«Παγκόσμια ἡμέρα βλασφημίας» !
Ὅτι ἡ ἀσέβεια ἔχει κορυφωθεῖ στοὺς καιρούς μας ὅλοι τὸ διαπιστώνουμε. Ὅτι ὅμως θὰ ἔφθανε στὸ σημεῖο νὰ ὁρίσει καὶ «παγκόσμια ἡμέρα βλασφημίας» κανεὶς δὲν τὸ φανταζόταν. Καὶ ὅμως στοὺς πλημμυρισμένους ἀπὸ ἀσέβεια καὶ πολυποίκιλη ἁμαρτία καιρούς μας «γιορτάστηκε» στὶς 30 Σεπτεμβρίου τοῦ περασμένου ἔτους γιὰ πρώτη φορὰ ἡ λεγόμενη «Διεθνὴς Ἡμέρα Βλασφημίας» (Ιnternational Blasphemy Day)! Tὴν καθόρισε τὸ λεγόμενο «Κέντρο γιὰ τὴν Ἔρευνα» (Center for Inquiry). Ὁρίσθηκε δὲ ἡ 30ὴ Σεπτεμβρίου, διότι τὴν ἡμέρα ἐκείνη τοῦ 2005 κυκλοφόρησαν τὰ 12 «σκίτσα» τοῦ Μωάμεθ, τά ὁποῖα οἱ μουσουλμάνοι θεώρησαν ὑβριστικὰ καὶ προέβησαν σὲ ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ ἀπειλὲς πρὸς τὴ Δύση.
Σύμφωνα μὲ τὸ «Κέντρο γιὰ τὴν Ἔρευνα» ἀνάμεσα στὶς «ἐκδηλώσεις τοῦ ἑορτασμοῦ» εἶναι καὶ ὁ «διαγωνισμὸς βλάσφημης ζωγραφικῆς». Στὸ διαγωνισμὸ αὐτὸ ὅσοι συμμετέχουν μποροῦν νὰ ὑποβάλουν φράσεις, ποιήματα ἢ δηλώσεις ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ θεωρηθοῦν βλάσφημες. Οἱ μετέχοντες στὸ διαγωνισμὸ κερδίζουν ἕνα κοντομάνικο μπλουζάκι καὶ μιὰ κούπα!... Ἀντὶ δηλαδὴ νὰ γίνει διαγωνισμὸς ἀποφυγῆς τῆς βλασφημίας, διαγωνίζονται ποιὸς θὰ βλασφημήσει περισσότερο τὸν Θεό!...
Οἱ ἱδρυτὲς τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἰσχυρίζονται ὅτι θέλουν νὰ «κατεδαφίσουν τὸ τεῖχος ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὴ θρησκεία καὶ τὴν κριτική»!
Ὡστόσο ὅλοι οἱ κριτικοὶ τῆς βλάσφημης αὐτῆς κινήσεως ὑποστηρίζουν ὅτι σαφὴς στόχος της εἶναι ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο ὁ Χριστιανισμὸς καὶ τὸ πανάγιο πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ἐκεῖ κατήντησε ὁ πολιτισμὸς τῆς δῆθεν προηγμένης Δύσεως: νὰ βλασφημεῖ πανηγυρικὰ τὸν Δημιουργὸ τοῦ κόσμου. Δὲν ἔφθαναν οἱ καθημερινὲς βλασφημίες κατὰ τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ καί τοῦ ἁγίου νόμου του μὲ τὶς πολυποίκιλες καὶ αἰσχρότατες ἁμαρτίες, ποὺ διαπράττονται «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» καὶ μὲ τρόπο ἐξοργιστικὰ ἀναίσχυντο, γιὰ τὶς ὁποῖες στενάζει ὁ πλανήτης μας· τώρα καθιερώνουμε ἐπίσημα καὶ «παγκόσμια ἡμέρα βλασφημίας». Δηλαδή ἀνοίγουμε διάπλατα τὴ λεωφόρο στὸ φοβερὸ ἁμάρτημα ποὺ κατέχει τὴν πρώτη θέση στὴν κλίμακα τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τὸ ὁποῖο ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ τιμωροῦσε στὴν Π. Διαθήκη μὲ θάνατο (Λευϊτ. κδ΄ [24] 15-16).
Ἐκεῖ ἔφθασε ὁ μεταμοντέρνος ἄνθρωπος τοῦ καιροῦ μας: νὰ βλασφημεῖ ἀναίσχυντα τὸν Σωτήρα του, τὸν Εὐεργέτη του, Ἐκεῖνον ποὺ τὸν ἔφερε ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία στὴν ὕπαρξη. Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος εἶπε: «Οἱ βλάσφημοι ἁμαρτάνουν πολὺ περισσότερο ἀπὸ ἐκείνους ποὺ σταύρωσαν τὸν Χριστό. Διότι ἐκεῖνοι μὲν δὲν ἐγνώριζαν τί ἔκαναν, ἐνῶ ὁ βλάσφημος γνωρίζει τί λέγει καὶ γνωρίζει τί εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ποιὸς ὁ Κύριος Ἰησοῦς τὸν Ὁποῖο βλασφημεῖ».
Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ πῶς θέλουμε νὰ ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη, ἡ ἑνότητα καὶ ἡ δικαιοσύνη στὸν κόσμο; Ἀφοῦ βλασφημοῦμε τὸν μόνο χορηγὸ τῆς εἰρήνης, τῆς ἑνότητος, τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δικαιοσύνης!
Σ’ αὐτὴ τὴν ἀφροσύνη μᾶς ὁδηγεῖ ὁ ἀντίχριστος διάβολος μὲ τελικὴ κατάληξη τὴν αὐτοκαταστροφή μας.
