ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 24η Ιουλίου 2017
ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΘΩΩΣΕΩΣ ΤΟΥ «ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ» Α. ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ,
ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ;
Μας είναι πολύ δύσκολο να μπούμε στη λογική των συγχρόνων μας θιασωτών του οικουμενιστικού συγκρητισμού, με τις πραγματικά εξωφρενικές ενέργειές τους. Σύρονται κυριολεκτικά «από τη μύτη» σε πράξεις, οι οποίες όχι μόνο βλάβη προξενούν στο ορθόδοξο πλήρωμα, αλλά εκθέτουν σοβαρά και τους ιδίους.
Το παρόν σχόλιό μας αναφέρεται σε πρόσφατο δημοσίευμα στο διαδίκτυο, με τίτλο: «ΜΙΚΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ ΑΠΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΣΕΡΒΙΑΣ». Πρόκειται για απίστευτη, πολύ κακής σκηνοθεσίας, θεατρική παράσταση, για την «επανεξέταση» της «αγιότητας» του διαβόητου Κροάτη παπικού «αρχιεπισκόπου» Αλοΐσιου Στέπινατς, ο οποίος ευθύνεται τα μέγιστα, για την γενοκτονία περισσοτέρων από 850.000 Ορθοδόξων Σέρβων, κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Όπως είναι γνωστό ο εν λόγω «Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας», όπως αποκαλείται από τον Ιταλό συγγραφέα και ιστορικό Μάρκο Αουρέλιο Ριβέλλι (εκδόσεις «Προσκήνιο – Άγγελος Σιδεράτος, 2000), έχει «αγιοποιηθεί» εδώ και μερικά χρόνια από το Βατικανό, αλλά εγέρθηκαν τελευταία σοβαρές αντιδράσεις και κύρια από το Πατριαρχείο της Σερβίας. Προφανώς, για να κατευναστούν αυτές οι αντιδράσεις, το Βατικανό προχώρησε σε αυτή την ενέργεια, η οποία όμως μας γεννά πολλά ερωτηματικά.
Η είδηση έχει ως εξής: «Συνήλθε στις 12 και 13 Ιουλίου στην έκτη και τελευταία συνεδρίασή του το Ποντιφικό Συμβούλιο των Ιστορικών Επιστημών στο Βατικανό. Στις εργασίες του συμβουλίου συμμετείχαν τα μέλη της Μικτής Επιτροπής Κροατών Καθολικών και Ιεραρχών του Πατριαρχείου Σερβίας υπό την προεδρία του Μπερνάρντ Αρντούρα, ενώ αντικείμενο των εργασιών αποτέλεσε η ζωή του Καρδινάλιου Στέπινατς. Να αναφερθεί ότι από το Πατριαρχείο Σερβίας συμμετείχαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιος, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζάγκρεμπ κ. Πορφύριος, ο Θεοφ. Επίσκοπος Μπάτσκας κ. Ειρηναίος και ο Θεοφ. Επίσκοπος Σλαβονίας κ. Ιωάννης. Οι δύο πλευρές αναγνώρισαν την γενναιοδωρία του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος με καλή πίστη αποδέχτηκε τη δήλωση του Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίου και αποφάσισε να αναπτύξει την Μικτή Επιτροπή για την εξέταση της ζωής του Καρδινάλιου Στέπινατς. Στα μέλη της επιτροπής έγινε γνωστό ότι την αποκλειστική δικαιοδοσία για την αγιοκατάταξη του Καρδινάλιου Στέπινατς έχει ο Πάπας Φραγκίσκος. Επίσης η επιτροπή αναγνώρισε ότι κάθε Εκκλησία έχει τα δικά της κριτήρια αγιοκατάταξης. Σύμφωνα με πληροφορίες η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι διαφορετικά γεγονότα, μαρτυρίες, συγγράμματα εξακολουθούν να υπόκεινται σε διαφορετικές ερμηνείες. Στην περίπτωση του Καρδινάλιου Στέπινατς η ερμηνεία που δόθηκε από τα μέλη της επιτροπής εξακολουθεί να είναι διαφορετική. Τέλος να σημειωθεί ότι τα μέλη της Επιτροπής συμφώνησαν σε περαιτέρω συνεργασία προκειμένου να μοιραστούν τη μνήμη των Μαρτύρων και Ομολογητών της Πίστεως και των δύο Εκκλησιών».
Σχολιάζοντας την είδηση, αρχίζουμε από την τελευταία παράγραφο, να δηλώσουμε πως «Μάρτυρες και Ομολογητές της Πίστεως» δεν έχουν οι «δύο Εκκλησίες», αλλά μόνον η Μία και μοναδική, Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η οποία δεν είναι άλλη από την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας. Ο παπισμός δεν είναι Εκκλησία, δε μπορεί θεολογικά να είναι, διότι, όπως ο Χριστός δεν «μεμέρισται» (Α΄ Κορ.1,13), δεν διαιρείται, έτσι και το Σώμα Του, η Εκκλησία, δεν διαιρείται. Το λεγόμενο «σχίσμα» του 1054, δεν είναι διαίρεση της Εκκλησίας, αλλά απόσχιση του δυτικού Χριστιανισμού από την Εκκλησία και δημιουργία ιδίας θρησκευτικής χριστεπώνυμης κοινότητας. Εφόσον λοιπόν μόνον η Εκκλησία αγιάζει τους πιστούς δια της Θείας Χάριτος και των Ιερών Μυστηρίων, μόνον Αυτή αναδεικνύει αγίους. Εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχουν άγιοι, και κατά συνέπεια ο αποσχισθείσα από την Εκκλησία παπική κοινότητα δε μπορεί να έχει αγίους, με την ακριβή σημασία της ορθοδόξου πίστεως. Ευλαβείς, καλοπροαίρετους, ενάρετους ανθρώπους μπορεί να έχει, αγίους όμως όχι! Οι χιλιάδες λοιπόν «αγιοποιήσεις» από μέρους του παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια είναι για την Εκκλησία του Χριστού ως μη γενόμενες!
Ιδιαίτερη σημασία έχει η «αγιοποίηση» του «Αρχιεπισκόπου της Γενοκτονίας» Α. Στέπινατς. «“Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας” είναι ένα βιβλίο του ΙΤΑΛΟΥ Μάρκο Αουρέλιο Ριβέλλι (εκδόσεις «Προσκήνιο - Αγγελος Σιδεράτος») Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, στο κράτος της Κροατίας, δημιούργημα των φασιστών και των ναζί κατά την περίοδο 1941-1945, γράφτηκε μία από τις πιο φρικτές σελίδες του B' Παγκόσμιου Πολέμου. Οι Ούστασι του Αντε Πάβελιτς, υποστηριζόμενοι από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, εξολόθρευσαν εκατοντάδες χιλιάδες ορθόδοξους Σέρβους και δεκάδες χιλιάδες Εβραίους και Τσιγγάνους, στο όνομα μιας εθνικοθρησκευτικής “οριστικής λύσης”. Σ' αυτό το “θεάρεστο” έργο, που θα μείνει στην ιστορία σαν Βαλκανικό Ολοκαύτωμα, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η Παπική Εκκλησία δια του (αγιοποιημένου, πλέον, από το Βατικανό!) Αρχιεπισκόπου της στο Ζάγκρεμπ Αλόιζιγιε Στέπινατς, εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου. Ο Παπικός αρχιεπίσκοπος Στέπινατς, συνεργάστηκε ενεργά με τη δικτατορία ούστασι. Τμήματα του κροατικού παπικού κλήρου συμμετείχαν προσωπικά στις μαζικές σφαγές και τους βίαιους “προσηλυτισμούς” στον παπισμό. Το Βατικανό υποστήριξε την εθνικο-θρησκευτική γενοκτονία που πραγματοποίησε ο Αντε Πάβελιτς» (εδώ).
Πράγματι το συγκλονιστικό αυτό γεγονός της ταραγμένης εκείνης περιόδου θα έμεινε στην αφάνεια, αν η αγωνιστική εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» το 1961 δεν το δημοσιοποιούσε, ύστερα από σχετικές έρευνες στα αρχεία ξένων υπηρεσιών. Στην Ελλάδα έγινε γνωστό από τις στήλες της εν λόγω εφημερίδος και το πολύκροτο και πάντα επίκαιρο βιβλίο του αειμνήστου ομολογητή Αρχιμανδρίτη π. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, με τίτλο: «Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ». Στις αποκαλυπτικές σελίδες του και το πλούσιο εικονογραφικό υλικό του, μπορεί ο οιοσδήποτε να πληροφορηθεί για μια από τις φοβερότερες γενοκτονίες της ιστορίας, στην οποία είχε πρωτεύοντα ρόλο η παπική «εκκλησία», με επικεφαλής τον «Αρχιεπίσκοπο» του Ζάγκρεμπ Α. Στέπινατς και τους υπό αυτόν «ιερείς»!
Η εθνοκάθαρση των φασιστών Ουστάσι «συμπληρώνονταν» από τη βίαιη μεταστροφή των ορθοδόξων στον παπισμό. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για το Βατικανό, να εκμεταλλευθεί την εθνοκάθαρση από τους δικούς της παπικούς Ουστάσι Κροάτες, για να προσηλυτίσει στον παπισμό τους ορθοδόξους Σέρβους, με αντάλλαγμα την σωτηρία τους από τους δολοφόνους φασίστες Ουστάσι. Βεβαίως τα ιστορικά στοιχεία είναι φοβερά, η μεγάλη συντριπτική πλειοψηφία των ορθοδόξων Σέρβων αρνήθηκαν την «διάσωση» των παπικών και προτίμησαν το μαρτύριο και το θάνατο! Με τους μετριότερους υπολογισμούς τα θύματα ξεπερνούν τις 850.000! Σε επιστολή του Γερμανού υποστρατήγου των «SS» Ernest Fick στις 16-3-1944, προς τον Ραϊχσφίρερ Χαίνριχ Χίμλερ αναφέρεται ότι οι φασίστες Ουστάσι, μόνο στα στρατόπεδα του Γιασένοβατς, εξολόθρευσαν 600-700 ανθρώπους!
Δεν ήταν μόνο οι φασίστες Ουστάσι, οι οποίοι βασάνιζαν και εκτελούσαν τους Σέρβους, αλλά στρατεύτηκαν μαζί τους και περισσότεροι από 150 «ιερείς» του «Αρχιεπισκόπου της Γενοκτονίας» Α. Στέπινατς, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στην γενοκτονία! Ο διαβόητος Φραγκισκανός «ιερέας» Μίροσλαβ Μαϊστόροβιτς, ο επονομαζόμενος «Αβάς Σατανάς», ως αρχηγός στρατοπέδου θανάτου, εκτέλεσε με τα ίδια του τα χέρια περισσότερους από 5.000 Ορθοδόξους Σέρβους και διέταξε την εκτέλεση άλλων, τουλάχιστον, 150.000, οι οποίοι αρνούνταν να προσχωρήσουν στον παπισμό (βλ. Χ. Βασιλοπούλου, Οικουμενισμός χωρίς μάσκα, σελ.226)!
Μετά την κατάρρευση του φασισμού – ναζισμού, μαζί με τους δολοφόνους Ουστάσι, δικάστηκαν και οι συνεργάτες τους παπικοί «ιερείς», με πρώτο τον Α. Στέπινατς. Καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκισης. Αλλά το Βατικανό φρόντισε να τον αποφυλακίσει, εκτίοντας ποινή μόνο πέντε χρόνια! Πέθανε το 1960 με μόνη την αστυνομική επιτήρηση! Κάτι ανάλογο έκαμε και με τον αρχηγό των Ουστάσι, διαβόητο δολοφόνο Α. Πάβελιτς, τον αποφυλάκισε, τον έκρυψε για κάποια χρόνια στο «κράτος» του Βατικανού και αφού τον έντυσε… καλόγερο, τον έστειλε στον Άγιο Δομίνικο, στη Λατινική Αμερική, όπου έζησε πάμπλουτος και πέθανε ανενόχλητος στη χλιδή!
Τον Α. Στέπινατς, που τόσο πολύ «δούλεψε» για τους δόλιους σκοπούς του Βατικανού, αποφάσισε, επί πλέον, να τον…αγιοποιήσει! Το 1998 ο τότε «πάπας» Ιωάννης – Παύλος Β΄ «αγιοποίησε» τον «Αρχιεπίσκοπο της Γενοκτονίας», κλείνοντας προκλητικά στα μάτια στο εγκληματικό παρελθόν του! Ο δε διάδοχός του «πάπας» Βενέδικτος 16ος επισκέφτηκε στις 5-6-2011 το Ζάγκρεμπ και «προσκύνησε» τη σαρκοφάγο του, επισημαίνοντας ότι «υπήρξε ένας μεγάλος ιερωμένος» και «υποδειγματική μορφή ανθρωπισμού»!
Πως όμως να μην τον «αγιοποιούσε» το Βατικανό, αφού υπήρξε ένας από τους πλέον φανατικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας; Στο προσωπικό του ημερολόγιο, το οποίο διασώθηκε και παραθέτει φωτοτυπία ο μακαριστός π. Χ. Βασιλόπουλος στο ειρημένο βιβλίο του, έγραψε: «Το πνεύμα του Βυζαντίου (σ.σ. η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία) είναι κάτι το τρομερό, το οποίο μόνον ο Παντοδύναμος και Παντογνώστης Θεός δύναται να ανέχεται…»! Και αφού μόνον ο Θεός μπορούσε να ανέχεται τους «αιρετικούς» Ορθοδόξους Σέρβους, και όχι ο ίδιος και η «εκκλησία» του, αποφάσισε να τους θανατώσει! Ήταν προφανώς το «καλλίτερο», που μπορούσε να κάνει, αφού για τον παπισμό, η θανάτωση των αιρετικών, δηλαδή το μαρτύριο, θεωρείται «εξιλέωση», στέλνοντάς τους στον… παράδεισο! Αυτή άλλωστε ήταν και η «θεολογική» κατοχύρωση της φοβερής Ιεράς Εξετάσεως, δια της οποίας βρήκαν τραγικό θάνατο εκατομμύρια «αιρετικών» ευρωπαίων χριστιανών και μη!
Αξιοσημείωτη είναι η γνώμη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερωνύμου Β΄, ο οποίος κλήθηκε το 2000 να προλογίσει το πολύκροτο βιβλίο: «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας» του Μάρκο Αουρέλιο Ριβέλλι. Μη μπορώντας να συγκρατήσει την συγκίνησή του, έγραψε: «Όταν τελείωσα το διάβασμα του βιβλίου του Μάρκου Αουρέλιο Ριβέλλι (Marco Aurelio Rivelli) “Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας”, το οποίο μου δόθηκε για να το προλογίσω, είχα αλλοιωθεί εσωτερικά. Με πλημμύρισαν ανάμεικτα συναισθήματα ψυχικού πόνου, θλίψης, οργής, αγανάκτησης, αλλά και τραγικής απογοήτευσης απ’ την διαστρέβλωση της χριστιανικής διδασκαλίας και συμπεριφοράς. Περιγραφές, αποδείξεις, έγγραφα, μαρτυρίες και προπάντων φωτογραφίες, όλα ένα φρικιαστικό υλικό, πού δύσκολα ο αναγνώστης -όπως άλλωστε και γω- θα αποβάλει από την μνήμη του».
Σε άλλο σημείο τονίζει: «Φρικιά κανείς μελετώντας τις μεθόδους πού επινοήθηκαν, ώστε ένα μεγάλο τμήμα από τους ανθρώπους αυτούς να εξοντωθεί και οι άλλοι -ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι Σέρβοι- να ασπασθούν τον ρωμαιοκαθολικισμό για να δημιουργηθεί η πατρίδα των Κροατών και το Έθνος του Θεού […] ένας μεγάλος αριθμός στελεχών του κλήρου, ιερείς και μοναχοί, στελέχη των οργανώσεων της κροατικής νεολαίας συμμετείχαν ενεργά σε όλα αυτά. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι καθολικοί ιερείς έγιναν δεσμοφύλακες των στρατοπέδων και συνένοχοι των Ουστάσι, επιβραβεύοντας έτσι τους βασανισμούς και τις σφαγές των Χριστιανών. Αυτοί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτε από όλα αυτά, χωρίς την άδεια των επισκόπων τους. Δεύτερο η Καθολική Εκκλησία χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να προσηλυτίσει όσους Σέρβους είχαν επιβιώσει. Και τότε, λοιπόν, ενώ η γη άχνιζε από το αίμα των αθώων θυμάτων, ενώ οι αναστεναγμοί έβγαιναν από τα στήθη όσων επιβίωσαν, οι θρησκευόμενοι Καθολικοί κρατούσαν στο ένα χέρι το μαχαίρι Ουστάσι και στο άλλο χέρι το Ευαγγέλιο και το κομποσχοίνι»!
Παραθέτει, σε άλλο σημείο, την κυνική ομολογία του Κροάτη πολιτικού Πρβόσλαβ Γκριζόγκονο, φανατικού παπικού, για την γενοκτονία των Ορθοδόξων Σέρβων, από τους παπικούς Ουστάσι: «Η δική μας Καθολική Εκκλησία συμμετείχε με δυο τρόπους σε όλα αυτά τα βάρβαρα εγκλήματα χωρίς προηγούμενο και ξεπερνούν την ιεροσυλία…»! Παραθέτει επίσης απόσπασμα από δημοσίευμα της παπικής «Αρχιεπισκοπής» του Σαράγιεβο, στο περιοδικό «Katolicki Tzednik», το οποίο λειτούργησε ως πρόσκληση της «εκκλησίας», προς τους παπικούς πιστούς, για την εθνοκάθαρση: «Μέχρι σήμερα ο Θεός μίλησε με τις Παπικές Εγκυκλίους, με κηρύγματα, με βιβλία διδασκαλιών, με τον χριστιανικό τύπο, με τις ιεραποστολές, με τα ηρωϊκά παραδείγματα των αγίων. Αλλά αυτοί (οι Ορθόδοξοι Σέρβοι) δεν έδωσαν προσοχή. Παρέμειναν αναίσθητοι. Τώρα ο Θεός απεφάσισε να χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους. Αυτός θα εμπνεύσει το έργο μας, την οικουμενική μας αποστολή! Αυτή δεν θα οδηγηθεί από κληρικούς, αλλά από αυθεντικούς στρατιώτες του Χίτλερ. Επιτέλους με την βοήθεια πυροβόλων, οπλοπολυβόλων, τανκ και βομβαρδιστικών αεροσκαφών, τα κηρύγματα θα ακουσθούν»! Αναφέρει επίσης το φρικιαστικό σύνθημα των παπικών Ουστάσι: «Στο όνομα του σταυρού, του πιστολιού και του ξίφους, το συμβόλαιο της ορκωμοσίας των Ούστασι, το Κίνημα της Κροατίας θα αγωνιστεί και θα νικήσει», όπως αναγράφηκε στην εφημερίδα των Ούστασι, ("Hrvatski Dnevnik" 25.06.1941)!
Και καταλήγει ο Μακαριώτατος την κριτική του για την «αγιοποίηση» του «Αρχιεπισκόπου της Γενοκτονίας» Α. Στέπινατς: «Ταπεινά πιστεύουμε ότι πράξεις σαν εκείνη της “αγιοποιήσεως”(!) εκ μέρους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας του Αρχιεπισκόπου, στον οποίον αναφέρεται το βιβλίο τούτο· η εκζήτηση συγγνώμης “για δήθεν συνολικές ευθύνες” για εγκλήματα που διεπράχθησαν στη ροή των αιώνων, δεν εμποδίζουν -αντιθέτως ευνοούν- τους ισχυρούς της γης να προβαίνουν σε εθνοκαθάρσεις για λόγους και για ύποπτες σκοπιμότητες που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα δηλαδή στην επανάληψη τραγικών γεγονότων του παρελθόντος»! Συμφωνούμε με τον Μακαριώτατο, ο πρώτος διδάξας στις γενοκτονίες των τελευταίων δέκα αιώνων είναι ο παπισμός!
Μεγάλη σπουδαιότητα έχει και η γνώμη ενός σπουδαίου άνδρα, του εβραϊκής καταγωγής, Εφραίμ Ζούροφ, διακεκριμένου ιστορικού και Διευθυντή του Κέντρου «Σιμόν Βίσενταλ» στην Ιερουσαλήμ, το οποίο συντονίζει τις προσπάθειες για την προσαγωγή σε δίκη των εγκληματιών του Ολοκαυτώματος. Αντιτάχτηκε με σθένος στην πρόσφατη ανέγερση μνημείου στον Α. Στέπινατς, από το Κροατικό Κράτος, τονίζοντας: «Δεν του αξίζει μνημείο ο Αλοΐσιους Στέπινατς, ο άνθρωπος που υποστήριξε το καθεστώς των Ουστάσι, δεν μπορεί να υπάρξει άγιος, δεν είναι ένας ήρωας και δεν του αξίζει ένα μνημείο… Είναι σημαντικό να διατηρηθεί η μνήμη των θυμάτων, η ακριβής μνήμη του Ολοκαυτώματος, ποιοι ήταν οι δολοφόνοι, όπως ο Αντε Πάβελιτς και ο διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Γιασένοβατς, Ντίνκο Σάκιτς»! Εμείς θα προσθέταμε και οι παπικοί «ιερείς», με επικεφαλής τον Α. Στέπινατς!
Όμως κατά την οικουμενιστική «προσέγγιση» του Πατριαρχείου της Σερβίας από το Βατικανό, επισκίασε η «αγιοποίηση» του «Αρχιεπισκόπου της Γενοκτονίας». Το αίμα των 850.000 Ορθοδόξων Σέρβων είναι ακόμα νωπό και βοά το μεγάλο αυτό έγκλημα, για το οποίο το Βατικανό σιωπά ενόχως. Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε ότι ο «πάπας» Φραγκίσκος σκόπευε να επισκεφτεί τη Σερβία, να «βάλει πόδι» στον αιματοβαμμένο εκείνο τόπο, από τα μαχαίρια των «ιερέων» και πιστών του. Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης της Σερβίας κ. Ειρηναίος ανάφερε πως ο «Άγιος» Στέπινατς αποτελεί εμπόδιο στην επίσκεψη αυτή. Νομίζουμε λοιπόν πως η «αναμόχλευση» της «αγιότητας» του «Αρχιεπισκόπου της Γενοκτονίας» Α. Στέπινατς αποτελεί ένα ακόμα δόλιο τέχνασμα του Βατικανού να προωθήσει τα οικουμενιστικά του σχέδια στα Βαλκάνια. Μια δήθεν «πράξη καλής θελήσεως», για να σέρνει τους Ορθοδόξους στα ανόσια και ατέρμονα τραπέζια των διαλόγων και να πατά τα αγιασμένα χώματα των ορθοδόξων χωρών. Άλλωστε τέτοιου είδους «πράξεις καλής θελήσεως» έχει να επιδείξει πολλές το Βατικανό τον τελευταίο καιρό!
Μας εγείρεται το εύλογο ερώτημα: αφού ο «Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας» Α. Στέπινατς, βρίσκεται, σύμφωνα με την απόφαση του «αλάθητου» πρώην «πάπα» στη «χορεία των αγίων», πως είναι δυνατόν να αμφισβητείται η «αγιότητά» του; Στην υποτιθέμενη περίπτωση που η επιτροπή κρίνει ότι δεν ήταν «άγιος», τι θα γίνει, θα «απο-γιοποιηθεί»; Σαφέστατα όχι! Κι’ αυτό, διότι θα κλόνιζε το δόγμα «Περί αλαθήτου του Ρωμαίου Ποντίφικα»! Μια μικρή βεβαίως λεπτομέρεια στην είδηση, για τη συγκρότηση της μικτής επιτροπής, μας λύνει την απορία: «την αποκλειστική δικαιοδοσία για την αγιοκατάταξη του Καρδινάλιου Στέπινατς έχει ο Πάπας Φραγκίσκος. Επίσης η επιτροπή αναγνώρισε ότι κάθε Εκκλησία έχει τα δικά της κριτήρια αγιοκατάταξης»! Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η παπική «εκκλησία» δεν έχει σκοπό να «απο-αγιοποιήσει» τον «Αρχιεπίσκοπο της Γενοκτονίας», αλλά να ισχυροποιήσει την «αγιότητά» του και με τη συμμετοχή των Ορθοδόξων! Ο νυν «αλάθητος» μπορεί να αγνοήσει την απόφαση της επιτροπής. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να αμβλύνει και να διασκεδάσει τις δίκαιες αντιδράσεις των επιζώντων της γενοκτονίας και των απογόνων των τραγικών θυμάτων. Να δείξει δήθεν ο νυν «πάπας» Φραγκίσκος «αγαπά» και δεν είναι σαν τους προκατόχους του, κάτι βεβαίως που δεν πείθει κανέναν, διότι η ειλικρινής μετάνοια βρίσκεται πολύ μακριά του!
Κλείνοντας το σχόλιό μας θα θέλαμε να εκφράσουμε την πικρία μας και την απογοήτευσή μας προς την σεβαστή Ιεραρχία της αδελφής μας, μαρτυρικής, Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας, η οποία ενέδωσε στις παπικές δολιότητες, πέφτοντας στην παγίδα τους. Την «απο-αγιοποίηση» του διαβόητου «αρχιεπισκόπου» Στέπινατς θα μπορούσε να την κάνει από μόνο του το Βατικανό. Έχει όλα τα στοιχεία, τα οποία βοούν, ότι, όχι μόνο άγιος δε μπορεί να είναι ο λεγάμενος, αλλά αξιοκατάκριτος και το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κάπηλου του χριστιανικού μηνύματος. Η λύπη μας εντείνεται αναλογιζόμενοι ότι οι πλειοψηφία της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας αποτελείται από μαθητές και πνευματικά τέκνα του αγίου, θεοφόρου και ομολογητού π. Ιουστίνου Πόποβιτς, ο οποίος κατάδειξε, δια των αγιασμένων λόγων και συγγραμμάτων του, τι εστί παπισμός! Δεν έχουμε παρά να ζητήσουμε από τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχες και κύρια από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη κ. Ειρηναίο, να σεβαστούν, αν μη τι άλλο, το αίμα των 850.000 Σέρβων Ορθοδόξων Μαρτύρων και να αποσυρθούν άμεσα από την εν λόγω επιτροπή της δολιότητας, ζητώντας από τους παπικούς να μελετήσουν οι ίδιοι την ιστορία της γενοκτονίας και αν έχουν την παραμικρή ευθιξία να «απο-αγιοποιήσουν» από μόνοι τους τον «άγιο» Α. Στέπινατς και να μετανοήσουν έμπρακτα για την εγκληματική συμμετοχή της «εκκλησίας» τους στην εθνοκάθαρση των Ουστάσι! Περιμένουμε με αγωνία!
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Πηγή: Κατάνυξις
