Α´. Μικρή εἰσαγωγή
—Μήπως εἶναι κάποιος ἐδῶ πού δέν ἀγαπᾶ τά ταξίδια;
—Ωστε ὅλοι τά ἀγαπᾶτε! ῞Ομως ἐγώ ἐπιμένω. Μήπως κάποιος ζαλίζεται, φοβᾶται, κουράζεται, ὅταν ταξιδεύει ἤ εἶναι βιαστικός;
—Κανένας! Γιά νά μοῦ πεῖτε· Μέ πόσα χιλιόμετρα τήν ὥρα ταξιδεύετε;
—80 ὥς 100 χιλιόμετρα τήν ὥρα. ῎Αν σᾶς πῶ ὅτι ἐμεῖς θά ἀναπτύξουμε ταχύτητα 900.000 - 2.160.000
χλμ. τήν ὥρα!!
—Σᾶς ἔπιασε ἴλιγγος! Καί ὅμως! Τό διαστημόπλοιό μας μέ τέτοιες ταχύτητες ταξιδεύει! Εἶναι ἡ γῆ!
Καθισμένοι στίς καρέκλες μας λοιπόν! Νά τρέχει ἡ γῆ τά ἑκατομμύρια χιλιόμετρά της τήν ὥρα, καί μεῖς μέ τά φτερά τοῦ νοῦ (καί λίγη φαντασία) νά πετᾶμε, νά κοιτᾶμε, νά πέφτουμε ἀπό θαυμασμό σέ θαυμασμό, ἀπό ἔκπληξη σέ ἔκπληξη μπροστά στό μεγάλο θαῦμα τοῦ Δημιουργοῦ μας!
Στό ταξίδι μας ὅμως, θά βάλουμε πρόγραμμα· πέντε λεπτά στό διάστημα, πέντε ὥς τό βυθό τῆς θάλασσας καί πέντε στήν ὄμορφη γῆ. ᾿Εκτός ἄν βροῦμε καθυστέρηση!...

Β´. ᾿Αντί γιά διήγηση
Ταξίδι 1ο· ῾Η ἐκτόξευση τοῦ διαστημοπλοίου ἀρχίζει· 10, 9, 8...0!
Πώ!! Τί ἀσύλληπτο μεγαλεῖο! Σέ κάθε «τάκ» τοῦ ρολογιοῦ (ἕνα δευτερόλεπτο) ἔχουμε διανύσει 30 χιλιόμετρα γύρω ἀπό τόν ἥλιο, 250 χιλιόμετρα γύρω ἀπό τό κέντρο τοῦ Γαλαξία μας, 600 χιλιόμετρα μέ ὁλόκληρο τό Γαλαξία πρός τόν ἀστερισμό τοῦ Αἰγόκερω! Βάλτε 14 διαφορετικές κινήσεις πού κάνει ἡ γῆ!! Τί λέτε; Θά μᾶς φτάσει αὐτή ἡ ταχύτητα γιά νά διανύσουμε σέ 5 λεπτά ὅλο τό γνωστό σύμπαν;
—Δέ μᾶς φτάνουν! ᾿Αφοῦ, γιά νά γίνει αὐτό, χρειάζονται 35 δισεκατομμύρια ἔτη φωτός! Καί τό κάθε ἔτος φωτός ἀντιστοιχεῖ μέ 300.000 χιλιόμετρα τό δευτερόλεπτο! Αὐτό σημαίνει, ὅτι, ἄν κάναμε τό ταξίδι μας μέ ἀεροπλάνο, θά χρειαζόμαστε 70 δισεκατομμύρια χρόνια!!! (Μᾶς πληροφορεῖ ὁ Χάμπλ).
Καί ὅμως, σέ 5 λεπτά ἐμεῖς θά δοῦμε πολλά!. Δυσαρίθμητα ἀστέρια καί πέρα ἀπ᾿ τ᾿ ἀστέρια, τίς φωτεινές αὐτές σπιθίτσες τοῦ οὐρανοῦ, πού ὀμορφαίνουν τίς νύχτες μας! Καταπληκτικοί ἀριθμοί!...
Μόνο ὁ δικός μας Γαλαξίας ἔχει ἕνα τρισεκατομμύριο ἀστέρια. Τί νά ποῦμε γιά ὅλους τούς ἄλλους γνωστούς Γαλαξίες! ῾Υπολογίζονται σέ πολλά δισεκατομμύρια! Καί ὁ καθένας ἔχει ἀπό 100 καί πλέον δισεκατομμύρια ἀστέρια καί ἥλιους!...
Νά ποῦμε γιά μεγέθη; ῾Ο ἥλιος μας, πού εἶναι ἀπό τούς πιό μικρούς, ἔχει μέγεθος 1.300.000 φορές μεγαλύτερο ἀπό τή γῆ! Φαντασθεῖτε τώρα ἀστέρια 200 ἑκατομμύρια φορές λαμπρότερα ἀπό τόν ἥλιο καί μέ 2.000 φορές μεγαλύτερη διάμετρο! Γίγαντες καί ὑπεργίγαντες!...
Καί τό πολύ θαυμαστό εἶναι, ὅτι τά ὀγκώδη αὐτά καί ἀναρίθμητα ἀστέρια συνεχῶς κινοῦνται μέσα στό σύμπαν μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς τήν παραμικρή ἐκτροπή ἀπό τήν τροχιά, πού τούς ὅρισε ἡ σοφία τοῦ Δημιουργοῦ τους. Καμμία σύγκρουση ἤ καραμπόλα. Καμμία τροχαία παράβαση. ῞Ολα ἐναρμονισμένα ἀπό τό Σοφό Νοῦ.
᾿Αλλά καί φωτοωκεανός τό σύμπαν! Τά δυσαρίθμητα ἀστέρια πού διαφέρουν σέ μέγεθος καί κίνηση, διαφέρουν καί στούς χρωματισμούς! Γαλάζια, γαλαζοπράσινα, λευκά, λευκοκίτρινα, κόκκινα, πορτοκαλιά! Μοναδικό φωτόραμα!
Τρομακτικοί εἶναι καί οἱ βαθμοί τῆς θερμοκρασίας καί ἀκτινοβολίας! ῾Υπάρχουν ἀστέρια, πού ἔχουν ἀκτινοβολία 100 ἑκατομμύρια φορές μεγαλύτερη ἀπό τόν ἥλιο! Καί ἡ θερμοκρασία τους φθάνει καί μέχρι τούς 100.0000 ἐξωτερικά καί δεκάδες ἑκατομμύρια ἐσωτερικά!...
Ταξίδι 2ο· Καί τώρα γρήγορα στό σκάφανδρό μας! Πᾶμε γιά τό βυθό! Τί;! Φοβᾶσθε; Δέν τό πιστεύω!
Πρίν βυθισθοῦμε, ἄς ἀπολαύσουμε τή γαλάζια ἀπεραντοσύνη τῆς θάλασσας! Πόσες φορές μεγαλύτερη ἀπό τή στεριά;
—Τρεῖς! «Αὐτή εἶναι ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καί εὐρύχωρη! ᾿Εκεῖ ἀμέτρητα ψάρια! Ζῶα μεγάλα καί μικρά!... ᾿Εκεῖ πλοῖα τή διασχίζουν ταξιδεύοντας· καί σάν θαλασσινός δράκοντας περιπαίζει τούς θυμούς της κάθε θαλάσσιο κῆτος...»! (Ψαλ. 103ος 25-26). ῎Ομορφη θάλασσα, μέ τά τόσα σου χρώματα κάτω ἀπ᾿ τόν ἥλιο! Τίς ἀκτές σου καί τά δαντελωτά ἀκρογιάλια, πού δροσίζεις τά καλοκαίρια μας!
῎Ομορφη θάλασσα, πόσα θαύματα καί πόσα μυστήρια κρύβεις!...
᾿Αλλά φθάνουμε στό βυθό! Τί φαντασμαγορία! Τί θαῦμα! Ποῦ βρέθηκε σέ τόσο βάθος φῶς!; Μέ τί ἀέρα ζοῦν πληθυσμοί σ᾿ αὐτό τό βάθος!...
«Μεγαλειώδη τά ἔργα Σου, Κύριε»! «Πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας»! Δάση πού σαλεύουν μέσα σέ παραμυθένιους φωτισμούς! Κάμποι καί λιβάδια μέ χίλια δυό παράξενα φυτά καί λουλούδια. Χρώματα καί σχήματα! ῞Ενα θαῦμα στά ἀχόρταστα μάτια μας!...
Τά χιλιάδες εἴδη τῶν ἰθαγενῶν κατοίκων της, ψάρια, ὄστρακα ποικιλίχρωμα, πολύποδα καί ἀκόκκαλα παράξενα ζωάκια· ἀπό τήν τόση δά γαριδούλα ὥς τή φοβερή φάλαινα καί τόν καρχαρία μέ τά 200 σουβλερά δόντια· ἕνας κόσμος σιωπηλός, ἀεικίνητος καί θαυμαστός! ᾿Αμύθητοι θησαυροί! ᾿Εκεῖ κάτω.
Κοράλλια καί πορφύρες! Καί τό δάκρυ ἀκόμη τοῦ ὄστρακου νά γίνεται μαργαριτάρι!...
᾿Αλλ᾿ ἄς ἀφήσουμε ὅλα αὐτά τά φανταστικά καί ἄς σταθοῦμε γιά λίγο στά φύκια! Μᾶς ἐνοχλοῦν ὅταν τό κῦμα τά φέρνει ὥς τ᾿ ἀκρογιάλι. Αὐτά ὅμως εἶναι οἱ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ βυθοῦ καί τῆς θάλασσας!
᾿Εκπληκτική ἡ προσφορά τους!
῝ Πλουτίζουν τά νερά τῆς θάλασσας μέ τό ἀπαραίτητο ὀξυγόνο!
῝ ᾿Αποτελοῦν θαυμάσια τροφή τοῦ ὑδρόβιου πληθυσμοῦ!
῝ Παράγουν πετρέλαιο! (Κάποια εἴδη φυκιῶν, ὅταν πεθαίνουν, ἀπολιθώνονται. Καταλαβαίνετε μέσα στούς αἰῶνες τί δυσμέτρητα τετραγωνικά χιλιόμετρα ἀπολιθωμένους βράχους ἔχουν σχηματίσει! ᾿Απ᾿ αὐτούς βγάζουν πετρέλαιο!)
Τί κρίμα, νά μή μᾶς φθάνει ἡ ὥρα νά συνεχίσουμε τό ὑποβρύχιο ταξίδι μας! Νά ποῦμε μιά σιωπηλή κουβεντούλα μέ τά χιλιάδες εἴδη ψαριῶν! Καί θά παραπονεθεῖ ἡ φάλαινα πού δέ μιλήσαμε γιά τά παράξενα δόντια της καί γιά τό στομάχι της, πού χρειάζεται 1.000 κιλά γαριδάκια γιά νά χορτάσει!...
᾿Ανάδυση!... Βγαίνουμε!
Ταξίδι 3ο
῾Η γῆ! Τί εἶναι ἡ γῆ μέσα στό σύμπαν; ῞Οσο ἕνας μικρός κόκκος ἄμμου τῆς ἀπέραντης θάλασσας! Καί ὅμως! ῎Εχει τό μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον καί ἀπό τά πιό ἐντυπωσιακά ἀστέρια! Εἶναι ἡ κατοικία τοῦ ἀνθρώπου. Γι᾿ αὐτόν τήν κατασκεύασε καί τή στόλισε θαυμαστά ὁ Θεός! Γιά χάρη του δημιούργησε ὅλο τό σύμπαν! ῎Εκρυψε μέσα της δυνάμεις ἀνεξήγητες (ἕλξη, βαρύτητα, δύναμη τῆς καρποφορίας κ.λπ.)! Τήν περιτύλιξε μέ τήν ἀτμόσφαιρα! Τήν ἔλουσε στό φῶς! Τήν ἔζωσε μέ τά νερά! Τή στόλισε μέ κάθε εἴδους ὑλική ὀμορφιά! Θάλασσες, βουνά, λίμνες, ποτάμια, κάμπους, λιβάδια! Αὐτά τά θαυμαστά ἐργοστάσια, τά δένδρα! Φυτά; 500 χιλιάδες εἴδη! Ξέχωρα οἱ παραλλαγές σέ κάθε εἶδος! Ξέρετε πόσα εἴδη σταφυλιῶν ἔχουμε;
—8.000 εἴδη! ῎Εντομα; 600.000 εἴδη! Καί ὅλα τόσο χρήσιμα στή φύση καί στόν ἄνθρωπο! Τρία ἕως τέσσερα ἑκατομμύρια εἴδη ζώων πάνω στή γῆ! ᾿Από τό βασιλιά - λιοντάρι καί τόν ἐλέφαντα μέχρι τό ἀδιόρατο ζουζουνάκι!
᾿Αλλά, καί αὐτός ὁ θαυμαστός κόσμος τῶν πουλιῶν! Οἱ πρῶτοι δάσκαλοι τοῦ ἀνθρώπου στό πέταγμα!
Ποιοί ἦταν οἱ πρῶτοι μαθητές τους;
—῾Ο Δαίδαλος καί ὁ ῎Ικαρος! ῎Αν μπορούσαμε νά συγκεντρώσουμε μέσα σέ ἕναν κῆπο καί μόνο ἕνα ἀπό κάθε εἶδος τῶν πουλιῶν τῆς γῆς, θά βρισκόμαστε μπροστά σέ μιά ἀσύλληπτη ὀμορφιά, ματιῶν, αὐτιῶν, νοῦ καί καρδιᾶς μας!
Νά ἀναφερθοῦμε καί στούς ἀδιόρατους ἐκείνους μικροοργανισμούς (μικρόβια, κ.λπ.).
Μά ἡ προθεσμία τοῦ ταξιδιοῦ μας τελείωσε! Καί ἀφήσαμε τά λουλούδια! Αὐτή τήν ποικιλόμορφη ζωγραφιά! ᾿Εκεῖ εἶναι πού δέν ὑπάρχει μετρημός! Σχήματα, σχέδια, μεγέθη, χρώματα, ἀρώματα!
Καί οἱ καρποί; ῎Αλλο θαῦμα! ᾿Εδῶ ἔχουμε μαζί μέ ὅλα τ᾿ ἄλλα καί τίς ἀπίθανες... γεύσεις! Καμμία δέν εἶναι ἴδια μέ τήν ἄλλη! Τί θαυμαστό! ῞Ολα νά τρέφονται ἀπό τήν ἴδια γῆ, ἥλιο, ἀέρα, καί χάρη σ᾿ ἕνα μικρό σποράκι νά ξεπετιέται ἄλλο εἶδος δένδρου, φυτοῦ, λουλουδιοῦ, καρποῦ! ῎Αλλο ὕψος, σχῆμα, μέγεθος, χρῶμα, γεύση!
῾Η φύση. Τό βιβλίο τῆς σοφίας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ!
Τί κρίμα, νά τελειώνει τό ὄμορφο αὐτό ταξίδι!

Γ´. ᾿Από τήν ᾿Ορθόδοξη πίστη μας·
Καί τώρα πού ξαναγυρίσαμε θέλω νά σᾶς ρωτήσω· ᾿Εσεῖς ξέρετε τήν ἱστορία τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου;
—᾿Αρκετά πράγματα ξέρετε. Πρίν, λοιπόν, δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος, στήν ἀπέραντη θέση του ὑπῆρχε ἕνα σκοτεινό χάος! Σκοτάδι καί σιωπή βασίλευε. ῾Ο Θεός ὅμως, πού εἶναι ἡ Ζωή, ἀποφάσισε νά γιομίσει μέ ζωή τό χάος αὐτό! Τό «τίποτα», τό «μηδέν», νά τό κάνει «σύμπαν»! Κόσμο ζωῆς! Νά χύσει μέσα σ᾿ αὐτόν τήν ἀγάπη Του! Τί τοῦ ἔλειπε γιά νά ἐπιτύχει αὐτό τό ἀδιανόητο θαῦμα; ῾Η σοφία; ῾Η παντοδυναμία; ῾Η θέλησή Του μόνο ἔφτανε! «Εἶπε καί ἐγενήθησαν... ἐνετείλατο καί ἐκτίσθησαν». Σέ ἕξι μέρες λοιπόν (μεγάλα χρονικά διαστήματα ἦταν οἱ μέρες τῆς Δημιουργίας) ἔκτισε τόν πανόμορφο κόσμο! Ξέρετε μέ ποιά σειρά;
—Πρῶτα ἔφτιαξε τήν ὑλική μάζα. ᾿Εδῶ ἀρχίζει ὁ χρόνος. Στή συνέχεια·
Τήν 1η μέρα· «εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καί ἐγένετο φῶς»!
Τή 2η μέρα· ἔφτιαξε τό «στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ».
Τήν 3η μέρα· τή στεριά καί τή θάλασσα.
Τήν 4η μέρα· τό φυτικό βασίλειο.
Τήν 5η μέρα· τ᾿ ἀστέρια.
Τήν 6η μέρα· τό ζωικό βασίλειο καί τόν ἄνθρωπο.
Τό πρῶτο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἡ Γένεση, γραμμένο ἀπό τόν Μωϋσῆ ἐδῶ καί 3.500 περίπου χρόνια, μᾶς δίνει αὐτές τίς πληροφορίες. Καί ἔρχεται ἡ ἐξέλιξη τῆς ἐπιστήμης τοῦ 20οῦ αἰώνα νά συμφωνήσει ἀπόλυτα μέ τήν ῾Αγία Γραφή. Σπανίως τυχαίνει ν᾿ἀκούσουμε καί κάποια ἀντίθετη ἄποψη.
῎Εχετε ἀκούσει καί σεῖς;
—᾿Αστεῖο! ῞Οτι ὅλος αὐτός ὁ θαυμάσιος κόσμος ἔγινε μόνος του! Στήν τύχη, ὅπως λένε! Πῶς τό βρίσκετε ἐσεῖς αὐτό;
—Καί βέβαια ἀδύνατο! ᾿Ανόητη καί ἀδιανόητη μιά τέτοια ἄποψη! Οὔτε γιά ἀστεῖο δέ στέκει! Σάν νά λέγαμε ὅτι αὐτή ἡ πολυκατοικία ἤ τό Ι.Χ. αὐτοκίνητό μας ἤ τό ὡρολόι σας ἔγινε μόνο του!!! ᾿Αλλά, ἄς μή σταθοῦμε περισσότερο σ᾿ αὐτές τίς ἀφέλειες. Κανένας μεγάλος ἐπιστήμονας καί λογικός ἄνθρωπος δέν ὑποστήριξε ποτέ κάτι τέτοιο! ῎Η ἐχθρός τῆς πίστεώς μας εἶναι ἤ τόν ἔξυπνο θέλει νά κάνει.
Στό βιβλίο «Γένεσις» διαβάζουμε καί κάτι ἄλλο γιά τή δημιουργία τοῦ κόσμου. Κάθε ἔργο πού ἔκανε ὁ Θεός τό παρατηροῦσε πρῶτα ἄν εἶναι «καλόν». «...καί εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν» καί ἔπειτα προχωροῦσε στό ἔργο τῆς ἄλλης ἡμέρας. ῞Ωσπου στό τέλος εἶδε ὅτι τό κάθε ἔργο Του ἦταν «καλόν λίαν» (ἐντελῶς καλό) καί ἔτσι τήν ἑβδόμη ἡμέρα ἀνεπαύθη.

Δ´. Επεξεργασία
᾿Εάν περιφρονοῦμε τά ἔργα τοῦ Δημιουργοῦ πού ἔφτιαξε γιά μᾶς, ἑπόμενο εἶναι καί νά μήν τά ἀγαπᾶμε. Νά μήν τά φροντίζουμε. Νά τούς φερόμαστε βάναυσα! Καί τά ἀποτελέσματα;
—Τά ξέρουμε ὅλοι! Καυσαέρια, ρύπανση, τρύπα στό ὄζον! Πυρκαϊές στά δάση, πλημμύρες, χέρσα χωράφια, μολυσμένες τροφές, ἀρρώστιες, καί ποῦ εἴμαστε ἀκόμα!... Καί ὅμως! ῾Η φύση εἶναι τό σπίτι παλάτι μας στή γῆ! Παράδεισο τήν ἔφτιαξε ὁ Θεός - Πατέρας μας.
—῎Εχουμε ὑποχρεώσεις ἀπέναντι στό ἀνεκτίμητο αὐτό δῶρο τοῦ Θεοῦ;
—Ξέρετε ποιά ἐντολή ἔδωσε ὁ Θεός στόν ᾿Αδάμ καί τήν Εὔα, ὅταν τούς ἔβαλε μέσα στόν Παράδεισο;
—«Φυλάσσειν καί ἐργάζεσθαι αὐτόν»!
Εἴμαστε λοιπόν ὑπεύθυνοι. ᾿Από μᾶς ἐξαρτᾶται ἡ διατήρηση τῆς ὀμορφιᾶς τοῦ ὄμορφου κόσμου μας!
(Καί «κόσμος» θά πεῖ «στολίδι»)!
Σύνθημα:
Σέβομαι τήν ὄμορφη φύση καί ἀνυμνῶ τόν Πάνσοφο Δημιουργό.

Παιχνίδι:
Οδηγίες παιχνιδιού ΑΒΓΔ
1) Ετοιμάζουμε όσες αλφαβήτες θέλουμε και κόβουμε τα γράμματα σε πακετάκια η κάθε
αλφαβήτα χωριστά.
2) Χωρίζουμε τα παιδιά σε 2, 3… ομάδες (όσα και τα πακέτα γραμμάτων που έχουμε) και δίνουμε
σε κάθε ομάδα ένα πακετάκι (τα γράμματα είναι ανακατεμένα, π.χ. Β, Ψ, Κ, Η κλπ)
*Αν τα παιδιά είναι λίγα και μας περισσεύουν πακετάκια, δίνουμε 2 πακέτα σε κάθε ομάδα
3) Ζητάμε από τις ομάδες να μας σχηματίσουν μία λέξη (π.χ. ΣΥΝΘΗΜΑ, ΤΡΑΠΕΖΙ κλπ). Κερδίζει η
ομάδα που θα σχηματίσει πρώτη τη λέξη.
4) Το παιχνίδι επαναλαμβάνεται ανάλογα με το ενδιαφέρον των παιδιών.

 ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα