Παλιά, αν ένας ευλαβής ασχολείτο με την κατάστα­ση στον κόσμο, δεν πρέπει να ήταν καλά· ήταν για κλεί­σιμο στον Πύργο. Σήμερα αντίθετα, αν ένας ευλαβής δεν ενδιαφέρεται και δεν πονάει για την κατάσταση πού επι­κρατεί στον κόσμο, είναι για κλείσιμο στον Πύργο.

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, μετὰ τὴ δημοσιοποίηση τοῦ τίτλου καὶ τοῦ περιεχομένου τοῦ τραγουδιοῦ, τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, ἐνέκρινε τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Ἱδρύματος Κύπρου (ΡΙΚ) καὶ τὸ ὁποῖο θὰ ἐκπροσωπήσει τὴν πατρίδα μας στὸν διαγωνισμὸ τραγουδιοῦ τῆς Eurovision,

Ὁ ἑλληνικός στρατὸς προελαύνοντας νικηφόρα ἀπελευθερώνει τὸ ἕνα μετὰ ἄλλο προαιώνια ἑλληνικὰ κέντρα καὶ ἀληθινὰ προπύργια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὴν Ἤπειρο, ἐνῶ το κύριο στράτευμα προχωρεῖ πρός τὰ Ἰωάννινα, ὅπου συναντᾶ ἰσχυρὴ ἀντίσταση, τὴν 17^η Δεκεμβρίου 1912 ἡ 3^η ἑλληνική μεραρχία ἀπελευθερώνει τὴν Κορυτσά, τὴν 3^η Μαρτίου 1913 τὸ Ἀργυρόκαστρο καὶ τὴν Κλεισοῦρα, τὴν 6^η Μαρτίου 1913 τὸ Τεπελένι.

Δεν ξέρουμε αν έχουν δημοσιευτεί ξανά στο ελληνικό κοινό αυτές οι φωτογραφίες , για αυτό και τις ¨ανεβάζουμε. Είμαστε στον Μάρτιο του 1922 στο Αφιόν.

Σε έναν πόλεμο πολιτισμών που μαίνεται παγκόσμια, ιδιαίτερα όμως στις Δυτικές Χώρες. Από την μία μεριά βρίσκεται ο παραδοσιακός Δυτικός Χριστιανικός Πολιτισμός έτσι όπως διαμορφώθηκε σταδιακά μέσα από τις ιστορικές συγκυρίες σε χρονικό διάστημα 2000 ετών και από την άλλη το νεοπαγανιστικό στρατόπεδο, ο πολιτισμός των τρανς, των γκέϊ, των λεσβιών, των αθέων, των παρελάσεων υπερηφανείας, των αμβλώσεων, των ψευδώνυμων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της μητέρας Γης, της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Έναν χρόνο πριν ο Ερντογάν εξαπέλυσε ορδές “προσφύγων-μεταναστών” κατά της Ελλάδος στον Έβρο. Δεν του πέρασε όμως. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας ήταν εκεί. Ο “μέγας” σουλτάνος ταπεινώθηκε και μετά από μερικές ημέρες μάζεψε πάλι τις ορδές του.

Το γνωρίζουν αυτό οι ελληνικές αρχές;

Ο λαός της Σάμου, πιστός στις παραδόσεις του, δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τα προνόμια που του παρείχε ο Σουλτάνος στα 78 χρόνια της Ηγεμονίας της νήσου. Το βλέμμα του ήταν πάντα στραμμένο προς την Μητέρα Ελλάδα και δεν έβλεπε την ώρα που θα πραγματοποιούνταν το όνειρό του, η Ένωση με τον κορμό του Έθνους.

Τί είναι  το αγέννητο παιδί;  Για κάποιους τίποτα περισσότερο από ένα θρόμβο αίματος, μια αδιαφοροποίητη υποανάπτυκτη μάζα, μια κουκίδα, ξένο σώμα, παράσιτο, κάποιο προϊόν σύλληψης, ιστοί εγκυμοσύνης…

Λιγότερο γνωστές πτυχές της επανάστασης στη Μακεδονία που δεν ευδοκίμησαν αλλά προσέφεραν σε διάφορες κατευθύνσεις στον αγώνα του ελληνισμού παρουσιάζει ο καθηγητής της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Ιάκωβος Μιχαηλίδης, με αφορμή τη συμπλήρωση διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του 1821.