Η νεοδημιουργηθείσα Ουκρανική Εκκλησία πρέπει να χαλαρώσει τις απόψεις της για την ΛΟΑΤ κοινότητα και να υποστηρίξει την ομοφυλοφιλική κοινότητα στην Ουκρανία για να μην είναι σαν τη συντηρητική Ρωσική Εκκλησία, είπε ο επικεφαλής της νέας εθνικιστικής εκκλησίας της Ουκρανίας «Μητροπολίτης» Επιφάνιος Ντουμένκο σε μια πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία.

Μια μάνα στο Τέξας ντύνει τον 6χρονο γιο της σαν κορίτσι και τον παρουσιάζει ως κορίτσι, και την ίδια στιγμή, απειλεί τον πατέρα του αγοριού που δεν συμφωνεί με το σχέδιό της ο γιος του να ζει σαν κορίτσι, με αυστηρές νομικές συνέπειες.

Ο μικρός James ζει ως "κορίτσι" όταν είναι με τη μητέρα του, αλλά όταν είναι με τον πατέρα του και έχει την επιλογή, το εξάχρονο αγόρι ζει ως αγόρι.

Στον Jeffrey Younger απαγορεύεται επί του παρόντος με δικαστική απόφαση, να επιβεβαιώσει με οποιονδήποτε τρόπο το φύλο του γιου του, καθώς και να μεταφέρει στον James την χριστιανική διδασκαλία σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλικότητα.

Εκτός από τους ιατρικούς και ψυχολογικούς κινδύνους για τα παιδιά που σχετίζονται με τη λεγόμενη «μετάβαση φύλου», η υπόθεση έχει συνέπειες για τα γονεϊκά δικαιώματα που σχετίζονται με τη θρησκευτική ελευθερία, την ελευθερία λόγου και την ασφάλεια των δικαιωμάτων του κάθε διάδικου.

Η Anne Georgulas (προφανώς ελληνικής καταγωγής!) έχει μηνύσει τον Younger, τον πρώην σύζυγό της και τον πατέρα του Τζέιμς, για «παιδική κακοποίηση», επειδή δεν αναγνωρίζει τον γιο του ότι είναι τρανσέξουαλ «κορίτσι», σύμφωνα με έγγραφα του δικαστηρίου.

Έχει επίσης ασκήσει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Younger, προσπαθεί να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και επιδιώκει επίσης να τον αναγκάσει να πληρώσει για τις επισκέψεις του James σε έναν «θεραπευτή που επιβεβαιώνει τον τρανσεξουαλισμό» (“transgender-affirming therapist ”) και για τις ιατρικές διαδικασίες που απαιτούνται για την «μετάβαση» του James σε «κορίτσι».

Η αμφιλεγόμενη "θεραπεία" μπορεί να περιλαμβάνει ορμονική αποστείρωση που μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε δύο χρόνια όταν ο James γίνει οκτώ χρονών, προετοιμάζοντας τον James να προχωρήσει αργότερα σε χειρουργική επέμβαση "ανακατανομής φύλου" (“sexual reassignment”).

Η μητέρα του James έχει αλλάξει το όνομα του γιου της σε “Luna”. Τον ντύνει με κοριτσίστικα ρούχα, του φορά κοριτσίστικα παπούτσια και του βάζει μακιγιάζ, ενώ ο James χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των κοριτσιών στο σχολείο.

Το δικαστήριο της επέτρεψε να έχει μόνο αυτή το δικαίωμα να συναινέσει στην ψυχιατρική και ψυχολογική θεραπεία του James και του δίδυμου αδελφού του Jude, απαγορεύοντας στον πατέρα των αγοριών να ζητήσει μια δεύτερη γνώμη. Στον πατέρα απαγορεύεται ακόμη να κόβει τα μαλλιά του γιου του, αφού καταγγέλθηκε από έναν δάσκαλο στις Υπηρεσίες Προστασίας Παιδιών του Τέξας το γεγονός ότι το παιδί κουρεύτηκε.

Δεδομένου ότι το κόστος ψυχολογικής και ψυχιατρικής περίθαλψης των παιδιών θεωρείται ως υπηρεσία υποστήριξης παιδιών στο Τέξας, ένας ιστοχώρος που δημιουργήθηκε από φίλους της οικογένειας λέει, ότι ο πατέρας κινδυνεύει να «αναγκαστεί να πληρώσει για τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων του ίδιου του γιου».

Η μητέρα του James, η Georgulas, που είναι παιδίατρος (!), πήρε τον James και τον πήγε σε έναν «θεράποντα για τη μετάβαση φύλου» (“gender transition therapist ”) , ο οποίος "διάγνωσε" ότι το παιδί έχει με δυσφορία φύλου. 

Αλλά ο Walt Heyer, πρώην τρανσέξουαλ και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ατόμων που έχουν βιώσει την «αλλαγή φύλου», λυπάται, όπως γράφει σε ένα άρθρο του στο The Federalist, ότι ο James δεν ταιριάζει στα κριτήρια για την πάθηση.

Το άρθρο του Heyer έδωσε περισσότερη προσοχή στην υπόθεση.

Για να διαγνωσθεί η παιδική δυσφορία του φύλου, μια διανοητική σύγκρουση μεταξύ του βιολογικού φύλου ενός ατόμου και του αντιληπτού φύλου του, ένα παιδί πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιμονή, εμμονή και συνέπεια ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο.

Ενώ η μητέρα του James κάνει τα πάντα για την μετάβαση του γιου της σε κορίτσι, ο Heyer γράφει, ότι παρά το γεγονός ότι τον ντύνουν με γυναικεία ρούχα και έχει εγγραφεί στο σχολείο με το όνομα ενός κοριτσιού, ο James δεν παρουσιάζει σημάδια δυσφορίας του φύλου όταν είναι με τον πατέρα του ή με άλλα άτομα, όπου επιλέγει να ζει σαν αγόρι.

"Το γεγονός ότι ο Τζέιμς αλλάζει την ταυτότητα του φύλου ανάλογα με τον γονέα του, κάνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου τόσο αμφίβολη όσο και επιβλαβή", δήλωσε ο Heyer.

Επιπλέον, γράφει, ο “transition therapist” έχει επίσης παρατηρήσει ότι ο James δεν είναι συνεπής, σταθερός και επίμονος στην επιθυμία του να γίνει "Luna".

"Η έντονη ανισότητα μεταξύ της προτιμώμενης ταυτότητας ενός παιδιού, όταν υπάρχει ένας γονέας απέναντι στον άλλον, θα πρέπει να αναγκάσει έναν θεραπευτή να επανεκτιμήσει, ίσως να ακυρώσει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και να τερματίσει οποιαδήποτε βήματα προς τη μετάβαση", δήλωσε ο Heyer. "Αλλά στην περίπτωση του James, αυτό δεν έχει συμβεί."

"Ο James δεν επιδεικνύει την επιθυμία να είναι Luna όταν δεν είναι με τη μητέρα του", δηλώνει ο Heyer. "Η συμπεριφορά του αγοριού προσφέρει μια φτωχή επιβολή της διάγνωσης της δυσφορίας του φύλου".

Η δρ. Michelle Cretella , Εκτελεστική Διευθύντρια του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιατρικής, συμφώνησε ότι ο James δεν ταιριάζει με το προφίλ για τη δυσφορία φύλου.

"Ο Τζέιμς δεν έχει σαφώς τη δυσφορία της φύσης", ανέφερε η Cretella στο LifeSiteNews.

"Σύμφωνα με τους ίδιους τους παιδίατρους που είναι υπέρ του τρανσεξουαλισμού, ένα παιδί φέρεται να είναι «τρανς» εάν εμμένει σταθερά και επίμονα ότι είναι κορίτσι», είπε. "Λοιπόν, όταν ο James είναι μακριά από τη μητέρα του, συνεχώς και επίμονα επιμένει ότι είναι αγόρι".

Η «πολύτιμη ζωή του Τζέιμς εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου από έναν θεραπευτή που περιτυλίγεται σε χρώματα του ουράνιου τόξου, επιβεβαιώνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και απορρίπτει αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο», δήλωσε ο Heyer. "Αφαιρέστε το «ουράνιο τόξο» από τη διάγνωση του Τζέιμς και αυτή καταρρέει κάτω από το βάρος των κριτηρίων για τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου».

«Αυτό που συμβαίνει με τον καημένο τον James είναι μια απόδειξη για το πώς η παιδιατρική επιστήμη έχει γίνει πολιτικοποιημένη και αντιεπιστημονική σχετικά με τη διαμόρφωση της ταυτότητας των φύλων στα παιδιά», δήλωσε η Cretella, που είναι και αυτή παιδίατρος και ειδικός που έχει γράψει και μιλήσει εκτενώς για το θέμα.

Η Cretella πρόσφερε μια πιθανή εξήγηση για το γιατί οι μητέρες ωθούν τους γιους τους να προσπαθήσουν να ζήσουν ως κορίτσια.

"Ορισμένες μητέρες που εξαναγκάζουν τους γιους τους να μιμηθούν κορίτσια υποφέρουν από "πένθος φύλου" (‘gender mourning’)», είπε.

"Οι Δρ. Kenneth Zucker και Susan Bradley, παγκοσμίου φήμης ειδικοί στη θεραπεία παιδικών διαταραχών ταυτότητας φύλου, περιέγραψαν ότι αντιμετώπισαν μερικές μητέρες που ήθελαν απεγνωσμένα ένα κορίτσι και εισήλθαν σε μια βαθιά κατάσταση κατάθλιψης επειδή γέννησαν μόνο γιους", εξηγεί η Cretella. "Η κατάθλιψη της μητέρας εξασθενιζόταν σταδιακά μόνο από ένα γιο που ενεργούσε με θηλυκό τρόπο ή της επέτρεπε να του φοράει κοριτσίστικα ρούχα".

Ο Heyer προειδοποίησε ότι μια αυθεντική διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για το καλό του παιδιού.

"Η διάγνωση είναι κρίσιμη", δήλωσε, "επειδή ο χαρακτηρισμός ενός παιδιού ότι έχει δυσφορία φύλου μπορεί να του προκαλέσει σειρά σωματικών και ψυχικών συνεπειών και έχει νομικές συνέπειες στην περίπτωση της επιμέλειας. Εάν κάνετε λάθος η βλάβη στην ζωή του Τζέιμς θα είναι αμετάκλητη".

«Εναπόκειται στους ενήλικες να προσέχουν το παιδί», δήλωσε ο Heyer, «θέτοντας σε αμφισβήτηση τις γκρίζες ζώνες και τελικά προστατεύοντας αθώα παιδιά από βιαστικές διαγνώσεις και συμπεράσματα για κάτι τόσο θεμελιώδες όσο η ταυτότητα του φύλου».

Πηγή: LifeSiteNews, Κόκκινος Ουρανός

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξημένη δραστηριότητα ορθόδοξων θεολόγων, κληρικών και λαϊκών, σε συζητήσεις, με μελέτες και αναρτήσεις άρθρων σε blogs σχετικά με τα ευαίσθητα θέματα της ανθρωπίνης σεξουαλικότητας και της ταυτότητας φύλου. Η δραστηριότητα αυτή στοχεύει, σύμφωνα με τους ίδιους, στη διερεύνηση της θέσης και του ρόλου της παραδοσιακής Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη μοντέρνα Δύση του 21ου αιώνα. Στην ουσία όμως επιδιώκεται η μετατόπιση των θέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στα θέματα αυτά και η εκκοσμίκευσή της.

Το άρθρο αυτό στόχο έχει να προβληματίσει παρουσιάζοντας κάποια παραδείγματα της πιο πάνω αναφερόμενης δραστηριότητας.

Το Συμπόσιο του Άμστερνταμ [1,2]

Όπως ανέφερε το Κέντρο Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, που φιλοξένησε μεταξύ 7 και 9 Ιουνίου του 2017 το συμπόσιο αυτό, μία διεθνής ομάδα ορθόδοξων ιερέων και θεολόγων συγκεντρώθηκε εκεί για να συζητήσουν θέματα σεξουαλικότητας και ποιμαντικής φροντίδας. Οι συμμετέχοντες ασχολήθηκαν με μία σειρά γενικών θεμάτων σχετικών με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα από πλευράς επιστήμης, φυσικού νόμου, θεολογικής ανθρωπολογίας, νομικών ζητημάτων, ψυχολογίας, ποιμαντικής φροντίδας. Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες οι απόψεις που ακούστηκαν δεν ήταν καθόλου μονολιθικές -με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει- και ότι οι ιδέες μερικών εκ των συμμετεχόντων προέρχονταν από την αριστερή πτέρυγα της κυρίαρχης πολιτικής κουλτούρας και όχι από την Ορθόδοξη Παράδοση.

Το Κέντρο Ορθοδόξων Χριστιανικών Μελετών του Πανεπιστημίου Fordham στις ΗΠΑ [3]

Το Κέντρο αυτό, σύμφωνα με το ίδιο, εστιάζεται στη σύνδεση πολιτιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων με στόχο την αύξηση της ευαισθησίας της Ορθοδοξίας και την ενεργοποίησή της σε οικουμενική δραστηριότητα. Πιο συγκεκριμένα «Το Κέντρο Ορθοδόξων Χριστιανικών Μελετών του Πανεπιστημίου Fordham συνδέει ένα αρχιπέλαγος πολιτιστικών, θρησκευτικών παραδόσεων και ακαδημαϊκών κλάδων, για να αυξήσει την ευαισθησία και τη γνώση της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης σε δημόσια ομιλία».

Το ως άνω Κέντρο ξεκινά μία επίσημη μελέτη των «ΛΟΑΤ δικαιωμάτων σε σχέση με την Ανατολική Ορθόδοξη Ταυτότητα». Για τη διεξαγωγή της ανωτέρω μελέτης, που θα γίνει σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Exeter του Ηνωμένου Βασιλείου που ειδικεύεται σε μελέτες σχετικές με τους ΛΟΑΤ και την Ανατολική Ορθοδοξία, δόθηκε επιχορήγηση από το Βρετανικό Συμβούλιο στις ΗΠΑ. Η επιχορήγηση αυτή είναι μέρος του προγράμματος «Γεφυρώνοντας Φωνές» που θα φέρει αποκλίνουσες φωνές από την Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο στο Πανεπιστήμιο Fordham για ένα σεμινάριο τον Ιούνιο του 2019 με τίτλο «Η Σύγχρονη Ανατολική Ορθοδόξη Ταυτότητα και οι Προκλήσεις του Πλουραλισμού και της Σεξουαλικής Διαφορετικότητας σε ένα Κοσμικό Αιώνα». Σύμφωνα με τον Brandon Gallaher του Πανεπιστημίου του Exeter, που συμμετέχει στη μελέτη, η «Ανατολική Ορθοδοξία έχει πολλές προκλήσεις, που χρειάζεται να τις αντιμετωπίσει στο σύγχρονο κόσμο, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής διαφορετικότητας και του ρόλου των γυναικών στην Εκκλησία σε ένα δημοκρατικό και κοσμικό αιώνα.

Το blog Public Orthodoxy (Δημόσια Ορθοδοξία) [3]

Το Σεπτέμβριο του 2015 το Κέντρο Ορθοδόξων Χριστιανικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Fordham δημιούργησε το blog «Δημόσια Ορθοδοξία», ένα -κατ’ αυτούς- επιμελημένο blog, που θέλει να συνδυάσει το εκκλησιαστικό, το ακαδημαϊκό και το πολιτιστικό. Η επιδίωξή του είναι η προώθηση συζητήσεων, δίνοντας χώρο για διαφορετικές προοπτικές σε σύγχρονα ζητήματα που σχετίζονται με την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Εξάλλου διαθέτει μία διαδεδομένη φήμη ως φόρουμ συζητήσεων για θέματα της «ΛΟΑΤ» σφαίρας, που είναι μη συμβατά με την ορθόδοξη διδασκαλία.

Μεταξύ πολλών άλλων αμφιλεγόμενων άρθρων, ανάρτησε και το άρθρο του Giacomo Sanfillippo με τίτλο «Συζυγική Φιλία» (Conjugal Friendship). Σ’ αυτό ο συγγραφέας προσπαθεί να δικαιολογήσει την ομοφυλοφιλία, υποστηρίζοντας ότι: «Η Ιερά Παράδοση κατέχει σε σπερματική μορφή κάθε τι απαραίτητο για να αρθρώσει, αυστηρά και προσεκτικά, μία ορθόδοξη θεολογία και πνευματικότητα για ό,τι σήμερα καλούμε ομοφυλόφιλη αγάπη, ικανοποιητική για τις ποιμαντικές φροντίδες του 21ου αιώνα και πλήρως συμβατή με το ασκητικό ήθος της ορθόδοξης ζωής για όλα».

Το περιοδικό The Wheel (Ο Τροχός) [4]

Το περιοδικό The Wheel παρουσιάζεται ως ένα περιοδικό ορθόδοξης χριστιανικής σκέψης. Επιδιώκει, όπως το ίδιο λέει, να αρθρώσει το Ευαγγέλιο έξυπνα και εποικοδομητικά για τον 21ο αιώνα -μία πλουραλιστική περίοδο, η οποία φέρνει την χριστιανοσύνη αντιμέτωπη με νέες και μοναδικές προκλήσεις, που απαιτούν μία δημιουργική φαντασία της κοινωνικής της ταυτότητας και του ρόλου της σε δημόσιο λόγο. Διαμέσου της ποικιλίας των προσεγγίσεων «Ο Τροχός» στοχεύει να κινηθεί πέρα από τις τρέχουσες πολώσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αρχισυντάκτης είναι η Inga Leonova, αρχιτέκτων και συγγραφέας, γνωστή ακτιβίστρια υπέρ των ομοφυλοφίλων και δημιουργός μας προ-ομοφυλοφιλικής ομάδας στο Facebook.

Στην συμβουλευτική επιτροπή του περιοδικού «Ο Τροχός – The Wheel» βρίσκεται και ο Ιωάννης Χρυσαυγής, αρχιδιάκονος του Οικουμενικού θρόνου.

Στη συμβουλευτική επιτροπή του περιοδικού «Ο Τροχός The Wheel» βρίσκεται και ο Παντελής Καλαϊτζίδης, διευθυντής της Ακαδημίας «θεολογικών» σπουδών Βόλου.

Το τεύχος 13/14 (Άνοιξη – Καλοκαίρι 2018) του περιοδικού The Wheel [5]

Το διπλό τεύχος 13/14 (Άνοιξη – Καλοκαίρι 2018) του περιοδικού «Ο Τροχός», όπως το ίδιο γράφει, αποδέχτηκε την πρόταση του πατρός Andrew Louth για ένα τεύχος που θα εστιάζει τη συζήτηση στο φύλο, τη σεξουαλικότητα και το σεξ μέσα στο ευρύ πλαίσιο της θεολογικής ανθρωπολογίας. Έτσι κάλεσε τον πατέρα Andrew Louth, ομότιμο καθηγητή Πατερικών και Βυζαντινών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Fordham στις ΗΠΑ, Αρχιερέα της Επισκοπής του Σουρόζ (Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας) και συνεργάτη του Τροχού, να γίνει ο προσκεκλημένος αρχισυντάκτης του τεύχους αυτού. Γενικός τίτλος και κύριο θέμα: Να είσαι Άνθρωπος. Το τεύχος προλογίζει ο Μητροπολίτης Διοκλείας Kallistos Ware. Μερικοί από τους δεκαπέντε τίτλους του τεύχους αυτού είναι χαρακτηριστικοί και δείχνουν τη στόχευσή του: Ενσάρκωση και ανθρωπολογία. Σεξ, γάμος και θέωση -Ιησούς Χριστός και γάμος ομοφυλοφίλων- Η Ορθόδοξη Εκκλησία. Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου -Σεξουαλικά παραδείγματα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Τη συμμετοχή και τις απόψεις του Μητροπολίτου Καλλίστου σχολίασαν πολλοί ορθόδοξοι κληρικοί και θεολόγοι [6,7,8]. Πρώτον, γιατί επέλεξε να γράψει τον πρόλογο στο συγκεκριμένο τεύχος του συγκεκριμένου περιοδικού, του οποίου, κατά τον πατέρα Lawrence Farley [6], η συντακτική και συμβουλευτική επιτροπή περιλαμβάνει άτομα γνωστά για την επιθετική ομοφυλοφιλική τους ατζέντα. Στην πραγματικότητα, το περιοδικό αυτό είναι ένα μέσο προώθησης μιας ομοφυλοφιλικής ατζέντας στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεύτερον, γιατί με το ευρύτερο κύρος του έδωσε αξιοπιστία στα γραφόμενα στο περιοδικό. Τρίτον, γιατί στον πρόλογό του θέτει υπό μορφή ερώτησης το ζήτημα εάν είναι δίκαιο για την Ορθόδοξη Εκκλησία να επιβάλλει σε άτομα με ομοφυλόφιλο προσανατολισμό και με σταθερή και με πιστότητα σχέση το βαρύ φορτίο να μην μπορούν να τελέσουν γάμο. Κατά τον πατέρα Juvenaly Repass [7] ο καθαρός υπαινιγμός της άποψης αυτής είναι ότι θα πρέπει η κατηγορία αυτή των ομοφυλοφίλων να μπορούν να τελέσουν γάμο ή να έχουν κάποιας μορφής ευλογία της Εκκλησίας, αλλά αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Τελικά που στοχεύουν αυτές οι δραστηριότητες των ορθόδοξων θεολόγων; Είναι απλά ακαδημαϊκή ενασχόληση ή οδηγούν κάπου αλλού; Την απάντηση δίνει ο ορθόδοξος ιερέας Lawrence Farley σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο [6], όπου γράφει: «Στον ακαδημαϊκό χώρο επιτρέπονται όλες οι ερωτήσεις, και ο πειραματισμός και η ώθηση των ορίων είναι η νόρμα. Όλες οι ερωτήσεις είναι ανοικτές ερωτήσεις. Τίποτε δεν είναι κατασταλαγμένο και το κάθε τι είναι ανοικτό σε αναθεώρηση. Και ενώ αυτός ήταν πάντοτε ο ακαδημαϊκός δρόμος, αυτός ουδέποτε υπήρξε και δεν μπορεί να είναι ο δρόμος της Εκκλησίας. Στην Εκκλησία δεχόμαστε την αλήθεια, όχι από πειραματισμό, αλλά από αποκάλυψη, και μία σειρά ζητημάτων δεν είναι εκ των πραγμάτων ανοικτά σε αναθεώρηση. Για τα τελευταία 150 χρόνια η κατρακύλα των διάφορων εκκλησιών στον φιλελευθερισμό και την αποστασία, πάντοτε συνέβαινε κάτω από τον ισχυρισμό ότι οι φιλελεύθεροι αποδομητές ξεκινούν απλά συζητήσεις και θέτουν ερωτήσεις και πειραματίζονται με νέους τρόπους σκέψης. Αλλά πάντοτε η συζήτηση φαίνεται να κατέληγε στη διάβρωση της παραδοσιακής πίστης και πράξης. Σκοπός τους ουσιαστικά είναι να αποδομήσουν την υπάρχουσα Ορθόδοξη Παράδοση και να προσφέρουν στους πιστούς ό,τι ο Απόστολος Παύλος θα αποκαλούσε το ‘άλλο ευαγγέλιο’».

«Αι ημέραι πονηραί εισί» και απαιτούν ενημέρωση, εγρήγορση και πνευματική αντίσταση και αντίδραση σε ό,τι παράδοξο και μη συμβατό με την ορθόδοξη παράδοση λέγεται και γράφεται από κάποιους σύγχρονους ορθοδόξους, ακαδημαϊκούς κυρίως, θεολόγους για θέματα ανθρώπινης σεξουαλικότητας, ομοφυλοφιλίας και ταυτότητας φύλου.

_______________

1. ORTHODOX PASTORS, THEOLOGIANS GATHER IN AMSTERDAM TO DISCUSS THEIR VIEWS ON ISSUES OF SEXUALITY
2. The Amsterdam Symposium: An Abuse of Authority?
3. FORDHAM UNIVERSITY’S ORTHODOX CENTER RECEIVES GRANT TO STUDY LGBTQ RIGHTS
4. Περιοδικό THE WHEEL (about)
5. Περιοδικό THE WHEEL (τεύχος 13/14)
6. METROPOLITAN KALLISTOS AND THE WHEEL
7. Met. Kallistos Ware Comes Out for Homosexual “Marriage”
8. Orthodox Priests Challenge Met. Kallistos Ware’s Views of Monogamous Homosexual Relationships

Πηγή: (Περιοδικό «Η Δράση μας» Έτος ΝΖ’ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018 Τεύχος 563 (σελ. 346-349)), Αβέρωφ, Η άλλη όψη

Η διάσημη τραγουδίστρια Celine Dion αποτελεί την τελευταία μεγάλη celebrity που επιτίθεται στα πρότυπα άνδρα / γυναίκας. Παρουσιάζεται σε μια νέα διαφήμιση που ρωτά σε ποιον πραγματικά ανήκουν τα παιδιά (sic).

"Τα παιδιά μας. Δεν είναι πραγματικά τα παιδιά μας, καθώς είμαστε όλοι οι σύνδεσμοι σε μια ατελείωτη αλυσίδα που είναι ζωή", εξηγεί η Καναδέζα τραγουδίστρια σε μια διαφήμιση που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα. "Για μας, είναι όλα. Αλλά στην πραγματικότητα, είμαστε μόνο ένα κλάσμα του σύμπαντός τους".

Η διαφήμιση την δείχνει να μπαίνει ντυμένη στα μαύρα μια νύχτα σε ένα νοσοκομείο και να πηγαίνει στην πτέρυγα με τα νεογέννητα, όπου νεογέννητα αγοράκια και κοριτσάκια κατανέμονται ομοιόμορφα σε γαλάζιες και ροζ πλευρές της αίθουσας φορώντας γαλάζια και ροζ φορμάκια.

«Εμείς νοσταλγούμε το παρελθόν. Αυτά ονειρεύονται το μέλλον», συνεχίζει η Dion. "Μπορούμε να τα ωθήσουμε προς τα εμπρός στο μέλλον, αλλά η πορεία θα είναι πάντοτε δική τους επιλογή." Στη συνέχεια φυσά μαύρη και ασημένια αστραφτερή σκόνη (glitter) που βγάζει μέσα από μία τσάντα (θυμίζει μάγισσα παραμυθιού) στο δωμάτιο, σβήνοντας τα χρώματα στους τοίχους και τα ρούχα των μωρών και μετατρέποντας τα σε ένα νέο μαύρο- και - λευκό ένδυμα.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ βλέπουμε παντού κάτι μαύρους και λευκούς σταυρούς στα ρουχαλάκια των μωρών, σε ένα  διαβάζουμε καθαρά “New Order”!  

Στην συνέχεια η διαφήμιση για να γίνει πιο... εύπεπτη παίρνει μια «κωμική» μορφή, με την Dion να ανακαλύπτεται από τους φύλακες ασφαλείας (μία μαύρη γυναίκα και έναν λευκό άνδρα) και να συλλαμβάνεται κάπως βίαια, (καθόλου τυχαία από τον λευκό άνδρα), αν και δηλώνει ότι είναι η Celine Dion...

Δείτε το video:

Η διαφήμιση αφορά μια νέα εταιρία ρούχων από την Dion και την μάρκα Nununu, που σχεδιάζει ρούχα για παιδιά και που είναι αφιερωμένη στο να "εισάγει τα παιδιά στο υπέροχο μυστήριο του μινιμαλισμού"…

Στα περισσότερα ρούχα της "Celinununu" βλέπουμε συνδυασμούς μαύρου, λευκού, γκρι και κίτρινου χρώματος, ενώ κάποια σχέδια εμφανίζουν εκτός από σταυρούς, κρανία, πυραμίδες, μάτια και την φράση “New Order” / "Νέα Τάξη".

Ο ιστότοπος καθιστά επίσης σαφή την ιδεολογική αποστολή του project να προσφέρει μια «πλατφόρμα για μια νέα ανθρωπιστική εκπαίδευση». Η σειρά των προϊόντων «απελευθερώνει τα παιδιά από τους παραδοσιακούς ρόλους του αγοριού / και του κοριτσιού και δίνει τη δυνατότητα στα νεότερα άτομα να μεγαλώσουν στις αξίες της ισότητας με την ελευθερία να ενισχύουν την δύναμη της προσωπικότητάς τους με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό», ισχυρίζεται η ιστοσελίδα.

Η Dion έχοντας προφανώς δεχθεί κάποια αρνητικά σχόλια για την διαφήμιση, επιδίωξε να κατευνάσει τα πνεύματα σε μια συνέντευξή της στο CNN. "Το μήνυμα που προσπαθώ να μεταδώσω είναι μεγαλώστε τα παιδιά σας με τον τρόπο που θέλετε να μεγαλώσετε τα παιδιά σας", είπε. "Πρέπει να αποφασίσετε τι είναι σωστό γι' αυτά. Εμείς προτείνουμε απλώς έναν άλλο τρόπο για να αφαιρεθούν τα στερεότυπα".

Η προπαγάνδα της Celinununu αντανακλά την ρητορική διαφόρων ανάλογων projects που έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, τα οποία ζητούν να καταργηθούν οι φυσικές διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών στις πρώιμες ηλικίες.

Αυτό το καλοκαίρι, το BBC προωθούσε το hashtag #NoMoreBoysAndGirls στο οποίο έδειχνε ένα «πείραμα» με ανθρώπους που προσέχουν μωρά να δίνουν σε ένα μωρό ντυμένο με ρούχα του αντίθετου φύλου να παίξει με παιχνίδια του αντίθετου φύλου! Το «πείραμα» (εδώ το video) υποτίθεται ότι αποδεικνύει ότι τα παιδιά υφίστανται «βλάβη» όταν οι ενήλικες υποθέτουν ότι τα παιδιά θέλουν να παίζουν με παραδοσιακά προς το φύλο τους παιχνίδια. Σε αντίθεση με το αφήγημα του BBC και την θεωρία περί “gender fluidity” / "ρευστότητας του φύλου", οι μελέτες προτείνουν ότι υπάρχει μια βιολογική βάση για τις προτιμήσεις παιδικών παιχνιδιών.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Όσοι έχουν γεννηθεί στην πόλη της Νέας Υόρκης και δεν προσδιορίζονται ως άνδρας ή γυναίκα μπορούν πλέον να αλλάξουν το πιστοποιητικό γέννησής τους επιλέγοντας να συμπληρώσουν στη θέση του φύλου την ουδέτερη κατηγορία Χ.

Ο δήμαρχος Μπιλ ντε Μπλέιζιο υπέγραψε τον νόμο χθες, καθιστώντας την πόλη της Νέας Υόρκης την πέμπτη περιοχή στις ΗΠΑ, μετά την Καλιφόρνια, το Όρεγκον, την πολιτεία της Ουάσινγκτον και το Νιου Τζέρσεϊ, όπου δίνεται αυτή η δυνατότητα. Τρεις πολιτείες και η πόλη της Ουάσινγκτον εκδίδουν και άδειες οδήγησης με ουδέτερο φύλο.

Οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των διεμφυλικών πιέζουν τις τοπικές κυβερνήσεις να διευκολύνουν την αλλαγή των εγγράφων ταυτότητας ώστε να ταιριάζουν με το φύλο με το οποίο προσδιορίζονται οι άνθρωποι.

Η πόλη της Νέας Υόρκης επιτρέπει πλέον στους ανθρώπους να αλλάζουν στα πιστοποιητικά γέννησής τους το φύλο από άρρεν και θήλυ σε Χ, προσκομίζοντας απλώς μια υπεύθυνη δήλωση, χωρίς να χρειάζεται σχετική ιατρική γνωμάτευση.

«Αυτή η αλλαγή ίσως μοιάζει μικρή όμως είναι μνημειώδης», δήλωσε η Τάνια Τζόνσον- Ουόκερ, μια διεμφυλική ακτιβίστρια.

Ήδη από το 2014 η πόλη της Νέας Υόρκης επιτρέπει στους διεμφυλικούς να αλλάζουν εύκολα το φύλο τους από άνδρας σε γυναίκα και το αντίθετο χωρίς να απαιτείται προηγουμένως να έχουν αλλάξει όνομα ή να έχουν υποβληθεί σε επέμβαση για την αλλαγή φύλου.

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ, Καθημερινή, Ακτίνες

Ακαδημαϊκοί που μελετούν τη διεμφυλικότητα στη Βρετανία υφίστανται παρενοχλήσεις από τρανσέξουαλ ακτιβιστές που προσπαθούν να καταπνίξουν την έρευνά τους και μερικές φορές προσπαθούν να τους απολύσουν.

Σε επιστολή που δημοσίευσε η εφημερίδα The Guardian, 54 ακαδημαϊκοί ζήτησαν από την κυβέρνησή τους να “αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προστασία οποιασδήποτε τέτοιας έρευνας από ιδεολογικά οδηγούμενη επίθεση”.

Μεταξύ άλλων η επιστολή αναφέρει:

”Ανησυχούμε για την καταστολή της σωστής ακαδημαϊκής ανάλυσης και συζήτησης για το κοινωνικό φαινόμενο της διεμφυλικότητας, καθώς και για τις πολλαπλές αιτίες και επιπτώσεις του. Μέλη της ομάδας μας έχουν βιώσει διαμαρτυρίες στην πανεπιστημιούπολη, κλήσεις για απόλυση στον Τύπο, παρενόχληση, σχέδια για να προκαλέσουν απόλυση, κανένα βήμα (για διαλέξεις) και απόπειρα λογοκρισίας ακαδημαϊκής έρευνας και δημοσιεύσεων. Τέτοιες επιθέσεις δεν συμβαδίζουν με τη συνηθισμένη αποδοχή κριτικών ιδεών στην ακαδημία, όπου είναι συνήθως αποδεκτό ότι η διαφωνία είναι λογική και ακόμη και παραγωγική.

Πολλά από τα πανεπιστήμια μας έχουν στενούς δεσμούς με οργανισμούς υπεράσπισης των τρανσέξουαλ που παρέχουν «εκπαίδευση» ακαδημαϊκών και διοίκησης και οι οποίοι, είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι επηρεάζουν την πανεπιστημιακή πολιτική μέσω αυτών των δεσμών. Οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται από αυτές τις οργανώσεις για αυτό που θεωρείται ως “τρανσφοβικό” μπορεί να είναι επικίνδυνοι και να ξεπερνούν αυτό που θα περιέγραφε ένας λογικός νόμος. Δεν θα αντέξουν σε ακαδημαϊκές αναλύσεις, και όμως το αποτέλεσμά τους είναι να περιορίσουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και να διευκολύνουν τη λογοκρισία του ακαδημαϊκού έργου. 

Υποστηρίζουμε ότι δεν είναι τρανσφοβική η διερεύνηση και η ανάλυση αυτού του πεδίου από μια σειρά κριτικών ακαδημαϊκών προοπτικών. Θεωρούμε ότι η έρευνα αυτή είναι απολύτως απαραίτητη και παροτρύνουμε την κυβέρνηση να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προστασία οποιασδήποτε τέτοιας έρευνας από ιδεολογικά οδηγούμενη επίθεση.”

Η δήλωση των ακαδημαϊκών έρχεται καθώς η Βρετανία ολοκληρώνει τη διαδικασία διαβούλευσης σχετικά με τις προτεινόμενες αλλαγές στο νόμο του 2004 για την αναγνώριση των φύλων. Αυτό το κομμάτι της νομοθεσίας επιτρέπει στους τρανσέξουαλ να αλλάξουν νόμιμα το φύλο τους, αλλά επικρίθηκε από τρανσέξουαλ ακτιβιστές που θεωρούν ότι η διαδικασία είναι “εξαντλητική και παρεμβατική”.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, οι Βρετανοί που επιθυμούν να αλλάξουν νόμιμα την ταυτότητα φύλου τους, πρέπει να παράσχουν δύο ιατρικές εκθέσεις, μία που να δείχνει διάγνωση δυσφορίας φύλου και μία με λεπτομέρειες για κάθε θεραπεία που έλαβαν, και να παρέχουν τεκμηρίωση για να αποδείξουν ότι έχουν ζήσει ως το φύλο της επιλογής τους για τουλάχιστον δύο έτη. Οι τρανσέξουαλ Βρετανοί πρέπει επίσης να υπογράψουν μια δήλωση ότι προτίθενται να ζήσουν με τη νέα ταυτότητα φύλου για το υπόλοιπο της ζωής τους και να πληρώσουν κάποια τέλη.

Οι τρανσέξουαλ ακτιβιστές θέλουν να είναι πιο γρήγορη και ευκολότερη η διαδικασία. Αλλά πολλοί Βρετανοί διαφωνούν. Αρκετοί από τους ακαδημαϊκούς που ανησυχούν για την ακαδημαϊκή τους ελευθερία είναι μεταξύ εκείνων που ανησυχούν για αλλαγές στο νόμο που επιτρέπει στους ανθρώπους να αλλάζουν ευκολότερα το επίσημο φύλο τους. Υπάρχει ευρύτατη ανησυχία ότι η διευκόλυνση των ανθρώπων να αλλάξουν το φύλο τους θα θέσει σε κίνδυνο τις βιολογικές γυναίκες.

Πηγές:

https://www.theguardian.com/society/2018/oct/16/academics-are-being-harassed-over-their-research-into-transgender-issues

https://www.lifesitenews.com/news/scholars-harassed-by-trans-activists-in-uk-just-for-studying-gender-dysphor

Πηγή: offtherecord.net.gr

Σχόλιο Τ.Ι.: Στο άρθρο δεν υπάρχει ίχνος εμπάθειας ή εχθρότητας σε κάποια τάξη ανθρώπων, απεναντίαν όλοι οι άνθρωποι έχουν ίση αξία και υπόληψη. Αναπαράγεται από επιστημονικό ενδιαφέρον, για το δίκαιο και την κοινωνική ισότητα.

Άνθρωποι- βιτρίνες και παιδιά – σύμβολα: Κανένας νόμος για τα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου

Οι straight αποτελούν το 92,5 του παγκόσμιου πληθυσμού της γης.

Η ιατρική άποψη για την ομοφυλοφιλία είναι ότι η κατάσταση αυτή αφορά και σχετίζεται με ελαττωματικά γονίδια ωστόσο η ευρύτερη αποδοχή την οποία και απολαμβάνουν οι ομοφυλόφιλοι συνδέεται με μια διαφορετική φιλοσοφική-κοινωνική προσέγγιση που συνεχώς αυξάνεται.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η νέα τάξη πραγμάτων έχει την συνεχώς αυξανόμενη τάση να κατοχυρώνει θεσπίζοντας νόμους την κοινότητα των ομοφυλόφιλων ενώ καταπατούνται ή δεν λαμβάνονται υπόψη θεμελιώδη δικαιώματα – τα οποία αποκτήθηκαν ανά τους αιώνες κ ύστερα από πολλούς αγώνες- της πλειοψηφίας των ανθρώπων, των straight.

Στον κόσμο των πέντε Ηπείρων κ ειδικά στην Ευρώπη και στην Αμερική οι θεσμοί εξελίσσονται και υπάρχει η γενική πεποίθηση ότι όλοι έχουμε δικαιώματα στον έρωτα, στην αγάπη, στο γάμο, στην οικογένεια. Και πράγματι έτσι θα πρέπει να είναι.

-Γιατί όμως οι ομοφυλόφιλοι από την στιγμή που έχουν ένα καλά οργανωμένο θεσμικό πλαίσιο καταπατούν δικαιώματα των straight?

-Γιατί στις περισσότερες Δυτικές κοινωνίες δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη η δημιουργία θεσμικού πλαισίου που να επισύρει ποινές ως προς τη σεξουαλική εξαπάτηση;

-Γιατί οι ομοφυλόφιλοι «χρησιμοποιούν» ανθρώπους και εν αγνοία αυτών των ανθρώπων συνάπτουν μαζί τους γάμους και δημιουργούν οικογένειες; Ποιος τους δίνει αυτό το δικαίωμα;

Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, κι ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού τάσσεται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων , είναι υπέρ του γάμου μεταξύ ομόφυλων, ακόμα και υπέρ της απόκτησης παιδιών, μια μεγάλη μερίδα των ομοφυλόφιλων αρνούνται το να γνωρίζει η κοινωνία τις πραγματικές σεξουαλικές τους προτιμήσεις και χρησιμοποιούν αθώες γυναίκες και παιδιά προκειμένου να στηρίξουν το κοινωνικό προφίλ του δήθεν φυσιολογικού, εξαπατώντας για το ποιοί πραγματικά είναι.

Τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά:

-Στην Ελλάδα:

Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων ανδρών… ειδικά αν έχουν αποκτήσει παιδιά…την ανατροφή τους αναλαμβάνει η μητέρα λεσβία… με τη φίλη της! Το πόσο υγιές είναι αυτό το δήθεν «οικογενειακό σχήμα», το έχουν απαντήσει ήδη τα λεγόμενα παιδιά του ουράνιου τόξου, που μεγάλωσαν με ομόφυλους γονείς! Οπότε τα σχόλια τα δικά μας περιττεύουν.

Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων γυναικών, οι μητέρες παίρνουν τα παιδιά τους και φεύγουν. Ωσάν φυγάδες! Επιστρέφουν συνήθως στις επαρχιακές πόλεις όπου γεννήθηκαν προκειμένου να ζήσουν ήρεμα προσφέροντας στα παιδιά τους μια οικογένεια, αυτή του παππού και της γιαγιάς καθώς και υγιή οικογενειακά πρότυπα. Όσες από τις γυναίκες αντέχουν και ξεπερνούν το σοκ που επιφέρει η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του άντρα τους. Γιατί υπάρχουν και οι άλλες: Γυναίκες που δεν μπόρεσαν να αντέξουν το ισχυρό σοκ και έπαθαν προβλήματα υγείας: εγκεφαλικά, καρδιακά προβλήματα, εγκλεισμός σε ψυχιατρικές κλινικές.

Ένα υψηλό ποσοστό από την πρώτη κατηγορία των γυναικών: Αυτών που κατάφεραν να είναι υγιείς, υφίσταται απειλές από τους ομοφυλόφιλους συζύγους ότι θα καταφέρουν να τις «βγάλουν» τρελές και ότι υποστηρίζουν ανυπόστατες θεωρίες, κι άρα πρέπει να εγκλειστούν σε ψυχιατρικές κλινικές ή στην καλύτερη των περιπτώσεων τις οδηγούν σε κάποιον ψυχίατρο όπου ο σύζυγος ορκίζεται ότι είναι straight, η γυναίκα ορκίζεται ότι ο σύζυγος είναι ομοφυλόφιλος, κι επειδή πολλές φορές η αλήθεια είναι λιγότερο πιστευτή από το ψέμα χορηγείται στην γυναίκα φαρμακευτική αγωγή.

Οι αρμόδιες αρχές των κρατών αδιαφορούν για την κατηγορία αυτή των ανδρών και γυναικών που χρησιμοποιούνται ως βιτρίνες, καθώς και των παιδιών που χρησιμοποιούνται σαν σύμβολα της νίκης υπέρ της πλειοψηφίας του κόσμου τούτου που είναι οι straight, και δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. Ωσάν να είναι οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια περίλυπη μειονότητα η οποία θα πρέπει να μείνει στην αφάνεια προκειμένου να μην διαταράξουν την κοινωνική οργάνωση κι ευταξία. Ωσάν το κράτος να θέλει να κλείσει τα στόματα ανθρώπων που λειτούργησαν στηριζόμενοι στις ηθικές αρχές και αγάπησαν το θεσμό της οικογένειας.

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι δικηγόροι αντιμετωπίζουν με συνεχώς αυξανόμενη τάση τέτοιου είδους ιστορίες.

Κανένας δεν μιλάει… Τα στόματα μένουν κλειστά…

Πρώτον, γιατί η ομοφυλοφιλία είναι πολύ δύσκολο ως υπόθεση να αποκαλυφθεί και κυρίως να αποδειχθεί και,

Δεύτερον, αν αποκαλυφθεί, το ποιο πιθανό είναι άνδρες κ γυναίκες – θύματα, ενός αόρατου και άνισου γι αυτές πολέμου, να ξοδέψουν τεράστια χρηματικά ποσά χωρίς ποτέ να βρουν το δίκιο τους, γιατί: Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας θεωρείται ποινικά κολάσιμη πράξη.

Στην περίπτωση δε που οι άνθρωποι αυτοί αποκαλύψουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ομοφυλόφιλων αντρών/γυναικών τους τότε το πιο πιθανό είναι να κατηγορηθούν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων το οποίο θεωρείται ποινικό αδίκημα και οδηγεί στη φυλακή!

Το θεσμικό πλαίσιο των Δυτικών κρατών αδιαφορεί για ένα φαινόμενο που υπάρχει, δυναμώνει, αυξάνεται, και θέτει στο περιθώριο ευυπόληπτους και ειλικρινείς ανθρώπους και τους οδηγεί στα ψυχιατρεία, στις φυλακές, στο περιθώριο…σαν να μην υπάρχουν ούτε αυτοί ούτε και τα παιδιά τους.

Θα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου έτσι ώστε από τη στιγμή που καλύπτονται βασικά δικαιώματα των ομοφυλόφιλων να καλύπτονται και δικαιώματα των straight ανθρώπων οι οποίοι είναι θύματα μιας αρρωστημένης κατάστασης, αυτής της ανάγκης κάποιων λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους να χειραγωγούν ανθρώπινες ψυχές και να τις χρησιμοποιούν σαν να είναι αντικείμενα.

Επιβάλλονται νόμοι περί σεξουαλικής εξαπάτησης τώρα περισσότερο από ποτέ.

Το ερευνητικό έργο κωλύεται από πολιτικές παρεμβάσεις και η όποια έρευνα που πραγματοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο δεν διαφωτίζει με τρόπο σίγουρο τον τρόπο σκέψης των ομοφυλόφιλων καθώς εγείρονται θέματα προσωπικών δικαιωμάτων και δεδομένων.

Η σεξουαλική προτίμηση όμως όταν αυτή συνοδεύεται από σύνδρομα άρνησης ή απόκρυψης της ταυτότητας καθιστούν το άτομο άκρως καταπιεσμένο και τελικά ψυχολογικά άρρωστο που εκθέτει με τις επιλογές του αθώους συνανθρώπους σε έναν κυκεώνα δυσάρεστων καταστάσεων.

(Κι ενώ ακόμα και με ένα απλό εγκεφαλογράφημα αποδεικνύεται η διαφορετικότητα στις δομές των εγκεφάλων των ετεροφυλόφιλων και των ομοφυλόφιλων και άρα μπορεί να αποδειχθεί η σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, κανένας νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν έχει σκεφτεί να βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο που εξαπατούνται σεξουαλικά).

Με ποιόν τρόπο μια γυναίκα που χρησιμοποιήθηκε ως βιτρίνα ή ως ένα χάπι «placebo» για έναν γκέι… θα αποδείξει ότι ο σύζυγός της, την έχει εξαπατήσει σεξουαλικά και της έχει αποκρύψει την πραγματική σεξουαλική του ταυτότητα;

1. Ψάχνοντας το κινητό του; Αυτό συνιστά παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
2. Ψάχνοντας τον υπολογιστή του ή ενδεχομένως τον κοινό υπολογιστή του σπιτιού; Και αυτό θα την οδηγήσει σε παραβίαση προσωπικών δεδομένων,

Να σημειωθεί δε ότι υπάρχει και η περίπτωση όπου οι ίδιοι οι gay αναγκάζονται λόγω ψυχολογικών πιέσεων να αποκαλύψουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα στο/στη σύζυγο. Στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων, κυρίως οι άντρες gay, στη συνέχεια, δεν παραδέχονται την αποκάλυψη που οι ίδιοι έκαναν, και απειλούν τις γυναίκες τους ότι θα τις κλείσουν σε ψυχιατρικά ιδρύματα… Το σενάριο αυτό, εφαρμόζεται από τους gay πολύ συχνά… Κι αυτό αποδεικνύεται από μαρτυρίες γυναικών που εξαπατήθηκαν σεξουαλικά και μοιράζονται την προσωπική τους μαρτυρία χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα και μέσα από την ανωνυμία που μπορεί να μας προσφέρει το διαδίκτυο.

Οι άνθρωποι –βιτρίνες όμως, ακόμα κι αν έχουν συλλέξει στοιχεία για τη σεξουαλική ταυτότητα του/της συζύγου τους και ακόμα κι αν αυτά συλλέχτηκαν με νόμιμο τρόπο (πράγμα ακατόρθωτο)… δεν θα δικαιωθεί ποτέ σύμφωνα με το υπάρχον ποινικό δίκαιο.

Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας αποτελεί ποινικό αδίκημα!

Οι straight τότε έχουν 2 επιλογές: Ή να ζήσουν με τον/τη σύζυγο του/της αποσιωπώντας το γεγονός, ή να πάρουν διαζύγιο λέγοντας ψέματα στο δικαστήριο… αφού δεν αναγνωρίζεται ο όρος σεξουαλική εξαπάτηση…. Κι ενώ οι ίδιοι είναι αδικημένοι να μην αναγνωριστεί αυτή η αδικία που έζησαν… ποτέ.

Ο τρίτος δρόμος είναι και ο πιο περίπλοκος… να πουν την αλήθεια και να οδηγηθούν σε πολυεπίπεδες απώλειες… Για παράδειγμα στην Ελλάδα η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας επισύρει σοβαρές ποινές…

Πρέπει να ενωθούν οι φωνές των θυμάτων και να τοποθετηθούν υπεύθυνα απέναντι σε αυτή την αδικία.

Όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη και στον έρωτα. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να στερεί από το συνάνθρωπο του να ζήσει μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή, μια ζωή χωρίς κρυψίνοιες και χωρίς μισές αλήθειες, χωρίς πληγωμένα παιδιά που ψάχνουν το γιατί… και που στη συνέχεια της ζωής τους τα περιμένει μια όχι και τόσο ευχάριστη αποκάλυψη για τον έναν από τους δύο γονείς του.

Ανα την ιστορία δεν γνωρίζω ποτέ straight άνθρωπος να έχει δηλώσει ψεύτικη σεξουαλική ταυτότητα σε gay και να έχει κάνει σχέση μαζί του, να έχει παντρευτεί, ή και να έχει κάνει παιδιά μαζί του!

-Τελικά θέλουν οι gay να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight; Κι αν ισχύει αυτό… Γιατί οι ίδιοι δεν σέβονται τα δικαιώματα των straight;

-Θέλουν να έχουν παραπάνω δικαιώματα διότι θεωρούν ότι μια ανώτερη δύναμη, η φύση ή οι καταστάσεις της ζωής τους, τους αδίκησαν;

-Θέλουν να πολλαπλασιαστούν επί εκατό; Ψάχνουν για οπαδούς ενός φαινομένου που ναι μεν είναι φυσικό, με την έννοια ότι υπάρχει στη φύση, που όμως δεν είναι το φυσιολογικό;

Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και αυτοί που αρνήθηκαν τη φύση τους ή την απέκρυψαν κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να αποδεχτούν αυτό που πραγματικά είναι.. Φταίνε οι straight γι’ αυτό που είναι; Πρέπει να απολογηθούν οι straight για τους σεξουαλικούς τους πειραματισμούς και τα κρυφά τους πάθη;

Τελικά αρκούνται οι ομοφυλόφιλοι στο να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight;… ή στόχος τους είναι να καταπατήσουν τα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων παίρνοντας έτσι ένα είδος εκδίκησης για τη στάση της παγκόσμιας κοινότητας για τον τρόπο που τους αντιμετώπισε στο παρελθόν;

Πηγή: offtherecord.net