Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, στην αυλή της Μεγαλόχαρης, ένα ίδιο απόγευμα παραμονής, ο Δημήτρης αρχηγός τιμητικής φρουράς.

Διηγήθηκε η Μεσολογγίτισσα Γεωργία Μωραΐτου: «Το έτος 1918 έπεσε θανατηφόρα γρίππη στο Μεσολόγγι. Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών, ο ένας μετά τον άλλον κολλούσαν γρίππη και μετά από λίγες μέρες πέθαιναν εξαντλημένοι. Καθημερινώς πέθαιναν 25-30 άτομα, τα οποία μετέφεραν με κάρα και τα έθαπταν χωρίς συνοδεία ιερέως.

Γύρω στὰ 1629-30 μ.Χ. καινούργια δοκιμασία ἔπληξε τὸ εὐλογημένο νησὶ τῆς Κέρκυρας. Ἀρρώστια μεταδοτικὴ καὶ θανατηφόρα, τὸ κτύπησε αὐτὴ τὴ φορὰ χωρὶς διακρίση καὶ ἔλεος. Ἦταν πανώλης (πανούκλα). 

Μια συγκλονιστική ομολογία φέρνει στο φως το BBC, από τον Ορθόδοξο ναό του Αγίου Δημητρίου στη Βηρυτό, ο οποίος υπέστη εκτεταμένες ζημιές από τις φονικές εκρήξεις, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 158 ανθρώπους. Τουλάχιστον έξι χιλιάδες είναι οι τραυματίες και 300.000 οι άστεγοι

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2001 – διηγείται ο Στυλιανός … – έπαθα ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο (θρομβωτικό) και το αριστερό χέρι και πόδι ήταν σε πλήρη ακινησία. Ο λόγος μου ήταν αργός και όχι σταθερός. Έμεινα στο Νοσοκομείο δέκα μέρες και ύστερα πήγα στο σπίτι. Κατά το τέλος Δεκεμβρίου του ιδίου έτους άρχισα να σηκώνωμαι και να κυκλοφορώ με μπαστούνι.

Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020 ξεκίνησαν κατά χιλιάδες να κινούνται προς όλο το μήκος των χερσαίων συνόρων μας μη νόμιμοι μετανάστες οδηγούμενοι από τις Τουρκικές αρχές. Οι Έλληνες συνοριοφύλακες από την πρώτη στιγμή βρισκόταν επί του ποταμού για να μπορέσουν να αναχαιτίσουν στην πρώτη γραμμή όλο αυτό το μεταναστευτικό κύμα.

Θά ἀναφερθῶ σέ ἕνα πρόσφατο θαυμαστό γεγονός πού συνέβη στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί σχετίζεται μέ τή θεία Λειτουργία.

Ως επισφράγιση των απειραρίθμων θαυμάτων της Κυρίας ημών Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής παραθέτουμε εδώ και το εξής θαύμα, το οποίο τελέσθηκε στην Ιερά Μονή της Λογγοβάρδας από την Ζωοδόχο Πηγή.

Στα Ἰωάννινα, κοντὰ στὸ ναὸ τῶν Ἅγιων Ἀναργύρων του Κάστρου μέσα στὸ κάστρο τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ, ἦταν τὸ μικρὸ Φθισιατρεῖο μὲ τοὺς ἑτοιμοθάνατους φυματικούς.

Ὁ Μακαριστὸς Μητροπολίτης Αὐγουστίνος Καντιώτης ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀξιοσέβαστους Ἀρχιερεῖς τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Διετέλεσε Μητροπολίτης Φλωρίνης καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν ἀνδρεία του καὶ τὴν παρρησία του νὰ ἐλέγχει τὰ κακῶς κείμενα ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ φροντίδα γιὰ τὴν πνευματικὴ κατάρτιση τοῦ ποιμνίου του. Ὁ λόγος τοῦ πάντα ζωντανός, πατερικὸς καὶ ἁπλοϊκὸς προσείλκυε καὶ ὠφελοῦσε πλήθη πιστῶν.