Κάποια κοσμική συνωμοσία υφίσταται κατά του πλανήτη μας, επειδή πουθενά στο σύμπαν δεν πεθαίνει τίποτα εκτός από τη γη. Το νησί του θανάτου, το μοναδικό νησί του θανάτου στο οποίο κανείς πεθαίνει, να το, λοιπόν, το μουντό αστέρι μας! Και πάνω απ’ αυτό, γύρω του και κάτω απ’ αυτό, περιφέρονται αναρίθμητα δισεκατομμύρια αστέρια στα οποία δεν υπάρχει θάνατος, στα οποία τίποτα δεν πεθαίνει. Πανταχόθεν η άβυσσος του θανάτου πολιορκεί τον πλανήτη μας. Ποιός δρόμος είναι εκείνος που ξεκινά από τη γη και δεν αποπέφτει στην άβυσσο του θανάτου; Ποιο ον είναι εκείνο που δύναται να αποφύγει το θάνατο στη γη; Όλοι πεθαίνουν, τα πάντα πεθαίνουν σ’ αυτό το ανατριχιαστικό νησί του θανάτου. Δεν υφίσταται πιο λυπηρή μοίρα από αυτήν της γης, δεν υπάρχει πιο απελπιστική τραγωδία από αυτήν του ανθρώπου.

Γόνος αρχοντικής οικογένειας της Πικαρδίας (βόρεια Γαλλία), ο νεαρός Ρικχάριος φιλοξένησε κάποτε δύο Ιρλανδούς ιεραπόστολους που τους είχαν κακομεταχειριστεί οι κάτοικοι της περιοχής αυτής γύρω από τις εκβολές του ποταμού Σομ,

Ο Κορονοϊός μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας και έφερε τα πάνω-κάτω στην καθημερινότητά μας. Η αποκλιμάκωση της διασποράς του ιού είναι το πρώτο μέλημα για κάθε κράτος, το οποίο όμως θα πρέπει να είναι οπλισμένο με όλα τα δυνατά όπλα, ώστε να αντιμετωπίσει τη διασπορά.

Μια υπόσχεση από ένα ιατρό που τίμησε την επιστήμη του. Υπάρχουν και στις μέρες μας τέτοιοι ιατροί, στην πραγματικότητα πρόκειται για την πλειοψηφία, που τιμούν με τη επαγγελματική συμπεριφορά τους την υπόσχεση που έδωσαν πως θα υπηρετήσουν την ανθρώπινη ζωή.

Ο Πατέρας Στυλιανός Καρπαθίου απαντά στο γιατί η εκκλησία ενοχλήθηκε από το συμβάν της συναυλίας της Άλκηστις Πρωτοψάλτη έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, τονίζοντας ότι ο πρωθυπουργός παραβίασε την άσκοπη μετακίνηση ενώ θεωρεί ότι η εκκλησία βρέθηκε σε διωγμό ύστερα από το παραπάνω συμβάν και υπογραμμίζει ότι η ιστορία με τον κορωνοϊό είναι βρώμικη.

Προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, Πρόεδρον και άπαντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ελλάδος

Στις 26 Απριλίου 1986 ο κόσμος έζησε τον πυρηνικό εφιάλτη όταν στις 1:23 τοπική ώρα εξερράγη ο Νο4 αντιδραστήρας του Τσερνόμπιλ. Το Πρίπιατ, μόλις 3 χλμ από το πυρηνικό εργοστάσιο, σήμερα μια πόλη-φάντασμα στην Ουκρανία, άδειασε μέσα σε τρεις ώρες από τους 50.000 κατοίκους του. Το καλοκαίρι του 2019 το HBO παρουσίασε τη σειρά-φαινόμενο για τη χειρότερη πυρηνική καταστροφή στην ιστορία.

Πόσο μπορούμε να αντέξουμε μια κοινωνία η οποία θα μανιπουλάρεται από ένα κράτος που στο όνομα της δημόσιας υγείας θα ελέγχει τα πάντα;

Εμμέσως πλην σαφώς ειπώθηκε πως η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο λάθος που «αντί να αναστείλει τουλάχιστον για έξη μήνες την μη αποδοχή αιτήσεων ασύλου για λόγους εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας, την ανέστειλε (μόνο) για ένα μήνα» (Π. Νεάρχου, Μεταναστευτικό, παλινδρόμηση στην παλιά αυτοκαταστροφική πολιτική πριν τον Έβρο).

Η Κυβέρνηση ανέστειλε την αποδοχή αιτήσεων ασύλου, όταν εκδηλώθηκε απροκάλυπτα ο υβριδικός πόλεμος του Ερντογάν κατά της Ελλάδος με την εργαλειοποίηση των μεταναστών. Ο Έβρος δεν ήταν, προφανώς, η πρώτη φορά. Η Τουρκία επιδίδεται από χρόνια σ’ αυτόν τον ασύμμετρο πόλεμο κατά της Ελλάδος. Τον διεξήγαγε όμως πιο προσεκτικά, προσδίδοντας σ’ αυτόν χαρακτήρα πολέμου χαμηλής εντάσεως ώστε να μην προκαλέσει ανεπιθύμητη αντίδραση, που θα ωθούσε την Ελλάδα να χαλάσει το τόσο προσοδοφόρο αλλά και γεωπολιτικά τόσο χρήσιμο παιχνίδι για την Άγκυρα. Γνώριζε ότι προϋπόθεση για το παιχνίδι αυτό είναι τα ανοικτά σύνορα