Εξομολογεί αυτούς που... δίκασε

Η ιστορία του αρεοπαγίτη που έγινε παπάς

Β. Γ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

 

Η σεπτή, σεβάσμια μορφή του 74χρονου ιερέα που επισκέπτεται τους τελευταίους μήνες τις γυναικείες και τις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού κάτι θύμιζε σε ορισμένους από τους κρατουμένους. Ο πρωτοπρεσβύτερος που πραγματοποιούσε τη Θεία Λειτουργία μέσα στις φυλακές και εξομολογούσε πολλές κρατούμενες ήταν μια αλλόκοτα γνώριμη φυσιογνωμία. Ηταν σχεδόν βέβαιοι! Αν δεν τους ξεγελούσε το καλυμμαύχι, τα ράσα, τα άμφια του τελετουργικού, ο ιερέας δεν θα έπρεπε να ήταν άλλος από τον... ίδιο τον πρόεδρο του δικαστηρίου που είχε αποφανθεί για την υπόθεσή τους! Ο ιερωμένος που φρόντιζε για την οικονομική αρωγή τους, για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, για τη σωτηρία της ψυχής τους ήταν ο ίδιος ο δικαστής που έκρινε εκατοντάδες ποινικές υποθέσεις· που αποφάσιζε για την τιμωρία, για τη διάρκεια της φυλάκισης εκατοντάδων κατηγορουμένων...

 

Ο 74χρονος πατήρ Δημήτριος, που λειτουργεί στις φυλακές Κορυδαλλού, δεν είναι άλλος από τον εν τιμή αρεοπαγίτη Δημήτριο Τζούμα. Από την τήβεννο του αρεοπαγίτη στα άμφια του ιερέως, στην ολική μεταμόρφωση του ανώτατου δικαστικού. Αποζητώντας πλέον όχι την ενώπιον ακροατηρίου απολογία του κατηγορουμένου αλλά την ενώπιον Θεού και του ιδίου εξομολόγησή του.

Από την έδρα του προέδρου και πλέον ­ από το 1996 ­ από άμβωνος ο πατήρ Δημήτριος πρωτοστατεί μαζί με μια άτυπη Χριστιανική Ομάδα Αγάπης Δικαστών, με τη διακριτική συμμετοχή 30 λειτουργών της Θέμιδος, στην οικονομική ενίσχυση και στην παντός είδους βοήθεια στους φυλακισμένους!

 

«Παρά τις έντονες προσπάθειες και τις φροντίδες της ελληνικής πολιτείας, οι ανάγκες των φυλακισμένων είναι πολλές. Οι ανώτεροι και οι ανώτατοι δικαστικοί που συμμετέχουμε στην Ομάδα Αγάπης με δικά μας χρήματα φροντίζουμε για την αγορά ειδών ατομικής χρήσης για τους κρατουμένους και για την οικονομική βοήθεια των ιδίων αλλά και των οικογενειών τους» αναφέρει ο πατήρ Δημήτριος, τον οποίο «Το Βήμα» συνάντησε στο σπίτι του στο Χαλάνδρι.

 

Ο Δημήτριος Τζούμας εισήλθε στο δικαστικό σώμα το 1954. Το θρησκευτικό συναίσθημά του έγινε έντονο από τα πρώτα βήματά του στον δρόμο της Δικαιοσύνης. Ο πατέρας του, δικηγόρος από την Ιωνία, ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, με τον οποίο συχνά επισκεπτόταν όλα τα μοναστήρια της Χίου αναζητώντας νέες πνευματικές εμπειρίες στους οίκους του Θεού...

 

Ο δικαστικός Δημήτριος Τζούμας προσπαθούσε πάντα να ισορροπήσει ανάμεσα στην ορθή δικαστική κρίση και στη μεγαλοθυμία του πιστού, του ανθρώπου της Εκκλησίας.

 

«Πάντα η απόφασή μου ήθελα να εντάσσεται στα πλαίσια του νόμου. Προσπαθούσα όμως να είμαι όσο το δυνατόν πιο επιεικής. Πάντα όμως στα όρια επιβολής ποινών που μου όριζε η νομοθεσία» σημειώνει ο κληρικός, πρώην ανώτατος δικαστικός.

 

Αντιμετώπισε πολλές υποθέσεις ανθρωποκτονιών και διακίνησης ναρκωτικών και πάντα φρόντιζε να ακολουθεί το γράμμα του νόμου αλλά και του Θεού. Πάντα την οποιαδήποτε απόφασή του συνόδευε μια προσπάθεια νουθεσίας του κατηγορουμένου, μια προτροπή να αποτινάξει τον ζυγό της εγκληματικής αμαρτίας.

 

Κάποτε, όταν ήταν πρωτοδίκης στα Τρίκαλα, ένας δικαστικός επιθεωρητής ανέφερε ότι «ο Δημήτριος Τζούμας, λόγω της επιεικείας που επεδείκνυε, έπρεπε να γίνει... επίσκοπος». Ο δικαστικός όμως ήξερε ότι οι αποφάσεις του υπηρετούσαν τη Δικαιοσύνη και ίσως στη συνέχεια την αντίληψή του ότι κριτής όλων είναι μόνο ο Υψιστος.

 

Βασική αρχή του ήταν ότι «αδελφή της Δικαιοσύνης είναι η επιείκεια». Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 ο Δημήτριος Τζούμας προήχθη σε αρεοπαγίτη ενώ την περίοδο 1987-88 ήταν επιθεωρητής των Εφετείων Λάρισας, Πατρών, Τρικάλων, Ιωαννίνων και Κέρκυρας. Στις επισκέψεις στα δικαστήρια έδινε σε κάθε δικαστή και από μία... Καινή Διαθήκη!

 

«Στους ελέγχους των ενεργειών των δικαστών επεδείκνυα την επιείκεια που έπρεπε, σύμφωνα με τις αντιλήψεις μου. Σε δύο περιπτώσεις, όμως, έκανα δυσμενείς εισηγήσεις για δικαστές που είχαν προχωρήσει σε σειρά παρατυπιών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους» σημειώνει ο πατήρ Δημήτριος.

 

Η γενναιοψυχία του καλού χριστιανού αλλά έμπειρου δικαστικού είχε, φαίνεται, τα όριά της. Και ακολουθούσε η... «Αγία Γραφή» των παραπτωμάτων των δικαστών. Ισως επρόκειτο για ένα ακόμη... «θεάρεστον» έργο για τους παρανομούντες δικαστές.

Ο κ. Δημήτριος Τζούμας θυμάται ακόμη μία υπόθεση που είχε επιβαρυντική για τον κατηγορούμενο εισήγηση: την υπόθεση του ισοβίτη Μουντή, που κατηγορείτο για την υπόθεση της δολοφονίας της δημοσιογράφου Τσάπμαν στο Καβούρι, μετά από διαδοχικές αναιρέσεις στον Αρειο Πάγο. Ο ανώτατος δικαστικός είχε αποφανθεί για την ενοχή του κατηγορουμένου αφού τα στοιχεία της δικογραφίας ήταν καθ' αυτόν ακλόνητα. Και τα περιθώρια επίδειξης εν ονόματι του Κυρίου μακροθυμίας ανύπαρκτα...

 

Παράλληλα ο κ. Τζούμας μαζί με άλλους αρεοπαγίτες και νυν μέλη της Χριστιανικής Ομάδας Αγάπης Δικαστών πραγματοποίησαν την τελευταία 15ετία συνεχείς επισκέψεις στο Αγιον Ορος και σε άλλα μοναστήρια της χώρας για προσευχή και κατάνυξη. Ως την έναρξη βέβαια της ακροαματικής διαδικασίας...

 

Το 1991 ο κ. Δημήτριος Τζούμας συνταξιοδοτήθηκε. Αφού, όπως αναφέρει ο ίδιος, «πάντρεψε τα δύο κορίτσια του, που εργάζονται στον χώρο της Δικαιοσύνης, και τακτοποίησε όλες τις οικογενειακές εκκρεμότητές του», αποφάσισε το μεγάλο, τολμηρό ίσως, βήμα, αυτό που πάντα έδειχνε ότι επιθυμούσε.

Μετά από διαδοχικά ταξίδια στους Αγίους Τόπους, το 1996 χειροτονείται από τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιο ιερέας. Χωρίς μισθό, χωρίς ενορία... Ο πρωτοπρεσβύτερος και πνευματικός πατέρας Δημήτριος, που αφήνει πίσω του την κοσμική ιδιότητα του επί τιμή αρεοπαγίτου, αφοσιώνεται ακόμη περισσότερο στο ποιμενικό έργο του.

 

Οι κρατούμενες του ανοίγουν την καρδιά τους

Ο πατήρ Δημήτριος έχει καταρτίσει μια λίστα δεκάδων μονών τις οποίες επισκέπτεται διαδοχικά μαζί με μέλη της Ομάδας Αγάπης Δικαστών. Κύριο μέλημά του όμως είναι η φροντίδα των φυλακισμένων.

«Εχω το μεγάλο πλεονέκτημα να συνδυάζω την ιδιότητα του δικαστού και του πρωτοπρεσβύτερου για να προσεγγίζω αυτούς τους ανθρώπους. Πραγματικά ιδίως οι κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού μου ανοίγουν την καρδιά τους, παρ' ότι ξέρουν ότι ήμουν ανώτατος δικαστικός. Αυτό ίσως είναι πιο σημαντικό γι' αυτές γιατί ξέρουν ότι μπορούν να μιλήσουν στη γλώσσα τους, ότι ξέρω τα αδικήματά τους, ότι μπορώ να αντιληφθώ τι έχουν κάνει, πώς και γιατί τιμωρούνται» τονίζει ο πατήρ Δημήτριος.

 

Οσον αφορά την κατάσταση που βιώνει στις φυλακές, ο ιερέας, πρώην ανώτατος δικαστικός, επαναλαμβάνει ότι «η πολιτεία κάνει ό,τι μπορεί. Και εμείς, όμως, ως πρώην δικαστικοί, κάνουμε, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις μας, ό,τι πρέπει για να ληφθούν κάποια μέτρα ώστε να βελτιωθεί η διαβίωση των κρατουμένων». Πριν από λίγες εβδομάδες ο πρώην ανώτατος δικαστικός πήγε ως μάρτυρας υπερασπίσεως μιας τσιγγάνας κρατουμένης στις φυλακές Κορυδαλλού που κατηγορείτο για διακίνηση ποσότητας ινδικής καννάβεως. Ο πατήρ Δημήτριος περιέγραψε στο δικαστήριο την τραγική κατάσταση των οκτώ παιδιών της, που φρόντισε να βοηθήσει οικονομικά μαζί με τους συναδέλφους του. Η καταδίκη της, όμως, ήταν βαριά...

 

Ο πατήρ Δημήτριος αφήνει για το τέλος της συνομιλίας μας τη γνώμη του για τον νέο, εν Θεώ, «προϊστάμενό» του, τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο: «Τον έχω γνωρίσει από εικοσαετίας στο Αγιον Ορος. Πρόκειται για στενό μου φίλο και άξιο αρχιποιμένα. Ας σταματήσουν επιτέλους να σχολιάζουν αυτά που λέει και ας τον αφήσουν να πραγματοποιήσει το έργο που επιθυμεί» επισημαίνει ο ιερέας.

Από την έδρα του πρωτοδίκη ως την Αγία Τράπεζα, ο αρεοπαγίτης επί τιμή, πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος, κρίνει και προσεύχεται υπέρ των αθώων και των ενόχων αυτού του κόσμου...

Το ΒΗΜΑ, 20/12/1998 , Σελ.: A55
Κωδικός άρθρου: B12512A551
ID: 127355

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από "ΤΟ ΒΗΜΑ", στη διεύθυνση http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12512&m=A55&aa=1