Σε ένα άρθρο της 10ης  Μαρτίου του 2017, αναφέρθηκα στην Abby Johnson, πρώην Διευθύντριας Εγκαταστάσεων Αμβλώσεων της Planned Parenthood, και έγραψα σχετικά με το πώς η ίδια και άλλοι εργαζόμενοι στον τομέα των αμβλώσεων είχαν εφιάλτες αφού εγκατέλειψαν τη βιομηχανία των αμβλώσεων. Πολλοί από τους πρώην εργαζομένους έχουν φρικώδεις μνήμες ιδίως από τη διαδικασία να συνενώνουν τα μέλη εμβρύων μετά την άμβλωση. Η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα  μετά την άμβλωση έτσι ώστε οι εργαζόμενοι στην κλινική των αμβλώσεων να μπορούν να βεβαιώσουν ότι κανένα από τα μέλη του εμβρύου (χέρια, πόδια, κομμάτια του κρανίου, κ.λ.π.) δεν έχει μείνει μέσα στο σώμα της μητέρας· οιαδήποτε απομεινάρια θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια θανατηφόρα λοίμωξη.

Όμως, δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι στις αμβλώσεις που τραυματίζονται ψυχολογικά από τη θέα των νεκρών εμβρύων μετά την άμβλωση. Στην περίπτωση που τα μέλη των βρεφών δεν πωληθούν, ή δεν απορριφθούν μέσω του αποχετευτικού συστήματος, αποστέλλονται σε Παθολογοανατόμους, οι οποίοι και τα μελετούν.

Σε ένα Φόρουμ για Παθολογοανατόμους, μια ανάρτηση  αναφέρει την εμφάνιση τρομακτικών ονείρων  που προκλήθηκαν  από τη διαχείριση του σώματος ενός εμβρύου μετά από όψιμη άμβλωση, και προβάλλει την αντίδραση του βοηθού ιατρού καθώς εγκαταλείπει την  αίθουσα σοκαρισμένος.

Το LifeNews παραθέτει τη μαρτυρία του Παθολογοανατόμου:

«Ένα  περιστατικό  πραγματικά με τρέλλανε. Αφορούσε σε ένα αρσενικό βρέφος 24 και κάτι εβδομάδων, που ζύγισε το λιγότερο 1,3 κιλά. Είχε αρχίσει να αποσυντίθεται γιατί το υπόλοιπο επιστημονικό προσωπικό το φοβόταν, και δεν αστειεύομαι καθόλου. Τότε, ο Διευθυντής Προσωπικού έδωσε εντολή σε εμένα να ασχοληθώ με αυτό το περιστατικὀ μια και εγώ ήμουν ο ΑΝΣ (αναθεματισμένος νέος συνεργάτης) και έτσι αναγκάστηκα να ξεκινήσω να δουλεύω στο περιστατικό.

Αρχικά, τράβηξα δύο καλοσχηματισμένους βραχίονες και στη συνέχεια τον ακέφαλο κορμό. Το κεφάλι βρισκόταν στον πάτο του δοχείου, και όταν το τράβηξα είδα ότι είχε μια έκφραση τέτοιου ακραίου τρόμου που με αναστάτωσε σε υπερθετικό βαθμό, όπως και ο βοηθός μου που όταν το είδε έφυγε τρέχοντας, παραιτήθηκε από την εργασία του, και τελικά υπέβαλλε τα χαρτιά του για αναπηρική σύνταξη (και δεν αστειεύομαι καθόλου πάνω σε αυτό)! Η εικόνα του προσώπου του  έδινε την αίσθηση ενός ακέφαλου κραυγάζοντος μωρού, που έδειχνε σα να είχε γεννηθεί για ένα κλάσμα δευτερολέπτου μόνο και μόνο για συνειδητοποιήσει ότι κάποιος το τεμάχιζε και πρόλαβε ίσα-ίσα να αφήσει μια κραυγή αγωνίας. Η ιστορία του περιστατικού κυκλοφόρησε εντόνως στο τμήμα…

Λίγο καιρό μετά το περιστατικό, ξύπνησα απο τον εφιάλτη λουσμένος  με κρύο ιδρώτα να κιαι έχοντας βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να κατουρηθώ πάνω μου…»

24 εβδομάδων

Η θέα του δολοφονημένου εμβρύου ήταν τόσο τρομακτική που δυο έμπειροι επαγγελματίες του χώρου της υγείας συνηθισμένοι να δουλεύουν με ανθρώπινα λείψανα, κλονίσθηκαν σοβαρά. Ο ένας από τους δύο είχε απαίσια όνειρα· ο άλλος εγκατέλειψε την εργασία του και δεν επανήλθε ποτέ. Ο βοηθός υπέστει τέτοιο νευρικό κλονισμό ώστε κατέληξε να έχει ψυχολογικά προβλήματα –κατά πάσα πιθανότητα διαταραχή μετατραυματικού stress– εξαιτίας των οποίων κρίθηκε ανίκανος προς εργασία και αναγκάστηκε να διαβιεί με επιδόματα ανικανότητας.

Οι αμβλώσεις ολοκληρώνονται πίσω από κλειστές πόρτες. Μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κάποιος έξω από τον ιατρικό επαγγελματικό χώρο να γίνει μάρτυρας της σφαγής μιας άμβλωσης. Μία από τις εξαιρέσεις αφορά στην περίπτωση που τα μέλη των εμβρύων μετά από έκτρωση εντοπίζονται σε κάδους αποριμάτων ή σε σκουπιδοντενεκέδες έξω από εγκαταστάσεις αμβλώσεων. Η δημοσιογράφος της Live Action Carole Novielli, δημοσίευσε σχετικές φωτογραφίες εμβρύων μετά από άμβλωση στο ιστολόγιο που διατηρεί. Μαζί με άλλους οπαδούς υπέρ της ζωής τα βρήκαν στον κάδο απορριμάτων έξω από μια εγκατάσταση για αμβλώσεις.

Τα βρέφη ήταν σε μικρά βάζα, τυλιγμένα σε σάκους από γάζες. Τα πρώτα βάζα που ανοίχτηκαν από τη Novielli περιείχαν κομμάτια σάρκας σε μη αναγνωρίσιμα μέλη γιατί τα βρέφη ήταν πολύ νεαρά. Αργότερα όμως:

Και τότε… καθώς πραγματοποιούσε τομή σε ένα από τους σάκους γάζας έγινε η αποκάλυψη. Εμφανίστηκε ο πλήρως σχηματισμένος βραχίονας ενός μωρού από άμβλωση. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν ένα σκέλος, ακόμα ένα σκέλος, τα πλευρά, το κρανίο, κ.λ.π. Καθώς το ανασκάλεμα των σάκων συνεχιζόταν μπορούσαμε να δούμε τα ιατρικά αρχεία των γυναικών των οποίων τα παιδιά βρισκόταν εκεί διαμελισμένα.

Ο ψυχρός γυναικολόγος  είχε ξεφορτωθεί τα σωματάκια των νεκρών βρεφών πετώντας τα στον κάλαθο των αχρήστων μαζί με τα ιατρικά αρχεία της μητέρας τους χωρίς την παραμικρό ενδιαφέρον ή ανησυχία.

Στον πυθμένα της σακούλας βρήκαμε ένα μεγάλο πόδι, το οποίο ένας Παθολογοανατόμος επιβεβαίωσε αργότερα ότι προερχόταν από ένα αγέννητο βρέφος περίπου στον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης.
Είναι σε συμβάντα σαν και αυτό, που η ασχήμια των αμβλώσεων ξεσκεπάζεται σε όσους είναι εκτός της βιομηχανίας. Απλοί, καθημερινοί πολίτες μπορούν τότε να δουν τι ακριβώς είναι η άμβλωση και ποιόν πραγματικά τραυματίζει. Όμως, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιστάσεων, τα βρέφη που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί δολοφονούνται και τα σώματά τους γίνονται αντικείμενα διαφόρων χειρισμών πίσω από κλειστές πόρτες, εκεί που το ευρύ κοινό δεν μπορεί να δει.

Επειδή αυτές οι δολοφονίες λαμβάνουν χώρα κεκλεισμένων των θυρών και όχι στο μέσο μιας πλατείας, είναι εύκολο για το κοινωνικό σύνολο να τις αγνοεί. Το αίμα των μωρών των αμβλώσεων δεν τρέχει στους δρόμους. Λίγοι έχουν δει από πρώτο χέρι τις αποδείξεις ότι βρέφη δολοφονούνται καθημερινά στη χώρα μας (εννοεί τις Η.Π.Α.).

Για αυτό το λόγο οι οπαδοί της ζωής του εμβρύου, πρέπει να εκπαιδεύσουν τους υπόλοιπους. Διέδωσε ένα άρθρο υπέρ αυτής της ζωής· στείλε ένα γράμμα υπέρ της ζωής στο συντάκτη· εξέτασε την πιθανότητα να κάνεις μια ομιλία υπέρ της ζωής σε μια ενορία ή σε ένα σχολείο. Τα τρομακτικά δεδομένα σχετικά με τις αμβλώσεις είναι εκεί έξω. Εμείς είμαστε αυτοί που έχουν το καθήκον να τα γνωστοποιήσουμε στο ευρύ κοινό.

Πηγή: liveaction.org

Σχόλιο Τ.Ι.: Είναι θλιβερό πόσο επιπόλαια και κατευθυνόμενη είναι η ανθρώπινη κρίση. Ο κατά κόσμον απόλυτα αναγνωρισμένος και προβεβλημένος ζωγράφος Π.Πικάσσο υπήρξε άτομο με έντονα παθολογική προσωπικότητα. Χαρακτήρας ασταθής συναισθηματικά, ανάλγητος απέναντι στις γυναίκες που τον ενέπνευσαν στην τέχνη και τη ζωή του, καθώς και απέναντι στα ίδια του τα παιδιά.Χρησιμοποίησε τις αδύναμες  αυτές  στερημένες και βασανισμένες υπάρξεις προκειμένου να ικανοποιήσει την καλλιτεχνική (και όχι μόνο) ορμή του, δεν δίστασε όμως κατόπιν να τις περιφρονήσει μαζί με τα δύστυχα παιδιά που ο ίδιος δημιούργησε. Αμετανόητος  και άθεος έφυγε από τη ζωή αφού συνδέθηκε χαλαρά με πολλές από αυτές, και είναι θλιβερή διαπίστωση να δεί κανείς το πώς το  lobby των εκτρώσεων που "υποτίθεται"μάχεται για τα δικαιώματα της γυναίκας και την απελευθέρωσή της,υποστήριξε μετά θάνατον έναν άνθρωπο που κατά κανόνα με την συμπεριφορά του τις προσέβαλλε και τις χρησιμοποίησε όσο κανείς για να αναδειχθεί.

Το πορτρέτο “Girl in a Chemise” (Κορίτσι με κομπινεζόν) του Pablo Picasso του 1905, για την Γκαλερί Tate αποτυπώνει μια τρομακτική εικόνα. "Αυτό το σκελετωμένο κορίτσι προέρχεται από τους ανθρώπους του περιθωρίου της κοινωνίας που επέλεγε ο Picasso", διαβάζουμε. «Μια μελαγχολική διάθεση μεταφέρεται με πέπλα βαφής ... αυτό το πορφυρό ροζ βρίσκεται στα μάγουλα ορισμένων φρέσκων κοριτσιών που βρίσκονται κοντά στο θάνατο». Αλλά το έργο, που θεωρείται από τους ειδικούς της τέχνης ότι σηματοδοτεί το τέλος της Μπλε Περιόδου του Πικάσο, αφηγείται μια ακόμα σκοτεινή ιστορία.

Ο Πικάσο θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του περασμένου αιώνα, με τα έργα του να σηματοδοτούν την μετάβαση από την παραδοσιακή ζωγραφική στο κυβισμό και το σουρεαλισμό. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του τείνει προς την πορνογραφία - ισχυριζόταν κάποτε ότι το σεξ και η τέχνη ήταν σχεδόν το ίδιο πράγμα - και η λυσσασμένη όρεξη του Πικάσο για τις γυναίκες είναι θρυλική. Ήταν σαδιστής και προκαλούσε πόνο στις γυναίκες - "φρέσκα κορίτσια κοντά στο θάνατο" - ήταν το πρότυπο του Πικάσο με τις πολλαπλές του συζύγους, τις ερωμένες του και τις γυναίκες που ζωγράφιζε. Τις αντιμετώπιζε σαν αντικείμενα για ζωγραφική και για απόλαυση – κάποτε χτύπησε μια γυναίκα τόσο άσχημα που έχασε τις αισθήσεις της και κρατούσε ένα αναμμένο κερί στο πρόσωπο μιας άλλης.

Ο Πικάσο φερόταν στις γυναίκες σαν αναλώσιμα υλικά με τέτοια συχνότητα ώστε υπάρχουν μυστηριώδεις γυναίκες που εμφανίζονται στα έργα του που δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για αυτές. Μία από αυτές τις γυναίκες είναι η Madeleine – οι ιστορικοί δεν έχουν ιδέα ποιο είναι το επώνυμό της - την οποία ο Picasso αποθανάτισε στους πίνακες Madeleine, Summer 1904 και σε πολλά άλλα έργα. Είναι επίσης πιθανότατα το μελαγχολικό, το θανάσιμα-ροζ κορίτσι στο Girl in a Chemise - και όπως παραδέχτηκε ο Πικάσο χρόνια αργότερα, είχε μόλις κάνει έκτρωση. Εκείνη δεν ήθελε - ο Πικάσο έπρεπε να την πιέσει να κάνει έκτρωση στο παιδί που είχε συλλάβει μαζί του. Δεκαετίες αργότερα, το 1968, πολύ καιρό μετά που για την Madeleine δεν είχε ακουστεί τίποτε ξανά, ο Πικάσο αστειεύτηκε γι’ αυτό το περιστατικό. "Μπορείτε να φανταστείτε να έχω ένα γιο 64 ετών;" είπε γελώντας.

Ακριβώς τη στιγμή που η Madeleine θα είχε γεννήσει - παρόλο που ο Πικάσο εκείνη την εποχή την εγκατέλειψε για ένα άλλο μοντέλο - άρχισε να δημιουργεί εικόνες μητέρων και παιδιών, με πολλούς να υποθέτουν ότι το νεκρό παιδί που δεν γνώρισε ποτέ ήταν ακόμα μέσα στη συνείδησή του. Δεν γνωρίζουμε πώς η Madeleine αισθάνθηκε για την έκτρωση που την ανάγκασε να κάνει ο Πικάσο ή αν λυπήθηκε μετά, όταν βρέθηκε μόνη της προδομένη και με επώδυνες αναμνήσεις. Δεν γνωρίζουμε καν αν η Madeleine είδε ποτέ το έργο του Πικάσο Maternity (Μητρότητα), που βγήκε περίπου στο χρόνο που θα είχε το παιδί της, δείχνοντας ένα μωρό να το σφίγγει σφιχτά η μητέρα του.

Η έκτρωση συχνά χρησιμοποιήθηκε από καλλιτέχνες και συγγραφείς για να σβηστεί κάθε έλεγχος για τις ευθύνες τους και οι απουσίες των αγνοουμένων παιδιών συχνά προκαλούν το έργο εκείνων που προκάλεσαν τον θάνατό τους με έκτρωση. Ο Πικάσο, μια μνημειακή πολιτισμική επιρροή που ριζοσπαστικοποίησε τον κόσμο της τέχνης και έγινε θρύλος στην εποχή του, ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος. Η βία του εναντίον των γυναικών έδωσε τη θέση της σε βία εναντίον τουλάχιστον ενός από τα δικά του παιδιά.

Υπάρχει ένα παράξενο περιστατικό που συνδέεται με την ιστορία της άμβλωσης του Picasso. Το 1998, ένα πλήθος φεμινιστριών και ακτιβιστών υπέρ των αμβλώσεων συγκεντρώθηκε σε μια γκαλερί στο Beverly Hills για να γιορτάσουν την 25η επέτειο της υπόθεσης Roe κατά Wade του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που νομιμοποίησε την έκτρωση και στις πενήντα αμερικάνικες πολιτείες. Η γκαλερί παρουσίαζε επίσης έκθεση 35 πινάκων του Πικάσο που παρουσίαζε ο (εβραϊκής καταγωγής) παραγωγός ταινιών και ο έμπορος τέχνης Arne Glimcher, που φωτογραφιζόταν χαμογελαστός δίπλα στην (εβραϊκής καταγωγής) «μητέρα» του φεμινισμού Gloria Steinem, (και πράκτορα της CIA!). Ο Πικάσο ίσως ήταν κατά καιρούς ένας δυσάρεστος χαρακτήρας, παραδέχτηκε η Steinem όταν ρωτήθηκε για τον καλλιτέχνη. «Αλλά, τι θα ένιωθε ο Πικάσο σχετικά με την υποστήριξη της αναπαραγωγικής ελευθερίας (αμβλώσεων) ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα;» ρώτησε ένας δημοσιογράφος.

"Ο Πικάσο νοιαζόταν για την αδικία", δήλωσε η Steinem στο κοινό που είχε συγκεντρωθεί για να «γιορτάσει» τις εκτρώσεις "και μου αρέσει να σκέφτομαι τώρα ότι η αίσθησή του αυτή της αδικίας θα συμπεριλάμβανε αυτό το σκοπό. Γι 'αυτό το απόγευμα καλωσορίζουμε τον Πικάσο ως φεμινιστή στην συγκέντρωσή μας».

Και όντως, αυτός ο σαδιστής, που χτυπούσε τις γυναίκες και υποστήριζε τις εκτρώσεις, που δημιούργησε την καριέρα του στις πλάτες των γυναικών που τις πέταγε όταν τελείωνε μαζί τους, μεταφέρθηκε μεταθανάτια στις τάξεις των φεμινιστριών μαχητριών υπέρ των εκτρώσεων.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Νωρίς το πρωί της 4ης Νοεμβρίου 2017, η Μέγκαν Άρτμαν οδηγήθηκε σε πρόωρο τοκετό, έχοντας συμπληρώσει μόλις 22 εβδομάδες και πέντε ημέρες εγκυμοσύνης. Γέννησε το γιό της Μπένσον, με τους ιατρούς να ανακοινώνουν σε αυτή και στον σύζυγό της Τιμ ότι, ο μικροσκοπικός γιός τους δεν θα ζούσε περισσότερο από λίγες ώρες. Όμως ο Μπένσον είχε άλλες σκέψεις και εν τέλει την 26η Απριλίου του 2018, έλαβε εξιτήριο από το νοσοκομείο μετά από σχεδόν έξι μήνες νοσηλείας.

“Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι να σας ανακοινώσουμε ότι αυτός ο μικρός και σκληροτράχηλος νέος, αποφοίτησε από το Νοσοκομείο την Πέμπτη”, έγραψε στο Facebook, την δευτέρα 2 Μαΐου η μητέρα του. “Τα κατάφερε με τιμητική διάκριση και ήταν ο πρώτος της “τάξης” του. Προσθέτω αυτό το σχόλιο, διότι ειλικρινά μπόρεσε να επιτύχει πολύ περισσότερα από όσα οποιοσδήποτε θα περίμενε”. Μετά από παραμονή 174 ημερών (και νυκτών), χωρίς τη μητέρα του, η αναμενόμενη ημέρα τελικά ήλθε. Οι καρδιές μας ήταν τόσο πολύ γεμάτες. Πήγαμε ξανά στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, τακτοποιήσαμε ορισμένες τελευταίες λεπτομέρειες, πήραμε το παιδί μας και αφού διασχίσαμε τους διαδρόμους, βγήκαμε οριστικά από τις πόρτες του νοσοκομείου. Ναι πήραμε στο σπίτι μας το παιδί μας. Δόξα τω Θεώ!

Ο Μπένσον γεννήθηκε με βάρος μόνο 510 γραμμάρια. Ήταν τόσο πρόωρος που τα ματάκια του ήταν ακόμη κλειστά. Παρά την απογοητευτική πρόγνωση των ιατρών, η καρδούλα του Μπένσον δεν σταμάτησε να κτυπά και τα ανώριμα πνευμόνια του συνέχισαν να λειτουργούν. Τον άφησαν με την μητέρα του για πέντε ολόκληρες ώρες, διότι οι ιατροί δεν περίμεναν ότι θα μπορούσε να ζήσει και για τον λόγο αυτό της είπαν να το κρατήσει καθώς θα ξεψυχούσε. Όμως όταν η ιατρική ομάδα είδαν ότι ο Μπενσόν αποδείκνυε πόσο μαχητής ήταν, άλλαξαν απόφαση και τον βοήθησαν, μεταφέροντάς τον στην Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Μόλις μετά από 36 ώρες, του αφαίρεσαν την υποστήριξη οξυγόνου και παρουσίαζε μικρές βελτιώσεις στην κλινική του εικόνα.

“Άπαντες ανέμεναν ότι θα πέθαινε μέσα σε μια ώρα, όμως δείχνοντας το σθένος του επί 5 ολόκληρες ώρες από τη στιγμή της γέννησής του, αναπνέοντας σταθερά και έχοντας μια αξιοπρεπή καρδιακή λειτουργία, τους είπαμε ότι αρνούμαστε να παραιτηθούμε από την προσπάθειά μας να το κρατήσουμε στη ζωή”, έγραψε η κα Άρτμαν στο Facebook και συνέχισε λέγοντας “προσπάθησαν να με πείσουν απλώς να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου, μέχρι να πεθάνει, όμως επιμέναμε να του παράσχουν νεογνική φροντίδα, παλεύοντας για τη ζωή του. Πράγματι έκαναν μια εξαίρεση για αυτόν, ένεκα του συγκλονισμού τους από το πόσο καλά τα πήγαινε (χωρίς βοήθεια), εν αντιθέσει με τη συνηθισμένη πρακτική τους: να μην προσπαθούν καθόλου για τόσο πρόωρα βρέφη”.

Η κα Άρτμαν παρατήρησε ότι η καρδιά του Μπένσον κτυπούσε με πολύ καλό ρυθμό, και απαίτησε να της χορηγήσουν ένα μηχάνημα άντλησης γάλακτος αλλά και να τη βοηθήσουν να κρατήσει ζεστό το παιδάκι της. Ήταν μωβ και κρύος.

“Είπαν ότι δεν μπορούσε να ζεσταθεί γιατί δεν ήταν σε θέση να διατηρηθεί στη ζωή”, έγραψε η κα Άρτμαν και τόνισε: “Ο Κύριος είναι ο χορηγός και συντηρητής της ζωής. Είναι προφανές ότι Αυτός θέλει να κρατηθεί στη ζωή, ας βοηθήσουμε και εμείς να γίνει πραγματικότητα. Όσο πολύ και αν ήθελα να συνεχίσω να τον κρατώ στην αγκαλιά μου, τον παρέδωσα για να τον ζεστάνουν σε ένα ειδικό θερμαντικό στρώμα – θήκη. Πολύ σύντομα το χρώμα του άλλαξε προς το καλύτερο. Ας δοξάσουμε τον Θεό!”

Οι ιατροί δεν μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί ένα πρόωρο μωρό, όπως ο Μπένσον δεν πέθαινε όπως ανέμεναν, με τον ίδιο τον ειδικό ιατρό νεογνολόγο να παραδέχεται στους γονείς του ότι, “κάποια δύναμη ζωής υπήρχε μέσα του, που δεν μπορούσε να εξηγηθεί από την επιστήμη”.

“Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί προχωράει τόσο καλά”, εξήγησε στο Facebook ο κ. Τιμ Άρτμαν, “όμως εμείς γνωρίζουμε το λόγο. Του μιλάμε για τη ζωή και μας ακούει μέσα στη θερμοκοιτίδα από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε”.

Την τρίτη ημέρα μετά την γέννησή του, ο Μπένσον βρισκόταν σε σταθερή κατάσταση, όμως ένα έλεγχος του εγκεφάλου του εντόπισε ενδείξεις για πιθανή εγκεφαλική αιμοραγία. Μια επαναληπτική εξέταση λίγες ημέρες αργότερα δεν εντόπισε αλλαγή, γεγονός που σήμαινε ότι ο Μπένσον δεν είχε εγκεφαλική αιμοραγία σε εξέλιξη – φέρνοντας κι άλλα ευχάριστα νέα στην οικογένεια.

“Είναι πολύ όμορφος με ξανθά μαλιά. Έίναι τόσο γλυκός όταν τον φθάνουμε και τον αγγίζουμε μέσα στη θερμοκοιτίδα. Στρέφεται προς τα χέρια μας όταν πλησιάζουμε, σα να θέλει να μας δείξει ότι του αρέσει να το κρατάμε”, έγραψε στο Facebook, η κα Άρτμαν.

Με τη συμπλήρωση μιας εβδομάδας ζωής, ο Μπένσον έλαβε έναν Περιφερειακά Εισαγόμενο Κεντρικό Καθετήρα (Picc Line), ο οποίος αντικατέστησε τον καθετήρα που εισήγαγε την τροφή κατευθείαν στο στομάχι. Οι ιατροί επεχείρησαν να τον μετακινήσουν από την θερμοκοιτίδα, τοποθετώντας του ένα μηχάνημα Συνεχούς Θετικής Πίεσης Αέρα (CPAP), όμως βρέθηκε να κουράζεται πολύ στην αναπνοή του, οπότε και τον τοποθέτησαν πάλι σε μια μεγαλύτερη αναπνευστική συσκευή, με υποστήριξη για να “φουσκώνουν” πλήρως τα πνευμόνια του. Αμέσως άρχισε να δέχεται μητρικό γάλα σε μικρές δόσεις, κάτι το οποίο οι ιατροί δεν ανέμεναν από ένα παιδί αυτής της ηλικίας και του μεγέθους.

“Συνεχίζει να δείχνει πόσο δυνατός είναι, υπομένοντας την ιατρική φροντίδα που δέχεται πάρα πολύ καλά σε σχέσει με το πόσο μικροσκοπικός είναι”, έγραψε η οικογένεια στην ειδική ιστοσελίδα GoFundMe, που συστήθηκε για την οικονομική υποστήριξή τους. “Πήρε λίγο βάρος, πηγαίνοντας από τα 520 γραμμάρια στα 550 μέσα σε δύο ημέρες. Οι επόμενες ημέρες θα είναι ήσυχες για αυτόν, δεχόμενος συστηματική και επαναλαμβανόμενη φροντίδα. Είμαστε τόσο ενθουσιασμένοι με την πρόοδό του, παρά την πίεση που υφιστάμεθα. Θα διατηρήσουμε την πίστη μας, γνωρίζοντας ότι ο Θεός άκουσε τις προσευχές μας και θα ενδυναμώσει τον Μπένσον. Όλες οι μαίες γύρω του, τον αποκαλούν μικρό αστέρι. Όλες βρίσκονται σε απορία και έκπληξη με το πόσο καλά τα πάει. Ο Κύριος είναι αγαθός και η πίστη ανταμοίβεται”.

Τώρα πλέον στο σπίτι με την οικογένειά του, η υγεία του Μπένσον βελτιώνεται, αποδεικνύοντας ότι πάντοτε αξίζει να παλέψεις για τη ζωή, ακόμη και όταν φαίνεται απέλπιδα η προσπάθεια. Ενώ ακόμη έχει να υπερπηδήσει αρκετά εμπόδια με την αναπνευστική λειτουργία του, είναι ένα αληθινό θαύμα και ένας μεγάλος μαχητής.

“Η πρώτη εβδομάδα του Μπένσον στο σπίτι ήταν ονειρεμένη, αν και βεβαίως δεν είχαμε πολλές τέτοιες το τελευταίο διάστημα”, έγραψε η μητέρα τους στις 9 Μαΐου. “Ο ύπνος είναι ανεκτίμητος την τρέχουσα περίοδο και για τις προσεχείς εβδομάδες. Επανορθώνουμε για το χαμένο διάστημα, αλλά είμαστε απολύτως συμφιλιωμένοι με το γεγονός αυτό. Είναι τόσο μεγάλη η χαρά που τον έχουμε μαζί μας. Ο Μπένσον είναι τόσο γλυκός, χαρούμενος και εύκολος στο να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του. Ήδη μετά από μία εβδομάδα στο σπίτι, ο μικρός σκληροτράχηλος νεαρός είναι κι όλας έξι μηνών. Παίρνει βάρος με ικανοποιητικό ρυθμό, χαμογελάει συχνά και αγαπάει τη ζωή. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πει κανείς ότι του αρέσει εδώ στο σπίτι”.

Ο Μπένσον γεννήθηκε 18 εβδομάδες πρόωρα, αλλά χάρη στους γονείς του που αρνήθηκαν να τον παρατήσουν και στους ιατρούς που πίστεψαν ότι είχε ελπίδες να τα καταφέρει, βελτιώθηκε ημέρα με την ημέρα, και επιτέλους βρίσκεται στο σπίτι του με τις τρεις αδελφές του και τους γονείς του. Συνεχιζει αν εκπλήσει τους ιατρούς και τις νοσοκόμες, και έχει περισσότερους από 64.000 χιλιάδες ανθρώπους να τον παρακολουθούν μέσω της ιστοσελίδας στο Facebook που έφτιαξαν οι γονείς του αποκλειστικά για αυτόν.

Επίσης, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόδειξη ότι τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν ακόμη ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, φανερώνοντας ότι απλώς και μόνον το γεγονός ότι, ο κάθε ένας μας χαρακτηρίζεται ως “έμβρυο”, όσο βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, δεν σημαίνει ότι δεν έχει πλήρη ανθρώπινη προσωπικότητα και ότι δεν αξίζει το σεβασμό που αποδίδεται σε κάθε ανθρώπινη ζωή.

Πηγή: Live Action, Αφήστε με να ζήσω

Η Ρεβέκκα Κίσλινγκ είναι δικηγόρος και ιδρύτρια του οργανισμού «Conceived in rape», ο οποίος αγωνίζεται για τo δικαίωμα στη ζωή των παιδιών που συνελήφθησαν μετά από βιασμό της μητέρας τους.

Παραθέτουμε παρακάτω κάποιες προσωπικές της σκέψεις, όπως έχουν αναρτηθεί στην προσωπική της ιστοσελίδα.

Είναι όντως αξιοθαύμαστο το τι μπορεί να κάνει η στενομυαλιά, όταν ασχολούμαστε με αυτό το θέμα – όπως υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε στη νομική σχολή – και σκεφτείτε για το ποιά πραγματικότητα μας απασχολεί. Για το ότι υπάρχουν ζωές που δεν υφίστανται σήμερα επειδή έχουν εκτρωθεί.

Είναι σαν το παλιό ρητό: «Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος, και κανείς δεν είναι γύρω για να το ακούσει, κάνει καθόλου θόρυβο;». Λοιπόν, ναι! Και αν ένα μωρό εκτρωθεί και κανένας άλλος δεν είναι γύρω για να το μάθει, έχει σημασία; Η απάντηση είναι ναι! Η ζωή του έχει σημασία. Η ζωή μου έχει σημασία. Η ζωή σας έχει σημασία και μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας πει διαφορετικά! Ο κόσμος είναι διαφορετικός, επειδή ήταν παράνομο για τη φυσική μου μητέρα να με κάνει έκτρωση τότε. Η ζωή σας είναι διαφορετική, γιατί δεν θα μπόρεσε τότε νομίμως να με σκοτώσει, έτσι κάθεστε και διαβάζεται τα λόγια μου σήμερα! Αλλά δεν χρειάζεται να επηρεάζετε κάποιο κοινό για να έχει αξία η ζωή σας. Υπάρχουν πολλά που στερούμαστε σήμερα, λόγω των γενεών που έχουν σκοτωθεί με έκτρωση.

Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που έχω μάθει είναι ότι ο βιαστής δεν είναι ο δημιουργός μου, όπως μερικοί άνθρωποι προσπάθησαν να με κάνουν να πιστέψω. Η αξία μου και η ταυτότητά μου δεν ορίζονται με τις λέξεις «προϊόν βιασμού», αλλά με τον ορισμό «Το παιδί του Θεού»! Το ψαλτήριο αναφέρει: «Αν και ο πατέρας μου και η μητέρα με εγκαταλείψουν, ο Κύριος θα με δεχθεί».

Ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα άξιο μομφής στην υιοθεσία. Μαθαίνουμε στην Καινή Διαθήκη ότι γινόμαστε παιδιά του Θεού υιοθετούμενοι μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Από αυτό και μόνο συνειδητοποιούμε πως για τον Θεό η υιοθεσία έχει μεγάλη αξία προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει ως εικόνα της αγάπης Του για μας!

Το πιο σημαντικό, που έχω μάθει, και που θα μπορέσω να διδάξω στα παιδιά μου και ήδη το διδάσκω στους άλλους, είναι ότι η αξία μας δεν βασίζεται στις συνθήκες της σύλληψής μας, στους γονείς, στα αδέρφια, στο σύντροφό μας, στο σπίτι, στα ρούχα μας, την εμφάνισή μας, το IQ μας, τους βαθμούς του σχολείου, τα αποτελέσματα των διαγωνισμών, τα χρήματα, την περιοχή που μένουμε, τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες μας ή τις ικανότητες ή τις αναπηρίες μας , αυτά όλα είναι ψέματα που διαιωνίζονται στην κοινωνία μας.

Αυτά όλα είναι που οι περισσότεροι ομιλητές λένε στο ακροατήριό τους, για να τους εμψυχώσουν, ότι δηλαδή εάν μπορούσαν απλά να κάνουν κάτι από αυτά για τον εαυτό τους προκειμένου να ανταποκριθούν στο συγκεκριμένο κοινωνικό πρότυπο, τότε κι αυτοί θα μπορούσαν να γίνουν «κάποιος». Η αλήθεια όμως είναι ότι κανείς δεν μπορεί ποτέ να ανταποκριθεί σε όλα αυτά τα γελοία πρότυπα, και πολλοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν αργά ή γρήγορα, και λοιπόν τί; Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι «κάποιος» ή ότι είναι «ένα τίποτα»; Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να αποδείξετε την αξία σας σε κανέναν και αν πραγματικά θέλετε να μάθετε ποια είναι η αξία σας, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κοιτάξετε στο Σταυρό, γιατί αυτή είναι η τιμή που καταβλήθηκε για τη ζωή σας! Αυτή είναι η άπειρη αξία που έδωσε ο Θεός στη ζωή σας!
Ο Χριστός κρίνει ότι Του είστε πολύτιμοι, και το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Δεν θα μου συμπαρασταθείτε λοιπόν στον αγώνα μου για την επιβεβαίωση της αξίας και των άλλων τόσο μέσα από τις ομιλίες μου όσο και μέσα από την δραστηριότητά μου; Για όσους από εσάς θα λέγατε: «Λοιπόν, δεν πιστεύω στο Θεό και δεν πιστεύω στη Βίβλο, γι’ αυτό είμαι “pro choice”», παρακαλώ να διαβάσετε το δοκίμιό μου: «Το Δικαίωμα του Αγέννητου του Παιδιού να μή σκοτωθεί άδικα – μια προσέγγιση του δικαιώματός του από την φιλοσοφική πλευρά». Σας διαβεβαιώνω ότι αξίζει τον κόπο σας.

Για τη ζωή,

Ρεβέκκα

Πηγή: Rebecca Kiessling, Αφήστε με να ζήσω

H Planned Parenthood Federation of America ή απλά Planned Parenthood (P.P.) είναι μια «μη κερδοσκοπική» οργάνωση που παρέχει υπηρεσίες αναπαραγωγικής «υγείας» στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα με ειδικό κανονισμό απαλλάσσεται και από φορολογία.

Έχει τις ρίζες της στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου η Margaret Sanger άνοιξε την πρώτη κλινική ελέγχου των γεννήσεων στις Η.Π.Α. το 1916. Η Sanger ίδρυσε το 1921 την Αμερικανική Ένωση Ελέγχου των Γεννήσεων (American Birth Control League), που το 1942 άλλαξε το όνομά της σε Planned Parenthood.

Η Μ.Sanger είχε τρεις άξονες σκέψης, που ακόμα υφίστανται στον οργανισμό.

• Πρώτον, πίστευε στις απεριόριστες, κατά την επιθυμία του ατόμου, γενετήσιες επαφές, χωρίς κανέναν έλεγχο και φραγμό (ηλικία, κατάσταση γάμου κλπ.).
• Πίστευε, κατόπιν, στις μικρές οικογένειες, δεν δεχόταν τις μεγάλες οικογένειες με πάνω από δύο παιδιά, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις μέχρι τρία.

Αυτά δημιουργούσαν ένα πρόβλημα. Απεριόριστες σχέσεις και λίγα παιδιά, δεν συμβιβαζόταν, οπότε προχώρησε στην επόμενή της επινόηση. Έλεγχος στις γεννήσεις.

Ο έλεγχος αυτός, όπως η ίδια πρότεινε σε ένα δικό της σύγγραμμα, ήδη ένα χρόνο πριν την ίδρυση της Ρ.Ρ., όφειλε να γίνεται με όλες τις γνωστές μεθόδους της εποχής, περιλαμβανομένων τόσο των μεθόδων αντισύλληψης όσο και έκτρωσης εάν αποτύγχανε η αντισύλληψη.

• Ο επόμενος τρίτος στόχος της ήταν η επίτευξη της ευγονικής. Θεωρούσε πως άτομα με σωματική ή πνευματική αναπηρία, ή άτομα με κάποιου τύπου προβληματική κληρονομική διάθεση, έπρεπε να αποκλείονται από την τεκνογονία. Θα έπρεπε να στειρώνονται ή να αποκλείονται σε κάποια φάρμα, ώστε να μην κάνουν ποτέ παιδιά. Έβαλε σε εφαρμογή στη δεκαετία του ᾽30 ένα πρόγραμμα, ώστε να υπάρχει τεκνοποίηση μόνο μετά από άδεια της κυβέρνησης. Αυτό δεν ευδοκίμησε στις ΗΠΑ, αλλά έγινε πράξη στη Κίνα, που το εισήγαγε η Μ. Sanger, όπου για να κάνει η οικογένεια έστω κι ένα παιδί, έπρεπε να πάρει άδεια από την κυβέρνηση.

Μετά την αποδοκιμασία των Ναζιστικών θεωριών, με το τέλος του β΄ παγκοσμίου πολέμου, η Sanger «άλλαξε» τις ιδέες της, μιλώντας τώρα για το πρόβλημα του υπερπληθυσμού της γης, καταλήγοντας και πάλι στο συμπέρασμα για λίγα ή καθόλου παιδιά.

Αυτές οι θεωρίες εμπνέουν έκτοτε την Ρ.Ρ. και αποτελούν τα κίνητρα με τα οποία εργάζονται τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε όλο το κόσμο. Όμως η Sanger είχε ένα πρόβλημα τον καιρό εκείνο. Η αντισύλληψη το 1916 ήταν παράνομη στις ΗΠΑ και δεν ήταν δυνατή η παραγωγή, εμπορία ή διαφήμισή της, και εκτός αυτού καταδικαζόταν απ’ όλα τα θρησκευτικά δόγματα. Επίσης απαγορευόταν η ταχυδρόμηση οποιουδήποτε υλικού σχετιζόταν με τη σεξουαλική λειτουργία, άρα και η προώθηση της αντισύλληψης, ως δυνητικά πορνογραφικού.

Αποφάσισαν, λοιπόν, να δώσουν μάχες για να περάσουν τα μηνύματά τους σταδιακά, και πράγματι, απομόνωσαν τους στόχους τους κερδίζοντας χρόνο με το χρόνο ένα στόχο κάθε φορά.

Το 1930 η Εκκλησία της Αγγλίας, με παρέμβασή της Sanger, δέχθηκε την αντισύλληψη υπό όρους και προϋποθέσεις. Άλλες εκκλησίες ακολούθησαν και στις ΗΠΑ.

Στη δεκαετία του ᾽40 πέτυχε να αρθούν οι περιορισμοί στην ταχυδρόμηση υλικού που αφορούσε τη γενετήσια λειτουργία, ανοίγοντας το δρόμο και για το δικό της υλικό.

Το 1996 όταν το Κογκρέσο προσπάθησε να κρατήσει την πορνογραφία με νόμο μακριά από το Ίντερνετ, η Ρ.Ρ. κατόρθωσε να ακυρώσει το νόμο ως αντισυνταγματικό!!

Το 1965 πέτυχε την ψήφιση νόμου στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ, με τον οποίο η γενετήσια λειτουργία ήταν ιδιωτική υπόθεση του ατόμου. Ως συνέπεια αυτού, κατάφερε να μην είναι αναγκαία η έγκριση του γονέα για λήψη αντισύλληψης από το ανήλικο τέκνο του, ούτε για τη διενέργεια έκτρωσης από έφηβη παρά τους υπάρχοντες κινδύνους.

Το 1965 η αντισύλληψη κατέστη νόμιμη και το 1967 η πολιτεία του Κολοράντο ήταν η πρώτη που νομιμοποίησε τις αμβλώσεις.

Τόσο η Planned Parenthood όσο και η Margaret Sanger συνδέονται στενά με το θέμα της άμβλωσης. Για μεγάλο μέρος της ιστορίας της οργάνωσης και καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής της Sanger, η έκτρωση ήταν παράνομη στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι συζητήσεις για το θέμα συχνά λογοκρίνονταν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Sanger – όπως και άλλοι Αμερικανοί υπέρμαχοι του ελέγχου των γεννήσεων – καταδίκαζαν κατ’ ανάγκη δημοσίως την άμβλωση, υποστηρίζοντας ότι δεν θα χρειάζονταν αν κάθε γυναίκα είχε πρόσβαση στον έλεγχο των γεννήσεων.

Η Planned Parenthood άρχισε να υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση του νόμου για τις αμβλώσεις το 1955, οπότε και συγκάλεσε ένα εθνικό συνέδριο ιατρών για το θέμα. Στο συνέδριο αυτό ήταν η πρώτη φορά που γιατροί και άλλοι επαγγελματίες υποστήριξαν τη μεταρρύθμιση των νόμων που ποινικοποιούσαν την άμβλωση. Αυτό διαδραμάτισε βασικό ρόλο στη δημιουργία ενός κινήματος για τη μεταρρύθμιση των νόμων κατά των αμβλώσεων στις ΗΠΑ.

Επικεντρώνοντας, αρχικά, στη νομιμοποίηση των θεραπευτικών αμβλώσεων, η Planned Parenthood έγινε όλο και περισσότερο υποστηρικτής της απελευθέρωσης των νόμων για τις αμβλώσεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, με αποκορύφωμα την έκκλησή της για την κατάργηση όλων των νόμων κατά της άμβλωσης το 1969. Μετά την νομιμοποίηση της έκτρωσης κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Planned Parenthood άρχισε να ενεργεί ως πάροχος αμβλώσεων.

Η Planned Parenthood έχει 159 ιατρικούς και μη ιατρικούς συνεργάτες, οι οποίοι διαχειρίζονται πάνω από 600 κλινικές με αυτό το αντικείμενο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεργάζεται με παρόμοιες οργανώσεις σε 12 χώρες παγκοσμίως. Η οργάνωση παρέχει μια ποικιλία υπηρεσιών αναπαραγωγικής υγείας και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ασχολείται με έρευνα στην τεχνολογία αναπαραγωγής και υποστηρίζει την προστασία και επέκταση των δικαιωμάτων που σχετίζονται με την αναπαραγωγή. Το 70% των πελατών της είναι κάτω των 25 ετών.

Η P.P. είναι ο μεγαλύτερος πάροχος υπηρεσιών αναπαραγωγικής «υγείας», συμπεριλαμβανομένης της άμβλωσης, στις ΗΠΑ. Στην ετήσια έκθεσή τους για το 2014, η P.P. ανέφερε ότι είδε πάνω από 2,5 εκατομμύρια ασθενείς σε περισσότερες από 4 εκατομμύρια κλινικές επισκέψεις και εκτέλεσε συνολικά περίπου 9,5 εκατομμύρια διακεκριμένες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων 324.000 αμβλώσεων. Τα συνδυασμένα ετήσια έσοδά της είναι 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων περίπου 530 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από κυβερνητική χρηματοδότηση, όπως είναι οι αποζημιώσεις του Medicaid (κρατικό πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ).

H δράση της P.P. έχει μπει πολλές φορές στο στόχαστρο αντιδράσεων και μάλιστα απολύτως δικαιολογημένα. Η ζημία που έχει προξενήσει στην οικογένεια και στις ψυχές των νέων γυναικών είναι τεράστια. Η αποδοχή των πολλαπλών συντρόφων πριν και μέσα το γάμο, η αποϊεροποίηση του μυστηρίου του γάμου, η δυνατότητα διενέργειας έκτρωσης ακόμη και από ανήλικους χωρίς την ενημέρωση των γονέων, ο φόνος ενός εκατομμυρίου, κατ’ εκτίμηση, παιδιών το χρόνο στις ΗΠΑ (παρά το μικρότερο αριθμό, που οι ίδιοι επικαλούνται), η δυνατότητα έκτρωσης ακόμη και μία ημέρα πριν την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού (late term abortions), δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα.

Ένα μεγάλο σκάνδαλο, που ήλθε στο φως, ήταν αυτό της εμπορίας ανθρώπινων μελών εκτρωμένων εμβρύων, κατά προτίμηση καρδιών, ηπάτων (συκωτιών) και κεφαλών, με δυνατότητα χρήσης των εγκεφάλων τους, για λήψη βλαστοκυττάρων. Τα έμβρυα έπρεπε να είναι κατά το δυνατόν ανέπαφα, κάτι που εξασφαλιζόταν κυρίως όταν έβγαιναν έξω κατά την έκτρωση με συνθήκες τοκετού, σε προχωρημένη ηλικία κύησης, ενδεχομένως και ζώντα, προκειμένου να μην έχουν αλλοιωθεί τα κύτταρά τους από τραυματισμό ή ενδεχόμενη χρήση τοξικών ουσιών. Η P.P. αθωώθηκε στα δικαστήρια, έδωσε όμως η υπόθεση αυτή την ευκαιρία σε πολλές Πολιτείες μέσα από έρευνα που έκαναν, να διακόψουν την δημόσια χρηματοδότησή τους στον φορέα αυτό, ενώ ανάλογη απόφαση ανακοίνωσε πρόσφατα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ, για το σύνολο των παραρτημάτων της Ρ.Ρ. στις ΗΠΑ.

Πριν λίγες ημέρες (αρχές Ιουνίου 2018) ένα άλλο μεγάλο σκάνδαλο της P.P. ήρθε στο φως της δημοσιότητας, από την Οργάνωση υπέρ της ζωής LiveAction. Η Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Οργάνωσης αυτής Lila Rose δημοσίευσε μυστικά βίντεο που δείχνουν στελέχη της Planned Parenthood να βοηθούν διακινητές του σεξ παιδιών να κάνουν αμβλώσεις στα ανήλικα θύματά τους. Η P.P. καλύπτει για πολλά χρόνια τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση παιδιών.

Πηγές:

YouTube Fighting Back Against Planned Parenthood

https://www.youtube.com/watch?v=ElEC5sazrYk&feature=youtu.be

https://www.youtube.com/watch?v=aeINzcwb3qU

https://www.youtube.com/watch?v=ogyQ8rENFcg

Wikipedia Planned Parenthood

https://en.wikipedia.org/wiki/Planned_Parenthood

http://www.ancientfaith.com/podcasts/aftoday/david_daleiden_the_man_behind_the_planned_parenthood_expose

http://video.foxnews.com/v/4444242741001/?#sp=show-clips

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Παρακάτω παρατίθεται μια λίστα από 40 παραθέματα από εμπειρογνώμονες ιατρούς και εγχειρίδια που αποδεικνύουν ότι η ζωή ξεκινά με τη σύλληψη/γονιμοποίηση.

1. «Ο κύκλος ζωής των θηλαστικών ξεκινά όταν ένα σπερματοζωάριο εισέρχεται σε ένα ωάριο.»

Okada, κ.ά., «A role for the elongator complex in zygotic paternal genome demethylation», περιοδικό NATURE, Ιαν. 28, 2010, σελίδες 463-554.

2. «Γονιμοποίηση είναι η διαδικασία κατά την οποία αρσενικοί και θηλυκοί γαμέτες με απλοϊδικό αριθμό χρωμοσωμάτων, (σπερματοζωάριο και ωάριο) ενώνονται για να δημιουργηθεί ένας γενετικά ξεχωριστός άνθρωπος.»

Signorelli, κ.ά., «Kinases, phosphatases and proteases during sperm capacitation», CELL TISSUE RES. 349(3), Μαρ. 20, 2012, σελίδα 765.

3. «Ο ωαγωγός , ή αλλιώς σάλπιγγα, είναι η ανατομική περιοχή όπου ξεκινά την πορεία της κάθε νέα ζωή στα θηλαστικά. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι το σπερματοζωάριο συναντά το ωάριο στην περιοχή της σάλπιγγας που ονομάζεται λήκυθος (ή αυλός του ωαγωγού), όπου και λαμβάνει χώρα η γονιμοποίηση.»

Coy, κ.ά., «Roles of the oviduct in mammalian fertilization», REPRODUCTION, 144(6), Οκτ. 1, 2012, σελίδα 649.

4. «Γονιμοποίηση – η συνένωση γαμετών για να δημιουργηθεί ένας νέος οργανισμός – είναι το αποκoρύφωμα ενός πλήθους από εξαιρετικά πολύπλοκες στη ρύθμισή τους κυτταρικές διαδικασίες.»

Marcello, κ.ά., «Fertilization», ADV. EXP. BIOL. 757:321 (2013). Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health), Medline Plus Merriam-Webster Medical Dictionary, 2013.

5. «Ο ορισμός που γίνεται αποδεκτός από την ίδια τη Δημόσια διοίκηση συνηγορεί στο γεγονός ότι η ζωή αρχίζει με τη γονιμοποίηση. Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health), “γονιμοποίηση” είναι η διαδικασία συνένωσης δύο γαμετών (ήτοι, ενός ωαρίου με ένα σπερματοζωάριο) “μέσω της οποίας καθορίζεται ο αριθμός των σωματικών χρωμοσωμάτων και ξεκινά η ανάπτυξη ενός νέου ατόμου”.»

Steven Ertelt, «Undisputed Scientific Fact: Human Life Begins at Conception, or Fertilization», 18/11/2013, LifeNews.com.

6. «Η ανθρώπινη ζωή εκκινεί με τη γονιμοποίηση, τη διαδικασία κατά την οποία ένας αρσενικός γαμέτης, ή σπερματοζωάριο, ενώνεται με ένα θηλυκό γαμέτη, ή ωάριο, για να σχηματίσουν ένα μεμονωμένο κύτταρο που ονομάζεται ζυγωτό. Αυτό το εξαιρετικά εξειδικευμένο, πολυδύναμο κύτταρο σηματοδότησε κάποτε το ξεκίνημα καθενός από εμάς ως μοναδικού ατόμου.» «Το ζυγωτό είναι η αρχή ενός νέου ανθρωπίνου όντος (δηλαδή ενός εμβρύου).»

Keith L. Moore, «The Developing Human: Clinically Oriented Embryology», 7η έκδοση, 2003, Φιλαδέλφεια, PA: W. B. Saunders Company, σελίδα 16, 2.

Preborn child at 12 weeks

7. «Στο κλάσμα εκείνο του δευτερολέπτου που τα χρωμοσώματα σχηματίζουν ζεύγη, καθορίζεται το φύλο του νέου παιδιού, προσδιορίζονται τα κληρονομικά χαρακτηριστικά που λαμβάνει από κάθε γονέα και μια νέα ζωή έχει ήδη δημιουργηθεί.»

Kaluger G., και Kaluger M., «Human Development: The Span of Life», 1974, The C.V. Mosby Co., Σεντ Λούις, Μισούρι, σελίδες 28-29.

8. «Ένα εγχειρίδιο εμβρυολογίας περιγράφει το πως ο τοκετός είναι απλά και μόνο ένα από τα στιγμιότυπα κατά την ανάπτυξη ενός μωρού και όχι η αρχή της ύπαρξής του:

“Θα πρέπει πάντα να υπενθυμίζεται το γεγονός ότι πολλά όργανα δεν είναι ακόμη πλήρως ανεπτυγμένα κατά τον τελευταίο μήνα της κυήσεως, και ο τοκετός θα πρέπει να γίνεται αντιληπτός ως ένα από τα πολλά γεγονότα κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής διαδικασίας.”»

F. Beck, «Human Embryology», 1985, Blackwell Scientific Publications, σελίδα vi.

9. «Είναι η διείσδυση του σπερματοζωαρίου στο ωάριο και η επακόλουθη ανάμειξη του υλικού του πυρήνα που το κάθε κύτταρο συνεισφέρει στην ένωση αυτή, η οποία στοιχειοθετεί την έναρξη της ζωής ενός νέου ανθρώπου.»

Clark Edward and Corliss Patten, «Human Embryology», McGraw – Hill Inc., σελίδα 30.

10. «Μολονότι είναι σύνηθες να διαιρείται η ανθρώπινη ανάπτυξη σε δύο περιόδους, την προ και την μετά την γέννηση, είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι ο τοκετός είναι απλώς και μόνο ένα επεισόδειο κατά την ολοκλήρωση του ανθρώπου, το οποίο τροποποιεί το περιβάλλον της συνεχιζόμενης ανάπτυξής του.»

Moore και Persaud, «The Developing Human: Clinically Oriented Embryology», 5η έκδοση, 1993, Φιλαδέλφεια, PA: W. B. Saunders Company, σελίδα 1.

11. «Το μωρό σας ξεκίνησε ως ένα γονιμοποιημένο ωάριο… Κατά τις έξι πρώτες εβδομάδες, το μωρό ονομάζεται έμβρυο.»

«Prenatal Care», US Department Of Health And Human Services (Διεύθυνση Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Η.Π.Α.), Maternal and Child Health Division (Τμήμα Μητρικής και Παιδικής Υγείας), 1990.

12. «Ο Landrum B. Shettles, M.D., PhD, ήταν ο πρώτος επιστήμονας που κατάφερε να ολοκληρώσει μια τεχνητή (εξωσωματική) γονιμοποίηση:

“Το ζυγωτό είναι ανθρώπινη ζωή… υπάρχει ένα τεκμηριωμένο γεγονός που κανείς δε μπορεί να αρνηθεί· τα ανθρώπινα όντα έχουν ως αφετηρία τους τη σύλληψη.”

“Η λέξη ζυγωτό είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη προσφάτως συλληφθείσα ζωή, μετά την επιτυχή συνάντηση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο αλλά πριν τα κύτταρα του εμβρύου εισέλθουν στα στάδια της διαίρεσης.”»

Από Landrum B. Shettles, «Rites of Life: The Scientific Evidence for Life before Birth», 1983, Γκραντ Ράπιντς, Μίτσιγκαν, MI: Zondervan Publishing House, σελίδα 40.

13. Το ιατρικό εγχειρίδιο «Before We Are Born – Essentials of Embryology and Birth Defects» («Πριν τη γέννησή μας: Τα βασικά της Εμβρυολογίας και οι Γενετικές ανωμαλίες») αναφέρει: “Το ζυγωτό και το πρώιμο έμβρυο είναι ζωντανοί ανθρώπινοι οργανισμοί.”

Keith L. Moore & Persaud T. V. N., «Before We Are Born – Essentials of Embryology and Birth Defects», 5η έκδοση, 1998, Φιλαδέλφεια, PA: W. B. Saunders Company, σελίδα 500.

14. «Έτσι ένα νέο κύτταρο σχηματίζεται από την ένωση ενός αρσενικού με ένα θηλυκό γαμέτη [σπερματοζωάριο και ωάριο]. Αυτό το κύτταρο, το οποίο είναι κοινώς γνωστό ως ζυγωτό, περιλαμβάνει ένα νέο συνδυασμό γενετικού υλικού που δίνει ως αποτέλεσμα έναν άνθρωπο διαφορετικό και από τους δύο γονείς αλλά και από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο.»

Sally B Olds, κ.ά., «Obstetric Nursing», 1980, Menlo Park, Καλιφόρνια, Addison – Wesley, σελίδα 136.

15. «Ο όρος σύλληψη αναφέρεται στην ένωση των απλοειδών πυρηνικών στοιχείων των γαμετών, του αρσενικού και του θηλυκού, πριν από την από κοινού δημιουργία , από την οποία και αρχίζει η ανάπτυξη μιας νέας ζώσας ύπαρξης. To ζυγωτό που σχηματίζεται κατά τη διαδικασία αυτή, αποτελεί την εκκίνηση μιας νέας ζωής.»

Greenhill J. P., και, Freidman E. A., «Biological Principles and Modern Practice of Obstetrics», 1974, Φιλαδέλφεια, PA: W. B. Saunders Company, σελίδες 17 και 23.

16. «Η ανάπτυξη αρχίζει με τη γονιμοποίηση, τη διαδικασία κατά την οποία ο αρσενικός γαμέτης, το σπερματοζωάριο, και ο θηλυκός γαμέτης, το ωάριο, ενώνονται για να δημιουργηθεί το ζυγωτό.»

Sadler T. W., «Langman’s Medical Embryology», 10η έκδοση, 2006, Φιλαδέλφεια, PA: Lippincott, Williams & Wilkins, σελίδα 11.

17. «[Το ζυγωτό], που σχηματίζεται από την ένωση ενός ωαρίου με ένα σπερματοζωάριο, αποτελεί την αρχή μιας νέας ανθρώπινης ύπαρξης.»

Keith L. Moore, «Before We Are Born: Essentials of Embryology», 7η έκδοση, 2008, Φιλαδέλφεια, PA: Saunders, σελίδα 2.

18. «Μολονότι η ζωή είναι μια συνεχιζόμενη διαδικασία, η γονιμοποίηση… είναι ένα κρίσιμο ορόσημο μιας και, κάτω από συνηθισμένες συνθήκες, δημιουργείται ένας νέος, γενετικά ξεχωριστός ανθρώπινος οργανισμός όταν τα χρωμοσώματα του αρσενικού και του θηλυκού απλοειδούς γενετικού κυττάρου αναμιχθούν μέσα στο ωάριο.»

Ronan O’Rahilly και Fabiola Miller, «Human Embryology and Teratology», 3η έκδοση, 2001, Νέα Υόρκη, Wiley-Liss, σελίδα 8.

19. «[Όλοι] οι οργανισμοί, ανεξάρτητα του πόσο μεγάλοι και περίπλοκοι μπορεί να γίνουν όταν ενηλικιωθούν, ξεκινούν τη ζωή τους ως ένα μοναδικό κύτταρο. Αυτή είναι η αλήθεια για τον άνθρωπο για παράδειγμα, που ξεκινά τη ζωή του ως ένα γονιμοποιημένο ωάριο.»

Dr. Morris Krieger, «The Human Reproductive System», 1969, Sterling Pub. Co, σελίδα 88.

20. «Το πρώτο κύτταρο της νέας και μοναδικής ανθρώπινης ζωής, ξεκινά την ύπαρξή του τη χρονική στιγμή της σύλληψης (γονιμοποίηση) όταν ένα ζωντανό σπερματοζωάριο από τον πατέρα ενώνεται με το ένα ζωντανό ωάριο από τη μητέρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η ανθρώπινη ζωή περνά από τη μια γενιά στην επόμενη. Δεδομένου του κατάλληλου περιβάλλοντος και της κατάλληλης γενετικής σύνθεσης, το μοναδικό (γονιμοποιημένο) κύτταρο ακολούθως δίνει τη θέση του στα τρισεκατομμύρια των εξειδικευμένων και αναβαθμισμένων κυττάρων, που συνθέτουν τις δομές και επιτελούν τις λειτουργίες κάθε ξεχωριστού ανθρώπινου σώματος.

Κάθε ανθρώπινο ον που είναι ζωντανό σήμερα, αλλά και κάθε ανθρώπινο όν που υπήρξε ποτέ, όσο αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί επιστημονικά, ξεκίνησε τη ξεχωριστή του ύπαρξη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή, ως ένα κύτταρο. Εάν πεθάνει αυτό το αρχικό κύτταρο, ή κάθε επακόλουθος σχηματισμός κυττάρων του, ο άνθρωπος πεθαίνει, παύοντας να υπάρχει ως ζωντανός οργανισμός σε υλική μορφή. Δεν υπάρχουν γνωστές εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα, στο πεδίο της ανθρώπινης Βιολογίας.»

James Bopp, επιμελητής έκδοσης, «Human Life and Health Care Ethics», τόμος 2, 1985, Frederick, MD: University Publications of America.

21. «Κατά τη συγχώνευσή τους, οι αρσενικοί και θηλυκοί γαμέτες παράγουν ένα γονιμοποιημένο μεμονωμένο κύτταρο, το ζυγωτό, που αποτελεί την εκκίνηση μιας νέας ανθρώπινης ζωής.»

Rand McNally, «Atlas of the Body», 1980, Νέα Υόρκη, Rand McNally and Company, σελίδες 139 και 144.

22. «[Το ζυγωτό] προκύπτει από την ένωση ενός ωαρίου με ένα σπερματοζωάριο. Το ζυγωτό είναι η αρχή μιας νέας ανθρώπινης ύπαρξης. Η ανθρώπινη ανάπτυξη ξεκινά με τη γονιμοποίηση, μια διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας ένας αρσενικός γαμέτης, ή σπερματοζωάριο… ενώνεται με ένα θηλυκό γαμέτη, ή ωάριο… για να δημιουργηθεί ένα μοναδικό κύτταρο που ονομάζεται ζυγωτό. Αυτό το άκρως εξειδικευμένο, πολυδύναμο κύτταρο, χαρακτηρίζει την αφετηρία κάθε ενός από εμάς ως μοναδικής ανθρώπινης ύπαρξης.»

Keith L. Moore, PhD, & Persaud T. V. N., MD, «The Developing Human: Clinically Oriented Embryology», 6η έκδοση, 1998, Φιλαδέλφεια, PA: W. B. Saunders Company, σελίδες 2-18.

23. «… είναι επιστημονικά ορθό να πούμε ότι η ανθρώπινη ζωή ξεκινά με τη σύλληψη.»

Dr. Micheline Matthews-Roth, Harvard Medical School, αναφερόμενο από Public Affairs Council (Συμβούλιο Δημοσίων Υποθέσεων).

24. «… Η σύλληψη παρέχει ζωή και σε καθιστά μοναδικό στον κόσμο. Εκτός άν έχεις πανομοιότυπο δίδυμο αδελφό, πρακτικά δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο, κατά τη φυσική ροή των γεγονότων, ότι θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ ένας “άλλος εαυτός σου” – ούτε καν στην περίπτωση που η ανθρωπότητα θα διαρκούσε για δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη.»

Shettles Landrum, MD, Rorvik David, «Rites of Life: The Scientific Evidence for Life Before Birth», 1983, Γκραντ Ράπιντς, Μίτσιγκαν, MI: Zondervan Publishing House, σελίδα 36.

25. Από το Newsweek, Νοέμβριος 12, 1973: «Η ανθρώπινη ζωή ξεκινά όταν το ωάριο γονιμοποιείται και η νέα συνδυασμένη κυτταρική μάζα αρχίζει να διαιρείται.»

Dr. Jasper Williams, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Ιατρικής Ένωσης (Former President of the National Medical Association), σελίδα 74.

26. «Ο σχηματισμός, η ωρίμανση, και η συνάντηση ενός αρσενικού και ενός θηλυκού γεννητικού κυττάρου, είναι τα προπαρασκευαστικά γεγονότα της τελικής ένωσής τους σε ένα σύνθετο κύτταρο, δηλαδή του ζυγωτού, γεγονός το οποίο αναμφίβολα σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας ανθρώπινης ύπαρξης. Η διείσδυση του σπερματοζωαρίου στο ωάριο, η συνένωση, και η ανάμειξη του γενετικού υλικού τους, συνιστούν τη διαδικασία της γονιμοποίησης.»

Leslie Brainerd Arey, «Developmental Anatomy», 7η έκδοση, 1974, Φιλαδέλφεια, PA: Saunders, σελίδα 55.

27. «Από βιολογικής απόψεως, η ανθρώπινη ανάπτυξη ξεκινά με τη γονιμοποίηση.»

«The Biology of Prenatal Development», National Geographic, 2006, βίντεο.

28. «Τα δύο κύτταρα γίνονται ένα σταδιακά και με κομψότητα. Πρόκειται για τη στιγμή της σύλληψης, όπου δημιουργείται μια μοναδική συλλογή γενετικού υλικού, ένα ανθρώπινο “ίχνος” που ποτέ δεν προϋπήρξε και που ποτέ δεν πρόκειται να επαναληφθεί.»

«In the Womb», National Geographic, 2005, βίντεο για την προγεννητική ανάπτυξη.

29. «… Ως εκ τούτου, το ζυγωτό φέρει μια νέα διάταξη γονιδίων στα χρωμοσώματά του που ποτέ δεν έχει αναπαραχθεί σε κανένα άλλο άνθρωπο. Η γενετική σύσταση του απογόνου που προορίζεται να αναπτυχθεί από το γονιμοποιημένο ωάριο είναι εντελώς διαφορετική από τη γενετική σύσταση οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου στην υφήλιο.»

De Coursey R.M., «The Human Organism», 4η έκδοση, 1974, McGraw Hill Inc., Toronto, σελίδα 584.

30. «Ο επιστημονικός κλάδος που ασχολείται με την ανάπτυξη του ανθρώπου πριν τον τοκετό ονομάζεται εμβρυολογία. Πρόκειται για την ιστορία των θαυμάτων που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ένα μεμονωμένο μικροσκοπικό κύτταρο μεταμορφώνεται σε ένα περίπλοκο ζωντανό ανθρώπινο οργανισμό. Γενετικά το ζυγωτό είναι ολοκληρωμένο κύτταρο. Απεικονίζει έναν νέο μονοκύτταρο άνθρωπο.»

Thibodeau G.A., και, Anthony C.P., «Structure and Function of the Body», 8η έκδοση, 1988, St. Louis: Times Mirror/Mosby College Publishers, σελίδες 409-419.

31. «Η ανάπτυξη ενός νέου ανθρώπινου οργανισμού ξεκινά όταν το σπερματοζωάριο ενός ανδρός διαπερνά την κυτταρική μεμβράνη ενός ωαρίου μιας γυναικός… Η λάχνες θα γίνουν ο πλακούντας, ο οποίος θα θρέψει το αναπτυσσόμενο παιδί για τους επόμενους οκτώμισι μήνες.»

Scarr S., Weinberg R.A., και, Levine A., «Understanding Development», 1986, Harcourt Brace Jovanovich Inc., σελίδες 86.

32. «Κάθε άνθρωπος ξεκινά τη ζωή του με το συγκερασμό δύο κυττάρων, ενός θηλυκού ωαρίου και ενός πολύ μικρότερου ανδρικού σπερματοζωαρίου. Αυτή η μικροσκοπική μονάδα, όχι μεγαλύτερη από μια τελεία πάνω σε αυτή τη σελίδα, περιέχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται για να καταστεί δυνατή η εξέλιξή του στην πολύπλοκη… δομή του ανθρώπινου σώματος. Η μητέρα το μόνο που υποχρεούται να κάνει είναι να του παρέχει τροφή και ασφάλεια.»

Clark J., επιμελητής έκδοσης, «The Nervous System: Circuits of Communication in the Human Body», 1985, Torstar Books Inc., Toronto, σελίδα 99.

33. «Το ζυγωτό (το μεμονωμένο γονιμοποιημένο ωάριο) αντιπροσωπεύει την έναρξη της κύησης και τη δημιουργία μιας νέας ζωής.»

Turner J. S., και Helms D. B., «Lifespan Developmental», 2η έκδοση, 1983, CBS College Publishing, Holt Rhinehart, Winston, σελίδα 53.

34. «Το σύνολο σχεδόν των ανωτέρων θηλαστικών ξεκινούν τη ζωή τους από ένα μεμονωμένο κύτταρο, το γονιμοποιημένο ωάριο (ζυγωτό)… Η χρονική στιγμή της γονιμοποίησης αποτελεί το σημείο εκκίνησης στον κύκλο της ζωής, ή οντογένεσης του ατόμου.»

Carlson Bruce M., «Patten’s Foundations of Embryology», 6η έκδοση, 1996, Νέα Υόρκη, McGraw-Hill, σελίδα 3.

35. «Έμβρυο: Το αναπτυσσόμενος άτομο κατά την περίοδο μεταξύ της ένωσης των αναπαραγωγικών κυττάρων και την ολοκλήρωση της ανάπτυξης των οργάνων του όταν καταστεί ανεξάρτητος οργανισμός… Κατά τη στιγμή που το σπερματοζωάριο του ανδρός συναντά το ωάριο της γυναικός και η ένωση καταλήγει σε ένα γονιμοποιημένο ωάριο (ζυγωτό), μια νέα ζωή έχει μόλις αρχίσει… Ο όρος έμβρυο καλύπτει πλήρως τα πολλαπλά στάδια της πρώιμης ανάπτυξης από τη σύλληψη μέχρι την ένατη, ή τη δέκατη εβδομάδα από την αρχή της ζωής.»

Considine Douglas, επιμελητής έκδοσης, «Van Nostrand’s Scientific Encyclopedia», 5η έκδοση, 1976, Νέα Υόρκη, Van Nostrand Reinhold Company, σελίδα 943.

36. «… αλλά η αληθινή ιστορία δεν ξεκινά με τον τοκετό. Το βρέφος έχει προυπάρξει για μήνες – αρχικά σηματοδοτώντας την παρουσία του με μικρά εξωτερικά σημεία, και στη συνέχεια ως ένα ξένο πλασματάκι το οποίο μεγαλώνει και βαθμηδόν επηρεάζει τις ζωές όσων βρίσκονται τριγύρω του…»

Lennart Nilsson, «A Child is Born», πλήρως αναθεωρημένη έκδοση, 1986, Dell Publishing Co., Νέα Υόρκη.

37. «Μέσα στο κλάσμα δευτερολέπτου, όταν τα χρωμοσώματα σχηματίζουν ζεύγη [κατά τη σύλληψη], θα προσδιοριστεί το φύλο του νέου παιδιού, θα καθοριστούν τα κληρονομικά χαρακτηριστικά που λαμβάνονται από έκαστο γονέα, και μια νέα ζωή θα έχει ξεκινήσει.»

Kaluger G., και Kaluger M., «Human Development: The Span of Life», 1974, St. Louis: Times Mirror/Mosby College Publishers, σελίδες 28-29.

38. «Η ανάπτυξη ενός ανθρώπινου όντος ξεκινά με τη γονιμοποίηση, διαδικασία κατά την οποία δύο εξαιρετικά εξειδικευμένα κύτταρα, το σπερματοζωάριο του ανδρός και το ωάριο της γυναικός, ενώνονται για να δημιουργήσουν ένα νέο οργανισμό, το ζυγωτό.»

Langman Jan., «Medical Embryology», 3η έκδοση, 1975, Βαλτιμόρη: Williams and Wilkins, σελίδα 3.

39. «Είναι η διείσδυση του σπερματοζωαρίου στο ωάριο και η επακόλουθη μίξη του υλικού των πυρήνων τους , η οποία στοιχειοθετεί την αποπεράτωση της διαδικασίας γονιμοποίησης και σηματοδοτεί την εκκίνηση της ζωής ενός νέου ανθρώπου.»

Bradley M. Patten, «Human Embryology», 3η έκδοση, 1968, Νέα Υόρκη, McGraw Hill, σελίδα 43.

40. «Η γονιμοποίηση είναι ένα κρίσιμο ορόσημο μιας και, κάτω από κοινές συνθήκες, δημιουργείται ένας νέος, γενετικά ξεχωριστός, ανθρώπινος οργανισμός… Η γονιμοποίηση είναι ο προάγγελος των γεγονότων που ξεκινούν όταν ένα σπερματοζωάριο έρχεται σε επαφή με ένα ωάριο… To ζυγωτό… είναι ένα μονοκύτταρο έμβρυο…»

Ronan R. O’Rahilly, και Fabiola Muller, «Human Embryology & Teratology», 1996, Νέα Υόρκη, Wiley-Liss, σελίδες 5-55.

Πηγή: liveaction.org, Αφήστε με να ζήσω!

Μαύρη μέρα η 25 Μαΐου 2018 για την Ιρλανδία και άλλο ένα κατρακύλισμα για την Ευρώπη.

Το αποτελέσμα του δημοψήφισματος που διεξήχθη την 25/05/18 στην Ιρλανδία με ερώτημα να καταργηθεί ή όχι η 8η τροπολογία του Συντάγματος, δίνει πλέον τη δυνατότητα στην Ιρλανδική κυβέρνηση να την καταργήσει , επιτρέποντας ελεύθερα τις αμβλώσεις ως την 12 η εβδομάδα κύησης. Τα αποτελέσματα Ναί στην άμβλωση 66.4%, 1.429981 ψήφοι, Όχι 33.6%, 723,632 ψήφοι.

Η 8η τροπολογία είχε εισαχθεί στο σύνταγμα της Ιρλανδίας το 1983, και αναγνώριζε το δικαίωμα στη ζωή εξίσου για την μητέρα και το αγέννητο παιδί της. Δεν επέτρεπε την έκτρωση του παιδιού από την μητέρα για κανένα λόγο. Το 2013 ο νόμος έγινε πιό χαλαρός επιτρέποντας την άμβλωση σε περίπτωση άμεσου κινδύνου για την ζωή της μητέρας, όχι όμως για περιπτώσεις βιασμού,αιμομιξίας ή συγγενούς ανωμαλίας.Οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες απέναντι στο νόμο αυτό, διότι πολλές γυναίκες που επιθυμούσαν να σκοτώσουν τα παιδιά τους έπρεπε να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, ή να κάνουν άμβλωση παράνομα.

Λόγω της μέχρι τώρα εφαρμογής του προστατευτικού νόμου, η Ιρλανδία ήταν από τις ασφαλέστερες χώρες για τις μητέρες και τα κυοφορούμενα παιδιά τους.

Το κάθε παιδί που είχε συλληφθεί στη χώρα αυτή είχε δικαίωμα ως τώρα να ζήσει, και αυτό δεν εξαρτάτο από την βούληση των οικείων του, ήταν δικαίωμά του κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα χωρίς αυτό να σημαίνει οτι παρεβλέπετο η υγεία και η ποιότητα ζωής της μητέρας εάν βρισκόταν σε κίνδυνο, προκειμένου να σωθεί το παιδί.

Τον υπάρχοντα αυτό νόμο υποστήριξαν στο δημοψήφισμα όλοι όσοι αναγνωρίζουν με αντικειμενικότητα πως η ζωή του ανθρώπου ξεκινά από την γονιμοποίηση του ωαρίου και ως εκ τούτου αξίζει να προστατευθεί από την στιγμή της σύλληψής του. Άτομα με ήθος και επιστημονική επάρκεια, Ιατροί, Νοσηλευτές, Μαίες, αλλά και απλοί πολίτες με αγάπη στον άνθρωπο.

Δυστυχώς όμως στο παρόν δημοψήφισμα δεν επικράτησε η αλήθεια αλλά η δημαγωγία, το ένστικτο, η παραπλάνηση, καθώς η ψήφος κατευθύνθηκε από συγκεκριμένα συμφέροντα.

Όλο αυτό το προαποφασιμένο έγκλημα ωραιοποιήθηκε με ευγενικές εκφράσεις ...Οι γυναίκες να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, με συμπάθεια, χωρίς υποκρισία και σκληρότητα ,να μήν βρίσκουν μπροστά τους φραγμούς ή ντροπιαστικές συνθήκες όταν έχουν μια μή προγαμματισμένη εγκυμοσύνη. Να υπάρχει αξιοπρέπεια , ευσυνείδητη ιατρική κάλυψη και καλές νοσοκομειακές συνθήκες, να μήν δαπανούν χρήματα για να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, να είναι όλα ελεύθερα ασφαλή και νόμιμα. Όλα αυτά «τα ωραία» δυστυχώς επελέγησαν να υπάρχουν για να εξυπηρετούν το θάνατο. Τόση πρόνοια, τάξη και νομιμότητα να σκοτώνονται αθώα παιδιά.

Βγήκε μιά λαική ετυμηγορία που καταδικάζει σε θάνατο άγνωστο αριθμό παιδιών, και δημιουργεί πολλά προβλήματα, δημογραφικά, κοινωνικά, σωματικής και ψυχικής υγείας στις μητέρες και το χειρότερο σοβαρά ζητήματα πνευματικής φύσεως διότι μάχεται την απόφαση του Θεού να έλθει στη ζωή ένας νέος άνθρωπος. Είναι ντροπιαστικό για τον πολιτισμό μας να υποστηρίζονται τέτοιες θέσεις που αγνοούν και αδικούν τους αδύναμους και ανυπεράσπιστους για να υποστηριχθεί η ευδαιμονία των ισχυρών.

Το κίνημα «Αφήστε με να Ζήσω!» στήριξε τον αγώνα όλων των συντελεστών υπέρ της διατήρησης της 8ης τροπολογίας του Συντάγματος. Πρόβαλε τις θέσεις τους και τον έντιμο αγώνα τους μέσα από την ιστοσελίδα του, καθώς και μέσα από τα κανάλια του στο Vimeo και YouTube. Απέστειλε επιστολή στήριξης στους Ιρλανδούς αγωνιστές Υπέρ της ζωής. Το γεγονός οτι αποτελούν μειοψηφία με κανέναν τρόπο δεν σημαίνει πως η αλήθεια είναι μακριά τους.

Ο αγώνας τους είναι ειλικρινής, ανυστερόβουλος, απόλυτα εναρμονισμένος με το πνεύμα της Χριστιανικής πίστης,  και αξίζει κάθε υποστήριξης.

Θα είμαστε δίπλα τους και σε όποιες μελλοντικές ανάλογες δράσεις αναλάβουν στο όνομα των μικρών αθώων και ανυπεράσπιστων παιδιών-εμβρύων, για τα οποία ο Κύριός μας είπε πως “Ἐὰν δὲν γίνουμε ὥσπερ ἕν τῶν τοιούτων τῶν ἐλαχίστων δὲν θὰ εἰσέλθουμε εἰς τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν”.

 «Αφήστε με να ζήσω!»

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Σχόλιο Συντάκτη: Το κακό με τη νέα τάξη της ανηθικότητας, είναι ότι κατάφερε να απλοποιήσει τη δημόσια συζήτηση στο επίπεδο του «δημοκρατικού δικαιωματισμού» και του «φασιστικού περιορισμού», κάτι ανάλογο του «δεξιού» και του «αριστερού». Η συζήτηση ‘ξύνεται’ επιφανειακά με ανούσια σλόγκαν. Ο ‘διάλογος’ (ο Θεός να τον κάνει) γίνεται δηλαδή πάλι με όρους ποδοσφαίρου. Οι κανονισμοί είναι επίσης απλοποιημένοι: ό,τι συμφωνεί με την πολιτική ορθότητα είναι «καλό και δημοκρατικό», ότι δεν συμφωνεί είναι «κακό και φασιστικό». Το ακόμα χειρότερο, είναι ότι ένα μέρος της κοινωνίας δεν βρίσκει κάποιο πρόβλημα με αυτού του είδους την επικοινωνία, δεν προσβάλλεται, δεν προβληματίζεται, δεν ανησυχεί για το που οδεύουμε όταν θέματα ηθικής αντιμετωπίζονται με τέτοια ελαφρότητα. Το αποτέλεσμα είναι να έχεις τύπους σαν τον ακατονόμαστο Παπαδημούλη των 35 χιλιάδων ευρώ το μήνα, να περνάνε την ατζέντα του Σόρος ανενόχλητοι. Τον Παπαδημούλη όμως κάποιος τον έβαλε εκεί, και το δημοψήφισμα το ψήφισαν πολίτες. Γι’ αυτό λέω, ας έρθει η Δικαιοσύνη του Θεού το συντομότερο κι ας ξεκινήσει πρώτα από εμάς τους ίδιους, διότι αυτή η βρώμα δεν αντέχεται. [Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της «Ανοιχτής Κοινωνίας» του Σόρος σελ. 56 ΕΔΩ]

***

.

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=983279

Μία ακόμη πτυχή του συριζέικου ξεπεσμού. Ατέλειωτες οι αναθυμιάσεις του συριζέικου βόθρου.

Μεγάλη μέρα για την Ιρλανδία & τη δημοκρατία. Ευρεία επικράτηση του ‘Ναι’ στο δημοψήφισμα για νομιμοποίηση αμβλώσεων. Μεγάλη νίκη για τις προοδευτικές δυνάμεις, τα δικαιώματα των γυναίκων & την ελευθερία της επιλογής. Μπράβο στο @sinnfeinireland για τη δυνατή καμπάνια. #8thref pic.twitter.com/1jEx8ple05

— Dim. Papadimoulis (@papadimoulis) May 26, 2018

Ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (φανταστείτε ποιοι μας εκπροσωπούν στην Ευρώπη και ποιοι ηγούνται τον εν λόγω θεσμικού οργάνου της ΕΕ…), γνωστός και μη εξαιρετέος κ.Παπαδημούλης επιχαίρει για το κατάπτυστο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία με το οποίο νομιμοποιείται η εν ψυχρώ εμβρυοκτονία, δηλαδή ο εκ προμελέτης φόνος των ανυπεράσπιστων εμβρύων.

Η απόλυτη αθλιότητα των «εθνοπατέρων» μας! Η οπισθοδρόμηση και ο πρωτογονισμός, η έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, ο ανεξέλεγκτος δικαιωματισμός και η ασυδοσία θεωρούνται «Μεγάλη νίκη για τις προοδευτικές δυνάμεις, τα δικαιώματα των γυναικών και την ελευθερία της επιλογής‘.

Ω της απονοίας των! Ας όψονται οι ψηφοφόροι τους!

Πηγή: Αβέρωφ

Ἔλεγε κάποιος ἐκκλησιαζόμενος στὸν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο:

«-Πάτερ, νὰ πῶ ἕνα παράδειγμα. Σ’ ἕνα κύκλο ἐπιστημόνων μιλοῦσαν πρὸ ἐτῶν περὶ Θείας Χάριτος. Ἕνας γιατρὸς μαιευτήρας, εἶπε: "Ἐσεῖς μοιάζετε μ΄αὐτὸν ποὺ τρώει κρέας κάθε μέρα καὶ δὲν μπορεῖ νὰ περιγράψει τὸ κρέας. Ζεῖτε πάντα κοντὰ στὸ Χριστό.

Ἐγὼ θὰ σᾶς πῶ τί σημαίνει Θεία Χάρι. Ἦρθα ἀπὸ τὴ Γαλλία, ὅπου ἤμουν φοιτητὴς ,σὰν μαιευτήρας καλὸς ,ἀλλὰ ληστής. Τὶς γυναῖκες τὶς ἔβλεπα σὰν νούμερα. Καὶ κανόνιζα πόσες λίρες θὰ...
μαζέψω. Μία λίρα μὲ τραβοῦσε, πρὶν τὴ Θεία Χάρι βέβαια, σὰν μαγνήτης.

Κάποτε γνώρισα ἕνα γιατρὸ ἀγγειολόγο τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἐπιστημόνων, τὰ ἄφησα αὐτά, μετανόησα, ἄλλαξα ζωή, ἐξομολογήθηκα." Καὶ ἔλεγε πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστόν.

Καὶ συνέχισε : Ἦρθε μία γυναίκα καὶ μοῦ εἶπε :θέλω νὰ κάνω ἔκτρωση καὶ εἶμαι διατεθειμένη νὰ σοὺ δώσω τριάντα λίρες.’’ Ἄνοιξε τὴν τσάντα της καὶ φάνηκαν οἱ τριάντα λίρες. Δοκίμασα μία ἀηδία καὶ εἶπα: σὰν τὰ τριάντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα. Τὴν ἔκλεισα τὴ τσάντα καὶ κάθισα κάτω καὶ τῆς εἶπα τὰ ‘’ἀγαθὰ’’ τῆς τεχνολογίας καὶ τὶς ζημιὲς ποὺ γίνονται καὶ στὸ σῶμα καὶ στὸ πνεῦμα ἀπὸ τὶς ἀμβλώσεις, μέχρι καὶ τὸν καρκίνο στὴ μήτρα.Δὲν ξέρω ἂν τὴν ἔπεισα , πάντως ἐγὼ ἔκανα τὸ καθῆκον μου, ἔκανα προληπτικὴ ἰατρική. Ἔφυγε.
Μετὰ ἀπὸ 4-5 χρόνια ἦρθε ἡ ἴδια ἡ μητέρα μὲ τρία παιδιά, ἀγόρια , χαμογελοῦσε. Ἐγὼ τὴν εἶχα ξεχάσει. Καὶ ὅταν τῆς εἶπα:

"Κυρία μου, εἶμαι κατάκοπος τώρα", μοῦ λέει:

"Μήπως θυμάσθε" ,λέει, "κάποια τσάντα μὲ τριάντα λίρες;" Καθίσαμε καὶ μοῦ εἶπε:

"Γιατρέ μου, ἦρθα νὰ σᾶς εὐχαριστήσω γιατί δὲν μοῦ φερθήκατε σὰν ἔμπορος, ἀλλὰ σὰν πνευματικὸς ἀδελφός, σὰν Ἕλληνας καὶ σὰν Χριστιανός. Νὰ καὶ τὰ παιδιά μου . Καὶ μάλιστα δὲν ἔχει πατήσει γιατρὸς ποτὲ στὸ σπίτι."

Νὰ πῶ καὶ τώρα κάτι προσωπικό. Εἶμαι πρῶτος ἀπὸ ὀκτὼ παιδιά. Τὰ ἄλογα τοῦ πατερά μου καβάλαγαν τοὺς γιατροὺς σὲ σπίτια μὲ ἕνα καὶ δύο παιδιά. Στο σπίτι τοῦ  πατέρα μου ἦταν ὀκτὼ παιδιὰ καὶ γιατρὸς δὲν πάτησε ποτέ.
 

Πηγή: (ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Ἡ Μητέρα μας ἡ Ἐκκλησία 2014, σέλ. 166-168), sostis, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό