ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο,
τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης
Αἰδεσιμώτατοι Ἱερεῖς καί εὐλαβέστατοι Διάκονοι,
Ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχές,
Φιλόχριστε τοῦ Κυρίου Λαέ,
Μέ συναίσθηση εὐθύνης, ὡς Ποιμένες τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, ἀπευθυνόμαστε σ’ ἐσᾶς, τό Πλήρωμα αὐτῆς, καί σᾶς δίδομε τόν λόγο καί τίς ἀπόψεις μας.
Δέν μένομεν ἀποκλειστικά καί μόνο στό ζήτημα τῆς ἀναγραφῇς ἤ μή τοῦ θρησκεύματος, τό ὁποῖον προκαλεῖ τόσες ἀντιδράσεις καί διχάζει. Θεωροῦμεν ὅμως, ὅτι τοῦτο εἶναι σοβαρό καί πολύπλευρο καί ἀποτελεῖ τό πρῶτο στή σειρά ἀνάμεσα σέ πολλά ἄλλα, πού ἔχουν ἤδη δρομολογηθεῖ καί θά ἀκολουθήσουν. Γι’ αὐτό τό λόγο μᾶς ἀπασχολεῖ καί τοῦ ἀποδίδουμε τόση σημασία. Συγκεκριμένα:
Δέν ἐξετάζομε τό πῶς δημιουργήθηκε πρόσφατα τό πρόβλημα τῶν ταυτοτήτων. Πῶς ἐφθάσαμε στό σημεῖο, στό ὁποῖο βρισκόμαστε σήμερα, καί ποιοί χειρισμοί ὡδήγησαν στίς τωρινές ἀδιέξοδες προεκτάσεις του. Τά γεγονότα εἶναι γνωστά σέ ὅλους καί δέν κατακρίνομεν ἐκείνους πού τό προκάλεσαν.
Σημειώνομεν, μόνον, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀπό τή σκοπιά της, δέν μποροῦμε παρά νά ἀμυνθεῖ καί νά καταθέσει τόν λόγο καί τή μαρτυρία της.
Στό ἐπίμαχο λοιπόν αὐτό θέμα ἡ Ἐκκλησία μας ἐπανειλημμένος ἔχει διακηρύξει ὅτι δέν ἔπρεπε νά τεθεῖ, καί ἔχει καλέσει ὅλους σέ ἐγρήγορση καί ἀνυποχώρητους ἀγῶνες γιά τήν ἀντιμετώπισή του.
Βεβαίως εἶναι ξεκάθαρον ὅτι δέν πρόκειται μόνο γιά τήν ἀναγραφή ἤ μή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες. Δέν εἶναι μόνον αὐτό τό πρόβλημα. Μαζί μ’ αὐτό καί μετά ἀπ’ αὐτό ὅπως ἔχει τεθεῖ ἀπό τήν Πολιτεία καί τήν Κυβέρνηση τῆς Χώρας μας, εἶναι καί ἡ Ἑλληνική ἰθαγένεια καί ὑπηκοότητα, ὅπως καί τό ἐπώνυμο τοῦ συζύγου, τά ὁποῖα δέν μποροῦν νά διαγράφωνται τόσον εὔκολα, καθώς δέν μποροῦμε καί δέν πρόκειται νά παύσωμε νά εἴμαστε Ἕλληνες καί νά ἔχωμεν οἰκογένεια.
Ταυτόχρονα δημιουργοῦνται καί ἄλλα πελώρια θέματα μέ τό ἠλεκτρονικό φακέλλωμα, σ’ αὐτές τοῦ ἀριθμοῦ 666 καί τήν ὑποτίμηση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου.
Πέραν ὅμως ἀπ’ αὐτά ἀκολουθοῦν καί ἄλλα νέα ζητήματα, τά ὁποῖα προκύπτουν ὄχι μόνον ἀπό τό αἰσθητήριό μας, ἀλλά καί ἀπό συγκεκριμένες δημοσιοποιημένες θέσεις τῶν ἁρμοδίων Κυβερνητικῶν παραγόντων, οἱ ὁποῖοι κάνουν λόγο γιά χωρισμόν Ἐκκλησίας καί Κράτους, καθιέρωση τοῦ Λατινικοῦ Ἀλφαβήτου, ἀλλαγή τῶν Ἐθνικῶν μας συμβόλων, κατάργηση τῆς Ὀρθοδόξου διαπαιδαγωγήσεως τῶν παιδιῶν μας στά Σχολεῖα, ἀπομάκρυνση τῶν ἁγίων Εἰκόνων ἀπό τά δημόσια Καταστήματα, ἐπιβολή τοῦ Πολιτικοῦ γάμου ὡς ὑποχρεωτικοῦ, καύση τῶν νεκρῶν καί καθιέρωση νέων θεσμῶν καί τρόπων ζωῆς, ὅπως ἡ Πολιτική κηδεία καί ἡ βάπτιση. Πρόκειται ἀσφαλῶς γιά προσπάθειες ἀποϊεροποιήσεως καί ἀποορθοδοξοποιήσεως τῆς ζωῆς, ἀποκλεισμοῦ τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἀπό τήν Πολιτεία καί τήν Κοινωνία μας, γιά τά ὁποῖα ἔγιναν μεγάλοι ἀγῶνες καί ἐχύθηκαν ποταμοί αἱμάτων ἀπό τούς ἁγιασμένους προγόνους μας.
Γνωρίζομε, βεβαίως γιά ὅλα αὐτά γίνονται διαψεύσεις καί παρέχονται διαβεβαιώσεις ὄχι ἀπό ὅλους, ἀλλά μόνον ἀπό ὡρισμένους Κρατικούς παράγοντες, ἀλλά δυστυχῶς δέν πείθουν κανένα καί μάλιστα τήν Ἐκκλησία. Δέν παρέχονται σαφεῖς ἐγγυήσεις οὔτε ὑπάρχει ἡ ἀξιοπιστία πού ἀπαιτεῖται.
Ἐνώπιον ὅλων αὐτῶν τών καταστάσεων, τίς ὁποῖες μέ δικαιολογημένην ἀνησυχίαν καί κατάπληξη παρακολουθοῦμε, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διαβεβαιώνει γιά τά ἀκόλουθα:
Χωρίς νά ἀμφισβητοῦμε τήν σημερινή Κυβέρνηση καί τήν Ἑλληνική Πολιτεία, πού σεβόμαστε χωρίς νά ὑποτιμοῦμε τούς δημοκρατικούς θεσμούς καί τούς Νόμους τοῦ Κράτους χωρίς νά κλείνωμε τόν δρόμο πρός τήν πρόοδο καί τήν ἀνάπτυξη, τήν ὁποίαν ἐπιζητοῦμε χωρίς νά ἀρνούμαστε κατ΄ ἀρχήν τόν Εὐρωπαϊκό προσανατολισμό τῆς Χώρας μας, τήν ἔνταξη τῆς ὁποίας στήν ΟΝΕ χαιρετίζομε.
Ἐπιλέγομεν ἀμετακίνητα τόν δικό μας τρόπο ζωῆς, τήν προσωπική καί Ἐθνική μας ἐλευθερία, τή δική μας Ἱστορία καί Παράδοση.
Δέν ἀρνούμαστε τόν Ἱστορικό μας ἑαυτό. Δέν παραδινόμαστε σέ φιλοσοφίες καί γραφειοκρατικές διαδικασίες, συστήματα καί θεσμούς πού εἶναι ἀδοκίμαστοι καί ἀνευλόγητοι, ἀβέβαιοι καί ἀποτυχημένοι.
Δέν ἀνταλλάσσομε τόν αὐθεντικό καί εὐλογημένο Ὀρθόδοξο τρόπο ζωῆς μέ τήν ἐκσυγχρονισμένη μιζέρια καί τήν κατάθλιψη τῶν καιρῶν μας.
Δέν ἐγκαταλείπομε τήν Ὀρθόδοξη γενικώτερη ταυτότητά μας, γιά νά γίνωμεν ἀπρόσωποι καί ἀνώνυμοι ἀριθμοί.
Δέν ἀλλάζομεν πορείαν ὡς ἄνθρωποι καί ὡς λαός καί δέν ὑποκύπτομε σέ πιέσεις ἀπό ὁπουδήποτε καί ἄν προέρχωνται.
Δέν μᾶς ἐνδιαφέρουν τά Κόμματα οὔτε τά χρήματα ἤ τά συμφέροντα καί τά προνόμια. Πάνω ἀπ’ ὅλα μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ Ἑλλάδα, γιά τήν ὁποίαν ἐμαρτύρησαν οἱ ἥρωες καί οἱ μάρτυρές μας, καί ἡ ἁγία μας Ὀρθοδοξία. Τίποτε ἄλλο.
Σᾶς καλοῦμε λοιπόν, ὡς Πατέρες τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, νά γνωρίσωμεν ὅλοι μαζί ἀκόμη καλύτερα, νά ἐπανεκτιμήσωμε καί νά ἐπανασυνδεθοῦμε μέ τίς Ἑλληνικές ρίζες μας, ἀπό τίς ὁποῖες μᾶς ἀποκόπτει σιγά-σιγά ὁ σημερινός τρόπος ζωῆς, χωρίς νά τό συνειδητοποιοῦμε.
Νά μήν ἐγκαταλείψωμεν τόν Θεό τῶν Πατέρων μας καί Δημιουργό μας καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του. Ἀντίθετα, μάλιστα, νά ἐνεργοποιήσωμε στή ζωή μας τήν Εὐλογία, τή Χάρη καί τή δύναμή Του, γιά νά σταθοῦμε ὄρθιοι σ’ αὐτές τίς κρίσιμες ἡμέρες.
Χωρίς φανατισμούς, πάθη, μίση, φόβους καί φοβίες νά συνεχίσωμε τούς ἀγῶνες καί τίς προσπάθειες τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς καί νά συμβάλωμε καθοριστικά, ὥστε νά σταματήσει ἡ παρακμή καί ἡ φθορά τοῦ τόπου μας καί νά ἐκλείψουν οἱ αἰτίες, ἀπό τίς ὁποῖες προέρχεται ἡ κρίση.
Νά συνεισφέρωμεν οὐσιαστικά ὅλοι μας, γιά νά βγεῖ ἡ Χώρα μας ἀπό τό σημερινό ἀδιέξοδα, πού μᾶς ἀπειλοῦν καί μᾶς ταλανίζουν, τήν ἀνεργία, τά ναρκωτικά, τή βία, τήν ἐγκληματικότητα, τήν ἐκμετάλλευση, τόν ἀποπροσανατολισμό τῶν παιδιῶν μας, τήν καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καί ὅλα τά σύγχρονα δεινά.
Νά προάγωμεν τήν πρόοδο καί τήν ἐξέλιξη, χωρίς νά χάσωμε καί νά πουλήσωμε τήν ψυχή μας, τήν ἀλήθεια καί τό φῶς τῆς ζωῆς.
Νά ζήσωμεν ἀπό τώρα τή ζωή τοῦ παρόντος, ἀλλά καί τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί τό ὅραμα τῆς εὐλογημένης Βασιλείας τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως οἱ Πατέρες καί οἱ Ἅγιοί μας.
Μ’ αὐτές τίς σκέψεις καί προτροπές χαιρετίζομεν ἐσᾶς τόν Κρητικό Λαό, πού διακρίνεσθε γιά τό ὑψηλό Ἐθνικό φρόνημα καί τήν ἀφορίωσή σας στήν Ἐκκλησία, καί σᾶς εὐλογοῦμε.
Με ἀγάπη καί πατρικές εὐχές.
† Ὁ Κρήτης ΤΙΜΟΘΕΟΣ
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας ΚΥΡΙΛΛΟΣ
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου ΑΝΘΙΜΟΣ
† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
† Ὁ Λάμπης καί Σφακίων ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
† Ὁ Ιεραπύτνης καί Σητείας ΕΥΓΕΝΙΟΣ
† Ὁ Πέτρας ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
Πηγή: Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἐκκλησία καὶ Ταυτότητες, Ἀθήνα 2000
