Μέρος Α´ Ἱστορικόν

Μεγάλη ὑποχρέωση αἰσθανόμαστε ἀπέναντι στούς ἥρωες, πού πολέμησαν τό 1940 καί στή συνέχεια γιά νά εἴμαστε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι καί γιά νά μποροῦν καί κάποιοι αὐτούς τούς ἥρωες νά τούς ἀμφισβητοῦν ἤ καί νά τούς ὑβρίζουν ἀπό τήν ἀσφάλεια καί τή ζεστασιά τοῦ καναπέ τους.

Κάθε ἑλληνική ψυχή ὅμως αἰσθάνεται τό χρέος νά πεῖ ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ καί νά ἀποδώσει τήν ἐποφειλομένη σ᾽ αὐτούς τιμή, τούς πατεράδες καί παπποῦδες τῶν σημερινῶν Ἑλλήνων, πού ἀνέβασαν τήν Ἑλλάδα στό ὑψηλότερο βάθρο τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας.

Εἶναι γνωστοί οἱ διθυραμβικοί ἔπαινοι πρός τούς ἥρωες αὐτούς καί τήν Ἑλλάδα, πού τούς ἀνέδειξε.

Ἔπαινοι ἀπό ἐχθρούς καί φίλους. Ἀναφέρουμε μόνον τήν παραδοχή τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ, ὁ ὁποῖος μιλώντας στή Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ) στίς 4 Μαΐου 1941 εἶπε καί τά ἑξῆς: «Ἡ ἱστορική δικαιοσύνη μέ ὑποχρεώνει νά διαπιστώσω ὅτι ἀπ᾽ ὅλους τούς ἀντιπάλους μας ὁ Ἕλληνας στρατιώτης ἰδίως ἐπολέμησε μέ ὕψιστο ἡρωϊσμό καί αὐτοθυσία... Συνθηκολόγησε μόνον, ὅταν ἡ συνέχιση τῆς ἀντίστασης δέν ἦταν πλέον δυνατή καί δέν εἶχε κανένα λόγο».

Καί ἀπό τούς φίλους: Τό γνωστό τοῦ Ουΐνστον Τσῶρτσιλ: «Ὥς τώρα λέγαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες. Ἀπό δῶ καί στό ἑξῆς θά λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες!» Ἐξ ἄλλου ὁ ραδιοφωνικός σταθμός τῆς Μόσχας μετέδιδε: «Πολεμήσατε ἄοπλοι ἐναντίον πανόπλων καί νικήσατε, μικροί ἐναντίον μεγάλων κι ἐπικρατήσατε. Δέν ἦταν δυνατόν νά γίνει διαφορετικά, διότι εἶσθε Ἕλληνες. Κερδίσαμε χρόνο, γιά νά ἀμυνθοῦμε. Ὡς Ρῶσοι καί ὡς ἄνθρωποι σᾶς εὐγνωμονοῦμε».

Ποιό ἦταν ὅμως τό πνεῦμα τοῦ 40, μιά καί αὐτός εἶναι ὁ τίτλος τῆς ἀποψινῆς μας ὁμιλίας;

Τό πνεῦμα τοῦ ᾽40, ἴδιο καί ἀπαράλλακτο μέ τό ἀθάνατο κρασί τοῦ ᾽21, μέ τό ὁποῖο ὁ μεγάλος μας Κωστῆς Παλαμᾶς προέτρεπε τήν ἑλληνική νεολαία νά μεθύσει («Τοῦτο τόν λόγο θά σᾶς πῶ, δέν ἔχω ἄλλον κανένα. Μεθύστε μέ τό ἀθάνατο κρασί τοῦ ᾽21») εἶναι τό διαχρονικό πνεῦμα καί ἦθος τῆς μακραίωνης ἱστορικῆς μας συνέχειας: Ὁ ἔρωτας καί ὁ ἀγώνας γιά τήν ἐλευθερία καί τό δίκαιο καί αὐτά μέ βάση τήν ἀγάπη στόν Χριστό καί στήν πατρίδα καί στίς ἄλλες πολυτίμητες διαχρονικές μας ἀξίες: τό φιλότιμο, τήν λεβεντιά, τήν οἰκογένεια, τήν παράδοση, τό κοινοτικό πνεῦμα καί τόσα ἄλλα ἀκόμη.

Δίνουμε μερικά χαρακτηριστικά δείγματα αὐτοῦ τοῦ πνεύματος, ὅπως ἐκφράσθηκε τό ᾽40-41, στόν τιτάνιο ἀγώνα ἑνός μικροῦ λαοῦ ἀπέναντι σέ δύο σιδηρόφρακτες αὐτοκρατορίες, τήν Ἰταλία πρῶτα καί τή Γερμανία στή συνέχεια.

Διαβάζουμε στόν τόμο Μαρτυρίες 1940-44: «Πρός τόν κ. Πρόεδρο τῆς Κυβερνήσεως ἀπεστάλη τό κάτωθι τηλεγράφημα... “Στερούμενος χρημάτων ἵνα προσφέρω διά τάς πολεμικάς ἀνάγκας τῆς πατρίδος μας, προσφέρω τό χωράφι μου, κείμενον εἰς θέσιν Βάρικο, χωρίον Λιόπεσι Ἠπείρου, ἐκ στρεμ­μάτων 22. Παρακαλῶ εὐλαβῶς δεχθῆτε μόνην δυνατήν προσφοράν μου”, ἐφ. Ἡ Πρωΐα, 10.11.1940». ἐν: Μαρτυρίες 40-44, ἐκδ. Κέδρος, Ἀθήνα 1988, σ. 29).

Καί ἀπό τό ἀφυπνιστικό ἄρθρο τοῦ φίλου δασκάλου Δημήτρη Νατσιοῦ «Τό ᾽40 στά σχολικά βιβλία Γλώσσας: δειλία, ἡττοπάθεια καί διασυρμός τοῦ Ἔπους!!», τό ὁποῖο ἐμπεριέχεται στό βιβλίο του Τά ἄθεα γράμματα καί ἡ Παιδεία τοῦ Γένους, ἐκδ. Ἱ. Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα Κιλκίς, δανείζομαι τό ἀκόλουθο συγκινητικό περιστατικό: «Στόν πανηγυρικό λόγο πού ἐκφώνησε στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, στίς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 1960, ὁ μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατῆς Μυριβήλης, μεταξύ τῶν ἄλλων σπουδαίων ἀνέφερε καί ἕνα συγκλονιστικό γεγονός, πού διαδραματίστηκε, ὄχι “στό διάσελο τῆς Ἱστορίας” (Βρεττάκος), στίς ἀετορ­ράχες τῆς Πίνδου, ἀλλά στά μετόπισθεν, ὅπου ὁ ἀπόλεμος πληθυσμός τῆς πατρίδας μας συναγωνιζόταν τήν ἀνδρεία τῶν μαχητῶν. Τό μεταφέρω:

Εἶχε ὀργανωθῆ, κατά τή διάρκεια τοῦ ἀγῶνα ὑπηρεσία μεταγγίσεως αἵματος, ἀπ᾽ τόν Ἐρυθρό Σταυρό τῆς Ἑλλάδος. Εἶχα καί ἕναν φίλο γιατρό, σ᾽ αὐτή τήν ὑπηρεσία, λοιπόν πήγαινα κάπου-κάπου νά τόν δῶ καί νά τά ποῦμε. Ὁ κόσμος ἔκαμε οὐρά κάθε μέρα γιά νά δώση τό αἷμα του γιά τούς τραυματίες μας. ῏Ηταν ἐκεῖ νέοι, κοπέλλες, γυναῖκες, μαθητές, παιδιά πού περίμεναν τή σειρά τους. Μιά μέρα, λοιπόν, ὁ ἐπί τῆς αἱμοδοσίας φίλος μου γιατρός, εἶδε μέσα στήν σειρά τῶν αἱμοδοτῶν πού περίμεναν, νά στέκεται καί ἕνα γεροντάκι.

− Ἐσύ, παππούλη, τοῦ εἶπε ἐνοχλημένος, τί θέλεις ἐδῶ;

Ὁ γέρος ἀπάντησε δειλά:

− Ἦρθα κι ἐγώ, γιατρέ, νά δώσω αἷμα.

Ὁ γιατρός τόν κοίταξε αὐστηρά μέ ἀπορία καί συγκίνηση. Ὁ γέρος παρεξήγησε τό δισταγμό του. Ἡ φωνή του ἔγινε πιό ζωηρή.

− Μή μέ βλέπεις ἔτσι, γιατρέ μου. Εἶμαι γερός, τό αἷμα μου εἶναι καθαρό, καί ἀκόμα ποτές μου δέν ἀρρώστησα. Εἶχα τρεῖς γιούς. Σκοτώθηκαν καί οἱ τρεῖς ἐκεῖ πάνω. Χαλάλι τῆς πατρίδας. Ὅμως μοῦ εἶπαν πώς οἱ δύο πῆγαν ἀπό αἱμορραγία. Λοιπόν, εἶπα στή γυναῖκα μου, θά ᾽ναι κι ἄλλοι πατεράδες, πού μπορεῖ νά χάσουν τά παλληκάρια τους, γιατί δέ θά ᾽χουν οἱ γιατροί μας αἷμα νά τούς δώσουν. Νά πάω νά δώσω κι ἐγώ τό δικό μου. Ἄιντε, πήγαινε, γέρο μου, μοῦ εἶπε, κι ἄς εἶναι γιά τήν ψυχή τῶν παιδιῶν μας. Καί ἐγώ σηκώθηκα κι ἦρθα (Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940, Πανηγυρικοί λόγοι ἀκαδημαϊκῶν, ἐπιμέλεια Πέτρος Χάρης, Ἀθήνα 1978, σ. 322)» (Δημήτρη Νατσιοῦ, ἐνθ᾽ ἀνωτ. σσ. 199-200).

Αὐτό ἤτανε τό πνεῦμα τοῦ ᾽40. Καί ὅπως διαβάζουμε ἀλλοῦ: «...Τό ἔπος τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου μπορεῖ νά γράφτηκε στίς γραμμές τοῦ μετώπου, ἀλλά ἴσως τίποτε νά μήν ἦταν ἴδιο χωρίς τή συγκινητική συνεισφορά τῶν "ἄοπλων μαχητῶν" τῆς ὀπισθοφυλακῆς» (ἐφημ. Ἐλεύθερος Τύπος, Ὀκτώβριος 2011, ἀφιέρωμα στό ἔπος τοῦ ᾽40).

Πόσα ἀλήθεια θά εἶχε νά πεῖ κανείς καί νά γράψει γι᾽ αὐτούς τούς «ἄοπλους μαχητές» μέ κορυφαῖες τίς ἡρωίδες γυναῖκες τῆς Πίνδου, πού μετέφεραν πυρομαχικά στήν πρώτη γραμμή ἀψηφώντας τόν χιονιά στά περήφανα βουνά τῆς Ἠπείρου.

Ἐκεῖ φάνηκε ὅλο τό μεγαλεῖο τῆς ἑλληνικῆ ψυχῆς, στήν Πίνδο καί στή Βόρειο Ἤπειρό μας.

Καί γιά νά θυμηθοῦμε οἱ παλαιότεροι καί νά μαθαίνουν οἱ νεώτεροι, γιατί πλέον τά ἐμβατήρια τῶν ἐνόπλων μας δυνάμεων παιανίζονται χωρίς νά συνοδεύονται ἀπό λόγια, ἄς ἀκούσουμε τό θρυλικό ἐμβατήριο γιά «τοῦ Δαβάκη τ᾽ ἄξια παλληκάρια».

Η ΠΙΝΔΟΣ ΜΑΣ

Πάνω ᾽κεῖ στῆς Πίνδου μας τίς κορφές,

πού θαρρεῖς τ᾽ ἀστέρια φιλοῦνε,

τῆς Πατρίδος λίγες ἁγνές μορφές,

τά πυκνά σκοτάδια ἐρευνοῦν.

Τῆς Πατρίδος πάντα πιστοί φρουροί

τόν ἐχθρό νἀρθῆ καρτεροῦνε,

τόν ἐχθρό πού πίστευε πώς μπορεῖ

στήν Ἑλλάδα νικητής νά μπῆ.

Ἡ νύχτα φεύγει, σβήνουν τ᾽ ἀστέρια

τ᾽ ἀγρίμια πᾶνε νά κρυφτοῦν,

μά τοῦ Δαβάκη μας τά ξεφτέρια

δέν θέ νά πᾶν ν᾽ ἀναπαυθοῦν.

Ἐχθροί μιλιούνια, ντροπή αἰώνια,

τ᾽ ἅγια μας σύνορα πατοῦν

καί μέ τουφέκια καί μέ κανόνια

σίδερο καί φωτιά σκορποῦν.

Εἰς τήν Πίνδο τραγουδᾶνε

τοῦ Δαβάκη τ᾽ ἄξια παλληκάρια

κι ὅλο δόξες ἀντηχοῦνε τ᾽ ἄλλα τά βουνά.

Τήν Ἑλλάδα μας ὑμνοῦνε

καί τ᾽ ἀνδρειωμένα της βλαστάρια,

πού τόν κάθ᾽ ἐχθρό νικοῦνε,

σάν παντοτεινά.

Καί γιά νά θυμηθοῦμε καί τόν νομπελίστα μας Ὀδυσσέα Ἐλύτη, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε ὡς ἔφεδρος ἀνθυπολοχαγός στόν πόλεμο τοῦ ᾽40 καί ἀπό ἐκεῖ ἐμπνεύσθηκε τόσο τό ἀριστούργημά του «Ἄξιόν Ἐστι» (1959), ὅσο καί τό «Ἄσμα ἡρωικό καί πένθιμο στόν χαμένο ἀνθυπολοχαγό τῆς Ἀλβανίας». Εἶναι γνωστοί οἱ στίχοι τοῦ «Ἄξιόν Ἐστι»: «Μνήμη τοῦ λαοῦ μου σέ λένε Πίνδο καί σέ λένε Ἄθω» καί λίγο παρακάτω:

«Τά θεμέλιά μου στά βουνά

καί τά βουνά σηκώνουν οἱ λαοί στόν ὦμο τους

καί πάνω τους ἡ μνήμη καίει

ἄκαυτη βάτος!».

Αὐτά εἶναι τά ὁρόσημα τῆς Ἱστορίας μας. Σέ λένε Πίνδο καί σέ λένε Ἄθω. Οἱ δύο φτεροῦγες τῆς Ρωμιοσύνης, μέ τίς ὁποῖες πετᾶ ψηλά: Ἡ ἀγάπη γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία «Σέ λένε Πίνδο» καί ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τήν Κυρά τήν Παναγιά «Σέ λένε Ἄθω», τήν ὑπέρμαχο στρα­τηγό τοῦ Γένους, τήν ὁποία ὄχι μόνον οἱ Ἕλληνες μαχητές, ὑπερασπιστές τοῦ πατρίου ἐδάφους, ἀλλά καί οἱ θρασύτατοι Ἰταλοί εἰσβολεῖς ἔβλεπαν πολλές φορές ὀφθαλμοφανῶς νά προηγεῖται τῶν τμημάτων καί τῆς σημαίας μας καί νά ὁδηγεῖ στή νίκη. Νά τί διαβάζουμε στό προαναφερθέν βιβλίο Μαρτυρίες 40-44ὑπό τόν τίτλο «Ἡ γυναίκα μέ τά μαῦρα»:

«Καθώς ἐνθυμοῦμαι ἕνα περιοδικό τότε ἔγραφε τά ἑξῆς. Ἰταλοί αἰχμάλωτοι συλληφθέντες ἀπό τούς Ἕλληνες ἠρώτησαν. “Ἔχετε καί γυναῖ­κες στό Στρατό;’’ ὄχι ἀπήντησαν οἱ δικοί μας. Καί οἱ Ἰταλοί ἠρώτησαν πάλιν. ῾῾Τότε ποιά ἦταν ἐκείνη ἡ γυναίκα μέ τά μαῦρα πού ἐπήγαινε μπροστά ἀπό τούς στρατιώτας;’’» (ἔνθ᾽ ἀνωτ. σ. 66).

Καί μέ τήν εὐκαιρία νά ποῦμε ὅτι εἶναι λάθος νά μιλοῦμε γιά ἀλβα­νικό ἔπος. Δέν ἦταν ἀλβανικό ἔπος, ἔπος δηλαδή καί νίκη τῶν Ἀλβανῶν(!) ἀλλά ἔπος καί νίκη τῶν Ἑλλήνων στά βουνά τῆς ἑνιαίας μας Ἠπείρου, Νοτίου καί Βορείου, ἡ ὁποία γιά τρίτη φορά τότε ἐλευθερώθηκε ἀπό τόν ἔνδοξο ἑλληνικό στρατό καί δυστυχῶς ἀκόμη σκλάβα εἶναι. Ἄς ὄψονται τά συμφέροντα καί ἡ ὑποκρισία τῶν δῆθεν φίλων καί συμμάχων μας...

Ἐπίσης νά ποῦμε ὅτι εἶναι καλύτερα νά χρησιμοποιοῦμε τίς λέξεις στρατιώτης, ὁπλίτης ἤ μαχητής καί ὄχι τήν ἰταλική λέξη φαντάρος, πού πολλές φορές ἀκοῦμε νά χρησιμοποιεῖται καί σήμερα.

Καί γιά νά ἔλθουμε καί στό γνωστό θέμα, πού ἐδημιούργησε ἡ ἐν Ἑλλάδι ἀριστερά ὅλων τῶν ἀποχρώσεων: Ποιός εἶπε τό ΟΧΙ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940;

Ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἱστορικά γεγονότα καί τίς πηγές, τό «ΟΧΙ» τό εἶπε ὁ τότε ἐθνικός κυβερνήτης Ἰωάννης Μεταξᾶς, ἐκφράζοντας ὅλους τούς Ἕλληνες.

Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς μέ τήν στρατιωτική καί πολιτική του ἰδιοφυία εἶχε ἤδη ἀπό τίς 18 Μαρτίου 1939 πάρει τήν «φοβεράν ἀπόφασιν», ἐάν ἀπειληθεῖ ἡ Ἑλλάδα ἀπό τούς Ἰταλούς καί Γερμανούς, ὅπως καί ἔγινε, νά μπεῖ στόν πόλμο μέ τό μέρος τῆς Ἀγγλίας. «Φοβεράν ἀπόφασιν» τήν ὀνομάζει, στό προσωπικό του Ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο ἔχει ἐκδοθεῖ (Ἰωάννου Μεταξᾶ, Ἀπομνημονεύματα, ἐκδ. Γκοβόστης, σ. ...), ἀλλ᾽ εἶναι δυστυχῶς ἐξαφανισμένο, ἐπειδή κάποιοι φοβοῦνται, προφανῶς, τήν ἱστορική ἀλήθεια. Συνεπῶς δέν ἦταν μία ἐξ ἀνάγκης ἀπόφαση τῆς στιγμῆς, τήν ὁποία ἔλαβε ὁ Μεταξᾶς στίς 3 τά μεσάνυχτα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, φοβούμενος μήπως τόν ἀνατρέψει ὁ λαός, ἐάν ἔλεγε τό «ΝΑΙ», ὅπως τόν κατηγοροῦν οἱ πλαστογράφοσι τῆς Ἱστορίας!

Ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τά πεπραγμένα του καί ἀπό τίς καταγρα­φές στό προσωπικό του ἡμερολόγιο, ἤδη ἀπό τό 1936, πού ἀνέλαβε τήν ἐξουσία, προετοίμασε στρατό καί λαό γιά τόν πόλεμο, πού ἔβλεπε νά ἔρχεται. Τό ἀποδεικνύει ἡ περίφημη «γραμμή Μεταξᾶ» καί οἱ δαπάνες γιά τούς ἐξοπλισμούς καί τήν ἀναδιοργάνωση τοῦ στρατοῦ. Ἐνῶ ἀπό τό 1923 μέχρι τό 1934 εἶχαν δαπανηθεῖ γιά τόν ἐξοπλισμό τοῦ Στρατοῦ μας μόνο 3.000.000.000 Δραχμές, κατά τά ἔτη 1935-1940 δαπανήθηκε γιά τόν Στρατό ξηρᾶς, μόνο ἀπό τόν προϋπολογισμό καί ἀπό τό Ταμεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης, τό ἰλιγγιῶδες γιά τήν ἐποχή ἐκείνη χρηματικό ποσό τῶν 15.707.305.490 Δραχμῶν! (Κωνσταντίνου Νούσκα, ὑποστρατήγου ἐ.ἀ., Ἡ πραγματική ἀλή­θεια γιά τό ἔπος τοῦ Σαράντα, ἐκδ. «Λυδία», Θεσσαλονίκη 1987, σ. 49).

Ὁ Μεταξᾶς λοιπόν εἶχε πάρει τήν ἀπόφασή του ἤδη ἀπό τότε καί ἦταν σαφές ὅτι τό ἐθνικό συμφέρον ἐπέτασσε ἡ Ἑλλάδα νά εἶναι μέ τό μέρος τῆς Ἀγγλίας καί τῶν χωριῶν πού ἀντιμάχονταν τό Ἄξονα Γερμανίας-Ἰταλίας. Σημειωτέον ὅτι καί ἡ τότε κομμουνιστική Σοβιετική Ἕνωση μέ τό σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ ἦταν σύμμαχη μέ τόν Χίτλερ καί τόν Μουσολίνι. Γι᾽ αὐτό καί τό ΚΚΕ τότε προέτρεπε —χωρίς φυσικά νά βρίσκει καμμία ἀνταπόκριση— προέτρεπε τούς Ἕλληνες νά μήν πολεμήσουν τούς Ἰταλούς, χαρακτηρίζοντας ὡς «πόλεμο φασιστικό καί κατακτητικό»(!) τόν τιτάνιο ἐκεῖνον ἀγῶνα μας, πού ἄφησε ἔκθαμβη ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Ἀφοῦ ἡ Σοβιετική Ἕνωση δέχθηκε τήν ἐπίθεση τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας, στίς 22 Ἰουνίου τοῦ 1941, ἄλλαξε καί ἡ γραμμή τοῦ Κ.Κ.Ε.!

Διαβάζουμε στό Ἡμερολόγιο τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ, καθώς ἱστορεῖ ὁ τότε ὑπουργός Ἀμβρόσιος Τζίφος στίς «Ἀναμνήσεις» του γιά τό ὑπουργικό συμβούλιο, πού συνεκάλεσε ὁ Μεταξᾶς τά ξημερώματα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου μετά τό ἱστορικό «ΟΧΙ»: «Εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Προέδρου ἔφθασα πρῶτος ἐκ τῶν Ὑπουργῶν. Τόν βρῆκα καθισμένο σέ μία πολυθρόνα μέ τό ὕφος ἀνθρώπου πού εἶχε βγάλει ἀπό τούς ὤμους του ἕνα τεράστιο βάρος, τοῦ ἀνθρώπου πού αἰσθάνεται ὅτι ἔχει ἐκτελέσει καί ἀπέναντι τῆς πατρίδος του καί ἀπέναντι τοῦ ἑαυτοῦ του τό καθῆκον του.

» Τό πρόσωπό του ἔλαμπε καί ἐφαίνετο δέκα χρόνια νεώτερος.

» Ἐν τούτοις, ἄν καί δέν μποροῦσε νά κρύψη τά συναισθήματά του, δέν θέλησε νά προβῆ σέ ἀνακοινώσεις προτοῦ συγκεντρωθοῦμε ὅλοι.

» Ἐν τῷ μεταξύ ἔφθασαν καί οἱ ἄλλοι Ὑπουργοί καί κατά τάς 4.15´ συγκεντρωθήκαμε ὅλοι στήν αἴθουσα τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου». (Ἀπο-μνημονεύματα, ἔνθ᾽ ἀνωτ., τ. Δ´, μέρος Β´, σ. 747.

Σημειωτέον ὅτι ἡ ὀξυδέρκεια τοῦ Μεταξᾶ προεῖδε τήν ἐξέλιξη τῶν γε­γονότων, γι᾽ αὐτό καί εἶπε στό ὑπουργικό ἐκεῖνο Συμβούλιο τά ἑξῆς «προ­φητικά»: «Σήμερα ἀναλαμβάνομεν σκληρότατον ἀγῶνα, μέ μέσα τε-λείως ἄνισα καί δέν πρέπει νά αὐταπατώμεθα ὅτι θά πολεμήσωμεν μόνον τούς Ἰταλούς.

» Τά συμφέροντα τοῦ Ἄξονος εἶναι ἀναπόσταστα καί ἀργά ἤ γρήγο-ρα θά πολεμήσουμε καί τούς Γερμανούς.

» Τό πιθανώτατο λοιπόν εἶναι νά χάσωμε προσωρινῶς τήν Μακε-δονίαν καί τήν Ἤπειρον καί δέν ἀποκλείεται καί αὐτάς τάς Ἀθήνας καί τάς ἑστίας μας καί ὅ,τι ἄλλο ἔχουμε νά ἐγκαταλείψωμεν προσωρινῶς, μεταβαίνοντες εἰς Πελοπόννησον ἤ εἰς Κρήτην.

» Ὁ πόλεμος λοιπόν πού σήμερα ἀναλαμβάνει τό ῎Εθνος εἶναι μόνον καί μόνον πόλεμος τιμῆς καί ἐπειδή πιστεύω βαθύτατα ὅτι αἱ ἠθικαί ἀξίαι τελικῶς θά θριαμβεύσουν ἐπί τῶν ὑλικῶν, ἔχω ἀπόλυτον τήν πεποίθησιν ὅτι ἡ νίκη θά εἶναι τελικῶς μέ τό μέρος τῶν Συμμάχων». (Ἀπομνημονεύμα­τα, τ. Δ´, μέρος Β´, σ. 748).

Ὅπως ἐπίσης εἶχε «προβλέψει» ὁ Μεταξᾶς καί τήν ἐνσωμάτωση τῆς Δωδεκανήσου ἀλλά καί τόν ξενοκίνητο ἀδελφοκτόνο σπαραγμό ἀμέσως μετά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ 1944, ὁ ὁποῖος ἔληξε μέ τή νίκη τοῦ Ἐθνικοῦ μας Στρατοῦ τόν Αὔγουστο τοῦ 1949. Σημειωτέον ὅτι ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἀπέθανε στίς 30 Ἰανουαρίου τοῦ 1941, πάνω στό κορύφωμα τῆς νίκης, καθώς ὁ στρατός μας εἶχε φθάσει μέχρι τό Τεπελένι καί πιό πάνω ἐλευθερώνοντας ὅλη τή Βόρειο Ἤπειρο καί ἦταν ἕτοιμος νά πετάξει τούς Ἰταλούς στή θάλασσα.

Ὁ Μεταξᾶς κατάφερε νά ἑνώσει ὅλους τούς Ἕλληνες. Ὁ ἐνθουσια­σμός γιά τή νίκη, πού ἐπικρατοῦσε ἀπό τό ἱστορικό ἐκεῖνο πρωϊνό τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 μέχρι καί τό τέλος τοῦ πολέμου στίς 20 Ἀπριλίου 1941 ἦταν ἀπερίγραπτος. Τό ἀποδεικνύουν οἱ ἐφημερίδες, οἱ θεατρικές ἐπιθεωρήσεις καί τά κινηματογραφικά «Ἐπίκαιρα» τῆς Ἐποχῆς. Ὁ Μεταξᾶς λοιπόν μέ τό «ΟΧΙ» ἕνωσε ὅλους τούς Ἕλληνες. Νά τί γράφουν δύο πολιτικοί του ἀντίπαλοι καί πρῶτος ὁ ἀρθρογράφος τῆς ἐφημερίδος Ἡ Καθημερινή Γεώργιος Α. Βλάχος: «Τώρα ἡ Α. Ε. [Αὐτοῦ Ἐξοχότης] ὁ κ. Ἰωάννης Μεταξᾶς, Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος, ἔφθασεν εἰς τό ἀκρότατον σημεῖον τῆς Δόξης του. Ἔγινε Γιάννης. Δέν εἶναι οὔτε ἡ αὐτοῦ Ἐξοχότης, οὔτε ὁ Πρωθυπουργός, οὔτε ὁ Πρόεδρος. Εἰς τό στρατιωτικόν νοσοκομεῖον, ὅταν ὁ τραυματίας εἶχε γείρει εἰς τό προσκέφαλόν του βαρύς, τόν ἠρώτησε ἡ ἀδελφή νοσοκόμος, τί θέλει, ἐκεῖνος ἀπήντησε:

— Θέλω τόν Γιάννη...

Ὅπως αἱ μελωδίαι διά νά ζήσουν πρέπει νά κατεβοῦν εἰς τούς δρόμους, οὕτω καί τῶν δημοσίων ἀνδρῶν τά ὀνόματα θά ζητήσουν εἰς τούς δρόμους, μεταξύ τοῦ λαοῦ, τήν ἀθανασίαν. Ὁ κ. Μεταξᾶς ἔχει ἀπέναντι τῆς ἀθανασίας κερδήσει τήν μάχην του: εἶπε τό ὄχι, ἔγινε Γιάννης... —τί τοῦ μένει; Νά γίνη καί ἄγαλμα. Θά γίνη λοιπόν. Ἀλλ᾽ ὄχι ὅπως ηὐχήθημεν ἄλλοτε, ἀπό μάρμαρον τοῦ Πεντελικοῦ. Θά γίνη ἀπό τόν ὀρείχαλκον πού θ᾽ ἀποδώσουν ταπεινωμένα, αἰχμάλωτα, τά ἐχθρικά πυροβόλα, αὐτά πού τόν ἐξύπνησαν εἰς τάς τρεῖς τό πρωΐ...

» Ἡ στήλη αὐτή —συνεχίζει ὁ Γεώργιος Βλάχος— ἠσθάνθη τώρα, τάς ἡμέρας αὐτάς τῆς χαρᾶς, τήν ἀνάγκην νά φυλλομετρήση τήν ἱστορίαν της —τούς παλαιούς της λογαριασμούς— νά ἀνατρέξη εἰς περασμένους καιρούς, νά ἐνθυμηθῆ. Ἀλλά ἠσθάνθη πρό παντός τήν ἀνάγκην νά γράψη ὅ,τι φρονεῖ, ὅ,τι σκέπτεται διά τόν ἄνθρωπον αὐτόν ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἐπί δεκαέξ ἔτη ἠγωνίσθη ἐναντίον ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων εἰς μάτην διά νά χρησιμεύση εἰς τήν Ἑλλάδα, εἰς μέν τέσσαρα ἔτη κατώρθωσε νά τήν ἀναπλάση, εἰς δέ μίαν ὥραν τήν ἔσωσε». Ὑπογραφή: Γ.Α.Β (=Γεώργιος Α. Βλάχος) (Ἀπομνημονεύ­ματα, ἔνθ᾽ ἀνωτ., τόμ. Δ´, μέρος Β´, σ. 756). Ἔτσι μιλοῦν καί πολιτεύονται οἱ ἄνδρες, πού βάζουν τό ἐθνικό συμφέρον πάνω ἀπό τό προσωπικό καί ἀπό τό κομματικό.

Καί ἕνας Κρητικός, ὁ Παντελῆς Μαρκογιαννάκης, γράφει στό ἡμερολόγιό του στίς 29.1.1941 ὑπό τόν τίτλο: Θάνατος Ἰωάννου Μεταξᾶ «Ὅταν ἦρθε τό χαμπάρι, νά τό ποῦμε, ὅτι πέθανε ὁ Μεταξᾶς, ἐσμπαραλιά­σαμε ὅλοι. Κοπῆκαν τά χέρια μας, κοπῆκαν τά πάντα. Ναί, οἱ Κρητικοί εἴμασταν πάντα ἐναντίον τοῦ Μεταξᾶ. Ὅλοι, ὅλοι. Ἀλλά δέν ἔχει σημασία. Τότε εἴμασταν ὅλοι ἕνας κορμός, δηλαδή ὅλος ὁ στρατός εἴμαστε ἕνα. Δέν εἴχαμε τότε οὔτε κόμματα, οὔτε Μεταξάδες, γιατί σοῦ λέει, ἐδῶ ἔχουμε τόν ἐξωτερικό κίνδυνο. Καί, σοῦ λέει, τώρα πεθαίνει στήν κρισιμότερη στιγμή ὁ ἀρχηγός μας, τώρα τί θά γίνει;» (Μαρτυρίες ᾽40-44, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σ. 77).

Αὐτά λοιπόν τά ὑψηλά καί ὑπέροχα τότε.

Μέρος Β´, Ἠθικόν

Ποῦ ὀφείλονταν ὅμως οἱ νίκες ἐκεῖνες;

Τό θαῦμα τοῦ ᾽40, ὅπως ἔχει γραφεῖ, ἦταν ἕνα θαῦμα τῆς Μεγαλόχαρης, ἕνα θαῦμα τῆς Παναγίας μας, τή μνήμη τῆς ὁποίας προσέβαλαν βάναυσα οἱ Ἰταλοί, ὅταν ἐτορπίλισαν, ἄνανδρα καί ὕπουλα τό καταδρομικό μας Ἕλλη στό λιμάνι τῆς Τήνου ἀνήμερα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1940.

Τό θαῦμα τοῦ ᾽40 ὀφειλόταν κατά πρῶτον στή βοήθεια τῆς Παναγίας στόν δίκαιο ἀγῶνα μας γιά τήν διατήρηση τῆς πολυτίμητης ἐλευθερίας. Ἡγεσία καί λαός εἶχαν βαθειά πίστη, ὅπως ἀποδεικνύεται καί ἀπό τά διαγγέλματα τοῦ Βασιλέως Γεωργίου Β´, τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ, τοῦ Ἀρχιστρατήγου τῆς νίκης Ἀλεξάνδρου Παπάγου, ἀπό τά πολεμικά ἀνακοινωθέντα καί ἀπό τόν τύπο τῆς ἐποχῆς. Ἡ νίκη ὀφειλόταν κατά δεύτερον στήν στρατιωτική καί ψυχολογική προετοι­μασία στρατοῦ καί λαοῦ, στήν πίστη ὅλων στό δίκαιο τοῦ ἀγῶνος καί στήν ἀνεπανάληπτη ὁμοψυχία, πού ἐπικρατοῦσε. Ὁμοψυχία ἡγεσίας πολιτειακῆς, πολιτικῆς, στρατιωτικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς. Ὁμοψυχία ἡγεσίας καί λαοῦ. Ὁμοψυχία λαοῦ καί στρατοῦ. Ὅλοι σάν ἕνας ἄνθρωπος.

Νά τί γράφει ὁ Βασίλειος Λαούρδας στό περιοδικό Εὐθύνη, Ὀκτώβριος 1973: Τό βρίσκουμε καί αὐτό στόν τόμο Μαρτυρίες ᾽40-44, ὑπό τόν τίτλο «Δίδαγμα ὁμονοίας». «Τό πρῶτο μεγάλο δίδαγμα ἀπό τήν ἐπέτειο τοῦ 1940 εἶναι τό δίδαγμα ὁμονοίας τοῦ Ἔθνους. Μέσα σέ κάθε κοινωνία ὑπάρχουν ἰδεολογικές, πολιτικές, κοινωνικές καί προσωπικές ἀντιθέσεις. Ἀλλά τήν ὥρα πού κινδυνεύει τό ἔθνος, καμμία ἀπό τίς ἀντιθέσεις αὐτές δέν ἔχει καί δέν πρέπει νά ἔχη σημασία. Καμμία διαφορά, ὅσο καί ἄν εἶναι αὐτή καθ᾽ ἑαυτή σημαντική, δέν μπορεῖ νά ἀντιπαρατίθεται στήν ἀνάγκη νά διατηρηθῆ ἡ ἑνότης καί ἡ ἐλευθερία τοῦ Ἔθνους. Ὅσες φορές ὁ Ἑλλη­νισμός δέν ὑποτάχθηκε σ᾽ αὐτόν τόν κανόνα, ὅσες φορές ἀπό προσωπικές καί ἀπό πολιτικές ἀντιθέσεις δέν ἄκουσε αὐτή τήν ἐντολή, ἐπλήρωσε βαρύτατο φόρο.

» Πνεῦμα ὁμονοίας ἦταν ἡ πηγή τοῦ θριάμβου τοῦ 1940.

[…]

» Ἦταν ὄχι μόνο ζήτημα ἐπιβιώσεως, ἀλλά καί ζήτημα τιμῆς ἡ ἄμυνα στά βουνά τῆς Ἠπείρου. Μέ τήν ἀντίστασή του, ὁ Ἕλλην ἔδωσε ἕνα παρά-δειγμα, προσέφερε ἀνυπολόγιστη βοήθεια στίς μαχόμενες δυνάμεις τῆς ἐλευθερίας καί ἐπαλήθευσε τή μεγάλη παράδοσή του, τήν παράδοση τοῦ Ἕλληνος. […]

» Μέ τήν ἀπέραντη ποικιλία της καί τήν ἐσωτερική ἑνότητά της ἡ Ἑλληνική παράδοση εἶναι πηγή ὑπερηφανείας. Εἶναι ὅμως μαζί καί βαρύτατο χρέος γιά ὅλους μας, ἄντρες καί γυναῖκες, νέους καί ἡλικιωμένους, ἐργάτες, διανοούμενους, στρατιωτικούς καί κληρικούς. Κάθε πράξη μας τήν κρίνει ἀτελείωτη σειρά ἀπό προγόνους, πού μᾶς παρακολουθοῦν σιωπηλά ἀπό τήν ἄλλη ὄχθη τῆς ζωῆς». (Μαρτυρίες ᾽40-44, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σ. 22).

Καί καθώς συνοψίζει ὁ ἀκαδημαϊκός Ἄγγελος Τερζάκης στό βιβλίο του Ἑλληνική Ἐποποιΐα 1940-1941: «Αὐτό θά εἶναι τό τέλος τοῦ ἰταλικοῦ φασισμοῦ. Ἡ εἰσβολή στήν Ἑλλάδα εἶχε στοιχίσει στήν Ἰταλία 13.755 νεκρούς, 50.874 τραυματίες, 12.368 κρυοπαγημένους, 25.067 ἀγνοουμένους. Σύνολο: 102.064 ἄντρες. Στό μεταξύ, τήν ἴδια αὐτή ἄνοιξη τοῦ 1941, ἡ σύγκρουση γιά τήν κυριαρχία τοῦ μεσογειακοῦ χώρου θά συνεχιζόταν στήν Κρήτη. Εἴταν τό προγεφύρωμα πού χρειάζονταν οἱ Γερμανοί γιά νά κατέβουν στή Μέση Ἀνατολή, τόν ἀπώτερο αὐτό σκοπό τῆς καθόδου τους στό Νότο. Ἕνα μῆνα ἀκριβῶς μετά τή συνθηκολόγηση τῆς Ἠπείρου, στίς 20 Μαΐου, κύματα ἀπανωτά ἀπό ἀεροπλάνα σέ πυκνούς σχηματισμούς, μέ χιλιάδες ἀλεξιπτωτιστές, ρίχτηκαν σά γεράκια πάνω στήν ἑλληνική μεγαλόνησο, τή ράμφισαν ἀνήμερα στό κεφάλι. Ὑπεράσπιζαν τήν Κρήτη, μαζί μέ τούς ἐπί τόπου Ἕλληνες, Νεοζηλανδοί καί Ἄγγλοι. Ἡ ἀφήγηση ὅμως τῆς μάχης ἐκείνης χρειάζεται εἰδική ἐξιστόρηση, πού ξεφεύγει ἀπό τά πλαίσια αὐτοῦ τοῦ βιβλίου. Ἡ Βέρμαχτ πλήρωσε βαρειά σέ αἷμα τήν ἐπιχείρηση τῆς Κρήτης, ἔχασε ἐκεῖ τόν ἀνθό τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν της. Ἔχασε κι᾽ ἄλλο ἕνα δεκαήμερο ἀπό τόν ἀκριβό κιόλας λογαριασμό τοῦ χρόνου πού τῆς εἴταν ἀπαραίτητος γιά τήν ἐξόρμηση κατά τῆς Ρωσίας.

» Μετά τήν κατάληψη τῆς Κρήτης, ὁ πόλεμος πέρασε νοτιώτερα, στήν Ἀφρική, συνεχίστηκε. Ἑλληνικές δυνάμεις, τότε, συγκεντρώθηκαν στή Μέση Ἀνατολή, ὀργανώθηκαν καί πολεμοῦσαν κατά τῆς Γερμανίας.

» Ἐδῶ τελειώνει ἡ ἱστορία τοῦ πολέμου τοῦ 1940-1941 —συνεχίζει ὁ Ἄγγελος Τερζάκης. Εἶναι ἡ τελευταία σύγκρουση στήν Εὐρώπη μέ δυνάμεις, μέσα καί ὅπλα τόσο δυσανάλογα. Ἀπό τή μιά ὁ βαρύς ὁπλισμός τῆς σύγχρονης τεχνοκρατίας, ἀπό τήν ἄλλη μέσα ἀναχρονιστικά στά χέρια ἑνός λαοῦ μικροῦ, πού ἀγωνίζεται γιά τήν ὕπαρξή του καί γιά τίς παραδόσεις του. Στόν ἀγῶνα αὐτόν, ὁ ἑλληνικός λαός ἔδωσε τό προσωπικό του ὕφος, ὅμοιο σέ γενικές γραμμές μέ τοῦ 1821. Ἡ ἀναμέτρηση τοῦ 1940-1941 γίνεται ἀνάμεσα στή λιτότητα καί τό στόμφο, τή φιλοπατρία καί τόν ἰμπεριαλισμό. Ἡ τεχνοκρατία, χάρη στό σιδερένιο της ὄγκο, θά πετύχει γιά μιά στιγμή νά γονατίσει τή μαχόμενη ψυχή. Ἡ ἀντιστροφή ὅμως θά ἔρθει γρήγορα, καί τό μάθημα θά μείνει.

» Περισσότερο κι᾽ ἀπό τήν ὑπόθεση ἑνός ἔθνους πού ἀγωνίζεται γιά τήν ἀνεξαρτησία του, ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 προβάλλει στή σκηνή τῆς Ἱστορίας ἕναν ἀγώνα γενικώτερο: μιᾶς φυλῆς ἀνθρώπων. Αὐτῆς πού προσδιορίζεται ἀπό τό πάθος τῆς ἐλευθερίας.

» Πέρα ἀπό τόν πάταγο τῶν αὐτοκρατοριῶν πού γκρεμίζονται, θ᾽ ἀπομείνει ν᾽ ἀκούγεται μέσα στόν ἀποκαμωμένο κόσμο, λιανό καί κρυστάλλινο, ἐρημικό κι᾽ ἄτρεμο, τό ἑωθινό πού σήμανε ἡ σάλπιγγα πάνω στόν ἑλληνικό βράχο μιά φθινοπωρινή αὐγή». (Ἀγγέλου Τερζάκη, Ἑλληνική Ἐποποιΐα 1940-1941, Ἀθῆναι, 1964, σ. 223).

Αὐτά λοιπόν τά σπουδαῖα καί ὑψηλά, τότε, ὅταν τό ἀθάνατο κρασί τοῦ ᾽21, κρασί τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα, τοῦ Παύλου Μελᾶ, κρασί τῶν ἐθνικοαπελευθερωτικῶν πολέμων τοῦ 1912-13, κρασί τοῦ ᾽40, κρασί τοῦ ἀγῶνα τῆς ΕΟΚΑ γιά τήν ἐλευθερία τῆς Κύπρου μας καί ἕνωση μέ τήν μητέρα Ἑλλάδα νοηματοδοτοῦσε τή ζωή μας. «Θέλομεν τήν Ἑλλάδα κι ἄς τρώγωμεν πέτρες» ἔγραφαν τότε οἱ Κύπριοι ἀγωνιστές στούς τοίχους.

Αὐτή εἶναι ἡ ἱστορική ἀλήθεια γιά τό ἔπος τοῦ ᾽40. Συνοψίζεται στό «Τίποτε γιά μᾶς. Ὅλα γιά τήν Ἑλλάδα». Καί τό ἔθνος πρέπει νά μάθει νά θεωρεῖ ἐθνικόν ὅ,τι εἶναι ἀληθές, σύμφωνα μέ τόν ἐθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.

Καί σήμερα;

Σήμερα δυστυχῶς τόν τόνο στήν ἐθνική καί κοινωνική μας ζωή τόν δίνουν οἱ ἐθνομηδενιστές καί ἀποδομητές ὅλων τῶν —κατά Κόντογλου— πολυτίμητων τζιβαϊρικῶν τῆς παραδόσεώς μας. Ἄνθρωποι μικροί, ἐμπαθεῖς, δειλοί, ρεβανσιστές, κομπλεξικοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν βαλθεῖ ὅλα νά τά γκρεμίσουν, νά τά ξεθεμελιώσουν. Ἐπιδίδονται σέ μιά προσπάθεια βίαιου πνευματικοῦ ἐξανδραποδισμοῦ καί γενοκτονίας τῆς μνήμης τοῦ λαοῦ καί ἰδιαίτερα τῆς νεολαίας μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τῆς τακτικῆς τους εἶναι αὐτά πού διαβάζουμε στό ἀποκαλυπτικό ἄρθρο τοῦ ἀγαπητοῦ φίλου δασκάλου Δημήτρη Νατσιοῦ, τό ὁποῖο ἀναφέραμε καί νωρίτερα. Τίτλος του: «Τό ᾽40 στά σχολικά βιβλία Γλώσσας: δειλία, ἡττοπάθεια καί διασυρμός τοῦ Ἔπους!!!». Ἐμπεριέχεται στό βιβλίο τοῦ Δημήτρη Νατσιοῦ Τά ἄθεα γράμματα καί ἡ Παιδεία τοῦ Γένους. Διαβάζουμε ἐκεῖ: «Γιατί σήμερα ἡ βλακεία, ἡ προδοσία καί ἡ δειλία κυριαρχοῦν στά ῾῾περιοδικά ποικίλης ὕλης᾽᾽, πού τά ὀνομάζουν εὐφημιστικῶς βιβλία Γλώσσας! Εἶναι ἡ πρώτη φορά ἀπό ἱδρύσεως τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, πού δέν σέβονται οἱ συγγραφικές ὁμάδες καί παρέες τοῦ ὑπουργείου πρώην ἐθνικῆς καί νῦν ὑποταξικῆς ἐκπαίδευσης τούς ἀγῶνες, τίς ἐπετείους τοῦ λαοῦ μας!!

» Συγκεκριμένα:

» Στήν Γ´ Δημοτικοῦ, στό α´ τεῦχος τοῦ βιβλίου Γλώσσας, σελ. 79, τό ἀφιέρωμα στό Ἔπος τοῦ ᾽40, περιορίζεται στήν ἑξῆς ἀναφορά: ῾῾Ἀπό τό ἡμερολόγιο τῆς Ροζίνας, μιᾶς δεκάχρονης ἑβραιοπούλας ἀπό τή Θεσσαλονίκη. Ὀκτώβριος 1940: Τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940 δέν πήγαμε σχολεῖο. Εἶχε κηρυχθεῖ ὁ Ἑλληνοϊταλικός πόλεμος. Ἀναστατωμένα ἤμασταν ἐμεῖς τά παιδιά. Οἱ Ἰταλοί βομβάρδισαν τή Θεσσαλονίκη. Στό μαγαζί τοῦ πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές’’. Καί τέλος! Τίποτε ἄλλο! Αὐτό μαθαίνουν χιλιάδες Ἑλληνόπουλα γιά τό Σαράντα! Ἀναστάτωση (ὅπως λέμε ῾῾συνωστισμός᾽᾽) καί καταστροφή ἑνός ἑβραϊκοῦ μαγαζιοῦ! Σέ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, ὅπως στήν Πάτρα, σκοτώθηκαν πολλοί ἄνθρωποι καί παιδιά ἀπό ἰταλικά βομβαρδιστικά. Ἔγραψαν γι᾽ αὐτό οἱ ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς. Γιατί [οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου] δέν συμπεριέλαβαν ἕνα τέτοιοι συμβάν;

» Τό ἑπόμενο ὅμως ἀφιέρωμα τῆς Ε´ Δημοτικοῦ εἶναι ἐξοργιστικότατο! Στήν σελίδα 44 τοῦ α´ τεύχους τοῦ βιβλίου Γλώσσας-δηλητηρίασης τῶν παιδιῶν καί μαγαρίσματος τῆς μνήμης περιέχεται κείμενο μέ τίτλο: ῾῾Ἡ Ἰταλία μᾶς κήρυξε τόν πόλεμο!᾽᾽ (καί ὑπότιτλο: ῾῾Κι ἐμεῖς πήγαμε στό ὑπόγειο᾽᾽). Καί ἀφοῦ κρύφτηκαν στό ὑπόγειο, διαμείβονται οἱ ἑξῆς ἄθλιοι διάλογοι:

» ῾῾Μετά γύρισε (ὁ μπαμπάς) στή μαμά καί τῆς εἶπε πώς θά τρέξει στήν τράπεζα νά σηκώσει λεφτά. ῾῾Δέν ἔχουμε δραχμή᾽᾽, εἶπε κι ἔφυγε τρέχοντας στή σκάλα...᾽᾽. Ὅταν ὁ προκομμένος ὁ μπαμπᾶς γύρισε ἀπό τήν τράπεζα ἀπογοητευμένος, γιατί ἡ τράπεζα ἦταν κλειστή καί δέν μπόρεσε ῾῾νά σηκώσει λεφτά᾽᾽, πῆγαν σ᾽ ἕνα ὑπόγειο, ῾῾στῆς κυρίας Γιαννοπούλου, γιατί τό σπίτι της ἔχει ὑπόγειο καί τό λιακωτό της εἶναι τσιμεντένιο καί δέν μποροῦν νά τό τρυπήσουν οἱ μπόμπες᾽᾽. Καί ὁ μπαμπᾶς —πρότυπο ἥρωα— πῆρε στήν ἀγκαλιά του τόν ἀφηγητή, παιδί μικρό καί τοῦ εἶπε:

— ῾῾Ἄκη, ἀπό σήμερα θά γίνεις ἄντρας᾽᾽. Καί ὁ Ἄκης, ἐμπνεόμενος ἀπό τήν ῾῾γενναιότητα᾽᾽ τοῦ πατέρα του, ἀπάντησε:

῾῾Ἐγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ, γιατί δέν ἤθελα νά γίνω σήμερα ἄντρας...᾽᾽.

Καί σχολιάζει ὁ Δημήτρης Νατσιός: Βεβαίως, γιατί οἱ ἄντρες στρατεύονται καί πολεμοῦν! Ἐνῶ ὅσοι δέν θέλουν νά γίνουν ἄντρες, παίρνουν τό Ι5 (γιώτα πέντε) χαρτί ἀπόλυσης καί σπεύδουν στά ὑπόγεια καί ἄσε τά κορόιδα νά κατασκοτώνονται γιά τήν τιμή τῆς πατρίδας!

Καί συνεχίζει ὁ Νατσιός:

» Τί κείμενο εἶναι αὐτό; Ποιό μήνυμα περνᾶ; Πρίν σχολιάσω, νά τονίσω τό ἑξῆς: Ὅλοι οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες πού ἀσχολοῦνται μέ τήν γλῶσσα καί τήν διδασκαλία της, γνωρίζουν ὅτι δέν ὑπάρχουν ἀθῶα παρα­μυθάκια καί ὅτι κάθε γλωσσικό κείμενο, ἀκόμα καί ἕνα πρόβλημα μαθη­ματικῶν, προάγει συγκεκριμένες ἀξίες καί στάσεις ζωῆς, πρότυπα δηλαδή.

» Τί ῾῾προάγει᾽᾽ τό προαναφερόμενο σκουπίδι; Πρῶτον: Τήν δειλία, τήν ἡττοπάθεια, τήν ἀφιλοπατρία, τό ψεῦδος! Γνωρίζουμε ἀπό τά ῾῾ἐπίκαιρα᾽᾽ τῆς ἐποχῆς ὅτι τήν ἡμέρα πού κηρύχθηκε ὁ πόλεμος καί ἡ γενική ἐπιστράτευση ὁ λαός ξεχύθηκε στούς δρόμους πανηγυρίζοντας! Ἔξαρση, ἐνθουσιασμός, φιλοπατρία, πίστη γιά τό δίκαιο τοῦ ἀγώνα, θάρρος, ἕνα πραγματικό γλέντι τοῦ λαοῦ, πού εἶχε ἀπαυδήσει ἀπό τίς προκλήσεις τοῦ ἰταμοῦ καί ὀλιγόνοος Μουσολίνι! Καί οἱ μπαμπάδες δέν κρύβονταν σάν λαγοί στά ὑπόγεια οὔτε ἔτρεχαν στίς τράπεζες! Αὐτά τά σκέφτονται οἱ Γραικύλοι τῆς σήμερον πού γράφουν τά βιβλία! Νά γλιτώσουν τίς καταθέσεις τους καί τά παλιοτόμαρά τους καί ἡ πατρίδα ἄς χαθεῖ! Ἐκεῖνοι οἱ μπαμπάδες, οἱ παποῦδες μας, ντύνονταν στά χακί, καί πήγαιναν, ῾῾μέ τό χαμόγελο στά χείλη᾽᾽, μπροστά στά μαρμαρένα ἁλώνια τοῦ Γένους! Καλά τό γράφει ὁ ποιητής:

Μέ ζῆλο στά σκολειά τῆς προδοσίας

τοῦ σάπιου αἰῶνα σέπεται ἡ γενιά!

(Κ. Βάρναλης, Αἰδώς, Ἀργεῖοι!)

» Σημειωτέον ὅτι στό ἴδιο βιβλίο —λέγει ὁ Νατσιός—τό ἀφιέρωμα γιά τό ῾῾Πολυτεχνεῖο᾽᾽ καλύπτει ἑπτά (7) σελίδες! Τό ἀφιέρωμα στό ᾽40, πέντε (5)! [καί τί πέντε, προσθέτουμε ἐμεῖς].

«Τά ἴδια χαμαίζηλα, πονηρόφρονα καί ἀπαράδεκτα κείμενα —πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων— συναντᾶς σ᾽ ὅλα τά βιβλία τοῦ Δημοτικοῦ. Στά δέ δέκα (10) γλωσσικά ἐγχειρίδια τοῦ Γυμνασίου, δέν ὑπάρχει οὔτε γιά δεῖγμα ἕνα ἀφιέρωμα στό Ἔπος τοῦ ᾽40!! Οἱ ἐθνομηδενιστές ἀγνοοῦν πλήρως τήν Ἐπέτειο!! Συκοφάντηση τῆς Ἱστορίας, ἀπαξίωση τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας, διακωμώδηση τῶν ἀγώνων τοῦ λαοῦ μας γιά λευτεριά: αὐτό εἶναι τό ῾῾Νέο Σχολεῖο᾽᾽ τους... Ἕνα πραγματικό ῾῾παιδομάζωμα᾽᾽, πού θά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἱστορική εὐθανασία, στήν ἐξαφάνιση ὡς λαοῦ πού ἦταν κάποτε ῾῾ὁ δάσκαλος τῆς Οἰκουμένης᾽᾽, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Νεκτάριος ὁ θαυματουργός!!

13.936 Ἀξιωματικοί καί ὁπλῖτες —ὁ ἀνθός τῆς πατρίδας— ἄφησαν τά κόκκαλά τους τά ἱερά στά βουνά καί τούς γκρεμούς τῆς Βορείου Ἠπείρου. Εἶναι ντροπή τέτοια θυσία νά ἀτιμάζεται στά βιβλία τῶν παιδιῶν μας!!

Ποιός θά ἀντιδράσει; Τί πάθηκαν, τί

γίνηκαν τοῦ κόσμου οἱ ἀντρειωμένοι;...

(Κωνσταντῖνος Κανάρης)». (Δημήτρης Νατσιός, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σσ. ).

Αὐτές εἶναι οἱ πικρές διαπιστώσεις, πού συνοψίζει γλαφυρά ὁ Δημήτρης Νατσιός. Καί συμπληρώνουμε ἐμεῖς:

Σήμερα χτυποῦν τήν πίστη, τήν πατρίδα, τίς ἀξίες μας, τό πνεῦμα τοῦ ᾽40, δηλαδή τό ἑλληνορθόδοξο ἦθος μας, γιά νά προωθήσουν τούς δικούς τους ἄνομους σκοπούς τῆς Νέας Τάξης καί τῆς ἰσοπεδωτικῆς παγκοσμιοποίησης.

Γι᾽ αὐτό προβάλλουν τό μοντέλο τῶν πολυφυλετικῶν, πολυθρη-σκευτικῶν καί πολυπολιτισμικῶν κοινωνιῶν, ὅπως τίς λένε, γιατί θέλουν ἀνθρώπους ἄριζους καί ἀνέστιους μέσα σέ μιά διαλυμένη κοινωνία, ὅπου θά κυριαρχεῖ ἡ μοναξιά, ἡ ἔλλειψη ἐπικοινωνίας, ἡ ἔλλειψη νοήματος, ἡ οἰκονομική καί πνευματική κρίση, ὁ φόβος καί ἡ ἀνασφάλεια.

Μιά πιό ἐκλεπτυσμένη προσπάθεια ἀποδόμησης καί ἀπομείωσης τῆς ἱστορικῆς μνήμης καί τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας εἶναι καί αὐτό πού παρατηροῦμε τόν τελευταῖο καιρό. Προσπαθοῦν νά προβάλουν τήν ἡμέρα λήξεως τοῦ Β´ Παγκοσμίου πολέμου καί τήν ἡμέρα ἀπαλλαγῆς τῆς Ἀθήνας ἀπό τά γερμανικά στρατεύματα στίς 12 Ὀκτωβρίου 1944 εἰς βάρος ὅμως τῆς ἐπετείου τοῦ ΟΧΙ (28η Ὀκτωβρίου 1940). Αὐτό βεβαίως εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἤδη προσπαθοῦν καί μέσα ἀπό τά σχολεῖα νά ἐπιμορφώσουν (παραμορφώσουν) δασκάλους καί καθηγητές μέ σεμινάριο πού ἔχει τίτλο «Πόλεμος-Κατοχή-Ἀντίσταση-Ἀπελευθέρωση: Προτάσεις γιά ἐναλλακτικούς τρόπους διδασκαλίας τῆς περιόδου 1940-1944» Σ᾽ αὐτό οἱ δάσκαλοι ἐπιμορφώνονται στό ἐπίμαχο ζήτημα: «Νά γιορτάσουμε τήν ἀπελευθέρωση καί ὄχι τήν κήρυξη τοῦ πολέμου. Πῶς προσεγγίζουμε τραυματικά καί δύσκολα θέματα».

Οἱ ἐκπαιδευτικοί πού σέβονται τόν ἑαυτό τους καί τιμοῦν τούς ἀθάνατους νεκρούς τοῦ ᾽40, χάρη στή θυσία τῶν ὁποίων εἴμαστε ἐμεῖς ἀλλά καί ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα ἐλεύθερη (διότι ἡ καθυστέρηση τῶν Γερμανῶν στήν Ἑλλάδα ἔκρινε κατά μέγα μέρος τήν ἔκβαση τοῦ πολέμου ὑπέρ τῶν συμμάχων) καλοῦνται νά ἀντιδράσουν σ᾽ αὐτή τήν ὕπουλη προσπάθεια νά παραμερισθεῖ ἡ ἐπέτειος τοῦ ΟΧΙ καί νά ἀντικατασταθεῖ σιγά-σιγά ἀπό τήν ἐπέτειο τῆς ἀπελευθερώσεως τῶν Ἀθηνῶν. Καί ὅπως ἔχει σωστά παρατηρηθεῖ, οἱ Γάλλοι μέ τό πουρκουά (γιατί, δηλαδή, νά πολεμήσουμε;) καί οἱ ἄλλοι Εὐρωπαῖοι πλήν Ἐγγλέζων, πού παρεδόθησαν σχεδόν ἀμαχητί στούς Γερμανούς, ἔχουν κάθε λόγο νά γιορτάζουν τήν ἀπελευθέρωσή τους —ἐλέῳ συμμάχων— ἀπό τούς Γερμανούς, ἀφοῦ δέν ἔχουν ἐπέτειο τοῦ «ΟΧΙ», γιά τήν ὁποία νά εἶναι ἐθνικά ὑπερήφανοι. Ἐμεῖς ὅμως;

Καί γιά νά ὁδηγήσουμε τόν λόγο στό τέλος.

Ἀπό ὅσα ἐλέχθησαν γιά τό πνεῦμα τοῦ ᾽40 καί γιά τή σύγκριση τῆς τότε ἔνδοξης ἐποποΐας μέ τό σήμερα, ἴσως ὁδηγηθοῦν ὁρισμένοι σέ σκέψεις ἀπαισιόδοξες. Πόσο εἶναι τό πνεῦμα τοῦ ᾽40 ζωντανό σήμερα; Τόν τόνο σήμερα τόν δίνουν αὐτοί πού γκρεμίζουν καί ὄχι αὐτοί πού χτίζουν.

Ὅμως στά μύχια τῆς ψυχῆς τοῦ Ἕλληνα ὑπάρχει ἡ σπίθα. Ἕνα σπίρτο θέλει γιά ν᾽ ἀνάψει. Ὅπως ἀπό τήν ταπεινωμένη Ἑλλάδα τοῦ ἀτυχοῦς ἑλληνοτουρκικοῦ πολέμου τοῦ 1897 ἦρθε τό ἡρωικό 1904-1908 τοῦ Μακεδονικοῦ μας Ἀγῶνα καί ὅπως δεκαοκτώ μόλις χρόνια μετά τή Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922 ἦρθε τό ἀνεπανάληπτο ΟΧΙ τοῦ ᾽40-᾽41 πού φώτισε τήν οἰκουμένη, ἔτσι καί σήμερα ὅσοι ζωντανοί, ὅσοι Ἕλληνες πατριῶτες Ὀρθόδοξοι πρέπει νά σφίξουμε τά δόντια καί νά ἀγωνισθοῦμε. Ὅπως μᾶς διαβεβαιώνουν οἱ ἅγιοί μας, τά πράγματα θ᾽ ἀλλάξουν. «Θά σέ πιάνουν ἀπό τό μανίκι καί θά σοῦ ζητοῦν νά τούς μιλήσεις γιά τόν Χριστό» ἔλεγε ὁ ἀγαπημένος ἀπό τόν λαό μας καί ἀπό ὅλους τούς Ὀρθοδόξους ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία θά λάμψει καί πάλι. Θά πάρουμε τήν Πόλη τῶν ὀνείρων μας, τή Βασιλεύουσα.

Ἄς εἴμαστε λοιπόν αἰσιόδοξοι καί ἀγωνιστικοί.

«Σέ τοῦτα ᾽δῶ τά μάρμαρα κακιά σκουριά δέν πιάνει

μηδέ ἁλυσίδα τοῦ Ρωμιοῦ καί στοῦ ἀγεριοῦ τό πόδι ...»

μᾶς διαβεβαιώνει ὁ Γιάννης Ρίτσος, σέ ἕνα ἀπό τά «16 λιανοτράγουδα τῆς πικρῆς πατρίδας».

Ὅμως «γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος θέλει δουλειά πολλή, θέλει νεκρούς χιλιάδες νά ᾽ναι στούς τροχούς, θέλει κι οἱ ζωντανοί νά δίνουν τό αἷμα τους» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης).

Καί μήν ξεχνοῦμε τίς ὁδηγίες τοῦ δεύτερου ἐθνικοῦ μας ποιητῆ, τοῦ μεγάλου μας Κωστῆ Παλαμᾶ, ἀπό τό ποίημά του «Πατέρες»:

[...] Παιδί, τό περιβόλι μου πού θά κληρονομήσης,

ὅπως τό βρῆς κι ὅπως τό δῆς νά μήν τό παρατήσης.

Σκάψε το ἀκόμα πιό βαθιά καί φράξε το πιό στέρεα

καί πλούτισε τή χλώρη του καί πλάτυνε τή γῆ του.

κι ἀκλάδευτο ὅπου πλέκεται νά τό βεργολογήσης

καί νά τοῦ φέρνης τό νερό τό ἁγνό τῆς βρυσομάνας,

κι ἄν ἀγαπᾶς τ᾽ ἀνθρωπινά κι ὅσα ἄρρωστα δέν εἶναι,

ρίξε ἁγιασμό καί ξόρκισε τά ξωτικά, νά φύγουν,

καί τή ζωντάνια σπεῖρε του μ᾽ ὅσα γερά, δροσάτα.

Γίνε ὀργότομος, φυτευτής, διαφεντευτής.

Κι ἄν εἶναι

κι ἔρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί ὀργισμένοι,

κι ὅσα πουλιά, μισέψουνε σκιασμένα, κι ὅσα δέντρα

γιά τίποτ᾽ ἄλλο δέ φελᾶν παρά γιά μετερίζια,

μή φοβηθῆς τό χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα,

ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε τό περιβόλι, κόφ᾽ το,

καί χτίσε κάστρο ἀπάνου του καί ταμπουρώσου μέσα,

γιά πάλεμα, γιά μάτωμα, γιά τήν καινούργια γέννα,

π᾽ ὅλο τήν περιμένουμε κι ὅλο κινάει γιά νά ᾽ρθη,

κι ὅλο συντρίμμι χάνεται στό γύρισμα τῶν κύκλων.

Φτάνει μιά ἰδέα νά στό πῆ, μιά ἰδέα, νά στό προστάξη,

κορώνα ἰδέα, ἰδέα σπαθί, πού θά εἶν᾽ ἀπάνου ἀπ᾽ ὅλα. [...]

(ἐν: Σπύρου Κοκκίνη, Σχολική Ποιητική Ἀνθολογία, Βιβλιοπωλεῖον τῆς «Ἑστίας», Ι.Δ. Κολλάρου καί Σίας Α.Ε., Ἀθῆναι 1973, σ. 59).

Χρόνια Πολλά.

Ζήτω τό ἀθάνατο «ΟΧΙ» τοῦ ᾽40!

Ζήτω τό Ἔθνος!

Πηγή: Ακτίνες

Χαιρετισμός συμπαράστασης 

Τα 22 Ορθόδοξα Χριστιανικά σωματεία της Θεσσαλονίκης απευθύνουμε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό συμπαράστασης σε όλους εσάς που θα διαδηλώσετε ειρηνικά σήμερα Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017 με κεντρικό σύνθημα "Λέμε όχι στα νέα θρησκευτικά"

Όλοι λέμε ΟΧΙ στον πολυθρησκειακό "αχταρμά" των νέων προγραμμάτων για τα θρησκευτικά.

Τα "απαράδεκτα και επικίνδυνα" νέα θρησκευτικά- σύμφωνα και με δήλωση του ίδιου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερώνυμου στις 20 Σεπτεμβρίου 2016 - είναι παράνομα και αντισυνταγματικά και πρέπει να αποσυρθούν εδώ και τώρα.

Ο νόμος με τον οποίο μόνο οι Ορθόδοξοι μαθητές υποχρεούνται να διδάσκονται θρησκευτικά με πολυθρησκειακό περιεχόμενο, ενώ τα παιδιά των Ιουδαίων, Μωαμεθανών και Παπικών Ελλήνων πολιτών θα διδάσκονται την δική τους πίστη από δασκάλους και καθηγητές οι οποίοι θα προσλαμβάνονται μετά από δική τους πρόταση και θα πληρώνονται από το κράτος, δηλαδή από όλους εμάς, ο νόμος αυτός είναι κάτι παραπάνω από σκανδαλώδης. Είναι ρατσισμός εις βάρος των Ελλήνων Ορθοδόξων και πρέπει να καταργηθεί εδώ και τώρα. Απαιτούμε κι εμείς -που είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού -τα παιδιά μας να διδάσκονται στο σχολείο την πίστη τους όπως ισχύει και για τις μειοψηφίες των Ιουδαίων, Μωαμεθανών και Παπικών Ελλήνων πολιτών.

Λέμε όχι στα νέα θρησκευτικά και απαιτούμε την άμεση απόσυρσή τους.

Τα 22 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 6 Οκτωβρίου διεξήχθη η Εθνική Διακλαδική Άσκηση μεγάλης κλίμακας ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ-2017, η οποία σχεδιάστηκε από το ΓΕΕΘΑ. Παρακάτω παρουσιάζονται με αντίστροφη χρονολογική σειρά οι σημαντικότερες δραστηριότητες της Άσκησης:

Στις 6 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η Τελική Φάση της ΤΑΜΣ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ – 2017 στο Πεδίο Βολής – Ασκήσεων ΨΗΛΟΣ ΣΤΑΛΟΣ στα Λάβαρα Διδυμοτείχου όπου εξετάστηκαν σε επίπεδο Μεραρχίας τα αντικείμενα «Συγκρότημα Μ/Κ ΛΠΖ κατά τον Αμυντικό Αγώνα» και «Συγκρότημα Ίλης Μέσως Αρμάτων (ΙΜΑ) κατά την Αντεπίθεση για την Καταστροφή του Εχθρού». Η διεξαγωγή της Τελικής Φάσης ανατέθηκε στην ΧVI Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού και στηρίχθηκε σε υποθετικό σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η 30 Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού διεξάγει αμυντικό αγώνα με στοιχεία ενεργητικής άμυνας, στην τοποθεσία της, με σκοπό να εφελκύσει τον εχθρό σε προσχεδιασμένο χώρο εμπλοκής του, βάλλει εναντίον του με όλα τα διαθέσιμα πυρά για την μείωση της μαχητικής του ισχύος και στην συνέχεια πραγματοποιεί αντεπίθεση για την πρόκληση του αποφασιστικού πλήγματος και τέλος, εκμεταλλευόμενη την επιτυχία, μεταφέρει τον αγώνα στο έδαφος του αντιπάλου επιδιώκοντας την δημιουργία συνθηκών για την ολοκληρωτική καταστροφή του. Στην Τελική Φάση συμμετείχαν μεταξύ άλλων 21 αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας, 59 ιπτάμενο προσωπικό της ΠΑ και της Αεροπορίας Στρατού και 2.129 Αξιωματικοί και Οπλίτες, εκ των οποίων 117 Εθνοφύλακες και 149 Έφεδροι.

Στις 5 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η Τελική Φάση της ΤΑΜΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΚΕΡΑΥΝΟΣ – 2017 από την ΧΙΙ Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού στο Πεδίο Ασκήσεων ΑΕΤΟΣ της Αλεξανδρούπολης.

Στις 5 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε αποβατική ενέργεια της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στην περιοχή Κάλαθος της νήσου Ρόδου προς ενίσχυση των δυνάμεων της 95 ΑΔΤΕ για την εξάλειψη προγεφυρώματος του εχθρού που δημιουργήθηκε σε Βορειοανατολική περιοχή της νήσου. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία παρακολούθησε τμήμα της άσκησης, το οποίο προέβλεπε επιθετική ενέργεια για την αποκατάσταση του Εθνικού εδάφους μετά την συνένωση των φίλιων δυνάμεων.

Στο πλαίσιο της Άσκησης προηγήθηκαν οι ακόλουθες δραστηριότητες: Ανάπτυξη του Στρατηγείου της 95 ΑΔΤΕ στην πολεμική της θέση, Ανάπτυξη-διασπορά των Μονάδων στους Χώρους Τελικού Προορισμού, Ενεργοποίηση Τμημάτων Χρονικών Ετοιμοτήτων, Επιστράτευση-Κατάταξη εφέδρων και εθνοφυλάκων, Προαποστολή ενισχύσεων στα νησιωτικά συμπλέγματα, Υποδοχή ενισχύσεων, Βολές πυροβόλων Μ-109 και M110A2 και Α/Α πυροβόλων 20mm, όλμων 81mm και 4,2″, αντιαρματικών όπλων TOW και FAGOT, βαρέων όπλων πεζικού καθώς και βολές αρμάτων μάχης στο Πεδίο Βολή Κατταβιάς σε κινητό και ακίνητο στόχο.

Ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό Στόλου Αντιναύαρχο Ιωάννη Παυλόπουλο ΠΝ, επέβη στη φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ (F455) όπου ενημερώθηκε για την εξέλιξη της άσκησης και παρακολούθησε δραστηριότητες επιχειρησιακής εκπαίδευσης του Στόλου στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Στην άσκηση ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ συμμετείχαν όλα τα διαθέσιμα πλοία του Στόλου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθερία του Τύπου, τις νυχτερινές ώρες της 4ης Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν αναγνωριστικές πτήσεις τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών πάνω από τα ασκούμενα πλοία του Στόλου και υπήρξε επικοινωνία σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο: 

Στις 4 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε, παρουσία του Αρχηγού ΓΕΣ, Αντιστρατήγου Αλκιβιάδη Στεφανή:

• ενεργοποίηση – επιστράτευση του 223 Κινητού Χειρουργικού Νοσοκομείου (223 ΚΙΧΝΕ), στη Περιοχή Ευθύνης της Μεραρχίας Υποστήριξης (ΜΕΡΥΠ).

• ανάπτυξη του Στρατηγείου της 9ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας Πεζικού και διεξαγωγή ΤΑΜΣ Αντιμετώπισης Ασύμμετρων Απειλών, με τη συμμετοχή Εθνοφυλάκων στην Περιοχή Ευθύνης της.

Στις 4 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στο ΓΕΕΘΑ η στρατηγική άσκηση κυβερνοάμυνας ΠΑΝΟΠΤΗΣ-2/2017 με την συμμετοχή εκπροσώπων από την Προεδρία της Δημοκρατίας, τη Βουλή των Ελλήνων, τα Υπουργεία Εθνικής Άμυνας, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, καθώς και στελέχη από τις Ένοπλες Δυνάμεις, την Ελληνική Αστυνομία και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Σκοπός της άσκησης ήταν η εξέταση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων πολιτικού/στρατηγικού επιπέδου αναφορικά με την αντιμετώπιση κυβερνοεπιθέσεων.

Πηγή: e-amyna

Το πυρπολημένα αγγλικό κυβερνείο κατά την εξέγερση του 1931 

Στους ορυμαγδούς του ταραγμένου χρόνου των μεγάλων ωρών της ιστορίας δεν  σκεπάστηκε στα ερείπια και στους τάφους του ηρωισμού, η επανάσταση του οργισμένου λαού μας που αξίωσε στους βωμούς των θυσιών και στις φυλακές την ελευθερία και τη δικαιοσύνη τον Οκτώβριο του 1931. Δεν ήταν η πρώτη εξέγερση στους αιώνες. Στη διάρκεια της 2ης χιλιετίας των ξενοκρατιών, σημειώθηκαν επαναστατικά κινήματα κατ’ επανάληψη.

Άλλα κατευθυνόμενα από φλογισμένα πνεύματα κι άλλα αυθόρμητα, από την ασυγκράτητη λαϊκή αγανάκτηση, εναντίον της δουλικής καταπίεσης των κυριάρχων Άγγλων, Φράγκων, Τούρκων και πάλι Άγγλων. Αλλά η εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931 ήταν εκπληκτική σε συμμετοχή λαού και επαναστατικού δυναμισμού.

Ήταν συναισθηματική μεν και αυθόρμητη, ανοργάνωτη και αστραπιαία, αλλά συνιστούσε τη διαδήλωση του πόθου για λευτεριά και δικαιοσύνη. Όπως έγραφα στο έργο «ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ» σελ.232, ήταν μια καθαρά λαϊκή υπόθεση. Μια παλληκαριά του ανώνυμου πλήθους. Η λεβεντιά μιας τρικυμισμένης λαοθάλασσας με δική της βούληση. Δική της συνείδηση …

Οι ουρανοί ήταν ήδη σκουντρωμένοι και ψυχρό πολιτικό αγιάζι φυσούσε εκείνο το φθινόπωρο των έντονων διαφωνιών, ανάμεσα στον Άγγλο κυβερνήτη και τους Έλληνες βουλευτές της Κύπρου που συζητούσαν το ενδεχόμενο υποβολής παραιτήσεων από το Νομοθετικό Σώμα και καταψήφιζαν τον προϋπολογισμό στις 28 Απριλίου 1928. Και το βουητό της οκτωβριανής θύελλας ακούστηκε από την πλευρά της Λάρνακας, Σάββατο βράδυ της 17ης Οκτωβρίου 1931, όταν μετά τον εσπερινό άρχισε ψιθυριστή η φήμη να διαδίδεται πως ο μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς είχε συντάξει διάγγελμα για την ένωση με την Ελλάδα.

Και όντως την επομένη μέρα, Κυριακή, κυκλοφόρησε κατά χιλιάδες το διάγγελμα και απετέλεσε το έναυσμα των δραματικών γεγονότων που ακολούθησαν. Ο Νικόδημος διακήρυττε ότι οι υπόδουλοι δεν ελευθερώνονται με ικεσίες και εκκλήσεις στα αισθήματα των τυράννων και τόνιζε πως οι Έλληνες της Κύπρου έπρεπε να λησμονήσουν τις διχόνοιες και ομονοούντες να υψώσουν, υπό το φως της ημέρας, τη σημαία της μετά της μητρός Ελλάδος Ενώσεως.

Τα γεγονότα εξελίχθηκαν ραγδαία. Ο δεσπότης αφού μίλησε στο «Σταυροδρόμι» της Λάρνακας σε συγκέντρωση του πολιτευτή Νικολαΐδη, ηγήθηκε συλλαλητηρίου στη Λεμεσό.  Ο Λανίτης διαμήνυσε στη Λευκωσία  την εκρηκτική κοσμοπλήμμυρα, ο Αιμιλιανίδης τοιχοκόλλησε την είδηση στη «Λέσχη Αλάμπρα» και στις 19 του μηνός ανακοινώθηκαν οι παραιτήσεις από το βουλευτικό αξίωμα των βουλευτών Ν. Λανίτη, Φ.Κυριακίδη, Γ. Αραδιππιώτη. Ταυτόχρονα η «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις Κύπρου» εξέδωσε προκήρυξη υπέρ της ενώσεως και ανακοίνωνε την έκδοση της εφυμερίδας «Αδιάλλακτος» η οποία απαγορεύτηκε.

Συγκροτήθηκε συγκέντρωση στην «Αλάμπρα», στο βόρειο τμήμα της οδού «Λήδρας», ακούστηκαν βροντερές ιαχές υπέρ της ενώσεως και μια διαδήλωση 8-10 χιλιάδων λαού (χφ. Ντέιβις) ξεχύθηκε προς το κυβερνείο του κυβερνήτη Στορς, στον λόφο του σημερινού προεδρικού. Οι εξεγερμένοι έβαλαν φωτιά στο ξύλινο κτήριο, ανύψωσαν την ελληνική σημαία, το σύμβολο της αγγλοκρατίας έγινε παρανάλωμα του πυρός, κατάφθασαν ενισχύσεις, πυροβόλησαν και σκότωσαν τον δεκαεφτάχρονο Ονούφριο Κληρίδη, θείο του Γλαύκου Κληρίδη και τραυμάτισαν 15 επαναστάτες.

Ο επαναστατικός αναβρασμός απλώθηκε σ’ όλο τη νησί. Η πρωτεύουσα αποκλείστηκε, «για να μη κινηθούν ένοπλες ομάδες στη Λευκωσία», η πόλη νεκρώθηκε τα βράδια, τα νέα διαδίδονταν από σκιές που γλιστρούσαν από πόρτα σε πόρτα στο σκοτάδι. Περιγραφές μου έδωσε ο αείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης, δωδεκαετής μαθητής τότε (Βλπ.στο προαναφερόμενο βιβλίο σελ. 234).

Σ’ όλη την Κύπρο οι κωδωνοκρουσίες καμπάνιζαν τον ξεσηκωμό στις πόλεις και στις κωμοπόλεις  Λεμεσό, Κερύνεια, Λάρνακα, Πάφο, Γιαλούσα, Πισσούρι κι ο λαός πυρπολούσε την Αγγλία  καταστρέφοντας τα φρούριά της. Ιδιαίτερη η εξέγερση στην Αμμόχωστο (δήμαρχος ο Εμφιετζής), (Αφήγηση μ. Κώστα Χριστοδουλίδη). Βράδυ 23ης Οκτωβρίου οι Βαρωσιώτες συγκρότησαν συλλαλητήριο, η λαοθάλασσα κατευθύνθηκε στον Άγιο Νικόλαο, μίλησαν ο Γ. Μυλωνάς, ο Ν. Δημητρίου, ο Ν. Πατατράκας. Ο κόσμος ξεχύθηκε προς το διοικητήριο όπου ανύψωσε την ελληνική σημαία και την 25η Οκτωβρίου διαδραματίστηκαν αιματηρά επεισόδια. Ένοπλες μονάδες επεχείρησαν ανακοπή της λαϊκής ορμής αλλά οι Βαρωσιώτες τις έτρεψαν σε φυγή. Οι Άγγλοι κάλεσαν ενισχύσεις ναυτών αλλά οι πολίτες, ακροβολισμένοι στις στέγες τους περίμεναν. Οι Άγγλοι σκότωσαν τον Χαράλαμπο Φιλή, 18 χρόνων, τραυμάτισαν τον αμαξάρη Γ. Χατζηβασίλη, 21 και τον Αδάμο Λαγό, 24,στο μάτι, από το Δάλι.

Η φλόγα απλώθηκε στη Γιαλούσα όπου πυρπόλησαν κτήριο, έγιναν συλλήψεις και βασανίστηκαν πολλοί  (Αφήγηση Ονούφριου Παπαμιχαήλ στο προαναφερόμενο). Στην Κερύνεια ηγήθηκε ο μητροπολίτης Μακάριος Μυριανθεύς. Άνοιξε το στήθος του και προκάλεσε τον Άγγλο τυφεκιοφόρο να πυροβολήσει εκείνο και όχι το πλήθος.

Οι Άγγλοι σκότωσαν 18 πολίτες, τραυμάτισαν μεγάλο αριθμό εξεγερθέντων, εξόρισαν 10,συνέλαβαν και φυλάκισαν 2.952. Το 1932 υπήρχαν 870 εγκάθειρκτοι. Εκτόπισαν τον τοποτηρητή μητροπολίτη Λεόντιο, υπέβαλαν επαχθή πρόστιμα 34.245 λιρών, απαγόρευσαν τις σημαίες και τις κωδωνοκρουσίες, επέβαλαν λογοκρισία κι αποπειράθηκαν δημιουργία «κυπριακής συνείδησης» επί κυβερνητείας του αλήστου μνήμης Πάλμερ (1933-39). Και η επανάσταση πνίγηκε στον τρόμο και την καταπίεση.

Πηγή: Απόψεις, Ινφογνώμων Πολιτικά

Τόν τελευταῖο καιρό, δέν περνάει οὔτε μέρα σχεδόν, πού νά μή δημοσιεύεται τοὐλάχιστον μία συνάντηση Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιαστικῶν ἀξιωματούχων μέ ἀντίστοιχους αἱρετικούς ‘’συναδέλφους’’ τους!

Καί δέν φτάνουν οἱ αἴθουσες συνεδριάσεων καί τά χαλαρά τραπεζώματα γιά δαῦτες τίς δημοσιοσχετίστικες συναντήσεις, ἀλλά καταλήγουμε δυστυχῶς καί μέσα στίς ἁγιασμένες μας ἐκκλησιές, νά προσευχόμαστε παρέα μαζί τους! Μέ ποιούς; Μέ τούς αἱρετικούς!

Καί τούς βάζουμε μάλιστα στό κέντρο τῆς ἐκκλησιᾶς μας, δίπλα καί ἀπέναντι ἀπό τό Δεσποτικό, σέ πολυτελεῖς πολυθρόνες καί θρόνους περικαλεῖς καί ὑψηλούς!

Καί, ὧ τῆς ὕβρεως καί τῆς παρανομίας: Γίνεται ἡ Μεγάλη Εἴσοδος, περνᾶνε ἀπό μπροστά τους (μπροστά ἀπό τούς αἱρετικούς)τά Τίμια Δῶρα καί κανένας, μά κανένας ἀπό τούς δικούς μας παρισταμένους ἐκκλησιαστικούς ἀξιωματούχους δέν βγάζει ἄχνα διαμαρτυρίας!

Μήπως δέν ἐκφωνήθηκε τό ‘’τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν’’; Μήπως ἔπαψε στίς ἡμέρες μας νά ἰσχύει ἡ ἱερά αὐτή προτροπή γιά ἀπομάκρυνση τῶν μή μυημένων ἀπό τόν χῶρο τῆς Θείας Λατρείας; Ἀπό ποῦ λάβαμε τό δικαίωμα νά κουβαλᾶμε μέσα στήν Θεία Λειτουργία γνωστούς ἀμετανόητους αἱρετικούς καί αἱρεσιάρχες;

Εἶναι ἤ δέν εἶναι, οἱ παπικοί καί οἱ προτεστάντες -οἱ guest star τῶν ἱερῶν μας πανηγύρεων- σέ Φανάρι, Ἀθῆνα, Κολυμπάρι καί Ὁμογένεια, ἀμετανόητοι αἱρετικοί;

Τί λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τίς περιπτώσεις αὐτές;

Τί προβλέπεται ἀπό τούς Ἱερούς μας Κανόνες; Τί γράφει τό Ἱερό μας Εὐαγγέλιο; Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι τί μᾶς ἔχουν διδάξει πάνω στό θέμα αὐτό;

Εἶναι νά ἀναρρωτιέται κανείς: Στίς ἡμέρες μας, πού οἱ περισσότεροι τῶν ἱερωμένων μας εἶναι κάτοχοι τίτλων πανεπιστημιακῶν σχολῶν, πῶς νά ἀποδώσεις αὐτή τήν κατ’ ἐξακολούθηση ἐκκλησιολογική καί δογματική ἐνδοτικότητα, ἁπλά καί μόνον στήν ἄγνοια; Φαίνεται, ὅτι στήν πραγματικότητα συμβαίνει κάτι ἄλλο καί μάλιστα πολύ πιό βαρύ.

Καί ἐπί τοῦ προκειμένου, ὁ παρακάτω σχετικός λόγος τοῦ μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ἔρχεται νά βεβαιώσει γιά πολλοστή φορά, ὅτι ὄντως κάτι ἄλλο συμβαίνει, τό ὁποῖο σχετίζεται ὅχι βεβαίως μέ τήν ἄγνοια, ἀλλά μέ τήν περιφρόνηση τῶν Ἁγίων μας Πατέρων καί τῆς Ἱερᾶς μας Παραδόσεως. Καί τοῦτο, διότι οἱ ἀσφαλεῖς γνώμονες καί κανονάρχες τῆς Πίστεώς μας, δηλαδή οἱ Ἅγιοι, εἶναι πάντοτε διαθέσιμοι, εὐκόλως προσβάσιμοι καί πάντοτε σαφεῖς καί ἐπίκαιροι. Γι’ αὐτό καί ἡ εὐθύνη μας ἀπέναντι στήν ζωή καί τό δόγμα τῆς πολυτίμητης Ὀρθοδοξίας μας εἶναι μοναδική καί παμμέγιστη.

Γράφει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής:

‘’Ψευδαποστόλους δέ, καί ψευδοπροφήτας, καί ψευδοδιδασκάλους μόνους νοῶ τούς αἱρετικούς. Ὧν οἱ λόγοι καί οἱ λογισμοί διεστραμμένοι εἰσίν’’.(*)

Δηλαδή: Ψευδαποστόλους καί ψευδοπροφῆτες καί ψευδοδιδασκάλους θεωρῶ μόνο τούς αἱρετικούς. Τῶν ὁποίων οἱ λόγοι καί οἱ λογισμοί εἶναι διεστραμμένοι.

‘’Ὥσπερ οὖν ὁ τούς ἀληθεῖς ἀποστόλους, καί προφήτας, καί διδασκάλους δεχόμενος, Θεόν δέχεται, οὕτως καί ὁ τούς ψευδαποστόλους, καί ψευδοπροφήτας, καί ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τόν διάβολον δέχεται’’.(*)

Ὅπως, λοιπόν, αὐτός πού δέχεται τούς πραγματικούς Ἀποστόλους καί Προφῆτες καί Διδασκάλους, δέχεται τόν Θεό, ἔτσι καί ὅποιος δέχεται τούς ψευδαποστόλους καί ψευδοπροφῆτες καί ψευδοδιδασκάλους, δέχεται τόν διάβολο.

____________________________________________________________________

(*) (Περί τῶν πραχθέντων ἐν Βιζύῃ..., ΕΠΕ 15Γ,25. PG 90, 144-145)

ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου, τόμος Α’, σελ. 157.

20/10/2017

Με τη συμμετοχή μεγάλου πλήθους Λαρισαίων πραγματοποιήθηκε η ενημερωτική εκδήλωση που έγινε για γονείς και εκπαιδευτικούς στην αίθουσα της ΓΕΧΑ, με συνδιοργανωτές τον Σύλλογο Πολυτέκνων Λαρίσης και τα εννέα συνεργαζόμενα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της πόλης. Πρώτος εισηγητής ήταν ο Δρ. Ιωάννης Φύκαρης, επίκουρος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμή-μα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: “Οι νέοι «Φάκελοι Μαθητή» για το μάθημα των Θρησκευτικών. Τα όρια του μύθου και της πλάνης” και ακολούθησε ο κ. Δήμος Θανάσουλας, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, με θέμα: «Η ομολογιακή διδασκαλία ως συνταγματικό δικαίωμα».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με τη συμμετοχή μεγάλου πλήθους Λαρισαίων πραγματοποιήθηκε η ενημερωτική εκδήλωση που έγινε για γονείς και εκπαιδευτικούς στην αίθουσα της ΓΕΧΑ, με συνδιοργανωτές τον Σύλλογο Πολυτέκνων Λαρίσης και τα εννέα συνεργαζόμενα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της πόλης.

Πρώτος εισηγητής ήταν ο Δρ. Ιωάννης Φύκαρης, επίκουρος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμή-μα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: “Οι νέοι «Φάκελοι Μαθητή» για το μάθημα των Θρησκευτικών. Τα όρια του μύθου και της πλάνης” και ακολούθησε ο κ. Δήμος Θανάσουλας, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, με θέμα: «Η ομολογιακή διδασκαλία ως συνταγματικό δικαίωμα».

Ο κ. Φύκαρης αναφέρθηκε στο παιδαγωγικό και επιστημονικό μέρος του θέματος τονίζοντας ότι «Τα νέα βιβλία Θρησκευτικών ή οι «Φάκελοι μαθήματος», όπως ονομάζονται, που επισήμως διανε-μήθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας το τρέχον σχολικό έτος στους μαθητές, είναι απόρροια διεργα-σιών που δεν αφορούν απλά και μόνο ένα σχολικό μάθημα, αλλά ενέχουν βαθύτερες και απρόβλεπτες κοινωνικές εξελίξεις. Οι «Φάκελοι μαθήματος», εντασσόμενοι στο νέο πρόγραμμα, επιχειρούν να δο-μήσουν ένα μάθημα με κατεύθυνση στην αντίληψη πως «όποιο Θεό και να πιστεύεις είναι το ίδιο» και προωθούν ένα θρησκευτικό συνονθύλευμα, χωρίς ουσιαστική ανάδειξη της ορθόδοξης χριστιανικής αλήθειας. Εκείνο που προβάλλεται είναι η εκκοσμικευμένη αντίληψη της θρησκείας, όπου η Ορθόδοξη πίστη είναι ένα επιμέρους στοιχείο μιας ολότητας, συγκεχυμένη με άλλες θρησκείες και κοινωνικά συμβάντα, όπου όλα είναι ταυτόσημα και ανεκτά. Κυριαρχεί μια τάση συγκρητισμού με απρόβλεπτα δυσμενείς συνέπειες για τους ορθόδοξους μαθητές στην τρυφερή αυτή ηλικία που δεν έχουν γνωρίσει ακόμη επαρκώς την πίστη των πατέρων τους»

Ο δικηγόρος Δήμος Θανάσουλας παρουσίασε το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα τόνισε πως το να διδάσκονται οι μαθητές τα δόγματα της Πίστεώς τους, δηλαδή να είναι ομολογιακό το μάθημα των Θρησκευτικών, είναι δικαίωμα που προστα-τεύεται από το άρθρο 16 παρ.2 του Συντάγματος, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Αν-θρώπου και το νόμο 1566/1985 (άρθ. 1 παρ.1). Σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις η Ελληνική Πολιτεία ο-φείλει να παρέχει Παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των Ελλήνων πολιτών και ειδικά για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές να φροντίζει ώστε, όπως επί λέξει ορίζεται « Να γίνονται ελεύθεροι, υπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες, να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη προς τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανι-κής παράδοσης“. Κατά της πολυθρησκειακής διδασκαλίας έχει αποφανθεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστή-ριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο στο πρόσφατο παρελθόν κατεδίκασε τη Νορβηγία που θέ-λησε να μετατρέψει το μάθημα σε θρησκειολογία, όπως κάνει τώρα η Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης δόθηκε έμφαση στην άνιση μεταχείριση των ορθοδόξων χριστιανών σε σχέση με άλλες θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα, όπως των Μουσουλμάνων, Καθολικών και Ιουδαίων Ελλήνων Πολιτών, που έχουν την ευχέρεια να επιλέγουν τους διδάσκοντες και τα διδακτικά εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία της θρησκείας τους στα Ελληνικά Δημόσια Σχολεία, ενώ οι Ορθόδοξοι που αποτελούν την συντριπτική θρησκευτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού στερούνται του δικαιώματος αυτού. Για το λόγο αυτό άλλωστε υπάρχει και σχετική προσφυγή στο ΣτΕ, η οποία συζητήθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου και αναμένεται η απόφαση. Σύμφωνα με τον ομιλητή, που συμμετείχε στη δίκη αυτή, η ανταπόκριση του Δικαστηρίου ήταν θετική στο να ακυρωθούν τα νέα Θρησκευτικά. Το ίδιο το Υπουρ-γείο άλλωστε αποκαλεί τα βιβλία “προσωρινό έντυπο υλικό” και επομένως οι γονείς μπορούν άφοβα να το επιστρέφουν αφού καταπατά βασικά Συνταγματικά δικαιώματά τους και είναι επιζήμια για τα παιδιά τους και την ιδιοπροσωπία τους ως Ελλήνων Ορθοδόξων.

Χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου ο πανοσιολο-γιότατος αρχιμανδρίτης π. Αχίλλιος Τσούτσουρας, πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ο γραμ-ματέας του Συλλόγου Πολυτέκνων κ. Κων/νος Παπανικολάου και ο πρόεδρος της Ένωσης Θεολόγων νομού Λάρισας κ. Δημήτριος Οικονόμου.

Στο τέλος της εκδήλωσης αναγνώσθηκε και εγκρίθηκε από τους συμμετέχοντες το ακόλουθο ψήφισμα διαμαρτυρίας.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Σήμερα Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 6 το απόγευμα, εκατοντάδες Λαρισαίοι πολί-τες συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα της Γ.Ε.Χ.Α. Λαρίσης, ύστερα από πρόσκληση του Συλλόγου Πολυτέκνων και εννέα συνεργαζομένων Ορθοδόξων Χριστιανικών Συλλόγων της πόλης μας, προκειμένου να ενημερωθούμε επί του θέματος του νέου Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών και των νέων βιβλίων («φάκελοι μαθητών») Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκεί-ου.

Αφού ακούσαμε τις εισηγήσεις των: 1) Ιωάννου Φύκαρη, επίκουρου καθηγητή του Παιδα-γωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Ιωαννίνων και 2) Δήμου Θανά-σουλα, Δικηγόρου,

Αποφασίζουμε

Καταγγέλλουμε τις αντισυνταγματικές, παράνομες, ασύμβατες προς το ευρωπαϊκό δίκαιο και ολέθριες για την ορθόδοξη πίστη μεθοδεύσεις και ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής στο μάθημα των Θρησκευτικών των ορθοδόξων μαθητών μας.

Απαιτούμε να αποσυρθεί το παράνομο και καταστροφικό πολυθρησκειακό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά, το οποίο βασιζόμενο στην φιλοσοφική αρχή της σχετικοκρατίας απο-δομεί την ορθόδοξη πίστη και συμπαραθέτει το απαράμιλλο και άφθαστο φως του Ευαγγελίου με τις διάφορες ετεροδιδασκαλίες των αιρετικών, του Κορανίου και των λοιπών ανατολικών θρη-σκειών. Το πολυθρησκειακό αυτό Πρόγραμμα είναι παιδαγωγικά απαράδεκτο, διότι επιφέρει σύγ-χυση στους μικρούς μαθητές, που δεν γνωρίζουν ακόμη επαρκώς την ορθόδοξη πίστη, και γίνεται εργαλείο προπαγάνδας στις διάφορες θρησκευτικές δοξασίες και αιρέσεις και οδηγεί στον μηδενι-σμό και στην αθεΐα.

Αξιώνουμε την ανάκληση του Οδηγού Εκπαιδευτικού γιατί θέλει τους εκπαιδευτικούς ου-δετερόθρησκους και τους ζητάει «κατά την εκπαιδευτική διαδικασία να αποστασιοποιούνται κατά το δυνατόν από την θρησκεία στην οποία ενδεχομένως ανήκουν …» (σελ. 267).

Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα για την κατάφωρη παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισονομίας και ισοπολιτείας. Το Υπουργείο Παιδείας αποδεικνύει ακραίο ρατσισμό επιβάλλο-ντας πολυθρησκειακό μάθημα μόνον για τους ορθόδοξους μαθητές, ενώ ταυτόχρονα δίδει το δι-καίωμα στους Μουσουλμάνους, τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Εβραίους μαθητές να διδάσκο-νται αμιγώς ομολογιακά το θρησκευτικό τους μάθημα και από ιεροδιδασκάλους της επιλογής τους (Ν.4386/2016, άρθρο 55).

Αποκρούουμε ως απαράδεκτο το πολιτικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης να ανατεθεί η δι-δασκαλία του μαθήματος των ορθοδόξων μαθητών και σε εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων (π.χ. Κοινωνιολόγους και Νομικούς). Θέλουμε αληθινά ορθόδοξη αγωγή από ορθοδόξους θεολό-γους και αξιώνουμε να σταματήσει ο εμπαιγμός και η παραπλάνηση με το σαθρό επιχείρημα των γελοίων ποσοστώσεων διδασκαλίας (π.χ. 60% ορθόδοξο, 20% ετερόδοξο και 20 ετερόθρησκο).

Απαιτούμε να σταματήσει η παράνομη περικοπή μιας διδακτικής ώρας στην Ε’ και ΣΤ’ τά-ξη του Δημοτικού Σχολείου και να επανέλθει η δίωρη διδασκαλία του μαθήματος.

Συντασσόμαστε με τις αντιδράσεις των γονέων, οι οποίοι επιστρέφουν ως απαράδεκτα τα νέα βιβλία Θρησκευτικών («φάκελοι μαθητών»). Απαιτούμε να συνταχθούν νέα βιβλία με βάση τον ισχύοντα Ν. 1566/85, που ορίζει για τους μαθητές: «Να γίνονται ελεύθεροι, υπεύθυνοι, δημο-κρατικοί πολίτες, να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της χώ-ρας και τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη προς τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνείδησης είναι απαραβίαστη». Απευθύνουμε ευσεβάστως έκκληση προς τον μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τη σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας να μη συναινέσουν στην αλλοίωση του ορθόδοξου χαρακτήρα του ΜτΘ, αλλά να εμμείνουν στην απαίτηση του λαού μας για μια α-κραιφνώς ορθόδοξη αγωγή και παιδεία. Να ορθώσουν φραγμό και τείχος ενάντια στα σχέδια πα-ράδοσης των ορθοδόξων παιδιών μας στην Πανθρησκεία. Να μην αφήσουν να χαθεί αυτή η μάχη του λαού μας.

Εξοχότατοι κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ, και αξιότιμοι κύριοι υπουργοί και βουλευτές, μολονότι ο «Μακεδονισμός» των Σκοπίων φαίνεται να καταρρέει, δεν εκλείπει ο κίνδυνος αναβίωσής του από την μεριά των βορείων γειτόνων μας, όπως δείχνουν κάποιες μεθοδεύσεις στο παρασκήνιο. Σας θυμίζουμε τις πρόσφατες εκδηλώσεις της αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής Διασποράς» στο Τορόντο, όπου διπλωμάτες της Σκοπιανής κυβέρνησης φωτογραφήθηκαν κάτω από χάρτες της«Ενωμένης Μακεδονίας» (πράγμα που έχουν κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν), ενώ ο Σκοπιανός Υπουργός Εξωτερικών κ. Νικολά Ντιμιτρόφ, λίγες ώρες πριν την συνάντησή του με τον ΈλληναΥπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, υποστήριξε πως «η Ελλάδα οφείλει να στηρίξει την “Μακεδονία” στην νέα συγκυρία, προκειμένου να εδραιωθεί η ασφάλεια στην περιοχή των Βαλκανίων». Ωστόσο, και οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια από τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί η χώρα τους στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ, είναι να λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, πριν την ένταξή τους στους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

815 Naudain Avenue.
Claymont, Delaware 19703
U.S.A

www.professors-PhDs.com

Mail: IHAHellas@gmail.com

Οκτώβριος 11, 2017

ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ

Προς:

κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Αλέξη Τσίπρα, Πρωθυπουργό της Ελλάδος
κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Αρχηγούς όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής
Βουλευτές του Ελληνικού και του Κυπριακού Κοινοβουλίου

Εξοχότατοι κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ, και

αξιότιμοι κύριοι υπουργοί και βουλευτές,

μολονότι ο «Μακεδονισμός» των Σκοπίων φαίνεται να καταρρέει, δεν εκλείπει ο κίνδυνος αναβίωσής του από την μεριά των βορείων γειτόνων μας, όπως δείχνουν κάποιες μεθοδεύσεις στο παρασκήνιο. Σας θυμίζουμε τις πρόσφατες εκδηλώσεις της αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής Διασποράς» στο Τορόντο, όπου διπλωμάτες της Σκοπιανής κυβέρνησης φωτογραφήθηκαν κάτω από χάρτες της«Ενωμένης Μακεδονίας» (πράγμα που έχουν κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν), ενώ ο Σκοπιανός Υπουργός Εξωτερικών κ. Νικολά Ντιμιτρόφ, λίγες ώρες πριν την συνάντησή του με τον ΈλληναΥπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, υποστήριξε πως «η Ελλάδα οφείλει να στηρίξει την “Μακεδονία” στην νέα συγκυρία, προκειμένου να εδραιωθεί η ασφάλεια στην περιοχή των Βαλκανίων». Ωστόσο, και οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια από τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί η χώρα τους στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ, είναι να λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, πριν την ένταξή τους στους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.

Η Σερβία εν τω μεταξύ με δήλωση τόσο του Υπουργού Εξωτερικών, όσο και του ίδιου του Πρωθυπουργού της, δηλώνει ότι έκανε μεγάλο λάθος που αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Δεν είναικαθόλου απίθανο και ο Διεθνής παράγοντας, για δικούς του λόγους, να έχει αλλάξει στάση στο θέμα της αναγνώρισης του κρατιδίου με το συνταγματικό του όνομα.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου 1992, συμφωνήθηκε (με εξαίρεση του Κ.Κ.Ε.) ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνο μετην αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία». Όλα λοιπόν τα κόμματα, πλην του Κ.Κ.Ε., δεσμεύτηκαν να μην αναγνωρίσουν τα Σκόπια, αν στο όνομάτους θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».
Επικροτούμε τις προσπάθειες του κ. Κοτζιά, που ζητά από την γειτονική χώρα να σταματήσει η «αλυτρωτική» προπαγάνδα της Σκοπιανής κυβέρνησης. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι η προπαγάνδα εκ μέρουςκυβερνητικών φορέων των Σκοπίων συνεχίζεται ακατάπαυστα και αδιάλλακτα.

Πιστεύουμε ότι ένα σύνθετο όνομα για το γειτονικό κράτος θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα κάθε προσπάθεια καλής γειτονίας με τον βόρειο γείτονά μας, από δική του υπαιτιότητα, και θα δημιουργήσειμελλοντικά απρόβλεπτες αποσταθεροποιητικές εξελίξεις στην ευαίσθητη αυτή περιοχή των Βαλκανίων.
Με αυτή την επιστολή ζητούμε από όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων να ενημερώσουν επισήμως τον Ελληνικό λαό για την θέση τους στο ζήτημα της σύνθετης ονομασίας την οποία έχουνπροτείνει στο παρελθόν για τα Σκόπια και περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Τονίζουμε οτι είναι καθήκον της Ελληνικής κυβέρνησης να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και την ιστορία της πατρίδαςμας, αποκλείοντας οποιαδήποτε ονομασία που συμπεριλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”.

Περιμένουμε απάντησή σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση του IHA: ihahellas@gmail.com

Με εκτίμηση,

Almpoura Efstratia P., MScPsy Dev LP, Athens, Greece

2. Andreatos Antonios, Professor, Hellenic A/F Academy, Greece

3. Argyropoulos, Yiannis, PhD, Principal Member of Technical Staff, AT&T Labs, USA

4. Argyrou Fanoulla, Researcher, Journalist, Author, London, United Kingdom

5. Aroniadou-Anderjaska Vassiliki, PhD, Research Associate Professor of Neuroscience, Bethesda, MD, USA

6. Athanassiou Myrodis, Diplom-Physiker, Munich, Germany

7. Athanasoulis Gerasimos A., Professor, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

8. Avanea Agathi, Jounarlist, Athens, Greece

9. Bacalis Naoum, National Hellenic Research Foundation, Athens, Greece

10. Baloglou George, fmr Associate Professor of Mathematics, SUNY Oswego, USA

11. Balopoulos Victor, PhD, Associate Professor, Department of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

12. Baltatzis Panagiotis, MD, Internist, General Secretary, Hellenic American National Council, Baltimore, USA

13. Batrakoulis Theodoros, PhD, Geopolitics, France

14. Blytas George C., PhD, Physical Chemistry (ret.), University of Wisconsin, USA

15. Bougas Ioannis, PhD, The Bougas Management Consulting, Queen’s University, Canada

16. Bucher Matthias, Associate Professor, Technical University of Crete, Greece

17. Chryssakis Thanasis, Associate Professor, Dept. of Mathematics, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

18. Constantinidou Hellen-Isis A., Professor Εmeritus, School of Agriculture, Faculty of Agriculture, Forestry and Natural Environment, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

19. Daniil Evangelia, MD., Medic Pneumonologist-Specialist in Tuberculosis, Greece

20. Daskalopoulou Stella S., PhD, Associate Professor in Medicine, McGill University, Montreal, QC, Canada

21. Di Filippo Giuseppina, PhD, fmr Professor Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

22. Dimoutsos Andreas Ι., PhD, Athens, Greece

23. Dimoutsos Michalis, Microbiologist, Athens, Greece

24. Dokos Socrates, PhD, Associate Professor, Graduate School of Biomedical Engineering, University of New South Wales, Sydney, NSW, Australia

25. Dragas George Dion., The V. Rev. Professor, PhD, DD, DTh, Professor of Patrology, Helllenic College/Holy Cross, Boston, MA, USA

26. Dritsos Stefanos, Professor, Dept. of Civil Engineering, University of Patras, Greece

27. Economides Spyros, Dept. of Management, California State University, East Bay, USA

28. Efthymiou Pavlos N., Professor Emeritus, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

29. Evangeliou Christos, Professor of Philosophy, Towson, MD, USA

30. Evangelidis Dimitris E., Ethnologist, Author, Greece

31. Filippou-Katehis Athina, Assistant to the Director of the Education, Office of the Greek Orthodox Archdiocese in America, NYC, USA

32. Fountzoulas Costas, PhD, Philadelphia, PA, USA

33. Fraggoulis Fraggos, PhD, General (Επιτιμος Αρχηγος ΓΕΣ Στρατηγος εα), Greece

34. Fytrolakis Nikolaos, Professor Emeritus, National Technical University of Athens, Greece

35. Gatzoulis Nina, former Professor of Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

36. Gatzoulis Vassilios, President of Hellenic Society PAIDEIA of New Hampshire, Electrical-Nuclear Engineer (ret.), US Defense Dept., Naval Submarine Div., USA

37. Georgiadis Georgios, Υπτγος ε.α, Πρόεδρος ΕΑΑΣ Ν.Ξάνθης, Greece

38. Gialtouridis George, President of New England Risk Solutions LLC, Westwood, MA, USA

39. Giannopoulos Georgios, Professor Emeritus, University of Patras, Greece

40. Giannoukos Stamatios, MEng, PhD, Post Doctoral Research Associate, University of Liverpool, Dept. of Electrical Engineering and Electronics, United Kingdom

41. Grammatikos Filippos, Professor, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

42. Haitidis Efstathios, PhD, Munich University, Mέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Πράξης και Επιστήμη και επίτιμος πρόεδρος του συλλογου του ολοκαυτώματος Πύργων Εορδαίας με την επωνυμίαΙερή μνήμη, Greece

43. Halamandaris Pandelis, PhD, Brandon University, USA

44. Hatzitolios Apostolos I., Professor of Pathology, Διευθυντής Α’ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Α’Αντιπρόεδρος Εταιρείας Παθολογίας Ελλάδος (ΕΠΕ) Αντιπρόεδρος Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος (ΕΕΠΕ), Greece

45. Hatzichronoglou Lena, PhD, Professor of Humanities, Macomb Community Members College, MI, USA

46. Hatzopoulos John N., MSCE, PhD, Professor Emeritus, University of the Aegean, Greece, fmr Professor, California State University, Fresno, USA

47. Hoidas Spyros, Professor Emeritus, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

48. Iatrou Christos, Professor of Anesthesiology, Medical School, Democritus University of Thrace, Greece

49. Ierapetritis D., BA, MSc, PhD Geography, Unversity of the Aegean, Greece

50. Iglessis Nikos Journalist Author, Athens Greece

51. Iliopoulou-Georgoudaki Ioanna, Professor (ret.), Dept. of Biology, University of Patras, Greece

52. Intzesiloglou Nikolaos, Professor Emeritus, Faculty of Law, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

53. Ioannou Petros, Professor, Electrical Engineering Systems, University of Southern California, Director of Center for Advanced Transportation Technologies, Associate Director for Research METRANS, Director of Financial Engineering Masters Program, Los Angeles, CA, USA

54. Kaikis-Lericos Irene, BS Communications, Towson University, Executive Director (ret.), Field Communications, Washington, D.C., Executive Board Member, St. Demetrios Greek Orthodox Church, Baltimore, MD, USA

55. Kakouli-Duarte Thomais, PhD, Director enviroCORE, Lecturer in Biosciences, Dept. of Science and Health, Institute of Technology, Carlow, Ireland

56. Karakostas Ted , Bachelor of Arts in Political Science, Masters of Orthodox Theological studies, Boston USA

57. Karantzikos Athanasios, Lieutenant General (ret.), Επίτιμος Α Υπαρχηγός ΓΕΣ, Greece

58. Karatzios Christos, MD CM, FRCP, Assistant Professor of Pediatrics, McGill University Health Care Centre, Canada

59. Karkamanis Dimitrios, fmr Senior Research Fellow, Swedish National Defense Research Institute, Stockholm, Sweden

60. Kapetanakis Emmanouil, Postgraduate student, Cyprus University of Technology, Cyprus

61. Katsarkas A., MD, PhD, Professor in Medicine, McGill University, Montreal, Quebec, Canada

62. Katsifis Spiros P., PhD, FACFE, Professor and Chair, Department of Biology, Graduate Studies, University of Bridgeport, Bridgeport, CT, USA

63. Kelesidis Vassilios C., Petroleum Institute, a part of Khalifa University of Science and Technology, Abu Dhabi, United Arab Emirates

64. Kladi Matianthi, fmr Professor, Dept. of International and European Studies, Panteion University, Athens, Greece

65. Kliros George, PhD, Associate Professor, Head of Division of Electronics, Electric Power, Telecommunications, Dept. of Aeronautical Sciences, Hellenic Air Force Academy, Greece

66. Kodogianidis Nikolaos PhD, PE Electrical Engineer, Fred Wilson & Associates, Jacksonville, FL, USA

67. Koios Nikolaos, PhD, Assistant Professor, University Ecclesiastical Academy of Thessaloniki, Greece

68. Kolovos Alexander, PhD, Executive Analytics Professional, SpaceTimeWorks, San Diego, CA, USA

69. Konstantinidou Anastasia, Head, Office of Public & International Relations, Western Macedonia University of Applied Sciences, Kozani, Greece

70. Kontis Ioannis, Major General (ret.), Greece

71. Koumakis Leonidas, Jurist, Author, Greece

72. Kounnamas Gregory, MSc Naval Architect, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

73. Kouroumalis Elias, MD, PhD, Professor Emeritus, Medical School, University of Crete, Greece

74. Kousis Kostas, reporter, researcher, NY., USA

75. Kozyrakis Kostas, Assistant Professor, School of Dentistry, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

76. Kyriakou Georgios, Professor, Democritus University of Thrace, Greece

77. Lampropoulou Venetta, Professor Emeritus, Special-Deaf Education, Deaf Studies Unit, Department of Primary Education, University of Patras, Greece

78. Lazaridis Anastasios, PhD, Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, USA

79. Leventouri Theodora, PhD, Professor, Dept. of Physics, Director of Medical Physics FAU, Boca Raton, FL, USA

80. Liolios Asterios, Professor (ret.), Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Xanthi, Greece

81. Lomis Dean, Professor Emeritus, University of Delaware, USA

82. Lymberis Maria T., MD, Distinguished Life Fellow, American Psychiatric Association, Clinical Professor of Psychiatry (hon.), UCLA School of Medicine, USA

83. Makrodimitris Aggelos, PhD, Ophthalmologist (ret.), Greece

84. Manias Stefanos, Professor, National Technical University of Athens, Greece

85. Manios Ioannis Κ., PhD, DDS/LitMG ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ, Greece

86. Mataragas Bill, President of Hellenic American National Council (HANC), USA

87. Mavros Ioannis G., MA in Political Economy, New School for Social Research NY, NY, USA

88. Melakopides Costas, Associate Professor of International Relations (ret.), University of Cyprus, Cyprus

89. Mermigas Lefteris, Professor of Pathology, SUNYAB, USA

90. + Metropolitan of Kalavryta and Aigialia, Amvrosios, Greece

91. Michopoulos Aristotelis, Professor, Hellenic College, MA, USA

92. Milioritsas Nikolaos, Lieutenant General (ret.), Greece

93. Miller Barbara, Baltimore, MD, USA

94. Miller Stephen G., Professor Emeritus, University of California at Berkeley, USA

95. Moraitis Nicholaos L., PhD, International Relations, Comparative Politics U.S. Foreign Policy, University of California, Berkeley, USA

96. Moschovakis A.K., MD, PhD, Professor of Physiology, Faculty of Medicine, University of Crete, Greece

97. Natsios Dimitrios, Teacher, Theologist, Author, Kilkis, Greece

98. Niarchos Panos, Professor (ret.), Indiana University, USA

99. Nikolaidis Tasos, Professor Emeritus, University of Crete, Greece

100. Nikitaras Nikitas, Associate Professor, School of Physical Education and Sports Science, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

101. Noutsis Konstantine, Dermatologist, Vice President, AHEPA Chapter of Athens, Greece

102. Ntapalis Andrew H., Adjunct Professor of Modern Greek, Dept. of Classics, University of New Hampshire, USA

103. Oikonomou Alexandra, Associate Professor, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

104. Okos Anthony, MD, Seattle, WA, USA

105. Panoskaltsis Vassilis P., Professor, Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Demokritus University of Thrace, Greece

106. Papadopoulos Dimitrios P., Professor Emeritus, Democritus University of Thrace, Greece

107. Papadopoulos Kyriakos, Professor of Chemical and Biomolecular Engineering, Tulane University, New Orleans, USA

108. Papadopoulos Nikolaos Th., MD PhD, FEBO, Professor Emeritus, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

109. Papagaryfallou Panagiotis, Professor (ret.), Panteion University, Greece

110. Papagiannis Grigorios, Associate Professor of Byzantine Philology, Democritus University of Thrace, Greece

111. Papakostas Stephanos, MBA formerly professor of Business Administration, Southeastern College, Deree College, Athens, Greece

112. Papamarinopoulos Stavros P., University of Patras, Greece

113. Papathanasiou Maria K., Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

114. Patitsas Tom A., Professor Emeritus of Physics, Laurentian University, Sudbury, CA, USA

115. Pelekanos Nikos, Professor, University of Crete, Greece

116. Pelidou Sygkliti-Henrietta, Assistant Professor in Neurology, Dept. of Medicine, University of Ioannina, Ioannina, Greece

117. Perdikatsis Vassilis, PhD, Professor Emeritus, Dept. of Mineral Resources Engineering, Technical University of Crete Greece

118. Persephonis Peter, Professor Emeritus, Dept. of Physics, University of Patras, Patras, Greece

119. Phufas Ellene S., Professor, English/Film/ESL, Translator/Editor, SUNY ERIE, Buffalo NY

120. Polymerakis Fotis, Assistant Professor, Dept of Philology, University of Ioannina, Ioannina, Greece

121. Poularikas Alexander, Professor Emeritus, University of Alabama, USA

122. Rantsios Apostolos T., PhD, DipECVPH, FHVA Past President and Honorary member, WVA, Greece

123. Rigos Evangelos, Master Mariner, Pace University, BBA, NY., Greece

124. Righos George N, Order of AHEPA, Past District Governor, 5th District, Wilmington, Delaware, USA

125. Rocha Rhoda S., (ret.) Professor, Baltimore County Community College, Baltimore, Maryland, USA

126. Rouman John C., Professor Emeritus, Classics University of New Hampshire, USA

127. Shiakolas Panos S., Professor, The University of Texas at Arlington, Arlington, TX, USA

128. Sideris Kostas K., Associate Professor, Dept. of Civil Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

129. Simeonidis Ioannis, Economist, PhD in Economics/Marketing, fmr Director of Public Sector Division in Agricultural Bank of Greece, fmr Professor in Dept of Management, Athens University of Applied Sciences AEI/TEI, Greece

130. Sinis Martha, Docent, Baltimore, Maryland, USA

131. Spathopoulos Theodoros, Ing., fmr Director of Studies, Research & Development, Hellenic Aerospace Industry, Greece

132. Stamboliadis Elias, Professor, Technical University of Crete, Greece

133. Stavropoulos Georgios, MD, Cytopathologist, Professor, Technological Institute of Athens, Greece

134. Tatsios Georgios, Pharmacist, Msc in Industrial Pharmacy, Biostatistics, Health Management, President of Panhellenic Macedonian Cultural Club Association, Greece

135. Tomazos Ilias, Professor-Director of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

136. Triantafillou Georgia, PhD, Temple University, Philadelphia, PA, USA

137. Tsakiridis Haralambos E., Υποστράτηγος Υγειονομικού, Ιατρός (military surgeon), Greece

138. Tzafettas Ioannis, PhD, FRCOG Professor, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, President of Hellenic Representative Committee of the Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, Greece

139. Tzamouzakis Fragiskos, fmr Researcher A, Centre of Planning and Economic Research, Greece

140. Tsatsanifos Christos, PhD, Civil Engineer, Qatar

141. Tsolaki Magdalini, Professor of Neurology, Aristotle University of Thessaloniki, Greece, Chair of Greek Federation of Alzheimer’s Disease, Greece

142. Vallianatos Evaggelos, PhD, Historian, Environmental Strategist, contributor to the Huffington Post, USA

143. Vardoulakis Antonios Ioannis, Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaliniki, Greece

144. Vassileiadis Charalambos, Professor, Dept. of Music Studies, Ionian University, Greece

145. Vassileiadis Damianos, Teacher, Author, Greece

146. Vlachos Dimitrios, Dept. of Physics, University of Ioannina, Ioannina, Greece

147. Voudrias Evangelos A., Professor, Democritus University of Thrace, Greece

148. Vretakou Vasileia PhD, Technical University of Berlin, Germany

149. Wright Olga K., Vice President of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

150. Yiacoumettis Andreas, Professor, President of European Society of Plastic, Reconstructive & Aesthetic Surgery (ESPRAS), Greece

151. Yfantis Evangelos A., PhD, Professor of Computer Science and Aerodynamics, UNLV, USA

152. Ypsilanti Maria, Assistant Professor of Ancient Greek Literature, Dept. of Classical Studies and Philosophy, University of Cyprus, Cyprus

153. Zagris Nikolas, Professor, University of Patras, Greece

154. Zervas Yannis, Associate Professor, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

END

Πηγή: INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

Θα ήθελα στην νέα σχολική χρονιά, ο Υπουργός Παιδείας να επαναφέρει στην ενεργό δράση τους συνταξιούχους στρατιωτικούς, κάτω των 67 ετών, για να τους αναθέσει την διεύθυνση των σχολείων της χώρας, ώστε οι εκπαιδευτικοί να τελούν τα καθήκοντά τους ανενόχλητοι από διοικητικά θέματα. Κάθε νέος Διευθυντής σχολείου θα ήταν υποχρεωμένος να εκφωνήσει στα παιδιά τον ακόλουθο λόγο.

Αγαπητά μου παιδιά,

Είμαι ο νέος Διευθυντής στο σχολείο σας και είναι μεγάλη μου τιμή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διοικητική πρόκληση από την διεύθυνση ενός σχολείου. Όταν ήμουν στην ηλικία σας υποστήριζα την Ελευθερία, τώρα σε αυτή την ηλικία υποστηρίζω την Τάξη· μεγαλώνοντας ανακάλυψα πως δεν υπάρχει Ελευθερία χωρίς Τάξη. Θέλω να σας ενημερώσω λοιπόν για κάποιες αλλαγές που θα λάβουν χώρα στην λειτουργία του σχολείου.

Πρώτον, αυτό το σχολείο δεν ασχολείται με την καταγωγή σας ή την εθνικότητά σας. Δεν με ενδιαφέρει αν είστε Αλβανός, Σύρος, Κινέζος, Νιγηριανός ή αν ο παππούς σας πολέμησε ή όχι το ’40. Δεν είναι δουλειά του σχολείου να καθορίσει τα όρια της ανοικτής κοινωνίας. Το μόνο που θα σας διαφοροποιεί από τους άλλους συμμαθητές σας είναι ο χαρακτήρας σας και οι επιδόσεις σας. Επίσης την μόνη εθνική ταυτότητα που το σχολείο αυτό αναγνωρίζει είναι την Ελληνική. Αυτό είναι Ελληνικό σχολείο, και σκοπός των Ελληνικών σχολείων είναι να κάνουν τους μαθητές καλύτερους Έλληνες. Καμιά άλλη εθνική ταυτότητα δεν αναγνωρίζεται.

Δεύτερον, δεν με νοιάζει ποια είναι η θρησκεία σας. Με νοιάζει όμως όταν φύγετε από αυτό το σχολείο να γνωρίζετε την μεταφυσική παράδοση της χώρας που ζείτε και αποτελεί τον πολιτιστικό της πυρήνα για χιλιετίες. Δεν έχει καμιά σημασία αν πιστεύετε ή όχι σε αυτήν την παράδοση, αν θες να ζήσεις σε ένα διαφορετικό πολιτισμό, η άγνοια της μεταφυσικής του παράδοσης είναι συνταγή αποτυχίας κοινωνικής ένταξης. Αγνοώντας την θρησκεία ενός λαού, αδυνατείς να εξηγήσεις αυτά που συμβαίνουν γύρω σου.

Τρίτον, θεωρώ την εκπαιδευτική διαδικασία ιερή, γι’ αυτό οτιδήποτε στο σχολείο θα αντικατοπτρίζει αυτή την ιερότητα. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα στα άλλα, πως εσείς και οι εκπαιδευτικοί σας θα ντύνεστε ανάλογα. Για τους μαθητές: στολή με τα διακριτικά του σχολείου και ευπρεπής εμφάνιση. Για τους εκπαιδευτικούς, οι άντρες: γραβάτα και ξύρισμα/κούρεμα· ενώ οι γυναίκες: ευπρεπές φόρεμα. Στους εκπαιδευτικούς απευθυνόμαστε πάντα με το κύριε/κυρία· ποτέ με το μικρό τους όνομα, είτε εντός, είτε εκτός σχολείου. Η πειθαρχία αποτελεί την μόνη γέφυρα μεταξύ ενός στόχου και της επίτευξής του.

Τώρα, σταθείτε όλοι σε στάση προσοχής για να υψώσουμε την Ελληνική σημαία και να τραγουδήσουμε τον εθνικό ύμνο. Μιας και κάποιοι από εσάς δεν ξέρετε τα λόγια, οι δάσκαλοί σας θα σας δώσουν τους στίχους.

Πηγή: Αντίβαρο

Είμαι ο Lewis από την Αυστραλία, ένα παιδί “γκέι γονιών” και αυτή είναι η εμπειρία μου από τους γκέι γονείς. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου δεν ήταν ποτέ παντρεμένοι και ενώ ο πατέρας μου ήταν ομοφυλόφιλος, η μητέρα μου ήταν “bi”, και είχε περάσει αρκετά χρόνια έχοντας σχέση με γυναίκα, πριν γεννηθώ εγώ. Γεννήθηκα σαν ένα "one night stand" όταν η μαμά και ο μπαμπάς είχαν πιει.

Οι γονείς μου δεν έζησαν ποτέ μαζί, και ήμουν συνεχώς σε ανάδοχη φροντίδα μέχρι που ήμουν περίπου 8 ετών, και μόνο περιστασιακά ζούσα ή έμενα με τη μητέρα μου. Μέχρι τα 13 μου, ήμουν συνεχώς σε ανάδοχους. Από την ηλικία των 2 ετών δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου, μέχρι που έγινα 13 χρονών. Τότε πήγα να ζήσω με τον πατέρα μου και τον ομοφυλόφιλο εραστή του, καθώς η μητέρα μου ήθελε να περάσω λίγο χρόνο μαζί του, καθώς αυτός δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον όταν ήμουν παιδί.

Ποτέ δεν μου άρεσε να ζω μαζί τους. Η "ομοφυλοφιλία" τους (“gayness”) ήταν κάτι σαν θρησκεία, και συνεχώς έδειχναν σαν να ήθελαν να επιβεβαιώνουν το ότι ήταν "γκέι" μέσω των πράξεών τους. Φαινόταν λες και έπρεπε να μου αποδείξουν ότι ήταν γκέι. Ήταν σαν μια θρησκεία, η μόνη τους ταυτότητα, το σήμα της τιμής τους. Μιλούσαν συνέχεια γι’ αυτό. Η "ομοφυλοφιλία" τους ήταν το νούμερο ένα θέμα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Έβλεπαν ανθρώπους και τους συστήνονταν ως "γεια, με λένε Σάιμον και είμαι γκέι". Οι στρέιτ άνθρωποι δεν το κάνουν αυτό. Δεν βγαίνουν έξω και λένε: "γεια, είμαι ο Σάιμον και είμαι στρέιτ", αλλά ο μπαμπάς και ο σύντροφός του το ανακοίνωναν και το επιδείκνυαν στους ανθρώπους.

Τα σεξουαλικά υπονοούμενα υπήρχαν παντού. Πάντα "έκοβαν" τους άλλους άνδρες, παρόλο που ήταν μαζί 13 χρόνια. Δεν φαινόταν ότι ήταν ενωμένοι, αλλά έμειναν μαζί και δεν κατάλαβα ποτέ το γιατί. Ήμασταν π.χ. στο σουπερμάρκετ και αυτοί κοιτούσαν άλλους άντρες και σχολίαζαν "δεν είναι όμορφος αυτός;" Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φέρω στο σπίτι τους φίλους μου, επειδή όλα στο σπίτι ήταν "γκέι". Η συμπεριφορά τους ήταν γκέι, ο τρόπος που μιλούσαν ήταν γκέι, οι πράξεις τους ήταν γκέι, τα πάντα ήταν γκέι. Όλα έμοιαζαν πολύ υπερβολικά και αφύσικα και φοβόμουν τι θα σκεφτούν οι φίλοι μου. Δεν μπορούσα να συστήσω τον πατέρα μου γιατί ντρεπόμουν γι’ αυτόν. Συχνά έκαναν σεξουαλικά σχόλια για τους φίλους μου όταν έφευγαν από το σπίτι και αυτό το έβρισκα αποκρουστικό.

Ο μπαμπάς και ο σύντροφός του με φιλούσαν στο μάγουλο. Πάντα το έβρισκα άβολο. Αυτοί το έκαναν συνεχώς, ακόμα και όταν μπήκα στην εφηβεία μου. Ήξερα από τους φίλους μου και από ταινίες και από την τηλεόραση ότι οι πατεράδες συνήθως δεν φιλούν τους γιούς τους όταν είναι έφηβοι.

Υπήρχαν ελάχιστα όρια. Κάθε δυο μήνες με χτυπούσαν σαν μικρό παιδί. Τα πάντα ήταν εύθραυστα. Πάντα υπήρχαν διαμάχες μεταξύ του μπαμπά και του συντρόφου του, τσακώνονταν και εκτόξευαν ο ένας στον άλλον πιάτα και φαγητά. Ποτέ δεν ένιωθα ασφαλής. Ήμουν συνεχώς σε επαγρύπνηση για τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι. Ένιωθα σεξουαλικά ευάλωτος. Είχαν βάλει κρυμμένες κάμερες στο σπίτι ακόμα και στους ιδιωτικούς μου χώρους. Βρήκα ακόμα και βίντεο με μένα σε έναν από τους υπολογιστές τους.

Οι άλλοι νόμιζαν ότι ήμουν κι εγώ γκέι, και αυτό το πράγμα με έκανε να ντρέπομαι. Ένιωθα ότι αυτό δεν ήταν σωστό. Ένιωθα ότι υπήρχε μια προσδοκία για μένα ότι θα έπρεπε να είμαι γκέι, παρόλο που δεν ένιωθα καμία έλξη για τους άντρες. Θα έπρεπε να είμαι γκέι από τους γκέι γονείς μου. Αυτό με έκανε να έχω μεγάλη σύγχυση μέσα μου.

Δεν έδιναν καμία σημασία για τα συναισθήματά μου. Μου έκαναν φαγητό για το σχολείο που δεν άντεχα να τρώω. Δεν τους ένοιαζε για μένα, για το τι ήθελα ή για το πώς ένιωθα για το οτιδήποτε.

Πήγαμε μια φορά σε ένα πάρτι ενός 40άρη. Νόμιζα ότι ήμασταν απλώς καλεσμένοι. Δεν ήξερα ότι ο μπαμπάς ήταν «η διασκέδαση». Τον είδα ντυμένο “drag queen” να τραγουδάει Abba... δεν μου είχαν πει τίποτα. Ένιωσα να γελοιοποιούμαι δημοσίως.

Δεν μπορούσα να τους πω τίποτα για αυτά που περνούσα στην εφηβεία μου, επειδή δεν ήταν "άνδρες" αρκετά στη συμπεριφορά τους και στους τρόπους τους. Ήταν σαν να μιλάω σε γυναίκες. Τελικά έκανα αυτή τη συζήτηση με μια λειτουργό.

Έμενα μαζί τους μέχρι που ο πατέρας μου παράτησε τον σύντροφό του όταν ήμουν 17 ετών και ο πατέρας μου με έδιωξε.

Καθώς δεν είχα πουθενά αλλού να πάω, συνέχισα να ζω με τον πρώην σύντροφό του μέχρι τα 21 μου. Ήταν εξαιρετικά καταπιεστικός και ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μου και με έκανε ακόμα να υπογράψω μια έγγραφη συμφωνία ότι του παρείχα το δικαίωμα να έχει σχεδόν απόλυτη εξουσία πάνω μου, όπως να έχει τον απόλυτο έλεγχο για τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Ακόμα κι όταν έφυγα για να ζήσω την δική μου ζωή, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου και να ασκήσει έλεγχο πάνω μου μέχρι που τον απείλησα ότι θα καταφύγω σε νομικές ενέργειες.

Η εμπειρία μου να ζω με γκέι γονείς με σημάδεψε συναισθηματικά και με έκανε να νιώθω ότι η ανατροφή μου ήταν πολύ μπερδεμένη. Υπήρχε ένα μεγάλο κενό στη ζωή μου που έπρεπε να γεμίσει και ποτέ δεν γέμιζε, καθώς δεν ένιωθα ότι αγαπήθηκα σε κανένα στάδιο.

Ωστόσο, όπως και άλλοι που προέρχονται από ένα πολύ άσχημο υπόβαθρο, έχω αρχίσει να επιδιώκω μια καλύτερη σχέση και με τους δύο γονείς μου, και επίσης έχω βρει την ειρήνη μέσα μου με τις συντηρητικές αξίες που έχω τώρα. Οι αξίες τους δεν είναι οι αξίες μου, αλλά εξακολουθώ να τους τιμώ επειδή είναι οι γονείς μου. Για να είμαι ειλικρινής αν δεν είχα αυτές τις εμπειρίες, δεν θα είχα τη σαφήνεια των πραγματικών ζητημάτων που εμπλέκονται σε αυτό το θέμα.

Οι γκέι θεωρούν τους στρέιτ «ομοφοβικούς» εάν δεν συμφωνούμε με τον τρόπο ζωής τους. Ύστερα από τόσα χρόνια που έμεινα μαζί τους, μου δημιουργήθηκε η άποψη ότι το να είσαι γκέι είναι συχνά ένας τρόπος ζωής. Είναι ένα lifestyle . Είναι ένα show. Όλα έχουν να κάνουν με το "εγώ, εγώ, εγώ" και όχι με το ιδανικό περιβάλλον για την ανατροφή των παιδιών.

Κατά συνέπεια, ψήφισα κατά του «γάμου» ατόμων του ιδίου φύλου στο δημοψήφισμα, και σας καλώ επίσης και εσάς να ψηφίσετε όχι, για το καλό της προστασίας των παιδιών.

Lewis

Campaign Manager

Vote No Australia

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Μεγαλειώδης διαδήλωση χιλιάδων ατόμων -η μεγαλύτερη που έχει διεξαχθεί μέχρι σήμερα στο Μαρούσι- που διοργάνωσαν με επιτυχία η Εστία Πατερικών Μελετών, η Ενωμένη Ρωμηοσύνη, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων και η Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων, με βασικό αίτημα την κατάργηση των βιβλίων των Θρησκευτικών, που μετατρέπουν το μάθημα των Θρησκευτικών από μάθημα ομολογιακό, σε απλή Θρησκειολογία, ξεκίνησε από το Δημαρχείο του  Αμαρουσίου στις 5μ.μ. προς το Υπουργείο Παιδείας. Συμμετείχαν πλήθος φορέων και οργανώσεων που διαδήλωσαν ειρηνικά, αλλά και σθεναρά, υπέρ της καταργήσεως των εκτρωματικών βιβλίων Θρησκευτικών όλων των βαθμίδων του Ελληνικού Σχολείου, που επέβελε  το Υπουργείο Παιδείας, χωρίς να προϋπάρξει διάλογος για την συγγραφή τους με την εκπαιδευτική κοινότητα και κυρίως με την Εκκλησία. (Ψήφισμα, βίντεο, φωτογραφίες)

Επιδόθηκε ψήφισμα από τη οργανωτική επιτροπή.

ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΠΡΟΣ:
1) Ὑπουργόν Παιδείας Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντῖνον Γαβρόγλου.
2) Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς.
ΚΟΙΝ:
1) Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον.
2) Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
3) Μητροπολίτην Κηφισίας , Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ κ. Κύριλλον
4) Βουλήν τῶν Ἑλλήνων

Οἱ κάτωθι ἑλληνορθόδοξοι φορεῖς μαζί μέ κληρικούς, θεολόγους καί πλῆθος λαοῦ σήμερα 23 Ὀκτωβρίου καί ὥρα 5μ.μ. πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση καί πορεία διαμαρτυρίας ἀπό τό Δημαρχεῖο Ἀμαρουσίου πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων (Ἀνδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι) μέ σκοπό τήν κατάργηση τοῦ Νέου Προγράμματος διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση. Ἐκδώσαμε δέ τό ἀκόλουθο Ψήφισμα, τό ὁποῖο καί θυροκολλήσαμε στήν κεντρική εἴσοδο τοῦ Ὑπουργείου :

ΨΗΦΙΣΜΑ

Δηλώνουμε ὅτι ἀρνούμαστε νά διδάσκονται τά παιδιά μας τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μέ τή μορφή πού ἐπιτάσσουν τά νέα Προγράμματα Σπουδῶν καί τό διδακτικό ὑλικό ἀπό τά βιβλία – φακέλους τοῦ μαθήματος, διότι ὅλα αὐτά ὡς πρός τή φιλοσοφία, τή δομή, τό σκοπό καί τό περιεχόμενό τους εἶναι ἀντισυνταγματικά, ἀντιπαιδαγωγικά καί ἀντορθόδοξα.

Εἶναι ἀντισυνταγματικά διότι:

Τά πολυθρησκειακά, νέα Προγράμματα Σπουδῶν καί οἱ Φάκελοι τῶν μαθητῶν ἀπευθύνονται καί διδάσκονται μόνο στούς ὀρθοδόξους μαθητές. Οἱ μαθητές ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων στήν Ἑλλάδα ἀπολαμβάνουν τό δικαίωμα νά διδάσκονται διδακτικά βιβλία, τά ὁποῖα ἐπιλέγονται ἀπό τίς θρησκευτικές τους κοινότητες. Κατά συνέπεια, παραβιάζεται καταφανῶς ἡ Συνταγματική Ἀρχή τῆς Ἰσότητας καί τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν, πού ἀποτελοῦν τή συντριπτική πλειονότητα τοῦ μαθητικοῦ πληθυσμοῦ καί δικαιοῦνται ἐκ τοῦ ἑλληνικοῦ Συντάγματος καί τῆς Διεθνοῦς Συμβάσεως Προστασίας τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου(Πρόσθετο Πρωτόκολλο ἄρθ. 2) νά διδάσκονται τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν σύμφωνα μέ τίς θρησκευτικές καί φιλοσοφικές πεποιθήσεις τῶν γονέων τους.

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικά διότι:

1. Καταργεῖται ἡ ἱστορικότητα στήν παρουσίαση τῶν θεμάτων, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργεῖται ἕνα παιδαγωγικό, θεολογικό καί γνωσιακό κομφούζιο στό μυαλό τῶν μαθητῶν.

2. Τά Προγράμματα καί οἱ φάκελοι δέν παρουσιάζουν μέ πληρότητα, συστηματικότητα καί ἐπιστημονικότητα τά βασικά χαρακτηριστικά τῆς πίστεως, τῆς ἱστορίας, τῆς ζωῆς καί τῆς λατρείας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Εἶναι ἀντορθόδοξα διότι:

1. Περιέχουν ὑλικό ἀπό διδασκαλίες πολλῶν θρησκειῶν, (πολυθρησκειακό - πολυθρησκευτικό), οἱ ὁποῖες συνεξετάζονται μέ τήν Ὀρθοδοξία. Τό ὑλικό αὐτό, μέ τή δομή καί τίς προτεινόμενες ὁμαδικές ἐργασίες του, σπείρει στή θρησκευτική συνείδηση τῶν παιδιῶν σύγχυση καί ἀμφιβολίες γιά τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης καί τά βιώματά τους. Ἔτσι π.χ. ἐπανειλημμένα τά βιβλία τοῦ Λυκείου, πού ἐναρμονίζονται μέ τά προγράμματα τῆς νεοβουδιστικῆς ὀργανώσεως Arigatou, ἀναπτύσσουν τά βουδιστικά καί ἰνδουϊστικά δόγματα καί τίς πρακτικές τους διδάσκοντας στά παιδιά μας ἀλλότριους πνευματικούς δρόμους.

2. Διάχυτη εἶναι ἐπίσης ἡ οἰκουμενιστική προσέγγιση τῆς πίστεως (ἐκτενής παρουσίαση τοῦ οἰκουμενιστικοῦ «κοινοβίου» Ταιζέ, καί τῶν διαθρησκειακῶν συναντήσεων τῆς Ἀσσίζης) καί οἱ ἀντίστοιχες φωτογραφίες καί εἰκόνες πού δίνουν τήν ἐντύπωση στά παιδιά ὅτι δέν ὑπάρχουν ριζικές διαφορές μεταξύ ὀρθοδοξίας, αἱρέσεων καί θρησκειῶν.

3. Δέν λείπει ἡ ἀνάμειξη ἀσχέτων πρός τήν Πίστη θεμάτων (κοινωνικῶν, ψυχολογικῶν, λογοτεχνικῶν) ἡ παράθεση ποιημάτων καί στίχων τραγουδιῶν καί ἀθεϊστικῶν ἰδεῶν ( Φόϊερμπαχ, Καζαντζάκη κλπ.) πού ἀποπροσανατολίζουν τούς μαθητές καί ὑποβαθμίζουν τήν ἀξία καί τό νόημα τοῦ μαθήματος στή συνείδησή τους.

Ὡς ἐκ τούτων ἀπαιτοῦμε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων:

1. Νά ἀποσύρει ἄμεσα τά τωρινά βιβλία μαζί μέ τά νέα Προγράμματα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά, πού ὁδήγησαν σέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά βιβλία (Φακέλους).

2. Νά ἐπαναφέρει τόν Ὀρθόδοξο χαρακτήρα καί προσανατολισμό τοῦ μαθήματος, θέτοντας σέ ἰσχύ τά προηγούμενα Προγράμματα καί Βιβλία, ἕως ὅτου συγγραφοῦν μέ διαφανεῖς διαδικασίες ὀρθόδοξο φρόνημα καί κατάλληλους συγγραφεῖς νέα βιβλία. Ἐννοεῖται ὅτι στήν ἐν λόγῳ διαδικασία δέν μποροῦν νά συμμετέχουν ὅσοι σχεδίασαν συνέγραψαν καί ἐνέκριναν τά ὡς τώρα βιβλία, λόγῳ τῶν πολλαπλῶν δεσμεύσεων καί ἰδεοληψιῶν τους.

3. Νά ἀντιμετωπίζει, ὄχι μέ ἰδεοληπτικά, ἀλλά μέ θεολογικά καί παιδαγωγικά κριτήρια τό ὅλο πλαίσιο τῆς ἀγωγῆς τῶν Ἑλλήνων
ὀρθοδόξων μαθητῶν, μέσα ἀπό ὅλες γενικά τίς ἐκπαιδευτικές καί προγραμματικές δράσεις, στίς ὁποῖες τόν τελευταῖο καιρό παρατηρεῖται διαρκῶς καί μονίμως μία τάση ὑποτίμησης, προσβολῆς, ὑποβάθμισης, διάβρωσης, στοχοποίησης καί διωγμοῦ τῆς ὀρθόδοξης ταυτότητας καί κληρονομιᾶς πού πολιτισμικά θεωρεῖται ἀναγκαῖα καί ἀπαραίτητη γιά τήν ὁλόπλευρη ἀνάπτυξή τους.

4. Νά σεβαστεῖ ἐπιτέλους, τή συνταγματική νομιμότητα καί τό ὀρθόδοξο χριστιανικό πιστεύω τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Βεβαίως καί νά μήν συνιστᾶ σά λύση τήν ἀπαλλαγή ἐκ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἤ τήν προαιρετική παρακολούθησή του, πού εἶναι καί ὁ ἀπώτερος σκοπός τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Δηλώνουμε ἐπίσης, ὅτι συμπαραστεκόμαστε ἀλληλέγγυοι στά δίκαια αἰτήματα τῶν γονέων ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖοι μάλιστα, ἐπιθυμώντας νά διατηρήσουν ἀλώβητη τήν ἑλληνορθόδοξη ἰδιοπροσωπία τῶν ἰδίων ἀλλά καί κυρίως τῶν παιδιῶν τους, προχωροῦν, μαζικά, σέ μία ἐπαναστατική καί πρωτοφανῆ στά παγκόσμια ἐκπαιδευτικά χρονικά κίνηση, στήν ἐπιστροφή στά σχολεῖα τῶν βιβλίων-Φακέλων πού δόθηκαν στά παιδιά γιά τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

«ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ» γιά νά διασώσουμε τήν Πίστη μας, τήν οἰκογένειά μας, τήν Πατρίδα μας. Οἱ Ἕλληνες καλούμαστε πλέον σέ συνεχῆ καί κλιμακούμενη Ἀντίσταση, Ἐγρήγορση, Ὁμολογία καί Μαρτυρία. Γιά μᾶς καί γιά τά παιδιά μας.

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ

(Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου)

ΒΙΝΤΕΟ

Παναγιώτης Τσαγκάρης - Γενικός Γραμματέας Π.Ε.Θ.: Χαιρετισμός στην πορεία διαμαρτυρίας (Video, Κείμενο)

Ἀρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντου, ἐφημέριος Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἁμαρουσiου: Δηλώσεις (Κείμενο)

Ἰωάννης Γ. Θαλασσινός, μαθηματικός, Ἀντιπρόεδρος Π.Ε.ΦΙ.Π.:Χαιρετισμός (Κείμενο)

Μαρία Μαντουβάλου, Καθηγήτρια τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν: Χαιρετισμός (Κείμενο)

Ρεπορτάζ του Αχελώος TV: Με συνεντεύξεις και ομιλίες (Video)

Η πορεία διαμαρτυρίας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Πίνακας Γεννήσεων καί θανάτων τῆς φιλτάτης Πατρίδας μας–ΕΛΛΑΔΑΣ, ἀπό τήν «Ἑλληνική Στατιστική Ἀρχή» (ΕΛΣΤΑΤ), γιά τήν ἑξαετία 2011–2016.

Τά στοιχεῖα εἶναι ἐφιαλτικά. Ἡ Ἑλλάδα μεταβάλλεται σέ χώρα γερόντων. Ἡ πολιτεία πρέπει νά ἐξετάσει σέ βάθος τό πρόβλημα καί ἄμεσα νά ἐνισχύσει τό θεσμό τῆς Οἰκογενείας δίνοντας κίνητρα γιά τή γέννηση περισσοτέρων παιδιῶν.

Κι ὅμως, τό μεγαλύτερο, τό δυσκολότερο, τό πιό ἐπικίνδυνο καί καταστροφικό πρόβλημα τῆς Πατρίδας μας, τό Δημογραφικό, οὐδείς ὑπεύθυνος ἐγγίζει οὐσιαστικά. Οὔτε ἡ Πολιτεία, οὔτε οἱ Δῆμοι καί οἱ Κοινότητες...!

Ὁδηγούμεθα ἀμέριμνοι, ἐθελοτυφλοῦντες καί ἀδιάφοροι εἰς τό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ. Τά Χωριά ἐρήμωσαν. Κάπου-κάπου σαλεύει ἀργά-ἀργά στό δρόμο κάποιο Γεροντάκι ἤ κάποια Γριούλα.

Παλαιότερα μέσα στό Ἱερό, στό Ἅγιο Βῆμα τοῦ Ἱ. Ναοῦ, δέν χωροῦσαν τά ἀγοράκια διά νά κρατοῦν τίς λαμπάδες καί τά ἑξαπτέρυγα. Τώρα ἕνας γέ-ρος ἐπίτροπος βαστάει τή λαμπάδα τρέμοντας καί προσέχοντας, νά μήν πέσει μπροστά ἀπό τό Εὐαγγέλιο πού κρατεῖ ὁ Ἱερεύς κατά τήν εἴσοδο. Τά Ἀναλό-για, καί τά δύο, δεξιά καί ἀριστερά, ἦσαν ἀσφυκτικά γεμάτα ἀπό Ψάλτες καί παιδιά. Τώρα, ἕνας ψάλτης, συνήθως ἀπό ἄλλο χωριό, μισθωτός καί μόνος του.

Ἡ κατάρρευση τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ Συστήματος συνδέεται ἄμεσα μέ τό ὑπ’ ἀριθμόν 1 ἑλληνικό Πρόβλημα, τό Δημογραφικό. Ἐξ αἰτίας τῆς ὑπογεννητικότητας ἔχει ἀνατραπεῖ ὁ συσχετισμός ἐργαζομένων καί συ-νταξιούχων. Ἤδη ἡ σχέση, ἀπό 4 ἐργαζομένους πρός 1 συνταξιοῦχο, ἔχει καταπέσει σχεδόν στό 1 πρός 2!

Ὁ Σύλλογός μας, «Πανελλήνια Ἕνωση Φίλων τῶν Πολυτέκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π.) συμπληρώνει σχεδόν μισόν αἰῶνα ζωῆς καί δράσεως (1969–2017). Τά ἑκάστοτε Διοικητικά του Συμβούλια εἶχαν ἐπισκεφθῆ, κατά τό παρελθόν, Πρωθυπουργούς, ἁρμοδίους Ὑπουργούς καί Βουλευτάς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, μέ τήν συμμετοχή πάντοτε καί τοῦ γράφοντος τό παρόν Σημείωμα, ἀπό τό 1969 ἕως σήμερα, ὡς Προέδρου των. Ἐθέταμε τά προβλήματα τῶν ἀπόρων Πολυτέκνων Οἰκογενειῶν. Μᾶς ἐδέχοντο μετ’ εὐγενείας καί μᾶς ἐβεβαίωναν ὅτι θά ἔλυναν ἄμεσα τά δίκαια αἰτήματα πού γραπτῶς ἐθέταμε διά τίς ἄπορες κυρίως ἐξ αὐτῶν οἰκογένειες. Ἐκτός ἐλαχίστων, ὅπως εἶναι ἐπί παραδείγματι τό θέμα τῶν μετεγγραφῶν τῶν παιδιῶν τῶν Πολυτέκνων καί Τριτέκνων, φοιτητῶν καί σπουδαστῶν εἰς τά Ἀνώτατα καί Ἀνώτερα Πνευματικά Ἱδρύματα καί φοιτή-σεώς τους πλησίον τῆς μονίμου κατοικίας των (πού καί αὐτές στίς μέρες μας ὁλοένα καί περιορίζονται), τίποτε ἄλλο δέν ἔγινε…!

Χωρίς περιστροφές οἱ Πολύτεκνες καί Τρίτεκνες Οἰκογένει-ες, ἀλλά καί οἱ ἄγαμες μητέρες, ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Οἱ γεννήσεις εἰς τήν Πατρίδα μας μειώνονται συνεχῶς καί ἐπι-κινδύνως. Καί σάν νά μήν ἔφθα-νε αὐτό, ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρωμένα ἔμβρυα κάθε χρόνο καταλήγουν στά ἀπόβλητα τῶν Γυναικολογικῶν­ κλινικῶν τῶν πόλεων τῆς Ἑλλάδος. Τό κόστος τῶν Ἐκτρώσεων,­ δυστυχῶς, κα-λύπτει τό Κράτος. Τό κόστος, ὅμως, τῶν Γεννήσεων ἀφίεται εἰς τό βαλάντιον τῶν νέων ἀνθρώ-πων, πού εἶναι τό πλεῖστον ἐξ αὐτῶν ἄνεργοι­...!

Εἶναι ἄκρως ἀπογοητευτικοί οἱ ἀριθμοί τῆς ἐξελίξεως τοῦ πλη-θυσμοῦ τῆς Ἑλλάδας μας. Οἱ ἁρμόδιοι καί ὑπεύθυνοι πάντο-τε τήν ἀρμέγουν ἕως ὅτου τήν ἀποτελειώσουν…! Δυστυχῶς, ἡγε-τικές μορφές τοῦ ἠθικοῦ ἀναστή-ματος ἑνός Καποδίστρια ἤ ἑνός Κολοκοτρώνη ἐκλείπουν, ἀλλά κι ἄν ἐμφανισθοῦν θά τούς φυλακί-σουν ἤ θά τούς δολοφονήσουν, ὅπως ἔπραξαν καί τότε!

Ἄς εὐχηθοῦμε ὁ Πανάγαθος Θεός νά φωτίσει τούς κρατοῦντες αὐτοῦ τοῦ τόπου να ἐγκύψουν μέ συνείδηση καί σοβαρότητα στά μείζονα ζητήματα τῆς Χώρας μας καί ἰδιαίτερα στό ὑπ’ ἀρ. 1, τό Δημογραφικό, πού ἀφορᾶ τήν ἐπιβίωσή μας ὡς Ἔθνος.

Πηγή: Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων

Εἶναι γενικὰ ἀποδεκτὸ ὅτι ἡ παιδεία ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια, καθόσον εἶναι ταγμένη νὰ ἱκανοποιῆ μία βαθύτατη ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου, αὐτὴν τῆς ἀναζήτησης τῆς ἀλήθειας. Αὐτὴ ἡ τόσο κοινότοπη καὶ καθολικὴ ἀλήθεια περιφρονεῖται προκλητικὰ ἀπὸ τοὺς ἐμπνευστές, τοὺς συγγραφεῖς καὶ τοὺς ἔχοντες τὴν πολιτικὴ βούληση γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν μέσω τῶν νέων βιβλίων.

Τὸ συμπέρασμα αὐτὸ συνάγεται ἀπὸ ἱκανὰ σημεῖα τοῦ περιεχομένου τοῦ συνόλου τῶν βιβλίων. Ἀρκοῦν κάποιες χαρακτηριστικὲς ἐπισημάνσεις.

Ἄς λάβουμε ὡς παράδειγμα ἀπὸ τὸ βιβλίο (φάκελο) τῶν Θρησκευτικῶν τῆς Β΄ Γυμνασίου τὴ θεματικὴ ἑνότητα, ποὺ ἀναφέρεται στὴν ταυτότητα τοῦ Προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ γενικὸ τίτλο, «Ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς τῶν χριστιανῶν; "Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;"». Ἀκόμη καὶ αὐτὸς ὁ τίτλος ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν προσανατολισμὸ νὰ ἀναζητηθῆ ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός καὶ παραπέμπει στὴν ἀντίληψη ὅτι ὁ Θεὀς τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πολλοὺς Θεοὺς τῶν διαφόρων Θρησκειῶν.

Ἡ ταυτότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως αὐτὴ συμπεραίνεται στὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ πῶς ὁ ἴδιος αὐτοαποκαλύπτεται μὲ τὶς θεοφάνειες καὶ ἀπὸ τὸ πῶς μαρτυροῦν γι̉ αὐτὸν αὐθεντικοὶ καὶ ἔγκυροι αὐτόπτες μάρτυρες, τὸν ἐμφανίζει ὡς τέλειο Θεό, καὶ μάλιστα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, ὁ ὁποῖος ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος, ὅμοιος κατὰ πάντα μὲ ἐμᾶς, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.

Στὴν ἀναφερθεῖσα θεματικὴ ἑνότητα προτάσσεται μία εἰσαγωγὴ μὲ σειρὰ ἐρωτημάτων γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ ἀπαντηθοῦν στὴν ἀνάπτυξη, ποὺ ἀκολουθεῖ. Οἱ συγγραφεῖς ξεκινοῦν τὴν ἀνάπτυξη μὲ τὴν παράθεση τῆς γνώμης διαφόρων προσώπων γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, συνεχίζουν μὲ κείμενα ἀπὸ τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, ἀπὸ ἀρχαίους ἕλληνες συγγραφεῖς, καὶ ἀπὸ μουσουλμανικὰ βιβλία.

Ἐπιλέγονται μὲ ἐντελῶς ὑποκειμενικὰ κριτήρια πέντε ἐπώνυμα πρόσωπα τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ καὶ πέντε τῆς δικῆς μας ἐποχῆς.

Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ προβάλλονται οἱ γνῶμες τοῦ Νικοδήμου, κρυφοῦ μαθητοῦ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Πιλάτου, ρωμαίου πολιτικοῦ διοικητοῦ, ὁ ὁποῖος, παρ̉ ὅλον ὅτι ἀναγνώρισε τὴν ἀθωότητα τοῦ Χριστοῦ, τὸν καταδίκασε σὲ θάνατο, τοῦ λατίνου ἱστορικοῦ Τάκιτου, τοῦ Ἰουδαίου ἱστορικοῦ Ἰώσηπου, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐντελῶς ἀδιάφοροι γιὰ τὸ ποιὸς πράγματι ὑπῆρξε ὁ Ἰησοῦς, ἀλλὰ ἁπλῶς καταγράφουν τὴν παρουσία του στὴν ἐποχή τους, καὶ τοῦ εἰδωλολάτρη φιλοσόφου Κέλσου, σφοδροῦ πολέμιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, φθάνοντας στὸ σημεῖο νὰ τὸν χαρακτηρίση ὡς μάγο καὶ ἀπατεώνα.

Ἀπὸ τοὺς συγχρόνους μάρτυρες, ποὺ προβάλλονται, οἱ δύο εἶναι ἀλλόθρησκοι, ὁ ἰνδουϊστὴς Μαχάτμα Γκάντι, καὶ ὁ ἑβραῖος καὶ ἐπίσημος σιωνιστὴς γιὰ ἕνα διάστημα, Μάρτιν Μπούμπερ, ὁ ἕνας ἑτερόδοξος, ὁ Πασκάλ Μπρυκνέρ, ὑποστηρικτὴς τῶν βομβαρδισμῶν τοῦ ΝΑΤΟ ἐναντίον τῆς Σερβίας τὸ 1999, καὶ δύο βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι, ὁ Τάσος Λειβαδίτης, ποιητὴς μὲ ἔντονη πολιτικὴ δραστηριότητα στὸν χῶρο τῆς Ἀριστερᾶς, καὶ ὁ Νῖκος Καζαντζάκης, ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου «Ὁ τελευταῖος πειρασμός», μὲ τὸ ὁποῖο βλασφημεῖται ἀκατανόμαστα τὸ ὄνομα καὶ τὸ Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἄν εἶναι δυνατὸν μὲ αὐτὴ τὴ σύνθεση τῶν μαρτύρων νὰ ὁδηγηθῆ κάποιος στὴν ἀλήθεια γιὰ τὴν ταυτότητα τοῦ Προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Πόσο μᾶλλον ὅταν ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση θέλει τοὺς αὐθεντικοὺς καὶ ἔγκυρους μάρτυρες μὲ κάθαρση, φωτισμὸ καὶ θέωση.

Τὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀκόμη καὶ αὐτὸ τῆς ὁμολογίας τοῦ ἀποστόλου Πέτρου γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, «Σὺ εἶ ὁ Χριστός, ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Μτθ. 16,16), ποὺ παρατίθενται, ἀπὸ μόνα τους, χωρὶς τὴν ἑρμηνεία τῶν θεοπνεύστων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, δὲν μποροῦν νὰ ἐκφράσουν ὁλοκληρωμένη τὴν ἀλήθεια γιὰ τὸ Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτὰ τὰ ἴδια κείμενα εἶναι ἀποδεκτὰ ἀπὸ διάφορες προτεσταντογενεῖς αἱρέσεις, ὅπως αὐτὴ τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἡ ὁποία ἀποδεδειγμένα ἔχει πλανεμένη ἀντίληψη γιὰ τὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ἑπομένως ἡ ἁπλῆ παράθεσή τους δὲν σημαίνει ὅτι μὲ αὐτὰ μαρτυρεῖται ἡ πραγματικὴ ταυτότητα τοῦ Κυρίου, ὅταν μάλιστα παράλληλα παρατίθενται κείμενα τῶν Μωαμεθανῶν, χωρὶς κανένα σχολιασμὸ διακρίσεως.

Τὰ κείμενα ἀπὸ τὸ Κοράνιο καὶ τὶς Χαντίθ, ὄχι μόνον δὲν διαφωτίζουν τὸ ζήτημα τῆς πραγματικῆς ταυτότητας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τὸ συσκοτίζουν περισσότερο.

Εἶναι ἀπαραίτητο ἐπίσης νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι σὲ ὅλες τὶς μαρτυρίες τῶν παραπάνω προσώπων δὲν γίνεται καμμία ἀναφορὰ στὸ ἀρχικὸ καὶ οὐσιαστικὸ ἐρώτημα, «Ποιὸς εἶναι ὁ Θεός τῶν χριστιανῶν;», δηλαδή, ποιὰ εἶναι ἡ ταυτότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐὰν εἶναι ἤ δὲν εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός. Ὅλες οἱ ἀναφορὲς εἶναι σχετικὲς μὲ τὴν ἠθικὴ διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κι αὐτὴ τὴν διδασκαλία οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου δὲν τὴν προβάλλουν στὸ πνευματικὸ πλαίσιο τοῦ ἤθους, ποὺ δίδαξε καὶ παρέδωκεν ὁ Χριστός, τὸ ὁποῖο ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὶς δογματικὲς ἀλήθειες ποὺ ἀποκάλυψε ὁ ἴδιος. Ἀντίθετα τὴ χρησιμοποιοῦν ἀποσπασματικὰ στὸ πλαίσιο τῆς ἐπικρατούσας κοσμικῆς ἠθικῆς φιλοσοφίας. Στὴν πραγματικότητα ὑποτάσσουν τὴν ἠθικὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ στὴν θεωρούμενη ἀπὸ τὸν κόσμο ἀναντίρρητη ἀρχὴ τῆς λεγομένης «πολιτικῆς ὀρθότητας» (political correctness), δηλαδή τῆς ἀπολυτοποίησης, τῆς θρησκειοποίησης τῆς πολιτικῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς σχετικοποίησης τῆς ἀποκεκαλυμμένης  χριστιανικῆς ἀλήθειας.

Ἡ δουλικὴ ὑποταγὴ τῶν συγγραφέων τῶν νέων βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στὴν «πολιτικὴ ὀρθότητα» γίνεται κατάδηλη καὶ ἀπὸ δύο ἀκόμη σοβαρὲς λεπτομέρειες, ποὺ ἀνιχνεύονται σὲ διάφορα σημεῖα τῶν βιβλίων. Οἱ ἐν λόγῳ συγγραφεῖς ἀποφεύγουν μὲ ἐπιμέλεια νὰ χρησιμοποιήσουν τὴ λέξη ἁμαρτία, ἐπειδὴ προφανῶς δὲν εἶναι συμβατὴ μὲ τὴν «πολιτικὴ ὀρθότητα». Σὲ κάθε περίπτωση τὴν ἀντικαθιστοῦν μὲ τὴ λέξη «λάθος». Καὶ ὅταν ἐλάχιστες φορὲς ἀναγκάζονται νὰ τὴν παραθέσουν τὴ θέτουν μέσα σὲ εἰσαγωγικά. Ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τοῦ ὅτι ὑποτιμοῦν τὴ θεόπνευστη γραπτὴ καὶ προφορικὴ Ἱερὴ Παράδοση, ἡ ὁποία ἔχει καθιερώσει τὸν ὅρο ἁμαρτία, ἀλλοιώνουν καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς πραγματικῆς της ἔννοιας, ἡ ὁποία παραπέμπει στὴν ἀποξένωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ στὴν τελικὴ ἀστοχία γιὰ τὴ σωτηρία, καὶ ὄχι ἁπλῶς σὲ ἕνα ἀνθρώπινο λάθος, ποὺ ἀφορᾶ προσωρινὰ μόνον τὸν ἴδιο καὶ κάποιους συνανθρώπους του.

Ἐπίσης ἔχουν οἱ ἴδιοι ἐξαλείψει τελείως στὰ κείμενα τῶν βιβλίων ἕναν ἄλλον ὅρο, ὁ ὁποῖος ἀφειδώλευτα χρησιμοποιεῖται στὴν Ἱερὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ στὴν εὐρύτερη Γραμματεία, τὸν ὅρο αἵρεση. Ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ χαρακτηρίζουν τὶς γνωστὲς σὲ ὅλους μας αἱρέσεις τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ καὶ τῶν Πεντηκοστιανῶν ὡς «θρησκευτικὲς κοινότητες»! Ὁ ὅρος αὐτὸς εἶναι ἀδόκιμος γιὰ τὶς συγκεκριμένες περιπτώσεις, διότι οὔτε τὴν ἱστορία, οὔτε τὴν ταυτότητά τους ἐκφράζει. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς οὔτε ἀπὸ κάποια θρησκεία προῆλθαν, οὔτε τὰ δόγματά τους ἔχουν σχέση μὲ τὰ δόγματα κάποιας ἀπὸ τὶς γνωστὲς θρησκεῖες. Προῆλθαν ἀπὸ διαδοχικὲς ἀποσχίσεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ δόγματά τους εἶναι τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας διαστρεβλωμένα. Γι̉ αὐτὸ δὲν ὑπάρχει καλύτερος καὶ ἐκφραστικώτερος ὅρος ἀπὸ τὸν ὅρο αἵρεση, ποὺ σημαίνει ἐπιλογὴ τῆς διεστραμμένης χριστιανικῆς ἀλήθειας.

Τέλος ἐκεῖνο, ποὺ ὕπουλα καὶ στοχευμένα ἀδικεῖ τὴν ἀλήθεια, εἶναι ἡ παράλληλη παράθεση προσώπων, συμβόλων, βιβλίων, εἰκόνων, προσευχῶν, ἑορτῶν, δογμάτων, ἠθῶν καὶ ἐθίμων τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν θρησκειῶν, χωρὶς καμία διάκριση ἀνάμεσα στὴν ἀλήθεια καὶ στὴν πλάνη, καὶ χωρὶς καμία ἐνθάρρυνση πρὸς τοὺς μαθητὲς νὰ ἀναζητήσουν τὴν ἀλήθεια. Ἀντίθετα, σύμφωνα μὲ τὸ γενικὸ πνεῦμα τῆς ἀλληλοκατανόησης, οἱ μαθηταὶ προσανατολίζονται νὰ κατανοήσουν καὶ νὰ ἀποδεχθοῦν τὸ «διαφορετικό», ἀνεξάρτητα ἐὰν αὐτὸ εἶναι ἀληθινὸ ἤ ψεύτικο.

Διερωτᾶται κάποιος, ἐὰν οἱ ὑποστηρικταὶ τῶν ὡς ἄνω βιβλίων θὰ ἀποδέχονταν νὰ διδαχθῆ στὰ δημόσια σχολεῖα μία θεματικὴ ἑνότητα στὴν Κοινωνικὴ καὶ Πολιτικὴ Ἀγωγὴ μὲ θέμα τὰ καθεστῶτα διακυβέρνησης τῶν κοινωνιῶν, στὴν ὁποία θὰ εἶχαν παρατεθῆ δίπλα δίπλα τὰ γνωστὰ καθεστῶτα, Δημοκρατία, Βασιλεία, Ἀπολυταρχία, Δικτατορία, Φασισμός, μὲ θετικὰ μόνον χαρακτηριστικὰ γιὰ τὸ καθένα, χωρὶς καμμία πρόθεση νὰ διακριθῆ ἡ ἀλήθεια, ἀλλὰ μὲ γενικὴ καλλιέργεια τῶν μαθητῶν νὰ συνηθίσουν νὰ κάνουν ἀποδεκτὸ τὸ «διαφορετικό»!

Αὐτὴ ἡ βασικὴ φιλοσοφία τοῦ συγκρητισμοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ὑπόβαθρο τῆς συγγραφῆς τῶν νέων βιβλίων (φακέλων) τῶν Θρησκευτικῶν, ὄχι μόνον ἀπαξιώνει τὴν ἀλήθεια, βασικὴ καὶ ἀπαραίτητη παράμετρο τῆς ἀληθινῆς παιδείας, ἀλλὰ συγχρόνως προετοιμάζει τὶς ἀνυποψίαστες παιδικὲς συνειδήσεις νὰ ἀποδεχθοῦν στὴ δεδομένη στιγμὴ τὴν πλάνη, μὲ ὅλες τὶς τραγικὲς της συνέπειες.

Ἄν εἶναι δυνατὸν αὐτὴ ἡ παιδεία νὰ γίνη ἀποδεκτὴ ἀπὸ ἕνα συνειδητοποιημένο ὀρθόδοξο χριστιανό! Ποιὸς ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς παλαιοτέρους καὶ τοὺς νεωτέρους, θὰ τὴν ἀποδεχόταν; Ποιὸς θὰ τὴν ἐπικροτοῦσε; Οὐδείς! Ποιὸς δὲν θὰ τὴν ἀντέκρουε μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς του; Ὅλοι θὰ τὴν πολεμοῦσαν ὡς ἀσύμβατη πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ φιλοσοφία.

Ἄς ἀναλογισθοῦμε ὅλοι μας μὲ ὑπευθυνότητα, ποιοὶ εἴμαστε, ποιὲς εἶναι οἱ ρίζες μας, ποιὸς ὁ προορισμός μας, καὶ μὲ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴν παιδεία ποὺ ἁρμόζει σὲ παιδιά βαπτισμένα Ὀρθόδοξα, ἀπογόνους τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων.

Πηγή: Ακτίνες

Σχέδιο που περιλαμβάνει την αύξηση των αρμοδιοτήτων και της εξουσίας των εθνικών αστυνομιών και της αντίστοιχης ευρωπαϊκής (Europol) προωθεί η Κομισιόν, το οποίο αναμένεται να συζητήσουν στην αποψινή Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο στόχαστρο τίθενται, μεταξύ άλλων, οι δημόσιοι χώροι, τα προσωπικά δεδομένα και οι κρυπτογραφημένες συνομιλίες, με πρόφαση την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Την ίδια ώρα, προς την άλωση των περιορισμών της προστασίας των ηλεκτρονικών επικοινωνιών των πολιτών πιέζουν και οι επτά ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, καθώς η G7 συνεδριάζει το επόμενο διήμερο, με το ίδιο ζήτημα να δεσπόζει στην ατζέντα της.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στο επίκεντρο των συζητήσεων στις Βρυξέλλες αναμένεται να τεθούν το μεταναστευτικό, το Brexit και οι εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης, με τα σχετικά ρεπορτάζ να κρατούν χαμηλά τον πήχη, καθώς δεν αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με ασφαλείς κοινοτικές πηγές του TPP, οι ευρωπαίοι ηγέτες αναμένεται να ασχοληθούν και με το ζήτημα της τρομοκρατίας, επικεντρωμένο στον έλεγχο του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών επικοινωνιών των πολιτών, φέρνοντας στο τραπέζι ένα νέο αντιτρομοκρατικό σχέδιο.

Το αντιτρομοκρατικό πακέτο στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην αύξηση της προστασίας στους δημόσιους χώρους, την αποτροπή πρόσβασης στα υλικά κατασκευής εκρηκτικών, την καταπολέμηση της «ριζοσπαστικοποίησης» και την πρόσβαση της ευρωπαϊκής αστυνομίας σε ιδιωτικές ηλεκτρονικές συνομιλίες, καθώς και τη διεύρυνση συνεργασίας για την παρακολούθηση με τρίτες χώρες.

Συγκεκριμένα, το αντιτρομοκρατικό πακέτο που έχει τεθεί επί τάπητος περιλαμβάνει:

1. Μέτρα για τη στήριξη των κρατών μελών για την προστασία των δημόσιων χώρων, συμπεριλαμβανομένου ενός Σχεδίου Δράσης για τη στήριξη της προστασίας των δημόσιων χώρων και σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της ετοιμότητας έναντι κινδύνων χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής ασφάλειας
2. Μέτρα για τη διακοπή πρόσβασης στα μέσα που χρησιμοποιούν οι τρομοκράτες για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση επιθέσεων, όπως οι επικίνδυνες ουσίες ή η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης μιας σύστασης αναφορικά με τα άμεσα μέτρα για την πρόληψη της κατασκευής αυτοσχέδιων εκρηκτικών, καθώς και μέτρα στήριξης των αρχών επιβολής του νόμου και των δικαστικών αρχών, όταν αντιμετωπίζουν κρυπτογράφηση σε ποινικές έρευνες

Τα επόμενα βήματα για την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης

Τα επόμενα βήματα για την ενίσχυση της εξωτερικής διάστασης της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης της πρότασης για αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το πρόσθετο πρωτόκολλο για την πρόληψη της τρομοκρατίας, καθώς και σύσταση προς το Συμβούλιο να επιτρέψει την έναρξη διαπραγματεύσεων για αναθεωρημένη συμφωνία αρχείων καταγραφής επιβατών με τον Καναδά

Σύμφωνα με τις ίδιες κοινοτικές πηγές, η Κομισιόν ενέκρινε σειρά αντιτρομοκρατικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν κατά τους επόμενους έξι μήνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα, στην «Ενδέκατη έκθεση προόδου προς μια αποτελεσματική και γνήσια Ένωση Ασφάλειας» καθορίζονται όλα τα επιχειρησιακά μέτρα που θα διατεθούν στα κράτη μέλη για να αντιμετωπίσουν «σημαντικές ευπάθειες που διαπιστώθηκαν από τις πρόσφατες επιθέσεις και θα κάνουν πραγματική διαφορά στην ενίσχυση της ασφάλειας».

Στόχος, όπως μεταφέρεται, η ολοκλήρωση μιας Ένωσης Ασφαλείας, «όπου ο τρομοκράτης δεν θα μπορεί πλέον να εκμεταλλεύεται κενά για να επιτελέσει επιθέσεις», σε βάθος χρόνου μόλις των επόμενων 16 μηνών. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η Επιτροπή εργάζεται για τη δημιουργία μιας «μελλοντικής ευρωπαϊκής μονάδας πληροφοριών», όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος Γιουνκέρ στο πλαίσιο του οράματός του για την Ευρωπαϊκή Ένωση με ορίζοντα το 2025.

Ανοίγοντας «πίσω πόρτα» στις ιδιωτικές επικοινωνίες

Στη σχετική ανακοίνωση της Ένωσης σημειώνεται πως η ΕΕ θα συζητήσει για τη συμμετοχής της ως μέρος της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας του 2005 και του πρόσθετου πρωτοκόλλου του, εκχωρώντας τις σχετικές αρμοδιότητές της. Η σύμβαση, αφορά την ποινικοποίηση των τρομοκρατών και των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, τη διεθνή συνεργασία σχετικά με τέτοιου είδους αδικήματα και την προστασία, αποζημίωση και υποστήριξη των θυμάτων της τρομοκρατίας.

Σύμφωνα με την ΕΕ, το πρόσθετο πρωτόκολλο προωθεί μια κοινή αντίληψη και απάντηση σε αδικήματα που σχετίζονται με ξένους τρομοκράτες. Η ΕΕ υπέγραψε τη σύμβαση και το πρόσθετο της πρωτόκολλο τον Οκτώβριο του 2015. Παράλληλα, με την έγκριση της οδηγίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, η ΕΕ έχει πλέον μεταφέρει όλες τις διατάξεις του οργάνου, ανοίγοντας το δρόμο για την ολοκλήρωση της δέσμευσής της να γίνει μέρος στη σύμβαση και στο πρόσθετο πρωτόκολλό της.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του κοινοτικού Euobserver, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να δώσει στην αστυνομία μεγαλύτερες εξουσίες να αποκρυπτογραφήσει τα ιδιωτικά μηνύματα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πρότασης για την καταστολή των εγκληματιών και των τρομοκρατών.

«Πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να υποστηρίξουμε τις αρχές επιβολής του νόμου και τις δικαστικές αρχές όταν αντιμετωπίζουν κρυπτογραφημένα μηνύματα» δήλωσε την Τετάρτη ο Επίτροπος για θέματα ασφάλειας, Τζούλιαν Κινγκ, υπογραμμίζοντας πως τα σχέδια περιλαμβάνουν νομικά, οικονομικά και τεχνικά μέτρα για την παραβίαση των κρυπτογραφημένων μηνυμάτων.

We support Member States in their efforts to reduce the vulnerability of their public spaces. https://t.co/RYIQkKX43I#AntiTerrorismpic.twitter.com/0TXvmvNmKR— European Commission (@EU_Commission) 18 Οκτωβρίου 2017

Το σχέδιο περιλαμβάνει την παροχή πρόσθετου προσωπικού στη Europol για την περαιτέρω ανάπτυξη της ικανότητάς της για αποκρυπτογράφηση. Μάλιστα, προβλέπει τη δημιουργία ενός δικτύου εμπειρογνωμόνων κρυπτογράφησης σε εθνικό επίπεδο, ένα «εργαλείο εναλλακτικών τεχνικών έρευνας» και ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την εκπαίδευση της αστυνομίας, ύψους 500.000 ευρώ.

Σημειώνεται πως ήδη, το προηγούμενο διάστημα, αρκετές κυβερνήσεις έχουν ζητήσει από τους παρόχους κρυπτογραφημένης ηλεκτρονικής επικοινωνίας, όπως WhatsApp, Telegram ή Messenger, να εισάγαγουν «πίσω πόρτες» στις εφαρμογές τους ή να παραδώσουν τα κλειδιά της κρυπτογράφησης.

Σύμφωνα με το ειδικό σε θέματα ασφάλειας δεδομένων, Infosecurity, μία έκθεση της Κομισιόν αναφορικά με την κρυπτογράφηση συνομιλιών τον περασμένο Μάρτιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδίαζε να προσφέρει στους προμηθευτές ηλεκτρονικών επικοινωνιών «τρεις ή τέσσερις» επιλογές για να τους αναγκάσουν να διαθέσουν τις επικοινωνίες των υπόπτων στην αστυνομία. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, μία από τις επιλογές, θα ήταν να επιτρέπεται στην αστυνομία να χακάρει απευθείας τις συσκευές των υπόπτων, ένα σχέδιο για το οποίο τονίζεται πως ετοιμάζεται «προφανώς» η γερμανική κυβέρνηση.

Άλλωστε, ήταν η Γαλλία και η Γερμανία που το 2016, σε κοινή τους δήλωση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είχαν ζητήσει την απαγόρευση της αδιάρρηκτης κρυπτογράφησης πληροφοριών. Στο ίδιο μήκος κύματος, η βρετανίδα υπουργός Εσωτερικών για τη μετανάστευση και την ασφάλεια είχε επίσης απαιτήσει την ώθηση για βελτιωμένη πρόσβαση σε κρυπτογραφημένα εργαλεία επικοινωνίας.

Υπογραμμίζεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ήδη παραχωρήσει στις αρχές ορισμένες από τις πιο σημαντικές δυνάμεις παρακολούθησης στον κόσμο. Οι αστυνομικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες μυστικών υπηρεσιών μπορούν να πραγματοποιήσουν μαζικό χακάρισμα που καλύπτει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ακόμα και χωρίς υποψίες παραβίασης.

Από την άλλη, χώρες όπως η Εσθονία διατυπώνουν αντιρρήσεις προς τον σχεδιασμό, προειδοποιώντας από τα τέλη του Αυγούστου πως περίπου 750.000 ταυτότητες είναι ευάλωτες σε χάκερ, ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες, την Τσεχία και τη Σλοβακία συγκλόνισαν αποκαλύψεις για σοβαρές αδυναμίες των κυβερνητικών και εταιρικών καρτών αποκρυπτογράφησης.

«Βουνό άχρηστων δεδομένων»
 
Σύμφωνα με το Euobserver, κατά την συζήτηση της έκθεσης του Μαρτίου που καλούσε στην πλήρη άλωση της κρυπτογράφησης, ο ίδιος ο Επίτροπος Κινγκ είχε επιμείνει πως τέτοια κενά «θα μπορούσαν να εξασθενήσουν την ασφάλεια του κυβερνοχώρου μας».

Παράλληλα, οργανώσεις όπως η «Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών για την Ευρώπη», όχι μόνο θέτουν προβληματισμούς για την ασφάλεια, αλλά εκθέτουν τις αρχές για τη μέχρι τώρα δράση τους αναφορικά με την επεξεργασία των στοιχείων που συλλέγουν. Υπογραμμίζει, δε, ότι «είναι κάθε άλλο παρά σαφές ότι η κρυπτογράφηση είναι ένα εργαλείο-κλειδί, μέσω του οποίου οι τρομοκράτες αποφεύγουν τον εντοπισμό».

Όπως τονίζει σε έκθεσή της η εν λόγω οργάνωση, οι άνθρωποι πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι είχαν χρησιμοποιήσει μη κρυπτογραφημένα κινητά τηλέφωνα, ενώ ήταν ήδη γνωστοί στην αστυνομία.

Επιπροσθέτως, τονίζει πως αστυνομία γνώριζε επίσης, πριν τις επιθέσεις, τους ανθρώπους που συμμετείχαν στις βομβιστικές επιθέσεις στο σιδηρόδρομο της Μαδρίτης το 2004, τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το 2005, τις δίδυμες εκρήξεις στις Βρυξέλλες το 2016, καθώς και τις επιθέσεις του 2017 σε Μάντσεστερ και Λονδίνο.

Όπως αναφέρει, η αδυναμία της αστυνομίας να παρακολουθήσεις τα στοιχεία που ήδη συλλέγει σε ανάλογες επιθέσεις προδίδει την έλλειψη πόρων για την εξέταση ενός «βουνού άχρηστων δεδομένων». Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει και μελέτη που δημοσιεύει ο ιστότοπος Intercept, που διαπιστώνει πως το 97% των κλήσεων, των μηνυμάτων και των δεδομένων που συλλέχθηκαν από ένα πρόγραμμα επιτήρησης του Ηνωμένου Βασιλείου δεν το ανέλυσε ποτέ κανείς ή απλώς αγνοήθηκαν από τις αρχές.

Περισσότερα όπλα σε επικίνδυνα χέρια

Η Επιτροπή θα προτείνει επίσης την ενίσχυση της εξωτερικής δράσης της ΕΕ και της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, με την συζήτηση να περιλαμβάνει την έναρξη διαπραγματεύσεων για συμφωνίες σχετικά με τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Europol και τρίτων χωρών. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται Αλγερία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ιορδανία, ο Λίβανος, το Μαρόκο, η Τυνησία και η Τουρκία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει πως οι συμφωνίες αυτές «θα ενισχύσουν περαιτέρω τις δυνατότητες της ευρωπαϊκής αστυνομίας να συνεργάζεται με αυτές τις τρίτες χώρες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των σοβαρών εγκλημάτων».

Αυτό σημαίνει πως χώρες όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία, που ήδη καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με εκτεταμένα βασανιστήρια αντιφρονούντων και τη φυλάκιση δημοσιογράφων και ακτιβιστών με την κατηγορία της τρομοκρατίας αντίστοιχα, θα βρεθούν με ακόμα μεγαλύτερες εξουσίες στα χέρια τους.

Στο στόχαστρο και οι δημόσιοι χώροι

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της στήριξης των κρατών μελών, στην προσπάθεια τους «να προστατεύουν και να θωρακίζουν τους δημόσιους χώρους».

Στο πλαίσιο αυτό, προβλέπει μέτρα που περιλαμβάνουν αυξημένη χρηματοδοτική στήριξη, με ένα κοινοτικό πακέτο 18,5 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας, ενώ το επόμενο έτος αναμένεται να διατεθούν επιπλέον 100 εκατ. ευρώ από την πρωτοβουλία Αστικές Καινοτόμες Δράσεις, σε πόλεις που επενδύουν στην ασφάλεια.

Παράλληλα, στα μέτρα προβλέπεται να εκδοθεί νέο σχέδιο καθοδήγησης των κρατών μελών για την αντιμετώπιση μίας σειράς ζητημάτων που σχετίζονται με την προστασία των δημοσίων χώρων, το οποίο αναφέρεται πως περιλαμβάνει τεχνικές λύσεις «ασφάλειας εκ σχεδιασμού» για τους δημόσιους χώρους.
Επιπροσθέτως, προβλέπεται η «ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, με την θέσπιση ενός «δικτύου προστασίας έναντι υψηλού κινδύνου» για την ετοιμότητα αντιμετώπισης επιθέσεων, καθώς και βελτίωση της συνεργασίας τοπικών φορέων και ιδιωτικού τομέα.

Τέλος, η Επιτροπή προωθεί ακόμα ένα σχέδιο δράσης, με στόχο να ενισχυθεί η ετοιμότητα σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και την ανθεκτικότητα και τον συντονισμό κατά των επιθέσεων με χρήση χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών υλικών (ΧΒΡΠ). Τα μέτρα που προτείνονται σήμερα περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου ασφάλειας ΧΒΡΠ και ενός κόμβου γνώσης ΧΒΡΠ, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Αντιτρομοκρατικού Κέντρου (ECTC) της Europol.

Συντονισμός Ευρωπαϊκής Ένωσης και G7

Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι 27 θα συζητούν για τα παραπάνω, στην Ιταλία θα συναντώνται οι υπουργοί Εσωτερικών των επτά ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου (G7), με την αντιμετώπιση της αυξανόμενης απειλής των εξτρεμιστών στο διαδίκτυο να βρίσκεται στην ατζέντα τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τους Economic Times, στη συνεδρίασή τους θα παρευρεθούν υψηλά ιστάμενα στελέχη της Google, του Facebook, του Twitter και της Microsoft.

Σε μια πρώτη συνεδρίαση της G7, εκπρόσωποι των τεσσάρων κολοσσών του διαδικτύου και της ηλεκτρονικής επικοινωνίας θα συμμετάσχουν στις συνομιλίες μεταξύ των επτά υπουργών από τη Βρετανία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός των παραπάνω, στις συζητήσεις που θα διεξαχθούν κυρίως την Παρασκευή θα συμμετάσχουν ο Ευρωπαίος επίτροπος Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Ευρωπαίος επίτροπος Ασφάλειας Τζούλιαν Κινγκ και ο γενικός γραμματέας της Interpol, ο Γερμανός Γιούργκεν Στοκ.

«Το Διαδίκτυο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση, πάνω από το 80% των συνομιλιών και της ριζοσπαστικοποίησης συμβαίνουν σε απευθείας σύνδεση», δήλωσε ο Ιταλός Μάρκο Μιννίτι, ο οποίος φιλοξενεί τη Σύνοδο Κορυφής για το ηφαιστειακό νησί κοντά στη Νάπολη.

«25.000 με 30.000 άνθρωποι εκατό διαφορετικών εθνικοτήτων (εκ των οποίων οι 5.000 προέρχονται από την Ευρώπη) αποτελούν τους ξένους μαχητές που πολεμούσαν στο ΙΚ και οι οποίοι πρόκειται να διασπαρούν σε όλο τον κόσμο και να αναγκάσουν πολλές χώρες να αντιμετωπίσουν αυτή «τη διασπορά που επιστρέφει», ανέφερε ο Ιταλός υπουργός, που θα προεδρεύσει της G7.

Τον Ιούνιο, το Facebook, η Microsoft, το Twitter και το YouTube ανακοίνωσαν την έναρξη μιας αντιτρομοκρατικής συνεργασίας, του «Παγκόσμιου Διαδικτυακού Φόρουμ για την Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας», που αποσκοπεί στην αποτροπή της εξάπλωσης του εξτρεμιστικού περιεχομένου σε απευθείας σύνδεση. Άλλωστε, το Facebook ξεκίνησε εκστρατείες στο Βέλγιο, τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία για να αναπτύξει «βέλτιστες πρακτικές».

Υπενθυμίζεται πως η πιο δημοφιλής πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης στον κόσμο, παρέδωσε προ ημερών στο Κογκρέσο αντίγραφα περίπου 3.000 διαφημίσεων που σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει αγοράστηκαν στο Facebook πιθανώς από Ρώσους.

Σύμφωνα με τα ηγετικά κράτη στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας διεθνώς, οι αυστηροί νόμοι περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής και οι προστασίες που απολαμβάνουν οι μεγάλοι αμερικανικοί «γίγαντες του ίντερνετ» στέκονται εμπόδιο στις έρευνες των αρχών.

Πηγή: The Press Project, ID-on't renounce my freedom

22.10.17

1.Πιστεύοντας πάντοτε ὅτι τὰ κάστρα πέφτουν, μὲ τὴν βοήθεια  τοῦ Θεοῦ, μόνον ἄν συνδιασθοῦν πυρὰ ἀπὸ θαλάσσης, ἀέρος καὶ ξηρᾶς καὶ ἄν συσπειρωθοῦν ὅλες οἱ ὑγιεῖς δυνάμεις ποὺ πιστεύουν στοὺς ἀνεκτίμητους πυλῶνες τῆς φυλῆς μας, ἀκραιφνῆ Ὀρθοδοξία, ἀλώβητο  Οἰκογένεια καὶ ἀκεραία Πατρίδα, κοινοποιοῦμε τὴν πρόσκλησι τῶν φορέων «ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ»,  «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ», «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» & «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ» ποὺ διοργάνωσαν φωνὴ διαμαρτυρίας ἐναντίον τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων καὶ τῶν ὀργάνων αὐτῶν.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 23.10.2017 ΩΡΑ 5 μ.μ.

ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

2. Ἄς ὄψονται ὁ Μακαριώτατος  καὶ ἄλλοι.

3. Πρέπει ὅλοι νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν ἀλήθεια ὅτι ἡ καλυτέρα θεραπεία εἶναι ἡ πρόληψις.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι, δυστυχῶς, κατόπιν ἑορτῆς, σκέτη ματαιοπονία γιὰ ψευδαισθήσεις.

4.Ἄς διαφωτισθῆ κατάλληλα ὁ Λαός τὴν ἡμέρα τῆς κάλπης νὰ μὴ ψηφίζῃ τοὺς ἀμοραλιστές, τοὺς ἀντίχριστους, τοὺς ἔχοντας λίαν εὔκαμπτον τὴν σπονδυλικὴ στὴλη τῆς ἠθικῆς, ἀλλὰ ἐπιλεκτικῶς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἑλληνόψυχους καὶ εὐλαβεῖς ἀνθρώπους ποὺ εὶναι μέσα στὰ διάφορα κόμματα.

Καὶ ἄς ἀπαιτήσουν ἀλλαγὴ τρόπου ἐκλογῶν – κατάσταση ὅλων τῶν ὑποψηφίων εἰς τὴν κομματική των παράταξη καὶ νὰ ψηφίζουν ὑποψηφίους ποὺ δὲν εἶναι ἀντίχριστοι καὶ ἀνθέλληνες. Καὶ νὰ σχηματίζεται Κυβέρνησις ἀπὸ ἐκείνους τοὺς βουλευτὲς ὅλων τῶν παρατάξεων ποὺ ἔχουν ἀναλογικῶς τοὺς περισσοτέρους σταυροὺς ἀνὰ τὴν Ἐπικράτεια.

5. Ἄς σεβαστοῦμε ἐπί τέλους τὸν τίμιο σταυρὸ καὶ νὰ μὴ τὸν ἀτιμάζουν βάζοντάς τον σὲ ἀμοραλιστές, ἀντίχριστους καὶ ἀνθέλληνες ποὺ ψηφίζουν τοὺς ἀπάθρωπους, ἀντικοινωνικούς, ἀντίχριστους καὶ ἀνθεληνικοὺς νόμους.

6.Αὐτὸ τὸ πνεῦμα νὰ καλλιεργηθῇ ἀπὸ τώρα σὲ ὅλους τοὺς ἐνορίτες καὶ ὅλες τὶς γειτονιὲς τῆς Ἑλλάδος.

Διαφορετικά, ὅπως στρώνουμε θὰ κοιμόμαστε, ὅ,τι σπέρνουμε θὰ θερίζουμε.

Ἀδιαφορία σπέρνουμε, θὰ θερίζουμε ὄλεθρο καὶ συμφορά.

Ἄς προσγειωθοῦμε καὶ μὴ ἐφαρμόζουμε τὴν πολιτικὴ τῆς στρουθοκαμήλου.

Διαφορετικά, θὰ εἴμαστε ἀναπολόγητοι, ὅτι καταντήσουμε εἰς τὸ Ζήτω ποὺ καήκαμε !

7. Στῶμεν καλῶς καὶ μὴ ἐνισχύουμε περαιτέρω τοὺς διαστροφεῖς τῆς ἀληθείας, τοὺς σκοταδιστές, τὰ πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΛ. 210-3254321

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

Μπορεί για τους πολλούς να αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο, όμως αποτελεί κοινό μυστικό στους κόλπους των ειδικών, ότι η Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα ο Θερμαϊκός κόλπος, μπορεί να αναδειχθεί στον ενεργειακό τροφοδότη ολόκληρης της Βαλκανικής χερσονήσου για πολύ μεγάλο διάστημα, όπως μαρτυρούν εξειδικευμένες έρευνες στη γεωλογική μορφολογία του εν λόγω θαλάσσιου χώρου.

Ο Θερμαϊκός φιλοξενεί κοίτασμα αβιογενούς φυσικού αερίου το οποίο προέρχεται από ηφαιστειακές εκρήξεις και αποτελεί ένα μείγμα μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα. Και δεν είναι μόνο ο Θερμαϊκός που φιλοξενεί τη μικρή «λεκάνη», υπάρχει μια μεγάλη κι άλλη μια μικρή, με το κοίτασμα να εκτείνεται πιο μακριά και από τα πόδια της Χαλκιδικής…

Παρεμφερές κοίτασμα υπάρχει στην ηφαιστειογενή λίμνη Kivu της κεντρικής Αφρικής, μεταξύ της Ρουάντας και της Δημοκρατίας του Κονγκό! Πρόκειται για μια λίμνη, η οποία, όπως και ο Θερμαϊκός, περιέχει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.

Το μεθάνιο (φυσικό αέριο) που εκλύεται μπορεί να αξιοποιηθεί μετά από τον διαχωρισμό του από το διοξείδιο του άνθρακα, με βάση μια μέθοδο που αναπτύχθηκε στο διάσημο αμερικανικό τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT (Massachusetts Institute of Technology) στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.

Με βάση αυτή τη μέθοδο, τόσο η Ρουάντα όσο και η Δημοκρατία του Κονγκό διατηρούν δύο σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έκαστος ισχύος 1000 MW (μεγαβάτ), ο ένας στις όχθες της λίμνης που ανήκουν στη μια χώρα και ο άλλος στις όχθες της άλλης χώρας. Οι δυο χώρες ασφαλώς έχουν μοιράσει τη λίμνη με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Θα πρέπει να υπενθυμιστεί εδώ, ότι το 2014 η ελληνική εταιρία Energean και η ισραηλινή Ratio, έδωσαν προσφορές στην τότε κυβέρνηση με στόχο την εκμετάλλευση του κοιτάσματος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η πεποίθηση που έχει διαμορφωθεί στις δυο αυτές εταιρίες, είναι ότι το κοίτασμα έχει το μέγεθος τουλάχιστον του Λεβιάθαν στην ισραηλινή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)!

Με απλά λόγια, όποιος επιθυμεί την πρόοδο αυτού του τόπου, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να ρωτήσει τον πολιτικό κόσμο της χώρας, είναι να εξηγήσει για ποιον λόγο δεν έδωσε τελικά την άδεια που ζητούσαν οι εταιρίες αυτές. Υπήρχε μήπως εναλλακτικός προτιμητέος επενδυτής», σαν κι αυτούς που επιλέγονται με «πολιτικά» κριτήρια;

Διότι εάν δεν υπάρχει πειστική εξήγηση, τότε απλώς καθυστερήσαμε άλλα τρία χρόνια, σε ένα ακόμα επενδυτικό πρόγραμμα που θα μπορούσε να γεμίσει αισιοδοξία τη Βόρεια Ελλάδα τουλάχιστον και να δημιουργήσει πολλές νέες θέσεις εργασία. Κι εάν πιστέψει κανείς τις υπάρχουσες πληροφορίες, η πρώτη γεώτρηση έγινε στην ευρύτερη περιοχή το 1989.

Κι όλα αυτά, χωρίς να αναφερθεί κανείς στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οφέλη για τον Ελληνισμό, που θα επανέκαμπτε σε μια περιοχή από την οποία οδηγήθηκε σε βίαιη αναδίπλωση λόγω της κρίσης, με συγκεκριμένες χώρες να σπεύδουν να καλύψουν ένα κενό στη δημιουργία του οποίου βοήθησαν καθοριστικά, ασχέτως αν υπάρχουν και σημαντικές ελλαδικές ευθύνες επί τούτου.

Πιό αισιόδοξοι για το εν λόγω κοίτασμα είναι και οι διακεκριμένοι καθηγητές, Ζελιλίδης και Παπαθεοδώρου, που έχουν εντοπίσει αβιογενές φυσικό αέριο σε όλη την Κεντρική Μακεδονία, όπου υπάρχουν υπερβασικά πετρώματα / οφιόλιθοι. Μήπως τελικά η Ελλάδα αν είχε κινηθεί εγκαίρως δεν θα χρειαζόταν ούτε ρωσικό ούτε αμερικανικό φυσικό αέριο;

Πηγή: Defence-point.gr

Έχουμε ήδη και άλλες φορές στο παρελθόν ασχοληθεί με τους Διαθρησκειακούς Διαλόγους και Συνέδρια σε άρθρα και μελέτες μας, όπου τονίσαμε ότι η διοργάνωση των εν λόγω Συνεδρίων και Διαλόγων, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Επισημάναμε ακόμη ότι ο Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός Οικουμενισμός αποτελεί το ένα από τα τρία σκέλη ενός γενικότερου παγκοσμίου κινήματος, που έχει σαν μοναδικό σκοπό την δημιουργία μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική ενοποίηση όλων των λαών της γης με τελικό στόχο την απόλυτη κυριαρχία του πάνω σ’ όλο τον πλανήτη, σ’ όλη την οικουμένη. Η όλη διαδικασία αυτής της σταδιακής μεταβολής λέγεται και παγκοσμιοποίηση. Στην επίτευξη των στόχων που αφορούν την θρησκευτική ενοποίηση της ανθρωπότητας εντάσσονται, παράλληλα με τα Συνέδρια και τις Συναντήσεις, και η ίδρυση και λειτουργία ενός πλήθους άλλων θρησκευτικών ομοσπονδιών και φόρουμ, όπως το «Παγκόσμιο Κοινοβούλιο Θρησκειών του κόσμου», το «Παγκόσμιο Βήμα Θρησκειών και Πολιτισμών», κ.α.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28η Σεπτεμβρίου 2017

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ

Έχουμε ήδη και άλλες φορές στο παρελθόν ασχοληθεί με τους Διαθρησκειακούς Διαλόγους και Συνέδρια σε άρθρα και μελέτες μας, όπου τονίσαμε ότι η διοργάνωση των εν λόγω Συνεδρίων και Διαλόγων, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Επισημάναμε ακόμη ότι ο Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός Οικουμενισμός αποτελεί το ένα από τα τρία σκέλη ενός γενικότερου παγκοσμίου κινήματος, που έχει σαν μοναδικό σκοπό την δημιουργία μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική ενοποίηση όλων των λαών της γης με τελικό στόχο την απόλυτη κυριαρχία του πάνω σ’ όλο τον πλανήτη, σ’ όλη την οικουμένη. Η όλη διαδικασία αυτής της σταδιακής μεταβολής λέγεται και παγκοσμιοποίηση. Στην επίτευξη των στόχων που αφορούν την θρησκευτική ενοποίηση της ανθρωπότητας εντάσσονται, παράλληλα με τα Συνέδρια και τις Συναντήσεις, και η ίδρυση και λειτουργία ενός πλήθους άλλων θρησκευτικών ομοσπονδιών και φόρουμ, όπως το «Παγκόσμιο Κοινοβούλιο Θρησκειών του κόσμου»,  το «Παγκόσμιο Βήμα Θρησκειών και Πολιτισμών», κ.α.

Τα εν λόγω Συνέδρια προωθούνται από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, διότι θεωρούνται ως δήθεν αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση όχι μόνον του θρησκευτικού και ιδιαίτερα του ισλαμικού φανατισμού, αλλά και άλλων ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν την ανθρωπότητα, για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν και προωθούν τα σκοτεινά σχέδια  της «Νέας Εποχής» , την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών και την διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας θρησκευτικής συνειδήσεως, η οποία οφείλει να γίνει κτήμα όλων των λαών της γης, προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί ένα νέο θρησκευτικό μόρφωμα: Η πανθρησκεία του Αντιχρίστου. Αυτή δε η Πανθρησκεία παρουσιάζει δύο βασικά χαρακτηριστικά που αποτελούν και την ουσία της: α) Πλήρης αμφισβήτηση της μοναδικότητας και αποκλειστικότητας του Ιησού Χριστού στη σωτηρία μας, και β) Οραματισμό ενός νέου «Μεσσία», που θα φέρει καινούργια παγκόσμια γνώση και ευτυχία, καταργώντας κάθε αποκλειστικότητα πίστεως.

Στα συνέδρια αυτά καλλιεργείται επίσης η αντίληψη, ότι όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο Θεό, με διαφορετικά ονόματα. Παράλληλα, για να γίνει ακόμη πιο αισθητή και χειροπιαστή, σε λαϊκό επίπεδο, η κυοφορούμενη νέα παγκόσμια θρησκευτική συνείδηση, άρχισαν να ανοικοδομούνται σε διάφορες χώρες της γης διαθρησκειακοί ναοί, όπως αυτός του Βερολίνου, ο οποίος διαθέτει «διαμερίσματα» για προσευχή, Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Ιουδαίων!

Το τραγικό σ’ όλη αυτή την ιστορία είναι το γεγονός, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας θεωρείται ως θρησκευτικό και πολιτιστικό μέγεθος, ως μια από τις πολλές θρησκείες του κόσμου. Θεωρείται συνυπεύθυνη για το φαινόμενο της θρησκευτικής βίας και επιστρατεύεται μαζί με τις άλλες θρησκείες για να συμμετάσχει σε Διαθρησκειακούς Διαλόγους και Συνέδρια, με σκοπό να υπηρετήσει εγκόσμιους ρόλους, να συμβάλλει και αυτή στην καταστολή  του θρησκευτικού φανατισμού, στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών και εν τέλει, ουσιαστικά, στην πραγματοποίηση του πανθρησκειακού οράματος.

Παράλληλα οι πρωτοπόροι των Διαλόγων προωθούν την διοργάνωση Συνδιασκέψεων, στις οποίες προσπαθούν να διερευνήσουν τη φύση και την ιστορία των Διαθρησκειακών Συναντήσεων. Μια τέτοια διεθνής Συνδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε στην «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου» στις  15-16 Σεπτεμβρίου 2017. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία:

«Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου σε συνεργασία με το Τμήμα Θεολογίας και Θρησκευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Exeter (Ηνωμένο Βασίλειο) διοργανώνουν στις 15-16 Σεπτεμβρίου 2017 διεθνή συνδιάσκεψη με θέμα ‘Ορθοδοξία και διαθρησκειακός διάλογος στην εποχή της εκκοσμίκευσης’. Η συνδιάσκεψη θα διερευνήσει τη φύση και την ιστορία των διαθρησκειακών συναντήσεων από ορθόδοξη χριστιανική προοπτική. Επίσης, θα εξετάσει τις ποικίλες χριστιανικές θεολογίες για τις θρησκείες, (συμπεριλαμβανομένου και του σχετικά νέου κλάδου της ‘συγκριτικής θεολογίας’), καθώς και τις επί μέρους πρακτικές του διαθρησκειακού διαλόγου, με ιδιαίτερη έμφαση στη θέση του τελευταίου στη δημόσια σφαίρα κατά την περίοδο μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, (Κρήτη, Ιούνιος 2016)»
(Ιστ. http://acadimia.org/index.php/nea-anakoinoseis/deltia-typou/466orthodoksia-kai-diathriskeiakos-dialogos-stin-epoxi-tis-ekkosmikefsis).

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέχεια της ανακοίνωσης:

«Ένα κλασικό ερώτημα που απασχολεί τους χριστιανούς όλων των παραδόσεων είναι, εάν οι πιστοί των άλλων θρησκειών δύνανται να ‘σωθούν’ ή, γενικότερα, αν υπάρχουν άλλες θρησκευτικές παραδόσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν απολύτρωση πέρα από την πίστη στον Ιησού Χριστό. Η συνδιάσκεψη έχει σκοπό να προσπελάσει με κριτικό πνεύμα και από μια ορθόδοξη σκοπιά, με έμφαση στην πατερική διδασκαλία, όλα τα κυρίαρχα ‘μοντέλα’ θεολογίας των θρησκειών, τα οποία συζητούν τη λύτρωση στο πλαίσιο των άλλων θρησκειών, όπως λ.χ. το μοντέλο του αποκλεισμού, το περιληπτικό, του πλουραλισμού, κ.ά., τις μεταφιλελεύθερες κριτικές των μοντέλων αυτών, όπως και τη σύγχρονη στροφή προς τη ‘συγκριτική θεολογία’, μακριά από τα αφηρημένα θέματα της σωτηριολογίας, προς μια προσεκτική μελέτη, από την πλευρά των χριστιανών θεολόγων, των κειμένων και των τελετουργιών των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων».

Από τη μελέτη της ιστορίας των μέχρι σήμερα Διαθρησκειακών Συναντήσεων και Διαλόγων, διαπιστώνουμε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχθηκε δυστυχώς να συμμετάσχει σ’ αυτούς, ωσάν και αυτή να αποτελεί μια θρησκεία όπως όλες οι άλλες θρησκείες του κόσμου. Δεν γνωρίζουμε, αν η επισήμανσή μας αυτή, την οποία θεωρούμε πολύ ουσιαστική, ειπώθηκε στη συνδιάσκεψη, διότι δεν έχουν δημοσιευθεί οι σχετικές εισηγήσεις και τα πορίσματα. Πιστεύουμε ακράδαντα, ότι η Εκκλησία μας είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο να συμφύρεται και να εξομοιώνεται με τις άλλες θρησκείες και να επιστρατεύεται, για να υπηρετήσει εγκόσμιες σκοπιμότητες, διότι δεν είναι καν θρησκεία αλλά καινή κτίσις:«Ει τις εν Χριστώ καινή κτίσις» (Β΄Κορ.5,17). Είναι το Σώμα του Χριστού, όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος: «Υμείς δε εστε Σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α΄Κορ.12,27) και όχι θρησκεία, ανάλογη με εκείνες του κόσμου.

Πέραν τούτου, προκύπτει επίσης και ένα άλλο μεγάλο και ουσιαστικό ζήτημα: Επιτρέπεται ορθόδοξοι ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι και καθηγητές Θεολογικών Σχολών, να προβληματίζονται ως προς το ερώτημα: «εάν οι πιστοί των άλλων θρησκειών δύνανται να ‘σωθούν’ ή, γενικότερα, αν υπάρχουν άλλες θρησκευτικές παραδόσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν απολύτρωση πέρα από την πίστη στον Ιησού Χριστό»; Είναι δυνατόν να τίθεται προς συζήτηση το παρά πάνω ερώτημα σε ορθόδοξο επιστημονικό συνέδριο,  του οποίου η απάντηση έχει δοθεί άπαξ διά παντός μέσα από τον θεόπνευστο λόγο της αγίας Γραφής; Δε διάβασαν ποτέ τον λόγο του Κυρίου: «εγώ ειμι η θύρα· δι εμού εάν τις εισέλθῃ, σωθήσεται» (Ιω.10,9); Δεν είπε ο Χριστός: «εγώ ειμί η οδὸς καὶ η αλήθεια καὶ η ζωή· ουδεὶς έρχεται πρὸς τὸν πατέρα ειμή δι᾿εμού» (Ιω. 14,6); Δε διάβασαν ποτέ τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου Πέτρου, απολογουμένου ενώπιον των Ιουδαίων, ότι: «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία ούτε γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ.4,12); Μπορούμε να συζητούμε θέματα, στα οποία δεν χωράει συζήτηση; Αν οι θρησκείες του κόσμου προσφέρουν σωτηρία, τότε δεν θα ήταν περιττή η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου; Πως είναι δυνατόν να σωθεί ένας οπαδός οποιασδήποτε θρησκείας, χωρίς να αναγεννηθεί «δι’ ύδατος και πνεύματος» (Ιωάν.3,7) και χωρίς την ένωσή του με το Χριστό; Πως είναι δυνατόν να σωθεί κάποιος, που δεν κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, αφού, κατά την διαβεβαίωσή Του: «αμήν, αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν.6,53-54); Αφήνει ο Χριστός κανένα περιθώριο σωτηρίας έξω από τα όρια της Εκκλησίας Του και χωρίς την ένωση μαζί Του, μέσω του παναγίου Σώματος και Αίματός Του;  Ασφαλώς όχι!

Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε, ότι δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός, ότι πολλοί σύγχρονοι θεολόγοι και ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι κάθονται και προβληματίζονται πάνω σε ερωτήματα, στα οποία η Εκκλησία μας έχει δώσει οριστική και τελεσίδικη απάντηση εδώ και 20 αιώνες. Δεν χρειάζεται να προβληματίζονται τα μέλη της Συνδιασκέψεως του Βόλου να δώσουν απάντηση, διότι την απάντηση την έχουν δώσει ήδη σήμερα κορυφαίοι εκκλησιαστικοί Ηγέτες και Πατριάρχες. Και ξέρετε ποια είναι η απάντησή τους; Δεν είναι η απάντηση, που μας δίνει η Εκκλησία με τον θεόπνευστο λόγο της, αλλά η ακριβώς αντίθετη. Σήμερα υπάρχουν  δυστυχώς Προκαθήμενοι Εκκλησιών και Πατριάρχες, οι οποίοι έφθασαν στο σημείο να διακηρύσσουν δημοσίως, ότι υπάρχει σωτηρία και στις άλλες θρησκείες και αυτό ακριβώς είναι το όντως εκπληκτικό, αλλά συγχρόνως και το εξόχως τραγικό. Τρανταχτό παράδειγμα ο Παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος για λόγους πολιτικής, διεκήρυξε ότι «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας»[1] και ότι «Το Κοράνιο, [που αντιγράφει τον Άρειο κηρύσσοντα, ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός έγινε από λάσπη, (!!!), όπως; Ο Αδάμ, (Σούρα 18, στ.65)], (και οι Γραφές των άλλων θρησκειών) είναι ‘ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό όπως αυτή’»;[2] Το δε ακόμη τραγικότερο ξέρετε ποιο είναι; Το γεγονός ότι σήμερα έχει, σε τέτοιο βαθμό, αδρανήσει και παραλύσει το Συνοδικό Σύστημα της Εκκλησίας μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα να συγκροτηθεί ούτε μία Τοπική, έστω, Σύνοδος, η οποία να καταδικάσει όλες αυτές τις αιρετίζουσες και βλάσφημες διακηρύξεις!

Ορισμένοι θεολόγοι, προκειμένου να στηρίξουν τον ισχυρισμό τους, ότι υπάρχει σωτηρία και εκτός της Εκκλησίας, στους αιρετικούς και στους αλλοθρήσκους, έπλασαν μια καινοφανή θεωρία, εντελώς αμάρτυρη και αστήρικτη στην Εκκλησία, την λεγομένη «Οικονομία του Αγίου Πνεύματος» . Σύμφωνα μ’ αυτήν το άγιο Πνεύμα δεν δεσμεύεται να σώσει τον άνθρωπο και εκτός της Εκκλησίας. Δικαιολογούν αυτό τον ισχυρισμό τους επικαλούμενοι τον λόγο του Κυρίου «το πνεύμα όπου θέλει πνει», (Ιω.3,8), τον οποίο όμως διαστρέφουν, διότι εδώ ο Κύριος σαφέστατα δεν ομιλεί περί του Αγίου Πνεύματος, αλλά περί του ανέμου! Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί στους εκτός της Εκκλησίας όχι ερήμην του απολυτρωτικού έργου του Χριστού, αλλά με σκοπό να τους οδηγήσει στην πίστη στο Χριστό και να τους καταστήσει μέλη της  Εκκλησίας, αφού όπως μας βεβαιώνει ο Κύριος, ομιλώντας περί του Παρακλήτου: «εκείνος, [ο Παράκλητος] εμὲ δοξάσει, ότι εκ τού εμού λήψεται και αναγγελεί υμίν» (Ιω.16,14). Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση του εθνικού Κορνηλίου, (βλ. Πράξεις κεφ. 10), ο οποίος κατηχούμενος από τον απόστολο Πέτρο, λαμβάνει το Πνεύμα το άγιο και στη συνέχεια βαπτίζεται και γίνεται μέλος της Εκκλησίας.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας θεολογούν επί τη βάσει της θείας Αποκαλύψεως και μας βεβαιώνουν, ότι μόνον εν Χριστώ και διά της Εκκλησίας υπάρχει σωτηρία. Τώρα, το τι θα κάνει ο Θεός με όσους δεν μπόρεσαν, για αντικειμενικούς λόγους και παρά την θέλησή τους, να γίνουν μέλη της Εκκλησίας, διά του αγίου Βαπτίσματος, αυτό είναι ένα μυστήριο, το οποίο δεν μας αποκάλυψε ο Θεός. Μεγάλοι δογματολόγοι της Εκκλησίας μας, όπως, ο μακαριστός Π. Τρεμπέλας, ο αείμνηστος π. Ι. Ρωμανίδης κ.α. αναφέρουν, ότι η σωτηρία των εκτός της Εκκλησίας είναι ένα ερώτημα, στο οποίο δεν μας απαντά ο θεόπνευστος λόγος της αγίας Γραφής. Οι άγιοι Πατέρες τρομάζουν ακόμα και μπροστά στο θάνατο των αβαπτίστων νηπίων, τέκνα πιστών γονέων της Εκκλησίας, για την μετά θάνατον τύχη τους, πόσο μάλλον για τους οπαδούς των διαφόρων θρησκειών! Δεν θα πρέπει επομένως να πολυπραγμονούμε και να επιχειρούμε να δώσουμε δικές μας απαντήσεις πάνω σε θέματα, στα οποία ο λόγος του Θεού σιωπά.

Περαίνοντας, εκφράζουμε την πικρία και την ανησυχία μας για την εισβολή στο χώρο της σύγχρονης ορθόδοξης διανόησης των πλέον ακραίων σχολαστικών σχημάτων της δυτικής «χριστιανοσύνης». Οι ενασχολήσεις και το χειρότερο η διατύπωση νεοφανών «θεολογικών» δοξασιών, όπως η «σωτηρία των εκτός της Εκκλησίας», αποτελούν μια λίαν επικίνδυνη κατάσταση στο χώρο της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Στόχος των δοξασιών αυτών είναι να «απαλύνουν» τις κραυγαλέες πλάνες των αιρετικών και αλλοθρήσκων και να «γεφυρώσουν» το απύθμενο χάσμα που υπάρχει μεταξύ της Εκκλησίας του Χριστού και των θρησκειών του κόσμου, με απώτερο στόχο την συνένωση των θρησκειών και τη δημιουργία της Πανθρησκείας. Να αμβλύνουν το Ορθόδοξο αισθητήριο, το οποίο βάζει στεγανά πλαίσια στη σχέση μας με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους. Καλούμε λοιπόν τους πιστούς μας, να μην δίνουν προσοχή στα μηνύματα που θέλουν να «περάσουν» σ’ αυτούς οι Διαθρησκειακές Συναντήσεις, με τα ωραιοποιημένα συνθήματα της ειρήνης, της συναδέλφωσης των ανθρώπων και της αλληλεγγύης.  Την πραγματική και μόνιμη ειρήνη και συναδέλφωση των ανθρώπων και των λαών τη δίνει μόνον ο Χριστός, η ένσαρκη ειρήνη και αγάπη και όχι τα ετερόκλητα θρησκευτικά σχήματα του πτωτικού κόσμου!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

[1] Ἐπίσκεψις 603, 15 καί 523 (Γενεύη 1995) 12 και  511 (30-11-1994) και 494 (Γενεύη 1994) 23, Ὀρθόδοξος Τύπος 11-9-2009, Ἀδέσμευτος Τύπος (Μήτση) 21-9-2004.

[2] Ἀντιφώνηση πρὸς τὸν πρόεδρο τοῦ Ἰρὰν Mohamend Khatami στὶς 13-1-2002. Ἐπισκεψις 606, 2 , Ὀρθόδοξος Τύπος 15-3-2002.

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Πρίν ἀπό ἕνα μήνα μᾶς ἐπισκέφτηκε μία κοπέλα ὄχι Ταϊβανέζα. Στή χώρα της  ἀπαγορεύεται ὁ Χριστιανισμός. Ἔμεινε κοντά μας περίπου μία ἑβδομάδα καί μάλιστα εἶχε νοικιάσει ἕνα δωμάτιο στήν περιοχή μας λίγα τετράγωνα πιό κάτω. Εἶχε προετοιμάσει τήν παραμονή της χωρίς νά μᾶς ἐπιβαρύνει σέ τίποτα. Ἐρχόταν ἁπλά κάθε πρωί στήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς γνωρίσει καλύτερα.

Εἶναι τό μοναδικό παιδί μίας οἰκογένειας καί αὐτό διότι δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀπόκτηση δεύτερου τέκνου. Δυστυχῶς  στήν πατρίδα της τιμωρεῖται τό ζευγάρι, ἄν τολμήσει καί φέρει στόν κόσμο δεύτερο παιδί. Κάποια στιγμή θά ἤθελα νά γράψω γιά τό τερατῶδες ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων στήν Ἄπω Ἀνατολή καί γιά τή σιωπηλή γενοκτονία ἑκατομμυρίων παιδιῶν. 

Ἐρευνώντας μόνη της μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, γνώρισε τόν Χριστιανισμό. Ἀποφάσισε λοιπόν νά ξενιτευτεῖ σέ ἄλλο κράτος, στό Λάος, γιά νά μπορεῖ ἐλεύθερα νά λατρεύει τόν Χριστό. Στήν Ταϊβάν δέν μποροῦσε νά ἔρθει ἐξ ἀρχῆς, διότι δέν τῆς χορηγεῖτο βίζα. Στό Λάος ξεκίνησε μία καινούργια ζωή ἀπό τό μηδέν. Σπούδασε καθηγήτρια ἀγγλικῶν, δουλεύοντας σκληρά, γιά νά βγάζει τό ψωμί της καί νά μπορεῖ νά εἶναι ἐλεύθερη.

Δέν ξέρω πόσοι ἀπό μᾶς θά μποροῦσαν νά κάνουν μία τέτοια θυσία. Στήν πατρίδα της εἶχε καί καλή δουλειά καί χρήματα ἀπό τούς γονεῖς. Θά μποροῦσε νά κάνει μία ὑπέροχη οἰκογένεια μέ κάποιον νέο ἀπό τούς πολλούς φίλους πού εἶχε. Ὅμως αὐτή τά ἐγκατέλειψε ὅλα γιά τόν Χριστό. Διάλεξε ἕναν διαφορετικό δρόμο. Ἡ πολλή ἀγάπη γιά τόν Χριστό εἶναι πού τήν ἱκανώνει νά κάνει τέτοια θυσία! Θυσία χωρίς καθοδήγηση καί κρατούμενα.

Στήν ἀρχή συνδέθηκε μέ προτεστάντες, σύντομα ὅμως ἀνακάλυψε τήν Ἐκκλησία μας, διαβάζοντας γενικά πράγματα καί ἱστορίες ἀπό τήν ἱστοσελίδα μας καί παρακολουθώντας τά περίπου 2.000 βίντεο, πού ἔχουμε ἀναρτήσει στό youtube. Κατάλαβε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστιανισμός. Δέν ἦταν εὔκολο... Ἴσως νά ἀναρωτιέστε, γιατί δέν ρωτοῦσε. Μήν τά βλέπουμε ὅμως ὅλα ἀπό τή σκοπιά μας, ἀπό τήν ἀσφάλεια καί τή σιγουριά μας… Ποιόν νά ἐμπιστευτεῖ; Πόσα κύματα προβληματισμοῦ δέν πέρασε γιά νά γίνει Ὀρθόδοξη ἀπό μόνη της!!!

Ἔκλαψα ἀπό συγκίνηση, ὅταν κατάλαβα ὅτι εἶχε διαβάσει ὅλα τά κείμενα τῆς ἱστοσελίδας μας. Στήν πόλη πού ζοῦσε δέν ὑπῆρχε Ἱερός Ναός. Ὁδηγοῦσε καί πήγαινε σέ ἄλλη πόλη, δύο ὧρες μακριά, ὅπου κάποιοι Εὐρωπαῖοι εἶχαν ἕνα δωμάτιο καί τελοῦσαν τή Θεία Λειτουργία. Ἐκεῖ βαπτίστηκε πρόσφατα. 

Δυστυχῶς γρήγορα βρέθηκε ἀντιμέτωπη μέ προβλήματα καί σκάνδαλα πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἐξ αἰτίας τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ. Οἱ διάφορες Ἐκκλησίες προσπαθοῦν νά γίνουν ἐθνικές καί δέν θέτουν ὡς πρῶτο στοιχεῖο τήν ὀρθόδοξη πίστη. Ἀντί νά διδάσκουν πρωτίστως τόν Χριστό, διδάσκουν τά ἤθη καί τά ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τους (κυρίως οἱ Σλάβοι), τά ὁποία χρησιμοποιοῦνται καί πολιτικά ὡς μέσο ἐπιρροῆς. Ἐπιπλέον οἱ διάφορες κοινότητες Εὐρωπαίων ἔχουν τήν Ἐκκλησία ὡς σημεῖο ἐθνικῆς ἀναφορᾶς, ὄχι χριστιανικῆς.

Μέ λύπη μοῦ ἀνέφερε ὅτι τίς Κυριακές ἔρχονται κυρίως Ρουμάνοι καί κάθονται ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό. Μέσα πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία δέν μπαίνουν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα δωμάτιο, μέρος ἑνός πολυχώρου μέ καφετέριες, ἑστιατόρια κ.λπ. Ἔτσι ἐνῶ τρῶνε μαζί, στήν Ἐκκλησία μπαίνουν μόνο 4-5 ἄτομα. Καί ὅμως αὐτό τό γεγονός δέν τήν σκανδαλίζει.   

Ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν Ταϊπέι προσπαθοῦμε νά μήν ἀναφέρουμε τό Greek Orthodox Church (Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία) καί νά μήν εἰσάγουμε ἔθιμα ἑλληνικά, ἀλλά νά κηρύσσουμε μόνο τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια αὐτό μᾶς κόστισε καί τό πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Ὅπως γνωρίζετε, οἱ Ρῶσοι δυστυχῶς διέσπασαν τήν Ἐκκλησία μας  μέ ἐπαίσχυντο τρόπο.

Ἡ κοπέλα λοιπόν αὐτή, δουλεύοντας σκληρά ἀπό τή μία πλευρά καί διαβάζοντας ἀπό τήν ἄλλη ἀπό τό διαδίκτυο καί ἀπό διάφορα βιβλία πού μπόρεσε νά παραγγείλει, εἶχε πολλές ἀπορίες. Γιά παράδειγμα, γιατί πρέπει νά ἔχει καλυμμένο μέ μαντήλα τό κεφάλι της, γιατί πρέπει νά γονατίζει τήν Κυριακή στό Εὐαγγέλιο, γιατί δέν μπορεῖ νά κοινωνάει συχνά καί πολλά ἄλλα ἀκόμη πιό σοβαρά ἐρωτήματα. Πρωτίστως ὅμως ἤθελε νά βιώσει τή λατρευτική ζωή καί τήν προσευχή, ὅπως τά ἔβλεπε ἀπό τά βίντεο πού εἴχαμε, ἀπό τίς διδασκαλίες γιά τή νοερά προσευχή, ἀπό τίς διδαχές καί ἀναμνήσεις τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί ἀπό διάφορα φιλοκαλικά κείμενα πού εἴχαμε μεταφράσει.

Τή συγκινοῦσε ἰδιαίτερα ἡ Θεία Λειτουργία, πού παρακολουθοῦσε ζωντανά ἀπό τό διαδίκτυο, ὅταν λόγω τῆς δουλειᾶς της δέν μποροῦσε νά πάει Ἐκκλησία τήν Κυριακή. Παρακολουθοῦσε μέ ζῆλο τά τελούμενα ὑπό τοῦ Ἱερέως. Ὁ Χριστιανός λόγω τοῦ χρίσματος, ἔχει τήν εἰδική ἱεροσύνη καί ὀφείλει νά γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Δέν πηγαίνει σέ θέατρο οὔτε σέ γήπεδο, ἀλλά ὀφείλει νά συμμετέχει. Δέν ὑπάρχουν κρυφά καί μυστικά στή λατρεία μας. Λυπᾶμαι πού τό λέω, ἀλλά ὑπάρχει ἄγνοια, σκοταδισμός καί κακῶς ἐννοούμενη εὐσέβεια. 

Θυμᾶμαι ὅτι ἤμουν παιδί, στό Γυμνάσιο στήν Πάτρα, ὅταν ἕνας καθηγητής μᾶς μοίρασε τό βιβλιαράκι μέ τό κείμενο τῆς Θείας Λειτουργίας. Τοῦ εἴπαμε μετά: «Κύριε, τά περισσότερα τά παραλείπει ὁ παπάς, δέν τά λέει», καί ἐκεῖνος γελώντας μᾶς ἐξήγησε ὅτι τά λέει ἀπό μέσα του.

Ὅλη τήν ἑβδομάδα λειτουργούσαμε κάθε μέρα –ὅπως βέβαια κάνουμε πάντα ἐδῶ–, ἀλλά εἰδικά γι' αὐτήν. Εἶδε γιά πρώτη φορά ἀπό κοντά τήν προσκομιδή καί μέ δάκρυα στά μάτια μνημόνευσε ὀνόματα. Ἔκλαψε, ὅταν ἔλεγα «Θύεται  ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ…» καί  μου εἶπε ὅτι αἰσθάνθηκε κάτι, ὅταν ἔνυξα μέ τήν Ἁγία Λόγχη λέγοντας τό «Εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἔνυξε…». Πολλά χρόνια πρίν, κάποιος ἄλλος, πού πρώτη φορά ἔβλεπε τήν προσκομιδή, μοῦ εἶπε ὅτι μόλις ἄκουσε αὐτό τό «ἔνυξε», φώναξε μέσα του: «Μή!», αἰσθανόμενος πόνο.

Ὅσο γιά τή συγκίνηση καί τά δάκρυά της κατά τή Θεία Λειτουργία, τί νά πῶ;  Ἐγώ δέν εἶμαι ἄξιος γιά τέτοιους ἀνθρώπους. Μία βδομάδα τή δίδασκα ἐγώ καί ἡ Πελαγία, κάθε μέρα, ἀπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ. Πόσες ἐρωτήσεις, πόσες ἅγιες ἀπορίες, πόσες παιδικές ἐρωτήσεις. Ἐμεῖς νομίζουμε, μέσα στή μακαριότητα πού ζοῦμε, ὅτι εἴμαστε τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὅτι οἱ ἄλλοι πρέπει νά προσαρμόζονται στά δικά μας. Ὅμως, θά πρέπει νά σκύψουμε καί νά ἀκούσουμε ταπεινά τόν κόσμο. Αὐτούς πού δέν ἔχουν γεννηθεῖ μέσα ἀπό τίς δικές μας παραδόσεις, πού δέν ἦταν τυχεροί νά γεννηθοῦν Ὀρθόδοξοι καί νά γνωρίζουν ἀπό τό σχολεῖο ὅσα κουτσά-στραβά ξέρουμε ἐμεῖς. Ἡ κοπέλα αὐτή δέν μᾶς ζήτησε οὔτε μία φορά νά βγοῦμε ἔξω νά δεῖ τήν πόλη, μόνο μαγείρευε λίγο νηστήσιμο φαγάκι καί χαιρόταν πού ἀξιωνόταν νά κοινωνεῖ. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, διότι κωλύομαι ὡς πνευματικός.

Συνέχισε τό ταξίδι της καί μετά ἀπό ἐμᾶς γύρισε στήν πατρίδα της, νά δεῖ τούς δικούς της μετά ἀπό τρία χρόνια, γιατί εἶναι γέροι καί ἔχουν μεγάλο πρόβλημα ὑγείας. Ἐδῶ στήν Ἀνατολή, ὅπως ξέρετε, εἶναι βασικό τό παιδί νά ὑπηρετεῖ τούς γονεῖς ὅταν γεράσουν. Βέβαια εἶναι πλούσιοι καί ἔχουν λεφτά, ὅμως ἠθικά δημιουργεῖται τεράστιο πρόβλημα. Ὡστόσο, αὐτή διάλεξε, γιά νά μπορεῖ νά κοινωνεῖ ἔστω καί σπάνια τόν Χριστό, νά ξενιτευτεῖ καί νά ἀφήσει τά πάντα σάν ἀληθινή μοναχή, χωρίς νά εἶναι μοναχή, γιά τήν ἀγάπη καί μόνο τοῦ Χριστοῦ, ἐλπίζοντας καί πιστεύοντας ὅτι ὁ Θεός θά "σκεπάσει" τούς γονεῖς της.

Ἀπό τότε πού ἔφυγε, γιά μᾶς εἶναι σάν νά μήν ἔφυγε. Θά εἶναι πάντα ἀδερφή μας ἐδῶ. Τῆς εἴπαμε ὅτι θά τῆς μεταδίδουμε τή Θεία Λειτουργία ἐκεῖ πού εἶναι μέσω τοῦ διαδικτύου καί πέταξε ἀπό τή χαρά της. Καί πράγματι, μέσω τῆς τεχνολογίας πήγαινε στό δωμάτιό της καί μέσω τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου παρακολουθοῦσε τή Θεία Λειτουργία καί ἀκούγαμε τά δάκρυα καί τούς λυγμούς της. Μᾶς συγκίνησε ἀφάνταστα καί συνδεθήκαμε πολύ μαζί της. Τό εἶπε καί στούς γονεῖς της ὅτι προσεύχεται καί ἐκεῖνοι, ἄν καί ἄθεοι, ἀφοῦ ἀσχολοῦνται μέ δίαιτες καί ὑγιεινή διατροφή, τό δέχτηκαν. Ἄλλωστε δέν θά ἔμενε καί γιά πάντα ἐκεῖ. Τήν καλοπιάνανε.

Μετά ἀπό τρεῖς ἑβδομάδες ξαναγύρισε στή δουλειά της στό Λάος καί παρακαλάει τόν Θεό νά τή φωτίσει, νά δεῖ τί θά κάνει, διότι ἀπό τή μία πλευρά πρέπει νά ἐκπληρώσει τό συμβόλαιό της μέ τήν ἑταιρεία πού ἐργάζεται, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τό "σπάσει", καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά πρέπει νά ὡριμάσει καί νά διαλέξει μόνη τόν δρόμο της. Γι' αὐτό σᾶς παρακαλῶ νά προσεύχεστε γι' αὐτή, νά τή βοηθήσει ὁ Θεός καί νά τήν ὁδηγήσει στό καλύτερο. Προσεύχεστε, ἐπίσης, γιά ὅλα ἐκεῖνα τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν μποροῦν νά ἔχουν τή χαρά τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπως τήν ἔχουμε ἐμεῖς δίπλα στό σπίτι μας, ἤ καί τήν πολυτέλεια νά πηγαίνουμε σέ ρομαντικά ξωκλήσια ἤ καί Μοναστήρια. Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι ὅπως στήν Ἑλλάδα. Ὅλοι μας ἔχουμε τεράστια εὐθύνη ἀπέναντι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας καί θά δώσουμε λόγο γιά ὅσα δέν κάναμε, γιά ὅσα ἁπλά μπορούσαμε νά κάνουμε καί δέν κάναμε γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀδελφῶν μας ἀνά τόν κόσμο.

Θυμᾶμαι πρίν ἀπό ἕξι χρόνια, κατά τήν τελευταία μου ἐπίσκεψη στήν Ἑλλάδα, ἐκεῖ στήν Ἀθήνα, στήν ὁδό Ἀθηνᾶς, ἐκεῖ πού πουλᾶνε τά ἐκκλησιαστικά εἴδη, πῆγα νά ἀγοράσω ἕνα δισκοπότηρο γιά νά τό ἔχω στήν Ἐκκλησία. Ἐνῶ παζάρευα ἕνα ἀσημένιο γιά νά μή σκουριάζει,  ἦρθε κάποιος ἡλικιωμένος καί ἤθελε νά ἀγοράσει ὁλόκληρο μαρμάρινο δεσποτικό θρόνο, διότι τόν εἶχε τάμα σέ μία Ἐκκλησία καί βέβαια τό κόστος ἦταν χιλιάδες εὐρώ. Τόν εἶδα καί πῆγα νά τοῦ ζητήσω νά μᾶς δώσει κάτι κι ἐμᾶς, πού δέν ἔχουμε τίποτα παρά ἕνα δωμάτιο, ἀλλά ἀπό τήν ἄσχημη  ἀντίδρασή του, μόλις πῆγα νά τοῦ μιλήσω, κατάλαβα καί ἔτσι σταμάτησα. Γι' αὐτό σᾶς ὑπενθυμίζω νά μήν ξεχνᾶτε ὅ,τι ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τά σκεύη καί τά τάματα πού στέλνει κανείς στίς Ἐκκλησίες, ὅτι εἶναι πολύτιμα καί ἄχρηστα πράγματα, ἐνῶ θά μποροῦσε νά τά στείλει γιά νά ἀξιοποιηθοῦν γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστιανισμό.

Ἴσως μερικοί ἀναγνῶστες νά μήν ἀντιλαμβάνονται τήν ἀναγκαιότητα τοῦ διαδικτύου καί νά σκανδαλίζονται. Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἐάν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ζοῦσε σήμερα θά εἶχε ραδιοφωνικό σταθμό καί φυσικά ἴντερνετ. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πληρώνουμε πολλά γιά τή διαφήμιση τῶν βίντεο καί τῶν κειμένων, ἀλλά εἶναι κάτι ἀναγκαῖο, γιά νά μποροῦν νά βγαίνουν εὔκολα στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Ὅμως αὐτό εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο θά μιλήσουμε ἄλλη φορά. Ὁ εὐαγγελισμός τῶν λαῶν δέν εἶναι μία ρομαντική ἱστορία ἀλλά ἀπαιτεῖ σκληρή δουλειά, τεχνολογία, ξενύχτι καί χρήματα καί πάνω ἀπ' ὅλα πολλή προσευχή καί ταπείνωση.

Εὔχεσθε, ἀδελφοί μου.

π. Ἰωνᾶς

Πηγή: Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Μπροστὰ στὸν θάνατο οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύναμοι σὰν τὰ κουνούπια, σὰν τὰ πετραδάκια.
Γιὰ ποιὸ πρᾶγμα καυχᾶσθε ὦ ἄνθρωποι;
Γιὰ τὸν πλοῦτο, τὴν ἐπιστήμη, τὴν φιλοσοφία καὶ τὴν κουλτούρα;
Ὅλα αὐτὰ εἶναι σκύβαλα - σὺ καὶ ἐγὼ δοῦλοι τοῦ θανάτου! Κάθε ἄνθρωπος εἶναι δοῦλος τοῦ φόβου, δοῦλος τοῦ θανάτου.

Μπορεῖ νὰ γίνει ἄνθρωπος σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο μὲ χαρά;
Ὄχι δὲν μπορεῖ.
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἀντικρίσει σοβαρὰ τὸν ἑαυτό του καὶ μὲ σοβαρότητα θὰ κοιτάξει τὸν θάνατο σὰν τὸν ἔσχατο σταθμὸ αὐτῆς τῆς ζωῆς, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει χαρὰ σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο, δὲν ὑπάρχει γι' αὐτὸν καμιὰ ἀπόλαυση ἐδῶ. Ὅλες οἱ ἀπολαύσεις εἶναι ἕνα ψέμα, ἐὰν ὁ θάνατος ἀποτελεῖ γιὰ μένα καὶ γιὰ σένα τὸν τελευταῖο σταθμὸ αὐτοῦ τοῦ κόσμου.

Ποιὸς εἰσήγαγε τὸν θάνατο σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο;
Ποιὸς ἄλλος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία;
Στὸν ἄνθρωπο ἀνήκει δυστυχῶς, αὐτὸς ὁ γεμάτος ντροπὴ ρόλος αὐτῆς τῆς ζωῆς, τῆς εἰσαγωγῆς δηλ. τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου σὲ αὐτὸ τὸν κόσμο.
Δὲν τὸ ἔπραξαν αὐτὸ μήτε οἱ τίγρεις μήτε οἱ ἀλεποῦδες, τὸ ἔπραξε ὁ ἄνθρωπος.
Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλάσμα ντροπιασμένο μπροστὰ σὲ ὅλα τὰ ζώα καὶ ὅλα τὰ φυτά καὶ ὅλα τὰ πετούμενα.
Πρέπει νὰ ντρέπεται ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ ἐκλιπαρεῖ γιὰ συγνώμη ἀπὸ τὸ κάθε πουλὶ γιὰ τὸ ὅτι αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔφερε τὸν θάνατο στὸν κόσμο αὐτό, ἔφερε τὸν θάνατο καὶ στὰ πουλιά καὶ στὰ ζῶα καὶ στὰ φυτά.
Τὰ πάντα φθείρονται καὶ ἀποθνήσκουν.

Μέχρι πότε ὅμως;
Μέχρι τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ὅταν ὁ Κύριος θὰ κρίνει τὸν κόσμο καί, στὴ θέση τῆς παλαιᾶς γῆς, θὰ δώση καινὴ γῆ, ὅταν ὅλα θὰ γίνουν ἀθάνατα ἐπάνω της.
Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ἐμεῖς δὲν μποροῦμε μὰ οὔτε καὶ ξέρουμε νὰ τὸ συλλάβουμε, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἡ καλὴ εἴδηση τοῦ Κυρίου καὶ Χριστοῦ μας.

Πηγή: Ορθόδοξοι Πατέρες

«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν»

Τότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου.

Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό’ χα, δεν τό’ δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον. Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος. Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.

Αυτοί που θυσίασαν αρετή και πατριωτισμόν, για να ειπωθεί ελεύτερη η Ελλάδα κι’ εχάθηκαν φαμελιές ολωσδιόλου, είπαν να ζητήσουν ένα αποδειχτικόν που να λέγει ότι έτρεξαν κι’ αυτοί εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος και Τούρκο δεν άφηκαν αντουφέκιγο.
Πήγε να’ νεργήσει η Κυβέρνηση και βγήκαν κάτι τσασίτες και σπιγούνοι, που δουλεύουν μίσος και ιδιοτέλεια, και είπαν «όχι». Και είπαν και βρισιές παλιές δια τους αγωνιστές. Για να μην πάρουν το αποδειχτικόν, ένα χαρτί που δεν κάνει τίποτες γρόσια.
Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.

Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή. Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν. Γι’ αυτό περνούν και ρεθίζουν τον κόσμον με τέχνες και καμώματα.
Και καζαντίσαν αυτοί πουγγιά και αγαθά και αφήκαν τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά εις την άκρην. Αυτοί είναι οι ανθρώπινοι λύκοι, που φέραν δυστυχήματα και κίντυνον εις τον τόπον. Ας όψονται.

Τότε που η Τουρκιά εκατέβαινε από τα ντερβένια και ολίγοι έτρεχαν με ολίγα ντουφέκια, με τριχιές δεμένα, να πολεμήσουν, θέλοντας λευτεριάν ή θάνατον, οι φρόνιμοι ασφάλιζαν τις φαμελιές τους εις τα νησιά κι’ αυτοί τρέχαν εις ρεματιές και βουνά, μη βλέποντας ποτέ Τούρκου πρόσωπον. Κι’ όταν ακούγαν τα ντισμπάρκα των Τούρκων, τρέχαν μακρύτερα. Τώρα θέλουν δικήν τους την Πατρίδα και κυνηγούν τους αγωνιστές.
Εγίναμε θηρία που θέλουν κριγιάτα (κρέατα) ανθρωπινά να χορτάσουν. Και χωρίζουν τον κόσμον σε πατριώτες και αντιπατριώτες. Αυτοί γίναν οι σημαντικοί της Πατρίδος και οι άλλοι να χαθούν. Δεν ξηγιώνταιγλυκότερα να φυλάξωμεν Πατρίδα και να δούμενλευτερίανπραγματικήν.

Ρωμαίγικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν. Και χωρίς να πάψει η μέσα, η δική μας τυραγνία.
Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισαλιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τιπολυτίμητοντζιβαϊρικόνέχομεν.

Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
Ένας δικός μου αγωνιστής μου έφερε και μου διάβασεν ένα παλαιόν χαρτί, που έγραψεν ο κοντομερίτης μου Άγιος παπάς, ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Τον εκρέμασαν εις ένα δέντρον Τούρκοι και Εβραίοι, διότι έτρεχεν ο ευλογημένος παντού και εδίδασκεν Ελλάδα, Ορθοδοξία και Γράμματα.
Έγραφεν ο μακάριος εκείνος ότι: «Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλει, έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το να υβρίσει τον Χριστόν μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω».
Το χαρτί του πατέρα Κοσμά έβαλα και μου το εκαθαρόγραψαν. Και το εκράτησα ως ΆγιονΦυλαχτόν, που λέγει μεγάληναλήθειαν. Θα πω να μου γράψουν καλλιγραφικά και τον άλλον αθάνατονλόγον του, «τον Πάπαν να καταράσθε ως αίτιον». Θέλω να το βλέπω κοντά στα’ κονίσματά μου, διότι τελευταίως κάποιοι δικοί μας ανάξιοι λέγουν ότι αν τα φτιάξουμε με τον δικέρατονΠάπαν, θα ολιγοστέψουν οι κίντυνοι, τα βάσανα και η φτώχεια μας, τρομάρα τους.

Και είπαν οι άθρησκοι που εβάλαμεν εις τον σβέρκο μας να μη μανθάνουν τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, διότι θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί. Και βγήκαν ακόμη να’ ποτάξουν την Εκκλησίαν, διότι έχει πολλήν δύναμη και την φοβούνται.Και είπαν λόγια άπρεπα δια τους παπάδες.

Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν ολούθε, σε κάστρα, σε ντερβένια, σε μπογάζια και σε ταμπούργια. Και αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Μας έδωσε την νίκη και έχασε (οδήγησε σε ήττα) τον άπιστονΤούρκον. Τόση μικρότητα στον Σταυρό, τον σωτήρα μας!
Και βρίζουν οι πουλημένοι εις τους ξένους και τους παπάδες μας, τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους.

Εμείς τους παπάδες τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον δια να βλογάνε τα όπλα τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας σαν λεοντάρια. Ντροπή Έλληνες!

Εκπομπή "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ" του τηλεοπτικού σταθμού TV4E, που επιμελείται και παρουσιάζει ο δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός, με καλεσμένη την Μαρία Μαντουβάλου, Αναπλ. Καθηγήτρια Ν. Ελληνικής Φιλολογίας- Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πηγή: Ακτίνες