Στις δύσκολες εποχές που περνάμε η αλήθεια είναι ότι υπερισχύουν οι φωνές που με την δυναμική τους βοηθούν περισσότερο στην κατάρρευση και του τελευταίου κάστρου που έμεινε όρθιο μέσα μας.

Ίσως να φταίμε πιο πολύ εμείς οι δημοσιογράφοι που λόγια σαν αυτά που βγαίνουν από την ψυχή ενός αληθινού οραματιστή όπως είναι ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος τα προσπερνάμε και τελικά τα θάβουμε με αποτέλεσμα να εγκληματούμε απέναντι σε έναν λαό που έχει ανάγκη από μπροστάρηδες κι εμείς τους κρύβουμε.

Ποιος είπε ότι τα λόγια ενός ιεράρχη ενός επισκόπου είναι γραφικά πεπαλαιωμένα και προσαρμοσμένα στην πεπατημένη της εκκλησίας; Σε αυτήν την περίπτωση ο Μητροπολίτης Μεσογαίας όχι μόνο δεν βαδίζει σε αυτήν την πεπατημένη αλλά ανοίγει δρόμους και καλεί όσους έχουν όραμα μέσα τους να ξαναστήσουν την Ελλάδα.

Η κρίση αξιών μέσα στην οικονομική κρίση που ζούμε ήταν το θέμα που πυροδότησε την κουβέντα στην συνάντησή μας.

Πως νιώθετε ότι όταν ακούτε ότι μεγάλο μέρος της νεολαίας φεύγει από την χώρα;

Είναι καλό να ταξιδεύεις να φύγεις από τον επαρχιωτισμό και την κλεισούρα στον μικρόκοσμό σου να διευρύνεις τον ορίζοντά σου αλλά βάση σου να είναι η Ελλάδα. Να έχεις την βάση που σου δίνει την ταυτότητα του πολιτισμού μέσα σου, των αξιών της ιστορίας το ιδίωμα της ταυτότητας .Διότι αν τρέχεις δεξιά και αριστερά χωρίς να έχεις ταυτότητα χάθηκες.

Το ότι βρεθήκαμε εδώ που είμαστε σήμερα έχει παίξει ρόλο το ότι έχουμε χάσει την ταυτότητα μας; Ότι οι Έλληνες είχαν αποστασιοποιηθεί από τα ήθη και τα έθιμα την κουλτούρα;

Οι Έλληνες δεν είχαν ,έχουν αποστασιοποιηθεί έχουμε αποστασιοποιηθεί. Τα αίτια της κρίσης -διότι είναι μια παγκόσμια κρίση- ξεπερνούν την Ελλάδα και τις αντιλήψεις μας. Το άσχημο είναι ότι στον τόπο μας είχαμε προϋποθέσεις άμυνας σε αυτόν τον οδοστρωτήρα τον ισοπεδωτικό που ερχόταν από έξω. Είχαμε τρόπους να αμυνθούμε και να κρατηθούμε και να κρατήσουμε την ταυτότητά μας αλλά την χάσαμε. Αυτήν την στιγμή όταν επιχειρείται μια πολιτιστική ισοπέδωση όλων το τίμημα το δικό μας που είχαμε κορυφές ιστορικές ήταν πολύ μεγαλύτερο από το τίμημα του Λουξεμβούργου από της Ελβετίας. Όλοι αυτοί στον ισοπεδωτικό πολύ λίγο δώσανε .

Εμείς όμως είχαμε τεράστιο πράγμα να καταθέσουμε την ιστορία μας τα ιδιώματα τα ιστορικά μας, μας την ταυτότητά μας. Έγινε αυτό το έγκλημα κι εμείς υποταχθήκαμε.

Η εθνική μας περηφάνια λαβώθηκε ανεπανόρθωτα κατά τη γνώμη σας ;

Σήμερα δεν έχουμε εθνική περηφάνια το λέω με την καλή έννοια του όρου όχι με την νοσηρή. Δεν έχουμε αίσθηση ιστορικής ταυτότητας. Ας πούμε έζησα κι εγώ στην Αμερική κι έλεγα με περηφάνια εγώ είμαι Έλληνας . Αναρωτιέμαι τώρα πως θα ήμουν; αν και το ίδιο θα ήμουν λόγω χαρακτήρα. Αλλά εγώ έχω τέτοιες ρίζες και τέτοιο παρελθόν διότι έχω αγαπήσει την γλώσσα μας. Δεν μπορεί στην ιστορία η γλώσσα μας να δανείζει όρους σε άλλες γλώσσες και σήμερα εμείς να εισάγουμε όρους από έξω.

Δηλαδή τα αίτια της κρίσης θεωρείτε ότι έχουν ρίζες στην λήθη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς;

Γενικότερα πιστεύω ότι τα αίτια της κρίσης είναι τα χαρακτηριστικά του ότι δεν αξιοποιήσαμε τις άμυνες μας σωστά. Στον Ελλαδικό χώρο θα μπορούσαμε να κρατούσαμε δικά μας στοιχεία αλλά ήρθε ο οδοστρωτήρας και μας έλιωσε.

Τι φταίει και οι Έλληνες δεν αξιοποίησαν τις άμυνες τους σωστά ;

Φερθήκαμε κομπλεξικά με υποτέλεια , ήρθε και το πολιτικό μας σύστημα το οποίο συμβιβάστηκε. Προσπαθήσαμε κι εμείς να εκφραστούμε μέσα από τους πολιτικούς χώρους με μεγάλο πάθος και προδοθήκαμε και σήμερα να που φτάσαμε. Και δεν συμβιβάστηκε μόνο το πολιτικό σύστημα αλλά και το καλλιτεχνικό το εκκλησιαστικό όλοι συμβιβάστηκαν. Δεν ξέρω αν αυτό είναι κινούμενο ή υποκινούμενο από έξω αλλά έγινε και από αδυναμίες και δικές μας .

Οι Έλληνες δεν είχαν δηλαδή αντιστάσεις;

Δεν υπάρχουν αντιστάσεις σήμερα. Υπάρχει ηρωική αντίσταση μέσα στον Ελλαδικό χώρο σήμερα που μας τα πήραν όλα; Δεν υπάρχει ούτε για τα οικονομικά ούτε για τον υλισμό μας δεν αντιδρούμε. Δε μιλώ για την αντίδραση την αναρχικού χαρακτήρα.

Θα μπορούσε να ήταν ιδεολογική δηλαδή η αντίδραση αυτή;

Μιλώ για μια επανάσταση ιδεολογική αυτό όμως θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αντιδράσουμε να ξαναγυρίσουμε στις ρίζες μας στην παράδοσή μας στην ταυτότητά μας που είναι η δύναμή μας.

Η εκκλησία τι θέση μπορεί να έχει σε αυτήν την επανάσταση; Και τι μερίδιο ευθύνης έχει σε αυτό το κατρακύλισμα;

Η ευθύνη της εκκλησίας είναι μεγάλη γιατί έγινε μέρος του κρατικού συστήματος στον τρόπο της σκέψης και της δράσης. Αγκαλιάστηκε με το κράτος και δεν είχε ελεύθερα χέρια να αγκαλιάσει το λαό πλέον. Δεν αγκαλιάζεις το λαό μόνο με τα συσσίτια που είναι σημαντικό και αυτό δεν το αμφισβητώ βέβαια .

Τον λαό όμως τον αγκαλιάζεις περισσότερο με τις πολιτιστικές ρίζες του τον πολιτισμό που έχει μέσα του τον τρόπο της σκέψης του τις βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες του. Δεν ξεδιψάσαμε τον λαό εμείς αρκεστήκαμε στα ήθη και τα έθιμα στους εξωτερικούς τύπους. Τι έχουμε να πούμε σήμερα στα νέα παιδιά ; ψάξαμε την διάλεκτο των νέων παιδιών ; Αν τα θέλουμε δεν τα θέλουμε για να αυξήσουμε τους οπαδούς του εκκλησιαστικού κλάμπ. Η εκκλησία δεν φτιάχνει οπαδούς. Η εκκλησία φτιάχνει αγίους.

Διαφέρει το ένα από το άλλο. Και άγιος σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος. Άγιος δεν είναι αυτός που τηρεί πέντε δέκα κανόνες μηχανικές εντολές. Θα πει ότι είναι κάποιος που κανονικά ελευθερώνεται «τω αγαθώ.» Συναντά έτσι το Θεό . Δεν φαίνεται ο Θεός όταν υπάρχει το νέφος και η ομίχλη των Παθών. Πρέπει να φύγει η ομίχλη για να δεις τον ήλιο.

Είναι αργά πιστεύετε τώρα για την εκκλησία να κερδίσει το χαμένο έδαφος για να κάνει το χρέος της και απέναντι στον πολιτισμό μας ;

Όχι ποτέ δεν είναι αργά. Ίσα ίσα θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία μέσα στην πλήρη απαξίωση των πάντων να δοθεί αυθεντικός λόγος. Σήμερα όμως αυτό που νομίζει η νεολαία ότι είναι εκκλησία, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι η εκκλησία. Άρα το να πεις τη λέξη εκκλησία σε σουαχίλι δεν θα το καταλάβει ένας που μιλάει ελληνικά. Πρέπει να γίνει ερμηνεία του όρου, του τι είναι εκκλησία. Αν εκκλησία είναι ένας συντηρητισμός δεν το καταλαβαίνει ο νέος και δεν είναι εκκλησία αυτό. Αν εκκλησία είναι ελευθερία δεν το φαντάζεται ο νέος σήμερα, φαντάζεται ένα άλλο πράγμα. Συμβιβασμός συντηρητισμός έτσι το περάσαμε στους νέους.

Μήπως η εκκλησία παραδόθηκε στην εξέλιξη των γεγονότων χωρίς να αντισταθεί;

Δεν αντισταθήκαμε. Να αντισταθούμε τώρα. Να ανακαλύψουμε τον θησαυρό μας και να τον προσφέρουμε. Έτσι προχώρησε η εκκλησία. Όταν πήγε ο Απόστολος Παύλος και μίλησε στον Άρειο Πάγο για τον Χριστό που αναστήθηκε ποιος τον άκουγε αλλά όμως ο λόγος του είχε αλήθεια και το είπε. Κι έτσι σήμερα εμείς δεν είμαστε κάτι άλλο και είμαστε Χριστιανοί. Το ίδιο να γίνει και σήμερα γιατί όχι δεν είναι ποτέ αργά. Μπορεί να είναι αργά για να αποτραπεί η ροή των πραγμάτων αλλά για να ξυπνήσουν συνειδήσεις δεν είναι αργά.

Οι ξυπνημένες συνειδήσεις θα δημιουργήσουν νέα ιστορία .Αυτό μπορεί να γίνει. Αλλά θέλει επανάσταση. Να ξεκινήσει από την εκκλησία η επανάσταση.Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να ξεκινήσει από την ακαδημία. Βλέπω με λύπη μου ότι ο κόσμος της τέχνης που συνήθως ηγείτο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι παγωμένος. Έχει καταστραφεί η παιδεία μας . Δεν υπάρχει παιδεία υπάρχει μια διαδικασία συγκέντρωσης πληροφοριών. Άρα η εκκλησία μόνο διατηρεί όλον το θησαυρό που δεν μας είναι προσβάσιμος όμως γιατί δεν τον καταλαβαίνουμε.

Υπάρχουν όμως τα κατάλληλα πρόσωπα μέσα στους κόλπους της εκκλησίας να ξεκινήσουν αυτήν την προετοιμασία της επανάστασης;

Βεβαίως υπάρχουν και ιεράρχες και ιερείς και λαός. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ όλοι έχουν στο μυαλό τους και γνωρίζουν ότι κάτι πρέπει να γίνει ,η αντίληψη τελικά που υπερισχύει είναι ότι ο ένας περιμένει τον άλλον. Υπάρχουν άνθρωποι κατά τη γνώμη μου να ξεκινήσουν αυτήν την επανάσταση όπως υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι της εκκλησίας και αν αντιληφθούν τι είναι η εκκλησία αυτοί θα ηγηθούν και θα συτρατευθούν . Υπάρχουν άνθρωποι στον αριστερό χώρο, μη συμβιβασμένοι αστοί.

Οι οποίοι είναι πολέμιοι της εκκλησίας αλλά πολεμούν μια εκκλησία την οποία κι εμείς πολεμούμε την οποία κι εγώ πολεμώ μέσα μου. Αγνοώντας βέβαια ότι υπάρχει κάτι άλλο πολύ μεγαλειώδες το οποίο αν το χτυπήσεις τέλειωσες ο ίδιος .

Όλη όμως αυτή η πολιτική του να πολεμούν την εκκλησία με την πρώτη ευκαιρία δεν πληγώνει το γόητρό της ;

Δυστυχώς κάνει πολύ μεγάλη ζημιά. Χτυπούν όποιον βρουν. Τώρα βγήκαν δημοσιεύματα ότι δήθεν κάποιοι δεσποτάδες έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό κλπ και τώρα άντε εκείνοι να τα μαζέψουν. Έτσι προσπαθούν να δημιουργήσουν αυτό το νέφος της αμφισβήτησης. Εγώ λοιπόν λέω γιατί αφού λένε ότι κάποιοι είναι στην λίστα Λα γκαρντ δεν κάνουν πρώτα την έρευνά τους να μπει το ΣΔΟΕ να ερευνήσει και όταν βεβαιωθούν ότι έτσι είναι τότε να βγουν και να πουν τα ονόματά τους. Όταν πάει το ΣΔΟΕ και μετά όχι πριν για να δημιουργήσουν εντυπώσεις.

Και το δικό σας όνομα όμως είπαν ότι είναι μέσα στην λίστα αυτή.

Εμένα μου τηλεφώνησαν διάφοροι δημοσιογράφοι και για μένα διότι έμαθαν ότι είμαι κι εγώ στην λίστα και τους είπα ας έρθουν να ελέγξουν από το ΣΔΟΕ. . Έχεις κάνει λέει δήλωση Πόθεν Έσχες ; Τους απάντησα λοιπόν ότι χαριτολογώντας ότι εγώ δεν έχω πρόβλημα με το Πόθεν αλλά με το Έσχες. Έτσι δημιουργούν νέφος και σύγχυση στον κόσμο. Ας έρθει λοιπόν το ΣΔΟΕ να δει τι θα πει μηδέν τι θα πει τίποτα και να δει και τι έργο γίνεται εδώ.

Όσον αφορά τα ονόματα που γράφτηκαν σε εφημερίδα της Κυριακής για το ότι κάποιοι μητροπολίτες είναι στην λίστα Λα γκάρντ εγώ έχω να πω ότι ο Θεσσαλιώτιδος έχει πάρκισον και είναι πολύ άρρωστος . Θα τον πεθάνουν τον άνθρωπο χωρίς λόγο.

Δεν έχει τίποτα. Και ο Περιστερίου και αυτός είναι εντάξει , μπορεί να μάζευε χρήματα αλλά τα έκανε έργο. Τίποτα . Ο στόχος είναι ο Αρχιεπίσκοπος. Επίσης επειδή πήγαν να χτυπήσουν κάποιοι τον Αρχιεπίσκοπο βγήκαν μερικοί στην πορεία να χτυπήσουν και να γκρεμίσουν και μερικούς άλλους τους οποίους τους έχουν ανώνυμους. Αφήνουν να διαρρέει ότι μπορεί να είμαι εγώ ας πούμε επειδή αντέδρασαν επειδή εγώ είχα πει ότι δεν θέλω μισθό. Εγώ δεν είχα ΑΦΜ δεν πληρωνόμουν δεν είχα λογαριασμούς. Χτυπούν από μίσος.

Εγώ πάντως θα σας πω το εξής άσχετα με ότι λέγεται υπάρχουν Επίσκοποι που εγώ γνωρίζω οι οποίοι ζουν πάμφτωχα και δεν τους ξέρει το σύστημα γιατί δεν βγαίνουν να το πουν. Αλλά στην συνείδηση του λαού είναι ορατό. Όχι μόνο επίσκοποι αλλά και άλλος κόσμος που θυσιάζεται στον εκκλησιαστικό χώρο.

Αυτήν την εποχή η εκκλησία θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο στήριγμα;

Αν και την ην χτυπούν στήνοντας ένα ψέμα και την τραυματίζουν με τέτοιες πληροφορίες ,αυτή την στιγμή η εκκλησία αποτελεί στήριγμα για το λαό. 60.000 άνθρωποι τρώνε από την εκκλησία «ε χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην φάνε αυτοί οι άνθρωποι.»

Και την χτυπούν γι αυτόν το λόγο. Ένα κράτος ολόκληρο δεν μπορεί να δώσει φαγητό κι εμείς εδώ στηρίζουμε τα ιδρύματα του κράτους. Ε χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην το κάνει και αυτό . Αυτό είναι αυτοκτονία. Ας είναι ο στόχος τους αυτός και πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι στόχοι από αυτούς που χτυπούν την εκκλησία .Ας είναι όμως και αυτοί που χτυπιούνται αγνοί και καθαροί για να μπορέσουν με την μαρτυρία της ζωής τους να επιβεβαιώσουν τον λόγο τους .

Εσείς πιστεύετε σε μια ενδυνάμωση της φιλοσοφίας της ζωής μας σε μια ενδυνάμωσης της ανθρώπινης υπόστασης; Πέρα από τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια;

Εγώ δεν ελπίζω αλλά δεν είμαι και απελπισμένος. Αν δεν δω δηλαδή κάποια σημάδια δεν ελπίζω . Αν δω όμως κάποια θετικά σημάδια και κάποια ουσιαστικά βήματα τότε τα πράγματα θα είναι αλλιώς. Έχω ελπίδα να ανατραπούν τα πάντα, τα πάντα όμως. Αλλά αυτό σημαίνει: επιστρέφουμε στις ρίζες μας ,στις αξίες μας με συνέπεια. Από κει θα ξεκινήσει η επανάσταση και όχι από το να πάρουμε την δόση και μετά να ξαναζητήσουμε άλλα τόσα.

Το να αγκαλιάσουμε αυτήν την απίθανη ιστορία μας την ταυτότητά μας την φιλοσοφία μας την παράδοσή μας τον πολιτισμό μας την πίστη μας ,αυτό θα είναι απίθανο ,υπέροχο. Αυτό που κλοτσάμε είναι αυτό που πρέπει να αγκαλιάσουμε. Αν συνεχίσουμε να το κλοτσάμε δεν ελπίζω. Αν το αγκαλιάσουμε είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν μεγάλα πράγματα.

Θα γίνει αυτή η στροφή;

Δεν ξέρω τέτοια τύφλωση που βλέπω να υπάρχει και τέτοια κακότητα μικρότητα μικροψυχία και στενοκαρδία. Όταν βέβαια βρεθεί κανείς σε αδιέξοδο ψάχνει για διεξόδους. Αν εμείς ανοίξουμε την πόρτα αυτής της εκκλησιαστικής διεξόδου θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Όσο παραμένουμε μουδιασμένοι παρατηρητές δεν θα αλλάξει τίποτα . Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους.

Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας; Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς.

Υπάρχει όμως ένας λαός που έχει σπόρο μέσα του και ο άθεος έχει σπόρο για το αγνό. Δεν το πιστεύει όμως ότι μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή είναι η αποστολή της εκκλησίας να φυτρώσει ο σπόρος.

Αυτό πάνε να γκρεμίσουν. Αν δουν ότι ένας χτίζει κάτι έρχεται το σύστημα να το γκρεμίσει αυτό . Αρχίζουν και ρίχνουν λάσπη λέγοντας ότι αυτός ας πούμε είναι απατεώνας ,είναι υποκριτής. Δεν πειράζει όμως η εκκλησία στηρίζεται σε μάρτυρες. στηρίζεται σε Χριστό Σταυρωμένο ηττημένο. Η μεγαλύτερη νίκη είναι η ήττα του Σταυρού.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συκοφαντημένος και εξόριστος ήταν .Αυτός όμως έμεινε στην ιστορία και σε αυτόν πίστεψε ο λαός. Δεν πίστεψε στους άλλους. Και σήμερα το ίδιο θα γίνει αρκετά μας χάιδεψαν θα μας κοπανήσουν τώρα και από αυτό το κοπάνημα θα βγει η δόξα μας .

Τι ανατρεπτικό θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας ώστε να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα ώστε και η εκκλησία να μην έχει μόνο αυτήν την μονότονη όψη και την παθητική θα έλεγα στάση στα γεγονότα;

Φανταστείτε ο Αρχιεπίσκοπος να έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του.Για παράδειγμα γίνεται ένα πανηγύρι σε μια μεγάλη μητρόπολη ας πούμε του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη . Είθισται να κάνουν δώρα και τραπέζια στους δεσποτάδες κλπ.

Φανταστείτε αντί να κάνει τραπέζι στους επισήμους και σε άλλους ο δεσπότης να πει όχι. Η μητρόπολη αυτήν την στιγμή έχει να δώσει για δώρα αλλά δεν θα δώσει. Θα δώσει στα συσσίτια και αντί για τραπέζι στο ξενοδοχείο τάδε θα πάμε με τους
τσιγγάνους να φάμε. Και δεν θα το κάνουμε για να δείξουμε θα φάμε φασολάδα γιατί είναι Τετάρτη. Ο Αρχιεπίσκοπος λοιπόν μπορεί να μπει μπροστά και να μας οδηγήσει σε τέτοιες κινήσεις.

Πολλοί λένε ότι ήρθε η ώρα να κάνει ο καθένας το χρέος του και όχι να περιμένει στην πολυθρόνα του και να παρακολουθεί αν κάποιοι θα επαναστατήσουν. Εσείς θεωρείτε ότι μόνο μέσα από τον πολιτισμό θα κάνουμε το χρέος μας.

Χρέος μας λοιπόν είναι να στραφούμε στην δύναμη που έχουμε . Ο θησαυρός που έχουμε είναι σαν το φυσικό αέριο που έχουμε στο υπέδαφος. Κρυμμένος θησαυρός. Για παράδειγμα η αξία του βουνού της Πεντέλης δεν είναι αν την αναδασώσουμε.

Δεν είναι τα φωτοβολταϊκά που θέλει να κάνει η εκκλησία είναι το πεντελικό μάρμαρο αυτό που δεν φαίνεται, αυτό έχει την αξία. Είναι σαν να αγοράζω ένα οικόπεδο και η αξία του δεν είναι η έκταση αλλά το από κάτω αν έχει φλέβα χρυσού ή αν έχει οτιδήποτε. Αυτό είναι η Ελλάδα έχει μέσα της έναν τέτοιον θησαυρό τον οποίο έχουμε καλύψει. Σαν τα αρχαία μνημεία που είναι χωμένα μέσα στο σώμα και ζουν . Όλη αυτήν την συνέχεια από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό τον Βυζαντινό πολιτισμό καλύψαμε.

Είναι φοβερό πράγμα αυτό που μας έκανε η τουρκοκρατία. Είναι φοβερότερο αυτό που έγινε από την βαβαροκρατία και ακόμη χειρότερο αυτό που γίνεται σήμερα με την κοσμικευμένη αντίληψή μας. Καιρός να τα βγάλουμε όλα αυτά από μέσα μας και να φέρουμε το θησαυρό μας στο φως. Φανταστείτε τι σημαίνει σε έναν άνθρωπο που κουβαλάει μέσα του πολιτισμό πίστη και παράδοση όχι θρησκευτική συνείδηση, «τα εγκώμια», «η ζωή εν τάφω» και τι σημαίνει για ένα σύγχρονο παιδί. Δεν σημαίνει τίποτα.

Εγώ μπορεί να μην είμαι πολύ της εκκλησίας αλλά και μόνο που θα το ακούσω θα μου γεμίσει πράγματα. Πολύ περισσότερο μάλιστα αν καταλάβω και τι σημαίνει. Εκεί μας φτάσανε, τα νέα παιδιά να μην καταλαβαίνουν δεν είναι μέρος του πολιτισμού τους αυτό. Έρχεται όμως ένας Ελύτης και γράφει γι αυτό Άξιον Εστί έρχεται ένας Σεφέρης, δεν ήταν πολύ της εκκλησίας αυτοί, ναι αλλά βγάλανε αυτό ως πολιτισμό. Αυτό είναι ο θησαυρός μας. Έτσι και της εκκλησίας να μην είσαι , είσαι της εκκλησίας.

Υπάρχουν αυτοί όμως οι άνθρωποι που θα πρωτοστατήσουν;

Να βρούμε ανθρώπους ηγετικές φυσιογνωμίες με τον θησαυρό αυτό στην ψυχή τους και να τους βγάλουμε μπροστά. Πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι που ο ένας θα συμπληρώσει τον άλλον και θα τραβήξουν μπροστά. Ο καθένας ότι έχει θα βάλει ο ένας το πνεύμα του ο άλλος το έργο του , ο άλλος τα χαρίσματά του. Είναι μεγάλη δύναμη να βγει μια συντονισμένη προσπάθεια από ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο χρησιμοποιώντας αυτόν τον θησαυρό. Έτσι θα βγούμε μπροστά αγνά και καθαρά. Είναι δύναμη αυτό.

Μέσα από τους 3 πρώτους αιώνες υπάρχουν 11 εκατομμύρια επώνυμοι μάρτυρες τότε κυοφορήθηκε η εκκλησία. Μέσα από 250 χρόνια διωγμών υπαρκτικού εκφυλισμού. Έτσι βγήκε η εκκλησία. Και τώρα που κρατικοποιηθήκαμε και γίναμε υπάλληλοι δεν βγαίνει τίποτα.

Δόξα είναι η αφάνεια εκεί γίνεται η δουλειά. Σήμερα μας έχει σκεπάσει η κρίση. Από πάνω έχει νέφος από κάτω όμως έχει πράγμα….

Θα μπορούσατε να είσαστε ένας επαναστάτης που θα ανοίγατε δρόμους με τον λόγο σας αλλά και να αφυπνίζατε συνειδήσεις !

Μου αρέσει που έγινα παπάς ξέρετε. Πολλές φορές μου λένε πως από επιστήμονας γίνατε ιερωμένος.. Και τους απαντώ: Μα τι λέτε τώρα!

Δεν θα μπορούσα τώρα να σας μιλήσω έτσι αν ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο. Τώρα με φαντάζεστε να λύνω εξισώσεις; Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.

Όλα αυτά που λέτε είναι ωραία αλλά τι θα γίνει αν δεν έχω να πάρω γάλα στα παιδιά μου ; Θα μπορούσε να σας ρωτήσει κάποιος που διαβάζει αυτήν την συνέντευξη

Εγώ τι απαντώ σε αυτόν που λέει ότι δεν έχει γάλα να δώσει στο παιδί του; Ελάτε να μαζευτούμε όλοι και να μοιραστούμε αυτό που έχουμε . Ο καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του θα πάρει το μερίδιό του. Μπορούμε όλοι μαζί υπάρχει κρυμμένη δύναμη και μπορούμε και για τα οικονομικά.

Μπορούμε και χωρίς τους πολιτικούς ;

Φυσικά μπορούμε και χωρίς αυτούς. Η ζημιά άρχισε από αυτούς και από την καταστροφή της παιδείας εδώ και 30 χρόνια και θέλει τώρα 60 χρόνια για να επανέλθουμε.

Η αλλαγή πρέπει να γίνει στην παιδεία για να αλλάξει η νοοτροπία μας. Όχι τώρα που πρέπει να μάθουμε τον ελληνικό πολιτισμό σαν ξένη γλώσσα στους Έλληνες. Και δεν πρέπει να βλέπουμε τι κάνουν οι πολλοί η κατάσταση θα αλλάξει από πυρήνες, πυρήνες αντιστάσεως. Φιλική εταιρεία δεν ήταν πολλοί ήταν λίγοι. Κολοκοτρώνης , προύχοντες ήταν λίγοι. Εδώ εκεί δεξιά αριστερά έτσι γίνονται οι επαναστάσεις που είπαμε πριν. Να υπάρξουν ομάδες ανθρώπων που να λένε αλήθειες και να συσπειρωθούν και να δει ο καθένας τι μπορεί να κάνει από το δικό του μετερίζι.

Νιώθω σαν να θέλω να βγάλω τον πόνο της ψυχής μου έχω πάθος μέσα μου και έχω ανάγκη να το εκφράσω όπως και άλλοι θα είναι σαν εμένα.

Πρέπει να γίνει επανάσταση Πίστεως διότι το έρισμα της Πίστεως μας σπάσανε γι αυτό μετά δεν υπάρχουν αξίες.

Εγώ τις ελπίδες μου δεν τις στηρίζω καθόλου στους πολιτικούς. Τελειώσανε , δεν υπάρχουν ούτε στην Ευρώπη ούτε εδώ. Θα ήθελα να είχαμε τους καλύτερους πολιτικούς να διαχειριστούν και να εμπνευστούν καταστάσεις. Η ιστορία στηρίζεται σε σωστές πολιτικές αποφάσεις και η καταστροφή στηρίζεται σε λάθη συγκεκριμένων ανθρώπων. Η επιτυχία μιας επανάστασης οφείλεται σε πρόσωπα.

Αλλά εγώ το πολιτικό σύστημα δεν τον πιστεύω πολύ . Η επανάσταση είναι πολιτισμός. Σήμερα όλοι πιστεύουν ότι πόλεμοι και επαναστάσεις γίνονται με την οικονομία ,όχι λοιπόν οι πόλεμοι γίνονται με τον πολιτισμό.

Εγώ είμαι γεμάτος φωτιά αυτήν την στιγμή μέσα μου , λεφτά δεν έχω αλλά αγαπώ τον πολιτισμό μας τον θησαυρό μας γι αυτό παράτησα την επιστήμη γιατί δεν μετράει τόσο μέσα μου όσο αυτά που σας είπα. Άφησα την επιστήμη γιατί δεν πιστεύω σε μια επιστημονική επανάσταση σε ανατροπή του κόσμου από την επιστήμη. Πιστεύω στην ανατροπή των δεδομένων από τον πολιτισμό.

Σε όλη αυτήν την πορεία των πραγμάτων οι νέοι τι μερίδιο θα έχουν σε αυτήν την αλλαγή που ονειρευόμαστε;

Κάποιοι πρέπει να δυναμώσουν την ψυχή των νέων . Περήφανος νέος στην Ελλάδα σήμερα είναι δύναμη διότι τώρα είναι συντετριμμένος ο νέος. Έχουν ρημάξει τους νέους σήμερα

Γι αυτό το λόγο ξενιτεύονται και το χειρότερο είναι ότι , ότι έμαθαν και σπούδασαν στην Ελλάδα τώρα θα πάνε να τα αποδώσουν σε μια άλλη χώρα. Εκεί θα γίνει η απόσβεση και όχι στην Ελλάδα. Δεν είναι άδικο αυτό;

Εγώ τι απαντώ στους νέους που θέλουν να φύγουν από την χώρα τώρα; Τώρα δεν έχει να πας πουθενά τώρα θα μείνεις εδώ και θα δραστηριοποιηθείς. Αν πας σε ένα άλλο κράτος θα είσαι μέρος ενός συνόλου. Αν μείνεις εδώ θα είσαι διαμορφωτής του συνόλου. Όποιος θέλει να βοηθήσει σε αυτήν την επανάσταση εδώ όχι απ έξω. Πηγαίνοντας έξω είσαι ένας από τους πολλούς καλούς μένοντας εδώ είσαι ένας ηγέτης. Και το θάρρος σου θα φανεί αν πας κόντρα στο σύστημα. Να περάσει το τσουνάμι και να μείνεις όρθιος. Αυτό είναι η Ελλάδα αυτή είναι η Ορθοδοξία.

Η ορθοδοξία αντέχει σε απίστευτες επιθέσεις. Δείτε τους μάρτυρες τους ασκητές δεν ξεγελιούνται από τίποτα ξεπερνούν την φύση τους. Κάθονται σε έναν στύλο και μαζεύεται ο κόσμος δεν πάει εκείνος στον κόσμο. Και αυτό είναι πολύ ωραία θεμελιωμένο πάνω στην διδασκαλία της εκκλησίας . Χριστός Σταυρωμένος Θεός ηττημένος. Αυτή είναι η νίκη. Αλλά αυτό πρέπει να γυρίσει όλο το μυαλό αλλιώς και θέλει δουλειά και πρέπει να την κάνουμε.

Γιατί η εκκλησία δεν αποδεσμεύεται από το πολιτικό σύστημα;

Κατά την γνώμη μου η εκκλησία θα έπρεπε να είχε αφήσει το πολιτικό σύστημα στην άκρη. Δεν τους έχει ανάγκη. Την έχουν ανάγκη. Εγώ όταν επρόκειτο να πάμε στην ορκωμοσία της βουλής δεν ήθελα να πάω και δεν πήγα. Δεν μπορούσα να πάω και να βλέπω την εικόνα οι μισοί να γελάνε οι άλλοι να φεύγουν άλλοι να φωτογραφίζονται άλλοι να κοιτούν τους άλλους και άλλοι να νομίζουν ότι είναι κάποιοι. Εμείς να προσευχόμαστε στο Θεό να τους φωτίσει . Ποιους να φωτίσει και γιατί;

Έπρεπε να πει ο αρχιεπίσκοπος κοιτάξτε να δείτε εγώ αυτό που ξέρω είναι να κατεβάζω την ευλογία του Θεού κάτω . Τον θέλετε ; με μεγάλη μου χαρά. Δεν τον θέλετε; Σας εύχομαι ο Θεός να σας ευλογεί παρόλο που δεν τον θέλετε καλή επιτυχία στα έργα σας γεια σας . Γιατί λοιπόν να έρθω με όλη μου την πομπή ;να προστατεύσω τα προνόμιά μου; δεν το έχω ανάγκη. Είμαι ελεύθερος και αδέσμευτος από τα προνόμιά σας έχω άλλο πλούτο. Το φαντάζεστε αυτό να το δηλώσει την ώρα του αγιασμού;

Τέλειωσε ο λαός πήρε τα πάνω του . Αυτό είναι επανάσταση.

Ό άνθρωπος βέβαια είναι πράος δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Κάποια στιγμή του είπα δώστε τους μισθούς των επισκόπων και πείτε τους γι αντάλλαγμα να υπογράψουν για τα φωτοβολταϊκά στην Πεντέλη για να ταΐσουμε τον κόσμο .
Δώστε τους μισθούς μας είμαστε η πιο ευνοημένη τάξη δικά μας αυτοκίνητα έχουμε δικά μας σπίτια έχουμε . Εγώ ας πούμε δεν πληρώνω σπίτι δεν πληρώνω αυτοκίνητο. Βάλτε τους λοιπόν να υπογράψουν και αν δεν το κάνουν να τους εκθέσετε στο λαό ότι εκείνοι τον προδίδουν.

 
Κάτι πρέπει να γίνει πάντως . Όταν τα λέω αυτά με λένε λαϊκιστή ποιον εμένα που δεν έχω ΑΦΜ που δεν πληρώνομαι που δεν έχω λογαριασμό στην τράπεζα.

Πολλές φορές μέσα από φωνές που όλοι εμείς της έχουμε κρυμμένες μπορεί να γεννηθεί μια νέα δύναμη που θα πάρει μαζί της όλους όσους επιθυμούν την ριζική αλλαγή των γεγονότων. Όλους όσους δεν πείθονται με τις πολιτικές καλοφτιαγμένες υποτίθεται λύσεις που προσπαθούν να μας σερβίρουν για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια.

Και κάπου εδώ λες στοπ ότι είπατε ,είπατε αγαπητοί κυβερνήτες και διαμορφωτές της ως τώρα πραγματικότητάς μας . Τώρα ήρθε η ώρα μας να πάρουμε στα χέρια μας αυτό που εσείς μας συντρίψατε και να του ξαναδώσουμε μορφή σάρκα και οστά. Την εθνική μας περηφάνια . Ας μπουν λοιπόν μπροστά άνθρωποι που πιστεύουν και μάχονται γι αυτόν τον θησαυρό για να ακολουθήσουν και άλλοι.

ΠΗΓΗ: http://orthodoxathemata.blogspot.gr/2012/11/blog-post_29.html

 

Ὅμως ὅτι θὰ ἔφθανε κάποια στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ θεολόγοι (καὶ μάλιστα ὄχι ἄθεοι καὶ ἄπιστοι) θὰ ἐπιχειροῦσαν νὰ δολοφονήσουν τὸ μάθημα, καθιστώντας το ὄργανο σχεδιασμῶν τῆς Νέας Τάξεως Πρα­γμάτων γιὰ ἐπιβολὴ στὸν κόσμο τῆς λεγόμενης Πανθρησκείας, αὐτὸ σὲ κανενὸς τὴ φαντασία δὲν μποροῦσε ποτὲ νὰ περάσει.

Καὶ ὅμως αὐτὸ οὐσιαστικὰ ἐπιχειρεῖται μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν ποὺ προωθεῖ ἀπὸ πέρυσι ὁμάδα θεολόγων προερχόμενη κατὰ βάσιν ἀπὸ τὸν θεολογικὸ σύνδεσμο ≪Καιρὸς≫ καὶ δικτυωμένη σὲ ἀπίστευτο βαθμὸ στὶς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου.

Ἔχουμε ἤδη ἀναφερθεῖ στὸ ζήτημα μὲ σειρὰ ἄρθρων καὶ σχολίων στὸ Περιοδικό μας. Ἐπανερχόμαστε τώρα, διότι ἔφθασε ἐπιτέλους καὶ στὰ χέρια μας τὸ ἐξαίρετο Ὑπόμνημα ποὺ ὑπέβαλε στὶς 4 τοῦ περασμένου Ἰουλίου στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης.

Ὁ κ. Ρεράκης ὡς εἰδικὸς Καθηγητὴς τῆς Παιδαγωγικῆς καὶ Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς καὶ μὲ τὴν ἐμπειρία του ὡς Θεολόγου Ἐκπαιδευτικοῦ καὶ Συμβούλου Θεολόγων στὴ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἐπιχειρεῖ καταλυτικὴ ἀναίρεση τοῦ νέου αὐτοῦ Προγράμματος Σπουδῶν.

Τὸ πρῶτο πράγμα ποὺ ἀναιρεῖται στὸ Ὑπόμνημα εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ κ. Ρεράκης ὀνομάζει: ≪Ὁ μύθος τῆς Πολυπολιτισμικότητας≫. ≪Βασικὴ προϋπόθεση≫, σημειώνει, ≪γιὰ νὰ ὑπάρξει “πολυπολιτισμικότητα”, εἶναι “πολλοὶ πολιτισμοὶ” νὰ ἐκφράζονται καὶ νὰ ἐξελίσσονται στὸν ἴδιο τόπο καὶ χρόνο, ὑπὸ τὶς ἴδιες συνθῆκες. Αὐτὴ ἡ προϋπόθεση δὲν ὑφίσταται στὴν ἑλληνικὴ πραγματικότητα. Οἱ νόμιμοι οἰκονομικοὶ μετανάστες ποὺ ἐργάζονται σὲ διάφορες περιοχὲς τῆς χώρας ἔχουν πλήρως ἐνταχθεῖ πολιτισμικά, ἐνῶ οἱ παράνομοι μετανάστες, ποὺ συσσωρεύονται ἐγκλωβισμένοι στὴν ἑλληνικὴ πρωτεύουσα καὶ σὲ ἄλλα ἀστικὰ κέντρα, ἀδιαφοροῦν ἐντελῶς γιὰ τὴν πολιτισμική τους ἔνταξη, περιμένον­τας τὴν εὐκαιρία νὰ ἀναχωρήσουν πρὸς τὶς εὐρωπαϊκὲς χῶρες προορισμοῦ τους≫.

≪Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν ἐξάλλου≫, συνεχίζει ὁ καθηγητής, ≪ὅτι ἐπιδιώκει ἕνα Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, στὸ ὁποῖο ‘‘νὰ συμμετέχουν ὅλα τὰ παιδιά, χωρὶς καμιὰ διάκριση καὶ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴ θρησκευτικὴ ἢ μὴ δέσμευσή τους’’, μὲ τὴν αἰτιολογία - πρόσχημα νὰ καταπολεμηθεῖ ὁ ρατσισμὸς καὶ ἡ ξενοφοβία, εἶναι ἀβάσιμος. Στὴ χώρα μας δὲν ὑπῆρξαν ποτὲ τέτοιου εἴδους φαινόμενα, τουλάχιστον σὲ τέτοια ἔκταση ποὺ νὰ γεννοῦν σχετικὸ προβληματισμό. Τὸ 99% τῶν ἀλλόδοξων μαθητῶν παρακολουθοῦν διαρκῶς ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ζητοῦν νὰ βαθμολογοῦνται, ἐνῶ εἶχαν καὶ ἔχουν τὸ δικαίωμα τῆς ἀπαλλαγῆς≫.

Στὴ συνέχεια ἀσχολεῖται μὲ τὴ ≪μετατροπὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ πολυθρησκειακό≫. ≪Εἶναι ἐμφανές≫, τονίζει, ≪ὅτι τὸ νέο Πρό­γραμμα Σπουδῶν ἐξαφανίζει διὰ τῆς πολτοποιήσεως τῶν θρησκειῶν τὴν πίστη τῶν μαθητῶν καὶ ἰδίως, στὴν περίπτωση τῶν χριστιανῶν μαθητῶν, τὴν πίστη τους στὸ Σύμβολο τῶν Θεοφόρων Πατέρων στὴν ὁποία βαπτίστηκαν... Τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν... εἶναι ὅτι ἀπουσιάζει ἀπὸ αὐτὸ ἡ οὐσία τῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι τὸ διὰ τῆς Σαρκώσεως, Σταυρώσεως, Ἀναστάσεως, Ἀναλήψεως καὶ Πεντηκοστῆς μήνυμα τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπουσιάζει ἡ κλήση τῶν μαθητῶν νὰ συμμετέχουν στὸ λυτρωτικὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἴδια στιγμὴ ἀντ’ αὐτοῦ προβάλλεται ὁ συμφιλιωτικός, θεραπευτικός, κοινωνικὸς καὶ νοηματοδοτικὸς ρόλος ὅλων τῶν θρησκειῶν!≫.

Στὸ ἐρώτημα: ≪Παραμένει τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὀρθόδοξο;≫, ὁ κ. Ρεράκης σημειώνει: ≪Οἱ συντάκτες τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν ἔχουν ἰσχυριστεῖ μὲ ἔμφαση καὶ ἐπιμονή, ἀκόμα καὶ ἐνώπιον τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅτι τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν παραμένει ὀρθόδοξο. Ἐντούτοις:

• Πῶς εἶναι ὀρθόδοξο, ὅταν ἀπουσιάζει ὁ Χριστός, ὄχι ὡς ὄνομα, ἀλλὰ ὡς Θεάνθρωπος, Σωτήρας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου, ὅταν ἀπουσιάζει ἡ σχέση καὶ ἀναφορὰ τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεό;

• Πῶς εἶναι ὀρθόδοξο, ὅταν, γιὰ παράδειγμα, διδάσκει στὰ παιδιὰ τὴν πλάνη ὅτι ‘‘οἱ θρησκεῖες εἶναι πηγὴ ἐλπίδας γιὰ σωτηρία’’, ἀφοῦ ἡ ὀρθόδοξη παράδοση ἀναγνωρίζει ὡς μοναδικὴ πηγὴ ἐλπίδας τὸν ἕνα Σωτήρα καὶ Λυτρωτή, τὸν Σαρκωθέν­τα καὶ Ἀναστάντα διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν...;

• Πῶς εἶναι ὀρθόδοξο, ὅταν σὲ διδακτικὴ ἑνότητα μὲ τίτλο ‘‘ἅγιοι ἄνθρωποι’’ ἀναφέρονται ἅγιοι καὶ ἅγιες τοῦ Χριστιανισμοῦ ὅπως: Ἁγία Βερονίκη, Ἀββᾶς Πινούφριος, Νεομάρτυς Ἀχμὲτ Κάλφας ἐξ Ἀγαρηνῶν, Ἁγία Φιλοθέη, Μαρία Σκόπτσοβα, ἐνῶ ἀμέσως μετὰ παρατίθενται ἰσάξια καὶ ἰσότιμα ‘‘ἅγιοι ἄνθρωποι στὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου: Βούδας, Κομφούκιος, Μωάμεθ, Βισνού (Κρίσνα), Δαλάι Λάμα, Γκάντι καὶ πολλὰ ἄλλα πρόσωπα ἱστορικὰ καὶ μυθικά’’; Τὰ παιδιὰ ἔτσι μαθαίνουν ἐπίσημα στὰ Θρησκευτικά τους ὅτι ὁ ὅρος ‘‘ἅγιος’’ δὲν εἶναι μόνον χριστιανικός, ὅτι ἀποδίδεται καὶ σὲ μὴ χριστιανούς, ὅτι ὑπάρχουν καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας ἅγιοι καὶ ὅτι δυνατότητα ἁγιότητας ὡς τελείωσης, ­δικαίωσης καὶ ὁλοκλήρωσης τοῦ ἐνχριστωμένου βίου, ἔχουν καὶ οἱ ἄλλες θρησκεῖες!≫.

≪Ἡ ἀποορθοδοξοποίηση τοῦ μαθήματος εἶναι φανερή≫, τονίζει ὁ κ. Ρεράκης, ≪καὶ ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις ποὺ τίθενται γιὰ τὸ πρόσωπο τῶν διδασκόντων. Διότι, ὅπως διαβάζουμε στὸν Ὁδηγὸ Ἐκπαιδευτικοῦ, οἱ συντάκτες τοῦ νέου Προγράμματος θεωροῦν ὅτι: ‘‘Δὲν ὑφίσταται καμιὰ ἰδιαίτερη θρησκευτικοῦ χαρακτήρα προϋπόθεση γιὰ νὰ διδάξει ἕνας δάσκαλος τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν... Ἕνας ἄθρησκος ἢ ἀγνωστικιστὴς ἢ ἀδιάφορος μπορεῖ νὰ διδάξει μὲ ἐπιτυχία τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ὅπως καὶ ἕνας θρησκευόμενος. Ἀντίθετα, ἕνας ζηλωτὴς θρησκευόμενος ἔχει μᾶλλον ἐξασφαλισμένη τὴν ἀποτυχία’’≫!

Ὁ κ. Ρεράκης θεωρεῖ τελείως ἀκατάλληλο γιὰ τὴν ἡλικία τῶν παιδιῶν τὸ νέο Πρόγραμμα. ≪Προσωπικά≫, βεβαιώνει ὁ κ. Καθηγητής, ≪ἐπιχείρησα νὰ δώσω πρὸς πραγμάτευση ἀρκετὰ ἀπὸ τὰ παραπάνω θέματα (σημ. ἐννοεῖ θέματα διδασκόμενα σὲ μαθητὲς Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου) σὲ φοιτητές μου. Διαπίστωσα ὅμως πὼς ἀκόμα καὶ αὐτοὶ δυσκολεύον­ταν νὰ τὰ κατανοήσουν καὶ νὰ τὰ ἐπεξεργαστοῦν≫.

Στὸ Ὑπόμνημα γίνεται ἐκτενὴς ἀναφορὰ στὴ σύγχυση ποὺ καλλιεργεῖται στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν μὲ τὸν παραλληλισμὸ στοιχείων τῶν διαφόρων θρησκειῶν, ὅπως π.χ. μὲ τὴν ἰδιαίτερη μέρα τῆς καθεμιᾶς:

≪Στὴν Γ΄ Δημοτικοῦ, στὴν ἑνότητα μὲ τίτλο: ‘‘Κυριακή: Μιὰ σημαντικὴ ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας’’, τίθενται ὡς βασικὰ θέματα τὰ παρακάτω:

• ‘‘ Ἡ Κυριακὴ τῶν Χριστιανῶν: Στὸ χριστιανικὸ ναό (ἡ καμπάνα, ὁ ναός, τὰ κεριά, οἱ εἰκόνες, ὁ Σταυρός).

• Τὸ Σάββατο τῶν Ἑβραίων: Στὴ συναγωγή (ραββίνος, τορά, κεριά, μενορά, κιπά, τεφιλίν).

• Ἡ Παρασκευὴ τῶν Μουσουλμάνων: Στὸ Τζαμὶ ἢ Τέμενος (Κοράνιο, μιναρές, μουεζίνης, χατίπης, ἰμάμης, νίψεις προσώπου, χεριῶν καὶ ποδιῶν, βγάλσιμο παπουτσιῶν, μάσμπαχ, κατεύθυνση προσευχῆς, κήρυγμα).

• Σύμβολα θρησκειῶν τοῦ κόσμου: Ὁ σταυρός, ὁ ἰχθύς, ἡ ἄμπελος, ὁ πέλεκυς, τὸ ἄστρο τοῦ Δαβίδ, ἡ Μενορά, ἡ ἡμισέληνος, τὸ ὄνομα τοῦ Ἀλλάχ, ἡ Σβάστικα (Ἰνδουϊσμός - Τζαϊνισμός), τὸ γὶν καὶ τὸ γιάνγκ, τὸ ὤμ, ὁ τροχὸς τῆς διδασκαλίας τοῦ Βούδα (ντάρμα), ὁ λωτός, τὸ σύμβολο τῆς μὴ βίας (ἀχίμζα)’’≫!

≪Πέρα ἀπὸ τὸ γεγονός≫, ἐπισημαίνει ὁ κ. Καθηγητής, ≪ὅτι ἀποσιωπᾶται τὸ ἀναστάσιμο καὶ ἑορταστικὸ νόημα τῆς χριστιανικῆς Κυριακῆς ὡς ἡμέρας τοῦ Κυρίου καὶ ἐξισώνεται ἀπόλυτα στὴ συνείδηση τοῦ μαθητῆ μὲ ὅλες τὶς ἄλλες ἑόρτιες ἡμέρες τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ὑπάρχει παιδαγωγὸς στὸν κόσμο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐγκρίνει ὡς διδακτέα ὕλη γιὰ τὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο παιδιῶν (8) ἐτῶν ὅλη αὐτὴν τὴν πανσπερμία τῶν θρησκευτικῶν ἐννοιῶν, ὀνομάτων, συμβόλων καὶ γνώσεων; Πῶς νὰ μὴν ὑποθέσει κανεὶς ὅτι ὅλα αὐτὰ γράφτηκαν μεθοδευμένα γιὰ νὰ προκαλέσουν θρησκευτικὴ σύγχυση καὶ ἀμφισβήτηση;≫.

≪Ἰδιαίτερη ἐντύπωση≫, τονίζει ὁ κ. Ρεράκης, ≪προκαλεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι τόσο ὁ τρόπος σύστασης τῆς Ἐπιτροπῆς ‘‘ἐμπειρογνωμόνων’’..., ὅσο καὶ οἱ ἀπαράδεκτες... ἀλλαγὲς καὶ ἀνατροπὲς ποὺ ἐπιφέρει τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, πραγματοποιήθηκαν κρυφίως, ἀφοῦ μόνο μιὰ ὀλιγομελὴς ὁμάδα αὐθαίρετα ἐπιλεγμένων θεολόγων γνώριζε καὶ συμμετεῖχε σ᾿ αὐτὸ τὸ ἔργο, χωρὶς νὰ ἐνημερωθεῖ ἢ νὰ ἐρωτηθεῖ κανείς: οὔτε οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν (Ὀρθόδοξοι καὶ μή) οὔτε οἱ Θεολογικὲς Σχολές, οὔτε οἱ θεολογικὲς Ἑνώσεις καὶ οἱ Σύνδεσμοι θεολόγων, οὔτε φυσικὰ οἱ Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κρήτης≫.

Στὴ συνέχεια ὁ Καθηγητὴς θέτει ἕνα ζήτημα σοβαρότατο. Ρωτάει: –≪Γιατί τὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν δὲν ἐφαρμόζεται καὶ στὰ μειονοτικὰ σχολεῖα τῆς Θράκης, ὅπου φοιτοῦν οἱ Ἕλληνες μουσουλμάνοι μαθητές, ἀφοῦ μάλιστα ρητὰ καὶ κατηγορηματικὰ ἀναφέρει ὅτι ‘‘ἀπευθύνεται ὄχι μόνο στοὺς Ἕλληνες ἢ στοὺς ὀρθόδοξους μαθητές, ἀλλὰ σὲ ὅλους, ἀνεξαιρέτως ἐθνικῆς καταγωγῆς ἢ θρησκευτικῆς καὶ ὁμολογιακῆς ταυτότητας;≫.

–≪Γιατί τὰ παιδιὰ αὐτὰ συνεχίζουν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ διδάσκονται μόνο τὴ θρησκεία τους, τὸ Ἰσλάμ, ἐνῶ ἐπιβάλλεται στὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦν στὴν ὑπόλοιπη χώρα, χριστιανοὺς καὶ μή, νὰ διδάσκονται (8) διαφορετικές θρησκευτικότητες;≫. Προφανῶς διότι δὲν θὰ τὸ δεχόταν αὐτὸ ὁ Μουφτής, ἀπαντάει ὁ κ. Ρεράκης, καὶ συνεχίζει: ≪Ἐρωτᾶται: Μόνον ἡ ὀρθόδοξη πίστη θὰ μένει ἀνυπεράσπιστη στὶς κάθε μορφῆς παρεμβάσεις καὶ ἐκμεταλλεύσεις καὶ μόνον αὐτὴ θὰ γίνεται μονίμως στόχος τῆς ἑκάστοτε πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ τῶν αὐλιζομένων σ᾿ αὐτήν; Τελικά, μήπως μόνον ἡ ὀρθόδοξη πίστη μπαίνει στὸ στόχαστρο τῆς ἀποδόμησης; Μήπως μόνον αὐτὴ δημιουργεῖ πρόβλημα στὸ σχέδιο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καὶ τῆς Παγκοσμιοποίησης, τέκνα τῶν ὁποίων εἶναι ἡ πολυπολιτισμικότητα καὶ ἡ πολυθρησκευτικότητα...;≫.

Τέλος ὁ κ. Καθηγητὴς ἀπευθύνει ἔκκληση πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας μας. Γράφει:

≪Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρ­χιερεῖς, ...θεωροῦμε ὅτι τὸ θέμα τῆς μετατροπῆς τοῦ χαρακτήρα τῆς θρησκευτικῆς ἀγωγῆς τῶν νέων μας ἀπὸ ὀρθόδοξο σὲ πολυθρησκειακό, ὅπως ἐπιχειρεῖται μέσα ἀπὸ τὸ νέο πιλοτικὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν καὶ τὸν Ὁδηγὸ τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ, εἶναι πολὺ σοβαρό: κάθε χρόνο πρόκειται νὰ λαμβάνουν θρησκευτικὴ ἀγωγὴ μὲ βάση αὐτὸ τὸ Πρόγραμμα περίπου 900.000 παιδιὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου.

Γι’ αὐτὸ ἀπευθύνω προσωπικὴ παράκληση καὶ πρόταση στὸν Μακαριώτατο νὰ καλέσει σὲ σύσκεψη ὅλους τοὺς Ἀρχιερεῖς, μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἐκπροσώπους τοῦ θεολογικοῦ κόσμου, προκειμένου νὰ συζητήσουν χωρὶς χρονικοὺς περιορισμοὺς τὸ σοβαρὸ αὐτὸ θέμα, ποὺ μέχρι τώρα διαχειρίστηκε καταχρηστικὰ μόνο μιὰ μικρὴ ὁμάδα θεολόγων, κάτω ἀπὸ καθεστὼς κρυψίνοιας καὶ μυστικότητας≫.

Αὐτὰ ἐπιλεκτικὰ ἀπὸ τὸ στιβαρὸ Ὑπόμνημα τοῦ καθηγητοῦ κ. Ρεράκη.

Ἀνερμήνευτη σιωπὴ ἐπικράτησε σὲ διάστημα 4 μηνῶν ἀπὸ τὴν ὑποβολὴ τοῦ ἐμπεριστατωμένου ὑπομνήματος τοῦ κ. Ρεράκη. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τοῦ παρελθόντος Ὀκτωβρίου δὲν ἀσχολήθηκε μὲ τὸ θέμα. Μόλις δὲ στὶς 5 Νοεμβρίου ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος μελέτησε τὸ ζήτημα μετὰ ἀπὸ σχετικὴ εἰσήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας. Μᾶς λυπεῖ ὅμως ἰδιαιτέρως τὸ γεγονὸς ὅτι αἰσθανόμαστε ὡς χρέος πρὸς τὴν ἀλήθεια, τὴν ἀνάγκη νὰ διατυπώσουμε ἐδῶ τὴν ἀπογοήτευσή μας τόσο ἀπὸ τὴν κατάληξη τῆς εἰσηγήσεως ποὺ ἀντιγράφει λέξη πρὸς λέξη τὴ ≪νέα πρόταση Προγράμματος Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν ­Θρησκευτικῶν≫ ποὺ οἱ συντάκτες διαμόρφωσαν καὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλουν στὴν ἐκπαίδευση, ὅσο καὶ γιὰ τὴν παράδοξη ἀπόφαση τῆς Συνόδου ≪νὰ ζητήσει νὰ τῆς ἀποσταλεῖ τὸ ὑπὸ διαμόρφωση νέο Ἀναλυτικὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν≫.

Τὸ πρόγραμμα εἶναι διαθέσιμο στὸν καθένα ἐδῶ καὶ πάνω ἀπὸ ἕνα χρόνο καὶ εἶναι ὑπόθεση δευτερολέπτων νὰ τὸ προμηθευτεῖ ὁ καθένας ἀπὸ τὸ διαδίκτυο. Τί ἄλλη ἀποστολή του θὰ πρέπει νὰ γίνει; Τὸ ζήτημα εἶναι ἐπεῖγον καὶ ἐκρηκτικό.

Ἡ δραματικὴ ἔκκληση τοῦ Καθηγητῆ κ. Ρεράκη καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ πιστοῦ λαοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοοῦνται ἢ νὰ ἀναβάλλονται. Ὑποβάλλουμε καὶ ἐμεῖς θερμότατη παράκληση πρὸς τὴν Σεβασμία Ἱερὰ Σύνοδο νὰ ἐπιληφθεῖ τοῦ σοβαρότατου αὐτοῦ ζητήματος χωρὶς ἀναβολὴ καὶ νὰ ἐπέμβει ἀποφασιστικὰ ἀποτρέποντας τὴν ἐπερχόμενη τραγωδία.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», Τεύχος 2056.

Κοιμηθείτε ήσυχα… τα προσωπικά σας δεδομένα που εμπιστευτήκατε στο Κράτος ή σε οποιαδήποτε άλλη βάση δεδομένων είναι κατά τ΄ άλλα «ασφαλέστατα» ! Το ίδιο φυσικά και οι ηλεκτρονικές ταυτότητες .

 Ένας 35χρονος, άριστος  γνώστης των ηλεκτρονικών υπολογιστών κατάφερε να «φακελώσει» 9.000.000 πολίτες. Μια απίστευτη υπόθεση με κατοχή ψηφιακών αρχείων προσωπικών δεδομένων εκατομμυρίων πολιτών, ήρθε στη δημοσιότητα μετά τη σύλληψη του 35χρονου από την Ασφάλεια Αττικής.

 Η ιστορία, αξιολογείται ως άκρως σημαντική καθώς οι πληροφορίες λένε πως πρόκειται για στοιχεία που εκλάπησαν από το υπουργείο Οικονομικών και αφορούν σε φορολογικές καταστάσεις, ενώ ερευνάται η συμμετοχή τους στις «αρπαγή»  απόρρητων αρχείων πριν μερικές εβδομάδες πάλι από το ίδιο υπουργείο. Μάλιστα εξετάζεται το ενδεχόμενο να υπήρχε και συνεργός του 35χρονου χωρίς όμως να έχουν γίνει περισσότερα στοιχεία γνωστά. Ο συλληφθείς κρατά το στόμα του ερμητικά κλειστό και όλα ξεκίνησαν μετά από καταγγελίες πολιτών στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

 Ο 35χρονος εργάζεται σε μια εταιρεία μάρκετινγκ είχε αποκτήσει καταστάσεις με στοιχεία ταυτότητάς, Α.Φ.Μ, αριθμούς κυκλοφορίας οχημάτων, καθώς και διευθύνσεις κατοικιών των αναγραφομένων ο 35χρονος κατείχε ψηφιακά αρχεία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, περισσότερων των εννιά  εκατομμυρίων πολιτών, όπως στοιχεία ταυτότητας, διευθύνσεις κατοικίας.

 Διερευνάται η προέλευση και η τυχόν διαχείριση των αρχείων αυτών από τον συλληφθέντα, καθώς και το ενδεχόμενο παραχώρησής τους, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν έναντι χρηματικής αμοιβής. Σε βάρος του 35χρονου, ο οποίος θα οδηγηθεί σήμερα στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα.

 Μια καταγγελία

 Όπως τόνισε ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Ταξίαρχος Δημήτρης Γεωργατζής:

 «Η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε χθες μετά από καταγγελία υπαλλήλου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ότι άγνωστο άτομο κατέχει παράνομα, σε ψηφιακή μορφή, μεγάλο αριθμό αρχείων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

 Άμεσα και ύστερα από σχετική παραγγελία, όπως προβλέπεται εξάλλου, της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, εξειδικευμένοι Αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, πραγματοποίησαν διαδικτυακή αστυνομική έρευνα και κατάφεραν να εντοπίσουν τα ψηφιακά ίχνη του εμπλεκόμενου στην υπόθεση ατόμου, που όπως αποδείχτηκε αργότερα ήταν ο 35χρονος συλληφθείς.

 Με βάση τα στοιχεία αυτά, κλιμάκιο αστυνομικών της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, πραγματοποίησε αυθημερόν έρευνα στο σπίτι του ως άνω παρουσία Εισαγγελικού Λειτουργού, κατά τη διάρκεια της οποίας κατασχέθηκαν ένας  εξωτερικός σκληρός δίσκος χωρητικότητας 320 GB και τρεις  εσωτερικοί σκληροί δίσκοι άλλης χωρητικότητας.

 Από την επιτόπια αυτοψία στα συγκεκριμένα ηλεκτρονικά αποθηκευτικά μέσα, εντοπίστηκαν σε ψηφιακή μορφή αρχεία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, με καταχωρήσεις για πάνω από 9.000.000 εγγραφές και συγκεκριμένα καταστάσεις με στοιχεία ταυτότητάς, Α.Φ.Μ, αριθμούς κυκλοφορίας οχημάτων, καθώς και διευθύνσεις κατοικιών των αναγραφομένων» ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ταξίαρχος Δημήτρης Γεωργατζής.

Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 15:05

ΠΗΓΗ: http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=237784 

Η ομιλία ενός δικαστικού συνοδέυτηκε από πολλά δάκρυα και καταιγισμό χειροκροτημάτων από τους συναδέλφους του που τον άκουγαν εκστασιασμένοι στην συνέλευση που έκαναν και στην οποία ψήφισαν υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων.

Η ομιλία είναι συγκλονιστική . Διαβάστε τη:

“ Eίμαι γιος βιοπαλαιστή.Το όνειρο της ζωής μου από τότε που ήμουν μαθητής ήταν να γίνω εισαγγελέας....μετά από 5 χρόνια επιτυχημένης ως προς το οικονομικό σκέλος καριέρας στην δικηγορία με μία καλή αντιμισθία σε πιστωτικό ίδρυμα και έχοντας οικογένεια παραιτήθηκα από όλες τις ασχολίες μου και στόχευσα στο όνειρό μου....είχα την τύχη και την ευλογία να το πραγματοποιήσω....ταλαιπωρήθηκα και κυρίως ταλαιπώρησα ψυχολογικά την αγαπημένη μου σύζυγο με μεταθέσεις καθώς έμεινα 5 έτη μακριά από αυτήν και την μονάκριβη κόρη μου αλλά αγγόγυστα τα υπέμεινα όλα αφού το υψηλής ευθύνης λειτούργημα μου ήταν εν γνώσει μου ότι απαιτούσε και θυσίες.

Πριν δύο χρόνια μετατέθηκα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών..εδώ είχα την ευκαιρία και την τιμή να γνωρίσω από κοντά συναδέλφους που θαύμαζα τα χρόνια που υπηρετούσα στην επαρχία από τα υποδείγματα δικογράφων τα οποία είχαμε στον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή. Είχα την τιμή να συνυπηρετήσω με κάποιους από αυτούς, αποδείχθηκαν και υποδείγματα σθένους, υψηλού εισαγγελικού φρονήματος, ηθικής και «μαγκιάς» καλώς εννοουμένης . Τα κοινά καθημερινά υπηρεσιακά προβλήματα και ανησυχίες, η ανταλλαγή απόψεων επί νομικών θεμάτων με σκοπό την πέρα από επιστημονικούς εγωισμούς απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης στους έλληνες πολίτες ήταν τα στοιχεία που με ένωσαν με δεκάδες άλλους νέους αλλά και αρχαιότερους συναδέλφους. Η ζωή των περισσοτέρων συναδέλφων έχει μπει σε σταθερές βάσεις, είναι μισθοσυντήρητοι υπηρέτες της θέμιδας και έχουν κάνει με σύνεση και μετριοπάθεια τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, οι περισσότεροι έχουν δάνεια και παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία και δεν αποσκοπούν ούτε σε τεθωρακισμένες bmw των 850.000 ευρώ ούτε στην κατασκευή πισίνων με άδεια υδατοσυλλεκτη. Το μόνο που θέλουν είναι να τους αφήσουν επιτέλους να επιτελούν απερίσπαστοι το υψηλής ευθύνης δικαιοδοτικό τους έργο στο οποίο έχουν αφιερωθεί ολοκληρωτικά και να μεγαλώνουν με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Τους είδα να λούζει ο κρύος ιδρώτας τα πρόσωπά τους μέχρι να ανοίξουν την θυρίδα δικογραφιών με την υπόνοια παραγραφής υπόθεσης στα χέρια τους, τους είδα να σπρώχνουν χαμογελαστοί τα καρότσια με τις χρεώσεις και να ακυρώνουν αδιαμαρτύρητα τις οικογενειακές τους διακοπές λόγω μίας κατεπείγουσας δικογραφίας. Είδα τις μητέρες συναδέλφους να υπερέχουν ημών σε υπηρεσιακή απόδοση και να τις θαυμάζουμε αναρωτώμενοι πότε βρίσκουν χρόνο μέσα στο 24ωρο για την απαραίτητη για τον ανθρώπινο οργανισμό βιολογική ανάπαυση. Ομοίως είδα συναδέλφους να αναγιγνώσκουν ψευδείς εις βάρος τους μηνύσεις με βαρύτατους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κάνοντας χιούμορ, τους είδα να ανοίγουν απειλητικές για εκείνους και τις οικογένειές τους επιστολές και να τις πετάνε χαμογελώντας και αδιαφορώντας στο κάλαθο των αχρήστων, είδα συναδέλφους να ασκούν κακουργηματικές διώξεις σε κολοσούς της διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας για σκάνδαλα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο και να φεύγουν προς τις οικίες τους ασυνόδευτοι, άοπλοι και απροστάτευτοι με φύλακα άγγελο μόνο το θεό και ασπίδα τους την αλήθεια, τους είδα όταν οι σφαίρες σφύριζαν και μύριζε θάνατο έξω από την πόρτα του γραφείου τους να παραμένουν στωικά στις θέσεις του καθήκοντος. Δεν αντέχω όμως να βλέπω ούτε αυτούς αλλά ούτε τον εαυτό μου να χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, να βγάζουμε τα κομπιουτεράκια στην αίθουσα εισαγγελέων και να υπολογίζουμε τις δυνατότητες ρύθμισης των χρεών μας, να δείχνουμε εν είδει μεσίτη το αυτοκίνητό μας σε υποψηφίους αγοραστές προοσπαθώντας να το πουλήσουμε για να καλύψουμε βιοτικές μας ανάγκες, να παρακαλάμε τις διευθύντριες των ιδιωτικών σχολείων για μειώσεις με το επιχείρημα ότι είμαστε εξαθλιωμένοι εισαγγελείς και λέγοντας τους «θα έχετε ακουστά ότι μας πετσοκόψανε αναδρομικά» να ταπεινωνόμαστε στις ουρές των Δ.Ο.Υ προκειμένου να ρυθμίσουμε τα χρέη μας χλευαζόμενοι, να πιέζουμε για δανεικά τους ομοίως εξαθλιωμένους οικονομικά γονείς μας.

Το νέο παράνομο και αντισυνταγματικό μισθολόγιο είναι μισθολόγιο, πείνας, κακομοιριάς, ταπείνωσης, αναξιοπρέπειας ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή. Αποτελεί ευθεία, βάναυση, μεθοδευμένη θεσμική προσβολή της δικαστικής εξουσίας ισότιμης και ισόκυρης με τις άλλες δύο εκ του συντάγματος.

Οι κύριοι της εκτελεστικής εξουσίας κάθονται από τη μια στις chesterfield πολυθρόνες τους και από την άλλη στον νόμο «περί ανευθυνότητας υπουργών» έχοντας ρήξει τη δικαστική εξουσία βορά στους έλληνες πολίτες ως υπαίτια για την έλλειψη αμεσότητας στην απονομή της δικαιοσύνης που βαρύνει αποκλειστικά τους ιδίους.

Κ. συνάδελφοι φθάσαμε στο οριακό σημείο και πρέπει να κάνουμε το βήμα παραπάνω ..ίσως ο αξιότιμος κ.Εισαγγελέας Αρείου Πάγου έστειλε την εγκύκλιο σε αυτή τη χρονική συγκυρία προκειμένου να μας συσπειρώσει και να μας βοηθήσει στον αγώνα μας σα στοργικός πατέρας και τον ευχαριστούμε θερμά γι αυτό. 
Ιστορικά κανένας αγώνας δεν έχει κερδηθεί χωρίς θυσίες. Δε θα κοπούν τη φτερά μας και δε θα πτοηθούμε. Συμμετέχοντας σε μία ευνουχισμένη, μη ανεξάρτητη δικαιοσύνη χωρίς να αντιδράσουμε όπως αρμόζει γινόμαστε συνένοχοι δια παραλείψεως στη μεθοδευμένη προσπάθεια εκφυλισμού της..Δε θα γίνουμε ευνουχισμένοι εισαγγελείς, φοβισμένοι και εξαθλιωμένοι διεκπεραιωτές δικογραφιών, με εγκλωβισμένη κρίση, με δεσμία αρμοδιότητα να αναστέλουμε και να μετατρέπουμε τις ποινές όπως εκείνοι μας επιβάλουν, υποταγμένοι και φοβισμένοι χωρίς ελευθερία έκφρασης. Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στις λοιπές ενώσεις και σε ολόκληρο το δικαστικό κλάδο που βαδίζει με πρωτοφανή στα δικαστικά χρονικά σύμπνοια και αλληλεγγύη.

Κατόπιν τούτων : Με σύμμαχο και όπλο την απόφαση της διοικητικής ολομέλειας του Α.Π, τη συνείδησή μας και έχοντας το δίκιο με το μέρος μας θέτουμε ως στόχο την πλήρη αναστολή του αντισυνταγματικού Νόμου και αποστέλουμε από κοινού με τις άλλες δικαστικές ενώσεις σαν μια γροθιά τελεσίγραφο προς την εκτελεστική εξουσία. Αγαπητοί μου συνάδελφοι, σας κοιτώ στα μάτια με δέος και Σας προτείνω ανεπιφύλακτα : συνέχιση των κινητοποιήσεων σε όλες τους τις σημερινές μορφές είναι πλέον μονόδρομος επιβίωσης.
Είναι ο τελευταίος μας αγώνας, είναι η μοναδική μας ευκαιρία, αν μας διαιρέσουν όπως αποσκοπούν θα γίνουμε εύκολος στόχος.. Θυμηθείτε τέλος ότι σήμερα δε ψηφίζετε μόνο για σας. Ψηφίζετε α)για τους εκλεκτούς συναδέλφους της Βορείου Ελλάδος που υπηρετούν 8 έτη μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, β)για τους απλήρωτους από τον Αύγουστο αγαπητούς παρέδρους που πάνε να τους κόψουν τα φτερά προς καν τα ανοίξουν, γ)για όλους τους μελλοντικούς μας συναδέλφους, δ)για τα αδέλφια συναδέλφους όλων των δικαστικών ενώσεων, ε)για τους συναδέλφους που έγιναν πρόσφατα θύματα βομβιστικών επιθέσεων και γι αυτούς που θα γίνουν στο μέλλον, ε)για την ανυπεράσπιστη δικαιοσύνη που δεν έχει φουσκωτούς μπράβους να τη προστατεύσουν παρά μόνο εμάς τους ορκισμένους σωματοφύλακές της, στ)για τον δοκιμαζόμενο, εξαθλιωμένο και απελπισμένο από τις αντισυνταγματικές μνημονιακές πολιτικές τύπου «ενέδρας» ελληνικό λαό που δεν έχει μία σανίδα σωτηρίας να πιαστεί...
Αγαπητοί συνάδελφοι...ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ...εν γνώσει μου σας εκθέτω προσωρινά σε κίνδυνο για να σας προστατεύσω... αξίζει λεβέντικα και ενωμένοι σα γροθιά να φάμε τα μούτρα μας για τη δικαιοσύνη. ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ “

ΠΗΓΗ: http://www.onalert.gr/stories/dikastis-omilia-dakrya 

 Δεν δέχομαι καμμιά αξιολόγηση, γιατί τώρα αξιολογώ εγώ -ο λαός- το υπουργείο και εισηγούμαι την απόλυση όλων των ανίκανων που διέλυσαν τα σχολεία.

«Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο, ενώ εγώ μισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της». (Ανθολόγιο Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 85).

Βεβαίως,όσοι τουλάχιστον είμαστε πάνω από τα σαράντα και «προλάβαμε» εκείνες τις ολοζωής μαυροντυμένες γριούλες, τις μανάδες ή τις κυρούλες των περισσοτέρων από μας, που ανάβανε-ακούραστες-τα καντήλια στα ταπεινά ξωκλήσια και στα ερημομονάστηρα της Ελλάδας, αυτήν την εικόνα φυλάξαμε στην μνήμη μας: Να μας νανουρίζουν, καπνίζοντας μαύρα πούρα, από την Κούβα, γιατί δεν καταδέχονταν τα παρακατιανά...

«-Μπορεί η γερόντισσα που πέθανε να πήγε στην Κόλαση.

-Λες;Η Κλάρα έγνεψε με το κεφάλι της.

-Το δίχως άλλο θα πήγε στην Κόλαση, γιατί μάλωνε όλα τα παιδιά της πολυκατοικίας.Κι επειδή πρέπει να πάει στην Κόλαση, κλαίνε όλες οι φίλες της. Έτσι θα είναι.Κι εγώ αυτό το νομίζω πολύ σωστό. Και όταν έκανα να ρωτήσω, αν οι διάβολοι θα ψήσουν στην Κόλαση τη γριά, μας είπε χαμηλόφωνα ο πατέρας:

-Σιωπή!Πολλά λέτε!»(Ανθολόγιο, Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 134). Ούτε το «φοβερόν μυστήριον» του θανάτου δεν σέβονται οι «καντιποτένιοι», που αποφασίζουν το τι θα διδάσκονται τα παιδιά του προδομένου λαού μας. Και υποτίθεται ότι στο«Ανθολόγιο», το λέει και η λέξη, βάζεις τα άνθη της λογοτεχνίας, ό,τι καλύτερο ιστόρησε ο κάλαμος των μαϊστόρων του λόγου, το ακροθίνιον.

Γιαγιάδες με πούρα, που ψήνονται στην κόλαση, «διαβόλια και τριβόλια», μαγαρισιές και δαιμονολογίες, τι δουλειά έχουν με 11χρονα παιδιά;

Στο παλιό «Ανθολόγιο-προ του 2006-εξαιρετικό και όντως ανθο-λογία (η λέξη «λογία»,στην εκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει συλλογή, έρανο... «περί δε της λογίας...»,γράφει ο απόστολος Παύλος στους Κορινθίους, Α’ επ., στο 16,1), διδάσκαμε κείμενα με ιθαγένεια και οσμήν ευωδίας πνευματική. Κόντογλου (Βασίλειος ο Μακεδών), Ναταλία Μελά (για τον αετό της Μακεδονίας, Παύλο), Βενέζης, Πετσάλης(για τον Ρήγα), Βαλαωρίτης, Μόντης, Πηνελόπη Δέλτα («τα μυστικά του Βάλτου),Ελύτης, Μυριβήλης, Ψαθάς, «του νεκρού αδελφού», «ο Διγενής», «της Άρτας το γιοφύρι». Όλα τα πέταξαν, διότι τα κρυμμένα στα κελάρια του πατρογονικού μας σπιτιού, καλούδια της ρωμαίικης παράδοσης, εξαίσια και άφθονα, οι ιθύνοντες τα βλέπουν με φθόνο και όχι «α-φθόνως». (Να προσεχθεί η στάση του πατέρα στο προαναφερθέν κείμενο). «Τα μάτια του Χριστού ήταν γλυκά. Τα μάτια του γατιού ήταν γλυκά. Ο Χριστός και ο δράκος». (σελ. 166). Ένα Κινεζάκι, ο Τα Κι Κο,«γιορτάζει» τα Χριστούγεννα στην Ευρώπη (μάλλον στην Ελλάδα). Την ημέρα της γιορτής, επειδή «ο αξιότιμος κύριος Χριστός δεν φαινόταν πουθενά», του έδωσαν μία εικόνα του Χριστού. Την πήρε στο δωμάτιό του, ζωγράφισε έναν κινέζικο δράκο, μάζεψε κι ένα γατί, που ήταν στο παράθυρό του και ξεκινά η βλάσφημη σύγκριση. Τα μάτια «του αξιότιμου κυρίου Χριστού» με «τα μάτια του γατιού». (Ο εισαγγελέας καλώς άσκησε ποινική δίωξη στην βλάσφημη συμμορία του «Coprus Christi». Mε την κατ’ εξακολούθησιν όμως βλασφημία που «εγκαταβιώνει» στα σχολικά βιβλία και δηλητηριάζει αθώες παιδικές ψυχές, τι θα γίνει; Ως πότε θα ανεχόμαστε την Πνευματική Γενοκτονία»;).

«Συνθέστε και σεις ένα νανούρισμα για χταπόδια» (Ανθολόγιο Γ’-Δ’ Δημοτικού, σελ. 22). Εδώ ξεπερνάμε την ανοησία και αγγίζουμε τα όρια της σχιζοφρένειας. Στην παγκόσμιο λογοτεχνία ουδείς νανούρισε χταπόδια, σουπιές, καλαμαράκια και λοιπά μαλάκια.

Ερώτηση:Γιατί δεν ζήτησαν, από τους εμβρόντητους μαθητές, να βρουν ένα παραδοσιακό νανούρισμα, από τα εξοχότερα δείγματα της δημοτικής μας ποίησης-«το τελεσφορώτατον όργανον της Εθνικής αγωγής, η εκτρέφουσα και συντηρούσα το εθνικόν φρόνημα», όπως γράφει ο μεγάλος μας λαογράφος Νικόλαος Πολίτης στον πρόλογο του βιβλίου του «Δημοτικά Τραγούδια»;

Η απάντηση είναι απλή: αν κόψεις τις ρίζες (την Παράδοση) τα κλαδιά ξεραίνονται και οι καρποί σαπίζουν και γίνονται «οι πολιτείες λημέρια των ακαθάρτων και ταμπούρια των κιοτήδων». (Παλαμάς).

Στα παλιά Ανθολόγια υπήρχε ένα νανούρισμα, που έλεγαν οι γιαγιάδες μας, οι παλιές,«οι καθυστερημένες» και όχι οι ψιμυθιωμένες, οι προοοδευμένες «εσχατόγριες» των ημερών μας, που θέλουν να τις προσφωνούν με τα «μικρά» τους ονόματα-μην τις θυμηθεί ο Χάρος-και «νανουρίζονται» με τον Σουλεϊμάν…

«Κοιμήσου συ, μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια

Σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια

Έλα,Χριστέ και Παναγιά, και παρ’ το στους μπαξέδες

Και γέμισε τους κόρφους του λουλούδια μενεξέδες.

Κοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι η μοίρα σου δουλεύει

Και το καλό σου ριζικό, σου κουβαλεί και φέρνει

Κοιμάται νιο, κοιμάται νιο, κοιμάται νιο φεγγάρι

Κοιμάται το παιδάκι μου στ’ άσπρο το μαξιλάρι.

Ο ύπνος τρέφει τα παιδιά κι η γεια τα μεγαλώνει

Και η Κυρά η Παναγιά τα καλοξημερώνει».

Θα άφηναν οι «γραικύλοι της σήμερον» τραγούδι-νανούρισμα που μιλά για τον Χριστό και την Παναγιά; Πλήττεται η πολυπολιτισμικότητά τους και δεν προσιδιάζει με τις αρχές του Ολυμπισμού, για να θυμηθούμε και την αβάσταχτη θερινή ελαφρότητα.

Τέλος πάντων. Να μην συνεχίσω, γιατί μαυρίζει η ψυχή μας. Το ερώτημα που συνεχώς εγείρεται είναι «τι κάνετε εσείς οι δάσκαλοι;». Σωστό. Δάσκαλος με στοιχειώδη πνευματική εντιμότητα δεν διδάσκει τέτοια ρυπαρογραφήματα. Φοβάμαι όμως, τώρα που έρχεται η αξιολόγηση από διευθυντή και σχολικό σύμβουλο-πλην λαμπρών εξαιρέσεων, οι περισσότεροι είναι φερέφωνα της κυρίαρχης, νεοταξικής ιδεολογίας-οι δάσκαλοι θα συμμορφώνονται με τις άνωθεν οδηγίες και υποδείξεις,θα αυτολογοκρίνονται ή θα σιωπούν. Θα δεχόμουν ευχαρίστως την αξιολόγηση, αλλά πρέπει πρώτα να αξιολογηθεί και να κατεδαφιστεί το κράτος της ανομίας και της αναξιοκρατίας που μολύνει και την Παιδεία. Δεν δέχομαι καμμιά αξιολόγηση, γιατί τώρα αξιολογώ εγώ- ο λαός- το υπουργείο και εισηγούμαι την απόλυση όλων των ανίκανων που διέλυσαν τα σχολεία.

Και για να κατανοήσουμε και εμείς οι δάσκαλοι του καινού (ή κενού) σχολείου, που ευαγγελιζόταν η πρώην «δελφίνα» του ΠΑΣΟΚ, τι σημαίνει δάσκαλος, με τόλμη και αρετή, που θυσίαζε, όχι μισθούς και δώρα, αλλά την ίδια του τη ζωή για την πατρίδα, παραπέμπω σε μια «δασκαλίτσα» του Μακεδονικού Αγώνα: την Αγγελική Φιλιππίδου. Το 1906 οι Κομιτατζήδες επιτίθενται στο χωριό Κλεπούσνα των Σερρών,στο οποίο υπηρετεί η Αγγελική και ο σύζυγός της, ως δάσκαλοι. Πολιορκούν και το σπίτι τους. Οι δύο σύζυγοι αμύνονται. Η Αγγελική τραυματίζεται στο γόνατο.Αφήνω τον λόγο στην Αθηνά Τζινίκου-Κακούλη, στο βιβλίο της «Η Μακεδόνισσα στο θρύλο και την ιστορία» (σελ. 336).

«Έδωσε ο Θεός τη μέρα κι οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν την Κλεπούσνα. Όταν έφτασε ο Πρόξενος Σερρών Σαχτούρης, η Αγγελική παρά τους πόνους παρακάλεσε να μη μεταφερθεί απ’ ευθείας στο νοσοκομείο Σερρών, αλλά να την τοποθετήσουν σε φορείο και να σταματούν στην πλατεία κάθε χωριού, να συγκεντρώνονται οι κάτοικοι και να τους μιλά. Οι χωρικοί τη φορτώθηκαν και κίνησαν να τη σώσουν.Το αίμα της στην τραγική εκείνη πορεία σταγόνα σταγόνα έβαφε την μακεδονική γη και γίνονταν αρραβώνας με τη λευτεριά… Πέρασαν έτσι πολλά χωριά. Οι άνθρωποι ξεμύτιζαν τρομαγμένοι από τα σπίτια τους να δούνε τι συμβαίνει. Κι άκουγαν από το στόμα της ηρωίδας να τους λέει με όση δύναμη της έμενε, πως αισθάνεται ευτυχής, που προσφέρει το αίμα της για την πατρίδα και να τους καλεί όλους,άντρες, γυναίκες, γέρους και παιδιά, να πάρουν όπλα, τσεκούρια και πέτρες και να εγερθούν κατά των Κομιτατζήδων.

Στις Σέρρες τα πλήθη συνέρρεαν στο νοσοκομείο και μ’ ευλάβεια της ασπάζονταν το χέρι, που όλο και πάγωνε, καθώς ο Αρχάγγελος κοντοζύγωνε. Έπειτα τη μετέφεραν στο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Οι προσπάθειες των γιατρών δεν μπόρεσαν ν’αποτρέψουν το μοιραίο. Εκεί η ηρωίδα άφησε την τελευταία της πνοή με το όραμα της λευτεριάς στα βασιλεμένα της μάτια».

ΠΗΓΗ: http://aktines.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9149.html 

Σύμφωνα με εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννη Τέντε, μπορεί να συλλαμβάνονται βουλευτές ( άρα και υπουργοί ) για εκτέλεση κακουργηματικών πράξεων. Και ρωτάμε :  Αυτοί που ευθύνονται, εδώ και σχεδόν 3 χρόνια, για τις “δολοφονίες “- αυτοκτονίες 3000 συμπατριωτών μας, το θάνατο χιλιάδων άλλων ανώνυμων Ελλήνων από καρδιακά επεισόδια, εγκεφαλικά και χρόνιες ασθένειες,  αυτοί που ευθύνονται για τις ελλείψεις σε φάρμακα και γιατρούς, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ; ΠΟΙΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ, ΣΗΜΕΡΑ, ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ; ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΑ ΓΙΑ ΝΑ συλλάβει και να δικάσει και να τιμωρήσει με ΙΣΟΒΙΑ δεσμά και δήμευση περιουσίας  ΤΟΥΣ ΗΘΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ;

http://www.enikos.gr/society/80190,H_epistolh_toy_aytoxeira_ston_GTragka.html

Και οι βουλευτές μπορούν να συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω, όταν διαπράττουν κακουργήματα, σύμφωνα με εγκύκλιο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε, όπως μετέδωσε πριν από λίγο στον ΣΚΑΪ η δικαστική συντάκτρια.

 Σύμφωνα με την ίδια εγκύκλιο τα αστυνομικά όργανα μπορούν να παρεμποδίζουν βουλευτές από τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων, όπως και τους απλούς πολίτες έστω και αν δεν έχει αρθεί η βουλευτική τους ασυλία. Μόνο όταν οι βουλευτές διαπράττουν αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος, απαιτείται για την κίνηση σε βάρος τους των ποινικών διαδικασιών η άδεια της Βουλής.

http://fimotro.blogspot.gr/2012/09/te.html

Η τραγωδία της Ελλάδας σε καθημερινή βάση :

Ηλεία: Εστελναν 48χρονο από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι να πεθάνει!

 Ο 48χρονος πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, πλήρωσε με τη ζωή του την κρατική αναλγησία…

 Πέντε νοσοκομεία, τρεις ειδικότητες γιατρών και 13 ώρες στάθηκαν μοιραία για έναν 48χρονο από την Αμαλιάδα, που έχασε τη ζωή του το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής (16-09-2012). Ο θάνατός του έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα ότι ο «μεγάλος ασθενής» δεν είναι άλλος από την υγειονομική περίθαλψη στην επαρχία και δει στην Δυτική Ελλάδα.

 Ο 48χρονος, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, ξεψύχησε το μεσημέρι της Κυριακής, αφήνοντας πίσω του αναπάντητα ”γιατί” και πλέον όλοι διερωτούνται για ποιο ΕΣΥ μιλάμε, όταν εν έτη 2012 τα νοσοκομεία βουλιάζουν από τις ελλείψεις, αφήνοντας στο έλεος τους πολίτες. Σύμφωνα με το patrsinews.com, ο 48χρονος που εργαζόταν στο δήμο Ήλιδας με το πρόγραμμα πεντάμηνης κοινωφελούς εργασίας, τα ξημερώματα της Κυριακής μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Αμαλιάδας από τους οικείους του, με πρόβλημα στις αμυγδαλές και κοιλιακό άλγος.

Αφού έγιναν οι πρώτες εξετάσεις, στις 03.00 τα ξημερώματα της Κυριακής οι γιατροί του έκαναν εισαγωγή στην παθολογική κλινική. Μέχρι εκεί όλα καλά, μόνο που το πρωί η κατάσταση της υγείας του άρχισε να επιδεινώνεται και οι γιατροί άρχισαν πλέον να συζητούν την μεταφορά του σε άλλο νοσοκομείο.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αρχικά έγινε επικοινωνία με το νοσοκομείο του Πύργου, όπου ναι μεν εφημέρευε χειρουργός για χειρουργική εκτίμηση, ωστόσο δεν λειτουργούσε ο αξονικός τομογράφος για περαιτέρω εξετάσεις. ‘Ετσι κρίθηκε σκόπιμη η μεταφορά του ασθενή σε νοσοκομείο της Πάτρας.

Ο ασθενής έπρεπε να μεταφερθεί αρχικά στο 409 Νοσοκομείο Πατρών για να γίνει καρδιολογική εκτίμηση, αφού εκεί εφημέρευε καρδιολόγος, εν συνεχεία να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» Πατρών για να εξεταστεί από χειρουργό, αφού εκεί εφημέρευε χειρουργός και στη συνέχεια να μεταφερθεί στην παθολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου που εφημέρευε.

Ένα μεγάλο ταξίδι από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, που τελικά οδήγησε στον θάνατο τον 48χρονο. Πράγματι, ο ασθενής στις 15.00 το μεσημέρι της Κυριακής μεταφέρθηκε στο 409 Νοσοκομείο Πατρών με ασθενοφόρο, για να εξεταστεί από καρδιολόγο και μία ώρα αργότερα, αφού έγινε καρδιολογική εκτίμηση, αναχωρούσε για το Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας», για να εξεταστεί από χειρουργό. Μία εξέταση που δεν έγινε ποτέ, αφού την ώρα που το ασθενοφόρο έφθανε στην πύλη του Νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας», ο 48χρονος άφηνε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=163359&catid=6

Ξεψύχησε την ώρα που του ανακοίνωναν την απόλυσή του

 Μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο συγκλονίζει τα τελευταία 24ωρα χωριό της ενδοχώρας του νομού Ηρακλείου Κρήτης με τη μοίρα να αποδεικνύεται σκληρή για μια οικογένεια της περιοχής.

 Ένας 49χρονος άνδρας ξεψύχησε, έχοντας υποστεί ανακοπή την ώρα που ο εργοδότης του του ανακοίνωσε ότι… απολύεται.

 Ο 49χρονος πατέρας δυο παιδιών, 7 και 14 ετών, εργαζόταν σε γραφείο, που ωστόσο λόγω κρίσης αποφάσισε να προχωρήσει σε περικοπές.

 Όταν του ανακοινώθηκε ότι απολύεται ο 49χρονος αισθάνθηκε δυσφορία και κατέρρευσε μέσα στο γραφείο.

 Όταν μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας ήταν πια αργά. Πληροφορίες αναφέρουν πως ο άτυχος πατέρας είχε οικονομικές εκκρεμμότητες και με το μισθό του και εκείνον της συζύγου του τα έβγαζαν πέρα οριακά.

 Η είδηση βύθισε στη θλίψη την οικογένεια του αλλά και ολόκληρο το χωριό.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=112923381

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΕΤΡΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ, ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΤΑΦΟ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ.

ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ, ΑΡΑΓΕ, ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΒΑΦΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ “ΑΙΜΑ”  ΑΘΩΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ;

ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ-ΗΘΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ;

ΠΗΓΗ: http://ierapostoli.wordpress.com/2012/09/18/genoktonia_hellas-2/ 

Δεν είναι δυνατόν όποιος παρέμεινε στην χώρα μας λίγα χρόνια και γνώριζε λίγα ελληνικά και κάποια ψήγματα της Ελληνικής ιστορίας, να βαπτίζεται πανεύκολα Έλληνας πολίτης και να ψηφίζει στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - Να θεσπισθούν αυστηρότερες διατάξεις

Η παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς, ουσιαστικά η ελληνοποίηση ξένων και η κτήση από αυτούς όλων των δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη, δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, ούτε πρέπει να γίνεται με επιπολαιότητα και διάθεση εξυπηρέτησης των αιτούντων.

Αντιθέτως, πρέπει να υφίστανται αυστηρές νομικές διατάξεις, που να μην επιδέχονται διασταλτική ερμηνεία, ώστε η κτήση της ελληνικής Ιθαγένειας να πραγματοποιείται για επιλεγμένους αλλοδαπούς, πού διαθέτουν τις προϋποθέσεις του νόμου και έχουν δεσμούς και δη πολιτιστικούς με τη χώρα και το έθνος μας.

Ο νόμος 3838/2010. που ψήφισε ή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γνωστός και ως νόμος Ραγκούση, παραχωρούσε την ελληνική ιθαγένεια, με βάση αμιγώς τυπικές προϋποθέσεις -πέντε χρόνια νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί έξι έτη, μη καταδίκη για σοβαρά ποινικά αδικήματα- και χωρίς εξατομικευμένη κρίση για τον δεσμό τού αλλοδαπού με το ελληνικό έθνος.

Δηλαδή, όποιος κατοικούσε στη χώρα μας λίγα χρόνια γνώριζε ολίγα ελληνικά και ψήγματα της ελληνικής ιστορίας, βαφτιζόταν Έλληνας πολίτης και αποκτούσε όλα τα σχετικά δικαιώματα.

Όλα τα παραπάνω είχαν δημιουργήσει σοβαρές ενστάσεις και αναδράσεις, όταν ψηφίστηκε ο νόμος.

Μαζί και μία άλλη διάταξη του νόμου, που έδινε σε αλλοδαπούς το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις εκλογές των ΟΤΑ α' βαθμού.

Τον νόμο Ραγκούση και δη τις δύο παραπάνω διατάξεις, είχε πει ο πρόεδρος τής ΝΔ Αντ. Σαμαράς, ότι θα καταργήσει, όταν γίνει κυβέρνηση.

Ήδη η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε αντισυνταγματικές τις παραπάνω διατάξεις του ν. 3838/2010, γιατί στην πρώτη περίπτωση δεν εξετάζεται ο δεσμός του αλλοδαπού με το ελληνικό έθνος και η όλη διαδικασία απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας είναι εντελώς τυπική και εύκολη για τον αιτούντα.

Στη δεύτερη περίπτωση -εκλογές των ΟΤΑ για θέσεις δημοτικών συμβούλων, συμβούλων δημοτικών διαμερισμάτων και τοπικών συμβούλων-γιατί το συγκεκριμένο δικαίωμα άφορα μόνο Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί σε αλλοδαπούς υπηκόους, χωρίς αναθεώρηση τού Συντάγματος,

Ορθώς, επομένως, ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον αρμόδιο υπουργό Εσωτερικών, να μεριμνήσει αμέσως για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου τής Επικρατείας, δίδοντας εντός 7 ήμερων στη δημοσιότητα, νομοσχέδιο συμβατό με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου.

Η εντολή αυτή κατακρίθηκε από τα δύο άλλα κόμματα -ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ- πού στηρίζουν την κυβέρνηση, γιατί δόθηκε πριν ακόμη καθαρογραφεί ή απόφαση του ΣτΕ. Γιατί τόση σπουδή, σχολίασαν,

Δεν είναι βέβαια, η πρώτη φορά που τα δύο κόμματα τής συγκυβέρνησης, διαμαρτύρονται για κυβερνητικούς χειρισμούς, που δεν θίγουν την ουσία των συγκεκριμένων μέτρων η ρυθμίσεων, στις όποιες αφορούν.

Αλλά ή γκρίνια είναι ελληνική εφεύρεση και ταλαιπωρεί και την πολιτική ζωή του τόπου χωρίς λόγο.

Προφανώς δεν θα αλλάξει τίποτα, ως προς την ουσία, δηλαδή τη συμμόρφωση της κυβέρνησης προς την παραπάνω απόφαση, αν οι αρμόδιοι περιμένουν την καθαρογραφή της απόφασης του ΣτΕ.

Πάντως, δεν είναι δυνατό για την κυβέρνηση να αγνοήσει μία απόφαση του ΣτΕ ή των άλλων δύο ανωτάτων δικαστηρίων, γιατί με τη στάση της θα παραβίαζε το Σύνταγμα και θα καταργούσε εμμέσως τα ανώτατα δικαστήρια -Συμβούλιο της Επικρατείας Άρειο Πάγο, Ελεγκτικό Συνέδριο-γεγονός πού θα συνιστούσε πραξικόπημα και καταπάτηση του Συντάγματος, πράγμα πού κανένας δεν επιθυμεί.

Η τόσο εύκολη παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας με το νόμο Ραγκούση, που κάποιο κόμμα θεώρησε πολύ προοδευτικό, με όλες τις συνέπειες, μας θυμίζει τις τόσο εύκολες και μαζικές απονομές συντάξεων από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες δεκαετίες, π.χ. Τις συντάξεις αντιστασιακών της κατοχής, ακόμη και σε άτομα που τότε ήταν 3-4 ετών και που αφορούν κατά πληροφορίες, γιατί επτασφράγιστο μυστικό σε 250.000 άτομα και κανείς ακόμη δεν διανοείται να κάνει έναν έλεγχο, όπως έγινε στις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των ασφαλιστικών ταμείων, που απέδωσαν χιλιάδες συντάξεις - μαϊμού.

Εννοούμε ουσιαστικό έλεγχο για τη νομιμότητα απονομής και όχι μόνο για το αν βρίσκονται ακόμη εν ζωής....

Πηγή: Εφημερίδα "Ελεύθερη Θράκη", 21/11/2012

Βαρύτατες ευθύνες στη Θράκη

Ίσως η μακροβιότερη θεατρική παράσταση στον κόσμο, μετά το «Φάντασμα της Όπερας, να είναι αυτή που παίζεται στη Θράκη, με μόνιμο πρωταγωνιστή τον πρόξενο της Τουρκίας στην Κομοτηνή, σε δεύτερο ρόλο τους εγκάθετους του προξενείου και σε ρόλο κομπάρσου, τους ιθύνοντες του Ελληνικού κράτους, που -στη συντριπτική τους πλειοψηφία- κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, τη στιγμή που η Τουρκία προωθεί τα αποτρόπαια σχέδιά της στην περιοχή.
Όλα αυτά τα χρόνια, το Ελληνικό Υπουργείου Εξωτερικών, παραβιάζοντας κάθε έννοια λογικής αλλά και υπηρεσιακής ευθύνης, επέτρεψε στον Τούρκο πρόξενο να υποκαταστήσει το ελληνικό κράτος και, δρώντας κυριολεκτικά ανενόχλητος και εκτός των αρμοδιοτήτων του (που ορίζονται σαφώς από τη Συνθήκη της Βιέννης και πρέπει να περιορίζονται μόνο σε γραφειοκρατικά ζητήματα που αφορούν πολίτες κατόχους τουρκικών διαβατηρίων και χορηγήσεις θεωρήσεων εισόδου σε αλλοδαπούς) να δημιουργήσει έναν παρακρατικό και παραστρατιωτικό μηχανισμό, που επιβουλεύεται την ακεραιότητα της πατρίδας μας. Για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απτές αποδείξεις και το ελληνικό κράτος πρέπει να σταθμίσει τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί το θέμα σε εσωτερικό, διμερές αλλά και διεθνές επίπεδο και κυρίως σε επίπεδο ΝΑΤΟ, όπου υποτίθεται ότι είμαστε σύμμαχοι!

Όμως, εκτός από τις τεράστιες ευθύνες του υπουργείου εξωτερικών, τεράστιες ευθύνες έχουν και οι λοιπές αρχές του ελληνικού κράτους που υπάρχουν στην περιοχή, οι οποίες δεν έπραξαν τίποτε για να αποκαλύψουν το δίκτυο των πρακτόρων του προξενείου που κινητοποίησε τον κόσμο εναντίον των Ελλήνων ηθοποιών που κινδύνεψαν να λυντσαριστούν στον Εχίνο, όπως και εναντίον του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου, στις Θέρμες της Ξάνθης, όπου οι Γάλλοι δημοσιογράφοι ήλθαν αντιμέτωποι με τους φανατισμένους παρακρατικούς και παραστρατιωτικούς μηχανισμούς του τουρκικού προξενείου.

Και στις δυο ανωτέρω περιπτώσεις ο εισαγγελέας όφειλε να ζητήσει την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των πρωταγωνιστών των επεισοδίων, για να αποκαλυφθεί ο κεντρικός παρακρατικός και παραστρατιωτικός ρόλος του προξενείου.

Σε ανάλογες ενέργειες θα έπρεπε να προβούν και οι λοιπές αρμόδιες αρχές του ελληνικού κράτους, πάντα στα πλαίσια των νόμιμων αρμοδιοτήτων τους.

Αντ' αυτού, αφέθηκε ο πρόξενος και οι μηχανισμοί του να δρουν εντελώς ανενόχλητα, γι' αυτό, εκμεταλλευόμενοι τη χειμερία νάρκη του ελληνικού κράτους, δεν πτοήθηκαν να απειλήσουν ευθέως τον ιμάμη του χωριού Σώστης Κομοτηνής, ο οποίος αρνήθηκε να προσχωρήσει στην παράνομη τουρκοσυμμορία, ενώ, παρά το διάβημα διαμαρτυρίας του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, το οποίο μάλλον έγραψαν στα οθωμανικά τους στιβάνια, φρόντισαν να επεκτείνουν τη δράση τους και στη Ρόδο, όπου και πάλι παρακρατικοί απείλησαν και επιτέθηκαν εναντίον του νόμιμου ιμάμη της Ρόδου, επειδή δεν υποχωρούσε υπέρ του παρακρατικού που ήθελε να τοποθετήσει εκεί η Άγκυρα.

Και στην περίπτωση αυτή, παρότι επενέβη ο εισαγγελέας και είχαμε καταδικαστική απόφαση, δεν ζητήθηκε η άρση του απορρήτου των τηλεφώνων των δραστών, ο ένας εκ Θράκης και ο άλλος εκ Τουρκίας, για να διαπιστωθεί αν ανήκουν σε συμμορία που δρα παράνομα και υπό τον συντονισμό του προξενείου.

Τέλος, η εγκληματική αδιαφορία των ελληνικών αρχών επισφραγίζεται με τον έλεγχο που έκανε συνεργείο του ΣΔΟΕ, μετά από καταγγελία, σε κυλικείο που λειτουργούσε επί δεκαετίες υπό την ευθύνη και στο χώρο της «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής», χωρίς άδεια λειτουργίας, ΑΦΜ και ταμειακή μηχανή.

Και αναρωτιέται κανείς: Αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη καταγγελία που κινητοποίησε το ΣΔΟΕ, πόσες ακόμα δεκαετίες θα λειτουργούσε το συγκεκριμένο κυλικείο-θερμοκήπιο παρακρατικών και παραστρατιωτικών, πάντα υπό την ευθύνη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής;

Τα γεγονότα που αναφέραμε είναι μόνο λίγα κομμάτια που παζλ της καραμπινάτης και εξοφθάλμως παράνομης δράσης του προξενείου της Κομοτηνής.

Αν ξυπνήσουν επιτέλους οι αρμόδιες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους και αρχίσουν να αποκαλύπτουν έναν προς έναν τους παράνομους παρακρατικούς και παραστρατιωτικούς μηχανισμούς που δρουν στη Θράκη, θα βρεθούν και τα τεκμήρια που στοιχειοθετούν τουλάχιστον το αδίκημα της σύστασης συμμορίας υπό το συντονισμό του προξενείου.

Για παράδειγμα, αν ζητήσουν την άρση του απορρήτου των εισερχομένων και εξερχομένων κλήσεων των δραστών της επίθεσης εναντίον του ιμάμη του Σώστη Κομοτηνής και του ιμάμη της Ρόδου, καθώς και των φοροκλεπτών της Κομοτηνής, θα διαπιστώσουν ότι στην κορυφή της πυραμίδας στέκει ο αγέρωχος ο Τούρκος πρόξενος και αμέσως από κάτω οι άλλοι «αρμόδιοι» για τη συγκρότηση των ειδικών ομάδων.

Ιδού η Ρόδος λοιπόν, ιδού και το ...πήδημα!!!

Καλεντερίδης Σάββας, 18/11/2012

Πηγή: http://www.infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3936.html#.ULkdXoaEyxd 

Επικίνδυνο παιχνίδι εις βάρος της Ελλάδας παίζουν οι Γερμανοί στη Θράκη, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου του Βερολίνου για τη μετατροπή της χώρας σε κανονικό προτεκτοράτο. Τα «Επίκαιρα» αποκαλύπτουν τις... γερμανικές μεθοδεύσεις και τις πιέσεις προς την κυβέρνηση προκειμένου να επιτραπεί η επιστροφή δεκάδων χιλιάδων απελαθέντων «τουρκόφρονων» μουσουλμάνων και των οικογενειών που δημιούργησαν μετέπειτα στη Δυτική Θράκη, ώστε να αποτελέσουν εργατικό δυναμικό για την Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) που επιδιώκουν να στήσουν οι Γερμανοί στην ακριτική περιοχή. Πρόκειται για έναν πυρήνα 50.000 και πλέον ανθρώπων, που σήμερα ζουν συγκεντρωμένοι από το τουρκικό κράτος στην Προύσα, οργανωμένοι σ' ένα δίκτυο αλυτρωτικών συλλόγων, τους οποίους χρηματοδοτούν και καθοδηγούν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Ο μηχανισμός προπαγάνδας του βαθέος κράτους της Άγκυρας βρίσκει τώρα αρωγό τη γερμανική Task Force, η οποία έχει αναλάβει την επιτόπια υλοποίηση του σχεδιασμού του Βερολίνου, που είναι σε πλήρη γνώση της Άγκυρας.

Γερμανοί και Τούρκοι συμπορεύονται στη Θράκη

Όπως έχουν αναφέρει κατ' επανάληψη τα «Επίκαιρα», Γερμανοί και Τούρκοι επιχειρηματίες αναμένουν τη δημιουργία ΕΟΖ στη Θράκη. Όταν δοθεί το «οκέι», 180 Τούρκοι μεγαλοεπιχειρηματίες -αρκετοί εξ αυτών με γερμανικά διαβατήρια και με επιχειρήσεις στο Μόναχο και στην Κολονία- ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε «επενδύσεις» στη Θράκη. Τόσο οι ίδιοι όσο και οι Γερμανοί «επενδυτές» έχουν προαποφασίσει την άντληση φθηνού εργατικού δυναμικού από τη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής αλλά, όπως προαναφέρθηκε, και απ' όσους έχουν απελαθεί και τις οικογένειες τους και διαβιούν στη γείτονα.

Περιμένουν στην Προύσα

Η Άγκυρα άδραξε την ευκαιρία για να προωθήσει το σχέδιο της επανόδου των μουσουλμάνων Δυτικοθρακιωτών, οι οποίοι απελάθηκαν από το ελληνικό κράτος τις δεκαετίες του '60, του '70 και του '80 εξαιτίας της εξτρεμιστικής δράσης τους, και των απογόνων τους, οι οποίοι διεκδικούν ανάκτηση της ιθαγένειας που τους έχει «αφαιρεθεί». Ωστόσο, αυτός ο αριθμός που επικαλούνται οι Γερμανοί, τον οποίο έχουν «πληροφορηθεί» από τους Τούρκους, είναι αυθαίρετος και πλασματικός. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί απ' αυτούς -σκληροί «τουρκόφρονες»- είχαν ζητήσει και είχαν λάβει την τουρκική ιθαγένεια χάνοντας την ελληνική. Εξάλλου, ούτε η Τουρκία επέτρεπε τότε διπλή υπηκοότητα.

Σε αυτό το περιβάλλον και εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου το ελληνικό κράτος είχε αφαιρέσει την ιθαγένεια από άτομα τα οποία διαπιστωμένα λειτουργούσαν εις βάρος της χώρας και για λογαριασμό της Άγκυρας. Σε αυτούς ζητούν οι Γερμανοί, αισθανόμενοι προφανώς ότι μπορούν να απαιτούν οτιδήποτε, να επιστραφεί η ιθαγένεια για να... εργαστούν στην Ειδική Οικονομική Ζώνη της Θράκης. Η Τουρκία, βέβαια, είναι ενθουσιασμένη με την ιδέα.

Το τουρκικό κράτος όλ' αυτά τα χρόνια έχει εξελίξει το σχεδιασμό του και κλιμακώνει την επιβουλή κατά της Θράκης. Στήριξε τους απελαθέντες, παρέχοντας οικονομικά και κοινωνικά προνόμια, τους κράτησε ενωμένους συγκεντρώνοντάς τους στην ευρύτερη περιοχή της Προύσας, συντήρησε και καλλιέργησε τον αλυτρωτισμό. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της Άγκυρας λειτούργησαν αδιάλειπτα για το σκοπό αυτό, υποδαυλίζοντας το αίσθημα μίσους κατά της Ελλάδας. Ένα δίκτυο οργανώσεων και συλλόγων στήθηκε μεθοδικά, διευρύνθηκε και εξαπλώθηκε μεταφέροντας την προπαγάνδα στην Ευρώπη. Με πρωτεργάτη το «Σύλλογο Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης», που διατηρεί παραρτήματα σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις, και υπό τη σκέπη της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης (ΑΒΤΤF), τα όργανα της Άγκυρας έχουν αποθρασυνθεί. Τώρα βλέπουν στη γερμανική δραστηριότητα στην περιοχή μια ακόμα χρυσή ευκαιρία για την ενίσχυση του σχεδίου τους. Για την ακρίβεια, υπάρχει απόλυτη συνεννόηση μεταξύ τους.

Το ζήτημα όμως είναι αν η ελληνική κυβέρνηση θα δεχτεί, αφενός, να δημιουργηθεί ΕΟΖ στη Θράκη και, αφετέρου, να ικανοποιήσει τους Γερμανούς επιστρέφοντας την ιθαγένεια σε χιλιάδες μουσουλμάνους που βρίσκονται στην Τουρκία Η ΕΟΖ, για την οποία έχουν διατυπωθεί έντονες ενστάσεις διότι προσθέτει μια «ιδιαιτερότητα» σε μια ήδη ευαίσθητη περιοχή, είναι ακόμα υπό συζήτηση. Το ζήτημα της επιστροφής της ιθαγένειας είναι τόσο εγκληματικό, που είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε οποιαδήποτε κυβέρνηση να το αποδεχτεί. Είναι εξωφρενικό ακόμα και γι' αυτά που γίνονται στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα.

Υπενθυμίζεται ότι, όπως είχαν αποκαλύψει τα «Επίκαιρα», στο πλαίσιο του γερμανικού σχεδιασμού, που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό και κλιμακώνεται, η δημιουργία κέντρων κράτησης λαθρομεταναστών στη Θράκη είχε, μεταξύ άλλων, ως στόχο την απασχόλησή τους ως φθηνού εργατικού δυναμικού στην ΕΟΖ...

Δημογραφική αλλοίωση

Διπλωματική πηγή, σχολιάζοντας τις γερμανικές ιδέες, έλεγε «αλήθεια, μήπως έχουν προτείνει και την επιστροφή της ιθαγένειας σε περίπου 60.000 Έλληνες της Πόλης της Ίμβρου και της Τενέδου, την οποία αφαίρεσε το τουρκικό κράτος στο πλαίσιο της εκδίωξης των Ρωμιών από την Τουρκία;»... Όλ' αυτά, βέβαια, δεν έχουν μόνο οικονομικό περιεχόμενο. Η δημογραφική αλλοίωση της περιοχής, αν αφεθούν να εξελιχθούν όλ' αυτά, είναι προφανές πού θα οδηγήσει.

Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η γενικότερη σύγκλιση Άγκυρας - Βερολίνου. Μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ να λέει «όχι» στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά η Γερμανία, μετά την οικονομική ηγεμονία της, δείχνει να αναζητεί ευρύτερο και πιο ενεργό γεωπολιτικό ρόλο. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί η άμεση ανταπόκριση των Γερμανών στο αίτημα των Τούρκων για νατοϊκή συνδρομή στον έλεγχο των συνόρων με τη Συρία. Εξάλλου, το διαχρονικό ενδιαφέρον των Γερμανών για τα κοιτάσματα της Μέσης Ανατολής είναι γνωστό, όπως και ο «σύνδεσμος» των ναζί με το Ισλάμ. Γι' αυτό οι γερμανικές κινήσεις στη Θράκη πρέπει να παρακολουθούνται υπό το πρίσμα του γενικότερου σχεδιασμού τους.

Αμερικανογερμανικός πόλεμος και φόβοι για προβοκάτσια

Εν τω μεταξύ, ο πρωταγωνιστικός ρόλος των Γερμανών στο ελληνικό ζήτημα και η επέλασή τους, που δεν περιορίζεται στο οικονομικό πεδίο, προκαλούν το αμερικανικό «ενδιαφέρον». Η Ουάσιγκτον δεν είναι ευχαριστημένη με την προσπάθεια της Γερμανίας να εντάξει απολύτως την Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής της. Η αμερικανική κινητικότητα στη Θράκη είναι επίσης έντονη. Πάντα ήταν. Σύμφωνα με πληροφορίες, Αμερικανοί παράγοντες προσεγγίζουν άτομα από τη μειονότητα, εσχάτως πολλές γυναίκες, φροντίζοντας να τις στείλουν στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσουν σεμινάρια σχετικά με τη δημιουργία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γυναικείας δραστηριότητας και όλη τη γνωστή θεματολογία. Αρμόδιες πηγές, που εκ της θέσεώς τους παρακολουθούν την κατάσταση, εκφράζουν την ανησυχία τους -βάσει πληροφοριών που έχουν- για το ενδεχόμενο ξένες υπηρεσίες, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού για την επιρροή στη χώρα, να επιχειρήσουν προβοκάτσια, προκαλώντας συντονισμένη ανάφλεξη μελών της μειονότητας στη Θράκη και λαθρομεταναστών στην Αθήνα. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι πυκνώνουν οι μυστικές συγκεντρώσεις μουσουλμάνων... κυνηγών στα ορεινά των νομών και η εκπαίδευση στα όπλα ακραίων στοιχείων της μειονότητας υπό την «επίβλεψη» του τουρκικού προξενείου, το οποίο συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτο. Βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν ερώτηση για την παρακρατική δράση του Τούρκου προξένου και των πρακτόρων της Άγκυρας, αλλά το ελληνικό κράτος παραμένει απόν. Μετά τις αποκαλύψεις των «Επικαίρων» για τους εκβιασμούς των οργάνων του προξενείου εις βάρος νομιμόφρονων μουσουλμάνων, το ΥΠΕΞ ζήτησε, υποτίθεται, εξηγήσεις και μετά σιγή. Θα ασχοληθεί κανείς ή θα ξυπνήσουν όταν θα είναι αργά;

Την ίδια ώρα, η πυριτιδαποθήκη της Αττικής, με τους χιλιάδες εκτός ελέγχου και κοινωνικών δομών λαθρομετανάστες, προσφέρεται για προβοκάτσια, γι' αυτό και οι αρμόδιες Αρχές, οι οποίες έχουν πληροφορίες για την παρουσία ξένων υπηρεσιών στις διάφορες ισλαμικές ομάδες, βρίσκονται σε διαρκή συναγερμό. Η σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας στον ελληνικό χώρο μεταφέρεται και στο χώρο των μουσουλμάνων. Υπάρχουν σε εξέλιξη συγκεκριμένες διεργασίες και σχεδιασμοί, μέσω των οποίων κάποιοι -αν προχωρήσουν- θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «Συρία». Η Θράκη και η Αττική αποτελούν πεδία των σχεδιασμών τους. Αξίζει να επισημανθεί, επί παραδείγματι, η παρουσία αξιωματικών του... Κατάρ στην τεθωρακισμένη ταξιαρχία της Ξάνθης, υπό το πρόσχημα της εκπαίδευσης στα στάνταρντ του ΝΑΤΟ; Να πιστέψουμε, με περίσσια αφέλεια, πως το Κατάρ, που είναι ο μπροστάρης της διάλυσης της Συρίας, δεν βρήκε ανάμεσα σε τόσα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ χώρο για εξάσκηση και στέλνει αξιωματικούς όχι απλά στην Ελλάδα, αλλά στη Θράκη, όπου υπάρχουν χιλιάδες Σουνίτες μουσουλμάνοι; Μήπως υπήρξαν παρασκηνιακές επαφές με τους εκεί πράκτορες του προξενείου; Την απάντηση τη γνωρίζουμε... Είναι τυχαίο ότι πυκνώνει η παρουσία Αμερικανών αξιωματούχων από τη Θεσσαλονίκη σε Ξάνθη και Κομοτηνή; Υπάρχει ή όχι ραγδαία ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση των Σουνιτών μουσουλμάνων στην ελληνική Θράκη αλλά και «πολεμική οργάνωση» ορισμένων εκ των δεκάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στο Λεκανοπέδιο;

Να θυμίσουμε πως ο Αχμέτ Νταβούτογλου ενεργοποίησε πλήρως ανάλογη με τη Θράκη μεθόδευση σε Ρόδο και Κω, όπου το πράγμα «τρέχει» κανονικά. Τι πραγματικά συμβαίνει στα συγκεκριμένα νησιά πίσω από «αθώα» ονόματα του τύπου «Πολιτιστικός Σύλλογος Μουσουλμάνων Η Αδελφοσύνη» -με μέλη που ήδη πηγαινοέρχονται στην Τουρκία για... εκπαίδευση!- και καθημερινά μέσα σε μαγαζιά; Μήπως εμπόριο οπωρικών; Ή, ας πούμε, εργαστήρια επεξεργασίας γαλακτοκομικών;...

Ο κατάλογος είναι μακρύς και ο ύπνος της Αθήνας βαθύς. «Φίλοι» και εχθροί έχουν βρει πεδίο ελεύθερο λόγω της μακαριότητας του πολιτικού προσωπικού και της δραματικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα και λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Αν το ελληνικό κράτος δεν αντιδράσει αμέσως, το Μνημόνιο θα ακολουθήσουν άλλες, ακόμα πιο δυσάρεστες καταστάσεις. Για να το πούμε με αλλά λόγια, μήπως και το καταλάβουν οι αρμόδιοι, το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο στον οποίο έχει τεθεί η Ελλάδα κάποιοι τον χρησιμοποιούν ως όχημα για να επιτύχουν πολλά περισσότερα.

Πηγή: Περιοδικό Επίκαιρα, 22/11 - 28/11/2012, 

http://geopoliticsdailynews.blogspot.gr/2012/11/blog-post_23.html 

Εξοχότατε,

Ως εκπρόσωποι των 3.500.000 Μακεδόνων σε όλο τον κόσμο  (Έλληνες που κατάγονται από τη Μακεδονία, βόρεια περιοχή της Ελλάδας), σας γράφουμε για να εκφράσουμε τη βαθιά μας απογοήτευση με τις απόψεις σας κατά τη διάρκεια της συνέντευξής σας με την Ivona Televska της εφημερίδας Večer της ΠΓΔΜ στις 20 Οκτωβρίου 2012 [1]. Ανησυχούμε το ίδιο για τις προσφωνήσεις του Υπουργού Άμυνάς σας, Aleksandar Vučić ο οποίος σε μια πρόσφατη συνεδρίαση των Υπουργών Άμυνας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΥΑΝΕ) αποκάλεσε επανειλημμένα «Μακεδόνα» τον ομόλογό του από την ΠΓΔΜ, Fetmir Besimi που είναι Αλβανός. 

Στη συνέντευξή σας αποσαφηνίσατε πως οι ενέργειες της Ελλάδα όσον αφορά την ένταξη της ΠΓΔΜ στη ΕΕ και στο ΝΑΤΟ και οι ανησυχίες των Ελλήνων για το σφετερισμό της Μακεδονικής ιστορίας και πολιτισμού από έναν μη-Ελληνικό λαό είναι παράλογες και άνευ σημασίας. Εμείς όμως, θεωρούμε τα αυθαίρετα σχόλιά σας στη Večer ως προσβολή κατά της διαχρονικής πολιτιστικής ταυτότητας, και ιστορίας μας ως Μακεδόνες.

Με αυτά σας τα σχόλια διαιωνίζετε ιστορικά ψεύδη που έχουν προκαλέσει πολλά προβλήματα στα Βαλκάνια. Η ιστορία μας διδάσκει ότι η ευθύνη για την πολιτικά υποκινούμενη δημιουργία του «Μακεδονικού» έθνους, εθνότητας και γλώσσας προωθήθηκε από το Βελιγράδι. Η δημιουργία αυτής της ψευδοεθνικότητας οφείλεται στον κομμουνιστή ηγέτη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, Τίτο, ο οποίος είχε βαπτίσει τους Σλάβους του Νότου της Γιουγκοσλαβίας σε «Μακεδόνες» με στόχο εδαφική επέκταση προς το νότο και την ενσωμάτωση του Μακεδονικού χώρου στη δική του κρατική υπόσταση. Αυτή η σαφώς επιθετική κίνηση από την πλευρά της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας το 1944 δημιούργησε ενσυνείδητα από το επίσημο Βελιγράδι ένα πρόβλημα στην Ελλάδα για σχεδόν 70 χρόνια, με εξαίρεση λίγων Σέρβων πολιτικών που της συμπαραστάθηκαν.  Για παράδειγμα ο προκάτοχός σας Dobrica Ćosić, ένας αληθινός φίλος της Ελλάδας, έγραψε μια επιστολή προς τον τότε ομόλογό του Κωνσταντίνο Καραμανλή διαβεβαιώνοντάς τον πως η Σερβία δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με διαφορετικό όνομα απ’ αυτό που είναι αποδεκτό από την Ελλάδα.

Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζετε ότι υπάρχουν σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, υπό την αιγίδα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), με στόχο την εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής ονομασίας  έναντι όλων για την ΠΓΔΜ. Αυτό βασίζεται σε αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από το 1993. Η ανοιχτή υποστήριξή σας αποκαλώντας τη βόρεια  γειτονική χώρα  απλά «Μακεδονία» και όχι «ΠΓΔΜ» έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και αποτελεί απόδειξη της παρέμβασή σας στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και η θέση σας αποδεικνύεται μεροληπτική. Επιπλέον, οι διεθνείς κανόνες και κανονισμοί πρέπει να αναγνωρίζονται και να γίνονται σεβαστοί από όλες τις προοδευτικές χώρες που επιθυμούν ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονές τους. 

Επιπλέον, τα σχόλιά σας σχετικά με τους «Αλβανούς στην Ελλάδα», που θα μπορούσαν τελικά να «αναζητήσουν αυτονομία, ακριβώς όπως έκαναν στο Κοσσυφοπέδιο» δεν ήταν μόνο δημογραφικά αβάσιμα και ακατάλληλα, αλλά και εξαιρετικά ανεύθυνα προερχόμενα από έναν ηγέτη μιας χώρας που φιλοδοξεί ένταξη στην ΕΕ. 

Επιπλέον προσφερθήκατε να μεσολαβήσετε με την ηγεσία των Σκοπίων για να λυθεί το περιβόητο πρόβλημα με την σχισματική Εκκλησία της ΠΓΔΜ, της λεγόμενης «Μακεδονικής» Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία δεν αναγνωρίζεται ούτε από το Πατριαρχείο της Σερβίας, ούτε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σε μια πρόσφατη ανακοίνωση, με τα μέλη της Τρίτης Επισκοπικής Συνέλευσης των Κανονικών Επισκόπων της Ωκεανίας, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ειρηναίος της Κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τις διώξεις της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ εναντίον της Εκκλησίας του στην ΠΓΔΜ [2]. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα για το πώς κάθε πολιτική παρέμβαση - όπως προτείνατε - είναι αντικανονική και θα δημιουργήσει αντιδράσεις και παρενέργειες σε όλες τις ορθόδοξες κοινότητες. 

Θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι η Ελλάδα στο παρελθόν έχει υποστηρίξει τα συμφέροντα της Σερβίας διακινδυνεύοντας τα δικά της εθνικά συμφέροντα και το κύρος της εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενώ η ΠΓΔΜ είτε σιώπησε είτε τάχτηκε με εκείνους που τραυμάτισαν το Σερβικό  έθνος και προκάλεσαν ζημιά στη χώρα σας. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα πολλάκις ήταν ένθερμος υποστηρικτής των συμφερόντων της Σερβίας δεν μπορούμε να πούμε ότι η Σερβία έχει ανταποδώσει αυτή τη στάση με την ίδια βούληση. 

Πιστεύουμε ότι έχουμε περιγράψει με σαφήνεια την ευαισθησία 3,5 εκατομμυρίων Μακεδόνων - και των λοιπών Ελλήνων - για τα θέματα αυτά και ελπίζουμε ότι οι ατυχείς και προσβλητικές δηλώσεις όπως αυτές που εκφράσατε στη Večer, αλλά και εκείνες που είχαν εκφραστεί από τον Υπουργό Άμυνάς σας στο Σεράγεβο κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης των Υπουργών Άμυνας της ΥΑΝΕ, θα πρέπει να επανεξεταστούν προσεκτικά και να αποφευχθούν στο μέλλον.

Με εκτίμηση, 

Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ- Κώστας Χατζηστεφανίδης, Ύπατος Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Ανώτατη Εκτελεστική Επιτροπή
Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Νίνα Γκατζούλη, Συντονίστρια (Εκπροσωπούσα 150 και πλέον Μακεδονικές Οργανώσεις)
Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Δαρδαβέσης, Πρόεδρος
Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Γεώργιος Τζούλης, Πρόεδρος
Ε.Α.Σ. ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, Δημήτριος Γάκης, Πρόεδρος
«Ομάδα 21» Μακεδονίας - Θράκης, Αντώνης Δασκόπουλος, Πρόεδρος
Σύλλογος Απανταχού Πισοδεριτών «Η Αγία Τριάς», Μιχαήλ Λιάκος, Πρόεδρος
Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης, Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, Πρόεδρος
ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΟ "ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ"
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Φλώρινας
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Αμυνταίου
Φιλεκπαιδευτικός Όμιλος Φλωρίνης «Αριστοτέλης»
Πολιτιστικός Σύλλογος Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Νέοι Ορίζοντες" Σιταριάς Φλώρινας
Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο Μέγας Αλέξανδρος" Πολυπλάτανου Φλώρινας
Σύλλογος «Μέγας Αλέξανδρος» Εθνικού - Κρατερού - Αγίας Παρασκευής
Πολιτιστικός Σύλλογος «Ελπίδα» Μελίτης Φλώρινας
Φορέας ιστορίας και πολιτισμού "Ιερά Δρύς" Κέλλας Φλώρινας
Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος "Αμύντας" Σκοπιάς Φλώρινας
Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Νομού Κοζάνης
Πολιτιστικός Σύλλογος Κοζάνης "Οι Μακεδνοί"
Κίνηση Δημοτών Έδεσσας «Ίων Δραγούμης»
Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Έδεσσας-Αλμωπίας
Λαογραφική Εταιρεία Νομού Πέλλας
Σύλλογος Φίλων Αρχαιοτήτων Έδεσσας «Οι Τημενίδες»
Πολιτιστικός Σύλλογος «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»
Πολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Γραμματικού Έδεσσας «Πατριάρχης Χρύσανθος»
Σύλλογος «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» Αριδαίας
Σύλλογος «Φίλων Μακεδονικής Πολιτιστικής Παράδοσης» Αλμωπίας
Μορφωτικός Σύλλογος Ίδα Εξαπλατάνου «Ιων Δραγούμης»
Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία «Φίλιππος» Γιαννιτσών
Μακεδονικός Χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Αμύντας» Καλυβίων
Μορφωτικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Πέλλας «Αρχαία Πέλλα»
Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Άρνισσας Έδεσσας
Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκαδίων Νάουσας «Η Αγία Παρασκευή»
Μορφωτικός Χορευτικός Σύλλογος Χαρίεσσας Νάουσσας " 'Αγιος Δημήτριος"
Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Πολυπλάτανου Νάουσσας
Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία Κιλκίς «Τέχνη»
Πολιτιστικός Σύλλογος Γρίβας Κιλκίς
Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Μακεδνός» Θεσσαλονίκη
Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς» Θες/νίκη
Σύλλογος Κοζανιτών Θεσσαλονίκης «Άγιος Νικόλαος»
Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Σερρών Θεσσαλονίκης
Σύλλογος Σκοπηνών Θεσσαλονίκης "Ο Ορφέας"
Ένωση Βαβδινών Θεσσαλονίκης
Πολιτιστικός Σύλλογος "Εμμανουήλ Παππάς" Θεσσαλονίκης
Πολιτιστική και Επιμορφωτική Εταιρεία Αρναίας Χαλκιδικής
Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Πεντάπολις Σερρών
Σύλλογος Σιδηροκαστρινών και περιχώρων "Το Ρούπελ"
Πολιτιστικός Μακεδονικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος" Χαρωπού Σερρών
Λαογραφικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χρυσοχωράφων Σερρών
Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοτουσαίων Σερρών
Σύνδεσμος Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «Καρτερία»
Σύλλογος Σταρτσοβιτών «ο Άγιος Μηνάς» Νέου Πετριτσίου Σερρών
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Σερρών-Μελενίκου
Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων Μελενίκου "Η Αρμονία"
Σύλλογος Ευελπίδων Μελενίκου
Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αθηνών.
Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών.
Συνομοσπονδία Μακεδόνων Λεκανοπεδίου Αττικής.
Σύνδεσμος «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών»
Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας εν Αθήναις
Σύνδεσμος Μακεδόνων και Θρακών Παπάγου-Χολαργού
Σύλλογος Μακεδόνων Βόλου
Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας
Σύλλογος Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης
Φίλοι Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Νομού Καστοριάς
Εταιρία Δραμινών Μελετών

Πηγές:
1)  http://vecer.com.mk/?ItemID=B8332C25BB927641A7DAA6F0BD8FBF97. «Η Σερβία προσπαθεί να είναι ο πλησιέστερος φίλος και δημιουργός / ευεργέτης της «Μακεδονίας»[sic] και της περιοχής.» Ivona Talevska. Večer. 20 Οκτωβρίου, 2012, τεύχος 15.119. Ημερομηνία πρόσβασης 11 Νοεμβρίου, 2012.
2)  http://www.spc.rs/eng/third_episcopal_assembly_oceania_communique. «Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ανακοίνωση της Τρίτης Επισκοπικής Συνέλευσης της Ωκεανίας. 26 Οκτωβρίου, 2012». Ημερομηνία πρόσβασης 11 Νοεμβρίου, 2012

ΠΗΓΗ: http://aktines.blogspot.gr/2012/11/blog-post_2475.html

Του Άρχοντος Οστιαρίου της Μ.τ.Χ.Ε. Χρήστου Τσούβαλη
Ἡ διάλεξη ἔγινε στήν Ἀθήνα, στίς 15.12.2011 καί στό Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτῶν (Δημητρίου Σούτσου 46).
Τό περιεχόμενό της ἀντλήθηκε σχεδόν ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό τήν ἐργασία, πού ἔχει δημοσιευθῇ στό βιβλίο: Δ ώ ρ η μ α στόν καθηγητή Βασίλειο Ν. Ἀναγνωστόπουλο Ἔκδοση: Εταιρεία Μελέτης της καθ’ ημάς Ανατολής, Αθήνα 2007. σ. 51-110.
   

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πισιδίας κ. Σωτήριε,
Σεβαστοί Πατέρες,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Κύριε τ. Ἀντιπρόεδρε τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,
Κύριε τ. Ὑπουργέ,
Έντιμολογιώτατε Πρόεδρε τῆς Οἰκουμενικῆς Ὁμοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτῶν,
Κυρίες καί Κύριοι,
Εὐχαριστῶ γιά τά φιλόφρονα λόγια, πού μέ τόση ἀγάπη καί καλωσύνη εἶπε γιά τό πρόσωπό μου ὁ ἀγαπητός Πρόεδρος τῆς Οι. Ομ. Κω., καθώς καί τά Διοικητικά Συμβούλια τοῦ Νέου Κύκλου Κωνσταντινουπολιτῶν καί τοῦ Πανελλήνιου Σύνδεσμου Ποντίων Ἐκπαιδευτικῶν, γιά τήν τιμητική τους ἀπόφαση νά μέ καλέσουν ὡς ὁμιλητή τῆς Ἡμερίδας μέ θέμα: «Κρυπτοχριστιανικό ζήτημα καί ἀνθρώπινα δικαιώματα».
Τέλος εὐχαριστῶ καί ὅλους ἐσᾶς, τούς φιλίστορας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Γένους μας, πού εἴχατε τήν καλωσύνη νά ἔλθετε γιά νά παρακολουθήσετε τήν ὁμιλία μου.
Ὁ περιορισμός τοῦ χρόνου, πού ἐπιβάλλει ἡ συμμετοχή μου στήν Ἡμερίδα, πιθανόν νά ἀφήσει κενά στήν ἀνάπτυξη ἑνός τόσο μεγάλου θέματος, γι’ αὐτό καί σᾶς παρακαλῶ νά εἶστε ἐπιεικεῖς στίς κρίσεις σας. Ἄλλωστε γιά τή μελέτη τοῦ θέματος ὑπάρχει πλούσια βιβλιογραφία, πού συνεχῶς συμπληρώνεται.

Οἱ κρυπτοχριστιανοί.
Μιά σημαντική καί ὄχι τόσο πολύ γνωστή πτυχή τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τοῦ Γένους μας.
Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κρυπτοχριστιανισμοῦ στήν Ἐκκλησία μας, τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνες, βιώθηκε μιά ἀνεπανάληπτη χριστιανική ζωή, γεμάτη ἀπό πίστη, ἀγάπη, θάρρος καί ζῆλο γιά τήν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.
Κατά τούς διωγμούς, οἱ περισσότεροι τῶν χριστιανῶν ἦταν ἕτοιμοι νά ὑποστοῦν τά πάντα, ἐπειδή θεωροῦσαν τό μαρτύριο, ὄχι ὡς ἀναγκαῖο τέλος τοῦ βίου τους, ἀλλά ὡς ὁμολογία τῆς συνάντησής τους μέ τό Χριστό, ὡς σπόρο αὔξησης τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό τό ἡρωικό πνεῦμα τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας τῶν διωγμῶν ἀνέδειξε τούς πρώτους ἁγίους. Ὑπῆρξαν, ὅμως, καί ἄλλοι, τήν ἴδια περίοδο, οἱ «πεπτωκότες», πού γιά νά ἀποφύγουν τούς διωγμούς, ἀρνήθηκαν τήν χριστιανική τους πίστη, γιατί δέν θέλησαν νά ὑποβληθοῦν σέ βασανιστήρια ἤ γιατί δέν τά ἄντεξαν.
Ὅταν ἐκδόθηκε, τόν Φεβρουάριο τοῦ 313, τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων καί ἔπαυσαν ἐπισήμως οἱ διωγμοί, ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετώπισε μέ συμπάθεια καί «οἰκονομία» τό πρόβλημα τῶν «πεπτωκότων», ἰδίως ὅταν αὐτοί ὁμολόγησαν τήν ἁμαρτία τους καί ζήτησαν τήν Χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἡρεμία αὐτή, πού ἐπῆλθε μέ τό Διάταγμα, δέν κράτησε γιά πολύ. Ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία ἀντιμετώπισε διαφορετικούς διωγμούς καί νέα προβλήματα μέ τίς ποικιλόμορφες αἱρέσεις καί τήν ἐμφάνιση καί ἐξάπλωση τῆς θρησκείας τοῦ Ἰσλάμ. Καί τίς μέν αἱρέσεις ἡ Ἐκκλησία τίς ἀντιμετώπισε μέ τίς τοπικές καί Οἰκουμενικές Συνόδους, τήν ἐξάπλωση ὅμως τῆς θρησκείας τοῦ Ἰσλάμ δέν κατάφερε οὔτε ἡ Ἐκκλησία, ἀλλ’ οὔτε καί ἡ Πολιτεία νά ἐμποδίσει, γιατί ἡ διάθεσή τους ἀπέναντι στό Ἰσλάμ, κατά τήν πρώτη φάση, δηλαδή ἀπό τόν 8ο αἰώνα μέχρι τά μέσα τοῦ 9ου αἰώνα, «ὑπῆρξε μᾶλλον σκωπτική καί ὑποτιμητική» καί ἐπιπλέον γιατί λαθεμένα πίστεψαν ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ ἦταν ἕνα εἶδος ἀποστασίας ἀπό τήν ἀληθινή Χριστιανική πίστη, μία νέα ἀρειανική αἵρεση, πού θά ἐξαφανίζονταν μαζί μέ τίς αἱρέσεις τῶν Μονοφυσιτῶν, τῶν Μονοθελητῶν καί τῶν ὁπαδῶν τῶν ἄλλων αἱρετικῶν διδασκαλιῶν.
Ἔτσι ὁ Μουσουλμανισμός, ἐπέζησε καί διαδόθηκε, μέ τό μήνυμα, ὅτι τό Ἰσλάμ, δηλαδή ἡ «ὑποταγή στό Θεό», εἶναι ἕνας νέος, ὀρθός τρόπος ζωῆς τοῦ λαοῦ καί ἔχει ὡς βασική του ἀρχή, ὅτι ὁ κόσμος διαιρεῖται σέ χῶρες, ὅπου ἀνήκουν οἱ πιστοί τοῦ Ἰσλάμ καί λέγονται «Οἶκος τοῦ Ἰσλάμ» καί σέ χῶρες τῶν ἀπίστων πού καλοῦνται «Οἶκος Πολέμου», δηλαδή περιοχές ἀγώνα μέχρις ὅτου ὑποταχθοῦν, μέ τόν ἱερό πόλεμο «Τζιχάντ», στό κράτος τῆς ἀληθινῆς πίστης. Ἀλλά καί ὁ μεγάλος λόγιος καί νομικός τοῦ Ἰσλάμ Malik Ibn Anas (795), ἔγραφε, ὅτι : «Ὅποιος ἐντελῶς φανερά ἐγκαταλείπει τό Ἰσλάμ, γιά νά προσχωρήσει σέ μιά ἄλλη θρησκεία, αὐτόν θά πρέπει νά προσπαθήσουμε νά τόν μεταστρέψουμε στό Ἰσλάμ. Καί ἄν μεταστραφεῖ, καλῶς, ἄν ὄχι, τότε νά θανατώνεται».
Ἡ ἀντίληψη περί «Τζιχάντ», πού εἶναι ἀναμφισβήτητο στοιχεῖο τῆς δυναμικότητας τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας, ἐπισημαίνει γιά μιά ἀκόμη φορά, ὅτι τό Ἰσλάμ, παραλλήλως πρός τόν θρησκευτικό του χαρακτῆρα, εἶναι καί μέγεθος πολιτικό. Ὁ Προφήτης δέν ἵδρυσε μόνο μιά θρησκευτική κοινότητα, ἀλλά καί ἕνα κράτος. Ἑκατό μόλις χρόνια, λοιπόν, μετά τόν θάνατο τοῦ Μωάμεθ, εἶχε δημιουργηθεῖ ἕνα ἀπέραντο ἀραβικό κράτος καί ὁ «Οἶκος τοῦ Ἰσλάμ» εἶχε ἐξαπλωθεῖ ἀπό τά Ἰμαλάϊα καί τίς πεδιάδες τῆς Κίνας μέχρι τά Πυρηναῖα ὄρη.
Ἰδιαιτέρως στή Μικρά Ἀσία ἡ πολιτική κατάσταση μεταβλήθηκε ριζικά μέ τόν Ἄλπ Αρσλάν μετά τό 1063, ὅταν τό Ἰσλάμ ἀπέβη ἀληθινός κίνδυνος γιά τήν Κωνσταντινούπολη. Γεγονός τό ὁποῖο ἐνισχύθηκε τόν 15ο καί 16ο αἰώνα μέ τούς Ὀθωμανούς Τούρκους. Ἔτσι ἄρχισε μιά παρατεταμένη ἀγωνία θανάτου τῶν ὑπολειμμάτων τῆς ἑλληνικῆς αὐτοκρατορίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί μιά περίοδος φθορᾶς γιά τούς ὑπόδουλους.
Τότε, ἕνα μέρος τοῦ πληθυσμοῦ τῶν περιοχῶν αὐτῶν, ἀποδέχονταν τή θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ καί μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου ταυτίζονταν μαζί της καί προσχωροῦσε στό σῶμα τῶν κατακτητῶν, ἕνα ἄλλο, πολύ μικρότερο, ἀποφάσιζε νά πολεμήσει γιά τήν πίστη του καί ἐνδεχομένως βασανίζονταν καί μαρτυροῦσε γι’ αὐτήν, καί ἕνα τρίτο, διάλεγε τό δρόμο τοῦ Κρυπτοχριστιανισμοῦ, εἴτε γιατί ἀναγκάζονταν, χωρίς τή θέλησή του, νά ἀποδεχθεῖ τό Ἰσλάμ, εἴτε γιά διάφορους ἄλλους οἰκονομικούς καί κοινωνικούς λόγους ἀποδέχονταν ἐξωτερικά καί φαινομενικά τό Ἰσλάμ, διατηρῶντας, στά βάθη τῆς ψυχῆς τους, τή χριστιανική πίστη, καί, ὅπου οἱ συνθῆκες τό ἐπέτρεπαν, καί τήν ἑλληνική ποντιακή διάλεκτο. Αὐτοί, ὅταν οἱ συνθῆκες τό ἐπέτρεπαν, γύριζαν ἐπίσημα στό Χριστιανισμό.
Τήν πρώτη ἐπίσημη πληροφορία, γιά τόν Κρυπτοχριστιανισμό, ἔχουμε, μετά τό 1330, στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, ὅταν ἡ πόλη ἔπεσε στά χέρια τοῦ σουλτάνου Ὀρχάν. Τότε ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ ἀλλαξοπίστησε, πρᾶγμα, βέβαια, πού σε ἐλάχιστες περιπτώσεις ἔγινε οἰκειοθελῶς. Οἱ ἐξισλαμισθέντες κάτοικοι τῆς Νίκαιας, μέ τό πέρασμα τοῦ καιροῦ ἄρχισαν νά προβληματίζονται. Τύψεις βασάνιζαν τή συνείδησή τους. Γι’ αὐτό ἀπευθύνθηκαν στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί ὁ πατριάρχης Ἰωάννης ὁ Καλέκας, μέ δύο ἐπιστολές, πού τούς ἔστειλε, τό 1338 καί τό 1340, ἔδωσε τήν πρέπουσα θετική ἀπάντηση στά ἀγωνιώδη ἐρωτήματα γιά τή σωτηρία τους.»

Ἡ θρησκευτική καί κοινωνική ζωή τῶν Κρυπτοχριστιανῶν ἀλλά καί οἱ δυσκολίες πού ἀντιμετώπιζαν.
Οἱ Κρυπτοχριστιανοί, αὐτή ἡ κοινωνικοθρησκευτική κατηγορία ἀνθρώπων, ὑπῆρχαν, κατά τόν Μανουήλ Γεδεών, σ’ ὅλες σχεδόν τίς ἐπαρχίες τῆς ἄλλοτε μεγάλης ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Πληροφορίες ὅμως γιά τόν ἀκριβῆ ἀριθμό τῶν κρυπτοχριστιανῶν δέν ἦταν δυνατόν νά ἔχουμε, καί οὔτε πάρα πολλά γιά τήν κρυφή θρησκευτική τους ζωή. Πάντως τίς ἐλάχιστες πληροφορίες, γιά τή θρησκευτική καί κοινωνική τους ζωή καί τίς δυσκολίες, πού ἀντιμετώπιζαν, τίς ἔχουμε ἀπό πρώην κρυπτοχριστιανούς, πού βρίσκονται τώρα ἐκτός Τουρκίας.
Ἡ ζωή τῶν κρυπτοχριστιανῶν σέ καθαρῶς χριστιανικά χωριά δέν ἦταν ἐπικίνδυνη. Τό μυστικό τῶν κρυπτοχριστιανῶν ἦταν σέ ὅλους γνωστό καί τά τελευταῖα μάλιστα χρόνια, μποροῦσαν σχεδόν ἐλεύθερα νά παρακολουθοῦν τίς ἱερές ἀκολουθίες καί νά συμμετέχουν ἐνεργητικά στήν κοινωνική ζωή, μέ μόνη ἐπιφύλαξη μήπως γίνουν ἀντιληπτοί ἀπό διερχόμενους μουσουλμάνους. Στά χριστιανικά αὐτά χωριά, ὑπῆρχε ὡς προπέτασμα, ἕνα τζαμί καί μάλιστα σέ περίοπτη θέση, ὥστε νά μή προκύπτει καμιά ὑποψία. Ἐκεῖ πήγαιναν οἱ κρυπτοχριστιανοί, ὅταν κάποιος Τοῦρκος ἐπισκέπτονταν τό χωριό τους.
Ἐντελῶς διαφορετικές ὅμως ἦταν οἱ συνθῆκες ζωῆς, στά κατά πλειοψηφία μουσουλμανικά χωριά. Ἐδῶ οἱ κρυπτοχριστιανοί διέτρεχαν κάθε μέρα σοβαρό κίνδυνο, μιά καί ζοῦσαν μέ μουσουλμάνους. Γι’ αὐτό πρωταρχική τους ὑποχρέωση ἦταν νά δίνουν τήν ἐντύπωση πιστῶν καί εὐσεβῶν μουσουλμάνων, ὥστε ν’ ἀποφεύγουν τά σχόλια. Ἡ ἰδιαιτερότητα τῆς ζωῆς τους, ἀπαιτοῦσε τήν πιστή τήρηση τῶν τύπων τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας. Γι’ αὐτό καί ἦταν συχνή ἡ παρουσία τους στό τζαμί. Παράλληλα ὅμως εἶχαν, γιά τή χριστιανική τους πίστη, κρυφά μέρη προσευχῆς, σέ σκοτεινά καί ἀπρόσιτα ὑπόγεια καί κατακόμβες κάτω ἀπό τά σπίτια τους. Ὅσοι δέν εἶχαν κατακόμβες φύλαγαν τίς εἰκόνες καί τά καντήλια τους, μέσα στά μεγάλα προγονικά τους μπαοῡλα. Πίσω ἀπό τίς ράχες τους ἔχασκαν, ἀνοιγμένες ἐπίτηδες, χαραμάδες καί τρύπες, γιά τήν ἀνάσα τῆς φλόγας τῆς καντήλας, πού τήν κρατοῦσαν ἀκοίμητη. Οἱ πλουσιότεροι διατηροῦσαν ὑπόγειους ναούς στά σπίτια τους, μέ μεγάλη μυστικότητα, καί στούς ὁποίους ἐτελοῦντο ἱερές ἀκολουθίες καί μυστήρια ἀπό κανονικούς ἱερεῖς. Στά χωριά, πού ἦταν μεικτά, ἄν ὑπῆρχε ὀρθόδοξος ἱερέας, λειτουργοῦσε καί γιά τούς κρυπτοχριστιανούς ἐνορίτες του.
Θεμελιακή, γιά τή ζωή τῶν κρυπτοχριστιανῶν, ἦταν ἡ δράση τῶν μοναστηριῶν τοῦ Πόντου. Τά μοναστήρια αὐτά ὑπῆρξαν φάροι, πού φώτιζαν καί ἑστίες πού θέρμαιναν τίς χριστιανικές ψυχές καί κράτησαν ἄσβεστη τή φλόγα τῆς Ρωμηοσύνης. Σ’ αὐτά, ὅπως ἦταν φυσικό, ἔβρισκαν καταφύγιο καί οἱ κρυπτοχριστιανοί καί ἀπ’ αὐτά περίμεναν τήν πνευματική τους ἐνίσχυση.
Οἱ ὀρθόδοξοι ἱερεῖς τῶν κρυπτοχριστιανῶν, ἄλλοι ἔκαναν τό γυρολόγο ἤ τόν μετακινούμενο μανάβη γιά νά καλύπτουν τήν ἐπικίνδυνη ἀποστολή τους, ἄλλοι μεταμφιέζονταν σέ δερβίσιδες, μολάδες ἤ χοτζάδες, πράγμα πού προϋπόθετε τέλεια κατοχή τῆς τούρκικης γλώσσας καί τοῦ Κορανίου.
Τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί τά ἔθιμα σήμαιναν γιά τούς κρυπτοχριστιανούς τά θεῖα δῶρα τῆς ὑπομονῆς καί ἡρεμίας μέσα στήν τόσο ταραγμένη ζωή τους. Γι’ αὐτό τηροῦσαν τίς περιόδους τῆς νηστείας ἐπακριβῶς, συμμετεῖχαν σ’ ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί τακτικά στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ὁ δεσμός αὐτός μέ τήν Ἐκκλησία τούς βοήθησε νά κρατήσουν τήν πίστη τους. Ἀντίθετα, ὅσοι ἀπ’ αὐτούς ἔμεναν σέ ἀπομονωμένες περιοχές, χωρίς νά ἔχουν ἐπαφή μέ τήν Ἐκκλησία, σιγά σιγά ἀπορροφήθηκαν ἀπό τό μουσουλμανικό περιβάλλον.
Γιά νά μή δίνουν ὑποψίες οἱ κρυπτοχριστιανοί, στό περιβάλλον τους, τελοῦσαν φανερά τήν περιτομή καί ἔπαιρναν ἕνα μουσουλμανικό ὄνομα. Παράλληλα δέ μέ τή μυστική χριστιανική βάπτιση καί τό χρίσμα ἔπαιρναν καί ἕνα χριστιανικό ὄνομα, γιά τό ὁποῖο ὁ νονός ἤ ἀνάδοχος, μετά τή βάπτιση, εὐχότανε στόν βαπτισθέντα «Νά ζήσει μέ τ’ ὄνομά του», δηλαδή ποτέ νά μή βρεθεῖ στήν ἀνάγκη νά μεταστραφεῖ στόν Ἰσλαμισμό καί νά ἀλλάξει τό πραγματικό του ὄνομα. Τά δύο ὀνόματα (μουσουλμανικό καί χριστιανικό) ἦταν συνήθως συνώνυμα ἤ ὁμόηχα π.χ. Μεχμέτ και Μιχάλης, Μεριέμ καί Μαρία, Ἰμπραχήμ καί Ἀβραάμ, Λιάζ καί Ἠλίας. Ὅταν ἕνα χωριό δέν εἶχε δικό του ἱερέα, τότε ἔπαιρναν τά παιδιά τή νύχτα καί πήγαιναν νά τά βαπτίσουν στό διπλανό χωριό ἤ σέ ἕνα μοναστήρι. Τά μυστικά τῆς ζωῆς τῶν κρυπτοχριστιανῶν τά πληροφοροῦνταν τά παιδιά, μόνο ὅταν ἔφταναν σέ μιά συγκεκριμένη ἡλικία καί ὅταν δέν ὑπῆρχε φόβος, μέ τήν παιδική τους ἀθωότητα, νά τά κοινοποιήσουν.
Ὅσο γιά τήν παιδεία, οἱ κρυπτοχριστιανοί ἦταν ὑποχρεωμένοι νά στέλνουν τά παιδιά τους σέ τουρκικά σχολεῖα, γιατί ἦταν ἐγγεγραμμένα στά ληξιαρχεῖα ὡς τουρκόπουλα. Τήν ἡμέρα, τά παιδιά αὐτά, πήγαιναν στό σχολεῖο καί διδάσκονταν τό Κοράνι, τά βράδια ὅμως οἱ ὀρθόδοξες μητέρες, τούς δίδασκαν, μαζί μέ τήν ἑλληνική ποντιακή διάλεκτο, τήν ἀληθινή πίστη, τήν παράδοση καί τήν ἱστορία τοῦ ρωμαίηκου Γένους.

Στό γάμο τηροῦσαν τή χριστιανική μονογαμία. Παντρεύονταν μόνο μεταξύ κρυπτοχριστιανῶν καί ἐτελεῖτο ὁ γάμος φανερά ἀπό τόν χότζα, καί κρυφά τή νύκτα, ἀπό τόν ὀρθόδοξο ἱερέα, σέ ὑπόγειο ναό. Ἄν τοῦτο δεν ἦταν εὔκολο ἔφευγαν γιά ἄλλο χωριό, πού εἶχε ἱερέα, ἤ ἀκόμη ἔφευγαν γιά γαμήλιο ταξίδι καί περνοῦσαν ἀπό χριστιανικό μοναστήρι ἤ καί τέλος πήγαιναν σέ ἀπομακρυσμένη μεγάλη πόλη, ὅπου τό ζεῦγος ἦταν ἄγνωστο καί τελοῦσαν τό μυστήριο τοῦ γάμου, μέ ὀρθόδοξο ἱερέα. Σέ χωριά μέ μικτό πληθυσμό, οἱ κρυπτοχριστιανοί δεν πάντρευαν τίς κόρες τους μέ ἀναγνωρισμένους χριστιανούς. Ἄν τοῦτο ἦταν ὑποχρεωτικό νά γίνει τότε ὁ κρυπτοχριστιανός ἔκλεβε τή φανερή χριστιανή καί αὐτή, δῆθεν ἐκβιαζόμενη, γίνονταν μουσουλμάνα καί στή συνέχεια πήγαιναν στήν Πόλη ἤ σέ κάποιο μοναστήρι καί τελοῦσαν τό μυστήριο τοῦ γάμου.Ἕνα ποντιακό τραγούδι, μεταγλωττισμένο, μιλᾶ γιά γάμο χριστιανῆς νύφης πού παντρευόταν κρυπτοχριστιανό: «Μή τυραγνιέσαι Σόνια μου καί μή βαρειοκαρδίζεις, ἄντρα παίρνεις ὁλόχρυσο, εἶναι χριστιανοπαίδι, στά φανερά Μαχμούτ ἀγάς καί στά κρυφά Νικόλας, καί στή Μονή μεσονυχτίς θά πᾶτε γιά στεφάνι».
Ἡ κηδεία τῶν κρυπτοχριστιανῶν συνοδεύονταν πάντα μέ δυσκολίες. Οἱ νεκροί κηδεύονταν φανερά ἀπό τό χότζα καί θαύονταν σέ μουσουλμανικό νεκροταφείο καί τή νύκτα μεταθαύονταν μυστικά ἀπό ὀρθόδοξο ἱερέα σέ χριστιανικό κοιμητήριο, ὅπως μαρτυρεῖ καί ἡ λαϊκή φράση: «Τήν ἡμέραν σα μεζάρε καί τή νύχτα σον Αε Θόδωρον». Ἀκόμη ἐγένετο ἡ κηδεία χωρίς τήν παρουσία τοῦ νεκροῦ καί τῶν συγγενῶν του ἤ καί ἀκόμη πρίν τήν ταφή τίς νυκτερινές ὧρες στό σπίτι, ἀπό ἄγνωστο στήν περιοχή ἱερέα, πού ἐρχόταν χωρίς ράσα καί μάλιστα πρίν νά γίνει γνωστός στό χωριό ὁ θάνατος. Ὅταν δέν ἦταν δυνατό νά ἔρθει ὁ ἱερέας, στό σπίτι τοῦ νεκροῦ, γινόταν ἡ χριστιανική ἀκολουθία στήν ὑπόγεια ἐκκλησία, τήν ὥρα πού πήγαιναν τό νεκρό στό μουσουλμανικό νεκροταφεῖο. Ὑπῆρχαν ἐπίσης περιπτώσεις, κατά τίς ὁποῖες ὁ ἱερέας πήγαινε στόν τάφο τοῦ θαμμένου ἤδη κρυπτοχριστιανοῦ καί διάβαζε τή νεκρώσιμη ἀκολουθία μόνος του καί χωρίς νά δώσει σημεῖα ἀναγνώρισης. Ἄν δέν ὑπῆρχε ἱερέας, ἔπαιρναν χῶμα πάνω ἀπό τόν τάφο καί τό πήγαιναν ἔστω καί μακριά σέ ὀρθόδοξο ἱερέα, ὅπου διάβαζε τή νεκρώσιμη ἀκολουθία καί ἔρριπταν ἀργότερα τό χῶμα πάνω στόν τάφο τοῦ νεκροῦ.
Μέ μεγάλη σχολαστικότητα γίνονταν τά μνημόσυνα τῶν νεκρῶν. Τά Ψυχοσάββατα καί τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων ἑτοιμάζονταν τά κόλλυβα στή μνήμη τῶν νεκρῶν. Στό σπίτι ἄναβαν κεριά μπροστά στίς εἰκόνες, διάβαζαν τά ὀνόματα τῶν νεκρῶν καί τούς σκέφτονταν. Ὅταν δέν μποροῦσαν νά κάνουν μνημόσυνα, ἔστελναν στά κοντινά μοναστήρια, ὡς πρόσφορά, σιτάρι καί φροῦτα.
Ἀλλά καί τό Πάσχα, αὐτή τή λαμπρή καί μεγάλη γιορτή τοῦ Χριστιανισμοῦ, οἱ κρυπτοχριστιανοί τή ζοῦσαν μέ σφιγμένη τήν καρδιά καί μέ δάκρυα στά μάτια ἀλλά καί μέ ἐλπίδα, ὅτι θά τούς ἀξιώσει ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία νά γιορτάσουν τήν ἑπόμενη χρονιά τίς μέρες αὐτές χωρίς ἄγχος, ἀνοιχτά καί ἐλεύθερα. Στό σημεῖο αὐτό ἄς δοῦμε μιά μικρή ἱστορία, ὅπως τήν διασώζει, ἀπό τόν Χρ. Τσαρτιλίδη, ὁ Κ. Φωτιάδης: «Εἶναι νύχτα τοῦ Πάσχα. Οἱ καμπάνες τοῦ χωριοῦ…ἠχοῦν. Οἱ χριστιανοί ξυπνοῦν, σηκώνονται καί πηγαίνουν στήν ἐκκλησία. Ὁ Μουσταφᾶ, πού εἶναι χριστιανός, ξυπνάει καί αὐτός. Χωρίς θόρυβο καί χωρίς νά ἀνάψει φῶς ξυπνάει τήν οἰκογένειά του, τή γυναίκα του Ἐμινέ, πού ὀνομάζεται Μαρία, τήν κόρη του Φατμέ ἤ Ἑλένη καί τό γιό του Χασάν ἤ Γεώργιο. Συναντιοῦνται σέ ἕναν χῶρο στό ὑπόγειο τοῦ σπιτιοῦ. Ἐκεῖ παραμερίζουν στήν ἄκρη τούς σάκκους καί παίρνουν τίς εἰκόνες ἀπό κάτω καί τίς κρεμοῦν. Γονατίζουν μπροστά τους, κάνουν τό σταυρό τους καί ἀνάβει ὁ καθένας ἀπό ἕνα κερί. Ὁ Μουσταφᾶ, πού εἶναι χριστιανός παίρνει ἕνα ἱερό βιβλίο καί τό ἀνοίγει. Νά διαβάσει δέν μπορεῖ, ἀλλά ψάλλει ἕναν ὕμνο σιγοψιθυρίζοντας στά σπασμένα ἑλληνικά του. Ἡ οἰκογένεια σταυροκοπιέται ξανά καί λένε ὅλοι σιγά Χριστός ἀνέστη. Ὁ καθένας τρώει ἀπό ἕνα αὐγό πού εἶναι βαμμένο καφέ ἀπό χυμό κρεμμυδιῶν. Εἶχαν φοβηθεῖ νά ἀγοράσουν κόκκινη μπογιά γιά τά αὐγά. Μέ σφιγμένη τήν καρδιά καί δάκρυα στά μάτια ἀσπάζεται ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί ἀνεβαίνουν ἐπάνω στά δωμάτιά τους νά κοιμηθοῦν. Οἱ καμπάνες χτυποῦν ξανά ...»
Πάντως ἡ διπλή ζωή τῶν κρυπτοχριστιανῶν ἦταν ἕνα ψυχολογικό μαρτύριο, ἕνα ζωντανό δρᾶμα, ἕνας διαρκής φόβος γιά τό Θεό, πού εἶχαν τήν αἴσθηση πώς τόν πρόδωσαν, μιά ἀγωνία ὅτι θά ἀνακαλυφθοῦν ἀπό τίς ἀρχές, ἀλλά καί μιά ἐλπίδα ὅτι κάποια μέρα θά βελτιωθεῖ ἡ κατάστασή τους καί θά λυθεῖ τό δράμα τους. «Ὁ Κρυπτοχριστιανισμός, κατά τόν Καθηγητή Φωτιάδη, εἶναι ἀπόδειξη γιά τήν ἔνταση ἑνός ψυχικοῦ-πνευματικοῦ ἀγώνα. Ἄν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἤθελαν ἁπλῶς νά σώσουν τή ζωή τους καί τήν περιουσία τους, θά εἶχαν ἀσπαστεῖ ἁπλούστατα τόν Ἰσλαμισμό. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κατά τή διάρκεια τῆς ἡμέρας φοροῦσαν τό φέσι, τό βράδυ ὅμως τό ἔβγαζαν καί πήγαιναν στίς ὑπόγειες ἐκκλησίες, γιά νά συμμετάσχουν στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τό ἔκαναν γιά νά διατηρήσουν την πίστη τους. Ὁ Κρυπτοχριστιανισμός ἀποτελεῖ ἀπόδειξη γιά τή δύναμη ἀντίστασης τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν τῆς ρωμαίηκης παράδοσης, εἶναι ὁ ἀγώνας συνείδησης γιά τήν ψυχική καί πνευματική ἐλευθερία. Ἡ διατήρηση τῆς θρησκείας καί τοῦ πολιτισμοῦ, ἦταν γιά τούς κρυπτοχριστιανούς μόνο καί μόνο δυνατή, γιατί ἔκαναν ἕνα συμβιβασμό καί ὑπέκυψαν στήν καταπίεση ἀπ’ ἔξω τόσο μόνο, ὥστε νά δημιουργήσουν ἕναν ἐλεύθερο χῶρο γιά τή διατήρηση τῶν ἀξιῶν αὐτῶν στά κρυφά».

Σήμερα ὑπάρχουν κρυπτοχριστιανοί ;
Ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 1922, πού κατάρρευσε τό μικρασιατικό μέτωπο, ἄρχισε ἡ ἐξόντωση καί τό ξερίζωμα ἑκατοντάδων χιλιάδων ρωμηῶν, ἀπό τίς προαιώνιες ἑστίες τους, στή Μικρά Ἀσία καί τήν ἀνατολική Θράκη. «Ἔφυγαν ὅμως ὅλοι; ρωτάει ὁ Γεώργιος Πρίντζιπας, μήπως ὑπῆρξαν κρυπτοχριστιανοί, πού δέν τόλμησαν, ἔστω καί τήν τελευταία στιγμή νά φανερωθοῦν; ... Εἶναι γνωστό, ἐπίσης, πώς λόγῳ τοῦ πολέμου, σέ μερικές περιοχές, οἱ ἐπονομαζόμενοι «κλωστοί» τῶν κρυπτοχριστιανῶν, συνέχιζαν νά ζοῦν στήν ἀποκρυφία. Ἐκεῖ δέν ἔγινε γνωστή ἡ δυνατότητά τους νά δηλωθοῦν ὡς χριστιανοί. Αὐτούς δέν τούς ἄγγιξε ἡ ἀνταλλαγή. Ἔτσι ἔμειναν στόν τόπο τους μεταθέτοντας γιά τό ἀπώτερο μέλλον τήν ὥρα πού θά ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους. Ἄλλο στοιχεῖο πού μᾶς βάζει σ’ ἐρωτήματα εἶναι οἱ γάμοι χριστιανῶν ἤ κρυπτοχριστιανῶν γυναικῶν μέ τούρκους. Γάμοι πού ἔγιναν λίγο πρίν τήν καταστροφή, μέ βία ἤ καί χωρίς βία. Πολλές διατήρησαν τήν πίστη τους, ἀλλά δέν κρίθηκαν ὡς ἀνταλλάξιμες. Ἄλλες συνέχιζαν νά ζοῦν, ὅπως ἤξεραν τόσα χρόνια, στά κρυφά. Πῶς μεγάλωσαν τά παιδιά τους; Σάν χριστιανούς ἤ σάν μουσουλμάνους; Ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι εὔκολη. Κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι σίγουρος γιά τό τί μπορεῖ νά συμβαίνει ἐκεῖ, πού χρόνια πρίν χτύπαγε ἡ καρδιά τῆς Ρωμηοσύνης».
Πάντως, ἔμειναν κρυπτοχριστιανοί στήν Τουρκία. Ὑπάρχουν οἰκογένειες πού χωρίσθηκαν. Κάποιοι ἀπ’ αὐτούς σήμερα ζοῦν στήν Ἑλλάδα, κάποιοι σέ ἄλλες Χῶρες καί κάποιοι στήν Τουρκία. Χωρίς αὐτό νά σημαίνει, πώς οἱ οἰκογένειες ἤ τά ἄτομα πού ζοῦν στήν Τουρκία, εἶναι ἀκόμη κρυπτοχριστιανοί, ὅσο καί ἄν ὑπάρχουν ἐνδείξεις, πού συνηγοροῦν καί σέ μιά τέτοια ἐκδοχή.
Στό σημεῖο αὐτό, ἀξίζει νά δοῦμε, τίς χαρακτηριστικές πληροφορίες, πού καταγράφει ὁ Καθηγητής Φωτιάδης στό βίβλίο του: «Πρός τιμήν τοῦ Γεωργίου Κασιμίδη, (τό τουρκικό του ὄνομα Temel efendi), πού καταγόταν ἀπό μιά κρυπτοχριστιανική οἰκογένεια τοῦ Σταυριοῦ καί πέθανε τό 1961 στήν Τραπεζούντα, ἔγινε στίς 15 Ὀκτωβρίου 1962 στή Θεσσαλονίκη μνημόσυνο στό ἐκκλησάκι τοῦ ἁγίου Στυλιανοῦ. Τό μνημόσυνο αὐτό τό ἔκανε ἡ οἰκογένεια Κιουπτσίδη, πού ζεῖ στή Θεσσαλονίκη καί ἔχει στενή συγγένεια μέ τήν οἰκογένεια τοῦ μακαρίτη πού ζεῖ στήν Τουρκία». Ὑπάρχουν καί γραπτές μαρτυρίες τέτοιων συγγενικῶν σχέσεων, π.χ., μέ τή μορφή ἀλληλογραφίας, ἀνάμεσα σέ κρυπτοχριστιανούς στήν Τουρκία καί στούς συγγενεῖς τους, πού ζοῦν σήμερα στήν Ἑλλάδα.
Ἡ πλειοψηφία τῶν κατοίκων τῆς μαυροθαλασσίτικης περιοχῆς τοῦ Πόντου, μέχρι τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν, μιλοῦσαν τήν ἑλληνική ποντιακή διάλεκτο. Αὐτό τό διαπίστωσε ὁ καθηγητής Φωτιάδης, καί σέ διάφορες πόλεις τῆς νοτιοδυτικῆς Γερμανίας, πού συνάντησε Τούρκους ἀπό τήν περιοχή τοῦ Πόντου, πού μιλοῦσαν ἄπταιστα τήν ἑλληνική ποντιακή διάλεκτο. «Ἀπό αὐτούς πληροφορήθηκα, γράφει, ὅτι καί τά παλιά ποντιακά ἔθιμα εἶναι ἀκόμα πολύ ζωντανά. Ἐπίσης μέ διαβεβαίωσαν ὅτι ἔχουν διατηρηθεῖ τά ἑλληνικά τοπωνύμια καί ἀκόμη ὅτι τά ἑλληνικά ἐπώνυμα ἔχουν ἁπλῶς τουρκικές καταλήξεις».
Παρ’ ὅτι ἔφυγε ὁ δηλωμένος ἑλληνικός χριστιανικός πληθυσμός, ἀπό τή Μικρά Ἀσία, γράφει ἡ Ὄλγα Βατίδου, οἱ Τοῦρκοι, ἐκεῖ, δέν ἔπαυσαν νά δείχνουν σεβασμό πρός τή χριστιανική λατρεία καί τά θρησκευτικά ἤθη καί ἔθιμά μας. Πολλές γυναίκες στόν Πόντο, κάνουν ἀκόμη μέ τή δεξιά παλάμη τους τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ πάνω στό ζυμάρι, ὅταν ζυμώνουν τό ψωμί. Καί ὅταν τίς ρωτοῦν γιατί τό κάνουν αὐτό, ἐκεῖνες ἀπαντοῦν «ἔτσι τό βρήκαμε».
Σ’ ὁλόκληρη τήν Τουρκία τιμοῦν καί εὐλαβοῦνται μέχρι σήμερα οἱ μουσουλμάνοι τόν ἅγιο Γεώργιο καί τόν γιορτάζουν μέ τόν δικό τους εὐσεβῆ τρόπο, ὡς ἐαρινή γιορτή, στίς 6 Μαΐου, δηλαδή 13 μέρες ἀργότερα ἀπό τή μνήμη του, μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο. Τό ἴδιο εὐλαβοῦνται οἱ μουσουλμάνοι στήν Πόλη καί τήν Ἀνατολή καί ἄλλα προσκυνήματα καί ἁγιάσματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ἀρχές Δεκεμβρίου τοῦ 1983, συγκλήθηκε τό πρῶτο διεθνές συνέδριο μέ θέμα τόν Ἅγιο Νικόλαο, ἀπό τίς τοπικές ἀρχές τῆς Ἀττάλειας, πού βρίσκεται κοντά στά Μύρα, ὅπου καί ὁ ναός τοῦ ἁγίου Νικολάου μέ τόν συλημένο τάφο του. Τό πιό σημαντικό ὅμως ἦταν, ὅτι ἐπέτρεψαν οἱ Ἀρχές, στόν τότε μητροπολίτη Μύρων Χρυσόστομο Κωνσταντινίδη νά τελέσει, ἔπειτα ἀπό 61 χρόνια, Θεία Λειτουργία μέσα στήν ἱστορική βασιλική τοῦ ἁγίου Νικολάου. Στίς 6 Δεκεμβρίου τοῦ 1992, λειτούργησε στό ναό, γιά πρώτη φορά, καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, συμπαραστατούμενος ἀπό ἀρχιερεῖς τοῦ Θρόνου. Ἀλλά στό ναό τελοῦνται, μέχρι σήμερα, Θεῖες Λειτουργίες, μετά ἀπό σχετική ἄδεια, καί ἀπό τό νέο μητροπολίτη Μύρων κ. Χρυσόστομο Καλαϊτζῆ.
Ἀλλά καί σέ ἄλλες ἐπαρχίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τελοῦνται Θεῖες Λειτουργίες, μετά ἀπό πρόσκληση τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, κοντά σέ ἐρείπια παλαιῶν ναῶν ἤ καί σέ ἀναστηλωμένους ναούς, ἀκόμη καί στήν ὕπαιθρο, μέ προεξάρχοντα, τίς περισσότερες φορές, τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη, ἤ καί ἄλλους Πατριάρχες, ἀλλά καί ἀπό ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς τόσο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὅσο καί ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Τήν Κυριακή 15 Αὐγούστου 2010, μετά ἀπό 88 ἔτη λήθαργου καί σιωπῆς, λειτούργησε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ τοῦ Πόντου. Γεγονός τό ὁποῖο ἐπαναλήφθηκε καί φέτος.

Ἐπίσης τήν Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011, ἔγιναν, μετά ἀπό 90 χρόνια, τά Θυρανοίξια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Παύλου καί Ἁγίου Ἀλυπίου Ἀτταλείας ἀπό τόν Μητροπολίτη Πισιδίας κ. Σωτήριο, μέ τή συμμετοχή ἱερέων καί πλήθους σλαβοφώνων πιστῶν ἐγκαταστημένων στήν Ἀττάλεια ἀλλά καί προσκυνητῶν ἀπό διάφορες χῶρες. Ἀπό τότε ὁ ναός, πού ἐξοπλίσθηκε μέ ὅλα τά ἀναγκαῖα ξυλόγλυπτα, τά ὁποῖα κατασκευάσθηκαν στήν Κορέα, ἱερές εἰκόνες, ἱερά σκεύη, κανδήλια κλπ. λειτουργεῖ καθημερινά».
Στό σημεῖο αὐτό θά ἤθελα νά κλείσω αὐτή τή σημαντική σελίδα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τοῦ γένους μας, μέ ὅσα ἡ Ὄλγα Βατίδου γράφει στό τέλος τοῦ βιβλίου της: «Οἱ ξεριζωμένοι σκέπτονται καί διαρκῶς ἀναρωτιοῦνται. Τί τάχα νά γίνεται ἐκεῖ κάτω στή Μικρασία ... στήν τουρκεμένη πιά ὁλότελα χώρα ; Νά βλασταίνει τάχα ἀκόμα, ἔστω καί στά ἀνήλιαγα, κεῖνος ὁ ... σπόρος τοῦ χριστιανισμοῦ ; Καμμιά ἀπάντηση. ... Νά πιστέψουν ἄραγε οἱ ξερριζωμένοι ρωμηοί τῆς Ἀνατολῆς σ’ αὐτό, πού λένε πολλοί, πώς τίποτα δέν μένει κάτω καί πώς ὅ,τι πέσει ξανασηκώνεται; Μιάς ὅμως καί εἶναι χριστιανοί οἱ ρωμηοί τῆς Μικρασίας, ἄς πιστέψουνε στήν Ἀνάσταση».

Πρωτοπρεσβ. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Πειραιώς

Εν Πειραιεί 9-11-2012

Η είσοδος της Κυρίας Θεοτόκου στό νομικό ναό προξενεί στούς Ορθοδόξους Χριστιανούς εορτή θαυμασία καί παγκόσμια, επειδή αυτή έγινε μέ παράδοξο τρόπο καί είναι ένα προοίμιο του μεγίστου καί φρικτού μυστηρίου της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, τό οποίο διά μέσου της Θεοτόκου επρόκειτο νά γίνει στόν κόσμο. Έλαβε δέ τήν αφορμή η εορτή των Εισοδίων από τήν εξής υπόθεση. Η παναοίδιμος αγία Άννα, επειδή όλη σχεδόν τή ζωή της πέρασε στείρα, χωρίς νά γεννήσει παιδί, παρακαλούσε τόν Δεσπότη της φύσεως μαζί μέ τόν άνδρα της, τόν άγιο Ιωακείμ, νά χαρίσει σ’αυτούς παιδί καί, αν επιτύγχαναν του ποθουμένου, ευθύς θά αφιέρωναν στόν Θεό τό παιδί, πού θά γεννούσαν. Καί, λοιπόν, γέννησε η αγία Άννα παραδόξως, εξ επαγγελίας καί μετά σπέρματος ανδρός, αυτήν πού έγινε πρόξενος της σωτηρίας του γένους των ανθρώπων, τήν καταλλαγή καί συμφιλίωση του Θεού μέ τούς ανθρώπους, τήν αιτία της αναπλάσεως, της εγέρσεως καί της θεώσεως του πεσόντος Αδάμ, δηλ. αυτή τήν Υπεραγία καί Δέσποινα Θεοτόκο Μαρία. Γι’αυτό, όταν αυτή έγινε τριών χρονών, τήν πήραν οι γονείς της καί, αφού συγκέντρωσαν τίς παρθένες της γειτονιάς, οι οποίες λαμπαδοφορώντας συνόδευαν τήν Παρθένο, τήν προσέφεραν κατά τήν σημερινή ημέρα στό ναό. Καί, εκπληρώνοντας τίς υποσχέσεις τους, αφιέρωσαν τήν κόρη τους στόν Θεό, πού τούς τήν χάρισε. Γι’αυτό τήν παραδίδουν στούς ιερείς καί μάλιστα στόν τότε αρχιερέα προφήτη Ζαχαρία, τόν πατέρα του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, ο οποίος άρχισε νά εγκωμιάζει τόσο τήν Παρθένο όσο καί τούς γονείς της, τόν Ιωακείμ καί τήν Άννα, η οποία, απευθυνομένη στόν προφήτη Ζαχαρία, του είπε? «Δέξου, Αρχιερεύ, τήν κόρη μου, μάλλον τήν κόρη του Θεού. Δέξου τήν καθαρά καί αμόλυντη καί υψηλοτέρα του ουρανού. Βάλ’την στό Ναό, επειδή αυτού πρέπει νά κατοικεί. Ναός Θεού είναι, σέ Ναό της ταιριάζει νά κατοικεί. Αγία είναι, σέ καθαρό τόπο βάλ’την. Στά χέρια του Θεού παράδωσέ την. Σέ τόπο άγιο πρόσθεσέ την, γιά ν’αγιάσει. Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου καί αφιέρωσέ την στό Ναό, γιατί έτσι τάξαμε». Σάν άκουσε ο Ζαχαρίας ότι τήν είχαν ταμμένη στόν Θεό, τήν πήρε νά τήν πάει στό Βήμα. Εκεί μέσα ήταν η στάμνος του Μωϋσέως, πού κάποτε είχε τό μάννα, η ράβδος του Ααρών, τό χρυσό θυμιατήριο, οι πλάκες, πού ήταν γραμμένος ο νόμος. Μόλις μπήκε η Παναγία, έπεσαν όλα καί τήν προσκύνησαν. Αφού, λοιπόν, ο Ζαχαρίας τήν παρέλαβε, τήν έβαλε στό ενδότατο του ναού, όπου έμπαινε μόνος του ο αρχιερεύς μία φορά τόν χρόνο. Καί αυτό τό έκανε κατά βούλησιν Θεού, ο οποίος επρόκειτο σέ λίγο νά γεννηθεί από αυτή, γιά τήν διόρθωση καί σωτηρία του κόσμου.

Μερικοί υποστήριξαν λανθασμένως ότι στό ναό υπήρχε χωρισμένος τόπος, όπου έμεναν μόνο οι παρθένες, καί μαζί μ’αυτές έμενε καί η Θεοτόκος. Οι μέν άλλες παρθένες έβγαιναν μετά τήν απόλυση καί πήγαιναν στά σπίτια τους, μόνο δέ η Θεοτόκος προσκαρτερούσε στό ναό. Η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, διότι η Θεοτόκος εισήλθε όχι στόν οίκο των παρθένων, αλλά σ’αυτά τά άγια των αγίων καί εκεί έμεινε τρεφομένη από τόν άγγελο. Καί αν αυτό φαίνεται άτοπο, τό νά εισέλθει δηλ. γυναίκα στό ενδότατο του ναού, αυτό τό φαινομενικά άτοπο τό διόρθωσε ο Ζαχαρίας, λέγοντας στό λαό ότι ο Θεός δείχνει στό Λογείο, πού ήταν κρεμασμένο μπροστά του, ότι θέλει νά μπει η Παρθένος μέσα σ’αυτά τά άγια των αγίων καί έτσι έπεισε τόν λαό νά δεχθεί νά βάλει τήν Παρθένο εκεί. Αφού, όμως, η Κυρία Θεοτόκος γέννησε τόν Κύριο, ο Ζαχαρίας τήν συναρίθμησε μέ τίς παρθένες, πού προσκαρτερούσαν στό ναό, επειδή ήταν Παρθένος καί μετά τόκον, γι’αυτό καί φονεύθηκε.

Εκεί, λοιπόν, η Παρθένος διέμεινε δώδεκα χρόνια, τρεφομένη μέν ξενοπρεπώς από τόν Αρχάγγελο Γαβριήλ μέ ουράνια τροφή, αξιουμένη δέ της εμφανείας του Θεού καί της ομιλίας μέ τούς Αγγέλους, έως ότου πλησίασε ο καιρός του θείου Ευαγγελισμού καί των ουρανίων καί υπερφυσικών εκείνων μηνυμάτων, τά οποία εμήνυαν ότι ο Θεός ευδόκησε νά σαρκωθεί απ’αυτή φιλανθρώπως, γιά ν’αναπλάσει τόν κόσμο, πού είχε φθαρεί από τήν αμαρτία. Τότε η Θεοτόκος, αφού εξήλθε από τά άγια των αγίων, παραδόθηκε στόν μνήστορα άγιο Ιωσήφ, γιά νά υπάρξει εκείνος φύλακας καί μάρτυς της παρθενίας της καί γιά νά υπηρετήσει καί στόν άσπορο τόκο της καί στή φυγή στήν Αίγυπτο καί στήν επάνοδο στή γη του Ισραήλ[1].

Θα θέλαμε να κάνουμε ένα μικρό σχόλιο σχετικά με αυτή την ξενοπρεπή, ουράνια τροφή της Θεοτόκου από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Στην περίπτωση αυτή έχουμε πρακτική εφαρμογή του λόγου του Κυρίου : «ουκ επ’άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ εν παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού»[2], δηλ. ο άνθρωπος δεν θα ζει με άρτο μόνο, αλλά και με κάθε λόγο, που βγαίνει από το στόμα του Θεού. Εδώ διαφαίνεται η σχέση σωματικής και πνευματικής τροφής. Και οι δύο είναι απαραίτητες και αναγκαίες, για να τραφεί το σώμα και η ψυχή. Την ανωτερότητα, όμως, και την υπεροχή στην ιεράρχηση κατέχει η πνευματική τροφή. Όταν δε ο Θεός πει, ο άνθρωπος ζει και χωρίς σωματική τροφή, όπως αυτό συνέβη και συμβαίνει στη ζωή αγίων ασκητών. Αυτό θα μπορούσε να είναι και μία απάντηση, μία λύση διεξόδου, μπροστά στην παγκόσμια οικονομική κρίση, που μαστίζει τον κόσμο, η οποία ουσιαστικά είναι κρίση βαθύτατα πνευματική και ηθική, που εδράζεται στην απιστία, την αθεΐα, την αποστασία από το θέλημα του Αγίου Τριαδικού Θεού και την αμετανοησία, μέσα στα πλαίσια της οποίας πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας στερούνται ακόμη και τα προς το ζην και της σωματικής τροφής. Ότι δηλ. οφείλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και την φροντίδα μας περισσότερο στην πνευματική τροφή της ψυχής. Αν κάποιος είναι τακτοποιημένος κατά το δυνατόν ως προς τα πνευματικά με την ακρόαση, μελέτη και εφαρμογή του θείου λόγου, του θείου θελήματος, με μυστηριακή ζωή δηλ. με συχνή και αδιάλειπτη προσευχή, μετάνοια, εξομολόγηση, εκκλησιασμό και θεία Κοινωνία, τότε δεν έχει να φοβάται σε τίποτε την έλλειψη της σωματικής τροφής. Γιατί η έλλειψη της πνευματικής τροφής, ο πνευματικός λιμός είναι ασυγκρίτως χειρότερος από την έλλειψη της σωματικής τροφής, του σωματικού λιμού. Και ο ίδιος ο Κύριος λέει : «Μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι. Φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεέννη»[3]. Δηλ. μη φοβηθείτε από τους διώκτες, οι οποίοι θανατώνουν το σώμα, δεν έχουν όμως την δύναμη να θανατώσουν την ψυχή. Αλλά, να φοβηθείτε περισσότερο τον Θεό, ο οποίος μπορεί να καταδικάσει στην απώλεια της κολάσεως και την ψυχή και το σώμα. Αλλά και στην περίπτωση του σωματικού λιμού, της ελλείψεως της σωματικής τροφής, και πάλι ο Χριστός έχει δώσει την λύση στο ερώτημα-απορία πώς θα τρεφόμαστε με θαυματουργικές επεμβάσεις. Στην Π.Δ. έδωσε το μάννα στον Ισραηλιτικό λαό στην Αίγυπτο. Στον προφήτη Ηλία έστειλε το κοράκι, που του μετέφερε κρέας. Στα εισόδια της Θεοτόκου έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ο οποίος έτρεφε την Παναγία με ουράνια τροφή. Αλλά και στην Κ.Δ. ο ίδιος Χριστός επετέλεσε το θαύμα πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων. Τα πάντα μπορεί να καταφέρει ο Θεός, φτάνει εμείς να καταφάσκουμε συνεχώς, να συνεργαζόμαστε, να έχουμε απόλυτη πίστη στην θεία πρόνοιά Του.

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρεται στήν Παναγία ως ησυχάστρια, στηριζόμενος στόν άγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά, σύμφωνα μέ τόν οποίο όλα τά δώδεκα χρόνια, πού πέρασε η Παναγία μέσα στό ναό, από τά Εισόδια μέχρι τόν Ευαγγελισμό, έζησε ησυχαστική καί ασκητική ζωή, ως η πρώτη ησυχάστρια καί ασκήτρια. Ήταν τόσο πολύ αφιερωμένη στό έργο της προσευχής, ώστε βαθούλωσαν τά μάρμαρα του ναού από τίς πολλές γονυκλισίες, πού έκανε.

Επίσης, κατά τόν άγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά, η Θεοτόκος, βρισκομένη δώδεκα χρόνια στά άγια των αγίων, άκουγε τίς θείες Γραφές, δηλ. τήν Π.Δ., πού διαβάζονταν στό ναό κατά τίς ακολουθίες καί από εκείνες έμαθε τήν παράβαση καί τό ολίσθημα των Προπατόρων καί τίς προφητείες περί του εαυτού της καί του Υιού της[4].

Όπως όλες οι Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές έχουν αντίκτυπο και προσφέρουν πολλά διδάγματα εις πνευματικήν ωφέλειαν ημών των Χριστιανών, έτσι και η Θεομητορική εορτή των Εισοδίων. Οι άγιοι Πατέρες κάνουν λόγο για τρία είδη εισόδου του ανθρώπου. Το πρώτο είδος εισόδου είναι η είσοδος του ανθρώπου στην επίγεια ζωή με την φυσική, βιολογική του γέννηση. Αυτή η είσοδος λέγεται νυκτερινή είσοδος, διότι ο άνθρωπος γεννιέται μέσα στην αμαρτία. Ο προφητάναξ Δαβίδ, αναφερόμενος σ’αυτή τη είσοδο, λέει χαρακτηριστικά στον Ν΄ (50ό) ψαλμό: «Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου». Το δεύτερο είδος εισόδου είναι η είσοδος του ανθρώπου στην Ορθόδοξη Εκκλησία και την πνευματική ζωή με την διά του αγίου Βαπτίσματος γέννηση. Η είσοδος αυτή λέγεται φώτισμα. Τέλος, το τρίτο είδος εισόδου είναι η είσοδος του ανθρώπου στα πραγματικά Άγια των Αγίων, δηλ. στην επουράνιο και αιώνιο Βασιλεία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού διά της αξίας μεταλήψεως του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Χριστού, με την οποία λαμβάνει την πρόγευση και τον αρραβώνα της Βασιλείας, και διά της καθολικής Αναστάσεως στη Β΄ Παρουσία, με την οποία μετέχει στους γάμους της Βασιλείας.

Η είσοδος της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων είναι όντως ένα καινοφανές και μη επαναλαμβανόμενο γεγονός στην ιστορία. Καινοφανές μεν γιατί πρώτη φορά επετράπη σε γυναίκα να εισέλθει στα Άγια των Αγίων, μη επαναλαμβανόμενο δε διότι δεν επετράπη έκτοτε να εισέρχεται γυναίκα στο Άγιο Βήμα, το Ιερό. Η απαγόρευση αυτή μάλιστα έχει πάρει άκαμπτο συνοδικό χαρακτήρα με ιεροκανονική επικύρωση.

Στην ακολουθία των Χαιρετισμών των Εισοδίων της Θεοτόκου στον οίκο, που αρχίζει με το γράμμα «Μ», ο ιερός υμνογράφος αναφέρει : «Μη τολμήση γυνή τις, εισελθείν εν Αγίω Βήματι, όπου μόνη εισήλθε, η Αγία εν ταις γυναιξίν, εις τα των Αγίων Άγια, ου μόνος ο Αρχιερεύς εισήρχετο, του ενιαυτού άπαξ». Επίσης, στον οίκο με το γράμμα «Ψ», λέει : «Χαίρε, μόνη η αξία εν τω Βήματι εισελθείν? χαίρε, σοι γαρ μόνη έξεστιν εν τω Ιερώ οικείν».

Ο 69ος Ιερός Κανόνας της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου ορίζει: «Μη εξέστω τινί των απάντων εν λαϊκοίς τελούντι, ένδον του ιερού εισιέναι θυσιαστηρίου». Το άγιον Βήμα είναι αφιερωμένο στους ιερωμένους. Γι’αυτό ο παρών Κανών εμποδίζει την είσοδο σ’αυτό των λαϊκών. Και σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης : «Γι’αυτό ας παρακινηθούν οι ιερείς και πνευματικοί να αποκόψουν την παράνομη συνήθεια, που επικρατεί σε πολλούς τόπους, το να εισέρχονται λαϊκοί μέσα στο άγιο βήμα, η οποία (συνήθεια), μη διακρίνοντας ιερείς από λαϊκούς, κάνει να πίπτουν οι λαϊκοί στην ποινή του βασιλέως Άχαζ, ο οποίος, λαϊκός όντας, τόλμησε να επιχειρήσει τα έργα των ιερωμένων. Κατά κάποιον τρόπο κι αυτοί, εισερχόμενοι στον διορισμένο τόπο των ιερέων, οικειοποιούνται τα των ιερέων»[5].

Το γεγονός αυτό της εισόδου της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων το εκμεταλλεύονται δυστυχώς οι προοδευτικοί, εκσυγχρονιστές, ανανεωτές, οικουμενιστές κληρικοί και θεολογοι και ομιλούν και ενθέρμως υποστηρίζουν ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία θα πρέπει να σπάσει να ανωτέρω στεγανά και να επιτρέψει την χειροτονία και την μυστηριακή ιερωσύνη των γυναικών, διακηρύσσοντας μάλιστα μέσω συνεδρίων ότι δήθεν η ορθόδοξος παράδοση δεν έχει ισχυρά επιχειρήματα εναντίον της χειροτονίας των γυναικών.

Η ιερωσύνη, όμως, όπως είναι γνωστό, πηγάζει από τόν Ίδιο τόν Ιησού Χριστό, δηλαδή τό αρχιερατικό Του αξίωμα, γι’αυτό καί ο Ίδιος αποκαλείται ο Μέγας Αρχιερεύς. Η ιερωσύνη του Χριστού προτυπώθηκε στήν Παλαιά Διαθήκη, τόσο από τήν ιερατική φυλή του Λευί, όσο καί από τόν Μελχισεδέκ, γιά τόν οποίο κάνει λόγο ο Απόστολος Παύλος στήν πρός Εβραίους επιστολή. Ο Αρχιερεύς Χριστός παρέδωσε τήν ιερωσύνη, χειροτονώντας τούς αγίους Αποστόλους καί αυτοί μέ τή σειρά τους «επέθηκαν τάς χείρας των επί»[6] άλλους άνδρας αξίους της ιερωσύνης καί όχι γυναίκας, όπως εσφαλμένα συμβαίνει μέ τά απεξηραμμένα φύλλα της αιρετικής παρασυναγωγής του Προτεσταντισμού καί δή των Αγγλικανών, των Λουθηρανών καί των Μεταρρυθμισμένων, οι οποίοι, επηρρεασμένοι από τό ανόητο φεμινιστικό κίνημα, επιτρέπουν τήν συμμετοχή γυναικών στό Μυστήριο της ιερωσύνης, τήν οποία δυστυχώς υιοθετούν ακόμη καί ακαδημαϊκοί οικουμενιστές «θεολόγοι». Αυτή η ακατάπαυστη διαδοχή της ιερωσύνης συνεχίσθηκε ανά τούς αιώνες καί φθάνει μέχρι καί τίς ημέρες μας, αλλά καί έως συντελείας αιώνων. Γι’αυτό καί στήν Ορθόδοξη Εκκλησία ομιλούμε περί αποστολικής διαδοχής.

Ο ομότιμος καθηγητής της Χριστιανικής Ηθικής στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ κ. Γεώργιος Μαντζαρίδης σημειώνει τα εξής σχετικά με το θέμα : «Το ενδιαφέρον του θέματος από την πλευρά της Χριστιανικής ηθικής συνίσταται κυρίως στην άποψη ότι η άρνηση της χειροτονίας των γυναικών συνδέεται με κάποια γενικότερη υποτίμησή τους στην Εκκλησία. Η άποψη όμως αυτή παραθεωρεί και βασικά στοιχεία, που έχουν σχέση με τη λειτουργική υπεροχή της γυναίκας στη ζωή και τη διδασκαλία της Εκκλησίας. Και πρίν απ’όλα παραμερίζει την πρόταξη της γυναίκας στη σωτηρία του ανθρώπου και τη συντριβή του διαβόλου. Η έχθρα ανάμεσα στον άνθρωπο και τον διάβολο είναι κυρίως έχθρα ανάμεσα στη γυναίκα και το διάβολο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι γίνεται λόγος και για «σπέρμα» της Εύας, που θα συντρίψει το διάβολο[7]. Η Εύα έλαβε το πρωτευαγγέλιο της σωτηρίας και η Παναγία δέχθηκε τον Ευαγγελισμό της θείας ενανθρωπήσεως.

Η γυναίκα λοιπόν που πρωτοστάτησε στη πτώση πρωτοστατεί και στην ανόρθωση του ανθρώπου. Ο άνδρας συμπαρασύρεται στη πτώση και συμπορεύεται στην ανόρθωση. Ο πρώτος ρόλος δε βρίσκεται σ’αυτόν, αλλά στη γυναίκα. Και στις δύο περιπτώσεις η γυναίκα πρωτοστατεί και ο άνδρας ακολουθεί. Ειδικότερα η Παναγία γίνεται συναίτιος της θείας ενανθρωπήσεως, μαζί με τον ίδιο τον Θεό. Δανείζει στον Θεό την ανθρώπινη φύση, που γίνεται η απαρχή της καινής κτίσεως. Από την άποψη αυτή η Παναγία είναι «μετά τον πρώτον ιεράρχην Χριστόν, έτερος Ιεράρχης»[8]. Ο αποκλεισμός όμως της γυναίκας από την μυστηριακή ιερωσύνη έχει πραγματικό και συμβολικό νόημα. Η γυναίκα συνεργεί στο μυστήριο της σωτηρίας, ενώ ο άνδρας διακονεί. Οι ιέρειες ήταν ευρύτατα γνωστές στον προχριστιανικό κόσμο εκτός του Ισραήλ. Ειδικότερα υπήρχαν στις θρησκείες των Ελλήνων και των Ρωμαίων, με τις οποίες ήρθε σε άμεση σχέση η Εκκλησία, αλλά και ο Ισραήλ. Γι’ αυτό από κοινωνική άποψη φαίνεται παράδοξη η απουσία ιερειών στον ιουδαιοχριστιανικό κόσμο, όπου μάλιστα η θέση της γυναίκας ήταν υψηλότερη. Επιπλέον σε ολόκληρη τη χριστιανική γραμματεία, όπου παρουσιάζονται πλείστα εκκλησιαστικά ζητήματα, ουδέποτε ανέκυψε ζήτημα ιερειών. Μόνο η γνωστικίζουσα αίρεση του Μοντανισμού δεχόταν γυναίκες στον επισκοπικό και τον πρεσβυτερικό βαθμό, πράγμα που χαρακτήρισε ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου ως «ειδωλοποιόν επιτήδευμα» και «εγχείρημα διαβολικόν»[9].

Οι χαρακτηρισμοί του αγίου Επιφανίου δεν πρέπει να θεωρηθούν τυχαίοι, αλλά δηλωτικοί της στάσεως της Εκκλησίας απέναντι στην μυστηριακή ιερωσύνη των γυναικών. Οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι είχαν εξαρχής όχι μόνο λειτουργική, αλλά και συμβολική θέση στο σώμα της Εκκλησίας. Αυτοί υπάρχουν «εις τύπον του Πατρός» ή «εις τύπον Θεού»[10]. Ενώ στο «βασίλειον ιεράτευμα»[11] προσέρχονται αδιακρίτως άνδρες και γυναίκες, στην μυστηριακή ιερωσύνη προσλαμβάνονται μόνο άνδρες. Η παρουσία ιερειών θα υποδήλωνε την ύπαρξη γυναικείων θεοτήτων, όπως συνέβαινε στις προχριστιανικές θρησκείες. Η άρνηση δηλ. της ειδωλολατρίας, που συνεπάγεται και την άρνηση θεοτήτων των δύον φύλων, συμβαδίζει με την απουσία ιερειών. Η Εκκλησία είχε μόνο διακόνισσες, που εξυπηρετούσαν πρακτικές λειτουργικές ανάγκες, και όχι ιέρειες με μυστηριακή ιερωσύνη συμβολικού χαρακτήρα, που χαρακτηρίζεται ως «ειδωλοποιόν επιτήδευμα» ή «εγχείρημα διαβολικόν», δηλ. ειδωλολατρία. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μοντανισμός εκτός από την ιερωσύνη των γυναικών διατήρησε και άλλα ειδωλολατρικά στοιχεία, ενώ ο εισηγητής του Μοντανός ήταν αρχικά ιερέας της θεάς Κυβέλης. Αλλά και σήμερα η προώθηση γυναικών στην ιερωσύνη δεν είναι άσχετη με τη διάδοση νεογνωστικών και νεοπαγανιστικών αντιλήψεων, που χαρακτηρίζουν το γενικότερο πνεύμα της εποχή μας»[12].

Υπάρχουν και άλλα πάμπολλα επιχειρήματα εναντίον της χειροτονίας των γυναικών, τα οποία παραθέτουμε στη συνέχεια, όπως τα καταγράφει ο κ. Χρήστος Λιβανός[13]:

α) Η ρίζα της αληθείας, ότι μόνο άρρενες πρέπει να λαμβάνουν ιερωσύνη βρίσκεται στην εντολή του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη «παν άρσεν διανοίγον μήτραν, άγιον τω Κυρίω κληθήσεται»[14].

β) Η ιερωσύνη κατά την Παλαιά Διαθήκη εδίδετο μόνο σε άνδρες.

γ) Ο Χριστός δεν επέλεξε καμμία γυναίκα ως Απόστολό Του. Και οι δώδεκα Απόστολοί Του ήσαν άνδρες.

δ) Ο προδότης Ιούδας δεν αντικαταστάθηκε από γυναίκα, αλλά από άνδρα, τον Απόστολο Ματθία[15].

ε) Στον Μυστικό Δείπνο ο Χριστός κάλεσε μόνο τους Δώδεκα και σ’αυτούς παρέδωσε το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

στ) Την εντολή να βαπτίσουν «πάντα τα έθνη» έδωσε ο Χριστός μόνο στους Αποστόλους και όχι στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών Του, που αποτελούσαν και γυναίκες[16].

ζ) Την εξουσία του «δεσμείν και λύειν αμαρτίας» έδωσε ο Χριστός μόνο στους Αποστόλους Του και όχι σε γυναίκες[17].

η) Η Παναγία, αν και προερχομένη, κατά τον άγιο Γερμανό Κωνσταντινουπόλεως, «εκ γένους ιερατικού, φυλής Ααρωνείτιδος, ρίζης προφητικής και βασιλικής»[18], δεν έλαβε την ιερωσύνη. Ο ίδιος ο Υιός της δεν την συμπεριέλαβε μεταξύ των Αποστόλων.

θ) Οι Απόστολοι ουδέποτε χειροτόνησαν γυναίκες.

ι) Η Παύλειος διδασκαλία είναι αληθινός καταπέλτης εναντίον της ιερωσύνης των γυναικών. «Αι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν», παραγγέλλει στους Κορινθίους[19], «γυναικί δε διδάσκειν ουκ επιτρέπω», γράφει προς τον Απόστολο Τιμόθεο[20]. Πώς λοιπόν θα χειροτονήσουμε γυναίκες, εφ’όσον ο ίδιος ο Κύριος[21] απαγορεύει σ’αυτές το «διδάσκειν», το οποίο είναι αναπόσπαστο μέρος της θείας Λατρείας και από τα βασικότερα καθήκοντα του πρεσβυτέρου και του επισκόπου;

ια) Ο πρεσβύτερος πρέπει να είναι «μιάς γυναικός ανήρ»[22], συμβουλεύει ο Απόστολος, χωρίς όμως να προσθέσει και το αντίστροφο, «ενός ανδρός γυνή».

ιβ) Ο επίσκοπος ίσταται «εις τύπον και τόπον Χριστού». Ο Χριστός είναι άνδρας. Δύναται γυναίκα να σταθεί εις τύπον και τόπον του ανδρός Χριστού;

ιγ) Ο ιερεύς είναι «alter Christus», άλλος Χριστός. Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος, η δε Εκκλησία η Νύμφη. Δύναται γυναίκα να θεωρηθεί Νυμφίος; Θα τολμήσουμε να συμβολίσουμε την υπερφυά σχέση Χριστού-Εκκλησίας με τη διεστραμμένη σχέση ομοφυλοφίλου ζεύγους; Αυτό ακριβώς πράττουν όσοι ετερόδοξοι παρέχουν την ιερωσύνη στις γυναίκες.

ιδ) Η Ιερά Παράδοση, την οποία δεν παραδέχονται οι Προτεστάντες, μαρτυρεί κατά της χειροτονίας γυναικών, αφού επί 2012 έτη τώρα όλοι οι φορείς της ιερωσύνης ήταν και είναι άνδρες.

ιε) Πλήθος αγίων γυναικών κοσμεί το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας μας. Μεταξύ αυτών οι Μυροφόρες, οι ισαπόστολοι Φωτεινή και Ελένη, καθώς και άγιες μητέρες μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας. Καμμία απ’αυτές δεν υπήρξε ιερουργός των θείων Μυστηρίων. Καμμία από τις αρχαίες διακόνισσες ή τις ανά τους αιώνες μοναχές δεν απαίτησε να λάβει το αξίωμα της ιερωσύνης.

ιστ) Οι Αποστολικές Διαταγές είναι σαφείς και κατηγορηματικές: «Ουκ επιτρέπομεν ουν γυναίκας διδάσκειν εν εκκλησία, αλλά μόνον προσεύχεσθαι και των διδασκάλων επακούειν. Και γαρ και αυτός ο διδάσκαλος ημών Κύριος Ιησούς Χριστός ημάς τους δώδεκα πέμψας μαθητεύσαι τον λαόν και τα έθνη, γυναίκας ουδαμού εξαπέστειλεν εις το κήρυγμα… Ει δε εν τοις προλαβούσι διδάσκειν αυταίς ουκ επιτρέπομεν, πως ιερατεύσαι ταύταις παρά φύσιν τις συγχωρήσει; Τούτο γαρ της των Ελλήνων αθεότητος το αγνόημα θηλείαις θεαίς ιερείας χειροτονείν, αλλ’ ου της του Χριστού διατάξεως»[23].

ιζ) Ο Τερτυλλιανός γράφει : «Δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να ομιλεί στην εκκλησία ούτε να διδάσκει ούτε να χρίει ούτε να κάνει την προσκομιδή ούτε να διεκδικεί για τον εαυτό της οποιοδήποτε αξίωμα που έχουν οι άνδρες ή κάποιο ιερατικό λειτούργημα»[24].

ιη) Ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου ρωτά : «τίνι ουν σαφές εστιν ότι των δαιμόνων εστί το δίδαγμα και σχήμα και ηλλιοωμένον το επιχείρημα»; Και προσθέτει : «Θεώ γαρ απ’αιώνος ουδαμώς γυνή ιεράτευσεν»[25].

ιθ) Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συμβουλεύει «οι γυναίκες να απομακρύνονται από μια τέτοια υπηρεσία, όπως και το πλείστον των ανθρώπων», προσθέτοντας ότι «ο θείος νόμος απομακρύνει τις γυναίκες από το ιερατικό λειτούργημα, αλλ’αυτές επιζητούν να το κατακτήσουν δυναμικά»[26].

Τέλος, η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν υιοθέτησε και δεν πρέπει να υιοθετήσει ποτέ την χειροτονία-ιερωσύνη των γυναικών, για να διακρίνεται και να μην εξομοιώνεται με την αιρετική παρασυναγωγή του Προτεσταντισμού καί δή των Αγγλικανών, των Λουθηρανών καί των Μεταρρυθμισμένων. Μπροστά στην ανωτέρω ακαταμάχητη θεολογική επιχειρηματολογία εναντίον της χειροτονίας των γυναικών, τί έχουν να απολογηθούν οι Οικουμενιστές, οι οποίοι αδιάντροπα και ανερυθρίαστα συμμετέχουν στο παμπροτεσταντικό Παγκόσμιο Συμβούλιο των δήθεν «Εκκλησιών» ή καλύτερα των Αιρέσεων, αλληλοασπαζόμενοι, συναγελαζόμενοι, συντρώγοντες, συμπίνοντες και κυρίως συμπροσευχόμενοι με παστόρισσες και ιέρειες και αναγνωρίζοντες την «ιερωσύνη» ή μάλλον μιαροσύνη τους;

[1] ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, τ. Β΄ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος), εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλλη, Θεσ/κη 2003,                                            

   σσ. 148-151.

[2] Ματθ. 4, 4.

[3] Ματθ. 10, 28.

[4] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Η Υπεραγία Θεοτόκος στη ζωή και το έργο του αγίου Νικοδήμου», Κολλυβαδικά. Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης-Άγιος Αθανάσιος Πάριος, εκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2004, σσ. 33-35.

[5] ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, σσ. 280-281.

[6] Πράξ. 6, 6.

[7] Γέν. 3, 15.

[8] Θεοφάνους Νικαίας, Λόγος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον 11, εκδ. M. Jugie, Theorhanes Nicaenus (+ 1381), Sermo in Sanctissimam Deiparam,  

Lateranum Romae 1935, σ. 64.

[9] ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΆΝΙΟΣ ΚΥΠΡΟΥ, Πανάριον 49, PG 42, 745BC.

[10] ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ, Προς Μαγνησιείς 4, Προς Τραλλιανούς 3.

[11] Α΄ Πέτρου 2, 9.

[12] ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ, Χριστιανική ηθική ΙΙ, εκδ. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη, σσ. 384-387.

[13] ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ, «Εμπόδια στόν διάλογο μέ τόν Προτεσταντισμό», εν Οικουμενισμός? Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις. Πρακτικά διορθοδόξου επιστημονικού συνεδρίου. Αίθουσα τελετών Α.Π.Θ. 20-24 Σεπτεμβρίου 2004, τ. Β΄, εκδ. Θεοδρομία, Θεσσαλονίκη 2008, σσ. 627-632.

[14] Λκ. 2, 23.

[15] Πράξ. 1, 21-26.

[16] Μτθ. 28, 16-20.

[17] Ιω. 20, 23.

[18] ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, Εις την Είσοδον της Θεοτόκου Β΄, PG 98, 313A.

[19] Α΄ Κορ. 14, 34.

[20] Α΄ Τιμ. 2, 12.

[21] Α΄ Κορ. 14, 35.

[22] Τίτ. 1, 6.

[23] Αποστολικαί Διαταγαί ΙΙΙ, 6, 1-2 και 9, 1-4.

[24] ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ, De Virginibus, IX, 1, C.C. ii, 1218-19.

[25] ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΚΥΠΡΟΥ, Κατά αιρέσεων 49, 2-3, PG 41, 881.

[26] ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Περί Ιερωσύνης ΙΙ, 1, 2.

ΠΗΓΗ: http://www.impantokratoros.gr/E0DAAD05.el.aspx 

Α) Αγίου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας του Μεγάλου

Β) Αγίου Αθανασίου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας του Μεγάλου

Λόγοι περί ακτημοσύνης και μοναχικής αποταγής

«Έτι εν σοι λείπει. Πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς,

και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς, και δεύρο ακολούθει μοι»

Α.Ο φιλάνθρωπος Θεός, που φροντίζει για την σωτηρία μας, όρισε για τους ανθρώπους δύο τρόπους ζωής, την συζυγία και την παρθενίαν. Ώστε όποιος δεν ημπορεί να υπομείνη το άθλημα της παρθενίας, να έρθη σε κοινωνία γάμου με γυναίκα, γνωρίζοντας ότι θα ζητηθή λόγος για την σωφροσύνη, τον αγιασμό και την ομοίωσή του με τους αγίους εκείνους που είχαν σύζυγο και ετεκνοτρόφησαν.

Τοιούτος ήταν στην Παλαιά Διαθήκη ο Αβραάμ, το μέγα καύχημα του οποίου ήταν ότι προετίμησε τον Θεόν και εδέχθη να θυσιάση τον μονογενή υιόν του χωρίς οίκτον.

Είχε δε και τις θύρες της σκηνής του ανοικτές, έτοιμος να δεχθή αυτούς που επρόκειτο να φιλοξενηθούν. Δεν ήκουσε το «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος τοις πτωχοίς». Ακόμη μεγαλυτέραν αρετήν επέδειξεν ο Ιώβ και άλλοι πολλοί, όπως ο Δαυίδ και ο Σαμουήλ. Στην Καινή Διαθήκη τοιούτοι υπήρξαν ο Πέτρος και οι άλλοι Απόστολοι.

Θα ζητηθούν λοιπόν από κάθε άνθρωπον οι καρποί της προς τον Θεόν και τον πλησίον αγάπης και θα τιμωρηθή όποιος παραβή αυτές ή κάποιες από τις άλλες εντολές. Αυτό δηλώνει και ο Κύριος στα Ευαγγέλια λέγοντας: «Ο αγαπών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος», και «oς ου μισεί τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και την γυναίκα και τα τέκνα, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου είναι μαθητής».

Άραγε το σκέπτεσαι, ότι και στους εγγάμους απευθύνονται τα Ευαγγέλια; Ιδού, σου έγινε σαφές ότι η υπακοή στο Ευαγγέλιον θα ζητηθή από όλους τους ανθρώπους, μοναχούς και εγγάμους. Διότι θα είναι αρκετή, γι’ αυτόν που ήλθε σε γάμου κοινωνίαν, η παραχώρησις της ακρατείας και της επιθυμίας και συνουσίας προς το θήλυ.

Όλα τα άλλα που αναφέρουν οι εντολές, έχουν νομοθετηθή για όλους και δεν είναι ακίνδυνα για τους παραβάτες. Διότι όταν ο Χριστός ευηγγελίζετο τις εντολές του Πατρός, απηυθύνετο προς αυτούς που ζουν στον κόσμο. Και κάποτε που συνέβη να ερωτηθή ιδιαιτέρως από τους μαθητάς του, τους διαβεβαίωσε λέγοντας: «Α δε υμίν λέγω, πάσι λέγω».

Μην επαναπαυθής λοιπόν εσύ, που προετίμησες τον γάμον, σαν να έχης δικαίωμα να ζήσης με τρόπον κοσμικόν. Οφείλεις να καταβάλης περισσοτέρους κόπους και προσοχήν για να επιτύχης την σωτηρίαν, αφού εξέλεξες να ζης μέσα στις παγίδες και στο βασίλειον των δυνάμεων της αποστασίας και έχεις εμπρός στα μάτια σου τους ερεθισμούς των αμαρτιών και διεγείρεις όλες σου τις αισθήσεις νύκτα και ημέρα προς την επιθυμίαν αυτών.

Γνώριζε λοιπόν ότι δεν θα αποφύγης την πάλη προς τον αποστάτην, ούτε θα ημπορέσης να τον νικήσεις χωρίς να κοπιάσης πολύ για την τήρηση των ευαγγελικών εντολών. Διότι πώς θα αρνηθής την μάχη προς τον εχθρόν, ενώ ζης μέσα στο σκάμμα της μάχης;

Και αυτό είναι ολόκληρος η γη, στην οποίαν ο εχθρός, όπως διδασκόμεθα από το βιβλίον του Ιώβ, περιφέρεται και περιπατεί ως λυσσασμένος σκύλος, αναζητώντας ποίον να καταπίη. Εάν λοιπόν αρνήσαι την μάχη προς τον ανταγωνιστήν, να μεταβής σε άλλον κόσμον, όπου αυτός δεν υπάρχει. Εάν όμως τούτο είναι αδύνατον, σπεύσε να μάθης πώς να αγωνίζεσαι εναντίον του, διδασκόμενος την τέχνη της πάλης από τις Γραφές, ώστε να μην ηττηθής από αυτόν εξ αγνοίας, και παραδοθής στο αιώνιον πυρ.

Και αυτά μεν ελέχθησαν προς τους εγγάμους, εκείνους που δεν έχουν αγωνιστικόν φρόνημα και αμελούν όσον αφορά στην τήρηση των εντολών του Χριστού.

Συ όμως, ο εραστής του ουρανίου πολιτεύματος και πραγματευτής της αγγελικής διαγωγής, συ που επιθυμείς να γίνης συστρατιώτης των αγίων μαθητών του Χριστού, τόνωσε τον εαυτόν σου προς υπομονήν των θλίψεων και πρόσελθε ανδρείως στην σύγκλητο των μοναχών.

Στην αρχή της αποταγής σου να φερθής με γενναιότητα ώστε να μην παρασυρθής από την σφοδρά συμπάθεια προς τους κατά σάρκα συγγενείς, ενισχυόμενος από το ότι θα ανταλλάξης τα θνητά με τα αθάνατα. Και όταν εγκαταλείπης τα πράγματα που σου ανήκαν, να είσαι άκαμπτος και βέβαιος ότι τα αποστέλλεις στους ουρανούς, αφού με το να τα αποκρύπτης στους κόλπους των πτωχών, τα ευρίσκεις πολύ επηυξημένα κοντά στον Θεόν.

Όσον αφορά στην ιδική μου ζωήν, και εγώ εδαπάνησα πολύν χρόνον στην ματαιότητα και ηφάνισα όλην σχεδόν την νεότητά μου στην ματαιοπονία, στην αδιάκοπο δηλαδή μέριμνα με την πρόσληψη των μαθημάτων της «υπό του Θεού μωρανθείσης σοφίας».

Όταν όμως κάποτε, σαν να εξύπνησα από βαθύν ύπνον, έστρεψα την προσοχή μου προς το θαυμαστόν φως της αληθείας του Ευαγγελίου και συγχρόνως κατενόησα το άχρηστον «της σοφίας των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων», εθρήνησα πολύ για την ελεεινήν μου ζωή και παρακαλούσα να μου δοθή χειραγωγία για να εισαχθώ στα δόγματα της ευσεβείας.

Και μάλιστα πριν από όλα, εφρόντισα να διορθώσω κάπως το ήθος μου, το οποίον από την μακροχρόνιο συναναστροφή μου με τους φαύλους είχε διαστραφή. Διαβάζοντας λοιπόν το Ευαγγέλιον, είδα εκεί ότι το μεγαλύτερον εφόδιο προς τελείωσιν είναι η πώλησις των υπαρχόντων και η διάθεσίς των προς τους πτωχούς αδελφούς, και γενικώς η αμεριμνησία για την ζωήν αυτήν και το να μην επιστρέφη η ψυχή προς καμμίαν συμπάθεια προς τα παρόντα.

Πράγματι, αυτός που κατέχεται από την σφοδράν επιθυμία να ακολουθήση τον Χριστόν, δεν ημπορεί πλέον να επιστρέψη σε κανένα από τα εγκόσμια ούτε στην αγάπη των γονέων ή των οικείων. Όταν αυτή αντιτίθεται στα προστάγματα του Κυρίου, τότε έχει θέση και το «ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα αυτού και την μητέρα» και τα λοιπά-. Ούτε να υποχωρήση στον ανθρώπινον φόβον, όταν πρόκειται για το συμφέρον της ψυχής, πράγμα που κατώρθωσαν οι άγιοι, ούτε να δειλιάση από τον χλευασμόν των καλών έργων εκ μέρους των εκτός της Εκκλησίας, ώστε να νικηθή από την περιφρόνησή των.

Εάν όμως θέλη να γνωρίση ακριβέστερα και σαφέστερα το σθένος και τον πόθον αυτών που ακολουθούν τον Κύριον, ας ενθυμηθή τον Απόστολον, ο οποίος αναφερόμενος στον εαυτόν του και προς ιδικήν μας διδασκαλία λέγει: «Ει τις δοκεί πεποιθέναι εν σαρκί (να βασισθή δηλαδή στα νομικά, τα σωματικά), εγώ μάλλον.

Περιτομή οκταήμερος, εκ γένους Ισραήλ., φυλής Βενιαμίν, Εβραίος εξ Εβραίων, κατά νόμον φαρισαίος, κατά ζήλον διώκων την Εκκλησίαν, κατά δικαιοσύνην την εν νόμω γενόμενος άμεμπτος. Αλλά άτινα ην μοι κέρδη, ταύτα ήγημαι δια τον Χριστόν ζημίαν. Αλλά μεν ουν και θεωρώ πάντα ζημίαν είναι δια το υπερέχον της γνώσεως Χριστού Ιησού του Κυρίου ημών δι’ ον τα πάντα εζημιώθην, και ηγούμαι σκύβαλα είναι, ίνα Χριστόν κερδίσω».

Και πράγματι, για να είπω κάτι τολμηρόν μεν, όμως αληθινόν, εάν ο Απόστολος παρομοίασε τα ίδια τα προνόμια του νόμου, τα οποία ο Θεός είχε δώσει για κάποιαν εποχήν, προς τα απόπτυστα περιττώματα του σώματος, τα οποία επειγόμεθα εξαιρετικώς να αποβάλωμε, επειδή ακριβώς τα έκρινεν ως εμπόδια για την γνώση του Χριστού και την δικαιοσύνην αυτού και για την συμμόρφωσή μας προς τον θάνατον αυτού, τι θα έλεγε κανείς για εκείνα που αποτελούν κανονισμούς ανθρωπίνους;

Και γιατί χρειάζεται να επιβεβαιώσωμε τον λόγο με ιδικούς μας συλλογισμούς και με τα παραδείγματα των αγίων; Υπάρχει η δυνατότης να παραθέσωμε τα ίδια τα λόγια του Κυρίου και με αυτά να πείσωμε την φοβισμένην ψυχήν, αφού ο ίδιος διακηρύσσει σαφώς και αναντιρρήτως: «Ούτως ουν πας εξ υμών, ος ουκ αποτάσσεται πάσι τοις εαυτού υπάρχουσι, ου δύναταί μου είναι μαθητής», και προς τον πλούσιο νέο, μετά το: «ει θέλεις τέλειος είναι», πρώτα είπε: «Ύπαγε, πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς» και έπειτα προσέθεσε το: «Δεύρο, ακολούθει μοι».

Αλλά και στη παραβολή του εμπόρου είναι, για κάθε συνετόν άνθρωπο, σαφές ότι στο ίδιο μας οδηγεί: «Ομοία εστί», λέγει «η βασιλεία των ουρανών, ανθρώπω εμπόρω ζητούντι καλούς μαργαρίτας, ος ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην, απελθών επώλησε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν».

Είναι πράγματι φανερόν, ότι ο πολύτιμος μαργαρίτης έχει τεθή εδώ ως παρομοίωσις της επουρανίου βασιλείας, την οποίαν ο λόγος του Κυρίου μάς δεικνύει ότι είναι αδύνατον να επιτύχωμε εάν δεν θυσιάσωμε ως αντάλλαγμα όλα τα υπάρχοντά μας, και πλούτον και δόξαν και οικογένειαν και ό,τι άλλο θεωρείται από τους πολλούς σπουδαίο.

Έπειτα ο Κύριος διεκήρυξε ότι είναι αδύνατον να κατορθωθή το επιζητούμενον, όταν ο νους διασκορπίζεται σε διάφορες φροντίδες: «Ουδείς δύναται», είπε «δυσί κυρίοις δουλεύειν», και πάλιν, «Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά».

Έναν θησαυρό λοιπόν πρέπει να εκλέξωμε, τον επουράνιον, ώστε σ’ αυτόν να έχωμε την καρδία μας. «Όπου γαρ εστίν ο θησαυρός σου, εκεί και η καρδία σου έσται», λέγει ο Κύριος.

Εάν λοιπόν αφήσωμε για τους εαυτούς μας κάποιο κτήμα γήινον και φθαρτήν περιουσίαν, επειδή ο νους θάπτεται σ’ αυτά ωσάν σε βόρβορον, η ψυχή κατ’ ανάγκη δεν θα ημπορή να ιδή τον Θεόν ούτε να κινηθή προς επιθυμίαν του επουρανίου κάλλους και των αγαθών που σύμφωνα με τις επαγγελίες έχουν ετοιμασθή για εμάς. Την απόκτησιν αυτών μας είναι αδύνατον να την επιτύχωμε, εάν ένας απερίσπαστος και σφοδρότερος πόθος δεν μας οδηγή να τα ζητούμε και δεν ανακουφίζη τον κόπο που τα συνοδεύει.

Η αποταγή λοιπόν, όπως απέδειξεν ο λόγος, είναι λύσις των δεσμών της υλικής αυτής και προσκαίρου ζωής, και ελευθερία από τις ανθρώπινες υποχρεώσεις, η οποία μας καθιστά ικανωτέρους να πάρωμε τον δρόμο που οδηγεί προς τον Θεόν.

Είναι αφετηρία μιας οδού άνευ εμποδίων προς απόκτηση και χρήση πραγμάτων πολυτίμων «υπέρ χρυσίον και λίθον τίμιον πολύν» και, με λίγα λόγια, μετάθεσις της ανθρωπίνης καρδίας προς την ουράνιον πολιτείαν, ώστε να ημπορούμε να λέγωμεν ότι «το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει». Και το ακόμη μεγαλύτερον, είναι αρχή της ομοιώσεώς μας προς τον Χριστόν, ο οποίος «δι’ ημάς επτώχευσεν, πλούσιος ων».

Εάν δεν κατορθώσωμε αυτή την ομοίωση, είναι αδύνατον να φθάσωμε στον κατά το Ευαγγέλιον του Χριστού τρόπον ζωής. Διότι πώς ημπορεί να κατορθωθή η συντριβή της καρδίας, ή η ταπείνωσις του φρονήματος, ή η απαλλαγή από τον θυμόν, από την λύπην, από τις φροντίδες, και με ένα λόγον, από τα ολέθρια πάθη της ψυχής, μέσα στον πλούτο, στις βιοτικές μέριμνες και στην προσκόλληση και εξοικείωση με όλα αυτά;

Πράγματι, όταν ένας άνθρωπος δεν επιτρέπεται να μεριμνά ούτε γι’ αυτά τα αναγκαία, όπως για την τροφή και το ένδυμα, ποία λογική του επιτρέπει να συμπνίγεται, ως από ακάνθες, από τις πονηρές μέριμνες του πλούτου, οι οποίες εμποδίζουν την καρποφορία του σπόρου που σπείρει ο γεωργός των ψυχών μας; Διότι αυτός ο Κύριός μας είπε: «Ούτοι εισίν οι εις τας ακάνθας σπαρέντες, οι υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών του βίου συμπνίγονται, και ου τελεσφορούσιν». Συνδέει δηλαδή τον πλούτο με τις ηδονές.

ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2011/11/blog-post_8264.html 

 Αν οι κ.«Συνταγματολόγοι», που συμμετέχουν στην Κυβέρνηση, έγραφαν ως φοιτητές, αυτά που εφαρμόζουν τώρα, ούτε το πρώτο έτος της νομικής δεν θα περνούσαν !

Τα νέα μέτρα  επιβάλλονται με αυτόματες ρήτρες και απολυταρχικές  ρυθμίσεις όχι από τη Βουλή, αλλά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με... παράνομες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που διαλύουν κάθε ψευδαίσθηση δημοκρατίας στη χώρα και στην Ευρώπη και οδηγούν οριστικά στην καταπάτηση κάθε έννοιας Δικαίου και συνταγματικής τάξης.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου εκδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά παράκαμψη της νομοθετικής διαδικασίας της Βουλής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν ιδιαίτερα επείγουσες και σοβαρές περιπτώσεις για τις οποίες δεν προλαβαίνει να συνεδριάσει η Βουλή.

Παλαιότερα οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σπάνια εκδιδόταν (λχ καταλήψεις Σχολείων  Ν. 2811 έτους  2000) . Μετά τα Μνημόνια βρίσκονται σε ημερήσια σχεδόν διάταξη. Όλα σχεδόν τα μέτρα, ενώ συζητώνται επί μήνες, ξαφνικά βαφτίζονται "επείγοντα" για να προσδώσουν αίσθηση νομιμοφάνειας στις ΠΝΠ !

Το ζήτημα αυτό ήδη μας είχε απασχολήσει από τις 25.9.12 και αναφέρθηκε στο άρθρο με τίτλο:   10 Ερωτήματα για τον "εξαιρετικά επείγοντα λόγο" κε Πρόεδρε να ξεπουλήσετε την δημόσια περιουσία και σε ποιους ; (ΠΝΠ ΦΕΚ Α΄ 175/07.09.2012) 

  Για να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης, παραθέτουμε επιλογή ειδικών δημοσιευμάτων.

Στο τέλος του παρόντος κειμένου υπάρχει υπερσύνδεσμος (Link) του Παν/μίου Αθηνών , που επεξηγεί ακριβώς τι είναι νομικά αυτές οι πράξεις και υπό ποιες προϋποθέσεις εκδίδονται : 

Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου - πράξεις εγκληματικές και βάρβαρες 

Με τρόμο, σαν να περνούσαν ερπύστριες τανκ έξω από το σπίτι μου, άκουσα τις τρομερές αυτές ειδήσεις που μοιάζουν να έρχονται από τα βάθη ενός κόσμου τελείως  απολίτιστου και απολυταρχικού.

Σύμφωνα με τα νέα μέτρα  επιβάλλονται  αυτόματες ρήτρες και απολυταρχικές  ρυθμίσεις με.... Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που διαλύουν κάθε ψευδαίσθηση δημοκρατίας στη χώρα και στην Ευρώπη και οδηγούν οριστικά στην καταπάτηση κάθε έννοιας Δικαίου και συνταγματικής τάξης.

Ειδικότερα: Όταν ο Δήμαρχος κλέβει ή κακοδιαχειρίζεται τους πόρους του Δήμου και όλοι οι χρυσοπληρωμένοι ελεγκτικοί θεσμοί τον αφήνουν να το πράττει ανενόχλητος, τότε  το δημιουργηθέν έλλειμμα  μετά από 6 μήνες θα επιβαρύνει τους δημότες  με αύξηση των τελών. Πληρώνει όχι ο υπαίτιος  και όσοι ελέγχοντες τον άφηναν να εγκληματεί, αλλά ο δημότης που δεν έχει λόγο στις αποφάσεις, δεν έχει έλεγχο στις δαπάνες, δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να σταματά τις σπατάλες και τις απάτες. Δεν πληρώνει ο ΚΛΕΦΤΗΣ αλλά ο αθώος, κατά παράβαση της κοινής λογικής, της  απονομής Δικαιοσύνης  και της οφειλόμενης λογοδοσίας.

Αυτό γίνεται, όχι για να αντιμετωπισθεί το χρέος που έτσι κι αλλιώς είναι μη βιώσιμο, αλλά  για να εξοντωθεί ο μέσος πολίτης, να φορτωθεί χρέη που ΔΕΝ οφείλει και να του πάρουν το σπίτι μια μέρα οι δανειστές. Ο ανίκανος ή καταχραστής Δήμαρχος δεν διώκεται, δεν δεσμεύεται η περιουσία του, δεν έχει υποχρέωση να λογοδοτήσει και να καθαιρεθεί. Απλά μεταφέρει τα χρέη του στους πολίτες, με το δικαίωμα απολυταρχικού χαρακτήρα που αντλεί από το Μνημόνιο.

Ομοίως, όταν ο Υπουργός σπαταλά χρήματα δημιουργώντας έλλειμμα, δεν λογοδοτεί ούτε διώκεται αυτός και οι συνεργοί ή οι ελεγκτές, αλλά με καταχρηστικό δικαίωμα που αντλεί από  το Μνημόνιο απολύει όσους υπαλλήλους επιθυμεί, καταργεί υπηρεσίες και η κοινωνία στερείται βασικών αγαθών βυθιζόμενη στο χάος.

Αυτή άλλωστε είναι και η αποστολή  της τρικομματικής κυβέρνησης: να δημιουργήσει σε μικρό χρόνο ένα απολυταρχικό κράτος με έναν εξαθλιωμένο και γερασμένο πληθυσμό στην πιο ενδιαφέρουσα και πολλά υποσχόμενη περιοχή της Ευρώπης, να αποδομήσει το κράτος ως μη βιώσιμο, η περιουσία των πολιτών να περνά στους δανειστές για να επιβληθεί το χάος και έτσι να επιτύχει το Μνημόνιο.  

Ενώ λοιπόν  το Μνημόνιο  διαλύει το Νόμο και το Κράτος,  από την άλλη διατηρεί αλώβητο το άθλιο και απαξιωμένο πολιτικό σύστημα της χρεωκοπίας, τον  πλούτο των  οικογενειών που το στηρίζουν, τη διαφθορά και την ανομία.

 Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2012  -ΠΗΓΗ: http://hassapis-peter.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9909.html  

Η Θέση του Δ.Σ.Α. (απόσπασμα)    «μείζον ζήτημα συνταγματικής τάξης και λειτουργίας των κοινοβουλευτικών θεσμών»

«Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών διατυπώνει την εντονότατη αντίθεσή του στην κυβερνητική επιλογή της έκδοσης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου αναφορικά με τον περιορισμό των καταβαλλόμενων στους εμμίσθους Δικηγόρους αποζημιώσεων και την αλλαγή του τρόπου καθορισμού του ύψους των μηνιαίων αποδοχών τους, ως ενέργειας δήθεν κατεπείγουσας, με τη διαδικασία του άρθρου 44 παράγρ. 1 του Συντάγματος. Επισημαίνουμε πως η πρωτοβουλία αυτή – λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου της σχετικής ρύθμισης – εκφεύγει των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας, εγείροντας έτσι μείζον ζήτημα συνταγματικής τάξης και λειτουργίας των κοινοβουλευτικών θεσμών, σύμφωνα και με όσα Καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου και νυν Βουλευτές αναλυτικά περιγράφουν σε συγγράμματά τους. Πιο συγκεκριμένα, ουδόλως πληρούνται οι προβλεπόμενες από το συντακτικό νομοθέτη προϋποθέσεις έτσι ώστε να παραβλεφθεί η συνήθης νομοθετική διαδικασία και να επισπευστεί – μέσω πράξης νομοθετικού περιεχομένου και μάλιστα εν κρυπτώ και παραβύστω - η ρύθμιση του ζητήματος των αποζημιώσεων των εμμίσθων συναδέλφων, η οποία σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης...»

ΠΗΓΗ: www.dsa.gr 

 Η δικτατορία των «έκτακτων» νομοθετικών πράξεων…

Του Θύμιου Παπανικολάου 

  Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι αυτή  η κυβέρνηση κλιμακώνει και επιταχύνει τις πραξικοπηματικές διαδικασίες του δικτατορικού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ: Του ΓΕΝΙΚΟΥ «γύψου», μιας ΑΝΟΙΚΤΗΣ και ΩΜΗΣ δικτατορίας… 

Ζούμε πλέον υπό καθεστώς πραξικοπηματικής αποχαλίνωσης: Υπό καθεστώς ανοικτών και αλληλοδιάδοχων κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, υπό καθεστώς «δημοκρατικής» ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ που οδεύει ταχέως στην κατάλυση κάθε δημοκρατικού υπολείμματος…

Γι αυτόν τον πραξικοπηματικό κατήφορο που βιώνουμε διαβάστε πιο αναλυτικά το άρθρο μας:

«Ο πραξικοπηματικός κατήφορος οδηγεί στο “γύψο”…»

Ένα από τα «εργαλεία» της πραξικοπηματικής κυβερνητικής αυθάδειας είναι οι «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου»: Πράξεις που καταργούν και τις τυπικές διαδικασίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που καταργούν και τα υπολείμματα της αστικής τους δημοκρατίας και μετατρέπουν τη Βουλή (τη δική τους Βουλή) σε ντεκόρ από πολύχρωμες γλάστρες…

Βεβαίως το ίδιο το Αστικό Σύνταγμα (το δικό τους Σύνταγμα) για να κατοχυρώσει και να εγγυηθεί τα συμφέροντα των δυναστών και για να θωρακίσει το καθεστώς αυτών των συμφερόντων, αφήνει ορθάνοικτη την πόρτα για τη δικτατορία των «Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου».

Στο άρθρο 44 §1 Συντάγματος προβλέπεται η έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου σε έκτακτες και επείγουσες καταστάσεις!!!

Με βάση αυτές τις «έκτακτες» και «επείγουσες ανάγκες» κηρύχτηκε η Ελλάδα σε «κατάσταση πολιορκίας», σε «εμπόλεμη κατάσταση» και άρχισε ο πραξικοπηματικός κατήφορος από την ίδια την κυβέρνηση του ΓΑΠ…

Οι μετέπειτα τρικομματικές κυβερνήσεις αποτελούν το προϊόν αυτής της πραξικοπηματικής αλυσίδας της «έκτακτης ανάγκης»…

Το δικτατορικό «εργαλείο» των «πράξεων Νομοθετικού περιεχομένου» χρησιμοποιήθηκε συστηματικά, πολλαπλά και ασύστολα: Τρόικα, Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα, Επιτηρητές και Εμπειρογνώμονες, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, σφαγές του ελληνικού λαού, ξεπουλήματα της δημόσιας Περιουσίας και πολλά άλλα:  ΟΛΑ με «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου», δηλαδή με «έκτακτες», «εξαιρετέες» και «επείγουσες» νομοθετικές ρυθμίσεις που καταργούσαν και αυτή τη δική τους, ΑΠΑΤΗΛΗ κοινοβουλευτική νομιμότητα…

Και αυτό που πρέπει, εδώ, να υπογραμμιστεί ιδιαίτερα είναι τούτο: ΟΛΑ τα κόμματα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ αυτήν την πραξικοπηματική αλυσίδα της «έκτακτης ανάγκης», νομιμοποίησαν αυτό το δόλιο τέχνασμα του κατοχικού καθεστώτος, με τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ τους στη Βουλή, με το να αποδεχτούν το ρόλο της «γλάστρας», το ντεκόρ της κοινοβουλευτικής ΑΠΑΤΗΣ…

ΤΩΡΑ η κυβέρνηση Σαμαρά προχωρά ένα βήμα ακόμα, ένα βήμα πριν το …γύψο: Καταργεί και τις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού ντεκόρ!!!

ΤΩΡΑ το τρικομματικό έκτρωμα της κυβέρνησης Σαμαρά ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ παντελώς τη Βουλή (και αυτή τη Βουλή «μαϊμού»), εκδίδοντας δύο πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (μέσω άμεσης δημοσίευσης στο ΦΕΚ), οι οποίες  επιβάλλουν εξαιρετικά σκληρά μέτρα και φέρνουν την τρόϊκα ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της ελληνικής κρατικής μηχανής, των ΔΕΚΟ και των ΟΤΑ. Επίσης ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για απολύσεις, περισσότερους φόρους και νέα μέτρα σε μισθούς και συντάξεις.

Αυτό το νέο κυβερνητικό πραξικόπημα μας φέρνει ένα μόνο βήμα πριν από το τελικό πραξικοπηματικό κτύπημα: Το ΓΥΨΟ!!!

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να τσιρίζει ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ότι «μετατρέπεται η χώρα σε αποικία χρέους και οι τροϊκανοί επίτροποι θα κυβερνούν ερήμην των διαδικασιών στο Κοινοβούλιο».

Μέχρι σήμερα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ την ΚΑΤΟΧΗ μας και την πραξικοπηματική αλυσίδα, προτείνοντας απλώς μια άλλη, πιο «πονηρή» και «αριστερή», διαχείριση της κατοχής μας ΚΑΙ ΤΩΡΑ «ανακαλύπτει» την …κατάργηση του ντεκόρ των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, αλλά θα συνεχίσει να παραμένει στη Βουλή…

Αναφορικά με την ηγεσία του ΚΚΕ, αυτή ούτε την κατοχή μας διακρίνει, ούτε τα απανωτά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα. Φταίει ο καπιταλισμός και η …ανισόμετρη ανάπτυξή του!!!!!

 ΠΗΓΗ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7060  

 "Tεράστιο ζήτημα οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" κατά τους νομικούς 

Σε τεράστιο θέμα έχει αναδειχθεί το θέμα των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που ανέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ χθες. Όπως λένε οι συνταγματολόγοι, μπορούν να εφαρμοστούν σε πολύ έκτακτες περιπτώσεις αλλά πρέπει οπωσδήποτε να κυρωθούν από τη Βουλή.

Για το τι τελικά είναι αυτές αλλά και για το πώς εφαρμόζονται πρακτικά, μίλησε στον «Real Fm» ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Κώστας Χρυσόγονος.

Και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι: «Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η τακτική νομοθετική διαδικασία, η κύρια, αν θέλετε, νομοθετική διαδικασία είναι αυτή της κατάθεσης νομοσχεδίου και ψήφισής του από τη Βουλή».

Και τονίζει: «Η διαδικασία των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, οι οποίες ουσιαστικά ισοδυναμούν με τυπικό νόμο, ψηφισμένο από τη Βουλή, είναι μια διαδικασία όχι απλώς έκτακτη αλλά που μπορεί να κινηθεί μόνο σε απρόβλεπτες ανάγκες, ορίζει το Σύνταγμα. Σε έκτακτες περιστάσεις εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Και εδώ νομίζω βρίσκεται και το πρώτο τρωτό σημείο της διαδικασίας της μεθοδολογίας αυτής. Οι ανάγκες τις οποίες καλούνται να εξυπηρετήσουν οι πράξεις ή η νομοθέτηση μέσω πράξεων δεν είναι απρόβλεπτες. Είναι φανερό αυτό. Πρόκειται για εκπλήρωση υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η τωρινή ή η προηγούμενη κυβέρνηση προς τους ξένους δανειστές εδώ και πάρα πολύ καιρό».

Πάντως, ο συνταγματολόγος ξεκαθαρίζει ότι: «Βεβαίως, εάν το αφήνεις επί μήνες και φτάνεις στην παραμονή του Eurogroup καθίσταται επείγον αλλά αυτό το προκαλεί η ίδια η συμπεριφορά της κυβέρνησης, η οποία αντί να φέρει νομοσχέδιο στη Βουλή πριν από έναν, δύο, τρεις ή και παραπάνω μήνες, προτιμά να δημοσιεύσει πράξη νομοθετικού περιεχομένου την τελευταία στιγμή. Δεν είναι μόνο τυπικό το θέμα, είναι ουσιαστικό διότι ένας νόμος έχει μια διαδικασία που πρέπει να περάσουν αρκετές μέρες τουλάχιστον ή και εβδομάδες από την κατάθεσή του στη Βουλή, την εισαγωγή του στην ημερήσια διάταξη, την ψήφιση από επιτροπή στη συνέχεια κ.ά. Όλα αυτά δηλαδή είναι μια διαδικασία που έχει και χρόνο και δημοσιότητα».

Επισημαίνει βέβαια ότι: «Θα έρθει αλλά είναι τελείως διαφορετικό πράγμα να έρθει υπό τη μορφή τετελεσμένου γεγονότος. Απλώς δηλαδή για να κυρωθεί. Πάντως, η τυχόν απόρριψή της από τη Βουλή δεν συνεπάγεται ακύρωση της ισχύος της για το παρελθόν. Συνεπάγεται απλώς ότι παύει να ισχύει στο εξής. Άρα, έχουμε έναν προσωρινό νόμο, ο οποίος έχει επιβληθεί και έχει ισχύσει για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Το βασικό όμως είναι ότι με τον τρόπο αυτό αποκλείεται η μορφή κοινωνικών αντιδράσεων. Έτσι πιστεύω εγώ».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 Θα υπογράψει ο κ. Ρουπακιώτης τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;

Πριν λίγες ημέρες ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης δήλωσε δημόσια ότι το τρίτο μνημόνιο το υπέγραψε με την μπότα στο λαιμό χωρίς να το έχει συντάξει ο ίδιος. Επιπλέον δήλωσε ότι θέλει να είναι υπουργός και όχι να...

παριστάνει τον υπουργό. Δύο μόλις ημέρες μετά, η κυβέρνηση προσφεύγει στην έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου οι οποίες θέτουν αυτόματες ρήτρες ποινών εξαθλίωσης σε βάρος κατευθείαν των ίδιων των πολιτών.

Σύμφωνα όμως με την παρ. 1 του άρθρου 44 του Συντάγματος: «Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου». Βλέπουμε λοιπόν ότι απαιτείται πρόταση του υπουργικού συμβουλίου, δηλαδή υπογραφή από όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και φυσικά και υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτη.

Θα υπογράψει άραγε και αυτές τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ο κ. Ρουπακιώτης τη στιγμή που δεν τις συνέταξε ο ίδιος; ή μήπως συμμετείχε στη σύνταξή τους;

ΠΗΓΗ: http://hassapis-peter.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7503.html 

Αλυσοδεμένη σύρεται η χώρα! Παραδόθηκαν οι ρήτρες αυτόματες απόκλισης με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου!

Συναγερμός έχει σημάνει στα υπουργεία και στα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, καθώς στις 12 το μεσημέρι παραδόθηκαν από τον Γιάννη Στουρνάρα οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για τη ρήτρα αυτόματης επιβολής ποινών αν δεν εκπληρώνονται οι στόχοι που προβλέπονται από την ψήφιση των πρόσφατων μέτρων.

Αν επί δύο τρίμηνα δεν εκπληρωθούν οι στόχοι από κάποιο υπουργείο αυτομάτως τοποθετείται επίτροπος- ο οποίος θα είναι Έλληνας – από το υπουργείο Οικονομικών στο συγκεκριμένο υπουργείο.

Αν επί δύο επίσης τρίμηνα δεν εκπληρώνονται οι στόχοι στους δήμους αυτομάτως μπαίνουν νέοι φόροι στους πολίτες.

Αν οι διοικητές ΔΕΚΟ δεν πιάσουν στους στόχους αυτομάτως τους κόβεται ο μισθός.

Αν δεν επιτευχθεί ο στόχος των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις θα λαμβάνονται μέτρα.

Κατ’ ουσίαν όταν χάνονται οι στόχοι του Μνημονίου σε πρώτη φάση θα επιβάλλονται απολύσεις και νέοι φόροι, ενώ εν συνεχεία θεωρείται βέβαιο ότι θα απαιτηθούν και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εστάλησαν από το υπουργείο Οικονομικών στην τρόικα την Πέμπτη και επιστράφηκαν με διορθώσεις σε αυτό χθες.

Το απόγευμα θα υπογραφούν και αύριο θα κατατεθούν στη Βουλή προκειμένου ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας να μεταβεί στο κρίσιμο Eurogroup της Τρίτης χωρίς εκκρεμότητες, σε μια προσπάθεια να εκταμιευτεί η δόση.

Τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση συμφώνησαν να υπάρξουν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με πρόσχημα την έλλειψη χρόνου, κατ΄ ουσίαν όμως για να αποφευχθεί συζήτηση και ψηφοφορία στη βουλή ,το αποτέλεσμα της οποίας δεν ήταν καθόλου δεδομένο.

Στα κόμματα έχει ήδη σημάνει συναγερμός προκειμένου να συμφωνήσουν με τις παρατηρήσεις της τρόικα στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία θα υπογραφεί το απόγευμα από τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Αναρτήθηκε από Δημήτρη Κυπριώτη στις 6:25 π.μ.

  ΠΗΓΗ: http://dimtris-kypriotis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_2883.html 

Αντιδράσεις για την «φάμπρικα» Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου

Έντονο σημείο πολιτικής αντιπαράθεσης αναμένεται να αποτελέσει ο τρόπος διακυβέρνησης με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου, οι οποίες παρακάμπτουν το Κοινοβούλιο και θέτουν εκ των πραγμάτων θέμα Δημοκρατίας. Τελευταίο δείγμα οι Πράξεις για την αυτόματη επιβολή μέτρων, όχι λόγω του χρόνου που επικαλείται η κυβέρνηση, αλλά κυρίως γιατί δύσκολα θα περνούσαν στη Βουλή.

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συμφωνούν αναγκαστικά, αφού κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν μεγεθύνονται τα εσωκομματικά τους προβλήματα στη Βουλή, με νέες διαφωνίες βουλευτών και δεν διακυβεύεται η κυβερνητική πλειοψηφία, ωστόσο χρεώνονται το πρόβλημα Δημοκρατίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο εντός του φθινοπώρου έχουν υπογραφεί 11 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ εμπνευστής της όλης στρατηγικής εμφανίζεται ο Γραμματέας της κυβέρνησης Τάκης Μπαλτάκος.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, πάντως, προβληματίζεται να θέσει θέμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην υπογράψει την τελευταία Πράξη που αφορά τα δημοσιονομικά, ενώ την ίδια στιγμή που έχει ξεκινήσει η «φάμπρικα» των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου η ολομέλεια της Βουλής λειτουργεί ελάχιστα (όπως συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα) ή και καθόλου.

ΠΗΓΗ: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=188562&catID=1 

Η ΕΚΤΑΚΤΗ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ

(πληροφορίες για τη νομική φύση των Π.Ν.Π.)

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΠΗΓΗ: http://www.greeklaws.com/pubs/uploads/3117.pdf 

 Αυτό το άρθρο και σε μορφή Word .doc : Επισυναπτόμενο αρχείο σε .doc  

Για να διαβάσετε το επισυναπτόμενο αρχείο (μπλέ γράμματατα) πιέστε απλώς επάνω του .

Για να κατεβάσετε το επισυναπτόμενο αρχείο στον υπολογιστή σας:

1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας

2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας.

Τον τελευταίο καιρό γίναμε μάρτυρες μιας αντιπαράθεσης που προβλήθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ μεταξύ κάποιων που υπερασπίστηκαν την γνωστή πλέον θεατρική παράσταση και την «ελευθερία της τέχνης» από την μία πλευρά και κάποιων άλλων που θεώρησαν βλάστημη την παραπάνω παράσταση. Επιπλέον δεν πέρασε πολύς καιρός που κάποιος νεαρός διώχτηκε από τις αρχές επειδή λοιδόρησε τον γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη. Επειδή πολλά ακούστηκαν από μη ειδικούς σχετικά με το αδίκημα της βλασφημίας χωρίς να θέλουμε να προβληθεί η προσωπική άποψη του οποιοδήποτε και χωρίς να κάνουμε δική μας ερμηνεία των νόμων θα παραθέσουμε τις διατάξεις και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Συγκεκριμένα και παραθέτοντας αυτούσιο το ισχύον Νομικό πλαίσιο:

 1. Σύμφωνα με το άρθρο 198 §1 του Π.Κ. («κακόβουλη βλασφημία»), «με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό»

2. Σύμφωνα δε με το άρθρο του 199 Π.Κ. («καθύβριση θρησκευμάτων»), «όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».

Οι παραπάνω διατάξεις αποσκοπούν στην απόκρουση της τελούμενης δημοσία, κακόβουλα και με  οποιονδήποτε τρόπο υβρίσεως του Θεού και καθυβρίσεως της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας και κάθε άλλης θρησκείας, που είναι ανεκτή στην Ελλάδα, με σκοπό την διασφάλιση της θρησκευτικής ειρήνης των πολιτών, η οποία επαφίεται στην οργανωμένη πολιτεία. Για την κατανόηση των παραπάνω σκόπιμο κρίνεται να εξηγηθούν και κάποιες βασικές έννοιες.

Ως Θεός, για την νομική επιστήμη, νοείται το υπέρτατο ον της κάθε μονοθεϊστικής θρησκείας. Την ίδια προστασία απολαμβάνουν από τον Ποινικό Κώδικα  και οι άγιοι, τα ιερά μυστήρια, τα ιερά σύμβολα, οι προφήτες, οι εικόνες κλπ. Κάθε θρησκεία που είναι αναγνωρισμένη στην ελληνική επικράτεια, δηλαδή έχει πιστεύω που είναι ανοικτά στον καθένα και δεν είναι μυστικά ή προτρέπουν στην τέλεση εγκληματικών πράξεων, απολαμβάνει την ίδια προστασία. Με άλλα λόγια  χριστιανοί, μουσουλμάνοι, βουδιστές, εβραίοι κλπ. όλοι μπορούν να ζητήσουν την προστασία της πολιτείας για την απόκρουση της βλασφημίας της θρησκείας τους. Εξαίρεση θα υπήρχε σε θρησκείες που έχουν αντιλήψεις οι οποίες προτρέπουν σε ευθέως εγκληματικές πράξεις όπως π.χ. η ινδουιστική αίρεση των στραγγαλιστών της θεάς Κάλι ή ενδεχομένως εσχατολογικές αιρέσεις σαν αυτές του Ντέιβιντ Κορές στις ΗΠΑ, οι οπαδοί του οποίου είχαν προβεί σε ευθέως αντικοινωνικές και παράνομες πράξεις.

Η τέλεση του αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας θα πρέπει να είναι δημόσια δηλαδή να μην γίνεται ιδιωτικά σε προσωπικό χώρο, αλλά δημόσια ανοικτά, ενώπιον αορίστου αριθμού ανθρώπων οι οποίοι θα μπορούσαν να θιχτούν από την βλασφημία. Η βλασφημία θα πρέπει να είναι κακόβουλη, δηλαδή να είναι «βάναυση» και να υπάρχει δόλος για την προσβολή του Θείου.

Προστατευόμενο αγαθό δεν είναι βέβαια η τιμή του Θεού αλλά η προστασία του θρησκευτικού συναισθήματος, η ελευθερία συνείδησης και λατρείας κάθε θρησκείας και η θρησκευτική ειρήνη των πολιτών δηλαδή το να μπορούν να συνυπάρχουν άνθρωποι διαφόρων θρησκειών χωρίς έριδες έχθρες και αντεγκλήσεις. Με άλλα λόγια η οργανωμένη κοινωνία προσπαθεί να επιβάλλει ένα μίνιμουμ προστασίας των θρησκευτικών πιστεύω προκειμένου να εξασφαλίσει την ομαλότερη συμβίωση μεταξύ αλλόθρησκων ή μεταξύ θρησκευόμενων και μη .

Η Σύγκρουση με την ελευθερία της τέχνης, την ελευθερία της γνώμης και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας

Για την παραπάνω «σύγκρουση» παραθέτουμε αυτούσια τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος:

Άρθρο 5 παράγραφος 1.

«Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την πρoσωπικότητά τoυ και να συμμετέχει στην κoινωνική, oικoνoμική και πoλιτική ζωή της Xώρας, εφόσoν δεν πρoσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

Άρθρο 16 παράγραφος 1

«H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες,·η ανάπτυξη και η πρoαγωγή τoυς απoτελεί υπoχρέωση τoυ Kράτoυς. H ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσoυν από τo καθήκoν της υπακoής στo Σύνταγμα»

Αρθρο 16 παράγραφοι 1,2,3,

1. «Kαθένας μπoρεί να εκφράζει και να διαδίδει πρoφoρικά, γραπτά και δια τoυ τύπoυ τoυς στoχασμoύς τoυ τηρώντας τoυς νόμoυς τoυ Kράτoυς.

2. O τύπoς είναι ελεύθερoς. H λoγoκρισία και κάθε άλλo πρoληπτικό μέτρo απαγoρεύoνται.

3. H κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλoφoρία είτε ύστερα από αυτή, απαγoρεύεται. Kατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία τoυ εισαγγελέα, μετά την κυκλoφoρία: α) για πρoσβoλή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας, β) για πρoσβoλή τoυ πρoσώπoυ τoυ Πρoέδρoυ της Δημoκρατίας, γ) για δημoσίευμα πoυ απoκαλύπτει πληρoφoρίες για τη σύνθεση, τoν εξoπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την oχύρωση της Xώρας ή πoυ έχει σκoπό τη βίαιη ανατρoπή τoυ πoλιτεύματoς ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας τoυ Kράτoυς, δ) για άσεμνα δημoσιεύματα πoυ πρoσβάλλoυν oλoφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις πoυ oρίζει o νόμoς».

Επομένως η Ελληνική Έννομη Τάξη καθιερώνει και αναγνωρίζει μία ισορροπία και μία συνύπαρξη μεταξύ της προστασίας του θρησκευτικού συναισθήματος, της ελευθερίας της γνώμης της προστασίας της τέχνης, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας.

Τι γίνεται στο εξωτερικό;

Η Magna Carta της Αγγλίας, παραχωρηθείσα από τον Βασιλέα Ιωάννη τον Ακτήμονα το 1214 μ.Χ. και ισχύουσα μέχρι σήμερα, αναφέρει ότι οι βασικές ατομικές ελευθερίες που κατοχυρώνονται με τον Συνταγματικό αυτόν Χάρτη οφείλονται «σε θεϊκή έμπνευση προς Δόξαν του Θεού και της Αγίας Εκκλησίας για την σωτηρία των υπηκόων».

Η επίκληση του παντοδύναμου Θεού «που απολύτρωσε το βασίλειο της Αγγλίας από την αυθαίρετη εξουσία του Πάπα» διακηρύσσεται και στο Αγγλικό κείμενο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του 1689.

Το Ολλανδικό Σύνταγμα στα άρθρα 34, 97, ζητά την βοήθεια του παντοδύναμου Θεού και εγγυάται την ίση προστασία όλων των Θρησκειών.

Το Σύνταγμα της Δανίας στο άρθρο 4 διακηρύσσει ότι η Ευαγγελική εκκλησία είναι η Εθνική εκκλησία της Δανίας και ότι το κράτος βαρύνεται με τις δαπάνες συντήρησής της.

Την ίδια διακήρυξη έχει και το άρθρο 2 του Συντάγματος (8-3-1962) της Νορβηγίας αναφέροντας ότι «η Λουθηριανή Ευαγγελική εκκλησία παραμένει η επίσημη Θρησκεία του κράτους και οι πρεσβεύοντες αυτήν κάτοικοι υποχρεούνται να αναθρέψουν τα τέκνα τους σύμφωνα με αυτήν…»

Το Γαλλικό Σύνταγμα του 1789 στην διακήρυξη του αναγνωρίζει τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη «υπό την αιγίδα και προστασία του Υπέρτατου Όντος».

Τα χριστιανικά ιδεώδη της ελευθερίας, ισότητας, και αδελφοσύνης είναι αυτά που στην αρχή ενέπνευσαν την Γαλλική Επανάσταση. Θα ακολουθήσουν όμως μετά την επανάσταση οι ιδεολογίες της Αθεΐας, διωγμού και κατάργησης της πίστης. Το «Άθρησκο κράτος» θα οδηγήσει σε καθεστώς τρόμου, αίματος και τέτοιας κατάπτωσης που αναγκάζει τους πολέμιους του Χριστιανισμού να επαναφέρουν αυτοί οι ίδιοι την πίστη στον Ιησού, μόνη ελπίδα ειρήνης και προόδου.

Το Γερμανικό Σύνταγμα στο προοίμιο του επικαλείται τον Θεό.

Αλλά και αυτά τα Συντάγματα των κρατών που καθιερώνουν πολιτεύματα Αθεΐας ή χωρισμού κράτους και Εκκλησίας έχουν διατάξεις γι αυτούς που θρησκεύουν.

Έτσι το Σύνταγμα της Κομμουνιστικής Κίνας (1982) στο άρθρο 36 διακηρύσσει ότιτο κράτος προστατεύει την άσκηση της Θρησκευτικής λατρείας.

Το Ρωσικό Σύνταγμα του 1993, μετά την πτώση του Κομμουνισμού, στα άρθρα 13-14 διακηρύσσει ότι «προφυλάσσει τις Θρησκευτικές Ενώσεις.»

Το Βουλγαρικό Σύνταγμα του 1991 επίσης μετά την πτώση του κομμουνισμού, στο άρθρο 37 διακηρύσσει ότι προστατεύει «την επιλογή της αθεΐας ή του θρησκεύματος», την ελευθερία του οποίου και εγγυάται.

Το Σύνταγμα της FYROM στο άρθρο 19 διακηρύσει ότι «εξασφαλίζει στουςΣκοπιανούς τη θρησκευτική ελευθερία οποιουδήποτε δόγματος αναγνωρίζοντας όμως την ορθόδοξη εκκλησία».

Δεν χρειάζεται να επισημανθούν και άλλα Συντάγματα. Κανένα πολίτευμα δεν αντιμετωπίζει με απόλυτη ουδετερότητα το κυρίαρχο θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας του λαού. Αντίθετα προστατεύει ακόμη και τις θρησκευτικές μειονότητες προκειμένου να αποφευχθούν κοινωνικές συγκρούσεις και να διασφαλιστεί η ειρηνική συνύπαρξη όλων των πολιτών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λαμβάνει χώρα και η νομική αντιμετώπιση της κακόβουλης βλασφημίας.

  Η ιερή ακολουθία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου και η σχετική εικόνα υπηρετούν ένα βαθύτερο σκοπό: χειραγωγούν τον πιστό στο μυστήριο της σάρκωσης του Υιού και Λόγου του Θεού.

Η είσοδος της Θεοτόκου στο ναό είναι το προοίμιο της εύνοιας του Θεού στους ανθρώπους, η προκήρυξη της σωτηρίας των ανθρώπων, η αναγγελία του Χριστού και η πραγματοποίηση του σχεδίου της θείας, οικονομίας. Αυτά διακηρύσσει το απολυτίκιο της εορτής.

  «Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν Ναω του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν Χαίρε της οικονομίας του Κτιστού η εκπλήρωσις».

  Ο ορθόδοξος αγιογράφος με βάση τις παραπάνω πληροφορίες της απόκρυφης διήγησης και τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας για τη Θεοτόκου συνθέτει την εικόνα των Εισοδίων.

  Το κύριο πρόσωπο της εικόνας είναι η τριετής Παναγία. Εικονίζεται τη στιγμή που την υποδέχεται στο ναό ο ιερέας Ζαχαρίας, ο μετέπειτα πατέρας του Προδρόμου, καθώς την παραδίδουν ευλαβικά οι θεοσεβείς γονείς της. Πίσω τους ακολουθούν οι παρθένες, «οι αμίαντες θυγατέρες των Εβραίων», που κρατούν αναμμένες λαμπάδες.

  Η Παναγία δε ζωγραφίζεται φυσιοκρατικά. Δεν εμφανίζει δηλαδή τίποτε το παιδικό, εκτός από το μικρό μέγεθος του σώματός της. Αυτό γίνεται σκόπιμα. Ο ορθόδοξος αγιογράφος θέλει να μάς απομακρύνει από το γράμμα της διήγησης («τριετής η παις»), για να συλλάβουμε το πνεύμα της, την εκκλησιολογική της διάσταση. Η Παναγία είναι η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού. Γι’ αυτό ο υμνωδός μάς καλεί «την νηπιάζουσαν φύσει και υπέρ φύσιν Μητέρα αναδειχθείσαν του Θεού ευφημήσωμεν ύμνοις» (Τροπάριο του όρθρου).

  Η Παναγία εικονίζεται ως ώριμη γυναίκα με το γνωστό μαφόριό της, όπως τη βλέπουμε στις εικόνες της.

  Το ίδιο κάνει και ο υμνωδός της Εκκλησίας και για τις λαμπάδες των παρθένων. Οι αναμμένες λαμπάδες δεν είχαν σκοπό να εμποδίσουν την τριετή παιδίσκη να γυρίσει πίσω, στο σπίτι της, καθώς ήταν στο δρόμο προς το ναό –αυτό λέει η απόκρυφη διήγηση- αλλά τούτο: να υποδείξουν τη νοητή λαμπάδα, την Παναγία, και προδηλώσουν έτσι την ανείπωτη μελλοντική αίγλη. Αυτή η αίγλη θα ήταν ο Χριστός, γιατί από την Παναγία θα ανέλαμπε (θα γεννιόταν) φωτίζοντας τους καθισμένους στο σκοτάδι της αμαρτίας ανθρώπους. Αυτόν το συμβολισμό παρουσιάζει το δ’ στιχηρό προσόμοιο του εσπερινού, ήχος δ’ «Αι νεανίδες χαίρουσαι και λαμπάδας κατέχουσαι, της λαμπάδος σήμερον προπορεύονται της νοητής και εισάγουσιν αυτήν εις τα Άγια των Αγίων ιερώς προσηλούσαι την μέλλουσαν αίγλην άρρητον εξ αυτής αναλάμψειν και φωτίσειν τους εν σκότει καθημένους, της αγνωσίας εν Πνεύματι».

  Σε πολλές εικόνες πίσω από το Ζαχαρία, αριστερά, παριστάνεται η Παναγία να κάθεται σε καθέδρα με τρία σκαλιά (είναι η αναβαθμοί του θυσιαστηρίου του απόκρυφου κειμένου) και να περιμένει την τροφή που της φέρνει ο άγγελος Γαβριήλ. Η Παναγία να παραμείνει στο Άγιο των Αγίων ως νέα Κιβωτός της Διαθήκης, ως η «έμψυχος κιβωτός» και στα δώδεκα χρόνια της παραμονής της εκεί θα τρέφεται θαυματουργικά με ουράνια τροφή.

Από το βιβλίο Ο Μυστικός κόσμος των Βυζαντινών Εικόνων (τόμος δεύτερος) Χρήστου Γ. Γκότση Εκδ. Αποστολική Διακονία

ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2078 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η COCA COLA ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΕΒΑΛΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΗΣ

Πῆγαν στὸ Λονδίνο γιὰ διακοπὲς καὶ εἶπαν νὰ περάσουν ἀπὸ τὸ πλέον ἐπίσημο ἐμπορικὸ στέκι τοῦ London 2012, στὸ κέντρο τοῦ Λονδίνου, στὸ Hyde Park, ἐκεῖ ὅπου συνέρρεαν καὶ ἀκόμη συρρέουν κατὰ χιλιάδες οἱ λάτρεις τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Ἀλλὰ ψάχνοντας τὸν χάρτη ἀνακάλυψαν ὅτι ἡ κοιτίδα τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, ἡ χώρα μας, εἶχε βγάλει φτερὰ καὶ εἶχε πετάξει! Ὅπως εἶχε… πετάξει καὶ ἀπὸ τὸν χάρτη ποὺ βρισκόταν μέσα στὸ Ὀλυμπιακὸ πάρκο.
Ὁ λόγος γιὰ τὸν πρώην ἐκπρόσωπο Τύπου τοῦ Δήμου Πατρέων Πέτρο Ψωμὰ καὶ τὴ σύζυγό του, γραμματέα τοῦ Δημάρχου Πατρέων Ἑλένη Κίτσιου, οἱ ὁποῖοι ἀνακάλυψαν ξαφνικὰ ὅτι προέρχονται ἀπὸ μία χώρα ἡ ὁποία δέν…ὑπάρχει!
“Αὐτὸ ποὺ ἀντικρίζεις στὸ Pin Trading Centre τῶν Ἀγώνων ξεπερνᾶ κάθε ὅριο προσβολῆς!” λέει ὁ Πέτρος Ψωμὰς. “Στὸ πλέον ἐπίσημο ἐμπορικὸ στέκι τοῦ London 2012, στὸ κέντρο τοῦ
Λονδίνου, στὸ Hyde Park, ἐκεῖ ὅπου συρρέουν κατὰ χιλιάδες –οἱ ντόπιοι μιλᾶνε γιὰ ἑκατομμύρια- οἱ λάτρεις τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων καὶ τοῦ Ὀλυμπισμοῦ ὑπάρχει χάρτης τῆς ὑφηλίου μὲ τὴν Ἑλλάδα… ἀποῦσα! Unfair στὴ γλώσσα τῶν Ἐγγλέζων… Unfair καὶ στὴ γλώσσα τῶν Ἀμερικάνων ποὺ ὡς μεγάλοι χορηγοὶ (Coca Cola) ἔχουν ἀναλάβει τοῦ συγκεκριμένου χώρου τὴν ἐπιμέλεια καὶ λειτουργία.
Τὸ εἴδαμε καὶ δὲν τὸ πιστεύαμε οἱ Ἕλληνες ποὺ ἐπισκεφτήκαμε τὸ χῶρο. Καὶ ἦταν τεράστια ἡ πρόκληση ὅταν ἐργαζόμενοι στὸ ἐμπορικὸ αὐτὸ κέντρο μᾶς παρότρυναν μὲ χαμόγελο «νὰ ἀνταλλάξουμε τὴν ὀλυμπιακή μας κονκάρδα μὲ ὅποια ἄλλη ἐπιθυμοῦμε καὶ νὰ καρφιτσώσουμε τὴ δική μας στὴ χώρα μας». Σὲ ποιὰ χώρα μας; Ἡ γενέτειρα τῶν Ἀγώνων, αὐτὴ ποὺ παρέλασε πρώτη στὸ στάδιο τοῦ Λονδίνου στὴν Τελετὴ Ἔναρξης, ἡ διοργανώτρια τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2004, ἡ φτωχὴ Ἑλλάδα τῆς Εὐρώπης… ἔχει βουλιάξει! Σὲ ἕνα βαθὺ πέλαγος –ἀμφιβάλλω ἂν εἶναι καν τὸ Αἰγαῖο- πού, σύμφωνα μὲ τὸ συγκεκριμένο χάρτη, χωρίζει τὴν Ἰταλία ἀπ’ τὴν Τουρκία!”
Καὶ συνεχίζει ὁ Πέτρος Ψωμάς:
“Ἡ Ἑλλάδα σβήστηκε ἀπὸ τὸν χάρτη τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ Λονδίνου! Ἐντελῶς! Μοιάζει ἀστεῖο, ὑπερβολὴ ἢ μία ἀκόμα γκάφα, ἀλλὰ δὲν εἶναι παρὰ μία προσβλητικὴ πραγματικότητα. Στὴν καρδιὰ τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2012, σὲ ἐπίσημο ἐπισκέψιμο χῶρο, ἐκεῖ ὅπου στοιχειώδης ὑποχρέωση τῶν διοργανωτῶν ἦταν νὰ ἔχουν ἀναρτημένο ἕναν παγκόσμιο χάρτη ποὺ μὲ ἀκρίβεια θὰ ἐμφάνιζε καὶ τὶς 204 χῶρες ποὺ συμμετέχουν στοὺς Ἀγῶνες. Ἀκόμα κι ἂν ὁ χάρτης ἦταν διακοσμητικὸς καὶ ὄχι πρὸς χρήση”.

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΗΓΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ

Ἡ περιπέτεια τοῦ Πέτρου καὶ τῆς Ἑλένης εἶχε ὅμως καὶ συνέχεια. Ὅταν διαπίστωσαν τὸ πρόβλημα, ζήτησαν ἐξηγήσεις ἀπὸ τὸν ὑπεύθυνό του Pin Trading Centre. H ἀπάντηση ἦταν ὅτι θὰ τοὺς σταλεῖ ἐπίσημα e-mail ἀπὸ τὸν χορηγὸ ποὺ εἶναι ἡ Coca Cola, γιὰ τὴν ἀπουσία τῆς Ἑλλάδας ἀπὸ τὸ χάρτη. To e-mail ἦρθε δύο ἡμέρες μετὰ καὶ ἔλεγε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἐκεῖ ἀλλὰ λείπουν μόνο τὰ νησιά της, ὅπως λείπουν καὶ τὰ Κανάρια νησιὰ καὶ κάποια μικρὰ νησάκια τῆς Ἀγγλίας! Τόσο ἁπλά!!!!
Βεβαίως ὅπως θὰ διαπιστώσετε καὶ ἀπὸ τὸ χάρτη, πουθενὰ δὲν φαίνεται ἡ Ἑλλάδα. Ἰταλία, Αἰγαῖο καί…κενό… Μετά…Τουρκία. Νέα γεωγραφία ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους. Ἡ συνέχεια εἶχε ὡς ἑξῆς: Ὁ Πέτρος Ψωμὰς ἐνημέρωσε μὲ e-mail τὴν πρεσβεία τῆς Ἑλλάδας ἡ ὁποία καὶ ἀμέσως ζήτησε ἐξηγήσεις ἀπὸ τὴ διοργανώτρια ἀρχὴ καὶ τὴν Coca Cola. Στὴν ἀπάντησή της στὴν πρεσβεία ἡ ἑταιρεία ζητοῦσε συγνώμη γιὰ τὸ …ἀτόπημα, ἐξηγοῦσε ὅτι δὲν ἔγινε σκοπίμως καὶ δεσμευόταν ὅτι θὰ τυπώσει δύο νέους χάρτες ἕναν γιὰ τὸ Ὀλυμπιακὸ Πάρκο καὶ ἕναν γιὰ τὸ Pin Trading Centre.
Αὐτὸ θὰ συνέβαινε ἀπό…Δευτέρα. Μία μέρα δηλαδὴ μετὰ τὴ λήξη τῶν ἀγώνων. Τὴν Δευτέρα ποὺ πέρασαν ἀπὸ ἐκεῖ πάντως, ὁ χάρτης ἦταν ἐκεῖ ἴδιος καὶ ἀπαράλλακτος. Μνημεῖο ἀθλιότητας ἀπέναντι στὴν Ἑλλάδα. Ἡ πρεσβεία πάντως συνεχίζει τὶς προσπάθειες καὶ τὶς πιέσεις γιὰ τὴν ἀποκατάσταση ἢς ἀδικίας.

To καλύτερο εἶναι τὸ ἑξῆς: Τὸν χάρτη τῶν…ἀγράμματων τὸ εἶχαν καὶ σὲ ἰστοσελίδα:insidethegames.biz

ΥΓ: Εσύ μετά από όλα αυτά συνεχίζεις να πίνεις coca cola ;

Πηγη : Περιοδικο Η Δραση μας Νοεμβριος 2012

Οι συντάκτες του νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου βρίσκονται σε πανικό και εφορμούν κατά πάντων. Δεν είναι καθόλου βέβαιοι ούτε οι ίδιοι ότι θα καταφέρουν να πετύχουν την εφαρμογή του Προγράμματος τους στα ελληνικά σχολεία. Γι’ αυτό καθένας που τολμάει να κρίνει το έργο τους, να ζητήσει αναθεώρηση ή απόσυρση του Προγράμματος που εκπόνησαν, μπαίνει στο στόχαστρό τους. Θεωρείται ύβρις προς το πρόσωπό τους και η παραμικρή κριτική που ασκείται επί του πιλοτικά εφαρμοζόμενου Προγράμματος που εισηγήθηκαν.

Τις τελευταίες μέρες έχουν επιδοθεί σε πραγματική «εκστρατεία» αρθρογραφίας, επαφών και συναντήσεων με πρόσωπα εκκλησιαστικά και πολιτικά προκειμένου να αποδείξουν ότι το Πρόγραμμα Σπουδών που εκπόνησαν είναι και χριστιανικό και σύγχρονο και αναγκαίο για την παιδεία μας και παιδαγωγικά ορθό και θεολογικά ορθόδοξο.

Παράλληλα προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι ίδιοι έχουν πέσει θύματα συκοφαντικής, ψευδούς, ανεύθυνης και αντιεπιστημονικής κατακρίσεως από αναχρονιστικούς, συντηρητικούς, οπισθοδρομικούς, φανατικούς, ζηλωτές, σκοταδιστές, φονταμενταλιστές θεολόγους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, μοναχούς, ιερείς και Επισκόπους.

Προς πάσα κατεύθυνση διακηρύσσουν ότι οι αντιτιθέμενοι στο σωτήριο έργο τους «θα καταστρέψουν το μάθημα» διότι δεν έχουν ούτε την επιστημοσύνη, ούτε την προνοητικότητα που δήθεν έχουν αυτοί «οι εμπειρογνώμονες»!

Εκείνοι και μόνον εκείνοι «οι εκλεκτοί» γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει!

Εκείνοι και μόνον εκείνοι «οι επίλεκτοι» μπορούν να σώσουν το μάθημα… «αλλάζοντας του τα φώτα»(!), φυσικά με το αζημίωτο, εφόσον τα Προγράμματα αυτά χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.

Δεν λένε όμως ποτέ από ποιους θα το σώσουν και με ποιο τρόπο, εφόσον διατείνονται ότι τελικά το μάθημα και με το δικό τους Πρόγραμμα, παραμένει ορθόδοξο!

Άραγε έχουν λάβει υπόψη στους σχεδιασμούς τους «οι ειδικοί επί του μαθήματος των Θρησκευτικών», τις δυο επιστολές που εστάλησαν το 2010 από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ προς θεολόγους όπου διαφαίνονται οι προθέσεις του για το μάθημα των Θρησκευτικών;

Μήπως θεωρούν τελικά, αφελείς και τους «φίλους» και τους «εχθρούς» του μαθήματος; Μήπως πιστεύουν ότι λέγοντας στους μεν ότι το μάθημα είναι ορθόδοξο και στους άλλους ότι είναι «ανοιχτό»-θρησκειολογικό θα καταφέρουν να τους ξεγελάσουν; Με αυτά τα υποκριτικά, επικοινωνιακά τερτίπια είναι δυνατόν να σταθεί το μάθημα στο σχολείο;

Είναι αμετανόητοι και άκαμπτοι. Για να πετύχουν το στόχο τους που δεν είναι άλλος από το να «περάσει» το Πρόγραμμα Σπουδών τους και να γενικευθεί η εφαρμογή του σε όλα τα σχολεία, τα «βάζουν» με όλους:

Πρώτον, με τους παραδοσιακούς επισκόπους, που δεν επιτρέπουν με τις παρεμβάσεις τους και τη στάση τους να βγει μια θετική για το Πρόγραμμα τους απόφαση της Συνόδου, η οποία θα τους είναι χρήσιμη ως επιχείρημα προς την Πολιτεία, ότι δηλαδή και η επίσημη Εκκλησία είναι σύμφωνη με τις προωθούμενες αλλαγές. Είναι ανάστατοι γιατί δεν κατάφεραν να πετύχουν το στόχο τους αυτό παρόλο που είναι γνωστές στους «παροικούντες εν Ιερουσαλήμ», οι εκκλησιαστικές διασυνδέσεις τους.

Δεύτερον, τους φταίνε οι Αγιορείτες και κυρίως οι δύο σεβάσμιοι Γέροντες, ο Ηγούμενος της Μονής Γρηγορίου π. Γεώργιος και ο Προηγούμενος της Μονής Ιβήρων π. Βασίλειος που με κείμενα – παρεμβάσεις τους αντιτάχθηκαν ξεκάθαρα στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών. Παραπλανήθηκαν, λένε διότι έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης! Δεν διστάζουν μάλιστα, να παραδώσουν «μαθήματα μετάνοιας» και ασκητικής ζωής στους σεβάσμιους Γέροντες, που ανάλωσαν τη ζωή τους στο Άγιον Όρος! Ίσως όμως αν οι σεβαστοί Γεροντάδες ασπάζονταν την «εμβάδα» των εισηγητών του Προγράμματος να τους συγχωρούνταν το τόλμημα να εκφέρουν την αντίθετη γνώμη τους.

Κάλεσαν μάλιστα, τον π. Βασίλειο σε «απολογία» και ενώ αυτός με αυθόρμητο τρόπο και αγαθότητα καρδιάς τους μίλησε, αυτοί κατόπιν δεν δίστασαν να δημοσιοποιήσουν όσα λέχθηκαν σε αυτές τις «κλειστές-ιδωτικές» συζητήσεις που είχαν κάποιοι από αυτούς με τον π. Βασίλειο, παρουσιάζοντας τα από τη δική τους σκοπιά και με δικά τους σχόλια όπως ήθελαν τα πράγματα. Αυτό είναι λοιπόν το ήθος που φέρνει η «σύγχρονη» θεολογία τους; Όλη αυτή η συμπεριφορά όμως, αφήνει μάλλον μια οδυνηρή επίγευση που μονάχα με όρους πνευματικής πατροκτονίας μπορεί να περιγραφεί!

Καλούνε τους πάντες και κυρίως τους εκκλησιαστικούς άνδρες να διαβάσουν το Πρόγραμμα Σπουδών και να μην ακούνε τις φήμες που διασπείρουν οι ακραίοι… Να και κάτι με το οποίο συμφωνούμε με τους συντάκτες του Προγράμματος Σπουδών! Η ανάγνωση του Προγράμματος Σπουδών από κάθε ενδιαφερόμενο είναι πράγματι αυτό που ζητάμε και εμείς από την αρχή. Έχουμε τη βεβαιότητα ότι η μελέτη του Προγράμματος θα φανερώσει στον καθένα το μέγεθος της αλλοίωσης του ορθοδόξου μαθήματος που επιχειρείται με αυτό.

Τρίτον, τους φταίνε οι Θεολόγοι, πανεπιστημιακοί και καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτούς σχεδόν απαγορεύουν την έκφραση γνώμης, την ελευθερία κινήσεων και παρεμβάσεων προς διάφορους φορείς προκειμένου μόνον αυτοί να έχουν αυτό το προνόμιο. Πρέπει όλοι να μείνουμε αδρανείς και να αφήσουμε ανοιχτό το πεδίο σε εκείνους μόνο, για να μπορούν ανενόχλητοι να προχωρήσουν τα σχέδιά τους.

Αυτή η συμπεριφορά τους φανερώνει ότι διακατέχονται από μια ιδιοκτησιακή αντίληψη απέναντι στο μάθημα των Θρησκευτικών. Κάνουν όμως μεγάλο λάθος, το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι μόνο δικό τους αλλά είναι κτήμα όλου του ορθόδοξου χριστιανικού λαού και όλοι το πονάμε και το αγαπάμε.

Ήδη γράψαμε αρκετά και δεν αξίζει περαιτέρω αναλύσεως και απαντήσεως η τακτική που ακολουθούν οι συντάκτες του Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά ούτε έχει καμία σημασία να μιλάει κανείς σε ώτα μη ακουόντων.

Ένα μόνο πρέπει να γνωρίζουν: Δεν πρόκειται να παύσουμε να επαγρυπνούμε, να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταστροφή της θρησκευτικής αγωγής που επιφέρει το Πρόγραμμα τους. Ο αγώνας μας αυτός θα συνεχισθεί μέχρι την απόσυρση του διότι, όπως έχουν αποδείξει οι ουκ ολίγες εμπεριστατωμένες κριτικές, αυτό αντιβαίνει στις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης, της ορθόδοξης Θεολογίας και στις επιταγές του Συντάγματος για το περιεχόμενο της ελληνικής παιδείας.

Και κάτι τελευταίο. Με όλα όσα ανίερα και αυταρχικά λέγουν και πράττουν έχουν αναιρέσει όλα τα στοιχεία που αφορούν το σεβασμού του άλλου, την «ανοιχτότητα», το «διάλογο», την αποδοχή της «ετερότητας» και τα παρόμοια που τόσο μεγαλόφωνα διακηρύσσουν.

 Ιωάννης Τάτσης, Θεολόγος

 Αναρτήθηκε από ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

• Χάνουν την ελπίδα οι άνεργοι Έλληνες να βρούν δουλειά, αφού οι λαθρομετανάστες στοιχίζουν πάμφθηνα. Τα συνδικαλιστικά σωματεία και οι "αντιρατσιστικές" οργανώσεις περιφρονούν τον Έλληνα άνεργο και δεν αντιδρούν.

• Θα παρατείνεται ευλογοφανώς επ΄  αόριστον η παραμονή για τους δήθεν  προσωρινώς "φιλοξενουμένους"¨μας. Τα προβλήματα που προκύπτουν για την δημόσια και κρατική ασφάλεια και την υγεία είναι αμέτρητα...

• Ενω δεν στέγνωσε ακόμη το μελάνι του ΣτΕ για τον νόμο περί ιθαγένειας, παραβιάζεται τώρα το Ευρωπαϊκό δίκαιο που δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ζώνες (ΕΟΖ) και εργασία με εξευτελιστικούς όρους. Θα  κάνει άραγε η Κομισιόν κάποια "σύσταση" στην Χώρα μας και στην Τρόϊκα ή θα παρακολουθεί απλώς το θέαμα;

Νόμος 4052/12 : Στις 19/09/2012 ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος, ανακοινώνει το κλείσιμο και τη συγχώνευση 55 – 57 στρατοπέδων σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.(σκοπός η μείωση δαπανών του υπουργείου Άμυνας).Μέρες, πριν την ανακοίνωση του υπουργού, ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, μιλά για την μετατροπή περισσότερων από ενός στρατοπέδων της Αθήνας, σε κέντρα φιλοξενίας λαθρομεταναστών.

 ΟΜΩΣ Η ΔΟΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ…. Μάρτιος 2012.

Εκδίδεται ΦΕΚ (αρ. φύλλου, 41) που αναφέρεται σε αρμοδιότητες Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του νόµου «Έγκριση των Σχεδίων Συµβάσεων Χρηµατοδοτικής Διευκόλυνσης µεταξύ του EFSF (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δηµοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνηµονίου Συνεννόησης µεταξύ της Ελληνικής Δηµοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη µείωση του δηµοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονοµίας».

 Φτάνοντας στο κεφάλαιο ΙΓ’ με θέμα : «εναρμόνιση της ελληνικής νομοθετικής προς την 2009/52/ΕΚ του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, όσον αφορά τα μέτρα και τις κυρώσεις κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα, διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών προκειμένου (διευκρινίζουν, να ξέρουμε τι μας γίνετε, βρε αδερφέ) να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση» τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο 80, το οποίο αναφέρεται στους εργοδότες που απασχολούν ή θα απασχολήσουν πολίτες από τρίτες χώρες:

 1.Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου, οι εργοδότες υποχρεούνται:

α) να αξιώνουν από τους πολίτες τρίτων χωρών την κατοχή και υποβολή σε αυτούς έγκυρης άδειας διαμονής ή άλλου έγκυρου τίτλου διαμονής για την ανάληψη της απασχόλησης, β) να διατηρούν αντίγραφο της άδειας διαμονής ή άλλου τίτλου διαμονής στη διάθεση των αρμόδιων αρχών τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της περιόδου απασχόλησης, με σκοπό πιθανή επιθεώρηση, γ) να ενημερώνουν αμελλητί τις κατά περίπτωση αρμόδιες Αρχές για την πρόσληψη και την έναρξη της απασχόλησης πολίτη τρίτης χώρας. Σκέφτομαι, κάτι πάει να γίνει. Ίσως περιοριστεί το κακό. Μπορεί να μπει κάποια τάξη στο θέμα λαθρομετανάστευση. Αμ δε σφάξανε!

 Διότι, λίγο παρακάτω, στο Β’ μέρος, στο άρθρο 84,το οποίο αναφέρεται στην εφαρμογή της παραγράφου 3 του άρθρου 3 της Οδηγίας των «ευρωπαίων εταίρων» μας, που αναφέρεται στους εργοδότες που απασχολούν πολίτες τρίτων χωρών, γράφει το εξής: «Οι παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών, η επιστροφή των οποίων έχει ανασταλεί, μπορούν να απασχολούνται μόνο εφόσον τους επιτραπεί σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 37 του ν. 3907/2011»
Από εδώ και κάτω αρχίζει το «ζουμί» της υπόθεσης, που ονομάζεται λαθρομετανάστευση και η «λύση» αυτής ! ! !

Νόμος 3907/2011, άρθρο 37 παράγραφος 5 :

«Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ότι καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας». Δηλαδή ! Στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών!

ΚΑΙ ΕΟΖ !
ΚΑΙ «νομιμοποίηση» όλων όσοι, παράνομα, κυκλοφορούν στη χώρα!

«Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη καθορίζονται οι τομείς απασχόλησης και οι περιοχές της Χώρας όπου μπορούν να ασχολούνται ως μισθωτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων έχει αναβληθεί η απομάκρυνση, το καθεστώς της ασφαλιστικής τους κάλυψης, οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες και τα αρμόδια για τη χορήγηση της άδειας εργασίας όργανα. (βλ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Επιτροπές Μετανάστευσης) καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.

Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια του χρόνου αναβολής της απομάκρυνσης ο υπήκοος τρίτης χώρας δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης σε προγράμματα κοινωνικής ένταξης, ενώ το ως άνω χρονικό διάστημα διαμονής του υπηκόου τρίτης χώρας δεν μπορεί να συνυπολογιστεί στην περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του ν. 3838/2010 περί πρόσβασης στην ελληνική ιθαγένεια ή στην περίπτωση εφαρμογής διατάξεων που αφορούν την πρόσβαση σε καθεστώς μακροχρόνιας διαμονής.

 Στο νόμο 3907/2011 «περιγράφουν» όχι μόνο τις ΕΟΖ:

«…συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας, καθορισμένοι τομείς απασχόλησης, καθεστώς ασφαλιστικής κάλυψης όροι και προϋποθέσεις…» όχι μόνο πως αυτές θα «προκύπτουν» (με προεδρικό διάταγμα, βεβαίως βεβαίως(!) κατόπιν προτάσεων συγκεκριμένων υπουργείων) ….. αλλά και το ποιοι και πως θα εργάζονται εκεί !!! Μα φυσικά, οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί!!!! Με άδειες διαμονής για εξαρτημένη εργασία ως μετακλητοί!!! (δηλ. καθόλα νόμιμοι). Τόσο Απλά, Τόσο Ανήθικα, Τόσο Μεθοδευμένα, Τόσο Γρήγορα!!!

Κανείς δεν κάνει λόγο για το πόσο «κοστίζουν» οι λαθρομετανάστες στο Κράτος. Κανείς δεν κάνει κουβέντα για τα θέματα υψίστης εθνικής σημασίας που θα προκύψουν, σε Θράκη, Ήπειρο, Αιγαίο. Οι «συγκυβερνώντες» δείχνουν υπέρμετρο ζήλο στην άσκηση των καθηκόντων που τους έχουν αναθέσει οι ξένες δυνάμεις κατοχής της χώρας, «στοιβάζοντας» με το νόμο αυτό τα «φτηνά εργατικά χέρια» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, δίνοντας στην παράνομη δουλεμπορία κάλυψη και νομιμοποίηση. Οι αριστεροσοσιαλίζοντες «προοδευτικοί» χώροι, προτιμούν να μιλούν για ρατσιστές παρά για δουλεμπόρους. Γιατί άραγε ;Μήπως δεν γνωρίζουν τι σημαίνει άδεια διαμονής για εξαρτημένη εργασία; Εισαγωγή φτηνών εργατικών χεριών!!! Κόβω το δικαίωμα στην εργασία από τους Έλληνες και τους νόμιμα διαμένοντες στη χώρα μετανάστες.

Αλλά, ξέχασα… οι προοδευτικοί και κατά τ’ άλλα φιλεύσπλαχνοι αριστεροσοσιαλιστές θα «λύσουν» το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης με «ταξιδιωτικά έγγραφα». Απ’ οσο βέβαια, μπορώ να γνωρίζω, το μόνο ταξιδιωτικό έγγραφο, που μπορεί να χορηγήσει το ελληνικό κράτος είναι το ελληνικό διαβατήριο ή η ελληνική ταυτότητα μόνο σε Έλληνες πολίτες. Άρα, θα προβούν σε «ελληνοποιήσεις»!!!

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Επιτροπές Μετανάστευσης.
Έργο τους, είναι η διατύπωση γνώμης για τη χορήγηση ή ανανέωση της άδειας διαμονής του υπηκόου τρίτης χώρας.«Σε κάθε νομό της Περιφέρειας συνιστάται πενταμελής Επιτροπή Μετανάστευσης, η οποία αποτελείται από τέσσερις υπαλλήλους της αρμόδιας Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Περιφέρειας, από τους οποίους ο ένας είναι ο προϊστάμενός της, ο οποίος και προεδρεύει, και από έναν εκπρόσωπο της αστυνομικής αρχής. Για την Περιφέρεια Αττικής, συνιστάται μία Επιτροπή για κάθε αρμόδια Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.

Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, συγκροτείται η Επιτροπή και ορίζονται τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της, ο γραμματέας με τον αναπληρωτή του, καθώς και ο εισηγητής, χωρίς δικαίωμα ψήφου, μαζί με τον αναπληρωτή του. Ο εισηγητής και ο γραμματέας είναι υπάλληλοι της αρμόδιας Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης».

Με την «άγαστη» συνεργασία των Μ.Κ.Ο., πάντα ! Μόλις δύο χρόνια μετά την ψήφιση του Ν. 3386/2005 ο Νομοθέτης εισήγαγε τον Ν. 3536/2007 με επικεφαλίδα: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης» με σκοπό τη διευκόλυνση των υπηκόων τρίτων χωρών, την επίλυση των προβλημάτων εκείνων που δεν οφείλονται σε υπαίτια συμπεριφορά τους και εν τέλει την ομαλότερη ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Ως μετάκληση νοείται η διαδικασία, κατά την οποία καθίσταται δυνατή η είσοδος και διαμονή υπηκόου τρίτης χώρας για παροχή εξαρτημένης εργασίας στην Ελλάδα, σε συγκεκριμένο εργοδότη και για ορισμένο είδος απασχόλησης. 

Σημείωση tideon: Με τον Νόμο 3386/2005 «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική επικράτεια» στο κεφάλαιο ιζ: Γενικές Υποχρεώσεις – Κυρώσεις και συγκεκριμένα με το άρθρο 86: για την παράνομη απασχόληση αλλοδαπών, προβλεπόταν για τους εργοδότες χρηματική ποινή από τον Περιφερειάρχη από τρεις (3) έως δέκα πέντε (15) χιλιάδες ευρώ και φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών (πλημμέλημα)

Χριστίνα Ντούβαλη
Πηγή: http://netakias.com/2012/10/04/eoz-2/ 

«Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. 7:15)

(Η παράγραφος που ακολουθεί είναι τμήμα απαντήσεως που έστειλαν γραπτώς, με συγκεκριμένη δηλαδή επιστολή, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά την 10^ην Μαρτίου 2012 εις το Αντιαιρετικό Γραφείο τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.)

 «Ίσως κι εσείς να ακούσατε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από τρίτους, αλλά ποτέ να μη μιλήσατε με αυτούς και συνεπώς δε γνωρίζετε ακριβώς τις διδασκαλίες τους. Σας κάνουμε λοιπόν γνωστό ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αληθινοί χριστιανοί που έχουν σαν οδηγό και καθοδηγούνται από ολόκληρη την Αγία Γραφή, δηλαδή, και τις Εβραϊκές και τις Ελληνικές Γραφές, και δεν πλανώνται από άλλες ανθρώπινες παραδόσεις όπως εσείς. Το δόγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν μολύνεται από αρχαίες Ελληνικές ειδωλολατρικές διδασκαλίες και φιλοσοφίες όπως εσείς, ούτε επιτρέπουμε να εισχωρήσει στο δόγμα μας καμία από αυτές. Παραμένουμε στις διδασκαλίας μας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και των αποστόλων του, και δε δεχόμαστε καμία από τις μεταγενέστερες αποστατικές διδασκαλίες. (2 Θεσ. 2:3-4) «Ας μη σας παραπλανήσει κανείς με κανέναν τρόπο, επειδή αυτή δεν θα έρθει αν δεν έρθει πρώτα η αποστασία και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της ανομίας, ο γιός της καταστροφής. Αυτός εναντιώνεται και εξυψώνει τον εαυτό του πάνω από τον καθένα που αποκαλείται ‘θεός’ ή αντικείμενο ευλαβικού σεβασμού, ώστε κάθεται στο ναό Του Θεού, δείχνοντας δημόσια ότι είναι θεός».

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΠΟΥ

ΕΣΤΑΛΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

      Ώστε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, θεωρείτε ότι δεν γνωρίζουμε τις διδασκαλίες τής Εταιρίας Σκοπιά; Εις την παρούσα λοιπόν επιστολή, δια τών απαντήσεως και σχολίων μας, θα αποδειχθεί περίτρανα, ότι αυτός που δεν γνωρίζει τις διδασκαλίες τής Σκοπιάς μάλλον είστε ΕΣΕΙΣ, εφόσον σε πολλά σημεία τής επιστολής σας, όχι μόνον αγνοείτε το παρελθόν και την ιστορία τής Σκοπιάς, αλλά επίσης γράφετε και πράγματα ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ από τα πιστεύω τής Οργανώσεως την οποίαν θελήσατε με το παρόν κείμενο να υπερασπίσετε!

    Ώστε,  αγαπητοί ακόλουθοι τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’, ΕΣΕΙΣ δεν πλανάσθε από ανθρώπινες παραδόσεις όπως οι Ορθόδοξοι; Μήπως σάς διαφεύγει το γεγονός, ότι η ΙΔΙΑ η Σκοπιά ομολογεί ότι:

 «Η Επιτροπή τής Βιβλικής Μεταφράσεως Νέου Κόσμου εδήλωσε: Μολονότι διατιθέμεθα να θεωρήσωμε την προφορά ‘Γιαχβέ’ ως την πιο ορθή, διετηρήσαμε την μορφή ‘Ιεχωβά’ λόγω τής εξοικειώσεως τού λαού με αυτή από τον 14^ο αιώνα» (Σκοπιά, 1960, σελ.502 η υπογράμμιση δική μας)  και

 «Σήμερα πολλοί Εβραίοι λόγιοι προτιμούν την προφορά Γιαχβέ ως την πραγματική προφορά. Ωστόσο από πλευράς συνέπειας ορθότερη είναι η προφορά Ιεχωβά. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή η προφορά Ιεχωβά είναι αποδεκτή εδώ και αιώνες» (Ξύπνα, 08.02.1999, σελ.8 η υπογράμμιση δική μας).

 ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ  Π Ρ Ο Ε Ρ Χ Ο Ν Τ Α Ι  ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!!!

    Το ότι δύο έντυπα τού ‘αγωγού τού Θεού’ αντιφάσκουν μεταξύ τους εφόσον το ένα λέγει, ότι το ‘Γιαχβέ’ είναι η ορθή προφορά τού ονόματος τού Θεού και το άλλο λέγει ότι το ‘Ιεχωβά’ είναι η ορθή, αυτό είναι εμφανέστατο εις όλους. Άλλωστε ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που συμβαίνει κάτι τέτοιο με τα έντυπα τού ‘δούλου’, τα οποία σημειωτέον η Εταιρία Σκοπιά υπαινίσσεται ότι προέρχονται από τον Ιεχωβά!

    Και το ότι τα έντυπά της προέρχονται από τον ίδιο τον Θεό, (όσο κι αν παραξενεύει αυτό και δεν το δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά) φαίνεται ολοκάθαρα από την φωτογραφία εις την Σκοπιά 01.10.1987, σελ.10 όπου απεικονίζεται το χέρι τού Θεού να κρατάει τα εργοστάσια και τυπογραφεία τού ‘δούλου’, εκ τών οποίων ρέουν αφθόνως τα εγκεκριμένα υπ’ Αυτού έντυπα εις τις αίθουσες βασιλείας, απ’ όπου τα προμηθεύονται οι Ευαγγελιζόμενοι για να τα διανείμουν εις τον ‘αγρό’!

 Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΚΟΠΙΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ!

    Τί σημαίνει, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ότι το όνομα τού Θεού το έχετε διατηρήσει εις την μορφή ‘Ιεχωβά’ λόγω τής εξοικειώσεως τού λαού με αυτήν για αρκετούς αιώνες; Μήπως με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, ότι διετηρήσατε την προφορά ‘Ιεχωβά’, όχι λόγω ορθότητος, αλλά ΛΟΓΩ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ; Είστε λοιπόν σίγουροι, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, ότι ΕΣΕΙΣ δεν ακολουθείτε ανθρώπινες παραδόσεις;

    Μήπως εις το σημείο αυτό, αγαπητοί ακόλουθοι τής Οργανώσεως, να σάς υπενθυμίσουμε μερικές διδασκαλίες ή πληροφορίες για διάφορα θέματα, που επισήμως η Σκοπιά έχει παραδεχθεί ότι διακρατεί και τηρεί εκ παραδόσεως; Για να δούμε λοιπόν τί μπορούμε να ανασύρουμε από το αρχείο μας έχοντας υπογραμμίσει την λέξη ‘παράδοση’, εις τις παραθέσεις που ακολουθούν:

 «Σύμφωνα με την ομόφωνη μαρτυρία που παρέχει η αρχαία Ιουδαϊκή παράδοση (η Αγία Γραφή δεν αναφέρεται σε αυτό το ζήτημα), αυτά τα χερουβείμ είχαν ανθρώπινη μορφή» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.1273).

 «Η Σκοπιά της Σιών της 1ης Ιανουαρίου 1900 (στην αγγλική) ανέφερε: «Η παράδοση λέει ότι ο Ιωσήφ πέθανε ενόσω ο Ιησούς ήταν ακόμη μικρός, καθώς επίσης ότι ο Ιησούς τον διαδέχθηκε ως ξυλουργός και έγινε το στήριγμα της οικογένειας» (Σκοπιά, 15.02.2000, σελ.13, παρ.12).

 «[η Άννα, κατά την παράδοση ήταν η μητέρα της Μαρίας]» (Σκοπιά, 01.04.1984, σελ.25).

 «Ο Ησαΐας από μετριοφροσύνη δεν δίνει πολλές πληροφορίες για τον εαυτό του. Η παράδοση λέει ότι είχε συγγένεια με τη βασιλική οικογένεια του Ιούδα» (Σκοπιά, 15.10.1987, σελ.11, παρ.6).

 «Ο Ιησούς προφανώς βρισκόταν στην Αυλή των Γυναικών, όπου στους τοίχους ήταν τοποθετημένα αρκετά κιβώτια ή κουτιά για να ρίχνει εκεί ο κόσμος τις προσφορές του. Η ιουδαϊκή παράδοση μας πληροφορεί ότι υπήρχαν συνολικά 13 κουτιά» (Σκοπιά, 01.12.1987, σελ.28) .

 «Σύμφωνα με την παράδοση, στη διάρκεια αυτού του διωγμού ήταν που ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης εξορίστηκε στο Νησί της Πάτμου, όπου στέλνονταν οι εγκληματίες» (Σκοπιά, 01.05.1988, σελ.29).

 «Μάλιστα, μια παράδοση που αναφέρεται στο Jerusalem Talmud (Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ) λέει ότι, 40 περίπου χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., οι Ιουδαίοι έχασαν τη δικαιοδοσία που είχαν να εκτελούν τους παραβάτες» (Σκοπιά, 01.07.1988, σελ.31).

 «Κατά την παράδοση, τις βασικές πληροφορίες γι’ αυτό το Ευαγγέλιο τις έδωσε ο απόστολος Πέτρος» (Σκοπιά, 15.10.1989, σελ.30).

 «Η παράδοση λέει ότι ο Σατανάς έδειξε στον Ιησού «πάντα τα βασίλεια του κόσμου» από αυτή την κορυφή, που βρίσκεται στην άκρη της ερήμου και έχει θέα την κατάφυτη με φοίνικες πόλη της Ιεριχώ στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, προς τα ανατολικά» (Σκοπιά, 01.11.1989, σελ.16).

 «Σύμφωνα με την παράδοση, αυτός ο «άγιος» (σημ. Νικόλαος) θεωρείται «ο μεγάλος φίλος των παιδιών», που πρόθυμα τους μοιράζει δώρα τη μέρα της γιορτής του» (Σκοπιά, 15.12.1989, σελ.26-27).

 «Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα πρώτα πέντε βιβλία της Αγίας Γραφής. Η παράδοση λέει ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους τα έγραψε ο Μωυσής γύρω στο 1500 Π.Κ.Χ.» (Σκοπιά, 01.02.1990, σελ.4).

 «Σύμφωνα με την παράδοση, εκείνοι που συμμετέχουν στον εορτασμό του Πάσχα πίνουν τέσσερα ποτήρια κρασί» (Σκοπιά, 15.06.1990, σελ.8).

 «Αυτό είναι το Σπήλαιο της Γέννησης, το μέρος όπου, σύμφωνα με την παράδοση, γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός» (Σκοπιά, 15.12.1990, σελ.3).

 «Η συγγραφή του βιβλίου της Γένεσης, του πρώτου βιβλίου της Αγίας Γραφής, αποδίδεται κατά παράδοση στον Μωυσή, έναν Εβραίο ο οποίος έζησε πριν από 3.500 περίπου χρόνια» (Σκοπιά, 01.06.1991, σελ.3).

 «Το ένα είναι ένας πράσινος λόφος στον οποίο, σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιησούς εκφώνησε την Επί του Όρους Ομιλία του» (Σκοπιά, 01.01.1992, σελ.25).

  «Η Ιουδαϊκή παράδοση δείχνει ότι ο Ισαάκ ήταν περίπου 25 χρονών όταν ο Ιεχωβά διέταξε τον πατέρα του, τον Αβραάμ, να τον προσφέρει ως θυσία» (Σκοπιά, 01.02.1993, σελ.12, παρ.17).

 «Σύμφωνα με την παράδοση, τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι η υπερηφάνεια, η πλεονεξία, ο σαρκικός πόθος, ο φθόνος, η λαιμαργία, ο θυμός και η οκνηρία» (Σκοπιά, 15.06.1994, σελ.13).

 «Σύμφωνα με την παράδοση, το σοφάρ, δηλαδή η σάλπιγγα από κέρατο κριού, ήχησε τότε για να διακηρύξει τον ερχομό του νέου έτους» (Σκοπιά, 15.07.1994, σελ.28).

 «Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, ο Μανασσής αντέδρασε βάζοντας να πριονίσουν τον Ησαΐα» (Σκοπιά, 01.11.1998, σελ.16, παρ.11).

 «Κατά την παράδοση, ο Νεβρώδ πέθανε με βίαιο τρόπο» (Σκοπιά, 01.04.1999, σελ.11, παρ.12).

 «Τον ίδιο καιρό, ο Κύριλλος ξεκίνησε ένα ταχύρυθμο πρόγραμμα μετάφρασης της Γραφής. Σύμφωνα με την παράδοση, άρχισε μεταφράζοντας από την ελληνική στη σλαβονική την πρώτη φράση του Ευαγγελίου του Ιωάννη, χρησιμοποιώντας το νέο αλφάβητο: «Στην αρχή ήταν ο Λόγος . . . » (Σκοπιά, 01.03.2001, σελ.30).

 «Σύμφωνα με μια παράδοση, ο Νικόδημος πήρε τη στάση του υπέρ του Ιησού, βαφτίστηκε, έγινε στόχος διωγμού από τους Ιουδαίους, απομακρύνθηκε από τη θέση του και τελικά εκδιώχθηκε από την Ιερουσαλήμ». (Σκοπιά, 01.02.2002, σελ.11)

 «Όπως και να έχουν τα πράγματα, η παράδοση λέει ότι οι Ιουδαίοι λόγιοι που ασχολήθηκαν με αυτή την πρώτη γραπτή μετάφραση των Γραφών από την εβραϊκή στην ελληνική ήταν μάλλον 72» (Σκοπιά, 15.09.2002, σελ.27).

 «Σύμφωνα με την παράδοση, ο Παύλος ακολούθησε την τρίτη διαδρομή» (Σκοπιά, 15.07.2004, σελ.21).

 «Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, ο Θάρα ίσως μάλιστα να ήταν κατασκευαστής ειδώλων» (Σκοπιά, 01.12.2004, σελ.12).

 «Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, το Ουρίμ και το Θουμμίμ χάθηκαν με την καταστροφή του ναού το 607 Π.Κ.Χ.» (Σκοπιά, 15.01.2006, σελ.18 και 01.06.2009, σελ.27).

 «Η παράδοση λέει ότι λίγο αργότερα ο Παύλος αποκεφαλίστηκε» (Σκοπιά, 15.11.2007, σελ.20).

 «Ο αριθμός των αστρολόγων, ή αλλιώς «μάγων», που επισκέφτηκαν τον Ιησού όταν ήταν παιδί δεν αποκαλύπτεται, και δεν υπάρχει καμία ισχυρή βάση για την αντίληψη που επικρατεί κατά παράδοση ότι αυτοί ήταν τρεις» (Σκοπιά, 01.01.2008, σελ.31).

 «Όσο για τον αριθμό των επισκεπτών, ήταν 2; 3; 30; Η Γραφή δεν αναφέρει. Η παράδοση λέει ότι ήταν τρεις, κάτι που μπορεί να προέκυψε από τα τρία είδη δώρων που πρόσφεραν» (Σκοπιά, 01.04.2010, σελ.13).

 «Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ο στενός συνεργάτης του Μάρκου, ο απόστολος Πέτρος, ήταν η πηγή πολλών από τις πληροφορίες του Μάρκου» (Σκοπιά, 15.02.2008, σελ.29).