Μήνας μέ μεγάλες ἐθνικές μνῆμες ὁ ᾿Οκτώβριος! ῾Εορτασμοί, Δοξολογίες, παρελάσεις, πανηγυρικοί λόγοι! ῾Ηρῶα! Στεφάνια! Σχολικές γιορτές! Κι ἀνάμεσα σέ ὅλ᾿ αὐτά, τήν πιό τιμητική θέση τήν ἔχει, ποιός; ῾Η ἑλληνική Σημαία! Περήφανη καί τιμημένη κυματίζει στόν ἐλεύθερο οὐρανό μας! Σέ κάθε Σχολειό, στίς ᾿Εκκλησιές, σέ κάθε κτίριο, σέ κάθε σπίτι. Μπαρουτοκαπνισμένη προπορεύεται στίς στρατιωτικές παρελάσεις καί περήφανα τήν κρατοῦν στά χέρια τά παιδιά - Σημαιοφόροι στίς παρελάσεις τῶν Σχολείων!
᾿Αλλά, τί εἶναι ἡ Σημαία, πού τόσο τήν τιμᾶμε; Εἶναι ἕνα ἁπλό πανί; Τί εἶναι ἐκεῖνο, πού τήν κάνει πολύ ἀγαπητή, μεθάει τούς ὑπερασπιστές της ἔτσι, πού γιά τήν τιμή καί τή δόξα της νά ρίχνονται στό θάνατο;
—῎Οχι, λοιπόν! Δέν εἶναι ἀπό «πανιοῦ λωρίδα καμωμένη. Εἶναι ἀπό αἷμα, ἀπό καπνούς κι ἀπό φωτιά βγαλμένη»! «Εἶσαι τό φλάμπουρο, πού ᾿χει μεράκι του τή δόξα τῆς ἐλευθεριᾶς...», τραγουδᾶμε. «Ξέρει στ᾿ ἀλήθεια νά κάνει θεριά καί τούς δειλούς ἀκόμα»!
Πῶς ὅλ᾿ αὐτά; Τέτοια δύναμη κρύβει ἡ Σημαία; Γιατί;
—Γιατί εἶναι τό σύμβολο τῆς Πατρίδας. Εἶναι ἡ εἰκόνα της! ῾Η ἴδια ἡ Πατρίδα! ᾿Αντικρύζοντας τή Γαλανόλευκη, ἀντικρύζουμε τήν Πατρίδα ὁλόκληρη! Τό χῶμα καί τίς θάλασσές της! Τούς ἀνθρώπους της καί τόν οὐρανό της! ᾿Αντικρύζουμε τή χιλιοδόξαστη ἱστορία τῆς Πατρίδας μας μέσ᾿ στούς αἰῶνες! Τή δύναμη καί τούς ἀγῶνες της! Τά αἵματα τῶν ἡρώων της καί τά σπαρμένα στό χῶμα της κόκκαλά τους! ῞Ολα μέσα στό ἱερό πανί, τό γαλανό καί τ᾿ ἄσπρο, μ᾿ αἰώνων δάφνες καί μέ φῶς στεφανωμένα!
Οἱ ᾿Αρχαῖοι ῞Ελληνες, ἀντί γιά πολεμική Σημαία, εἶχαν τήν ἀσπίδα· πού πάνω της εἶχε κάποια διακριτικά σχήματα, τά λεγόμενα «ἐπίσημα» (ἄγκυρα, κουκουβάγια οἱ ᾿Αθηναῖοι, κάποιον ἀπ᾿ τούς θεούς της ἄλλη πόλη, τό δεκαεξάκτινο ἀστέρι ὁ Μ. ᾿Αλέξανδρος κ.ἄ.π.). Τόν ὅρκο πού δίνει σήμερα ὁ στρατιώτης μπροστά στή Σημαία, τόν ἔδιναν τότε μπροστά στήν ἀσπίδα σέ ἱερή τελετή. Τέτοιος ἦταν καί ὁ ὅρκος τῶν Σπαρτιατῶν· «῎Η τάν ἤ ἐπί τᾶς». Οἱ ᾿Αθηναῖοι ἔδιναν ἄλλον ὅρκο πάνω στήν ᾿Ακρόπολη· «Δέ θά ντροπιάσω τά ὅπλα τά ἱερά...». Στά πλοῖα ὅμως, καθώς καί στήν ἔναρξη μιᾶς μάχης, χρησιμοποιοῦσαν ἕνα εἶδος Σημαίας. ῏Ηταν ἕνα κόκκινο πανί, (ἡ φοινικίς).
Ἡ πρώτη Χριστιανική Σημαία, πού συνδέθηκε ἄρρηκτα καί αἰώνια μέ τόν ῾Ελληνισμό ἧταν τό λάβαρο τοῦ Μ. Κωνσταντίνου! Τοῦ πρώτου Χριστιανοῦ Βασιλέα καί Αὐτοκράτορα! Τοῦτο τό λάβαρο ἦταν σχέδιο τοῦ Θεοῦ. ᾿Εκεῖνος τό σχεδίασε στό φωτεινό οὐρανό, ὑπέρλαμπρο! Σταυρός οὐρανόφωτος, χρυσάκτινος! Μέ τήν ἐπιγραφή· «᾿Εν τούτῳ νίκα». ῾Ο Κωνσταντῖνος κατάλαβε! Τό ὅραμα τοῦ ἔδειχνε ὅτι ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ θά ἦταν πιά ἡ νικηφόρα Σημαία τοῦ κόσμου. ᾿Αμέσως φτιάχνει λάβαρο τό σχέδιο πού τοῦ φανέρωσε ὁ Θεός! Καί ἡ Σημαία τοῦ Σταυροῦ ὁδηγεῖ τόν Κωνσταντίνο στήν κοσμοϊστορική ἐκείνη νίκη (στή Μουλβία γέφυρα τοῦ Τίβερη), πού ἄνοιξε μιά νέα περίοδο ἀκτινοβολίας τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ ῾Ελληνισμοῦ στήν ἱστορία τοῦ κόσμου! (῏Ηταν 28 ᾿Οκτωβρίου τοῦ 312).
Μέσα στή χιλιόχρονη βυζαντινή αὐτοκρατορία, παρ᾿ ὅλο πού οἱ διάφοροι αὐτοκράτορες παράλλαζαν τίς αὐτοκρατορικές Σημαῖες, ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, σῆμα τοῦ «᾿Εν τούτῳ νίκα», δέν ἔλειψε ἀπό καμμιά! Τό λάβαρο τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἔμεινε τό αἰώνιο σύμβολο τῆς ῾Ελληνοχριστιανικῆς δύναμης καί νίκης!
Καί ἦρθαν τά μαῦρα χρόνια τῆς τούρκικης σκλαβιᾶς!
«Πρώτη ἑλληνική ἐπαναστατική Σημαία οἱ ῞Ελληνες ὑψώνουν “Σημάδι, Μέγα Φλάμπουρο, τό Σταυρό τοῦ Κυρίου”! Σύμβολο ἐλευθερίας, κάτω ἀπό τή ζωογόνο μορφή τοῦ ᾿Εσταυρωμένου»!
Πολλές σημαῖες, φλάμπουρα καί μπαϊράκια ὑψώθηκαν μέσα στά 400 τῆς σκλαβιᾶς χρόνια ἀπό ἀδούλωτους καπεταναίους! Παράλλαζαν σέ χρῶμα, σχέδιο. Μά, ἀπό κανένα δέν ἔλειψε ὁ Σταυρός! Ἀκόμα καί ὁ 12χρονος Θοδωρῆς Κολοκοτρώνης βιάζεται γιά τή λευτεριά καί φτιάχνει τό παιδιάστικό του μπαϊράκι, πού στή μέση εἶχε τόν Χριστό κι ὁλόγυρά Του πολλά ἄστρα!
Κι ἔφτασε ἡ αὐγή τῆς λευτεριᾶς. Σχέδια πᾶνε κι ἔρχονται γιά τήν Σημαία τοῦ ἐλεύθερου ἔθνους μας. ᾿Επιγραφές ἀφοσίωσης στόν ἀγώνα γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα! «᾿Ελευθερία ἤ θάνατος»! «᾿Εν τούτῳ νίκα»! «῎Η τάν ἤ ἐπί τᾶς»! κ.ἄ.
25η Μαρτίου 1821! (21η). ῾Ο ᾿Επίσκοπος Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός κηρύσσει ἐπίσημα τήν ἑλληνική ἐπανάσταση γιά τήν ἐλευθερία στό Μοναστήρι τῆς ῾Αγίας Λαύρας! Σημαία δέν ὑπάρχει γιά νά ὁρκισθοῦν μπροστά της τά παλικάρια! Καί νά, πρώτη Σημαία τῆς λευτεριᾶς μας γίνεται τό λάβαρο τῆς Παναγιᾶς! ῏Ηταν τό χρυσοκέντητο παραπέτασμα τῆς ῾Ωραίας Πύλης στήν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Αγίας Λαύρας! ᾿Ακόμα φυλάγεται ἐκεῖ, κειμήλιο ἱερό τῆς λευτεριᾶς μας! Καί εὐλόγησε ἡ Παναγία τόν ἀγώνα μας! Καί ἡ ἐλευθερία ἦρθε στή γαλανή μας γῆ!
1η ᾿Ιανουαρίου 1822! Στήν ᾿Επίδαυρο ἡ πρώτη Εθνοσυνέλευση καθόρισε ἡ ἑλληνική σημαία νά συμβολίζει τήν Σοφία Θεοῦ, τήν ᾿Ελευθερία καί τήν Πατρίδα! Δηλαδή νά ἔχει τόν Σταυρό· καί χρώματα, γαλάζιο καί ἄσπρο!...
῎Ετσι γεννήθηκε ἡ Γαλανόλευκη, μέ τό Σταυρό δεμένη! ᾿Ακριβῶς ὅπως τήν ἤθελε ἡ ἑλληνική ψυχή. Νά ᾿χει ἀπό τή φουστανέλλα τό ἄσπρο καί ἀπό τή βράκα τή νησιώτικη τό γαλανό! Νά ᾿χει τῆς θάλασσας τό κῦμα καί τ᾿ οὐρανοῦ μας τό γαλάζιο φῶς! Λευκή, σάν τοῦ ἀγώνα μας τό ἁγνό τό δίκιο! Γαλάζια, σάν τῆς πίστης μας τό φωτεινό οὐρανό!
Δύο Σημαῖες ὁρίστηκαν. Μία τῆς στεριᾶς καί μία τῆς θάλασσας! ᾿Εκείνη τῆς θάλασσας ἐπεκράτησε, γιατί καί περισσότερο μᾶς ἐκφράζει. Μέ τίς ἐννιά κυματιστές λωρίδες της, πέντε γαλανές, τέσσερες ἄσπρες! (῞Οσες καί οἱ συλλαβές στό σύνθημα· «᾿Ε-λευ-θε-ρί-α ἤ θά-να-τος)! Καί στοῦ γαλάζιου κονταριοῦ της τήν κορυφή, χρυσός καί ἀκτινοδεμένος σέ οὐράνιο φῶς, τό καύχημα τοῦ ἔθνους μας, ὁ Τίμιος Σταυρός! Αὐτή εἶναι ἡ ἐπίσημη ἑλληνική Σημαία!
Μ᾿ αὐτή τή Σημαία ἐλευθερώθηκε σιγά-σιγά ἡ ῾Ελλάδα! Μπῆκε τρισδοξασμένη στή Θεσσαλονίκη μας, ὕστερα ἀπό 500 χρόνια σκλαβιᾶς! ᾿Ανήμερα γιορτῆς τοῦ πολιούχου της ῾Αγίου Δημητρίου τοῦ Μακεδόνα! Στίς 26 ᾿Οκτωβρίου τοῦ 1912! ᾿Ακριβῶς 1.600 χρόνια, τόν ἴδιο μήνα πού μᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός· «᾿Εν τούτῳ νίκα»! (28 ᾿Οκτωβρίου 312). Μπῆκε τρισδοξασμένη στά Γιάννενα! Σέ πόλεις καί χωριά μας! Στά γαλανά νησιά μας! Σέ σκλαβωμένα χώματά μας!...
Μά, πόσες ἀκόμα ἑλληνικές Πατρίδες καρτεροῦν τόν ἐρχομό της! ῾Η Κύπρος μας! ῾Η Βόρειος ῎Ηπειρός μας! ῾Η ᾿Ανατολική Θράκη καί Ρωμυλία μας! ῾Η Πόλη μας! ῾Η Σμύρνη μας! Καί ὅλα τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας μας τά δοξασμένα χώματα!
᾿Οκτώβριος εἴπαμε. Μήνας μέ ἱερές μνῆμες!
Τί ζητάει ἀπό μᾶς ἡ χιλιοδόξαστη Σημαία μας; ῎Η τρυπημένη ἀπό βόλια καί μαυρισμένη ἀπό καπνούς τόσων ἀγώνων γιά τή λευτεριά μας τή βλέπουμε, ἤ μέ τά ὁλόχρυσα κρόσια καί τά ξάστερα ὅλο φῶς χρώματά της τήν ἀντικρύζουμε, τί μᾶς ζητάει;
Σεβασμό καί τιμή στ᾿ ἀντίκρυσμά της! Εὐλάβεια στό ἄγγιγμά της! Θέση τιμητική στό σπίτι μας καί στό Σχολεῖο! Στάση προσοχῆς στήν ἔπαρση καί τήν ὑποστολή της. Πόθοι καί ὄνειρα γιά τή δόξα της, τή λευτεριά καί τήν τιμή της! ᾿Απαραίτητος ὁ Σημαιοστολισμός τῶν σπιτιῶν μας σέ κάθε ἐθνική γιορτή! ᾿Απαράδεκτο νά ὑπάρχει σπίτι χωρίς νά κυματίζει στό μπαλκόνι ἤ στή στέγη του ἡ ἑλληνική Σημαία!
Στήν ἐποχή μας, ὅμως, τί βλέπετε; ῾Υπάρχει ἡ ἴδια ἀγάπη στή Σημαία μας; ῾Ο ἴδιος ἐνθουσιασμός γιά τή δόξα της;
Δυστυχῶς μέσα στόν τόπο μας, ἔχουν εἰσχωρήσει ὕπουλοι ἐπιδρομεῖς. Αἱρετικοί, ἄθεοι, οἰκουμενιστές, ὑλιστές, κακόβουλοι ἐχθροί τῆς Πίστης καί τῆς Πατρίδας. Αὐτοί σιγά-σιγά, μέ ἰδέες ξενόφερτες καί σατανικές, θολώνουν τό φωτεινό ἑλληνικό οὐρανό μας, ρίχνουν θανατηφόρο δηλητήριο στίς καρδιές μας. ῾Η περιφρόνηση τῆς Σημαίας μας, τοῦ ᾿Εθνικοῦ μας ῞Υμνου καί ὅλων τῶν ἐθνικῶν μας συμβόλων, εἶναι ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ὕπουλης ἐπιδρομῆς.
Ποιό, λοιπόν, εἶναι τό δικό μας χρέος;
ΣΥΝΘΗΜΑ
Ἀγάπη καί τιμή στή Σημαία τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πατρίδας!
Πηγή: (Βοήθημα: Φως και Χαρά)
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα
