Ο Κωστής Παλαμάς υπήρξε για άνω του ημίσεος αιώνος μια εμβληματική μορφή των Ελληνικών Γραμμάτων. Η πρόσφατη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκυο της Ιαπωνίας. Θύμισε σε όλους ότι υπήρξε και ο στιχουργός του «Ολυμπιακού Ύμνου», ενός ύμνου στο Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα.

Μετά την κατάληψη και λεηλασία της Αράχωβας δυνάμεις του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ) υποχώρησαν κατόπιν προς τον Πλάτανο Ναυπακτίας.

Στις 30 Ιουνίου 1944 το ΙΙ/16 αντάρτικο τάγμα της Χ μεραρχίας των ΕΟΕΑ του ΕΔΕΣ τελούσε υπό τον, τότε, λοχαγό Ζιώγα. Το τάγμα διέθετε τον 5ο Λόχο, υπό τον εύελπι Χρίστο Χριστόπουλο, τον 6ο Λόχο υπό τον υπολοχαγό Πέτρο Γριβάκο και τον 2ο Λόχο Μηχανημάτων (βαρέων όπλων), υπό εύελπι Γ. Παναγιωτακόπουλο.

Στις 5 Δεκεμβρίου 1946 ο 4ος Λόχος του 501 Τάγματος της Ταξιαρχίας Ρίμινι (3η Ορεινή), υπό τον λοχαγό Σωτήριο Λιαράκο, διατάχθηκε να μεταβεί από το χωριό Αμπελώνας Λαρίσης στο χωριό Ροδιά που απέχει 7 χλμ. από τον Αμπελώνα και 20 από την Λάρισα.

Το ΙΙ/16 Τάγμα της Χ Μεραρχίας του ΕΔΕΣ τελούσε υπό τις διαταγές του τότε λοχαγού Ζιώγα. Διοικητής της μεραρχίας ήταν ο Βασίλειος Καμάρας. Η Χ Μεραρχία δραστηριοποιήθηκε στην Θεσπρωτία μαχόμενη κατά των Γερμανών και των Αλβανών Τσάμηδων συνεργατών του Άξονα. Οι δυνάμεις της Μεραρχίας βρέθηκαν αντιμέτωπες των Τσάμηδων και στο διάστημα 4-11-Αυγούστου 1944.

Για τον Άρη Βελουχιώτη, ο Λοχαγός E. N. Barker M.C. 307 Coy, RASC αναφέρει:

Το ξενοκίνητον των κινήτρων του Σλαυϊκής εμπνεύσεως, καθοδηγήσεως και διευθύνσεως Συμμοριτοπολέμου, αποδεικνύεται και εκ της αποφάσεως της 5ης Ολομελείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. της 30-33 Ιανουαρίου 1949. Η απόφασις αύτη ελήφθη παρουσία Ρώσων και Αλβανών εκπροσωπούν και απέβλεπεν ανεπιφυλάκτως εις τον εδαφικόν ακρωτηριασμόν τής Ελλάδος.

Πάντα ταύτα ανέλαβε να εξασφάλιση ο Αρχηγός του Κ.Κ.Έ., Νίκος Ζαχαριάδης. Όπως προκύπτει και εκ των απορρήτων αρχείων του Κ.Κ.Ε., τα όποια εδημοσιεύθησαν, τον Δεκέμβριον 1979, υπό της εφημερίδος «Αυγή», ούτος, επωφελούμενος της προσκλήσεως του διά να παραστή εις τας εργασίας του 8ου Συνεδρίου του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας, το όποιον συνήρχετο εις Πράγαν, από 28 Φεβρουαρίου έως 3 Μαρτίου 1946. ανεχώρησε κρυφίως εκ Θεσσαλονίκης, συνοδευόμενος υπό του Μάρκου Βαφειάδη και αρχικώς μετέβη εις Βελιγράδι, όπου συνάντησε τον Τίτο, προς τον όποιον «παρουσίασε τις εκτιμήσεις τον και ανέπτυξε τις σκέψεις τον».

Το σύνθημα διά την έναρξιν του «Τρίτου Γύρου» έδωσεν ο υφυπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ενώσεως Ανδρέας Βισίνσκυ, από του βήματος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, την 21ην Ιανουαρίου 1946. ισχυριζόμενος ότι «εις την Ελλάδα επικρατεί κατάστασις τρομοκρατίας» και ότι «κινδυνεύει ή ζωή και η ελευθερία των δημοκρατικών πολιτών». Την εποχήν εκείνην η Σοβιετική Ένωσις προσέφυγεν εις το Συμβούλιον Ασφαλείας, κατηγορούσα την Ελλάδα ως απειλούσαν την ειρήνην εις τα Βαλκάνια!