12 Απριλίου 1204, η θλιβερή μέρα της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους. Οι Παπικοί εγκληματίες που αποκλήθηκαν Σταυροφόροι, λεηλάτησαν Ιερούς Ναούς, λεηλάτησαν Άγιες Τράπεζες, έκλεψαν Άγια δισκοπότηρα, έκλεψαν καλύμματα των Αγίων Τραπεζών, έκλεψαν Άγια Λείψανα, έκλεψαν Ιερά άμφια των Ορθοδόξων Ιερέων, έκλεψαν Άγιες Εικόνες και τόσα άλλα κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Όλα τούτα ήταν η απαρχή για να καταδυναστεύσουν τους Ορθόδοξους οι αιρετικοί Παπικοί…του άλλου ‘’πνεύμονος’’, τα χρόνια που ακολούθησαν.
Μαύρη μέρα, η μέρα τούτη, που οι Παπικοί εγκληματίες, με τα άλογα εισέρχονταν στους Ιερούς Ναούς για να φορτώσουν τα κλοπιμαία. Έκλεψαν Αρχιερατικούς θρόνους, Ιερούς άμβωνες μέχρι και θύρες Ναών οι σταυρωτές Σταυροφόροι της Ρωμιοσύνης. Έκλεψαν τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών. Αφαίρεσαν πολύτιμους λίθους από τα Άγια δισκοπότηρα. Τα Ιερά άμφια των Ορθοδόξων Ιερέων τα τοποθετούσαν στις ράχες των αλόγων. Λεηλάτησαν χωρίς κανένα σεβασμό οι αιρετικοί Παπικοί τις εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης.
Η ασέβεια των αιρετικών Παπικών Σταυροφόρων δεν είχε όρια. Ξεπέρασαν σε κάποιες ενέργειες και τους Τούρκους ακόμα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο δυτικός Σερ Έντουϊν Πήαρς, στο σύγγραμμά του «Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204. Iστορία της 4ης Σταυροφορίας», μια πόρνη κάθισε στη Πατριαρχική καθέδρα και τραγουδούσε άσεμνο τραγούδι προς τέρψη των στρατιωτών. Τέτοια ήταν η ασέβεια των αιρετικών Παπικών Σταυροφόρων. «Η λαγνεία των στρατιωτών, δεν φείσθηκε ούτε των κοριτσιών, ούτε των αφιερωμένων στο Θεό παρθένων » τονίζει ο Σερ Έντουϊν Πήαρς.
Η λεηλασία ήταν ανελέητη. Όπως επίσης αναφέρει ο Σερ Έντουϊν Πήαρς, ο αριθμός των τραυματιών και των νεκρών ήταν ‘’χωρίς τέλος και μέτρο’’. «Άρχισε η σφαγή χωρίς διάκριση», αναφέρει κατόπιν «Οι εισβολείς δεν λυπόταν ούτε τις γυναίκες και τους γέροντες. Ποτέ στην Ευρώπη δεν είχε πραγματοποιηθεί μια τόσο συστηματική και ανελέητη λεηλασία. Ποτέ στρατός Χριστιανικού κράτους δεν είχε λεηλατήσει μια πόλη με τόσο βάρβαρο τρόπο, όσο εκείνος με τον οποίο λεηλάτησαν την πόλη εκείνοι οι στρατιώτες του Χριστού».
Αν είναι δυνατό οι αιρετικοί Παπικοί εγκληματίες που αποκλήθηκαν Σταυροφόροι, να καλούνται ‘’στρατιώτες του Χριστού’’. ‘’Ευσεβείς ληστές’’ τους αποκαλεί ειρωνικά ο ιστορικός συγγραφέας Γκούντερ. Αυτοί ήταν όντως «ασεβείς αλήτες», για να ανασκευάσομε την έκφραση του Γκούντερ. Τα χρόνια που ακολούθησαν κατέδειξαν και τη στάση του άλλου ‘’πνεύμονος’’ απέναντι στους Ορθόδοξους. Η αποκοπή των Παπικών από την Εκκλησία, όπως έχει αποδειχθεί, είχε και άλλες δυσάρεστες συνέπειες, με προεξάρχουσα την εχθρότητα απέναντι στους Ορθόδοξους. Η Ιστορία γέμει παραδειγμάτων τέτοιων συμπεριφορών.
Πηγή: Ακτίνες
