ΕΙΣΑΓΩΓΗ

-Πως ονομάζεται η σημερινή Κυριακή; (...)

Της Ορθοδοξίας!

-Τι εορτάζουμε; (...)

Τη νίκη της Ορθοδοξίας κατά των εικονομάχων με την αναστήλωση των Αγίων εικόνων το 843 μ.Χ. Τον θρίαμβό της! Την ιεραποστολική και μαρτυρική της πορεία...

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ζυμωμένη με το Αίμα των Μαρτύρων της. Εκατομμύρια είναι οι άγιοι Μάρτυρες που προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους παρά να αρνηθούν την ορθόδοξη πίστη. Και το συγκινητικό είναι ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία παρά τη σκληρή πολεμική που δέχεται από την πρώτη κιόλας εμφάνισή της όχι απλώς επιβιώνει εδώ και 2000 χρόνια, αλλά και εξαπλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης! Σημερα λοιπόν θα ταξιδέψουμε στη μακρινή μας Κίνα για να δούμε κι εκεί την Ορθοδοξία που ματώνει στο μαρτύριο...

ΔΙΗΓΗΣΗ

Έχει και η μακρινή μας Κινα να παρουσιάσει τούς Νεομάρτυρές της. Πρόκειται κυρίως για εκείνους οι οποίοι στις 11 Ιουνίου του έτους 1900 μαρτύρησαν για του Χριστού την ορθόδοξη πίστη την αγία.

Ναι, διότι στην αχανή Κινα με τούς πλέον του δισεκατομμυρίου κατοίκους των Βουδδιστών, Κομφουκιανιστών και Ταοϊστών υπήρξαν και οι ελάχιστοι, 700 περίπου, Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ελάχιστοι Ρώσοι, με επικεφαλής τον ιεραπόστολο Αρχιμανδρίτη Ιννοκέντιο, και οι υπόλοιποι ντόπιοι Κινέζοι. Ομως όλοι τους πράγματι πιστοί, με γνώση της χριστιανικής ορθοδόξου πίστεως, με αγάπη ειλικρινή προς τον Σωτήρα Χριστό και συνεπή χριστιανική ζωη. Παρά το ολιγάριθμό τους, ήταν καλά οργανωμένοι ως Εκκλησία με Ναούς στο Πεκίνο, με ιεραποστολικό Κεντρο, βιβλιοθήκη, τυπογραφείο και τα παρόμοια. Και όλα αυτά, για να τροφοδοτούνται οι ίδιοι πνευματικώς, να ενισχύονται μεταξύ τους και να επιτελούν έργο ιεραποστολής και φιλανθρωπίας μεταξύ των συμπατριωτών τους. Αθόρυβη, αλλά καλά μελετημένη εργασία.

Ηλθε όμως αυτή η φοβερά ημέρα της 11ης Ιουνίου του 1900, που την ονόμασαν ημέρα «Διοκλητιανείου» διωγμού. Οι διώκτες ήταν επαναστάτες πυγμάχοι (Μποξέρς) οι οποίοι ξέσπασαν με όλη τη λύσσα τους εναντίον των επτακοσίων αυτών Ορθοδόξων Χριστιανών. Ισως είχαν παράπονα εναντίον της προπαγάνδας και του προκλητικού προσηλυτισμού άλλων ξενοφερμένων αλλοδόξων ομάδων και, χωρίς να κάνουν διάκριση, έπεσαν εναντίον των Ορθοδόξων, «αυτού του μικρού ποιμνίου», αυτών των «ακάκων αρνίων» του Χριστού. Ενοχλημένος ο άρχων του αιώνος τούτου, ο σατανάς, και με τη διάθεση να εξολοθρεύσει το γνήσιο αυτό έργο των Ορθοδόξων, εκίνησε τούς πυγμάχους (Μποξέρς) εναντίον τους.

Και την ημέρα εκείνη της τιμής της Θεομήτορος (εορτάζει η εικόνα «Άξιόν εστι»), με προσχεδιασμένο πρόγραμμα πυρπόλησαν τις Εκκλησίες, έκαψαν την πολύτιμη Βιβλιοθήκη τους, το τυπογραφείο και ό,τι διέθετε το ιεραποστολικό αυτό ορθόδοξο Κεντρο. Και όχι μόνο αυτά. Πρωτίστως επιτέθηκαν εναντίον του ευλαβούς ιερέως τους π. Θεοφάνους Τση, που ήταν η ψυχή και η βάση της Εκκλησίας τους, με σκοπό το «πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης» (Ματθ. κστ 31). Μαζί με τον ιερέα κτύπησαν και τον 8χρονο υιό του Ιωάννη. Αυτόν τον μικρό Ιωάννη τον ακρωτηρίασαν και ακρωτηριασμένο τον βασάνιζαν και τον προκαλούσαν:

– Αρνείσαι την πίστη σου;

– Όχι, ποτέ!

– Προσκυνάς τον Βούδδα;

– Όχι, ποτέ!

Καθώς δε ο οκτάχρονος Μάρτυρας ξεψυχούσε, τον πλησίασαν οι πιστοί Χριστιανοί, για να τον ενισχύσουν. Να του δείξουν συμπάθεια και στοργή, να του ενισχύσουν την πίστη και να τον βοηθήσουν να φανεί σταθερός μέχρι τέλους. Τον ρώτησαν εάν πονά πολύ, εάν υποφέρει. Και ο παιδομάρτυς Ιωάννης με ειρηνική την καρδιά του και το γλυκό του χαμόγελο ψιθύρισε: «Το να πάσχει κανείς για τον Χριστό δεν είναι βαρύ πράγμα». Όπως δε ωραία έχει γραφεί, «έκλεισε τα αθώα του μάτια στη βαρβαρότητα της γης, για να τα ανοίξει στη Βασιλεία του Θεού, όπου οι Κήρυκοι και οι Ταρσίζιοι και οι Κλαύδιοι και οι Υπάτιοι και οι Διονυσίοι και οι Παύλοι και οι άλλοι παιδομάρτυρες του Χριστού τον περίμεναν αδελφικά να τον βάλουν στο παιχνίδι τους μαζί με τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ...».

Δεν ήταν όμως μόνον αυτοί οι Μάρτυρες της 11 Ιουνίου 1900. Και ο Κατηχητής Παύλος Βαν υπέμεινε φρικτά τα μαρτύρια της κακίας, του μίσους των Μποξέρς, και επισφράγισε την Κατήχηση των παιδιών με την ομολογία και το μαρτύριό του. Επίσης η Ίγια Βεν, διδασκάλισσα της Ιεραποστολικής Σχολής, «βασανίστηκε απάνθρωπα. Χτυπήθηκε, ακρωτηριάστηκε, και στο τέλος ξεψύχησε, ομολογώντας και αυτή με ανδρικό φρόνημα και παρρησία το όνομα του Χριστού».

Και άλλοι πολλοί. Μεγάλοι και μικροί. Μορφωμένοι και ολιγογράμματοι. Επίσημοι και ανεπίσημοι. Από τους επτακοσίους Ορθοδόξους, οι τετρακόσιοι περίπου αναδείχθηκαν στον διωγμό αυτό Ομολογητές και Μάρτυρες. Και πάλι ωραία γράφτηκε: «Η πρώην άγονη και στείρα Κινέζικη γη αναβλάστησε τα πρώτα της μυρίπνοα άνθη, που με το γλυκύ κίτρινο χρώμα τους πλούτισαν την ωραιότητα του Κήπου της επουράνιας Εδέμ».

Έτσι οι Ορθόδοξοι Νεομάρτυρες της μακρινής μας Κίνας συνέδεσαν την ιστορία τους με τους Μάρτυρες πάσης της γης και όλων των χριστιανικών εποχών, από του πρώτου αιώνος επί Νέρωνος, με τους Μάρτυρες των μετέπειτα εποχών, με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς Νεομάρτυρες επί Τουρκοκρατίας, με εκείνους ακόμη των διωγμών των αθεϊστικών καθεστώτων, με τους σύγχρονους ομολογητές και με τους μάρτυρες των επερχομένων γενεών. Διότι η Ορθοδοξία έχει τους μάρτυρές της σε κάθε τόπο και κάθε εποχή!

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

1. Τι ηλικίας ήταν αυτοί οι Κινέζοι μάρτυρες και τι ιδιότητα είχαν; (...)

Ήταν άνθρωποι κάθε ηλικίας. Άνδρες και γυναίκες, ακόμη και παιδιά όπως ο 8χρονος υιός του π. Θεοφάνους, ο Ιωάννης! Μεγάλοι και μικροί. Μορφωμένοι και ολιγογράμματοι. Επίσημοι και ανεπίσημοι. Στο διωγμό εκείνο αναδείχθηκαν συνολικά 400 Ομολογητές και Μάρτυρες.

Πόσο συγκινητική είναι, παιδιά, η ιστορία αυτών των μαρτύρων! Οι Κινέζοι αυτοί μάρτυρες απέδειξαν ότι πίστευαν στην Ορθοδοξία, ως τη μόνη αλήθεια. Γι’ αυτό και προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους παρά να προδώσουν την Ορθοδοξία που είχαν γνωρίσει και αγαπήσει μέσω των ορθοδόξων ιεραποστόλων.

2. Τι σημαίνει όμως Ορθοδοξία; (...)

(Ας απαντήσουν πρώτα τα παιδιά. Και μετά θα συνοψίσουμε εμείς).

Σημαίνει ορθή Πίστη. Είναι η Πίστη που μας απεκάλυψε ο Κύριος Ιησούς Χριστός και μας διέσωσαν οι άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας, με τη φωτισμένη από το Άγιο Πνεύμα διδασκαλία τους, με τα συγγράμματά τους, με τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων... Είναι η μόνη αλήθεια!

3. Μας αξίωσε ο άγιος Θεός από μικρά παιδιά να γνωρίσουμε την ορθόδοξη πίστη. Να βαπτιστούμε ορθόδοξοι χριστιανοί και να απολαμβάνουμε τις δωρεές του Θεού μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ποιό νομίζετε λοιπόν είναι το δικό μας χρέος; (...)

Να μείνουμε σταθεροί και ακλόνητοι «τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει» (Ιούδα 3). Ακλόνητοι στην Ορθοδοξία μας, χωρίς να παρασυρόμαστε από τις διάφορες αιρέσεις.

-Πως όμως θα το κατορθώσουμε αυτό;

α. Να γνωρίσουμε την ορθόδοξη πίστη μας.

Είναι ανάγκη να ξέρουμε τι πιστεύουμε. Ποιός είναι ο Θεός που λατρεύουμε. Ποιό είναι το θέλημά Του το άγιο και τέλειο. Ποιός είναι ο σκοπός και ο προορισμός της ζωής μας. Τι συμβαίνει μετά το θάνατο κλπ. Απαντήσεις στα ερωτήματά μας αυτά θα πάρουμε από την Αγία Γραφή και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Ας μελετούμε λοιπόν τα κατάλληλα βιβλία και ας καταρτιζόμαστε στα ζητήματα αυτά της πίστεως με την καθοδήγηση του Πνευματικού μας και πνευματικά καταρτισμένων ανθρώπων.

β. Να ζούμε σύμφωνα με την πίστη μας

Η γνώση δεν αρκεί. Είναι απαραίτητη η εφαρμογή και η τήρηση των θείων εντολών διότι όπως μας διαβεβαίωσε ο Κύριος «ο γνους το θέλημα του κυρίου εαυτού και μη ετοιμάσας μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς» (Λουκ. ιβ 47).

γ. Να υπερασπιζόμαστε την Ορθοδοξία μας.

Στο πέρασμα των χρόνων η Ορθοδοξία αντιμετώπισε πολλούς και ποικίλους εχθρούς. Πάντοτε όμως ο Πανάγαθος Θεός αναδείκνυε ανθρώπους που ακόμη κι όταν έμεναν εντελώς μόνοι, βάσταζαν στους ώμους τους την Ορθοδοξία για να μην την αφήσουν στα βέβηλα χέρια των αιρετικών. Π.χ. ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός που ονομάστηκε «Άτλας της Ορθοδοξίας, μονομάχος και γιγαντομάχος» διότι μόνο αυτός δεν υπέγραψε την ένωση με τους Παπικούς και έτσι γλιτώσαμε την υποταγή μας στον Πάπα!

Και σήμερα υπάρχουν πολλοί αιρετικοί και άθεοι που προσπαθούν να παρασύρουν τους ορθοδόξους πιστούς στην πλάνη. Παπικοί, Προτεστάντες, Ουνίτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μασόνοι κ.α. Με την συστηματική προπαγάνδα και τα ύπουλα μέσα που χρησιμοποιούν αποτελούν μια πολύ επικίνδυνη παγίδα. Λένε για παράδειγμα: «Τι Ορθόδοξοι, τι Παπικοί... Το ίδιο πράγμα είμαστε. Τον ίδιο Χριστό δεν πιστεύουμε;» Είναι όμως έτσι; Όχι, βέβαια. Δεν είμαστε το ίδιο. Π.χ. με τους Παπικούς μπορεί να πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, αλλά αυτοί απομακρύνθηκαν από την ορθή πίστη και βαρύνονται με τουλάχιστον 20 αιρετικές διδασκαλίες!

Άς μάθουμε – μεγαλώνοντας – να αποκρούουμε τις κακοδοξίες των αιρετικών, με επιχειρήματα από την Αγία Γραφή, από την Εκκλησιαστική Ιστορία, από την Ιερά Παράδοση. Να καυχόμαστε για την αλήθεια που κατέχουμε και να διαφωτίζουμε και τους άλλους...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κυριακή της Ορθοδοξίας, σήμερα. Ημέρα που εορτάζουμε τη νίκη της Ορθοδοξίας. Ημέρα που ομολογούμε με παρρησία και ιερή καύχηση την ορθόδοξη πίστη μας που διατηρήθηκε και συνεχίζει να διατηρείται αλώβητη παρά την ασταμάτητη σκληρή πολεμική των αιρετικών.

Ας διατηρήσουμε κι εμείς στη ζωή μας την Ορθοδοξία, αλλά και την ορθοπραξία. Ορθή πίστη, αλλά και ορθή ζωή. Αγία και ενάρετη ζωή, όπως αγία είναι και η πίστη μας. Πιστεύω και ζω ορθώς. Πάντοτε, ανά τους αιώνες, οι ορθόδοξοι ήταν αγωνιστές και μάρτυρες της αλήθειας... Τέτοιοι Χριστιανοί ορθόδοξοι, με αγνή ψυχή, με αγία ζωή, ας είμαστε και μεις.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Να γνωρίσουμε και να υπερασπιζόμαστε την Ορθοδοξία μας.

 

«Οὐκ ἀρνησόμεθα σου, φίλη Ὀρθοδοξία,
οὐ ψευδόμεθά σε, πατροπαράδοτον σέβας·
οὐκ ἀφιστάμεθά σου, Μῆτερ εὐσέβεια·
ἐν σοί ἐγεννήθημεν, ἐν σοί ζῶμεν καί ἐν σοί κοιμηθησόμεθα·
εἰ δέ καί καλέσειε καιρός, μυριάκις ὑπέρ σοῦ τεθνηξόμεθα»
(Ἰωσήφ Βρυέννιος)

 

 

 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα