Η παραπάνω εικόνα δεν είναι ούτε από την Σαουδική Αραβία, ούτε από το Πακιστάν. Είναι από το πομακοχώρι Γλαύκη του νομού Ξάνθης. Μικρά παιδιά ¨εφορμούνε¨ με σπαθιά στους γκιαούρηδες…Aν μάλιστα αυτά είναι που προβάλλονται δημόσια, αναλογιστείτε τι θα διδάσκονται εντός των αιθουσών στα μαθήματα Κορανίου…

Ιμάμης στην Γλαύκη είναι ο γνωστός μας ο Ερκάν Αζίζογλου, που φυσικά υπάγεται στην ψευδομουφτή Αχμέτ Μέτε .

Ας δούμε όμως τι έγραψε σχετικά ο ίδιος ο ιμάμης στο FB.

Ερκαν Αζίζογλου: H 2η Καλοκαιρινή μας εκδήλωση που οργάνωσαν οι μαθητές των μαθημάτων Κορανίου, πρόσθεσε γιορτή στην γιορτή μας…Συγχαίρω τους μαθητές μας. Ο Δημιουργός μου να παραχωρήσει να ζούνε στηρίζοντας τις πνευματικές και εθνικές τους αξίες… Συγχαίρω τις αδερφές μας Εμινέ Μπόζογλου, Ιπέκ Σαρί, Σογκούλ Ρόγκο και Μπουσρά Μπέλτσο που καταβάλλοντας προσπάθεια το καλοκαίρι, ετοίμασαν τους μαθητές μας…

Ο Αλλάχ να βοηθάει αυτούς που βοήθησαν υλικά και ηθικά στην διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης.

Εκ μέρους του λαού της Γλαύκης ευχαριστώ τον πρόξενο της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή Κύριο Ιμπραήμ Χαλίλ Σακλί, τον ενάρετο μουφτή Ξάνθης Κύριο Αχμέτ Μέτε, τον βουλευτή Κύριο Χουσείν Ζεϊμπέκ , τον δήμαρχο Μύκης Κύριο Τζεμίλ Καμπζά και όλους του μουσαφίρηδες που μετείχαν στην εκδήλωση.¨

Ενδιαφέρον προβλέπεται το μέλλον στην Θράκη…

Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να μην καταφέρονται τόσο κατά των διοργανωτών της εκδήλωσης, διότι έτσι ¨χάνουμε το δάσος¨. Αν δεν ήταν ο Ερκάν και ο Αχμέτ θα ήταν π.χ. ο Χασάν και ο Απτί , τα ονόματα δεν έχουν σημασία, η Τουρκία βρίσκει πάντα τουρκόψυχους να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της.

Οι διοργανωτές φέρονται έτσι και θα κάνουν και χειρότερα, διότι εμείς και κυρίως ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ τους το επιτρέπουν…

Ελληνική κυβέρνηση υπάρχει; Να θυμίσουμε πως στην Αυστρία μετά από την εμφάνιση παρόμοιων εικόνων, το κράτος εκεί έκλεισε 7 τζαμιά και απέλασε 40 ιμάμηδες.Εδώ θα γίνει τίποτε;

Ή μήπως επειδή ήταν παρών και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζεϊμπέκ, αυτό τα εξαγνίζει όλα;

Δείτε πέρσι την ίδια εκδήλωση με τους ίδιους παράγοντες στην διοργάνωση http://tourkikanea.gr/2017/09/mete-179/

(Πηγή: Τουρκικά Νέα)

Παράρτημα:

Τζιχάντ (στην Αραβική, «αγώνας, πάλη», «μάχη») είναι θρησκευτικό καθήκον το οποίο επιβάλλει στους μουσουλμάνους τον πόλεμο για τη διάδοση του Ισλάμ. Η λέξη με την πάροδο του χρόνου κατέληξε να σημαίνει οποιαδήποτε σύγκρουση η οποία προκαλείται για λόγους αρχής ή πίστης, και συχνά μεταφράζεται ως «ιερός πόλεμος». (Πηγή: http://www.istoria.gr/nov01/4.htm)

Ἦταν κάποιο ἀνδρόγυνο εὐλαβὲς καὶ εἶχαν ἐννιὰ παιδιά. Ὁ σύζυγος ἦταν πάρα πολὺ εὐλαβὴς καὶ ὀλίγον τί ζηλωτὴς στὰ πνευματικά. Κατὰ γράμμα ἤθελε νὰ τὰ κάνει ὅλα σὰν καλόγερος. Ἡ γυναίκα παραπονιόταν στὸ Γέροντα ὅτι κουράζεται καὶ θέλει βοήθεια. Ὅταν ἐρχόταν στὴ Μονὴ τὸ βράδυ μόνη της ἡ σύζυγος μὲ τὰ παιδιὰ κλαίγανε, φώναζαν αὐτά, ἔκλαιγε καὶ αὐτὴ γιατί κουραζόταν... Αὐτὸς πήγαινε σ’ ἕνα παρεκκλήσι τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἔκανε μετάνοιες, κομποσχοίνι καὶ ἀγρυπνοῦσε.

Ἡ σύζυγος παραπονιόταν καὶ ἔκλαιγε στὸν Γέροντα καὶ εἶχε δίκιο.

Τὴν ἄλλη μέρα ὁ Γέροντας μόλις τοὺς εἶδε στὴν αὐλὴ μαζὶ κατάλαβε ὅτι κάτι συμβαίνει καὶ ὅτι εἶχαν ἔλθει σὲ καυγὰ μεταξύ τους.

Ὁ Γέροντας μιλάει μὲ γλυκὰ λόγια καὶ διάκριση γιὰ νὰ παρηγορήσει τὴν πονεμένη μητέρα καὶ κουρασμένη καὶ διακριτικὰ μὲ τὸ χαμόγελο λέει στὸν πατέρα: «Σὲ χάρηκα, ἀπόψε. Ἔψαλλες ὅλη τὴ νύκτα καὶ προσευχόσουν. Καλὰ ἔκανες! Ἀλλὰ θὰ εἶχε μεγαλύτερη εὐλογία καὶ μισθό, ἂν καθόσουν μισὴ ὥρα καὶ ὄχι τρεῖς ὧρες καὶ ἤσουν κοντὰ στὴ γυναίκα καὶ τὴ βοηθοῦσες γιὰ τὰ παιδιὰ νὰ φᾶνε καὶ νὰ κοιμηθοῦν. Γιατί γιὰ σᾶς τοὺς παντρεμένους κομποσχοίνια καὶ μετάνοιες εἶναι τὰ παιδιά σας. Ὅταν μεγαλώσουν θάχετε καιρὸ νὰ κάνετε… «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος». Νὰ γίνεται πάντα κάτι ἐν κοινὴ συναινέσει.

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

«Πρό τής εισόδου τού στενού, τού αποτελούντος μικράν κοιλάδα, εψάλησαν αι συνήθεις τότε εις τόν τουρκικόν στρατόν πρό τής μάχης ευχαί καί ερρίφθησαν ομοβροντίαι καί κανονιοβολισμοί πρός εκφόβισιν τών Ελλήνων. Ο τουρκικός στρατός εβάδισε πρός τό στενόν. Προηγείτο τό πυροβολικόν καί ακολουθούσαν τό πεζικόν καί τό ιππικόν. Ισχυρά δύναμις εφώρμησε κατά πρώτον κατά τών ανιχνευθείσων πρό διημέρου θέσεων τού Κοντοσόπουλου καί τού Καλύβα.

Ο Μπεϋράν πασσάς αντιληφθείς τό ισχυρόν τής θέσεως διηύθυνε κατά τού δεξιού τών Ελλήνων στρατόν εκ τεσσάρων χιλιάδων. Ήρχισε τότε εκεί σφοδρά μάχη, πρός τήν οποίαν έσπευσε καί ο ευρισκόμενος πρός τήν έξοδον τής κοιλάδος Γκούρας. Αλλ’ η ορμή τού πολλού εκείνου τουρκικού στρατού ήτο τόση, ώστε οι εξ αρχής τοποθετημένοι εκεί Έλληνες οπλαρχηγοί υπεχώρησαν πρός τά υψηλότερα τού λόφου καί ο Γκούρας ανήλθε πρός τήν ράχιν τών Βασιλικών. Ο Κοντοσόπουλος είχεν ήδη τραυματισθή πρός τόν γοφόν καί μετεφέρετο από τούς άνδρας του.

Δι’ ολίγην ώραν οι Τούρκοι ανεθάρρησαν, φαντασθέντες ότι διεσκόρπισαν οριστικώς τούς ευρεθέντας πρός αυτών Έλληνας. Αλλ’ ο γοργότατος καί στρατηγικός Γκούρας έσπευσε μέ τούς άλλους οπλαρχηγούς εκ τών πλαγίων πρός τά εμπρός καί κατέλαβε μίαν παλαιάν εκκλησιάν. Εκείθεν ήνοιξε πύρ εναντίον τών προχωρούντων Τούρκων κατά μέτωπον.

Η μάχη ήρχισεν εκ νέου σφόδρα καί πεισματώδης καί από τά δύο μέρη. Μετά μίαν ώραν κατέφθασεν ο Βασίλειος Μπούσγος μέ τόν Μήτρον Τριανταφυλλίναν καί τόν Λάππαν από τήν Λειβαδιάν, μέ πυροβολισμούς εξ αποστάσεως, πού ενεθάρρυναν τούς αμυνόμενους. Κατέφθασε μετ’ ολίγον από τήν Φοντάναν καί ο Παπανδρέας καί εκτύπησε τήν οπισθοφυλακήν τού εχθρού, πού είχε μαζί της αρκετά κανόνια.

Τότε ηκούσθη μία κραυγή:

– «Έρχεται ο Δυσσέας!»

Ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος δέν ευρίσκετο εκεί, αλλ’ η κραυγή εκείνη ήτο σκόπιμος. Τό όνομά του επροκαλούσε εις τήν Ρούμελην τόν φόβον πού ενέπνεεν εις τούς Τούρκους τής Πελοποννήσου τό όνομα τού Κολοκοτρώνη. Επεκράτησε μετά τούτο εις τάς τάξεις τών Τούρκων στρατιωτών μικρά σύγχυσις. Κατά τήν ψυχολογικήν αυτήν στιγμήν ο Γκούρας ενήργησε επιδεξιώτατα στρατηγικήν κίνησιν. Άφησε τούς άλλους νά συνεχίσουν τήν άμυναν απέναντι τού κατά μέτωπον επιτιθέμενου στρατού καί παραλαβών τόν Ρούκην έκαμε γοργόν ελιγμόν πρός τά οπίσω καί προσέλαβε τόν εχθρόν από τά νώτα.»

Διονύσιος Κόκκινος – Ελληνική Επανάστασις

Οι Τούρκοι αρχικά υποτίμησαν τόν εχθρό καί νόμιζαν ότι θά περνούσαν εύκολα από τό πέρασμα τών Βασιλικών. Μέ τό πέρασμα τού χρόνου όμως οι Έλληνες άρχισαν νά τούς κλείνουν τά περάσματα καί νά τούς περικυκλώνουν. Όταν βγήκαν καί τά γιαταγάνια από τίς θήκες, οι Τούρκοι πανικοβλήθηκαν καί άρχισαν νά τρέχουν γιά νά σωθούν μέσα στά δύσβατα καί δασώδη μονοπάτια. Ήταν όμως αργά. Περικυκλωμένοι όπως ήταν από όλες τίς μεριές, αποδεκατίστηκαν. Ζητούσαν οίκτο καί φώναζαν: «Αλλάχ, Αλλάχ ράι (έλεος) καπιτάν!»

Ο Μεμίς πασάς έπεσε νεκρός από τόν ίδιο τόν Γκούρα, ενώ σκοτώθηκε καί ο γιός τού Μπεϋράν πασά. Ο ίδιος ο πασάς εγκατέλειψε τή μάχη, τρέχοντας πρός τό Ζητούνι, ενώ οι νικητές έσφαζαν τά υπολλείματα τού στρατού του. Περίπου 1000 ήταν οι Τούρκοι νεκροί, ενώ όλα τά εφόδια πού είχαν εγκαταλειφθεί στήν Πλατανιά, πέρασαν στά χέρια τών νικητών. Στά χέρια τους έπεσαν επίσης οκτώ κανόνια, εκατοντάδες άλογα, καμήλες, βουβάλια, δεκάδες αραμπάδες, τουρκικές σημαίες καί τό περίφημο μπουγιούκ (μεγάλο) μπαϊράκι, η σημαία τής εφόδου.

Ο Γκούρας έπαθε αγκύλωση στά δάκτυλα από τό πιάσιμο τού σπαθιού καί όταν ζήτησε από τόν Μπαλαούρα νερό γιά νά πιεί, ο τελευταίος δέν μπόρεσε νά βρεί καθαρό νερό στό ποτάμι, καθώς ήταν κόκκινο από τό αίμα τών Τούρκων σκοτωμένων. Μεταξύ τών διακοσίων Τούρκων αιχμαλώτων ήταν καί ο Αλβανός Φράσσαρης. Ο Φράσσαρης είχε ξαναπιαστεί αιχμάλωτος τών Ελλήνων καί τόν είχαν ανταλλάξει μέ τόν Γιώργο Δυοβουνιώτη, ο οποίος κρατείτο από τόν Χουρσίτ. Ο Φράσσαρης τότε είχε ορκιστεί ότι δέν θά ξαναπολεμήσει εναντίον τών Ρωμιών. Γιά αυτή του τήν μπαμπεσιά οι Αγοργιανίτες τόν έγδαραν ζωντανό, μιμούμενοι τίς βάρβαρες συνήθειες τών πασάδων. Ο σουλτάνος δέν μπόρεσε νά χωνέψει αυτή τήν ατιμωτική ήττα από τό στρατηγό του καί λίγο αργότερα έστειλε τούς δήμιους γιά νά τόν εκτελέσουν.

Πηγή: Αγία Σοφία, Αβέρωφ

Η μυστική βρετανο-αμερικανική κατανόηση που επιτεύχθηκε στις 14 Αυγούστου 1974, και η καταφανής παραβίαση του διεθνούς δικαίου

Συνειδητοποιούμε ότι, σε αυτό το δράμα, ο κ. Callaghan ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Kissinger ήταν το άλογο. Ακόμη, πιο σημαντικό, μαθαίνουμε ότι και οι δύο γνώριζαν ότι η Τουρκία ακολουθούσε μια προκλητική στρατηγική, την οποία ο κ. Callaghan χαρακτήρισε ως «άβολα κοντά στον Χίτλερ». Είχε δίκαιο

Ο Gavin Williamson, γεννηθείς στις 25 Ιουνίου 1976, είναι ο πρώτος Υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου (‘ΗΒ’) που γεννήθηκε μετά το 1974. Στις 7 Αυγούστου 2018, ο 42χρονος κ. Williamson έδωσε στην Washington D.C. μια ενδιαφέρουσα ομιλία, όπου καυχήθηκε ότι η χώρα του διατηρεί «μια δύναμη για αλλαγή, μια δύναμη για το καλό [και] μια δύναμη φωτός που στέκει ως φάρος στον κόσμο …».

Στη συνέχεια, ο κ. Williamson διαβίβασε το ακόλουθο μήνυμα:

«Είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε οποιαδήποτε κατάσταση σε οποιαδήποτε στιγμή. Έχουμε στρατεύματα σε όλη την υφήλιο, [έτσι] εμείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις υπεράκτιές μας περιοχές στο Γιβραλτάρ, τις Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων στην Κύπρο, τη νήσο της Αναλήψεως, τις νήσους Φόκλαντ και τις περιοχές στον Βρετανικό Ινδικό Ωκεανό…».

Και πρόσθεσε:

«Το να είσαι έτοιμος είναι ένα πράγμα, αλλά το ΗΒ έχει και την αποφασιστικότητα να δράσει, την αποφασιστικότητα να χρησιμοποιήσει τη χρήση στρατιωτικής δύναμης όταν άλλα μέτρα αποτυγχάνουν [και] την ετοιμότητα να ενεργήσει όπου άλλοι δεν μπορούν ή δεν θα πάνε…».

Επίσης, ο κ. Williamson αναφέρθηκε στους «νόμους» και στα «συστήματα, με τα οποία όλοι μας… κερδίζουμε και έχουμε καθήκον να προστατεύουμε». Ολοκλήρωσε την ομιλία του με μια αμφίβολη διακήρυξη: «Πάντοτε ενεργούμε» οποτεδήποτε «αντιληφθούμε ότι είναι για το συμφέρον μας ή όταν είναι σωστό» (Πηγή: www.gov.uk/government/speeches/defence-secretary-at-atlantic-council).

Υπό το φως των πιο πάνω, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας (‘ΚΔ’) δικαιούνται να κάνουν κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τις ενέργειες και παραλείψεις του HB 44 χρόνια προτού μιλήσει ο κ. Williamson.

Το ΗΒ και η δεύτερη εισβολή

Όταν η Τουρκία ξεκίνησε τη δεύτερη εισβολή εναντίον της ΚΔ στις 14 Αυγούστου 1974, μήπως το ΗΒ έδειξε οποιαδήποτε «προθυμία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη» για να υπερασπιστεί την ΚΔ και για να τιμήσει την «εγγύηση» που είχε δώσει μέσω της Συνθήκης Εγγυήσεως το 1960;

Ανταποκρίθηκε επάξια το HB ως «μια δύναμη για το καλό» που υποστηρίζει το διεθνές δίκαιο;

Μήπως το HB χρησιμοποίησε τις βρετανικές Βάσεις για να σώσει την Κυπριακή Δημοκρατία από τον εισβολέα;

Ως Βρετανός πολίτης που σέβεται τον ζωτικό ρόλο του ΗΒ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και που προασπίζει το άξιο αγγλικό σύστημα δικαιοσύνης, λυπάμαι που το λέω, αλλά οι απαντήσεις σε καθεμιάν από τις ερωτήσεις είναι ένα βροντερό «όχι». Απεναντίας, στις 14 Αυγούστου 1974, η τότε εργατική βρετανική κυβέρνηση ενήργησε ως ένα διακριτικό βοήθημα στην τουρκική στρατηγική.

Τα αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό περιλαμβάνουν ένα σημαντικό αποδεσμευμένο έγγραφο του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, που καταγράφει μιαν αποκαλυπτική τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου Gerald Ford, του Dr. Henry Kissinger, Αμερικανικού Υπ. Εξωτερικών, και του James (Jim) Callaghan, Βρετανού Υπ. Εξωτερικών.

Η συνομιλία διεξήχθη στη 1.45 μ.μ. (ώρα Λονδίνου), στις 14 Αυγούστου 1974, λίγες ώρες μετά την έναρξη της δεύτερης εισβολής. Σε αυτήν την περίπτωση, η Τουρκία δεν είχε κανένα πρόσχημα να εισβάλει. Μέχρι τις 24 Ιουλίου 1974, τέσσερεις ημέρες μετά την πρώτη εισβολή, υποτίθεται εις απάντησιν ενός πραξικοπήματος στη Λευκωσία στις 15 Ιουλίου, αμφότερες η χούντα των Αθηνών και το ολιγοήμερο χουντικό καθεστώς στη Λευκωσία είχαν αντικατασταθεί.

Η συνομιλία Ford, Kissinger, Callaghan

Κάθε πολίτης της ΚΔ πρέπει να γνωρίζει την ακόλουθη συνομιλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια συγκαλυμμένη βρετανο-αμερικανική κατανόηση με μακροπρόθεσμες συνέπειες:

«Dr. Kissinger: Jim, ποια είναι η γνώμη σου για το πού στεκόμαστε;

Υπουργός Εξωτερικών [Callaghan]: Λοιπόν, μόλις σκεφτόμουνα - νομίζω με στρατιωτικούς όρους, σίγουρα οι Τούρκοι θα συνεχίσουν μέχρι να εξασφαλίσουν τη γραμμή που είχαν υπόψη τους στον χάρτη, και, κυνικά, ας ελπίζουμε θα την πάρουν γρήγορα.

Dr Kissinger: Συμφωνώ…

Υπουργός Εξωτερικών [Callaghan]: Henry, αν μπορώ να συνοψίσω την κατάσταση με δύο λόγια, νομίζω έχει ως εξής: Οι Τούρκοι έχουν καλή υπόθεση. Κατά τη γνώμη μου, αυτό τώρα μπορεί να λυθεί μόνο με τη δημιουργία μιας ζώνης. Μιας ζώνης στην οποία θα έχουν αυτονομία σε μια ομόσπονδη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαπραγμάτευση, όμως, με τη σημερινή κατάσταση, κανένας δεν μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε με κάτι τέτοιο. Έτσι, θα έχουμε μια στρατιωτική λύση προς το παρόν, στην οποία θα αστυνομεύουν το δικό τους [ντε φάκτο] σύνορο. Θα έχουμε μια μεγάλη ανταλλαγή πληθυσμού, με τους Έλληνες να φεύγουν και μετά, απλώς, θα αφήσουμε τη διπλωματία να αναλάβει, μέχρι να δούμε την ευκαιρία, γι' ακόμα μια φορά, αν μπορούμε να βρούμε μια ειρηνική λύση στη νήσο. Τώρα, όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι η Ελλάδα που θα χρειαστεί μασάζ, γιατί οι Τούρκοι είναι πολύ σοβινιστές, μάλιστα, άβολα, κοντά στον Χίτλερ, κατ’ μένα [‘too close to Hitler for my liking’]. Εντάξει;

Δρ. Kissinger: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Jim. Και η τραγωδία είναι ότι θα μπορούσε να διευθετηθεί το θέμα μέσω διπλωματίας…

Υπ. Εξωτερικών [Callaghan]: Σε πιστεύω. Λοιπόν, αντίο γέροντα και κάθε καλό σε σένα και τις ασχολίες σου…».

Το προαναφερθέν έγγραφο, που καταγράφει τη συνομιλία, κρατήθηκε μυστικό για 30 χρόνια. Αποδεσμεύθηκε την 1ην Ιανουαρίου 2005, λίγους μήνες μετά τα «ξεχωριστά, ταυτόχρονα δημοψηφίσματα» σχετικά με το κακόφημο «Σχέδιο Ανάν», τα θεμέλια του οποίου περιλαμβάνονταν στην κατανόηση που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της συνομιλίας.

Σήμερα, το έγγραφο βρίσκεται σε πρωθυπουργικό φάκελο με αριθμό PREM 16/20 στο Εθνικό Αρχείο του HB, όπου το εντόπισα στην αρχική του μορφή (Έχουν αναπαραχθεί αντίγραφα στο βιβλίο Britain in Cyprus του William Mallinson και στο The Southern Flank in Crisis, 1973-1976, μία ανθολογία εγγράφων που ετοίμασαν οι Keith Hamilton και Patrick Salmon του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών.)

Το έγγραφο

Τι μαθαίνουμε από το έγγραφο;

Πρώτον, συνειδητοποιούμε ότι σε αυτό το δράμα, ο κ. Callaghan ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Kissinger ήταν το άλογο. Ακόμη, πιο σημαντικό, μαθαίνουμε ότι και οι δύο γνώριζαν ότι η Τουρκία ακολουθούσε μια προκλητική στρατηγική, την οποία ο κ. Callaghan χαρακτήρισε ως «άβολα κοντά στον Χίτλερ». Είχε δίκαιο.

Η Τουρκία ακολουθούσε τ’ αχνάρια της Γερμανίας των Ναζί, που είχε εισβάλει, κατακτήσει, κάνει εθνικο-θρησκευτικό ξεκαθάρισμα και διχοτομήσει στη βάση «ζωνών» αρκετές κυρίαρχες χώρες. Αυτό αποδείχθηκε, π.χ., στην Πολωνία το 1939, στη Γαλλία το 1940 και στην Ελλάδα το 1941.

Παρ’ όλα αυτά, ούτε το ΗΒ, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν στρατιωτική δράση για να σταματήσουν τη δεύτερη εισβολή. Αντίθετα, ο κ. Callaghan και ο Δρ. Kissinger, δύο βετεράνοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενέκριναν και διευκόλυναν τους στόχους της εισβολής. Η στάση αυτή ήταν ασυμβίβαστη με το καθήκον του ΗΒ, σύμφωνα με το άρθρο ΙΙ της Συνθήκης Εγγυήσεως, να «αναγνωρίσει και να εγγυηθεί την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της ΚΔ».

Δεύτερον, σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί επειγόντως οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1950 και άλλες συνθήκες, δεν πρόσφεραν καμία προστασία στους ευάλωτους εκείνους ανθρώπους για την προστασία των οποίων είχαν σχεδιαστεί. Γιατί; Ο βασικός λόγος είναι ότι η Τουρκία παραβίασε κατάφωρα τα νομικά κείμενα πoυ αντιπροσώπευαν μιαν ανθρώπινη απάντηση στην απωθητική συμπεριφορά της ναζιστικής Γερμανίας.

Τρίτον, η βρετανο-αμερικανική κατανόηση της 14ης Αυγούστου 1974 αποτελεί ένα ανήθικο μέρος των ραγισμένων νεο-οθωμανικών θεμελίων της προτεινόμενης «δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας». Συνεπώς, έχοντας υπόψη την άψογη θέση του Αμερικανού Chief Justice Earl Warren, ο οποίος το 1963 είπε «σε μια πολιτισμένη κοινωνία, ο νόμος επιπλέει σε μια θάλασσα ηθών», η προτεινόμενη «ομοσπονδία» φαίνεται ότι κάθεται πάνω σε μια καταβόθρα απανθρωπιάς.

Τέλος, η συνομιλία της 14ης Αυγούστου 1974 δείχνει ότι ο Βρετανός Υπουργός Άμυνας παραπληροφόρησε το ακροατήριό του στις 7 Αυγούστου 2018, όταν ισχυρίστηκε ότι «είμαστε ένα έθνος που πάντοτε ενεργεί» όταν «είναι για το συμφέρον μας ή όταν είναι σωστό». Στις 14 Αυγούστου 1974, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν «ενήργησε» και οι συνέπειες ήταν καταστροφικές.

Με βάση τα ανωτέρω, τα θύματα του εισβολέα πρέπει να αναζητήσουν κάτι που κάθε πολιτισμένος Βρετανός πολίτης αναμένει να παραδοθεί όπου υπάρχει παρατεταμένη αδικία - μία δημόσια έρευνα (a public inquiry) σε συνδυασμό με την εφαρμογή της αστικής και της ποινικής δικαιοσύνης.

Πηγή: (Σημερινή), Ινφογνώμων Πολιτικά

Όθεν, οφειλετικώς προνοούμενοι του πνευματικού συμφέροντος σύμπαντος του Ορθοδόξου πληρώματος, αφορίζομεν και εκόπτομεν τούτον τέλεον του σώματος της Μητρός ημών Εκκλησίας. Αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού κυρίου Παντοκράτορος. Κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος, κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα.

α.α. 086

Αἴγιον, τῇ 23η Αὐγούστου 2018

ΒΕΡΥΚΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ALPHA TV
ΕΝΑΣ ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΟΥΡΑΙΑ!»

Ζούμε στην Ελλάδα του Πρωθυπουργού Τσίπρα, στη Χώρα της αυξανόμενης ἀθεΐας! Καθημερινώς εμφανίζονται και νέα κρούσματα ασεβείας προς τον Φιλάνθρωπο Θεό! Κάποια ανθρωπάκια σηκώνουν το ανάστημά τους για να ευτελίσουν την αγία Ορθοδοξία μας!

Μόλις προ δύο εβδομάδων περίπου οι περίφημοι Gays, δηλ. οι Ομοφυλόφιλοι, παρήλασαν στους Αθηναϊκούς δρόμους έχοντας κάτω από την σαπροκοιλιά τους την εικόνα του Αγίου Νικολάου ἤ πίσω στον κολασμένο πισινό τους τον Τίμιο Σταυρό!

Ο Υπουργός της Δικαιοσύνης κ. Κοντονής, ευαίσθητος όταν εμείς γράψαμε κάτι για τους Ομοφυλόφιλους, έσπευσε να ακυρώσει την υπέρ ημών αθωωτική Απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου! Ο κ. Κοντονής, λοιπόν, πάσχει από στραβομάρα και από βαρυκοΐα! Όπου θέλει βλέπει και όπου θέλει ακούει! Έχει πάθει, λοιπόν, στραβισμό και γι αυτό δεν βλέπει την κακοήθεια κάποιων ανθρωπαρίων, που υψώνουν το ανάστημά τους για να υβρίσουν και να ευτελίσουν τα θρησκευτικά μας σύμβολα, τις εικόνες των Αγίων μας κλπ. Δεν βλέπει και δεν ακούει ο καλός αυτός άνθρωπος, παρά το γεγονός, ότι το Σύνταγμα επιβάλλει τον σεβασμό της θρησκείας των Χριστιανών και των θρησκευτικών Συμβόλων! Παρά το γεγονός, ότι και η Νομοθεσία του Κράτους (βλ. άρθρο 199 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας) ορίζει, ότι «Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολιτην Ανατολική Ὀρθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».

Τελευταίο κρούσμα είχαμε μόλις προ δύο ημερών! Ἐνα ταλαίπωρο ανθρωπάκι, που ανήκει στο χώρο της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, τόλμησε να παρουσιάσει την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και του θείου Βρέφους, βάζοντας στο άγιο πρόσωπό Τους ένα ποντίκι, δίδοντας δε και τον τίτλο «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΟΥΡΑΙΑ»!!!!!

Πρόκειται για τον ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΒΕΡΥΚΙΟ, του οποίου το πρόσωπο βλέπετε στην αρχή του άρθρου μας. Είναι Αντιπρόεδρος του τηλεοπτικού Σταθμού ALPHA TV.

Σήμερα, λοιπόν, θα αφιερώσουμε λίγες γραμμές στο πρόσωπο αυτό. Περιμέναμε την Ιερά Σύνοδο να εξεγερθεί και να στηλιτεύσει το ανοσιούργημά του. Αλλά ματαίως! Ακόμη και ο κοσμικός τύπος αγανάκτησε με την σιωπή της Εκκλησίας και μας ξεφώνησε! «Εκτός από μεμονωμένους ιερείς, θεολόγους και πολίτες, η Ιερά Σύνοδος έλαμψεν διά της απουσίας της από την καταδίκη της βέβηλης πράξης του Δήμου Βερύκιου» (βλ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 22.08.2018, σελ. 16).

Η Ιερά Σύνοδος και οι «Αγαπούληδες του Θεού» θα σπεύσουν ίσως να δικαιολογηθούν λέγοντας: «Μα, ο άνθρωπος κατάλαβε το σφάλμα του και ζήτησε δημοσίως συγγνώμην. Πως θα τον καταδικάσουμε;»

Σπεύδουμε, λοιπόν, να απαντήσουμε:

· Πρῶτον, δεν εξομολογήθηκε σε κάποιο πνευματικό Πατέρα το ἔγκλημά του. Χωρίς τήν εξομολόγηση ἀφεση ΔΕΝ ΥΠΠΑΡΧΕΙ!

· Δεύτερον, τα εγκλήματα ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ με ένα συγγνώμην ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΤΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΈΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ! Όταν ἐπειτα από κάποιο προμελετημένο έγκλημα συνέλθουμε καί ζητήσουμε συγγνώμη, τότε τα πράγματα δεν τελειώνουν με ένα «ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ! ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ»! Ακολουθεί ο Νόμος, το Δικαστήριο και η ποινή της φυλακίσεως! Ἐφ’όσον, λοιπόν, το ασεβέστατο αυτό υποκείμενο βεβήλωσε την Εικόνα της Παναγίας μου, έπειτα μάλιστα από προμελετημένο έγκλημα, οφείλει να τιμωρηθεί. ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ, ΕΑΝ ΘΑ ΕΛΕΓΕ! Επαναλαμβάνω, ότι οφείλει να τιμωρηθεί, ώστε να μη το επαναλάβει! Άλλωστε, εζήτησε μεν συγγνώμην, αλλά δεν προέβη σε μια νέα ανάρτηση της Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου χωρίς το ......ποντικομούτσουνο πρόσωπό Της! Και, επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ.

Ας μη διεγείρεσθε, λοιπόν, όλοι εσείς οι «Αγαπούληδες του Θεού», διότι ακόμη και στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως ο πνευματικός πολλές φορές είναι αναγκασμένος να επιβάλει τα λεγόμενα επιτίμια, δηλ. πνευματικές ποινές, όχι βέβαια για εκδίκηση, αλλά για σωφρονισμό του ενόχου! Μόνο και μόνο για να του δώσει την ευκαιρία να συναισθανθεί το αμάρτημά του και με δάκρυα μετανοίας να εξιλεωθεί ενώπιον του Κυρίου μας.

Κι’ εμείς, λοιπόν, αγαπητοί «Αγαπούληδες του Θεού» σήμερα θα προβούμε στη επιβολή ενός βαρυτάτου επιτιμίου, ώστε και ο ασεβέστατος αυτός ανθρωπάκος να συνετισθεί, αλλά και πολλοί άλλοι να συνέλθουν και να μη επαναλάβουν αυτό το έγκλημα της καθυβρί-σεως των ιερών Εικόνων της Παναγίας μας, του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και όλων των Αγίων μας.

Ο Επίσκοπος, βλέπετε, έχει την θεόθεν δοθείσαν εξουσία να συγχωρεί ή όχι τις αμαρτίες των ανθρώπων, ακόμη δε και να επιβάλει επιτίμια μέχρι και αυτού του ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ! Ας μη σπεύσουν μερικοί να μας κατακρίνουν, αφού σε κάθε νεκρώσιμη ακολουθία, οσάκις παρίσταται Αρχιερεύς, διαβάζει την ειδική συγχωρητική ευχή στον θανόντα, στην οποία μεταξύ άλλων εμπεριέχονται και τα εξής λόγια: «....είτε υπό Αρχιερέως βαρυτάτω Αφορισμώ περιέπεσεν καί αμελεία και ραθυμία χρησάμενος ουκ έτυχε συγχωρήσεως, συγχώρησον αυτώ δι’εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου Σου......».

Εμείς, λοιπόν, από σήμερα αφορίζουμε τον Δημήτριο Βερύκιο και τον αποκόπτουμε από το Σώμα της Εκκλησίας ως ασεβέστατο υβριστή της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού!

Αναφέρω ένα παράδειγμα από αφοριστικό κείμενο του 1773, το οποίο είχεν εκδοθεί για όποιον θα τολμούσε να εμποδίσει την εύρυθμη λειτουργία σχολείου σε Μακεδονική πόλη. Αυτό το αδίκημα ομοιάζει με πταίσμα, συγκρινόμενο με το έγκλημα του ασεβέστατου αυτού προσώπου. Έλεγε, λοιπόν, το Αφοριστικό: Ο τοιούτος «αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού Κυρίου Παντοκράτορος, κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος. Κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτόν ως τον Δαθάν και Αβειρών. Η μερίς αυτού είη μετά των θεοκτόνων Ιουδαίων των σταυρωσάντων τον Κύριον της δόξης. Κατηραμένος έστω και ο εισερχόμενος εν τη οικία αυτού και ο εξερχόμενος. Τα υπάρχοντα αυτού έστωσαν εις διαρπαγήν, συνεκλειπέτωσαν εκ της οικίας αυτού, ως εκλείπει καπνός από προσώπου πυρός, εν γενεά μιά εξαλειφθείη το όνομα αυτού. ......Άγγελος Σατάν προπορεύεσθω έμπροσθεν αυτού. Γένοιτο έμπνους κατάβρωμα των σκωλήκων, στένων και τρέμων επί της γης ως ο Κάιν. Πρόσωπον Θεού ου μη ίδοι. Είη υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι και υπέκαυμα της ατελευτήτου κολάσεως. Έχοιεν και τας αράς απάντων των Οικουμενικών Συνόδων και λοιπών αγίων Πατέρων».

Εάν λοιπόν για μόνη την παρεμπόδιση της λειτουργίας ενός ελληνικού Σχολείου σε πόλη της Μακεδονίας είχε επιβληθεί τόσο μεγάλη πνευματική ποινή, πόσο μεγαλύτερη θα πρέπει να είναι η ποινή σε ένα υβριστή της Παναγίας μας, την Οποία αποτόλμησε να απεικονίσει με ζωγραφισμένο ένα ΠΟΝΤΙΚΙ στο Άγιο Πρόσωπό της;

Ιδού, λοιπόν η ποινή. Μία πνευματική ποινή, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η οποία θα ισχύει έως ότου προσέλθει εν μετανοία και γονυπετής ζητήσει συγγνώμην, για να λάβει άφεση αμαρτιών:

ΠΡΑΞΙΣ

ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΠΗΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ

Παντί τω πληρώματι της Αγίας του Χριστού

Ορθοδόξου Εκκλησίας,

«Προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω, εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πραξ. 20, 28-29). Τω θείω τούτω του μακαρίου Παύλου παραγγέλματι επόμενοι και Ημείς, ως πιστός και άγρυπνος θεματοφύλαξ της εμπιστευθείσης Ἡμῖν άνωθεν ιεράς της πίστεως παρακαταθήκης, ουδέποτε επαύσαμεν αντεχόμενοι των ευαγγελικών διδαγμάτων και των θείων και ιερών Κανόνων, ους οι πνευματέμφοροι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας, επί κραταιώσει της πίστεως και παραφυλακή των πιστών από καινοφώνων διδασκαλιών εθέσπισαν, καθώς η Μήτηρ Εκκλησία, αείποτε ουκ επαύσατο εκκόπτουσα εν Αγίω Πνεύματι τα εν τω περιβόλω αυτής φυόμενα ζιζάνια και τη των λειτουργών αυτής ευσταθεία, τας υπονομευτικάς εναντίον αυτής μεθοδείας αποκρούουσα. Όθεν δη τη αιωνοβίω ταύτη της Εκκλησίας πράξει, καταστοιχούσα και η Μετριότης ημών, έγνωμεν, ίνα την από της πρώτης αρχής αποδοκιμασθείσαν και κατακριθείσαν πάσαν πράξιν βεβηλώσεως τῶν ιερών Είκόνων, συμβόλων και σεβασμάτων της Αγίας ημών Εκκλησίας και την ασεβε-στάτην συμπεριφοράν του δημοσιογράφου Δημητρίου Βερυκίου διά της απεικονίσεως της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΟΥΡΑΙΑΣ, δημοσία νυν και παρρησία αποκηρύξαι και καταδικάσαι επί σκανδαλισμώ των πιστών, επί προτροπή αυτών εις απείθειαν, επί καταφρονήσει της Ορθοδόξου Διδαχής -φεῦ-, ην δημοσία εκήρυξε.

Όθεν, οφειλετικώς προνοούμενοι του πνευματικού συμφέροντος σύμπαντος του Ορθοδόξου πληρώματος, αφορίζομεν και εκόπτομεν τούτον τέλεον του σώματος της Μητρός ημών Εκκλησίας. Αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού κυρίου Παντοκράτορος. Κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος, κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτόν ως τον Δαθάν και Αβειρών. Η μερίς αυτού είη μετά των θεοκτόνων Ιουδαίων των σταυρωσάντων τον Κύριον της δόξης. Κατηραμένος έστω και ο εισερχόμενος εν τη οικία αυτού και ο εξερχόμενος. Τα υπάρχοντα αυτού έστωσαν εις διαρπαγήν. Συνεκλειπέτωσαν εκ της οικίας αυτού, ως εκλείπει καπνός από προσώπου πυρός. Εν γενεά μια εξαληφθείη το όνομα αυτού. Άγγελος Σατάν προπορεύεσθω έμπροσθεν αυτού. Γένοιτο έμπνους, κατάβρωμα των σκωλήκων, στένων και τρέμων επί της γης ως ο Κάϊν. Πρόσωπον Θεού ου μη ίδοι. Είη υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι και υπέκαυμα της ατελευτήτου κολάσεως, έχοι εν δε και τας αράς απάντων των Οικουμενικών Συνόδων και λοιπών αγίων πατέρων. Ει δε τις των Ορθοδόξων χριστιανών συγχρωτίζεται και συν-εργεί αυτώ, και ούτος έσται κατάκριτος από της Εκκλησίας. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως δώη ἡμίν το αυτό φρονείν, εν αλλήλοις, κατά Χριστόν Ιησούν, ίνα ομοθυμαδόν και εν ενί στόματι δοξάζωμεν τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ρωμ. 1,5), Ού η χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών. Αμήν»!

Αίγιον, εν έτει σωτηρίω 2018 κατά μήνα Αύγουστον (κγ’), επί τη αποδόσει της σεβασμίας εορτής της Κοιμήσεως της Υπερ-αγίας Θεοτόκου.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Το παρόν επιτίμιον ισχύει έως ότου ο αφοριζόμενος προσέλθει εν μετανοία γονυπετής ενώπιον ἡμῶν επ’ Ἐκκλησία καί ζητήσει δημοσίως συγγνώμην. Αυτά, λοιπόν, για τον ασεβέστατο υβριστή της Παναγίας μας προς τον οποίον και ευχόμεθα ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 23 Αυγούστου 2018

*********** ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Δεῦτε οἱ πιστοί, τῷ τάφῳ προσέλθωμεν, τῆς Θεομήτορος, καὶ περιπτυξώμεθα, καρδίας χείλη ὄμματα μέτωπα, εἰλικρινῶς προσάπτοντες, καὶ ἀρυσώμεθα, ἰαμάτων, ἄφθονα χαρίσματα, ἐκ πηγῆς ἀενάου βλυστάνοντα.

Πηγή: Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

Στα Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία του Ψηφιακού Σχολείου, όπου αναρτώνται επίσημα τα βιβλία που διδάσκονται στα σχολεία, για το μάθημα των Θρησκευτικών στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου αναρτήθηκαν εκ νέου οι Φάκελοι Μαθήματος που είχαν πέρυσι δημοσιευθεί για πρώτη φορά.

Στα Θρησκευτικά της Α΄ Γυμνασίου το Διαδραστικό Σχολικό Βιβλίο αναφέρει ως ημερομηνία δημοσίευσης την 18-06-2018. Ανοίγοντας κανείς το σχετικό αρχείο (pdf) βλέπει στο εξώφυλλο του γνωστού από πέρυσι Φακέλου Μαθήματος μία στάμπα που γράφει «ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ 21-0192». Αυτή η «αναθεωρημένη» έκδοση του Φακέλου εστάλη σε έντυπη μορφή και στα σχολεία.

Το παράδοξο είναι ότι η αναθεωρημένη έκδοση του Φακέλου Μαθήματος των Θρησκευτικών της Α΄ Γυμνασίου είναι πανομοιότυπη με την πρώτη περσινή έκδοση του. Οι μόνες διαφορές που μπορέσαμε να εντοπίσουμε είναι η στάμπα αυτή στο εξώφυλλο του Φακέλου και μία παρόμοια στο οπισθόφυλλο όπου προστέθηκε και ένα σκίτσο. Κατά τα λοιπά οι δύο εκδόσεις του Φακέλου είναι ίδιες. Έχουν τον ίδιο ακριβώς αριθμό σελίδων, την ίδια μορφή, τις ίδιες θεματικές ενότητες, τις ίδιες εικόνες, τα ίδια κείμενα, την ίδια σελιδοποίηση. Ακόμη και το προλογικό κείμενο του Φακέλου είναι ακριβώς το ίδιο ενώ και στις αρχικές σελίδες με τα στοιχεία έκδοσης στον «αναθεωρημένο» Φάκελο αναφέρεται ως τόπος και χρονολογία: ΑΘΗΝΑ 2017. Δημοσιεύουμε παρακάτω τις δύο εκδόσεις του Φακέλου Μαθήματος (περσινή και αναθεωρημένη) και καλούμε τους αναγνώστες μας να βρούνε τις διαφορές με την παράκληση να τις αποστείλουν και στο ιστολόγιό μας είτε ως σχόλιο είτε με email.

Η όλη προσπάθεια δήθεν αναθεώρησης αποτελεί πιθανόν νομικίστικο κόλπο καθώς εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις γύρω από το μάθημα. Άλλωστε όπως είχε το ιστολόγιό μας αναδείξει με Συγκριτική μελέτη οι διαφορές μεταξύ των Υ.Α. Φίλη (που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ) και Γαβρόγλου (που είναι σε ισχύ στα σχολεία) για τα Θρησκευτικά είναι επουσιώδεις. Οι συντάκτες των Φακέλων Μαθήματος και η ομάδα «εμπειρογνωμόνων» των νέων Προγραμμάτων Σπουδών σε πολλές παρεμβάσεις τους μιλούν για τη δυναμική των νέων ΠΣ και των ΦΜ και ισχυρίζονται ότι αυτοί επιδέχονται διαρκώς αναθεωρήσεων και βελτιώσεων. Αντιθέτως βέβαια το ΣτΕ έχει αποφανθεί (Αποφάσεις ΣτΕ 660/2018 και ΣτΕ 926/2018) ότι τα νέα Προγράμματα Σπουδών και οι στηριζόμενοι σε αυτά Φάκελοι Μαθήματος είναι πολλαπλώς αντισυνταγματικά και γι΄ αυτό ακυρώθηκαν.

Θα επανέλθουμε με αναφορά και στις «αναθεωρημένες εκδόσεις» των Φακέλων Μαθήματος των Θρησκευτικών Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου.

Ο φάκελος των Θρησκευτικών της Α' Γυμνασίου 2017-2018 ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή.

 

Ο φάκελος των Θρησκευτικών της Α' Γυμνασίου "αναθεωρημένης έκδοσης" 2018 ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της "αναθεωρημένης έκδοσης"

Πηγή: Θρησκευτικά

Εσχάτως, αναρτήθηκε από καλό ορθόδοξο ιστολόγιο, μία αγιογραφία που εικονίζει την Παναγία μας να έχει υπό την σκέπην Της κάποιους διωκόμενους χριστιανούς, όπως φαίνεται και στην επιγραφή που γράφει στα αγγλικά: «Οur Lady help of persecuted christians», δηλ. η Κυρία μας βοηθά τους διωκόμενους χριστιανούς. Όσο όμως παρατηρεί κανείς τους διωκόμενους χριστιανούς, διακρίνει πέραν των Ορθοδόξων και ετερόδοξους μονοφυσίτες, παπικούς και ουνίτες. Το ερώτημα είναι: μπορεί η Παναγία από τη μια να σκεπάζει τους πάσης φύσεως αιρετικούς, και από την άλλη να τους ονομάζει εχθρούς του Υιού Της; (βλέπε: Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν.)

Οικουμενιστική εικόνα της Παναγίας

Κουμουτζηνάς Γεώργιος  

Εσχάτως, αναρτήθηκε από καλό ορθόδοξο ιστολόγιο, μία αγιογραφία που εικονίζει την Παναγία μας να έχει υπό την σκέπην Της κάποιους διωκόμενους χριστιανούς, όπως φαίνεται και στην επιγραφή που γράφει στα αγγλικά: «Οur Lady help of persecuted christians», δηλ. «Η Κυρία μας βοηθά τους διωκόμενους χριστιανούς».

Όσο όμως παρατηρεί κανείς τους διωκόμενους χριστιανούς, διακρίνει πέραν των Ορθοδόξων και ετερόδοξους μονοφυσίτες, παπικούς και ουνίτες. Το ερώτημα είναι: μπορεί η Παναγία από τη μια να σκεπάζει τους πάσης φύσεως αιρετικούς, και από την άλλη να τους ονομάζει εχθρούς του Υιού Της; (βλέπε: Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν )

Ερευνώντας λίγο περισσότερο στο διαδίκτυο, βρίσκουμε κάποια αποκαλυπτικά βίντεο, τα οποία αναφέρονται στους «Ιππότες του Κολόμβου», που διανέμουν δεκάδες τέτοια αντίγραφα σε παπικούς ναούς σε όλη την Αμερική και τον κόσμο:

«Our Lady, Helper of Persecuted Christians - ENN 2018-08-08: An icon dedicated to persecuted Christians could be coming to a parish near you. The Knights of Columbus have commissioned a new image of “Our Lady, Help of Persecuted Christians." Dozens of framed copies will be making the rounds of Catholic churches across America and the world. Correspondent Jason Calvi reports...» (βλέπε και εδώ)

Είναι θέμα χρόνου, νομίζω, η οικουμενιστική αυτή εικόνα να κατακλύσει και την πατρίδα μας.

Στώμεν καλώς!

Πηγή: Ακτίνες

Ντροπή για την ορθόδοξη εκκλησία, για την ΕΣΗΕΑ, για τις δικαστικές αρχές και για το τμήμα ασφαλείας της αστυνομίας που ασχολείται με τον αντιρατσιστικό, που δεν αντέδρασαν καθόλου ούτε διαμαρτυρήθηκαν για την ασέβεια που έδειξε στο πρόσωπο της Παναγίας ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος εν ονόματι Δήμος Βερύκιος.

Ο κύριος αυτός που τυγχάνει να έχει και θέση αντιπροέδρου στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA ανάρτησε όπως όλοι είδαμε πια, την εικόνα της Παναγίας μας, για χάριν αισχρού νοήματος με έναν αρουραίο στο πρόσωπό της και ένα ποντίκι στο πρόσωπο του Ιησού.

Χάριν του πολιτικού του σχολίου διάλεξε το πρόσωπο που σέβεται και αγαπά πιο πολύ από οτιδήποτε ο κόσμος, το πρόσωπο που η εκκλησία μας έχει ως την πρώτη Αγία, το πρόσωπο που ως μάνα του Χριστού και μάνα όλων μας την παρακαλούμε, την γιορτάζουμε και την σεβόμαστε ως το υπέρτατο θρησκευτικό μας σύμβολο, να την χλευάσει.

Έβαλε αρουραίο στο πρόσωπο Εκείνης που σε πολέμους, κρίσεις και προσωπικές στιγμές έχει θαυματουργήσει στον καθένα μας χωριστά κι έχει σώσει την χώρα μας από απόλυτες καταστροφές.

Δεν αναρτούμε την αισχρή φωτογραφία από σεβασμό στο πρόσωπο της Παναγίας, όμως απαιτούμε να παρέμβει η εισαγγελία , να εφαρμοστεί ο νόμος για την προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος, που αφορά την προσβολή θρησκειών και θρησκευτικών συμβόλων και να μην γίνει αποδεκτή η συγγνώμη ενός ανθρώπου που δεν είναι η πρώτη φορά που τα βάζει με τον χείριστο τρόπο με την εκκλησία τους εκπροσώπους του και τα σύμβολά της.

Επιτέλους ας ξεχωρίσουμε τις «ακάθαρτες πράξεις» από το δημοσιογραφικό επάγγελμα το οποίο βάλλεται, υποβαθμίζεται από τέτοια πρόσωπα και ας βρεθεί μια άλλη ονομασία γι' αυτούς που θέλουν να χειραγωγούν τα πλήθη μέσα από τις υποτιθέμενες δημοσιογραφικές απόψεις.

Και παρακαλώ πολύ μην δικαιολογήσουμε την πράξη ως ελευθερία της τέχνης διότι αυτό δεν είναι τέχνη.

Ο καθένας έχει δικαίωμα στη ζωή του να κάνει ότι θέλει και να πιστεύει όπου θέλει όμως έχει υποχρέωση να σέβεται και να μην υβρίζει τα θεία ούτε να προκαλεί και να προσβάλει το θρησκευτικό συναίσθημα.

Αν όλα αυτά είχαν συμβεί σε σύμβολο άλλης θρησκείας ή στο Κοράνι, να είστε σίγουροι ότι μέχρι και η ορθόδοξη εκκλησία, μέχρι και η ΕΣΗΕΑ, μέχρι και ο πρωθυπουργός θα έκανε δήλωση και θα καταδίκαζαν την πράξη.

Τώρα σιωπή από όλους έτσι για να μας αποδείξουν για άλλη μια φορά την αναξιότητά μας ως ανθρώπινο είδος.

Πριν από λίγες ημέρες γιορτάσαμε την Κοίμησή της και την παρακαλούμε καθημερινά για τις μεσιτείες της και για τις πρεσβείες της.

Ας κατανοήσουμε ότι αυτή η ανοχή σε τέτοιες πράξεις και ανθρώπους είναι εγκληματική...

Πηγή: Briefing News, Ακτίνες

Η αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα (Οκτώβριος 1944) συνέπεσε με την επικράτηση στην Αλβανία του Εμβέρ Χότζα (Enver Hoxha) γεννημένου στο Αργυρόκαστρο το 1908, ο οποίος επεδίωξε και μπήκε κάτω από τη σοβιετική κηδεμονία.

Έτσι, αφού εξασφάλισε την υποστήριξη μίας από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και εξουδετέρωσε κάθε αντίπαλο μέσα στην Αλβανία, μπόρεσε απερίσπαστα να ασχοληθεί με την εγκαθίδρυση του ιδιότυπου μαρξιστικού του καθεστώτος. Όπως είναι γνωστό ο Χότζα κυβέρνησε την Αλβανία ως το θάνατό του το 1985. Παράλληλα εξαπολύθηκαν από αλβανικής πλευράς απηνείς διωγμοί σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, με σκοπό την αλλοίωση της εθνολογικής σύνθεσης της περιοχής, αλλά και την εξαφάνιση των ερεισμάτων που θα δικαιολογούσαν κάθε ελληνική διεκδίκηση στην επερχόμενη συνδιάσκεψη για τη διευθέτηση των συνόρων και όποιων άλλων προβλημάτων υπήρχαν μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Συνδιάσκεψη της Ειρήνης των Παρισίων

Οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις, Η.Π.Α., Ε.Σ.Σ.Δ., Μ. Βρετανία και Γαλλία, αποφάσισαν ομόφωνα να συνέλθουν εκπρόσωποί τους στο Παρίσι στα τέλη Ιουνίου 1946 για να καθοριστούν οι λεπτομέρειες υπογραφής της Συνθήκης Ειρήνης.

Στη συνδιάσκεψη αυτή κλήθηκαν να λάβουν μέρος και οι εξής 17 χώρες: Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Βέλγιο, Λευκορωσία, Ουκρανία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Νορβηγία, Ολλανδία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Βραζιλία, Νότια Αφρική, Κίνα, Αιθιοπία και Ινδία. Την ίδια εποχή η χώρα μας, που προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά τα δεινά της κατοχής και την πρώτη φάση της εμφύλιας σύγκρουσης, αγωνιζόταν να αποφύγει μία ευρύτερη εσωτερική αντιπαράθεση κάτι που δυστυχώς δεν έγινε κατορθωτό.

Έγινε εφικτό τελικά να συγκροτηθεί μία πολυμελής αντιπροσωπεία για να πάρει μέρος στη Συνδιάσκεψη, η οποία αποτελούνταν μεταξύ άλλων από διατελέσαντες Υπουργούς Εξωτερικών και υπερκομματικές προσωπικότητες.

Επικεφαλής της αντιπροσωπείας ήταν ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Τσαλδάρης και μέλη οι: Φίλιππος Δραγούμης, Υφυπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Ρέντης και Ιωάννης Πολίτης, πρώην Υπουργοί Εξωτερικών. Βοηθητικά μέλη ήταν οι πρεσβευτές μας στο Παρίσι Ραφαήλ Ραφαήλ, στο Λονδίνο Αθανάσιος Αγνίδης, στη Μόσχα Αθανάσιος Πολίτης και εκ μέρους του βασιλιά Γεωργίου Β' ο Παναγιώτης Πιπινέλης.

Ως συμπληρωματικά μέλη συμμετείχαν ο πρεσβευτής Αλέξανδρος Αργυρόπουλος και οι βουλευτές Κωνσταντίνος Παπαγιάννης και Γεώργιος Δρόσος. Γενικός Γραμματέας ήταν ο Αλέξης Κύρου με βοηθούς περίπου 30 εξέχουσες υπερκομματικές προσωπικότητες της εποχής.
Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης άρχισαν το απόγευμα της 29ης Ιουλίου 1946 στα ανάκτορα του Λούβρου, όπου συγκεντρώθηκαν 1.500 μέλη από τις διάφορες αντιπροσωπείες.

Οι διεργασίες της Συνδιάσκεψης

Τον Ιούλιο του 1946, η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε έκθεση στη Γραμματεία του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων στο Παρίσι. Σ’ αυτήν, ζητήθηκε διαρρύθμιση των συνόρων με την Βουλγαρία και την Αλβανία, έτσι ώστε να μειωθεί το μήκος τους από 780 σε 540 χιλιόμετρα.

«Τα προτεινόμενα σύνορα θα περιλαμβάνουν από ανατολάς προς δυσμάς: 
Α. όσον αφορά την Βουλγαρία: τα υψώματα τα οποία καλύπτουν προς βορράν την κοιλάδα του Άρδα – Τα βαλκανικά όρη Karlek – Lenenra Pl. – Pirin Planina – την διάβαση της Κρέσνας.
Β. όσον αφορά την Αλβανία: την διάβαση του Πόγραδετς – την οροσειρά Tommorices – τα υψώματα Gilave – τα όρη Tartarit – τα όρη Gikes – το ακρωτήριο Gloses – τη νήσο Σάσωνα (σημ: την οποία η χώρα μας παραχώρησε με νόμο της ελληνικής Βουλής στην Αλβανία το 1914).

Σημείωση: το συνημμένο διάγραμμα (βλ. χάρτη Νο 9 στο Παράρτημα II) δίδει μια γενική εικόνα της προτεινόμενης διαρρυθμίσεως. Λεπτομέρειες ευρίσκονται στο υποβληθέν μνημόνιο στη Διάσκεψη (βλ. χάρτη Νο 10 στο Παράρτημα II”.
(Από το βιβλίο του Δρα Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτου «Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΤΟΥΚΟΥΜΕΝΤΑ»).

Στις 13 Αυγούστου 1946, ο Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, δήλωσε στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης: «…η Ελλάδα διεκδικεί την Βόρειο Ήπειρο από την Αλβανία, τα Δωδεκάνησα από την ηττημένη Ιταλία αλλά και έναν συνολικότερο διακανονισμό των βορείων συνόρων της, όχι μόνο για να αποκατασταθεί στο πραγματικό εθνικό της έδαφος αλλά και για να εξασφαλισθεί από την απτή απειλή που συνιστούν οι βόρειοι γείτονές μας».

Στις 24 Αυγούστου, κατατέθηκε προσφυγή εναντίον της χώρας μας, που υποστηρίχθηκε από τους αντιπροσώπους της Ουκρανίας και της Ε.Σ.Σ.Δ.
Ο Ουκρανός αντιπρόσωπος έκανε λόγο για έννομο συμφέρον της «χώρας» του, η οποία συνόρευε με τη Βαλκανική χερσόνησο και ζητούσε να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθεί περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων της χώρας μας με τους βόρειους γείτονές της, κάτι το οποίο απειλούσε την ειρήνη στην περιοχή. Μάλιστα, διατυπωνόταν η άποψη ότι η Ελλάδα προκαλούσε μεθοριακά επεισόδια με την Αλβανία για να της αποσπάσει εδάφη. Ο αντιπρόσωπος της Ε.Σ.Σ.Δ. Αντρέι Γκρομίκο (Andrei Andreyevich Gromyko), μετέπειτα Υπουργός Εξωτερικών της χώρας του, υποστήριξε ότι η ελληνική κυβέρνηση τείνει να μετατραπεί σε φασιστική, , ενώ αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση του ελληνικού αιτήματος για ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των Σοβιετικών αξιωματούχων στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στις 30 Αυγούστου 1946, η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε επίσημα στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι, την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι της Μόσχας αντέδρασαν σθεναρά, αλλά οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι, πέτυχαν την αναγραφή του ζητήματος στην ημερήσια διάταξη (με 12 ψήφους υπέρ, 7 κατά και 2 αποχές).

Και πάλι οι Σοβιετικοί αντέδρασαν έντονα, αυτή τη φορά δια του Υπουργού Εξωτερικών Βιετσισλάφ Μολότοφ (Vyacheslav Mikhaylovich Molotov).
Φυσικά και τα υπόλοιπα κομμουνιστικά κράτη συντάχθηκαν με την Ε.Σ.Σ.Δ. Τελικά στις 28 Σεπτεμβρίου 1946, η Αθήνα, υποχρεώθηκε να αποδεχθεί την υπαγωγή του θέματος υπό τη δικαιοδοσία της Συνδιάσκεψης των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων.
Έτσι, το τελικό κείμενο της Συνδιάσκεψης υπογράφτηκε με επιφύλαξη από τον Τσαλδάρη.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1946, η Συνδιάσκεψη απέρριψε με ψήφους 14 έναντι 5 τη γιουγκοσλαβική πρόταση, να θεωρηθεί η Αλβανία συμπολεμίστρια χώρα στον αγώνα ενάντια στον Άξονα. Την επόμενη μέρα, ο Έλληνας αντιπρόσωπος, δήλωσε ενώπιον της επιτροπής της Συνδιάσκεψης για την Ιταλία, ότι η αναγνώριση της Αλβανίας σε σχετικό άρθρο του σχεδίου Συνθήκης, δεν προδικάζει την έκβαση του ζητήματος των ελληνοαλβανικών συνόρων.

Στις 6/10/1946, ο Γεώργιος Παπανδρέου, μετά από παράκληση της Κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη, πήγε στο Παρίσι συνοδευόμενος από τους Σοφοκλή Βενιζέλο, Παναγιώτη Κανελλόπουλο, Ναπολέοντα Ζέρβα και Γεώργιο Βαρβούτη, προκειμένου να συναντηθεί με του Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α. Πραγματικά, στις 7/10/1946, στις 10.30 π.μ. η υπό τον Γ. Παπανδρέου ελληνική αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α. James E. Byrnes (1882-1972), από τον οποίο εισέπραξε την ωμή απάντηση ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να συμπεριληφθεί η Βόρειος Ήπειρος στις Συνθήκες Ειρήνης.

Η αμερικανική θέση, ερχόταν σε αντίθεση με τη Γερουσία των Η.Π.Α., η οποία στις 29 Ιουλίου 1946 υιοθέτησε ομόφωνα ψήφισμα υπέρ της απόδοσης της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα.

Και Αμερικανοί βουλευτές όμως, είχαν λάβει ξεκάθαρα θέση υπέρ της χώρας μας. Ο Βουλευτής της Πολιτείας του Νιου Χαμσάιρ Herrow, στις 27/3/1946, ζήτησε από το Κογκρέσο «την επιστροφή της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα». Το ίδιο και ο βουλευτής της Καλιφόρνια Kino, ο οποίος αγορεύοντας την ίδια μέρα στο Κογκρέσο, απέδειξε με ατράνταχτα στοιχεία την, αδιαμφισβήτητη, ελληνικότητα της Β. Ηπείρου και ζήτησε την άμεση παραχώρησή της στην Ελλάδα. Το ίδιο ζήτησε και ο βουλευτής Mead, ο οποίος υπερασπίστηκε τις ελληνικές θέσεις στο Κογκρέσο στις 29/3/1946.

Στο μεταξύ, στις 9 Οκτωβρίου 1946, απορρίφθηκε νέα πρόταση της Γιουγκοσλαβίας, να συμπεριληφθεί στο κείμενο της Συνθήκης Ειρήνης με την Ιταλία μία παράγραφος σχετικά με την αναγνώριση της εδαφικής ακεραιότητας της Αλβανίας.

Στις 4 Νοεμβρίου, ξεκίνησαν οι συνεδριάσεις του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων στη Νέα Υόρκη. Πραγματοποιήθηκαν οκτώ συνεδριάσεις ,ως τις 12 Δεκεμβρίου 1946, στις οποίες το ελληνικό αίτημα δεν συζητήθηκε. Προφανώς οι Δυτικοί δεν ήθελαν να έρθουν σε ρήξη με τη Μόσχα για το βορειοηπειρωτικό.

Έτσι, το Συμβούλιο ανέβαλε τη λήψη αποφάσεων για το συγκεκριμένο θέμα, μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης με την Αυστρία και τη Γερμανία.
Η Συνθήκη Ειρήνης με την Αυστρία υπογράφτηκε στις 15 Μαΐου 1955 στη Βιέννη, ενώ με τη Γερμανία στις 12 Δεκεμβρίου 1990 στη Μόσχα.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1947, υπογράφτηκε η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία (γνωστή ως Συνθήκη των Παρισίων). Σ’ αυτήν ΔΕΝ περιλήφθηκε όρος για την εδαφική ακεραιότητα της Αλβανίας (όπως επιδίωκαν τα κράτη του ανατολικού μπλοκ) μετά από εντονότατη αντίδραση της Ελλάδας η οποία πρότεινε μόνο την αναγνώριση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Στις συζητήσεις για την υπογραφή της Συνθήκης, ο Τσαλδάρης «επικεφαλής της εθνικής αντιπροσωπείας, θα αποσαφηνίσει από το βήμα της Συνδιάσκεψης ότι διατηρεί ακέραιες τις επιφυλάξεις του μέχρις ότου το Βορειοηπεριωτικό ζήτημα ρυθμιστεί κατά τρόπο δίκαιο» (Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 1830-1981).

Επίσης, πέτυχε να καταχωρηθεί στα πρακτικά η εξής δήλωση: «Προς αποφυγή πάσης αμφιβολίας, η αντιπροσωπεία της Ελλάδος δηλώνει ότι η Ελληνική Κυβέρνησις, προσυπογράφουσα την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Αλβανία, δεν θα εγκαταλείψει σε καμία περίπτωση και με κανέναν όρο τα προαιώνια και απαράγραπτα δικαιώματά της επί ενός ελληνικού εδάφους, το οποίο το αίμα των παιδιών της ένωσε με την Μητέρα πατρίδα, διατηρούσα στο ακέραιο τις επιφυλάξεις της μέχρι το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα να διακανονισθεί κατά τρόπο σύμφωνο με την δικαιοσύνη».
(Δρ. Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος, «Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ»)

Όπως είναι γνωστό με την ίδια Συνθήκη, τα Δωδεκάνησα αποδόθηκαν στην Ελλάδα. Οι αρνητικές εξελίξεις στη Βόρειο Ήπειρο όμως, προκάλεσαν την δυσφορία της ελληνικής Βουλής σε ψήφισμά της στις 15/10/1947: 
«Η Ελλάς σφίγγουσα την καρδίαν της, θα κυρώσει μεν τας Συνθήκας, αλλά διατηρεί ακεραίας τας δικαίας αξιώσεις της εν τη πεποιθήσει ότι δεν είναι δυνατόν να μην επιβληθεί μίαν ημέρας δικαιοτέρα περί αυτών κρίσις».

Επίσης, απορρίφθηκαν οι ελληνικές αξιώσεις σε εδάφη που ανήκαν προπολεμικά στη Βουλγαρία αλλά και η διεκδίκηση της Δυτικής Θράκης από την Βουλγαρία, η οποία είχε συμπαραταχθεί με τον Άξονα.

Το θέμα των συνόρων με την Αλβανία, παραμένει ως σήμερα ανοιχτό, καθώς οι διασκέψεις των Μεγάλων Δυνάμεων στις οποίες αυτό έχει παραπεμφθεί, ολοκληρώθηκαν στη Γενεύη το 1955, χωρίς αυτό να συζητηθεί.
Μάλιστα, όπως γράφει ο Κ. Σβολόπουλος, «η Αλβανία, ως θύμα ή άθυρμα στη διάθεση του Άξονα, εξομοιώθηκε βαθμηδόν με τις νικήτριες συμμαχικές χώρες».

Στο βορειοηπειρωτικό, η Ελλάδα έπεσε για μια ακόμα φορά θύμα των συγκρουόμενων συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. Η υποχρέωση σεβασμού-επιπλέον της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας-της εδαφικής ακεραιότητας του αλβανικού κράτους, είχε απορριφθεί από την Ολομέλεια της Συνδιάσκεψης με 13 σε σύνολο 21 ψήφων» (Κ. Σβολόπουλος).

Η Ελλάδα, με την παρέμβαση Τσαλδάρη, δεν εγκατέλειψε, τη Βόρεια Ήπειρο. Αλλά και «η επικύρωση του τελικού κειμένου της Συνθήκης Ειρήνης από το ελληνικό κοινοβούλιο θα συνοδευτεί με τη ρητή επιφύλαξη ότι θεωρεί εξακολουθητικά ανοιχτό το ζήτημα των αλβανικών συνόρων» 
(Κ. Σβολόπουλος, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 1830-1981).

Οι πρόσφατες δηλώσεις Χαν που ακολούθησαν τις δηλώσεις του Αλβανού ΥΠΕΞ Μπουσάτι και η αναφορά σε διευθέτηση των ελληνοαλβανικών συνόρων (συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες (12/7/2018), μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται για τυχαίο γεγονός ή παρανοήσεις.
Αν πρόκειται να εξομοιωθεί το ζήτημα των συνόρων με την Αλβανία, που υφίσταται εδώ και 70 χρόνια, με το, ανύπαρκτο ζήτημα της Τσαμουριάς ή για κάτι άλλο, το μέλλον θα δείξει.

Πηγές: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΒΟΛΟΠΟΥΛΟΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 1830-1981»,
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ, 2014
ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΑΦΛΩΡΑΤΟΣ «Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ», εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ 2018 
ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, «ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, η συνεχιζόμενη ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ», εκδόσεις Ε. ΡΗΓΑ ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΑΦΛΩΡΑΤΟΣ, «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ (1833-1949)», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΟΥΛΑ 2014.
Πρώτο Θέμα

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά

Η είδηση, σήμερα, είναι ότι «άγνωστοι» άνοιξαν πυρ κατά της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα. Είναι άλλη μια εκδήλωση του βαθέος τουρκικού κράτους, που συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις καθοδηγείται από θεσμούς της επίσημης εξουσίας, και ένα μήνυμα προς την Ουάσιγκτον με ποιους έχει να κάνει.

Η πραγματική φύση της Τουρκίας είναι αυτή. Επίθεση, λεηλασία, δολοφονίες, απειλές και άλλα παρόμοια.

Το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής κοινωνίας δεν καταλαβαίνει τίποτε από το τι συμβαίνει στις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ και γιατί συμβαίνει. Έχει μια τυφλή προσήλωση στο κράτος και τον ηγέτη του και συσπειρώνεται γύρω του, όταν καλείται χωρίς να αναζητά τις αιτίες της πρόσκλησης για αυτήν τη συσπείρωση.

Το έζησαν οι Έλληνες το ’22, όταν φιλήσυχοι γείτονές τους με τους οποίους διατηρούσαν καλές σχέσεις, όταν κλήθηκαν από την ηγεσία τους επιτέθηκαν με θανάσιμα αποτελέσματα. Το ξαναέζησαν οι Έλληνες το ’55 με τους βανδαλισμούς στην Κωνσταντινούπολη που εξαφάνισαν τον ελληνισμό από την Πόλη υπό τα υποκριτικά βλέμματα των Δυτικών. Όποιος παρακολουθεί την Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι αυτό το πνεύμα δεν εξέλιπε. Αντιθέτως, κυριαρχεί στη γειτονική χώρα περισσότερο, τώρα, με τον Ερντογάν, μετά και την απόπειρα πραξικοπήματος. Αυτή η βαρβαρότητα είναι διαχρονικό στοιχείο της τουρκικής κοινωνίας παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις της. Η βαθιά Τουρκία διακατέχεται από τέτοιες αντιλήψεις.

• Αυτή ήταν, και μάλιστα στα ακραία όριά της η Τουρκία με την οποία πολέμησε ο ελληνικός στρατός το ’22.
• Αυτή ήταν η Τουρκία που αναζήτησε εκδίκηση με την αντεπίθεσή της.
• Αυτή ήταν η Τουρκία το ’55 στην Πόλη και το ’74 στην Κύπρο.
• Αυτή είναι η Τουρκία με την οποία έχουμε να κάνουμε. Η Τουρκία της Εργένεκον (Ergenekon), της υπόθεσης «Βαριοπούλα», του ερντογανικού παρακράτους.
• Αυτή η Τουρκία, που συνεχίζει να υπάρχει, δεν αντιμετωπίζεται με τα γλυκανάλατα της Αθήνας.

Η μόνο δύναμη που καταλαβαίνει είναι η ισχύς του αντιπάλου της. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις.

Ένα μέρος αυτής της Τουρκίας θα το αντιληφθεί και η σύγχρονη Αμερική αν συνεχίσει να αντιπαρατίθεται μαζί της αλλά και η, πάντοτε, υποκριτική Ευρώπη. Το πιθανότερο είναι πως και οι δύο θα υποταχθούν. Με κάποια ψιμύθια θα ανακρούσουν πρύμναν.

Η Τουρκία είναι ένα πρόβλημα. Γενικότερα για τη Δύση.  

Σε όσους κάνουν τον παραλληλισμό με μερικές ελληνικές ομάδες ανάλογης συμπεριφοράς, θα έλεγα πως οι δικές μας δεν είναι ούτε καν παιδικές χαρές μπροστά στις τουρκικές. Αν συνεχιστεί το επεισόδιο Τουρκίας-ΗΠΑ θα έχουμε να δούμε πολλές ενδιαφέρουσες σκηνές του κλίματος του εξπρές του μεσονυχτίου.

Πηγή: Pontos-News