Για τέταρτη φορά το "Men having Babies" άνοιξε τις πύλες του στις Βρυξέλλες, παρά τους εθνικούς και διεθνείς νόμους. Πλούσιοι πελάτες ενημερώνονται για το «εμπόρευμα». Πακέτα all-inclusive πωλούνται στα 160.000 δολάρια. Με ποιο θάρρος η Ευρώπη εξακολουθεί να μιλά για «δικαιώματα»;

Από τις 22 έως τις 23 Σεπτεμβρίου διοργανώνεται για τέταρτη συνεχή χρονιά στις Βρυξέλλες, στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η έκθεση "Men having Babies", αφιερωμένο στα γκέι ζευγάρια που θέλουν να αγοράσουν ένα μωρό με παρένθετη μητέρα.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ. Μέσα από τα δωμάτια του πολυτελούς ξενοδοχείου Hilton, πλήθος διακεκριμένων ανδρών ξεφυλλίζουν πολυτελείς καταλόγους σε ιλουστρασιόν χαρτί κοιτώντας φωτογραφίες γυναικών που θα γεννήσουν παιδιά, τα «δικά τους» παιδιά και θα υπογράψουν ειδικές συμβάσεις που θα τις υποχρεώνουν να εγκαταλείψουν τα βρέφη που θα φέρουν στη μήτρα τους για εννέα μήνες.

ΕΓΓΥΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ. Ομοφυλόφιλα ζευγάρια ερευνούν τις δίκαιες προσφορές «επιστροφής χρημάτων» για την προμήθεια μωρών που έχουν διαφορετικές τιμές, ανάλογα με την «ποιότητα». Οι τιμές κυμαίνονται από το ελάχιστο των 95 χιλιάδων δολαρίων έως το μέγιστο των 160 χιλιάδων. Μπορούν να μάθουν για πλήρη πακέτα με όλες τις υπηρεσίες: ψυχολογική υποστήριξη, νομική βοήθεια, παροχή ωαρίων, ακόμη και σπέρματος (αν απαιτείται), για την προμήθεια παρένθετης μητέρας, αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχεία στις χώρες που θα γίνει η γέννηση, και ούτω καθεξής.

ΠΩΛΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Η αγορά και πώληση παιδιών πραγματοποιείται υπό το φως του ήλιου, με κοστούμι και γραβάτα, πορτοφόλι στο χέρι, παρά τους τοπικούς νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις. Στην πραγματικότητα, το 2015, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν καταδίκασε τη μίσθωση μήτρας ως μορφή εκμετάλλευσης των γυναικών; Γιατί λοιπόν κανένας ευρωβουλευτής δεν σηκώνεται να πάει να ελέγξει τι συμβαίνει λίγα χιλιόμετρα μακριά;

ΓΙΟΙ ΧΩΡΙΣ ΜΗΤΕΡΑ. Το 2015, η Επιτροπή Θεσμικών Υποθέσεων της Βελγικής Γερουσίας ψήφισε ομόφωνα κατά της "κυοφορίας για τους άλλους"; Γιατί λοιπόν κανένας γερουσιαστής δεν διαμαρτύρεται για μια έκθεση που πραγματοποιείται για τέταρτη συνεχή χρονιά; Και το 1989, το Βέλγιο δεν υπέγραψε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία «κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να γνωρίζει τους γονείς του και να ανατρέφεται από αυτούς»; Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση δεν αντιτίθεται στη δημοσιοποίηση μιας πρακτικής που πωλεί παιδιά χωρίς μητέρα;

ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ; Και η ίδια η Σύμβαση δεν ορίζει ότι τα συμβαλλόμενα κράτη "λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα σε εθνικό, διμερές και πολυμερές επίπεδο για να εμποδίσουν την απαγωγή, την πώληση ή τη διακίνηση παιδιών για οποιονδήποτε σκοπό και υπό οποιαδήποτε μορφή"; Τι κάνετε όμως στο ξενοδοχείο Hilton εάν δεν πουλάτε παιδιά στον πλειοδότη;

Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟ. Αν για τέταρτη συνεχή χρονιά οι “Men Having Babies” μπαίνουν στον κόπο να συγκεντρώσουν τους καλύτερους εμπειρογνώμονες στον κλάδο και να τους φέρουν στο Βέλγιο, αυτό σημαίνει ότι η επιχείρηση πάει καλά. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι αγοράζουν. Ακόμη και φέτος, παρά τη διαμαρτυρία κάποιων γενναίων, η έκθεση άνοιξε τις πύλες της. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε λοιπόν. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μιλά πλέον για δικαιώματα. Έχασε το πρόσωπό της.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός, Αφήστε με να ζήσω!

Η Cori Salchert μπήκε στο Ανατολικό νοσοκομείο του Ουισκόνσιν, όπου δούλεψε ως ειδική στην αντιμετώπιση του πένθους με οικογένειες των οποίων τα μωρά είχαν πεθάνει στο τοκετό ή λίγο μετά από αυτόν. Αλλά τώρα δεν ήταν εκεί για να βοηθήσει αυτές τις  οικογένειες. Ήταν εκεί για να αδειάσει το γραφείο της. Τα τελευταία χρόνια, η Cori  υπέφερε από κάποια αυτοάνοση ασθένεια που την έκαμε ανίκανη πλέον να εργαστεί.

«Μου άρεσε η δουλειά μου, αλλά ο Θεός έπρεπε να αδειάσει τα χέρια μου», είπε η Cori. «Γιατί είχε στο νου Του άλλη δουλειά για μένα».

Την ίδια ακριβώς ημέρα, τον Αύγουστο του 2012, η Cori εισήλθε στη Μονάδα Εντατικής Νεογνών ενός άλλου νοσοκομείου του Wisconsin. Εκεί γνώρισε ένα άγνωστο κοριτσάκι ηλικίας μόλις δύο εβδομάδων. Το μωρό είχε γεννηθεί μόνο με το στέλεχος του εγκεφάλου του. Έλειπαν αμφότερα τα εγκεφαλικά ημισφαίρια και αναμενόταν να πεθάνει ανά πάσα στιγμή.

Η Cori ήθελε με όλη της την ψυχή να προσφέρει στο μωρό αυτό ένα σπίτι που να το αγαπά.

Λόγω του κρατικού νόμου για το λεγόμενο «ασφαλές καταφύγιο»,  ο οποίος επιτρέπει στους βιολογικούς γονείς να εγκαταλείψουν ένα μη κακοποιημένο βρέφος χωρίς φόβο τιμωρίας, αυτό το κοριτσάκι ήταν διαθέσιμο για υιοθεσία.

Η Cori, ο σύζυγός της, Mark, και τα οκτώ βιολογικά παιδιά τους άνοιξαν το σπίτι και τις καρδιές τους σε αυτό το κοριτσάκι, το οποίο ονόμασαν Emmalynn. Η Emmalynn υπέφερε από καθημερινές επιληπτικές κρίσεις, τις οποίες η Cori χαρακτήρισε απλά ως «μέρος του πακέτου» όταν φρόντιζε για το μωρό αυτό που θα έφευγε σύντομα από κοντά τους.

«Πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πώς μπορούμε να πάρουμε ένα μωρό που γνωρίζουμε ότι θα πεθάνει», δήλωσε η Cori. «Αλλά ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο σενάριο. Το να μη ζήσεις καθόλου, είναι πολύ χειρότερο. Θέλαμε να δώσουμε στην Emmalynn μια ζωή».

Η Cori είχε δικό της σκεπτικό: «Να έχει πάντα διαθέσιμο ένα μπιμπερό και παροχή οξυγόνου. Το μωρό θα πήγαινε και ταξίδια». Η Emmalynn πήγε παντού, όπου πήγε η οικογένειά της. «Θέλαμε να της δώσουμε πολλές εμπειρίες στη ζωούλα της», είπε η  Cori.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2012, η Emmalynn πήρε την τελευταία της αναπνοή και έφυγε ειρηνικά στα χέρια της Cori. Έζησε μόλις 50 ημέρες.

«Είχαμε υποσχεθεί στην Emmalynn ότι θα την αγαπήσουμε μέσα από τη ζωή  και το θάνατό της», είπε η Cori. «Δεν ήταν εύκολο, αλλά άξιζε κάθε δάκρυ που χύσαμ»".

Χάνοντας την Amie

Παρά το ότι ο θάνατος της Emmalynn ήταν εξαιρετικά δύσκολος για τη Cori και την οικογένειά της, η φροντίδα της για αυτήν επέτρεψε στη Cori να ξεπεράσει κάποια δύσκολη εμπειρία από την παιδική της ηλικία. Όταν η Cori ήταν τεσσάρων ετών, η αδερφή της, Amie, έπαθε μηνιγγίτιδα η οποία προσέβαλε τον νωτιαίο μυελό της. Οι υψηλοί πυρετοί άφησαν την Amie σωματικά και διανοητικά ανάπηρη. Όταν η Amie ήταν πέντε ετών, πήγε να ζήσει σε ένα παιδικό ίδρυμα για παιδιά με σοβαρές αναπηρίες.

«Στούς γονείς μου είπαν ότι θα ήταν καλύτερο για την Amie αν δεν την επισκεπτόμασταν», είπε η Cori. «Την είδα μόνο 5-6 φορές μετά την αναχώρησή της από το σπίτι μας. Ήταν σαν να εξαφανίστηκε από τη ζωή μας».

Μιά μέρα όταν η Amie ήταν 11 ετών, το ίδρυμα είχε ένα πικνίκ. Ένας από τους φροντιστές πήγε την Amie στην τουαλέτα και στη συνέχεια βγήκε έξω για λίγο για να ελέγξει τα άλλα παιδιά. Η Amie βρήκε μια ξεκλείδωτη πόρτα και ξέφυγε.

Εκείνη τη μέρα, η Amie βρέθηκε πνιγμένη μέσα σε μια λίμνη σε ένα κοντινό γήπεδο γκολφ.

«Πάντα ένιωθα ένα τεράστιο πόνο, ένα κενό στη ζωή μου, γιατί δεν γνώρισα πραγματικά την Amie και ούτε και εκείνη μπόρεσε να με γνωρίσει», είπε η Cori. «Λόγω της ηλικίας μου και της απειρίας μου εκείνη τη στιγμή, δεν ήμουν σε θέση να προσφέρω κάτι ουσιαστικό στη ζωή της αδερφής μου. Αλλά σήμερα μπορώ να το κάνω αυτό για τα άλλα παιδιά, γιατί αυτές οι δυσκολίες δεν υπάρχουν πια. Είμαι ενήλικας τώρα και επιλέγω συνειδητά να φροντίζω αυτά τα μωρά. Τώρα πια μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο γι' αυτά που δεν μπορούσα να το κάνω για την Amie».

Ένα σπίτι για τον Charlie

Τον Οκτώβριο του 2014, δύο χρόνια μετά το θάνατο της Emmalynn, η Cori και η οικογένειά της έλαβαν ένα τηλεφώνημα για ένα άλλο μωρό που αναζητούσε μια οικογένεια για να το αγαπήσει. Ο Charlie ήταν ηλικίας τεσσάρων μηνών και δεν είχε φύγει ακόμα από νοσοκομείο. «Πριν κιόλας τον δούμε, η οικογένειά μας αποφάσισε ότι θα καλωσορίζαμε τον Charlie στο σπίτι μας», δήλωσε η Cori. «Αλλά όταν τον γνώρισα, συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή του ήταν περισσότερο δύσκολη από ό,τι νομίζαμε».

Ο Charlie χρησιμοποιούσε αναπνευστήρα για να αναπνεύσει, είχε τραχειοστομία και προφανή διανοητική καθυστέρηση. «Η κατάστασή του ήταν κάπως απελπιστική στην αρχή», είπε η Cori. «Ένιωσα εκτός παιγνιδιού με τις ιατρικές του ανάγκες, αλλά επιλέξαμε να εμπιστευθούμε τον Θεό και να πάρουμε στο σπίτι τον Charlie ούτως ή άλλως».

Όταν η Cori αισθάνεται απελπισμένη, σκέπτεται το εξής για να πάρει θάρρος:

«Θυμάμαι ότι το έλεος του Θεού ανανεώνεται κάθε πρωί», λέει. «Κάτι τέτοιο μας δίνει πολλές ευκαιρίες για να εμπιστευόμαστε τον Θεό».

Το υπνοδωμάτιο του Charlie είναι σαν μια ΜΕΘ στο σπίτι τους. «Θα μπορούσε να φαίνεται σαν αποστειρωμένο, αλλά προσπαθήσαμε σκληρά για να το κάνουμε διασκεδαστικό και φιλόξενο», είπε η Cori. «Ο Charlie κοιμάται σε νοσοκομειακό κρεβάτι, αλλά  δημιουργήσαμε ένα φράχτη γύρω του, ώστε να μοιάζει με βαρκούλα. Τα ιατρικά του σύνεργα βρίσκονται σε κουβαδάκια με δεινοσαύρους πάνω τους. Θέλουμε να κάνουμε τη φροντίδα του όσο πιο ευχάριστη μπορούμε».

Τα παιδιά με το νόσημα του Charlie σπάνια ζουν πάνω από δύο χρόνια, αλλά ο Charlie είναι τώρα τρεισήμισι χρονών και, όπως χαίρεται να λέει η Cori, «έχει  ζωή και μια οικογένεια που τον αγαπάει».

Η Cori ξέρει ότι δεν μπορεί να εμποδίσει τα παιδιά να πεθάνουν, εμπιστεύεται  όμως τη ζωή τους στα χέρια του Θεού. Η αδερφή της ήταν μόνη της όταν πνίγηκε στη λίμνη. Η Cori δεν μπορεί να αντέξει την ιδέα ενός άλλου παιδιού να πεθαίνει μόνο του. «Θέλω να τα αγαπήσω για όλη τους τη ζωή, ανεξάρτητα από το πόσο θα κρατήσει αυτή», μας είπε.

Θα σ' αγαπώ για πάντα

Η Cori μίλησε πρόσφατα σε εκδήλωση για την ιερότητα της ζωής- Sanctity of Life - στο Οχάιο. «Θέλω να ενθαρρύνω και άλλους να εξετάσουν την υιοθεσία», είπε. «Η ιατρική γνώση δεν αποτελεί προϋπόθεση. Η μόνη προϋπόθεση είναι να είσαι πρόθυμος να κάνεις αυτό που σου ζητά ο Θεός».

Τον Μάρτιο του 2018, η  Cori ανέλαβε ένα νέο ρόλο: της συγγραφέως. Έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: «Θα σ’ αγαπώ για πάντα». Το βιβλίο είναι μια συγκλονιστική περιγραφή των εμπειριών τής Cori από την Emmalynn, τον Charlie, από τη ζωή και το θάνατο της αδελφής της Amie, καθώς  και το πρόβλημα της υγείας της, το οποίο την έκανε ανήμπορη για εργασία, αλλά διαθέσιμη για να υιοθετήσει παιδάκια.

Μέχρι σήμερα, οι Salcherts έχουν αναθρέψει ή υιοθετήσει συνολικά επτά ξένα παιδιά. «Η κλήση μου είναι να αγαπώ τον Θεό και να αγαπώ αυτούς που βάζει στο δρόμο μου», είπε η  Cori. «Θέλουμε να ανοίξουμε το σπίτι μας στα παιδιά που ο Θεός θέλει να έχουμε».

Σχόλιο: Η ιστορία αφιερώνεται σε όλους τους ανθρώπους που έχοντας αφήσει εξ ολοκλήρου  τον εαυτό τους στα χέρια του Θεού, βρίσκουν τη δύναμη όχι μόνο να αντέξουν αγόγγυστα τη δική τους προσωπική δοκιμασία, αλλά στηρίζουν και δίνουν ζωή σε άλλους που περιφρονούνται, θεωρούνται ανάξιοι να ζήσουν και εγκαταλείπονται αβοήθητοι.

Πηγή: clmagazine.org, Αφήστε με να ζήσω!

Οι αντισυλληπτικές μέθοδοι μπορεί να είναι επικίνδυνες, αλλά ειδικότερα μία έχει αποδειχθεί ότι είναι χειρότερη από τις άλλες. Ονομάζεται Essure και ορίζεται από τον κατασκευαστή ως:

«Μια μη αναστρέψιμη μέθοδος αντισύλληψης που συνεργάζεται με το σώμα σας για την πρόληψη της εγκυμοσύνης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εφαρμογής του Essure, ένα μαλακό, εύκαμπτο ένθετο τοποθετείται σε κάθε σάλπιγγα. Κατά τους επόμενους τρεις μήνες, σχηματίζεται ένας φραγμός γύρω από τα ένθετα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα πρέπει να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε άλλη μορφή προφύλαξης για να αποτρέψετε μια εγκυμοσύνη. Αυτός ο φραγμός ο οποίο είναι φτιαγμένος από κολλαγόνο όπως μια ουλή, εμποδίζει το σπέρμα να φτάσει στα ωάρια έτσι δεν μπορεί να συμβεί εγκυμοσύνη».

Το Essure είναι τώρα υπό αυστηρό επανέλεγχο και όχι για πρώτη φορά. Οι γυναίκες που έχουν τοποθετήσει το Essure εμφάνισαν παρενέργειες όπως «αυτοάνοσα νοσήματα, διάτρηση οργάνων, αιμορραγία, πυελικό άλγος, πονοκεφάλους, έκτοπες κυήσεις, κράμπες, αλλεργίες σε μέταλλα, απώλεια μαλλιών, ενώ υπεβλήθησαν και σε άλλες χειρουργικές επεμβάσεις».

Με άλλα λόγια, το εμφύτευμα δεν είναι ασφαλές για τις γυναίκες και σίγουρα όχι για τα μωρά στη μήτρα. Στην πραγματικότητα, η πολύ φιλελεύθερη, και καθόλου συντηρητική ιστοσελίδα Salon δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο με τίτλο «Πώς οι Εταιρίες ξεφεύγουν με την κατασκευή ιατρικών συσκευών που βλάπτουν αντί να προσφέρουν θεραπεία». Όσον αφορά το Essure, το άρθρο παραθέτει την γνώμη της βραβευμένης παραγωγού σχετικών προϊόντων, Amy Ziering, η οποία έχει διερευνήσει τόσο την φαρμακευτική εταιρία, όσο και τα θυμάτων του Essure. Δηλώνει:

Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν πώς να ερμηνεύσουν το τι συμβαίνει με αυτούς και οι εταιρείες μπορούν να το εκμεταλλευτούν. Αν έχετε αυτές τις παράξενες αυτοάνοσες αντιδράσεις και σας βάλουν διάγνωση ν. Parkinson, όπως στην περίπτωση των εμφυτευμάτων ισχίου ή διάγνωση υστερίας, όπως και με τις περισσότερες γυναίκες του Essure, ή σας είπαν ότι είστε Λατίνα, γι’ αυτό και αιμορραγείτε πολύ, εσείς δεν μπορείτε να το ελέγξετε. Δεν έχετε πάει στην Ιατρική σχολή. Δεν μπορείτε να το συνδυάσετε με το σύστημα Essure.

Το επιχειρηματικό περιοδικό Forbes περιγράφει λεπτομερώς τη νίκη των γυναικών που εργάστηκαν ενεργά για την απομάκρυνση του Essure από την αγορά, αλλά δεν στήριξε τις προσπάθειες αυτών των γυναικών εναντίων των Αμερικανών που εκμεταλλεύονταν τις αμβλώσεις.

Δίνοντας τη μάχη.

Έτσι λοιπόν με όλα αυτά τα δεδομένα και τα τελευταία σκάνδαλα που αφορούν το Essure, τα οποία και οδήγησαν στην απόφαση του φαρμακευτικού γίγαντα Bayer να σταματήσει τελικά τις πωλήσεις του, σας ερωτώ αυτό: Πού ήταν όλες οι ομάδες για τα δικαιώματα των γυναικών, ειδικά αυτών που φώναζαν για τον πόλεμο του προέδρου Τράμπ εναντίον των γυναικών; Υπάρχει πραγματικά συνεχιζόμενος πόλεμος εναντίων των γυναικών και είναι αυτός που προκαλείται από αυτές τις συσκευές και τα χημικά προϊόντα κάθε είδους. Γιατί η Planned Parenthood (P.P.) δεν συνεργάζεται με τα θύματα που αναζητούν δικαιοσύνη για τα δεινά τους, είτε προκαλούνται από το Essure είτε από οποιοδήποτε άλλο τέτοιο προϊόν;

Η απλή απάντηση είναι ότι δεν έχουν κανένα όφελος οι οργανώσεις που στοχεύουν στην διακοπή κυήσεων μέσω χειρουργείου να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να δημιουργήσει αντιπαράθεση με τις φαρμακευτικές εταιρίες και να θέσει υπό αμφισβήτηση την πρακτική τους. Στην πραγματικότητα, τέτοιες οργανώσεις (σημ. Ρ.Ρ.) διεξάγουν πόλεμο στις γυναίκες!

Συστήματα όπως η Planned Parenthood συνειδητοποιούν, αυτό που το αφελές κοινό τους δεν το κάνει, ότι ακόμα και το Essure μπορεί να προκαλέσει το θάνατο των αγέννητων παιδιών και να βλάψει τις γυναίκες. Και αυτό είναι ένα γεγονός που η Planned Parenthood δε θέλει να γίνει γνωστό!

Σύμφωνα με ένα άρθρο του ειδησεογραφικού πρακτορείου ABC σχετικά με κάποια στατιστικά στοιχεία που ανέφερε στο κοινό ο Αμερικανός γερουσιαστής Mike Fitzpatrick πριν από δύο χρόνια, «Τα δεδομένα δείχνουν 303 έκτοπες κυήσεις και θανάτους εμβρύων μεταξύ των χρηστών του Essure, ενώ οι αναφορές του FDA (U.S. Food and Drug Administration) είναι για μόνο 5».

Το ήξερες αυτό; Φυσικά και όχι. Ωστόσο, τώρα, περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα, ίσως να υπάρξει δικαιοσύνη - τουλάχιστον όταν πρόκειται για μία επιβλαβή, θανατηφόρα μέθοδο ελέγχου των γεννήσεων.

Αλλά δυστυχώς, οι πόλεμοι της μήτρας θα συνεχιστούν επειδή στα αγέννητα παιδιά το έθνος μας δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματά τους, και προφανώς ούτε και οι ίδιες οι μητέρες τους τούς τα αναγνωρίζουν.

Γι' αυτό αγωνιζόμαστε.

Αυτός είναι ο λόγος που διδάσκουμε την αλήθεια.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα επιμείνουμε έως ότου υπάρξει δικαιοσύνη - συνολικά και απόλυτα, για κάθε αγέννητο παιδί από τη στιγμή της σύλληψής του και για πάντα.

Βλέπετε, αυτός ο πόλεμος δεν περιορίζεται στη μήτρα. Αυτός ο πόλεμος επηρεάζει κάθε αγέννητο παιδί. Επηρεάζει, βλάπτει και εξουδετερώνει τον καθένα μας! Ο ποιητής John Donne είχε δίκιο όταν είπε: «Ο θάνατος οποιουδήποτε ανθρώπου με μειώνει, επειδή συμμετέχω στην ανθρωπότητα και επομένως δεν θέλω ποτέ να μάθω για ποιόν (νεκρό) χτυπάει η καμπάνα. Η καμπάνα χτυπά για εσένα».

Αγωνιστείτε! Σταματήστε τον πόλεμο εναντίον των παιδιών - τόσο γεννημένων όσο και αγέννητων.

31 Ιουλίου 2018.

(Πηγή: all.org)

Πληροφορίες για το Essure

Το Essure είναι μια συσκευή που προκαλεί στείρωση στη γυναίκα. Πρόκειται για μεταλλικό σπείραμα το οποίο τοποθετείται σε κάθε σάλπιγγα και προκαλεί ίνωση και απόφραξη. Αναπτύχθηκε από την Conceptus Inc. και εγκρίθηκε από τον US FDA τον Νοέμβριο του 2002. Είναι μη αναστρέψιμη μέθοδος αντισύλληψης.

Essure -παρενέργειες

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες του Essure μπορούν να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια ή μετά τη διαδικασία εφαρμογής του. Ορισμένα προβλήματα Essure είναι ήπια και διαρκούν λίγες μόνο μέρες. Άλλες, όπως διάτρηση οργάνων και μετανάστευση συσκευών, μπορεί να απαιτούν υστερεκτομή για θεραπεία. Το FDA έχει λάβει χιλιάδες εκθέσεις παρενεργειών για τη μέθοδο αντισύλληψης Essure. Eδώ ανήκουν:

Πόνος στην πλάτη, αποβολή συσκευής, ζάλη, λιποθυμία, πονοκέφαλοι, πυελική κράμπες, πυελικός πόνος, κολπική αιμορραγία.

Τον Ιούλιο του 2018, η Bayer ανακοίνωσε ότι οι πωλήσεις του Essure στις ΗΠΑ θα λήξουν εντός έξι μηνών.

(Πηγή: Wikipedia, https://www.drugwatch.com/essure/side-effects/)

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Εκατομμύρια μωρών έχουν έρθει στον κόσμο μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF). Αλλά είναι το αποτέλεσμα τελικά θετικό;

Στις 25 Ιουλίου 2018, η Louise Brown, το πρώτο μωρό στον κόσμο που γεννήθηκε μέσω γονιμοποίησης in vitro (IVF), γιορτάσε τα 40α γενέθλιά της.

Σαράντα χρόνια μετά τη γέννησή της εκτιμάται ότι περισσότερα από επτά εκατομμύρια μωρά γεννήθηκαν ως αποτέλεσμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης και  των άλλων θεραπειών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Περίπου 2,4 εκατομμύρια κύκλοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART) εκτιμάται ότι πραγματοποιούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως, με τελικό αποτέλεσμα τη γέννηση  περίπου 500.000 βρεφών. Αν τα ποσοστά παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα, τότε ένα εκατομμύριο άνθρωποι στο τέλος του αιώνα θα οφείλουν τη ζωή τους στις τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (1,4% του παγκόσμιου πληθυσμού).

Πριν από σαράντα χρόνια θεωρούνταν ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση θα χρησιμοποιούνταν σπάνια. Ωστόσο, από τότε υπήρξε έκρηξη των υπηρεσιών υποβοηθούμενης γονιμότητας: ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος (ICSI), κατάψυξη γαμετών και εμβρύων, δωρεά γαμετών και εμβρύων, διάγνωση σε έμβρυα γενετικών νόσων και υπηρεσίες υποκατάστατων μητέρων, για να αναφέρουμε ορισμένες. Η πιο κοινή θεραπεία γονιμότητας τώρα είναι η ICSI, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα όλων των θεραπειών παγκοσμίως, ενώ η συμβατική εξωσωματική γονιμοποίηση είναι περίπου το ένα τρίτο (αναλογίες που ποικίλλουν μεταξύ των χωρών).

Η υπογονιμότητα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για τα ζευγάρια, και μπορεί να επηρεάσει κάθε τομέα της ζωής για όσους αγωνίζονται να συλλάβουν - ως και ένα στα έξι ζευγάρια. Η Παλαιά Διαθήκη θεωρούσε την ατεκνία ως μια οδυνηρή προσωπική τραγωδία, ενώ ο Ψαλμωδός ευλογεί το Θεό, γιατί «Αυτός εγκαθιστά μόνιμον και αμετακίνητον στον οίκον της την πρώην στείραν, διότι την αναδεικνύει μητέρα ευφραινομένην εις τα πολλά παιδιά της» («ὁ κατοικίζων στεῖραν ἐν οἴκῳ, μητέρα ἐπὶ τέκνοις εὐφραινομένην», Ψαλμός 112, 9).

Η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να προσφέρει βοήθεια στα ζευγάρια που θέλουν απελπισμένα ένα παιδί. Και πραγματικά έχει φέρει πολλές πολύτιμες νέες ζωές στην ύπαρξη και πραγματική ευτυχία σε εκατομμύρια γονείς.

Ως εκ τούτου, πολλοί πιστεύουν τώρα ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η απάντηση στην υπογονιμότητα. Αλλά δεν είναι. Ενώ η βιομηχανία της εξωσωματικής (IVF) και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εστιάζουν και εμπορεύονται τις ιστορίες επιτυχίας, ο μέσος ρυθμός επιτυχίας από τις θεραπείες ART κυμαίνεται γύρω στο 19% ανά κύκλο εξωσωματικής -  με ένα παγκόσμιο ποσοστό αποτυχίας κύκλου IVF περίπου 80%. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας αναφέρει ποσοστό επιτυχίας 26,5%. Αυτό το ποσοστό επιτυχίας σημαίνει ότι το 73,5% των κύκλων δεν οδηγεί σε γέννηση παιδιού.

Τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης μειώνονται ταχύτατα μετά την ηλικία των 35 ετών για τις γυναίκες, κυρίως λόγω της απώλειας του αποθεματικού των ωοθυλακίων και της κακής ποιότητας των ωοκυττάρων λόγω της περασμένης ηλικίας. Ακόμα και μια γυναίκα κάτω των 35 ετών έχει λιγότερες από μία στις τρεις πιθανότητες να έχει ένα μωρό ανά μεταφορά εμβρύου, χρησιμοποιώντας τα ωάριά της και το σπέρμα του συζύγου. Μια γυναίκα στις αρχές της δεκαετίας των '40 της έχει μόνο μία στις δέκα πιθανότητες να έχει τελικά ένα μωρό ανά μεταφορά εμβρύου. Και το ποσοστό επιτυχίας μειώνεται σε μόλις δύο τοις εκατό για τις γυναίκες άνω των 44 ετών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή όπου όλο και περισσότερες γυναίκες καθυστερούν την τεκνοποιία για να επικεντρωθούν σε υψηλές θέσεις εργασίας και σταδιοδρομία. Όταν οι διασημότητες στη δεκαετία των '50 τους μένουν  έγκυες, αυτό που δεν σας λένε τα μέσα ενημέρωσης, είναι ότι είναι σχεδόν πάντοτε με ένα ωάριο δότριας (πράγματι, 59% των γυναικών άνω των 44 ετών χρησιμοποίησαν ωάρια δότριας στην εξωσωματική τους).

Η απογοήτευση από την IVF είναι πραγματική. Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αποτελεί εγγύηση για επιτυχία, παρά το γεγονός ότι πολύ συχνά προσφέρεται ως τέτοια. Προστίθεται μάλιστα σε αυτή την αλήθεια και το σημαντικό οικονομικό, συναισθηματικό και σωματικό φορτίο που μπορεί να έχει πάνω στις γυναίκες.

Παρόλα αυτά, δεδομένου ότι  ένα στα έξι ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα σύλληψης, η βιομηχανία της γονιμότητας αναπτύσσεται. Εκτιμάται ότι αξίζει πάνω από £ 600 εκατομμύρια μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, με έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης να  κοστίζει μέχρι £ 5,000 ή και περισσότερο.

Υπάρχουν όμως ορισμένες πολύ ανησυχητικές πτυχές της βιομηχανίας γονιμότητας.

Για παράδειγμα, ο αριθμός των μωρών που γεννιούνται με προβληματικές τεχνικές, με τη χρήση ιατρικά μη-αποδεδειγμένων τεχνικών και πρόσθετων μηχανισμών, κακή ρύθμιση, σοβαρή εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση μήτρας και ωαρίων γυναικών, και η αλλαγή στις «παραδοσιακές» έννοιες της οικογενειακής δομής και της βιολογικής γονιμότητας, μέσω της δωρεάς γαμετών (που μπορεί να φέρει πολύ δυστυχία στους απογόνους) και την έννοια της υποκατάστατης-παρένθετης μητέρας. Ένας νεκρός ή θνήσκων άνθρωπος μπορεί να δώσει το αναπαραγωγικό του υλικό ή σύστημα  για να επιτρέψει σε κάποιον άλλο να έχει παιδί - ακόμα και μιά γιαγιά.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει επίσης ανοίξει αυτό που πολλοί θεωρούν ως το κουτί της Πανδώρας για  τη  Γενετική μηχανική, τη κλωνοποίηση,  τη γενετική διάγνωση πριν από την εμφύτευση και την θανάτωση με τον τρόπο αυτό ανεπιθύμητων ανθρώπινων έμψυχων οργανισμών, τη  συγκομιδή εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, την  έρευνα για  μωρά τριών γονέων, καθώς και υβρίδια ζώων-ανθρώπων.

Πολλά προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης εμπλέκουν την παραγωγή εφεδρικών εμβρύων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για έρευνα, απορρίπτονται ή καταψύχονται για μελλοντική χρήση. Μεταξύ του 1990 και του 2013, περισσότερα από δύο εκατομμύρια είχαν επιτραπεί να χαθούν, σύμφωνα με μια Κοινοβουλευτική απάντηση. Τώρα, πάνω από 170.000 έμβρυα IVF χάνονται κάθε χρόνο. Τα έμβρυα γίνονται αντικείμενα πειραματισμού, δωρίζονται σε άλλα ζευγάρια, καταψύχονται απεριόριστα, ή ακόμα και μετατρέπονται σε κοσμήματα.

Τα τελευταία 40 χρόνια της εξωσωματικής γονιμοποίησης  έχουν δώσει σε πολλά ζευγάρια ευτυχία, αλλά σε ακόμα περισσότερα διαλυμένες ελπίδες. Τα επόμενα 40 χρόνια θα φέρουν αναμφίβολα ακόμη περισσότερες δυνατότητες για τη βιομηχανία γονιμότητας, αλλά αυτό που είναι δυνατό δεν είναι πάντοτε το σωστό. Αυτό που ο ανθρώπινος νόμος αποδέχεται ή δείχνει συγκατάβαση δεν συμφωνεί πάντα με τον νόμο του Θεού.

Σύμφωνα με τη Χριστιανική αντίληψη για την οικογένεια και το ανθρώπινο πρόσωπο, πρέπει να ετοιμαστούμε να πούμε το ΟΧΙ σε ορισμένες από τις δυνατότητες που δίνει η ανθρώπινη ελευθερία και να λάβουμε αποστάσεις από την τεχνολογία η οποία είναι μεν «προοδευτική», αλλά στερείται της σοφίας του Θεού. Αυτές οι θεραπείες για να υποβοηθηθεί η γονιμότητα ενώ καταρχήν μπορούν να εκληφθούν ως δώρα του Θεού στα στείρα ή υπογόνιμα ζευγάρια,, μπορούν κατόπιν να εξελιχθούν σε τρόπους βελτίωσης (υποτιθέμενης) ή επιλογής του ανθρώπινου είδους -και δεν πρέπει να δώσουμε  συγκατάθεση- ενώ θα υπάρξουν παιδιά που θα μπορούν να γεννηθούν με παρά φύση μέσα, αλλά καλύτερα να μην γεννηθούν τέτοια παιδιά.

16 Αυγούστου 2018

Από τη Φιλίππα Τέιλορ

Πηγή: all.org, Αφήστε με να ζήσω!

Πολλές γυναίκες, που δεν επιθυμούν άμεσα τεκνοποίηση, χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους αντισύλληψης,

όπως τα αντισυλληπτικά χάπια και τα σπειράματα ενδομητρίου. Γνωρίζουν όμως τον τρόπο με τον οποίο δρουν τα φάρμακα και οι συσκευές αυτές; Συνήθως όχι. Είναι απολύτως απαραίτητο οι χρήστριες αντισύλληψης όχι μόνο να είναι ενημερωμένες, αλλά και να συμφωνούν με τον μηχανισμό δράσης των σκευασμάτων που χρησιμοποιούν. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε στους τρόπους με τους οποίους λειτουργούν οι μέθοδοι αντισύλληψης που αναφέραμε και θα διαπιστώσουμε ότι η δράση τους δεν είναι πάντα αντισυλληπτική. 

Τα αντισυλληπτικά δισκία, που λαμβάνονται καθημερινά σε μηνιαία βάση ή σε έκτακτες περιστάσεις το λεγόμενο «χάπι της επόμενης ημέρας», δρουν με τους παρακάτω μηχανισμούς:

• αναστέλλουν την ωορρηξία
• εμποδίζουν τη γονιμοποίηση του ωαρίου από τα σπερματοζωάρια
• εμποδίζουν το γονιμοποιημένο ωάριο να εμφυτευθεί στη μήτρα, με το να καθιστούν το ενδομήτριο ατροφικό και απρόσφορο για την εμφύτευση και υποστήριξη του γονιμοποιημένου ωαρίου

Παρατηρούμε ότι οι δύο πρώτοι τρόποι δράσης είναι αντισυλληπτικοί, αφού δεν επιτρέπουν τη σύλληψη, την ένωση δηλαδή του ωαρίου με το σπερματοζωάριο για τη δημιουργία του πρώτου ζωντανού κυττάρου του νέου ανθρώπου. 

Ο τρίτος όμως μηχανισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί αντισυλληπτικός, καθώς εφαρμόζεται μετά τη σύλληψη, εμποδίζοντας την εμφύτευση του νέου οργανισμού στη μήτρα της μητέρας του. Αυτός ο τρόπος δράσης χαρακτηρίζεται ως πρώιμα εκτρωτικός, διότι προκαλεί αποβολή του γονιμοποιημένου ωαρίου πριν την εμφύτευσή του.

Τα σπειράματα ενδομητρίου ή σπιράλ είναι μικρές συσκευές που τοποθετούνται μέσα στην μήτρα της γυναίκας και παρέχουν μακροχρόνια αναστρέψιμη αντισύλληψη για 3- 5 έτη ανάλογα με το είδος τους. Διακρίνουμε τα σπειράματα χαλκού και τα σπειράματα που απελευθερώνουν ορμόνη συγγενή της προγεστερόνης. Τα σπιράλ δρουν με τους παρακάτω τρόπους: 

• Τροποποιούν τη σύσταση της τραχηλικής βλέννης με αποτέλεσμα να εμποδίζουν τη διείσδυση του σπέρματος και την επαφή του με το ωάριο.
• Τα σπιράλ χαλκού απελευθερώνουν άλατα χαλκού και προκαλούν τοπική φλεγμονή στην ενδομητρική κοιλότητα, η οποία παρεμποδίζει την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
• Τα σπιράλ λεβονοργεστρέλης καθιστούν το ενδομήτριο ιδιαίτερα λεπτό - ατροφικό και συνεπώς ακατάλληλο για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
• Αναφέρεται ότι σε ορισμένες γυναίκες τα σπειράματα εμποδίζουν την ωορρηξία, όμως οι περισσότερες γυναίκες με ενδομήτρια συσκευή έχουν κανονική ωορρηξία.

Και στην περίπτωση των ενδομήτριων σπειραμάτων, ο μηχανισμός δράσης δεν είναι μόνο αντισυλληπτικός, καθώς σημαντικό μέρος της δράσης τους επιτυγχάνεται μετά την γονιμοποίηση. Στην περίπτωση μάλιστα που τα σπιράλ χρησιμοποιούνται ως επείγουσα αντισύλληψη η πιθανότητα να βλάψουν το ήδη γονιμοποιημένο ωάριο είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι κάποιες φορές οι μέθοδοι αντισύλληψης με ορμονικά δισκία και ενδομήτριες συσκευές έχουν πρώιμη εκτρωτική δράση, με αποτέλεσμα η χρήση τους να εγείρει ηθικούς προβληματισμούς. Την κρίσιμη αυτή λεπτομέρεια οφείλουν να τη γνωρίζουν οι γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά μέτρα ώστε να μην βλάπτουν εν αγνοία τους και χωρίς τη συγκατάθεσή τους τα έμβρυά τους.

Ζωή Δ. Σιάσου
Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

website: www.siasou.gr

Δ/νση Ιατρείου: Μυστρά 7, 15231 Χαλάνδρι
Τηλέφωνα: 212 1029155, 6976 480232

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Ο «Food and Drug Administration» (FDA) συμμετέχει σε κάτι τόσο περίεργο που η πλοκή του μοιάζει με ταινία τρόμου. Ο FDA εμπορεύεται ανθρώπινα μέρη μωρών  για να πειραματιστεί σε ποντίκια! Και για να γίνουμε πιό σαφής, αυτές είναι οι βασικές πληροφορίες: Το FDA είναι κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ που ανήκει στο Υπουργείο Υγείας και Υπηρεσιών προς τον άνθρωπο. Ως εκ τούτου, είναι υπόλογο προς τον Πρόεδρο Trump και τον υπουργό Υγείας Alex M. Azar II. Στις 7 Αυγούστου, το CNS News ανέφερε ότι «η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων υπέγραψε νέα σύμβαση στις 25 Ιουλίου για να αποκτήσει “φρέσκο” ανθρώπινο εμβρυϊκό ιστό για να μεταμοσχευθεί σε “ανθρωποποιημένα ποντίκια” έτσι ώστε αυτά τα ποντίκια να έχουν λειτουργικό “ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα”».

 
Εμπόριο οργάνων εμβρύων από κρατικούς φορείς στις ΗΠΑ.

14 Αυγούστου 2018

Ο «Food and Drug Administration» (FDA) συμμετέχει σε κάτι τόσο περίεργο που η πλοκή του μοιάζει με ταινία τρόμου. Ο FDA εμπορεύεται ανθρώπινα μέρη μωρών  για να πειραματιστεί σε ποντίκια!

Και για να γίνουμε πιό σαφής, αυτές είναι οι βασικές πληροφορίες: Το FDA είναι κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ που ανήκει στο Υπουργείο Υγείας και Υπηρεσιών προς τον άνθρωπο. Ως εκ τούτου, είναι υπόλογο προς τον Πρόεδρο Trump και τον υπουργό Υγείας Alex M. Azar II. Στις 7 Αυγούστου, το CNS News ανέφερε ότι «η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων υπέγραψε νέα σύμβαση στις 25 Ιουλίου για να αποκτήσει “φρέσκο” ανθρώπινο εμβρυϊκό ιστό για να μεταμοσχευθεί σε “ανθρωποποιημένα ποντίκια” έτσι ώστε αυτά τα ποντίκια να έχουν λειτουργικό “ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα”».

O FDA προμηθεύεται αυτά τα όργανα από μια εταιρεία που ονομάζεται «Advanced Bioscience Resources Inc» (ABR). Σύμφωνα με την ηλεκτρ. εφημ. Politico, η ABR είχε σχέση με το Planned Parenthood. Επιπλέον, η εταιρεία έχει συνάψει συμβάσεις με τον FDA και με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας από το 2009. Το άρθρο ανέφερε περαιτέρω ότι αυτά τα ευρήματα «έχουν ρίξει φως στη συμμετοχή της κυβέρνησης στον ελάχιστα γνωστό κόσμο της προμήθειας εμβρυϊκών ιστών. Αυτές οι πρακτικές έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται από τη στιγμή που κυκλοφόρησαν βίντεο από μυστική λήψη που κατηγορούν την Planned Parenthood ότι επωφελείται οικονομικά από τις πωλήσεις εμβρυϊκών ιστών».

Τα βίντεο του 2015 του Center for Medical Progress καταδεικνύουν σαφώς ότι η ABR συλλέγει τους προωθούμενους ιστούς μωρών και τα μέρη του σώματός τους με τη συνεργασία της Planned Parenthood. Αυτά τα τμήματα είναι τα ίδια με εκείνα που λαμβάνει η κυβέρνηση για την εικαζόμενη έρευνα;

Αυτός ο δρόμος από το ζωντανό μωρό- έμβρυο μέχρι τη συγκομιδή των οργάνων του μπορεί να σας φανεί μακάβριος και πράγματι είναι, συμβαίνει όμως εδώ και εννέα χρόνια! Εάν η τελευταία σύμβαση του  FDA δεν είχε γίνει δημόσια, ίσως να μην το γνωρίζαμε ποτέ. Τώρα που το μάθαμε, προέκυψαν περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις.

Γιατί δεν υπάρχει οργή;

Πώς συμβαίνει ότι οι έρευνες του Κογκρέσου στα βίντεο του Center for Medical Progress σχετικά με το Planned Parenthood και δεν αποκάλυψαν τη σχέση τους με το FDA; Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι κάποια - αν όχι πολλά - μέλη του Κογκρέσου είχαν ήδη καταλάβει. Ίσως αυτό να εξηγεί το κόψιμο των ποδιών τους και την έλλειψη δράσης του Κογκρέσου εναντίον της Planned Parenthood και της διακοπής της χρηματοδότησής της.

Εξάλλου, όταν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συμμετέχει η ίδια στην εμπορία ανθρωπίνων οργάνων, δεν θεωρούνται τα μέλη του Κογκρέσου συνεργάτες;

Και πού είναι όλα τα μέσα ενημέρωσης; Το NewsBusters εξηγεί ότι και τα τρία μεγάλα δίκτυα ειδήσεων έχουν σιωπήσει. Είναι σαφές ότι η εισαγωγή ιστού των νεογέννητων μωρών σε ποντίκια δεν είναι γεγονός αντάξιο της προσοχής τους!

Για κάποιους επιστήμονες εξάλλου αυτό είναι «απλά λάθος». Υποστηρίζουν επίσης πως  οι ερευνητές επιχειρούν να κάνουν νέες ανακαλύψεις μέσω της χρήσης των εμβολιασμένων εμβρυϊκών ιστών και «επιτρέπουν αυτή τη διαδικασία στα νεκρά παιδιά όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως μέσο για κάποιον άλλο υψηλότερο στόχο».

Και αυτή είναι η σοβαρότερη ανησυχία που έχει ο καθένας μας. Το ότι υπάρχει μεγάλη αποδοχή αυτής της διαδικασίας από τον κρατικό μηχανισμό και τους επιστημονικούς φορείς. Το ότι τα θανατούμενα ανθρώπινα έμβρυα αντιμετωπίζονται με τέτοιο χρηστικό τρόπο και σκοτώνονται με ανησυχητικά ποσοστά - σαν να ήταν απλά κύστεις ή ασθένειες - και έτσι η έρευνα αυτή θα συνεχιστεί.

Πηγή: all.org, Αφήστε με να ζήσω!

Ο καρκίνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σπάνιος. Για πολλά χρόνια, οι επαγγελματίες υγείας δεν ήταν βέβαιοι για το πώς να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο κατά τη διάρκεια της κύησης. Τώρα, περισσότερες γυναίκες με καρκίνο αρχίζουν ή συνεχίζουν τη θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κι έτσι υπάρχουν περισσότερα ιατρικά δεδομένα και πληροφορίες για τις θεραπείες και την πορεία του καρκίνου στις εγκυμονούσες.

Ο καρκίνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι περίπλοκος τόσο για τη μητέρα όσο και για την ομάδα  που έχει αναλάβει τη θεραπεία και την παρακολούθηση της κύησής της. Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο ίδιος ο καρκίνος σπάνια επηρεάζει άμεσα το αναπτυσσόμενο έμβρυο.

Τύποι καρκίνου που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Τα είδη καρκίνου που απαντώνται κατά τη διάρκεια της κύησης είναι αυτά που εμφανίζονται συχνότερα στους νεότερους ανθρώπους:

• Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας
• Καρκίνος του μαστού
• Καρκίνος θυροειδούς
• Λέμφωμα Hodgkin
• Λέμφωμα μη Hodgkin
• Μελανώμα
• Τροφοβλαστική νόσος της κύησης

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συνηθισμένος καρκίνος στην κύηση και απασχολεί περίπου 1 στις 3.000 γυναίκες. Επειδή οι μαστοί στην εγκυμοσύνη συνήθως μεγεθύνονται και αλλάζουν υφή, οι αλλαγές από τον καρκίνο εντοπίζονται δυσκολότερα με αποτέλεσμα στις εγκυμονούσες η διάγνωση να καθυστερεί, συγκριτικά με τις μη έγκυες γυναίκες.

Διάγνωση καρκίνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Και οι υπόλοιποι τύποι καρκίνου μπορεί να διαγνωστούν με καθυστέρηση στην κύηση, διότι ορισμένα συμπτώματα του καρκίνου όπως μετεωρισμός κοιλίας, κεφαλαλγίες, μεταβολές του μαστού ή αιμορραγία από το ορθό, είναι επίσης συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Από την άλλη πλευρά, η εγκυμοσύνη μπορεί μερικές φορές να αποκαλύψει τον καρκίνο. Για παράδειγμα, ένα τεστ Παπανικολάου που γίνεται ως μέρος του προγεννητικού ελέγχου μπορεί να βρει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή ένας υπέρηχος που εκτελείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αναδείξει καρκίνο των ωοθηκών.

Εάν υπάρχουν υπόνοιες για καρκίνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γυναίκες δικαιολογημένα  ανησυχούν για τις απαιτούμενες διαγνωστικές εξετάσεις. Παρακάτω δίνονται κάποιες πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια συγκεκριμένων εξετάσεων στις εγκύους:

• Ακτινογραφία. Η έρευνα δείχνει ότι το επίπεδο ακτινοβολίας στις διαγνωστικές ακτινογραφίες είναι πολύ χαμηλό για να βλάψει το έμβρυο. Όταν είναι δυνατόν, οι γυναίκες μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ασπίδα μολύβδου που καλύπτει την κοιλιά κατά τη διάρκεια των ακτίνων Χ.
• Η αξονική τομογραφία (CT). Οι σαρώσεις της αξονικής τομογραφίας είναι παρόμοιες με τις ακτίνες Χ αλλά είναι πολύ ακριβέστερες. Μπορούν να βοηθήσουν πολύ στη διάγνωση του καρκίνου ή να δείξουν εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί. Οι CT εγκεφάλου και θώρακος είναι συνήθως ασφαλείς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επειδή δεν εκθέτουν άμεσα το έμβρυο στην ακτινοβολία. Όταν είναι δυνατόν, οι γυναίκες μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ασπίδα μολύβδου που καλύπτει την κοιλιά κατά τη διάρκεια αξονικής τομογραφίας. Οι CT κοιλίας ή λεκάνης πρέπει να γίνονται μόνο εάν είναι απολύτως απαραίτητο και μετά από συζήτηση με την ιατρική ομάδα.
• Άλλες εξετάσεις. Η μαγνητική τομογραφία (MRI), ο υπέρηχος και η βιοψία είναι γενικά ασφαλείς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς δεν χρησιμοποιούν ιονίζουσα ακτινοβολία.

Θεραπεία καρκίνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Όταν ο ιατρός λαμβάνει αποφάσεις θεραπείας για τον καρκίνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συγκρίνει τις καλύτερες επιλογές για την έγκυο γυναίκα έναντι των πιθανών κινδύνων για το αναπτυσσόμενο μωρό.

Οι αποφάσεις για τη θεραπεία εξαρτώνται από τα εξής:

• Στάδιο της εγκυμοσύνης
• Τύπος, τοποθεσία, μέγεθος και στάδιο του καρκίνου
• Επιθυμίες της γυναίκας και της οικογένειάς της

Η θεραπεία προγραμματίζεται προσεκτικά με στόχο τόσο η γυναίκα και όσο το αγέννητο μωρό να είναι ασφαλείς. Γενικά, η θεραπεία του καρκίνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης απαιτεί στενή ομαδική εργασία με μια διεπιστημονική ομάδα που αποτελείται από ογκολόγους και μαιευτήρες εξειδικευμένους στην κύηση υψηλού κινδύνου.

Ορισμένες θεραπείες για τον καρκίνο είναι πιο πιθανό να βλάψουν το έμβρυο κατά τους πρώτους 3 μήνες της εγκυμοσύνης. Έτσι, μπορεί να κριθεί απαραίτητη η έναρξη της θεραπείας στο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο. Όταν ο καρκίνος διαγνωστεί αργότερα κατά την εγκυμοσύνη, οι ιατροί μπορεί να περιμένουν να ξεκινήσουν τη θεραπεία μετά τη γέννηση του μωρού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας σε πρώιμο στάδιο (στάδιο 0 ή ΙΑ), η θεραπεία μπορεί με ασφάλεια να γίνει μετά τον τοκετό.

Άλλες θεραπείες, όπως η ακτινοθεραπεία, μπορεί να βλάψουν το έμβρυο σε όλα τα τρίμηνα και γι’αυτό συνήθως αποφεύγεται στην κύηση. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί υψηλής ακτινοβολίας ακτίνες Χ για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Οι κίνδυνοι για το αναπτυσσόμενο μωρό εξαρτώνται από τη δόση ακτινοβολίας και την περιοχή του σώματος που θεραπεύεται.Αυτό όμως δεν είναι απόλυτο.

Θεραπείες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Οι θεραπείες του καρκίνου που χρησιμοποιούνται στην κύηση είναι:

• Χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης αφαιρείται ο όγκος και κάποιοι από τους γύρω υγιείς ιστούς. Η χειρουργική θεραπεία παρουσιάζει μικρό κίνδυνο για το αναπτυσσόμενο έμβρυο και θεωρείται η ασφαλέστερη θεραπεία καρκίνου στην κύηση.
• Χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα σταματώντας την ικανότητα τους για πολλαπλασιασμό. Υπάρχει κίνδυνος βλάβης (γενετικές ανωμαλίες, απώλειας κύησης) εάν χορηγηθεί χημειοθεραπεία τους πρώτους 3 μήνες της εγκυμοσύνης, κατά τους οποίους δημιουργούνται τα όργανα του εμβρύου, και γι΄αυτό και δεν χρησιμοποιείται στο πρώτο τρίμηνο.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου και τρίτου τριμήνου χορηγούνται διάφορα είδη χημειοθεραπείας  χωρίς εμφανή κίνδυνο για το έμβρυο. Επειδή ο πλακούντας λειτουργεί ως φραγμός μεταξύ της γυναίκας και του εμβρύου, μερικά φάρμακα δεν μπορούν να περάσουν. Άλλα φάρμακα μπορούν να περάσουν μόνο σε μικρές ποσότητες. Μελέτες δείχνουν ότι τα μωρά που εκτίθενται στη χημειοθεραπεία, ενώ βρίσκονται στη μήτρα της μητέρας τους, δεν εμφανίζουν ανωμαλίες αμέσως μετά τη γέννηση ούτε και αργότερα κατά τη διάρκεια ανάπτυξής τους, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν εκτέθηκαν σε χημειοθεραπεία.

Η χημειοθεραπεία στα μεταγενέστερα στάδια της εγκυμοσύνης μπορεί να βλάψει έμμεσα το έμβρυο προκαλώντας παρενέργειες στη μητέρα. Μια συχνή παρενέργεια είναι η αναιμία της μητέρας που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης.

Οι ιατροί μπορεί να προτείνουν τη γέννηση του μωρού πρωιμότερα για την προστασία του από τη θεραπεία του καρκίνου, ενώ άλλοτε μπορεί να προτιμηθεί η συνέχιση της εγκυμοσύνης έως ότου συμβεί αυτόματη έναρξη τοκετού. Τα πρώιμα νεογνά μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα υγείας από τα μωρά που εκτίθενται σε χημειοθεραπεία.

Θηλασμός κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου

Οι επαγγελματίες υγείας συμβουλεύουν τις γυναίκες που λαμβάνουν χημειοθεραπεία μετά από εγκυμοσύνη να μην θηλάζουν. Η χημειοθεραπεία μπορεί να μεταφερθεί στο βρέφος μέσω του μητρικού γάλακτος. Ομοίως, τα ραδιενεργά φάρμακα που λαμβάνονται εσωτερικά, όπως το ραδιενεργό ιώδιο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς, μπορεί επίσης να εισχωρήσουν στο μητρικό γάλα και να βλάψουν το βρέφος.

Πώς η εγκυμοσύνη επηρεάζει τους κινδύνους από τον καρκίνο

Η ίδια η εγκυμοσύνη δεν φαίνεται να επηρεάζει τη θεραπεία του καρκίνου. Ωστόσο, εάν η διάγνωση ή η θεραπεία μιας γυναίκας καθυστερήσει λόγω της εγκυμοσύνης, η έκταση του καρκίνου μπορεί να είναι μεγαλύτερη. Για το λόγο αυτό είναι προτιμότερη η πρόληψη με έναν υγιεινό τρόπο ζωής και η έγκαιρη διάγνωση. Έτσι, όλες γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας οφείλουν να υποβάλλονται σε ετήσιο ιατρικό έλεγχο και σε προγεννητικό έλεγχο, πριν μείνουν έγκυες.

Πηγή: cancer.net, Αφήστε με να ζήσω!

Με μεγάλη πλειοψηφία απέρριψε η Γερουσία το νομοσχέδιο που επρόκειτο να αποποινικοποιήσει τις εκτρώσεις στην Αργεντινή! Μετά από συζήτηση άνω των δεκαέξι ωρών με έντονη αντιπαράθεση των δύο πλευρών, εν τέλει οι Γερουσιαστές προέκριναν το σεβασμό στη ζωή του εμβρύου έναντι του «δικαιώματος» των γυναικών να δολοφονούν τα κυοφορούμενα στα μαιευτήρια!

Μπουένος Άιρες, 9 Αυγούστου 2018.

Με μεγάλη πλειοψηφία απέρριψε η Γερουσία το νομοσχέδιο που επρόκειτο να αποποινικοποιήσει τις εκτρώσεις στην Αργεντινή! Μετά από συζήτηση άνω των δεκαέξι ωρών με έντονη αντιπαράθεση των δύο πλευρών, εν τέλει οι Γερουσιαστές προέκριναν το σεβασμό στη ζωή του εμβρύου έναντι του «δικαιώματος» των γυναικών να δολοφονούν τα κυοφορούμενα στα μαιευτήρια!

Η άμβλωση στην Αργεντινή είναι παράνομη, εκτός από την περίπτωση που κινδυνεύει η ζωή ή η υγεία της μητέρας ή όταν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού σύμφωνα με νόμο που ισχύει από το 1921.

Το 2018, μετά από χρόνια άσκησης πίεσης, μέλη του Κογκρέσου από όλα τα κόμματα πρότειναν να συζητήσουν τη νομιμοποίηση και την παροχή δωρεάν αμβλώσεων στις δημόσιες κλινικές.

Το θέμα τέθηκε στο Κοινοβούλιο, το οποίο εξουσιοδοτήθηκε για την διευθέτηση του νόμου της αποποινικοποίησης των εκτρώσεων. Στις 14 Ιουνίου 2018 η Βουλή έδωσε προκαταρκτική έγκριση στο νόμο με 129 ψήφους υπέρ, 125 κατά και 1 αποχή. Η Γερουσία όμως την 9η Αυγούστου 2018, απέρριψε τον νόμο με 38 κατά και 31 υπέρ ψήφους. Το Κίνημα υπέρ της ζωής της Αργεντινής, αλλά και σε όλο τον κόσμο έλαβε το αποτέλεσμα ως μεγάλη νίκη.

Μέχρι το 2007 δεν υπήρχαν επιβεβαιωμένα αριθμητικά στοιχεία για τις πραγματοποιηθείσες εκτρώσεις στην Αργεντινή.  Παρά το ότι δεν επιτρέπονται, οι υγειονομικές αρχές τις εκτιμούν στις 500.000 ετησίως (40% όλων των εγκυμοσύνων). Περίπου 80.000 από τις γυναίκες αυτές -κατά κάποιες εκτιμήσεις- νοσηλεύονται λόγω επιπλοκών μετά την άμβλωση. Ένα τέτοιο περιστατικό κακοποιημένου κοριτσιού, που ήταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης, χρησιμοποιήθηκε ως σημαία για να παρασυρθεί η κοινή γνώμη. Μία 14χρονη το 2015 κακοποιήθηκε βάναυσα από το φίλο της, έως θανάτου, επειδή έμεινε έγκυος. Ο φίλος της κατόπιν την έθαψε στην αυλή του σπιτιού του.

Οι φεμινιστικές οργανώσεις χρησιμοποίησαν αυτό το περιστατικό, καθώς και κάποια περιστατικά  γυναικών που πέθαναν μετά την έκτρωση, ως μοχλό πίεσης στην κυβέρνηση και την κοινή γνώμη για να διεκδικήσουν ιατρικώς «ασφαλείς» αμβλώσεις ως την 14η εβδομάδα, και μαζί με αυτές όλο το «προοδευτικό πακέτο» για την σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών, τις διακρίσεις σε βάρος τους, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του  φύλου, την αντισύλληψη, τη σεξουαλική «διαπαιδαγώγηση» στα σχολεία κλπ.

Η Διεθνής Αμνηστία προσπάθησε και αυτή να προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με τον αριθμό των θανάτων από παράνομες αμβλώσεις, που υποτίθεται ότι λαμβάνουν χώρα στην Αργεντινή. Υπάρχει ένας καλός λόγος να αμφισβητηθεί αυτός ο αριθμός, δεδομένου ότι είναι περίπου το ήμισυ του συνόλου των ζώντων γεννήσεων στην χώρα.

Οι ΗΠΑ, η οποία είναι μια από τις χώρες με τις περισσότερες αμβλώσεις στον κόσμο, έχουν ποσοστά έκτρωσης μόνο το ένα τέταρτο των συνολικών γεννήσεων, θεωρείται λοιπόν κατασκευασμένη η στατιστική των εκτρώσεων στην Αργεντινή.

Ίσως είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι ένας από τους ιδρυτές του δικαιώματος στην άμβλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες και πρώην πρόεδρος της NARAL («National Abortion Rights Action League»), Bernard Nathanson, παραδέχτηκε ότι απλά έφτιανε αριθμούς σχετικά με τον αριθμό των γυναικών που πεθαίνουν από παράνομες αμβλώσεις, προκειμένου να συγκεντρώσει τη συμπάθεια της κοινής γνώμης στην ατζέντα των δικαιωμάτων στην έκτρωση.

Στην Αργεντινή εξάλλου, υπάρχουν πολλές ΜΚΟ που παρέχουν στις γυναίκες «εξυπηρέτηση» για  πρόσβαση σε φάρμακα που μπορούν να διακόψουν την εγκυμοσύνη, καθώς και γιατροί που διενεργούν φανερά (και παράνομα βέβαια) αμβλώσεις. Δραστηριοποιούνται επίσης ακτιβιστές της Planned Parenthood International και της Amnesty International, οι οποίοι επιχειρούν ως νέου τύπου αποικιοκράτες να αλλοιώσουν τα ήθη και τις αξίες της κοινωνίας της χώρας αυτής.

Η Διεθνής Αμνηστία έκανε μια ολοσέλιδη διαφήμιση στην εφημερίδα «The New York Times» για την υποστήριξη της αλλαγής της νομοθεσίας, δηλώνοντας με νόημα ότι «ο κόσμος παρακολουθεί». Επίσης άφησε να εννοηθεί πως η απόφαση ήταν δάκτυλος της καθολικής εκκλησίας, κάτι το οποίο δεν ήταν αληθινό, διότι πάρα τις αντιδράσεις των καθολικών πριν από οκτώ χρόνια η Αργεντινή νομιμοποίησε το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Η κοινωνία της Αργεντινής όμως είναι μιά παραδοσιακή κοινωνία. Σέβεται την οικογένεια, τη ζωή και είναι σε μεγάλο βαθμό θρησκευόμενη. Ο πάπας Φραγκίσκος κατάγεται από εκεί, και δεν δίστασε να παρομοιάσει προ ημερών, τις εκτρώσεις με την ευγονική των Ναζί.

Οι άρρενες γερουσιαστές ψήφισαν κατά πλειοψηφία υπέρ της ζωής, από τις γυναίκες δε γερουσιαστές, ψήφισαν οι μισές υπέρ (14) και οι άλλες μισές (14) κατά της ζωής του εμβρύου.

Η απόφαση αυτή έτυχε θερμής υποδοχής ανά την υφήλιο καθώς κερδίθηκε μιά ακόμη σκληρή μάχη με αποτέλεσμα τη σωτηρία εκατομμυρίων παιδιών που θα σκοτώνονταν εξαιτίας ασυνείδητων γονέων και ιατρών.

Παρά το ότι η εξέλιξη αυτή είναι πολύ ελπιδοφόρα δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό. Είναι δεδομένο ότι το κίνημα υπέρ των αμβλώσεων υποστηρίζεται, δυστυχώς, από φορείς με Διεθνείς διασυνδέσεις, καθώς και από πάρα πολλά ανάλογα κινήματα της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Μάλιστα, δηλώνει τώρα ότι θα επανέλθει δριμύτερο από τον ερχόμενο Μάρτιο που αρχίζει η νέα νομοθετική περίοδος στη χώρα.

Αυτή η προσπάθεια νομιμοποίησης των αμβλώσεων ήταν η 5η για την Αργεντινή από το 2005 που ιδρύθηκε το συγκεκριμένο κίνημα, ενώ η οριακή πλειοψηφικά που έλαβε το Κίνημα υπέρ της ζωής στο Κοινοβούλιο αυτή τη φορά, του δίνει ελπίδες για επιτυχία την επόμενη φορά.

Χρειάζεται λοιπόν να συνεχιστεί ο αγώνας. Και να είναι αφενός πνευματικός, αλλά συνοδευόμενος από οργανωμένη διαφώτιση μέσα στην κοινωνία της Αργεντινής και σε όποια άλλη κοινωνία. Ένας αγώνας σε συνεχή βάση, προκειμένου να σωθούν οι οικογένειες και τα παιδιά τους από το σωματικό και τον πνευματικό θάνατο.

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Abortion_in_Argentina

http://catholicherald.co.uk/commentandblogs/2018/08/10/a-fairer-media-and-powerful-pro-life-women-how-argentina-succeeded-where-ireland-failed/#.W2-4CJxtXWM.email

http://time.com/5363764/argentina-abortion-vote-progress/?utm_source=time.com&utm_medium=email&utm_campaign=social-button-sharing

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Την τρέχουσα εβδομάδα (σ.σ. αναφέρεται στην εβδομάδα που αναρτήθηκε το συγκεκριμένο άρθρο) εισερχόμαστε στο 42ο έτος από τότε που νομιμοποιήθηκαν οι εκτρώσεις στις Η.Π.Α. και αυτό με κάνει να ανασύρω από τη μνήμη μου την ημέρα που βίωσα προσωπικά από κοντά μια έκτρωση^· την ημέρα που είδα από κοντά τα θύματα των εκτρώσεων.

Έχω γίνει μάρτυρας πολλών γεγονότων κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια σε αυτή τη μάχη υπέρ της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής σε πολλές Πολιτείες όπου αντιτάχθηκα στις πρακτικές σφαγής των παιδιών: διαδηλώσεις, κακομεταχείριση από την αστυνομία, άντρες που έσερναν γυναίκες σε Κλινικές Αμβλώσεων, ακόμα και σε κηδεία που μια γυναίκα σκοτώθηκε από νόμιμη έκτρωση.

Το όνομά της ήταν Καρολίνα Γκουτιέρεζ (Carolina Gutierrez) και η μόλυνση από την οποία προσβλήθηκε στην καθ΄ όλα νόμιμη μονάδα αμβλώσεων την οποία επισκέφθηκε ήταν τόσο δριμεία που χρειάστηκε να ακρωτηριάσουν κομμάτια από το σώμα της στην προσπάθειά τους να σώσουν τη ζωή της. Στο τέλος, η μόλυνση νίκησε και η Καρολίνα μαζί με το αγέννητο παιδί της έγιναν απλά ένα στατιστικό νούμερο στη μάχη κατά των αμβλώσεων.

Με την άδεια της οικογένειάς της, πήρα αυτές τις φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της παρευρέσεως μου στην κηδεία της γυναίκας:

Η κηδεία της συναισθηματικά ήταν πολύ φορτισμένη. Η ιστορία της είχε απασχολήσει τις ειδήσεις για πολλές μέρες, και γνωρίζοντας την αλήθεια για τις συνθήκες που επικρατούν στις κλινικές αμβλώσεων στη δική μου επαρχία, με έκανε να αισθάνομαι οργή, ειδικά υπό το φως της  κατεξακολούθησην σιωπής των υπέρμαχων των αμβλώσεων όταν χάνονται γυναίκες.

Εντούτοις, τίποτα από όλα αυτά δε επέδρασε στη συνείδησή μου  τόσο πολύ, όσο η εκ του σύνεγγυς θέα των ακρωτηριασμένων σωμάτων των αγέννητων βρεφών, που είναι τα άμεσα θύματα των νομίμων εκτρώσεων.

Ξέραμε ότι οι κλινικές αμβλώσεων ενδεχομένως πετούσαν τα βρέφη από άμβλωση στα σκουπίδια. Πως όμως θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε ποιες κλινικές ξεφορτώνονταν παρανόμως τα βρέφη αυτά; Δεν υπήρχε κανένας τρόπος για να μάθουμε. Θα έπρεπε να γυρίσουμε τις διάφορες κλινικές και να ψάξουμε στους κάδους σκουπιδιών για να δούμε με τα μάτια μας τι γίνεται.

Επρόκειτο για ένα τρομακτικό καθήκον. Τελικά, όμως, η δουλειά μας απέδωσε καρπούς.

Ήταν Σάββατο απόγευμα όταν προσεγγίσαμε μια κλινική που βρίσκεται σε ένα εμπορικό κέντρο. Η κλινική που έκανε τις αμβλώσεις μοιραζόταν χώρο απορριμάτων μαζί με τους άλλους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και λάβαμε άδεια να απομακρύνουμε κάποια εγκαταλελειμμένα ξύλα από τους κάδους. Ο πραγματικός μας σκοπός βέβαια ήταν τα απορρίμματα της κλινικής, και ω του θαύματος πετύχαμε διάνα!

Βάλαμε στο χέρι αρκετούς σάκους για ένα χρονικό διάστημα μέχρι που μια μέρα ανακαλύψαμε μέσα στους σάκους δοχεία που περιείχαν βρέφη από αμβλώσεις με την μέθοδο της αναρρόφησης.

Το επόμενο βήμα ήταν να ανοιχτούν κάθε ένας από τους σάκους από γάζες. Προσπάθησα να γαληνεύσω τον εαυτό μου και να τον κατευνάσω γνωρίζοντας τι μπορεί να δω αλλά μη ξέροντας πως θα αντιδράσω σε αυτό που θα δώ.

Αρκετά από τα δείγματα που είδα πράγματι έμοιαζαν με κομμάτια κιμά κρέατος. Το να βλέπει κανείς τα εύθραυστα μικροσκοπικά σώματα τόσο λιανισμένα που σε ότι παρέμεινε δεν υπήρχαν διακριτά μέλη, δεν αποτελεί καμιά μεγάλη έκπληξη γιατί, ούτως ή άλλως, προέρχονταν από εκτρώσεις πρώϊμου σταδίου και βρέφη που είχαν αποσπασθεί βιαίως μεσω απορροφητικού σωλήνα σε αυτά τα δοχεία.

Τότε, μετά τον προσεχτικό τεμαχισμό ενός σάκου από γάζες βρέθηκε ο πλήρως σχηματισμένος βραχίονας ενός βρέφους από έκτρωση.

Στη συνέχεια, ένα πόδι, άλλο πόδι, νεύρα, κρανίο, κλπ.

Καθώς ψάχναμε μέσα στους σάκους μπορούσαμε να δούμε τα ιατρικά αρχεία των γυναικών των οποίων τα παιδιά βρισκόταν τεμαχισμένα.

Ο σκληρόκαρδος γυναικολόγος που έκανε τις αμβλώσεις (abortionist) είχε πετάξει στα σκουπίδια τα σώματα των νεκρών βρεφών μαζί με τα ιατρικά αρχεία των μανάδων τους, χωρίς κανένα ενδοιασμό, προσοχή, ή ανησυχία για κανέναν από τους δύο.

Στον πυθμένα του σάκου, βρήκαμε ένα ευμεγέθες πόδι το οποίο ένας παθολογοανατόμος αργότερα επιβεβαίωσε ότι προερχόταν από ένα αγέννητο βρέφος κατά προσέγγιση στον 5ο μήνα εγκυμοσύνης. Τα υπόλοιπα μέρη από το σώμα του συγκεκριμένου βρέφους δεν βρισκόταν στους σάκους που είχαμε στα χέρια μας.

Κατά τον ενδελεχή έλεγχο των σάκων της συγκεκριμένης κλινικής αμβλώσεων, άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου να εμφανίζει συμπτώματα αποσύνδεσης συναισθημάτων. Κοιτούσα απευθείας στα μικροσκοπικά απομεινάρια των βρεφών που υπέστησαν φρικιαστικό θάνατο, εν τούτοις αυτό μου προκαλούσε μάλλον λίγα συναισθήματα. Ούτως ή άλλως, έπρεπε να ολοκληρώσω το έργο που είχα ξεκινήσει να κάνω, δηλαδή έπρεπε να συνεχίσω να ψάχνω τους σάκους και να ανοίξω κάθε έναν από αυτούς. Ήμουν λοιπόν άκαρδη; Αδιάφορη; Ή μήπως απλώς φερόμουν ως μια επιστήμων που κάνει τη δουλειά που της έχει ανατεθεί;

Πάλεψα με αυτό για μερικές μέρες. Και τότε…

Η μέρα έφτασε για την κηδεία αυτών των μικροσκοπικών βρεφών. Δεν είπαμε σε κανένα ποιος τα βρήκε. Στην πραγματικότητα, αυτοί που παραβρέθηκαν δε νοιάζονταν για τέτοιες λεπτομέρειες. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να δώσουν στα πολύτιμα αγέννητα βρέφη μια αξιοπρεπή ταφή. Ήθελαν να μη ξεχαστούν αυτά τα παιδιά των οποίων οι ζωές πρέπει να μετρούν!

Παραβρέθηκα στην κηδεία με την ιδιότητα του επαγγελματία, που κάλυψε το γεγονός για λογαριασμό ενός περιοδικού υπέρ της ζωής για το οποίο αρθρογραφούσα εκείνη την εποχή. Ως δημοσιογράφος, στεκόμουν στην εξέδρα και παρακολουθούσα ανθρώπους να προσέρχονται και να ακουμπούν ένα τριαντάφυλλο – το σύμβολο της ζωής– πάνω στο μικρό φέρετρο που προμηθευτήκαμε για να τοποθετήσουμε τα μικροσκοπικά μέλη των διαλυμένων κορμιών τους.

Τη μια στιγμή έβγαζα φωτογραφίες και την επόμενη… την επόμενη στιγμή έκλαιγα με ανεξέλεγκτα αναφιλητά στα χέρια ενός από τους συνοδούς που στέκονταν δίπλα μου επάνω στην εξέδρα. Θα πρέπει να είδε την έκφραση στα μάτια μου γιατί το μεγάλο σώμα του μου έδωσε μεγάλη παρηγοριά και ανάπαυση καθώς τα έχασα τελείως και έκλαιγα γοερά όπως κλαίει μια μητέρα που μόλις έλαβε το μήνυμα ότι το μονάκριβο παιδί της ήταν νεκρό.

Τα δάκρυα και οι αναστεναγμοί  συνεχίστηκαν για ένα διάστημα και με εξέπληξαν  και την ίδια για την αντίδρασή μου. Επιτέλους, υποτίθεται ότι ήμουν μια επαγγελματίας, ότι είχα αποσυνδεθεί συναισθηματικά, ότι αντιμετώπιζα το γεγονός υπό την οπτική γωνία ενός δημοσιογράφου… Ήμουν  όμως τελικά ανθρώπινο πλάσμα!

Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές σήμερα, αισθάνομαι έναν κόμπο στο λαιμό μου όταν οι μνήμες των εικόνων που είδα αναβλύζουν από μέσα μου. Συχνά εξετάζω την ιδέα πως η άμβλωση δεν επηρεάζει αυτούς που συμμετέχουν σε αυτή: μητέρες, γιατρούς, νοσοκόμες, και το προσωπικό της κλινικής,αλλά κάθε φορά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οπωσδήποτε και με απόλυτο τρόπο τους επηρεάζει.

Όταν ήμουν νεαρό κορίτσι, είχα τη συνήθεια να παρακολουθώ ντοκυμαντέρ για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί και τους Εβραίους που σφαγιάστηκαν χωρίς κανένα έλεος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι  παρακολουθούσαν αυτές τις ταινίες με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τις ιστορίες, τις πληροφορίες, τα στοιχεία, και τα γεγονότα που τεκμηριώνονται σε αυτές.

Αλλά για εμένα, όταν τα παρακολουθούσα, θυμάμαι πως αναρωτιόμουν  εν μέσω της οργής μου: «Ποιος τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες;»

Θυμάμαι ακόμα να σκέφτομαι ότι αν αυτές οι φωτογραφίες δεν είχαν τραβηχτεί, η κοινωνία δε θα μπορούσε σήμερα να παρακολουθεί τρομοκρατημένη  τα γεγονότα που είχαν λάβει χώρα τότε.

Ήξερα από εκείνη τη στιγμή ότι η επιθυμία μου ήταν να τεκμηριώσω το Ολοκαύτωμα των εκτρώσεων, και με τη βοήθεια του Θεού, νομίζω ότι κατά ένα μικρό τρόπο, τα κατάφερα.

Πηγή: Saynsumthn’s Blog, Αφήστε με να ζήσω!