Ξέρουμε στα αλήθεια το πότε αρχίζει η ζωή;

Μέσα στο 2019, δημοσιεύθηκε μια μελέτη με τίτλο: «Maternal Suicide in Italy» (Η αυτοκτονία μεταξύ των μητέρων στην Ιταλία), από τους Lega et al., στο περιοδικό Archives of Women's Mental Health, με λεπτομέρειες για τα ποσοστά αυτοκτονίας στις Ιταλίδες μητέρες.

Τα συνθήματα είναι εργαλείο επιρροής για να επιτύχεις την ολοκλήρωση ενός εγχειρήματος. Μπορούν να αποδώσουν το μήνυμα ενός κινήματος με ένα τρόπο που είναι εύκολα απομνημονεύσιμος και περιεκτικός. Για τους ένθερμους υποστηρικτές των εκτρώσεων, τα συνθήματά τους αυτό ακριβώς καταφέρνουν. Επίσης, καταφέρνουν με αποτελεσματικό τρόπο να χαρακτηρίσουν όλους αυτούς που αγωνίζονται για τις ζωές των αγέννητων παιδιών ως αποκρουστικούς μισογύνηδες, που θέλουν να φορτώνονται οι άμοιρες γυναίκες με το βάρος ενός κοπαδιού από ανεπιθύμητα παιδιά.

Ήταν Σεπτέμβριος του 1982 όταν η Φανή έφυγε από το χωριό της, κοντά στα Σέρβια της Κοζάνης, για να έλθει στη συμπρωτεύουσα να δουλέψει σε ένα μεγάλο κατάστημα με εποχιακά είδη στην Εγνατία οδό. Στην αρχή ήταν φοβισμένη και διστακτική. Σύντομα όμως κατάφερε να κυκλοφορεί με άνεση παντού. Νοίκιασε ένα δυάρι στην οδό Ολύμπου, κοντά στην πλατεία Δικαστηρίων για να πηγαίνει στη δουλειά με τα πόδια.

Από το 1957 έχει αρχίσει μια επιστημονική συζήτηση σχετικά με την πιθανή σχέση του καρκίνου του μαστού με την άμβλωση. Αφορμή για τη συζήτηση αυτή έχει δώσει η παγκόσμια αύξηση στη συχνότητα του καρκίνου του μαστού, η οποία φαίνεται να έπεται χρονικά της αύξησης του αριθμού των αμβλώσεων λόγω νομιμοποίησης ή ανοχής τους σε μια χώρα. Σύμφωνα με παλαιότερες στατιστικές, η συχνότητα του καρκίνου του μαστού στις ΗΠΑ ήταν μία στις δώδεκα γυναίκες, ενώ τα πρόσφατα δεδομένα αναφέρουν αύξηση στη συχνότητα σε μία στις οκτώ. Στην Ευρώπη έχουμε μία στις εννέα γυναίκες, ενώ είναι εντυπωσιακή η αύξηση της νόσου στις νέες γυναίκες στις δεκαετίες των τριάντα ή ακόμη και των είκοσί τους χρόνων.

Ἐπί δεκαετίες ὁλόκληρες μαίνεται στή χώρα μας ἡ φοβερή μάστιγα τῶν ἐκτρώσεων πού: • Ἀφαιρεῖ ἀπό τό ἀγέννητο παιδί τό πιό βασικό του δικαίωμα: τό δικαίωμα στή ζωή.

Η Ιερά Μητρόπολη Πατρών και ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιών Πατρών, σε συνεργασία με το πανελλαδικό κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!», συνδιοργανώνουν την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 18:00 στην Αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας (οδ. Κανάρη 58) εκδήλωση υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού και κατά των εκτρώσεων.

Μέσα στα επόμενα λεπτά θα ακούσετε τις μαρτυρίες ανδρών και γυναικών, που παρά τις δυμενείς συνθήκες υπό τις οποίες συνελήφθησαν, έχουν κατανοήσει πως η αξία τους δεν έχει σχέσει με τις συνθήκες αυτές, αλλά βρίσκεται στο ότι ήρθαν στη ζωή.

Μην επιτρέψετε να εκτελεσθεί δικαστική απόφαση που θανατώνει το αγέννητο παιδί μητέρας με νοητική υστέρηση.

Αν και περισσότερες από τις μισές αμβλώσεις (63%), πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων κύησης, όταν το έμβρυο είναι ακόμη ανίκανο να αισθανθεί πόνο, υπάρχει αυξανόμενος όγκος ενδείξεων ότι η αίσθηση του πόνου γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή καθώς αυξάνεται η ηλικία κύησης.* Ωστόσο, παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα και υπάρχει διαφωνία σχετικά με τις ανατομικές δομές που απαιτούνται για την αντίληψη του πόνου.