Α´. Εἰσαγωγή
Σήμερα, παιδιά, θά ἀκούσουμε ἕνα ὁλοζώντανο θαῦμα, στό ὁποῖο θά δοῦμε ξεκάθαρα πόση δύναμη μποροῦν νά ἔχουν οἱ προσευχές τῶν ἀνθρώπων, ὅταν αὐτές γίνονται μέ μιά καρδιά, ἀπό ὅλους μαζί, καί ὅταν γίνονται μέ θερμή πίστη!
Εἶναι μιά θαυμαστή διήγηση ἀπό τήν πρόσφατη σχετικά ἱστορία τῆς ἀγαπημένης μας Πατρίδας.
Εἶναι ἕνα θαῦμα πού ἔγινε μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ μεγάλου Ἁγίου καί μάρτυρα τῆς Ἐκκλησίας μας Φαραλάμπους! Ενός Ἁγίου πού μαρτύρησε σέ τόσο γεροντική ἡλικία, στά 113 του χρόνια! Ἑνός Ἁγίου πού μᾶς ἔρχεται ἀπό τά ἀλύτρωτα χώματα  τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀπό τήν πόλη τῆς Μαγνησίας! Ἑνός ἀρχαίου Ἁγίου γιατί μαρτύρησε μόλις τόν 2ο μ.Χ. αἰώνα!

Β´. Διήγηση
- Ἀλίμονό μας! Δέ τή γλυτώνουμε τήν καταστροφή, εἶπαν μεταξύ τους...!
Τό διαισθάνονταν οἱ κάτοικοι τῶν Φιλιατρῶν, πώς θά τό πλήρωναν τό σαμποτάζ πού ἔκαναν οἱ ἀντάρτες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν στήσει τίς προάλλες ἐνέδρα στούς Γερμανούς καί εἶχαν σκοτώσει κάπου 100, λίγο πιό ἔξω ἀπό τήν πόλη τους. Ὅπως καί σ’ ἄλλους τόπους στήν περίοδο τῆς Κατοχῆς θά τό πλήρωναν μέ φοβερά ἀντίποινα.
- Ἀλίμονό μας!
Κοίταζε ὁ ἕνας τόν ἄλλο μέ ἀπελπισία. Κλάματα ἀκούγονταν ἀπό τίς γυναῖκες. Ὡς καί τά μικρά παιδιά εἶχαν μαραθεῖ, βλέποντας τούς μεγάλους σ’ αὐτό τό χάλι.
Ὡστόσο ἡ διαταγή εἶχε δοθεῖ ἀπό τό στρατηγεῖο τῆς Τρίπολης, ἐπείγουσα καί ἀνελέητη. Καί εἶχε διαβιβασθεῖ ἀμέσως στόν Κοντάου, τόν τρομερό φρούραρχο τῶν Φιλιατρῶν. Καί ἐκεῖνος τήν εἶχε γνωστοποιήσει στό Ἐπιτελεῖο του, πού εἶχε σκληρούς ναζιστές, ὁ ἕνας φανατικότερος ἀπό  τόν ἄλλο.
Σύμφωνα μέ ἐκείνη τή διαταγή τήν ἄλλη ἡμέρα τό πρωί -Ἰούλιος τοῦ 1944- θά ἐκτελοῦσαν οἱ Γερμανοί, χωρίς καμιά διαδικασία, τούς ἐπικεφαλῆς τῆς πόλης. Καί θά ἔστελναν 1500 ἄνδρες στά στρατόπεδα συγκεντρώσεων στή Γερμανία... Καί τέλος θά ἔβαζαν φωτιά ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη στά Φιλιατρά.
Κάτι ἄρχισε νά διαρρέει γιά τή μελλούμενη συμφορά κι ὁ κόσμος περίτρομος κλείσθηκε στά σπίτια του καί δέν ἤξερε τί νά κάνει.
Τό ἔμαθε στήν Τρίπολη κι ὁ Ἱεροκήρυκας π. Θεόδωρος Κωτσάκης, πού καταγόταν ἀπό τά Φιλιατρά,  κι  ἀμέσως  κινήθηκε,  γιά νά  γλυτώσει  τήν  πατρίδα  του. Μ’  ἕνα διερμηνέα  πῆγε στό Στρατηγεῖο.
 
- Φύγετε, τοὖπε μιά Ἑλληνίδα πού ἦταν ἐκεῖ, καί φαίνεται πώς ἤξερε τά πράγματα. Φύγετε..!
Φύγετε τό ταχύτερο!
Χαλοῦσε ὁ κόσμος μέσα στό Γραφεῖο τοῦ Στρατηγοῦ. Βαρειές φωνές στή διαπασών, γροθιές στό τραπέζι...
- Κανέναν δέ δέχεται. Κανέναν δέ θέλει... Ἄλλη ὥρα... Φύγετε τώρα..! Εἶδε κι ἀπόειδε ὁ π. Θεόδωρος καί σηκώθηκε κι ἔφυγε.
- Σῶσε μας, Ἅγιε Χαράλαμπε! Βγῆκε ἀπό τά βάθη του ἐναγώνια δέηση.
Ἄρχισε νά εἰδοποιεῖ ἕναν-ἕναν τούς Φιλιατρινούς μέσα στήν Τρίπολη νά ἐπικαλεσθοῦν τόν πολιοῦχο τῶν Φιλιατρῶν Ἅγιο Χαράλαμπο, νά κάνει θαῦμα.
Κι ὁ ἴδιος ξενύχτησε στήν προσευχή. «Ἱερομάρτυς ἔνδοξε Χαράλαμπε, ρῦσαι τούς τιμώντας σέ... πάσης περιστάσεως καί δεινῶν κινδύνων ταῖς πρός Χριστόν λιταῖς σου... Σέ γάρ προστάτην κεκτήμεθα...». Ἄκουσε ὁ Ἅγιος κι ἔσπευσε καί κατέβηκε στά ἔρημα τά Φιλιατρά. Κι ἦρθε ἴσια καί μπῆκε κατευθείαν μέσα στό ὑπνοδωμάτιο τοῦ Κοντάου. Καί τοῦ ἐμφανίστηκε τήν ὥρα πού ἐκεῖνος, ἔχοντας ὀργανώσει τό ὄργιο αἵματος τῆς ἄλλης ἡμέρας, κοιμόταν ἥσυχος. Στάθηκε μπρός του ὁλοζώντανος, σεβάσμιος καί ἱλαρός, μέ τά ἄμφια του, μέ τήν ἄσπρη μακριά γενειάδα του. Καί τοῦ μίλησε:
- Μήν ἐκτελέσεις τή διαταγή.
Ὁ Γερμανός ξύπνησε ἀπότομα καί αἰφνιδιασμένος. Κοίταξε γύρω του, πάνω...
- Ὄνειρο ἦταν, εἶπε καί γύρισε ἀπό τό ἄλλο πλευρό. Νάσου ὅμως ὁ Ἅγιος πάλι.
- Μήν ἐκτελέσεις τή διαταγή.
Πετάχτηκε τώρα ἀπό τό κρεβάτι του κατασαστισμένος κι ἔτριψε τά μάτια του.
- Τί λέει αὐτός ὁ παπάς;
Ξαναέπεσε ὅμως καί τόν ξαναπῆρε, ὅταν γιά τρίτη φορά τοῦ παρουσιάστηκε ὁ Γέροντας. Τό ἴδιο κοφτός καί ἐπιτακτικός.
- Μήν ἐκτελέσεις τή διαταγή. Χορός λογισμῶν ἄρχισε στό Γερμανό, πού τάχε χαμένα.
Νά μήν ἐκτελέσω τή διαταγή; Καί νά ’θελα νά μήν τήν ἐκτελέσω θά τό μποροῦσα; Κι ὁ
Στρατηγός τῆς Τρίπολης; Θά μέ τιμωρήσει ὁπωσδήποτε...
- Δέν θά τιμωρηθεῖς, τοῦ μίλησε ὁ Ἅγιος διαβάζοντας τήν καρδιά του. Θά φυλάξω καί σένα καί τούς στρατιῶτες σου. Θά γυρίσετε ὅλοι στά σπίτια σας μέ τό καλό κάποια ἡμέρα.
Ὁ Κοντάου συγκλονίστηκε ὁλόκληρος ἀπό τό λόγο, ἀλλά δέν ὑποχώρησε.
- Περίεργα πράγματα ἐδῶ στήν Ἑλλάδα!
Ἔπεσε στό κρεβάτι του κι ἔκλεισε πάλι τά μάτια του, γιά νά τόν πάρει ὁ ὕπνος. Μά ὁ ὀργανωτής τῆς σφαγῆς δέν εἶχε πιά ὕπνο. Ὄνειρα εἶχε ἐφιαλτικά. Φαντάσματα ἔβλεπε, αἵματα, ἄθαφτα πτώματα. Κατάρες ἄκουγε, θρήνους, φρικτά βογγητά κάπου ἐκεῖ παραδίπλα του, μέσα στό σπίτι του.
Ἀναπήδησε ἀξημέρωτα ἀπό τό κρεβάτι του τρέμοντας.
- Ἔχω καί οἰκογένεια... Μήπως τό κρίμα πέσει πάνω μας...;
Βημάτισε μέσα στό δωμάτιό του, κρατώντας τό κεφάλι του, πού εἶχε γίνει βαρύ ἀπό τόν πονοκέφαλο. Τοῦ ἦρθε καί σκοτοδίνη, ἀλλά τέλος δέν τό ἔβαλε κάτω ὁ Ναζί.
- Δέν πάει νά λέει ὅ,τι θέλει! Εἶπα πώς θά κάψω τά Φιλιατρά! Ἄναψε τό πεῖσμα τῆς ράτσας του. Δέν λέω καί ξελέω ἐγῶ!
Πλάγιασε μήπως μπορέσει καί κοιμηθεῖ καί συνέλθει. Μόλις ὅμως ἔκλεισε τά μάτια του νάσου ὁ Ἅγιος ξανά μπροστά του αὐστηρότερος.
- Μήν ἐκτελέσεις τή διαταγή, τόν πρόσταξε ἀμείλικτα. Εἶναι ἀθῶοι οἱ Φιλιατρινοί.
Ὁ Κοντάου τά χρειάστηκε τώρα, στήν τέταρτη τούτη ἐμφάνιση. Ἄρχισε νά περιφέρεται ἔντρομος μέσα στό δωμάτιό του.
- Κάποιον προστάτη θά ’χουν. Κάποιον Ἅγιο πιστεύουν τοῦτοι oἱ ἄθλιοι.
 
Μόλις ἄρχισε νά χαράζει, πῆρε τηλέφωνο στό Στρατηγεῖο τῆς Τρίπολης.
- Δέ θά ’θελα νά ἀντιταχθῶ στή διαταγή σας, Στρατηγέ. Ἀλλά ἐπιτρέψατέ μου νά σᾶς ἀναφέρω τί μοῦ συνέβη τή νύχτα.
Εἶχε ἑτοιμασθεῖ νά ἀντιμετωπίσει ἐξοργισμό, ἀπειλές, καθαίρεση ἄμεση κ.λ.π. Ἀλλά βρέθηκε μπρός σ’ ἕνα ὅλως διόλου ἀλλαγμένο στρατηγό.
- Πές μου, μίλαγε ἀπό τήν ἄλλη μεριά τοῦ σύρματος, χωρίς ἀντίδραση ὁ τραχύς στρατηγός, θέλοντας νά μάθει λεπτομέρειες. Πές μου λοιπόν...
Εἶχε συμβεῖ τό ἀναπάντεχο: Σήν ἴδια νύχτα ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος εἶχε παρουσιαστεῖ καί στήν Τρίπολη, στό Γενικό Στρατηγό, καθόλα ὅμοιος, ὅπως τόν περιέγραψε ὁ φρούραρχος ἀπό τά Φιλιατρά δίνοντας καί σ’ αὐτόν μέ τήν ἴδια ἰσχύ τήν ἐντολή: «Μήν ἐκτελέσεις τή διαταγή»!
Ἡ συγκυρία τούς χτύπησε καί τούς δύο φοβερά, κι ἄς μήν καταλάβαιναν οἱ Γερμανοί ἀπό τέτοια. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή, μποροῦσαν δέν μποροῦσαν, δέ λειτουργοῦσαν πιά, φρούραρχος καί στρατηγός, σάν στρατευμένοι τοῦ Χίτλερ.
«Ἀναστέλλω τήν καταστροφή τῶν Φιλιατρῶν...», ἐκδόθηκε καί μεταδόθηκε ἀπό τόν ἀσύρματο τοῦ Στρατηγοῦ διαταγή κατεπείγουσα ἀπό τήν Τρίπολη στά Φιλιατρά...
Πῆραν τούς δρόμους ἔξαλλοι ἀπό χαρά οἱ Φιλιατρινοί μέ τήν εἴδηση. Γέμισαν πανηγυ- ρίζοντας τήν ἀγορά καί τίς πλατεῖες καί τίς ἐκκλησίες πλήθη κόσμου. Ρίχνονταν ὁ ἕνας στήν ἀγκαλιά τοῦ ἄλλου. Καμπάνες χτυπούσαν. Ἔψελναν, ἔκλαιγαν ἀπό συγκίνηση.
- Μεγάλη ἡ χάρη Σου!
- Τέτοιο θαῦμα;
Κι ἦταν θαῦμα! Ὁ Κοντάου ζήτησε νά ἔρθουν μπροστά του οἱ ἱερεῖς τῆς πόλης. Καί τούς διηγήθηκε γιά τό σεβάσμιο Παπά, πού ἐπενέβη ὑπέρ τους μέσα στή νύχτα. Καί τούς τόν περιέγραψε καί τούς ρωτοῦσε ἐπίμονα, ποιός ἦταν. Δέν ἱκανοποιήθηκε ὅμως, ὅπως φάνηκε, ἀπό τίς ἀπαντήσεις τους καί ἔτσι τήν ἄλλη ἡμέρα πῆρε ἀράδα τίς ἐκκλησιές, ψάχνοντας νά δεῖ στίς εἰκόνες ἐκεῖνον τόν Ἅγιο τῆς νύκτας.
Πῆγε στόν Ἅγιο Γιάννη, στόν Ἅγιο Νικόλαο, στόν Ἅγιο Ἀθανάσιο καί τελευταία στήν Παναγία. Προχώρησε κι ἐδῶ, ὅπως καί πρίν ὁ Γερμανός, περιεργαζόμενος εἰκόνες, εἰκονοστάσια, τοιχογραφίες... Ἔξαφνα στάθηκε σάν νά καρφώθηκε μπρός στό προσκυνητάρι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους. Εἶχε ἀναγνωρίσει μονομιᾶς στήν μορφή του τό νυκτερινό σεπτό του ἐπισκέπτη.
- Αὐτός εἶναι, εἶπε μισοσβησμένα καί στάθηκε προσοχή, κτυπώντας δυνατά τό πόδι του.
Σκέπασε ὕστερα τό μουσκεμένο ἀπό τόν ἱδρώτα του πρόσωπο μέ τά χέρια του κι ἄρχισε μπρός στήν εἰκόνα νά μιλάει στή γλώσσα του γιά ὥρα πολύ ἐξουθενωμένος.
Ἄναυδοι τόν παρακολουθοῦσαν ὅλοι τους, κι ὅταν τελείωσε, τοῦ ἐξιστόρησαν τά τοῦ Ἁγίου, τήν ἁγιότητα, τήν ὁμολογία του, τό μαρτύριό του...
Θαμπώθηκε ὁ Γερμανός. Σείστηκε μέσα του ἡ ἀπιστία του...!
Ὑπάρχει Θεός! «Θεός θαυμαστός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ» στήν Ὀρθοδοξία! Πέρασε τό μήνυμα στήν καρδιά του. Μήνυμα ἀξέχαστο.
Μετά τόν πόλεμο ὁ Κοντάου ἐρχόταν γιά χρόνια στά Φιλιατρά μέ τήν οἰκογένειά του. Προτιμοῦσε τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τοῦ Ἁγίου. Μαζί μέ τούς Φιλιατρινούς εὐχαριστοῦσε κι αὐτός τόν Ἅγιο Χαράλαμπο, παραδεχόμενος τό θαῦμα.
Ποιός γνωρίζει ἄραγε καί μέσα στήν ψυχή του ποιό θαῦμα μπορεῖ νά ἔγινε!

Γ´. Ἐπεξεργασία
Ποιός Ἅγιος ἐνήργησε τό θαῦμα πού σήμερα διηγηθήκαμε καί πότε;
Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος. Ὅταν τά Φιλιατρά κινδύνευαν νά καταστραφοῦν μαζί μέ τούς κατοίκους τους ἀπό τήν ὀργή τῶν Γερμανῶν.
 
Τί μεσολάβησε καί ἀπετράπη ἡ καταστροφή;
Ἕνας κληρικός, ὁ π. Θεόδωρος Κωτσάκης, κινητοποίησε ὅλο τόν λαό τῆς πόλεως σέ θερμή προσευχή πρός τόν Κύριο, ἀλλά καί πρός τόν προστάτη τῆς πόλεως τῶν Φιλιατρῶν Ἅγιο Χαράλαμπο! Ὁ Ἅγιος ἐμφανίστηκε ἐπανειλημμένως καί στόν διοικητή τῶν Φιλιατρῶν καί στόν Στρατηγό τῆς Τριπόλεως καί τό θαῦμα ἔγινε!
Ποιά ἦταν τά σωτήρια ἀποτελέσματα πού ἔφερε ἡ θερμή καί ζωντανή προσευχή τῶν κατοίκων τῆς πόλεως;
Ὁ Γερμανός Στρατηγός ἀνέστειλε τήν ἀπόφαση καταστροφῆς τῆς πόλεως! Ἀναγνώρισε συγκινημένος τήν μορφή τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους σέ κάποιο Ναό τῆς πόλεως! Γιά πολλά χρόνια ἐρχόταν ἀπό τήν Γερμανία στό πανηγύρι τοῦ Ἁγίου! Καί βέβαια δέν ξέρουμε ποιό ἄλλο θαῦμα μετανοίας καί ἀλλαγῆς μπορεῖ νά ἔγινε μέσα στήν καρδιά του!

Δ´. Ἐφαρμογή
Ἡ πατρίδα μας, παιδιά, διέρχεται δύσκολες ὧρες. Θά ἔχεται ἀκούσει τούς μεγάλους νά συζητοῦν στό σπίτι ἤ ἀλλοῦ γιά τίς δυσκολίες πού τό ἔθνος μας περνᾶ. Γιά τήν κρίση, τήν φτώχεια, κλπ... Ὅπως καί τότε ἔτσι καί τώρα ἡ Πατρίδα μας ζητᾶ ἕνα θαῦμα!
Εἶναι ὥρα νά σταματήσουμε νά συζητοῦμε καί νά ἀγωνιοῦμε γιά τέτοια θέματα. Καί ἐμεῖς οἱ μικροί ἀλλά καί οἱ μεγάλοι. Ὅλοι μαζί -ἐμεῖς πρώτοι- νά καταφύγουμε στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πού ἔχει δείξει πόσο ἀγαπᾶ τό ἔθνος μας καί νά Τόν παρακαλέσουμε, μέ  τή ζωή μας καί μέ τήν προσευχή μας, νά κάνει ἕνα μεγάλο θαῦμα καί νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό αὐτό τόν μεγάλο πειρασμό, στόν ὁποῖο ἔχουμε βρεθεῖ!
Νά καταφύγουμε στήν Κυρία τοῦ Ἔθνους μας, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν Παναγία Μητέρα μας καί νά τήν θερμοπαρακαλέσουμε νά μεσιτεύσει μαζί μέ ὅλους τούς Ἁγίους στόν Υἱό Της καί Κύριό μας, ὥστε νά ἀνακουφίσει τόν πόνο ἐκείνων πού ὑποφέρουν ἀπό  ἀσθένειες! Νά ἀπαλύνει τίς δοκιμασίες τῶν πτωχῶν οἰκογενειῶν! Νά ἀνακουφίσει ἐκείνους πού ἔχουν νά σηκώσουν δυσβάστακτα χρέη! Νά χαρίζει στέγη καί ζεστασιά στούς ἀστέγους ἀδελφούς μας! Νά χαρίσει μιά τίμια ἐργασία στούς τόσο πολλούς ἀνέργους! Νά...Νά... ξέρει ὁ καθένας μας τί πρέπει νά ζητήσει στήν προσευχή του!
Ἄς καταφύγουμε λοιπόν τώρα, χωρίς ἀναβολή, μέ πίστη καί θερμότητα στίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας καί τῶν Ἁγίων, πού τόσους πολλούς ἡ εὐλογημένη πατρίδα μας ἔχει προσφέρει στόν Κύριο τοῦ οὐρανοῦ, καί ἄς τούς παρακαλέσουμε ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας! Μέ ἐπιμονή, μέ ὑπομονή, μέ πίστη, μέ θερμότητα! Καί τό θαῦμα ἔχουμε τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη ὅτι θά μᾶς τό χαρίσει ὁ Κύριος!

Σύνθημα: Καταφεύγω στούς Ἁγίους καί στήν Παναγία μας καί ζητῶ τό θαῦμα!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα