Παρατηρώντας κανείς το αγιολόγιο της εκκλησίας μας θα διαπιστώσει ότι κάθε μέρα γιορτάζει κάποιος άγιος γνωστός ή άγνωστος σε εμάς, σίγουρα όμως γνωστός στη μνήμη του Θεού. Αναρίθμητες λοιπόν είναι οι στρατιές των αγίων, άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών, άνδρες, γυναίκες, ευγενείς ή άσημοι, μορφωμένοι ή αγράμματοι, με ένα όμως κοινό σημείο, την πίστη, την αγάπη και την αφοσίωσή τους στο Θεό. Εξαιτίας αυτής της ποικιλίας, βλέπουμε ότι υπάρχουν προστάτες άγιοι για διάφορα επαγγέλματα. Ας θυμηθούμε τον Άγιο Τρύφωνα προστάτη των γεωργών, τον Άγιο Νικόλαο προστάτη των ναυτικών, τον Άγιο Χριστοφόρο προστάτη των αυτοκινητιστών και πολλούς άλλους.(Ο Κατηχητής μπορεί να διαβάσει επιλεκτικά από το Παράρτημα επαγγέλματα και τους αντίστοιχους προστάτες αγίους η να κάνει ερωτήσεις στα παιδιά, με τη μορφή παιχνιδιού, για τα γνωστά επαγγέλματα «ποιός είναι ο προστάτης άγιος»).
Το επάγγελμα δεν είναι λοιπόν κάτι αδιάφορο και ξεκομμένο από τη ζωή της εκκλησίας.Επειδή, παιδιά, κι εσείς είστε ήδη μαθητές Λυκείου και οπωσδήποτε σας απασχολεί το θέμα ποιό επάγγελμα θα ακολουθήσετε, καλό είναι σήμερα να συζητήσουμε τι σημασία έχει το επάγγελμα στη ζωή μας και με ποιά κριτήρια θα το επιλέξουμε.
1. Τι σημαίνει ο όρος επάγγελμα;
Σαφέστατα ως επάγγελμα σήμερα ορίζεται η τακτική εργασία με την οποία ασχολείται κανείς και από την οποία εξασφαλίζει τα προς το ζην. Μέσα στη λέξη αυτή όμως υπάρχει το ρήμα επαγγέλλομαι που σημαίνει υπόσχομαι. Υπάρχει λοιπόν η έννοια της υπόσχεσης που δώσαμε στην κοινωνία και στους συνανθρώπους μας για τις δυνάμεις και τις ικανότητες που θα διαθέσουμε μέσω του επαγγέλματός μας με σκοπό την πρόοδο του κοινωνικού συνόλου. Με αυτό το σκεπτικό έχει επικρατήσει και η ορκωμοσία των τελειόφοιτων φοιτητών όταν πρόκειται να λάβουν το πτυχίο τους.
2. Στην Αγία Γραφή γίνεται κάπου αναφορά για το επάγγελμα;
Στο βιβλίο της Γενέσεως στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε: «Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν».
Αργότερα, όταν με το προπατορικό αμάρτημα ο άνθρωπος βγήκε από τον παράδεισο.
Ο Θεός του είπε ότι με ιδρώτα θα βγάζει το ψωμί του.
Στην παράδοση της Εκκλησίας αναφέρεται ότι και ο ίδιος ο Κύριος εργαζόταν ως ξυλουργός.
Μελετώντας τους βίους των Αγίων διαπιστώνουμε ότι και αυτοί ασκούσαν κάποιο επάγγελμα: ο Απ. Παύλος ήταν σκηνοποιός, άλλοι Απόστολοι ψαράδες, οι Άγιοι Ανάργυροι ήταν ιατροί, οι Άγιοι Γεώργιος και Δημήτριος στρατιωτικοί.
3. Είναι όλα τα επαγγέλματα καλά; (…)
Ναι, αρκεί να είναι τίμια και ηθικά. Ένα άδικο η ανήθικο επάγγελμα, όπως ο παράνομος τζόγος κι η αισχροκέρδεια, το λαθρεμπόριο, η ενασχόληση με τη μαγεία κ.α., δεν ταιριάζει ποτέ να γίνει επάγγελμα ενός χριστιανού, γιατί είναι συνυφασμένο με την αμαρτία.
Κάθε άλλο επάγγελμα, που αποκτήθηκε δίκαια και ασκείται τίμια, είναι καλό κι ευλογη- μένο από τον Θεό. Δεν είναι σωστό να ξεχωρίζουμε τα επαγγέλματα σε ανώτερα και σε κατώτερα. Τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, γίνονταν όλοι γιατροί; Η ποιός θα μπορούσε να υπερηφανευθεί για τον πολιτισμό μας αν δεν υπήρχαν και οι δημοτικοί υπάλληλοι καθαριότητας; Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας, θεωρώντας καλό κάθε τίμιο επάγγελμα, αναπέμπει συγκινητικές ευχές για να ευλογήσει ο Θεός κάθε είδος τίμιας εργασίας και να χαριτώσει τον ανθρώπινο μόχθο. Στο Ευχολόγιο υπάρχουν για παράδειγμα ευχές «εις το ευλογήσαι άλωνα»,
«εις το ευλογήσαι ποίμνην», «εις το κατασκευάσαι πλοίον», «επί ορύξει φρέατος», «επί τη ενάρξει παντός ιδιωτικού έργου» και τόσες άλλες! Δυστυχώς, στις μέρες μας, με την τεχνολογική πρόοδο εμπιστευτήκαμε περισσότερο τους εαυτούς μας και αφήσαμε στην άκρη το Θεό.
4. Με ποιά κριτήρια θα εκλέξει κανείς σωστό επάγγελμα; (…)
Μέ ταπεινή σκέψη, όχι με στόχο τα πολλά λεφτά και άλλα κοσμικά κριτήρια
Δεν θα παραβλέψει βέβαια τον οικονομικό παράγοντα, αλλά ούτε και θα τον υπερτονίσει. Θα κοιτάξει το αναγκαίο, να καλύπτει οικονομικά τις ανάγκες του∙ η δίψα του κέρδους μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη επιλογή ή σε μια υπερεντατική εργασία, που θα βλάψει την υγεία μας. Από την άλλη μεριά η κοινωνική καταξίωση και προβολή δεν είναι τόσο σημαντικό κριτήριο. Το πιο σημαντικό είναι το επάγγελμά μας να είναι θεάρεστο.
Ελεύθερα, χωρίς πίεση από τρίτους
Ο καθένας οφείλει να εκλέξει ελεύθερα ό,τι θέλει, ό,τι του αρέσει. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ακολουθήσει κάτι αναγκαστικά, χωρίς να το θέλει, για το χατίρι των γονέων ή καθηγητών η άλλων παραγόντων που τον πιέζουν. Οπωσδήποτε δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς μια υπάρχουσα οικογενειακή επιχείρηση με ευοίωνο μέλλον ή να αγνοήσει τις δυνατότητες τις δικές του και της οικογενείας του να σπουδάσει τον τάδε κλάδο, αν τα έτη σπουδών είναι πολλά ή ο τόπος μακρινός. Ας σταθμίσει τις δυσκολίες, ας ακούσει τη γνώμη των γονέων/καθηγητών του, ας συμβουλευθεί τον πνευματικό του κι ας αφήσει τον Θεό να πει το τελικό ναι ή όχι∙ Εκείνος ξέρει να δίνει τις πιο συμφέρουσες λύσεις στα αδιέξοδα.
Η αγορά εργασίας
Ούτε θα αφήσει ανεξέταστο το αν η αγορά εργασίας είναι ανοιχτή για το επάγγελμα που σκέφτεται να διαλέξει. Κι αυτό θα το σταθμίσει, χωρίς όμως να είναι αυτό ο καταλυτικός παράγοντας που θα τον εμποδίσει από κάποιο επάγγελμα, γιατί το μέλλον είναι στα χέρια του Θεού, που μας αγαπά. Είναι καθαρά θέμα προσωπικό∙ ο ένας ξεκινά με δυνατή πίστη να χτίζει το μέλλον του σ’ ένα «κορεσμένο» επάγγελμα και τ’ αφήνει όλα σαν παιδί στα χέρια του Θεού Πατέρα, ο άλλος αισθάνεται να του μιλά ο Θεός δια των περιστάσεων και εκλέγει άλλο επάγ- γελμα. Όταν και το ένα και το άλλο γίνονται με σύνεση και με εξάρτηση από τον Θεό, είναι επαινετά.
Όχι επιπόλαια σχέδια για το μέλλον
Είναι ωραίο να κάνουμε σχέδια για το μέλλον και να οραματιζόμαστε κάτι που μας συγκινεί και μας ενθουσιάζει. Ωστόσο ας μη βιαζόμαστε να κοινοποιούμε τα σχέδια και τα οράματά μας. Να τα αφήνουμε να ωριμάζουν πρώτα μέσα μας, έτσι ώστε να μην είμαστε εκτεθειμένοι αργότερα και αναγκαστούμε να ακολουθήσουμε κάτι που τελικά δεν μας εκφράζει... Και το κυριότερο, να κάνουμε θερμή προσευχή ώστε ο Κύριος να μας εμπνεύσει ο,τι είναι σύμφωνο με το θέλημά Του και για το συμφέρον της ψυχής μας. Λένε ότι «όποιος κάνει σχέδια μόνος του για τη ζωή του, τα βλέπει ο Θεός και γελάει».
Άς ανακαλύψουμε τα τάλαντα που μας έδωσε ο Θεός.
Κυρίως όμως πρέπει να σταθμίσει κανείς τις ηθικές, πνευματικές και σωματικές του δυνάμεις, τις κλίσεις και τα τάλαντα που έχει πάρει από τον Θεό. Υπάρχουν επαγγέλματα που μπορεί να μας ικανοποιούν, αλλά που αν σκεφτούμε τον εαυτό μας να τα ασκεί, θα διαπιστώσουμε ότι δεν αρκούν οι δυνάμεις μας. Για παράδειγμα, ένας θετικός νους δεν μπορεί εύκολα να γίνει ιστορικός, ένας εσωστρεφής χαρακτήρας ίσως αλλοτριωθεί με την πολυδιάσπαση του δημοσιογράφου, ένας με μέτριες σωματικές δυνάμεις δεν μπορεί να γίνει μεταφορέας. Το επάγγελμα που μας ταιριάζει περισσότερο, είναι αυτό στο οποίο αισθανόμαστε μεγαλύτερη εσωτερική πληρότητα και μπορούμε να το ασκήσουμε με τις δυνάμεις με τις οποίες ο Θεός προίκισε χωριστά τον καθένα από μας.
Ας αγαπήσουμε τα επαγγέλματα του Πνεύματος.
Υπάρχουν κάποια επαγγέλματα ― καλύτερα ονομάζονται «λειτουργήματα» ― τα οποία υπηρετούν τον άνθρωπο και υψηλές αξίες όπως η αγάπη, η δικαιοσύνη, η παιδεία κλπ. Τέτοια είναι ο γιατρός, ο νοσηλευτής, ο δικαστικός, ο εκπαιδευτικός, ο ιερέας... Στ’ αλήθεια πόσα μπορεί να προσφέρει ο πιστός χριστιανός σ’ αυτές τις τόσο νευραλγικές θέσεις!
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει ότι «δει μετά πολλής περισκέψεως δοκιμάζεσθαι προς τι έκαστος επιτηδείως έχει, και ούτως εγχειρίζεσθαι οτιούν έργον»• οφείλει δηλαδή να εξετάζει ο καθένας με πολλή περίσκεψη για ποιό έργο είναι κατάλληλος κι έπειτα να το αναλαμβάνει.
***
Είναι στους περισσότερους από εμάς γνωστή η παραβολή των ταλάντων (Ματθ. κε΄14- 30). Ένας κύριος έδωσε στους 3 δούλους του 5, 2 και 1 τάλαντα (νομίσματα) αντίστοιχα. Αυτοί, όταν επέστρεψε του έδωσαν αντίστοιχα 10, 4 και 1 τάλαντα. Οι δύο πρώτοι λοιπόν τα διπλασίασαν ενώ ο τρίτος επέστρεψε αυτό που είχε πάρει, χωρίς να το έχει αξιοποιήσει. Ο Κύριο επαίνεσε τους δύο πρώτους και τιμώρησε τον τρίτο που δεν αξιοποίησε το τάλαντο. Σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο το ζητούμενο είναι να αξιοποιήσουμε τις δωρεές του Θεού βοηθώντας τον εαυτό μας και τους συναθρώπους μας προς δόξαν Θεού.
Πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους με κάποιες ιδιαιτερότητες ή λιγότερο ικανούς και θεωρούμε ότι δεν προσφέρουν κάτι στην κοινωνία. Στα μάτια του Θεού όμως, μπορεί να είναι πολύ καλύτεροι, καθώς αξιοποίησαν τα ελάχιστα που έλαβαν από Αυτόν. Ας μην ξεχνάμε την πάμφτωχη χήρα στην Καινή Διαθήκη που προσέφερε το δίλεπτό της και ο Χριστός αναφέρει ότι ελεημοσύνη της ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες προσφορές γιατί η δική της ήταν από το υστέρημά της.
Ας μην είμαστε λοιπόν βιαστικοί στην κρίση μας, διότι η κρίση του Θεού είναι τελικά αυτή που μετράει και εμείς ως άνθρωποι δεν μπορούμε να τη γνωρίζουμε. Ας βάλουμε ως κύριο στόχο της ζωής μας την ευαρέστηση στο Θεό, την οποία θα επιτύχουμε με κόπο αξιοποιώντας τα χαρίσματα και τις δωρεές Του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μελετημένη εκλογή επαγγέλματος για τη δική μας επιτυχία και την ωφέλεια των άλλων.
ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ*
1. Ἁγιογράφων (ζωγράφων): Ἀπ. Λουκᾶς ὁ εὐαγγελιστής (18 Ὀκτωβρίου).
2. Ἀεροπόρων (πιλότων): Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου).
3. Ἀθλητῶν (Γυμναστῶν): Ἅγιοι Δημήτριος καί Νέστωρ (26 καί 27 Ὀκτωβρίου).
4. Ἁλιέων: Ἅγιοι Ἀπόστολοι (30 Ἰουνίου).
5. Ἀνθοπωλῶν: Ἅγιος Μιχαήλ (Πακνανᾶς) ὁ Ἀθηναῖος, νεομάρτυς, ὁ καί κηπουρός (9 Ἰουλίου).
6. Ἀρτοποιῶν: Ἅγιος Παντελεήμων (27 Ἰουλίου).
7. Ἀρωματοπωλῶν: Ἁγία Μυροφόρος Μαρία ἡ Μαγδαληνή (22 Ἰουλίου).
8. Αὐτοκινητιστῶν (ὁδηγῶν καί μεταφορέων): Ἅγιος Χριστοφόρος (9 Μαΐου).
9. Βιβλιοπωλῶν (Βιβλιοθηκονόμων): Μέγας Φώτιος (6 Φεβρουαρίου).
10. Βοσκῶν: Ἅγιος Σώζων (7 Σεπτεμβρίου).
11. Βουλευτῶν: Ἅγιος Ἰωσήφ (ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας, ὁ εὐσχήμων βουλευτής).
12. Γεωργῶν (ἀμπελουργῶν): Ἅγιος Τρύφων (1 Φεβρουαρίου).
13. Γουναράδων: Προφήτης Ἠλίας (20 Ἰουλίου).
14. Δημοσιογράφων: Ἅγιος Μηνᾶς ὁ καλλικέλαδος (10 Δεκεμβρίου).
15. Δικαστῶν: Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης (3 Ὀκτωβρίου).
16. Δικηγόρων: Ἅγιος Φιλογόνιος ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας (20 Δεκεμβρίου).
17. Ἐκπαιδευτικῶν (καί τῶν μαθητῶν, σπουδαστῶν καί φοιτητῶν): Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (30 Ἰανουαρίου).
Ἐκπαιδευτικῶν Πληροφορικῆς: Ἀρχάγγελος Γαβριήλ (11 Ἰουνίου).
18. Ἐπιπλοποιῶν (ξυλουργῶν): Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ μνήστωρ τῆς Παρθένου Μαρίας. Ἡ ἑορτή του εἶναι τήν Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα.
19. Θεολόγων: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος (8 Μαΐου).
20. Ἠθοποιῶν: Ἅγιος Πορφύριος ὁ ἀπό μίμων (15 Σεπτεμβρίου).
21. Ἰατρῶν: Ἅγιοι Ἀνάργυροι (1 Νοεμβρίου). Σημειώνουμε ὅτι: «Ὡς προστάτες γενικῶς τῆς Ἰατρικῆς (νοσολογίας, παθολογίας) θεωροῦνται οἱ Λουκᾶς, Κοσμᾶς καί Δαμιανός, Παντελεήμων, καί οἱ Ζηναΐς, Φιλονίλλα καί Ἑρμιόνη».
22. Ἱεροψαλτῶν: Ἅγιοι Ρωμανός ὁ Μελωδός καί Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης (1 Ὀκτωβρίου) καί Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (4 Δεκεμβρίου).
23. Κεραμοποιῶν: Ἅγιος Σπυρίδων (12 Δεκεμβρίου)· ἐπειδή στήν Α’ Οἰκ. Σύνοδο (ἐν Νικαίᾳ) μίλησε γιά τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέ θαυμαστό τρόπο, χρησιμοποιώντας ἕνα κεραμίδι.
24. Κηπουρῶν: Ἅγιος Κόνων ὁ κηπουρός (5 Μαρτίου).
25. Κουρέων (κομμωτῶν): Ἅγιος Ἠλίας ὁ Ἀρδούνης, νεομάρτυς, ὁ ὁποῖος ἀσκοῦσε τό ἐπάγγελ¬μα τοῦ κουρέα (31 Ἰανουαρίου).
26. Ξυλογλυπτῶν: Ἅγιος Γεώργιος ὁ Χιοπολίτης, νεομάρτυς (26 Νοεμβρίου), ὁ ὁποῖος ἀσκοῦσε τήν τέχνη τοῦ ξυλογλύπτη.
27. Μαγείρων (καί ἑστιατόρων): Ἅγιος Εὐφρόσυνος ὁ μάγειρος (11 Σεπτεμβρίου).
28. Μεταφραστῶν: Ἅγιος Συμεών ὁ Μεταφραστής (9 Νοεμβρίου).
29. Μετεωρολόγων: Προφήτης Ἠλίας (20 Ἰουλίου).
30. Ναυαγοσωστῶν: Προφήτης Ἰωνᾶς (21 Σεπτεμβρίου).
31. Ναυτικῶν: Ἅγιος Νικόλαος (6 Δεκεμβρίου).
32. Ξενοδόχων: Ἅγιος Σαμψών ὁ ξενοδόχος (27 Ἰουνίου).
33. Ὀδοντιάτρων: Ἅγιος Ἀντίπας (11 Ἀπριλίου).
34. Ὀφθαλμιάτρων: Ἁγία Παρασκευή (26 Ἰουλίου).
35. Παιδιάτρων: Ἅγιος Στυλιανός (26 Νοεμβρίου).
36. Παντοπωλῶν (super market): Ἅγιος Νικόλαος ὁ παντοπώλης, νεομάρτυς (23 Σεπτεμβρίου).
37. Ποιητῶν: Ἁγία Κασσιανή ἡ ποιήτρια (7 Σεπτεμβρίου).
38. Πυροσβεστῶν: Οἱ Τρεῖς Παῖδες (17 Δεκεμβρίου).
39. Ραπτῶν: Ἅγιος Δούκας ὁ ράπτης, νεομάρτυς (24 Ἀπριλίου).
40. Σιδηροδρομικῶν: Ἀπόστολος καί Διάκονος Φίλιππος (11 Ὀκτωβρίου).
41. Σιδηρουργῶν: Ἁγία Ἑλένη (6 Μαρτίου – Εὕρεση Τιμίου Σταυροῦ καί τῶν Ἥλων).
42. Συμβολαιογράφων: Ἅγιοι Μαρκιανός καί Μαρτύριος οἱ νοτάριοι (25 Ὀκτωβρίου).
43. Ταχυδρομικῶν: Ἅγιος Ζήνων ὁ ταχυδρόμος (10 Φεβρουαρίου).
44. Τελωνιακῶν: Ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ματθαῖος (16 Νοεμβρίου).
45. Ὑδραυλικῶν: Δίκαιος Ἐζεκίας (28 Αὐγούστου), ὁ ὁποῖος κατασκεύασε σύστημα ὑδραγω- γείου καί ἔφερε νερό στά Ἱεροσόλυμα.
46. Ὑποδηματοποιῶν (καί καταστημάτων ὑποδημάτων): Ἅγιος Ἰωάννης ὁ κάλφας, νεομάρτυς (26 Φεβρουαρίου).
47. Ὑφασματοπωλῶν: Ἁγία Λυδία ἡ Φιλιππησία, ἡ πορφυρόπωλις (20 Μαΐου).
48. Φαρμακοποιῶν: Ἁγία Ἀναστασία ἡ Φαρμακολύτρια (22 Δεκεμβρίου).
49. Φιλοσόφων: Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καί μάρτυς (1 Ἰουνίου).
50. Χημικῶν: Ἅγιος Μένιγνος ὁ κναφεύς (22 Νοεμβρίου).
51. Χρυσοχόων: Ἅγιος Συμεών ὁ Τραπεζούντιος ὁ χρυσοχόος, ὁ νεομάρτυς (14 Αὐγούστου).
Ἐπίσης ἔχουμε προστάτες:
Τῶν μητέρων τῶν κληρικῶν: Οἱ Ἅγιες Ἐμμέλεια, Νόννα καί Ἀνθούσα (μητέρες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν), τίς ὁποῖες ἑορτάζουμε τήν Κυριακή μετά τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου.
Τῶν ἱεροκηρύκων: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (13 Νοεμβρίου). Τῶν κατηχητῶν: Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων (18 Μαρτίου).
Τῶν ὁμαδαρχῶν: Ἅγιος Δημήτριος (26 Ὀκτωβρίου).
Τῶν ἱεροπαίδων: Ἅγιος Ταρσίζιος, ὁ δωδεκάχρονος μάρτυρας τοῦ 3ου αἰ. στή Ρώμη. (Προτείνεται νά τελεῖται ἡ ἑορτή του τήν τελευταία Κυριακή τοῦ Σεπτεμβρίου).
Τῆς οἰκογένειας: Ἅγιοι ἀπόστολοι Ἀκύλας καί Πρίσκιλλα (13 Φεβρουαρίου).
Τῶν πολυτέκνων: Ἅγιοι Τερέντιος καί Νεονίλλα μέ τά ἑπτά τέκνα τους (28 Ὀκτωβρίου). Τῶν κωφαλάλων: Προφήτης Ζαχαρίας (5 Σεπτεμβρίου).
Τῶν κρατουμένων: Ἀπόστολος Ὀνήσιμος (15 Φεβρουαρίου). Τοῦ Στρατοῦ Ξηρᾶς (Πεζικοῦ): Ἅγιος Γεώργιος (23 Ἀπριλίου). Τοῦ Πυροβολικοῦ: Ἁγία Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου).
Τοῦ Ναυτικοῦ (καί Λιμενικοῦ): Ἅγιος Νικόλαος (6 Δεκεμβρίου). Τῆς Ἀεροπορίας: Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου). Τῆς Ἀστυνομίας: Ἅγιος Ἀρτέμιος (20 Ὀκτωβρίου).
* Βιβλιογραφία: Ἅγιοι καί Ἐπαγγέλματα (Ἔκδοση Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν).
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα
