Α´. Μικρή εἰσαγωγή
Χριστούγεννα!
—Τί σημαίνει, ὄμως παιδιά, ἡ λέξη Χριστούγεννα;
῞Οτι γεννήθηκε ὁ Χριστός καί Θεός μας..!
Μπορεῖ νά συλλάβει ὁ μικρός μας νοῦς αὐτό τό μέγα θαῦμα καί μυστήριο; ῾Ο ἄναρχος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ νά φοράει τήν ἀνθρώπινη σάρκα καί νά γεννιέται στή γῆ ὡς ἄνθρωπος! Σάν ἕνα μικρό καί ἀδύνατο βρέφος, ὁ Παντοδύναμος καί Δημιουργός τῶν πάντων Θεός!
῾Η Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας χώρισε τήν ῾Ιστορία τῆς ἀνθρωπότητας στά δύο· «πρό Χριστοῦ» καί «μετά Χριστόν»! Πρό Χριστοῦ, σκοτάδι, ἁμαρτία καί εἰδωλολατρία. Μετά Χριστόν, φῶς, εἰρήνη, χαρά, ἐλπίδα...!

Β’. Ἁγιογραφική Διήγηση (Λουκ. β´ 1-20).
Νύχτα ἔφτασε στή Βηθλεέμ τῆς ᾿Ιουδαίας, ὁδοιπορώντας 4 μέρες, ἀπό τή Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας, ὁ δίκαιος ᾿Ιωσήφ μέ τήν Παρθένο Μαρία, ἕτοιμη νά φέρει στόν κόσμο τό θεῖο Βρέφος! Γιατί αὐτό τό κουραστικό ταξίδι;
῾Η ῾Ιστορία λέει: γιά νά ἀπογραφοῦν, στήν πρώτη ἀπογραφή, πού διέταξε ὁ μέγας αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης Καίσαρας Αὔγουστος. Καθένας ἔπρεπε νά πάει στόν τόπο τῆς καταγωγῆς του. Κι ὁ ᾿Ιωσήφ ἔπρεπε νά δηλώσει τά οἰκογενειακά του στοιχεῖα στήν πόλη τοῦ Δαβίδ, τή Βηθλεέμ. ῾Η Ρώμη ἤθελε νά ξέρει πόσους ὑπηκόους ἔχει στήν κυριαρχία της, γιά νά ὁρίσει ἀνάλογα καί τή φορολογία.
Ἔτσι καί στή μικρή Βηθλεέμ κόσμος πολύς κατέφτασε γιά τό σκοπό τῆς ἀπογραφῆς! Κίνηση μεγάλη στά μαγαζιά καί τούς δρόμους. Εὐκαιρία γιά τά πανδοχεῖα καί τά σπίτια νά νοικιάζουν ὅσο κι ὅσο τά δωμάτιά τους στούς ξένους. Καί νά πού ὁ ᾿Ιωσήφ μέ τήν Παρθένο Μαρία τά βρίσκουν ὅλα γεμᾶτα! Καμμιά πόρτα δέν ἄνοιξε γι᾿ αὐτούς! Δέν ἔδειχναν, βλέπετε, καί πλούσιοι, γιά νά τούς προτιμήσουν! ᾿Αφιλόξενη ἡ γῆ γιά τόν Δημιουργό της!... Κλειστές οἱ καρδιές καί ψυχρές γιά τόν Βασιλέα τῶν ὅλων!...
Καί νά... ὁ στάβλος! ῎Αν ξέρατε πῶς ἦταν ὁ χωριάτικος στάβλος ἐκείνου τοῦ καιροῦ, δάκρυα θά ἔρχονταν στά μάτια σας! Βρωμιά, ὑγρασία, σκοτάδι, κοπριά, ζῶα ἐδῶ - ἐκεῖ νά κοιμοῦνται καί νά μουγκρίζουν!... ᾿Εδῶ, λοιπόν, βρῆκαν οἱ ἄνθρωποι νά ὑποδεχτοῦν τόν Θεό καί Σωτήρα τους!... ᾿Εκεῖνον πού ἔχει ὑπέρλαμπρο θρόνο τά Χερουβείμ καί ἐξουσιάζει τά σύμπαντα;!... Ναί· ἐδῶ!
Καί γεννήθηκε, παιδιά, μέσα στό στάβλο τῆς γῆς ἐκείνη τή νύχτα ὁ Χριστός μας! Μέσα στό παχνί (τή μόνη καθαρή γωνίτσα) μέ τ᾿ ἄχυρα, πού ᾿τρωγαν τά ζῶα, τοῦ ἔστρωσε κούνια ἀχυρένια ἡ Θεομάνα Κόρη!
Ἐκεῖνο τό παχνί, λούσθηκε στό φῶς ἀπ᾿ τήν οὐράνια ᾿Ανατολή, τό θεῖο Βρέφος!
῎Αστραψαν τ᾿ ἄχυρα! Τά ζῶα ξύπνησαν ἡμερωμένα καί βάλθηκαν νά ζεσταίνουν μέ τά χνῶτα τους τόν Δημιουργό τους!.. ᾿Αγάλλεται ἡ Παρθένος καί «μεγαλύνει τόν Κύριον»! Σκύβει ταπεινά ὁ ᾿Ιωσήφ καί προσκυνᾶ τόν Θεό του πού ἔγινε ἄνθρωπος! Μέ σεβασμό καί εὐλάβεια παραστέκει τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ!... Πῶς μέ μιᾶς ὁ στάβλος φάνταξε πρωτόφαντο παλάτι; Ἀλλά ἔτσι συμβαίνει πάντα, ὅπου γίνεται δεκτός ὁ Χριστός!
῎Εξω κανείς δέν ἔχει πάρει εἴδηση! Δέν ἦταν ἄξιος ἐκεῖνος ὁ κόσμος νά δεῖ τό μέγα θαῦμα!
῎Αν ἤξεραν τά πανδοχεῖα καί τά σπίτια τί ἔχασαν, πού δέ δέχτηκαν τή Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν!...
῞Ομως, κάπου κοντά σ᾿ αὐτούς τούς ἀδιάφορους ἀνθρώπους, πού ᾿χαν τό νοῦ τους στά κέρδη, τά δηνάρια καί τήν καλοπέραση, ἔξω στά λιβάδια καί στίς πλαγιές ἦταν καί κάποιοι ἄλλοι! ῏Ηταν ἁπλοί αὐτοί καί ταπεινοί! Ποιμένες, πού περνοῦσαν τή ζωή τους στά βουνά καί στά λιβάδια, βόσκοντας τά κοπάδια τους. ῞Ησυχοι ἄνθρωποι. ῎Ακακοι· Πού πρόσμεναν κι ἐπιθυμοῦσαν καί ζοῦσαν μέ τό ὅραμα γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία! Τοῦ Σωτήρα τοῦ κόσμου! Τίς προφητεῖες γι᾿ Αὐτόν τίς εἶχαν ἀκούσει πολλές φορές. Τίς ἤξεραν καλά· καί τίς θύμιζε ὁ ἕνας στόν ἄλλο τά βράδια, καθώς φύλαγαν τά πρόβατά τους κάτω ἀπό τ᾿ ἄστρα! Κι οἱ πιό νέοι ψαλμούς τοῦ Δαβίδ γιά τόν Μεσσία ἔπαιζαν γλυκά στή φλογέρα τους. Ποῦ νά τό ἤξεραν!... Καί νά! ᾿Απίστευτο κι ἀπρόσμενο! Σ᾿ αὐτούς πρωτόρχεται τό μέγα μήνυμα! Αὐτούς ἀξιώνει ὁ Θεός πρώτους προσκυνητές τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ Του! Καί τῆς χαρᾶς τό μήνυμα ῎Αγγελοι τούς τό φέρνουν!
Ξαφνιάστηκαν! Θαμπώθηκαν! ῾Η νύχτα πῆρε γύρω τους λάμψη οὐράνια! Σάν νά κατέβηκε μπροστά τους ὁ οὐρανός! ῎Αγγελος φωτεινός στά μάτια τους ξαστράφτει καί νιώθουν «φόβον μέγαν»! ῎Εντρομοι σκύβουν μπρός στόν ᾿Αρχάγγελο Εὐαγγελιστή!
—«Μή φοβεῖσθε»! τούς καθησυχάζει! «᾿Ιδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην»! Σᾶς φέρνω εἴδηση μεγάλης χαρᾶς! Χαρᾶς ἀπέραντης γιά ὅλον τό λαό! ᾿Αφοῦ γεννήθηκε σήμερα γιά σᾶς ὁ Σωτήρας πού περιμένατε! Χριστός ὁ Κύριος! Στήν πόλη τοῦ Δαβίδ!
Οἱ ποιμένες σκίρτησαν. Θυμήθηκαν ὅτι ἔτσι εἶχε προφητέψει ὁ Μιχαίας. ῞Οτι στή Βηθλεέμ θά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας (Σωτήρας Χριστός). Ποιός μπορεῖ νά φανταστεῖ τί ἔνιωσαν ἐκείνη τή στιγμή! Μά δέν μπόρεσαν· δέν πρόλαβαν νά ποῦν λέξη! ῎Αλλο θέαμα ὑπερκόσμιο καί ἀποκαλυπτικό ἀνοίγεται μπροστά τους! Οἱ οὐρανοί χύνονται στή γῆ καί πανηγυρίζουν.
᾿Αναρίθμητοι ῎Αγγελοι ἀνεβαίνουν, κατεβαίνουν μέσα σέ οὐράνιο φῶς καί μαζί μέ τόν
᾿Αρχάγγελο ψάλλουν μέ τίς ἀγγελικές τους φωνές τόν χαρούμενο ὕμνο! Πρωτάκουστο ἄγγελμα! Μήνυμα χαρᾶς κι ἐλπίδας ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»!...
Πόσο κράτησε αὐτό τό πανηγύρι τῶν ἀγγέλων στῆς Βηθλεέμ τόν Οὐρανό! Πόση ὥρα ἔζησαν οἱ ταπεινοί βοσκοί μέσα σ᾿ αὐτή τήν οὐράνια περίλαμψη! Δέν μετριοῦνται οἱ οὐράνιες ὧρες! ῎Αλλο δέ σκέπτονται μετά τή θεία ὀπτασία! ῎Αλλο δέν ποθοῦν! Νά τρέξουν θέλουν, νά βροῦν, νά προσκυνήσουν τό θεῖο Βρέφος! ῞Οπως τούς ὑπέδειξε ὁ ῎Αγγελος! Τυλιγμένο στά σπάργανα! Μέσα στή φάτνη!... Εἶναι ὁ ᾿Αναμενόμενος! ῾Ο Λυτρωτής καί Σωτήρας τους!
—᾿Εμπρός, λοιπόν! Σηκωθεῖτε! ῎Ας ἀφήσουμε τά λιβάδια καί τά πρόβατα καί πᾶμε στή Βηθλεέμ. ᾿Εκεῖ πού μᾶς κάλεσε ὁ Κύριος, νά δοῦμε καί νά προσκυνήσουμε τό μέγα θαῦμα!
Δίχως καθυστέρηση καί χασομέρια παίρνουν τά φτωχικά τους δῶρα ἀπό τή στάνη καί φεύγουν γρήγορα. Τρέχουν! Πετᾶνε! ῾Η ἀγάπη τους γιά τόν Χριστό δίνει φτερά στά πόδια τους! ῎Εφτασαν!! ῎Ω θάμπος καί θεία ἀκτινοβολία μέσα ἀπ᾿ τό παχνί!! Ναί! Αὐτός εἶναι! ῾Ο Μεσσίας! ῾Ο Υἱός τοῦ Θεοῦ! Αὐτός μόνο μποροῦσε νά χύσει τέτοιο φῶς μέσα στό στάβλο καί στήν καρδιά τους! ῎Εχει ἐπάνω Του τή δόξα τοῦ Θεοῦ! Στό ἀντίκρυσμά Του πλημμυρίζεις μέσα σου ἀπό χαρά καί εἰρήνη! Πῶς λάμπει πάνω Του εὐλαβικά σκυμμένη ἡ ῞Αγια Μάνα! Ποιό ἅγιο δέος στήν ὄψη τοῦ προστάτη τους ᾿Ιωσήφ! Πραγματικά, Θεοῦ «εὐδοκία», ἀγάπη κι εὐσπλαγχνία γιά τούς ἀνθρώπους τό θεῖο Βρέφος!...
Γονατισμένοι σκύβουν καί Τό προσκυνοῦν! Κι ἄς ἦταν ποτέ τους νά μή φύγουν μπροστά ἀπ᾿ τήν ἅγια φάτνη! Τί ἄραγε νά εἶπαν μυστικά στόν Βασιλιά τους!
Μετά τήν οὐράνια αὐτή συνάντηση, γυρίζουν στά βοσκοτόπια γεμᾶτοι ἀπό τή χάρη τοῦ θείου Βρέφους στήν καρδιά τους! Γίνονται κήρυκες τῆς μεγάλης χαρᾶς! Διηγοῦνται παραστατικά τά ὅσα εἶδαν κι ἄκουσαν ἀπ᾿ τούς ᾿Αγγέλους! Καί βεβαιώνουν τό μέγα θαῦμα τῆς σπηλιᾶς! Μέ πόσο ζῆλο μιλοῦν. Καί ὄσοι τούς ἄκουσαν ἐθαύμαζαν γιά ὅσα ἔλεγαν σ᾿ αὐτούς οἱ ποιμένες! Καί βέβαια θά πῆραν τό δρόμο πρός τή θεία φάτνη!

Γ´. Επεξεργασία
Οἱ ἁπλοϊκοί ποιμένες μετά τήν ὀπτασία πού ἔζησαν, τί κάνουν;
—῾Η χαρά ἡ ἀνέκφραστη, ἡ μεγάλη τούς ξεσηκώνει. Ποῦ νά λογαριάσουν κόπο! Μέ λαχτάρα σπεύδουν νά προσκυνήσουν τό θεῖο Παιδί! Τί φῶς θά πῆρε ἡ καρδιά τους ἀντικρύζοντας τόν ἀληθινό ῞Ηλιο τῆς Ζωῆς! Ποῦ τόπος γιά κακίες πιά, ἀντιπάθειες καί μίση! Ποῦ χῶρος στό νοῦ γιά κακές σκέψεις, ὅταν τούς γέμιζε ἡ ὄψη τοῦ Θεοῦ! ῞Ενα θαῦμα ἔγινε στήν καρδιά τους. ῞Ενας πόθος, νά μείνουν μέσα τους αἰώνια τά Χριστούγεννα! Καί Τοῦ προσφέρουν τά δῶρα τους! Μέ τήν καρδιά τους!
Ἐμεῖς σήμερα κάνουμε ἄραγε ὄ,τι ἔκαναν οἱ Ποιμένες, οἱ Ἄγγελοι, οἱ Μάγοι, ἡ Παναγία μας;
Ἄν ἀγαπάμε πραγματικά τόν νεογέννητο Χριστό μας, πρέπει νά τό δείξουμε μέ τίς πράξεις καί τή ζωή μας. Πρέπει νά γίνουμε πιστά παιδιά Του, καί:
Νά Τόν ὑμνοῦμε, ὅπως οἱ ῎Αγγελοι! Νά Τόν προσκυνοῦμε ταπεινά στῆς προσευχῆς τήν ὥρα, στήν ὄμορφη ᾿Εκκλησιά μας, ὅπως οἱ βοσκοί! Νά Τοῦ φέρνουμε γιά δῶρα, ὅπως οἱ Μάγοι, τήν πιό θερμή ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μας! Νά Τόν εὐχαριστοῦμε μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημά Του! Νά κρατᾶμε καθαρή καί ἁγνή τήν καρδιά καί τό σῶμα μας, ὅπως ἡ Πάναγνη Παρθένος Θεοτόκος!
Κι ἔπειτα; οἱ βοσκοί ἐπιστρέφουν στά βοσκοτόπια τους. Ποιό εἶναι ὄμως τό πρῶτο τους μέλημα;
— Φορτωμένοι τόν ῞Ηλιο τῆς Χαρᾶς, τρέχουν νά διώξουν τό σκοτάδι κι ἀπό ἄλλες καρδιές! Νά τίς ὁδηγήσουν κοντά στόν Χριστό καί στό φῶς Του! Τό ἴδιο ἔκαναν καί οἱ σοφοί Μάγοι στίς εἰδωλολατρικές πατρίδες τους. Τό ἴδιο καί πολλοί ἄλλοι μέσ᾿ στούς αἰῶνες, πού ἔγιναν προσκυνητές τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως!
Γιά νά μιμηθοῦμε τό ἄγιο παράδειγμά τῶν βοσκῶν τῆς Βηθλεέμ, τό ἴδιο πρέπει νά κάνουμε καί μεῖς τά σημερινά παιδιά Του, πού ἀκοῦμε καί ζοῦμε τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς γεννήσεώς Του. Νά καλοῦμε κι ἄλλους κοντά Του νά Τόν γνωρίσουν, νά Τόν προσκυνήσουν. Μή διστάσουμε νά διαλαλήσουμε τή χαρά μας. «ΕΛΑ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ», μᾶς λέει τό σύνθημα πού ἔχουμε φέτος.

Δ´. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα
«Νύχτα θαυμάτων» τά Χριστούγεννα! Θαῦμα ἡ γέννηση τοῦ Θεοῦ! Θαῦμα τό ἄνοιγμα τῶν οὐρανῶν! Τό θέαμα τῶν ᾿Αγγέλων! Τό ξεχωριστό ἐκεῖνο ἄστρο! ᾿Αλλά θαῦμα καί ἡ νέα ζωή, πού ἀρχίζει ἀπό τή φάτνη!
Θαῦμα πού δίνει χαρά στούς ᾿Αγγέλους, ὅταν ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου γίνεται φάτνη τοῦ Σωτήρα καί Λυτρωτῆ της! Καί βέβαια, ἄν ζούσαμε ἐκείνη τή νύχτα στή Βηθλεέμ, ποτέ δέ θ᾿ ἀφήναμε τόν Χριστό μας στό βρώμικο στάβλο!
Τί θά κάναμε; (...)
—Καί τώρα, παιδιά, ζητάει κατάλυμα ὁ Χριστός μας! Στέκεται μπροστά στήν πόρτα τῆς καρδιᾶς μας καί χτυπάει, γιά νά φέρει τό θαῦμα! Νά μᾶς χαρίσει τ᾿ ἀνεκτίμητα οὐράνια δῶρα Του, πού ὅμοιά τους δέν μπορεῖ κανείς νά μᾶς δώσει.
Τί θά κάνουμε, παιδιά, σ᾿ αὐτό τό χτύπημα; (... Νά ἀκούσουμε τό σύνθημα ἀπό τά παιδιά)

Σύνθημα: Ἡ καρδιά μου φάτνη καθαρή γιά τόν Χριστό!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα