Η 29η Μαρτίου είναι η επέτειος της Άλωσης της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς το 1430. Ο Μουράτ ο Β΄ αποφάσισε να καταλάβει την πόλη που βρισκόταν υπό την κατοχή των Βενετών.
Ακολούθησαν μαύρες στιγμές για την πόλη και τους χριστιανούς κατοίκους της.
Η άμυνα των Βενετών απέναντι στους φανατισμένους Οθωμανούς ήταν αδύναμη και επήλθαν με την απώλεια της Θεσσαλονίκης οικονομικές και πολιτικές καταστροφές στην Βενετία, οδηγώντας την σε παρατεταμένη παρακμή.
Οι Οθωμανοί λεηλάτησαν και ρήμαξαν τις περιουσίες των Χριστιανών. Πολλοί Χριστιανοί αιχμαλωτίσθηκαν και εξανδραποδίσθηκαν. Η λεηλασία της πόλης διήρκεσε για τρία μερόνυχτα και προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, ακόμη και στο νεκροταφείο της πόλης, όπου οι Οθωμανοί ανέσκαπταν τους τάφους ψάχνοντας για κρυμμένους θησαυρούς.
Στην τέταρτη μέρα, σταμάτησε ο χαλασμός, με τον ίδιο τον Μουράτ να μπαίνει στην πόλη και να προσκυνάει στην εκκλησία της Αχειροποίητου, την οποία μετέτρεψε σε τζαμί για να συμβολίζει την νίκη του (μια μικρή επιγραφή από τότε σώζεται μέχρι και σήμερα στον τοίχο της εκκλησίας).
Ο Μουράτ γρήγορα κατάλαβε την στρατηγική σημασία της πόλης και αποφάσισε να την εξισλαμίσει εποικίζοντας την με χιλιάδες μουσουλμάνους για να καλύψουν τα πληθυσμιακά κενά που είχαν δημιουργηθεί. Χιλιάδες χριστιανοί εξισλαμίστηκαν βίαια, ενώ πολλοί άλλοι (αγόρια, κορίτσια, ακόμη και παντρεμένες γυναίκες) σύρθηκαν σκλάβοι στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.
Μέσα σε λίγα χρόνια όλες οι εκκλησίες της Θεσσαλονίκης μετετράπησαν σε τζαμιά και ανάμεσα τους οι φημισμένες εκκλησίες Ροτόντα, Αγία Σοφία, Άγιος Δημήτριος. Η ερημιά των χριστιανών στην Θεσσαλονίκη ήταν τόση, ώστε να μην διαθέτουν ούτε έναν ιερέα να λειτουργήσει και τους ύμνους να τους ψέλνουν οι λαϊκοί.
Οι καμπάνες, οι χριστιανικές λιτανείες και ο εορτασμός της Ανάστασης με πανηγυρικό απαγορεύτηκε αυστηρά ενώ η πόλη γέμισε με φωταγωγημένους μιναρέδες και μουεζίνηδες που καλούσαν τακτικά μέσα στην ημέρα τους μουσουλμάνους για προσευχή.
Στην φωτογραφία του άρθρου, θωράκιο από το τέμπλο της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης, όπου με μαύρα στοιχεία αναγράφεται το έτος άλωσης της Θεσσαλονίκης και με χρυσά στοιχεία το έτος της Απελευθέρωσης (1912)!
Πηγή: aristeia.site
