Η Ανάσταση του Χριστού είναι η μεγαλύτερη Νίκη όλων των αιώνων. Νίκη κατά της αμαρτίας, του θανάτου, του διαβόλου, του κόσμου...Είναι μία νίκη που συνεχίζεται μέσα στην Ιστορία, κάθε φορά που βγαίνει το Άγιο Φως στον Πανάγιο Τάφο του Χριστού μας στα Ιεροσόλυμα. Ασφαλώς και δεν το ανάβει ανθρώπινο χέρι αυτό το Φως, διότι μόλις ανάψει μέσα στο Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, ανάβει συγχρόνως και στα καντήλια έξω από μόνο του, ανάβει και άλλες φορές και αλλού. Το παράδοξο είναι ότι εβραίοι και μουσουλμάνοι που κάθε χρόνο βλέπουν το θαύμα της Ορθοδοξίας, αλλά και οι ετερόδοξοι Χριστιανοί, δεν πιστεύουν και δεν ομολογούν. Τι κρίμα! Αστυνομικοί που ερευνούν τον εισερχόμενο Πατριάρχη, τελικά δεν παραδέχονται και δεν αναγνωρίζουν τον θρίαμβο και την υπεροχή της Ορθοδοξίας. "Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς..." Εκείνο όμως που είναι χαρακτηριστικό και συνεχιζόμενο αναστάσιμο θαύμα είναι η συνεχής ροή θαυμάτων μέσα στον κόσμο και στα μουσουλμανικά ακόμη κράτη, τα οποία αυτή τη στιγμή εκφράζουν το πνεύμα του αντιχρίστου. Τα είδαμε και τα θαυμάσαμε στην Αίγυπτο και τη Συρία και αλλού. Ακόμη κάνει τρομερή εντύπωση όχι μόνο το γεγονός των εξωτερικών θαυμάτων, αλλά και οι πνευματικές μεταμορφώσεις και ψυχικές νεκραναστάσεις. Άνθρωποι βουτηγμένοι στο βούρκο της αμαρτίας, στα σκοτάδια του υποκόσμου, στους ψεύτικους κόσμους των ναρκωτικών, χαμένοι στις ατραπούς των αιρέσεων, παραδομένοι στα πάθη και στην άγνοια, γνωρίζουν τον Αναστημένο Χριστό και ανασταίνονται και αυτοί από τα νεκρά έργα της αμαρτίας στην πρώτη ανάσταση της μετανοίας. Κάποτε στην Τηλεόραση παρουσίασαν ένα νέο, τον Λάμπρο, που μόλις είχε απεξαρτηθεί από βαριά ναρκωτικά. Τον ρώτησαν πως και τι .. Και είπε πεντακάθαρα το παληκάρι, ότι ο Χριστός με ελευθέρωσε. Μπήκα μέσα στην Εκκλησία Μ. Παρασκευή, γονάτισα στο Σταυρό και φώναξα βρισκόμενος σε τέλεια απόγνωση και αγωνία: ¨Αν υπάρχεις, Χριστέ, και είσαι Αληθινός, σώσε με! Και μ΄ έσωσε. Βγήκα έξω και είδα τον κόσμο αλλοιώτικα. Από τότε πίστεψα και δεν ξανάβαλα στο σώμα μου καμιά ουσία". Προσπαθούσαν οι τηλεπαρουσιάστριες να πούνε για κέντρα και προγράμματα αποτοξίνωσης, αλλά ο Λάμπρος επέμενε πανηγυρικά και αναστάσιμα: "Ο Χριστός με έσωσε και με έκανε καλά". Κι ένα τελευταίο: επί κομμουνισμού στη Ρωσία δύο ώρες προσπαθούσε άθεος ομιλητής να καταρρίψει την Ανάσταση του Χριστού σε ένα πολυπληθές, αλλά αναγκασμένο και φοβισμένο ακροατήριο. Μόλις τέλειωσε ζήτησε να εκφρασθούν και οι ακροατές του. Κανένας! Μόνο ένας γεροντάκος ζήτησε το λόγο: "Ένα λεπτό μόνο θέλω, δύο λόγια μόνο θα πω". Ανέβηκε στο βήμα του ομιλητή και με όση δύναμη είχε στα γερασμένα πνευμόνια του φώναξε στα ρώσικα το "Χριστός Ανέστη" (Χριστός Βοσκρές) και τραντάχτηκε αμέσως η αίθουσα από ένα μυριόστομο Αληθώς Ανέστη (Βοϊστινου Βοσκρές) που είπε όλος ο Κόσμος από κάτω. Συμπέρασμα: Ιησούς Χριστός νικά, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν!
