Το Κίνημα ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ  τελεί υπό την ευλογία της Ι. Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος και υποστηρίζεται από τα 19 Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών και την ΑΣΠΕ.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας (N. 4619/2019), ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή από την 1^η  Ιουλίου του 2019, επέφερε μεταξύ πολλών άλλων και ορισμένες αλλαγές (βλ. κατωτέρω τον συγκριτικό πίνακα), που αφορούν στο άρθρο 304 με τίτλο: «διακοπή της κύησης», καθώς και στο συναφές άρθρο 305. Οι εν λόγω τροποποιήσεις διατηρήθηκαν και με την ακόμα πιο πρόσφατη (Νοέμβριος 2019) προσπάθεια βελτίωσης (;) του Ποινικού Κώδικα (Ν. 4637/2019), και μολονότι είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την προστασία της ζωής του αγέννητου παιδιού, δεν έχουν γίνει ευρύτερα γνωστές λόγω της έμφασης που δόθηκε σε άλλες τροποποιήσεις που εξυπηρετούσαν την πολιτική–κομματική αντιπαράθεση.

Θα μου επιτρέψετε να πιάσω το θέμα γενικά. Κωλύομαι στα επιμέρους. Δεν είμαι γυναίκα βλέπετε, ούτε υποψήφια μητέρα. Δύσκολο να μπω στη θέση της. Ευκολότερο να μπω στη θέση όμως –ως υποψήφιος γονιός- όσων… μητέρων, θα ήθελαν να είναι μητέρες και δεν μπορούν. Δεν είμαι αριστερός (ούτε κανονικός, ούτε ψευτοπροοδευτικός) για να συναισθανθώ ως έγκλημα καθοσιώσεως το σημερινό πρωτοσέλιδο του Sportime. Δεν είμαι δεξιός, εθνικιστής, ή δογματιστής του «πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια». Δεν είμαι και έμβρυο. Άρα, τις αντιδράσεις, το σωστό και το λάθος, δεν μπορώ να το κρίνω. Είμαι όμως ένας άνθρωπος που εδώ και πέντε χρόνια βγάζω πρωτοσέλιδα αθλητικής εφημερίδας…

Σήμερα την 29η Δεκεμβρίου 2019, η εφημερίδα Sportime, πραγματοποίησε την πιο εντυπωσιακή αθλητική φάση της χρονιάς.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Φέτος ἡ Κυριακή αὐτή συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).

Ξέρουμε στα αλήθεια το πότε αρχίζει η ζωή;

Μέσα στο 2019, δημοσιεύθηκε μια μελέτη με τίτλο: «Maternal Suicide in Italy» (Η αυτοκτονία μεταξύ των μητέρων στην Ιταλία), από τους Lega et al., στο περιοδικό Archives of Women's Mental Health, με λεπτομέρειες για τα ποσοστά αυτοκτονίας στις Ιταλίδες μητέρες.

Τα συνθήματα είναι εργαλείο επιρροής για να επιτύχεις την ολοκλήρωση ενός εγχειρήματος. Μπορούν να αποδώσουν το μήνυμα ενός κινήματος με ένα τρόπο που είναι εύκολα απομνημονεύσιμος και περιεκτικός. Για τους ένθερμους υποστηρικτές των εκτρώσεων, τα συνθήματά τους αυτό ακριβώς καταφέρνουν. Επίσης, καταφέρνουν με αποτελεσματικό τρόπο να χαρακτηρίσουν όλους αυτούς που αγωνίζονται για τις ζωές των αγέννητων παιδιών ως αποκρουστικούς μισογύνηδες, που θέλουν να φορτώνονται οι άμοιρες γυναίκες με το βάρος ενός κοπαδιού από ανεπιθύμητα παιδιά.

Ήταν Σεπτέμβριος του 1982 όταν η Φανή έφυγε από το χωριό της, κοντά στα Σέρβια της Κοζάνης, για να έλθει στη συμπρωτεύουσα να δουλέψει σε ένα μεγάλο κατάστημα με εποχιακά είδη στην Εγνατία οδό. Στην αρχή ήταν φοβισμένη και διστακτική. Σύντομα όμως κατάφερε να κυκλοφορεί με άνεση παντού. Νοίκιασε ένα δυάρι στην οδό Ολύμπου, κοντά στην πλατεία Δικαστηρίων για να πηγαίνει στη δουλειά με τα πόδια.

Από το 1957 έχει αρχίσει μια επιστημονική συζήτηση σχετικά με την πιθανή σχέση του καρκίνου του μαστού με την άμβλωση. Αφορμή για τη συζήτηση αυτή έχει δώσει η παγκόσμια αύξηση στη συχνότητα του καρκίνου του μαστού, η οποία φαίνεται να έπεται χρονικά της αύξησης του αριθμού των αμβλώσεων λόγω νομιμοποίησης ή ανοχής τους σε μια χώρα. Σύμφωνα με παλαιότερες στατιστικές, η συχνότητα του καρκίνου του μαστού στις ΗΠΑ ήταν μία στις δώδεκα γυναίκες, ενώ τα πρόσφατα δεδομένα αναφέρουν αύξηση στη συχνότητα σε μία στις οκτώ. Στην Ευρώπη έχουμε μία στις εννέα γυναίκες, ενώ είναι εντυπωσιακή η αύξηση της νόσου στις νέες γυναίκες στις δεκαετίες των τριάντα ή ακόμη και των είκοσί τους χρόνων.