Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Βούλα, 8 Ἀπριλίου 2016
Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός με τον χαριέστατο δημώδη παροιμιακό λόγο, αποδίδει με θαυμαστή ακρίβεια, γεγονότα-συμβάντα που αναφέρονται σε πρόσωπα που εμπλέκονται στην πολιτική και θρησκευτική ζωή του τόπου μας.
Σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνει το lexigram.gr η παροιμία- κατά το πρώτο της μέρος-μεταφράζεται ως εξής: «παρεμβαίνω σε ζήτημα που δεν με αφορά άμεσα… δεν είμαι το αρμόδιο πρόσωπο ή ασχολούμαι με πράγματα που δεν ξέρω ή που δεν είναι στην αρμοδιότητά μου». Των φρονίμων ολίγα…
Σε τούτες τις δίσεχτες ημέρες για την Πατρίδα αλλά και την Ορθοδοξία μας, που έντονα μυρίζουμε τα ίχνη του αντιχρίστου, έρχεται - ως μη ώφειλε - ο δίκερως γίγας, ο αρχηγός του κράτους του Βατικανού, ο αιρεσιάρχης και πάσης ιερωσύνης εστερημένος Πάπας Φραγκίσκος, στην πολλαπλά αγιασμένη νήσο της Λέσβου. Όμως προηγήθηκαν της επισκέψεώς του διάσημοι χολιγουντιανοί ηθοποιοί! Άρα πολύ άργησαν τόσο ο Πάπας όσο και οι δικοί μας…
Πρέπει να ξεκινήσουμε από δύο τραγικά λάθη όλων των εμπλεκομένων στην φιέστα του Σαββάτου. Το πρώτο λάθος, η επιλογή της αγιοτόκου Λέσβου ως τόπου επισκέψεως των προσφύγων και μεταναστών, που είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι. Εκεί δηλαδή όπου η ενθρονισμένη εφέστια εικόνα της Παναγίας Αγιάσου αγιάζει, αλλά και προστατεύει ολόκληρη την αγιοτόκο νήσο από ορατούς και αοράτους εχθρούς. Άριστο θα ήταν η επίσκεψη να αρχίσει από τον φρικτό, μαρτυρικό λόφο των Καρυών, όπου οι πρόγονοι των σημερινών –κατατρεγμένων!– μουσουλμάνων έσφαξαν, έκαψαν τους συγκλονιστικούς νεοφανείς μάρτυρες, Ραφαήλ Νικόλαο και Ειρήνη. Είναι μάλιστα γνωστό, ότι οι δύο πρώτοι εγκατέλειψαν τους θεολογικούς διαλόγους με τους παπικούς και αργότερα εδιώχθησαν από την Κωνσταντινούπολη, διότι αρνήθηκαν το ενωτικό συλλείτουργο που επρόκειτο να τελεστεί λίγο προ της Αλώσεως.
Κάποιος δε, να υπενθυμίσει στον κ. Φραγκίσκο τον λόγο του Γέροντος Γαβριήλ Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους για την «σβέσιν των εν Ανατολή επτά χριστιανικών λυχνιών της Αποκαλύψεως από αλλοπίστους υπό τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα του Καθολικού κόσμου… και την ένανγχον ένοχον σιγήν της «Χριστιανικής Δύσεως» επί τοις βανδαλισμοίς εις την ατυχή βασιλίδα των πόλεων»!
Το δεύτερο λάθος. Ο παράκαιρος χρόνος της επίσκεψης. Η συγκυρία των ωρών και των ημερών δεν δίνουν περιθώρια για πολυδάπανα ταξίδια και παραθέσεις πολυτελεστάτων τραπεζών εν μέσω Μ. Τεσσαρακοστής εφόσον όλο το κλίμα των ημερών είναι βαρύτατα πένθιμο, αφού βρισκόμαστε και σε απόσταση αναπνοής από την Μ. Εβδομάδα! Κάτι ακόμα πιο σημαντικό: πλείστοι όσοι αδελφοί μας, και μάλιστα μικρά παιδιά, υποσιτίζονται (επίσημος πίνακας διαδικτυακού τόπου δείχνει, χιλιάδες οικογένειες σε κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια… χιλιάδες μαθητές είναι άποροι), και εμείς προκαλούμε με τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, για ξέφρενες και ασυλλόγιστες δαπάνες, για τυχόν πολιτικά οφέλη και τέλος τις ακατανόητες όσο και θλιβερές αντιπαραθέσεις Αθηνών και Φαναρίου, κατά τα άλλα «λίαν αγαπητών εν Χριστώ αδελφών»!
Φημολογείται έντονα ότι ο Ορθόδοξος Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο αιρετικός Ποντίφηκας θα αναπέμψουν κοινή δέηση - κοινώς συμπροσευχή - επί καταφρονήσει και καταπατήσει των ιερών της Εκκλησίας μας Κανόνων, για τα θύματα του Αιγαίου. Το απλό και άδολο ερώτημα του ορθοδόξου χριστιανού είναι: ποια «εκκλησιαστική» γλώσσα θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπαυση των «υγρών» ανθρωπίνων θυμάτων για τα οποία συμπονεί οπωσδήποτε κάθε ορθόδοξη καρδιά; Ο Πατριάρχης μας για την ανάπαυσή τους - πέραν της σοβαροτάτης δογματικής αποκλίσεως αφού είναι αλλόθρησκοι ή αιρετικοί - θα επικαλεσθεί την Τριαδική Θεότητα. Ο Ποντίφηκας όμως σε ποιόν Θεό θα προσευχηθεί αφού πριν από ολίγον καιρό ενώπιον του προέδρου Ομπάμα έκαμε την παρακάτω βλάσφημη δήλωση – την οποία ούτε ο ίδιος ο διάβολος θα σκεφτόταν – και αυτόχρημα άρνηση του Τριαδικού μας Θεού; «Ο Ιησούς Χριστός, ο Ιεχωβά, ο Αλλάχ, αυτά όλα είναι τα ονόματα για να περιγράψουν μια οντότητα που είναι σαφώς η ίδια σε όλο τον κόσμο»! Εάν όμως αποτραπούν όλες οι παραπάνω συμπροσευχές, ασφαλώς μεγίστη ανακούφιση θα δεχθούν οι ψυχές μας…
Κλείνουμε με το γνωστό νομικό ρωμαϊκό ερώτημα: «τις ωφελείται»; Με απλά λόγια, ποια η πρακτική ανάγκη της παρουσίας πολιτικών και θρησκευτικών αρχηγών; Μήπως η έστω και προσωρινή ανακούφιση με γενναία οικονομικά ποσά για τις πολλαπλές ανάγκες των προσφύγων; Αλλά οι ορθόδοξοι αδελφοί της Λέσβου, άξιοι και αυτού του βραβείου Νόμπελ, ξεπέρασαν τον εαυτό τους με την σαμαρειτική τους αγάπη σε χρήμα, ρούχα, τρόφιμα και μάλιστα σε καθημερινή βάση, έστω και αν σε πολλές περιπτώσεις το αντίδωρο των προσφύγων ήταν η αχαριστία, με πολλές δαιμονικές εκδηλώσεις: οι καθημερινές εξεγέρσεις εναντίων των πιστών στα πλείστα των hotspots, με πρόφαση τη θέα του Σταυρού τον οποίον με καύχηση (!) φορούν, επιβεβαιώνουν την αλήθεια των λεγομένων.
Τα φώτα της δημοσιότητας με εκτενείς αναφορές στις εν πολλαίς πολυδάπανες φιέστες, θα στραφούν επάνω τους με αβέβαια τα αποτελέσματα υπέρ των προσφύγων, διεκδικώντας και πιθανά πολιτικά οφέλη - ως μη ώφειλε…
Με το στημένο, ανούσιο και προκλητικό πανηγύρι, οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες θέλουν να αποσπάσουν τα χειροκροτήματα και την εύνοια των ευρωπαίων αρχόντων, αυτών δηλαδή που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και υπήρξαν οι αρχιτέκτονες του προσφυγικού κινήματος με δισεκατομμύρια κέρδη από τους επιτηδείους.
Θα υπήρχε κάποια νότα παρηγοριάς και χαράς εάν όλοι οι παραπάνω ανελάμβαναν δυναμικές πρωτοβουλίες επαναπροώθησης όλων ανεξαιρέτως των προσφύγων, έστω και με επώδυνες οικονομικές θυσίες. Όμως το πράγμα το βλέπουμε δυστυχώς πολύ χλωμό…
Τελικά για να επιτρέψει ή ανεχθεί ο Θεός την επώδυνη έλευση του κ. Φραγκίσκου στην δεύτερη αγία Σιών, την Λέσβο του αγίου Ραφαήλ και του Αρχαγγέλου του Μανταμάδου, αλλά και την άκριτη συμμετοχή Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, σημαίνει ότι έχουμε πολύ ακόμα δρόμο μετανοίας. Ο ληστής του Σταυρού σηματοδοτεί την αιτία του κακού και της συμφοράς που μας περιμένει: «άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν». Και επράξαμε πολλά και φοβερά, με αποκορύφωμα την μονιμοποίηση των σοδομικών διαστροφών, από ορθοδόξους έλληνες βουλευτές, προπαραμονή Χριστουγέννων, με την ένοχη σιγήν ιχθύος από την πλειονότητα της εκκλησιαστικής μας ιεραρχίας!
Επειγόντως ζητείται ένας Ιωνάς για ένα αφυπνιστικό κήρυγμα: «έτι τρείς ημέραι και Νινευΐ καταστραφήσεται…», μήπως έτσι δει ο Θεός τη μετάνοιά μας και στείλει το έλεός του. Αναζητάμε τρείς θαρραλέες ψυχές, εκκλησιαστικούς ηγέτες, που θα αναλάβουν επάνω τους όλα τα αμαρτήματά μας. «Ημάρτομεν, ηνομίσαμεν, ηδικήσαμεν ενώπιόν σου…» για να αποφύγουμε μια νέα ελληνική βαβυλώνια αιχμαλωσία από έθνη της Άγαρ και όχι μόνο…
Σαββίδης Παύλος
Θεολόγος – καθηγητής
pavlos_sav11@yahoo.gr
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 6ῃ Ἀπριλίου 2016
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΑΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΗΣ Δ.Ι.Σ.
Ἡ ἀπόφασις τῆς Δ.Ι.Σ. τῆς 5ης Ἀπριλίου 2016 διά τῆς ὁποίας συγκατατίθεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν ἐπίσκεψιν τοῦ ἀντικανονικῶς διακατέχοντος τόν πάλαι ποτέ περίπυστον Πρεσβυγενή Πατριαρχικόν Θρόνον τῆς Παλαιᾶς Ρώμης καί τῆς Δύσεως κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, στήν μαρτυρική μας Πατρίδα, ἐξεδόθη κατά πρόδηλον ὑπέρβασιν τῶν ὁρίων τῆς διακριτικῆς της εὐχέρειας καί κατά παράβασιν τῶν διατάξεων τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν 590/1977), καί εἰδικώτερα τοῦ ἄρθρ. 9 παράγραφος 1, πού καθορίζει τίς ἁρμοδιότητες τῆς Δ.Ι.Σ. στό ἐδάφιο δ, καί πού προβλέπει ὅτι ἐπιλαμβάνεται τῶν «τρεχούσης φύσεως Ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων», διότι ἡ ἐπίσκεψις εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα τοῦ Αἱρεσιάρχου «Πάπα» κ. Φραγκίσκου, τυγχάνει ἐκ τῆς φύσεως τοῦ θέματος ὑψίστης ποιμαντικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς σημασίας καί ἀνήκει εἰς τάς ἁρμοδιότητας τῆς Ι.Σ.Ι. ὅπως προβλέπεται στό ἄρθ. 4 ἐδάφιον α πού ἀναφέρεται ὅτι μόνον ἡ Ι.Σ.Ι. «ρυθμίζει τάς σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετά τῶν Ἑτεροδόξων». Καί ναί μέν στό ἄρθρ. 9 παράγραφος 2 προβλέπεται ὅτι μέχρι συγκλήσεως τῆς Ι.Σ.Ι., ἡ Δ.Ι.Σ. ἀσκεῖ πᾶσαν Ἐκκλησιαστικήν - διοικητικήν ἐξουσίαν, ὡστόσο ἡ ἀποδοχή τῆς ἐπισκέψεως ἑνός τοσοῦτον προβληματικοῦ καί κακοδόξου προσώπου διά τήν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπαιτεῖ τήν διαγνώμην ὅλου τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας.
Διά τήν ἄκριτον καί ἄστοχον ἀπόφασιν τῆς Δ.Ι.Σ. ὑπῆρξε ἄμεσος «νέμεσις» ἀπό τό ταυτόχρονο ἀνακοινωθέν (5-4-2016) τῆς Ἀρχιγραμματείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κων/πόλεως, πού ἐμφανίζει τόν Οίκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον ὡς αὐτουργόν τῆς ὅλης ὑποθέσεως καί τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος συρομένην οὐσίᾳ ὡς οὐραγόν στά κελεύσματά του, ἐντός μάλιστα τῆς κανονικῆς της δικαιοδοσίας ! ! !.
Παρέλκει νά άναφέρωμεν τό κωμικόν τῆς συγκεκριμένης πρωτοβουλίας ἡ ὁποία βεβαίως ἀντιστρατεύεται τήν συμφωνίαν Ε.Ε. καί Τουρκίας γιά τήν ἐπανεισδοχή τῶν μεταναστευτικῶν καί προσφυγικῶν μουσουλμανικῶν ροῶν πρός τήν Εὐρωπαϊκή Ἤπειρον καί ἐμφανίζει τούς θρησκευτικούς Ἡγέτας τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς νά γίνωνται παρακολουθήματα τοῦ Open Society Foundation τοῦ κ. Τζώρτζ Σόρος καί τῶν κρυπτομένων ἐντολέων του, στήν ἀγωνιώδη προσπάθειά τους νά άνατρέψουν τήν ἀνωτέρῳ συμφωνίαν καί νά ὑλοποιήσουν τόν σχεδιασμόν τους, γιά τόν ὁποῖον ὅπως δήλωσε ὁ κ. Σόρος πρόσφατα στήν Τουρκία, ἔχουν ἐκταμιεύσει 11 δισ. δολάρια σέ ΜΚΟ γιά νά ἐπικοίσουν τήν Εὐρωπαϊκή Ἤπειρο μέ μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Οἱ μετανάστες καί πρόσφυγες πού θά ἐπισκεφθοῦν οἱ ἀνωτέρω, στήν νῆσο Λέσβο, πρέπει νά ἐπανα προωθηθοῦν στήν Τουρκία καί ἑπομένως ἡ παρουσία τῶν θρησκευτικῶν Ἡγετῶν στή Λέσβο ἐπιχειρεῖ νά ἀκυρώσει τήν ἐπαναπροώθηση καί ἐπιδιώκει τό ἄνοιγμα τῶν συνόρων τῆς Εὐρώπης στά πολυεκατομμύρια τῶν μουσουλμάνων τῆς Μ. Ἀνατολῆς, τοῦ Μαγκρέμπ, τῆς Ὑποσαχάριας Ἀφρικῆς, τοῦ Πακιστάν καί τοῦ Μπαγκλαντές. Ἀσφαλῶς κανείς νοήμων δέν πιστεύει ὅτι ἡ συγκεκριμένη ἐπίσκεψις θά σταματήσει τίς πολεμικές συγκρούσεις στή Συρία καί τό Ἰράκ τοῦ χρηματοδοτουμένου ἀπό τό σουνιτικό μπλόκ (Σ. Ἀραβία - Κατάρ - ‘Ομάν καί λοιπά Ἐμιράτα τοῦ Ἀραβικοῦ Κόλπου) ISIS κατά τῶν νομίμων κυβερνήσεων τῆς Βαγδάτης καί τῆς Δαμασκοῦ, οὔτε θά μεταβάλλει τό δολοφονικό Ἰσλάμ καί τίς κορανικές ἐντολές τοῦ ψευδοθεοῦ στόν ψευδοπροφήτη Μωάμεθ γιά τήν σφαγή τῶν ἀπίστων (σοῦρες : τά λάφυρα στίχ. 12 καί 17, τό στρωμένο τραπέζι στίχ. 33, Μωάμεθ στίχ. 4, ὁ σίδηρος στιχ. 21).
Ἡ παρουσία ὅμως τοῦ αἱρεσιάρχου κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο στή μαρτυρική μας Πατρίδα προσβάλλει πρῶτον τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον διότι προσφάτως ὁ συγκεκριμένος «προσέλαβε» ἕναν Ἰσπανό Βενεδικτῖνο καλόγηρο, τόν κ. Μανουέλ Νίν, τόν ἔντυσε μέ Ὀρθόδοξα Ἀρχιερατικά Ἄμφια καί τόν ἐνθρόνισε στήν ὁδό Ἀχαρνῶν, μέσα στά κανονικά ὅρια τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ὡς Οὐνίτη Ἑλληνόρυθμο Ἐπίσκοπο, ἀνύπαρκτης Ἑλληνικῆς Οὐνιτικῆς κοινότητας.
Προσβάλλει ἀκόμη τοῦ Ἁγίους καί Ὁσιάθλους Πατέρας τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως πού δολοφονήθησαν φρικωδῶς ἀπό τούς προκατόχους καί ὁμοπίστους τοῦ κ.Φραγκίσκου Μπεργκόλιο ἀνά τούς αἰώνας.
Τούς 13 Ὁσιάθλους Πατέρας τούς ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ Καντάρας τῆς Κύπρου καέντας (19-5-1231) διότι ἠρνήθησαν τά ἄζυμα, τούς ὑπό τοῦ λατινόφρονος Ἰωάννου Βέκκου Πατριάρχου Κων/λεως καί Μιχαήλ Παλαιολόγου ἀναιρεθέντας Ἁγιορείτας Πατέρας τῶν Καρυῶν (5-12-1279) καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν Ζωγράφου, Βατοπαιδίου, Ἰβήρων, Κουτλουμουσίου καί Ξενοφώντος (4-1-1280), διότι δέν ἐδέχθησαν τήν κακόδοξον ἕνωσιν τῆς Λυών, τίς ὀκτακοσίες χιλιάδες Σέρβους Νεομάρτυρας (1941-1945) πού μέ πολυώδυνα βάσανα ἐτελειώθησαν μέ ἠθικόν αὐτουργόν τόν καταδικασθέντα ἀπό τό Διεθνές Δικαστήριον Ἐγκληματιῶν πολέμου Παπικό Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Ζάγκρεμπ τῆς Κροατίας καί μέντορα τῶν φασιστῶν Οὐστάσι, Ἀλουίσιο Στέπινατς τόν ὁποίον «Ἁγιοποίησε» ὁ ἀνακηρυχθείς «Ὅσιος» τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β΄ (Βοϊτύλα), τοῦ ὁποίου προσφάτως ἔγιναν τά ἀποκαλυπτήρια μέ τήν δημοσίευσιν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν πρός τήν συμπατριώτισσά του ἔγγαμον Ἀκαδημαϊκόν. Προσβάλλει καί τόν Ἱερόν Σπυρίδωνα, πολιοῦχον καί ἔφορον τῆς Μητροπόλεώς μας, ὁ ὁποῖος στίς 12 Νοεμβρίου 1716, ἀνετίναξε τήν Ἀκρόπολιν τῆς Κερκύρας καί τόν Ἐνετό ἡγεμόνα Ἀντρέα Πιζάνι, γιά νά μήν κατασκευάσει θυσιασθήριον (ἀλτάριον) τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς στόν ἐν Κερκύρᾳ Ἱερόν Ναόν του (Ἁγίου Ἀθανασίου Παρίου, Οὐρανοῦ Κρίσις ἐν Λειψίᾳ Σαξωνίας 1805). Προσβάλλει ἀκόμη τούς Ἁγίους ἐνδόξους Ἱερομάρτυρας Μάξιμον τόν Καρπαθορῶσσον πού ἐτυφεκίσθη μετά τῆς Πρεσβυτέρας καί τῶν τέκνων του ἀπό τοῦς Οὐνίτας καί Ἀθανάσιον τόν Ἡγούμενον τῆς Μικρορωσσίας πού δολοφόνησαν ἀγρίως οἱ Οὐνίτες τῆς Πολωνίας, πέταξαν τό μαρτυρικό του σῶμα σ’ ἕνα βόθρο, ὅπου ἔμεινε ἐπί 17 χρόνια καί ἀνασύρθηκε ἄφθαρτο, ἀδιαλώβητο καί εὐωδιάζον. Προσβάλλει κατά ταῦτα ἡ ἀνωτέρω ἐπίσκεψις τόν ἐν Τριάδι Πανάγιον Θεόν, πού ἁγίασε τούς ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως μαρτυρικῶς τελειωθέντας ἀπό τούς προκατόχους καί ὁμοπίστους τοῦ κ. Φραγκίσκου, ἐφόσον αὐτός ἐμμένει σατανικῶς στήν αἵρεσιν καί τήν κακοδοξίαν τοῦ Παπισμοῦ.
Ἡ παρουσία ἑπομένως τοῦ κ. Φραγκίσκου καί τῆς συνοδείας του, ἐπαυξάνει τά προβλήματα καί προκαλεῖ τήν Ὀρθόδοξη συνείδησή μας καί πρέπει ἡ Δ.Ι.Σ. ἄμεσα νά ἀνακαλέσῃ τήν ἀπαράδεκτον ἀπόφασί Της.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς
Σχολιο: Ντροπή! Έπρεπε ο Πατριάρχης να την επιστρέψει ως απαράδεκτη. Εκτός αν συμφωνεί και μας ετοιμάζει για το “Κοινό Ποτήριο”.
” … While not all differences between the Catholic and Orthodox Churches were brought to an end, there now existed the conditions necessary to journey towards re-establishing the “full communion of faith, fraternal accord and sacramental life which existed among them during the first thousand years of the life of the Church” (Joint Catholic-Orthodox Declaration, 7 December 1965). Having restored a relationship of love and fraternity, in a spirit of mutual trust, respect and charity, there is no longer any impediment to Eucharistic communion which cannot be overcome through prayer, the purification of hearts, dialogue and the affirmation of truth. Indeed, where there is love in the life of the Church, its source and fulfilment is always to be found in Eucharistic love. So too the symbol of the fraternal embrace finds its most profound truth in the embrace of peace exchanged in the Eucharistic celebration. …”
Πηγή: Ομοθυμαδόν
Η επιστολή:
Πηγή: Φως Φαναρίου
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 10η Δεκεμβρίου 2015.
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗ AΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ».
Με αισθήματα πικρίας, οδύνης και απογοητεύσεως παρακολούθησε ο πιστός λαός του Θεού από τα ΜΜΕ τα όσα κακόδοξα ελέχθησαν, αλλά και τα όσα απαράδεκτα και κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων επράχθησαν για μια ακόμη φορά κατά την φετινή «θρονική εορτή» του Φαναρίου στις 30 Νοεμβρίου ε.ε. Δυστυχώς κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται σχεδόν το ίδιο σκηνικό, οι ίδιες φιέστες, οι ίδιες κακοδοξίες, με πρωταγωνιστή τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Για πολλοστή ήδη φορά ο κ. Βαρθολομαίος στη προσφώνησή του προς τον επικεφαλής της παπικής αντιπροσωπίας καρδινάλιο κ. Kurt Koch, επαναλαμβάνει την ίδια οικουμενιστική ιδεολογία και γλώσσα, όπως άλλως τε συνηθίζει να το πράττει κάθε φορά, που απευθύνεται προς ετεροδόξους αιρετικούς, Παπικούς, Προτεστάντες, ή Μονοφυσίτες, προφανώς για να επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά στον κλήρο και στον πιστό λαό του Θεού την αμετακίνητη προσήλωση στις αιρετίζουσες θεωρίες του.
Θεωρήσαμε ότι δεν έχει πλέον κανένα νόημα να μπούμε και πάλι στον κόπο να ανατρέψουμε τις ίδιες κακοδοξίες και να ελέγξουμε τις ίδιες παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, διότι το έχουμε πράξει πολλές φορές στο παρελθόνσε παλαιότερα άρθρα μας. Είναι υπερβέβαιο, ότι όσα άρθρα και αν γράψουμε, δεν πρόκειται να έχουν την παραμικρή απήχηση, διότι δεν υπάρχει δυστυχώς καμία διάθεση για διάλογο, όσο και αν προσπαθεί ο Παναγιώτατος να πείσει περί του αντιθέτου ότι δήθεν «το Οικουμενικόν Πατριαρχείον επιθυμεί και επιδιώκει τον διάλογον μετά πάντων, ομοδόξων και ετεροδόξων χριστιανών, ομοπίστων και αλλοπίστων συνανθρώπων…».
Κατόπιν αυτών ο παρά κάτω σύντομος σχολιασμός μας δεν απευθύνεται προς Οικουμενιστάς, αμετανοήτως εμμένοντας στην αίρεση και την πλάνη των, αλλά προς τον πιστό λαό του Θεού, με σκοπό την ενημέρωσή του, τον επιστηριγμό του στην αλήθεια της Ορθοδοξίας και την προφύλαξή του από την αίρεση και από αυτούς που την εκφράζουν και την προωθούν. Στις γραμμές που ακολουθούν θα περιοριστούμε να αναφερθούμε στο θέμα της άρσεως των αναθεμάτων, διότι φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε που έλαβε χώρα το φρικτό αυτό γεγονός, στο οποίο άλλωστε αναφέρεται και ο κ. Βαρθολομαίος στην φετινή προσφώνησή του: «Εκ των διαλόγων τούτων, ο διάλογος της αγάπης ήρξατο δια μιας εξόχως συμβολικής Πράξεως αμφοτέρων των Εκκλησιών, της εν έτει 1965 άρσεως των εκατέρωθεν αναθεμάτων, δια των οποίων, κρίμασιν οις οίδε Κύριος, αι Εκκλησίαι Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως απεσχίσθησαν αλλήλων κατά το Σχίσμα του 1054 μ.Χ., την απαρχήν ταύτην των θλιβερών γεγονότων, τα οποία επηκολούθησαν εις τας σχέσεις των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως επί χίλια περίπου έτη».
Το όραμα του Πατριάρχου Αθηναγόρα και ο διακαής πόθος του για την ένωση στο κοινό Ποτήριο επιχειρήθηκε με την άρση των αναθεμάτων μεταξύ Βατικανού και Φαναρίου, που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1965. Άραγε το γεγονός αυτό εσήμαινε και για τις δύο πλευρές την άρση του σχίσματος; Προφανώς ναι, διότι τούτο φαίνεται ξεκάθαρα από όσα ο Πατριάρχης Αθηναγόρας απεκάλυψε τον Αύγουστο του 1971: «το ’65 εσηκώσαμεν το σχίσμα, εις την Ρώμην και εδώ, με αντιπροσώπους μας εκεί και αντιπροσώπους εκείθεν εδώ…», αλλά και από την διαβεβαίωση του Πάπα Παύλου του ΣΤ΄, ο οποίος το 1972 εδήλωσε, ότι «μετά της Ορθοδόξου Εκκλησίας ευρισκόμεθα σχεδόν εις τελείαν κοινωνίαν», εννοώντας προφανώς ότι η ληστρική, ή ψευδοοικουμενική Σύνοδος, Φεράρας-Φλωρεντίας, (1438/9), θα γίνει αποδεκτή από Ορθοδόξου πλευράς.
Το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο της συμφωνίας του 1965 αναφέρει, ότι ο Πάπας Παύλος ο ΣΤ΄ και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας αίρουν την «ακοινωνησία» μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Συγκεκριμένα η σωστή μετάφραση της παραγράφου 4, εδάφιο β, της συμφωνίας, λέγει τα εξής: «αποδοκιμάζουσιν ωσαύτως και αίρουσιν από της μνήμης και εκ μέσου της Εκκλησίας τας αποφάσεις ακοινωνησίας (=lessentences d’ excommunication), ών η ανάμνησις επενεργεί μέχρι σήμερον ως κώλυμα εις την εν αγάπη προσέγγισιν, παραδίδουσι δε αυτάς τη λήθη»! Ο αείμνηστος καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης επισημαίνει ότι «οι NewYorkTimes μετέδωσαν την από κοινού αγγελίαν του Βατικανού και του Φαναρίου της 7ης Δεκεμβρίου 1965 δια την άρσιν του excommunicatio (της ακοινωνησίας του Λατινικού κειμένου) εις την πρώτην σελίδα, ως το τέλος του σχίσματος του 1054 και ως την επανέναρξιν της μυστηριακής κοινωνίας, που είχε τότε δήθεν διακοπεί. Φαίνεται πλέον σαφώς, ότι το ελληνικόν κείμενον, που αναγγέλει την ‘άρσιν των αναθεμάτων’, ήτο τεχνηέντως παραπλανητικόν. Φαίνεται είχε σκοπόν να αμβλύνη ενδεχομένας αρνητικάς αντιδράσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών». Από τα παρά πάνω συμπεραίνουμε ότι, τουλάχιστον για το Φανάρι, (από Ορθοδόξου πλευράς), όπως και για το Βατικανό, «ακοινωνησία», «σχίσμα», πλέον δεν υφίσταται και η ένωση των Εκκλησιών ήδη έγινε, αλλά δεν είναι ακόμη «τελεία». Αυτό θα γίνει όταν Πάπας και Πατριάρχης «κοινωνήσουν» από το «κοινό Ποτήριο», όπως ήδη κοινωνούν μετά το 1965, σε πολλές περιπτώσεις κληρικοί και λαϊκοί από τις δύο «Εκκλησίες» τους. Με αυτά τα δεδομένα οι λατινόφρονες Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι και λοιποί ποιμένες, παρουσιάζουν σταδιακά την ένωση, που αποφασίσθηκε το 1965. Πιστεύουν, ότι έτσι θα αποφευχθούν ανεπιθύμητες σε βάρος τους αντιδράσεις, για την προδοσία τους αυτή από τον πιστό λαό του Θεού.
Την ψευδοένωση αυτή, που απεφασίσθη και υπεγράφη μεταξύ Βατικανού και Φαναρίου με την άρση των αναθεμάτων, αποκαλύπτουν και σχολιάζουν εκκλησιαστικές προσωπικότητες και ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι, που ασχολήθηκαν και ερεύνησαν εις βάθος τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα, ή έλαβαν μέρος στους μετά ταύτα γενομένους θεολογικούς διαλόγους. Ένας εξ’ αυτών, ο μακαριστός καθηγητής Ιωάννης Καρμίρης παρατηρεί: «Ο Πάπας Παύλος ο ΣΤ΄ και οι περί αυτόν Ρωμαιοκαθολικοί θεολόγοι εξεπόνησαν εν καλώς μελετηθέν ευρύτατον πρόγραμμα ρωμαιοκεντρικού Οικουμενισμού, σύμφωνον προς την Λατινικήν Εκκλησιολογίαν». Ο ομ. καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης επιβεβαιώνει την ίδια πραγματικότητα: «Εκείνοι, (οι Λατινόφρονες), εσχεδίασαν και εχάλκευσαν με κρυφές συμφωνίες την ένωση, χωρίς να ενημερώνουν όλα τα μέλη της αντιπροσωπείας, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις, όπως δεν ενημερώνεται σήμερα ο πιστός λαός και δεν αντιλαμβάνεται γι’ αυτό, ότι η ένωση γίνεται ήδη σταδιακά, έχει προχωρήσει ουσιαστικά με συμπροσευχές, συλλείτουργα και αμοιβαία εκκλησιαστική αναγνώριση, εις τρόπον ώστε το κοινό Ποτήριο, όταν έλθη επισήμως να αποτελεί απλώς μία επισφράγιση και επικύρωση της γενομένης ήδη ενώσεως». Ο αγωνιστής και μαχητικός ιεράρχης, αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης επισημαίνει: «Η ένωσις, η ψευδοένωσις, έχει αποφασισθή. Έχει αποφασισθή εις μυστικά διαβούλια Ανατολής και Δύσεως, δια-βούλια πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής φύσεως, ων εγκέφαλος ο Πάπας!. Το σχέδιον προς πραγματοποίησιν του σκοπού εξελίσσεται κατά φύσεις και στάδια εν αγνοία του Ορθοδόξου λαού, ο οποίος έκπληκτος μίαν πρωΐαν θα ακούση, ότι η ένωσις επετεύχθη! Δεν είναι υπερβολή εάν είπωμεν, ότι ευρισκόμεθα εις το κύκλωμα φοβερών ημερών διά την Ορθόδοξονπίστιν. Συντελείται εις βάθος και έκταση προδοσία, την οποίαν δεν δυνάμεθα να φαντασθώμεν!».Ο μακαριστός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους αρχ. Γεώργιος Καψάνης παρατήρησε: «Πάντα τα ανωτέρω δηλούν, ότι το ΟικουμενικόνΠατριαρχείον δεν θεωρεί πλέον τον Πάπαν και την ΡωμαιοκαθολικήνΚαθολικήνΕκκλησίαν ως αιρετικούς, σχισματικούς και πλανωμένους, εφ’ όσον δέχεται την ΠαπικήνΕκκλησίαν ως ‘αγίαν’, τον δε επί κεφαλής αυτής ως ‘άγιον’, ‘μακαριστόν’, υπέρ ού τελεί και επιμνημόσυνονδέησιν. Σημαίνουν επίσης, ότι η ένωσις σχεδόν έχει γίνει και απομένει η μεθόδευσις της τελείας μυστηριακής κοινωνίας, προς την οποίαν βαίνομεν ολοταχώς…». Το γεγονός εξ’ άλλου, ότι ο Πατριάρχης Αθηναγόρας εμνημόνευε τον Πάπα στην αγία Πρόθεση και στη Θεία Λειτουργία, επιβεβαιώνει την επιχειρηθείσα με την άρση των αναθεματωνψευδοένωση. Σε επιστολή του προς τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ΄ τον Δεκέμβριο του 1968, έγραφε: «Εν τη κοινωνία ταύτη ιερουργούντες μετά της χορείας των περί ημάς ιερωτάτων Μητροπολιτών και υπερτίμων, μνησθησόμεθα από των διπτύχων της καρδίας ημών του τιμίου ονόματός Σου αδελφέ, Αγιώτατε της Πρεσβυτέρας Ρώμης Επίσκοπε, ενώπιον της αγίας αναφοράς αυτού τούτου του τιμίου Σώματος και αυτού τούτου του τιμίου Αίματος του Σωτήρος εν τη θεία του αγιωτάτου προκατόχου ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Και ερούμεν τη αγία ημέρα των Χριστουγέννων ενώπιον του αγίου θυσιαστηρίου και λέγομέν σοι: της Αρχιερωσύνης σου μνησθείη Κύριος ο Θεός, πάντοτε νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων».
Περιττό βέβαια να τονιστεί, ότι η ενέργεια αυτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν αντικανονική και παράνομη, διότι αποτελεί μονομερή ενέργεια ενός μόνον Πατριαρχείου, χωρίς δηλαδή να έχει προηγηθείΠανορθόδοξη Σύνοδος και ομόφωνη απόφαση όλων των Πατριαρχείων και των λοιπών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, όπως βέβαια θα έπρεπε για ένα τόσο μεγάλης σημασίας θέμα. Στην αυθαιρεσία αυτή του Οικουμενικού Θρόνου άμεση υπήρξε η αντίδραση της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία «με πολλήνδυσμένειανεπληροφορήθη την πρωτοβουλίαν του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Αθηναγόρα. Ουδείς έχει το δικαίωμα να προβαίνη εις παρομοίας πράξεις. Το δικαίωμα έχει μόνον ολόκληρος η Ορθοδοξία», καθώς εδήλωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Χρυσόστομος ο Β΄. Σε άλλη δήλωση του Αθηνών Χρυσοστόμου του Β΄, που έχει καταχωρηθεί στα «Πεπραγμένα» του, (τομ. Β΄, Αθήναι 1967, σελ.197), αναφερόμενος στον κ. Αθηναγόρα λέγει: «Ο Αθηναγόρας ο Α΄ ουδέν πρεσβεύει, εις ουδέν πιστεύει, ει μη μόνον εαυτώ δουλεύει και την απαθανάτισιν του ονόματός του επιδιώκει, έστω κατά Ηρόστρατον, διά της καταστροφής της Εκκλησίας».
Περαίνοντας τον μικρό αυτό σχολιασμό μας, εκφράζουμε και πάλι την έντονη ανησυχία μας για τα τεκταινόμενα. Το περιεχόμενο της φετινής προσφώνησης του κ. Βαρθολομαίου, εν όψει μάλιστα της προετοιμαζόμενης Πανορθόξου Συνόδου του 2016 και σε συνδυασμό με την πρόσφατηείδηση, ότι ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά την τέλεση «Θείας Λειτουργίας» στην Ουγκάντα, «εμνημόνευσε» τον Οικουμενικό Πατριάρχη στα δίπτυχα, ωσάν να υφίσταται ήδη μυστηριακή κοινωνία μεταξύ τους, (και χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από πλευράς του Φαναρίου), μας οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι δυστυχώς δρομολογείται, μια «ένωση» ανόσια, δαιμονική και φρικτή, τύπου Φεράρας – Φλωρεντίας (1438/9), χωρίς την επιστροφή των παπικών στην Ορθοδοξία, την μοναδική και αληθινή Εκκλησία του Χριστού! Κατόπιν αυτών θερμές είναι οι προσευχές όλων μας, κλήρου και λαού ενώπιον του Θεού: «Κύριε, Κύριε, επίβλεψον εξ’ ουρανού και ίδε» σε ποία αξιοθρήνητη και ελεεινή κατάσταση έχει φθάσει η πρωτόθρονη εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και γενικότερα. Διά τας αμαρτίας μας και διά την αμέλειά μας παρεχώρησες να επικρατήσει και να κυριαρχήσει η φοβερή αυτή παναίρεση του Οικουμενισμού, έτσι ώστε να είμαστε αναπολόγητοι ενώπιόν Σου. Κλήρος και λαός εγκαταλείψαμε την οδόν των αγίων Πατέρων μας και «επορεύθημεν εν τοις θελήμασιν των καρδιών ημών». Έπαυσαν οι άγιοι Πατέρες μας να αποτελούν για μας παραδείγματα και πρότυπα προς μίμηση στους μέχρι θανάτου αγώνες των για την διαφύλαξη της αμωμήτου ημών πίστεως. Πατούμε ανερυθριάστως επάνω στα αίματα των Αγίων και Ηρώων της Αμωμήτου Ορθοδόξου Πίστεώς μας, οι οποίοι υπέρ Αυτής, διά πυρός και σιδήρου και ύδατος ετελειώθησαν. «Αλλ’ ικετεύομε την σηνανείκαστον αγαθότητα. Φείσαι ημών Κύριε κατά το πλήθος του ελέους Σου και σώσον ημάς» από την φοβερή αυτή λύμη της παναιρέσεως και ανάδειξε στους εσχάτους αυτούς χρόνους της γενικής αποστασίας, στους οποίους ζούμε, αγίους και αξίους ιεράρχες, αληθινούς μιμητές των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας…
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Ο Πάπας Φραγκίσκος στο μήνυμα που απέστειλε προς τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, με την ευκαιρία της θρονικής εορτής του Αγίου Ανδρέου, τονίζει ότι «δεν υπάρχουν πλέον εμπόδια στην ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων». Η είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου. Τα Ρωμαιοκαθολικά ΜΜΕ τονίζουν ότι η ένωση τους είναι προ των πυλών…
Ο Πάπας στην προσαγόρευσή του γράφει ότι ο κ. Βαρθολομαίος «προεδρεύει της Ορθοδόξου Εκκλησίας», προφανώς επειδή πιστεύει ότι «ένας είναι ο ηγεμών του Χριστιανισμού». Πάντως δεν ασπάζεται τις καινοφανείς απόψεις του Φαναρίου, περί του Πρωτείου του κ. Βαρθολομαίου στην Ορθοδοξία, όπως εκείνος το κατέχει στη Δύση…
Στην αρχή του μηνύματός του ο Πάπας σημειώνει ότι η συμμετοχή, όπως κάθε χρόνο, στην εορτή του Αγίου Ανδρέου, της αντιπροσωπείας του Βατικανού στη Θεία Λειτουργία της οποίας προΐσταται ο Πατριάρχης υπογραμμίζει «την πνευματική προσέγγιση της Εκκλησίας της Ρώμης προς τον ίδιο τον Πατριάρχη, όπως επίσης προς τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τον κλήρο, τους μοναχούς και όλους τους πιστούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Στη συνέχεια υπενθυμίζει την προ 50 ετών άρση των αφορισμών εκ μέρους του Πατριάρχου Αθηναγόρα και του Πάπα Παύλου Στ΄, η οποία, όπως γράφει, «αντικατέστησε τη λογική του ανταγωνισμού με τη λογική της αγάπης και της αδελφοσύνης» και προσθέτει πως «δεν υπάρχει πλέον κανένα εμπόδιο για να υπάρξει μεταξύ τους ευχαριστιακή κοινωνία». Τονίζει επίσης ότι «οι καθολικοί και οι ορθόδοξοι οφείλουν σήμερα να ζητήσουν συγγνώμη από τον Θεό και μεταξύ τους για τους χωρισμούς που επέφεραν στο Σώμα του Χριστού». Σημειώνει ακόμη ο Πάπας ότι παρά τις υφιστάμενες διαφορές «υπάρχουν τώρα οι αναγκαίες συνθήκες για την πορεία προς την πλήρη κοινωνία της πίστεως, της αδελφικής συμφωνίας και της μυστηριακής ζωής, οι οποίες υφίσταντο τα πρώτα χίλια χρόνια της ζωής της Εκκλησίας».
Πολλά και σοβαρά τα ζητήματα που θέτει ο Πάπας.
Πρώτον. Γράφει στον κ. Βαρθολομαίο ότι «δεν υπάρχουν πλέον εμπόδια στην πλήρη ένωση». Αν αυτό το εξάγει εκ της όλης πολιτικής του Φαναρίου, όταν ο ίδιος αναγνωρίζει ότι ο κ. Βαρθολομαίος απλώς προεδρεύει των συνάξεων των Ορθοδόξων Προκαθημένων πώς θεωρεί ότι ο λόγος του, όποιος και αν είναι, δεσμεύει όλους τους Ορθοδόξους; Η απολυταρχία του Βατικανού δεν ισχύει στην Ορθοδοξία.
Δεύτερον. Στο διάλογο που διεξάγεται μεταξύ των Λατίνων και των Ορθοδόξων έχει συμφωνηθεί κάτι που δεν έχει γίνει γνωστό ευρύτερα; Το παγκοίνως γνωστό είναι πως δεν υπάρχει θέμα που να έχει υπάρξει συμφωνία. Από πού λοιπόν τεκμαίρει ο Πάπας ότι είμαστε κοντά στην Ένωση; Γνωρίζει κάτι περισσότερο από όσα όλοι γνωρίζουμε;…
Τρίτον. Δυο φορές γράφει για «τη λογική της αγάπης». Είναι η ασθένεια της παποσύνης. Τα πάντα εκλογικεύονται. Ακόμη και η αγάπη.
Τέταρτον. Ζητεί και από τους Ορθοδόξους να ζητήσουν συγγνώμη από τον Θεό «για τους χωρισμούς που επέφεραν στο Σώμα του Χριστού». Δηλαδή θύτες και θύματα στην ίδια κατηγορία. Όχι ότι οι Ορθόδοξοι δεν πρέπει να ζητούν τη συγγνώμη και το έλεος του Θεού για τα λάθη τους. Αλλά όχι για την Δ΄ Σταυροφορία και την άλωση της Πόλης, όχι για τις κακοδοξίες του Πάπα, όχι για τις σε βάρος τους προσηλυτιστικές εκστρατείες των Ιησουιτών και των άλλων Ταγμάτων, όχι για την παπική καταπίεση στα μέρη που κατείχαν οι Φράγκοι, όχι για τους θρησκευτικούς πολέμους της Δύσης, όχι για την Ιερά Εξέταση και τον index, όχι για τη Διαμαρτύρηση και την αθεΐα στη Γαλλία. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ ζήτησε συγγνώμη από τους Ορθοδόξους για τα όσα οι Λατίνοι έχουν διαπράξει σε βάρος τους. Ο σημερινός Πάπας τον διορθώνει και γράφει ότι και οι Ορθόδοξοι πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη γιατί και αυτοί προκάλεσαν τον χωρισμό του Χριστιανισμού…
Πέμπτον. Στα πρώτα χίλια χρόνια της Εκκλησίας οι Χριστιανοί ήσαν ενωμένοι, όμως το Βατικανό επιχειρεί να διορθώσει την ιστορική πραγματικότητα και να πείσει τους Ορθοδόξους ότι το Πρωτείο του Πάπα υπήρχε πάντοτε, όπως σήμερα…
Έκτον. Ο κ. Βαρθολομαίος, με τη συμπεριφορά του, έχει δώσει το δικαίωμα στον Πάπα να γράφει με αυτό τον τρόπο. Ένα είναι το βέβαιο. Οποιοι και αν είναι οι σχεδιασμοί του ιησουίτη Πάπα και όπως και να συμπεριφέρεται το Φανάρι, οι Ορθόδοξοι δεν θα υποταγούν στον Πάπα, δεν θα προδώσουν την Πίστη τους, δεν θα γίνουν Μαρωνίτες.
Πηγή: Θρησκευτικά
Οι πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου του Βατικανού για την οικογένεια, τα δημοσιευθέντα νέα οικονομικά σκάνδαλα σ’ αυτό και οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για τις ίντριγκες στις εκλογές των Παπών Βενεδίκτου 16ου και Φραγκίσκου δείχνουν ότι το Βατικανό βρίσκεται σε παρακμιακό αδιέξοδο και σε βαθιά παρακμή.
Οι τρεις εβδομάδες που διήρκεσαν οι εργασίες της Συνόδου στο Βατικανό για την οικογένεια και που ολοκληρώθηκαν στις 24 Οκτωβρίου, αντί να μειώσουν αύξησαν τα προβλήματα που υπήρχαν στη Λατινική Εκκλησία σχετικά με την Ηθική και τη Βιοηθική. Ο Πάπας επί κεφαλής των «μεταρρυθμιστών» πέρασε τη γραμμή του. Μπορεί στα λόγια να είναι υπέρ της «συνοδικότητας» αλλά στην πράξη απέδειξε ότι ασκεί αυταρχικά την εξουσία του ως κοσμικός ηγεμόνας.
Στα κρίσιμα σημεία της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου που συζητήθηκαν υπάρχει ένα ωραιοποιημένο και νεφελώδες στο τελικό κείμενο της Συνόδου λεξιλόγιο. Το ακόλουθο:
Ελεύθερη διαβίωση – Τα εκτός γάμου ζευγάρια πρέπει να προσεγγίζονται «με εποικοδομητικό τρόπο και με μια προσπάθεια να μπουν στον δρόμο που θα τους προσανατολίσει προς την πληρότητα του γάμου».
Σεξουαλική απελευθέρωση – Στο σύγχρονο κόσμο δεν λείπουν οι μέσα από την επιβαλλόμενη κουλτούρα τάσεις για μια σεξουαλικότητα χωρίς όρια. Η μεγάλη διάδοση της πορνογραφίας και της εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου σώματος, ευνοούμενη επίσης από την κακή χρήση του ιντερνέτ, πρέπει να καταγγελθούν με σταθερότητα.
Ομοφυλόφιλοι – Στις οικογένειες που ζουν την εμπειρία να έχουν στους κόλπους τους ομοφυλόφιλους, η Εκκλησία επαναλαμβάνει ότι κάθε πρόσωπο, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, πρέπει να είναι σεβαστό, να διατηρεί την αξιοπρέπειά του και να υπάρχει φροντίδα αποφυγής κάθε εκδήλωσης άδικης διάκρισης σε βάρος του.
Γάμος ομοφυλόφιλων. «Ουδεμία θεμελίωση υπάρχει για την καθιέρωση αναλογιών, έστω και μακρινών, μεταξύ των ομοφυλοφιλικών ενώσεων και του σχεδίου του Θεού για τον γάμο». Σημειώνεται ότι κατόπιν ισχυρότατων αντιδράσεων που υπήρξαν το τελικό κείμενο δεν περιέχει προτάσεις του σχεδίου εργασίας, όπως «να προσδιορισθεί η κοινωνική ιδιαιτερότητα των ψυχολογικά ευαίσθητων αυτών ενώσεων», ούτε καλεί τον κόσμο « σε μια καλύτερη εμβάθυνση ανθρώπινη όχι μόνο βιολογική και πολιτισμική, της σεξουαλικής διαφοροποίησης».
Το τελικό κείμενο της Συνόδου του Βατικανού για την οικογένεια έχει προκαλέσει ζωηρές αντιδράσεις και πολλά ερωτηματικά. Γιατί οι τόσες θετικές αναφορές στους ομοφυλόφιλους, και η συναισθηματική και όχι η ποιμαντική προσέγγιση στα ελεύθερα ζευγάρια και στη σεξουαλική απελευθέρωση; Τα ανοίγματα του Βατικανού προς όσους έχουν φύγει από τον δρόμο του Θεού είναι να τους ακολουθήσουν χωρίς να τους διδάξουν την Αλήθεια. Αντίθετα στο τέλος συμβιβάζονται και αποδέχονται ως σωστή την κατάσταση των αμαρτωλών. Το δόγμα ότι πλέον το Βατικανό επί Φραγκίσκου δημιουργεί « μιαν Εκκλησία που αλλάζει, μιαν Εκκλησία που ακούει» είναι φενάκη. Ο Ιησούς Χριστός αγαπά τους αμαρτωλούς, τους αναζητεί και με την αγάπη του τους σώζει, λυτρώνοντάς τους από την αμαρτία.
Το Βατικανό δέχεται αυστηρή κριτική για τη θέση της Συνόδου στα ζητήματα των ομοφυλοφίλων. Στην ιστοσελίδα Catholic Voices ανώνυμος ρωμαιοκαθολικός ιερέας θέτει τα καίρια ερωτήματα: οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές έπαιξαν σοβαρό ρόλο στα συμπεράσματα της Συνόδου για την οικογένεια; Μπορεί κανείς να μιλάει για «μαφία ομοφυλόφιλων» μεταξύ του κλήρου; Και πάρα κάτω εξηγεί πώς οι ομοφυλόφιλοι και παιδόφιλοι κληρικοί αφθονούν στους κόλπους της Λατινικής Εκκλησίας και έχουν αναπτύξει ισχυρό λόμπι….
Η πολυπληθής ομάδα των ομοφυλόφιλων ρωμαιοκαθολικών κληρικών στο προσκήνιο παρουσιάστηκε λίγες ημέρες πριν από τη φετινή Σύνοδο του Βατικανού για την οικογένεια στο πρόσωπο του Πολωνού κληρικού και πρώην ανωτέρου στελέχους της Κουρίας Κριστόφ Χαράμσα. Η αποπομπή του και η απαγόρευση να φέρει το ιερατικό σχήμα έγινε στις 21 Οκτωβρίου 2015, όταν ο Χαράμσα εμφανίστηκε στα ΜΜΕ μαζί με τον σύντροφο του, Καταλανό Εντουάρντο Πλανάς, 44 ετών και δημοσιοποίησε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Είναι 43 ετών, πρώην καθηγητής της Θεολογίας και της Βιοηθικής στο Ποντιφικό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης και έως την πρόσφατη αποπομπή του ήταν μέλος της Συνοδικής Επιτροπής και της διεθνούς θεολογικής επιτροπής για τη διδασκαλία της πίστεως. Οι οργανώσεις και οι ιστοσελίδες των ομοφυλόφιλων χαιρέτισαν με ενθουσιασμό το τελικό κείμενο της Συνόδου του Βατικανού για την οικογένεια.
Το τελικό κείμενο και οι μεθοδεύσεις που προηγήθηκαν οδήγησαν πολλούς, κληρικούς και λαϊκούς, να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα που βοηθά τον Πάπα στα «προοδευτικά» σχέδιά του. Αλλά δεν χρειάστηκε πολύ. Ο «προοδευτικός» Βέλγος καρδινάλιος Ντάνεελς, αποκάλυψε δημόσια το ρόλο του στην ομάδα «Σανκτ Γκάλεν», που αποκλήθηκε «μαφιόζικη». Το όνομα είναι πόλεως της Ελβετίας, όπου υπάρχει η ονομαστή μονή των Βενεδικτίνων. Εκεί γίνονταν οι συνάξεις της ομάδας και λαμβάνονταν οι αποφάσεις. Η ομάδα των «προοδευτικών» καρδιναλίων και άλλων κληρικών εργάστηκε στο παρασκήνιο για την αποτροπή της εκλογής του Βενεδίκτου 16ου, που απέτυχε και στη συνέχεια για να τον οδηγήσει στην παραίτηση, που την πέτυχε και για να μεθοδεύσει την εκλογή «προοδευτικού» Πάπα, όπως είναι ο Φραγκίσκος, που επίσης την πέτυχε.
Η εντός της Λατινικής Εκκλησίας εκστρατεία των ομοφυλοφίλων έφτασε έως το συντηρητικό τάγμα των Δομινικανών, ιστορικά του πιο επιθετικού, δια της Ιεράς Εξετάσεως, εναντίον των αιρετικών. Φέτος που εορτάζονται τα 800 χρόνια από την ίδρυσή του συγκλονίζεται από το βιβλίο « Αγάπες: Η Εκκλησία, οι χωρισμένοι και ξαναπαντρεμένοι, τα ομόφυλα ζευγάρια» (Έκδ. CERF, Paris, 2015) που εξέδωσε το μέλος του, ο ιερομόναχος Αντριάνο Ολίβα, ειδικός στον Θωμά τον Ακινάτη. Ο εν λόγω ιερομόναχος ουσιαστικά νομιμοποιεί τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις! Η ιστοσελίδα Riposte Catholique σε άρθρο της 11ης Νοεμβρίου 2015 διερωτάται αν το εν λόγω τάγμα, το τόσο συνδεδεμένο με την Ιερά Εξέταση και την τιμωρία των αιρετικών, υποστηρίζει ως φυσιολογικές τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις πώς είναι δυνατό η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να ασκήσει ποιμαντική επί του θέματος αυτού και γενικότερα για την αξία της οικογένειας;… Όλα δείχνουν πως από τον Πάπα και την Κουρία έως τα δυναμικότερα σε δράση τάγματα των Ιησουιτών και των Δομινικανών όλοι είναι έτοιμοι να δεχθούν ή να ανεχθούν ως φυσιολογικές τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Οι ίντριγκες κατά την εκλογή των Παπών Βενεδίκτου και Φραγκίσκου και ο καρδινάλιος Ντάνεελς
Η παρακμή του Βατικανού φαίνεται και από τις ίντριγκες που αποκαλύπτονται πως προηγήθηκαν των εκλογών των δύο τελευταίων Παπών. Ο Πάπας Βενέδικτος ήταν συντηρητικών αρχών και αντίθετος σε όσα επί του σημερινού Πάπα μεθοδεύονται και υλοποιούνται από τη συγκεκριμένη ομάδα για αλλαγή στη διδασκαλία και στη ποιμαντική της Λατινικής Εκκλησίας έναντι της ομοφυλοφιλίας. Είναι ενδεικτικό πως στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Πάπας Βενέδιντος είχε μιλήσει για «λύκους» εντός των κόλπων του Βατικανού και πολλοί θεωρούν ότι μιλούσε για τη συγκεκριμένη ομάδα του Σανκτ Γκάλεν. Λέγεται ότι ο Πάπας Βενέδικτος παραιτήθηκε υπό το βάρος των αποκαλύψεων για τα σεξουαλικά και οικονομικά σκάνδαλα που τότε ξέσπασαν, αλλά τώρα αποκαλύπτεται ότι τα μέλη της ομάδας του Σανκτ Γκάλεν αξιοποίησαν την πίεση που ασκούσαν τα ΜΜΕ και με κατάλληλους χειρισμούς τον εξώθησαν στην παραίτηση.
Ο καρδινάλιος Ντάνεελς θεωρείται εκ των ηγετών της «προοδευτικής» ομάδας του Σανκτ Γκάλεν, μαζί με τους καρδιναλίους Κάσπερ και Μαρτίνι (ιησουίτη, όπως ο Πάπας Φραγκίσκος). Η ομάδα επιδιώκει να κάνει «πιο σύγχρονη» τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία…Στο βιογραφικό του Ντάνεελς γράφεται ότι όταν η βελγική κυβέρνηση ψήφισε το νόμο για την αναγνώριση του «γάμου» των ομοφύλων αυτός της απέστειλε επιστολή με θετικό περιεχόμενο, υποστηρίζοντας ότι έτσι σταμάτησαν οι δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος τους..Επίσης συμβούλευσε τον τότε Βασιλιά του Βελγίου Μποντουέν να υπογράψει το Νόμο για τις ελεύθερες αμβλώσεις. Ο βασιλιάς δεν τον άκουσε και προτίμησε να παραιτηθεί, στο χρόνο που χρειαζόταν για να ψηφιστεί ο Νόμος χωρίς την υπογραφή του. Ακόμη ο Ντάνεελς συμβούλευσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από ρωμαιοκαθολικό κληρικό να μην μιλήσει και αρνήθηκε να απαγορεύσει τη χρήση σεξουαλικού περιεχομένου υλικού «για παιδαγωγικούς λόγους» στα ρωμαιοκαθολικά σχολεία. Το 2010 ο Ντάνεελς εκλήθη σε ανάκριση για απόκρυψη των εκ μέρους ρωμαιοκαθολικών κληρικών κακοποιήσεων ανηλίκων. Μια από τις περιπτώσεις αφορούσε τον προστατευόμενό του Επίσκοπο Ρότζερ Βανγκελούβε ο οποίος κακοποιούσε παιδιά από τότε που ήταν κληρικός και συνέχισε όταν έγινε Επίσκοπος. Τον Απρίλιο του 2010 ο Βανγκελούβε παραιτήθηκε, αφού δημόσια παραδέχθηκε την ενοχή του.
Ο Ντάνεελς, μόλις συμπλήρωσε τα 75 του χρόνια, παραιτήθηκε το 2010 και στη θέση του ως Αρχιεπισκόπου των Βρυξελλών και πριμάτου του Βελγίου εξελέγη ο των ιδίων «συντηρητικών» φρονημάτων με τον Πάπα Βενέδικτο Επίσκοπος του Ναμύρ, πόλεως επίσης του Βελγίου, Αντρέ Ζοζέφ Λεονάρ. Ο Λεονάρ δημόσια αντιτάχθηκε στα όσα η βελγική κυβέρνηση είχε προωθήσει. Aυτή πλην του «γάμου» των ομοφυλόφιλων είχε επίσης ψηφίσει, με την αποδοχή του Ντάνεελς, την ευθανασία, τα πειράματα στα ανθρώπινα έμβρυα και τη γονιμοποίηση σε δοκιμαστικό σωλήνα (in vitro). Η αντίδραση του Λεονάρ προς τις αποφάσεις της βελγικής κυβερνήσεως τον έκαμαν στόχο σφοδρών επιθέσεων από τα ισχυρά λόμπι των ομοφυλόφιλων και των τεκτόνων. Φέτος ο Λεονάρ συμπλήρωσε τα 75 χρόνια και με μια εντυπωσιακή ταχύτητα ο Πάπας Φραγκίσκος τον αντικατέστησε με τον ευνοούμενο του Ντάνεελς Επίσκοπο Γιόζεφ Ντε Κέσελ, την ώρα που ο «εκσυγχρονισμός» που είχε επί δεκαετίες προωθήσει ο Ντάνεελς στην Καθολική Εκκλησία του Βελγίου την έχει βάλει σε τροχιά εξαφάνισης: Οι ιερατικές κλήσεις τείνουν στο μηδέν, οι εκκλησίες είναι σχεδόν άδειες από πιστούς και η κατήχηση πλέον ανύπαρκτη.
Ο καρδινάλιος Ντάνεελς θεωρεί ότι τελικά νίκησε τον μεγάλο του «εχθρό», τον επίτιμο Πάπα Βενέδικτο. Μπορεί να έχασε τη μάχη της εκλογής του, αλλά με την ομάδα του Σανκτ Γκάλεν συνέβαλε στην εκθρόνισή του και στην εκλογή του «εκσυγχρονιστή» Πάπα Φραγκίσκου, στου οποίου βρίσκεται στα δεξιά. Για το στενό δεσμό του Πάπα με τον καρδινάλιο Ντάνεελς σημειώνεται ότι ενώ η Εκκλησία στο Βέλγιο ευνόησε τα μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση σε βάρος της ανθρώπινης ζωής και έχει πιστούς πολύ λιγότερους από άλλες χώρες, στη Σύνοδο για την οικογένεια αντιπροσωπεύθηκε με τρεις εκπροσώπους, με επί κεφαλής τον 83χρονο Ντάνεελς, τον οποίο ο Πάπας είχε προσκαλέσει δεύτερο από τους 45 συνέδρους της επιλογής του. Επίσης ο Πάπας τον είχε μαζί του στο μπαλκόνι αμέσως μετά την εκλογή του και κατά την ενθρόνιση του εκείνος ανέγνωσε τη σχετική προσευχή…
Εκτός από την κάλυψη των κακοποιήσεων παιδιών από ρωμαιοκαθολικούς κληρικούς και την εύνοιά του προς τα ομόφυλα ζευγάρια ο καρδινάλιος Ντάνεελς έχει εγείρει την οργή πολλών Ρωμαιοκαθολικών και γιατί, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, μίλησε σε τεκτονική εκδήλωση φορώντας τα μασονικά διακριτικά και διατηρεί φιλικές σχέσεις με τη αντιχριστιανική Μεγάλη Ανατολή του Βελγίου.
Οικονομικά σκάνδαλα στο Βατικανό
Τις προηγούμενες ημέρες το Βατικανό βρέθηκε και πάλι στον κυκλώνα οικονομικών σκανδάλων. Όπως επί Βενεδίκτου 16ου έτσι και τώρα, επί Φραγκίσκου, διέρρευσαν προς τον Τύπο απόρρητα οικονομικά στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν την ηθική παρακμή ανθρώπων που ζουν στο Βατικανό, ή έχουν σχέση με αυτό.
Με βάση τα στοιχεία που διέρρευσαν κυκλοφορήθηκαν πριν από λίγες ημέρες δύο βιβλία. Το ένα είναι του Εμιλιάνο Φιτιπάλντι, ονομάζεται “Avarizia” (Τσιγγουνιά) και έχει υπότιτλο «Τα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν τα πλούτη, τα σκάνδαλα και τα μυστικά της Εκκλησίας του Φραγκίσκου». Όπως αποκαλύπτει το βιβλίο το μικροσκοπικό Βατικανό είναι από τις πρώτες χώρες σε κατανάλωση καπνού και αλκοόλ! Όπως αποκαλύφθηκε όσοι έχουν την περίφημη κάρτα αγορών χωρίς δασμούς και με ελάχιστους φόρους στα καταστήματα του Βατικανού ( τα μέλη της Κουρίας, καρδινάλιοι, άλλοι κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, λαϊκοί εργαζόμενοι στις υπηρεσίες του κράτους) θεωρητικά θάπρεπε να είναι 4000-5000. Στην πραγματικότητα την χρησιμοποιούν 41.000! Αυτοί αγοράζουν από ακριβά επώνυμα ρούχα, ρολόγια, αρώματα έως τσιγάρα και ποτά και συνήθως τα μεταπωλούν… Αυτά αναφέρονται στην Έκθεση της Ernst & Young, την οποία όρισε ο Πάπας το 2013 να πραγματοποιήσει διαχειριστικό έλεγχο στα καταστήματα και διέρρευσαν στον συγγραφέα του βιβλίου. Για τη διαρροή συνελήφθησαν από την αστυνομία του Βατικανού ο ισπανός Επίσκοπος Λούτσιο Μπάλντα και η ιταλίδα Φραντσέσκα Σαουκούι, που είχαν συμμετοχή στον έλεγχο και πρόσβαση στα στοιχεία.
Το άλλο βιβλίο, που πρόσφατα επίσης κυκλοφορήθηκε, ονομάζεται «Ο δρόμος του Σταυρού» (Chemin de Croix), εκδόθηκε από τις εκδόσεις Flammarion και γράφτηκε από τον Τζιαν Λουίτζι Νούτζι, γνωστό από το προηγούμενο βιβλίο του, πάλι με στοιχεία που είχαν διαρρεύσει, που είχε τίτλο «Η Αυτού Αγιότης: Σκάνδαλο στο Βατικανό» και που είχε κλονίσει τη θέση του Πάπα Βενεδίκτου.
Στις 650 σελίδες των δύο βιβλίων διαπιστώνει κανείς τη διαφθορά που υπάρχει στη διαχείριση της περιουσίας του Βατικανού. Υπερτιμολογήσεις σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ξέπλυμα χρήματος μέσα από δήθεν δωρεές, αδικαιολόγητες δαπάνες για επισκευές ή κατασκευές, χαμηλά ενοίκια σε ευνοούμενους των στελεχών που διαχειρίζονται την εκκλησιαστική ακίνητη περιουσία, σπατάλη του ιερού χρήματος για αλλότριους σκοπούς. Υπάρχουν περίπου 5.000 εκκλησιαστικά ακίνητα, για τη διαχείριση των οποίων λίγα είναι γνωστά. Για ένα από αυτά, διαμέρισμα 150 τετρ. μέτρων στη Ρώμη, αποκαλύφθηκε ότι είναι νοικιασμένο προς 29 Ευρώ το χρόνο…
Επικερδής επιχείρηση είχε στηθεί και με την αγιοποίηση προσωπικοτήτων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Κατά το Δίκαιο του Βατικανού στη σχετική έρευνα που γίνεται για το βίο τους συμμετέχουν και λαϊκοί δικηγόροι. Επειδή τα συμφέροντα είναι μεγάλα, γιατί αγιοποίηση σημαίνει εισροή χρημάτων στα μέρη τα οποία αφορά, οι δικηγόροι ελάμβαναν το λιγότερο 40.000 Ευρώ ανά υπόθεση. Και αυτοί είναι γνωστοί, γιατί είχαν τις κατάλληλες προσβάσεις.
Ο Πάπας Φραγκίσκος βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Η εικόνα του τσαλακώθηκε με όσα συμβαίνουν στο Βατικανό και αναγκάστηκε την Κυριακή, 8 Νοεμβρίου, να μιλήσει από την πλατεία του Αγίου Πέτρου για τα σκάνδαλα. Στην ομιλία του καταδίκασε τα «κοράκια», σημείωσε ότι οι γενόμενες κλοπές είναι εγκλήματα και διαβεβαίωσε ότι παρά τις δυσκολίες θα προχωρήσει στα σχέδια του…
Η Ορθοδοξία
Η Ορθοδοξία είναι μια ανοικτή Εκκλησία, που δέχεται επιρροές και επιδράσεις και που πρέπει να τις αντιμετωπίσει. Για την οικογένεια στην μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδο δεν θίγονται τα σύγχρονα ζητήματα και επομένως δεν δίνονται απαντήσεις σε αυτά. Σε τοπικό επίπεδο, στην Εκκλησία της Ελλάδος τα θέματα τίθενται και στη συνέχεια αφήνονται στον ρουν της ιστορίας… Το θέμα της συμμετοχής στη Θεία κοινωνία των χωρισμένων, που ξαναπαντρεύονται το έχει λυμένο και αντιμετωπίζει με κατανόηση αλλά χωρίς σοβαρή ποιμαντική μέριμνα τα νέα ζευγάρια που είτε ελευθέρως συζούν, είτε έχουν τελέσει μόνο πολιτικό γάμο και έχουν αποκτήσει παιδί, που επιθυμούν να το βαπτίσουν. Στα θέματα της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, της αντισύλληψης, της σχέσης, του «γάμου» ή του «συμφώνου συμβίωσης» των ομοφυλοφίλων, της καύσης των νεκρών και της ευθανασίας οι απόψεις τουλάχιστον της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι σαφείς, έως σήμερα. Δυστυχώς τα ζητήματα αυτά δεν τίθενται στην Πανορθόδοξη για να αποκτήσουν γενικότερο χαρακτήρα. –
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...