Στην παρούσα σύντομη μελέτη θα αναλύσουμε τον λόγο του Χριστού στο εδάφιο Ματθαίος 5:39. Τι σημαίνει άραγε αυτός ο λόγος; Πρέπει εμείς οι Χριστιανοί όταν μας χτυπούν στο ένα μάγουλο να στρέφουμε και το άλλο; Μας θέλει καρπαζοεισπράκτορες ο Χριστός; Και γιατί ο Ιησούς που είναι ο Διδάσκαλος μας («υμείς φωνείτέ με, ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε• ειμί γαρ» Ιωάννης 13:13), όταν τον χτύπησαν στο μάγουλο δεν έστρεψε και το άλλο; Είναι ασυνεπής Διδάσκαλος όπως τον κατηγορεί η αρνητική κριτική των αθέων; Τον χαρακτηρίζει ασυνέπια λόγων και έργων; Μήπως η Γραφή λέγει αντιφατικά και ασυνάρτητα πράγματα όπως οι εχθροί της την κατηγορούν και δεν πρέπει να την θεωρούμε έγκυρη; Ο Απ. Πέτρος στο εδάφιο Α Πέτρου 2:21 δεν λέγει ότι ο Χριστός «έπαθεν υπέρ υμών, υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεσιν αυτού» ;;; Δηλαδή μας άφησε ο Χριστός ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για να ακολουθήσουμε. Και στην περίπτωση του ραπίσματος τι έκανε ο ίδιος ο Χριστός; Το παράδειγμά του στην περίπτωση αυτή είναι αντίθετο από την Διδασκαλία του;
«εις των υπηρετών παρεστηκώς έδωκε ράπισμα τω Ιησού ειπών• ούτως αποκρίνη τω αρχιερεί; απεκρίθη αυτω ο Ιησούς• ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού• ει δε καλώς, τι με δέρεις;» Ιωάννης 18:22-23.
Ορίστε, λέγουν οι οπαδοί της άθεης αρνητικής κριτικής, ο Χριστός είναι ασυνεπής ! Γιατί ενώ στους άλλους λέγει να γυρίζουν και το άλλο μάγουλο όταν τους χτυπούν, αυτός όχι μόνο δεν γύρισε και το άλλο μαγουλό του αλλά ζήτησε και τον λόγο από πάνω ! Εκτός και αν η Αγία Γραφή λέει αντιφατικά και ασυνάρτητα πράγματα, καταλήγουν με θράσος !
Αδελφοί, ΤΙΠΟΤΑ από όσα λέγει η αρνητική κριτική δεν ισχύει. Ούτε ο Χριστός είναι ασυνεπής Διδάσκαλος, ούτε η Γραφή λέγει αντιφατικά πράγματα, ούτε καρπαζοεισπράκτορες μας θέλει ο Ιησούς.
Οι εχθροί του Χριστιανισμού απομονώνουν από την συνάφειά τους λόγους της Γραφής για να τους διαστρέψουν και να παραπλανήσουν τα θύματα της άθεης προπαγάνδας τους. Εκμεταλλεύονται δύσκολους λόγους της Βίβλου που φαίνονται εύκολοι αλλά δεν είναι. Ακόμη και καλοπροαίρετοι Χριστιανοί μπορεί να μην κατανοούν αμέσως το νόημα ορισμένων λόγων του Χριστού και ας φαίνονται απλοί ! Η ίδια η Γραφή λέγει : «εστι δυσνόητά τινα, α οι αμαθείς και αστήρικτοι στρεβλούσιν ως και τας λοιπάς γραφάς» Β Πέτρου 3:16.
Τι εννοεί λοιπόν ο Ιησούς Χριστός όταν λέγει «όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτω και την άλλην»; Σημαίνει αυτός ο λόγος ότι πρέπει στην κυριολεξία να στρέφουμε και το άλλο μάγουλο για να μας χτυπήσουν; ΟΧΙ. Δεν σημαίνει αυτό ! Δεν είναι κυριολεκτικός ο λόγος. Σημαίνει ότι και η συνάφεια αυτού του λόγου ! Ας δούμε λοιπόν την συνάφεια :
«Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρω• αλλ’ όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτω και την άλλην• και τω θέλοντί σοι κριθήναι και τον χιτώνά σου λαβείν, άφες αυτω και το ιμάτιον• και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ’ αυτού δύο• τω αιτούντί σε δίδου και τον θέλοντα από σου δανείσασθαι μη αποστραφής» Ματθαίος 5:39-42.
Ας εξετάσουμε την παράλληλη φράση (δηλαδή μία από τις παράλληλες φράσεις), της συνάφειας του εδαφίου.
«όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ’ αυτού δύο»
Όποιος σε αγγαρεύσει να τον ακολουθήσεις βοηθώντας τον για απόσταση ΕΝΟΣ ΜΙΛΙΟΥ, εσύ να πας μαζί του ΔΥΟ ΜΙΛΙΑ !!! Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει μήπως ότι αν κάποιος μας ζητήσει να τον συνοδεύσουμε βοηθώντας τον για μία απόσταση μέχρι τον προορισμό του , ενός μιλίου, εμείς κυριολλεκτικώς λαμβάνοντας τον λόγο του Χριστού, θα πάμε με τον αγγαρεύοντα ημάς, δύο μίλια; Και ποίο θα είναι το πρακτικό αποτέλεσμα μίας τέτοιας παράλογης τακτικής ; Στο τέλος των ΔΥΟ μιλίων ο προορισμός του αγγαρεύοντος ημάς πάλι ΕΝΑ μίλι δεν θα απέχει ; Επιπροσθέτως δε θα έχει χάσει και χρόνο και σωματική δύναμη και ούτε στον προορισμό του θα βρίσκεται !!!
Άρα λοιπόν ο λόγος του Χριστού πρέπει να λαμβάνεται στην συνάφειά του που δεν είναι κυριολεκτική αλλά σχήμα λόγου. Η παράλληλη πρόταση «όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ’ αυτού δύο» μας βοηθάει να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα της φράσης «όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτω και την άλλην».
Το νόημα αυτών των φράσεων και όλου του χωρίου Ματθαίος 5:39-42 είναι να καταλάβουμε την αξία της μη εκδικήσεως. Η ανεξικακία των Χριστιανών πρέπει να είναι τόση όσο μεγαλύτερο είναι το μένος του επιτιθέμενου. Όπως κάποιος που μας αγγαρεύει για μια απόσταση πρέπει να έχουμε την θέληση να τον ακολουθήσουμε και για μεγαλύτερη απόσταση αν χρειαστεί, έτσι πρέπει να συγχωρούμε τους αμαρτάνοντας εις ημάς και να έχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάθεση συγχωρητικότητας.
Πηγή: Σαλταούρας Χρήστος
