Τὸ θέμα εἶναι μεγάλο γιαυτὸ θὰ ἐπιλέξουμε ὁ καθένας ἀνάλογα πόσα θὰ ποῦμε.

Α'. Διήγηση:
Βρισκόμαστε γύρω στὰ 850 π.Χ. Ὁ Ἀρχιστράτηγος τῶν Σύρων, ποῦ ὀνομαζόταν Νεεμᾶν ἔφθασε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ προφήτου Ἐλισαίου, συνοδευόμενος ἀπὸ πλῆθος ἔφιππους ὑπασπιστὲς καὶ ἀπὸ ἅρματα.
Τὶ ζητοῦσε ὁ μεγάλος στρατηγὸς ἀπὸ ἕναν φτωχὸ Προφήτη; Γιατί ἄραγε ἔκανε ἕνα τόσο μεγάλο ταξίδι μέχρι ἐκεῖ;
Τὶ ζητοῦσε! Ὁ Νεεμᾶν, ὁ ἔξυπνος καὶ δυναμικὸς στρατηγός, ἦταν – ποιὸς νὰ τὸ ἀκούσει; – ἦταν λεπρός! Κι ἔψαχνε μὲ κάθε τρόπο νὰ βρεῖ τὴν ὑγεία του. Γὶ ‘ αὐτὸ ἦλθε τώρα ἐδῶ καὶ χτυπᾶ ἱκετευτικὰ τὴν πόρτα τοῦ Προφήτη.
Ὁ Ἐλισαῖος δὲν βγῆκε νὰ μιλήσει στὸν Νεεμᾶν. Γνωρίζοντας μὲ τὴ φώτιση τοῦ Θεοῦ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸ πρόβλημά του, τοῦ παρήγγειλε λακωνικά: Πήγαινε στὸν Ἰορδάνη νὰ λουσθεῖς ἑφτὰ φορὲς καὶ θὰ γιατρευθεῖς.
Ὁ Νεεμᾶν ξαφνιάσθηκε μὲ τέτοια μεταχείρηση. Τὸ θεώρησε προσβλητικὸ ποῦ δὲν βγῆκε ὁ Ἐλισαῖος νὰ τοῦ μιλήσει καὶ νὰ τὸν εὐλογήσει. Νόμιζε ὅτι τὸν περιφρονοῦσε. Γὶ‘ αὐτὸ καὶ θύμωσε.
– Δὲν εἶχα ἐγὼ ποτάμια στὴ Συρία, εἶπε, γιὰ νὰ λουσθῶ, πολὺ καλύτερα μάλιστα ἂπ ’ τόν Ἰορδάνη κι ἀπ’ ὅλα τα νερὰ τοῦ Ἰσραήλ; Γι’ αὐτὸ ἦλθα τόσο ταξίδι; Πίσω! Πᾶμε νὰ γυρίσουμε στὴν πατρίδα! Ἔδωσε ἐντολὴ στὴν συνοδεία τοῦ ἐκνευρισμένος. Θὰ κάνω λουτρὸ ναί, ἀλλὰ ἐκεῖ, στὸν Ἀβανὰ καὶ τὸν Ὑαρφάρ, τὰ ὡραῖα μας ποτάμια, ποῦ τὰ ξέρω καὶ τὰ ἀγαπῶ.
Ὅμως οἱ ὑπασπιστές του, πιὸ ψύχραιμοι καὶ μὲ μεγάλο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ καλό του, ὅσο καὶ μὲ πίστη πιὸ ἀληθινή, τοῦ εἶπαν πιὸ σεβαστικᾶ.
– Νὰ μᾶς συγχωρεῖς, στρατηγέ, μὰ σὲ νιώθουμε σὰν πατέρα. Μιὰ σκέψη ταπεινὴ νὰ ἐκφράσουμε. Τὶ μεγάλο καὶ βαρὺ τάχα σὲ πρόσταξε ὁ προφήτης; Ἄν σου ζητοῦσε κάτι ἄλλο δυσκολοτερο, θὰ’ τᾶν καλύτερα; Σὶ σὲ πειράζει νὰ κάνεις αὐτὸ τὸ λουτρό, τώρα, ἐδῶ, στὸν Ἰορδάνη;
Αὐτὰ τὰ λόγια ἠρέμησαν τὸν Νεεμᾶν καὶ τὸν ἔπεισαν νὰ κάνει ὑπακοὴ στὸν Προφήτη τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ λουσθεῖ στὸν ποταμὸ τῆς Ἁγίας Γῆς. Μιά, δυό, τρεῖς... ἑπτὰ φορές. Μὲ ἐπανειλημμένη πίστη καὶ προσδοκία. Καί, ναί! Σὸ θαῦμα τελικὰ ἦρθε! Ἡ ἐπιδερμίδα τοῦ ἔγινε καθαρὴ καὶ τρυφερὴ σὰν μικροῦ παιδιοῦ!...
Αὐτὸ τὸ θαῦμα ἀπὸ τὰ χρόνια της Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν προφητικὸ καὶ συμβολικό.
Προφητικὸ διότι προτύπωνε τὴν ἁγιαστικὴ καὶ ἰαματικὴ χάρη ποῦ θὰ ἀποκτοῦσε ὁ ποταμὸς Ἰορδάνης μετὰ τὴν Βάπτιση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν φανέρωση τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στὸν περίφημο αὐτὸ ποταμὸ τῆς Παλαιστίνης. ὑμβολικὸ διότι ἡ θεραπεία τοῦ λεπροῦ Νεεμᾶν συμβολίζει τὴν θεραπεία καὶ τὴν ψυχικὴ κάθαρση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ποῦ μᾶς παρέχει ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἁγιαστικὴ χάρη τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Β'. Ἐπεξεργασία:
Σήμερα, παιδιά, μὲ ἀφορμὴ τὴν μικρὴ αὐτὴ συμβολικὴ διήγηση ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ πρῶτο καὶ βασικὸ Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸ Ἅγιο Βάπτισμα!
Γενικὰ περὶ τῶν ἁγίων Μυστηρίων:
α) Γιατί τὸ Ἅγιο Βάπτισμα λέγεται «Μυστήριο»;  Υπάρχουν ἄλλα Ἱερὰ Μυστήρια στὴν Ἐκκλησία μας; Καὶ πῶς μὲ τὸ Ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, ὁ ἄνθρωπος γίνεται αἰώνιος;
Στὴν Ἐκκλησία μας μὲ δύο ἔννοιες χρησιμοποιεῖται ἡ λέξη «Μυστήριο».  Ἡ μία, γιὰ νὰ δηλώσει κάποιες μεγάλες (δογματικὲς) Ἀλήθειες τῆς Πίστεώς μας, ποῦ ὁ νοῦς μας δὲν μπορεῖ νὰ τὶς καταλάβει, π.χ. τὸ Μυστήριο τῆς Ἁγίας Σριάδος! Ὅμως «Μυστήρια» λέγονται καὶ κάποιες ἱερὲς τελετὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ποῦ μ' αὐτὲς μας μεταδίδει τὴν ἀόρατη θεία Φάρη.
— Ποιές εἶναι οἱ ἱερὲς αὐτὲς τελετές;
Εἶναι τὰ ἑπτὰ Ἅγια Μυστήρια, ποῦ ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ φέρνουν στὴν ψυχὴ μᾶς τὴ θεία Χάρη ποῦ μᾶς ἁγιάζει.
Ξέρετε ποιὰ εἶναι αὐτά;
Τὸ Ἅγιο Βάπτισμα – Τὸ Χρίσμα –  Ἡ Ἐξομολόγηση (Μετάνοια) –  Ἡ θεία Εὐχαριστία –  Ἡ Ἱερωσύνη – Ὁ Γάμος – Τὸ Εὐχέλαιο.
— Είναι ὅλα ὑποχρεωτικά;
Ὑποχρεωτικὰ εἶναι τὰ τέσσερα πρῶτα ποῦ ἀναφέραμε (νὰ ἀναφερθοῦν). Τὰ ἄλλα τρία (νὰ ἀναφερθοῦν) δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὰ γιὰ ὅλους τους Φριστιανούς. Εἶναι ὅμως ἀπόλυτα δεμένα μὲ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὰ Ἱερὰ Μυστήρια εἶναι Θεοσύστατα. Δηλαδὴ τὰ ἵδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἢ μὲ ἐντολή Σου οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Γι’ αὐτὸ μόνο ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μᾶς μπορεῖ γίνουν, ποῦ συνεχίζουν τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μᾶς πάνω στὴ γῆ.
β) Τί εἶναι ὅμως ἡ «θεία Χάρις», ποῦ τὰ Ἅγια Μυστήρια μᾶς μεταδίδουν;
Χάρη=χάρισμα· δῶρο. Καὶ ἡ θεία Χάρη δῶρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο εἶναι.
Δῶρο θεϊκό της Ἁγίας Τριάδος. Τὴ φέρνει στὴν Ἐκκλησία μᾶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα! Καὶ ἡ Ἐκκλησία μᾶς τὴν μεταγγίζει στὴν ψυχὴ καὶ στὸ σῶμα μας μὲ τὰ Ἅγια Μυστήρια! ἂν θεῖο φῶς καὶ δύναμη, ποῦ μᾶς ἁγιάζει καὶ μᾶς βοηθάει νὰ μοιάσουμε στὸ Θεό μας.  Ἡ θεία Χάρη περιλαμβάνει ὅλα τα πλούσια χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
Βέβαια, ἡ θεία Χάρη εἶναι «ἀόρατη». Γι' αὐτό, σὲ κάθε Ἱερὸ Μυστήριο, γιὰ νὰ καταλάβουμε τὸ θαῦμα ποῦ γίνεται χρησιμοποιοῦνται καὶ ἐξωτερικά, «ὁρατὰ» καὶ αἰσθητὰ σημεῖα, ποῦ τὰ βλέπουμε καὶ τὰ ἀκοῦμε (π.χ. Σὸ νερὸ στὸ Βάπτισμα. Σὸ ἅγιο μύρο στὸ Χρίσμα καὶ τὸ λάδι στὸ Εὐχέλαιο. Σὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ στὴ θεία Εὐχαριστία). Ὅλα αὐτά, ἂν καὶ συμβολικά, ἁγιάζονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποῦ ἔρχεται μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ Ἱερέα (ποῦ ἀκοῦμε) καὶ μεταδίδουν τὴ θεία Χάρη!
γ) Γιατί τὸ Μυστήριο τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος τὸ λέμε πρῶτο καὶ βασικό;
Γιατί μόνο μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα γινόμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ! Ξαναγεννιόμαστε πνευματικὰ ἀπὸ τὴ θεία Χάρη.
Μᾶς «υἱοθετεῖ» ὁ Θεός! Μᾶς γράφει στὸν κατάλογο τῆς Βασιλείας Του, ποῦ ἐδῶ στὴ γῆ εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας.  Ἂν δὲν βαπτιστοῦμε, οὔτε στὰ ἄλλα Ἅγια Μυστήρια μποροῦμε νὰ μετέχουμε.
Γιὰ νὰ γίνει ὅμως αὐτό, ὁ Κύριος ὅρισε σὰν ἀπαράβατο ὄρο τὸ Ἅγιο Βάπτισμα. Θυμάστε τί εἶπε στοὺς Μαθητές Του;
— «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Τιοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. ἡ’ 19). Ποιὸ εἶναι τὸ νόημα;... Ὅτι, γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος, δὲν φτάνει μόνο νὰ ἀκούσει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει καὶ νὰ πιστέψει.
Ἀπαραίτητα, πρέπει καὶ νὰ βαπτισθεῖ. «Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεῖς σωθήσεται» (Μάρκ. ἰ 16).
Ὅλοι ἔχετε ἀκούσει γιὰ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα καὶ ἔχετε παρακολουθήσει βαφτίσια. Θὰ ξέρετε λοιπὸν πολλὰ πράγματα νὰ πεῖτε. Πῶς γίνεται; Ποῦ; Ποιὰ σημασία ἔχει; (...)
δ) Ἐλᾶτε τώρα νὰ τὰ βάλουμε στὴ σειρὰ καὶ νὰ τὰ συμπληρώσουμε:
Ἡ Βάπτιση γίνεται στὸν Ἱερὸ Ναό· τὸν οἶκο τοῦ Οὐρανίου Πατέρα! Τὸ παλάτι τῆς Ἐκκλησίας Του! ποῦ ἰδιαίτερα ἐκείνη τὴν ὥρα γιορτάζει!  Ἕνα καινούργιο παιδί Σου, μπαίνει στὴν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία!
Ἀπὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ Ἱερέα. Γιατί μόνο οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς ἔχουν πάρει τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μποροῦν νὰ τὴ μεταδίδουν.
Δίπλα στὸν Ἱερέα ἀπαραίτητος καὶ ὁ Ἀνάδοχος (Νονός). Εὐσεβὴς Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ποῦ ἀναλαμβάνει νὰ διδάξει στὸ παιδὶ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ ζωὴ τοῦ καλοῦ Χριστιανοῦ. Ἔχει γι' αὐτὸ μεγάλη εὐθύνη.
Γιορτή, πρώτη καὶ μεγαλύτερή του κάθε Χριστιανοῦ!  Ἕνας ὅμως πρέπει νὰ λείπει ἀπ' τὴ γιορτὴ μακριά. Ποιός;
— Ὁ Σατανᾶς! Καὶ νά! Πρὶν ἀρχίσει ἡ Βάφτιση, στὸ μπρὸς μέρος τοῦ Ναοῦ (ἄλλοτε Πρόναο) ὁ Ἱερέας τὸν διώχνει μὲ πολὺ αὐστηρὸ τρόπο. Πρέπει, ὅμως, σ' αὐτὸ νὰ συμφωνήσει καὶ ὁ Νονός.
— Τί νὰ συμφωνήσει;
— Νά συμφωνήσει καὶ νὰ βεβαιώσει ὅτι ὁ ἴδιος καὶ ὁ ἀναδεξιμιὸς τοῦ καμιὰ σχέση δὲν ἔχουν μὲ τὸν ἀτανά. Φεύγουν ἀπὸ κοντά Του. Νὰ βεβαιώσει ὅτι ἀνήκουν στὸ στράτευμα τοῦ Φριστοῦ.
— «Ἀποτάσση τῷ ἀτανά»; Ρωτάει ὁ ἱερέας. — «Ἀποτάσσομαι». Ἀπαντᾶ ὁ νονός. —  «Συνετάξω τῷ Χριστῷ»; — «Συνεταξάμην».
Καμιὰ σχέση πιὰ ὁ Χριστιανὸς μὲ τὸ Διάβολο.
Καὶ ὁ Νονὸς τώρα (ἀντὶ γιὰ τὸ νήπιο) ὁμολογεῖ εὐλαβικὰ τὴν Πίστη του στὴν Ἁγία Τριάδα, καὶ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἀπαγγέλλει, τὸ «Σύμβολο τῆς Πίστεως».
Καὶ ἀρχίζει ἡ κύρια τελετὴ τοῦ Βαπτίσματος, εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος.
— «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Τιοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος...». Ὁ Ἱερέας, εὐλογεῖ τὸ νερὸ τῆς κολυμβήθρας.  Υπέροχοι οἱ ὕμνοι καὶ οἱ εὐχὲς (προσευχές).
Παίρνει στὰ χέρια τοῦ τὸ νήπιο καὶ τὸ ἀλείφει σὲ ὅλο του τὸ σῶμα μὲ τὸ λάδι τὸ ὁποῖο συμβολίζει τὴν πνευματικὴ πανοπλία ποῦ μᾶς δίνει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ τὸν πόλεμο κατὰ τοῦ διαβόλου.
Καὶ ἡ μεγάλη στιγμὴ φθάνει. Ταφῆ καὶ Ἀνάσταση μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ γίνεται τώρα! ( Ἡ τριήμερη Ταφὴ καὶ Ἀνάστασή του). Τρεῖς «καταδύσεις» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ (ποῦ συμβολίζει ἡ κολυμβήθρα) καὶ τρεῖς ἀναδύσεις.
— «Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ... εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός. (Κατάδυση).
— Αμήν! (Ἀνάδυση)
— Καί τοῦ Υἱοῦ! (Κατάδυση).
— Αμήν (Ἀνάδυση).
— Καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Κατάδυση).
— Αμήν» (Ἀνάδυση).
Κατάδυση, βούτηγμα τέλειο=Βάπτισμα. Ὅπως ὅρισε ὁ Κύριος.  Ὄχι ράντισμα, ὅπως κάνουν οἱ αἱρετικοί.
Τρεῖς καταδύσεις «καὶ τρεῖς» ἀναδύσεις. Τιμὴ στὴν Ἁγία Τριάδα, ποῦ μὲ τὴν ἐπέμβαση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ξαναγεννᾶ τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο σὲ νέα ζωὴ μαζὶ μὲ τὸ Χριστό.
— Γι' αὐτό, ξέρετε πῶς λέγεται;...
— «Λουτρὸ παλιγγενεσίας»! Δηλαδή, ποῦ σὲ ξαναγεννάει σὲ νέο ἄνθρωπο!
Τὸ «προπατορικὸ ἁμάρτημα» θάφτηκε πιά.
— «Μακάριοι, ὧν ἀφέθησαν αἳ ἀνομίαι...» ψάλλουν οἱ ψάλτες χαρούμενα! τὸ χέρι τοῦ Χριστιανοῦ ἀγωνιστῆ εἶναι πιὰ νὰ διατηρήσει τὸν χιτώνα τῆς ψυχῆς τοῦ καθαρό. Αὐτὸ εὔχεται ὁ ἱερέας φορώντας στὸ νεοβαπτισμένο τὰ λευκὰ βαπτιστικὰ ἐσωρουχάκια, ἐνῶ οἱ ψάλτες γλυκὰ ἱκετεύουν:
— «Χιτώνα μοὶ παρασχου φωτεινόν, ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον»! (Χάρισέ μου χιτώνα καθαρότητας φωτεινὸ ὕ, Κύριε, ποῦ φορᾶς γιὰ ἔνδυμα οὐ τὸ φῶς)!
(Μεσολαβεῖ τὸ Μυστήριο τοῦ Ἁγίου Χρίσματος, ποῦ θὰ μιλήσουμε γι' αὐτὸ μιὰ ἑπόμενη φορᾶ).
Στὴ συνέχεια θὰ φορέσει ὁ Ἱερέας ἐπίσημα στὸ μικρὸ Χριστιανὸ τὸ χρυσὸ Σταυρὸ μὲ τὸ ὄνομά του, δῶρο τοῦ Νονοῦ. Τὸ πολυτιμότερο στολίδι γιὰ ὅλη του τὴ ζωή. Μ' αὐτόν, θὰ βγεῖ νικητὴς στοὺς ἀγῶνες του. Ποιὸς θὰ δεχθεῖ ποτὲ νὰ ἀνταλλάξει αὐτὸ τὸ πολύτιμο στολίδι καὶ ἀκατανίκητο ὅπλο μὲ κορδονάκια καὶ πετσάκια καὶ χωρὶς σταυρὸ ἁλυσιδάκια;
 Ἡ πνευματικὴ χαρὰ ἔχει τώρα φθάσει στὸ κατακόρυφο! Γύρω ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα, σὰν σὲ χορὸ ἅγιο, γυρίζουν τρεῖς φορὲς ὁ Ἱερέας, ὁ Ἀνάδοχος μὲ τὸ ὁλοφώτεινο μικρὸ στὴν ἀγκαλιά του. Ἀναμμένη ἡ λευκὴ λαμπάδα, συμβολίζει τὸ καινούργιο φῶς ποῦ χαρίστηκε σήμερα στὸ «νεοφώτιστο»!
' ὅλα τα πρόσωπα φωτεινὰ χαμόγελα. Δάκρυα χαρᾶς στῆς μανούλας, τοῦ πατέρα τὰ μάτια. Οἱ ψάλτες κι ὅλος ὁ λαὸς ψάλλουν μὲ θριαμβευτικὴ χαρά:
— «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε»! «Ἀλληλούϊα»! «Ἔνδυμα ἀπαστράπτον καὶ καταφλέγον τοὺς δαίμονας»! λέει ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος.
Λίγο πρὶν τὸ τέλος ὁ Ἱερέας μὲ ἕνα ψαλιδάκι κόβει σταυροειδῶς λίγα μαλλάκια ἀπὸ τὸ νεοβαπτισμένο παιδάκι. Τὶ συμβολίζει αὐτό;
—  Συμβολίζει τὸ πρῶτο δῶρο του στὸ Σωτήρα Χριστό! Καὶ ὅτι σ' Ἐκεῖνον θὰ χαρίζει πιὰ ὅλες τὶς μέρες τῆς ζωῆς του. Θὰ Σὸν ἀκολουθεῖ πιστά.
Τὸ Ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος ἔχει φθάσει στὸ τέλος του.  Ἡ εὐτυχισμένη Μητέρα μὲ βαθιὰ μετάνοια μπροστὰ στὸ Νονό, σὲ ἔνδειξη σεβασμοῦ, παίρνει στὴν ἀγκαλιὰ τῆς τὸ ἀναγεννημένο παιδί της. Ἀπὸ σήμερα ἀνήκει καὶ σὲ μιὰ δεύτερη οἰκογένεια. Σὴν οἰκογένεια τοῦ Οὐρανίου Πατέρα. Σὴν οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Γ'. Γύρω ἀπὸ τὸ Σύνθημα:
Κλείνοντας, παιδιά, τὸ σημερινὸ θέμα μας, ποῦ ἦταν ἀφιερωμένο στὸ πρῶτο καὶ βασικὸ μυστήριο, στὸ βάπτισμα, νὰ ξέρουμε καὶ τὰ ἑξῆς:
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, τί ἔλεγε σὲ κείνους ποῦ πήγαιναν νὰ βαπτισθοῦν στὸν  Ἰορδάνη;
— «Ἐγὼ σᾶς βαπτίζω μὲ νερό. Δεῖγμα ὅτι μετανοεῖτε. Ἐκεῖνος ὅμως, ποῦ ἔρχεται πίσω ἀπὸ μένα (ὁ Χριστὸς) θὰ σᾶς βαπτίσει μὲ Ἅγιο Πνεῦμα... Αὐτὸ τὸ Βάπτισμα θὰ εἶναι γιὰ τὴ Σωτηρία σας». Καὶ αὐτό, παιδιά, πραγματοποιεῖται στὴν Ἐκκλησία μας, ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς ἱδρύσεώς της.
Μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα καθαρίζομαι ἀπὸ τὴν λέπρα, ὄχι τοῦ σώματος, ὅπως ὁ Βασιλιὰς Νεεμᾶν ποῦ εἴδαμε στὴ διήγηση, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν πνευματικὴ λέπρα τῆς ἁμαρτίας καὶ μάλιστα τοῦ πρωπατορικοῦ ἁμαρτήματος.
Μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἀνήκω πιὰ καὶ  εγῶ στὸ Χριστό!  Ἔδωσα ὑπόσχεση μὲ τὸ στόμα τοῦ Νονοῦ μου; Ποιά; Ἀποτάσσομαι τὸν ἀτανά! Συντάσσομαι μὲ τὸ Χριστό! Τί σημαίνουν αὐτά;
Μόνο στὸ Χριστὸ ἀνήκω πιά! Χριστιανός! Δικός Του εἶμαι. Αὐτὸν ἀκολουθῶ, ὅπως ὁ καλὸς στρατιώτης τὸ Βασιλιά του! Τὶς ἅγιες ἐντολές Του ἐκτελῶ ἀπὸ ἀγάπη σὲ Κεῖνον! Εἶμαι ντυμένος τὸ Χριστό!

Σύνθημα: Βαπτίστηκα! Ἀνήκω στὸ Χριστό!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα