Οκτώβριος! Ο μήνας που είναι αφιερωμένος σε Εθνικές μνήμες. Ο μήνας που είναι αφιερωμένος στο ΟΧΙ της Ελλάδος κατά των δυνάμεων του Άξονα, που δημιουργήθηκε αρχικώς το 1936 με την συμφωνία Γερμανίας και Ιταλίας και συμπληρώθηκε το 1940 με την προσθήκη της Ιαπωνίας.
Γύρω από την ιστορική ημερομηνία της 28ης Οκτωβρίου, πολλοί μύθοι έχουν δημιουργηθεί. Άλλοι από πολιτική σκοπιμότητα και άλλοι από άγνοια. Νομίζω πως πρέπει κάποτε, να μάθουμε να διαβάζουμε σωστά την ιστορία μας και όχι με παραμορφωτικούς φακούς. Βεβαίως στο στόχαστρο όλων των «προοδευτικοκουλτουριαραίων» εθνομηδενιστών βρίσκεται ο Ιωάννης Μεταξάς και αυτό, διότι όπως είχε γράψει παλαιότερα ο Παναγιώτης ο Λιάκος στην «δημοκρατία», ο Μεταξάς τα έβαλε με δύο Αυτοκρατορίες, ενώ οι σημερινοί «ηγέτες» τρέμουν μπροστά ακόμη και στα Σκόπια. Τόση δε είναι η μικρότητα τους, ώστε βλέποντας, αυτές τις μέρες τις σχετικές προβολές στους σταθμούς του Μετρό, έπαθα μια ψυχολογία, που έλεγε και ο Μπιθικώτσης. Νόμισα ότι το ΟΧΙ το είπε το… ΕΑΜ.
Ας δούμε όμως τους πιο χαρακτηριστικούς μύθους.
Μύθος 1ος: Το ΟΧΙ το είπε ο λαός.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, επ’ αυτού. Θα αφήσουμε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που έζησε τα γεγονότα, να μας τα πει. Σημειωτέον, ότι ο Κανελλόπουλος είχε φυλακισθεί και εξορισθεί από το καθεστώς Μεταξά. Ο Κανελλόπουλος λοιπόν, στο βιβλίο του «Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου 1939-1944», γράφει: «Λέγουν, όσοι αντικρύζουν με εμπάθεια και αυτά τα ανάγλυφα γεγονότα της ιστορίας, ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς. Ότι το είπε ο Ελληνικός Λαός. Ναι, το είπε ο Ελληνικός Λαός, αλλά αφού το είχε πει ο Μεταξάς. Ο ατυχής και συμπαθής Εμανουέλε Γκράτσι, εκτελών εντολήν που δεν του άρεσε διόλου, εξύπνησε την 3η πρωινή τον Μεταξά και όχι τον Ελληνικόν Λαόν. Εάν έλεγε ο Μεταξάς ΝΑΙ, πώς θα έλεγε ο Ελληνικός Λαός ΟΧΙ;».
Έλα μου ντε;
Ο νομικός και Δρ. Ιστορίας κ. Ιωάννης Παπαφλωράτος, στο δίτομο έργο του «Η ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833-1949», αναφέρει ότι πολύ προ της 28ης Οκτωβρίου ο Μεταξάς είχε μία διελκυστίνδα επαφών με αρχηγούς κρατών (και με τους Χίτλερ και Μουσολίνι) για να αποφύγει τον πόλεμο. Σε όλες αυτές τις συνομιλίες φυσικά, δεν είχε και τον…λαό μαζί του!!!...
Το παραπάνω βιβλίο ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός κ. Κωσταράκος Μιχαήλ προλογίζοντάς το, το χαρακτηρίζει ως «ιστορικά τεκμηριωμένο από πληθώρα πηγών», ενώ η εφημερίδα «Εστία», στην παρουσίαση του στις 13 Σεπτεμβρίου 2014 σημειώνει ότι: «υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση, μέσω 4.900 και πλέον παραπομπών».
Μύθος 2ος: Η Ελλάδα, το 1940-41 πολέμησε τον Ναζισμό και τον Φασισμό.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί, αυτός ο ανόητος ισχυρισμός. Εάν ακούσουμε το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν που εκφωνεί ο Κώστας Σταυρόπουλος θα δούμε ότι λέει: «Η Ελλάς από της 5ης και 30 πρωινής της σήμερον ευρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασιν προς την Ιταλίαν». Επίσης τα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων της εποχής, αναφέρονται σε πόλεμο κατά της Ιταλίας και στην συνέχεια εναντίον της Γερμανίας. Ουδαμού αναφέρεται Φασισμός και Ναζισμός. Και ένα απλό ερώτημα προς τους αφελείς: «Δηλαδή εάν η Ιταλία και η Γερμανία είχαν δημοκρατικά καθεστώτα, η Ελλάδα δεν θα πολεμούσε;».
Αστεία πράγματα.
Μύθος 3ος: Η Ελλάδα βγήκε ανέτοιμη στον πόλεμο
Ο πρώην πρωθυπουργός και ακαδημαϊκός Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας στο βιβλίο του «Ιστορικά Μελετήματα», γράφει: «Βρέθηκα στην Ιταλία λίγο πριν τη κήρυξη του πολέμου και ήρθα σε επαφή με πολλά υπεύθυνα πολιτικά πρόσωπα. Τους εβεβαίωνα ότι η πολεμική προπαρασκευή του Στρατού μας είναι πλήρης και το μαχητικό του πνεύμα υπέροχο. Υπογράμμιζα τις βεβαιώσεις μου αυτές με την υπόμνηση, ότι εγώ που τα έλεγα αυτά, ήμουν αντιπολιτευόμενος του Μεταξά και ότι ο πολιτικός μου αρχηγός, ο αείμνηστος Γεώργιος Καφαντάρης, ήταν εξόριστος στη Ζάκυνθο».
Επίσης πολύ κατατοπιστικό και με επίσημα στοιχεία και όχι με εικασίες του στυλ «άκουσα», «μου είπανε», «κάπου διάβασα», είναι το βιβλίο: «Η προς πόλεμον προπαρασκευή του Ελληνικού Στρατού 1923-1940» (Εκδ. Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ).
Σε όλα αυτά, θα πρέπει να προσθέσουμε και την αθέτηση των υπογραφεισών συμβάσεων με βιομηχανίες της Αγγλίας και της Γαλλίας, για αγορά πολεμικού υλικού, με την δικαιολογία (ίσως να είχαν και δίκαιο) ότι πλέον, η παραγωγή ήταν αναγκαία για τους δικούς τους στρατούς.
Όμως ο Μεταξάς, δεν προετοίμασε μόνον τις Ένοπλες Δυνάμεις. Οργάνωσε άριστα και την Πολιτική Άμυνα, για την προστασία του αμάχου πληθυσμού, όπως με πολλές λεπτομέρειες αναφέρει η Μαρίνα Πετράκη στο βιβλίο της: «1940. Ο άγνωστος πόλεμος. Η Ελληνική πολεμική προσπάθεια στα μετόπισθεν» (Εκδ. Πατάκη). Και η συγγραφέας, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η φανατικότερη οπαδός του Μεταξά!
Άλλωστε και μόνο η κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά», ένα σύνολο 21 οχυρών, που έφραξε τα βόρεια σύνορά μας, αρκεί για να καταδείξει την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε ο Μεταξάς για την θωράκιση της Χώρας.
Τέλος αν, σε όλα αυτά, προστεθεί και το άριστο Σχέδιο Επιστρατεύσεως, το οποίο είχε αναθεωρηθεί μόλις του 1938 και έλαβε την τελική μορφή το 1939 λόγω της ιταλικής εισβολής στην Αλβανία, σχηματίζει κανείς μία, κατά το δυνατόν, πλήρη εικόνα.
Μύθος 4ος: Ο Μεταξάς ήταν αγγλόφιλος, γερμανόφιλος κ.λπ.
Εάν ό Μεταξάς ήταν οτιδήποτε άλλο, εκτός από…Ελληνόφιλος, όταν η Ιταλία του επέδωσε το τελεσίγραφο, θα έπαιρνε το πρώτο αεροπλάνο και, ενδεχομένως, με άλλο όνομα (…), θα το έσκαγε στο εξωτερικό. Δεν το έκανε. Έμεινε εδώ και τελικώς υπέστη τον μυστηριώδη θάνατο, τον οποίον υπέστησαν πολλοί μεγάλοι, πλην «ενοχλητικοί» άνδρες. Είναι καλό η ιστορία να «διαβάζεται» χωρίς προκαταλήψεις. Η μελέτη πολλών πηγών, διαφόρων προελεύσεων, θα οδηγήσει στην εξαγωγή ορθών συμπερασμάτων, αν βεβαίως υπάρχει κόκκος σινάπεως μυαλού.
Χρόνια πολλά Έλληνες!
Πηγή: Δημοκρατία
