὴ δρᾶσι καὶ στὴν ἀφάνεια, στὸ κήρυγμα καὶ στὴ σιωπή, γίνονται Μάρτυρες Χριστοῦ, πρακτικοὶ μεταφραστὲς τοῦ Εὐαγγελίου, φλογεροὶ ἐραστὲς τοῦ Θείου Διδασκάλου.

Μιὰ μορφὴ συνηρπασμένη ἀπὸ τὸ Θεῖο Ἔρωτα εἶναι καὶ ὁ ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ ΚΑΛΥΒΙΤΗΣ.

1. Ο Βίος του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου

Ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 457 μ.χ και έζησε μέχρι το έτος 474 μ.χ. επί βασιλείας Λέοντος του Μεγάλου. Ο πατέρας του ονόματι Ευτρόπιος και η μητέρα του Θεοδώρα, ήταν ευσεβείς. Ο Ευτρόπιος ήταν άρχοντας, πολύ πλούσιος Συγκλητικός.

Μαζί με την Θεοδώρα απέκτησαν τρία παιδιά, ο νεότερος ήταν ο Ιωάννης. Οι άλλοι δύο αδελφοί του έλαβαν αξιώματα και βιοτική ευδαιμονία. Ο Ιωάννης από μικρός ήταν με τους γονείς του, του άρεσε να διαβάζει τα Ιερά Γράμματα, να πηγαίνει στην Εκκλησία, να ακούει τα Θεία λόγια.

Τον καιρόν εκείνο κάποιος Μοναχός από την Μονήν των Ακοιμήτων ήθελε να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα οδοιπορικώς και περνούσε από την Κωνσταντινούπολη. Ήθελε να τελειώσει κάποια υπόθεση του στην Πόλη και διανυκτέρευσε πλησίον της οικίας του Ευτρόπιου.

Μόλις ο Ιωάννης τον είδε τον πλησίασε και θέλησε να μάθει για τη ζωή στο Μοναστήρι. Ο Μοναχός μόλις κατάλαβε τον πόθο και τον ζήλο του Ιωάννη άρχισε να του εξηγεί λεπτομερώς τα της Μοναστικής ζωής. Ο Ιωάννης άκουγε αχόρταγα για τις νηστείες, για την άσκηση της Μοναστικής ζωής, για τις ψαλμωδίες και τις λοιπές αρετές.

Πήρε τον Μοναχό σε κρυφό σημείο και του είπε:

› Σε Ορκίζω στον Τριαδικό Θεό, όταν επιστρέψεις για το Μοναστήρι να έρθεις εδώ να με πάρεις κρυφά μαζί σου να γίνω Μοναχός το συντομότερο, πριν μάθουν οι γονείς μου που είμαι, γιατί σκέπτονται να με παντρέψουν.

Τότε ο Μοναχός του υποσχέθηκε να εκπληρώσει τον πόθον του και ανεχώρησε για τα Ιεροσόλυμα.

Ο Ιωάννης άρχισε να ετοιμάζεται για την αναχώρηση σκεπτόμενος να πάρει ευλογία από τους γονείς του. Θα ζητήσω να έχω από τα χέρια τους ένα Ευαγγέλιο για να μάθω τις παραδώσεις του Χριστού. Πήγε στη Μητέρα του και της είπε. Μητέρα δεν μπορώ να πάω στο Σχολείο, διότι όλοι οι συμμαθητές μου έχον Ευαγγέλιο και διαβάζουν, ενώ εγώ κάθομαι μόνος και καταφρονεμένος γιατί δεν έχω. Πολύ σε παρακαλώ πάρε μου και εμένα ένα Ευαγγέλιο, να το κρατώ στα χέρια μου και να το διαβάζω. Μετά χαράς παιδί μου απάντησε η μητέρα του. Μόλις έλθει ο Πατέρας σου θα του πω να σου πάρει ένα Ευαγγέλιο.

Ο Πατέρας του μόλις το άκουσε κάλεσε έναν γραφέα επιτήδειο, του έδωσε πεντακόσια χρυσά φλουριά καθώς και πολύτιμους λίθους του χρυσοχόου να το κατασκευάσει. Όταν ετοιμάστηκε το Ευαγγέλιο, κάλεσε τον Ιωάννη και του παρέδωσε το Ευαγγέλιο. Ο Ιωάννης τότε ασπάσθηκε το χέρι του Πατρός του και της Μητρός του, πήρε το Ευαγγέλιο και το είχε πάντα μαζί του.

Όταν ο Αββάς επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα τον είδε ο Ιωάννης και χάρηκε πολύ. Συναντήθηκε μαζί του και του εξήγησε πως αν οι γονείς του μάθουν ότι θέλει να γίνει Μοναχός, θα προσπαθήσουν να τον σταματήσουν με δάκρυα και ικεσίες και θα του κόψουν τον θεάρεστο δρόμο, γιαυτό σε παρακαλώ Αββά μου να αναχωρήσουμε με μεγάλη μυστικότητα να μην το μάθει κανείς. Βλέποντας ο Αββάς την αγάπη και ζήλο του του Ιωάννη του είπε:

› Ο Θεός να πληρώσει κάθε επιθυμία σου.

Ο μακάριος Ιωάννης μαζί με τον Αββά πήγαν στο γιαλό κρυφά βρήκαν ένα πλοίο και συμφώνησαν με τον πλοίαρχο να του δώσουν εκατό φλουριά για να τους μεταφέρει στην Ιερά Μονή των Ακοιμήτων.

Κατόπιν Ο Ιωάννης πήγε και βρήκε την Μητέρα του και της είπε, Μητέρα όλα τα παιδιά με φίλεψαν και με κέρασαν πολλές φορές, εγώ όμως ποτέ δεν τους κέρασα . Θέλω να τους φιλέψω και εγώ γιατί ντρέπομαι. Όταν ήλθε ο Πατέρας του διηγήθηκε η Μητέρα του την παράκληση του Υιού της και αποφάσισαν να του δώσουν τα εκατό φλουριά, αλλά να του δώσουν και έναν υπηρέτη να τον φυλάγει στο δρόμο.

Κάλεσε ο Ιωάννης τον Αββά και τον ενημέρωσε για τα χρήματα, αλλά υπάρχει και το πρόβλημα, τι θα κάνουν με τον υπηρέτη. Στη συνέχεια ο Άγιος πήγε και βρήκε τον πλοίαρχο του εξήγησε πώς όταν είναι ο καιρός να αναχωρήσουν να τους κάνει νόημα κρυφά για να μπουν στο πλοίο.

Την επαύριο που ο καιρός ήταν καλός μόλις ο πλοίαρχος είδε τον Ιωάννη και τον Αββά τους έκανε νόημα πως είναι όλα έτοιμα. Τότε ο Ιωάννης είπε στον υπηρέτη, να πάει στο σχολείο να δει τους συμμαθητές του τι κάνουν και να επιστρέψει να τον ενημερώσει. Έφυγε ο υπηρέτης και αυτοί ανέβηκαν στο πλοίο και ανεχώρησαν.

Ο υπηρέτης επέστρεψε να ενημερώσει τον αφέντη του, αλλά, πουθενά ο Ιωάννης. Επέστρεψε στο σπίτι ο υπηρέτης να ενημερώσει την Μητέρα του Οσίου για όσα συνέβησαν. Η Μητέρα παράχθηκε μήπως έπαθε τίποτα και έστειλε και άλλους πολλούς υπηρέτες για την ανεύρεση του υιού της σε όλη την Κωνσταντινούπολη.

Όταν ο πατέρας του έμαθε τα γεγονότα άρχισε να κλαίει και να θρηνεί. Η δε μητέρα του όταν είδε ότι εξέλιπε κάθε ελπίδα να βρεθεί ο υιός της έκλαιγε απαρηγόρητη. Όταν το πλοίο έφτασε στη Μονή εξελθόντες μετέβησαν πρώτα στον Ναό για να προσκυνήσουν και να ασπασθούν τις Άγιες εικόνες.

Κατόπιν μετέβησαν και έβαλαν μετάνοια στον Ηγούμενο και τους λοιπούς αδελφούς, διηγήθηκε ο Αββάς στον Ηγούμενο τα πάντα για τον Ιωάννη, ότι είναι εξ ευγενών γονέων και τον μεγάλο πόθο του να λάβει το αγγελικό σχήμα. Ο Ηγούμενος όταν είδε τόσο νέο τον Ιωάννη θαύμασε και είπε προς αυτόν:

› Παιδί μου είσαι πολύ νέος και δεν θα δυνηθείς να υποφέρεις την άσκηση και τους κόπους των Μοναχών. Πρώτα θα κάνεις ένα χρόνο ως δόκιμος για να δούμε την αρετήν και μετά θα "κείρωμεν την κόμην της κεφαλής".

Ο δε Ιωάννης απάντησε:

› Δέσποτα μου άγιε και τίμιε πάτερ πολύ σε παρακαλώ με όλη την καρδιά μου σήμερα να με κείρης Μοναχόν, γιατί έχω μεγόλον πόθον να λάβω το Αγγελικό σχήμα.

Ειδών ο Ηγούμενος την επιμονήν του Ιωάννη εσπλαχνίσθει και τον έκανε Μοναχό, ευλογήσας αυτόν και ενδύσας το αγγελικό σχήμα.

Τρία χρόνια κάθισε ο Όσιος στο Μοναστήριον των Ακοιμήτων και από την πολλήν νηστεία και εγκράτεια έγινε αγνώριστος. Ο δε Ηγούμενος τον καθοδηγούσε και του έλεγε, πολύν κόπον και πολύ νηστεία κάνεις και αν συνεχίσεις θα αρρωστήσεις και δεν θα δύνασαι να κάνεις τον κανόνα σου. Αυτά τα είπε ο Ηγούμενος γιατί ο Όσιος έτρωγε μόνον την Κυριακή και μεταλάμβανε των Αχράντων Μυστηρίων.

Ο φθονερός διάβολος όμως βλέποντας να τον νικάει ο νεαρός Ιωάννης, του έβαλε την επιθυμία να επισκεφθεί τους γονείς του. Όσες φορές του έφερνε τέτοιους λογισμούς, ο Όσιος προσευχόταν και παρακαλούσε τον Θεό να τους διαλύσει, αλλά ο διάβολος τον επείραζε περισσότερο. Ο Όσιος τότε εξομολογήθηκε στον Ηγούμενο τις σκέψεις που τον βασανίζουν. Τότε ο Ηγούμενος του θύμισε όταν του έλεγε πως λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν θα αντέξει να φέρει σε πέρας την άσκηση, γιατί ο διάβολος δεν θα σε αφήσει και θα σε πειράζει, και τον ρώτησε:

› Τώρα τι θέλεις να κάνεις;

Και ο Άγιος απάντησε:

› Να με συγχωρέσεις να πάω στους γονείς μου και εκεί να αγωνιστώ να τον νικήσω.

Αφού έκανε προσευχή έφυγε από το Μοναστήρι και στο δρόμο που περπατούσε συνάντησε Μοναχό φτωχό με παλιά ράσα και του είπε:

› Χαίρε, αδελφέ και συνοδοιπόρε, θέλεις να περπατήσουμε μαζί οι δυο μας;

› Μετά χαράς απάντησε ο Μοναχός, να περπατήσουμε.

Και συνέχισε ο Ιωάννης:

› Βλέπω τα ενδύματά σου είναι παλιά, δώστα σε εμένα και εσύ βάλε τα δικά μου να περπατούμε μαζί.

Και ευθύς άλλαξαν ενδύματα. Για αρκετές ημέρες περπατούσαν και κάποτε αποχωρήστηκαν ευχόμενοι αλλήλοις και ο Άγιος το βράδυ έφθασε έξω από το πατρικό σπίτι που μόλις το αντίκρισε έπεσε κάτω κλαίγοντας και παρακαλώντας τον Θεό να του δώσει δύναμη να κατανικήσει τον εχθρόν του.

Μόλις ξημέρωσε το πρωί βγήκε ως συνήθως ένας δούλος του πατρός του και όταν τον είδε ρώτησε, ποιος είσαι άνθρωπε και τι γυρεύεις; Φύγε από εδώ γιατί σε λίγο θα βγει ο οικοδεσπότης και αν σε δει θα σε βρίσει και εμάς θα μας τιμωρήσει. Τότε ο Όσιος απάντησε, σε παρακαλώ άφησέ με σε μια γωνιά να παραμείνω και δε θα σας ενοχλήσω και να είσαι σίγουρος θα σε ανταμείψει ο Δεσπότης Χριστός.

Όταν σε λίγο οι γονείς του βγήκαν και τους είδε, ευχαρίστησε τον Θεό και με δάκρυα στα μάτια είπε, Ιωάννη είδες και τους γονείς σου με την δύναμη του Χριστού και Θεού σου αλλά αγωνίσου να καταπατήσεις τις ενέδρες του διαβόλου. Σε λίγο ο πατέρας του βγήκε έξω και μόλις τον είδε έτσι ρακένδυτο τον λυπήθηκε και τον ρώτησε:

› Ποιος είσαι και από που έρχεσαι άνθρωπε;

Ο δε απεκρίθει προς τον πατέρα του:

› Ξένος είμαι ενδοξότατε και σε παρακαλώ μη με συχαθείς αλλά άφησέ με να μείνω σε μια γωνιά στο προπύλαιο.

Ο πατέρας του του είπε:

› Έλα μέσα να μείνεις σε ένα δωμάτιο.

Ο δε Όσιος απάντησε:

› Φτάνει εδώ μόνο βάλε έναν δούλο σου να μου κάνει μια καλύβη.

Ο Ευτρόπιος πρόσταξε να του ετοιμάσουν μιαν καλύβη και είπε στην σύζυγό του:

› Πολύ τον λυπάμαι αυτόν τον πτωχό.

Μια ημέρα η μητέρα του ήθελε να πάει στην Εκκλησία και ο Όσιος καθόταν έξω από την Καλύβη, η μητέρα του μόλις τον είδε τρόμαξε και είπε στους δούλους να του πουν να μπει μέσα στην καλύβη, γιατί δεν μπορεί να βλέπει την αγριότητα του προσώπου του.

Ο Όσιος με πολύ άσκηση και νηστεία πέρασε τρία χρόνια στην αυλή του πατρός του και εφάνη ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέγοντάς του:

«Χαίρε Ιωάννη, άφησες τα πάντα φθαρτά και πρόσκαιρα του κόσμου τούτου, μάθε ότι πλησίασε ο καιρός της τελειώσεώς σου. Μάθε πως σε τρεις ημέρες θα έρθεις σε εμένα να χαίρεις μετά των Αγγέλων αιωνίως.»

Όταν ο Όσιος ξύπνησε προσευχήθηκε δόξασε τον Θεόν και εκκάλεσε έναν δούλον αυτόν που πρώτα είδε όταν ήλθε και τον παρακάλεσε να μεταφέρει στην οικοδέσποινα ένα μήνυμα. Μετά χαράς απάντησε ο δούλος.

› Πες στην κυρία σου ότι θέλω να με επισκεφθεί να την πω κάτι.

Μεταβάς ο δούλος είπε στην κυρία την επιθυμία του Οσίου. Αυτή αναρωτήθηκε, άραγε τι να θέλει να μου πει ο ρακένδυτος εκείνος άγριος άνθρωπος; Όταν επέστρεψε ο Ευτρόπιος του είπε η Θεοδώρα ότι τη ζήτησε ο άνθρωπος εκείνος να πάει να της πει κάτι, αλλά φοβάται να πάει γιατί έχει άγριο πρόσωπο. Τότε ο Ευτρόπιος της είπε να πάει γιατί είναι αμαρτία. Ο δούλος μετέφερε στον Όσιο την απάντηση της κυρίας και τότε ο Άγιος του απάντησε να της μεταφέρει πως σε τρεις ημέρες θα πεθάνει και αν δεν έλθει θα μετανοήσει πικρά.

Όταν η Θεοδώρα άκουσε πως θα πεθάνει διέταξε να πάνε άλλοι δυο δούλοι και να μεταφέρουν τον ξένο στο σπίτι της. Τότε ο Άγιος της είπε πως θα πεθάνει και της ζήτησε με όρκο να τον βεβαιώσει πως δεν θα παραβεί. Αφού η Θεοδώρα έβαλε όρκο της είπε, πρόσεχε κυρά μου όταν αποθάνω να μην μου εκβάλης τα ρούχα που φοράω, δεν θα μου βάλεις άλλα θα με θάψεις με αυτά.

Συνέχισε λέγοντας, αν και πτωχός έχω ένα τίμιο και πολύτιμο δώρο να σου χαρίσω για την καλοσύνη που μου κάνατε. Τότε έβγαλε το Ιερό Ευαγγέλιο, της το έδωσε λέγοντας:

› Δέξου τούτο το μέγα χάρισμα και είθε να γίνει τούτο αγάπη καθαρά και στερεά, χαρά και αγαλλίασης πνευματική, σου και του ανδρός σου.

Αφού είπε αυτά ο Άγιος επέστρεψε στην καλύβη του, η δε μητέρα του αφού είδε το Ευαγγέλιο με τα πετράδια που ήταν όμοιο με του υιού της Ιωάννου, το έδειξε στον άντρα της και το ανεγνώρισε και έστειλε αμέσως να φέρουν τον χρυσοχόον, ο οποίος βεβαίωσε ότι είναι το Ευαγγέλιο που έκανε για τον Ιωάννη. Πήγαν λοιπόν στον Όσιο και του είπαν:

› Άνθρωπε του Θεού σε ορκίζομαι εις τον τριαδικό Θεόν να ομολογήσεις που βρήκες αυτό το Ευαγγέλιο, το οποίο χαρίσαμε στον υιό μας Ιωάννη.

Βλέποντας ο Ιωάννης τους γονείς του να κλαίνε σκεπτόμενος ότι θα πεθάνει ομολόγησε πως αυτός είναι ο Ιωάννης. Ταύτα ακούσαντες οι γεννήτορες και αφού είδαν σημάδια που ήταν του Ιωάννη και αφού τον γνώρισαν τον αγκάλιασαν κλαίγοντας λέγοντας, η λύπη μας είναι μεγαλύτερη τώρα που σε βρήκαμε από τότε που σε χάσαμε. Καλύτερα να μη μας το έλεγες να τελείωνες με σιωπή. Σε είχαμε στην αγκαλιά μέσα και δεν γνωρίζαμε.

Τα νέα μαθεύτηκαν σε όλη την Κωνσταντινούπολη γρήγορα και άρχισε να τον επισκέπτεται κόσμος και όταν ήλθε η ώρα αφού ευχαρίστησε τον Θεό για την δύναμη που έλαβε αξιώθηκε τον Στέφανο της νίκης. Η μητέρα του ξέχασε τον όρκο της και νικηθείσα από την αγάπη παρήγγειλε λαμπρά χρυσοΰφαντα ενδύματα. Αλλ' ω του θαύματος, σεισμός έγινε και βροντή ηκούσθει.

«Βάλε τα ενδύματα του, τα οποία έβγαλες δια να μην παιδευτείς μεγάλως.»

Και αμέσως η Θεοδώρα έμεινε παράλυτος, άφωνος και το μυαλό σαλεμένο. Ο πατέρας τότε θυμήθηκε τον όρκο, αμέσως διέταξε και τον ενέδυσαν πάλι με τα ενδύματα τα ξεσκισμένα και τα παλιοράσα και εθεραπεύθει η μητέρα του Αγίου. Την ώραν που ο Άγιος παρέδωκεν το πνεύμα έγιναν πολλά θαύματα. Συνήχθη όλη η πόλις και όλη η Σύγκλητος μετά του Πατριάρχου και των κληρικών και ενταφιάστηκε ο Άγιος στην καλύβη του. Οι γονείς του εξόδευσαν πολλά χρήματα και έκτισαν και Ιερό Ναό στην καλύβη βιώσαντες και αυτοί εναρέτως και απήλθον εις την Βασιλείαν των Ουρανών μαζί με τον Υιόν των.

2. Ο εμπνευστής των παιδικών αγώνων και ασκήσεων του Αγίου Πορφυρίου

«Στην Εύβοια υπάρχει ένα χωριό, ο Άγιος Ιωάννης· απ’ αυτό το χωριό κατάγομαι. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί, γι’ αυτό ο πατέρας μου έφυγε απ’ το χωριό και πήγε στην Αμερική. Εκεί δούλευε ως εργάτης στη διώρυγα του Παναμά. Εμείς τα παιδιά στο χωριό, από μικρά που ήμασταν κάναμε δουλιές. Ποτίζαμε τον κήπο, τα δέντρα, φέρναμε τα ζώα, τρέχαμε παντού, όπου μας λέγανε οι μεγάλοι. Εγώ μικρός έβοσκα τα ζώα στο βουνό. Ήμουνα κουτός και ντροπαλός. Στο σχολείο πήγα μια μόνο τάξη και σχεδόν δεν μάθαμε τίποτα, γιατί ο δάσκαλος ήταν άρρωστος. Εκεί που φύλαγα τα πρόβατα, διάβαζα συλλαβιστά το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου κι από κει μου ήρθε ο ζήλος να φύγω και να γίνω μοναχός. Χωρίς να ξέρω τίποτα. Ούτε μοναχό είχα δει, ούτε μοναστήρι. Τίποτα.»…

«Μια μέρα ήλθαν στο μπακάλικο που δούλευα δυο γέροι. Μου ζήτησαν δυο σαρδέλες και μισή οκά κρασί. Αμέσως τους τα πήγα. Σε μια στιγμή λέει ο ένας απ’ τους δυο γέρους:

› Πού να δεις το κρασί που ήπια στο Άγιον Όρος!

› Πήγες στο Άγιον Όρος; τον ρωτάει ο άλλος.

› Ναι, έφυγα μια φορά απ’ την πατρίδα μου, απ’ τη Μυτιλήνη, απ’ την Καλλονή κι επήγα στο Άγιον Όρος. Κι επίναμε εκεί και κρασί μονοξυλίτικο. Τι κρασί ήταν αυτό!

Τον ξαναρωτάει ο άλλος:

› Πήγες ν’ ασκητέψεις;

› Ναι, ήθελα να γίνω καλόγερος, αλλά δεν μπόρεσα, δεν άντεξα. Πόσο μετάνιωσα που δεν έμεινα εκεί!

Εγώ τ’ άκουγα με προσοχή, γιατί πριν από καιρό είχαν περάσει κάποιοι μοναχοί και μοιράζανε φυλλάδια. Ένα απ’ αυτά έγραφε για τη ζωή του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, που την είχα διαβάσει συλλαβίζοντας, όταν έβοσκα τα πρόβατα στο χωριό μου, όπως σας είπα. Την είχα διαβάσει και πάλι στη σοφίτα με τη βοήθεια ενός κλεπτοφάναρου με δυσκολία, γιατί δεν ήξερα πολλά γράμματα. Τόσο μ’ ενθουσίασε η ζωή του Αγίου, που ήθελα να τον μιμηθώ· αλλ’ όμως για το Άγιον Όρος δεν ήξερα τίποτα. Σε λίγο φύγανε οι γέροι, αλλ’ εμένανε το μυαλό μου εκεί. Μου ήλθε ένας ζήλος από εκείνη τη στιγμή να πάω κι εγώ εκεί που έλεγε αυτός. Μου κόλλησε στο νου ότι θα μπορούσα να πραγματοποιήσω τ’ όνειρό μου, να μιμηθώ τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη. Μου έγινε πόθος διακαής.

Πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουνα –δώδεκα-δεκαπέντε χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά– και, θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύν αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Το απόγευμα που θα έφευγα για το Άγιον Όρος, άρχισαν να έρχονται και να μπαίνουν στο καράβι καλόγεροι. Τους εκοίταζα με θαυμασμό. Πρώτη φορά έβλεπα μοναχούς με τα ράσα. Εγώ ήμουνα στη σκάλα. Εκεί που ήμουνα, τους έβλεπα όλους που περνούσαν. Σε μια στιγμή ανέβηκε ένας ψηλός γέρος, σεβάσμιος, με μακριά γενειάδα, φορτωμένος με τα δισάκια του. Με πλησίασε. Κάθισε σ’ έναν πάγκο και μου είπε να καθίσω κι εγώ.

› Πού πας, παιδί μου; μου λέγει.

› Πάω στο Άγιον Όρος, του απάντησα.

› Και τι πάεις να κάνεις εκεί;

Εγώ του έκρυψα την αλήθεια και του λέγω:

› Πάω να δουλέψω.

› Έλα στα Καυσοκαλύβια, μου λέει. Εκεί μένω με τον αδελφό μου σ’ ένα καλύβι στην έρημο. Έλα, παιδί μου, εκεί, να δοξάζομε όλοι μαζί τον Χριστό μας. Τι βιβλία διαβάζεις, παιδί μου; με ρώτησε.

› Την επιστολή του Χριστού, την επιστολή της Παναγίας, το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου. Δεν ξέρω πολλά γράμματα.»…

«Πολλοί στο Άγιον Όρος ζήσανε μυστικά. Πεθάνανε χωρίς κανείς να τους γνωρίζει. Κι εγώ ήθελα να ζήσω έτσι μυστικά. Ούτε ιεροκήρυκας ήθελα να γίνω, ούτε κάτι άλλο. Ούτε είχα ποτέ σκεφθεί να βγω έξω απ’ το Άγιον Όρος. Παιδάκι μικρό σε τέλεια ερημιά! Για να καταλάβω το έρημον και το αβοήθητον, ανέβαινα στο βουνό, έμενα ώρες εκεί κι ήθελα να ζω σαν ερημίτης. Έβρισκα αγριάδες και τις έτρωγα. Το έκανα για άσκηση. Ήθελα να ζήσω μόνος μου, όπως ο άγιος που αγάπησα από μικρούλης, ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Αυτός είναι ο αγαπητός μου άγιος. Αυτόν εγώ μιμήθηκα. Μου έκανε εντύπωση πώς άντεξε να μείνει εκεί, κοντά στους γονείς του, κι έστησε την καλύβα του δίπλα τους χωρίς να αποκαλυφθεί και τους ενίσχυε συνεχώς: “Ἔπηξας τὴν καλύβην πρὸ πυλῶν σῶν γονέων”. Έτσι λέει το τροπάριό του:

“Ἐκ βρέφους τὸν Κύριον ἐπιποθήσας θερμῶς, τὸν κόσμον κατέλιπες καὶτὰ ἐν κόσμῳ τερπνὰ καὶ ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τὴν καλύβην πρὸ πυλῶν σῶν γονέων, ἔθραυσας τῶν δαιμόνων τὰς ἐνέδρας, παμμάκαρ· διό σε, Ἰωάννη, Χριστὸς ἀξίως ἐδόξασεν”.
Οι βίοι των αγίων, και πιο πολύ ο βίος του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου μού έκαναν εντύπωση.»...

«Αυτή η αγάπη προς τον Θεό και αυτός ο έρωτας και αυτός ο ενθουσιασμός σε φέρνει και στο μαρτύριο ακόμη. Σε κάνει να θυσιάζεσαι, να μη λογαριάζεις τίποτα. Να μη φοβάσαι τίποτα. Να φεύγεις μακριά, στα σπήλαια και στις οπές της γης. Αυτή τη θεία τρέλα είχε και ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης, ο Άγιος που μ’ ενέπνευσε…»

3. Διήγησις θαύματος Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου

Ἤμουν τριῶν μηνῶν ἔγκυος καὶ μοῦ εἶχε συστήσει ὁ γιατρὸς μοῦ νὰ βρίσκομαι σὲ μιὰ σχετικὴ ἀκινησία μιὰ καὶ εἶχα προβλήματα αἰμόῤῥοιας καὶ ὑπῆρχε μεγάλος κίνδυνος νὰ ἀποβάλλω. Αὐτὸ ἦταν τὸ δεύτερο παιδί μου οὐσιαστικά, μιὰ καὶ εἶχα χάσει τὸ πρῶτό μου ἀπὸ αὐτόματη ἐκβολὴ λίγους μῆνες πρίν.

Ἕνα βράδυ, ἀφοῦ κατάφερα νὰ κοιμηθῶ, μιὰ καὶ οἱ ἐνοχλήσεις ἦταν συχνὰ ἔντονες, καὶ ἔπαιρνα σπασμολυτικὰ χάπια, βλέπω στὸν ὕπνο μου τὸν ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου πλάϊ σὲ ἕναν νεαρὸ μοναχὸ κουκουλωμένο μὲ ἕνα μαῦρο μανδύα (ῥάσο). Χαμογέλασε στὸν γέροντα Νεκτάριο κοιτάζοντάς τον καὶ μετὰ ἔστρεψε τὸ βλέμμα του σὲ μένα καὶ μοῦ εἶπε μὲ γαλήνιο ὕφος: Νὰ μὴ φοβᾶσαι, ὅλα θὰ πᾶνε καλά! Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα σταμάτησε κάθε ταλαιπωρία ποὺ εἶχα μὲ τὴν ἐγκυμοσύνη μου καὶ μάλιστα ἐπέστρεψα στὴν δουλειά μου, ὅπου καὶ δούλεψα μέχρι τὸν ὄγδοο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης μου. Καὶ ὅλα αὐτὰ γιατὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καλυβίτης θέλησε νὰ προστατέψει τὸ μωρό μου καὶ ἐμένα.

Ἄς εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομά του· πρὸς δόξα τοῦ ὀνόματός του, ἔταξα τὸ παιδί μου νὰ τὸ βαπτίσω στὸ ἐκκλησάκι τῆς Μονῆς.

Ὅταν τὸ μωρό μου, ἀγοράκι 4 μηνῶν τότε, μοῦ παρουσίασε οὐρολοίμωξη, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ διαγνωστεῖ στὴν Ἀθήνα γιὰ τὰ βασικά της αἴτια (ἀνεπάρκεια οὐροδόχου κ.ἄ.), ἐπισκεφτήκαμε μὲ τὸν σύζυγό μου καὶ τὸ μωρό μας τὸν γέροντα Νεκτάριο, ζητώντας νὰ μεσιτεύσει στὸν Ἅγιο νὰ μὴν ἔχει τὸ παιδὶ κάτι σοβαρό. Ὁ πατὴρ Νεκτάριος, βέβαιος γιὰ τὰ λόγια του, μᾶς εἶπε πὼς τὸ παιδὶ δὲν θὰ ἔχει τίποτα. Λίγες μέρες ἀργότερα, εἶδα στὸν ὕπνο μου ἕναν νεαρὸ μοναχό, ποὺ στεκόταν πίσω ἀπὸ μένα καὶ τὸ μωρό μου μέσα στὸ ἐκκλησάκι τῆς Μονῆς. Ἦρθε μπροστά μου, πῆρε τὸ παιδὶ στὴν ἀγκαλιά του καὶ μοῦ εἶπε: Μὴ στενοχωριέσαι, ἀφοῦ εἶναι δικό μου! Οἱ ἐξετάσεις στὴν Ἀθήνα ἔδειξαν μία τυχαία οὐρολοίμωξη, χωρὶς τίποτε τὸ ἀνησυχητικό.

Σ᾿ εὐχαριστῶ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ Ἅγιέ μου Ἰωάννη!

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα), Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.

Κοντάκιον, Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Ποθήσας σοφέ, πτωχείαν Χριστομίμητον, γονέων τῶν σῶν, τόν πλοῦτον ἐγκατέλιπες, καί τό Εὐαγγέλιον ἐν χερσί σου κρατῶν ἠκολούθησας, Χριστῷ τῷ Θεῷ Ἰωάννη , πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Πλοῦτον ἀπανθοῦντα καταλιπών, ἐν πτωχείᾳ πλούτου, πλοῦτος ὤφθης πνευματικός· καὶ ἀντὶ καλύβης, φωτοφανῆ παστάδα, ὁ Λόγος Ἰωάννη, λαμπρῶς σοι δέδωκε.

Πηγή: Ιερός Ναός Παντανάσσης, (από το βιβλίο «Αγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: Βίος και Λόγοι», μέρος 1ο, Έκδοση Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής, κεφ. 2–3· μέρος 2ο, λόγ. 2 και 4, σελ. 31, 35, 42, 72, 228, 289, Χανιά Οκτώβριος 2009) Τὸ Εἰλητάριον, (από το βιβλίο «Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Καλυβίτης, ὁ διὰ Χριστὸν πτωχός», Νεκταρίου Ἱερομονάχου, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Ὁσίων 99 Πατέρων, Βουλευτήρια, Ἄγιον Ὄρος, 2010) users.uoa.gr/~nektar, Μέγας Συναξαριστής

Αγαπητοί μας Αδελφοί,

Ως γνωστό τον τελευταίο καιρό ακόμη και τα Μη Κερδοσκοπικά Φιλανθρωπικά Ιδρύματα της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας πληρώνουν κανονικά το φόρο τους ως να είναι απλά φυσικά πρόσωπα χωρίς απαλλαγές και μειώσεις…

Αυτά δηλαδή που ίδρυσε η Πίστη, η Αγάπη και ο Εθελοντισμός των ανθρώπων, και δη των Χριστιανών, για να ανακουφίσουν τον ανθρώπινο σωματικό ή ψυχικό πόνο, δεν εξαιρούνται σήμερα από τον άτεγκτο νόμο της εξουθενωτικής Φορολογίας με κίνδυνο από μέρα σε μέρα να κλείσουν…

Έτσι και το Ορφανοτροφείο Θηλέων Λαμίας, που ζει και προσφέρει στην Κοινωνία από το 1944 μέχρι τις μέρες μας, και από το οποίο αποφοίτησαν 500 κορίτσια που έφτιαξαν ισάριθμες ευλογημένες οικογένειες, διέρχεται δύσκολες στιγμές εσχάτης οικονομικής κρίσεως.

Οφείλει ΕΝΦΙΑ και Φόρο συνολικά 120.000 €.

Οι άνθρωποι του ΔΣ του Συλλόγου, που έχουν αφήσει τις οικογένειές τους για να βοηθή-σουν τα πονεμένα «Αρνιά του Χριστού», μπόρεσαν να δώσουν μόνο μία δόση 10.000 €.

Ασφαλώς υπάρχουν στο Ίδρυμα ακίνητα, αλλά ξενοίκιαστα, χωράφια, που δεν πουλιούνται, χρέη, που δεν καταβάλλονται… Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να κατάσχει η Εφορία τα ενοίκια από ορισμένα …

Πως θα ζήσουν λοιπόν αυτά τα παιδιά;

Προσπαθούμε λοιπόν αλλόφρονες οι φιλότιμοι συνεργάτες μας, κι έγώ να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε, όπως όπως για να δώσουμε και τα υπόλοιπα, πράγμα που φαίνεται σχεδόν αδύνατο…

Απευθύνθηκαμε παντού… Κάποιοι έδειξαν συμπάθεια, αλλά και πολλοί έμειναν ασυγκίνητοι.

Τελευταία, με έγκριση της Περιφέρειας Στερεός Ελλάδος έβαλαν κουμπαράδες στα Μεγάλα Καταστήματα. Άνοιξαν κι ένα Περίπτερο με Κουπόνια στην κεντρική Πλατ. Πάρκου της Πόλεως της Λαμίας για μια Λαχειοφόρο Αγορά. Επίσης έστειλαν και επιστολές σε Εφοπλιστές, αλλά μερικοί είπαν ότι δεν δίνουν σε φόρους.

Απευθυνόμαστε λοιπόν και πάλι στην Αγάπη Σας : Σώστε, αγαπητοί αδελφοί, το Ίδρυμα αυτό του Θεού. Το μεγάλο σπίτι της αγάπης των παιδιών.

Σε άλλα Ιδρύματα έδωσαν κάποιοι που έχουν. Εμείς εσάς έχουμε. Παρακαλούμε τους χριστιανούς και απευθύνουμε έκκληση αγωνίας.

Ανοίξτε την καρδιά σας και από το υστέρημά Σας δώστε και ο Θεός της Αγάπης θα Σας πληρώσει με την ευλογία του και στο Ορφανοτροφείο θα στείλει και τα υπόλοιπα…

Τα πράγματα είναι οριακά… Κάνετε το καλό, αδελφοί. Δώστε και Σώστε!

Το Ορφανοτροφείο επέζησε πολλών δυσκολιών και συγκυριών. Βγήκε μέσα από τον πόλεμο και αντιμετώπισε οδυνηρή φτώχεια στο ξεκίνημά του. Τότε όμως δεν υπήρχε η δαμόκλεια σπάθη του άσπλαχνου κράτους. Υπήρχε μόνο η γενική δυσπραγία…

Θα πείτε και του χρόνου τι θα γίνει; Έχει ο Θεός… Μπορεί να πουληθεί κάτι… περιμένουμε  κάποια χρήματα από απαλλοτριώσεις που πρώτα ο Θεός θα έρθουν στα χέρια μας προς το τέλος του νέου έτους 2018.

«Εσχάτη ώρα εστί». Ζητούμε τις προσευχές Σας.

Σας ευγνωμονούμε για την όποια απόφασή Σας.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ – ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μπορείτε να καταθέσετε τη βοήθειά Σας στο Λογαριασμό του Ορφανοτροφείου [ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΥΑΓΓ. ΛΟΥΚΑΣ] στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: 396/29614/742 & ΙΒΑΝ: GR 04 0110 3960 0000 3962 9614 742 και στην

ALPHA BANK: 582002101137154 & IBAN  GR33 0140 5820 5820 0210 1137 154

Ευχαριστούμε πολύ για την Αγάπη Σας

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΤΊΜΗΣΗ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΣ

Ντοῦρος Παναγιώτης

τηλ. 6974656185

ΗΘΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»

(ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΛΑΜΙΑΣ)

email: idrymaeloyka@gmai.com

Πλ. Διάκου 9

351 32 ΛΑΜΙΑ

ΤΗΛ. 22310 22349

Πηγή:  https://tvstar.gr, Χριστιανική Εστία Λαμίας