Ο γνωστός φιλόσοφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος και πολιτικός Éric Zemmour μίλησε χωρίς να μασάει τα λόγια του για τα έκτροπα που συμβαίνουν στη Γαλλία.

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 1679

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Κλειστός της Ευρυτανίας. Εκεί έμαθε τα ιερά γράμματα και σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και αξιώθηκε και του χαρίσματος της ιερωσύνης. Κατόπιν πήγε στο Άγιον Όρος, όπου εγκαταστάθηκε μαζί με άλλους δύο μοναχούς στο Κουτλουμουσιανό κελί του Αγίου Γεωργίου. Στο Άγιον Όρος ζούσε με άκρα άσκηση και καθαρότητα. Όμως μέσα στην καρδιά του άναψε ο θείος πόθος, υπέστη την καλή αλλοίωση και θεωρούσε ότι η νηστεία, η αγρυπνία, τα δάκρυα, το πένθος, η ακτημοσύνη και συνολικά κάθε αρετή ήσαν ανάξια προσφορά στον Χριστό και ότι το μόνο αντάξιο της αγάπης του Χριστού, που θυσιάστηκε για μας, ήταν το να χύσει το αίμα του γι’ Αυτόν.

Οι πατέρες του Όρους που τους φανέρωνε τον σκοπό του τον εμπόδιζαν, φοβούμενοι την ασθένεια της σαρκός αλλά ο μακάριος, μην υπομένοντας πλέον τον υπέρ του Χριστού διακαή έρωτα, έφυγε από το Άγιο Όρος και ήρθε στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιάστηκε μπροστά στον Τούρκο δικαστή.

Άρχισε να του μιλάει για τον Χριστό, το φως και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης και να προσκαλεί τον ίδιο και τους άλλους μουσουλμάνους να βαπτισθούν για να σωθούν. Ο δικαστής τον θεώρησε παράφρονα και τρελό και διέταξε τους υπηρέτες του να τον δείρουν και να τον πετάξουν έξω.

Ο άγιος λυπήθηκε πολύ που δεν πέτυχε να εκπληρώσει τον πόθο του για μαρτύριο και αναχώρησε με μεγάλη προθυμία για την Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να ελέγξει και εκεί τους ματαιόφρονες. Έγραψε το κήρυγμά του σ’ ένα χαρτί, πήγε στο παλάτι και ζήτησε από τους γραφείς να το μεταφράσουν στα τούρκικα, για να το δώσει στον Βεζύρη. Αυτοί όμως δεν ήξεραν ελληνικά και δεν μπορούσαν να καταλάβουν το περιεχόμενο. Βρέθηκε όμως εκεί κάποιος εξισλαμισμένος χριστιανός ο οποίος το διάβασε και τους το εξήγησε. Εκείνοι όταν άκουσαν ότι στο κείμενο απορρίπτεται η πίστη τους και ο Προφήτης ενώ παράλληλα προβάλλεται ο Χριστός και προσκαλείται ο Βεζύρης και όλοι οι μουσουλμάνοι να γίνουν χριστιανοί για να σωθούν, τον έβρισαν άσχημα και τον έδιωξαν. Κάποιοι χριστιανοί που έτυχε να ευρίσκονται εκεί για δική τους υπόθεση διαμαρτυρήθηκαν για τη συμπεριφορά των γραφέων και ζήτησαν να μάθουν για την υπόθεση. Τότε ένας φρουρός τους έδωσε να διαβάσουν το γράμμα και να ειπούν στον καλόγηρο να φύγει γιατί αν το μάθαινε ο βεζύρης ή θα τον έκαιγε ή θα τον έβαζε στο κάτεργο. Οι Χριστιανοί φοβήθηκαν και του είπαν να φύγει για να μη θανατωθεί. Ο άγιος μόλις άκουσε τις συμβουλές τους απάντησε: μα εγώ γι’ αυτόν μόνο τον λόγο ήρθα εδώ, για να χύσω το αίμα μου για τον Χριστό. Μόλις τ’ άκουσαν οι χριστιανοί έτρεξαν να φύγουν μήπως συλληφθούν και αυτοί ενώ ο άγιος μάρτυρας πήρε το χαρτί και κυριολεκτικά όρμησε να το δώσει στον βεζύρη, εκεί που καθόταν και που έκρινε τις διαφορές των προσερχομένων. Τον ακολουθούσαν χτυπώντας τον οι φρουροί του βεζύρη. Όταν έφθασε μπροστά του, τον ρώτησε ήρεμα ο βεζύρης ποιος είναι και τι θέλει. Ο άγιος του απάντησε ήρθα εδώ για την δική σου σωτηρία. Να σε οδηγήσω ν’ αφήσεις την πλάνη που ακολουθείς, να πιστέψεις στον αληθινό Θεό, τον γλυκύτατό μου Ιησού Χριστό, να βαπτισθείς και να κληρονομήσεις τη βασιλεία των ουρανών. Ο βεζύρης όταν τ’ άκουσε αρχικά εξεπλάγη, ύστερα άρχισε να τον ρωτά: μήπως σε έστειλε ο Πατριάρχης των Ρωμαίων να με διδάξεις; Κατόπιν τον ρώτησε: μήπως είσαι τρελός ή μεθυσμένος; Ο άγιος του απάντησε: ούτε τρελός ούτε μεθυσμένος είμαι, εξάλλου δεν έφαγα τίποτα σήμερα, και, ακριβώς επειδή έχω σώο τον νου μου, ήρθα να σε διδάξω να αφήσεις αυτά που πιστεύεις, για να μη κολασθείς. Τότε ο βεζύρης, βλέποντας τη σταθερότητά του, αναζητούσε τρόπο να του σαλεύσει το φρόνημα. Προσπάθησε λοιπόν να μεταπείσει τον άγιο με υποσχέσεις και κολακείες. Όταν είδε πως δεν κατάφερνε τίποτε, τον έστειλε στον μουφτή. Μπροστά στον μουφτή επανέλαβε ο μάρτυρας όσα είχε ειπεί στο βεζύρη και περισσότερα ακόμη, με αποτέλεσμα ν’ ανάψει από τον θυμό ο μουφτής, να τον διακόψει και να διατάξει τον αποκεφαλισμό του στη συνοικία του Φαναρίου, όπου κατοικούσαν Χριστιανοί και πολλοί καλόγηροι. Ο άγιος ακολούθησε τον δήμιο με τόση χαρά και αγαλλίαση, που φαινόταν σαν να πετούσε στον αέρα, αστράφτοντας από την ένδοξη χαρά της ψυχής του. Μόλις έφτασαν μπροστά στην πύλη του Πατριαρχείου, γονάτισε, έκανε τον σταυρό του, ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωσε να συγκαταριθμηθεί με τους Μάρτυρές Του και κλίνοντας την κεφαλή αποκεφαλίστηκε από τον δήμιο και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Είθε με τις πρεσβείες του ν’ αξιωθούμε και εμείς της Βασιλείας των Ουρανών.

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των 3.000 Οθωμανών Τούρκων του Ομέρ Πασά και 600 Ελλήνων υπό τον Γιάννη Γκούρα, στην πεδιάδα του Μαραθώνα, εκεί όπου ο Μιλτιάδης είχε νικήσει τον στρατό των Περσών το 490 π.Χ.

Η γερμανική ρυθμιστική αρχή το γνώριζε και δεν τα υπέβαλε σε ποιοτική δοκιμή ελέγχου αναφέρουν γερμανοί επιστήμονες

Τό μεγάλο ἠθικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, ἀλλά πρωτίστως πνευματικό πρόβλημα τῶν Ἐκτρώσεων, ἀπασχολεῖ ἐντόνως τήν κοινωνία μας ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, ἰδιαιτέρως ὅμως τίς τελευταῖες δεκαετίες.

Mετά από σχετική πρωτοβουλία του Έλληνα προέδρου του Παναγιώτη Περάκη

Ἡ μάχη τοῦ Πέτα πραγματοποιήθηκε στὶς 4 Ἰουλίου του 1822 ανάμεσα στους Έλληνες του Μπότσαρη καὶ του Μαυροκαρδάτου εναντιον των Τούρκων του Ομερ Βρυώνη, στο Πέτα στην Αρτα.

Η Σαουδική Αραβία επιδιώκει ενσωμάτωση και όχι εξομάλυνση με το Ισραήλ, αυτό ανέφερε η πρέσβειρα του Βασιλείου στις Ηνωμένες Πολιτείες, Ρίμα Μπιντ Μπαντάρ αλ Σαούντ, σύμφωνα τη Φωνή των Αράβων στο Telegram (Голос арабов).

Μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 η Ελλάδα με τις στρατιωτικές και διπλωματικές επιτυχίες της κατάφερε να διπλασιάσει τα εδάφη της ενσωματώνοντας τις περιοχές της Θεσσαλίας, της Ηπείρου,

Ὅταν ἐξετάζετε τὸν ἑαυτό σας, πολὺ βοηθάει νὰ παίρνετε μερικὲς φορὲς τὴν ζωή σας μὲ τὴν σειρά, ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία, γιὰ νὰ βλέπετε ποῦ βρισκόσασταν, ποῦ βρίσκεστε καὶ ποῦ ἔπρεπε νὰ βρίσκεστε.

Η ΜΚΟ «Albanian Roots», που δημιουργήθηκε για να ενισχύσει την αλβανοαμερικανική κοινότητα στις ΗΠΑ και είναι διοργανώτρια της αλβανικής παρέλασης που πραγματοποιήθηκε και φέτος (10 Ιουνίου 2023) στη Νέα Υόρκη

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου μία περικοπή, ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ ἕναν ἄνθρωπο πίστεως.

Εξέχουσα μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, μία από τις ελάχιστες γυναίκες που διακρίθηκαν στον Αγώνα. Οι πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση της αντλούνται κυρίως από ξένους συγγραφείς, τους οποίους φαίνεται ότι είχε σαγηνεύσει με την προσωπικότητα και την ομορφιά της και όχι από τους συγχρόνούς της Έλληνες ιστορικούς και απομνηματογράφους, που αποσιώπησαν ή υποτίμησαν την προσφορά της στον Αγώνα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία - εδώ και δεκαετίες - είναι Ανεξάρτητη, ιερή γη, ποτισμένη με το αίμα Αγίων, ηρώων και αγωνιστών που δεν δείλιασαν και βροντοφώναξαν ΟΧΙ στους άγγλους δυνάστες, θυσιάζοντας ενσυνείδητα τη ζωή τους για την Ελευθερία της. 

Έχει παρέλθει πολύς χρόνος από την περίοδο της γερμανικής κατοχής και τα δεινά που επέφεραν στην περιοχή μας τα ναζιστικά στρατεύματα. Και για την περίοδο εκείνη η Ήπειρος είχε βαρύ φόρο αίματος με εκατόμβες θυμάτων στο ενεργητικό της.

Για το λόγο αυτό, πολλά από τα χωριά μας χαρακτηρίζονται σήμερα μαρτυρικά. Η γειτονική Μουσιωτίτσα, το Κομμένο, οι Λιγγιάδες, το Μεσοβούνι, η Παραμυθιά με τους προκρίτους της κ.α.

Είναι όμως, πολλά ακόμα, που σε μικρότερη κλίμακα γνώρισαν τη θηριωδία των κατακτητών. Μέτρησαν τις δικές τους απώλειες, κατέγραψαν το δικό τους πόνο. Σ΄ αυτά συγκαταλέγεται και το χωριό Νικολίτσι, που συναντήθηκε με τη Γερμανική θηριωδία δύο φορές.

Την πρώτη, στις 1 Ιουλίου 1943, όταν βομβαρδίστηκε από τα γερμανικά αεροπλάνα και τη δεύτερη, ένα χρόνο μετά, στις 24 Μαΐου 1944, όταν οι γερμανοί έκαψαν σπίτια του χωριού σε αντίποινα της επίθεσης και ήττας που υπέστησαν την προηγούμενη στο βουνό του χωριού, από τμήματα του ΕΔΕΣ.

(Νικολίτσι 1950. Οι μαθητές, φωτογραφίζονται στα ερείπια του δημοτικού σχολείου. Το διώροφο σχολείο κάηκε από τους γερμανούς σε μια άλλη θηριωδία τους προς το χωριό, όταν στις 24 Μαΐου 1944 το πυρπόλησαν μαζί με πολλά ακόμα σπίτια του χωριού, σε αντίποινα για την ήττα που υπέστησαν την προηγούμενη στα ορεινά του χωριού. Διακρίνονται οι καλοί δάσκαλοι Παναγιώτης Αθανασίου και Ελένη Νικολοπούλου καθώς και ο πρόεδρος Νικολιτσίου Βαγγέλης Σωτηρίου.)

Ο παραπάνω βομβαρδισμός μάλιστα συνδέεται με ένα μεγάλο για την περιοχή μας σαμποτάζ την εποχή εκείνη, τότε που η εθνική αντίσταση διατηρούσε ακόμα τους ιδρυτικούς – αρχικούς της σκοπούς.

Την ανατίναξη της γέφυρας Καλογήρου.

Σήμερα, σ’ αυτή την ιδιότυπη στροφή της ιστορίας μας, δεν πρέπει μόνο να μνημονεύσουμε και να αποτίσουμε φόρο τιμής στα «θύματα της γερμανικής Κατοχής», όπως επίσημα χαρακτηρίζονται. Στοχαστικά και με καλό σύμβουλο την ιστορία μας ας κρατήσουμε μηνύματα και διδαχές, ώστε με ασφάλεια να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας για να πορευτούμε στο μέλλον.

Ας θυμηθούμε τι έγινε στο Νικολίτσι λοιπόν.

Τις πρωινές ώρες (8-10) της 1^η Ιουλίου 1943 ανήμερα της γιορτής των Αγίων Αναργύρων, τον ήχο της καμπάνας επισκίασε ο θόρυβος από τα γερμανικά στούκας, που ξαφνικά έκαναν την εμφάνισή τους στον Λακκιώτικο ουρανό και άδειασαν στο χωριό το πένθιμο φορτίο τους. Κατά μια πιθανή εκδοχή οι γερμανοί βομβάρδισαν το Νικολίτσι γιατί είχαν πληροφορίες ότι εκεί βρισκόταν ο Ναπ. Ζέρβας.

Τα αεροπλάνα εμφανίστηκαν από το Μπαλντενέζι με κατεύθυνση τις Παπαδάτες. Αφού έκαναν στροφή, έφταναν πάνω από τα σπίτια του χωριού και επιλεκτικά έριχναν τις βόμβες τους. Από το βομβαρδισμό έγιναν πολλές καταστροφές και δυστυχώς θρηνήσαμε και εδώ θύματα.

Οι Νικολιτσιώτες Βέκιος Αριστείδης Υπολοχαγός και Ευάγγελος Ναστούλης αντάρτης που μετείχαν στην επιχείρηση.

Η παρουσία των αεροπλάνων ήταν ξαφνική. Κανείς δεν πρόλαβε να συνειδητοποιήσει τι επρόκειτο να συμβεί και μόνο όταν τα αεροπλάνα άρχισαν να χαμηλώνουν και έπεσε η πρώτη βόμβα έσπευσαν να προφυλαχθούν. Δυστυχώς όμως δεν πρόλαβαν όλοι να καλυφθούν.

Σκοτώθηκαν οι Χρήστος Κ. Τζόλος (14), Λάμπρος Οικονόμου (85) από θραύσματα βόμβας και ο Τούσης Κωνσταντίνος (20) ο οποίος γαζώθηκε από αεροπλάνο. Σοβαρά τραυματίστηκαν οι Χρήστος Τζόλος και Ελευθερία Τζόλου. Επίσης καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς πολλά σπίτια του χωριού.

Μια από τις βόμβες έπεσε πάνω σε ένα πουρνάρι, στη θέση Κιάφα, στα ψηλά του χωριού. Σπάζοντας ένα από τα κλωνάρια του έχασε την κατευθυντικότητά της και πέφτοντας πλάγια στο έδαφος δεν εξερράγη. Αφού ειδοποιήθηκε το αρχηγείο του ΕΔΕΣ, που είχε έδρα στην περιοχή (Δερβίζιανα), κατέφθασαν στο χωριό οι αντάρτες με επικεφαλή τον Πρεβεζάνο ταγματάρχη Απόστολο Χαλιμά.

Μαζί τους και οι σύμμαχοι αξιωματικοί, ο Νεοζηλανδός Τομ Μπάρνες¹ και ο Άγγλος Χάρρυ Μίλλερ που δρούσαν στην περιοχή μας². Οι ξένοι σαμποτέρ απασφάλισαν τη βόμβα και 3 μέρες αργότερα με μουλάρι την μετέφεραν στη Φιλιππιάδα όπου και χρησιμοποίησαν τη γόμωση της για την ανατίναξη της γέφυρας Καλογήρου. Στην επιχείρηση συμμετείχε υποστηρικτικά και οι ομάδες Παπαδατών και Άσσου.

(Φωτογραφία του γεφυριού του Fred Boissonnas 100 χρόνια πριν. Ο κ. Σπύρος Μαντάς, πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Πέτρινων Γεφυριών, σε έρευνά του σχετικά με τη «Γέφυρα Καλογήρου», αναφέρει χαρακτηριστικά: «…Στα σκληρά χρόνια της Κατοχής, τη νύχτα από 4η προς 5η Ιουλίου του 1943, ανατινάζεται και χάνεται οριστικά το δίτοξο -όπως στην αρχή – γεφύρι του Καλόγηρου ….».)

Η επιχείρηση θεωρήθηκε επιτυχής, με τραγική εξαίρεση τους δυο νεκρούς Παπαδιώτες στη μάχη που επακολούθησε με τους Ιταλούς (Γεώργιο Τσεκλιά και Γεώργιο Γούση), αφού η γέφυρα Καλογήρου ήταν ζωτικής σημασίας για τις χερσαίες μεταφορές στην περιοχή.

Το ημερολόγιο έγραφε 4 ξημερώματα 5ης Ιουλίου 1943.

Σημειώσεις

1: Ο Νεοζηλανδός συνταγματάρχης Τομ Μπάρνες, είχε σταλεί στην Ελλάδα από το στρατηγείο Ανατολής σαν ειδικός στα σαμποτάζ και στις ανατινάξεις. Λίγους μήνες πριν, στις 25 προς 26 Νοεμβρίου 1942, ήταν από τους επικεφαλείς της σημαντικότερης επιχείρησης της Ελληνικής εθνικής αντίστασης. Της ανατίναξης της γέφυρας Γοργοποτάμου.

2: Οι Τομ και Μίλλερ, όπως αναφέρονταν σ’ αυτούς ο συγχωριανός μας Ευάγγελος Ναστούλης που μετείχε στην επιχείρηση μαζί με τους Θεόδωρο Ζήση και Βέκιο Αριστείδη.

Πηγή: Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Σύλλογος Δήμου Θεσπρωτικού , Αβέρωφ

Για την ζωή της Εκκλησίας, η οποία σύμφωνα με τον άγιο Μάξιμο «εἰκών ἐστι καί τύπος Θεού»1, η θέαση της πραγματικότητας φέρει πάντοτε το χαρακτηριστικό της καθολικότητας.

Τώρα υπάρχει η Εθνική στρατηγική για τα ΛΟΑΤΚΙ+ Δικαιώματα.(1) Εντυπωσιάζει ότι φλέγοντα οικογενειακά ζητήματα, όπως τα διαζύγια, η άρνηση της μητρότητας, ο δημογραφικός αφανισμός,

ΧΘΕΣ, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν 2 κορυφαίων ἀποστόλων, Πέτρου καὶ Παύλου. Σήμερα ἡ ἑορτὴ συνεχίζεται· εἶνε ἡ ἑορτὴ ὅλων μαζὶ τῶν 12 ἀποστόλων.

Μετά τον θάνατο του Μιχαήλ Παλαιολόγου και την ανάρρηση στον θρόνο του γιου του, Ανδρόνικου Β’ η αυτοκρατορία μπήκε πλέον στην οριστική πορεία προς το τέλος της.

Ανθρώπινη ζωή και κόστος. Η αποτίμηση της ανθρώπινης ζωής σε χρήματα.