Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Οι καταστάσεις και οι –τουλάχιστον περίεργες– μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση για να φθάσουμε στην πατσαβούρα που λέγεται «Συμφωνία των Πρεσπών» μας αναγκάζουν να κάνουμε μια «τεχνοκρατική» προσέγγιση της όλης διαδικασίας.
Όπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά που δημοσίευσε στα ελληνικά μεγάλη ημερήσια εφημερίδα, οι Σκοπιανοί είχαν τη χαρά να δουν τους πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων να συνέρχονται δύο φορές και να συζητούν διεξοδικά το πλαίσιο λύσης του ονοματολογικού με την Ελλάδα, στο οποίο, ευφυώς πράττοντες, πρόσθεσαν τη «μακεδονική» γλώσσα και ταυτότητα. Ασχέτως των διαφωνιών και του αν τελικά η αντιπολίτευση επέλεξε την αποχή, σε πολιτικό επίπεδο υπήρχε ενημέρωση όλων των κομμάτων και για τις συνομιλίες και για τις θέσεις της ελληνικής πλευράς κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.
Ας έλθουμε τώρα στην Ελλάδα.
Καμία ενημέρωση όχι στα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά ούτε και του υπουργικού συμβουλίου.
Δηλαδή, ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς συνεννοήθηκαν να προχωρήσουν στην υπογραφή αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας, για την οποία αργά ή γρήγορα θα κληθούν να λογοδοτήσουν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους –για να το πω κομψά– τους πάντες: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και φυσικά τον ελληνικό λαό, από τον οποίο πρέπει να λαμβάνουν νομιμοποίηση για τις πράξεις τους. Και εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπήρχε στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ κάποια δέσμευση ότι θα λύσει το ονοματολογικό σε ένα γενικό πλαίσιο, για να το επικαλεστεί και να μας πει ότι έχει νομιμοποίηση.
Άρα, το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τα Σκόπια έχουν κουλτούρα λειτουργίας κράτους και όχι μπανανίας, στην οποία οι αποφάσεις σε ζητήματα εθνικά λαμβάνονται από δυο-τρία άτομα, ερήμην της αντιπολίτευσης και του λαού και ποιος ξέρει κάτω από ποιες και τι είδους πιέσεις ή ανταλλάγματα των ξένων, εκείνων ντε, που έκαναν παρέλαση από τα Σκόπια, για να περάσει το «Ναι» και να παγιοποιηθεί η παγίδα που θα καταστήσει διεκδικήσιμη την πραγματική Μακεδονία και φυσικά τη Θεσσαλονίκη, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Δηλαδή δεν υπάρχει αίσθηση και κουλτούρα θεσμικής λειτουργίας του κράτους, και φυσικά σεβασμού της βούλησης των πολιτών, που σε ποσοστό 70%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θέλει την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Πάμε τώρα στο επόμενο θέμα, αυτό της αποστασίας βουλευτών και στα Σκόπια και στην Ελλάδα.
Την ώρα που έχουν γραφτεί άρθρα για εμπλοκή ξένων υπηρεσιών στο θέμα, οι οποίες μοιράζουν δεκάδες εκατομμύρια για να βρεθούν οι «γενναίοι βουλευτές του VMRO-DPMNE», όπως τους αποκάλεσε προχθές ο Ζάεφ, που θα ψηφίσουν υπέρ της κύρωσης της συμφωνίας, παρατηρούμε αντίστοιχες κινήσεις και στο ελληνικό πολιτικό «γήπεδο».
Ήδη δύο γυναίκες υπουργοί της κυβέρνησης, με σκληρή δεξιά ιδεολογία και οι δύο και υπέρμαχοι μέχρι προχθές της Μακεδονίας, έχουν κάνει μια στροφή 360 μοιρών –που λέει και ο πτυχιούχος του Πολυτεχνείου πρωθυπουργός μας–, και μετά άλλη μια 180 μοιρών, και δηλώνουν (ή διαρρέεται) ότι θα ψηφίσουν τη συμφωνία-νεκροθάφτη της Μακεδονίας και της σκληρής αλήθειας.
Υπάρχουν και άλλοι γυρολόγοι της πολιτικής που δηλώνουν ή διαρρέουν ότι θα το πράξουν, ενώ στελέχη της κυβέρνησης επαίρονται ότι εκείνοι που θα υπερψηφίσουν τη συμφωνία, όταν θα έλθει για κύρωση στη Βουλή, θα είναι πολύ περισσότεροι από τον απαιτούμενο αριθμό των 150 βουλευτών.
Το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, της «μακεδονικής» γλώσσας και της εθνότητας, είναι πολύ-πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος των Σκοπίων, γεωγραφικό, πληθυσμιακό, οικονομικό και γεωπολιτικό.
Είναι ένα τεράστιο ζήτημα, όπως το Κυπριακό, που κι αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από το γεωγραφικό μέγεθος του νησιού.
Για το Κυπριακό, μέχρι να φτάσουμε στην κατάσταση που είμαστε σήμερα, με άμεσο τον κίνδυνο της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της μετατροπής των Ελλήνων σε νεοπαγές «κυπριακό έθνος», που θα οδηγήσει στην εξάλειψη του Ελληνισμού από το νησί, είχαμε τα ακόλουθα:
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στις 29/11/2014, αναφερόμενος στις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να εξασφαλίσει 180 βουλευτές, για να μην ζήσει η Ελλάδα την περιπέτεια που έζησε και συνεχίζει να ζει, είχε δηλώσει επί λέξει: «Διαδικασία εκτροπής η διαδικασία εκλογής Προέδρου, και πολιτικά ανήθικη η προσπάθεια να βρεθούν 180 βουλευτές»!
Τώρα, λοιπόν, με τις αποστασίες βουλευτών για να πουν «Ναι», κόντρα στη συνείδησή τους, τι είναι η διαδικασία; Ηθική;
Και να μην ξεχνάμε, όπως η Κύπρος την γλίτωσε παρά τρίχα στο Κραν Μοντανά, λόγω του ότι ο Ερντογάν δεν ήταν τόσο «ευλύγιστος» όπως οι δικοί μας –κατά Χάρβαρντ– «άσοι» της διαπραγμάτευσης, έτσι την γλίτωσε και η Μακεδονία, λόγω της επιμονής των Σλάβων των Σκοπίων να επιμένουν να τα θέλουν όλα, σε κάτι που δεν είναι.
Ως πότε όμως θα μας «προστατεύουν» οι άλλοι από επικείμενες εθνικές καταστροφές;
____
*Παράφραση από το έργο του νομπελίστα θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο Η μαριχουάνα της μαμάς είναι πιο γλυκιά.
Πηγή: Pontos-News
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Οκτωβρίου 2018
«ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» Ή ΑΣΚΗΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ;
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή της Εκκλησίας ήταν και είναι η διάκριση μεταξύ γνησίας και νόθης πνευματικότητος. Μελετώντας τα αγιογραφικά κείμενα και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας διαπιστώνουμε ότι στη ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τα πρώτα βήματά της, από την εποχή των αποστολικών χρόνων, εμφανίστηκε παράλληλα με την γνήσια πνευματικότητα, που είναι προϊόν και καρπός του αγίου Πνεύματος και μία άλλη «πνευματικότητα», νόθη και κίβδηλη, που εμπνέεται από το σατανά, με σκοπό την παραπλάνηση των πιστών. Όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις και οι παύλειες Επιστολές, οι νεοφώτιστοι μετά το βάπτισμά τους ελάμβαναν υπερφυσικά χαρίσματα, έτσι ώστε να γίνεται αισθητή η παρουσία του αγίου Πνεύματος στα μέλη της Εκκλησίας, αλλά και στους εκτός αυτής. Ένα από αυτά τα υπερφυσικά χαρίσματα ήταν και το λεγόμενο χάρισμα της «διακρίσεως των πνευμάτων», για το οποίο κάνει λόγο ο απόστολος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «άλλω δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών, άλλω δε ερμηνεία γλωσσών», (12,10). Στους χαρισματούχους αυτούς δηλαδή είχε δοθεί το ειδικό χάρισμα, να μπορούν να διακρίνουν τους αληθινούς προφήτες και διδασκάλους από τους απατεώνες και τα πραγματικά χαρίσματα του αγίου Πνεύματος από τα ψεύτικα, που κρύβουν απατηλάτην πλάνη.Το ίδιο πρόβλημα επισημαίνει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος μας παραγγέλλει «δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν» (Α΄Ιωαν.4,1).Μας προτρέπει δηλαδή να εξετάζομε και να διακρίνομε τους ανθρώπους, που εμφανίζονται εμπνεόμενοι από το άγιο Πνεύμα, εάν πράγματι προέρχονται από τον Θεόν. Εάν μελετήσουμε επίσης τα ασκητικά κείμενα, (Γεροντικό, Ευεργετινός κ.α.), θα συναντήσουμε πάμπολλες διηγήσεις μεγάλων ασκητών, οι οποίοι, επειδή κάποτε υπερηφανεύθηκαν και νόμισαν ότι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής και αγιότητος, παραχώρησε ο Θεός και έπεσαν σε πλάνη και δέχθηκαν δήθεν αποκαλύψεις, οράματα και νόθες πνευματικές εμπειρίες, ως προερχόμενες από τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απάτες και τεχνάσματα των δαιμόνων. Για παράδειγμα, ο Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός διηγείται ότι ο αββάς Ήρων, αν και δαπάνησε πενήντα χρόνια σε αυστηρή άσκηση, όμως κάποτε υπερηφανεύτηκε και πίστευσε στους ιδικούς του λογισμούς, χωρίς να τους θέσει υπό την κρίση των πνευματικών του Πατέρων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εξαπατήθηκε από το διάβολο, ο οποίος εμφανίστηκε σ’ αυτόν ως «άγγελος φωτός» και τον έπεισε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας σ’ ένα βαθύ πηγάδι. Κλασικά παραδείγματα νόθης πνευματικότητος στην εποχή μας συναντούμε στις λεγόμενες «χαρισματικές κινήσεις» του προτεσταντικού χώρου, όπως η «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» και άλλες ομάδες του αποκρυφιστικού πλέγματος της «Νέας Εποχής», οι οπαδοί των οποίων ισχυρίζονται ότι έλαβαν το χάρισμα της γλωσσολαλιάς, ή άλλα χαρίσματα, κατά παρόμοιο τρόπο, όπως οι άγιοι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής.
Ωστόσο το φαινόμενο της νόθης πνευματικότητος δεν απουσιάζει δυστυχώς και από τον Ορθόδοξο εκκλησιαστικό χώρο. Και ακριβώς μια τέτοια περίπτωση, με πολύ πόνο ψυχής και συνοχή καρδίας, ερχόμαστε να επισημάνουμε στην παρούσα ανακοίνωσή μας με σκοπό την έγκαιρη ενημέρωση και προφύλαξη του πιστού λαού του Θεού. Πρόκειται για την μοναχή ονόματι Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992), της οποίας τον βίο, τις δήθεν ιεραποστολικές δραστηριότητες και την διδασκαλία δημοσιεύει σε ογκώδες βιβλίο, (500 σελίδων περίπου), κάποια άλλη μοναχή, προφανώς υποτακτική της, ονόματι και αυτή Γαβριηλία με τίτλο: «Η Ασκητική της αγάπης». Το εν λόγω βιβλίο μελέτησε ενδελεχώς ο π. Βασιλειος Σπηλιόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια δημοσίευσε μια ευστοχότατη και απόλυτα τεκμηριωμένηκριτική με τίτλο: «Κρίσεις και σχόλια στο περιεχόμενοτου βιβλίου ‘Ασκητική της αγάπης’». Την κριτική προλογίζει ο αρχ. π. Σαράντης Σαράντος. Η πνευματική ζημία που προήλθε από την κυκλοφορία του βιβλίου αυτού είναι ανυπολόγιστη, δεδομένου ότι σήμερα διανύει την 13η έκδοσή του και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε πολλές ενορίες ως εγχειρίδιο κατηχητικών σχολείων. Στις γραμμές που ακολουθούν θα προχωρήσουμε σε ένα σύντομο σχολιασμό του βιβλίου, αφού προηγουμένως παραθέσουμε μερικά βιογραφικά στοιχείατης εν λόγω μοναχής.
Η Γερόντισσα Γαρβιηλία γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1897 στην Κωνσταντινούπολη από εύπορους γονείς. «Ήταν το τέταρτο και το τελευταίο παιδί της οικογενείας. Από τα αδέλφια της η μεγάλη, η Βασιλική, ήταν εκείνη που της πρωτομίλησε για τον Θεό. Μαζί με τα παραμύθια που της διάβαζε, της έλεγε ιστορίες από το Ευαγγέλιο και την Παλαιά Διαθήκη». (Ιστ. «Διακόνημα»). Σπούδασε Γεωπονία στην Ελβετία, αλλά είχε αναπτύξει με τα φυτά «μεταφυσική σχέση», αφού «κυριολεκτικά μέχρι το τέλος της ζωής της «μιλούσε» μαζί τους και λες κι έβλεπες κάθε φορά την ανταπόκριση τους» (όπου ανωτ.). Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1954 πήγε ως ιεραπόστολος στην Ινδία, την οποία αγάπησε με πάθος. Αλλά, στην αχανή αυτή χώρα, όπου έμεινε 5 χρόνια, εργάστηκε περισσότερο φιλανθρωπικά, παρά ιεραποστολικά, αφού «ποτέ δεν μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό, αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι» (όπου ανωτ.)! Επίσης εκεί γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλίες με την «μητέρα Τερέζα, Sivananda, Baba Amte» (όπου ανωτ.) και γνωστούς γκουρού του Ινδουισμού και του Βουδισμού, τους οποίους μνημονεύει στο σύγγραμμά της η υποτακτική της.
Από την μελέτη της κριτικής του π. Βασιλείου και ιδιαιτέρως των αποσπασμάτων του βιβλίου, διαπιστώσαμε ότι στο εν λόγω βιβλίο κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος το στοιχείο του θρησκευτικού συγκρητισμού και του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, ενώ παράλληλα ακυρώνεται η μοναδικότητα του Θεανδρικού προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος ισοπεδώνεται και τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους αρχηγούς θρησκειών. Παράλληλα μέσω λόγων και πράξεων της Γερόντισσας γίνεται μια έντεχνη και μεθοδική προσπάθεια έμμεσης προβολής των βασικών δογματικών διδασκαλιών του Ινδουϊσμού και του Γκουρουϊσμού και των πρακτικών του. Σύμφωνα με μια γενική εκτίμηση του συγγραφέως της κριτικής, «το βιβλίο αυτό στοχεύει στην προώθηση του λαϊκού Οικουμενισμού, στην προώθηση δηλαδή ανάμεσα στους απλούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς, της διδασκαλίας ότι όλες οι θρησκείες κατέχουν μέρος της αληθείας και συνεπώς, όχι μόνο δεν δικαιούμεθα να απορρίπτουμε τις διάφορες διδασκαλίες τους, αλλά έχουμε χρέος ιερό να τις αποδεχθούμε, ώστε να φθάσουμε κάποτε στην επιθυμητή, για τους φορείς αυτής της ιδέας, ένωση όλων των θρησκειών σε μία. Αποτελεί, άρα, πράξη μίσους, φανατισμού η ‘φονταμενταλισμού’, κατά τη μοντέρνα ορολογία, και μισαλλοδοξίας η εμμονή στα δόγματα, τους κανόνες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας και η απόρριψη των υπολοίπων ομολογιών και δοξασιών, φαινόμενο που, κατά τη συγγραφέα, οφείλεται σε διάφορα κόμπλεξ και φοβίες που μας διακατέχουν», (σελ.4). Ο συγγραφέας της κριτικής, προκειμένου να τεκμηριώσει το παρά πάνω γενικό συμπέρασμα, παραθέτει στη συνέχεια ένα πλήθος περιπτώσεων λόγων και πράξεων της Γερόντισσας, (με πλήθος παραπομπών), που αποδεικνύουν «την ύπαρξη ενός ανελέητου και νεοεποχίτικου συγκρητισμού, όσο και τις πλάνες των ανατολικών θρησκειών, οι οποίες είναι διάσπαρτες σ’ όλο το βιβλίο, ‘μεταμφιεσμένες’ επιμελώς σε Ορθόδοξη πνευματικότητα»,(σελ.4).
Πιο συγκεκριμένα:
Γίνεται αναφορά «σε πάμπολλους αλλοθρήσκους και ετεροδόξους φίλους της Γερόντισσας, με τους οποίους διατήρησε σχέσεις σ’ όλη της τη ζωή, χωρίς ωστόσο να τους μεταστρέψει, ή έστω να καταβάλει την παραμικρή προσπάθεια. Αντίθετα, τους θεωρεί συχνά και ως αγίους (π.χ. σελ. 212 και 407) ή υπόδειγμα χριστιανών (σ. 72) και γι’ αυτό συνομιλεί μαζί τους για τον Θεό, (για ποιο Θεό άραγε;)», (σελ.4).
Γίνεται αναφορά για «τη στενή σχέση της Γερόντισσας με την αίρεση των Κουακέρων», (σελ.5). Οι Κουάκεροι είναι μέλη μιας Χριστιανικής Αντιτριαδικής Ομολογίας που φέρει την ονομασία «Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων» και ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα στην Αγγλία από έναν περιπλανώμενο ιεροκήρυκα,τον Τζορτζ Φοξ. Κατά τον συγγραφέα της κριτικής «το έργο τους, [των Κουακέρων], στη Θεσσαλονίκη διαφημίζεται ως σπουδαίο, ενώ η ίδια, [η Γερόντισσα], κατέχει θέση διευθύντριας στη σχολή τους, αλλά και διδασκάλου του Ευαγγελίου. Ποιός αφελής θα μπορούσε ποτέ να πιστεύσει, πως αν οι απόψεις της και η ερμηνεία που έδιδε στο Ευαγγέλιο δεν ταυτίζονταν απόλυτα μ’ αυτές της αιρέσεως, θα της εμπιστεύονταν τις δύο αναμφισβήτητα πιο ευαίσθητες θέσεις σε τέτοια αντιτριαδική αίρεση; Παράλληλα, δίδεται στον αναγνώστη η εσκεμμένη εντύπωση πως οι Κουάκεροι είναι ομάδα Ορθοδόξων χριστιανών με σπουδαίο μάλιστα έργο και δραστηριότητες, εντύπωση εσφαλμένη και άκρως επικίνδυνη, ακόμα και προσηλυτιστική».
Επίσης στο κρινόμενο βιβλίο,(σελ. 50-51),«γίνεται σύγκριση γκουρουϊστικών τεχνικών με Ορθόδοξες απόψεις. Θεωρεί δηλαδή η Γερόντισσα πως στον Ορθόδοξο Μοναχισμό, όπως και στον Ινδουϊστικό, είναι σύνηθες φαινόμενο η προσπάθεια του ασκητού να γίνεται αόρατος από τούς ανθρώπους, πράγμα εντελώς ξένο και άγνωστο στη δική μας ασκητική παράδοση. Στη σελ. 53 συγκρίνεται και η ινδουϊστική με την Ορθόδοξη λατρεία, χωρίς να απουσιάζει από τον κατάλογο των ‘ομοιοτήτων’ και η διαρκής επίκληση του ονόματος του Θεού, που δήθεν υπάρχει και στις δύο λατρείες, με μοναδική διαφορά το όνομα του Θεού, που ο ασκητής επικαλείται. Φυσικά, η διαφορά είναι πολύ πιο ουσιαστική, ενώ έντεχνα περνά και πάλι το μήνυμα ότι όλες οι θρησκείες έχουν την αλήθεια, με μόνη διαφορά το όνομα, που προσδίδουν στο Θείο», (σελ.6). Μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο παραλληλίζονται η νοερά προσευχή με τη γιόγκα και τον διαλογισμό και με έμφαση τονίζονται οι εξωτερικές ομοιότητες μεταξύ των δύο αυτών πρακτικών.
Παρά κάτω γίνεται λόγος για την προσκύνηση των τζαμιών και ότι αυτή «δεν αντιβαίνει στο πνεύμα του βιβλίου, αφού οι Μουσουλμάνοι, οι Ινδουϊστές αλλά και οι Εβραίοι έχουν τον Θεό μέσα τους και οδηγούνται από το ίδιο πνεύμα του Θεού, όπως η ίδια η Γαβριηλία υποστηρίζει», (σελ.6). Συγκεκριμένα γράφεται επί λέξει: «Μου έλεγαν πολλές φορές: Γιατί θεωρείς τους Ινδούς σαν δικούς σου, ή τους Μουσουλμάνους, ή τους Εβραίους; Μα γιατί εγώ βλέπω τον ίδιο τον Χριστό μέσα τους, που ίσως συνειδητά δεν τον γνώρισαν ακόμα… Και έβλεπα πολλούς από αυτούς με τις πράξεις τους να κάνουν αυτό που τους οδηγούσε να κάνουν το πνεύμα του Θεού…»,(σελ. 325).
Παρά κάτω αναφέρει ένα ακόμη παράδειγμα θρησκευτικού συγκρητισμού: Η συγγραφέας του βιβλίου θέλει να περάσει το μήνυμα ότι «εκείνο που σώζει είναι η λιτότητα, η πτωχεία και η στενή οδός, η οποία όμως, συγκεκαλυμμένα παρακάτω, βιώνεται και στα ορθόδοξα μοναστήρια και στα Άσραμ», (σελ. 7). Γράφεται επί λέξει: «Μα το είπε ο Κύριος. Στενή η οδός η άγουσα στην αλήθεια… Και με πήγε με το χέρι του. Και πάλι την άλλη μέρα αλλού και αλλού, στο νοσοκομείο ενός μεγάλου κοινοβίου με μοναχούς, όπου και εκεί ήταν όλα λιτά, όπως στα δικά μας μοναστήρια…» (σελ. 245-246).
Παρά κάτω, (σελ.9), επισημαίνει ότι στο βιβλίο (σελ. 288), «παρερμηνεύεται η αγάπη που οφείλουμε προς όλους και προβάλλεται η Γερόντισσα ως ομολογήτρια της πίστεως, ενώ όσοι διαφωνούν ονομάζονται διώκτες της αγάπης» και θεωρούνται ως φανατικοί, φονταμενταλιστές, φοβισμένοι, άπιστοι, μισαλλόδοξοι κ.λ.π. Προβάλλεται δηλαδή η γνωστή,οικουμενιστικού τύπου αγάπη, εν ονόματι της οποίας αποκρύπτεται η εν Χριστώ αλήθεια, τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με το ψεύδος των θρησκειών του κόσμου, ενώ παράλληλα καταβάλλεται προσπάθεια να έρθουν σε κοινωνία «αγάπης» η αλήθεια με το ψεύδος, το φως με το σκότος, αγνοώντας τον λόγο του αποστόλου: «μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις, τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος;», (Β΄ Κορ.6,14).
Παρά κάτω, (σελ.10), κάνει λόγο για την αντιστροφή των χριστιανικών όρων, που είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ιδεολογίας της Νέας Εποχής και ότι αυτό το φαινόμενο της αντιστροφής το συναντούμε συχνά στο κρινόμενο βιβλίο. Γράφει: «Παίρνουν π.χ. τον όρο προσευχή και τον ταυτίζουν με το περιεχόμενο του όρου διαλογισμός για να ελκύσουν τα ανυποψίαστα θύματά τους ευκολώτερα, κάμπτοντας πιθανούς ενδοιασμούς και παρασύροντας, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς, αφού γίνεται λόγος για χριστιανικές αρετές και μεθόδους. Το φαινόμενο της αντιστροφής είναι πολύ σύνηθες και στο βιβλίο αυτό. Με έξυπνο ομολογουμένως τρόπο, ετοιμάζεται ο αναγνώστης να δεχθεί την ινδουϊστική φιλοσοφία και ζωή, εφόσον μάλιστα παρουσιάζεται ως γνήσια μορφή Ορθοδόξου πνευματικότητος, κατηχείται και σταδιακά μυείται, ακουσίως μάλιστα, σ’ αυτήν και κινδυνεύει να απομακρυνθεί από τη ζωή της Εκκλησίας, ή να παραμείνει τυπικά σ’ αυτή, προσκυνώντας άλλους θεούς, δαίμονες στην πραγματικότητα, που θα αποκτούν αυξανόμενη εξουσία πάνω του, αποξενώνοντάς τον από τη Θεία Χάρη και αμαυρώνοντάς του τον χιτώνα του Βαπτίσματος», (σελ.10).
Παρά κάτω,(σελ. 13),στο κεφάλαιο περί της ολιστικής θεωρήσεως του κόσμου, που ως γνωστόν αποτελεί βασικό δόγμα της Νέας Εποχής, αποδεικνύει ότι η Γερόντισσα ήταν βαθιά διαποτισμένη από την πεπλανημένη αυτή διδασκαλία. Γράφει: «Ίσως και πάλι φαντάζουν υπερβολικές οι σκέψεις μας σε μερικούς. Αυτοί όμως ας μας εξηγήσουν γιατί η Γερόντισσα μας παροτρύνει: ‘Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ’ όλης της ψυχής και εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της διανοίας σου’ και σπεύδει να επεξηγήσει: ‘το σύμπαν δηλαδή’; (σελ. 199). Άρα, κατ’ αυτήν, ταυτίζεται το σύμπαν με τον Θεό, η κτίσις με τον Κτίσαντα, γεγονός που αποδεικνύει την υιοθέτηση εκ μέρους της τής ολιστικής θεωρήσεως του κόσμου».
Για να μην μακρηγορούμε, ο π. Βασίλειος αναφέρει στη συνέχεια πάμπολλες περιπτώσεις από το κρινόμενο βιβλίο,όπου αποδεικνύει ότι η Γερόντισσα προβάλλει ξεκάθαρα νεοεποχίτικες ιδέες και πρακτικές, ως δήθεν Ορθόδοξες, όπως είναι η χορτοφαγία, η γλωσσολαλιά, η Yama, η ανυπαρξία και η νέκρωση, ο διαλογισμός, η θετική σκέψη, η συμπαντική ενέργεια, αλλά και η προβολή πολλών δεισιδαιμονικών πρακτικών. Επιστέγασμα όλων αυτών ο ισχυρισμός της ότι είχε και «ιαματικό χάρισμα», «θεραπεύοντας» με τα χέρια της, τα οποία «έκαιγαν και κοκκίνιζαν τάχα από το Άγιο Πνεύμα».
Περαίνοντας την αναφορά μας, θέλουμε να συγχαρούμε τον π. Βασίλειο για την άριστη κριτική παρουσίασή του και να επισημάνουμεστον πιστό λαό του Θεού, ότι το εν λόγω βιβλίο περιέχει πλάνες, που προέρχονται από τον χώρο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού με έντονο το στοιχείο του θρησκευτικού συγκρητισμού.Ως εκ τούτου είναι μεγάλος ο κίνδυνος,από ενδεχόμενη ανάγνωσή του,να αλλοιωθεί το Ορθόδοξο φρόνημά των πιστών και να παρασυρθούν σε συγκρητιστικές θεωρίες και αντιλήψεις, που θα τους οδηγήσουν μακριά από την σωστική αγκαλιά της Εκκλησίας μας, στην οποία, και μόνον, υπάρχει σωτηρία,ενώ έξω από αυτή υπάρχει ο όλεθρος και η καταστροφή. Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα μεγάλος για τους πιστούςεκείνους, που δεν γνωρίζουν επαρκώς την Ορθόδοξη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας και κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διακρίνουν με σαφήνεια την αλήθεια της Ορθοδοξίας από το ψεύδος της αιρέσεως. Και επειδή σήμερα ο πιστός λαός του Θεού στη μεγάλη πλειοψηφία του παραμένειδυστυχώς, από ραθυμία και αμέλεια,ακατήχητος και δεν διαθέτει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, γι’ αυτό και δεν συνιστούμε την ανάγνωση του βιβλίου αυτού. Είναι όντως λυπηρό το γεγονός ότι ο μισόκαλος διάβολος κατορθώνει στις έσχατες και αποκαλυπτικές ημέρες μας να πλανήσει «ει δυνατόν και τους εκλεκτούς», (Ματθ.24,24), πρόσωπα δηλαδή που προέρχονται από τον χώρο του Μοναχισμού, ο οποίος αποτελεί το καύχημα της Εκκλησίας, ό,τι εκλεκτότερο έχει να παρουσιάσει σήμερα η Εκκλησία. Και ας μην ξεχνούμε ότι τα σκοτεινά κέντρα της «Νέας Εποχής» δεν στοχεύουν να αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να είναι γεμάτες με πιστούς, με αλλοιωμένο όμως φρόνημα και με νόθη «πνευματικότητα».
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Την 19η Οκτωβρίου 1912 στα υψώματα μεταξύ Αηδονοχωρίου-Καλλιστρατίου- Περιστέρας έγινε μεταξύ Ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων σφοδρότατη μάχη, αληθινή μονομαχία. Τα Ελληνικά στρατεύματα του Γύπαρη και του Νικολούδη που ήταν εθελοντικά με ενίσχυση τμήματος Ευζώνων, δια μέσου Πυλωρίου, έφθασαν στην γραμμή Καλλιστρατίου-Περιστέρας. Εκεί αντιλήφθηκαν λόχο τουρκικού στρατού που κατευθυνόταν προς το Τσοτύλι!
Σκοπός των Τούρκων ήταν η θανάτωση των μαθητών του ιστορικού Γυμνασίου Τσοτυλίου και η πυρπόληση του κτιρίου του Οικοτροφείου. Μόλις αυτό έγινε γνωστό στο Τσοτύλι, οι μαθητές έφυγαν στα προς το νότο ορεινά χωριά. Οι Τούρκοι όταν είδαν το Ελληνικό σώμα στην αρχή το πέρασαν για δικό τους και έστειλαν έναν ανιχνευτή για πληροφορίες. Οι Έλληνες αφού συνέλαβαν τον απεσταλμένο, εμφανίστηκαν μπροστά στους επίδοξους σφαγείς του άνθους του Βοΐου. Για να ανακόψουν την προέλαση των Τούρκων προς το Τσοτύλι, τα σώματα του Γύπαρη και Νικολούδη πήραν θέσεις μάχης σε μια ρεματιά του χωριού Περιστέρας (Μαρτσίστι).
|
Παύλος Γύπαρης (1880-1966) Οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα |
Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να οχυρωθούν στο Καλλιστράτι. Νέες δυνάμεις από την Νεάπολη ενίσχυσαν τους Τούρκους που βρίσκονταν στο Καλλιστράτι. Ο Γύπαρης και ο Νικολούδης, για να υπερφαλαγγίσουν τον εχθρό και για να τον βάλλουν ανάμεσα σε δυο πυρά, προχώρησαν προς το Αηδονοχώρι. Η κίνηση αυτή έπαιξε μεγάλο στην τελική έκβαση της μάχης. Οι Τούρκοι εγκατέλειψαν το Καλλιστράτι και υποχώρησαν στην Νεάπολη. Αυτή η κίνηση των Τούρκων είχε σαν αποτέλεσμα την κατάληψη του χωριού από τις Ελληνικές δυνάμεις. Οι επικεφαλής των Ελληνικών δυνάμεων θεώρησαν πως οι Τούρκοι δεν θα ξαναγύριζαν και άφησαν στο χωριό δύναμη από οκτώ μόνον άνδρες.
Η δύναμη αποτελούνταν από τους εξής: Μανώλη Βαγγελινό, Χρήστο Ξυλινάκη, Χρήστο Αυγουστάκη, Νικόλαο Γιαλίρη, Μιχαήλ Μελαδάκη, Στέφανο Καλογεράκη, Κωνσταντίνο Κτενά, Στ. Κόκκινο. Οι υπόλοιπες δυνάμεις απομακρύνθηκαν να ανασυνταχθούν με σκοπό την επίθεση στην Νεάπολη. Οι Τούρκοι όμως αφού ενισχύθηκαν με νέες δυνάμεις, επετέθησαν με σφοδρότητα στο Καλλιστράτι και στις δυνάμεις εκείνες που είχαν πάρει θέση μάχης στο Αηδονοχώρι.
Επακολούθησε μια σωστή γιγαντομαχία. Οι γενναίοι οκτώ Κρητικοί υπερασπιστές του Καλλιστρατίου αμύνονται σθεναρά και αποκρούουν τις αλλεπάλληλες επιθέσεις ενός τουρκικού λόχου. Εντός του οικισμού θα πέσουν ηρωικά μαχόμενοι οι στρατιώτες Χρήστος Ξυλινάκης και Χρήστος Αυγουστάκης, καταγόμενοι από τον Άγιο Βασίλειο Ρεθύμνης και του Βιάνου Ηρακλείου αντίστοιχα. Τον πρώτο βρήκε μια σφαίρα στο μέτωπο και το δεύτερο μια σ' ένα πόδι και μια στο στήθος.
Επίσης τραυματίστηκαν στην μάχη ο Μιχαήλ Μελαδάκης και ο Νικόλαος Γιαλίρης.
Ενώ ο Μελαδάκης τραυματισμένος αποχώρησε από το πεδίο της μάχης, ο Γιαλίρης που ήταν τραυματισμένος στο πόδι σοβαρά και δεν μπορούσε να βαδίσει, σύρθηκε σε κάποιο σπίτι του χωριού και αμυνόταν απεγνωσμένα μόνος του. Κάποια στιγμή μια εχθρική σφαίρα του έσπασε το όπλο του και κατά πάσα πιθανότητα και το χέρι του. Αυτός όμως συνέχισε να μάχεται ηρωικά με το πιστόλι του. Δυο Τουρκαλβανοί που τον εντόπισαν, έφτασαν κοντά του και θέλησαν να τον συλλάβουν όμως ο γενναίος Κρητικός πυροβόλησε και σκότωσε τον έναν με το πιστόλι του, ενώ ο άλλος το 'βαλε στα πόδια κι έφυγε!
Ενώ η μάχη είχε τελειώσει και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να πυρπολούν το χωριό, ο βαριά τραυματισμένος στρατιώτης επιστρατεύοντας τις τελευταίες δυνάμεις του, κατόρθωσε να απομακρυνθεί από το χωριό. Κατά την διάρκεια της νύχτας κατόρθωσαν οι συμπολεμιστές του να τον βρουν και να τον πάρουν μαζί τους. Ο οπλαρχηγός του, ο Νικολούδης αναγνωρίζοντας την ανδραγαθία του τον αναγνώρισε ως οπλαρχηγό.
Όταν έπεσε το σκοτάδι οι Τούρκοι αποσύρθηκαν στην Νεάπολη. Εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης τριάντα νεκρούς. Από τους Έλληνες έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι, τέσσερις Κρήτες εθελοντές, ένας λοχίας των Ευζώνων, ένας Εύζωνας και δυο ντόπιοι αγγελιοφόροι. Τάφηκαν όλοι σε κοινό τάφο κοντά στον Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Περιστέρα.
Τα ονόματα των νεκρών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης είναι:
- Λαινάς, Λοχίας των ευζώνων.
- Αγνώστου ονόματος, εύζωνας.
- Χρήστος Ξυλινάκης Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Χρήστος Αυγουστάκης Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Χαρίτων Βαβούκας Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Αγνώστου ονόματος Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Παναγιώτης Χριστόπικος, Αγγελιοφόρος.
- Χρήστος Λάγγας, Αγγελιοφόρος.
- Ιωάννης Βαρτζής, Αγροφύλακας.
Προς τιμή των γενναίων παλικαριών οι κάτοικοι του Καλλιστρατίου έστησαν στον τοίχο της νότιας πλευράς του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματά τους.
Αξίζει να αναφέρουμε ό,τι γνωρίζουμε για το πώς σκοτώθηκε ο καθένας από αυτούς.
Ο Νικόλαος Χατζόπουλος πήρε μέρος και στην μάχη σαν αγγελιοφόρος και οδηγός των Κρητών στρατιωτών. Ήταν αυτός που οδήγησε τους στρατιώτες στο χωριό και στην συνέχεια στα υψώματα του Αηδονοχωρίου προκειμένου να κυκλώσουν τους Τούρκους. Δεν αποκλείεται να ήταν και ένοπλος. Υπάρχει σχετική προφορική μαρτυρία από κατοίκους του χωριού. Πυροβολήθηκε από Τούρκους στρατιώτες την ώρα που προσπαθούσε να σώσει το σπίτι του, όταν του έβαλαν φωτιά. Ήταν οι στιγμές που οι Κρήτες είχαν οπισθοχωρήσει από το χωριό και το είχαν ανακαταλάβει οι Τούρκοι. Με την αποχώρηση των Ελληνικών δυνάμεων οι Τούρκοι παρέδωσαν το χωριό στις φλόγες και το κατέστρεψαν εντελώς.
Ο Θωμάς Χατζόπουλος ενθουσιασμένος από την παρουσία του Ελληνικού στρατού, έλαβε μέρος στην μάχη, πυροβολώντας τους Τούρκους από την αυλή του σπιτιού του με ένα όπλο τύπου ''γκρα''. Έγινε όμως αντιληπτός από τους Τούρκους στρατιώτες και πυροβολήθηκε. Τραυματίστηκε βαριά και ενώ η σύζυγός του Φωτεινή Χατζοπούλου έτρεξε να τον βοηθήσει, δέχθηκε και εκείνη τα πυρά των Τούρκων.
Η Φωτεινή Χατζοπούλου ξεψύχησε αμέσως. Ο Θωμάς απεβίωσε μετά από δυο μέρες. (Ο Θωμάς και ο Νίκος Χατζόπουλος ήταν αδέρφια).
Για τον Λουκά (Δούκα) Ζηκόπουλο οι προφορικές διηγήσεις αναφέρουν πως βγήκε να σβήσει την φωτιά, που είχαν ανάψει οι Τούρκοι σε μια κλαδαριά που είχε από κλαδιά βελανιδιάς για να ταΐσει τα πρόβατα το χειμώνα. Εκεί τον είδε κάποιος γνωστός του Τούρκος στρατιώτης από το Πυλωρί που τον προέτρεψε να φύγει για να σωθεί. Την ίδια στιγμή όμως άλλος στρατιώτης τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ήταν παραμονή της γιορτής του.
Ο Ευθύμιος Χασιώτης καταγόταν από την Ασπρούλα (Βιλίστι τότε) και δούλευε σε αγρόκτημα του χωριού. Κάποιες γυναίκες τον έκρυψαν κάτω από μια ξύλινη λεκάνη που την χρησιμοποιούσαν σαν ταΐστρα για τα ζώα. Εκεί οι Τούρκοι στρατιώτες τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν εξ' επαφής.
Για τα υπόλοιπα θύματα δε γνωρίζουμε λεπτομέρειες για το πως φονεύτηκαν...
Πηγή: (Από το βιβλίο "Μνήμες από το παρελθόν" του Δημητρίου Ι. Ζηκόπουλου), Περί Πάτρης
Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου, στις 19.00, πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 4ου Γυμνασίου Γιαννιτσών Ημερίδα για το Μάθημα των Θρησκευτικών με ομιλητές τον κ. Ηρακλή Ρεράκη, καθηγητή Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρο τής Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) και τον κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, καθηγητή Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Αντιπρόεδρο της ΠΕΘ.
Συντονιστής της Ημερίδας ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χαραλαμπίδης, Δρ. Θεολογίας, Υπεύθυνος Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Εδέσσης, την Πανελλήνιο Ένωση Θεολόγων, τους Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων του 4ου Γυμνασίου και του 8ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Γιαννιτσών «ο Φίλιππος» και τους Συλλόγους Πολυτέκνων και Τριτέκνων Γιαννιτσών.
Κατά την έναρξη της Ημερίδας ο Πρόεδρος της Ι.Λ.Ε.Γ. «ο Φίλιππος» κ. Κωνσταντίνος Κάμτσης απηύθυνε χαιρετισμό. Στην συνέχεια ο π. Ελευθέριος Χαραλαμπίδης μετέφερε της ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, καθώς και την επιθυμία του να καταργηθούν τα Νέα Προγράμματα και Βιβλία Θρησκευτικών και να χρησιμοποιηθούν άλλα, σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και Παράδοση που είναι και η παράδοση των ορθοδόξων μαθητών στους οποίους απευθύνονται.
Στη συνέχεια έκανε μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα παρουσιάζοντας σημεία από την επιστολή που είχε αποστείλει στις 22 Σεπτεμβρίου 2015 ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος προς τον Πρωθυπουργό και τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, με αφορμή τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Μεταξύ άλλων, στην εν λόγω επιστολή, ο Μακαριώτατος έγραφε: «Μετά τα ανωτέρω προκύπτει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών όντως δεν μετατράπηκε σε ''θρησκειολογία'', διότι και η ''θρησκειολογία'' είναι κλάδος της Θεολογικής επιστήμης. Απλώς το μάθημα καταργήθηκε και πρόκειται πλέον για ένα μη θεολογικό μάθημα...». Παρουσίασε επίσης ενδεικτικά αποσπάσματα από την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (660/2018), που ακυρώνει, ως αντισυνταγματική, την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών. Ένας από τους λόγους που επικαλείται το Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) είναι ότι «φαλκιδεύεται ο επιβεβλημένος από τη συνταγματική αυτή διάταξη [άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος] σκοπός, η ανάπτυξη δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των μαθητών που ανήκουν στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».
Κατόπιν έλαβε τον λόγο ο κ. Ηρακλής Ρεράκης, ο οποίος ανέπτυξε διεξοδικά την προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ, το οποίο δέχθηκε τα επιχειρήματα όσων προσέβαλαν την υπουργική απόφαση για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και τα ακύρωσε. Παρουσίασε επίσης το ιστορικό των νέων Προγραμμάτων από το έτος 2011 και εξής καθώς και τις μετά την ακύρωσή τους από το ΣτΕ εξελίξεις, όπως είναι η άρνηση του Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ, ενώ ήταν, ως διοικητική αρχή υποχρεωμένο να υπακούσει και να προσαρμοστεί σε αυτές. Αντ’ αυτού το Υπουργείο, βάζοντας νέο αριθμό ΦΕΚ και την υπογραφή του νέου Υπουργού στα ακυρωμένα από το ΣτΕ προγράμματα τα έθεσε εκ νέου σε ισχύ για το σχολικό έτος 2018-2019. Ο Πρόεδρος της ΠΕΘ τόνισε ότι κάποιοι γονείς έχουν στείλει εξώδικη επιστολή στην ΠΕΘ προειδοποιώντας ότι θα ασκήσουν μηνύσεις σε όσους συμβάλλουν στη διδασκαλία αυτών των Προγραμμάτων στα παιδιά τους με βάση το ΣτΕ, το οποίο αποφάνθηκε ότι μέσω αυτών ασκείται θρησκευτικός αποπροσανατολισμός, σύγχυση και θρησκευτικός προσηλυτισμός σε βάρος των παιδιών τους. Επισήμανε ακόμη ότι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας το μόνο που ενέκρινε, σχετικά με το θέμα των Θρησκευτικών, ήταν η συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο Παιδείας για τη διδακτέα ύλη, και ότι αποτελεί ψευδή και διαστρεβλωμένη πληροφόρηση αυτό που λέγεται από το Υπουργείο και ορισμένους κληρικούς ή λαϊκούς ότι η Εκκλησία ενέκρινε τα νέα Προγράμματα και τα Βιβλία των Θρησκευτικών. Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, αναγνώστηκε πρόσφατο Δελτίο Τύπου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στο οποίο αναφέρεται ότι η Διαρκής Σύνοδος υπέδειξε στην Τριμελή Επιτροπή της Συνόδου που διεξάγει τον διάλογο με το Υπουργείο Παιδείας, να λαμβάνει υπόψη στο διάλογο με την πολιτεία τις κρίσεις και τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ.
Ακολούθησε η εισήγηση του καθηγητή της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, ο οποίος, μετά από μια σύντομη εισαγωγή και ενδεικτικά παραδείγματα από τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, ανέλυσε θεολογικά συγκεκριμένη διδακτική ενότητα βιβλίου του Δημοτικού, όπου η ταυτότητα του Χριστού και η ιδιότητα της Θεοτόκου παρουσιάζονται με τρόπο που μπορεί να οδηγήσει τους μικρούς μαθητές σε σύγχυση, όσον αφορά την κατανόηση του χριστολογικού δόγματος της Εκκλησίας. Φάνηκε, έτσι, μέσα από ένα ενδεικτικό παράδειγμα, ότι στους φακέλους του Μαθήματος χρησιμοποιείται με αδόκιμο τρόπο η θεολογική ορολογία. Καταδείχθηκε, δηλαδή, εν προκειμένω ότι παραγκωνίζεται η ορθόδοξη έκθεση της Θεοτοκολογίας και προκρίνεται στο εν λόγω θέμα η μη ορθόδοξη θεολογική άποψη του Κορανίου για τον Χριστό και την Θεοτόκο. Εκ των πραγμάτων διαφάνηκε ότι δι᾿ αυτής της μεθοδολογίας ασκείται σύγχυση στον μαθητή και παρέχεται μη έγκυρη γνώση σχετικά με την ορθόδοξη παράδοση και την πνευματική της σημασία.
Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε εκτενής συζήτηση και κατάθεση προτάσεων από το ακροατήριο.
Την ημερίδα παρακολούθησαν οι Ιεροκήρυκες της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης και Αρχιμ. Χρυσόστομος Πλίσκας, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Γιαννιτσών Πρωτοπρ. Ιωάννης Σπυρίδης, κληρικοί της πόλεως και της περιοχής, εκπρόσωποι του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου Πέλλας, εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γονείς κ.ά.
Πηγή: Ιστογράφος
Οι ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο και Αλβανία.
Μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά. Περίτμησι Ηπειρωτών.
Τουρκοχριστιανοί και μισότουρκοι «Γραικομάνοι.»
Ο εξισλαμισμός στην Ήπειρο άρχισε επί σουλτάνου Μουράτ Β’, εξηπλώθη δε επικινδύνως μετά την ήττα του Σκεντέρμπεη, οπότε οι μεγάλοι κτηματίες ηναγκάσθησαν να εξισλαμισθούν για να διατηρήσουν τα τιμάριά τους, αξιωθέντες τού τίτλου «μπέηδες» κατά κληρονομιά. «Τούτους κάτω από ψυχολογικό εξαναγκασμό εμιμήθησαν και οι πτωχοί κολλήγοι».
Τη σκληρότερη τυραννία όμως υπέστη η Ήπειρος, κατά τον Ν. Πατσέλη, μετά τον θάνατο τού Σκεντέρμπεη, «διότι εφ’ όσον χρόνον εμάχετο ούτος προς το Οθωμανικόν Κράτος, η Ήπειρος συνεμμάχει μαζύ του. Διά τούτο μετά τον θάνατόν του, οι Οθωμανοί την μετεχειρίσθησαν απανθρώπως, αναγκάσαντες τον πληθυσμών εις εξισλαμισμόν.Ο ισλαμισμός των Χριστιανών, ιδίως εις την καλουμένην σήμερον Β. Ήπειρον, έκαμε τας μεγαλυτέρας προόδους, όταν ο Γ. Καστριώτης, ηρνήθη την πίστι του εις τον Σουλτάνο και την μουσουλμανικήν θρησκείαν».
«Η διπλή αυτή αποστασία, προσθέτει εξ άλλου ο Καντεμίρ, ηρέθησεν τόσον τον Αμουράτ, ώστε ούτος μετέτρεψεν όλας τας χριστιανικάς εκκλησίας της χώρας των Αρβανιτών και ίνα κάμη όσα ηδύνατο εξιλαστήρια θύματα προς ικανοποίησιν τού Μωάμεθ, διέταξε επί ποινή θανάτου να περιτμηθούν όλοι οι Ηπειρώται. Η μέθοδος αύτη, τονίζει, είχεν αναριθμήτους νεοφωτίστους. Ολόκληρος δε ή χώρα εις ολίγον διάστημα εμυήθη εις την μωαμεθανικήν πίστιν. Εξαίρεσιν απετέλεσαν εις τον προσηλυτισμόν εκείνον οι καθολικοί Αλβανοί (Μιρδίται) και το τμήμα το οποίον επεκτείνεται από την Οχρίδα προς Βορράν έως την Χειμάρραν προς Νότον, το οποίον διετήρησεν την ελληνικότητά του, κατά μέγα μέρος δε και την γλώσσαν, παρά την επίμονη αντίδρασι των αλβανικών φυλών».
Ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο παρουσιάζονται και μετά το 1640 και εδεκάτισαν τον ελληνικόν πληθυσμών πού μέχρι τότε πλεόναζε απόλυτα έναντι των Αλβανών και Τούρκων με αναλογία ένα προς δέκα. Ο ΕΤΟΝ ανεβίβαζε τούς Έλληνας στα 4/5 τού πληθυσμού, οι δε Πουκεβίλ και Λήκ στα 9)10. Την αναλογία αυτή δε δέχεται και ο Αραβαντινός (Χρονογ. Α’ σελ. η’), που αντλεί τις πληροφορίες του από τον Κουβαρά. Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον οι Τούρκοι της Ηπείρου θεωρούνται «Ρωμηογυρισμένοι ή Ρωμηογυρίσματα». Κατά τον Πουκεβίλ μάλιστα «Οι Μωαμεθανοί της Ηπείρου είναι Έλληνες περιτετμημένοι».
«Μικρόν μετά την άλωσιν, γράφει ο Κων. Παπαρρηγόπουλος, το πλήθος εξισλαμισθέντων Χριστιανών ήτο τοσούτον, ώστε η διδασκαλία τού νέου θρησκεύματος δεν επρόφθανε να γίνη εις τούς νεοφωτίστους, ώστε ήρχιζαν να μη τηρώνται αυστηρώς αι διατάξεις αυτού. Ο δε Μωάμεθ Β’ ηναγκάσθη (1474) —δηλ. δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη — να επιβάλη δι’ αυτοκρατορικού ορισμού την αυστηράν τήρησιν των διατάξεων».
Κατά το χρονικό των Τσαραπλανών, γραμμένο το 1848 «και σαν επάρθηκε η πόλις η βασιλεύουσα εις τούς χρόνους 1453, τότε αγρίεψαν οι Τούρκοι κατεπάνω τα των Χριστιανών και έστειλαν ορισμούς και εχαλούσαν τας εκκλησίας και τα κάστρα και έγιναν μεγάλες ταραχές και κλαυθμός ανεκδιήγητος, έως δύο χρόνους έστειλαν παρηγορίαν σε τούτα τα μέρη και έτσι ησύχασαν και εκάθησαν ο καθένας εις τον τόπον του, όστις θέλει ας στοχασθή τα επάνω Φραστανά, Διπαλίτσα, Αβαρίτσανη, Λαχανόκαστρον και ολούθε, οπού ωσάν έφυγαν δεν ματαγύρισαν οπίσω, ηύρεν ο καθένας τόπον όπου τού άρεσε και έμειναν».
Τα λεγόμενα όπως τού χρονικού τούτου, πιστεύομε πώς δεν έχουν καμιά απολύτως σχέσι με την άλωσι της Κων/πόλεως, αλλά εναρμονίζονται απολύτως με τα γραφόμενα τού Καντεμίρ (Βλ. ανωτ.), ο οποίος φαίνεται να είναι πλησιέστερος προς την πραγματικότητα και ανάγονται στα μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη. Γιατί η κατάκτηση της Ηπείρου — Αλβανίας ήταν ολοκληρωμένη 23 ολόκληρα χρόνια προ της Αλώσεως, με την κατάληψη των Ιωαννίνων το 1430, και συμπίπτει με την επανάστασι Καστριώτη μετά την αποτυχία της οποίας εδραιωμένος πια ο Μωαμεθανισμός εκακουργούσε αχαλίνωτος. Εξ άλλου προκειμένου περί εξισλαμισμών των νεωτέρων χρόνων, ο μητροπολίτης Βελεγράδων Αλεξούδης, γράφει: Περί το 1735—1840, φαίνεται πώς το πλείστον μέρος των κατοίκων Αυλώνος, Βερατίου και των περιχώρων «αποταξάμενον τη Ιερά χριστιανική τού ανατολικού δόγματος θρησκεία. . . ».
Ο δε Γ. Δημητρίου (ανωτ.) μάς πληροφορεί ειδικώτερα: «Όλη η επαρχία της Χειμάρρας, ως επί το πλείστον από τη μεριά της θάλασσας απέναντι της Κερκύρας, κατοικείται από τούς λεγομένους Τουρκοχριστιανούς ή μισοτούρκους και μισοχριστιανούς. Πιο μέσα δε προς την ενδοχώρα υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Νίβιτσα, Λυκορώσια, Αγ. Βασίλειος κλπ. πού κατοικούν Χριστιανοί ή Έλληνες».
Ο Ιωάν. Λαμπρίδης τέλος, λέγει τα εξής: «Η κατά τα έτη 1785—1740 αλλαγή της πατρώας θρησκείας παρά τού πλείστου μέρους της Αυλώνος και Μπερατίου εν τω τμήματι Μουζακιάς μάλιστα συνετέλεσε τα μέγιστα προς περιστολήν τού χριστιανικού στοιχείου ενθάδε ιδίως. Επιγραφαί δε ελληνικαί επί λίθων πολλαχού μετηνεγμένων και εντειχισμένων και ελληνικά νομίσματα, μαρτυρούν την αρχαίαν λαμπρότητα της περιοχής ταύτης».
«Οι εγκυρότεροι ιστορικοί και γεωγράφοι της Ηπείρου, τονίζει επιγραμματικά ο Ν. Πατσέλης (ανωτ.), επί μακρά έτη εις τα Ιωάννινα πρόξενοι, όπως ο ΕΤΟΝ (1780—1798), ο Πουκεβίλ (1806—1819) και Ληκ (1805—1822), όλοι ομολογούν, ότι από την ιστορία, τα ήθη, την γλώσσαν και τον εθνικόν χαρακτήρα, φαίνεται, ότι οι Μωαμεθανοί και Τουρκαλβανοί της Ηπείρου, αρχικώς ήσαν Έλληνες οι οποίοι εξώμοσαν...
»Από τον Αμβρακικόν όθεν κόλπον μέχρι και πέραν τού Σκούμπι ποταμού, Έλληνες είναι από αρχαιοτάτων χρόνων αυτόχθονες και γηγενείς και όχι άποικοι ούτε ξένοι παρεπίδημοι. Εις την Ήπειρον δεν έχομεν «Γραικομανίαν», όπως μερικοί αργυρώνητοι και ανιστόρητοι επαναλαμβάνουν, αλλά βαθέως ερριζωμένην γνησίαν ελληνικήν ψυχήν, την οποίαν ουδείς εισβολεύς δύναται να σβύση, όπως απέδειξεν η ανδρεία αντίστασις του πληθυσμού εις τον απαίσιον εισβολέα της 28- 10- 1940 και έδωσεν αφορμήν εις την επαρχίαν αυτήν να γράψη μιαν από τας ενδοξωτέρας σελίδας της».
Πηγή: (Από το βιβλίο, «Ηπειρώτες και Αλβανοί –Η προσφορά της Ηπείρου προς το έθνος», εκδόσεις Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, Ιωάννινα 1976.), e-istoria, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Σχόλιο Τ.Ι.: Στο άρθρο δεν υπάρχει ίχνος εμπάθειας ή εχθρότητας σε κάποια τάξη ανθρώπων, απεναντίαν όλοι οι άνθρωποι έχουν ίση αξία και υπόληψη. Αναπαράγεται από επιστημονικό ενδιαφέρον, για το δίκαιο και την κοινωνική ισότητα.
Άνθρωποι- βιτρίνες και παιδιά – σύμβολα: Κανένας νόμος για τα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου
Οι straight αποτελούν το 92,5 του παγκόσμιου πληθυσμού της γης.
Η ιατρική άποψη για την ομοφυλοφιλία είναι ότι η κατάσταση αυτή αφορά και σχετίζεται με ελαττωματικά γονίδια ωστόσο η ευρύτερη αποδοχή την οποία και απολαμβάνουν οι ομοφυλόφιλοι συνδέεται με μια διαφορετική φιλοσοφική-κοινωνική προσέγγιση που συνεχώς αυξάνεται.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η νέα τάξη πραγμάτων έχει την συνεχώς αυξανόμενη τάση να κατοχυρώνει θεσπίζοντας νόμους την κοινότητα των ομοφυλόφιλων ενώ καταπατούνται ή δεν λαμβάνονται υπόψη θεμελιώδη δικαιώματα – τα οποία αποκτήθηκαν ανά τους αιώνες κ ύστερα από πολλούς αγώνες- της πλειοψηφίας των ανθρώπων, των straight.
Στον κόσμο των πέντε Ηπείρων κ ειδικά στην Ευρώπη και στην Αμερική οι θεσμοί εξελίσσονται και υπάρχει η γενική πεποίθηση ότι όλοι έχουμε δικαιώματα στον έρωτα, στην αγάπη, στο γάμο, στην οικογένεια. Και πράγματι έτσι θα πρέπει να είναι.
-Γιατί όμως οι ομοφυλόφιλοι από την στιγμή που έχουν ένα καλά οργανωμένο θεσμικό πλαίσιο καταπατούν δικαιώματα των straight?
-Γιατί στις περισσότερες Δυτικές κοινωνίες δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη η δημιουργία θεσμικού πλαισίου που να επισύρει ποινές ως προς τη σεξουαλική εξαπάτηση;
-Γιατί οι ομοφυλόφιλοι «χρησιμοποιούν» ανθρώπους και εν αγνοία αυτών των ανθρώπων συνάπτουν μαζί τους γάμους και δημιουργούν οικογένειες; Ποιος τους δίνει αυτό το δικαίωμα;
Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, κι ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού τάσσεται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων , είναι υπέρ του γάμου μεταξύ ομόφυλων, ακόμα και υπέρ της απόκτησης παιδιών, μια μεγάλη μερίδα των ομοφυλόφιλων αρνούνται το να γνωρίζει η κοινωνία τις πραγματικές σεξουαλικές τους προτιμήσεις και χρησιμοποιούν αθώες γυναίκες και παιδιά προκειμένου να στηρίξουν το κοινωνικό προφίλ του δήθεν φυσιολογικού, εξαπατώντας για το ποιοί πραγματικά είναι.
Τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά:
-Στην Ελλάδα:
Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων ανδρών… ειδικά αν έχουν αποκτήσει παιδιά…την ανατροφή τους αναλαμβάνει η μητέρα λεσβία… με τη φίλη της! Το πόσο υγιές είναι αυτό το δήθεν «οικογενειακό σχήμα», το έχουν απαντήσει ήδη τα λεγόμενα παιδιά του ουράνιου τόξου, που μεγάλωσαν με ομόφυλους γονείς! Οπότε τα σχόλια τα δικά μας περιττεύουν.
Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων γυναικών, οι μητέρες παίρνουν τα παιδιά τους και φεύγουν. Ωσάν φυγάδες! Επιστρέφουν συνήθως στις επαρχιακές πόλεις όπου γεννήθηκαν προκειμένου να ζήσουν ήρεμα προσφέροντας στα παιδιά τους μια οικογένεια, αυτή του παππού και της γιαγιάς καθώς και υγιή οικογενειακά πρότυπα. Όσες από τις γυναίκες αντέχουν και ξεπερνούν το σοκ που επιφέρει η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του άντρα τους. Γιατί υπάρχουν και οι άλλες: Γυναίκες που δεν μπόρεσαν να αντέξουν το ισχυρό σοκ και έπαθαν προβλήματα υγείας: εγκεφαλικά, καρδιακά προβλήματα, εγκλεισμός σε ψυχιατρικές κλινικές.
Ένα υψηλό ποσοστό από την πρώτη κατηγορία των γυναικών: Αυτών που κατάφεραν να είναι υγιείς, υφίσταται απειλές από τους ομοφυλόφιλους συζύγους ότι θα καταφέρουν να τις «βγάλουν» τρελές και ότι υποστηρίζουν ανυπόστατες θεωρίες, κι άρα πρέπει να εγκλειστούν σε ψυχιατρικές κλινικές ή στην καλύτερη των περιπτώσεων τις οδηγούν σε κάποιον ψυχίατρο όπου ο σύζυγος ορκίζεται ότι είναι straight, η γυναίκα ορκίζεται ότι ο σύζυγος είναι ομοφυλόφιλος, κι επειδή πολλές φορές η αλήθεια είναι λιγότερο πιστευτή από το ψέμα χορηγείται στην γυναίκα φαρμακευτική αγωγή.
Οι αρμόδιες αρχές των κρατών αδιαφορούν για την κατηγορία αυτή των ανδρών και γυναικών που χρησιμοποιούνται ως βιτρίνες, καθώς και των παιδιών που χρησιμοποιούνται σαν σύμβολα της νίκης υπέρ της πλειοψηφίας του κόσμου τούτου που είναι οι straight, και δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. Ωσάν να είναι οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια περίλυπη μειονότητα η οποία θα πρέπει να μείνει στην αφάνεια προκειμένου να μην διαταράξουν την κοινωνική οργάνωση κι ευταξία. Ωσάν το κράτος να θέλει να κλείσει τα στόματα ανθρώπων που λειτούργησαν στηριζόμενοι στις ηθικές αρχές και αγάπησαν το θεσμό της οικογένειας.
Στην Ελλάδα οι περισσότεροι δικηγόροι αντιμετωπίζουν με συνεχώς αυξανόμενη τάση τέτοιου είδους ιστορίες.
Κανένας δεν μιλάει… Τα στόματα μένουν κλειστά…
Πρώτον, γιατί η ομοφυλοφιλία είναι πολύ δύσκολο ως υπόθεση να αποκαλυφθεί και κυρίως να αποδειχθεί και,
Δεύτερον, αν αποκαλυφθεί, το ποιο πιθανό είναι άνδρες κ γυναίκες – θύματα, ενός αόρατου και άνισου γι αυτές πολέμου, να ξοδέψουν τεράστια χρηματικά ποσά χωρίς ποτέ να βρουν το δίκιο τους, γιατί: Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας θεωρείται ποινικά κολάσιμη πράξη.
Στην περίπτωση δε που οι άνθρωποι αυτοί αποκαλύψουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ομοφυλόφιλων αντρών/γυναικών τους τότε το πιο πιθανό είναι να κατηγορηθούν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων το οποίο θεωρείται ποινικό αδίκημα και οδηγεί στη φυλακή!
Το θεσμικό πλαίσιο των Δυτικών κρατών αδιαφορεί για ένα φαινόμενο που υπάρχει, δυναμώνει, αυξάνεται, και θέτει στο περιθώριο ευυπόληπτους και ειλικρινείς ανθρώπους και τους οδηγεί στα ψυχιατρεία, στις φυλακές, στο περιθώριο…σαν να μην υπάρχουν ούτε αυτοί ούτε και τα παιδιά τους.
Θα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου έτσι ώστε από τη στιγμή που καλύπτονται βασικά δικαιώματα των ομοφυλόφιλων να καλύπτονται και δικαιώματα των straight ανθρώπων οι οποίοι είναι θύματα μιας αρρωστημένης κατάστασης, αυτής της ανάγκης κάποιων λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους να χειραγωγούν ανθρώπινες ψυχές και να τις χρησιμοποιούν σαν να είναι αντικείμενα.
Επιβάλλονται νόμοι περί σεξουαλικής εξαπάτησης τώρα περισσότερο από ποτέ.
Το ερευνητικό έργο κωλύεται από πολιτικές παρεμβάσεις και η όποια έρευνα που πραγματοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο δεν διαφωτίζει με τρόπο σίγουρο τον τρόπο σκέψης των ομοφυλόφιλων καθώς εγείρονται θέματα προσωπικών δικαιωμάτων και δεδομένων.
Η σεξουαλική προτίμηση όμως όταν αυτή συνοδεύεται από σύνδρομα άρνησης ή απόκρυψης της ταυτότητας καθιστούν το άτομο άκρως καταπιεσμένο και τελικά ψυχολογικά άρρωστο που εκθέτει με τις επιλογές του αθώους συνανθρώπους σε έναν κυκεώνα δυσάρεστων καταστάσεων.
(Κι ενώ ακόμα και με ένα απλό εγκεφαλογράφημα αποδεικνύεται η διαφορετικότητα στις δομές των εγκεφάλων των ετεροφυλόφιλων και των ομοφυλόφιλων και άρα μπορεί να αποδειχθεί η σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, κανένας νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν έχει σκεφτεί να βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο που εξαπατούνται σεξουαλικά).
Με ποιόν τρόπο μια γυναίκα που χρησιμοποιήθηκε ως βιτρίνα ή ως ένα χάπι «placebo» για έναν γκέι… θα αποδείξει ότι ο σύζυγός της, την έχει εξαπατήσει σεξουαλικά και της έχει αποκρύψει την πραγματική σεξουαλική του ταυτότητα;
Να σημειωθεί δε ότι υπάρχει και η περίπτωση όπου οι ίδιοι οι gay αναγκάζονται λόγω ψυχολογικών πιέσεων να αποκαλύψουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα στο/στη σύζυγο. Στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων, κυρίως οι άντρες gay, στη συνέχεια, δεν παραδέχονται την αποκάλυψη που οι ίδιοι έκαναν, και απειλούν τις γυναίκες τους ότι θα τις κλείσουν σε ψυχιατρικά ιδρύματα… Το σενάριο αυτό, εφαρμόζεται από τους gay πολύ συχνά… Κι αυτό αποδεικνύεται από μαρτυρίες γυναικών που εξαπατήθηκαν σεξουαλικά και μοιράζονται την προσωπική τους μαρτυρία χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα και μέσα από την ανωνυμία που μπορεί να μας προσφέρει το διαδίκτυο.
Οι άνθρωποι –βιτρίνες όμως, ακόμα κι αν έχουν συλλέξει στοιχεία για τη σεξουαλική ταυτότητα του/της συζύγου τους και ακόμα κι αν αυτά συλλέχτηκαν με νόμιμο τρόπο (πράγμα ακατόρθωτο)… δεν θα δικαιωθεί ποτέ σύμφωνα με το υπάρχον ποινικό δίκαιο.
Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας αποτελεί ποινικό αδίκημα!
Οι straight τότε έχουν 2 επιλογές: Ή να ζήσουν με τον/τη σύζυγο του/της αποσιωπώντας το γεγονός, ή να πάρουν διαζύγιο λέγοντας ψέματα στο δικαστήριο… αφού δεν αναγνωρίζεται ο όρος σεξουαλική εξαπάτηση…. Κι ενώ οι ίδιοι είναι αδικημένοι να μην αναγνωριστεί αυτή η αδικία που έζησαν… ποτέ.
Ο τρίτος δρόμος είναι και ο πιο περίπλοκος… να πουν την αλήθεια και να οδηγηθούν σε πολυεπίπεδες απώλειες… Για παράδειγμα στην Ελλάδα η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας επισύρει σοβαρές ποινές…
Πρέπει να ενωθούν οι φωνές των θυμάτων και να τοποθετηθούν υπεύθυνα απέναντι σε αυτή την αδικία.
Όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη και στον έρωτα. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να στερεί από το συνάνθρωπο του να ζήσει μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή, μια ζωή χωρίς κρυψίνοιες και χωρίς μισές αλήθειες, χωρίς πληγωμένα παιδιά που ψάχνουν το γιατί… και που στη συνέχεια της ζωής τους τα περιμένει μια όχι και τόσο ευχάριστη αποκάλυψη για τον έναν από τους δύο γονείς του.
Ανα την ιστορία δεν γνωρίζω ποτέ straight άνθρωπος να έχει δηλώσει ψεύτικη σεξουαλική ταυτότητα σε gay και να έχει κάνει σχέση μαζί του, να έχει παντρευτεί, ή και να έχει κάνει παιδιά μαζί του!
-Τελικά θέλουν οι gay να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight; Κι αν ισχύει αυτό… Γιατί οι ίδιοι δεν σέβονται τα δικαιώματα των straight;
-Θέλουν να έχουν παραπάνω δικαιώματα διότι θεωρούν ότι μια ανώτερη δύναμη, η φύση ή οι καταστάσεις της ζωής τους, τους αδίκησαν;
-Θέλουν να πολλαπλασιαστούν επί εκατό; Ψάχνουν για οπαδούς ενός φαινομένου που ναι μεν είναι φυσικό, με την έννοια ότι υπάρχει στη φύση, που όμως δεν είναι το φυσιολογικό;
Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και αυτοί που αρνήθηκαν τη φύση τους ή την απέκρυψαν κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να αποδεχτούν αυτό που πραγματικά είναι.. Φταίνε οι straight γι’ αυτό που είναι; Πρέπει να απολογηθούν οι straight για τους σεξουαλικούς τους πειραματισμούς και τα κρυφά τους πάθη;
Τελικά αρκούνται οι ομοφυλόφιλοι στο να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight;… ή στόχος τους είναι να καταπατήσουν τα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων παίρνοντας έτσι ένα είδος εκδίκησης για τη στάση της παγκόσμιας κοινότητας για τον τρόπο που τους αντιμετώπισε στο παρελθόν;
Πηγή: offtherecord.net
Από το Φεβρουάριο του 2006 υπάρχει η 384 Μοίρα Έρευνας-Διάσωσης (ΜΕΔ) «Φαέθων» με έδρα την 112 Πτέρυγα Μάχης στην Αεροπορική Βάση Ελευσίνας. Τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε πολέμου η μοίρα έχει αποστολή την έρευνα και διάσωση με εναέρια μέσα όπου αυτό απαιτείται, 365 ημέρες το χρόνο και 24 ώρες την ημέρα.
Ως δευτερεύουσας προτεραιότητας αποστολές έχει την παροχή εφοδίων σε απομονωμένες περιοχές, μεταφορές προσωπικού και υψηλών προσώπων καθώς και αεροδιακομιδές ασθενών και τραυματιών. Παρότι έχει μικρή ιστορία ήδη έχει συμμετάσχει σε αρκετές αποστολές, ασκήσεις και επιχειρήσεις στο εξωτερικό όπως επίσης και σε ανθρωπιστικές αποστολές όπως για παράδειγμα στο Μαυροβούνιο το Φεβρουάριο του 2012 και στη Βόρειο Αλβανία το Δεκέμβριο του 2010.
Στη 384 ΜΕΔ «Φαέθων» ανήκουν 12 τελευταίας τεχνολογίας ελικόπτερα (Ε/Π) παντός καιρού AS-332C1 Super Puma με δίχρωμη παραλλαγή μπλε/γκρι. Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται ένα από αυτά με τα διακριτικά «Hellenic Air Force» (Ελληνική Πολεμική Αεροπορία) και SAR (Search and Rescue – Έρευνα και Διάσωση) καθώς και το εθνόσημο της ΠΑ.
Το έμβλημα της μοίρας σήμερα απεικονίζει το κεφάλι ενός πούμα, σύμβολο της δύναμης και μαχητικότητας με πολύ γρήγορη ταχύτητα αλλά και τον τύπο Ε/Π (δηλαδή τα Super Puma) που χρησιμοποιεί η 384 ΜΕΔ. Επίσης, πάνω δεξιά βλέπουμε τους τρεις γαλανόλευκους ομόκεντρους κύκλους, το εθνόσημο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ).
Παρακάτω βλέπετε τα αντίστοιχα σήματα (κανονικό και χαμηλής ορατότητας) που φέρει κάθε στέλεχος της μοίρας πάνω από τη δεξιά τσέπη στήθους.
Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε ότι τα δύο πρώτα χρόνια μετά τη δημιουργία της η 384 ΜΕΔ είχε ένα έμβλημα με περισσότερους συμβολισμούς. Βλέπουμε παρακάτω το παλιό σήμα της 384 ΜΕΔ με το χάρτη της Ελλάδας όπου στη Βόρεια Ήπειρο υπάρχει το εθνόσημο της ΠΑ με ακτίνες που θυμίζουν τον Ήλιο της Βεργίνας. Δύο Ε/Π Super Puma που πετάνε πάνω από το Αιγαίο Πέλαγος, περιοχή όπου η μοίρα έχει εκτελέσει πολλές αποστολές. Βορειοανατολικά νέφη με δύο κεραυνούς, σύμβολο της παντός καιρού αποστολής της μοίρας. Στη Δυτική Κρήτη ο Αιγίοχος Δίας που κοιτάει προς την Ανατολή, σύμβολο της ετοιμότητας της μοίρας ενάντια σε κάθε εχθρική κίνηση και τέλος μαίανδροι που περικλείουν το σήμα.
Βέβαια οι χειριστές Ε/Π αλλά και τα στελέχη της 384 ΜΕΔ φέρουν και άλλα διακριτικά. Στη συνέχεια βλέπετε το διακριτικό που φέρουν οι χειριστές Ε/Π Super Puma Έρευνας και Διάσωσης (Search and Rescue – SAR) στο δεξιό ώμο.
Ωστόσο χειριστές που έχουν ξεπεράσει τις 1000 ώρες πτήσεις σε Ε/Π Super Puma Έρευνας και Διάσωσης είναι πιθανό να φέρουν το παρακάτω (έγχρωμο ή χαμηλής ορατότητας ανάλογα με τη στολή).
Πιο σπάνια βλέπουμε χειριστές με το διακριτικό Ε/Π τύπου Super Puma για αποστολές έρευνας και διάσωσης μάχης (ή στα Αγγλικά Combat Search and Rescue – CSAR). Αντίστοιχα με τα παραπάνω ανάλογα με τις ώρες πτήσης μπορεί να είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα.
Πέρα από τους χειριστές Ε/Π, κάθε αποστολή της 384 ΜΕΔ δε θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς την ομάδα διάσωσης. Το διακριτικό αυτό παρουσιάζει ένα διασώστη κατά την εκτέλεση διάσωσης στη θάλασσα από Ε/Π Super Puma. Αριστερά φαίνεται το Ελληνικό διακριτικό που γράφει «384 Μοίρα Έρευνας Διάσωσης» και χωρισμένο με την Ελληνική σημαία συνεχίζει με «Super Puma Rescue Team» (Ομάδα Διάσωσης Super Puma). Αντίστοιχα, δεξιά είναι το διεθνές διακριτικό στα Αγγλικά γράφοντας «384 SAR» και στο κάτω μέρος «The Art of Saving Lives», δηλαδή «Η Τέχνη του να Σώζεις Ζωές».
Πηγή: onalert.gr
Η επιζήσασα μιας Πακιστανικής συμμορίας στο Ρόθερχαμ της Αγγλίας είπε ότι ανέφερε τον βιασμό της όταν ήταν 13 ετών, αλλά οι αρχές δεν έκαναν τίποτα και της είπαν να μην αναφέρει την εθνικότητα των δραστών.
Το θύμα του βιασμού, η Έμα Τζάκσον, δήλωσε στην Κέιτι Χόπκινς για το ραδιόφωνο LBC την Κυριακή: “Ανέφερα την κακοποίηση μου πριν από 14 χρόνια. Πήγα στις αρχές, οι γονείς μου πήγαν. Κάθισα και έδωσα βίντεο συνεντεύξεις με την αστυνομία, ήμουν πρόθυμη να συνεργαστώ μαζί τους”.
“Ποτέ δεν κοίταξα τους δράστες για το τι φυλή ή θρησκεία ήταν. Είδα απλώς ποιοί ήταν και τι είχαν κάνει”.
“Αλλά μόλις είπα τα ονόματα, με έκαναν να αισθάνομαι σαν να ήμουν ρατσίστρια και ήμουν εγώ αυτή που είχε το πρόβλημα”.
“Ήξερα ότι δεν ήμουν ρατσίστρια, αλλά αυτό χρησιμοποιήθηκε ως ένας τρόπος να με σωπάσουν”.
“Μου είπαν συγκεκριμένα να μην σχολιάσω την εθνικότητα των δραστών”, δήλωσε η Έμμα, προσθέτοντας ότι της είπαν “πολλές φορές” από την αστυνομία και τους κοινωνικούς λειτουργούς να μην αναφέρει τη φυλή.
Η Έμα περιέγραψε πώς από μια όμορφη ήσυχη οικογένεια πήγε να κάνει παρέα με την Πακιστανική συμμορία στο Ρόθερχαμ. Είπε ότι άρχισε σαν κάτι συναρπαστικό, αλλά το κύκλωμα σύντομα άρχισε να την εκμεταλλεύεται και την εκβίαζε όταν απειλούσε να τους αναφέρει.
Και όταν τα ανέφερε, απογοητεύθηκε από τις αρχές.
Τελικά, οι γονείς της την μετακίνησαν έξω απ’ τη χώρα.
Η Έμα Τζάκσον είχε ξαναμιλήσει για τον βιασμό της και το τι συνέβη και παλιότερα στην Independent το 2010 καθώς και στην Daily Mail το 2014.
Το εξώφυλλο της Daily Mirror όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του Ρόθερχαμ: Τρομερή προδοσία 1.400 παιδιών.
Το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο Ρόθερχαμ είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο προστασίας παιδιών στην ιστορία της Βρετανίας, όταν οι αστυνομικές και κοινωνικές υπηρεσίες δεν κατάφεραν να προστατεύσουν μέχρι και 1400 παιδιά από αρπακτικές συμμορίες μουσουλμάνων ανδρών υπό το φόβο ότι θα χαρακτηριστούν ρατσιστές, κάτι που οδήγησε σε μια τεράστια κάλυψη των βιασμών.
Πηγή: offtherecord.net.gr
Η πρόσφατη αύξηση εισόδων παράνομων μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, τα συνεχή επεισόδια στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, οι εικόνες μεταναστών που καταλαμβάνουν τις εθνικές οδούς και την πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη είναι απλώς οι τρέχουσες σκηνές από ένα φαινόμενο μεγάλης κλίμακας το οποίο θα μας απασχολήσει έντονα τις επόμενες δεκαετίες.
Ζούμε σε μια ιστορική φάση ενταντικοποίησης των εξελίξεων που συνθέτουν τη παγκοσμιοποίηση. Μέρος της παγκοσμιοποίησης είναι και οι μεταναστευτικές ροές.
Μια ματιά στα δημογραφικά δεδομένα πολλών αφροασιατικών χωρών, αρκεί για να μας δείξει ότι οι μεταναστευτικές ροές από τις χώρες αυτές προς την Ευρώπη θα είναι μαζικές και μακροχρόνιες. Δεν είναι όμως μόνο τα φαινόμενα δημογραφικής υπερχείλισης που θα προκαλέσουν τις παραπάνω εξελίξεις. Σε αυτό θα συντείνουν και άλλοι παράγοντες, όπως η πολιτική αστάθεια των παραπάνω χωρών, οι επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και η κλιματική αλλαγή.
Στις επόμενες δεκαετίες επομένως η Ευρώπη θα δεχτεί μεταναστευτικές εισροές μεγάλης κλίμακας και διάρκειας. Αντίστοιχα, τα ευρωπαϊκά κράτη θα τεθούν αντιμέτωπα με πρωτόγνωρες προκλήσεις, οι οποίες θα εκτείνονται από το πολύ θεμελιώδες ζήτημα της υπεράσπισης ή του επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς τους έως τις αναπόφευκτες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές τριβές που εξ αιτίας αυτών των εξελίξεων θα αναπτυχθούν.
Στην κατάσταση αυτή η Ελλάδα κατέχει μια ελάχιστα επίζηλη θέση: με τη δυνατότητα άσκησης δημογραφικής και μεταναστευτικής πολιτικής διπλά υπονομευμένη, τόσο από την οικονομική της αδυναμία όσο και από την ιδεολογική σύγχυση που μόνιμα την διακατέχει, η Ελλάδα διαθέτει το αρνητικό προνόμιο να είναι γεωγραφικά η πλέον εκτεθειμένη χώρα της Ευρώπης στα μεταναστευτικά ρεύματα που ήδη καταφθάνουν από την Ασία και την Αφρική. Επίσης η Ελλάδα έχει την «ατυχία» να συνορεύει με την Τουρκία, η οποία για περισσότερο από μια δεκαετία έχει λειτουργήσει ως το εφαλτήριο της παράνομης μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη.
«Υβριδικός πόλεμος»
Σε αυτή τη φάση η Τουρκία αξιοποιεί εντατικά τις μεταναστευτικές ροές απέναντι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Ειδικότερα, απέναντι στην Ελλάδα, δεν σταματά να προωθεί μεγάλους αριθμούς παράνομων μεταναστών, οι οποίοι αρχικά εγκαθίστανται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στη συνέχεια διαχέονται στην ενδοχώρα. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία υλοποιεί έναν de facto εποικισμό της Ελλάδας με πληθυσμούς με τους οποίους έχει θρησκευτική και πολιτισμική συνάφεια. Δημιουργεί έτσι ένα πολιτιστικό και πολιτικό προγεφύρωμα, το οποίο στο μέλλον θα της επιτρέψει να έχει μια σειρά επιλογών και χειρισμών στο εσωτερικό της Ελλάδας, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται τότε. Με απλά λόγια η Τουρκία υλοποιεί αυτό που έλεγε από τη δεκαετία του 1980 ο Τοργκούτ Οζάλ: ότι στο μέλλον η Τουρκία δεν θα χρειαστεί ένα κλασικό πόλεμο για να καθυποτάξει πολιτικά την Ελλάδα. Αρκούν οι πληθυσμιακές εξελίξεις οι οποίες σταδιακά θα δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες εκδηλώνουν μια αδικαιολόγητη αδράνεια, η οποία στην περίπτωση της σημερινής κυβέρνησης μετασχηματίζεται σε πλήρη δεκτικότητα. Είναι μια δεκτικότητα που προκύπτει από ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, αλλά και από ιδιοτελείς πολιτικούς υπολογισμούς, όπως ότι στο μέλλον οι μετανάστες θα μπορούσαν να «αξιοποιηθούν εκλογικά» μετά την «ελλληνοποίησή» τους. Πρόκειται για μια επικίνδυνη στρατηγική μυωπία, η οποία δεν αντιλαμβάνεται που οδηγούν όλες αυτές οι διεργασίες, ειδικά αν συνδυαστούν με την εν εξελίξει δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.
Το μεταναστευτικό καταλύτης εξελίξεων στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη οι εξελίξεις γύρω από το μεταναστευτικό κινούνται πιο δυναμικά απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία), εκμπέμπεται ένα σαφές μήνυμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού, το οποίο δια στόματος πολιτικών όπως ο Βίκτωρ Ορμπάν έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική που προκρίνει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ανάλογα μηνύματα εκπέμπονται και από χώρες όπως η Ιταλία, η Αυστρία, η Γαλλία, αλλά και χώρες οι οποίες είναι παραδοσιακά υπέρ την πολιτικής των ανοικτών συνόρων όπως η Σουηδία. Ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία, η κ. Μέρκελ συναντά πλέον αντιδράσεις στη μεταναστευτική της πολιτική, οι οποίες αποκτούν πολιτικό μέγεθος μέσω της ανόδου του αντιμεταναστευτικού και ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD.
Με φόντο λοιπόν το μεταναστευτικό, δημιουργείται ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη: οι ευρωσκεπτικιστικές και εθνικολαϊκές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εκφράζουν κοινωνικές τάσεις και ομάδες που σχετίζονται με το Brexit και την εκλογή Τραμπ, βρίσκουν μέσω του μεταναστευτικού το στοιχείο που τους δίνει εκλογική δυναμική. Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο δεν θα είναι προσωρινό, διότι και το αίτιο που θα το υποδαυλίζει δεν θα είναι επίσης προσωρινό. Υπό τη έννοια αυτή, οι επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές ανοίγουν την αυλαία σε μια νέα πολιτική περίοδο, κατά την οποία η σύγκρουση για την Ευρώπη θα διεξαχθεί μεταξύ των δύο πτερύγων της δεξιάς: της εθνολαϊκής δεξιάς και της φιλελεύθερης ευρωφεντεραλιστικής δεξιάς. Πρόκειται για μια εξόχως ενδιαφέρουσα εξέλιξη, η οποία θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις, αλλάζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς, τόσο στην Ευρώπη, όσο (πιθανότατα) και στην Ελλάδα.
Παρακολουθήστε ένα απόσπασμα ομιλίας του Α. Λαυρέντζου στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για τον μεταναστευτικό εποικισμό που επιβάλλει η Τουρκία στην Ελλάδα.
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Σύμπτωμα καθολικῆς ἀποστασίας; Ἀπόδειξη ὅτι πλέον διανύουμε τοὺς ἔσχατους καιρούς, στοὺς ὁποίους ἡ αὐτοκρατορία τοῦ κακοῦ θὰ ἀποκτήσει πρωτοφανὴ ἐξουσία; Καὶ μάλιστα ἐξουσία ὄχι μόνο σὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ στὸ ἴδιο τὸ ἅγιο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; Ἔτσι φαίνεται.
Διότι πῶς ἀλλιῶς θὰ ἐξηγηθεῖ τὸ ὅτι ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔφθασε στὸ σημεῖο, ἀνατρέποντας αἰώνιους νόμους, νὰ ἐπιτρέψει στοὺς κληρικοὺς νὰ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο, ἂν συμβεῖ νὰ πεθάνει ἢ νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει ἡ πρεσβυτέρα τους; Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες εἶναι στὸ σημεῖο αὐτὸ ἀπόλυτοι: Γιὰ κανέναν λόγο δὲν γίνεται δεκτὸς δεύτερος γάμος κληρικῶν. Οὔτε θάνατος οὔτε διαζύγιο ἀποτελοῦν λόγο γιὰ τέτοιο γάμο (Κανόνες ΙΖ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ΙΒ΄ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, Γ΄ καὶ ΣΤ΄ τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐκκλησία σὲ τούτους τοὺς καιροὺς τῆς μεγάλης ἐκτροπῆς ἔκανε πολλὲς ὑποχωρήσεις στὸ θέμα τοῦ γάμου τῶν μελῶν της, ἐνῶ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου νομοθετεῖ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου «παρεκτὸς λόγου πορνείας» (Ματθ. ε΄ 32).
Ὅμως, παρὰ τὶς τόσες ὑποχωρήσεις, κράτησε ἕναν χῶρο ἱερὸ καὶ ἀπαράβατο: τὸν ἅγιο χῶρο τῆς ἱερωσύνης, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπαγορεύοντας τὸν δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν, φανέρωνε ἔμπρακτα δύο πράγματα: τὴν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερωσύνης, καὶ τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου. Τώρα καὶ τὰ δύο αὐτὰ Μυστήρια βεβηλώνονται, ὑποβιβάζονται.
Ὅταν ὁ φιλανθρωπότατος Χριστός μας δίδασκε γι᾿ αὐτὴν τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου, οἱ σκληροκάρδιοι Ἑβραῖοι Τοῦ εἶπαν ὅτι ὁ Μωυσῆς εἶχε ἐπιτρέψει τὸ διαζύγιο – «βιβλίον ἀποστασίου» τὸ ὀνόμαζαν τότε: «Μωσῆς ἐνετείλατο βιβλίον ἀποστασίου δοῦναι καὶ ἀπολῦσαι». Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου ἦταν καταλυτική: «Πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν», ἐξαιτίας τῆς σκληροκαρδίας σας τὸ ἐπέτρεψε αὐτὸ ὁ Μωυσῆς, τοὺς εἶπε, «ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω» (Ματθ. ιθ΄ 7-8).
Σὲ τέτοια σκληροκαρδία ἔχουμε φθάσει, τόσο πολὺ ἔχουν πετρώσει σὲ τούτους τοὺς ἔσχατους καιροὺς οἱ καρδιές μας, ὥστε ἀκόμη καὶ λόγῳ διαζυγίου νὰ ἐπιτραπεῖ δεύτερος γάμος κληρικῶν; «Βιβλίον ἀποστασίου» σὲ καιροὺς ἀποστασίας;
Ἀλλὰ αὐτὸ συνιστᾶ βίαιη ἀνατροπὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Μὲ ποιὸ ὅμως δικαίωμα; Ἀπὸ πότε μιὰ τοπικὴ Σύνοδος ἀπέκτησε τὴν ἐξουσία νὰ ἀνατρέπει ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων;
Ἁποδεχόμενη δεύτερο γάμο κληρικῶν, οὐσιαστικὰ ἡ Ἐκκλησία ἐπιβεβαιώνει τὴν πνευματικὴ ὑποβάθμιση τοῦ κλήρου στοὺς καιρούς μας.
Ἡ εἴδηση, ὅπως δημοσιεύθηκε καὶ δὲν διαψεύσθηκε, μᾶς πληροφορεῖ ἐπιπλέον ὅτι αὐτὸς ὁ ἀπαράδεκτος γάμος θὰ ἱερουργεῖται μὲ «μία ἁπλὴ προσευχὴ καὶ σὲ πολὺ στενὸ οἰκογενειακὸ κύκλο». Ἄρα δὲν θὰ εἶναι γάμος; Δὲν θὰ γίνεται μυστήριο; Καὶ γιατί δὲν θὰ ἱερολογεῖται; Τότε τί θὰ εἶναι ὅλο αὐτό; Νομιμοποίηση πορνείας;
Ἀναμφιβόλως τὸ πρόβλημα εἶναι ὑπαρκτὸ καὶ ἐπώδυνο. Πάντοτε, σ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνες, ἦταν ἐπώδυνο γιὰ τὸν ἱερέα. Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι σὲ παλαιότερους χρόνους πρόβλημα κυρίως δημιουργοῦσε ὁ θάνατος τῆς πρεσβυτέρας, σπανιότατη δὲ ἦταν ἡ περίπτωση τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ ἱερέα ἀπὸ αὐτήν. Σήμερα δυστυχῶς, λόγῳ τῆς γενικότερης καταπτώσεως, αὐτὸ τὸ δεύτερο συμβαίνει πολὺ συχνότερα. Ἔτσι παρουσιάζεται ὡς πράξη «φιλανθρωπίας» καὶ κατανοήσεως ἡ παράνομη αὐτὴ νομοθέτηση.
Ποιὰ εἶναι ἡ λύση στὸ ὑπαρκτὸ αὐτὸ πρόβλημα ποὺ περιγράψαμε;
Ἐκείνη ποὺ νομοθέτησαν οἱ φιλανθρωπότεροι πάντων ἅγιοι Πατέρες καὶ ἡ ὁποία ἰσχύει γιὰ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς: Ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ, ποὺ ἐπέτρεψε μέσα στὴν πανσοφία καὶ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του ὁ Κύριος τῶν πάντων, καὶ ἡ εὐλογημένη ἀνηφορικὴ πορεία τοῦ ἀγωνιζόμενου μαζὶ μὲ τὸ δοκιμαζόμενο ποίμνιό του ἱερέα πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Πηγή: Ο Σωτήρ
Ὅταν ὁ ἐχθρὸς δὲν μπορῇ νὰ νικήσῃ οὔτε αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, οὔτε αὐτοὺς ποὺ ζητᾶνε νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ αὐτήν, ὅπως παραπάνω εἴπαμε, τότε τρέχει ὁ πονηρὸς στοὺς ἐνάρετους καὶ πολεμάει σὰν πανοῦργος νὰ τοὺς κάνῃ νὰ λησμονήσουν τοὺς ἐχθρούς, ποὺ εἶναι κοντά τους καὶ ἔμπρακτα τοὺς πολεμοῦν καὶ τοὺς βλάπτουν, νὰ ἐπιθυμοῦν ὅμως καὶ νὰ φαντάζωνται πάνω ἀπὸ τὴν δύναμί τους τὰ ὑψηλὰ καὶ μεγάλα (1) καὶ πρὶν ἀπὸ τὸν κατάλληλο καιρὸ νὰ ἔχουν ἀποφασιστικοὺς σκοπούς, γιὰ νὰ φθάσουν στὴν τελειότητα. Αὐτὸ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὸ νὰ μὴ φροντίζουν αὐτοὶ γιὰ τὶς πληγές, μὲ τὶς ὁποῖες εἶναι πληγωμένοι, ἀλλά, νομίζοντας αὐτὲς τὶς ἐπιθυμίες καὶ ἀποφάσεις τῆς τελειότητας σὰν νὰ ἦταν ἔργα καὶ πράγματα, ὑπερηφανεύονται μὲ διαφόρους τρόπους. Ὁπότε, μὴ θέλοντας νὰ ὑποφέρουν στὴν πρᾶξι κάτι τὸ ἀντίθετο, οὔτε τὸ παραμικρὸ ἐμπόδιο ἢ ἕνα μικρὸ λόγο, χάνουν μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸν καιρό τους σὲ μεγάλες μελέτες ἀποφάσεων, ἀποφασίζοντας δηλαδὴ μὲ τὸ νοῦ τους, νὰ ὑποφέρουν μεγάλες δοκιμασίες γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐπειδή, ὅταν παίρνουν τὶς φαντασμένες αὐτὲς ἀποφάσεις, δὲν αἰσθάνονται καμμία θλῖψι καὶ ἀντίθεσι στὸ σῶμα τους, γι᾿ αὐτὸ νομίζουν οἱ ταλαίπωροι ὅτι βρίσκονται στὸ ὕψος ἐκείνων τῶν ἐναρέτων, ποὺ ὑποφέρουν μεγάλες δοκιμασίες ἔμπρακτα. Καὶ δὲν γνωρίζουν, πὼς ἄλλα εἶναι τὰ λόγια καὶ οἱ ἀποφάσεις καὶ ἄλλα εἶναι τὰ ἔργα καὶ ἡ πραγματικότητα.
Λοιπόν, ἂν θέλῃς νὰ ἀποφύγης, ἀδελφέ, αὐτὴ τὴν ἀπάτη, ἀποφάσισε νὰ πολεμᾷς μὲ τοὺς ἐχθρούς, ποὺ σὲ πολεμοῦν πραγματικὰ καὶ ἀπὸ κοντὰ καὶ ἔτσι θὰ γνωρίσῃς φανερά, ἂν οἱ ἀποφάσεις ποὺ παίρνεις, εἶναι ἀληθινὲς ἢ ψεύτικες· δυνατὲς ἢ ἀδύνατες· καὶ ἔτσι θὰ βαδίσῃς στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν τελειότητα, μέσα ἀπὸ τὸν δοκιμασμένο ἀσφαλῆ καὶ βασιλικὸ δρόμο.
Ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ἐκείνων, ποὺ δὲν σὲ ἐνοχλοῦν πρὸς τὸ παρόν, δὲν σὲ συμβουλεύω νὰ κάνῃς πόλεμο, πάρα μόνο ὅταν πιθανὰ ἀντιληφθῇς ὅτι μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου θὰ σὲ πολεμήσουν. Γιατὶ μὲ τὴν πρόγνωσι καὶ τὴν προμελέτη μπορεῖς νὰ προετοιμασθῇς μὲ γενναῖες ἀποφάσεις γιὰ νὰ ἀντισταθῇς· καὶ ὅταν ἔρθουν, μένουν ἄπρακτοι, ἀφοῦ σὲ βρίσκουν προετοιμασμένο. Γι᾿ αὐτὸ μὴ νομίσῃς ποτὲ ὅτι οἱ ἀποφάσεις σου πὼς νὰ ἔγιναν καὶ ἔργα καὶ πράξεις κι ἂν ἀκόμη ἐξασκήθηκες στὶς ἀρετὲς γιὰ λίγο χρόνο μὲ τοὺς κατάλληλους τρόπους· ἀλλὰ σὲ αὐτὰ ἂς εἶσαι ταπεινὸς καὶ νὰ φοβᾶσαι τὸν ἑαυτό σου καὶ τὴν ἀδυναμία σου· καὶ ἐλπίζοντας στὸ Θεό, τρέξε σὲ αὐτὸν μὲ συχνὲς δεήσεις γιὰ νὰ σὲ δυναμώνῃ καὶ νὰ σὲ φυλάη ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ μάλιστα ἀπὸ κάθε μικρὴ ὑπόληψι καὶ ἐλπίδα τοῦ ἑαυτοῦ σου. Γιατὶ ἂν ἐσὺ εἶσαι κατὰ αὐτὸ τὸν τρόπο ταπεινὸς στὸν ἑαυτό σου, πιθανὸν νὰ μὴν εἶσαι ἐλεύθερος τελείως ἀπὸ κάποια μικρὰ ἐλαττώματα (στὰ ὁποῖα σὲ ἀφήνει ὁ Θεὸς καμιὰ φορὰ γιὰ νὰ σὲ κάνῃ νὰ γνωρίσῃς τὴν ἀδυναμία τοῦ ἑαυτοῦ σου καὶ γιὰ νὰ φυλάξη σὲ σένα κάποιο καλὸ ποὺ ἔχεις), παρόλα αὐτά, σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιθυμῇς καὶ νὰ παίρνῃς μεγάλες ἀποφάσεις, γιὰ νὰ ἀνέβης σὲ ψηλότερο βαθμὸ τελειότητας.
1. Γνώριζε, λοιπόν, ἀγαπητέ, ὅτι ἀπὸ ἕξι μέρη μας πολεμοῦν οἳ δαίμονες, ὅπως λέγουν οἱ Πατέρες καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Μελέτιος ὁ Ὁμολογητής· ἀπὸ πάνω καὶ κάτω, ἀπὸ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ ἀπὸ ἐμπρὸς καὶ ἀπὸ πίσω. Καὶ ἀπὸ ἐπάνω εἶναι οἱ ὑπερβολὲς ποὺ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν δύναμί μας ποὺ κάνομε γιὰ τὴν ἀρετή· ἀπὸ κάτω οἱ ἐλλείψεις ποὺ ἔχομε στὴν ἴδια ἀρετὴ ἀπὸ τὴν ἀμέλειά μας· (γι᾿ αὐτὸ εἶπαν οἱ Πατέρες ὅτι τὰ ἄκρα εἶναι τῶν δαιμόνων)· καὶ δεξιὰ λέγονται, ὅταν οἱ δαίμονες μὲ δεξιὰ αἰτία καὶ πρόφασι τοῦ καλοῦ, μᾶς ρίχνουν στὸ κακό· ἀριστερά, ὅταν ἀπὸ φανερὴ αἰτία τοῦ κακοῦ, μᾶς κάνουν νὰ ἁμαρτάνωμε. Καὶ ἀπὸ μπροστά, ὅταν οἱ δαίμονες μᾶς πολεμοῦν μὲ τοὺς λογισμοὺς καὶ ἐνθυμήσεις τῶν πραγμάτων ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθουν ἀπὸ πίσω, ὅταν μᾶς πολεμοῦν μὲ τὶς ἐνθυμήσεις καὶ προλήψεις τῶν περασμένων πραγμάτων. Καὶ γενικά, ὅλοι οἱ πονηροὶ λογισμοὶ προσβάλλουν τὴν ψυχὴ ἐσωτερικὰ ἢ ἐξωτερικά· καὶ ἐσωτερικὰ τὴν προσβάλλουν ἢ μὲ ἰδέα καὶ εἰκόνα ποὺ τυπώνεται θεωρητικὰ στὴν φαντασία, ἢ μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο τῆς καρδιᾶς ποὺ τυπώνεται οὐσιαστικὰ στὴν ἴδια τὴν φαντασία. Ἐξωτερικὰ τὴν προσβάλλουν διὰ μέσου τῶν αἰσθητῶν ἀντικειμένων τῶν πέντε αἰσθήσεων, δηλαδὴ μὲ τὰ ὁρατὰ πράγματα, τὰ ἀκουστά, τὰ ὀσφρητά, τὰ ἁπτὰ καὶ τὰ γευστικά· (σχετικὰ μὲ αὐτὰ βλέπε στὸ κγ´ κεφάλαιο: Πῶς πρέπει νὰ διορθώνουμε τὶς αἰσθήσεις μας). Τὰ αἴτια τῶν ἐσωτερικῶν καὶ ἐξωτερικῶν κινουμένων λογισμῶν εἶναι τρία· πρῶτα οἱ δαίμονες, δεύτερον τὰ πάθη, δηλαδὴ οἱ πληγὲς ποὺ δεχθήκαμε στὴν καρδιά μας μὲ τὴν ἔξι προαιρετικά, ἢ μισώντας κάποιο πρᾶγμα, ἢ ἀγαπώντας αὐτὸ μὲ ἐμπάθεια· καὶ τέλος ἡ διεφθαρμένη κατάστασις τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως.
Πηγή: (Ἀόρατος Πόλεμος - Μέρος 1ον - Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), Ορθόδοξοι Πατέρες
Επί πολλά χρόνια τα παιδάκια σε ένα ορεινό χωριό των Σερρών, τα Κερδύλλια, στον Στρυμονικό Κόλπο, νόμιζαν ότι οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο φορούν μόνο μαύρα ρούχα. Αυτό έβλεπαν στο χωριό τους, μαυροφορεμένες τις αδερφές, τις μάνες, τις συγχωριανές, έτσι πίστευαν ότι γίνεται παντού. Και ξαφνιάζονταν όταν αργότερα αντίκριζαν πολύχρωμα φορέματα και μαντίλες.
Οι γυναίκες στα Κερδύλλια, εκτός από μαυροφόρες, δεν γεννούσαν, και έτσι το μόνο κλάμα που ακουγόταν ήταν το μοιρολόι τους στον τόπο όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή οι άντρες τους, τα αδέρφια, οι πατεράδες, όλοι οι άρρενες ηλικίας δεκαπέντε έως 65 χρόνων. Διακόσιοι τριάντα ένας στον αριθμό, χτυπημένοι από τις σφαίρες του γερμανικού αποσπάσματος στην πλατεία του χωριού. Οι Γερμανοί, αφού εξόντωσαν το ανδρικό στοιχείο, έβαλαν φωτιά και έκαψαν όλα τα σπίτια του χωριού.
Τα Κερδύλλια έσβησαν από τον χάρτη, καθώς οι εναπομείναντες κάτοικοι, γυναίκες, παιδιά, υπερήλικες, προτίμησαν να το εγκαταλείψουν για πάντα και, σήμερα, με ένα άλλο χωριό στη Γαλλία, όπου οι Γερμανοί σκότωσαν τους εξακόσιους κατοίκους του, είναι τα μοναδικά στην Ευρώπη που δεν κατοικήθηκαν ξανά.
Το βιολογικό ρολόι όσων επέζησαν –των γυναικόπαιδων και ελάχιστων ανδρών που έτυχε να απουσιάζουν δηλαδή– άλλαξε στις 3:30 τα ξημερώματα στις 17 Οκτωβρίου του 1941, όταν τμήματα του γερμανικού στρατού εισήλθαν στους δύο οικισμούς, απέχοντες γύρω στα δύο χιλιόμετρα στη δασοσκεπή πλαγιά, τα Άνω και Κάτω Κερδύλλια. Δεν είχε προηγηθεί κάποια αιματηρή συμπλοκή γερμανικών δυνάμεων και αντιστασιακών ομάδων, που στην περιοχή βρίσκονταν ακόμα στα σπάργανα, πασχίζοντας να αρπάξουν κάποια όπλα από σταθμούς της χωροφυλακής για να μπορούν να προβούν σε επιθέσεις, ώστε να δοθεί η αφορμή για τόσο σκληρά αντίποινα.
Η καταγγελία ενός καλόγερου γειτονικής μονής στις γερμανικές Αρχές ότι τον λήστεψε κάποιο αμφιλεγόμενο άτομο από τα Κερδύλλια, που μπορεί να σχετιζόταν με κάποιους άλλους κατοίκους για τους οποίους υπήρχαν φήμες ότι είχαν βγει στο βουνό, φαίνεται ότι υπήρξε η αφορμή για να στείλουν το μήνυμα οι κατοχικές δυνάμεις.
«Τους σκότωσαν όλους με πολυβόλα»
«Όρμησαν στα σπίτια με φακούς και συγκέντρωσαν με βία στην πλατεία όλους τους αρσενικούς», αφηγείται στην «Κ» ο 90χρονος σήμερα Παναγιώτης Τσάγκας, που ήταν τότε μόλις 14 χρόνων. «Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος της κοινότητας και απουσίαζε στη Θεσσαλονίκη για να ζητήσει από τον στρατιωτικό διοικητή των Γερμανών έλεος για το χωριό. Με έβαλαν κι εμένα στη γραμμή, αλλά ένας συνταγματάρχης με ρώτησε πόσων χρονών είμαι και, όταν του απάντησα, μου είπε να πάω στη μάνα μου. Προτού προλάβω να απομακρυνθώ, έπεσε μια φωτοβολίδα από τα Άνω Κερδύλλια που αποτελούσε το σήμα ότι ήταν και εκεί έτοιμοι οι Γερμανοί να αρχίσουν τις εκτελέσεις. Τους σκότωσαν όλους με πολυβόλα. Μετά άρχισαν να καίνε τα σπίτια και προς το απόγευμα ένας πυκνός μαύρος καπνός κάλυπτε την πλαγιά».
Από ρεπορτάζ της ΕΤ1 για το ολοκαύτωμα στα Κερδύλλια Σερρών
Οι γυναίκες και οι γέροντες ανέλαβαν το βαρύ φορτίο του ενταφιασμού των δικών τους ανθρώπων και, μέχρι το τέλος της Κατοχής και του Εμφυλίου, παρέμειναν στο κατεστραμμένο χωριό φροντίζοντας τους νεκρούς τους ή σκόρπισαν σε συγγενείς και φίλους στην ευρύτερη περιοχή. Δεν ήταν εύκολο να συνεχίσουν εκεί τη ζωή τους, σε έναν τόπο που θα τους θύμιζε τον εφιάλτη που έζησαν, και έτσι στις αρχές της δεκαετίας του ’50 το κράτος τούς έχτισε σπίτια στην ακτή του Στρυμονικού όπου δημιουργήθηκαν τα σημερινά Νέα Καρδύλλια.
Ο δικηγόρος της περιοχής Δημήτρης Γαρούφας λέει πως θα πρέπει η Γερμανία να αναστηλώσει το χωριό, όχι για να κατοικηθεί εκ νέου, αλλά για να γίνει μουσείο που θα θυμίζει τη βαρβαρότητα των Ναζί. Ο δημοτικός σύμβουλος Κωνσταντίνος Ψαράς τονίζει πως το θέμα έχει και την ηθική του πλευρά και γι’ αυτό θα πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Μερικά χαλάσματα, όπου τις νύχτες κραυγάζουν κουκουβάγιες, έχουν απομείνει, μαζί με δύο επιτύμβιες πλάκες, στους δύο αφανισμένους οικισμούς, για να θυμίζουν τον μεγάλο χαλασμό. Οι παλαιότεροι θυμούνται πως τους ελάχιστους που επέζησαν, μετά την απελευθέρωση στα πανηγύρια στα γύρω χωριά τούς έβαζαν, σε ένδειξη τιμής, να σέρνουν πρώτοι τον χορό.
Πηγή: Pontos News
Η «Κ» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τα πρακτικά των δύο συσκέψεων των πολιτικών αρχηγών της ΠΓΔΜ στις 27 Ιανουαρίου 2018 και 19 Μαΐου 2018, σε δύο συγκυρίες κρίσιμες με αντικείμενο τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για το ονοματολογικό. Η πρώτη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από την κανονική έναρξη της διαδικασίας υπό τον ειδικό απεσταλμένο του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Η δεύτερη όταν υπήρχε ήδη στο τραπέζι το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν». Εξ όσων προκύπτουν από την ανάγνωση των πρακτικών –μικρό μέρος των οποίων δημοσιεύθηκε και στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, στις 19 Μαΐου– πολλά στοιχεία της τελικής συμφωνίας των Πρεσπών ήταν ήδη συμφωνημένα, με εξαίρεση, βεβαίως, το όνομα. Προκύπτει ότι τον Ιανουάριο η ΠΓΔΜ δεν συζητούσε συνταγματική αναθεώρηση, ενώ και το εύρος χρήσης (έναντι όλων) ήταν συζητήσιμο. Και τα δύο έχουν, βεβαίως, παραχωρηθεί τον Μάιο, παραμονή της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων. Η Ελλάδα, ήδη από τον πρώτο γύρο είχε συμφωνήσει στην παραχώρηση της ταυτότητας, με τη γλώσσα να ακολουθεί λίγο αργότερα.
Τα πρακτικά περιλαμβάνουν και ορισμένες λεπτομέρειες που υποδηλώνουν τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Τον Ιανουάριο, ο κ. Τσίπρας εμφανιζόταν να θέλει να έχει κλείσει τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ ταχέως και να πάει σε εκλογές με κύριο επιχείρημα το τέλος του μνημονίου. Τον Μάιο αυτή η αφήγηση απουσιάζει. Οπως, επίσης, διαφορετική είναι η αντιμετώπιση της Ν.Δ. Η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Ιανουάριο περιγράφεται ως ενδεχομένως θετική, ενώ τον Ιούνιο οι ηγέτες της ΠΓΔΜ εμφανίζονται βέβαιοι ότι συμφωνία με κυβέρνηση Ν.Δ. δεν μπορεί να υπάρξει. Και στις δύο συσκέψεις, το χάσμα ανάμεσα στην κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ και στον πρόεδρο Γκιόργκι Ιβάνοφ είναι ορατό. Ο ΥΠΕΞ Νίκολα Ντιμιτρόφ γνωρίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια των συνομιλιών και είναι ιδιαίτερα επίμονος στο ζήτημα του ταχύτερου δυνατού χρόνου επικύρωσης.
Παρότι οι συζητήσεις αυτές λαμβάνουν χώρα μήνες πριν από το δημοψήφισμα της 30ής Σεπτεμβρίου, η ανησυχία είναι έκδηλη. Μάλιστα, προκύπτει ότι οι Αλβανοί ηγέτες της ΠΓΔΜ δεν θα είχαν πρόβλημα με την παράκαμψη του συγκεκριμένου βήματος. Επίσης, γίνεται σαφής αναφορά για κίνδυνο παρέμβασης της Ρωσίας στην περιοχή, με σκοπό να μην υπάρξει συμφωνία.
«Ευνοϊκή συγκυρία γιατί στην εξουσία είναι η Αριστερά»
Πρακτικά συνάντησης ενημέρωσης για το ζήτημα του ονόματος, που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών στα Σκόπια, στις 27 Ιανουαρίου 2018.
Στις 27.1, ημέρα Σάββατο, το υπουργείο Εξωτερικών διοργάνωσε συνάντηση ενημέρωσης για το όνομα στη λέσχη των αντιπροσώπων. Παρόντες ήταν ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ, η υπουργός Αμυνας Ραντμίλα Σεκέρινσκα, ο πρόεδρος του VMRO-DPMNE Χρίστιαν Μίτσκοσκι, συνοδευόμενος από τα στελέχη του κόμματος, Αλεξάνταρ Νικολόφσκι και Βλάντο Μισαϊλόφσκι, καθώς και ο επικεφαλής του DUI Αλί Αχμέτι, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουγιάρ Οσμάνι. Ο υπουργός Εξωτερικών Ντιμιτρόφ έδωσε σε όλους ένα αντίτυπο των εγγράφων του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς στα αγγλικά και τα σλαβομακεδόνικα σε έναν κλειστό φάκελο. Στόχος της συνάντησης ήταν η αναζήτηση εθνικής συναίνεσης και η εξεύρεση μιας κοινής στρατηγικής.
Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ.
Ζ. Ζάεφ: Χρειαζόμαστε μία λύση, αλλά όχι με κάθε τίμημα. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση συμφωνούν ότι για κάθε λύση απαιτείται ένα δημοψήφισμα. Θα έπρεπε όλοι μαζί, με τον πρόεδρο Ιβάνοφ και τα κόμματα, να ενώσουμε τη σοφία μας για μια αποτελεσματική λύση. Το ερώτημα χρονολογείται από το 1995. Οι συναντήσεις με τον Τσίπρα και τον Κοτζιά θα έπρεπε να διευκολύνουν τη διαδικασία.
Ν. Ντιμιτρόφ: Εχετε δύο έγγραφα μπροστά σας: την πρωτότυπη πρόταση Νίμιτς στα αγγλικά και μια ανεπίσημη στα σλαβομακεδόνικα. Η πρώτη συνάντηση με τον Νίμιτς στις Βρυξέλλες ήταν προπαρασκευαστική. Στη δεύτερη συνάντηση στη Νέα Υόρκη μας έδωσε ο Νίμιτς το πλαίσιο. Το πλαίσιο αφήνει περιθώρια ελιγμών, σε αντίθεση με μια πιο άκαμπτη πρόταση, που θα μπορούσε μόνο είτε να απορριφθεί είτε να γίνει αποδεκτή. Στη Νέα Υόρκη ούτε ο Νίμιτς ούτε οι Ελληνες ανέφεραν την αλλαγή συντάγματος. Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα στο πλαίσιο Νίμιτς. Αυτό θα μπορούσε να εκληφθεί ως τακτικισμός από την ελληνική πλευρά. Απαιτούν οι Ελληνες το όνομα να αποτελείται από μία λέξη (Βορεια-μακεδονία) ή να γράφεται με διαχωριστική γραμμή (Βόρεια-Μακεδονία). Το άρθρο 5 του σχεδίου περί μεταφρασιμότητας του ονόματος δεν τους άρεσε. Θέλουν το όνομα να είναι ίδιο σε όλες τις γλώσσες, όπως και στα σλαβομακεδόνικα. Θέλουν ένα μεγάλο εύρος χρήσης. Εκαναν λόγο για αλυτρωτισμό. Ο Νίμιτς θέλει να επισκεφθεί την περιοχή και τις δύο πρωτεύουσες. Κατ’ αρχάς η Ελλάδα χρησιμοποιεί από το 2007, μετά την αναγνώριση από τις ΗΠΑ, την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική προοπτική μας ως εφαλτήριο. Ο χρόνος μετράει υπέρ της. Δεύτερον, οι Ελληνες παρουσίασαν το Βουκουρέστι ως νίκη. Αυτό μας βοήθησε στη Χάγη. Μετά το Βουκουρέστι είχαμε εκλογές και το ερώτημα παρέμεινε ανοιχτό. Το 2011 σημειώθηκε μια προσπάθεια εκ μέρους του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζορτ Μπάιντεν, αλλά όχι εναρμονισμένη με τη διαδικασία Νίμιτς.
Σήμερα η βούληση είναι μεγάλη. Κυριαρχεί μια αίσθηση κοινής ευθύνης. Βοηθάει επίσης ότι δεν πρόκειται να προβάλει βέτο η Βουλγαρία. Οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες θέλουν μία επιτυχία. Θα υπάρξουν μεγάλες προσπάθειες σε υψηλό επίπεδο.
Μπορούμε μόνο εικασίες να κάνουμε κατά πόσον υπάρχει στην Ελλάδα ένα σχέδιο (όπως οι υποστηριζόμενες από την Εκκλησία διαδηλώσεις) και σε ποιο βαθμό χάνουν τον έλεγχο. Μέσω των πιέσεων για τις ψήφους του Καμμένου, ασκείται πίεση και στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ο Καμμένος βρίσκεται ακριβώς στο 3%, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει το εκλογικό όριο. Τον Αύγουστο τελειώνει το οικονομικό πρόγραμμα. Αν θεωρηθεί επιτυχημένο, ο Τσίπρας θα πάει σε πρόωρες εκλογές. Θα είναι οι τελευταίες στις οποίες ο νικητής κερδίζει επιπλέον 50 έδρες. Είναι σημαντικό στις διαπραγματεύσεις, πώς θα σταθούμε, ακόμη και αν δεν υπάρξει λύση. Είναι σημαντικό πώς θα παίξουμε τα χαρτιά μας. Δεν θέλουμε να φανούμε στα μάτια τρίτων χωρών μη εποικοδομητικοί. Πώς θα είναι η Ελλάδα μετά τις εκλογές; Στην εξουσία θα είναι η Νέα Δημοκρατία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει σπουδάσει στη Δύση. Πρέπει να βιαστούμε. Οσο τσακωνόμαστε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα για τους Ελληνες. Είναι εύκολο για εκείνους, να μας μπλοκάρουν, όταν τους παρέχουμε επιχειρήματα. Το δικό μας βασικό επιχείρημα είναι η σταθεροποίηση των Βαλκανίων. Η προσφυγική κρίση έδειξε πού μπορεί να οδηγηθεί η κατάσταση, όταν γινόμαστε πρόβλημα για την Ε.Ε. Ουδείς στην ΠΓΔΜ θέλει να λύσει το πρόβλημα. Αλλά η μη λύση είναι πρόβλημα.
Ζ. Ζάεφ: Προς το τέλος της θητείας του ο Γκρούεφσκι με ενημέρωσε γι’ αυτό το ζήτημα. Για το ίδιο θέμα έχω πληροφόρηση και από τον πρέσβη Βάσκο Ναουμόφσκι.
Ν. Ντιμιτρόφ: Η πρόταση του Καμμένου είναι πως η λέξη «Μακεδονία» δεν θα πρέπει να εμπεριέχεται σε σύνθετη ονομασία. Η πρόταση του Εντουαρντ Τζόζεφ (σ.σ. από τη δεξαμενή σκέψης International Crisis Group ICG) είναι Republika Makedonija, χωρίς μετάφραση.
Ζ. Ζάεφ: Πώς θα μπορεί αυτό να ενταχθεί στο σύνταγμα;
Ν. Ντιμιτρόφ: Η υποχώρηση είναι ότι δεν απαιτείται αλλαγή του συντάγματος, αν το όνομα είναι το ίδιο στο σύνταγμα.
Δυσμενείς περιστάσεις
Ζ. Ζάεφ: Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πάει στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και να ρίξει την ευθύνη στην ΠΓΔΜ. Θέλουμε να αποδείξουμε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ ότι η ΠΓΔΜ επιθυμεί λύση του ζητήματος. Με τον καιρό οι περιστάσεις γίνονται όλο και πιο δυσμενείς για εμάς. Από την ενδιάμεση συμφωνία και μετά, το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης ήταν το όνομα. Τώρα προστίθενται γλώσσα και ταυτότητα. Νομίζω ότι πρέπει να λύσουμε το ζήτημα όσο έχουμε ακόμη την ευκαιρία. Με κάθε αναβολή η κατάσταση γίνεται όλο δυσκολότερη. Η κωλυσιεργία και η εκκρεμότητα οδήγησαν σε πολιτική κρίση στην ΠΓΔΜ. Αν δεν βρούμε τώρα λύση, θα χάσουμε δέκα χρόνια. Η προσφυγική κρίση αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για την περιοχή. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον (ακολούθησε και το αντίστοιχο ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ) και να βρούμε μία λύση. Οσον αφορά στη συνάντηση με τον Τσίπρα, αυτή δεν ήταν εύκολη. Η Μογκερίνι χρησιμοποίησε το Νταβός για να κλείσει τη συνάντηση. Ο Τσίπρας παρέμεινε πιστός στα σημεία. Στόχος ήταν ένα θετικό μήνυμα, προς τους πολίτες της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας, προκειμένου να δημιουργηθεί μια καλή ατμόσφαιρα. Αυτό όμως δεν καθιστά ευκολότερη τη συγκυρία. Οι προϋποθέσεις όμως είναι ευνοϊκές, αφού στην Ελλάδα είναι η Αριστερά στην εξουσία.
Ο Τσίπρας συμφώνησε με το χρονοδιάγραμμα του Νίμιτς, αλλά διαφωνεί με τη γραφή του ονόματος στα λατινικά. Πρότεινε το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ή «Ανω Μακεδονίας», κατά το πρότυπα του Μαυροβουνίου ή της Λευκορωσίας. Είπε ότι από αυτά που προτείνει ο Νίμιτς είναι όλα αποδεκτά, εκτός από το «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)», γιατί αυτό δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός. Τόνισε επίσης ότι το erga omnes αφορά και τις χρήσεις στο εσωτερικό της χώρας. Οσον αφορά στην ταυτότητα, ο Τσίπρας είπε ότι δεν αναφέρεται στην ταυτότητα των ανθρώπων, αλλά αποτελεί περιγραφή της υπηκοότητας και της γλώσσας. Ο Τσίπρας δεν περιμένει ότι η Ν.Δ. θα είναι πλήρως συνεργάσιμη, επειδή ο Κ. Μητσοτάκης θέλει να εξασφαλίσει κέρδη στις εκλογές. Τον Δεκέμβριο του 2017 είχε στείλει ο Μητσοτάκης την ευρωβουλευτή Μαρία Σπυράκη στον πρωθυπουργό για να τον ενημερώσει για τη θέση τους. Η Ν.Δ. είναι έτοιμη να υποστηρίξει μια λύση, μόνο όμως αν συνταχθεί κι ο Καμμένος με αυτήν.
Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ.
Γκ. Ιβάνοφ: Στην ενδιάμεση συμφωνία αναφέρεται ρητά ότι η ΠΓΔΜ δεν προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις.
Ζ. Ζάεφ: Πρέπει να περάσει και στους πολίτες αυτό. Εχουμε το άρθρο 118, όπου αναφέρεται ότι οι διεθνείς συμφωνίες υπερισχύουν του συντάγματος. Αν δεν αλλάξει το σύνταγμα, θα πρέπει να μας δώσουν την ευκαιρία να οικοδομήσουμε μια εθνική συναίνεση, που να είναι ισχυρότερη από το σύνταγμα. Ο Τσίπρας με ρώτησε αν είμαι αποφασισμένος να φτάσω ώς το τέλος. Του απάντησα ότι η στιγμή είναι θετική, όχι όμως με κάθε κόστος. Ο Τσίπρας θέλει λύση. Αυτό όμως μπορεί να περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο, μόνο αν αλλάξει το σύνταγμα. Ο Τσίπρας μίλησε για τα βασικά. Με άκουσε προσεκτικά. Του είπα, τι θα γίνει αν ανεβεί στην εξουσία πάλι το VMRO-DPMNE και ζητήσει να επιστρέψει στην αρχική του μορφή το σύνταγμα; Τι σας βοηθάει μια αλλαγή του συντάγματος; Δεν προσπαθήσαμε να καταλήξουμε σε μια κοινή θέση, αλλά να παρουσιάσουμε τις απόψεις μας. Στο τέλος προστέθηκαν και οι υπουργοί Εξωτερικών μας. Θέλω να ακούσω και τον πρόεδρο, την αντιπολίτευση και το DUI.
Γκ. Ιβάνοφ: Μου κάνει εντύπωση ότι συναντιόμαστε για πρώτη φορά χωρίς τον διαπραγματευτή Βάσκο Ναουμόφσκι. Ούτε ο πρόεδρος της βουλής Ζαφέρι είναι εδώ. Η διαδικασία είναι υπερβολικά σύνθετη. Ο Τσίπρας είναι θετικότερος από τον Παπανδρέου. Θέλει λύση. Δεν ορκίστηκε ενώπιον της Εκκλησίας, είναι πιο ελεύθερος. Τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης αποφέρουν καρπούς. Θέτοντας όμως ένα χρονοδιάγραμμα με υπερφιλόδοξους στόχους, κινδυνεύουμε να προκαλέσουμε μεγάλη απογοήτευση. Η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει από ώρα σε ώρα. Η ελληνική κοινή γνώμη πιέζει τον Τσίπρα να εγκαταλείψει το χρονοδιάγραμμα του Νίμιτς. Η δική τους πρόταση κινείται στα πρότυπα της Λευκορωσίας και έτσι μας φέρνουν προ τετελεσμένων. Πρέπει να προσέχουμε γιατί οι δημόσιες δηλώσεις μας αναλύονται διεξοδικά στην Ελλάδα. Οι Ελληνες μάς προκαλούν με δημοσιογράφους, για να εκμεταλλευτούν τα επιχειρήματά μας προς όφελός τους.
Χρ. Μίτσκοσκι: Ποιος θα κάνει τις διαπραγματεύσεις, ο υπουργός Εξωτερικών ή ο Βάσκο; Ο Ζόραν Ζάεφ λέει ναι, εσείς όχι.
Ζ. Ζάεφ: Η εμπιστοσύνη (σ.σ. στον διαπραγματευτή μετά τις δηλώσεις του την προηγούμενη μέρα ότι οι προτάσεις Νίμιτς «απέχουν πολύ από μια αξιοπρεπή λύση») έχει διαρραγεί.
Γκ. Ιβάνοφ: Ο διαπραγματευτής ήταν πάντα παρών σε τέτοιες συναντήσεις, προκειμένου να εξηγεί λεπτομέρειες και να δίνει το ευρύτερο πλαίσιο.
Αλ. Νικολόφσκι: Εμαθα ότι ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι είχε συμφωνήσει στο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)». Ισχύει;
Ζ. Ζάεφ: Ο Τσίπρας θα δεχόταν ένα όνομα με γεωγραφικό αλλά και χρονικό προσδιορισμό. Για εμάς είναι σημαντικό να τους εξηγήσουμε ότι το σύνταγμα δεν συνιστά οριστική λύση.
Το ζήτημα της γλώσσας
Ν. Ντιμιτρόφ: Στο ζήτημα της γλώσσας, οι Ελληνες έχουν τα λιγότερα επιχειρήματα και αυτή σχετίζεται με την ταυτότητα. Δεν υπάρχει λόγος να επιμένουν ότι ο προσδιορισμός της γλώσσας θα είναι αμετάφραστος. Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι οι Ελληνες δεν θα τον μεταφράζουν, όλοι οι υπόλοιποι όμως θα το κάνουν. Είναι σημαντικό για εμάς, σε περίπτωση που μας μπλοκάρουν από την Ε.Ε. εξαιτίας της γλώσσας, να συμβεί αυτό στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Γκ. Ιβάνοφ: Αν γίνουμε κάποια στιγμή μέλος της Ε.Ε., τότε θα αναγράφεται εκεί «μακεδονική γλώσσα».
Χρ. Μίτσκοσκι: Ως αντιπολίτευση είχαμε το θάρρος να έρθουμε σε αυτήν τη συνάντηση. Οσον αφορά όμως στη συνάντηση με τον Τσίπρα, θα έλεγα ότι δεν ξέρει πώς μπορεί να βοηθήσει, θέλει να βοηθήσει, αλλά δεν ξέρει πώς. Λείπει δηλαδή η βούληση. Καλύτερα να αφήσουμε να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση. Είναι υπερβολικά αισιόδοξο να θεωρούμε ότι μπορούμε να φύγουμε από εδώ με κοινή θέση. Δύο αρχές είναι σημαντικές: καμία αλλαγή συντάγματος με στόχο την αλλαγή ονόματος και προστασία των εθνικών συμφερόντων, ειδικά της ταυτότητας.
Μπ. Οσμάνι: Δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία πέραν του 2018. Η επόμενη θα είναι σε δέκα χρόνια. Ή τώρα ή ποτέ. Πρέπει να διαλέξουμε ένα ή δύο σημεία από την πρόταση Νίμιτς στα οποία δεν θα υποχωρήσουμε. Για εμάς είναι το όνομα και το εύρος χρήσης.
Ζ. Ζάεφ: Εγώ θα προσπαθήσω να εξαντλήσω τα όρια της συναίνεσης. Οχι συνταγματική αλλαγή και ταυτότητα. Αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές. Αν υπάρξει συναίνεση στη μακεδονική πλευρά, είναι καλύτερο από μία συνταγματική αλλαγή. Ενα δημοψήφισμα θα είναι επιτυχημένο, μόνο αν συμφωνούν όλοι.
Ν. Ντιμιτρόφ: Εμένα με προβληματίζουν οι ακραίες δημόσιες δηλώσεις στην Ελλάδα.
Ζ. Ζάεφ: Είναι σημαντικό να παραμείνουμε στις απόψεις μας.
Χρ. Μίτσκοσκι: Να καταλήξουμε σε μια κοινή θέση.
Μπ. Οσμάνι: Αν βγούμε δημοσίως και πούμε ότι είμαστε κατά της συνταγματικής αλλαγής, θα διακόψει τη διαδικασία η Ελλάδα.
Αλ. Νικολόφσκι: Αυτή η διαδικασία δεν θα ολοκληρωθεί τώρα. Θα έλεγα να εμφανιστούμε πολύ σκληρότεροι στην πρώτη φάση, για να έχουμε μια καλύτερη αφετηρία στη δεύτερη.
Χρ. Μίτσκοσκι: Είπαμε όλοι να μην υπάρξει συνταγματική αλλαγή. Αυτή η θέση είναι κοινή.
Μπ. Οσμάνι: Δεν συμφωνήσαμε σε αυτό.
Ρ. Σεκέρινσκα: Δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε σήμερα από εδώ με μια κοινή θέση.
Εξαρχής υπήρξε συμφωνία για την ταυτότητα
Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε. – Δυτικών Βαλκανίων στη Σόφια και συγκεκριμένα το Σάββατο 19 Μαΐου, οι πολιτικοί αρχηγοί και βασικοί παράγοντες της ΠΓΔΜ συναντήθηκαν ξανά. Πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία στο τραπέζι υπήρχε πλέον η πρόταση για τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν». Σε αυτή τη σύσκεψη συμμετείχαν ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο ΥΠΕΞ Νίκολα Ντιμιτρόφ, η υπουργός Αμυνας Ραντμίλα Σεκέρινσκα, ο πρόεδρος της Βουλής Ταλάτ Τζαφέρι, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Μπουγιάρ Οσμάνι, ο ηγέτης του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοφσκι και ο αρχηγός του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος DUI Αλί Αχμέτι. Στη συζήτηση που ακολουθεί παρεμβάλλονται ο Αλεξάνταρ Νικολόφσκι από το VMRO, ο Αρτάν Γκρούμπι από το DUI και ο Μπόρις Ιωσηφόφσκι, συνεργάτης του κ. Ιβάνοφ.
Οι κ. Νίκος Κοτζιάς και Nίκολα Ντιμιτρόφ κατά τη συνάντησή τους, τον περασμένο Μάιο στο Σούνιο.
Η συζήτηση ξεκίνησε με τον Ντιμιτρόφ να παραπέμπει σε όσα είχαν, τότε, γίνει στο Σούνιο, κατά τη συνάντησή του με τον Ν. Κοτζιά, υπό την αιγίδα του ειδικού απεσταλμένου του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Σύμφωνα με όσα λέει ο Ντιμιτρόφ, η Ελλάδα στο Σούνιο έκανε μια σημαντική παραχώρηση. Καθώς η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ονομάσει τη «μακεδονική γλώσσα ως μακεδονική γλώσσα», και την υπηκοότητα ως μακεδονική/πολίτες της δημοκρατίας της Μακεδονίας του Ιλιντεν. Και ο Ντιμιτρόφ επεξηγεί: «Σε ό,τι αφορά την ταυτότητα είχαμε συμφωνήσει ήδη από τον α΄ γύρο των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο η διαδικασία κόλλησε στους επόμενους γύρους (σ.σ. τρεις), στο εύρος χρήσης (σ.σ. ergaomnes). Δεν θα έχουν πλειο-ψηφία στο Κοινοβούλιο αν το εύρος χρήσης δεν είναι πλήρες: για τη διεθνή και την εθνική χρήση. Είχαμε δύσκολες συνομιλίες, αλλά χωρίζαμε πάντα φιλικά. Στο Σούνιο υπήρχαν δύο ημίχρονα: Το πρώτο ήταν πολύ δύσκολο. Παρών ήταν και ο Μ. Νίμιτς. Στη διάρκεια του β΄ ημιχρόνου μείναμε μόνοι μας και προσπαθήσαμε σαν συνέταιροι σε μια διαπραγμάτευση να βρούμε μια δημιουργική λύση που θα μπορούσε να λειτουργήσει και στις δύο πλευρές. Εκεί έρχεται η πρόταση για δημοκρατία του “Ιλιντεν Μακεδονία” με μετάφραση σε όλες τις γλώσσες και υπηκοότητα “Μακεδονική”. Ο Κοτζιάς είπε ότι αυτό τους αρκεί, είναι μια επαρκής διαφοροποίηση ανάμεσα στη δική τους και στη δική μας Μακεδονία».
Εν συνεχεία, ο Ντιμιτρόφ τονίζει ότι για την Ελλάδα το ζήτημα είναι το erga omnes να έχει χρήση διεθνώς, αλλά και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ». Επίσης, προκύπτει ότι τότε είχε ήδη επιλυθεί και το ζήτημα της χρήσης των αρχικών MK και MKD από την ΠΓΔΜ. Ο κ. Ντιμιτρόφ περιγράφει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν» ως τη δημιουργική λύση στην οποία κατέληξαν οι ειδικοί από τις δύο χώρες στο Σούνιο. Τόνισε ότι το επίθετο «Ιλιντεν» αντανακλά τον πολυεθνικό χαρακτήρα, το μανιφέστο του Κρουσόβου καλεί σε μια τέτοια συμβίωση, ενώ έκανε μια μικρή ιστορική αναδρομή λέγοντας ότι το πρώτο και το δεύτερο Ιλιντεν (1903 και 1944) ισχύουν ως θεμέλια της κρατικότητας και γι’ αυτό υπάρχει αναφορά σε αυτά στα προοίμια του συντάγματος. «Με αυτό επιτυγχάνεται μια συμβολική συμφιλίωση δεξιών και αριστερών και η ενότητα Μακεδόνων, Αλβανών, Βλάχων, Τούρκων και άλλων εθνικών ομάδων» αναφέρει, επίσης, ο Ντιμιτρόφ. Επισήμανε, ακόμη, ότι η εισαγωγή του ονόματος για τη διεθνή χρήση είναι συνδεδεμένη με τη συμμετοχή της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και η εθνική χρήση με τη διαδικασία ένταξης στην Ε.Ε, στο τέλος της οποίας η «Μακεδονία» θα γίνει πλήρες μέλος.
Εν συνεχεία, ο Ντιμιτρόφ είπε στους πολιτικούς αρχηγούς ότι για όλα αυτά θα πρέπει να γίνει αλλαγή του συντάγματος. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή χρήση, είπε ότι για τα σχετικά ντοκουμέντα (διαβατήρια κ.ά.) θα χρειαστούν μια τεχνική μεταβατική περίοδος και μια πολιτική μεταβατική περίοδος. Καθώς και εγγυήσεις ότι κατά τη διάρκεια της ενταξιακής διαδικασίας η Ελλάδα δεν θα θέσει πρόσθετους όρους. Εν συνεχεία, ο Ν. Ντιμιτρόφ είπε ότι αν δεν υπάρξει τώρα λύση, θα έρθει πάλι η Ν.Δ. στην εξουσία, υποστηρίζοντας ότι σε αυτήν «κυριαρχεί η σκληρή πτέρυγα γύρω από τον Σαμαρά. Και αυτό σημαίνει ότι οι δυνατότητες συμβιβασμού και εξεύρεσης μιας λύσης θα περιοριστούν εξαιρετικά». Επίσης, πρόσθεσε, ότι οι ευρωεκλογές είναι τον Μάιο του 2019 και οι Φεντερίκα Μογκερίνι και Γιοχάνες Χαν θέλουν μια επιτυχή ολοκλήρωση.
Υπογράμμισε ότι ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτή η πρόταση όχι μόνο δεν είναι ταπεινωτική, αλλά ότι επιβεβαιώνει τη «μακεδονική» ταυτότητα. Προειδοποίησε ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα δουλέψουν εναντίον της λύσης και ότι στο εξής το κίνητρο των Ελλήνων για ένα συμβιβασμό θα είναι μικρότερο. Και τόνισε ότι υπάρχει ασυμμετρία δυνάμεων, καθώς η Ελλάδα χρησιμοποιεί την ιδιότητά της ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.
Οι συνομιλίες Τσίπρα - Ζάεφ στη Σόφια
Ο Ζόραν Ζάεφ ξεκίνησε τη δική του τοποθέτηση παραπέμποντας στις δύο συνομιλίες που είχε στη Σόφια (δύο ώρες στις 16 και μία ώρα στις 17 Μαΐου) με τον Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τον Ζάεφ, ο Ελληνας πρωθυπουργός τού είπε ότι η λύση είναι «δίκαιη», διότι περιέχει σύνθετη ονομασία, καθαρή διάκριση ανάμεσα στην ελληνική Μακεδονία και την ΠΓΔΜ και είναι για γενική χρήση (erga omnes). Ο Ζάεφ, βέβαια, σημείωσε ότι ίσως αυτή η πρόταση δημιουργεί φόβο στους Ελληνες μπροστά σε ένα νέο αλυτρωτισμό, αλλά έχουν συνειδητοποιήσει ότι η εξέγερση του Ιλιντεν ήταν για κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες και τέτοια εξέγερση έγινε στην Ελλάδα που δεν οδήγησε σε διεκδικήσεις εις βάρος των άλλων χωρών. Πάντως δεν διευκρινίζει ποια είναι η «τέτοια εξέγερση» που έγινε στην Ελλάδα. Είπε επίσης ότι χωρίς συνταγματικές αλλαγές ο Τσίπρας δεν θα είχε πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και αυτό θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές. Και πρόσθεσε πως ο Τσίπρας από τη Ν.Δ. δεν περιμένει υποστήριξη διότι στον Βορρά της χώρας δίνει μάχη ψήφο ψήφο ενάντια στον Καμμένο.
«Ο Τσίπρας έχει καθαρό ότι είναι για εμάς πολύ δύσκολο να αλλάξουμε τη συνταγματική μας ονομασία. Αλλά αν δεν υπάρξουν συνταγματικές αλλαγές, δεν μπορεί να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αυτή δεν θα προέλθει από τις ψήφους του Καμμένου αλλά από το Ποτάμι. Αυτό θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές. Από τη Ν.Δ. δεν περιμένει καμία υποστήριξη καθώς δίνει στον Βορρά της χώρας μάχη ψήφο ψήφο ενάντια στον Καμμένο», είναι η σχετική αποστροφή του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ. «Πιστεύω, με βάση αυτά που γνωρίζω, ότι ο Τσίπρας είναι από τους πιο αποφασισμένους να λύσουν το πρόβλημα. Και σε αυτούς συμβαίνουν δυσάρεστα πράγματα. Πιστεύω ότι και σε αυτούς έχουν αναμειχθεί ανατολικές χώρες όπως και σε εμάς, μάλιστα σε αυτούς περισσότερο απ’ ό,τι σε εμάς. Μερικούς τους συμφέρει να μην υπάρχει λύση. Μετά τη δεύτερη συνάντησή μας είμαι πεπεισμένος ότι ο Τσίπρας θέλει να λυθεί το πρόβλημα», επισήμανε. Εν συνεχεία, ο Ζάεφ είπε ότι ορισμένους τους συμφέρει να μην υπάρξει λύση. Συμφώνησε ότι αυτό μπορούσε να καταστρέψει πολιτικές καριέρες, είναι όμως έτοιμος ως ηγέτης να πάρει την ευθύνη και να οδηγήσει αυτή τη διαδικασία. Διατύπωσε ωστόσο την ανησυχία του για το μέλλον της χώρας, εάν αυτό το πρόβλημα δεν λυθεί, λόγω των γενικότερων περιφερειακών προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή. Επίσης, ανακοίνωσε ότι έχει συμφωνήσει με τον Τσίπρα ότι δεν θα δώσουν τίποτα στη δημοσιότητα προτού οι φορείς που λαμβάνουν αποφάσεις δώσουν το πράσινο φως.
Προτάσεις Κοτζιά - Ντιμιτρόφ
Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ απαντά, εν συνεχεία, σε ένα ερώτημα του προέδρου της χώρας, για την πρόσβασή του στις προτάσεις Κοτζιά - Ντιμιτρόφ που είχαν προηγηθεί. Ο Ζάεφ λέει ότι δεν δόθηκε αντίγραφο στον Ιβάνοφ, διότι δεν ήταν επίσημο έγγραφο (εν ολίγοις ήταν non paper). Η πρόταση συμφωνίας ήταν ένα εργαλείο διαπραγμάτευσης με σκοπό να αποκρούσει την ελληνική πρόταση και να αντιπαραθέσει κάτι σε αυτή και να επικαιροποιήσει την εκδοχή του Νίμιτς, είπε ο Ζάεφ και πρόσθεσε ότι στον Ιβάνοφ στάλθηκαν όλες οι εκθέσεις προόδου με εξαίρεση την τελευταία που δεν ήταν ακόμα έτοιμη. Επίσης, αναφέρει ότι έχει προβλήματα στο εσωτερικό του σοσιαλιστικού κόμματος και δη με τη πρώην ΥΠΕΞ Ιλίνκα Μίτρεβα.
Σε εκείνη τη φάση έχει ήδη γίνει σαφές ότι τον τόνο της συζήτησης επί του θέματος δίνει ο Ντιμιτρόφ, ο οποίος αναφέρεται σε τρεις πτυχές. Λέει: Πρώτον, «σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές δυνατότητές μας, αν δεν πετύχουμε τώρα στην Ελλάδα, θα έρθει η Ν.Δ. η οποία έχει μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις. Εκεί κυριαρχούν οι σκληρές θέσεις γύρω από τον Σαμαρά και όχι αυτές γύρω από την Μπακογιάννη. Σε αυτή την περίπτωση οι πιθανότητες για ένα συμβιβασμό και μια λύση θα μειωθούν δραματικά. Δεύτερον, στο πλαίσιο της προσοχής απέναντι στα Βαλκάνια και της ευκαιρίας μας απέναντι στην Ε.Ε., τον Μάιο του 2019 γίνονται ευρωεκλογές. [...] Το εύρος χρήσης και η ταυτότητα έχουν σχέση με το πώς θα πούμε τελικά το όνομα. Στο τελευταίο πακέτο Μπακογιάννη-Μπάιντεν η γλώσσα ήταν “μακεντόνσκι” με λατινική γραφή, χωρίς μετάφραση. Τώρα είπαμε ότι θα μπορούσαμε να δεχθούμε ένα όνομα γενικής χρήσης, αν η πρόταση ήταν “Κράτος της Μακεδονίας”, “Ανεξάρτητη Μακεδονία” ή “Κυρίαρχη Μακεδονία”. Οι Ελληνες επιμένουν να υπάρχει ένα όνομα με προσδιορισμό. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα. Η τωρινή ελληνική παραχώρηση είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Με μια άλλη πρόταση είναι δύσκολο να συνδυάσουμε τη δική τους απαίτηση για γενικής χρήσης ονομασία και τη δική μας για αξιοπρέπεια. Τρίτον, επειδή οι Ελληνες δεν αναγνωρίζουν τη μακεδονική γλώσσα, δεν υπάρχει καμία συμφωνία στην Ε.Ε. που να αναγνωρίζει τη μακεδονική γλώσσα. Υπήρχαν κάποια σχόλια γιατί η “μακεδονική” εκδοχή της διακήρυξης της Σόφιας ονομάστηκε έτσι. Στο ερώτημά μας προς την Ε.Ε. πήραμε την απάντηση ότι “έτσι συνηθίζεται”».
Εν συνεχεία ο Ζάεφ περιγράφει μια συνάντησή του με την ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Μαρία Σπυράκη. «Στις Βρυξέλλες είχα μια συνάντηση με μια σημαντική εκπρόσωπο της Ν.Δ., τη Μαρία Σπυράκη, η οποία μου έστειλε χαιρετισμούς από τον Μητσοτάκη. Μου είπε ότι έχει σημασία πώς θα συμπεριφερθούν οι ψηφοφόροι στη Μακεδονία (σ.σ.: ελληνική) και αυτό εξαρτάται από τον Καμμένο. Είναι ένα δύσκολο πρόβλημα». Στη συζήτηση εισήλθε μετά ο Αλί Αχμέτι, ο οποίος έλαβε, εμμέσως πλην σαφώς, αποστάσεις από την ιδέα του δημοψηφίσματος. Τόνισε ότι «αν οποιοσδήποτε που λαμβάνει αποφάσεις ρωτούσε τον κόσμο στον δρόμο, δεν θα μπορούσε να λάβει καμία απόφαση». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο Ταλάτ Τζαφέρι. «Η ιδέα του δημοψηφίσματος θα πρέπει να είναι το τελικό καταφύγιο, καθώς οι πολίτες έχουν μεταφέρει την κυριαρχία τους στους ψηφισμένους εκπροσώπους τους», είπε.
Ο Ιβάνοφ έθεσε το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση κρύβει τη συμφωνία από τον πρόεδρο. Θύμισε ότι, στην προηγούμενη συνεδρίαση (27 Ιαν. ’18), είχαν την πρόταση Νίμιτς και είχαν διατυπώσει θέσεις οι οποίες πια δεν ισχύουν. Είπε ότι είναι τελείως ανεύθυνο να ενημερώνεται για τη συμφωνία από ξένους ηγέτες και συγκεκριμένα από Βούλγαρο υπουργό. Είπε (περισσότερες της μιας φορές) ότι η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει κάθε ώρα. Ενώ ως πρόεδρος δήλωσε ότι συμφωνεί με τη θέση του προκατόχου του προέδρου της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (σ.σ.: ο Μπόρις Τραϊκόφσκι, ο οποίος έλεγε ότι δεν μπορεί να προδώσει το όνομα της “Μακεδονίας”).
Τον λόγο έλαβε εν συνεχεία ο αρχηγός του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοσκι, ο οποίος διερωτήθηκε «αν αυξήθηκε ο πληθυσμός της Βουλγαρίας και της Κροατίας με την ένταξη στην Ε.Ε.». Και απάντησε ότι, «αντιθέτως, μειώθηκε». Είπε ότι δεν πρόκειται για δίκαιη ή αξιοπρεπή λύση, αλλά έχει τη συνείδηση ότι πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση μέσα στο κόμμα, καθώς αυτά τα ζητήματα δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. Σε διάλογο του Μίτσκοσκι με τον Ζάεφ προκύπτει ότι το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν» δεν ήταν το μοναδικό που βρισκόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είπε, επίσης, ότι η συμφωνία αυτή ακυρώνει την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Επίσης προκύπτει ότι οι εσωκομματικές ισορροπίες ήταν δύσκολες. «Δεν έχουμε καμία εικόνα για τη διαδικασία και δεν είμαστε μέρος της διαδικασίας. Μπορώ μόνο να σας πω, αν το έχω καταλάβει σωστά, πως πρέπει να αρχίσω μια εσωκομματική συζήτηση, γιατί το VMRO δεν είναι χορωδία», είπε ο Μίτσκοσκι, και ο Ζάεφ απάντησε: «Και εμείς δεν είμαστε χορωδία κι εγώ θα έχω εσωκομματική συζήτηση». Ο Ζάεφ καταλήγει ότι η συμφωνία θα υπογραφεί με τον Τσίπρα στις Πρέσπες.
Εντονη ανησυχία ενόψει διενέργειας του δημοψηφίσματος
Ορισμένοι από τους διαλόγους της σύσκεψης υποδηλώνουν την ανησυχία που υπήρχε ήδη τότε στην ΠΓΔΜ για την τύχη του δημοψηφίσματος.
Μίτσκοσκι (Χ.Μ.): Εάν το δημοψήφισμα γίνει το φθινόπωρο, δεν θα μας επιτρέψουν να γίνουμε μέλος το ΝΑΤΟ.
Ντιμιτρόφ (Ν.Ν.): Αμέσως μετά την κύρωση θα στείλουν ένα γράμμα στο ΝΑΤΟ και τους ζητάνε να μας στείλουν πρόσκληση.
Ζόραν Ζάεφ (Ζ.Ζ.): Ο Τσίπρας μου υποσχέθηκε «θα μιλήσω με τον Μακρόν, δεν είναι δίκαιο να μην έχετε ημερομηνία για διαπραγματεύσεις».
Χ.Μ.: Η ερώτηση του δημοψηφίσματος είναι «συμφωνείτε με μια αλλαγή του συντάγματος να αλλάξει το όνομα σε δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν;».
Ν.Ν.: Η συμφωνία έχει κυρωθεί.
Χ.Μ.: Αυτό σημαίνει ότι το δημοψήφισμα θα γίνει τον Σεπτέμβριο.
Ζ.Ζ: Θέλω να το κάνω νωρίτερα.
Χ.Μ.: Μα είναι καλοκαίρι.
Ζ.Ζ.: Εχετε δίκιο. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο δεν κάνεις δημοψήφισμα.
Χ.Μ.: Τι θα γίνει αν οι πολίτες αποφασίσουν να μην το δεχτούν; Είναι η πρόσκληση του ΝΑΤΟ άκυρη; Και θα μπλοκαριστούν οι διαπραγματεύσεις στην Ε.Ε.;
Σεκέρινσκα (Ρ.Σ.): Οι Ελληνες θα την μπλοκάρουν.
Οσμάνι (Μ.Ο.): Εχουμε ακόμη μία ανησυχία που αφορά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι: Μπορεί να δημιουργηθεί πίεση από τη δημοσιότητα και να γίνει ζήτημα της καθημερινής πολιτικής. Αυτό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη διαδικασία. Δεύτερον, δημοψηφίσματα τον τελευταίο καιρό γίνονται στόχος για επιχειρήσεις τρίτων παραγόντων. Το Brexit, οι εκλογές στις ΗΠΑ, όπου το αποτέλεσμα ήταν οριακό: Ενα οριακό αποτέλεσμα είναι ένας μαγνήτης για την επενέργεια δυνάμεων που δεν τους ενδιαφέρει το καλό της χώρας.
Χ.Μ.: Η θέση σας από την αρχή είναι ότι σας είναι αδιάφορο αν θα γίνει δημοψήφισμα και καλό θα ήταν να μη γίνει κανένα. Το σέβομαι. Εγώ και το VMRO αλλά και η κυβέρνηση ταχθήκαμε υπέρ ενός δημοψηφίσματος. Την ορολογία για «εξωτερικούς παράγοντες» θα την αγνοήσω και θα τη θεωρήσω ατυχή δήλωση. Δεν μπορείτε να συγκρίνετε το Brexit.
Μ.Ο.: Είπα ότι οι ξένοι φίλοι μας θεωρούν ότι τα δημοψηφίσματα γίνονται στόχος για τέτοιου είδους ενέργειες. Μιλάω για τη Ρωσία.
Χ.Μ.: Γιατί εκνευρίζεστε;
Τζαφέρι (Τ.Τ.): Ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου πρέπει να έχω κάτι στην ατζέντα που να είναι διακριτό από τη θέληση των πολιτών. Πρέπει να τους πείσω.
Ιβάνοφ (Γ.Ι.): «Φέρτε μου την πρόταση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η κυβέρνηση κρύβει την πρόταση από τον πρόεδρο της χώρας. Η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει κάθε ώρα».
Εν συνεχεία, αρχίζει μια συζήτηση περί εγγυήσεων για ένταξη στο ΝΑΤΟ από τον Ιβάνοφ. Λέει ότι ρώτησε τον Νίμιτς περί του αν υπάρχει εγγύηση ένταξης στο ΝΑΤΟ εάν υπάρξει συμφωνία με τους Ελληνες. «Δεν υπάρχει εγγύηση», απάντησε, σύμφωνα με τον Ιβάνοφ ο ειδικός απεσταλμένος του γ.γ. του ΟΗΕ.
Γ.Ι.: «Πρέπει να φροντίσουμε να μας παράσχει η Ελλάδα εγγυήσεις. Πρέπει να υπάρξει ένας αυτοματισμός».
Ζ.Ζ.: «Και αυτοί χρειάζονται εγγυήσεις. Λένε θα γίνετε πρώτα μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και μετά θα ακυρώσετε τα πάντα».
Γ.Ι.: «Μας θεωρούν τόσο αναξιόπιστους πως δεν θα τηρήσουμε αυτά που συμφωνήσαμε».
Ν.Ν.: «Το ότι διαρρέουν λεπτομέρειες της συμφωνίας έκανε μια μικρή ζημιά στην υπόθεση. Χρειάζεται να παρουσιάζεται με βάση την αλήθεια. Ο Βενιζέλος αναπτύσσει το αντίθετο αφήγημα. Αυτό είναι ναρκοπέδιο.
Νικολόφσκι (Α.Ν.): «Αν αποτύχει το δημοψήφισμα πώς θα ψηφίσουμε;».
Γκρούμπι (Α.Γ.): «Πρόκειται για ένα σημείο και άλλα έξι».
Ιοσιφόφσκι (Μ.Ι.) γραμματέας της Προεδρίας): «Ποια είναι τα έξι;».
Α.Γ.: «Το σύνταγμα και το εύρος χρήσης είναι ένα σημείο. Η συμφωνία θα κλείσει ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις, θα κυρωθεί από το Κοινοβούλιο και πρέπει να ψηφιστεί με μια απλή πλειοψηφία. Θα ήταν καλό να την ψηφίσει και η αντιπολίτευση. Μετά θα πάρουμε μια ημερομηνία για να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και μια πρόσκληση για το ΝΑΤΟ και μετά θα έρθει το δημοψήφισμα. Οι Ελληνες δεν έχουν ακόμη διατυπωμένη θέση και λένε ότι αυτό εξαρτάται από το δημοψήφισμα. Αλλά ώς τότε θα έχουμε μια ημερομηνία για να γίνουμε μέλος το ΝΑΤΟ».
Τ.Τ.: «Σε ποια βήματα θα μπορούσαν να μας μπλοκάρουν;».
Χ.Μ.: «Σε όλα».
Και ακολουθεί μια συζήτηση η οποία κλείνει και τη σύσκεψη:
Ζ.Ζ.: «Εχετε επαφή με τη Ν.Δ. στο ΕΛΚ;».
Α.Ν.: «Ναι».
Ζ.Ζ.: «Δεν είστε προσκεκλημένοι στις διαπραγματεύσεις;».
Α.Ν.: Η Μπακογιάννη πρότεινε Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία.
Ρ.Σ.: Ο ομφαλός της γης.
Πηγ'ή: Καθημερινή, Ινφογνώμων Πολιτικά
Μια εξέλιξη των τελευταίων ημερών προκαλεί το ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας της Αιτωλοακαρνανίας.Πολλοί θεολόγοι του Νομού καλούνται από την Πταισματοδίκη σε ανάκριση για να εξεταστούν ως μάρτυρες για το ζήτημα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών.
Οι θεολόγοι καλούνται ουσιαστικά να καταθέσουν την άποψη τους για το νέο τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος καθώς η πταισματοδίκης, με εντολή Εισαγγελέα, συλλέγει υλικό στα πλαίσια ποινικής υπόθεσης που προς το παρόν στρέφεται κατα παντός υπευθύνου .
Οι κλήσεις των Θεολόγων φέρονται να σχετίζονται με τη μήνυση που υπέβαλλε γονέας από το Αγρίνιο κατά του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου για τη διδασκαλία και το περιεχόμενο του βιβλίου των Θρησκευτικών, με τη σχετική δικογραφία να έχει διαβιβαστεί ήδη στη Βουλή.
Στο Αγρίνιο ως γνωστόν είχε ξεσηκωθεί μεγάλο κύμα αντιδράσεων για τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών και είχε οργανωθεί και σχετική εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι Σύλλογοι Γονέων πολλών σχολείων υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Οι σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων εξέφρασαν τότε την πλήρη αντίθεσή τους προς τα εφαρμοζόμενα από εφέτος Νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών με τη διανομή των σχετικών «Φακέλων μαθήματος» στα σχολεία της Χώρας και ζητούσαν την άμεση απόσυρσή τους υποστηρίζοντας πως « με τον χαρακτήρα και το περιεχόμενό τους ανατρέπουν εκ βάθρων το κορυφαίο εκπαιδευτικό ιδεώδες της ανατροφής των παιδιών μας, σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης».
Διαφορετικές έρευνες επικαλούνται ΠΕΘ και Υπουργείο
Όλα αυτά διαδραματίζονται σε μια χρονική περίοδο αντιπαράθεσης του Υπουργείου Παιδείας με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ). Τελευταία αφορμή στάθηκε η ανακοίνωση του υπουργείο Παιδείας πως το 76% των Θεολόγων αντιμετωπίζει θετικά το νέο τρόπο διδασκαλία του μαθήματος ενώ το ποσοστό αρνητικής αντιμετώπισης φθάνει το 15%.
«Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι το κύριο αίτημα σχεδόν όλων των Θεολόγων είναι η παροχή περισσότερων επιμορφωτικών σεμιναρίων ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες ανάπτυξης εκπαιδευτικών θεμάτων και τις νέες διδακτικές δυνατότητες που παρέχουν τα νέα Προγράμματα Σπουδών στους Θεολόγους», ανέφερε το υπουργείο.
Παραπλανητικά ωστόσο χαρακτήρισε η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)τα στοιχεία που δημοσίευσε το υπουργείο Παιδείας . « Οι ισχυρισμοί απορρίπτονται ως μη έγκυροι, διότι η συλλογή των δεδομένων που υποστηρίζει ο κ. Υπουργός έγινε μέσω ενός μη επιστημονικά έγκυρου και αξιόπιστου ερωτηματολογίου» ανέφερε η ΠΕΘ αντιτάσσοντας στοιχεία δικής της διευρυμένης έρευνας, που διενεργήθηκε τον Ιούνιο του 2017 και μετά το πέρας της σχετικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και αφορά ακριβώς στο θέμα της αποδοχής των νέων Προγραμμάτων Σπουδών.
« Τα δεδομένα της έρευνας αυτής διαψεύδουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο κ. Υπουργός, διότι διαπιστώνεται ότι το 71,6% δηλώνει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να έχει σαφή ορθόδοξο προσανατολισμό, με σχετική προσέγγιση των μεγάλων θρησκειών, ανάλογα με το αναπτυξιακό επίπεδο των μαθητών. Συνεπώς η μέγιστη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του δείγματος είναι αντίθετη στα νέα Προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών, που έχουν σαφή πολυθρησκειακό προσανατολισμό», αναφέρει η ΠΕΘ.
Παράλληλα το υπουργείο Παιδείας χαρακτήρισε παράνομη την ενέργεια της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων να ζητήσει από εκπαιδευτικούς να μην διδάσκουν τα αναλυτικά προγράμματα των Θρησκευτικών. Ο νέος γενικός γραμματέας του υπουργείου Ηλίας Γεωργαντάς, με αφορμή έγγραφα της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων που στάλθηκαν στα σχολεία, ζητά από τους 13 Περιφερειακούς Διευθυντές να διασφαλιστεί η απαρέγκλιτη τήρηση του προβλεπόμενου αναλυτικού προγράμματος καθώς και να διερευνηθούν τυχόν πειθαρχικές ευθύνες για τη μη τήρησή του σε μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Πηγή: AgrinioNews
Εἶναι ἀλήθεια πώς οἱ ἐντὸς τῶν τειχῶν πόλεμοι εἶναι δριμύτεροι τῶν ἐξωτερικῶν. Ἡ Ἑλλάδα πολλὲς φορὲς ἡττήθηκε σὲ πολέμους λόγω τῶν ἐσωτερικῶν φατριῶν καὶ παθῶν. Νοσήματα ἐπάρσεως, διχοστασίας καὶ φοβερῆς προδοσίας ἐπιτέλεσαν ἔργο ἀνίερο. Ὁ Ἐφιάλτης, ὁ Ἰούδας εἶναι πρόσωπα ἐπαναλαμβανόμενα στὴν ἱστορία. Ἡ διχόνοια κατατρώει τὰ σπλάχνα τοῦ γένους μας. Οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὲ τὸ χυμένο ἀδελφοκτόνο αἷμα, ἦταν οἱ πιὸ ἰσχυροί.
Σήμερα τυφλὸς εἶναι ὅποιος δὲν βλέπει ὅτι ἔνοχοι καὶ συνένοχοι σὲ παρακμὴ παραφροσύνης συνεχίζουν τὸ χορό, τὸ τραγούδι καὶ τὸ φαγοπότι. Ἡ ἀμετανοησία εἶναι αὐτοκαταστροφικὴ ὅδευση πρὸς τὸν γκρεμό. Ἡ Ἑλλάδα ἐκπορνεύεται. Θλίψη καὶ ἡττοπάθεια κυριαρχοῦν. Ἡ ἐξυγίανση καὶ ἡ κάθαρση ὄνειρο ἀπατηλό. Συνεχίζουν νὰ εἶναι στὴν ἐξουσία φαῦλοι διεφθαρμένοι, ἀφυλάκιστοι. Τὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ δεύτερη μοίρα. Ἠθικὴ σήψη δυστυχῶς ἐπικρατεῖ κι ἐκεῖ πού δὲν τὸ περιμένεις. Γίνονται συνεχῶς ἐκπτώσεις. Ἡ παιδεία νοσεῖ φοβερά. Ἡ ψευτοδιανόηση ἐκμεταλλεύεται λάθη. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπὸ καιρὸ στὴν ἐντατική. Ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα καθημερινὰ δολοφονεῖται. Ζόφος ἀποπροσανατολιστικὸς ἐπικρατεῖ. Ἕνας βίαιος καὶ θλιβερὸς ἐθνομηδενισμός. Ὅποιος ἐκφράζεται πατριωτικά, ἀπαξιώνεται ὡς ἀκραῖος ἐθνικιστής, φασίστας.
Ἡ βιασύνη γιὰ ἀπόκτηση πολλοῦ καὶ εὔκολου χρήματος ὁδήγησε τούς νεοέλληνες σὲ μεγάλα λάθη. Ἡ ἀνυπομονησία καὶ ἡ ἐπιπολαιότητα πληρώνονται σκληρά. Ὁ πλουτισμὸς Εὐρωπαίων τοὺς ὁδήγησε σὲ ἀκρότητες. Ἡ Εὐρώπη κατήντησε ἀποχριστιανισμένη πλήρως. Τὸ Βατικανὸ μετρᾶ θύματα μὲ ἕνα παραποιημένο εὐαγγέλιο. Κακοποιήσεις καὶ βιασμοὶ παιδιῶν ἀμέτρητοι καὶ ἀναίσχυντοι. Μὲ ἕναν νεκρὸ Θεὸ κάποιοι ἀναζητητὲς καταφεύγουν στοὺς δασκάλους τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς γιὰ μία ἐσωτερικευμένη ζωή. Περὶ τὶς δύο χιλιάδες προτεσταντικὲς παραφυάδες διεκδικοῦν ποίμνια. Ὁ ἀποχριστιανισμὸς τῆς Εὐρώπης εἶναι σοβαρὸς καὶ θὰ ἔχει ἀκόμη χειρότερες συνέπειες.
Πλημμύρισε ἡ πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωὴ ἀπὸ δῆθεν «προοδευτικούς». Σπεύδουν νὰ καταλάβουν τὴν ἐξουσία πρόσωπα πού προβάλλονται ὡς πνευματικοὶ καὶ προοδευτικοί, ἐνῶ εἶναι κύμβαλα ἀλαλάζοντα καὶ ὄχι λίγες φορὲς κραυγαλέες μετριότητες. Στὸ ὄνομα τῆς κατ’ αὐτοὺς «προόδου», ζητοῦν μὲ μεθόδους ἀριστεροῦ «ταλιμπανισμοῦ» νὰ ἀποχριστιανίσουν καὶ νὰ ἀφελληνίσουν τὸν λαό μας. Γράφουν βιβλία γιὰ νὰ μᾶς πληροφορήσουν ὅτι ὡς τώρα διδασκόμασταν στρεβλωμένα τὴν ἑλληνική μας ἱστορία. Τοὺς τύπους αὐτοὺς τοὺς ἐνδιαφέρει ἡ ἀποδόμηση κάθε τί Χριστιανικοῦ, Ὀρθόδοξου, Ἑλληνικοῦ. Καὶ ἡ ἀντικατάστασή του μὲ ὅ,τι μὴ ἑλληνικό. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ παιδιά μας, βάλθηκαν ἀπὸ τὸ δημοτικὸ νὰ τὰ κάνουν νὰ ξεχάσουν τὴν πίστη τῶν πατέρων τους καὶ νὰ γαλουχηθοῦν μὲ τὰ «προοδευτικὰ» διδάγματα τοῦ ἀντίχριστου Ἰσλάμ, τοῦ Κομφούκιου, τοῦ Κρίσνα, τοῦ Βούδα, τῶν σατανικῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν. Διότι ἔτσι θὰ κτίσουμε τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία τὰ σημερινὰ ἑλληνόπουλα, ἡ γενιὰ πού ἀνεβαίνει, δὲν πρέπει αὔριο νὰ λένε ὅτι εἶναι Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι. Ὅσοι πονοῦμε αὐτὸ τὸν τόπο ἂς κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε σήμερα, γιὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὸν «προοδευτικὸ» ταλιμπανισμό. Ἂς μὴ τὸ ἀφήσουμε γιὰ αὔριο.
Αὐτὰ τὰ ὁποῖα μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια κρατήσαμε σὲ καιροὺς χαλεπούς, δηλαδὴ τὴ γλώσσα, τὴν πίστη, τὴν ἱστορία μας, τὴν παράδοσή μας, μὲ ἕνα λόγο, εἶναι κρίμα καὶ ἄδικο νὰ τὰ χάσουμε σὲ καιρὸ εἰρήνης καὶ δημοκρατίας, σὲ καιρὸ ἐλευθερίας καὶ σὲ χρόνους ἀποθέωσης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Τὸ ἀναφέραμε καὶ στὴν ἀρχή, ὅτι «τὰ κάστρα πέφτουν ἀπὸ μέσα». Δουλεύει πονηρὰ ἐντὸς τῶν τειχῶν ἡ «5η φάλαγγα». Οἱ Ἐφιάλτες τῆς ἱστορίας καὶ οἱ μειοδότες τῶν ἐθνικῶν ἀξιῶν καὶ ἰδανικῶν μας. Διότι πέραν τῶν ὅσων λέγονται περὶ ἐξωτερικῶν πιέσεων καὶ ἐξωγενῶν παραγόντων, ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν θέλουμε νὰ ξεπουλήσουμε τὴν ψυχή μας στὴ χωματερὴ τῆς ὑφηλίου, κανένας δὲν μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἀλλοιώσουμε τὶς παραδόσεις μας, νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν πίστη μας, νὰ ξεχαρβαλώσουμε τὴ γλώσσα μας καὶ νὰ παραχαράξουμε τὴν ἱστορία μας. Μόνοι μας βάζουμε τὰ δάχτυλά μας καὶ βγάζουμε τὰ μάτια μας.
Λαοὶ ποὺ σέβονται τὴν ἱστορία τους, την ἰδιοπροσωπία τους, τὴν αὐτοσυνειδησία τους, ἔχουν αὐτοεκτίμηση καὶ συναίσθηση τῆς κληρονομίας τους καὶ δὲν ἀνταλλάσσουν τὰ διαμάντια καὶ τὰ αἵματα τῶν προγόνων τους μὲ τὰ κάρβουνα καὶ τὰ ξυλοκέρατα τὴν παγκοσμιοποίησης τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Τὸ χειρότερο, βέβαια, εἶναι ἡ παραχώρηση ἐδάφους καὶ κυριαρχικῶν δικαιωμάτων μὲ τὴ συγκατάθεσή μας σὲ ἕνα ἄλλο κράτος. Αὐτὸ ὅμως δὲν ξεκινάει αὐτόματα καὶ ἄμεσα. Προηγοῦνται σταδιακὰ ἕνα σωρὸ ἄλλες πράξεις σὲ πολιτικὸ καὶ διπλωματικὸ πεδίο. Καὶ πρῶτα παραχωρεῖται τὸ ὄνομα. Μετὰ πλαστογραφεῖται ἡ ἱστορία. Ὕστερα κατασκευάζεται στὰ ἐργαστήρια τῶν πολυεθνικῶν καὶ τῶν συμφερόντων ἡ μειονότητα. Γίνονται μετακινήσεις καὶ ἐπενδύσεις. Δημιουργοῦνται τετελεσμένα καὶ προβοκάτσιες. «Καὶ ἐκεῖ ποὺ μᾶς χρωστοῦσαν, μᾶς παίρνουν καὶ τὸ βόδι». Αὐτὸ γίνεται τώρα τὰ Σκόπια καὶ θὰ ἀκολουθήσει, ἂν δὲν εἴμαστε ἄγρυπνοι, μὲ τὴν «Τσαμουριὰ» καὶ τὴ Θράκη. Στὸ τέλος ἔρχεται μία διάσκεψη καὶ σοὺ τὰ παίρνουν ὅλα καὶ μὲ τὸ νόμο.
«Δίνεις ὄνομα; Δίνεις ψυχή». Ἀληθινὸ πέρα ὡς πέρα. Γι’ αὐτὸ καὶ φοβερό. Αὐτὸ δυστυχῶς πάει νὰ γίνει μὲ τὴ Μακεδονία μας. Πέρα ἀπὸ κάθε ἔννοια ἱστορικῆς καὶ ἐθνολογικῆς ἐπιστήμης καὶ δεοντολογίας, ἀρχαιολογίας καὶ γλωσσολογίας, πάει νὰ γίνει ἕνα ἔγκλημα. Μία ἀνατροπὴ καὶ ἕνα ἱστορικὸ πραξικόπημα σὲ βάρος τοῦ Ἔθνους μας. Εἴμαστε πολὺ μικροὶ γιὰ νὰ κάνουμε ἕνα τόσο μεγάλο λάθος. Κι ὅμως «ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ» πάει νὰ γίνει. «Μᾶς ἁρπάζουν τὸ σπίτι, ἁρπάζει φωτιὰ τὸ σπίτι μας κι ἐμεῖς χαμογελᾶμε». Λέγει ὁ Μανώλης Γλέζος, ζεῖ ἀκόμη καὶ αὐτός, ὅπως καὶ ὁ Θεοδωράκης, καὶ μὲ τὰ κύκνεια ἄσματά τους διορθώνουν τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος: «Ὁ κάθε λαὸς προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ γλώσσα του, τὰ ἤθη του, τὶς κοινὲς παραδόσεις του, τὸν τρόπο ποὺ θρησκεύεται, τὴ θέληση γιὰ ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία, τὴ βούληση τῆς πλειοψηφίας… Δὲν μποροῦν Σλάβοι καὶ Σκοπιανοὶ νὰ κατέχουν τὸ ὄνομα Μακεδονία. Νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸ νοῦ τοὺς τὸ ὄνομα Μακεδονία» (Καθημερινή, 11/2/2018)
Λοιπόν, ποιὸς θὰ φταίει, ἂν αὔριο γίνει τὸ ὀλέθριο βῆμα; Δὲν χρειάζεται μεγάλη ἀπόσταση καὶ πολὺς χρόνος ἕνα σημερινὸ «μετέωρο βῆμα» τῆς ἐξωτερικῆς ἐθνικῆς μας διπλωματίας νὰ γίνει πάτημα σὲ μία νάρκη ἱστορικῶν συνεπειῶν μεγατόνων.
Τὸ θέμα δὲν εἶναι συναισθηματικό, γειτονικό, φιλικό, ἁπλὰ πολιτικό, συμφεροντολογικό. Εἶναι θέμα ἱστορικῆς καὶ ἠθικῆς τάξεως: Δηλαδή, «δὲν μπορεῖ κανένας νὰ μετακινήσει τὰ σύνορα – τοπικά, ἱστορικά, κυριαρχικά, φυλετικὰ – ποὺ ἔβαλαν οἱ πατέρες μας καὶ τὰ χάραξαν μὲ τὸ αἷμα τους». Κανένας. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ ὑπογράψει οὐδεμία συμφωνία ἐρήμην του λαοῦ, τῆς ἱστορίας, τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας, συνολικά της ἐπιστήμης. Καμμιὰ σκοπιμότητα δὲν μᾶς ἀναγκάζει νὰ τὸ κάνουμε. Κανένας ποὺ θέλει νὰ εἶναι καὶ νὰ λέγεται Ἕλληνας, δὲν δικαιοῦται νὰ ἀποτολμήσει κάτι τέτοιο. Ἂν τὸ κάνει δὲν θὰ λέγεται εἰς τὸ ἑξῆς Ἕλληνας. Θὰ λέγεται Ἐφιάλτης.
Πηγή: Ομοθυμαδόν
Η σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ αποφάσισε την πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και ότι δεν αποδέχεται τις αποφάσεις της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίων. Πρόσθεσε ότι « οδηγήθηκε εδώ από όλη τη λογική των τελευταίων δράσεων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ».Διακόπτει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό.Ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων Μητροπολίτης Ιλαρίων έκανε μια δήλωση κατά την ενημέρωση σχετικά με τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ. Σύμφωνα με τον TASS, ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας δήλωσε ότι η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC) έκρινε αδύνατη τη συνέχιση της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.interfax κ.α.
«Eμείς δεν θα μπορούμε να συλειτουργούμε, οι ιερείς μας δεν θα συμμετέχουν στις λειτουργίες με τους Ιεράρχες του Κων/πολεως», δήλωσε ο Ιλαρίωνας. rt
Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάνθηκε ότι είναι αδύνατον περαιτέρω ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσε ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας μετά από τη σύγκλιση της Ιεράς Συνόδου του Ρώσικου πατριαρχείου στο Μινσκ της Λευκορωσίας, την Δευτέρα.
« Η απόφαση που ελήφθη στην Ιερά Σύνοδο είναι η πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης », ανέφερε.
» Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία απορρίπτει αυτές τις αποφάσεις και δεν θα τις ακολουθήσει », είπε αναφερόμενος στην τελευταία Συνοδική απόφαση του Οικουμενικού.tass
Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών εξέδωσε μακροσκελή ανακοίνωση όπου κάνει λόγο μεταξύ άλλων για «επιβουλή» του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην κανονιστική επικράτεια της Ρωσικής Εκκλησίας.
«Η αποδοχή διαλόγου με σχισματικούς και πρόσωπα στα οποία έχει επιβληθεί ανάθεμα από εκκλησία άλλης δικαιοδοσίας, η επιβουλή σε ξένα κανονιστικά όρια, η προσπάθεια αποποίησης δικών της ιστορικών αποφάσεων και υποχρεώσεων, όλα αυτά θέτουν το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπολεως έξω από τα όρια του κανονιστικού πεδίου και προς μεγάλη μας λύπη κάνει πλέον για εμάς αδύνατη την επαφή της ευχαριστίας με τους ιεράρχες, τους πνευματικούς και τους πιστούς…».
Τονίζεται επίσης ότι «στο εξής και μέχρι την άρση των αντικανονικών αποφάσεων που πήρε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως οι ιερείς του Πατριαρχείου Μόσχας είναι αδύνατο να συλλειτουργούν με τους κληρικούς της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και για τους πιστούς (αδύνατη) η συμμετοχή σε πράξεις λατρείας σε ναούς αυτής».
Η ανακοίνωση αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της ρωσικής εκκλησίας.Καθημερινή
Για την πνευματική εκπαραθύρωση του Βαρθολομαίου η ανακοίνωση της Ρωσικής Εκκλησίας επικαλείται τους 10 και 11 Αποστολικούς Κανόνες
Κανὼν ι’ (10): Περὶ τοῦ συνευχομένου ἀκοινωνήτῳ. |
Εἴ τις ἀκοινωνήτω κἀν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω. |
Κανὼν ια’: Περὶ τοῦ συνευχομένου κληρικοῦ καθηρημένῳ. |
Εἴ τις καθῃρημένῳ, κληρικὸς ὧν, κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καὶ αὐτός. |
καθώς και το 2 άρθρο της Τοπικής Συνόδου της Αντιόχειας με το σκεπτικό ότι ο « κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται » καθώς ο Βαρθολομαίος νομιμοποίησε αντικανονικά το σχίσμα Φιλάρετου και συμπαρασύρεται στην ίδια τύχη »Πάντας τοὺς εἰσιόντας εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ τῶν ἱερῶν Γραφῶν ἀκούοντας, μὴ κοινωνοῦντας δὲ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ, ἢ ἀποστρεφομένους τὴν ἁγίαν μετάληψιν τῆς εὐχαριστίας κατά τινα ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς ἐκκλησίας, ἕως ἂν ἐξομολογησάμενοι, καὶ δείξαντες καρποὺς μετανοίας, καὶ παρακαλέσαντες, τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης· μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδὲ κατ᾽ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μὴ τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις, μηδὲ ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τοὺς ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ μὴ συναγομένους. Εἰ δὲ φανείῃ τις τῶν ἐπισκόπων, ἢ πρεσβυτέρων, ἢ διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας. »
Πηγή: dimpenews.com
Όταν η Amy και ο James Fornshell, από το προάστιο της Μινεάπολις, Πλίμουθ, Μινεσότα, μάθαιναν το Μάρτιο του 2011 ότι περίμεναν δίδυμα, ήταν ενθουσιασμένοι. Φαντάστηκαν τη ζωή με διπλές πάνες, διπλά ταΐσματα, και διπλά τα χαρούμενα λογάκια των μωρών. Αλλά η χαρά τους έφυγε όταν ένα υπερηχογράφημα αποκάλυψε το αδιανόητο: Τα μωρά μοιράζονταν την ίδια καρδιά.
«Πώς μπορώ να κυοφορώ τα μωρά, γνωρίζοντας ότι θα πεθάνουν στη μήτρα ή λίγο μετά τη γέννηση;», αναρωτιόταν η Amy εκείνη την ημέρα, κλαίγοντας στην αγκαλιά του James. Ωστόσο, με θαυμαστό θάρρος και αγώνα, το έκαναν. Αυτό ήταν το ταξίδι της ψυχής τους μέσα από την κοιλάδα του επικείμενου θανάτου - και έγινε για τα 53 λεπτά της ζωής που θα αγαπούν παντοτινά.
Όλα ήταν φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης της Amy στο γυναικολόγο, στις επτά εβδομάδες κύησης και η ίδια και ο James ήσαν πρόθυμοι να καλωσορίσουν το τέταρτο παιδί στην οικογένειά τους, έχοντας ήδη τρία κορίτσια. «Λόγω της προχωρημένης ηλικίας μου (εγκυμοσύνη μετά την ηλικία των 35 ετών), επέστρεψα στις εννέα εβδομάδες για να έχω κάποιο συχνότερο έλεγχο», εξήγησε η Amy, που ήταν τότε 39 ετών. Ένα νέο υπερηχογράφημα στο γραφείο του γιατρού αποκάλυψε ότι ήταν πιθανό να έφερε δίδυμα ενώ ένα επιπλέον υπερηχογράφημα πιο λεπτομερές- πρώτου επιπέδου - είχε προγραμματιστεί για την επόμενη Δευτέρα, προκειμένου να επιβεβαιώσει το εύρημα.
Η Amy πέρασε το Σαββατοκύριακο ερευνώντας το θέμα των διδύμων στο Διαδίκτυο. Επειδή εμφανίστηκαν τόσο κοντά στο υπερηχογράφημα, φοβόταν ότι τα δίδυμα θα μπορούσαν να είναι μονοαμνιοτικά (να μοιράζονται τον ίδιο αμνιακό σάκο), οπότε θα χρειαζόταν στενή παρακολούθηση, λόγω του υψηλού κινδύνου συμπίεσης ή δημιουργίας κόμβου στους ομφάλιους λώρους. Αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να προετοιμάσει την Amy, μια οικονομική διευθύντρια, ή τον James, έναν 39χρονο διευθυντή τεχνολογίας και πληροφοριών ανθρωπίνων πόρων, για το τι θα επακολουθούσε.
Ενώ η Amy βρισκόταν ξαπλωμένη για το υπερηχογράφημα, ο τεχνικός μετακινούσε τη κεφαλή ξανά και ξανά πάνω στη κοιλιά της. «Γιατί παίρνει τόσο πολύ;», αναρωτήθηκε η Amy, και οι φόβοι της αυξάνονταν και γίνονταν τόσο σκοτεινοί όσο σκοτεινό ήταν το δωμάτιο της εξέτασης. «Μπόρεσες να βρεις δύο σάκους;», βρήκε το θάρρος να ρωτήσει. – «Όχι», απάντησε ο τεχνικός. «Μπορείτε να επιβεβαιώσετε ότι υπάρχουν δίδυμα;», ρώτησε η Amy περαιτέρω. «Ναι, αλλά διαπίστωσα κτύπους μόνο από μία καρδιά».
Αργότερα εκείνη την ημέρα, το γραφείο του γιατρού κάλεσε την Amy για να την ενημερώσει για τα δύσκολα νέα: Είχε όντως δίδυμα και ήταν πιθανότατα ενωμένα. Για την επόμενη ημέρα παραγγέλθηκε νέο υπερηχογράφημα δευτέρου επιπέδου (πιο λεπτομερές) και ραντεβού με μαιευτήρα ειδικευμένο σε εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου.
Συμβουλευτική του θανάτου
Με τον Τζέιμς στο πλευρό της, η Amy, παρακολούθησε την οθόνη που τρεμόπαιζε, καθώς ο τεχνικός υπερήχων έριχνε ακόμη πιο προσεκτικές ματιές στην ανατομία των αναπτυσσόμενων μωρών τους, ηλικίας ήδη 10 εβδομάδων. «Τα δίδυμα είναι συνδεδεμένα στο στήθος και μοιράζονται μια καρδιά, δεν μπορούν να χωριστούν και πιθανώς θα γεννηθούν νεκρά», δήλωσε ο γιατρός με άκομψο τρόπο, σχεδιάζοντας την ανατομία των μωρών στο χαρτί. «Η κατάσταση είναι ασυμβίβαστη με τη ζωή και μπορείτε να τερματίσετε την εγκυμοσύνη».
Ο Τζέιμς και η Έμυ έμειναν έκπληκτοι. Σύμφωνα με το «Heart», ένα καρδιολογικό περιοδικό, σιαμαία δίδυμα εμφανίζονται μία φορά σε 200.000 γεννήσεις ζώντων μωρών (R.E. Andrews, et al., «Echocardiographic Assessment of Conjoined Twins», Μάρτιος 2006). Είχαν ήδη στο ιστορικό τους μιά πρώτη αποβολή τον προηγούμενο Νοέμβριο - και τώρα, τί είναι αυτό; Τί πρέπει να κάνουν; Να τερματίσουν την εγκυμοσύνη αυτή;
«Είμαστε Χριστιανοί και δεν εγκρίνουμε την άμβλωση», είπε η Amy, μετά τη συναισθηματική και πνευματική αγωνία που ακολούθησε. Ήταν ένας πειρασμός το να σκεφτεί την άμβλωση, αλλά αμφιταλαντεύτηκε, γιατί, όπως είπε, «Αυτή ήταν μια κατάσταση όπου το αποτέλεσμα δεν θα ήταν διαφορετικό αν τερματίζαμε την εγκυμοσύνη ή πέθαναν κατά τον τοκετό».
Η Amy συναντήθηκε με τον μαιευτήρα της για να συζητήσει το ενδεχόμενο της διακοπής κύησης. Ο γιατρός «θα έβαζε τα μωρά να κοιμηθούν πριν από την αναρρόφηση;», ρώτησε η Amy, ανησυχώντας ότι τα μωρά της θα αισθανθούν πόνο. «Όχι», της απάντησε εκείνος, «τα μωρά θα είναι ζωντανά και η καρδιά τους θα χτυπά». Τότε η Amy κατάλαβε ότι ο «τερματισμός της κύησης» ήταν ένας ευφημισμός, γιατί επρόκειτο στην πραγματικότητα για άμβλωση.
«Στο μυαλό μου, ο τερματισμός ήταν μια ιατρική διαδικασία που αφορούσε το μωρό, όχι μια έκτρωση», δήλωσε η Amy, ευγνώμων ,γιατί είχε για να αποφασίσει μια μέρα. Αυτό ήταν κάτι που την εμπόδισε να πάρει μια γρήγορη απόφαση για έκτρωση, κάτι για το οποίο αυτή και ο James θα μετάνιωναν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Το επόμενο υπερηχογράφημα της Amy έγινε στις 15 εβδομάδες από έναν νέο γυναικολόγο (έναν που η Amy ήλπιζε ότι θα ήταν πιο συμπονετικός). Έφερε ανάμικτα νέα. Ο James και η Amy έμαθαν ότι περίμεναν δίδυμα κορίτσια - ναι, περισσότερα κορίτσια! Δυστυχώς, παρόλο που ο καρδιακός παλμός τών μωρών ήταν ισχυρός, διαπιστώθηκαν ακόμη περισσότερες ανωμαλίες: υγρό στους εγκεφάλους τους, ομφάλιοι λώροι με δύο αιμοφόρα αγγεία αντί για τρία (με αποτέλεσμα τη μειωμένη σίτισή τους), ομφαλοκήλες (εσωτερικά όργανα της κοιλίας που προβάλλουν από τον ομφαλό) και δείκτες άλλων χρωμοσωμικών ανωμαλιών.
«Η διαγνώση δεν επιτρέπει ελπίδες για ίαση και μπορείτε να την τερματίσετε», δήλωσε ο γιατρός, σαν να ήταν η εγκυμοσύνη τους μια νόσος που έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Με αίσθηση μοναξιάς και χωρίς υποστήριξη, η Amy και ο James βυθίστηκαν σε μια προσωπική Γεθσημανή απελπισίας. «Τώρα τί, Κύριε;», ρώτησαν.
Άγγελοι ελπίδας και βοήθειας
Αλλά η Πρόνοια του Θεού δεν τους είχε εγκαταλείψει και η Amy συνάντησε έναν «άγγελο ελπίδας»: την Annette Klein, μια εκπαιδευμένη νοσηλεύτρια σε υποστήριξη εγκυμοσύνης υψηλού κινδύνου και ειδική εκπαιδεύτρια στον Άγιο Παύλο της Μινεσότα. Η Annette είχε βοηθήσει πολλούς γονείς μωρών με καταδικαστική διάγνωση και κανένας τους δεν είχε εκφράσει λύπη για τη συνέχιση της εγκυμοσύνης, έμαθε η Amy.
«Ανοιξαν οι ορίζοντές μας όταν μάθαμε ότι και άλλες οικογένειες βάδισαν σε αυτό το δύσκολο δρόμο και τον είχαν αγκαλιάσει», είπε η Amy. «Η νόσος των μωρών μας ήταν μοναδική, αλλά το ταξίδι μας δεν ήταν». Η Annette συνέστητε να διαβάσουμε κάποια σχετικά βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των βιβλίων: «Waiting with Gabriel» και «A Gift of Time», γραμμένα από μητέρες που είχαν φέρει εις πέρας τις εγκυμοσύνες τους γνωρίζοντας πως τα μωρά τους θα πεθάνουν, καθώς και να μπούμε σε ένα υποστηρικτικό πρόγραμμα που παρέχει στήριξη στις οικογένειες πριν και μετά το θάνατο των μωρών τους.
Η Κυριακή του Πάσχα έφερε περισσότερη ελπίδα. Κατά τη διάρκεια του δείπνου με όλη την οικογένεια, η Amy και ο James έμαθαν για τους «Περιγεννητικούς Συνεργάτες για τη Ζωή» (Prenatal Partners for Life), μια ομάδα υποστήριξης με βάση την πόλη Maple Grove, της Μινεσότα, που συνδέει τους μέλλοντες γονείς με επαγγελματίες που υποστηρίζουν τη ζωή των αγέννητων παιδιών και με άλλους γονείς που έχουν εμπειρία με παρόμοιες δυσμενείς προγεννητικές διαγνώσεις.
Μέσα σε λίγες μέρες, η Amy είχε ένα ραντεβού με γιατρό μέλος αυτού του κινήματος για τη ζωή. «Θέλουμε να κυοφορήσουμε τα κορίτσια μας όσο περισσότερο μπορούμε, μέχρι ο Θεός να τα οδηγήσει στον ουρανό», δήλωσαν στον Dr. Steve Calvin στο πρώτο ραντεβού τους, εκλαμβάνοντας την συμπαθή υποστήριξη του, ως μια απάντηση στην προσευχή τους.
Πολύτιμος χρόνος για την οικογένεια
Το Σαββατοκύριακο της Ημέρας της Μητέρας, η η Amy και ο James είπαν στις άλλες κόρες τους - την Lauren, 9 ετών, την Shannon, 6, και την Natalie, 3 - για τις δίδυμες αδελφές τους στην κοιλιά της μαμάς και ότι ο Θεός μπορεί να τις πάρει στον ουρανό μόλις γεννηθούν ή λίγο αργότερα και πιθανότατα δεν θα έρθουν σπίτι. Οι μεγάλες αδελφές προσεύχονταν για τις μικρές αδερφές τους και η Amy και ο James ζήτησαν από τον Θεό την ευλογία Του να κρατηθούν τα μωρά τους ζωντανά
Εν τω μεταξύ, η οικογένεια αξιοποίησε το χρόνο που είχαν με τα δίδυμα, αν και ήταν μόνο στη μήτρα της Amy. Κατά τη διάρκεια ενός Σαββατοκύριακου στην κατασκήνωση, η οικογένεια πήγε για κολύμπι σε ένα σωλήνα στο ποτάμι (όταν η Amy ήταν 29 εβδομάδων έγκυος και όχι πολύ κινητική!). Μια ανάμνηση, που εξακολουθεί να τρελαίνει τις μεγάλες αδελφές. «Θυμάστε πότε τα δίδυμα έκαναν μπάνιο στο σωλήνα;», ρωτούν. Κάθε βράδυ, πριν από το βραδινό ύπνο, η Amy έπαιζε ένα αγαπημένο CD, το Sleep Sound in Jesus, για τα δίδυμα, ένα CD που είχε παίξει και για τα άλλα κορίτσια της όταν ήταν μωρά.
Το καλοκαίρι η Amy και ο James συναντήθηκαν με ένα διευθυντή γραφείου κηδειών και επέλεξαν ένα τάφο στο νεκροταφείο της ενορίας τους.
Μαζί η οικογένεια επέλεξε χριστιανικά ονόματα με ιδιαίτερο νόημα για τα μωρά: Julia Marie και Isabella Grace. Julia σημαίνει «κόρη του ουρανού», και Isabella, «αφιερωμένη στο Θεό».
Τα ραντεβού με το γιατρού ήρθαν και πήγαν. Η Amy και ο James προετοίμασαν το σχέδιο γέννησης των μωρών τους (εκφράζοντας την επιθυμία τους για ό,τι ήθελαν κατά τη γέννηση, π.χ. προνοώντας για φροντίδα και άνεση για τα δίδυμα, καθώς και ένα ιδιωτικό δωμάτιο μακριά από άλλα νεογέννητα). Η ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου είχε οριστεί για την γέννηση των διδύμων, ηλικίας 35 εβδομάδων, με καισαρική τομή.
«Είχαμε ένα ραντεβού στις 26 Αυγούστου για να περιηγηθούμε στο νοσοκομείο και να κρατήσουμε δωμάτιο», είπε η Amy, σφίγγοντας με τα δάκτυλα ένα κολιέ με δύο μικροσκοπικά μενταγιόν αγγέλων, «αλλά ο Κύριος είχε τα σχέδιά Του και εμείς είχαμε τα δικά μας!» Τα νερά της Amy έσπασαν στις 3.30΄ το πρωί. Τα δίδυμα γεννήθηκαν στις 6.36΄ π.μ. και ζύγιζαν περίπου έξι κιλά συνολικά.
Καθώς ο James κράτησε στην αγκαλιά τα όμορφα κορίτσια του, ένας ιερέας της κλινικής βάφτισε τη Julia Marie και την Isabella Grace. Τότε, οι περήφανες μεγάλες αδελφές, η γιαγιά και ο παππούς, οι θείες και οι θείοι και οι ξαδέλφες, καθένας τους έσκυψε και φίλησε τα μωρά. Η οικογένεια συγκέντρωσε αποτυπώματα από τα χεράκια, αποτυπώματα από τα ποδαράκια και μπούκλες από τα παχιά μαύρα μαλλάκια τους, και έβγαλε εκατοντάδες φωτογραφίες. Δεν ήταν η ημέρα που πέθαναν τα δίδυμα, αλλά ήταν η ημέρα που άρχισαν να ζουν τα δίδυμα!
Περίπου 53 λεπτά μετά τη γέννησή τους, η μικροσκοπική καρδιά της Julia και της Isabella δέν άντεξε άλλο! Ζουν τώρα για πάντα στην αιωνιότητα και στις καρδιές της Amy και του James, που επέλεξαν να τους δώσουν τη ζωή. «Το μόνο που γνώρισαν ήταν η αγάπη», είπε η Amy. «Τί είναι πιο όμορφο από αυτό;»!
Πηγή: clmagazine.org, Αφήστε με να ζήσω!
Το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί απεγνωσμένα να απαξιώσει το ξεκάθαρο μήνυμα που εκπέμπει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ), η οποία απαιτεί την άμεση απόσυρση από τα σχολεία, των αντισυνταγματικών, αντιπαιδαγωγικών και αντορθόδοξων Προγραμμάτων Σπουδών και «Φακέλων» του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η προσπάθεια αυτή του Υπουργείου γίνεται με δύο τρόπους, α) κατηγορώντας την ΠΕΘ ότι παρανομεί, διότι υποτίθεται, καλεί τους Θεολόγους σε απείθεια εναντίον των αποφάσεων του και β) διασπείροντας ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία, ισχυριζόμενο ότι η πλειονοψηφία των Θεολόγων συμφωνεί δήθεν με τα «νέα» Θρησκευτικά που το Υπουργείο εισήγαγε στα σχολεία.
Άμεσα, αποστομωτικά και εφυώς η ΠΕΘ, με ανακοινώσεις που εξέδωσε(1) απέκρουσε και τις δύο παραπάνω κατηγορίες που εκτόξευσε εναντίον της το Υπουργείο και ο Υπουργός Παιδείας. Στο παρόν σημείωμά μας, όμως, θα επιχειρήσουμε να μεταφέρουμε στο ευρύ κοινό κάποιες, κατά το δυνατόν, εκλαϊκευμένες απαντήσεις, καλύτερα θα λέγαμε πρόχειρες σκέψεις, καταδεικνύοντας και κατ΄ αυτόν τον τρόπο, το άτοπο των ισχυρισμών του Υπουργού και του Υπουργείου της Παιδείας.
Α) Το Υπουργείο και ο Υπουργός Παιδείας ισχυρίζονται σε όλους τους τόνους ότι παρανομούν η ΠΕΘ και οι Θεολόγοι. Στο άκουσμα αυτής της κατηγορίας, ασυναίσθητα, ένα μειδίαμα χαράζει στα χείλη μας, διότι:
1. Έρχεται στο νου μας το «Κοίτα ποιος μιλάει τώρα!» (τίτλος μιάς παλαιότερης πετυχημένης αμερικανικής κωμωδίας)(2), και, παράλληλα, η επωδός (το ρεφρέν), από το λαϊκό άσμα «Μια ζωή παρανομία»(3), το οποίο αναφέρει : «Μια ζωή παρανομία, μια ζωή δε δίνω μία σε λόγια κι υποσχέσεις, μια ζωή ψάχνω εμένα, με χωρίζουνε μ’ εσένα χιλιάδες αντιθέσεις»!..
2. Έχουμε ήδη μελετήσει επισταμένως τα Δελτία τύπου της ΠΕΘ, η οποία, προφανώς, κρίνει σκόπιμο, προτού προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια για να διασφαλίσει από άδικες συκοφαντικές και δυσφημιστικές κατηγορίες την τιμή και την υπόληψη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της, των Θεολόγων καθηγητών αλλά και των αγώνων τους για την παροχή, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας μας και τους νόμους της ελληνικής πολιτείας, ορθόδοξης χριστιανικής Παιδείας στα σχολεία της πατρίδας μας, να καλέσει το Υπουργείο Παιδείας και τον κ. Υπουργό να τεκμηριώσουν με νομική επιχειρηματολογία τις όποιες κατηγορίες της προσάπτουν. Η ΠΕΘ, όπως έχουμε επανειλημμένα διαπιστώσει, στα έγγραφά της πάντοτε, με απόλυτη σαφήνεια και ξεκάθαρα στηριζόμενη στο γράμμα και στο πνεύμα των νόμων, καλεί όλους και επιδιώκει από όλους, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού και του Υπουργείου της Παιδείας, την εφαρμογή της νομιμότητας.
3. Επίσης, πληροφορούμαστε από το διαδίκτυο, ότι ήδη διαβιβάστηκε από Εισαγγελέα διαμέσου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, στη βουλή δικογραφία κατά του Υπουργού Παιδείας κ. Κωνσταντίνου Γαβρόγλου από τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων σχολείου του Αγρινίου για τη διδασκαλία και το περιεχόμενο του βιβλίου των Θρησκευτικών, προφανώς επειδή ο κ. Εισαγγελέας έκρινε βάσιμες τις καταγγελίες του γονέα. Τον δρόμο της προσωπικής αγωγής εναντίον του Υπουργού Παιδείας που επέλεξε ο συγκεκριμένος γονέας, πιθανόν να ακολουθήσουν και άλλοι γονείς.
Άραγε, ο κ. Γαβρόγλου ο οποίος με τις αποφάσεις του δείχνει να περιφρονεί ακόμη και το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά και τις αποφάσεις των δικαστηρίων της χώρας, είναι τώρα α) ευχαριστημένος από αυτόν τον κύκλο των αλληλομηνύσεων, στον οποίον, εξαιτίας του, μπαίνει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και η κοινωνία μας όλη και β) θεωρεί ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί να παραχθεί αξιόλογο και γόνιμο εκπαιδευτικό έργο και να κυλήσει ομαλά η εκπαιδευτική ζωή;
Β) Σύμφωνα με μία έρευνα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), η πλειονοψηφία των Θεολόγων συμφωνεί με τα «νέα» Θρησκευτικά, όπως διατείνεται το Υπουργείο Παιδείας!
Σύμφωνα με την ΠΕΘ, όμως, ο ισχυρισμός αυτός είναι ψευδής και παραπλανητικός, διότι, α) η διεξαχθείσα έρευνα αφορούσε την αξιολόγηση της 2μερης επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών (Δασκάλων και Θεολόγων), και όχι την αποδοχή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών αυτών καθ΄ αυτών, και β) πρόκειται για ένα μη έγκυρο, από επιστημονικής πλευράς, ερωτηματολόγιο, το οποίο οι εκπαιδευτικοί συμπλήρωσαν αναγκαστικά και επώνυμα, για να καταφέρουν να πάρουν τη βεβαίωση παρακολούθησης της επιμόρφωσης, χωρίς την οποία, όπως πληροφορηθήκαμε, διαδιδόταν η εκφοβιστική φήμη ότι δεν θα μπορούσαν να διδάξουν ξανά και γ) παρακολούθησαν την εν λόγω επιμόρφωση υπό καθεστώς ψυχολογικού εκβιασμού, ακόμα και τραμπουκισμών από μέρους στελεχών του Υπουργείου Παιδείας, όπως τότε, είχε δημόσια καταγγείλει η ΠΕΘ(4).
Αλλά, πέρα από αληθινές ή ψεύτικες έρευνες, εκφοβιστικά διλήμματα και πλασματικά ερωτηματολόγια, το Υπουργείο και ο Υπουργός Παιδείας θα έπρεπε να γνωρίζουν, ότι σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, η εφαρμογή των νόμων και των αποφάσεων των δικαστηρίων και μάλιστα του Ανωτάτου δικαστικού θεσμού της χώρας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει να εφαρμόζονται άμεσα και χωρίς παρεκκλίσεις από τη διοίκηση, ανεξάρτητα από τις συγκυριακές ή τις κατασκευασμένες θετικές ή αρνητικές πλειοψηφικές απόψεις των πολιτών της χώρας. Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί με δύο πρόσφατες αποφάσεις του (660 & 926/ 2018) και έχει ακυρώσει τα νέα Προγράμματα Σπουδών και τους «Φακέλους» του μαθήματος των Θρησκευτικών και αυτή την απόφασή του, οφείλει το Υπουργείο και ο Υπουργός Παιδείας άμεσα να σεβασθούν και να εφαρμόσουν.
Γ) Τέλος, οφείλουμε να διατρανώσουμε προς όλους ότι οι ορθόδοξοι Θεολόγοι της πατρίδας μας δεν διαπραγματεύονται σε καμιά περίπτωση την έκφραση της συνείδησης και της ταυτότητάς τους μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία και τη διδασκαλία στην τάξη, για την ακεραιότητα της οποίας έχουν ορκιστεί ως εκπαιδευτικοί λειτουργοί. Οι αληθινοί Θεολόγοι, με άλλα λόγια, έπρατταν πάντοτε, πράττουν και θα συνεχίσουν να πράττουν τα αντίθετα από όσα έκαναν ή κάνουν, κατά καιρούς, και σύμφωνα με τους «καιρούς», οι διάφοροι μηδίσαντες και ριψάσπιδες της πίστης και του έθνους.
Υποσημειώσεις:
1. α) Δελτίο τύπου : Η ΠΕΘ προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου: Σύ εἶ νῦν ἀνόμως γαυριῶν..! Ἡμεῖς "ἡττώμενοι Νικῶμεν"…, Αθήνα, 4 Οκτωβρίου 2018, Αριθμ. Πρωτ. 115 και β) Δελτίο τύπου : Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) διαψεύδει τα παραπλανητικά στοιχεία που δημοσίευσε το Υπουργείο Παιδείας για το αν είναι θετικοί οι Θεολόγοι στο νέο μάθημα των Θρησκευτικών, Αθήνα, 7 Οκτωβρίου 2018, Αριθμ. Πρωτ. 118.
2. Look Who΄s Talking Νοw! Κομεντί αμερικανικής παραγωγής του 1993, σκηνοθεσία: Τομ Ροπελέβσκι, με τους : Τζον Τραβόλτα, Κίρστι Άλεϊ, Τζορτζ Σίγκαλ, Ολυμπία Δουκάκης.
3. Τραγουδιστής: Καραφώτης Κώστας, Στιχουργός: Φαλάρας Πάνος, έτος 2007.
4. Δελτίο τύπου : Καταγγελία της ΠΕΘ για προσπάθεια εκφοβισμού και παραπλάνησης συναδέλφων από Σύμβουλο του Υπουργείου Παιδείας, Αθήνα, 9 Μαΐου 2017, Αριθμ. Πρωτ. 57.
Πηγή: Ακτίνες
Μία μονάδα του κινεζικού στρατού φέρεται να σχεδίασε μικροεπεξεργαστές μικρούς όσο η μύτι ενός μολυβιού και με αυτούς να έκλεψε σημαντικά εμπορικά μυστικά και τεχνολογία από τις ΗΠΑ. Η αποκάλυψη έρχεται από το Bloomberg, αν και αμφισβητείται από τις εταιρείες, που εμπλέκονται στην υπόθεση είτε ως «ένοχοι» είτε ως «θύματα».
Όπως αποκαλύπτει το δίκτυο οικονομικών ειδήσεων στο αποκλειστικό ρεπορτάζ του, ορισμένοι από τους μικροεπεξεργαστές είχαν μνήμη, ικανότητα δικτύωσης και επεξεργασίας ικανή για μία μεγάλη επίθεση. Τα μικρο-τσιπ ενσωματώθηκαν στις μητρικές κάρτες (motherboards) της κινεζικής Supermicro, ενός εκ των κορυφαίων προμηθευτών motherboards για σέρβερς στον πλανήτη.
Οι «πειραγμένες» motherboards περιέχονταν σε σέρβερς, που συναρμολόγησε η Supermicro και οι σέρβερς του σαμποτάζ έφτασαν στα κέντρα δεδομένων δεκάδων εταιρειών. Όταν άνοιγε κανείς τον σέρβερ το μικροτσίπ άλλαζε τον πυρήνα του λειτουργικού συστήματος, ώστε να μπορεί να επιδέχεται τροποποιήσεις. Παράλληλα επικοινωνούσε με υπολογιστές ελεγχόμενους από τους χάκερς, που αναζητούσαν πληροφορίες και κωδικούς.
Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με το Bloomberg, βρέθηκαν υπό παρακολούθηση κέντρα δεδομένων διαχειριζόμενα από τις Amazon Web Services και την Apple. Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι αμερικανικές αρχές άνοιξαν μυστική έρευνα για την υπόθεση το 2015.
Στον απόηχο των πληροφιών η Supermicro είδε τη μετοχή της να κάνει «βουτιά» 40% στον Nasdaq. Yπό ισχυρή πίεση έχουν βρεθεί σήμερα στις ασιατικές αγορές κινεζικές τεχνολογικές, μεταξύ των οποίων και η Lenovo, με τη μετοχή της να υποχωρεί έως και 23% στο Χονγκ Κονγκ.
Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι οι Apple, Amazon Web Services και Supermicro απορρίπτουν κατηγορηματικά τις πληροφορίες.
Όλα αυτά έρχονται στο φως σε μία περίοδο, κατά την οποία κλιμακώνεται η κόντρα Κίνας- ΗΠΑ, με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, Μάικ Πενς να κατηγορεί το Πεκίνο ότι θέλει άλλον πρόεδρο στις ΗΠΑ και την κινεζική κυβέρνηση να απαντά ότι οι κατηγορίες είναι γελοίες.
Πηγή: Ναυτεμπορίκη
Η υπογραφή συμφωνίας για την παροχή αερίου, ενέχει θέση διεθνούς συμφωνίας, με βαρύτατες κυρώσεις σε περίπτωση αθέτησης παράδοσης. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις επισείουν πολύ υψηλά ασφάλιστρα κινδύνου, το κόστος των οποίων μετακυλίεται στην εμπορική τιμή πώλησης του προϊόντος. Ο τρόπος, με τον οποίο οι υδρογονάνθρακες θα αξιοποιηθούν επηρεάζει ποικιλοτρόπως την Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι ισχύουσες σήμερα συμφωνίες προμήθειας αερίου της Τουρκίας έχουν ημερομηνία λήξης. Η μεν συμφωνία προμήθειας από το Ιράν από όπου προμηθεύεται το 25% των αναγκών της, λήγει το 2027. Η δε από την Ρωσία από την οποία προμηθεύεται το 55% των αναγκών της, λήγει το 2023. Η επικείμενη λήξη της Σύμβασης Τουρκίας-Ρωσίας εκτιμάται ότι είναι μία από τις αιτίες που οδήγησαν τη ρωσική εταιρεία Gazprom να πουλήσει πρόσφατα τα δικαιώματά της (μερίδια) στην αντίστοιχη τουρκική εταιρεία Bosphorus Gaz και να απαγκιστρωθεί από την τουρκική αγορά.
Πιθανόν η απομάκρυνση της ρωσικής εταιρείας είναι δείκτης ότι προβλέπονται αναταράξεις στην απρόσκοπτη συνέχιση της συνεργασίας Τουρκίας-Ρωσίας και της προμήθειας αερίου με την υπογραφή νέας συμφωνίας, πριν το 2023, όταν θα λήξει η ισχύουσα. Επιπλέον των ανωτέρω, η Ρωσία είναι προληπτικά προετοιμασμένη είτε να αντιμετωπίσει την κατάσταση διακοπής προμήθειας της Τουρκίας με ρώσικο φυσικό αέριο, είτε την διακοπή διέλευσης ρωσικού αερίου μέσω αγωγών που διέρχονται από την Τουρκία.
Ο διπλασιασμός παροχής ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω του δεύτερου αγωγού που κατασκευάστηκε στον Βορρά (North Stream), είναι μία ένδειξη της ρωσικής προετοιμασίας για αντιμετώπιση της κατάστασης που περιγράφηκε. Επίσης, είναι μία επιπλέον ένδειξη της λυκοφιλίας και της έλλειψης εμπιστοσύνης της Ρωσίας προς την τουρκική ηγεσία.
Επισημαίνεται ότι η ετήσια ποσότητα ρώσικου αερίου που διέρχεται από αγωγούς στην Τουρκία υπολογίζεται σε 10 δισ. κυβικά μέτρα, ακριβώς όση υπολογίζεται ότι θα είναι η ετήσια παραγωγή της Αιγύπτου το 2018. Το 2019 υπολογίζεται ότι η παραγωγή φυσικού αερίου της Αιγύπτου, ως εναλλακτικός εξαγωγέας, θα διπλασιαστεί στα 20 δισ. κυβικά μέτρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα υπεραποθέματα που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν. Για την εμπορική εκμετάλλευση αυτών θα απαιτηθεί περίπου μία δεκαετία.
Σοκαριστική εξέλιξη
Μία πιθανή εξέλιξη αυτής της μορφής θα είναι σοκαριστική για την οικονομία της Τουρκίας, αφού για να καλύψει τις ανάγκες της, θα πρέπει άμεσα να εξεύρει νέο προμηθευτή, με νέες τρέχουσες εμπορικές τιμές προμήθειας του φυσικού αερίου. Αυτό επεξηγεί εν μέρει την αγωνία, με την οποία η Τουρκία επιθυμεί διακαώς να βάλει χέρι στα πιθανά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου, ιδίως στην ΑΟΖ της Κύπρου. Βέβαια, για να δοθεί μία ένδειξη της τάξης των μεγεθών, τα αποθέματα στην κυπριακή ΑΟΖ στα κοιτάσματα Αφροδίτη και Καλυψώ, όπως έχουν εκτιμηθεί μέχρι σήμερα, επαρκούν για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες της ΕΕ για ένα μόνο χρόνο.
Οι επικείμενες πιθανές γεωτρήσεις από το τουρκικό γεωτρύπανο Πορθητής στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι ένδειξη της αγχώδους πολιτικής της τουρκικής ηγεσίας να δημιουργήσει τετελεσμένα για μελλοντική αξιοποίηση στη μοιρασιά. Εκτιμάται ότι το μοίρασμα της πίτας στους υδρογονάνθρακες της κυπριακής ΑΟΖ θα επιχειρηθεί μέσω της νέας προσπάθειας εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό ζήτημα. Η Τουρκία ήδη απροκάλυπτα προβάλει τις εθνικές της επιδιώξεις στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, εις βάρος του συμφέροντος των Τουρκοκυπρίων, τους οποίους χρησιμοποιεί απλώς ως αιχμή του δόρατος στις σχετικές επιδιώξεις της.
Σχετικά με τo Ισραήλ, θα απαιτηθούν 7 έως 10 χρόνια για την πλήρη εκμετάλλευση των αποθεμάτων στην δική του ΑΟΖ. Πληροφοριακά, το Ισραήλ μπορεί να παρέχει ετησίως 64 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου προς την Αίγυπτο μέσα στην επόμενη δεκαετία, μέχρι να αξιοποιηθούν τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα μεγάλα αποθέματα αερίου στην αιγυπτιακή ΑΟΖ, καθώς και 3 δισ κυβικά μέτρα αερίου προς την Ιορδανία.
Ο κίνδυνος του ιρανικού πετρελαίου
Σχετικά με την επίλυση του Κυπριακού, που εν δυνάμει θα επιλύσει και το θέμα διαχείρισης της κυπριακής ΑΟΖ, Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες έχουν εκφράσει την άποψη ότι το Κυπριακό ή θα μείνει στάσιμο, ή θα επιλυθεί με δύο ανεξάρτητα κράτη. Τούτο διότι προτιμούν να συνδιαλέγονται με μία ελληνοκυπριακή κυβέρνηση, παρά να υποχρεωθούν έστω και περιοδικά να συνδιαλέγονται με μία τουρκοκυπριακή που θα ελέγχεται από την Τουρκία.
Η έρευνα και η εκμετάλλευση των όποιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων στις ΑΟΖ της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας, εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει, μέχρις ότου επιλυθούν τα εκκρεμή θέματα εσωτερικής και περιφερειακής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Η αδειοδότηση εταιρειών για την έναρξη ερευνών σε στόχους στην Δυτική Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της δυτικής-νοτιοδυτικής Κρήτης, εκτιμάται ότι είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο. Τούτο, διότι σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, θα απαιτηθούν περίπου οκτώ χρόνια για την ολοκλήρωση των ερευνών (exploration stage), πέντε χρόνια για την ανάπτυξη (development) και περίπου εικοσιπέντε χρόνια για την άντληση.
Επισημαίνεται ότι ο προγραμματισμός αυτός θα είναι βιώσιμος και υλοποιήσιμος, υπό την προϋπόθεση ότι οι περιορισμοί (embargo) εις βάρος του Ιράν, θα εξακολουθήσουν να είναι σε ισχύ για τα επόμενα 30 έως 40 χρόνια. Διότι σε περίπτωση ραγδαίας αλλαγής των ισορροπιών ασφάλειας στην Μέση Ανατολή, είναι δυνατόν να κατακλύσει την αγορά φτηνό ιρανικό αέριο, γεγονός που θα κάνει ασύμφορη οικονομικά την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ελλάδα ειδικά από μεγάλο βάθος.
Η πολιτική των αγωγών
Πριν ολοκληρωθούν οι προβλεπόμενες γεωτρήσεις για την επιβεβαίωση της ακριβούς ποσότητας αξιοποιήσιμων αποθεμάτων αερίου, ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τους πιθανούς τρόπους μεταφοράς του προς τους καταναλωτές, που με προτεραιότητα είναι η διψασμένη για ενέργεια ευρωπαϊκή αγορά.
Η μελλοντική μεταφορά ισραηλινού αερίου μέσω Τουρκίας, είναι κατασκευαστικά ευκολότερη, οικονομικά εφικτή και υλοποιήσιμη, σε αντίθεση με τον θρυλούμενο αγωγό EastMed που έχει αποσπάσει την πολιτική βούληση των Ευρωπαίων. Προϋπόθεση για να είναι ανοικτό το παράθυρο ευκαιρίας για την κατασκευή του, είναι τα κοινά σύνορα στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, δύο μελών της ΕΕ.
Το σχέδιο διέλευσης μέσω Τουρκίας δεν προχωράει, διότι είναι πολιτικά ριψοκίνδυνο. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσαν Ισραηλινοί και Αμερικανοί εμπειρογνώμονες, τα ασφάλιστρα κινδύνου για την κατασκευή και λειτουργία ενός αγωγού από την ΑΟΖ του Ισραήλ μέσω Τουρκίας, είναι κατ’ ελάχιστον τριπλάσια από οποιαδήποτε άλλη δρομολόγηση θα ήταν δυνατόν να επιλεγεί.
Η εκτίμηση των υψηλών ασφαλίστρων βασίζεται αφενός στην έλλειψη εμπιστοσύνης προς την σημερινή τουρκική κυβέρνηση, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κακή εφαρμογή των νόμων, την καταπάτηση της ελευθερίας του Τύπου. Ένας επιπλέον ουσιαστικός παράγοντας που θεωρείται ότι θα επιδράσει αρνητικά, είναι η ισλαμικής ιδεολογίας διδασκαλία σε όλα τα στάδια εκπαίδευσης στην Τουρκία. Το γεγονός αυτό εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στο μέλλον σε υπέρμετρο αντισημιτισμό και αρνητικό κλίμα για ισραηλινές ή και αμερικανικές επενδύσεις στην Τουρκία.
Ξεκαθαρίζοντας τις συμφωνίες
Για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι οι συμφωνίες για την κατασκευή αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, που είναι οι ακόλουθες:
Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο να διανύσει στο θέμα εντοπισμού και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να κουράσει και να εκτρέψει από την υπερκομματική εμμονή στον σκοπό για την τελική επιτυχία. Διότι όπως έγραψε ο Paulo Coelho στο έργο του Αλχημιστής, πριν από περίπου 25 χρόνια: «αν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις».
Πηγή: slpress.gr
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...