Α´. Μικρή εἰσαγωγή

α) Μεγάλα γεγονότα περίμεναν τήν Αἴγυπτο! ῾Ο ἐρχομός τοῦ Μωυσῆ, θά τήν ἀναστάτωνε ἀπ᾿ ἄκρη σ᾿ ἄκρη. Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονται να  φύγουν.
Το πείσμα του Φαραώ όμως δεν τους αφήνει... Γι' αυτό ο Θεός επέτρεψε κάποιες τιμωρίες στους Αιγυπτίους.
᾿Αποφάσισε τέλος, νά ὑποχωρήσει ὁ  Τύραννος!
῞Ως τώρα κρατοῦσε ἐγωιστικά τήν ἄμυνά του. Τί δύναμη μπορεῖ νά ἔχει ὁ Θεός ἑνός σκλάβου λαοῦ; ἔλεγε περιφρονητικά. ᾿Ενῶ, ὁ πρᾶος Μωυσῆς εἶχε πολύ προσπαθήσει νά τοῦ φέρει τή σκέψη πρός τόν Δυνατό Θεό, καί νά γλυτώσει ἡ Χώρα του ἀπό τόσα  δεινά.
—Φύγετε! φύγετε! φωνάζει τώρα! Καί ὁ λαός, ὕστερα ἀπό τετρακόσια τριάντα  χρόνια ξεκινᾶ μέ χαρά γιά τή γῆ πού ὁ Θεός ἔταξε στούς προγόνους του. Μ᾿ αὐτή τήν ῾Ιστορία θ᾿ ἀσχοληθοῦμε σήμερα. Τήν «῎Εξοδο», ὅπως λέγεται, τῶν ᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν  Αἴγυπτο.

῾Η «῎Εξοδος» (᾿Εξ. ιγ´ ιε´)
α) Μεγαλειῶδες ξεκίνημα! ῾Ο Μωυσῆς εἶναι τώρα ὁ ἄνθρωπος πού τούς μεταφέρει τίς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ. ῾Ο θεοκίνητος ὁδηγός τους «Καί ἐλάλησε Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, κατά πάντα ὅσα ἐνετείλατο Κύριος...»).
Κρατάει στά χέρια του τά ὀστά τοῦ προπάτορά τους ᾿Ιωσήφ γιά νά τά μεταφέρει στήν πατρική γῆ. ῞Ολοι τόν ἀκολουθοῦν μέ ὕμνους καί δοξολογίες στόν Κύριο. Εἶναι ὁ λαός τοῦ  Θεοῦ! Σέ Κεῖνον ἐμπιστεύεται τήν πορεία του μέσα στό ἄγνωστο. Καί νά τό πρῶτο δεῖγμα τῆς θεϊκῆς παρουσίας! «῾Ο δέ Θεός ἡγεῖτο αὐτῶν»! Πήγαινε μπροστά ῾Οδηγός  τους,  στήλη  νεφέλης, φωτεινῆς τή νύχτα, σκιερῆς καί δροσερῆς τήν ἡμέρα. Τούς ἔχει κι ὅλας ὁδηγήσει μπροστά στήν ᾿Ερυθρά θάλασσα!
β) ᾿Αλλά! Τί εἶναι αὐτό πού τούς ταράζει  ξαφνικά;
- Οἱ Αἰγύπτιοι! Μᾶς κυνηγοῦν οἱ Αἰγύπτιοι. Σύννεφο ἡ σκόνη ἀπ᾿ τό ποδοβολητό στρατοῦ καί ἱππικοῦ! Κρότοι ἀπό τ᾿ ἅρματα! ῎Αγρια ἀστράφτουν στόν ἥλιο τά ὅπλα τους! ῾Ορμή ἄγριων θηρίων κατά πάνω τους!Τί ἔχει συμβεῖ; ῾Ο Φαραώ ἄλλαξε γνώμη καί θέλει νά τούς γυρίσει πίσω!...
Τί θά κάνουν τώρα; Τρομάζουν! Φωνάζουν! Χαμός στόν καταυλισμό! Μά νά! Κάποιος μιλάει.
 

«Εἶπε δέ Μωυσῆς πρός τό λαό»· —῎Εχετε θάρρος. Μήν  τρομοκρατεῖσθε.  Σταθεῖτε  γενναῖοι. Καί θά δεῖτε, πῶς θά μᾶς σώσει σήμερα ὁ Κύριος! Τούς Αἰγυπτίους πού  μᾶς  κυνηγοῦν, δέν θά τούς ξαναδεῖτε. ῾Ο Κύριος θά μᾶς ὑπερασπιστεῖ.  ῾Ησυχᾶστε»!
Καί στάθηκε ὁ Μωυσῆς σέ θέση πού νά τόν βλέπουν ὅλοι, ὄρθιος καί ἀκίνητος. ῎Αγαλμα, λές! Καί μέ κλειστά τά χείλη! Μόνο τά μάτια εἶχε ὑψωμένα στόν οὐρανό! Κανείς δέν ἄκουσε τή μυστική προσευχή, πού συγκλόνιζε τήν καρδιά του. Μόνον ᾿Εκεῖνος, πού Μόνος ἀκούει τίς ἀμίλητες προσευχές τῶν παιδιῶν Του.
Καί εἶπε στό Μωυσῆ ὁ  Καρδιογνώστης.
- «Τί βοᾷς πρός με»; Τί μοῦ ζητᾶς μέ τόση δύναμη φωνῆς! Δῶσε ἐντολή στό λαό νά προχωρήσει! Σήκωσε τό ραβδί σου καί χτύπα τή θάλασσα πού σᾶς φράζει τό  δρόμο.  Καί  δρόμος σας, θά γίνει ἡ θάλασσα!
γ) Κι ἀμέσως, ἡ φωτεινή στήλη πού τούς ὁδηγοῦσε, πῆγε καί στήθηκε ἀνάμεσα στά δύο στρατόπεδα. ῾Η μεριά της πρός τούς Αἰγυπτίους στέλνει σκοτάδι βαθύ· κατασκότεινη νύχτα! Τούς ἀκινητοποιεῖ! ῾Η μεριά της πρός τούς ᾿Ισραηλίτες, χύνει φῶς! ῾Ολόλαμπρη μέρα! ῾Ο Μωυσῆς ὑψώνει τό χέρι καί μέ τό ραβδί του χτυπᾶ τά νερά. Τί θαῦμα! ῾Η θάλασσα, σχίσθηκε στά δύο! Τά νερά της τραβιοῦνται καί ὑψώνονται δεξιά - ἀριστερά σέ ὑδάτινα τείχη. ῾Ο πυθμένας τῆς θάλασσας φάνηκε κι ἔγινε δρόμος πλατύς καί μακρύς, 8-10 χιλιόμετρα! ᾿Αέρας φυσάει καί στεγνώνει τό δρόμο. ῾Ο λαός, σπρωγμένος ἀπό μιά δύναμη ἐσωτερική, ὁρμᾶ, προχωρεῖ καί περνᾶ, ψέλνοντας ὕμνους στόν  Κύριο! Θαλασσινό  περιβόλι  τοῦ βυθοῦ,  ἔμοιαζε ὁ δρόμος πού περνοῦσαν· μᾶς πληροφορεῖ τό βιβλίο «Σοφία Σολομῶντος»! Χλοερό καί πανέμορφο! Κοντεύουν νά περάσουν ὅλοι.
δ) Καί νά πού τώρα, διαλύεται τό σκοτάδι στό στρατόπεδο τοῦ  Φαραώ.
- ᾿Εμπρός! ἐπάνω τους! ἀκούγεται ἡ φωνή του! ῾Ορμῆστε, καταδιῶξτε τους. ῎Αλογα καί ἅρματα ὁρμοῦν στόν ὄμορφο ἐκεῖνο δρόμο. Οἱ λόγχες ἀστράφτουν. Τρέχουν! Σέ λίγο τούς φθάνουν· θά βρίσκονται στά χέρια τους καί πάλι αἰχμάλωτοι, οἱ  ᾿Ισραηλίτες!
Φυσοῦν ἐκδίκηση καί χαλασμό οἱ διῶκτες, ὅταν ξάφνου, ἐκτυφλωτική ξαστράφτει μπρός τους ἡ νεφέλη, σάν μάτι τοῦ Θεοῦ! Ταράζονται! Τρόμος καί φόβος τούς συγκλονίζει! Τέτοια ταραχή, πού μπερδεύονται τ᾿ ἅρματα, οἱ ἄξονες, καί πέφτουν ὁ ἕνας ἐπάνω στόν   ἄλλο!
- «Φύγωμεν»! φωνάζουν. Μακριά ἀπό τούς ᾿Ισραηλίτες· γιατί ὁ ῎Ιδιος ὁ Θεός μᾶς πολεμᾶ γιά χάρη τους!... Καί ὁ Μωυσῆς, μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ξαναχτυπᾶ τή θάλασσα. Τότε ἔγινε τό μεγάλο κακό! Τά ὑψωμένα στά πλάγια τοῦ δρόμου νερά ξεσποῦν ἀπότομα, πέφτουν μέ ὁρμή, καί σκεπάζουν ἀφρισμένα τό θαλάσσιο ἐκεῖνο δρόμο! Θάβουν καί πνίγουν ἅρματα καί ἁρματηλάτες, ἄλογα καί ἀναβάτες τοῦ Φαραώ! Κανείς δέν ἐγλύτωσε. ῾Ο Κύριος, εἶχε ἀμείψει τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τοῦ δούλου του Μωυσῆ. Εἶχε σώσει καί πάλι μέ θαῦμα τό λαό Του! Καί  ἡ  ψυχή τοῦ  λαοῦ,  πλημμυρᾶ  ἀπό θαυμασμό καί  δοξολογία  στόν  Κύριο!  Θαυμασμό   καί ἐμπιστοσύνη στόν ἐκλεκτό Του δοῦλο Μωυσῆ, πού τοῦ ἐχάρισε ᾿Αρχηγό!
ε) ῾Ο ρόλος, ὅμως τοῦ Θεοσεβοῦς Μωυσῆ, σάν ἀρχηγοῦ λαοῦ δέν ἐτελείωσε. Πρέπει νά  τούς διδάξει καί τήν εὐγνωμοσύνη πρός τόν Σωτήρα τους Κύριο. Γι᾿ αὐτό τώρα ἡ προσευχή του δέν γίνεται μέ χείλη κλειστά. Δέν βοᾶ τήν εὐχαριστία του πρός τόν Θεό του ἀλάλητα. Τώρα ξεσπᾶ σέ ὕμνο νικητήριας δοξολογίας, πού μόνος του, σάν θεόπνευστος ποιητής, συνθέτει.  Εἶναι τό ἀρχαιότερο ἆσμα πού ξέρουμε. Γνωστό ὡς «᾿Ωδή Μωυσέως» (Πρώτη στίς ἐννέα ὠδές τῆς ὑμνογραφίας μας). Τό ἆσμα στούς ἄνδρες διευθύνει ὁ ἴδιος ὁ Μωυσῆς· καί στίς γυναῖκες,     ἡ ἀδελφή του Μαριάμ. Μέ συνοδεία ὀργάνων καί τυμπάνων, ὅπως συνήθιζαν τότε. Μεγάλη ἡ σημασία αὐτοῦ τοῦ ὕμνου. Εἶσθε μικροί ὅμως, γιά νά τήν ἀναλύσουμε. Λίγους στίχους θά ἀναφέρουμε, γιατί μ᾿ αὐτούς κάθε Χριστιανός, μικρός καί μεγάλος, ἡ ᾿Εκκλησία μας ὁλόκληρη καί κάθε εὐσεβής λαός ἔχει χρέος νά δοξολογεῖ τόν Κύριο. ῎Υστερα ἀπό ὅλο τό ἱερό πανηγύρι τῆς δοξολογίας καί εὐχαριστίας στόν Κύριο, ὁ Μωυσῆς διατάζει τή συνέχιση τῆς πορείας. Εἶχαν ἀκόμη πολύ νά βαδίσουν καί πολλά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ νά  δοῦν!...

Β´. Επεξεργασία
᾿Εντυπωσιακή καί θαυμαστή ἱστορία. Σέ ποιό σημεῖο της νά πρωτοσταθοῦμε; Μᾶς δίνει τόσα μηνύματα, ἄν καί πέρασαν ἀπό τότε 3.500  χρόνια!
῾Ο  Θεομάχος  Φαραώ,  ὄχι  ἁπλῶς  τίποτε  δέν  ἐπέτυχε  ἐμποδίζοντας  τήν  «῎Εξοδο»     τῶν
᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο, ἀλλά ἀντίθετα προκαλεῖ τή δίκαια τιμωρία τοῦ Θεοῦ στό λαό καί στό στρατό του. Ποιός μπόρεσε ποτέ, νά πολεμήσει νικηφόρα τόν  Θεό;
῾Ο λαός καί ὁ ἄνθρωπος πού ἐμπιστεύεται καί ὑπακούει στό Θεό ἔχει  πάντα  τήν  προστασία Του καί στίς ἀνθρωπίνως ἄλυτες δυσκολίες του. Τή φωτεινή  νεφέλη  στέλνει  ὁ  Θεός, μέρα - νύχτα σέ ὅλη τήν πορεία τῆς ζωῆς του ὁδηγό, σκεπαστή καί βοηθό του. Τί ἄλλο εἶναι ὁ φύλακάς μας ῎Αγγελος, ὁ θεῖος Του Νόμος, ἡ ᾿Εκκλησία  μας;
῾Η μορφή τοῦ Μωυσῆ, σάν Θεοδίδαχτου ὁδηγητῆ δέν ἀπουσιάζει ποτέ ἀπό τό λαό τοῦ Θεοῦ. ᾿Εκεῖνος «ὥρισε ποιμένας καί διδασκάλους εἰς τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων». Νά σεβόμαστε καί νά ὑπακοῦμε τόν πνευματικό μας, τούς ἱερεῖς καί κατηχητές μας, πού μᾶς ὁδηγοῦν στή «γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας», τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τό θεῖο Του   λόγο.

Γ´. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα
α) Πόσες σημαντικές γνώσεις μᾶς ἔδωσε ἡ σημερινή μας συζήτηση, ἀλλά καί σέ πόσες ὡραῖες σκέψεις καί μεγάλα μηνύματα ἄνοιξε τό νοῦ μας! Σάν ἡ φωτεινή νεφέλη νά ἦταν ἐδῶ  καί νά τόν φώτιζε!
Καί πρέπει νά ξέρετε παιδιά, ὅτι ἡ θαυμαστή διάβαση τῆς ᾿Ερυθρᾶς θάλασσας ἔχει καί σημασία συμβολική. ῞Οπως ἄλλωστε καί ὅλα τά γεγονότα τῆς Παλαιᾶς  Διαθήκης.
Τί ἔγινε τότε;  Οἱ  ᾿Ισραηλίτες  ζοῦσαν δυστυχισμένοι στή γῆ τῆς αἰχμαλωσίας, τήν   Αἴγυπτο.
 

Τί κάνει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ; Στέλνει τόν Προφήτη Μωυσῆ καί τούς σώζει ἀπό τά δεινά τῆς σκλαβιᾶς. Ποῦ τούς ὁδηγεῖ; Στήν ἐλευθερία! Στή γῆ τήν προορισμένη γι᾿ αὐτούς, τήν εὐτυχισμένη καί πλούσια! Τή γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας! Μέ ποιά ὅπλα γιά βοήθεια; Τή  φωτεινή νεφέλη καί τό θαυματουργό ραβδί!
—Καί ποιός εἶναι ὁ συμβολισμός σέ ὅλ᾿ αὐτά; Θά τόν  βροῦμε.
Στή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας βρίσκεται τό ἀνθρώπινο γένος. Κάθε ἄνθρωπος. Ποιόν στέλνει ὁ Οὐράνιος Πατέρας, ᾿Ελευθερωτή μας;
Τόν Κύριό μας ᾿Ιησοῦ Χριστό!
Ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ; Στήν «ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», λέει ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος. Μᾶς λύνει ἀπό τή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας καί μᾶς φέρνει στή Βασιλεία τοῦ Οὐρανίου Πατέρα! Στή χαρά, στήν Εἰρήνη, στή δόξα τοῦ Θεοῦ. Καταλάβατε τίνος εἶναι σύμβολο ὁ Προφήτης Μωυσῆς; Τοῦ Λυτρωτῆ μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! Σταυρό σχημάτισε στήν ᾿Ερυθρά Θάλασσα, χτυπώντας την ὁ Μωυσῆς  μέ τό θαυματουργό ραβδί του! Ποιό ὅπλο δυνατότερο, καί  πιό θαυματουργό, ἀπό   τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας!...
γ) Σάν συμπέρασμα, παιδιά — καί ἄς τό καταλάβουν ὅποιοι σατανοκίνητοι «Φαραώ»  ζητᾶνε νά μᾶς αἰχμαλωτίσουν — ἡ μεγάλη εὐτυχία τῆς ζωῆς μας εἶναι, ὅτι ἀνήκουμε στό λαό  καί τήν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ! Τήν ᾿Εκκλησία  τοῦ Χριστοῦ  μας!  Οἱ ᾿Ισραηλίτες, ἀκολουθοῦσαν  μέ σιγουριά τό Μωυσῆ, πού τούς μετέφερε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Μέ πόση ἐμπιστοσύνη χρειάζεται ν᾿ ἀκολουθοῦμε ἐμεῖς τό Χριστό! Εἶναι ὁ Μέγας καί  Μόνος  ᾿Ελευθερωτής  τῶν  ψυχῶν μας! Τοῦ ῎Εθνους μας! Τοῦ κόσμου ὅλου, ἀπό κάθε εἴδους δεσμά, πού ὁ Σατανᾶς ἐφευρίσκει νά μᾶς αἰχμαλωτίζει! ῾Ο Θριαμβευτής Χριστός δέν μᾶς ἀνοίγει μόνο ἕνα δρόμο στή θάλασσα τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς μας. Μᾶς παίρνει μαζί Του στό δρόμο πού ἑνώνει τή γῆ μέ  τόν Οὐρανό. Μᾶς δοξάζει στήν Αἰώνια γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας Του, τή Βασιλεία  Του!

Σύνθημα:
Στή ζωή μέ ὁδηγεῖ ὁ Χριστός! Τί νά  φοβηθῶ;

Παιχνίδι - Γκολ
Παίρνουμε ένα χαρτόκουτο από χυμο και σε κάθε πλευρά του γράφουμε ένα νούμερο από το 1 ως το 6. Χωρίζουμε τα παιδιά σε δυο ομάδες και τους λέμε να προσπαθήσουν να βάλουν γκολ η μία ομάδα στην άλλη. Όταν μπει κάποιο γκολ κοιτάμε ποια πλευρά του χυμού φαίνεται και λέμε στη χαμένη ομάδα, να κάνει αντίστοιχα: 1 γύρο του γηπέδου, ή 2 λεπτά τρέξιμο, ή 3 σουτ από μπασκέτα κτλ.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα