Α´. Μικρή εἰσαγωγή
- Λαμπρή! Πάσχα! Ἀνάσταση!
Ξέρετε τί σημαίνει ἡ λέξη Πάσχα; Σημαίνει πέρασμα. Πάσχα ἔλεγαν καί οἱ ῾Εβραῖοι μιά δική τους μεγάλη ἑορτή, πού θύμιζε τό πέρασμά τους ἀπό τή γῆ τῆς αἰχμαλωσίας (Αἴγυπτο) στή Γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας (Χαναάν). ᾿Εκεῖνο ἦταν συμβολικό Πάσχα. Τό Πάσχα ὅμως τῶν Χριστιανῶν εἶναι Πάσχα πραγματικό! Μᾶς περνᾶ ἀπό τό θάνατο στή ζωή! Ἀπό τήν ἁμαρτία στή λύτρωση!
Ἄν μπορούσαμε νά φαντασθοῦμε, παιδιά, ἐκεῖνο τό πρῶτο πρωινό τῆς Ἀνάστασης! Ὅταν ἡ πλάκα τοῦ θείου τάφου τινάχτηκε καί τό νεκρό Σῶμα τοῦ Κυρίου πρόβαλε ἀναστημένο κι ὁλόφωτο! Ὅταν ὁλόλαμπροι Ἄγγελοι πρωτόδωσαν τό μήνυμα στίς Μυροφόρες ὅτι «ἠγέρθη» (δηλαδή ἀναστήθηκε), «οὐκ ἔστιν ὧδε» (δέν εἶναι πιά ἐδῶ στόν τάφο)! Νά ὁ τόπος πού Τόν εἶχαν θάψει. Ἀδειανός!
Ἀπίστευτο! Πρωτοφανές! Νεκρός νά ἀνασταίνει τόν ἑαυτό του! Πῶς νά τό πιστέψουν οἱ δειλιασμένοι, οἱ φοβισμένοι κι ἀπελπισμένοι Μαθητές! Δυσπίστησαν!... Ἀλλά νά! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔρχεται νά τούς βγάλει ἀπό τούς δισταγμούς τους! Ξέρετε πῶς;
- Μέ τίς ἐμφανίσεις Του στίς Μαθήτριες καί τούς Μαθητές Του.
Σήμερα, λοιπόν παιδιά, θά ἀναφερθοῦμε σέ κάποια ἀπό αὐτές τίς ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ μας.
Β’. Διήγηση (Λουκ. κδ´ 36-46 καί ᾿Ιωάν. κ´ 22-29)
Εἶχαν περάσει ὀκτώ ἡμέρες ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Οἱ ἕνδεκα Μαθητές Του βρίσκονταν συγκεντρωμένοι καί πάλι στό γνωστό «ὑπερῶον». ῏Ηταν χαρούμενοι αὐτή τή φορά. ᾿Εκτός ἀπό ἕναν. Τό Θωμᾶ. Ἄχ! ὁ Θωμᾶς, μέ τήν τόση ἀγάπη καί ἀφοσίωση στόν Κύριο, ἔλειπε ἀπό κοντά τους τό εὐλογημένο ἐκεῖνο βράδυ τῆς «λαμπροφόρου «ἡμέρας». Ποιός ξέρει ποῦ εἶχε ἀπομονωθεῖ, μέ τόν πόνο τῆς καρδιᾶς του γιά τόν Διδάσκαλό του, ὁ μελαγχολικός καί εὐαίσθητος ἐκεῖνος Μαθητής! Καί τί ἔχασε! Ἀκριβῶς ἐκεῖνο πού ζητοῦσε! Οἱ ἄλλοι Μαθητές τοῦ ἐξηγοῦν. Τόν διαβεβαιώνουν:
- «῾Εωράκαμεν τόν Κύριον». Ναί, Τόν εἴδαμε! ᾿Εμφανίσθηκε μπροστά μας, χωρίς ν᾿ ἀνοίξει πόρτα. Ξαφνικά! Ἀκτινοβολοῦσε. «Εἰρήνη ὑμῖν»! μᾶς εἶπε. ᾿Εμεῖς τρομάξαμε. Σαστίσαμε. Τόν νομίσαμε φάντασμα. Δέν τό πιστεύαμε ὅτι εἶναι ὁ Κύριος ἀναστημένος. Τό κατάλαβε. Γιατί εἶστε ταραγμένοι; Γιατί δυσπιστεῖτε;... Κοιτάξτε τά χέρια μου καί τά πόδια μου! Ψηλαφῆστε με!... ᾿Εμεῖς ὅμως, μπρός στήν ἀνέλπιστη χαρά, τό πρωτοφανές θαῦμα, συνεχίζαμε νά μήν πιστεύουμε. Νομίζαμε ὅτι βλέπουμε φάντασμα, ὄνειρο!...
Γιά νά μᾶς βεβαιώσει ὅτι ᾿Εκεῖνος εἶναι πραγματικά καί ὅτι μέ τό σῶμα Του ἀναστήθηκε, μᾶς ζήτησε κάτι νά φάει... Καί ἄρχισε νά μᾶς ἐξηγεῖ τίς προφητεῖες. Ὅτι ὅλα ὅσα ἔγραψαν ἔπρεπε νά ἐκπληρωθοῦν στόν Χριστό!... Καί τότε, ὤ τότε! Μᾶς ἄνοιξε τό νοῦ καί τήν καρδιά νά θυμηθοῦμε καί νά καταλάβουμε πώς ὕστερα ἀπ᾿ τό Πάθος Του, τήν τρίτη μέρα, θ᾿ ἀκολουθοῦσε ἡ Ἀνάστασή Του! Πέσαμε μπροστά Του! Τόν προσκυνήσαμε μέ δάκρυα χαρᾶς!...
Ὁ Θωμᾶς ὅμως δέν πίστευε. Ἀδιανόητο στή σκέψη του κάτι τέτοιο! Ὁ ἀγαπημένος του Διδάσκαλος πέθανε πάνω στό Σταυρό! Θάφτηκε νεκρός!... Τί τοῦ λένε τώρα! Παρηγοριές!... ῾Η ἀγωνία τόν ἔπνιγε! Μά νά πιστέψει δέν μποροῦσε!
- Ἄχ, Θωμᾶ, νιῶσε τή χαρά μας! «Ἀνέστη ὁ Κύριος»! Τόν εἶδαν καί οἱ Μυροφόρες Μαθήτριες! Τόν εἶδαν καί στούς ᾿Εμμαούς ἄλλοι Μαθητές!...
Πρίν χαθεῖ ἀπό ἐμπρός μας, μᾶς ξαναεῖπε: «Εἰρήνη ὑμῖν»! Καθώς ἀπέστειλε ὁ Πατήρ ἐμένα στόν κόσμο, καί ἐγώ στέλνω ἐσᾶς!... «Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον»!... Καί μᾶς φύσηξε στό πρόσωπο! Τί γλυκές ὧρες!
Μά ὁ Θωμᾶς τίποτα! Δέν πίστευε! Ὀκτώ ἡμέρες τοῦ τά ἐπανελάμβαναν, χωρίς ἀποτέλεσμα! ῎Ηθελε νά στηριχθεῖ στή δική του ἀντίληψη. Στίς δικές του αἰσθήσεις.
- ᾿Εάν δέ δῶ στά χέρια Του τά σημάδια τῶν καρφιῶν καί δέ βάλω τό δάχτυλό μου στήν πλευρά Του, δέ θά πιστέψω!...
Μάταια προσπαθοῦσαν νά τόν πείσουν! Ὥσπου μετά ὀκτώ ἡμέρες ἀκριβῶς, πού ἦταν πάλι συγκεντρωμένοι, μαζί καί ὁ Θωμᾶς, καί πάλι «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων», «ἔστη εἰς τό μέσον» ὁ Διδάσκαλος!...
- «Εἰρήνη ὑμῖν»! τούς ξαναλέει.
Οἱ Μαθητές δέ φοβοῦνται τώρα, ὅπως τήν πρώτη φορά! Εἶναι γιομάτοι οὐράνια χαρά καί εἰρήνη! Μόνο ὁ Θωμᾶς ταράζεται! Ὁ Κύριος, γεμάτος συγκατάβαση, στρέφεται πρός αὐτόν.
- ῎Ελα, Θωμᾶ, φέρε τό δάχτυλό σου ἐδῶ καί κοίταξε τά χέρια μου! Καί «βάλε τήν χεῖρά σου εἰς τήν πλευράν μου, καί μή γίνου ἄπιστος, ἀλλά πιστός»! Ἀμετακίνητος καί ἄσειστος στήν πίστη! Σάν βράχος!...
Ὁ Θωμᾶς συγκλονίζεται! Δέ χωρεῖ πιά καμιά ἀμφιβολία! Μπροστά του βρίσκεται ἀναστημένος ὁ Κύριος! Ὁ Παντογνώστης καί Καρδιογνώστης Διδάσκαλός του! Πέφτει στά πόδια Του μέ δάκρυα ἀνέκφραστης χαρᾶς καί μεταμέλειας!
- «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»! ὁμολογεῖ μέ ὅλη τή φλόγα καί τή δύναμη καί τήν ἀγάπη τῆς καρδιᾶς του!
᾿Εδῶ ὅμως ὁ Κύριος προσθέτει κάποιους λόγους πολύ σημαντικούς γιά ὅλες τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων!
- Ναί, Θωμᾶ. Πίστεψες στήν Ἀνάστασή μου καί μέ ὁμολόγησες Κύριο καί Θεό σου, γιατί μέ εἶδες ἀναστημένο! Δέχομαι τήν ὁμολογία σου. Ἀλλά μακάριοι, εὐτυχισμένοι καί εὐλογημένοι ἀπό τόν Θεό θά εἶναι ἐκεῖνοι πού θά μέ πιστέψουν χωρίς νά μέ δοῦν μέ τά ἀνθρώπινα μάτια τους!
Ἄς σταματήσουμε ὅμως ἐδῶ τήν ἀφήγηση τοῦ εὐαγγελιστῆ ᾿Ιωάννη, γιά νά δοῦμε στή συνέχεια ποιά σημασία ἔχουν τά μοναδικά αὐτά γεγονότα γιά τή δική μας ζωή.
Γ´. Επεξεργασία
Ποιά ἀδυναμία ἔδειξαν, παιδιά, οἱ Μαθητές μπροστά στόν ἀναστάντα Κύριο, καί ἰδιαίτερα ὁ Θωμᾶς;
- Δυσπιστία. Ὁ Θωμᾶς μάλιστα σέ μεγάλο βαθμό! Τί ἤθελε γιά νά πιστέψει ὅτι ἀναστήθηκε;
- Νά βεβαιωθεῖ μέ τίς αἰσθήσεις του. Νά ψηλαφήσει μέ τά χέρια του καί μέ τά μάτια του τίς πληγές τοῦ Χριστοῦ μας. «᾿Εάν μή ἴδω... οὐ μή πιστεύσω»!...
Γιατί, παιδιά, οἱ Μαθητές ἦταν δύσπιστοι; Ἦταν δικαιολογημένη ἡ δυσπιστία τους αὐτή;
- Γιά κάποιον πού δέν εἶχε ἀκολουθήσει τόν Κύριο ἐπί τρία ὁλόκληρα χρόνια, ἀλλά μόνο τόν εἶδε στό φριχτό του μαρτύριο, νά πεθαίνει πάνω στό σταυρό, νά θάβεται νεκρός σ᾿ ἕνα τάφο... ἴσως κάποια δικαιολογία νά βρίσκαμε!
Γιά τούς Μαθητές ὅμως, πού εἶχαν ζήσει τόσο κοντά Του, ποιά δικαιολογία ὑπῆρχε; Μήπως δέν εἶχαν δοκιμάσει τή θεϊκή δύναμή Του στά θαύματα (καί μάλιστα ἀναστάσεως νεκρῶν), στό θεῖο Του λόγο; Δέν τόν εἶχαν τόσες φορές ὁμολογήσει «Υἱό τοῦ Θεοῦ»; Πῶς τώρα ξέχασαν τίς προφητεῖες καί τά ὅσα ὁ ῎Ιδιος τούς εἶχε πεῖ γιά τό φριχτό θάνατο καί τήν Ἀνάστασή Του;!...
Πῶς ἀντιμετωπίζει ὁ Κύριος αὐτή τήν ἀδυναμία τους;
- Μέ συγκατάβαση καί ἀγάπη! Μέ ταπείνωση, κι ἄς ἦταν ὁ Θριαμβευτής καί Νικητής τοῦ θανάτου! Μέ ὑπομονή προσπαθεῖ νά τούς βοηθήσει νά βγοῦν ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἀμφιβολίας καί τοῦ φόβου, καί νά δοῦν τό φῶς τῆς πίστεως καί τῆς χαρᾶς. Νά Τόν ἀναγνωρίσουν ὡς Θεό καί Κύριό τους.
Γιατί οἱ ἱεροί Εὐαγγελιστές μᾶς διέσωσαν τούς ὑπέροχους αὐτούς διαλόγους τοῦ ἀναστημένου Κυρίου μας μέ τούς δύσπιστους Μαθητές;
- Βασικά, γιά νά βεβαιωθοῦν ὅλες οἱ γενεές τῶν ἀνθρώπων, χωρίς νά χωροῦν πλέον ἀμφισβητήσεις καί δυσπιστίες ὅτι πραγματικά ὁ Κύριός μας, πού «ἐσταυρώθη δι᾿ ἡμᾶς», ἀναστήθηκε τήν τρίτη ἡμέρα! Εἶναι Θεός ζωντανός! Καί ἔτσι νά ὁμολογοῦμε ὅλοι μέ ἀσάλευτη πεποίθηση στό «Σύμβολο τῆς πίστεώς» μας: «Καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς Γραφάς»!
Πόσοι ἄνθρωποι καί σήμερα βρίσκονται μέ ταραγμένη τήν ψυχή τους. Χωρίς γαλήνη, εἰρήνη, χαρά! Γεμάτοι ἀνησυχίες, ἀπελπισία καί φόβο! Πόσοι τρέμουν μπροστά στό θάνατο! Πόσοι εἶναι ἀπαρηγόρητοι γιά κάποιους δικούς τους πού πῆρε ὁ οὐρανός! Μελαγχολοῦν σάν τόν Θωμᾶ. Χάνουν τό θάρρος καί τήν αἰσιοδοξία τους γιά τή ζωή!... Κι ὅλα αὐτά γιατί;
- Γιατί δέ γνωρίζουν τόν ἀναστάντα Κύριό μας ἤ ἔχουν ἀδύνατη καί κλονισμένη πίστη.
Δ’. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα
- «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»! ῎Οχι μόνο «Ὁ Κύριος καί Θεός»· γενικά· ἀλλά ὁ δικός μου Κύριος καί δικός μου Θεός!
Μεγάλη σημασία ἔχει, παιδιά, αὐτό τό «μου»! Δέ διακηρύττει ἁπλῶς τήν ἀκλόνητη καί ἀπόλυτη πίστη στόν ἀναστάντα Χριστό. Δέν τόν ὁμολογεῖ μόνο Κύριο καί Θεό παντοδύναμο, νικητή τοῦ Διαβόλου καί τοῦ θανάτου, χορηγό μιᾶς καινούργιας ζωῆς μέσα στή Βασιλεία τῆς Ἀναστάσεώς Του! Τόν ὁμολογεῖ «Κύριο» (Κυρίαρχο), Θεό, Σωτήρα καί Λυτρωτή καί τῆς δικῆς μας καρδιᾶς.
Μέ ἄλλα λόγια, ἔχει ὁ καθένας μας θρονιάσει ἀναστημένο τόν Χριστό στήν καρδιά του! Τοῦ τήν ἔχει χαρίσει! ῞Ετοιμος νά ζήσει μαζί Του τή νέα («καινή») ζωή, τήν ἀναστάσιμη! Χωρίς τίς προηγούμενες ἀδυναμίες καί λάθη του! ῞Ετοιμος νά ριχτεῖ καί νά διακηρύξει στόν κόσμο ὅλο τό Εὐαγγέλιο τῆς Ἀναστάσεώς Του καί τῆς Βασιλείας Του! Νά διαλαλήσει τό: «Χριστός Ἀνέστη»!...
Σύνθημα: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου» ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ!
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα
