Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα, Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 24 Ἰουλίου 2016
1. Τόν μήνα αὐτόν, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, τόν μήνα Ἰούλιο, ἔχουμε πολλές ἑορτές ἁγίων, πού μᾶς εἶναι ἰδιαίτερα ἀγαπητοί. Ἀλλά καί κάθε μέρα ἔχουμε μνῆμες ἁγίων καί πρέπει νά ἐπικαλούμαστε τούς ἁγίους στήν προσευχή μας τήν ἡμέρα πού ἑορτάζουν. Καί νά τούς παρακαλοῦμε, κατά πρῶτον, νά πρεσβεύουν στόν Κύριο γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί νά μᾶς δίνει ὁ Κύριος τήν Χάρη Του γιά νά ἁγιάσουμε καί ἐμεῖς. Γιατί ὁ σκοπός πού ἑορτάζουμε τούς ἁγίους εἶναι νά μνημονεύουμε τήν ζωή τους, τόν βίο τους, καί νά τούς μιμούμαστε. «Ἑορτή ἁγίου, μίμησις ἁγίου», μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἀλλά καί πρίν ἀπό τόν ἱερό Χρυσόστομο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς εἶπε περί τῶν ἁγίων, «ὧν ἀναθεωροῦντες (δηλαδή, νά μελετᾶμε) τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς (δηλαδή, τήν μέχρι τέλους ζωή τους) μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ. 13,7).
2. Προσέχετε, χριστιανοί μου, αὐτό τό τελευταῖο πού λέγει ὁ Ἀπόστολος: «Μιμεῖσθε τήν πίστιν». Νά μιμούμαστε τήν πίστη τους.
Γιά νά ἁγιάσουμε, λοιπόν, πρέπει νά ἔχουμε πίστη, τήν πίστη πού εἶχαν οἱ ἅγιοι...
καί τήν παρέδωσαν σέ μᾶς, γιά νά τήν κρατήσουμε, νά τήν ζήσουμε, καί νά τήν παραδώσουμε καί στήν νέα γενεά, τά παιδιά μας, ἀναλλοίωτη, ὅπως τήν παραλάβαμε.
Ἄς τό καταλάβουμε, ἀδελφοί, ὅτι τό νά ἁγιάσουμε δέν εἶναι ἁπλῶς τό νά κάνουμε μερικά καλά ἔργα, ἀλλά γιά τόν ἁγιασμό μας, τό πρῶτο εἶναι νά ἔχουμε πίστη, τήν ὀρθή πίστη. Καί ἀπό τήν ὀρθή αὐτή πίστη νά ἐκπηδοῦν τά ἔργα, πού τότε θά λέγονται «ἔργα πίστεως». Ἀκόμη ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει καί τόν λόγο τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, «ὁ δέ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται» (Ἑβρ. 10,38· βλ. Ἀββ. 2,3.4). Ὁ εὐσεβής, δηλαδή, θά ζήσει (= θά σωθεῖ) ἀπό τήν πίστη του.
3. Ἀλλά ποιά εἶναι αὐτή ἡ πίστη, πού πρέπει νά ἔχουμε γιά νά ἁγιάσουμε καί χωρίς τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά εὐαρεστήσουμε τόν Θεό; «Χωρίς δέ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστῆσαι», λέγει ὁ Ἀπόστολος (Ἑβρ. 11,6).
Ἡ πίστη αὐτή, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι αὐτή πού ἔχει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ πίστη πού εἶναι γραμμένη στήν Ἁγία Γραφή, τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, καί τήν ὁποία ἑρμήνευσαν καί διετύπωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες στίς Οἰκουμενικές καί Τοπικές Συνόδους. Ἔξω ἀπό αὐτήν τήν πίστη δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε. Ἔτσι εἶναι! Μόνο αὐτή ἡ πίστη μᾶς σώζει. Δέν θά κάνουμε δικό μας «εὐαγγέλιο»!... Γιά νά ἁγιάσουμε πρέπει νά ζοῦμε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πού ἔχει τήν σωστή καί καθαρή πίστη. Καί ἀπό τήν σωστή αὐτή πίστη μέ τά σωστά καί ὀρθά δόγματα, ἀπορρέει ὁ σωστός τρόπος καί ἡ σωστή μέθοδος γιά τήν ἁγιότητα καί τήν σωτηρία μας. Γιατί τά ὀρθά δόγματα τῆς πίστης μας δείχνουν τήν ὀρθή ζωή πού πρέπει νά ζοῦμε. Τά δόγματα τῆς πίστης μας δέν εἶναι κάποιες θεωρητικές ἀλήθειες, ἀλλά εἶναι ἀλήθειες πού πρέπει νά ἔχουν ἐφαρμογή στήν ζωή μας.
4. Τό κακό ὅμως, χριστιανοί μου, εἶναι ὅτι ὁ λαός μας σήμερα, σεῖς οἱ χριστιανοί, οἱ περισσότεροι τουλάχιστον, δέν γνωρίζουν τά δόγματα τῆς πίστης μας. Ναί, ὁ λαός σήμερα δέν ξέρει τήν πίστη του. Δέν ξέρει νά πεῖ λίγα λόγια γιά τήν Ἁγία Τριάδα, τόν Θεό του, γιά τήν Θεοτόκο, πού ὁ λόγος γι᾽ Αὐτήν εἶναι ἡ κεφαλή ὅλων τῶν δογμάτων, ὅπως τό λέμε στούς Χαιρετισμούς, «χαῖρε τῶν δογμάτων αὐτοῦ (= τοῦ Χριστοῦ) τό κεφάλαιον». Δέν ξέρει ὁ λαός μας σήμερα γιά τά ἱερά Μυστήρια ἤ γιά νά πεῖ κάτι γιά τήν ζωή μετά τόν θάνατο, τί εἶναι ὁ γλυκός Παράδεισος καί τί εἶναι ἡ φρικτή κόλαση.
Προσωπικά τό θέμα αὐτό, τό ὅτι δηλαδή ὁ λαός μας εἶναι ἀκατήχητος στήν πίστη του, μέ θλίβει κατάκαρδα, ἀδελφοί χριστιανοί. Καί προσωπικά αἰσθάνομαι τόν ἑαυτό μου ὡς ἀποτυχημένο Ἐπίσκοπο· γιατί μία δεκαετία ὡς Ποιμενάρχης σας δέν σᾶς ἔδωσα οὔτε τά βασικά τῆς πίστης μας. Σᾶς ζητῶ συγγνώμη γι᾽ αὐτό, πού εἶναι τό πιό σοβαρό, ἀλλά θέλω, στό ἑξῆς τά κηρύγματά μου σέ σᾶς νά εἶναι σχετικά μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τά βιώματα τῆς πίστης αὐτῆς στήν ζωή καί τήν θεία λατρεία. Ὅ,τι δέν ἔκανα μέχρι τώρα στό σοβαρό αὐτό θέμα, θέλω νά τό κάνω ἀπό τώρα καί πέρα. Σᾶς ἀνακοινώνω ὅτι τήν περίοδο αὐτή γράφω τό Ἡμερολόγιο τοῦ ἐρχομένου ἔτους 2017 πού, σέ τύπο ἐρωταπαντήσεων, θά ἔχει ὅλη τήν πίστη μας. Ἀπό τώρα σᾶς τό λέω καί σᾶς παρακαλῶ νά τό πάρετε ὅταν ἐκδοθεῖ καί νά τό διαβάσετε. Γιατί πρέπει νά φροντίζω γιά σᾶς νά εἶστε δεδιδαγμένοι στήν πίστη μας, τήν ὄμορφη καί ζωντανή πίστη, αὐτή πού βγάζει ἁγίους.
5. Ναί, ΜΟΝΟ ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων βγάζει ἁγίους, ἀγαπητοί μου. Ἅγιοι ὑπάρχουν ΜΟΝΟ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτό πού σᾶς γράφω τώρα, χριστιανοί μου, εἶναι τό πιό δυνατό ἐπιχείρημα ὅτι ΜΟΝΟ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἀληθινή, γιατί ΜΟΝΟ Αὐτή ἔχει ἁγίους. Ἐνῶ οἱ Παπικοί, ἀπό τότε πού ἀποκόπηκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, ἔπαυσαν νά ἔχουν ἁγίους, ἁγίους μέ θαύματα καί μοσχοβολητά λείψανα. Ἄς μᾶς δείξουν οἱ Παπικοί ἕναν ἅγιο Νεκτάριο μετά τό Σχίσμα τους ἀπό τήν Ἐκκλησία. Οἱ σωστοί ἅγιοι τῶν Παπικῶν εἶναι οἱ πρίν ἀπό τό Σχίσμα (πρίν ἀπό τό 1054 μ.Χ.), πρίν ἀπό τόν χωρισμό τους ἀπό τήν Ἐκκλησία.
Ἔτσι εἶναι! Γιατί οἱ ἅγιοι εἴπαμε στό σημερινό κήρυγμα ἀναδεικνύονται μέ τήν ὀρθή πίστη καί μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σᾶς λέγω ἀκόμη. Ἀλλά ΜΟΝΟ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἔχει τήν ὀρθή πίστη – ἐνῶ οἱ Παπικοί ἔχουν πλάνες καί αἱρέσεις – καί ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πνέει καί αὐτή ΜΟΝΟ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἔρχεται στούς πιστούς με τά ἅγια Μυστήρια. Οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γι᾽ αὐτό καί δέν εἶναι ἐνεργά τά μυστήριά τους.
6. Αὐτά τά λίγα καί ἁπλᾶ ἤθελα νά σᾶς πῶ σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί, μέ ἀφορμή τούς πολλούς καί ἰδιαίτερα ἀγαπητούς ἁγίους, πού ἑορτάζουμε αὐτόν τόν μήνα καί σᾶς εὔχομαι νά ἁγιάσετε. Τό ἴδιο εὐχηθεῖτε καί σεῖς γιά μένα καί γιά ὅλους τούς ἱερεῖς. Δέν θέλουμε τίποτε ἄλλο. «Νά ἁγιάσεις παπᾶ μου», ἔλεγαν παλαιότερα οἱ χριστιανοί στόν παπᾶ τους! Θά ἁγιάσουμε ὅμως, ὅπως εἴπαμε, κρατώντας πρῶτα σταθερά τήν ὀρθόδοξη πίστη μας καί πράττοντες καλά ἔργα, πού ἀπορρέουν ἀπ᾽ αὐτήν τήν πίστη: Τήν ἄσκηση (τήν ἀσκητικότητα) γιά τόν ἑαυτό μας καί τήν ἐξάσκηση τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον.
Ἀλλά πρῶτα τήν πίστη μας. Καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι, χριστιανοί, καί σέ μαρτύριο γιά τήν πίστη μας. «Μαρτυρηθέντες διά τῆς πίστεως»!, μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος (Ἑβρ. 12,39). Καί προσοχή ἀπό αὐτούς πού θέλουν νά μπερδέψουν τήν πίστη μας μέ ἄλλα θρησκεύματα καί νά μᾶς τήν ἀλλοιώσουν. «Οἰκουμενισμός» λέγεται αὐτό. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη αἵρεση τῶν αἰώνων, γιατί ἔχει μέσα της ὅλες τίς αἱρέσεις. Γι᾽ αὐτό καί τόν Οἰκουμενισμό τόν λέμε «παναίρεση».
Μέ πολλές εὐχές
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
