![ti_08_mobile.png](/images/template/ti_08_mobile.png)
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Σαν πατήθηκε πειά η πόρτα του Ρωμανού και σκοτώθηκε ο βασιλιάς, οι Τούρκοι γιουργιάρανε μέσα στην Πόλη σαν τ' αγριεμένο ξεροπόταμο που κατεβαίνει στενεμένο ανάμεσα στ' αψηλά βράχια, ύστερ' από νεροποντή.
Δε μπαίνανε εκατό-εκατό, μηδέ διακόσιοι, μα χιλιάδα απάνω στη χιλιάδα. Τέτοια ήτανε η μανία τους μη δεν προφτάξουνε να κουρσέψουνε, που απ' το στρίμωγμα λαβωνόντανε συναμεταξύ τους και πολλοί σκάσανε ποδοπατημένοι απ' τους δικούς τους. Και σα μπαίνανε μέσα στο κάστρο, σκορπίζανε άλλος εδώ, άλλος εκεί, κοπάδια-κοπάδια, σφάζοντας όποιον βρίσκανε μπροστά τους, είτε γυναίκα, είτε παιδί, είτε άντρα.
Το μεγάλο μακελειό βάσταξε απ' την ανατολή του ηλίου ίσαμε το μεσημέρι. Πολλοί χριστιανοί κρυφτήκανε μέσα σε λαγούμια και σε σπηλιές κ' ύστερα τους βρήκανε και τους σκλαβώσανε.
Φτάνοντας οι Τούρκοι στην πλατεία, ανεβήκανε στον πύργο και κατεβάσανε τη βυζαντινή σημαία και τη σημαία τ' άγιου Μάρκου και ισάρανε στον τόπο τους το σαντάρδο του σουλτάνου. Τα κάστρα από τη μιαν άκρη ίσαμε την άλλη πέσανε στα χέρια του Τούρκου. Μονάχα οι Κρητικοί, που βρισκόντανε μέσα στους πύργους του Λέοντα και του Βασιλείου, βαστήξανε τον πόλεμο ίσαμε το μεσημέρι. Ο σουλτάν Μεμέτης σαν τάκουσε θαύμασε την παλληκαριά τους και τους άφησε να φύγουνε στην πατρίδα τους, παίρνοντας μαζί τους ό,τι είχανε απάνω τους.
Όπως είπα πρωτύτερα, πολύς κόσμος έτρεξε στη θάλασσα να γλυτώση, μα έπεσε μαζεμένος στα καράβια και πολλά βουλιάξανε και πνιγήκανε πολύς λαός. Οι πορτιέρηδες, βλέποντας τον κόσμο που ωρμούσε από τις πόρτες, θυμηθήκανε ένα παλιό ρητό πώλεγε πως η πόλη θα ξαναπαιρνότανε απ' τα χέρια των Τούρκων αν γυρίζανε πίσω οι Χριστιανοί, κλειδώσανε τις πόρτες και ρίξανε τα κλειδιά έξω απ' το κάστρο. Τότε δα φούντωσε η σφαγή, που δε μπορεί να τη χωρέση το μυαλό του άνθρωπου. Όσοι γλυτώσανε χάσανε τα φρένα τους και τρέχανε να κλειστούνε στην Άγια-Σοφιά. Κείνη την ώρα ήτανε πώχαν' η μάννα το παιδί και το παιδί τη μάννα. Θεέ μεγαλοδύναμε, απάνω σ' αυτούς τους συμφοριασμένους έπεσε όλη η οργή σου! Μερμήγκια αμέτρητη πλημμύρισε την εκκλησιά, απάνω, κάτω, στο νάρθηκα, στ' άγιο βήμα, σε κάθε μεριά. Σφαλίξανε τις πόρτες και παρακαλούσανε με μεγάλες φωνές το Θεό να τους λυπηθή. Οι κουμπέδες κ' οι θεόρατες καμάρες αντιβουίζανε και ρίχνανε πιο πολλή τρομάρα στις καρδιές των κοριτσιών• τα μικρά παιδάκια ξεψυχούσανε απ' το φόβο τους. Σε λίγο φτάξανε οι Τούρκοι και πιάσανε να βαράνε με τους μπαλτάδες τις πόρτες. Το κοπάδι, που ήτανε μαντρισμένο μέσα βέλαζε λυπητερά σε κάθε τσεκουριά.
Ποια γλώσσα μπορεί να πη τι γίνηκε σαν μπήκανε μέσα οι Τούρκοι, βαστώντας στα χέρια τους άλλοι ματωμένα μαχαίρια μια οργυιά μάκρος, άλλοι πελέκια ακονισμένα, άλλοι κοντάρια, π' αστράφτανε οι σουβλερές μύτες τους. Η εκκλησιά πιτσιλίστηκε απ' τα αίματα σε δυό μπόγια ύψος, πώλεγες πως ήτανε χασάπικο. Όσοι απομείνανε ζωντανοί είχανε τρελλαθή. Οι Τούρκοι δένανε τους άντρες με σκοινιά, τις γυναίκες με τις ζώνες τους. Έβλεπες αφεντάδες δεμένους πιστάγκωνα μαζί με τους υπηρέτες, κυράδες με τις δούλες, παπάδες με γρηές, δεσποτάδες, παλληκάρια βουτημένα στο αίμα. Ο ένας μπροστά στον άλλον βιάζανε τις γυναίκες, ανάμεσα σε κουφάρια και σε λαβωμένους που μουγκρίζανε. Άλλοι πάλι από κείνα τ' αγρίμια ξεγυμνώνανε την εκκλησιά. Μέσα σε μια ώρα απομείνανε μονάχα οι τοίχοι. Δεν αφήσανε μηδέ καντήλι, μηδέ δισκοπότηρο, μηδέ βαγγέλιο, μηδέ εικόνα, μηδέ ρούχα, τίποτα! Πως περνά η ακρίδα από 'να καταπράσινο περιβόλι κ' ύστερα, σαν κάνη φτερά, αφήνει χώμα μοναχό, έτσι απόμεινε κ' η Άγια-Σοφιά ξεγυμνωμένη.
Το μαχαίρι κ' η φωτιά βάσταξε τρία μερόνυχτα, όπως είχε ταμένο στους στρατιώτες του ο σουλτάνος. Η απέραντη Κωνσταντινούπολη αντιλαλούσε μέρα νύχτα. Τι αίμα και τι δάκρυα χυθήκανε! Χιλιάδες καρδιές χτυπούσανε, τέτοια συμφορά δε μπορεί να τη συλλογισθή άνθρωπος. Άλλοι σφαζόντανε πριν πάνε στα σπίτια τους, άλλοι καταφέρνανε να φτάξουνε στα δικά τους μα δε βρίσκανε τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους. Αντρόγυνα χωριζόντουσαν, ο ένας Τούρκος έσερνε τον άντρα κι' ο άλλος τη γυναίκα. Τα παιδιά τα ξεκολλούσανε απ' το λαιμό της μάννας, τα κορίτσια τα σέρνανε απ' τα μαλλιά μέσα στο δρόμο. Πεινασμένα σκυλιά πίνανε το αίμα π' άχνιζε μέσα στα χαντάκια. Πειό πολλά ήτανε τα κομμένα κεφάλια, που κειτόντανε στο χώμα, παρά οι πέτρες της γης. Φρόνιμες νοικοκυράδες, που δεν τις είχε δη ο ήλιος, ατιμαζόντανε γυμνές μέσα στις πλατείες. Παπάδες περπατούσανε βιαστικά, φορτωμένοι με βαρειά σεντούκια, που τους τάχανε φορτωμένα οι ζεμπέκηδες και τους δέρνανε σαν γαϊδούρια και τους τραβούσανε με το καπίστρι πούχανε περασμένο στο λαιμό τους. «Και ην ιδείν ορμαθούς εξερχόμενους απείρους ώσπερ αγέλας».
Στα καράβια δεν είχε απομείνει μηδέ ένας Τούρκος, γιατί ριχτήκανε στο πλιάτσικο. Με μεγάλη μανία γυρεύανε να βρούνε τα γυναικεία μοναστήρια, τα πατούσανε και κουβαλούσανε τις καλογρηές μέσα στα καράβια κ' εκεί ο διάβολος πειά μπορεί να πη το τι γίνηκε. Πολλές γυναίκες, για να ξεφύγουνε την ατιμία, πέσανε και πνιγήκανε στη θάλασσα και στα πηγάδια.
Οι Τούρκοι είχανε τούτη τη συνήθεια, άμα μπαίνανε μέσα σ' ένα σπίτι για να κουρσέψουνε, στήνανε μια σημαία απάνω στα κεραμίδια. Οι άλλοι Τούρκοι, βλέποντας τούτη τη σημαία, δε μπαίνανε ποτέ μέσα, μα τραβούσανε πάρα πέρα, ναβρούνε άλλο σπίτι λεύτερο. Ίσαμε διακόσες χιλιάδες τέτοια κουρέλια σαλεύανε απάνω στην Πόλη, γιατί οι Τούρκοι βάζανε πολλές παντιέρες στο ίδιο σπίτι για να κάνουνε πανηγύρι.
Όλη τη μέρα σφάζανε. Τόσο μουσκεμένη ήτανε η γης, πώλεγες πως έβρεξε αίμα, κι' όπου έβρισκε χαντάκι το αίμα έτρεχε σα νάτανε βροχονέρι. Τα κουφάρια τα ρίχνανε στο μπουγάζι του Βοσπόρου, και το ρέμα τα κατρακυλούσε σα νάτανε πεπόνια, Χριστιανοί-Τούρκοι ανακατεμένοι.
Ο σουλτάνος δε μπήκε μέσα στην Πόλη με το στρατό, παρά απόμεινε στο στρατόπεδο. Κατά το μεσημέρι οι πασάδες του πήγανε τα κλειδιά, σημάδι πως ήτανε πειά δική του η Κωνσταντινούπολη. Τότε καβαλλίκεψε και μπήκε με τη συνοδεία του μέσα στο κάστρο και τράβηξε ίσια στην Αγιά-Σοφιά. Δε μπήκε μέσα στην εκκλησιά με τάλογο, παρά ξεπέζεψε και μπαίνοντας μέσα θαύμασε πολλήν ώρα και περιεργάσθηκε το χτίριο. Ύστερα φώναξε έναν χότζα και τούπε ν' ανεβή απάνω στον άμβωνα και να φωνάξη την προσευχή τους «Αλλάχου εκπέρ, Αλλάχου εκπέρ, Μουχαμετούλ ρεσούλ Ουλλάχ.» Σαν τελείωσε ο χότζας, ανέβηκε ο ίδιος στην Άγια Τράπεζα και το ξανάπε.
Την ώρα πώβγαινε έξω, είδε έναν Τούρκο που τσάκιζε τα μάρμαρα. Ο Μεμέτης τον βάρεσε με το καμουτσί λέγοντας του: «Κιοπέκ, σας άφησα το θησαυρό και τους ανθρώπους, μα τα χτίρια είνε δικά μου!»
Από κει τράβηξε με τους πασάδες και ρώτηξε για το βασιλιά της Πόλης, ζη ή πέθανε. Και σαν τούπανε πως σκοτώθηκε, πρόσταξε και πλύνανε πολλά κεφάλια στο μέρος που χάθηκε, για να τον γνωρίσουνε, μα δε μπορέσανε μέσα σε τέτοιο πλήθος. Σε λίγο όμως βρέθηκε το κορμί του και το γνωρίσανε απ' τα κόκκινα ποδήματά του με τους κεντημένους αητούς. Κόψανε το κεφάλι και το βάλανε σε μια πλατεία κοντά στ' άγαλμα του Γιουστινιανού και κει στάθηκε ίσαμε το βράδυ. Ύστερα το μπαλσαμώσανε και τώστειλε ο σουλτάνος στην ανατολή από χώρα σε χώρα, για να δη ο κόσμος τη νίκη του. Το σώμα το πήρανε οι Χριστιανοί και το θάψανε.
Τα πλιάτσικα κ' οι σκλάβοι, άλλα στοιβαχθήκανε στις τέντες, άλλα φορτωθήκανε στα καράβια και τραβήξανε να τα πουλήσουνε, όπως έστερξε ο σουλτάνος. Κάθε Τούρκος ήτανε φορτωμένος. Τι μαλάματα, τι ασήμια, τι χαλκώματα, τι ρούχα μεταξωτά, τι βιβλία! Καράβια ολάκερα γεμίσανε καλόγερους και καλογρηές. Έβλεπες ζεϊμπέκια ψειριασμένα νάνε ντυμένα με ρούχα δεσποτικά, άλλοι φοράγανε χρυσά πετραχήλια, άλλοι κορώνες και καλυμμαύχια στο κεφάλι. Σκυλιά δεμένα με ζώνες κεντημένες, επιγονάτια και φελόνια για σαγή στ' άλογα. Μέσα στους ασημένιους δίσκους βάζανε ντομάτες και κρέατα, πίνανε κρασί μέσα στα δισκοπότηρα. Φορτώσανε στις καρότσες βιβλία, που δεν είχανε μετρημό και τα σκορπίσανε σ' ανατολή και δύση. Για ένα γρόσι πουλιόντανε ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας κ' οι άλλοι ξακουσμένοι σοφοί της αρχαιότητας, γραμμένοι σε πετσί, με χρυσοκοντυλιές και με χρυσά δεσίματα. Τα εικονίσματα τα σκίζανε με το τσεκούρι και βράζανε κρέας μέσα στα καζάνια.
Τη δεύτερη μέρα, δηλαδή στις 30 Μαγιού, ξαναμπήκε στην Πόλη ο σουλτάνος, με πολλή παράταξη, κι' αφού τριγύρισε σε διάφορα μέρη, πήγε και στο παλάτι. Και βλέποντας το έρημο είπε έναν στίχο κάποιου Πέρση ποιητή για την ματαιότητα του κόσμου.
Ήτανε πειά πεθαμένη και θαμμένη η ξακουσμένη Κωνσταντινούπολη, η Θεοσκέπαστη, η Νέα Σιών, η Εφτάλοφη, το καμάρι της Ανατολής, πώβρισκε άνθρωπος και του πουλιού τα γάλα. Πούχε το κάστρο με τους τρακόσους πύργους, τα παζάρια, τα αρτοπρατεία, τα χαλκοπρατεία, τα αργυροπωλεία, τα βλατοπωλεία, τα κηροπωλεία, τα λουτρά, τα συντριβάνια, τις βρύσες, τις δεκαεννιά στέρνες, τα Ιπποδρόμια, τα παλάτια, τις τρακόσες εκκλησιές και τα διακόσια μοναστήρια, τ' αμέτρητα τ' αγάλματα κι' ό,τι μπορεί να βάλη ο νους τ' ανθρώπου. «Τη δεύτερη δε από της ημέρας εκείνης, εισελθών ο Μεχμέτης, περιόδευσε την πόλιν και ην η πάσα άοικος, ούτε άνθρωπος, ούτε κτήνος, ούτε όρνεον κραυγάζον ή λαλούν εντός.»
Κοντά στο παλάτι ετοιμάσανε ένα μεγάλο τραπέζι για το σουλτάνο, κι' αφού έφαγε, ήπιε πολύ κρασί και μέθυσε. Τότε πρόσταξε να του πάνε το ναύαρχο Νοταρά με τα παιδιά του και να τους αποκεφαλίσουνε. Πρώτα σφάξανε τα παιδιά μπροστά στο συμφοριασμένον τον πατέρα, πώλεγε ολοένα «δίκαιος ει, Κύριε!», κ' ύστερα τον ίδιον. Δεν περάσανε λίγες μέρες και πρόσταξε να κόψουνε και το Χαλίλ πασά, που τον υπωπτευότανε πως είχε προδώσει τα μυστικά του στους γραικούς.
Το τέλος της Πόλης φαίνεται ακόμα πειό λυπητερό άμα συλλογισθή κανένας πως χαλάσθηκε το μήνα Μάη, τις μέρες που μοσκοβολούσανε οι πασκαλιές κ' οι τριανταφυλλιές. Ανήμερα που σκλαβώθηκε η Πόλη ήτανε της Αγίας Θεοδοσίας, που τη γιορτάζανε πάντα οι Πολίτες στις 29 Μαγιού με μεγάλη δόξα στην εκκλησιά της, που γίνηκε ύστερα τζαμί. Μ' όλη την αγωνία που περνούσανε, οι γυναίκες την είχανε στολισμένη, κατά τα συνηθισμένα, με στεφάνια και με περιπλοκάδες από τριαντάφυλλα. Την ώρα, που μπήκανε μέσα οι Τούρκοι, ψέλνανε ακόμα οι ψαλτάδες. Τους περάσανε όλους απ' το μαχαίρι, κι' από τότε βαστά η ονομασία «Γκιούλ Τζαμί», δηλαδή «Το Τζαμί με τα τριαντάφυλλα», και μ' αυτό τόνομα στέκει ως τα σήμερα. Μέσα σ' αυτή την εκκλησιά λένε πως υπάρχει κ' ένα μνημόρι, οπώχει απάνω στην πλάκα τούρκικα γράμματα, που λένε «Εδώ κείτεται ένας μαθητής του Χριστού» και πως αυτός είνε ο τάφος του βασιλιά Παλαιολόγου.
Τους Γενοβέζους του Γαλατά ο σουλτάνος δεν τους πείραξε, γιατί σταθήκανε φίλοι του στον πόλεμο, τους χάρισε μάλιστα και προνόμια. Το φιρμάνι που τους έδωσε αρχίξει με τούτα τα λόγια: «Εγώ ο μέγας αυθέντης και μέγας Αμηράς σουλτάνος ο Μεχμέτ Μπέης, ο υιός του μεγάλου αυθέντου Αμηρά Σουλτάνου του Μουράτ Μπέη. Ομνύω εις τον Θεόν του ουρανού και της γης και εις τον μέγαν ημών προφήτην Μωάμεθ, και εις τα επτά μουσάφια όπού έχομεν και ομολογούμεν, και εις τας ρκδ' (124) χιλιάδας προφήτας του Θεού και προς τας ψυχάς του πάππου μου και του πατρός μου, και προς εμαυτόν και προς τα παιδιά μου, και στο σπαθί οπού ξώννομαι...».
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
ΤΟ ΠΑΡΣΙΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ
Στο Ταμείο ""Αξιοποίησης"" Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου μεταβιβάστηκαν κοινωφελείς επιχειρήσεις (ΔΕΗ, Ταχ Ταμιευτήριο, Αγροτική , η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και η Ελληνικό Α.Ε.)
Άλλες 14 εταιρείες του Δημοσίου πέρασαν στο Ταμείο ""Αξιοποίησης"" Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων. Μεταξύ αυτών είναι η ΔΕΗ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η Αγροτική Τράπεζα, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και η Ελληνικό Α.Ε.
Το Ταμείο, κατέχοντας πλέον τα δικαιώματα ψήφου των εταιρειών αυτών, μπορεί να προχωρήσει στην πώλησή τους.
Όπως σημειώνουν αρμόδια στελέχη, με τις μεταβιβάσεις αυτές έκλεισαν οι τελευταίες εκκρεμότητες για να… τρέξει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του τρέχοντος έτους.
Προσθέτουν πως η πώληση των κρατικών τραπεζών δεν αποτελεί προτεραιότητα, καθώς εκκρεμεί η απόφαση του υπ. Οικονομικών για την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Ειδικότερα, με την απόφαση που έλαβε η Διυπουργική στις 25 Απριλίου και δημοσιεύθηκε χθες στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ τα ακόλουθα περιουσιακά στοιχεία: , δηλ. περιουσία του Ελληνικού Λαού και χωρίς την εντολή του, για να πουληθούν σε αγνώστους κατόπιν !
Το 51,03% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ.
Το 50,96% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΘ.
Το 65% της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου.
Το 34,03% της ΕΥΔΑΠ.
Το 34,01% της ΕΥΑΘ.
Το 98,44% του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος.
Το 80,97% της ΕΛΒΟ.
Το 25% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών.
Το 17% της ΔΕΗ.
Το 34,04% του μ. κεφ. του Τ.Τ.
Το 92,68% των μετοχών ΑΤΕ.
Το 100% της Ελληνικό Α.Ε.
Το 35,47% της ΕΛ.ΠΕ.
Το 55,19% της ΛΑΡΚΟ.
Εξάλλου, το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε χθες πως δεν πωλούνται τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της ΕΥΔΑΠ, «απαντώντας» στον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Ο κ. Μάκης Βορίδης είχε δηλώσει νωρίτερα πως «η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ δεν πρέπει να προσεγγίζεται ως απλή πώληση κάποιων πάγιων περιουσιακών στοιχείων», προσθέτοντας πως το υπουργείο πρέπει να έχει ενεργό ρόλο στη διαδικασία αποκρατικοποίησης.
Διαχείριση
Το Ταμείο ανακοίνωσε πως η αποκρατικοποίηση της ΕΥΔΑΠ δεν αφορά σε πώληση παγίων αλλά, όπως προβλέπεται από τη δεύτερη δανειακή σύμβαση που υπερψηφίσθηκε από τη Βουλή, αφορά στην ανάθεση ύστερα από διεθνή διαγωνισμό της διαχείρισης του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης.
Στην ανακοίνωση προστίθεται πως με βάση τον σχετικό νόμο για την ίδρυση και λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ, οι αποκρατικοποιήσεις εκτελούνται με απόφαση του διοικ. συμβουλίου.
ΠΗΓΕΣ :
omadaneoneforiakon.blogspot.com
xrimanews
TIDEON- Απεκάλυψε το ΔΝΤ το απάνθρωπο προσωπό του : Η κα Λαγκάρντ μας υποβιβάζει σε επίπεδο Νιγηρίας και αντιπαθεί εμας. Δεν ξεκινάει όμως αγώνα ενάντια στα μεγάλα παγκόσμια συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τη Νιγηρία αλλά και την Ελλάδα ! Θα ήθελε να δει την οικονομία της Ελλάδας σε επίπεδο Νιγηρίας... Δεν ενεργεί όμως για πραγματική άνοδο, ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία όλων των Κρατών , άλλά χορήγηση απλώς ελημοσύνης .
Για όλα νομίζει υποκριτικά, ότι φταίει η φοροδιαφυγή των Ελλήνων , αλλά ξεχνά ότι : α) δεν είναι όλοι οι Έλληνες φοροφυγάδες, αλλά κυρίως οι πλουσιότεροι β) από τον μέσο Έλληνα πλέον ελάχιστους φόρους μπορεί να εισπράξει διότι δεν έχει επαρκή φορολογητέα εισοδήματα και τα λίγα χρήματα που του έμειναν μόλις και επαρκούν (ή δεν επαρκούν) για τη διαβίωσή του.
Διαβάστε την είδηση :
"Λυπάμαι τα παιδιά της Αφρικής, όχι τα Ελληνόπουλα"!
Ήρθε λοιπόν η στιγμή και για τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, να μας δείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, χρησιμοποιώντας γλώσσα πρωτόγνωρα σκληρή σε σχέση με την στάση που έχει κρατήσει μέχρι σήμερα απέναντι στην κρίση της χώρας μας. Σε συνέντευξή της στη θεωρούμενη ως "αντισυμβατική" βρετανική εφημερίδα Guardian τονίζει ότι τρέφει μεγαλύτερη συμπόνοια για τα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε σωστή εκπαίδευση στην υποσαχάρια Αφρική, παρά για πολλά παιδιά που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια στην Αθήνα!
Σύμφωνα με τη Guardian, η Κ. Λαγκάρντ επιμένει ότι ήρθε η ώρα της πληρωμής για την Ελλάδα και καθιστά ξεκάθαρο ότι το ΔΝΤ δεν έχει πρόθεση να χαλαρώσει τους όρους του πακέτου λιτότητας. Και μάλιστα η εφημερίδα αναφέρει την εξής απίστευτη φράση: "Ήρθε η ώρα να γίνει απόσβεση της επένδυσης" (σσ. της χρηματοδότησης του ΔΝΤ προς την Ελλάδα)!!!
[Mήπως υπάρχει ακόμα κανείς που να αμφιβάλλει για την ποιότητα του "σχεδίου διάσωσης" της χώρας μας και τις προθέσεις των ξένων δανειστών που κρύβονται πίσω από αυτό;]
Είναι χαρακτηριστικό δε ότι αναφέρει πως οι Έλληνες γονείς θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη εφόσον τα παιδιά τους δέχονται τις επιπτώσεις της μείωσης των δαπανών. «Οι γονείς πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους», αναφέρει.
Στην ερώτηση αν μπορεί να βγάλει από το μυαλό της τις μητέρες που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μαιευτήρια ή ασθενείς που δεν μπορούν να αγοράσουν φάρμακα για να κρατηθούν στη ζωή, η Λαγκάρντ απαντά: «Σκέφτομαι περισσότερο τα μικρά παιδιά ενός σχολείου σε ένα μικρό χωριό του Νίγηρα, τα οποία διδάσκονται δύο ώρες την ημέρα και μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρία… Τα έχω στο μυαλό μου όλη την ώρα. Γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερη βοήθεια από τον κόσμο στην Αθήνα».
Παράλληλα, η επικεφαλής του ΔΝΤ προσθέτει: «Ξέρετε κάτι; Όσον αφορά την Αθήνα, σκέφτομαι επίσης όλους αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να φοροδιαφύγουν όλη την ώρα». Προσθέτει δε ότι σκέφτεται εξίσου τους Έλληνες που έχουν αποκλειστεί από την παροχή δημόσιων υπηρεσιών και εκείνους που δεν πληρώνουν τους φόρους τους.
«Πιστεύω ότι θα έπρεπε επίσης να βοηθηθούν σε συλλογικό επίπεδο…πληρώνοντας όλοι τους φόρους τους», τονίζει η κ. Λαγκάρντ για να καταλήξει ακριβώς λέγοντας πως η Ελλάδα δεν θα «κερδίσει» καλύτερους, πιο «χαλαρούς» όρους στην δανειακή της στήριξη, δεν μπορεί να επιζητά καλύτερους όρους σε σχέση με μια φτωχή χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου.
«Η δουλειά μου είναι να λέω την αλήθεια. Και είναι πιο δύσκολο να ζητάω από την κυβέρνηση μιας χώρας που οι κάτοικοι της ζουν με 3, 4, ή 5 χιλιάδες δολάρια το χρόνο να αυξήσει τα μέτρα λιτότητας και να μειώσει χρέη και ελλείμματα, από το να ζητάω τα ίδια, αυτονόητα πράγματα από την κυβέρνηση μιας πλούσιας χώρας»…
ΠΗΓΗ :Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Πατρίδα του η Ν. ΡΩΣΣΙΑ (Ουκρανία)
Σαν πιθανότερη χρονολογία της γέννησής του είναι το έτος 1690. Και τούτο γιατί στους πολέμους που άρχισαν το 1711 και τελείωσαν το 1718 είναι στρατιώτης του Τσαρικού Στρατού του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσσίας. Τα Τουρκικά στρατεύματα ήσαν ακατάβλητα, βάδιζαν από νίκη σε νίκη, είχαν σπείρει τον τρόμο σ' όλα τα έθνη. Στρατιώτης ο Όσιος Ιωάννης μάχεται για να υπερασπισθεί την πατρίδα του, τη Ρωσσία. Γαλουχημένος με τα νάματα της Ορθοδοξίας από τους Χριστιανούς γονείς του, τον συγκλονίζει η φρίκη του πολέμου, τα χιλιάδες παλληκάρια, γυναικόπαιδα, γέροι που κείτονται νεκροί στο πέρασμα της λαίλαπας, της πολεμικής μανίας των εχθρών.
Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, αιχμαλωτίζεται και οδηγείται στην Κωνσταντινούπολη. Απ' εκεί στο Προκόπιο, κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας της Μ. Ασίας, στην κατοχή ενός Αγά που διατηρούσε στρατόπεδο των Γενιτσάρων.
Βασανίζεται να αρνηθεί το Χριστό
Καταδικασμένος ψυχολογικά στην περιφρόνηση και το μίσος των Τούρκων, είναι ο «κιαφίρ», ο «άπιστος» που του αξίζουν σκληρά βασανιστήρια. Και τον χτυπούν με χοντρά ξύλα ραβδιά, τον κλωτσούν, τον φτύνουν, του καίνε τα μαλλιά και το δέρμα της κεφαλής του με πύρινο τάσι. Τον πετούν στις κοπριές του σταύλου και τον υποχρεώνουν να ζει με τα ζώα.
Απαντά στα βασανιστήρια
Υπομένει όλα τα βασανιστήρια με καρτερία και αξιοθαύμαστη γενναιότητα. Λάμπει ο αδαμάντινος χριστιανικός του χαρακτήρας. Σαν τον ήλιο λάμπει ο υπέροχος εσωτερικός του κόσμος που ολόκληρος από τα παιδικά του χρόνια είναι δοσμένος στο Χριστό. Στους ξυλοδαρμούς, στις βρισιές και στις κλωτσιές των Τούρκων, απαντά με τα λόγια του Παύλου: «ποιος μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού μου; Θλίψις ή στενοχώρια ή διωγμός ή γυμνότης ή αιχμαλωσία;». Έχω πεποίθηση, πίστη και αγάπη στον Κύριό μου Ιησού Χριστό τον Μονογενή Υιό του Θεού μου και τίποτε απ' όλα τα δεινά, δεν θα με χωρίσει από την αγάπη Του.
Σαν αιχμάλωτος υπακούω στις προσταγές σου, στις δουλικές εργασίες. σ Χριστό δεν σε έχω αφέντη, «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή άνθρώποις». Ενθυμούμαι το αγκάθινο στεφάνι, τους εμπτυσμούς, τους κολαφισμούς, τα ραπίσματα και αυτόν τον σταυρικό θάνατο και είμαι πρόθυμος να υποστώ και εγώ τα μεγαλύτερα και δεινότερα βάσανα και αυτόν τον θάνατον, τον Ιησού μου όμως δεν τον αρνούμαι.
Δέχεται ο Όσιος Ιωάννης τους σκληρούς όρους της μαρτυρικής ζωής, τα βασανιστήρια, τη διαμονή με τα ζώα στο σταύλο που του θύμιζε, όπως έλεγε, το σταύλο της Βηθλεέμ· τις ασκήσεις, νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές σε τέτοιο βαθμό, που δαμάσθηκε η θηριωδία των Τούρκων και έκπληκτοι τον ονομάζουν «βελή», άγιο.
Σε συνεστίαση Τούρκων αξιωματούχων θαυματουργικά έστειλε με Άγγελο Κυρίου φαγητό σε χάλκινο πιάτο από το Προκόπιο της Μ. Ασίας στην Μέκκα της Αραβίας και ο Τούρκος Αγάς το έφαγε εκεί ζεστό. επιστρέφοντας έδειξε το πιάτο με το οικόσημο στους αξιωματούχους τρεις μήνες μετά. Το θαύμα αυτό που έγινε από τον Όσιο κατά παραχώρηση του Κυρίου, σταμάτησε το μίσος και την αδιάλλακτη μανία των βασανιστών του. Η πνευματική και ηθική ακτινοβολία του εδάμασε την θηριωδία των Τούρκων.
Το τέλος
1730 Μαΐου 27. Ένα στήριγμα είχε σε όλους τους αγώνες του και μία παρηγοριά στην τραχειά ζωή των βασανιστηρίων. Κατέφευγε σε προσευχές, γονυκλισίες, αγρυπνίες και κοινωνούσε κρυφά από τους Τούρκους, τα Άχραντα Μυστήρια. Η Θεία Κοινωνία κάθε Σάββατο ήταν η μεγάλη του ξεκούραση και ανάπαυση. Τελευταία ημέρα, 27 Μαΐου του 1730, ειδοποίησε τον ιερέα και εκείνος του πήγε τη Θεία Κοινωνία μέσα σε ένα μήλο που το είχε κουφώσει. Κοινώνησε εκεί στο σταύλο για τελευταία φορά. Η πρόσκαιρη αιχμαλωσία του, η δεινή κακοπάθεια πήραν τέλος· ο θαυμαστός Όσιος Ιωάννης πέρασε στην αιώνια αγαλλίαση και μακαριότητα, μόλις πήρε τα Άχραντα Μυστήρια.
Ο ενταφιασμός
Οι ιερείς και πρόκριτοι Χριστιανοί του Προκοπίου, με άδεια του Τούρκου πήραν το σώμα. Με συγκίνηση και δάκρυα μέσα σε βαθειά κατάνυξη και ευλάβεια ο μέχρι χθες δούλος και σκλεται από Χριστιανούς - Τούρκους - Αρμενίους σαν αφέντης και δεσπότης. Σήκωσαν στον ώμο τους το πολύαθλο εκείνο σώμα, με θυμιατά και λαμπάδες, με ευλάβεια και προσοχή, το οδηγούν σε έναν τάφο στο Χριστιανικό κοιμητήριο, το εναποθέτουν στη μάνα γη.
Θείο όραμα
Ο γέροντας ιερέας που κάθε Σάββατο άκουγε τον πόνο και τα βασανιστήριά του και του έδινε, τον κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια, είδε στον ύπνο του τον Όσιο Ιωάννη τον Νοέμβριο του 1733. Του είπε ο Όσιος πως το σώμα του έχει μείνει με τη χάρη του Θεού μέσα στον τάφο ακέραιο, ολόκληρο, αδιάφθορο, όπως το έβαλαν στον τάφο πριν 3 1/2 χρόνια. Να το βγάλουν και θα είναι μαζί τους ως ευλογία Θεού στους αιώνες. Μετά τους δισταγμούς του ιερέα, κατά θεία παραχώρηση, ένα ουράνιο φως φωτίζει τον τάφο του Οσίου σαν πύρινος στύλος. Οι Χριστιανοί άνοιξαν τον τάφο και ω του θαύματος! Το σώμα του Οσίου βρέθηκε ακέραιο, αδιάφθορο και μυρωμένο με αυτή τη θεία ευωδία που συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα. Με πνευματική ευφροσύνη και ευλάβεια σήκωσαν, πήραν στην αγκαλιά τους αυτό το θείο δώρο, το ιερό λείψανο και το μετέφεραν στο Ναό που αγρυπνούσε ο Όσιος! Από την ημέρα εκείνη, 273 τώρα χρόνια, μπήκε το ιερό σώμα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο Οσμάν Πασάς καίει το Ιερό Λείψανο
Σε μία εσωτερική διαμάχη και σύρραξη μεταξύ Σουλτάνου και Ιμπραήμ της Αιγύπτου ο απεσταλμένος Πασάς του Σουλτάνου, Οσμάν, καίει το Ιερό Λείψανο για να εκδικηθεί τους Χριστιανούς. Το ιερό σώμα οι Τούρκοι το είδαν να παίρνει κίνηση στη φωτιά. Έντρομοι εγκαταλείπουν το ανίερο έργο τους και φεύγουν. Την άλλη ήμερα μετά την αποχώρηση των Τούρκων οι Χριστιανοί ανασηκώνουν τις στάχτες και τα κάρβουνα και βρήκαν σκεπασμένο ολόκληρο το ιερό σώμα. Δεν είχε πάθει τίποτε, ευλύγιστο και μυρωμένο, του έμεινε μόνο το μαύρισμα από τους καπνούς και το πύρωμα.
Τον τιμά όλη η Κεντρική Μ. Ασία (Καππαδοκία)
Όπως είδαμε ο Όσιος έζησε με εγκράτεια, αγνότητα, νηστείες, προσευχές, αρετές ξεχασμένες για μας, δόξασε τον Θεό ανάμεσα σε αλλοδόξους και αλλοπίστους και ο Θεός του απάντησε δοξάζοντάς τον στον Ουρανό και στη γη. Μπροστά στην Λάρνακα που είναι το Άγιό του σώμα, παράλυτοι περπατούν, τυφλοί βλέπουν, δαιμόνια φεύγουν, άλλες ανίατες αρρώστιες θεραπεύονται.
Όχι μόνο Ορθόδοξοι, αλλά και Αρμένιοι, Διαμαρτυρόμενοι και Τούρκοι αιχμαλωτίζονται από τα θαύματά του. Στην απόγνωση και τη δυστυχία τους, καταφεύγουν στον Όσιο. Η γλώσσα του Οσίου σιωπά αλλά διαλαλούν τα θαύματά του. Κοιμάται το Ιερό Λείψανο, αλλά κηρύττουν την παρουσία του τα θαυμαστά γεγονότα. Γίνεται εκεί μεγάλο προσκύνημα που δεσπόζει στην κεντρική Καππαδοκία.
1922 Καταστροφή της Μ. Ασίας
Η συμπαιγνία των Μεγάλων δυνάμεων, τα τρομερά λάθη των Ελλήνων όπλισαν τους Σελτζούκους Τούρκους του Κεμάλ Ατατούρκ και ξεκληρίσθηκε ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας. Παθιασμένοι οι Έλληνες σε Βασιλικούς και αντιβασιλικούς - Βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς καίνε ο ένας το σπίτι του άλλου. Το Μέτωπο καταρρέει. Οι πολιτικοί της Αθήνας βγάζουν λόγους στα μπαλκόνια αντιμαχόμενοι για το ποιος είναι άξιος να κυβερνήσει! Ο Κεμάλ σφάζει σαν τα αρνιά τα παλληκάρια μας που τα έχει εγκλωβίσει στον Σαγγάριο ποταμό! Ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι από τη συμφορά....
Μεταφορά του Ιερού Λειψάνου
Μέσα στη λαίλαπα της καταστροφής οι πρόσφυγες που έχασαν τα πάντα, δύο χρόνια μετά την καταστροφή στην επίσημη ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδος-Τουρκίας, πήραν το Ιερό Λείψανο, άλλα κειμήλια της Εκκλησίας και λιγοστά προσωπικά τους είδη και ξεκίνησαν για το δρόμο της ξενιτειάς. Από την Καισάρεια στη Μερσίνα. Από το λιμάνι της Μερσίνας με το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» που ναυλώθηκε με έξοδα της οικοιας Παπαδοπούλου, απόγονοι του οποίου μένουν στην Ελευσίνα, μεταφέρεται στην Χαλκίδα. Παραμένει εκεί ένα χρόνο και το 1925 έφθασε στο σημερινό Νέο Προκόπιο.
Δημιουργία νέου Προσκυνήματος
Το 1930 θεμελιώθηκε ο Ναός που φιλοξενεί σήμερα το Ιερό Λείψανο. Στεγάσθηκε το 1951. Το 1962 από απλός προσκυνηματικός Ναός που ήταν, με σύμφωνη γνώμη της Εκκλησίας και της Πολιτείας, υπογράφηκε νόμος βάσει του οποίου λειτουργεί σαν «Ευαγές Ίδρυμα», με σκοπούς που καθορίζονται στη διάταξη λειτουργίας και διαχείρισης αυτού. Ιδρύθηκαν δύο μεγάλοι ξενώνες. Ο ένας για δωρεάν φιλοξενία και ο άλλος με αντίτιμο μικρό υπέρ των σκοπών του Ιδρύματος. Άρχισε η συντήρηση και λειτουργία 5 μεγάλων Ιδρυμάτων. Δύο Ορφανοτροφείων, ενός στη Χαλκίδα και ενός στη Νέα Αρτάκη, ενός Γηροκομείου στη Χαλκίδα, Οικοτροφείου σπουδαστών, παιδικών κατασκηνώσεων για 1.000 περίπου παιδιά κάθε θερινή περίοδο κ.ά. Το πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, τα Συμβούλια όλων των Ιδρυμάτων με την προεδρία σήμερα και την ευθύνη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου και με την συνδρομή όλων των πιστών φέρουν εις πέρας το μεγάλο αυτό πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο.
Νέα πνευματική κολυμβήθρα
Ο Όσιος Ιωάννης είναι υπέροχο παράδειγμα για την «εν Θεώ» ζωή των ανθρώπων γιατί αποκαλύπτει με τα θαύματά του τη θεία δύναμη και μας καθοδηγεί να γνωρίσουμε ψυχικώς μια όντως άγια ζωή, ευεργετική για τον άνθρωπο. Δεν είμαστε μόνο γι' αυτή τη ζωή, αλλά ανήκουμε μάλλον στην μέλλουσα, την αιώνια, την ουράνια. Η ψυχή μας είναι αθάνατη, αιώνια.
Ο Όσιος Ιωάννης μεταλαμπαδεύει με τα θαύματά του, στις ψυχές των πιστών, Ουράνιο φως, θεία δύναμη σε ζήλο και ενθουσιασμό, θεία δύναμη σε αυταπάρνηση και αυτοθυσία, δύναμη της ατομικής και κοινωνικής ηθικότητας και αυτοελέγχου, δύναμη η οποία υπερνικά τα δεσμά της ύλης και μεταθέτει τα βουνά των εμποδίων και δημιουργεί τις μεγάλες νίκες στη ζωή, στους χαρακτήρετων ανθρώπων μεταλλαγές και αναγεννήσεις. Με τα θαύματά του ο Όσιος, με την νυχτοήμερη προσπάθειά του όπως αποκαλύπτει, ζει και κινείται και βοηθάει τον άνθρωπο να αποκτήσει την εσωτερική ελευθερία, την ψυχική, που με την ακτινοβολία της ζωογονεί άτομα και λαούς. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο με δέος, με κατάνυξη, σιωπηλοί, περνούν μπροστά από το Ιερό του Λείψανο, το μέγα αυτό κειμήλιο της Ορθοδοξίας. Σε όλους δίνει την ζωογόνο αύρα της χάρης που έλαβε από τον δωρεοδότη Παντοδύναμο Θεό.
«Η Θεία Λάρναξ των Λειψάνων σου, Ιωάννη πάτερ Όσιε, Ιάματα πηγάζει τοις πιστοίς...»
Απολυτίκιον Οσίου Ιωάννου
Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους Μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία, ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης, τω Χριστώ, Ιωάννη. Αυτόν ουν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΕΡΝΕΖΟΥ
Ευλαβική προσφορά των εκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αθώος κρίθηκε ο Αθηναίος φιλόσοφος Σωκράτης στην αναπαράσταση της δίκης του στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση 25 αιώνες μετά την καταδίκη του σε θάνατο.
Διακεκριμένοι ανώτατοι δικαστές από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ισοψήφισαν στην απόφασή τους, με ψήφους πέντε υπέρ και πέντε κατά της καταδίκης του Σωκράτη και ως εκ τούτου δεν καταδίκασαν τον Σωκράτη. Περισσότερο ένθερμο υπέρ του Αθηναίου φιλοσόφου ήταν το κοινό που ψήφισε με 584 ψήφους υπέρ της αθώωσής του έναντι 282 που ψήφισαν την ενοχή του.
Κατήγοροι και συνήγοροι του Σωκράτη εξέθεσαν στο δικαστήριο τις απόψεις τους, σκιαγραφώντας και το γενικότερο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής, το οποίο στιγματίστηκε από την επιβολή της τυραννίας των Τριάκοντα το 404 π.Χ. Ο Σωκράτης κατηγορήθηκε ότι γνώριζε προσωπικά ορισμένους από τους τυράννους και διατέλεσε δάσκαλός τους.
Το 399 π.Χ. ο Σωκράτης αντιμετώπισε στην Αθήνα τις κατηγορίες της διαφθοράς των νέων και της ασέβειας προς τους θεούς. Δικάστηκε από το Δικαστήριο της Ηλιαίας το οποίο απαρτιζόταν από 500 Αθηναίους πολίτες.
Βέβαια τόσο στην συνείδηση του κόσμου όσο και στην ίδια την ταυτότητα της Αθηναϊκής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ο Σωκράτης έχει καταχωρηθεί αθώος, από τη στιγμή κιόλας που ενώ είχε την ευκαιρία να διαφύγει, όπως τον είχαν συμβουλεύσει οι μαθητές του προτίμησε να πιει το κώνειο όπως πρόσταζε ο νόμος της πόλης.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Ὁ ἠλεκτρονικὸς ἔλεγχος :
Σὲ κάθε ἐποχὴ οἱ τύραννοι ἤθελαν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν ἐξουσία τους σὲ ὅλο τὸν κόσμο καὶ νὰ ἐλέγχουν τὰ πάντα. Ὅμως αὐτὸ στὴν πράξη ἀποδεικνυόταν ἀκατόρθωτο. Ὅταν τὸ ἐπιχειροῦσαν – μὲ πολέμους καὶ τυραννικὴ βία, συναντοῦσαν τὴν ἀντίδραση τῶν λαῶν, καὶ τὰ σχέδιά τους ναυαγοῦσαν.
Στὴν ἐποχή μας αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία ἔχει καταστεῖ γιὰ κάποιους σχεδὸν μανιακὴ καὶ ὁμολογεῖται πλέον ἀπροκάλυπτα ὅτι ὑπάρχει σχεδιασμὸς ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐπιβολὴ παγκόσμιας ἐξουσίας. Μὲ μιὰ διαφορά: τώρα ὁ σχεδιασμὸς ἐπιδιώκει τὴν παγκόσμια κυριαρχία χωρὶς πόλεμο καὶ ἄσκηση βίας, ὥστε νὰ ἀποφευχθεῖ ἡ ἀντίδραση τῶν λαῶν.
Πῶς μπορεῖ νὰ ἐπιβληθεῖ τέτοια παγκόσμια ἐξουσία χωρὶς βία; Ἡ ἰδέα ποὺ προωθεῖται εἶναι νὰ γίνει αὐτὸ μὲ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας. Παλαιότερα κάτι τέτοιο ἦταν ἀδύνατο, στὴν ἐποχή μας ὅμως εἶναι πλέον κατορθωτὸ μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας. Αὐτὸ συνεπάγεται κατάργηση τοῦ χρήματος καὶ ἐξαναγκασμὸ τῶν πολιτῶν νὰ κάνουν ὅλες τὶς συναλλαγές τους ἠλεκτρονικῶς, ἔτσι ὥστε τὸ κεντρικὸ σύστημα νὰ ἔχει ἀπόλυτο ἔλεγχο σὲ ὅλη τὴν οἰκονομικὴ δραστηριότητα.
Κατάργηση τοῦ χρήματος, ὑποχρεωτικὸς ἐφοδιασμὸς ὅλων μὲ μοναδικὸ κωδικὸ σὲ κάποια κάρτα ἢ παρόμοιο μέσο καὶ συγκέντρωση ὅλων τῶν στοιχείων σὲ κεντρικὸ σύστημα, αὐτὰ εἶναι τὰ βασικὰ στοιχεῖα τοῦ σχεδιαζόμενου ὁλοκληρωτικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου.
Ἡ ἅλωση τῆς Ἑλλάδος
Στὴν πατρίδα μας ἡ λεγόμενη οἰκονομικὴ κρίση ἀποτέλεσε πρώτης τάξεως εὐκαιρία γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τέτοιων συστημάτων. Ἀρχικὰ ἐπιχειρήθηκε νὰ ἐπιβληθεῖ ἡ λεγόμενη Φοροκάρτα καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη. Ἀφοῦ ὅμως ἀπέτυχε παταγωδῶς ἡ ἐπιβολὴ τῆς Φοροκάρτας, καὶ ἐπειδὴ φοβήθηκαν ὅτι θὰ ἀποτύχει καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη, οἱ ἔξωθεν κινούμενοι διαχειριστὲς τῆς ἐξουσίας βρῆκαν ἄλλο δρόμο γιὰ ἔλεγχο τῶν πάντων:
Τρεῖς μόλις μέρες μετὰ τὸ Πάσχα καὶ ἐνῶ εἶχαν ἤδη προκηρυχθεῖ οἱ ἐκλογές, ἔτσι μέσα στὴ γενικὴ σύγχυση, προκειμένου νὰ μὴν ἐκδηλωθεῖ καμία ἀντίδραση, ἡ ἐκπνέουσα Κυβέρνηση, μὲ ἐναπομένουσα ζωὴ μόλις δυόμισι ἑβδομάδων, ἐφαρμόζει τὸ ἔξωθεν διατεταγμένο σχέδιο ὑποδουλώσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ θεωρούμενου ἀπ᾿ αὐτοὺς πιὸ ἀτίθασου λαοῦ τοῦ κόσμου. Ἰδοὺ ἡ εἴδηση τῆς 18ης Ἀπριλίου:
«Σὲ πρωτοφανὲς ‘‘ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα’’ ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ μάλιστα ἀναδρομικό, προχωρᾶ τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν προκειμένου νὰ ἐνεργήσει διασταυρώσεις γιὰ νὰ ἐντοπίσει περιπτώσεις φοροδιαφυγῆς...
Τὸ Ὑπουργεῖο ἀπαιτεῖ ἀπὸ τράπεζες, κλινικές, τὸ χρηματιστήριο, ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες, ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα κύριας καὶ ἐπικουρικῆς ἀσφάλισης, ἑταιρεῖες σταθερῆς καὶ κινητῆς τηλεφωνίας, δημόσιες ἐπιχειρήσεις κοινῆς ὠφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ.) νὰ στείλουν στὴ Γενικὴ Γραμματεία Πληροφοριακῶν Συστημάτων τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν ἀναλυτικὰ στοιχεῖα γιὰ ὅλους τοὺς πελάτες τους προκειμένου αὐτὰ νὰ διασταυρωθοῦν μὲ τὶς δαπάνες καὶ τὰ εἰσοδήματα ποὺ ἀναγράφονται στὶς φορολογικὲς δηλώσεις κάθε χρόνο καί, ὅπου ὑπάρχουν διαφορές, νὰ ἐπιβάλλονται φόροι καὶ αὐστηρὰ πρόστιμα.
Μέχρι καὶ τὰ κυβικὰ τοῦ νεροῦ ποὺ καταναλώνει ἕνα νοικοκυριὸ ἢ τὶς κιλοβατῶρες ρεύματος θὰ γνωρίζει πλέον τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ κάθε σπίτι, ἐνῶ ἀναλυτικὰ στοιχεῖα γιὰ δάνεια, πιστωτικὲς κάρτες, καταθέσεις, μετοχὲς κτλ. θὰ βρίσκονται στοὺς σκληροὺς δίσκους τοῦ συστήματος TAXIS γιὰ διεξοδικὲς διασταυρώσεις».
Πρωτοφανὴς ἐφιαλτικὴ συγκέντρωση στοιχείων ὅλων τῶν πολιτῶν, ἔτσι ποὺ καθίσταται δυνατὴ ἡ ἄσκηση κεντρικοῦ ἐλέγχου τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς.
Πρόδρομοι Ἀντιχρίστου
Τί κινδύνους κρύβει αὐτὴ ἡ ἐνέργεια; Μερικοὶ τοὺς ὑποτιμοῦν, λέγοντας μάλιστα ὅτι ἕνας τίμιος καὶ πιστὸς πολίτης δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε. Κάνουν τρομερὸ λάθος. Γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:
1. Εἶναι κάποια στοιχεῖα τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητας μιᾶς οἰκογένειας ποὺ γιὰ πολὺ σοβαροὺς λόγους δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γίνουν γνωστὰ σὲ ἄλλα ἐκτὸς αὐτῆς πρόσωπα. Πρόκειται κυρίως γιὰ θέματα ὑγείας τῶν μελῶν της ἢ καὶ εἰδικῆς ἀποστολῆς κάποιου ἀπ᾿ αὐτά.
2. Ὑπάρχει σοβαρὸς κίνδυνος ἐκμεταλλεύσεως αὐτῶν τῶν στοιχείων ἀπὸ ὀργανωμένα συμφέροντα καὶ μάλιστα ἀσκήσεως ἐκβιασμοῦ στὰ μέλη μιᾶς οἰκογένειας. Ὑποστηρίζουν ὅτι τὰ στοιχεῖα θὰ εἶναι σὲ ἀπόλυτη ἀσφάλεια. Ψεύδονται ἀναίσχυντα! Δὲν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀσφάλεια. Ἕξι μόλις μέρες μετὰ τὴν ἐπαίσχυντη ἀπόφασή τους «χάκερς» εἰσέβαλαν στὸν Ἱστότοπο τοῦ Γενικοῦ Λογιστηρίου τοῦ Κράτους καὶ διέσπειραν στὸ Διαδίκτυο ἀπόρρητα ἔγγραφα, ἀπειλώντας πὼς θὰ ἐπανέλθουν δριμύτεροι... Γιὰ ποιὰ ἀσφάλεια μιλᾶμε... Ἀφήνουμε τὴν πιθανὴ ἀναξιοπιστία τῶν ὑπαλλήλων τοῦ Ὑπουργείου ποὺ θὰ τὰ ἐπεξεργάζονται.
3. Θὰ ὁδηγήσει σὲ ἀκόμη χειρότερη ἐπιδείνωση τὴν ἤδη βαρύτατα χειμαζόμενη οἰκονομία τῆς χώρας, μὲ ἀποτέλεσμα πλῆθος συνανθρώπων μας νὰ ἀντιμετωπίσουν πρόβλημα ἐπιβιώσεως. Ὁ πρόεδρος τοῦ Ἐμπορικοῦ καὶ Βιομηχανικοῦ Ἐπιμελητηρίου Πειραιῶς (ΕΒΕΠ) Γ. Κασιμάτης ἐπισημαίνει τὸν κίνδυνο αὐτὸν λέγοντας ὅτι «τὸ σχέδιο ποὺ ἑτοιμάζει τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἠλεκτρονικὸ πόθεν ἔσχες, καθὼς περιλαμβάνει σαρωτικὲς διασταυρώσεις στοιχείων, ὅπου στὸ στόχαστρο μπαίνουν ἀκόμα καὶ οἱ τραπεζικὲς καταθέσεις, οἱ καταναλώσεις ἠλεκτρικοῦ ρεύματος καὶ νεροῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ συναλλαγὲς μὲ πιστωτικὲς κάρτες.
Ὑπάρχουν βαθύτερες ρίζες, τὶς ὁποῖες κανεὶς σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ φανταστεῖ. Ἡ δικαιολογία καὶ τὸ διακύβευμα, ὅτι ἔτσι πάει τὸ κράτος νὰ χτυπήσει τὴ φοροδιαφυγὴ μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα, δὲν πείθει κανέναν.
Καὶ στὴν Εὐρώπη κάποια κράτη θέλησαν κατὰ καιροὺς νὰ πατάξουν τὴ φοροδιαφυγή. Βρῆκαν ὅμως ἄλλους τρόπους. Τὴν ἐποχὴ ποὺ χειμάζεται ἡ οἰκονομία μας, τέτοιου εἴδους ἀποφάσεις καὶ μέτρα εἶναι ὅ,τι χειρότερο μπορεῖ νὰ σκεφθεῖ καὶ νὰ ὑλοποιήσει ἡ ἀπερχόμενη κυβέρνηση τοῦ κ. Παπαδήμου».
4. Τὸ σοβαρότερο εἶναι ὅτι δημιουργεῖται ἔτσι ὑποδομὴ ἐπιβολῆς παγκόσμιας κυριαρχίας, παρόμοιας μὲ ἐκείνη τοῦ Ἀντιχρίστου τῆς Ἀποκαλύψεως, ὅπου θὰ ἀσκεῖται ὁλοκληρωτικὸς ἔλεγχος τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς μέσῳ ἑνὸς χαράγματος στὸ δεξὶ χέρι ἢ στὸ μέτωπο τῶν ἀνθρώπων.
Ἑτοιμασία καὶ ἀντίσταση
Εἶναι φανερὸ πὼς ἔχουμε ἐπίθεση. Τέτοια ποὺ νὰ μὴν ἀποτολμήσει νὰ ἀντιδράσει κανείς. Ἡ λογική τους εἶναι ἀκαταμάχητη: Ὅλοι ξέρετε ποῦ ἔχουμε ὁδηγηθεῖ... στὰ πρόθυρα οἰκονομικῆς καταστροφῆς. Ποιὸς φταίει γι᾿ αὐτό; Ἐσεῖς οἱ πολίτες ποὺ δὲν πληρώνετε τοὺς φόρους! Τὸ καταλαβαίνετε· πρέπει νὰ ἐλέγξουμε τὴ φοροδιαφυγή. Λοιπὸν δεχθεῖτε κεντρικὸ ἔλεγχο ὅλων τῶν στοιχείων σας καὶ μὴ μιλᾶτε. Ὅσοι ἀντιδροῦν σ᾿ αὐτά, σίγουρα εἶναι ὕποπτοι... κάτι θέλουν νὰ κρύψουν!
Ὅμως, ὅσα προσχήματα κι ἂν ἐπικαλεσθοῦν, αὐτὴ τὴ φορὰ οἱ ἀποκρυπτόμενοι πραγματικοί τους σκοποὶ ἔγιναν ὁλοφάνεροι. Ὁ κ. Κασιμάτης τὸ ἐπισήμανε ξεκάθαρα: «Ὑπάρχουν βαθύτερες ρίζες, τὶς ὁποῖες κανεὶς σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ φανταστεῖ». Τὰ ἐρωτήματα γιὰ τὴν ἐνέργειά τους εἶναι καταλυτικά. Ἰδού:
Γιατί αὐτὸ δὲν τὸ ἔκαναν νωρίτερα; Ἢ γιατί δὲν ἄφησαν νὰ τὸ κάνει ἡ Κυβέρνηση ποὺ θὰ προέκυπτε ἀπὸ τὶς ἐκλογές; Διότι ἁπλούστατα θὰ ἐκδηλωνόταν ἰσχυρότερη ἀντίδραση. Ὁ λύκος στὴν ἀντάρα χαίρεται. Καὶ οἱ λύκοι τῆς Νέας Τάξεως μέσα στὴν ἀντάρα τῆς προεκλογικῆς περιόδου ἐπιτέθηκαν.
Δεύτερο καὶ σημαντικότερο: Γιατί παρακάμπτουν τὴν Ἀρχὴ Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα; Εἶναι ἔνοχοι καὶ παρανομοῦν ἐν ψυχρῷ! Ἡ Ἀρχὴ εἶχε ἀρνηθεῖ παλαιότερα νὰ ἐπιτρέψει τὴ Φοροκάρτα! Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐξανάγκασαν, ὡς φαίνεται, σὲ παραίτηση τὸν Πρόεδρό της. Τώρα δὲ τὴν ἀγνοοῦν προκλητικά.
Ἡ ὑποδομὴ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ παγκόσμιας κυριαρχίας εἶναι ἤδη πολὺ προχωρημένη. Μόνο ἄνθρωπος παντελῶς τυφλὸς πνευματικῶς δὲν βλέπει καὶ δὲν ἀντιλαμβάνεται τὸν ἐπερχόμενο κίνδυνο. Ὅλη αὐτὴ ἡ ραγδαία ἐξέλιξη τοῦ κακοῦ, μάλιστα τὶς τελευταῖες δεκαετίες, δὲν εἶναι οὔτε τυχαία οὔτε κατὰ κάποιο τρόπο φυσιολογικὴ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Εἶναι σχεδιασμένη καὶ καθοδηγούμενη καὶ χρηματοδοτούμενη ἀπὸ ὄργανα τοῦ σατανικοῦ μίσους.
Ὁ ἔλεγχος τῶν πάντων ὁδηγεῖ σὲ δημιουργία ὑποδομῆς προδρομικῆς τοῦ Ἀντιχρίστου... Ὥστε, ὅταν ἡ σκοτεινὴ αὐτὴ μορφὴ κάνει τὴν ἐμφάνισή της, νὰ βρεῖ ἕτοιμη τὴν ὑποδομὴ καὶ νὰ ἐπιβάλει τὸ ἐφιαλτικὸ τυραννικὸ καθεστώς της.
Ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ κινδύνου οἱ πιστοὶ ὀφείλουμε νὰ ἑτοιμασθοῦμε. Νὰ ὁπλισθοῦμε πρωτίστως μὲ τὸ ὑπερόπλο τῆς πίστεως καὶ ἀφοσιώσεως στὸν Κύριο. Διότι δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ὁρατοὺς μόνο ἐχθρούς. Ὁ καθαυτὸ ἐχθρὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄρχοντας τοῦ σκότους.
Ἀλλὰ καὶ νὰ ἀντιδράσουμε. Ἂν ἡ παθητικὴ ἀντίσταση στὴν ἐπιβολὴ τῆς Φοροκάρτας ὁδήγησε στὴν ἀποτυχία της, καὶ τώρα ἡ μὲ κάθε νόμιμο μέσο ἀντίδρασή μας μπορεῖ νὰ ματαιώσει τοὺς φασιστικοὺς νεοταξικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν ἐπίδοξων παγκόσμιων τυράννων· οἱ ὁποῖοι ἂς τὸ ξέρουν: Ὅ,τι καὶ νὰ μηχανευθοῦν, στὸ τέλος θὰ συντριβοῦν ἀπὸ τὸν μόνο ζῶντα Θεό, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτὸν ποὺ εἶναι ὁ τελικὸς νικητὴς καὶ ὁ μόνος Κύριος καὶ Κυβερνήτης τοῦ κόσμου.
Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ»
Ὑπείκων εἰς τόν σωτηριώδη λόγο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Κυρίου ὅτι τά μέλη τοῦ σώματός Του πρέπει νά εἶναι τό ἅλας τῆς γῆς καί τό φῶς τοῦ κόσμου καί ἡ βίοτή τους νά ἀποδεικνύει καθημερινῶς τόν συντονισμό της πρός τήν Εὐαγγελική ἀλήθεια ὡς «πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. 5:13-14) χρεωστῶ ὡς ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας νά γνωστοποιῶ τά κατ’ ἐμέ εἰς τούς διακονουμένους ὑπό τῆς ἀναξιότητός μου.
Ὅπως πρό ὀλίγου χρόνου τά λεγόμενα «ὁμοερωτικά» σωματεῖα μέ εἶχαν ἐγκαλέσει ποινικά διά δῆθεν ἐξύβρισή τους ἐπειδή ὁμιλῶ ἐναντίον τῆς θανασίμου ἁμαρτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας, πού ἀποκόπτει ἀπό τόν αἰώνιο Θεό καί ἀντιβαίνει στήν ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ψυχολογία ἐπιχειροῦσα τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας μέ τήν συνδρομή τοῦ κ. Παναγιώτου Δημητρᾶ, ἐκπροσώπου τοῦ Ελληνικοῦ παρατηρητηρίου τῶν συμφωνιῶν τοῦ Ἑλσίνκι, μιᾶς Μή Κυβερνητικῆς Ὀργανώσεως (ΜΚΟ), μέ ἀποτέλεσμα νά ἀθωωθῶ τελεσιδίκως μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 455/2011 Διάταξη τοῦ Εἰσαγγελέως Ἐφετῶν Ἀθηνῶν ἔτσι καί πάλι ἡ ἀνωτέρω ΜΚΟ μέ τήν συνδρομή τοῦ ἐκδότου κ. Μωρίς Χατζῆ τοῦ περιοδικοῦ «Κρησάρα», πού ἀσχολεῖται μέ θέματα τοῦ Ἑβραϊσμοῦ καί τοῦ κ. Abdulhalim Dede πού αὐτοπροσδιορίζεται στήν Ἑλλάδα, κατά παράβαση τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης ἡ ὁποία δέν ἀναγνωρίζει Τουρκική μειονότητα ἐπειδή δέν ὑφίσταται, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς «Τουρκικῆς μειονοτικῆς κίνησης γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα», μέ ἐγκαλοῦν ἐνώπιον τῆς ποινικῆς δικαιοσύνης γιά δῆθεν παράβαση τῶν ἄρθρων 1 καί 2 τοῦ Νόμου 927/1979 «Περί κολασμοῦ πράξεων ἤ ἐνεργειῶν ἀποσκοπουσῶν εἰς φυλετικάς διακρίσεις» σέ συνδυασμό μέ τήν ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ/28.11.2008 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου διά δημοσιευθεῖσες θέσεις μου διά τόν διεθνῆ Σιωνισμό καί τόν Ἰσλαμισμό παρερεμηνεύοντες ἐντελῶς τάς διατάξεις τῶν Νόμων πού ἐπικαλοῦνται διότι οὐδέποτε ὁ λόγος μου προέτρεψε στήν πρόκληση διακρίσεων, μίσους ἤ βίας κατά προσώπων, ἀλλ’ ἀνέδειξε ὡς ἔχω χρέος ἐκ τῆς Ἐπισκοπικῆς μου εὐθύνης, τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων ἐκφράζων ἐλευθέρως ὡς στό Σύνταγμα τῆς χώρας κατωχυροῦται τήν προσωπικήν μου ἄποψιν.
Χρησιμοποιοῦν βεβαίως δηλώσεις στρεβλωτικές τῶν θέσεών μου, τοῦ τότε Κυβερνητικοῦ Ἐκπροσώπου κ. Πεταλωτῆ, τῆς Προέδρου τῆς ΔΗΣΥ κας Ντόρας Μπακογιάννη, τοῦ Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου, τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, τοῦ Προέδρου τῆς ΑΧΕΠΑ κ. Νικολάου Καρακώστα, τοῦ Κεντρικοῦ Ἰσραηλιτικοῦ Συμβουλίου Ἑλλάδας, τοῦ Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, τοῦ κ. Σταύρου Ζουμπουλάκη, ἐκδότου τῆς «Νέας Ἑστίας» κλπ.
Οἱ ἐγκαλοῦντες τήν ταπεινότητά μου παραθεωροῦν διά τῶν μηνύσεών των ὅτι εὑρισκόμεθα σέ χώρα δημοκρατική καί ἐλευθέρα, ὅπου ἡ ἐλευθερία ἐκφράσεως ἀποτελεῖ συνταγματικό κεκτημένο δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου καί ἑπομένως ἐάν διαφωνοῦν μέ τάς θέσεις μου ἔχουν τήν δυνατότητα νά ἀντιπαρατεθοῦν πρός αὐτάς δημοσίᾳ.
Ἔχω ἀναρτήσει στό διαδίκτυο συγκρητική μου μελέτη διά τόν Χριστιανισμό καί τόν Ἰσλαμισμό ὅπου ἀποδεικνύω ἐναργέστατα ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι θρησκεία κατασκευασμένη ἀπό ἀνθρώπους καί μή προερχομένη ἐκ τῆς θείας ἀποκαλύψεως, ὅπως ὁ Χριστιανισμός καί οὐδείς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἰσλαμισμοῦ τόλμησε νά τήν ἀντικρούσει.
Τό ἴδιο ἔχω δημόσια μέ ἀδιάψευστα ἐπιχειρήματα ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τοῦ Προφητισμοῦ ἀποδείξει ἀπευθυνόμενος στόν τ. Ραββίνο τῆς Θεσσαλονίκης κ. Φριζῆν ὅτι ὁ ἐνσαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Μεσσίας καί ὅτι ὁ ἀναμενόμενος ὑπό τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ θά εἶναι ὁ τραγικός Ἀντίχριστος. Καί πάλι οὐδείς ἐτόλμησε νά ἀντικρούση τό κείμενό μου. Τό νά ἐπιχειρεῖται ἡ φίμωσις μου μέ ἀβάσιμες, ἕωλες καί ἀνεπέρειστες μηνύσεις εἶναι καθαρή ματαιοπονία.
Ταπεινῶς καί φιλαδέλφως προτρέπω τούς διώκτας μου νά μετανοήσουν εἰλικρινῶς, νά δεχθοῦν τόν μόνο Σωτῆρα καί Λυτρωτή Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, διότι ἄλλως θά ἀπωλέσουν καί αὐτήν τήν ζωήν κατατρυχόμενοι ἀπό ψευδῆ κοσμοείδωλα καί τό φρικωδέστερον τήν αἰώνια καί ἀδιάστατη καί ἀτελεύτητη συνέχειά της.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Γράφει η Χαροκόπου Τσώνη Όλγα
Κοιτώντας το δέντρο, χάνεις το δάσος...
Ήταν ολοφάνερο από τις εκλογές της 6ης Μαΐου ότι κάτι δεν πάει καλά με τους εκλογικούς καταλόγους. Πώς είναι δυνατόν ένας πληθυσμός προσδιορισμένος από την απογραφή του 2011 στον αριθμό : 10.787.690, και ο πληθυσμός μέχρι 14 ετών να προσδιορίζεται στον αριθμό : 1.666.888 να καταλήγουν σε αριθμό εγγεγραμμένων 9.949.401!
10.787.690-1.666.690= 9.121.000 (διαφορά 9.949.401-9.121.000=828.401)
Και δεν έχουμε και στοιχεία για τους νέους από 14-17 ετών οι οποίοι θα αυξήσουν αυτή τη διαφορά…
Ποιοι να’ναι άραγε αυτοί οι 828.401 εγγεγραμμένοι που κάπως δεν ταιριάζουν στα στοιχεία αυτής της μιας εκλογικής αναμετρήσεως;
Από αυτό το μαθηματικό ακατανόητο έλαβα αφορμή και μελέτησα τα σχετικά στοιχεία όλων των εκλογικών αναμετρήσεων (βουλευτικών) από το 1974-2012.
Όταν λοιπόν ξέφυγα από το δέντρο και κοίταξα το μεταπολιτευτικό δάσος, έπαθα ότι και σεις όταν θα δείτε τον παρακάτω συγκεντρωτικό πίνακα που δημιούργησα.
Τα κίτρινα στοιχεία είναι η διαφορά που προκύπτει από τους εγγεγραμμένους της προηγουμένης περιόδου ως προς τους εγγεγραμμένους της επομένης περιόδου.
Από τα στοιχεία της δημοσιευμένης στο διαδίκτυο εργασίας « Οι δημογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα (1830-2007)» Β. Κοτζαμάνης, Ε. Ανδρουλάκη, προκύπτει κατά μέσον όρο ότι
Δεκαετίες |
Μέσος πληθυσμός |
Μέσος όρος γεννήσεων |
Μέσος όρος θανάτων |
Διαφορά |
1961-1970 |
8.587.300 |
153.200 |
69.300 |
83.900 |
1971-1980 |
9.255.200 |
143.900 |
80.100 |
63.800 |
1981-1990 |
9.945.700 |
118.300 |
91.000 |
27.300 |
1991-2000 |
10.562.100 |
102.100 |
100.000 |
2.100 |
2001-2007 |
11.065.600 |
106.700 |
105.200 |
1.500 |
(Όπως ξεκάθαρα φαίνεται τις τελευταίες δεκαετίες η αύξηση του πληθυσμού είναι οριακή, κι αν φαίνεται ότι υπάρχει κάποια αύξηση, αυτή οφείλεται στους αριθμούς των γεννήσεων των μεταναστών. Καθώς και η συνολική αύξηση του πληθυσμού δεν οφείλεται στους Έλληνες αλλά στους μετανάστες κατοίκους της Ελλάδας διότι στις απογραφές του 2001 και 2011 κατεγράφη ο μόνιμος πληθυσμός με καμία διευκρινιστική ερώτηση για την ιθαγένεια των απογραφομένων.)
Δηλαδή στις εκλογές ας πούμε του 1993, αν ανατρέξουμε 18 χρόνια πριν, έχουμε μια αύξηση: ας πάρουμε το 83.900, περίπου 84.000 επί ,χοντρικά, 20 χρονιές, 1.680.000 νέους εγγεγραμμένους επί των εγγεγραμμένων του 1974, έχουμε και λέμε : 6.241.066+1.680.000=7.921.066
Τι λένε όμως οι εγγεγραμμένοι του 1993; Δείτε τον πίνακα.
1974
Εγγεγραμμένοι: 6.241.066 |
1996
Εγγεγραμμένοι: 9.140.742 |
||||||||||
1977
Εγγεγραμμένοι: 6.403.738 |
2000
Εγγεγραμμένοι: 9.372.541 |
||||||||||
1981
Εγγεγραμμένοι: 7.059.778 |
2004
Εγγεγραμμένοι: 9.889.472 |
||||||||||
1985
Εγγεγραμμένοι: 8.008.647 |
2007
Εγγεγραμμένοι: 9.918.917 |
||||||||||
1989
Εγγεγραμμένοι: 8.379.435 |
2009
Εγγεγραμμένοι: 9.929.065 |
||||||||||
1989
Εγγεγραμμένοι: 8.637.323 |
2012
Εγγεγραμμένοι: 9.949.401
Ψήφισαν: 6.476.751 Άκυρα: 116.887 Λευκά: 35.760 |
||||||||||
1990
Εγγεγραμμένοι: 8.453.695 |
|
||||||||||
1993
Εγγεγραμμένοι: 8972360 |
|
Σας… ξαφνιάζουν τα στοιχεία;
Το 1985 ψήφισαν 3 σειρές νέων μαζεμένες γιατί δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στα 18. Αλλά και 150.000 να’ ταν η κάθε σειρά, 150.000 επί 3 δεν κάνει 948.869…!
Και ξάφνου τι έγινε και οι αυξήσεις των εκατοντάδων χιλιάδων έγιναν αυξήσεις των δεκάδων χιλιάδων; Που και αυτοί, από το αρχικό παράδειγμα των φετεινών εκλογών, εγκλείουν ήδη από μόνοι τους ένα εσωτερικό μαθηματικό λάθος των 800.000 ατόμων.
Από κει και πέρα ο θεός κι η μοίρα μας…
Όπως και να’χει νομίζω ότι το υπουργείο εσωτερικών θα έπρεπε να δώσει μία απάντηση. Πώς δικαιολογούνται τέτοιες διακυμάνσεις στους αριθμούς; Κι αν υπάρχουν λόγοι, καιρός να τους μάθουμε κι εμείς.
(Ελληνοπόντιοι, ιθαγένειες , ελληνοποιήσεις, διπλοεγγραφέντες, καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος …)
Να μάθουμε κι εμείς τι δύναμη πρέπει να’χει πια η ψήφος μας για ν’ αλλάξει κάτι σ’ αυτόν τον τόπο.
Γιατί αν υποψιαστώ ό,τι υποψιάζεστε και σεις …
Συνταγματική και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι, για να κατατεθεί έφεση επί φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων, πρέπει να καταβληθεί πρώτα το 50% του οφειλόμενου ποσού.
Στην απόφαση αυτή κατέληξε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ, σύμφωνα με τη νομοθετική αυτή ρύθμιση το καταβλητέο ποσό υπολογίζεται από την αρμόδια φορολογική ή τελωνειακή αρχή, η οποία συντάσσει ατελώς, μετά από αίτηση του εκκαλούντος, ειδικό σημείωμα, με το οποίο βεβαιώνεται και η καταβολή του.
Ειδικότερα, εταιρεία γεωργικών προϊόντων υποστηρίζει ότι η διάταξη αυτή που προβλέπει την καταβολή του 50% του οφειλόμενου ποσού, προκειμένου να μπορεί να δικαστεί μία υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, μετά από έφεση, είναι αντισυνταγματική.
Και είναι αντισυνταγματική, σύμφωνα με την εταιρεία, γιατί «παραβιάζει το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος και τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς επίσης και το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην υπ' αριθμ. 1619/2012 απόφασή τους επισημαίνουν ότι σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του επίμαχου νόμου 3900/2010, η υποχρέωση καταβολής του 50% του οφειλομένου φόρου αποβλέπει στον συγκερασμό «της ανάγκης άμβλυνσης των δυσμενών για το Δημόσιο συνεπειών από τη διατήρηση επί μακρό χρονικό διάστημα δικαστικών εκκρεμοτήτων στις φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις», καθώς και στην «αποθάρρυνση της άσκησης ενδίκων μέσων με μόνο σκοπό την καθυστέρηση στην εκπλήρωση νόμιμων υποχρεώσεων, ιδίως εκείνων που αφορούν την καταβολή φόρων», ενώ περαιτέρω αναφέρεται ότι «δύναται να λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους ασκούν την έφεση με μόνο σκοπό να καθυστερήσουν την εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων συντελώντας με τον τρόπο αυτό στην υπερφόρτωση των δικαστηρίων και στις συνέπειες που αυτή έχει στην απονομή της Δικαιοσύνης».
Ενόψει αυτών, υπογραμμίζουν οι δικαστές, η επίμαχη διάταξη που προβλέπει ότι ο φορολογούμενος οφείλει να καταβάλει το 50% του οφειλομένου κατά την πρωτόδικη απόφαση φόρου, δεν αντίκειται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 του Συντάγματος και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της ΕΣΔΑ.
Ακόμη, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκρινε ότι η εταιρεία πρέπει να καταβάλει επίσης και αναλογικό παράβολο ίσο προς το 2% του αντικειμένου της διαφθοράς, όπως προβλέπει το άρθρο 45 του ίδιου νόμου 3900/2010.
Να σημειωθεί ότι και αυτή η τελευταία διάταξη έχει κριθεί συνταγματική και σύμφωνη με την ΕΣΔΑ.
Κατόπιν αυτών το ΣτΕ υποχρέωσε την εταιρεία να καταβάλει το 50% των οφειλομένων, δηλαδή 1.316.722 ευρώ, καθώς και παράβολο 2.000 ευρώ.
Γράφει ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης :
Τίς τελευταῖες ἡμέρες ἀπό διάφορους πολιτικούς ἀκούστηκαν λέξεις λησμονημένες.Απορεί κανείς αν η επανεύρεσή τους είναι γνήσια ή χρησιμοποιούνται προς κατανάλωση και εκμετάλλευση. Μιλώ για λέξεις όπως πατρίδα, πατριωτισμός, Θεός, θρησκεία, οικογένεια, παράδοση και λοιπά σχετικά. Επιτρέπεται να αποδυναμώνονται ιδέες και ιερά νοήματα;
Η ελληνική παιδεία κατάντησε άγονη και στείρα γνώση. Ο Χριστός εξήλθε από τα σχολεία ως φανατικός, ακραίος και ανελεύθερος. Η γλώσσα μας κατακρεουργήθηκε βάναυσα. Μία φοβερή ψυχοπαθολογία βάλθηκε να θανατώσει την εγχώρια λαλιά. Ντρέπονται μερικοί που είναι Έλληνες;
Παράδοση σημαίνει ότι παραλαμβάνεις ό,τι το αληθινό και ζωντανό και το παραδίδεις στους επόμενους ξανακαινουργιωμένο. Είναι μια λιτανεία, μια ιερή πομπή, μια λαμπαδηφορία, όπου μεταφέρεται το φως, φως ιλαρό. Ο ένδοξος στρατηγός Μακρυγιάννης έκλαιγε όταν έβλεπε να χάνεται στους χρόνους της ελευθερίας ό,τι φυλάχθηκε καλά στους χρόνους της δουλείας. Ήταν θρησκομανής και παράλογος ο Μακρυγιάννης;
Η ορθόδοξη ελληνική εκκλησία δεν εξαντλεί το έργο της στις χιλιάδες πιάτα φαγητού που μοιράζει καθημερινά στους πεινασμένους φτωχούς. Δυστυχώς το κράτος θεωρεί την εκκλησία μας ως καλό φιλανθρωπικό κατάστημα. Η εκκλησία, παρά τις όποιες ανθρώπινες ελλείψεις της, παραμένει πηγή ακένωτου πνευματικού ανεφοδιασμού, υπομονής, εγκράτειας, ελπίδας και αισιοδοξίας. Δεν είναι έτσι;
Φθάσαμε σε άφωτο αδιέξοδο. Βυθιστήκαμε σε τέλμα αδιαφάνειας και ανειλικρίνειας. Χρειάζεται να μελετήσουμε την ιστορία μας, να εντρυφήσουμε στον πολιτισμό μας, να ανάψουμε ένα κερί στην εικόνα του Χριστού για να εμπνευστούμε, να απορρίψουμε τα πολλά περιττά, να μάθουμε να ζούμε με εγκράτεια, απλότητα, ολιγάρκεια και ταπείνωση. Είναι κακό και ανέφικτο;
Οι «προοδευτικοί» μάλλον θα χαμογελάσουν ειρωνικά με τα γραφτά μας. Θα μας πουν αρτηριοσκληρωτικούς, οπισθοδρομικούς και καθυστερημένους. Σήμερα επικρατεί ο ορθολογισμός. Να όμως που η υπερκατανάλωση, η ευμάρεια, η ευδαιμονία, η σπατάλη, τα δάνεια, μας έφεραν σε βαθιά κρίση. Επτωχεύσαμεν πνευματικά. Ανίδεοι και ανίκανοι πολιτικάντηδες ταλαιπώρησαν τον λαό και δεν φαίνεται να μετανοούν και να αναπτύσσουν υγιή αυτοκριτική, σοβαρή μεταμέλεια και ειλικρινή μετάνοια για τα τραγικά λάθη τους. Μιλώ παράλογα;
Οι πολιτικοί κομμάτισαν τον λαό, του έκοψαν το φιλότιμο, το μεράκι, τις φτερούγες της ελπίδας. Έφεραν τον εθνικό διχασμό, έκαναν κόκκινο τον Σαγγάριο, το δράμα του εμφυλίου, τις ορδές του Αττίλα, κάποιους εθνοσωτήρες, την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας, τη διαφθορά των προγραμμάτων, που ανέχονται για το ίδιον συμφέρον οι νομοθετούντες και προστατεύοντες την υγεία της ψυχής. Πολιτικοί και να είναι καταχραστές δημοσίου χρήματος, ο ένας να τα ρίχνει στον άλλο. Όλοι να έχουν δικαιολογίες δυνατές για τους εαυτούς τους. Άλλοι θα απέχουν των εκλογών, άλλοι θα ρίξουν λευκό ή άκυρο ή θα ψηφίσουν από οργή και εκδίκηση ένα ακραίο κόμμα αντιδρώντας. Ο πολιτικός λόγος δεν αγγίζει καρδιές, δεν ενθουσιάζει. Πολλοί δεν είναι βέβαιοι γι’ αυτό που ψηφίζουν. Άλλοι, λένε, θα ψηφίσουν το λιγότερο κακό. Καλά, αλλά γνωρίζουν πράγματι ποιο είναι το λιγότερο κακό;
-Γέροντα, λένε ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Τί είναι αυτό;
- Και δαιμονικό είναι και απατεωνιά. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η Χάρη του Θεού, γι’ αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μη τους βοηθάει ο διάβολος μετά; Δικαιούνται την βοήθεια του!
Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο; Ας τους ετοιμάσει άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν!
Μου είπε κάποιος: «Θαύμα! Οι αναστενάρηδες πατούν στην φωτιά και δεν καίγονται». «Αυτό θαμάζεις; του είπα. Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζεις, και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγονται».
(Απόσπασμα από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ΄, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ», ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ", ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
Στο τεύχος 54 του έγκυρου αμερικανικού επιστημονικού περιοδικού «Ancient America», υπάρχει ένα πολύ εντυπωσιακό άρθρο από τον αμερικανό επιγραφολόγο-ερευνητή John Gallager, σχετικά με την ανακάλυψη υπολειμμάτων χριστιανικής εκκλησίας, η οποία χρονολογείται στον 5ο αιώνα μΧ., δηλαδή χίλια περίπου χρόνια πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής, το 1492, από τον Χριστόφορο Κολόμβο!
Παραθέτουμε σε μετάφραση ένα μικρό απόσπασμα από την αρχή του άρθρου και ακολουθεί το πλήρες κείμενο στα αγγλικά.
«Μέσα στην ησυχία του δάσους Cockaponset, στο νότιο Κοννέκτικατ (Connecticut), κοντά στην πόλη Γκίλφορντ (Guilford), βρίσκεται, επιδέξια σμιλεμένη σε βράχο, η αρχαιότερη εκκλησία της Βορείου Αμερικής.
Πρόσφατα επιγραφικά ευρήματα της περιοχής δείχνουν ότι είναι 1500 ετών και συνδέεται με ένα ταξίδι Βυζαντινών χριστιανών μοναχών, που έπλευσαν από την Βόρεια Αφρική τον 5ο αιώνα μΧ., κατά την διάρκεια των επιδρομών των Βανδάλων.
Στην περιοχή έχουν ανευρεθεί ελληνικές και βορειοαφρικανικές επιγραφές, εγχάρακτα σχέδια με ελληνικούς χαρακτήρες στον τύπο των βυζαντινών μονογραμμάτων του Χριστού και της Παναγίας (πχ. IC XC , MP= ΜΗΤΗΡ, κά.), υπόσκαφες κολυμβήθρες για το βάπτισμα, θρόνος δεσποτικός, θυσιαστήριο και πολύφωτες λυχνίες.
Όλα αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το σημείο αυτό ήταν τόπος λατρείας, μια αρχέγονη χριστιανική εκκλησία. Στην ανακάλυψη έρχονται να ρίξουν φως Λιβυκά αραβικά κείμενα, τα οποία βρέθηκαν στο Figuig (Hadj-Mimoum), μια μακρινή όαση στο ανατολικό Μαρόκο, στα 1926.
Τα κείμενα μιλούν για ένα ταξίδι που έγινε από χριστιανούς μοναχούς της Βορείου Αφρικής, οι οποίοι έπλευσαν με κατεύθυνση «προς την δύση του ηλίου», στο «Asq-Shamal», δηλαδή στην «Βόρεια Χώρα», που φαίνεται να υπονοεί την Βόρεια Αμερική.
Ένας εμβριθής λόγιος, ο Frederick J. Pohl, ο οποίος μελέτησε τις επιγραφές του Figuig στην δεκαετία του 1960, τοποθέτησε χρονικά την άφιξη των μοναχών στην Β. Αμερική γύρω στα 480 μΧ.»
(VIDEO) Εορτάστηκε και φέτος η Επέτειος υπογραφής του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, με το οποίο η Αλβανία αναγνωρίζει το δικαίωμα της Αυτονομίας στη Βόρειο Ήπειρο. Οι καθιερωμένες εκδηλώσεις που οργανώνει η Ι.Μ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης έλαβαν χώρα στο Δελβινάκι, με τη συμμετοχή βορειοηπειρωτών, της ΣΦΕΒΑ, του ΠΑΣΥΒΑ και πλήθους Ελλήνων που αγωνιούν για το συγκεκριμένο πολυβασανισμένο και αδικημένο κομμάτι του Ελληνισμού.
Tο επίσημο Δελτίο Τύπου της Ι.Μ. Κονίτσης, που περιέχει και το ψήφισμα, έχει ως εξής:
«Το Βορειοηπειρωτικό ζη». Αυτό είναι το συμπέρασμα που προέκυψε από την πολυπληθή συγκέντρωση, η οποία πραγματοποιήθηκε, σήμερα, στο ηρωϊκό Δελβινάκι για να τιμηθή ο Αυτονομιακός Αγώνας της Βορείου Ηπείρου και το «Πρωτόκολλο της Κερκύρας» το 1914. Η κατανυκτική αρχιερατική Θεία Λειτουργία, το ιερό μνημόσυνο υπέρ των πεσόντων και των αγωνισθέντων σ’ εκείνο τον αγώνα, η εμπεριστατωμένη ομιλία του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, η ειρηνική πορεία μέχρι το Ηρώον της κωμοπόλεως, το τρισάγιο και ο Εθνικός Ύμνος, ανέβασαν στα ύψη το εθνικό φρόνημα του λαού. Στο τέλος, εγκρίθηκε, δια βοής, το ακόλουθο
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
« Ζητάμε :
1) Να σταματήση αμέσως η καταπίεση των κατοίκων της ηρωϊκής Χειμάρρας και να διακηρυχθή από την Ελλάδα η Ελληνικότητά της.
2) Να παρέμβη η Ελλάδα στο θέμα της διδασκαλίας της Ιστορίας, ώστε να παύσουν τα Βορειοηπειρωτόπουλα να διδάσκωνται ψεύδη και ανακρίβειες, όπως, για παράδειγμα, ότι και η ελεύθερη Ήπειρος ανήκει στην Αλβανία.
3) Να σταματήση ο διχασμός της Βορειοηπειρωτικής Ηγεσίας, που τόσο αρνητικά επιδρά στο εθνικό αυτό θέμα. Όσες φορές ο Ελληνισμός βρέθηκε διχασμένος, έχασε τα εθνικά του ζητήματα.
4) Να απαιτήση η Ελληνική Πολιτεία από την Αλβανία να της δοθούν ακριβή στοιχεία για την διενεργηθείσα απογραφή, η οποία ανεβάζει τους Βορειοηπειρώτες μόλις σε 25.000. Παράλληλα, να κινητοποιήση την «ΟΜΟΝΟΙΑ» για να πραγματοποιήση την δική της απογραφή, όπως έχει υποσχεθή, ώστε να φανή ακριβώς ο αριθμός των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Επίσης να παρακινήση και τους εν Ελλάδι Βορειοηπειρώτες, των οποίων η ευθύνη στο προκείμενο θέμα είναι μεγάλη.
5) Να γίνη, χωρίς αναβολή, η περισυλλογή των οστών των πεσόντων ηρώων, κατά το Έπος 1940-1941, και να δημιουργηθή οπωσδήποτε στρατιωτικό μαυσωλείο και στην Ελληνική πόλη της Κορυτσάς. Τέλος,
6) Δηλώνουμε, ότι, πιστοί στις υποθήκες του αειμνήστου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, θα συνεχίσουμε τον αγώνα, μέχρις ότου επιτευχθή η ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Μητέρα Ελλάδα ».
ΠΗΓΕΣ:
aktines.blogspot.com
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qRubdabgGbk#t=1161s
Το έλλειμμα του σημερινού πολιτικού λόγου για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας :
1. Οι βάσεις των «Μνημονίων», που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα, δεν είναι απλώς οικονομικές. Τα «Μνημόνια» δεν είναι απλά δανειακά κείμενα που εκμεταλλεύονται οικονομικά τον οφειλέτη. Με τα «Μνημόνια» δεν επιδιώκεται μόνο η διασφάλιση με σκληρούς όρους των δανειζόμενων κεφαλαίων. Τα «Μνημόνια» έχουν στόχο την ολοκληρωτική κατάλυση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας ως κυρίαρχου κράτους.
Αυτό είναι ολοφάνερο από τους έξης όρους των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (Α΄ Μνημόνιο) και του σχεδίου Δανειακής Σύμβασης που ενέκρινε η Βουλή (Β΄ Μνημόνιο):
1ος Όρος: Παραίτηση υπέρ των δανειστών από όλα τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας και από όλες τις ασυλίες που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτους για την προστασία ζωτικής σημασίας αγαθών του. [άρθρα 3 (4) και (5), 4 (1) (β), 15 (1) (α) και Παράρτημα 4 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]
2ο Όρος: Δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών [άρθρο 4 (2) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Η δέσμευση αυτή αποκλείει κάθε είδους οικονομική διασφάλιση άλλου δανειστή εκτός από αυτούς του Μνημονίου. Με αυτό τρόπο αποκλείει ολοκληρωτικά στην Ελλάδα να συνάψει οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, καταλύοντας έτσι την ανεξαρτησία της.
3ος Όρος: Οι δανειακές μας συμβάσεις (τα «Μνημόνια») υπάγονται υποχρεωτικά στο αγγλικό δίκαιο και οι δικαστικές αποφάσεις είναι απόλυτα εκτελεστές και δεσμευτικές στην Ελλάδα [άρθρο 14 (1) και (3) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Ο όρος αυτός –και μόνος του- καταλύει την κυριαρχία του κράτους, γι’ αυτό και έχει κριθεί ως αντίθετος με το διεθνές δίκαιο.
Με τον όρο αυτόν αντιμετωπίζεται το δανειζόμενο κράτος ως ιδιώτης οφειλέτης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα:
(α) δεν μπορεί να επικαλεστεί τα δικαιώματα και την προστασία που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτος (ούτε προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ούτε την προστασία της εθνικής κυριαρχίας που παρέχει στα κράτη η διεθνής κοινότητα) και
(β) το κράτος ως οφειλέτης δεν μπορεί να επικαλεστεί απέναντι στους δανειστές του, ούτε τα δικαιώματα που παρέχει το ελληνικό δίκαιο και τα δίκαια όλων των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης στον ιδιώτη δανειστή, γιατί δεν τα αναγνωρίζει το αγγλικό δίκαιο. Τα δικαιώματα αυτά είναι πολλά: (ακυρότητα των εκμεταλλευτικών συμβάσεων, δικαίωμα αναπροσαρμογής των συμβάσεων λόγω μεταβολής των συνθηκών κ.ά.).
4ος Όρος: Οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τις δανειακές συμβάσεις σε τρίτο κράτος ή πρόσωπο. Η Ελλάδα δεν έχει αυτό το δικαίωμα (άρθρο 2 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης).
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι όροι αυτοί εξακολουθούν να ισχύουν και αποτελούν δεσμεύσεις (με διάφορους τρόπους και όρους) και του Β’ Μνημονίου.
2. Από το σύνολο σχεδόν των όρων που είναι εκμεταλλευτικοί, τοκογλυφικοί, εκβιαστικού και παράνομοι, αναφέρω μόνο τους παραπάνω όρους, γιατί αυτοί είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν τη βάση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, που αποτελεί το σκοπό των δανειστών μας (των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επικεφαλής τη Γερμανία και το ΔΝΤ).
Από τους όρους αυτούς προκύπτει ότι η μόνη σωστή αντιμνημονιακή πολιτική είναι αυτή που θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνο:
- η καταγγελία των «Μνημονίων» με (προσωρινή) στάση πληρωμών – και όχι «παύση» πληρωμών που λένε πολλοί σκόπιμα, γιατί σημαίνει χρεοκοπία-
- ο έλεγχος του ύψους του δανείου, ώστε να προσδιοριστεί επακριβώς το μη επαχθές χρέος, που είναι το νόμιμο κατά το διεθνές δίκαιο, γιατί ανταποκρίνεται στην αντοχή του κράτους ως προς το να εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες του λαού του και της άμυνάς του,
- η διαγραφή (το «κούρεμα») του επαχθούς μέρους του δανείου, που υπερβαίνει τις δυνάμεις του κράτους να το πληρώσει και η αναδιαπραγμάτευση, μεταξύ ίσων κρατών, του μη επαχθούς μέρους του δανείου με νόμιμους όρους.
Αυτό που υποστηρίζουν –τώρα, οψίμως- τα κόμματα της μνημονιακής παράταξης ότι θα αναδιαπραγματευθούν όρους των «Μνημονίων» ή ότι θα επιδιώξουν «σταδιακή αποδέσμευση από αυτά» είναι αναποτελεσματικά και λέγονται για να παραπλανήσουν το λαό. Η αλήθεια είναι μια: Από τη στιγμή που υπάρχουν οι παραπάνω όροι ως βάση του δανεισμού της Ελλάδας, χωρίς προηγούμενη καταγγελία των δανεικών συμβάσεων που τους περιέχουν, καμιά άλλη διαπραγμάτευση δεν είναι δυνατή, ούτε μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
3. Ο σκοπός των παραπάνω επονείδιστων όρων είναι διττός:
(α) Η ένταξη στο μπλοκ δυνάμεων ΗΠΑ-Ευρώπης της Ελλάδας ως υποτελούς μέλους, χωρίς δικαίωμα να στραφεί προς άλλη κατεύθυνση και
(β) Η μεταβίβαση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πολυεθνικές εταιρείες του ίδιου πολιτικού μπλοκ και ο πλήρης αφελληνισμός της ελληνικής οικονομίας εις όφελος των χρηματοπιστωτικών κέντρων που υπάγονται στο ΔΝΤ.
4. Υποστηρικτικός αυτών των στόχων των δανειστών μας είναι ο πολιτικός λόγος:
- που εκφέρουν και αναπτύσσουν σκόπιμα τα κόμματα και τα ΜΜΕ που στηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική,
- καθώς, δυστυχώς, και οι αντιμνημονιακές παρατάξεις και τα μέσα επικοινωνίας τους, από έλλειμμα γνώσης του πραγματικού συμφέροντος της Ελλάδας και της πραγματικής βούλησης του ελληνικού λαού.
Ο λόγος αυτός παρουσιάζει τα έξης ελλείμματα:
(α) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για ό,τι έχει σχέση με την κυριαρχία του ελληνικού κράτους, τα εθνικά μας θέματα και την εξωτερική μας πολιτική. Τον τελευταίο καιρό το Υπουργείο Εξωτερικών έχει σβήσει από το χάρτη.
(β) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για τον τρόπο με τον οποίο φεύγουν καθημερινά, χωρίς καμιά διαφάνεια και χωρίς καμιά πληροφορία, οι πλουτοπαραγωγικές πήγες μας, τόσο οι οικονομικού ενδιαφέροντος, όσο και οι γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Δεν ακούσαμε ποτέ, πού μεταβιβάζονται (νομίζω, μεταβιβάστηκαν ήδη) τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας.
(γ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για το επονείδιστο «Ταμείο», μέσω του οποίου φεύγει από την Ελλάδα χωρίς κανένα δικαίωμα της Ελλάδας κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή και κάθε έσοδο, με αδιαφανείς διαδικασίες και με απώλειες δισεκατομμυρίων. Κανένα κόμμα δεν είπε μέχρι σήμερα ότι πρέπει να καταργηθεί αυτό το εγκληματικό και παμφάγο τέρας.
(δ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται –παρά το ότι υπάρχει πλούσια πρακτική- για το τρόπο με τον οποίο γίνεται η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο στάση πληρωμών και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, για να μάθει ο κόσμος ότι όχι μόνο εφικτό είναι, αλλά και αναγκαίο.
(ε) Ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε για το ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι ανυπόστατες και ότι είναι αντίθετες με το δίκαιο της ΕΕ και ότι δε δεσμεύουν νομικά τη Χώρα
(στ) Τέλος, ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε, ότι –εκτός από την πολιτική της υποτέλειας- υπάρχει και η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι το ΔΝΤ και η Ευρωζώνης της Γερμανίας δεν είναι οι μόνες πήγες δανεισμού και βοήθειας στον Πλανήτη.
Πειραιάς 12. 5. 2012
Γιώργος Κασιμάτης
ΠΗΓΕΣ: dikaiopolis.gr
http://kostasxan.blogspot.de/2012/05/blog-post_8663.html?utm_source=BP_recent
Η Γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας είναι ένα αυταπόδεικτο γεγονός διότι υπάρχουν ακόμα ζωντανές πιστοποιήσεις και δεν χρειάζεται άλλων μαρτυρία, διότι δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν τα φιλμαρισμένα ντοκουμέντα και οι φωτογραφίες. Παρακάτω παραθέτουμε τις καταγεγραμμένες απόψεις ατόμων που έπαιξαν σοβαρό ρόλο και δια της γραφίδας τους πιστοποίησαν ότι το κεμαλικό κίνημα χαρακτηριζόταν από φανατικό, επιθετικό και επεκτατικό εθνικισμό
Όπως γράφει ο Νίκος Ψυρρούκης: «Η προσεκτικότερη μελέτη του κεμαλισμού μάς πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού… Ακόμα και οι κεμαλικές μεταρρυθμίσεις γίνονται με διοικητικές αποφάσεις από πάνω. Περιφρονούν τις πολιτιστικές παραδόσεις του τουρκικού λαού, εκφράζουν το σύμπλεγμα κατωτερότητας των Τούρκων αστών».
Το τέλος του 1921 σφραγίστηκε από τις φοβερές ωμότητες στον μικρασιατικό Πόντο, και ο Βρετανός αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη σερ Horace Rumbold πληροφορεί τον υπουργό Εξωτερικών Curzon: «Οι Τούρκοι φαίνεται ότι δρουν βάσει προμελετημένου σχεδίου για την εξόντωση των μειονοτήτων… Όλοι οι άνδρες ηλικίας άνω των 15 ετών της περιφερείας Τραπεζούντος και της ενδοχώρας εκτοπίστηκαν στα εργατικά τάγματα του Ερζερούμ, Καρς και Σαρήκαμις».
Βασισμένος σε μια σειρά επισήμων αναφορών ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόιντ Τζορτζ προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων (House of Commons. The Parliamentary Debates), Fifth Series, τόμ. 157): «…(στον Πόντο) δεκάδες χιλιάδες (Έλληνες) άνδρες, γυναίκες και παιδιά απελαύνονταν και πέθαιναν. Ήταν καθαρή ηθελημένη εξολόθρευση. “Εξολόθρευση” δεν είναι δικιά μου λέξη. Είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η Αμερικανική Αποστολή».
Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας σερ Γουίνστον Τσόρτσιλ στο βιβλίο του The World Crisis, τόμ. V, γράφει: «… οι φοβεροί εκτοπισμοί των Ελλήνων από την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα, που είχαν γίνει το φθινόπωρο του 1921, έφταναν τώρα για πρώτη φορά στην Ευρώπη».
Ο Αμερικανός ταγματάρχης Γιόουελ δίνει μια εικόνα του μικρασιατικού Πόντου το 1921: «Πτώματα, πτώματα σε όλο το μήκος της πορείας των εκτοπιζομένων… Φρίκη και πτώματα».
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Γκίμπονς γράφει: «Η πεδιάδα της Μαλάτειας ήταν στρωμένη με πτώματα Ελλήνων ».
Μαρτυρίες Σοβιετικών : Οι σοβιετικοί που υπήρξαν οι βασικοί σύμμαχοι του κεμαλικού εθνικισμού τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του. Είναι οι πιθανότητες οι μπολσεβίκοι να αντάλλαξαν με τον τρόπο αυτό την υποστήριξη του παντουρκιστικού κινήματος που δρούσε στη Ρωσία στην Οκτωβριανή τους Επανάσταση. Για αυτό τον λόγο οι σοβιετικοί λοιπόν προμήθευσαν τους κεμαλικούς με όπλα, χρήματα, στρατιωτικούς συμβούλους. Η τουρκική αντεπίθεση στο μικρασιατικό μέτωπο κατά των ελληνικών στρατευμάτων το 1921, οργανώθηκε από τον Μ. Φρούνζε, στρατιωτικό απεσταλμένο των σοβιετικών. Κατά συνέπεια, η μαρτυρία των αποσταλμένων αυτών έχει ιδιαίτερη αποδεικτική σημασία.
O Φρούνζε, έδωσε μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες για τους ηττημένους αντάρτες: «Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο… Άλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι’ αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμαύχι του… Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου» . Ο Φρούνζε περιέγραψε και άλλο ένα περιστατικό. Όταν περνούσαν δίπλα από μια ομάδα αιχμάλωτων Ελλήνων στη Μερζιφούντα, ένας από τους αιχμαλώτους φώναξε στη σοβιετική αντιπροσωπεία ότι ήταν και αυτοί ένοχοι γιατί ενίσχυαν τον Κεμάλ και τους Τούρκους. Το συναίσθημα αυτό των ανταρτών του δυτικού Πόντου ήταν εξαιρετικά έντονο. Ο οπλαρχηγός Κισά Μπατζάκ (Κοντοπόδης) διακύρησσε: «… oι Ρώσοι κομμουνιστές δώσανε όπλα στον Κεμάλ για να χτυπήσει εμάς, του έδωσαν υποστήριξη, απελευθέρωσαν όλους τους Τούρκους στρατιώτες που είχαν συλλάβει αιχμαλώτους όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα». Υποστήριζε ότι οι κομμουνιστές κατέδιδαν τις προσπάθειες προμήθειας οπλισμού των ανταρτών από τη Ρωσία και παρέδιδαν Πόντιους στους Τούρκους.
Ο Φρούνζε έγραφε τα εξής για την πολιτική του Τοπάλ Οσμάν: «…όλη αυτή η πλούσια και πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας, ερημώθηκε σε απίστευτο βαθμό. Απ’ όλο τον ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Σαμψούντας, της Σινώπης και της Αμάσειας απόμειναν μόνο μερικές ανταρτοομάδες που περιπλανιόντουσαν στα βουνά. Εκείνος που έγινε περισσότερο γνωστός για τις θηριωδίες του ήταν ο αρχηγός των Λαζών Οσμάν Αγάς, ο οποίος πέρασε δια πυρός και σιδήρου με την άγρια ορδή του όλη την περιοχή.»
Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στην Άγκυρα, ενημερώθηκε στη Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είχε δει πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί, «βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες». Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τι επρόκειτο να συναντήσει πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους.
Για το θέμα αυτό ο Αράλοβ είχε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Κεμάλ. Αναφέρει ο ίδιος: «Του είπα (του Κεμάλ) για τις φρικτές σφαγές των Ελλήνων που είχε δει ο Φρούντζε και αργότερα εγώ ο ίδιος. Έχοντας υπ’ όψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μην θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία, πρόσεχα πολύ τις λέξεις μου…» Ο Κεμάλ απάντησε ως εξής στις «επισημάνσεις» του Φρούνζε: «Ξέρω αυτές τις βαρβαρότητες. Είμαι κατά της βαρβαρότητας. Έχω δώσει διαταγές να μεταχειρίζονται τους Έλληνες αιχμαλώτους με καλό τρόπο… Πρέπει να καταλάβετε τον λαό μας. Είναι εξαγριωμένοι. Ποιοι πρέπει να κατηγορηθούν για αυτό; Εκείνοι που θέλουν να ιδρύσουν ένα “Ποντιακό κράτος” στην Τουρκία…»
Ο Φρούνζε στο βιβλίο του «Αναμνήσεις από την Τουρκία» γράφει: «Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άσχημες συνθήκες. Πληροφορήθηκα ότι οι Τσέτες του Οσμάν Αγά (σ.τ.σ. Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους. γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος. Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ’ ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωραίας κοπέλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ’ ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου.»
Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε στη Σμύρνη, την πρωτεύουσα της Ιωνίας, τον Σεπτέμβριο του 1922, κάτω από τα απαθή βλέμματα των συμμάχων μας και ενώ ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει, εγκαταλείποντας τους Έλληνες της Ιωνίας στο έλεος των κεμαλικών στρατευμάτων. Όπως γράφει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ: «Ο Κεμάλ γιόρτασε τον θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή τού εκεί χριστιανικού πληθυσμού».
Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων. Το φυσιολογικό μέλλον της Αυτοκρατορίας αυτής το είχε περιγράψει γλαφυρά η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Η Τουρκία δεν μπορεί να αναγεννηθεί σαν σύνολο γιατί αποτελείται από διαφορετικές χώρες. Κανένα υλικό συμφέρον, καμιά κοινή εξέλιξη που θα μπορούσε να τις συνδέσει δεν είχε δημιουργηθεί! Αντίθετα, η καταπίεση και η αθλιότητα της κοινής υπαγωγής στο τουρκικό κράτος γίνονται όλο και μεγαλύτερες! Έτσι δημιουργήθηκε μια φυσική τάση των διαφόρων εθνοτήτων να αποσπασθούν από το σύνολο και να αναζητήσουν μέσα από μια αυτόνομη ύπαρξη το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνική εξέλιξη. Η κρίση της Ιστορίας για την Τουρκία είχε πια βγει: βάδιζε προς την διάλυση.»
Με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ήττα της οθωμανικής αυτοκρατορίας προοιωνίζεται την αντικατάστασή της από έθνη-κράτη (Τουρκία στο μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας, Ιωνία και Ανατολική Θράκη ενωμένα με την Ελλάδα, Αρμενία, Κουρδιστάν και πιθανόν ανεξάρτητος Πόντος) με βάση τους πληθυσμούς. Οι Έλληνες, οι οποίοι ήταν περισσότεροι από το ένα τέταρτο του συνολικού οθωμανικού πληθυσμού, με τη Συνθήκη των Σεβρών βρέθηκαν να ελέγχουν το ένα έκτο του οθωμανικού εδάφους, ενώ εξαιρέθηκε το έδαφος του Πόντου. Η προοπτική αυτή, που διασφάλιζε εν μέρει τους πληθυσμούς από την πλήρη εξόντωση, δεν υλοποιήθηκε τελικά. Η ελλαδική παρουσία στην Ιωνία την περίοδο 1919-1922 ουδόλως ανέτρεψε τα όσα είχαν δρομολογηθεί από το 1908. Ο τουρκικός εθνικισμός, με την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, έδωσε την ύστατη μάχη του, βοηθούμενος από τους μπολσεβίκους, τους Ιταλούς, τους Γάλλους, τον μουσουλμανικό κόσμο και τον ελληνικό διχασμό. Οι Αμερικανοί υποστήριζαν την ακεραιότητα της Τουρκίας προσβλέποντας σε ένα μελλοντικό προτεκτοράτο.
Πιστεύοντας ότι ενημερώσαμε πλήρως, όλους τους Έλληνες και τους Απόδημους αδελφούς μας για την αναγκαιότητα της Διεθνοποίησης της Γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού και ευχαριστώντας τις πηγές από τις οποίες πήραμε τις πληροφορίες μας, θα ευχηθούμε πάλι για την μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, «Ας είναι Αιωνία η Μνήμη τους σε οποιοδήποτε χώρο και γη και είναι τα λείψανα τους».
IΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΘΩ
ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 1η/14η Μαΐου 2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως του Αγίου Όρους
.......Συνήλθε σήμερα στις Καρυές του Αγίου Όρους η Έκτακτος Διπλή Ιερά Σύναξις των Αντιπροσώπων και Προϊσταμένων των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω με θέμα τις συνέπειες στην επιβίωση του Αγίου Όρους από την επιβολή των τελευταίων φορολογικών μέτρων και απεφάσισε να ανοκοινώση υπεύθυνα και αντικειμενικά τα εξής:
Επειδή τελευταία είδαν το φως της δημοσιότητος ανεύθυνες φημολογίες περί διακοπής των σχέσεων του Αγίου Όρους με την Ελληνική Πολιτεία, λόγω του ανωτέρω θέματος, είναι ανάγκη να δηλωθεί προς πάσα κατεύθυνση ότι το Άγιον Όρος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνικού Κράτους και για την επίλυση των εκάστοτε προβλημάτων του προσπαθεί να συνεργάζεται εποικοδομητικά και γόνιμα με τους εκπροσώπους του.
Αλγούμε και εμείς και συμπάσχουμε με τον Ελληνικό Λαό μέσα στην παρούσα γενικώτερη πνευματική και οικονομική κρίσι. Άλλωστε χάρι στην αδιάκοπη μέχρι σήμερα φιλοξενία των προσκυνητών γινόμαστε καθημερινά κοινωνοί της αγωνίας τους και συμμέτοχοι των προβλημάτων τους.
Παράλληλα επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε και να αποσαφηνίσουμε τα κατωτέρω:
Το Άγιον Όρος αποτελεί μια χιλιόχρονη πνευματική οντότητα, την οποία οι εκάστοτε κτίτορες των Ιερών Μονών επροίκισαν με αγροτικά μετόχια εκτός των ορίων του, ώστε αυτό να μπορεί να επιβιώση και να επιτελέσει την ιστορική και πνευματική αποστολή του. Έτσι το Άγιον Όρος κατόρθωσε στις ιστορικές περιπέτειες του Έθνους και στους αγώνες της Εθνικής Παλιγγενεσίας να συμμετάσχη και συμπαρασταθή με αυτοθυσία, προσφέροντας μοναχούς, εφόδια, και ανεκτίμητα κειμήλια. Επί πλεόν το 1924 παρεχώρησε περίπου 1.200.000 στρέματα γεωργικών εκτάσεων για την αποκατάσταση των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Μετά την απελευθέρωση του Αγίου Όρους από τον Οθωμανικό ζυγό η Ελληνική Πολιτεία ανεγνώρισε όλα τα ανωτέρω και κατωχύρωσε το αρχαίο αυτοδιοίκητο καθεστώς του, με ειδικό άρθρο στο Ελληνικό Σύνταγμα και με την Κοινή Δήλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο νομικό αυτό καθεστώς προβλέπεται η διατήρηση ειδικού φορολογικού καθεστώς.
Αυτή η ειδική θεσμική μεταχείρισις ανετράπη τελευταία με την ψήφισι νέων νομοθετημάτων που επιβάλλουν δυσβάστακτη φορολόγησι των εκτός Αγίου Όρους ακινήτων, ενώ τα έσοδα εξ αυτών μόλις επαρκούν για την στοιχειώδη συντήρησι (όχι την αναστήλωσι) των κτιρίων, την διαβίωσι των μοναχών και την φιλοξενία των προσκυνητών.
Επειδή το ζήτημα δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας, αλλά ήδη και επιβιώσεως για τις περισσότερες Ιερές Μονές, η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους έχει ζητήσει από τις πρόσφατες Κυβερνήσεις την διατήρησι του προϋπάρχοντος φορολογικού καθεστώτος του Αγίου Όρους, πράγμα το οποίο έχει γίνει κατανοητό από την πολιτική ηγεσία και ευελπιστούμε για την νομοθετική διευθέτησή του.
Μαζί με τον Ορθόδοξο λαό μας εκτενώς προσευχόμεθα στον Πανοικτίρμονα Θεόν, δια πρεσβειών της Παναγίας μας, Κυρίας και Εφόρου του Αγίου Όρους, να χαρίζη μετάνοια, πνευματική δύναμη και υπομονή σε όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς, να αποσοβήση τους πνευματικούς και υλικούς κινδύνους και να φωτίση τους πολιτικούς ηγέτες της Ελλάδος να εξεύρουν την καλλίτερη λύσι για την Πατρίδα μας και το Άγιον Όρος.
Άπαντες οι εν τη Εκτάκτω Διπλή Ιερά Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι
Των είκοσιν Ιερών και Ευαγών Μονών Του Αγίου Όρους Άθω.
Αγιορείτικες μνήμες
ΠΗΓΗ: aktines.blogspot.com
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι ξεκάθαρο το αποτέλεσμα των διερευνητικών εντολών . Καλό όμως είναι να θυμόμαστε ότι η παράταση της ακυβερνησίας κάνει ορισμένους γείτονες να τρίβουν τα χέρια τους. Θυμίζω ότι το επεισόδιο των Ιμίων προκλήθηκε το 1996 όταν ο κ. Κ. Σημίτης μόλις είχε αναλάβει την εξουσία διαδεχόμενος τον ασθενή Ανδρέα Παπανδρέου. Θυμίζω επίσης ότι τα αιματηρά επεισόδια στην Κύπρο, που οδήγησαν στην χάραξη της πράσινης γραμμής, ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1963 όταν στην Αθήνα δεν υπήρχε σαφής κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετά από τις εκλογές του Νοεμβρίου 1963.
Η Ένωση Κέντρου του Γ. Παπανδρέου είχε βγει πρώτη, αλλά δεν διέθετε την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την οποία τελικά απέκτησε με τις επαναληπτικές εκλογές του Φεβρουαρίου 1964. Σ’ αυτό το κλίμα προσφάτως η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι θα διενεργήσει έρευνες για υδρογονάνθρακες και πετρέλαιο σε περιοχές κοντά στο Καστελλόριζο αμφισβητώντας την ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου.
Παράλληλα θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η ήττα του Σαρκοζί στη Γαλλία χαροποίησε τους Τούρκους πολιτικούς διότι τον θεωρούσαν αντιτούρκο και εμπόδιο –μαζί με την Γερμανίδα Καγκελλάριο Μέρκελ- στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρ. Ένωση. Προς το παρόν εμείς χαιρόμαστε για τις δηλώσεις του νέου Γάλλου Προέδρου Ολάντ ότι θα πιέσει τη Γερμανία και την Ευρ. Ένωση για χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και φαίνεται λογικό να θέλουμε συμμάχους στην ακύρωση της λιτότητας και στην αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα διλήμματα περί των Μνημονίων θα μας απασχολήσουν για τα επόμενα δύο χρόνια, ενώ η τουρκική επιθετικότητα θα είναι εδώ κοντά μας παρούσα και λίαν απειλητική για πολλά ακόμη χρόνια. Όπως επίσης θα ήθελα να θυμίσω σε πολλούς συνέλληνες που το ξεχνούν ότι η διαίρεση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων στην Ελλάδα είναι ασαφής και προσωρινή, διότι τα οικονομικά μας σε λίγα χρόνια θα έχουν βελτιωθεί. Ενώ η διαχωριστική γραμμή μεταξύ εθνοκεντρικών και εθνοαποδομητών θα είναι παρούσα για τις επόμενες δεκαετίες, όπως και η αντίθεση μεταξύ οπαδών της δυναμικής εξωτερικής πολιτικής και των υποστηρικτών των ενδοτικών και υποχωρητικών λύσεων.
Προσωπικά συμφωνώ ότι η οικονομική συνταγή των δύο μνημονίων είναι κακή. Όμως δεν είμαι διατεθειμένος στο όνομα του αντιμνημονιακού αγώνα να δώσω συγχωροχάρτι σε πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες πολέμησαν επί χρόνια την έννοια του έθνους και του εθνικού κράτους, καλλιέργησαν την ανοχή προς τα εγκλήματα των λαθρομεταναστών και υποστήριξαν φιλοτουρκικά βιβλία στα σχολεία μας. Επιτέλους κάποιοι πρέπει να αναρωτηθούν εν όψει μάλιστα και της πιθανότητας νέων εκλογών: Μάς αρκεί ένα κόμμα απλώς να φωνάζει κατά του μνημονίου και θα παραβλέψουμε τις τυχόν ολέθριες θέσεις που έχει στο Μακεδονικό, στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό και σε άλλα καίρια εθνικά ζητήματα;
Τα Σκόπια πανηγυρίζουν που δεν ανέλαβε την Πρωθυπουργία ο Αντώνης Σαμαράς και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν τη δική μας στήριξη για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η ελληνική ΑΟΖ πρέπει αμέσως να ανακηρυχθεί. Στην Κύπρο η Τουρκία ετοιμάζει λύση δύο κρατών. Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι πανηγυρικοί ακκισμοί των Αριστερών Ριζοσπαστών και ας ξαναψηφίσει ο λαός μας για μία στιβαρή και εθνικώς αξιοπρεπή διακυβέρνηση.
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...