Σήμερα ζούμε σε μία εποχή που τα πάντα γύρω μας συντελούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας. Προσπαθούμε να αποβάλουμε από την καθημερινότητά μας τον κόπο και την κούραση. Αποφεύγουμε τη χειρωνακτική εργασία, παίρνουμε έτοιμα πράγματα που θα μπορούσαμε να φτιάξουμε εμείς, ακόμη και τα αθλήματα έχουμε αντικαταστήσει με προσομοιωτές στο διαδίκτυο.
Μία τέτοια λοιπόν κοινωνία τι έχει να μας διδάξει για την αρρώστια, τον πόνο, τη δυσκολία; Ακούμε πολλούς συνανθρώπους μας να αποφεύγουν κάποια συζήτηση που μπορεί να τους στεναχωρεί και να τους δυσκολεύει. Ο περισσότερος κόσμος αντί να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τη δυσκολία, όσο μπορεί την καταχωνιάζει στο πίσω μέρος του μυαλού του και προσποιείται ότι δεν υπάρχει. Αυτός όμως ο τρόπος αντιμετώπισης μας βοηθά όντως να ξεπεράσουμε τα ποικίλα προβλήματα που προκύπτουν στη ζωή μας;Ας ξεκινήσουμε όμως με από την αρχή.
***
1. Για ποιό λόγο υπάρχουν στον κόσμο προβλήματα και αρρώστιες που πολλές φορές αδυνατούμε ανθρωπίνως να αντιμετωπίσουμε; Μήπως ο Θεός είναι αυτός που τα προκαλεί;
Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο μέσα στον παράδεισο αθάνατο, χωρίς στοιχεία φθοράς επάνω του. Όλα ξεκίνησαν όταν ο άνθρωπος θέλησε να γίνει ο ίδιος θεός και έπεσε στο προπατορικό αμάρτημα. Τότε λόγω της ανυπακοής και της αμετανοησίας του έφυγε από τον παράδεισο, έγινε θνητός και μπήκαν στη ζωή του ο πόνος, ο κόπος και η αρρώστια, ως αποτέλεσμα της αμαρτίας και του χωρισμού του από το Θεό. Από τότε λοιπόν ο άνθρωπος άρχισε να ζει σε έναν φθαρτό κόσμο όπου υπήρχε η δυσκολία, ο κόπος, η αρρώστια αλλά και η αμαρτία που χώριζε τους ανθρώπους από τους συνανθρώπους τους και από το Θεό και εμφανίστηκαν δεινά όπως οι κλοπές, οι φόνοι, οι πόλεμοι. Άρα οι θλίψεις μπήκαν στη ζωή του ανθρώπου μετά το προπατορικό αμάρτημα, ως αποτέλεσμα αυτού. Ο Θεός παρόλο που αγαπούσε το πλάσμα Του, άφησε ελεύθερο τον άνθρωπο, όπως τον είχε πλάσει, χωρίς να τον υποχρεώνει να είναι κοντά του.
2. Το επόμενο λογικό ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Ο Θεός ως πατέρας που αγαπά τα πλάσματά Του, δεν μπορεί να παρέμβει και να πάρει τις δυσκολίες από τους ανθρώπους όταν αυτοί Του το ζητούν;
Ο Θεός όπως προείπαμε επιτρέπει τον πόνο, δεν τον δημιουργεί ο ίδιος. Όταν ο άνθρωπος με υπομονή και εμπιστοσύνη στο Θεό περνάει τη δοκιμασία, δείχνει αν έχει πίστη. Επίσης εξαγνίζεται μέσα από τις δοκιμασίες όπως κάποτε οι μάρτυρες με το μαρτύριο. Άλλες φορές ενώ μπορεί να είναι μακριά από το Θεό και να ζει μόνο για τις γήινες απολαύσεις, αντιλαμβάνεται ότι αυτές είναι πρόσκαιρες και στρέφεται προς το Θεό Πατέρα. Οι δοκιμασίες βοηθούν τους ανθρώπους να συνέλθουν και να συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή είναι ψεύτικη και σύντομη. Γι’ αυτό και οι έμπειροι πνευματικοί πατέρες μας λένε ότι αυτόν που δεν έχει θλίψεις τον έχει ξεχάσει ο Θεός. Η ωφέλεια όμως κάποιου δεν είναι δεδομένη. Εξαρτάται από την προαίρεση του κάθε ανθρώπου. Κάποιος μπορεί να ωφεληθεί τα μέγιστα, ενώ κάποιος άλλος μπορεί να τα βάλει με το Θεό και τους ανθρώπους κι έτσι να χάσει την ευκαιρία που του προσφέρεται.
3. Για ποιο λόγο συχνά βλέπουμε πιστούς ανθρώπους να δοκιμάζονται πολύ ενώ ταυτόχρονα άλλοι που είναι μακριά από το Θεό μπορεί να ζήσουν και ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς δυσκολίες;
Η Αγία Γραφή λέγει: «ὅν ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει». Κι ο όσιος Παΐσιος Αγιορείτης έλεγε σχετικά το εξής παράδειγμα: «Ένας πατέρας έχει λ.χ. οκτώ παιδιά. Τα πέντε μένουν στο σπίτι, κοντά στον πατέρα τους, και τα τρία φεύγουν μακριά του και δεν τον σκέφτονται. Σ’ αυτά που μένουν κοντά του, αν κάνουν καμμιά αταξία, τους τραβάει το αυτί, τους δίνει κανένα σκαμπιλάκι· ή, αν είναι φρόνιμα, τα χαϊδεύει, τους δίνει και καμμιά σοκολάτα. Ενώ αυτά που είναι μακριά, ούτε χάδι ούτε σκαμπίλι έχουν. Έτσι κάνει και ο Θεός. Τους ανθρώπους που είναι κοντά Του και εκείνους που έχουν καλή διάθεση, αν σφάλουν λίγο, τους δίνει ένα σκαμπιλάκι και εξοφλούν ή, αν τους δώση περισσότερα σκαμπίλια, αποταμιεύουν. Σ’ εκείνους πάλι που είναι μακριά Του, δίνει χρόνια, για να μετανοήσουν. Γι’ αυτό βλέπουμε κοσμικούς ανθρώπους να κάνουν σοβαρές αμαρτίες και παρ’ όλα αυτά να έχουν άφθονα υλικά αγαθά και να ζουν πολλά χρόνια, χωρίς να περνούν δοκιμασίες. Αυτό γίνεται κατ’ οικονομίαν Θεού, για να μετανοήσουν. Αν δεν μετανοήσουν, θα είναι αναπολόγητοι στην άλλη ζωή»[1].
Πάντως ο άνθρωπος που ειλικρινά πιστεύει και αγαπά το Θεό, δεν είναι κοντά Του για να τον γλιτώνει από τις συμφορές. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για μια συμφεροντολογική δοσοληψία, που την ρυθμίζει ο άνθρωπος κατά το λογισμό του καθώς νομίζει ότι υποτάσσει το Θεό σε αυτόν.
Εξάλλου αν ο άνθρωπος σκεφτεί σωστά, θα δει ότι κανείς δεν πέρασε από αυτήν τη ζωή χωρίς θλίψη και πόνο.
Πρώτος έδωσε το παράδειγμα ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος ενώ μπορούσε ως τέλειος Θεός να αποφύγει την κακοπάθεια, κατέβηκε από τον ουρανό, σαρκώθηκε, ταλαιπωρήθηκε, σταυρώθηκε, προκειμένου να σηκώσει το βάρος των αμαρτιών όλου του κόσμου, χωρίς ο Ίδιος να έχει αμαρτήσει καθόλου. Ως βρέφος, λόγω της κακίας του Ηρώδη, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη γενέτειρά Του και να βρεθούν Αυτός και η Αγία Οικογένειά Του ως ξένοι στην Αίγυπτο. Ασκήθηκε με νηστεία και προσευχή επί 40 ημέρες και παρά την πείνα που ως άνθρωπος ένιωσε, δεν υπέπεσε στον πειρασμό του διαβόλου. Λυπήθηκε και δάκρυσε με το θάνατο του αγαπημένου Του φίλου Λαζάρου. Έζησε την επιθανάτια αγωνία και στο σταυρό αισθάνθηκε πλήρως τον πόνο και τη δοκιμασία ως τέλειος άνθρωπος.
Και η Παναγία μας όμως και οι Άγιοί μας πόνεσαν στο πέρασμά τους από αυτήν τη ζωή. Εμείς αφού προσπαθούμε να τους μιμηθούμε, δεν μπορούμε να επιλέξουμε άλλο δρόμο. Πολλοί μοναχοί και ασκητές σκληραγωγούν και καταπονούν τον εαυτό τους εκουσίως. Εμείς που είμαστε πιο αδύναμοι και δεν μπορούμε ίσως να τους μιμηθούμε σε αυτόν τον αγώνα τους, τουλάχιστον αυτά που επιτρέπει ο Θεός ας προσπαθούμε να τα σηκώνουμε αγόγγυστα.
[1] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Δ΄ Οικογενειακή ζωή, σελ. 196.
4. Ο Θεός συμπαραστέκεται στις δυσκολίες που περνούν τα παιδιά Του ή απλά παρακολουθεί χωρίς να παρεμβαίνει;
Κανένας πατέρας δε βλέπει τα παιδιά του να ταλαιπωρούνται χωρίς πόνο. Έτσι ο Θεός σαν καλός Πατέρας παρηγορεί τα παιδιά Του και όπως βεβαιώνει και στο Ευαγγέλιό Του, το φορτίον «ελαφρόν εστί», καθώς το ακουμπάμε σε Αυτόν και με εμπιστοσύνη Του το παραδίδουμε. Εξάλλου, ο σταυρός που επιτρέπει ο Κύριος στον καθένα, είναι ακριβώς αυτός που μπορεί να σηκώσει: «πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α΄ Κορ. ι΄13). Οι θλίψεις όμως που περνάει ο συνάνθρωπός μας, μπορούν να βοηθήσουν κι εμάς στην αντιμετώπιση των δικών μας προβλημάτων, καθώς αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο δύσκολο στίβο της ζωής.
Το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να ζήσουμε μία ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες και στεναχώριες. Ας ακολουθήσουμε το δρόμο που μας προτείνει η Αγία Εκκλησία μας με όπλα τα μυστήρια, προκειμένου να βγούμε όσο γίνεται πιο κερδισμένοι και στην παρούσα αλλά κυρίως και στη μέλλουσα ζωή.
***
Λένε ότι τα δέντρα που μεγαλώνουν σε υψόμετρο επειδή τα φυσούν πιο πολύ οι άνεμοι και οι χιονοθύελλες, αποκτούν ρίζες πιο πολλές, πιο μεγάλες και πιο γερές από τ’ άλλα δένδρα. Και επιπλέον είναι πιο ευλύγιστα για να μην σπάζουν. Οι δυσκολίες τα κάνουν πιο ανθεκτικά και τα γιγαντώνουν! Μήπως αυτό δεν συμβαίνει και στη δική μας ζωή; Οι δοκιμασίες μας βοηθούν να ωριμάσουμε, να αναπτύξουμε μυστικές δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας και ακόμη να καλλιεργήσουμε την ταπείνωση, καθώς αντιλαμβανόμαστε την αδυναμία μας και ζητούμε βοήθεια από τον Παντοδύναμο Θεό.
Και να θυμόμαστε πάντα ότι μετά τη χειμωνιά έρχεται η άνοιξη... Μετά τη φουρτούνα η γαλήνη... Μετά το Σταυρό, η Ανάσταση!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες για το καλό μας, το αιώνιο συμφέρον μας!
Σημείωση: Εντυπωσιακή είναι η ιστορία την ιστορία του Νικ Βούιτσιτς (Nick Vujicic), ενός 30χρονου νέου από την Αυστραλία ο οποίος γεννήθηκε και ζει χωρίς χέρια και χωρίς πόδια και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο (έχει ήδη επισκεφθεί πάνω από 25 χώρες) για να διαλαλήσει παντού τη δύναμη που χαρίζει η πίστη στο Θεό ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες! Ο Κατηχητής θα μπορούσε να επιλέξει και να προβάλλει κάποιο μικρό βίντεο από την ζωή του . Δείτε ενδεικτικά: https://www.youtube.com/watch?v=Z_N-BEZbAQ0 & https://www.youtube.com/watch?v=krFjpStgkBg.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα
