Ο αρχιστράτηγος του ΕΛΑΣ, Στέφανος Σαράφης, στο βιβλίο του "Ο ΕΛΑΣ" περιγράφει την δράση της συγκεκριμένης αντάρτικης οργάνωσης. Αναφέρεται σε διάφορες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τον ίδιο πάντα.

Ο αριστερός συγγραφέας Ντομινικ Εντ στο γνωστό έργο το "Οι καπετάνιοι" αναφέρεται σε ένα συμβάν που έλαβε χώρα κατά την αποχώρηση των Γερμανών απ'την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944 λίγο έξω απ'την Άμφισσα.

Ο συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος έχει γράψει το πασίγνωστο βιβλίο "Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων", όπου φυσικά εκθειάζει/αγιογραφεί τον Βελουχιώτη. Ούτε αυτός βέβαια ξεφεύγει απ΄τον κανόνα που θέλει τους αριστερούς ιστορικούς συγγραφείς να είναι τρομερά μεροληπτικοί και σε πολλές περιπτώσεις να παραποιούν εξόφθαλμα τα γεγονότα προκειμένου να τα χωρέσουν στο ιδεολογικό τους καλούπι.

Ο Θεόδωρος Μακρίδης ήταν μόνιμος αξιωματικός με θητεία στον οθωμανικό στρατό (είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη) ως το 1918, και απ’το 1921 ως το 1935 στον ελληνικό στρατό απ’τον οποίο αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη μετά το αποτυχημένο κίνημα του 1935. Ανέκαθεν ήταν θαυμαστής της ΕΣΣΔ και το 1941 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Όταν στις 3 Δεκεμβρίου 1944 ξέσπασε πόλεμος μεταξύ του ΕΑΜ – ΚΚΕ και των Βρετανικών και κυβερνητικών δυνάμεων, οι αριστεροί βρέθηκαν να έχουν υπό τον έλεγχο τους τα 4/5 της Αθήνας.

Πώς η Φλώρινα δεν έγινε… Λερίν (κατά τους πολιτικούς προγόνους των κουκουέδων, στα βουλγαρικά…).

Τώρα που ο αχός των εορτών πέρασε, ήρθε στη θύμησή μας μία (σκοπίμως) ξεχασμένη, αλλά τόσο σημαντική επέτειος.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ήταν η ημέρα που άρχισαν να αποχωρούν τα γερμανικά στρατεύματα από την Αθήνα.

Ἀφιέρωμα στὴν μάχη τῆς Κονίτσης ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀπὸ 25 Δεκεμβρίου 1947 ἕως 6 Ἰανουαρίου 1948 καὶ ἀποτέλεσε ἕνα ἠρωϊκὸ Ἔπος γιὰ τὴν Ἑλλάδα.

21 Δεκεμβρίου, ημέρα Πέμπτη. Ξημέρωσε με έναν μολυβένιο ουρανό κι ένα τσουχτερό κρύο.