Ἡ «Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση» («Preimplantation Genetic Diagnosis»–PGD) καί ἡ «Προεμφυτευτική Γενετική Ἐξέταση» («Preimplantation Genetic Screening»–PGS) πραγματοποιοῦνται κατά τή διάρκεια τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποίησης, πρίν ἀπό τή μεταφορά τοῦ ἐμβρύου στή μήτρα, ὥστε νά ἐπιλέγονται ἔμβρυα χωρίς γονιδιακές (PGD) ἤ χρωμοσωμικές παρεκκλίσεις (PGS). Ἀκόμα καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς μεθόδου αὐτῆς ἀναφέρουν ὅτι: «... ὁ ὅρος “διάγνωση” στήν PGD εἶναι κατά κυριολεξία ἀτυχής, διότι τό ἐξεταζόμενο ἔμβρυο οὔτε συμπτώματα ἐκδηλώνει, οὔτε πάσχει (ἀκόμη) ἀπό τό νόσημα. Ἑπομένως, PGD καί PGS πρέπει νά νοοῦνται μέθοδοι ἀνίχνευσης γενετικῶν χαρακτηριστικῶν ἤ μέθοδοι ἐπιλογῆς ὠαρίων ἤ ἐμβρύων, καί ὄχι στήν κυριολεξία “διαγνωστικές” ἐξετάσεις».²

Σύμφωνα, λοιπόν, μέ αὐτά πού ἀναφέρουν οἱ πιστοποιημένες γιά τίς ἐξετάσεις αὐτές Κλινικές, διαφημίζοντας τά «προϊόντα» τους: «...Ἡ τεχνική περιλαμβάνει τή βιοψία ἐμβρύων πού βρίσκονται στό στάδιο τῶν 6–10 κυττάρων... Μέ τή χρήση εἰδικῆς μικροπιπέτας³, γίνεται ἀναρρόφηση ἑνός ἤ δύο τέτοιων κυττάρων, ἀντιπροσωπευτικῶν τοῦ ἐμβρύου ἀπό τό ὁποῖο προῆλθαν. Τό γενετικό ὑλικό ἀπό αὐτά τά κύτταρα ἀναλύεται ἐπιτρέποντας τήν ἀνίχνευση γενετικῶν ἀνωμαλιῶν... Μετά τήν ἀνάλυση, μόνο τά φυσιολογικά ἔμβρυα ἐπιλέγονται γιά τή μεταφορά (ἤ τήν κατάψυξή τους), πού θά γίνει τήν 4η ἤ 5η ἡμέρα μετά τήν ὠοληψία».⁴

Ἡ «Προεμφυτευτική Γενετική Ἐξέταση» εἶναι μία ἐξέταση μέ καθαρά εὐγονικά χαρακτηριστικά,⁵ ἀφοῦ ὅταν ἀνιχνεύονται ἔμβρυα, πού δέν ἀνταποκρίνονται στά «στάνταρ» καί στά «πρότυπα» τῆς ἀπρόσωπης καί εὐδαιμονικῆς ζωῆς μας, τά «ἀποκλείουμε». Ἀπό τί ἄραγε; Μά, ἀπό τί ἄλλο, παρά ἀπό τό ἀναφαίρετο δικαίωμά τους στή ζωή! Ἰδού, λοιπόν, πόσο «πολιτισμένα» περιγράφουν τή διαδικασία αὐτή οἱ εἰδικοί, πού τήν ὑποστηρίζουν καί τήν ἐφαρμόζουν: «Ἀναζητοῦνται συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις... ἤ ἀριθμητικές/δομικές χρωμοσωμικές ἀνωμαλίες... πού εἶναι ὑπεύθυνες γιά τήν ἐμφάνιση στό ἔμβρυο γνωστῶν συγγενῶν καί κληρονομικῶν νοσημάτων. Τά προσβεβλημένα ἔμβρυα ἀπομονώνονται καί ἀποκλείονται ἀπό τήν ἐμβρυο­μεταφορά. Στή μήτρα μεταφέρονται ἐπιλεκτικά μόνον τά ὑγιή...». ⁶

Τά ἀδιαμφισβήτητα βιοηθικά διλήμματα πού ἀνακύπτουν ἀπό αὐτές τίς πρακτικές, δέν μποροῦν νά τά παρακάμψουν ἀκόμη καί οἱ ὑπέρμαχοί τους: «Ἐτησίως, πολλές γεννήσεις παιδιῶν μέ κάθε λογής ἐλαττώματα ἤ νοσήματα θά ἦταν δυνατόν νά ἀποφεύγονται μέσῳ τῆς PGD, σέ συνδυασμό μέ ἐξωσωματική γονιμοποίηση. Τότε ὅμως, θά ἄνοιγε ἕνας παράλληλος δρόμος γιά τόν ὑποχρεωτικό ἔλεγχο τῶν ἐμβρύων μέ γνωστή γενετική ἀνωμαλία, μάλιστα δέ μέ λογικοφανή οἰκονομικά ἐπιχειρήματα: λ.χ., τό Κράτος θά μποροῦσε νά θεσπίσει διατάξεις γιά τόν ὑποχρεωτικό ἔλεγχο τῆς τεκνοποίησης τῶν ὑγιῶν φορέων τῆς β-μεσογειακῆς ἀναιμίας,⁷ μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι τό οἰκονομικό καί κοινωνικό κόστος τῶν μεταγγίσεων γιά τούς πάσχοντες ὁμοζυγῶτες εἶναι πολύ μεγαλύτερο ἀπό τό κόστος τοῦ γενικευμένου προεμφυτευτικοῦ ἐλέγχου κατά τήν τεκνοποίηση τῶν ὑγιῶν φορέων. Δέν ἀπέχουμε πολύ ἀπό τήν εὐγονική τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰώνα... ἤ ἀπό τή λογική τῆς ἀπόρριψης τῶν δύσμορφων παιδιῶν στόν Καιάδα».⁸

Ὅμως, ἐκτός τῶν ἀνωτέρω, ἡ διαδικασία δέν εἶναι ἀπολύτως «ἀσφαλής». Μεταφέρουμε τήν ἀπάντηση τῶν εἰδημόνων στό ἐρώτημα: «πόσο ἀσφαλής εἶναι αὐτή ἡ ἐξέταση»:

«Ὅσο κι ἄν οἱ μέθοδοι εἶναι τελειοποιημένες καί θεαματικές, τό ἐνδεχόμενο ἀποτυχίας τῆς διάγνωσης ὑπάρχει (ἀνάλογα μέ τίς μεθόδους, ὁ κίνδυνος εἶναι ἕως 5–10%), γιά ποικίλους λόγους... Δύο εἴδη σφαλμάτων εἶναι πιθανά: ψευδῶς ἀρνητικό ἀποτέλεσμα (πού ὁδηγεῖ στή μεταφορά ἑνός μή ὑγιοῦς ἐμβρύου) ἤ ψευδῶς θετικό ἀποτέλεσμα (πού ὁδηγεῖ στήν ἀπόρριψη ἑνός ὑγιοῦς ἐμβρύου)...».⁹

Ἐάν λάβουμε ὑπόψη μας ὅτι γονιμοποιοῦνται συνήθως 4–5 ὠάρια, τότε μιλᾶμε γιά ἰσάριθμα ἔμβρυα μέ ἀθάνατη καί μοναδική ψυχή. Ἐάν ὑπάρχει ἕνα ποσοστό 50% κάποια ἀπό αὐτά νά ἔχουν γενετική «ἀνωμαλία», τότε στατιστικά 2 ἔμβρυα ἀπορρίπτονται, μέ ἄλλα λόγια θανατώνονται!¹⁰ Ἐνῶ ἀπό τά ὑπόλοιπα «φυσιολογικά» κάποια ἤ ὅλα θά ἐμφυτευθοῦν στή μήτρα καί κάποια θά καταψυχθοῦν γιά νά εἶναι «φρέσκα»¹¹ γιά μελλοντική χρήση (ὅταν καί ἐάν κάποτε τά χρησιμοποιήσουν, ἀλλιῶς καί αὐτά μετά τήν πάροδο κάποιων ἐτῶν θά καταστραφοῦν).¹² Πρόκειται γιά χιλιάδες ἐκτρώσεις, οἱ ὁποῖες δέν συμπεριλαμβάνονται στίς καταγεγραμμένες 400.000 καί πλέον πού γίνονται κάθε χρόνο στήν ὁλοένα συρρικνούμενη πληθυσμιακά Χώρα μας.¹³

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, διά τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων, διατρανώνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀθάνατη ψυχή ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς συλλήψεώς του. Δέν ὑπάρχει οὔτε ἀπειροελάχιστη χρονική στιγμή πού τό σῶμα ὑπάρχει χωρίς τήν ψυχή καί τό ἀντίστροφο. «Ἅμα δὲ τὸ σῶμα καὶ ἡ ψυχὴ πέπλασται‧ οὐ τὸ μὲν πρῶτον, τὸ δὲ ὕστερον».¹⁴ Γι’ αὐτό καί κάθε «καταστροφή» ἐμβρύου, σέ ὁποιοδήποτε στάδιο καί γιά ὁποιονδήποτε λόγο, εἶναι ἔκτρωση καί ἄρα φόνος!

Ὅσο καί ἐάν αὐτό σέ κάποιους ἀκούγεται σκληρό, ἄς ἀναλογισθοῦν μόνο πόσο σκληρό εἶναι τό νά μήν ἀντικρύσει τό φῶς, νά μή γεννηθεῖ ἕνας ἄνθρωπος καί μάλιστα γιά τό «καλό» τῶν γονιῶν του, τῆς κοινωνίας καί... τό δικό του! Καί ἐάν ἀκόμη ἐπιμένουν, ἄς κοιτάξουν στά μάτια ἕναν συνάνθρωπό μας μέ σύνδρομο down ἤ μέ μεσογειακή ἀναιμία ἤ μέ ὁποιαδήποτε «ἀναπηρία» καί ἄς τοῦ ποῦν ὅτι κακῶς γεννήθηκε! Καί ἄν κι αὐτό ἔχουν τό θράσος νά τό ποῦν, στήν ἄλλη ζωή, τήν αἰώνια καί ἀληθινή, πῶς θά ἀντικρύσουν ὅλα αὐτά τά ἀθῶα θύματα τῆς σκληρότητας καί τῆς ὑποκρισίας μας; Βέβαια, ἡ εὐσπλαγχνία καί τό ἔλεος τοῦ Παναγάθου Θεοῦ μας εἶναι ἄπειρα, μέ τήν προϋπόθεση νά μετανοήσουμε εἰλικρινά καί, μέ ὅποιον τρόπο εἶναι δυνατόν, νά προσπαθήσουμε νά «ἐπανορθώσουμε» τό κακό πού κάναμε.

Κατά τούς Ἁγίους Πατέρες μας, τόσο τούς παλαιούς ὅσο καί τούς συγχρόνους,¹⁵ ἡ ἔκτρωση μπορεῖ νά «θεραπευθεῖ» πνευματικά, μόνο μέ βαθιά καί εἰλικρινή μετάνοια καί ἐξομολόγηση, μέ ταπείνωση καί διά βίου ἐλεημοσύνη, ἰδιαιτέρως σέ ὀρφανά παιδιά καί σέ παιδιά Πολυτέκνων Οἰκογενειῶν. Καί τέλος, ὅταν αὐτό εἶναι ἐφικτό, μέ τήν ἀποδοχή καί τή γέννηση, ἀπό δῶ καί στό ἑξῆς, ὅσων παιδιῶν δώσει ὁ Ζωοδότης Κύριός μας. Οἱ δέ γιατροί, μαῖες, βιολόγοι, γενετιστές κλπ., πού ἐμπλέκονται, ἄς σταματήσουν τήν ἐμβρυοκτονία καί ἄς γίνουν πρεσβευτές καί προστάτες τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Τό κάθε ἀπειλούμενο ἀνυπεράσπιστο ἔμβρυο, σιωπηλά κραυγάζει: «Ἀφῆστε με νά ζήσω!».  

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

¹ Ἀφορμή γιά νά γραφεῖ αὐτό τό ἄρθρο ἀποτέλεσε τό ἑξῆς περιστατικό: Πρόσφατα ἡ Π.Ε.ΦΙ.Π. δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη ἑνός Πολυτέκνου ζεύγους, ὁ γιός καί ἡ νύφη τοῦ ὁποίου εἶναι φορεῖς γενετικῆς νόσου. Ζήτησαν οἰκονομική βοήθεια, προκειμένου νά ὑποβληθεῖ ἡ νύφη τους σέ συγκεκριμένη δαπανηρή ἐξέταση, «ἀπαραίτητη» γιά νά ἀποκλεισθεῖ ἡ πιθανότητα ἀπόκτησης ἀσθενοῦς παιδιοῦ. Ἡ Π.Ε.ΦΙ.Π. ζήτησε τή γνώμη μιᾶς εὐσεβοῦς γυναικολόγου, συνεργάτιδός της, ἡ ὁποία ἀποφάνθηκε ὅτι πρόκειται γιά τήν «Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση» πού πραγματοποιεῖται μόνο σέ ἐξειδικευμένες Κλινικές Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης. Μέ αὐτή ἐλέγχονται τά ἔμβρυα πού προῆλθαν ἀπό τή διαδικασία τῆς ἐξωσωματικῆς, γιά τό ἐνδεχόμενο ὕπαρξης γενετικῶν προβλημάτων, πρίν ἐμφυτευθοῦν στή μήτρα ἤ καταψυχθοῦν. Στή συνέχεια μᾶς περιέγραψε ἐν συντομίᾳ πῶς διεξάγεται ἡ ἐξέταση καί μᾶς ἐξήγησε τό προφανές, ὅτι ἡ καταστροφή τῶν «ἐλαττωματικῶν» ἐμβρύων εἶναι ἔκτρωση καί μάλιστα πολλαπλή! Ἐρευνήσαμε διεξοδικά τό θέμα ἐνημερώνοντας τήν Oἰκογένεια ὥστε νά γνωρίζει τή φύση καί τό σκοπό αὐτῆς τῆς ἐξέτασης. Βλ. Περιοδικό τῆς «Πανελλήνιας Ἕνωσης Φίλων τῶν Πολυτέκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π, www.pefip.gr), «Ἑλληνορθόδοξη ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», ἀρ. τ. 157/Μάρτιος 2018, σελ. 4–9.

² Καζλαρής Χάρης, PhD Βιοχημικός–Κλινικός Ἐμβρυολόγος, «Προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (PGD) καί προεμφυτευτικός γενετικός ἔλεγχος (PGS): εἰδικές ἐξετάσεις ἤ ἐφαρμογές ρουτίνας;», Ἀθήνα 2012, σελ. 3.

³ Μικροπιπέτα: ἐργαλεῖο πού χρησιμοποιεῖται στό ἐργαστήριο γιά τή μεταφορά καί μέτρηση τοῦ ὄγκου ἑνός ὑγροῦ.

⁴ www.embryoland.gr/gr/pages/methods/proemfutikos-elegxos.asp

⁵ «Ὁ εὐγονισμός ἤ εὐγενισμός ἤ Εὐγονική [ἀγγλικά eugenism, ἀπό τήν ἑλληνική λέξη εὐγενής] εἶναι ἐπιστήμη καί κλάδος τῆς Βιολογίας πού συνεργάζεται μέ τή Γενετική, μελετᾶ τίς μεθόδους βελτίωσης καί ἐπιδιώκει νά βελτιώσει βιολογικά, σωματικά, ἠθικά καί πνευματικά τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά καί γενικότερα, ἡ μελέτη τῆς βελτίωσης τοῦ ἀνθρώπου μέ γενετικές μεθόδους. Ὑποστηρίζει τήν προγραμματισμένη διατήρηση καί τόν ἐξευγενισμό μίας φυλῆς καί γενικά τοῦ ἀνθρώπινου γένους μέ τήν ὑπόδειξη μέτρων γιά τή βελτίωση τῶν σωματικῶν ἰδιοτήτων μιᾶς φυλῆς καί σκοπός της εἶναι ἡ αὔξηση τῆς ἀναλογίας τῶν ἀτόμων μέ ἀνώτερα κληρονομικά προσόντα». (http://el.metapedia.org/). Δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει τό γεγονός ὅτι τήν εὐγονική στήν ἀρχαιότητα ἐφήρμοζαν οἱ Σπαρτιάτες μέ τόν Καιάδα, ἐνῶ στή νεώτερη ἱστορία μεταξύ ἄλλων οἱ Ναζιστές, ἀλλά καί κάποια «πολιτισμένα» κράτη, ὅπως οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες Ἀμερικῆς, ἡ Σουηδία κ.ἄ.

«Ἡ θέση τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς ἀπέναντι στήν εὐγονική ἰδεολογία εἶναι σαφής. Παρά τό γεγονός ὅτι θεωρεῖ σημαντικό τό θεραπευτικό ρόλο τῆς ἰατρικῆς καί γενικότερα τῆς ἐπιστήμης, ἀντιμετωπίζει τήν ἀσθένεια θετικά. Πρῶτον, σύμφωνα μέ τή χριστιανική ἠθική, οἱ θλίψεις εἶναι δυνατόν νά ὠφελήσουν τόν ἄνθρωπο πνευματικά. Δεύτερον, ἡ Ἐκκλησία ἀγκαλιάζει τόν ἀσθενή, τόν ἀνάπηρο, τόν μή φυσιολογικό, καθώς καί αὐτός εἶναι θεῖο δημιούργημα μέ αἰώνια προοπτική. Ἀπό τή θεολογική σκοπιά, κάθε ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή τῆς σύλληψής του εἶναι ἄξιος σεβασμοῦ καί ἴσης μεταχείρισης ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἡλικία ἤ τά φυσικά χαρακτηριστικά του. Οἱ γενετικές ἐπεμβάσεις φαίνεται νά ὁδηγοῦν στή μηχανοποίηση καί ἀντικειμενοποίηση τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ αὐτός ἀντιμετωπίζεται ὡς ἕνα ἀντικείμενο, τό ὁποῖο τό μεταλλάσουμε κατά βούληση. Αὐτό συμβαίνει λόγῳ τῆς μονοδιάστατης εὐγονικῆς θεώρησης, ἡ ὁποία δίνει βαρύτητα στή σωματική καί ὄχι στήν πνευματική ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου». (Μπαρμπούτη Ἀλεξάνδρα, «Ἡ ἠθική θεώρηση τῆς εὐγονικῆς», Θεσ/νίκη 2008, σελ. 124).

⁶ www.eugonia.com.gr/exelixeis-stin-exosomatiki/embryologikes/proemfyteytiki-genetiki-diagnosi/

⁷ «Μέ τήν εἰσαγωγή τῆς προγεννητικῆς ἐξέτασης, ἡ Κύπρος πέτυχε τή μείωση τῶν πιθανοτήτων γέννησης παιδιῶν μέ θαλασσαιμία, ἐνῶ τά τελευταῖα 14 χρόνια γεννήθηκαν μόνο 51 παιδιά μέ τή νόσο ἔναντι τῶν 414 παιδιῶν πού ἀναμενόταν νά γεννηθοῦν, χωρίς τό συγκεκριμένο προγεννητικό ἔλεγχο». (www.reporter.com.cy/health/article/67806/). Καυχῶνται γιά τή μή γέννηση παιδιῶν, πού θά «ἔπασχαν» ἀπό μεσογειακή ἀναιμία (θαλασσαιμία), χωρίς ὅμως νά ἀναφέρουν τί ἀπέγιναν αὐτά τά ἀθῶα ἔμβρυα πού δέν τά ἄφησαν νά γεννηθοῦν φονεύοντάς τα!

⁸ Καζλαρής Χάρης, «Προεμφυτευτική γενετική...», ἔ. ἀ., σελ. 6.

⁹ Ἔ. ἀ., σελ. 9.

¹⁰ Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε ὅτι μόνο τό 2014, πού ἔχουμε ἐπίσημα στοιχεῖα, πραγματοποιήθηκαν στήν Ἑλλάδα 14.000 κύκλοι ἐξωσωματικῆς. Κι ἐνῶ σύμφωνα μέ τόν Κώδικα Δεοντολογίας Ἰατρικῶς Ὑποβοηθούμενης Ἀναπαραγωγῆς (ΦΕΚ 293/Τεῦχος Β΄/7.2.2017), γιά νά ἀποφευχθοῦν πολύδυμες κυήσεις, ἐμφυτεύονται 1 ἤ 2 ἔμβρυα (ὅταν βεβαίως ἐφαρμόζεται ὁ Κώδικας), συνήθως γονιμοποιοῦνται πάνω ἀπό 4–5 ὠάρια. Τί γίνονται ὅλα ὅσα δέν ἐμφυτεύονται; Τό ἀναφέραμε ἤδη, τά ἀδύνατα ἤ «μή φυσιολογικά» καταστρέφονται ἤ χρησιμοποιοῦνται σέ πειράματα καί τά ὑπόλοιπα καταψύχονται, ἐάν βεβαίως αὐτό ἐπιθυμοῦν οἱ γονεῖς τους, ἀλλιῶς κι αὐτά καταλήγουν στόν Καιάδα!!!

¹¹ «Τά ἔμβρυα δέν ἔχουν ὅλα τήν ἴδια ἱκανότητα νά ἀνταπεξέλθουν στόν κύκλο κατάψυξης–ἀπόψυξης. Κατά μέσον ὅρο, ἕνα ποσοστό τῆς τάξης τοῦ 20–30% τῶν ἐμβρύων αὐτῶν καταστρέφονται κατά τή διαδικασία αὐτή... Τά κατεψυγμένα ἔμβρυα ἔχουν τή χαμηλότερη πιθανότητα νά ἐμφυτευθοῦν σέ σχέση μέ τά νωπά. Γιά τό λόγο αὐτό καταψύχουμε μόνο τά καλύτερης ποιότητας ἔμβρυα...». (www.biodimiourgia.gr/index.php/el/services/katapsiksi-emvryon). Προσέξτε τήν ὁρολογία: «νωπά» (δηλαδή «φρέσκα»!), «καλύτερης ποιότητας», σάν νά ἀναφέρονται σέ τρόφιμα!!!

¹² Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος σέ εἰσήγησή του στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (6.2.2005) ἀναφερόμενος στό νομοσχέδιο γιά τήν «Ἰατρική Ὑποβοήθηση στήν Ἀνθρώπινη Ἀναπαραγωγή», σημείωνε καί τά ἑξῆς: «Τό τρίτο σημεῖο ἔχει σχέση μέ τό λεγόμενο “πλεονάζον γεννητικό ὑλικό” καί τό λεγόμενο “κρυοσυντηρημένο γεννητικό ὑλικό”, τό ὁποῖο, ὅταν δέν ἐμφυτεύεται σέ ἄλλο σῶμα, χρησιμοποιεῖται γιά θεραπευτικούς ἤ ἐρευνητικούς σκοπούς ἤ καταστρέφεται. Ὁπότε, σέ αὐτήν τήν περίπτωση, ἀκριβῶς ἐπειδή τό γονιμοποιημένο ὠάριο, ἤτοι τό ἔμβρυο, γιά τήν ὀρθόδοξη θεολογία εἶναι ἄνθρωπος, σημαίνει ὅτι ἡ πράξη αὐτή συγκαταλέγεται στήν κατηγορία τοῦ φόνου συγκεκριμένου ἀνθρώπου...». Καί συνεχίζει παρακάτω, ἀναφερόμενος στή χρήση γονιμοποιημένων ὠαρίων (ἐμβρύων) γιά ἐρευνητικούς ἤ θεραπευτικούς σκοπούς: «Γιά τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία τό γονιμοποιημένο ὠάριο εἶναι ἔμβρυο – καί ἑπομένως ἄνθρωπος πού ἔχει ψυχή καί σῶμα –, γιατί ὁ ἄνθρωπος “ἅμα τῇ συλλήψει ἐμψύχωται” καί οἱ λειτουργίες τῆς ψυχῆς θά ἐκδηλωθοῦν ἀνάλογα μέ τήν σωματική ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου. Ὁπότε, τό ἔμβρυο, τόν ἄνθρωπο, δέν μποροῦμε νά τό ὀνομάσουμε ἁπλῶς γεννητικό ἤ γενετικό ὑλικό, τό ὁποῖο μάλιστα μποροῦμε νά χρησιμοποιήσουμε γιά ἐρευνητικούς καί θεραπευτικούς σκοπούς. Ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά θεωρηθῆ πειραματόζωο». [Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος (Βλάχος), «Ὑποβοηθούμενη Ἀναπαραγωγή», http://alopsis.gr (12.1.2006)].

¹³ Βλ. σχετικό ἄρθρο στό Περιοδικό μας, μέ τίτλο: «1986–2016: 30 χρόνια ἀπό τήν ψήφιση τοῦ ἐθνοκτόνου–«ἐκτρωτικοῦ» νόμου. Καί ἡ ἐμβρυοκτονία συνεχίζεται...!», Ε.Π.Ο., ἀρ. τ. 149/2016, σελ. 3–11 (http://pefip.gr/wp-content/uploads/2016/04/WEB-ΣΕΛΙΔΕΣ-149.pdf).

¹⁴ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως», ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσ/νίκη 1976, σελ. 150. — «Δέν νοεῖται, σέ ζῶντα ἄνθρωπο, νά ὑπάρχει σῶμα ἄνευ ψυχῆς, οὔτε ψυχή ἄνευ σώματος. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: “Τὴν ψυχήν, οὔτε γὰρ προϋφίσταται τοῦ σώματος, οὔτε μεθυφίσταται, ἀλλ᾽ ἅμα τῇ τούτου γενέσει κτίζεται καὶ αὐτή”. Δηλ., ἡ ψυχή, οὔτε προϋπάρχει τοῦ σώματος, οὔτε ὑπάρχει μετά ἀπό αὐτό, ἀλλά ταυτόχρονα μέ τήν γένεση τοῦ σώματος κτίζεται καί ἡ ψυχή. Καί γράφει ὁ ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης: “Οὔτε γὰρ σῶμα πρὸ τῆς ψυχῆς ὑφίστατο, οὔτε ψυχή πρὸ τοῦ σώματος”, δηλ. ὅτι ἡ ψυχή καί τό σῶμα κτίζονται ταυτόχρονα... Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει, συγκεκριμένα, κάτι πού εἶναι πάρα πολύ καταπληκτικό καί πάρα πολύ χρήσιμο, καί ἔχει βέβαια σχέση καί μέ τό θέμα τῶν ἐκτρώσεων... Λέγει, αὐτός ὁ βαθύτατος θεολόγος ὅτι ἡ ψυχή εἶναι ἐξ ἀρχῆς τελεία, δέν μπορεῖ ὅμως, ἄν καί εἶναι τελεία ἡ ψυχή, νά ἐκδηλώσει τίς ἐνέργειές της λόγῳ τοῦ μή ἀνεπτυγμένου σωματικοῦ στοιχείου. Οἱ ἐνέργειές της δηλ., μοιραίως, ἀναγκαστικά, ἐμφανίζονται σταδιακά, πῶς; Μέ τήν πρόοδο τῆς σωματικῆς ἀναπτύξεως...». (Ἀρχιμ. Ἀρσένιος Κατερέλος, «Ὀρθόδοξη Ἀνθρωπολογία – Ἐκτρώσεις», http://pefip.gr/?page_id=1357).

¹⁵ «Εἶναι χαρακτηριστικός ὁ κανόνας ταπείνωσης, πού ζητοῦσε ὁ σύγχρονος Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης († 4 Νοεμβρίου), μέ πίκρα κι ὄχι μέ ἠθικιστικό μίσος, ἀπό τίς μητέρες πού εἶχαν κάνει ἔκτρωση ἤ μαῖες πού εἶχαν συνεργήσει σέ ἔκτρωση (τό ἀναγνώριζε καί τούς τό ἀποκάλυπτε ὁ ἴδιος μέ τό διορατικό του χάρισμα): νά ζητιανέψουν γιά ἑφτά μέρες σέ ἑφτά χωριά (μία μέρα σέ κάθε χωριό) καί, ὅ,τι συγκεντρώσουν ἀπό τίς ἐλεημοσύνες, νά τό δώσουν στούς φτωχούς» (www.oodegr.com/oode/synaxaristis/gewrg_karslidis_1.htm) καί μάλιστα νά ντύσουν ὀρφανά καί πτωχά παιδιά. Μία φορά, διηγεῖται κάποιος, «ἐκεῖ πού καθόμασταν (μέ τόν Ὅσιο) ἔξω ἀπό τό κελλί του, εἶπε σέ μιά γυναίκα: “Σκότωσε ἐκείνη τή μύγα. Μπορεῖς νά τῆς δώσεις ζωή;”. “Ὄχι Γέροντα”, εἶπε ἐκείνη. “Τότε πῶς σκότωσες ἕνα, δύο, τρία... ἑφτά παιδιά;”. “Δέν μποροῦσα νά τά ζήσω, πάτερ”. “Νερόβραστο φαγητό ἄς τά τάιζες κι ἄς τά κρατοῦσες”»! (Χατζόπουλος Γεώργιος, «Θαύματα καί Προφητεῖες τοῦ Ὁσίου Πατρός Γεωργίου Καρσλίδη», τόμ. β΄, Δράμα 1983, σελ. 50).

Ὁ δέ νεοφανής Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης († 2 Δεκεμβρίου), γιά τό θέμα τῆς ἐξωσωματικῆς, δίδασκε:

«Ὁ ὀργανισμός μας ἔχει μνήμη, τά κύτταρά μας, οἱ ἱστοί μας, ὅλα. Ἡ ψυχή εἶναι παντοῦ, σ’ ὅλο τό σῶμα.

(Ἐρώτηση): — Ἄν κόψεις ἕνα κομματάκι δάχτυλο καί τό πετάξεις, πετᾶς καί λίγη ψυχή;

— Ὄχι, ἀλλά ὡστόσο καί στήν ἄκρη τοῦ δαχτύλου σου ἔχεις ψυχή. Ἦλθαν γυναικολόγοι καί μοῦ εἶπαν, πώς θ’ ἀρχίσουν πειράματα κι αὐτοί γιά τό παιδί τοῦ “σωλήνα”. Τούς εἶπα νά μήν τό κάνουν αὐτό, εἶναι πολύ κακό. Ἡ γονιμοποίηση εἶναι μυστήριο. Ὅλα τά μέρη τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου λαμβάνουν μέρος στήν συν­ουσία. Ἔχει σημασία αὐτό. Τί παιδί θά βγεῖ; Ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ψυχική διάθεση τῶν δύο, ἀπό τήν ἀγάπη τους. Αὐτά ἐπιδροῦν στά νευρικά κύτταρα, στήν κατάσταση τῶν ὀργάνων, στό σπέρμα, στό ὠάριο, στήν σύλληψη. Ἐγώ τούς τό εἶπα: Ἔχω πληροφορία, ὅτι θά γίνει μεγάλο κακό μέ τό παιδί τοῦ σωλήνα...». (Κωστάκου Ἄννα, «Συνομιλώντας μέ τόν Γέροντα Πορφύριο», ἐκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος», Μήλεσι 2012, σελ. 98–99).

Ὁ Ἅγιος μέ τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀπό τότε εἶχε «δεῖ» τίς πνευματικές καί σωματικές ἐπιπτώσεις τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποίησης. Κι ἐρχόμαστε στό σήμερα, 40 χρόνια μετά τή γέννηση τοῦ πρώτου μωροῦ τοῦ «σωλήνα» (25.7.1978), ὅπου, σύμφωνα μέ μελέτες, ὑπάρχουν σοβαρές ἐνδείξεις ὅτι τά παιδιά πού προέρχονται ἀπό ἐξωσωματική γονιμοποίηση ἔχουν μεγαλύτερη πιθανότητα νά γεννηθοῦν ἤ νά ἐκδηλώσουν κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς τους τά παρακάτω:

«Ἐγκεφαλική παράλυση: Ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι τά ποσοστά τῆς ἐγκεφαλικῆς παράλυσης εἶναι ὑψηλότερα (περίπου διπλάσια σύμφωνα μέ ἔρευνα τοῦ Παν/μίου τοῦ Aarhus στή Δανία) μεταξύ τῶν παιδιῶν πού προῆλθαν ἀπό ἐξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) σέ σύγκριση μέ ἐκεῖνα πού προέρχονται ἀπό φυσική σύλληψη... Μεταβολές γονιδιώματος: Τό DNA τῶν ἐμβρύων πού συλλαμβάνονται μέ ἐξωσωματική γονιμοποίηση διαφέρει ἀπό ἐκεῖνο τῶν ὑπόλοιπων παιδιῶν (Ἔρευνα Σαπιέντσα). Οἱ ἐπιστήμονες ἐντόπισαν διαφορές στό 10% τῶν γονιδίων πού μελέτησαν. Τό γεγονός αὐτό, ὑπογραμμίζουν, δίνει μία λογική ἐξήγηση γιατί τά μωρά ἀπό ἐξωσωματική τείνουν νά ἀντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο γέννησης μέ πολύ μικρό βάρος, προβλήματα ὑγείας καί σπάνιες μεταβολικές διαταραχές... Ἄλλοι ἐπιφανεῖς γενετιστές προειδοποιοῦν ὅτι τά μωρά πού προέρχονται ἀπό ἐξωσωματική γονιμοποίηση κινδυνεύουν νά ἐμφανίσουν σοβαρές παθήσεις (διαβήτη, ὑπέρταση, καρκίνο) κατά τήν ἐνήλικη ζωή.. Καταγράφηκε διπλασιασμός τῶν ἀποβολῶν, τριπλασιασμός τῶν ὄψιμων ἐμβρυϊκῶν θανάτων, πενταπλασιασμός τῆς ἐξωμήτριας κύησης, ὑπερδιπλασιασμός τῆς πιθανότητας γέννησης λιποβαροῦς βρέφους (<2.500gr), διπλάσιες πιθανότητες γιά ἐμφάνιση συγγενῶν ἀνωμαλιῶν καί 17πλάσιες πιθανότητες ἐκτοπικῆς ἐγκυμοσύνης μέ κατεψυγμένα ἔμβρυα». (Χάλδα–Σκαρλάτου Παναγιώτα, Βιολόγος, Γενετική καί Μοριακή Βιολογία, MSc Biology, «Οἱ Κίνδυνοι τῆς Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης, πού κανείς δέ θά σᾶς τούς πεῖ!», www.pentapostagma.gr).

Στό φλέγον θέμα τῆς Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης εἴχαμε ἀφιερώσει τό ὑπ' ἀριθμ. 90/2001 τεῦχος τοῦ Περιοδικοῦ μας, μέ τίτλο: «Ἐξωσωματική Γονιμοποίηση καί Προγεννητικός Ἔλεγχος. Ναί ἤ Ὄχι;», βλ. http://pefip.gr/wp-content/uploads/2015/04/90.2001.compressed.pdf‧ ἀξίζει νά τό διαβάσετε στό Διαδίκτυο ἤ νά ζητήσετε νά σᾶς τό ἀποστείλουμε δωρεάν.

Η κυβέρνηση γνωστοποίησε ότι θα ξεκινήσει να καταρτίζει ένα νομοσχέδιο σε συμφωνία με τις εισηγήσεις που έκανε μια κοινοβουλευτική διακομματική επιτροπή, προκειμένου να επιτρέπεται χωρίς κανέναν περιορισμό ο τερματισμός της κύησης έως τις 12 εβδομάδες

Τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι διαδήλωσαν σήμερα στους δρόμους του Δουβλίνου για να διαμαρτυρηθούν κατά των σχεδίων της κυβέρνησης να φιλελευθεροποιήσει το νομικό καθεστώς γύρω από τις αμβλώσεις, ένα από τα αυστηρότερα παγκοσμίως.

Οι ψηφοφόροι θα κληθούν τον Μάιο να συμμετάσχουν σε ένα δημοψήφισμα και να απαντήσουν στο ερώτημα εάν επιθυμούν την κατάργηση της 8ης τροπολογίας του Συντάγματος της Ιρλανδίας, η οποία εισήχθη το 1983 για να κατοχυρώσει το ισότιμο δικαίωμα στη ζωή για τη μητέρα και το αγέννητο παιδί της και αντ΄αυτού να παράσχει τη δυνατότητα στο κοινοβούλιο να ορίζει το νομοθετικό πλαίσιο για τις αμβλώσεις.

Η κυβέρνηση γνωστοποίησε ότι θα ξεκινήσει να καταρτίζει ένα νομοσχέδιο σε συμφωνία με τις εισηγήσεις που έκανε μια κοινοβουλευτική διακομματική επιτροπή, προκειμένου να επιτρέπεται χωρίς κανέναν περιορισμό ο τερματισμός της κύησης έως τις 12 εβδομάδες.
Στη μαζικότερη έως σήμερα κινητοποίηση, οι διαδηλωτές διένυσαν μια απόσταση άνω του 1 χιλιομέτρου στους δρόμους της πρωτεύουσας φωνάζοντας συνθήματα όπως «Υπέρ της ζωής» και «Ανακαλέστε τις δολοφονίες». Το ιρλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο RTE υπολόγισε τον αριθμό των διαδηλωτών σε τουλάχιστον 10.000.

«Εάν καταργηθεί η όγδοη τροπολογία, αυτό θα καταστρέψει την Ιρλανδία» δήλωσε ο Τζον Ο Λίρι, ένας 50χρονος άνεργος.

Το θέμα των αμβλώσεων διχάζει τη χώρα, όπου η κυβέρνηση προχώρησε σε άρση της πλήρους απαγόρευσης το 2013, όταν οι αμβλώσεις επετράπησαν στις περιπτώσεις που η ζωή της μητέρας διατρέχει κίνδυνο.

Δύο δημοσκοπήσεις, οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας τον Ιανουάριο, κατέδειξαν ότι το 50% των ψηφοφόρων θα στήριζε την πρόταση να επιτρέπεται η άμβλωση έως τις 12 εβδομάδες της κύησης, ενώ λιγότερο από το 30% των ερωτηθέντων αντιτίθετο και οι υπόλοιποι δήλωσαν αναποφάσιστοι.

Εντούτοις, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το χάσμα μεταξύ των γενεών με την πλειονότητα των ερωτηθέντων άνω των 65 να δηλώνει αντίθετη στα σχέδια των κυβερνώντων για χαλάρωση της νομοθεσίας.

Επιπλέον, αρκετοί είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται ότι τα ΜΜΕ επιδεικνύουν μεροληψία υπέρ των υποστηρικτών ενός λιγότερο αυστηρού νομοθετικού πλαισίου.

Πηγή: Πρώτο Θέμα

Νομίζω ὅτι ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς συμφωνεῖ μὲ τὸ ἀξίωμα ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαίωμα στὴ ζωή. Ὅλοι, ἀνεξαρτήτως καταγωγῆς, φύλου ἢ ἡλικίας. Τί ἰσχύει ὅμως κατὰ τὴν ἐνδομήτρια ζωή μας; Τὸ ἔμβρυο εἶναι ζωντανό; Εἶναι ἄνθρωπος; Εἶναι ξεχωριστὸς ὀργανισμὸς ἢ ἀνήκει στὸν ὀργανισμὸ τῆς μητέρας του; Ἔχει δικαίωμα νὰ ζήσει τὸ ἔμβρυο; Τί ὁρίζουν οἱ ἀνθρώπινοι νόμοι καὶ ὑπὸ ποιὲς προϋποθέσεις;

Ὁ ἰατρὸς Στόγιαν Ἀδάσεβιτς εἶναι ἕνας γυναικολόγος στὴν Σερβία, ὁ ὁποῖος δημοσίως ὁμολόγησε ὄτι η ἔκτρωση εἶναι φόνος. Παράλληλα, ἀναφέρθηκε καὶ στὴν ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση. Παραθέτουμε ἕνα μέρος, σὲ μορφὴ συνέντευξης, ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἡ ἁγιότης τῆς ζωῆς», τὸ ὁποῖο ἀναφέρεται στὴν ἐνδομήτρια παιδοκτονία καὶ δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας «Ὀρθοδοξία»:

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποία ἦταν ἡ στιγμή, ποὺ καταλάβατε ὅτι ἐκτελοῦντες τὴν ἔκτρωσιν, φονεύετε τὸ ἀνθρώπινον ὄν;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Εἶμαι ἰατρός, γνωρίζω τὰς πράξεις μου, εἶμαι ἔνοχος δὶ’ ὄλας τὰς φρικαλεότητας ποὺ ἔκανα ἐργαζόμενος ὡς γυναικολόγος καὶ εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ μαρτυρήσω, νὰ ἀφυπνίσω, νὰ προειδοποιήσω ὅτι ἡ διακοπὴ τῆς ἐγκυμοσύνης οὐσιαστικῶς εἶναι φόνος τοῦ ἀγεννήτου ἀνυπερασπίστου παιδιοῦ. Εἰς τὰς ὁριζομένας ὑποχρεώσεις τῆς ἐργασίας μου ἤσαν καὶ αἳ νόμιμοι ἐκτρώσεις. Τότε δὲν ἐγνώριζα ὅτι πράττω φόνον τώρα, ὅμως, ὑποστηρίζω καὶ γνωρίζω ὅτι ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλη.

Εἰς τὸ πανεπιστήμιον ἐδιδάχθην ὅτι τὸ παιδὶ εἶναι ζωντανόν, μόλις γεννηθῆ μὲ τὸ πρῶτον του κλάμα. Πρὸ τοῦ κλάματος ὑπάρχει μόνον ὡς ἕνα τῶν ὀργάνων τῆς μητέρας του: ὡς ἕνα δόντι, ὡς ἕνας νεφρός, ὡς ἡ σκωληκοειδὴς ἀπόφυσις. Ἔκανα ἀπὸ 48.000 ἕως 62.000 ἐκτρώσεις! Τοῦτο εἶναι ὡς νὰ ἔχω ἐξαφανίσει μίαν ὁλόκληρον πόλιν. Τὸ Βελιγράδιον ἔχει τόσα νοσοκομεῖα καὶ ἀρκετᾶς ἰδιωτικᾶς κλινικᾶς, ἔνθα γίνονται αἳ ἐκτρώσεις! Εἰς τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 80 ἐνεφανίσθη τὸ ὑπερηχογράφημα μὲ τὴν διαγνωστικήν του δυνατότητα καὶ μοῦ ἔφερε πολλᾶς ἐκπλήξεις. Εἶδα τὸ ἔμβρυον, τοὺς κτύπους τῆς καρδίας του, τὰς κινήσεις, τὸ ἄνοιγμα τοῦ στόματός του.

Εἰς τὰ μεγαλύτερα ἔμβρυα παρετήρησα τὸ «πιπίλισμα» τοῦ ἀντίχειρος. Τὸ ἔμβρυον ἐσκέπτετο καὶ ἠσθάνετο, διότι ἀντέδρα εἰς τοὺς βαθεῖς διαπεραστικοὺς ἤχους ἐπιταχῦνον τὰς κινήσεις του. Καὶ ὕστερα ἀπὸ 4-5 λεπτά, ὅσον διαρκεῖ ἡ ἔκτρωσις, τὸ ἔμβρυον τοῦτο, αὐτὸ τὸ ἴδιον ἀνθρώπινον ὄν, κεῖται τεμαχισμένον μεταξὺ τῶν ἐργαλείων εἰς τὸ τραπέζι.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πότε ἐπαύσατε νὰ κάνετε ἐκτρώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς διηγηθῶ τώρα, εἶναι ὀχληρὸν καὶ πάρα πολὺ ἐπίπονον, ἀλλὰ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὡραιοποιοῦμεν κάτι, τὸ ὁποῖον ἂφ ἑαυτοῦ εἶναι φρικτόν. Πρὸς θλίψιν καὶ δυστυχίαν μου τὸ 1988 ἔκανα ἔκτρωσιν εἰς μίαν προχωρημένην ἐγκυμοσύνην τῶν 4,5 μηνῶν. Κατὰ τὴν διάρκειαν αὐτῆς τῆς ἐγχειρήσεως, τῆς ὁποίας τὰς λεπτομερείας δὲν ἠμπορῶ νὰ περιγράψω ἄνευ ταραχῆς, φρικιῶν ἀνεκάλυψα τὸν φονέα ἐντός μου. Μία ἐγχείρησις, ἡ ὁποία ἔπρεπε νὰ εἶναι μία πράξις ρουτίνας, μετετράπη εἰς ἕνα πραγματικὸν ἐφιάλτην.

Μὲ τὴν πρώτην κίνησιν τοῦ θλάστου ἔβγαλα τὸ χεράκι καὶ τὸ ἔρριξα ἐπάνω εἰς τὸ τραπέζι τῶν ἐργαλείων. Ἰδοὺ – τὸ νεῦρον τοῦ χεριοῦ ἐπεσεν εἰς τὴν ἄκρην τῆς κομπρέσσας βρεγμένης μὲ ἰώδιον. Τὸ ἰώδιον ἐρέθισε τὸ νεῦρον καὶ τὸ μικρούλικον χεράκι ἄρχισε νὰ συσπᾶται. Μὲ τὴν ἑπομένην κίνησιν ἔβγαλα τὸ πόδι. Καὶ συνέβη τὸ ἴδιον – τώρα ἔτρεμε καὶ ἐσυσπάτο τὸ πόδι. Κάτι ὅμοιον δὲν μοῦ εἶχε συμβῆ ποτὲ πρίν.

Ὕστερον προσεπάθησα μὲ τὸν θλάστην νὰ συλλάβω καὶ τὴν καρδίαν, ἡ ὁποία ἀκόμη ἐκτύπα καὶ ὑπὸ τὸν θλάστην ἔκανε σπασμοὺς ὁλοὲν καὶ ἀργότερον… καὶ ἀργότερον καὶ ἐπιτέλους ἔπαυσε.

Τότε ἐσυνειδητοποίησα ὅτι ἔπραξα φόνον, ὅτι ἐθανάτωσα ἄνθρωπον.

Ἡ γυναίκα αἱμορράγει πολύ, ἡ ζωὴ τῆς ἐκινδύνευε. Προσηυχήθην:

«Κύριε, βοήθησε μὲ νὰ σώσω αὐτὴν τὴν γυναίκα καὶ τιμώρησε ἐμένα!».

Ἔκτοτε ποτέ μου δὲν ἐπανέλαβα ὁμοίαν πράξιν. Ἔτυχε ἡ νέα μου γνῶσις νὰ συμπίπτη μὲ τὴν ἄποψιν τῆς Ἐκκλησίας – ὅτι τὸ ἔμβρυον εἶναι ζωντανὸν ἤδη ἀπὸ τὴν σύλληψίν του, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν στιγμὴν τῆς γονιμοποιήσεως τοῦ ὠαρίου. Ἡ ἐνδομήτριος παιδοκτονία εἶναι πολὺ μεγαλυτέρα καὶ βαρυτέρα ἁμαρτία ἀπὸ τὸν ἁπλοῦν φόνον, ἐπειδὴ τὸ ἔμβρυον ἐντός της μήτρας εἶναι ἀδύναμον νὰ ἀμυνθῆ, ἐνῶ δὲν πταίει διὰ τίποτε· μόνον ἐκεῖνο εἶναι ἄνευ προσωπικοῦ πταίσματος εἰς ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος, διότι δὲν ἐγεννήθη καν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δία τὸ πὼς θὰ χρησιμοποιηθοῦν τὰ ἔμβρυα, τὰ ἐκτρωθέντα κατὰ τὴν διακοπὴν τῆς ἐγκυμοσύνης – τόσον τὴν φυσικὴν ὅσον καὶ τὴν τεχνητῶς προκαλουμένην – δὲν χρειάζεται ἡ ἄδεια τῆς μητέρας τοῦ ἐμβρύου; Ποία εἶναι ἡ τύχη αὐτῶν τῶν τεμαχισμένων μικροσκοπικῶν σωμάτων;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Σπανίως διερωτᾶται κανεὶς τί συμβαίνει με αυτὰ τὰ ἔμβρυα εἰς τὰ νοσοσκομεία μας. Εἰς τὴν χώραν μας κανεὶς δὲν ἀνακοινώνει καὶ δὲν δημοσιεύει πληροφορίας αὐτοῦ του εἴδους. Δὲν ὑπάρχουν αἳ κατάλληλοι βάσεις διὰ τὴν ἐπιστημονικὸ-ἐρευνητικὴν ἐργασίαν καὶ διὰ τὴν χρῆσιν αὐτῶν τῶν ἐμβρύων εἰς τὴν φαρμακευτικὴν βιομηχανίαν, διότι τοῦτο εἶναι ἑξαιρετικῶς δαπανηρόν. Καὶ πρὸς τὸ παρόν, ὅσον γνωρίζω, δὲν ὑπάρχουν καν αἳ συνθῆκαι διὰ τὴν ἐμπορευματοποίησιν.

Εἰς ἠμᾶς αὐτὰ τὰ ἔμβρυα ἀντιμετωπίζονται ὡς ἰατρικὸν ἀπόβλητον. Ἐναποτίθενται εἰς μαύρους σάκκους, μαζὶ μὲ τὰ λοιπὰ ὄργανα τὰ ἀπομείναντα ἀπὸ διαφόρους ἐγχειρήσεις εἰς τοὺς ἐνήλικας ἀσθενεῖς καὶ καίγονται ὅλα ὡς ἀπόβλητα.

Ὡς κοινωνία εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ προστατεύσωμεν τὸ παιδὶ ἰατρικῶς, ἠθικῶς, δικαστικῶς καὶ νομικῶς, διότι πρέπει νὰ ἔχη ὅλα τὰ δικαιώματα, τὰ ὁποῖα ἔχει ἕνας ἐνῆλιξ. Τοῦτο εἶναι τὸ καθῆκον μας πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινωνίας μας.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ὑπάρχει ἡ ἀκριβὴς στατιστικὴ πληροφορία περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν διαπραττομένων ἐκτρώσεων εἰς τὴν Σερβίαν;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Εἶναι ἀδύνατον νὰ ὑπάρχη ἕνα τέτοιον εἶδος στατιστικῆς καὶ ὄλαι αἳ σχετικαὶ πληροφορίαι εἶναι ψευδεῖς. Ἡ μία στατιστική μας ἐνημερώνει ὅτι ἔχομεν 120.000 ἐκτρώσεις τὸν χρόνον, ἡ ἄλλη στατιστική μᾶς ἐνημερώνει ὅτι αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς εἶναι πολλαπλάσιος – 420.000 ἐκτρώσεις τὸν χρόνον. Ἐγὼ θεωρῶ ὅτι εἰς ἕνα γεννημένον παιδὶ ἀντιστοιχοῦν 25 ἐκτρώσεις.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τί ἄποψιν ἔχετε διὰ τὸ ζήτημα τῆς ἀντισυλλήψεως;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Ἡ ἀντισύλληψις σημαίνει τὸ πράττειν ἐναντίον τῆς συλλήψεως. Τὴν ταξινομῶ εἰς τρία εἴδη: Τὸ πρῶτον εἶδος εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ εἶναι ἐπιτετραμμένον· τὸ δεύτερον εἶδος εἶναι ἡ ἱκανοποίησις τῆς ὁρμῆς ἄνευ ἐκσπερματώσεως καὶ δὲν εἶναι ἐπιτετραμμένον· τὸ τρίτον εἶδος εἶναι σατανικὸν καὶ δίδει τὴν δυνατότητα τῆς ἐφαρμογῆς μίας ὁλοκλήρου σειρᾶς εἰς τὴν οὐσίαν ἐκτρωτικῶν μέσων, ἀλλὰ τὰ ὁποία ὀνομάζουναντισυλληπτικα: τὸ σπιράλ, τὸ «χάπι» κ.τ.λ.

Τί εἶναι τὸ «σπιράλ»; Εἶναι ἕνα μηχανικὸν στοιχεῖον, τὸ ὁποῖον εἰσάγεται εἰς τὴν μήτραν, διὰ νὰ προκαλέση τὴν στείρωσιν. Τὸ κάθε «σπιρὰλ» εἶναι ἐκτρωτικόν. Τὰ πρώϊμα τέστ ἐγκυμοσύνης ἀποδεικνύουν ὅτι αἳ γυναῖκες, ἔχουσαι τὸ «σπιράλ», ἐγκυμονοῦν περισσοτέρας φορᾶς τὸν χρόνον. Τὸ «σπιρὰλ» μόνο ἐμποδίζει τὸ ἔμβρυον νὰ ἐμφυτευθῆ εἰς τὴν μήτραν καὶ ἐκεῖνο συνεπῶς ἀποθνήσκει εἰς τὴν ἡλικίαν τῆς μίας ἑβδομάδος. Τὸ ἴδιον πράγμα ἔχομεν καὶ μὲ τὰ «χάπια». Ταῦτα ἐμποδίζουν τὴν ὡρίμανσιν τοῦ ὠαρίου, ἀλλοιώνουν τὸν βλεννογόνον χιτώνα τῆς μήτρας, ὥστε νὰ μὴ γίνη δεκτικὴ διὰ τὸ ἔμβρυον.

Ὑπάρχουν πολλαὶ ἀπληροφόρητοι γυναῖκες, αἳ ὁποῖαι ἀφελῶς υἱοθετοῦν τὴν κοινὴν ἀνεύθυνον στάσιν ἀπέναντι εἰς τὸ ζήτημα τοῦτο. Εἴδατε εἰς τὰ μέσα ἐνημερώσεως, τὰ γυναικεία περιοδικά, τὰς ἐκπομπᾶς καὶ ἠκούσατε κάπου ἡ ποτὲ κανένα λόγον ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων, τῶν ἀντισυλληπτικῶν καὶ τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποιήσεως;

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τί εἶναι ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Τὸ ἔχω κάνει καὶ αὐτό. Ὑποστηρίζω ὅτι ἡ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις εἶναι κακόν. Γονιμοποιοῦνται περισσότερα ὠάρια, ἐνίοτε 10, 20 καὶ παραπάνω, γίνεται διαφοροποίησις καὶ θανατώνεται πᾶν περισσευούμενον ἔμβρυον, διὰ νὰ διευκολυνθῆ ἡ ἐπιβίωσις τὸ πολὺ τριῶν ἐμβρύων. Ἐὰν ληφθοῦν περισσότερα ἀπὸ τὰ τρία, τότε εἶναι ἀνάγκη νὰ μειώσωμεν τὸν ἀριθμὸν των, διότι ἡ μήτρα δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ ἀντέξη τὴν κυοφορίαν.

(*) Ἐφημερ. « Ὀρθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1579/7.1.2005, σέλ. 3

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

H Charlotte Fein, παιδί με σύνδρομο Down, σε ομιλία της στον ΟΗΕ.

Νομοσχέδιο για την απαγόρευση διακρίσεων σε παιδιά με σύνδρομο Down (Down Syndrome Non-Discrimination Act) πέρασε από τη Γερουσία και την Κυβέρνηση της πολιτείας του Οχάιο στις ΗΠΑ και βρίσκεται πλέον στο γραφείο του Κυβερνήτη John Kasich για υπογραφή. «Διάγνωση με σύνδρομο Down δεν μπορεί να σημαίνει θανατική ποινή […] Κάθε πολίτης του Οχάιο έχει δικαίωμα στη ζωή, ανεξάρτητα από τον αριθμό των χρωμοσωμάτων του», δήλωσε ο Mike Gonidakis, πρόεδρος του Οργανισμού «Οχάιο-Δικαίωμα στη ζωή».

Το 90% των παιδιών με διαγνωσμένο σύνδρομο Down υποβάλλονται σε έκτρωση, όμως η αμνιοκέντηση που γίνεται στην έγκυο, προκειμένου να βγει η διάγνωση περί συνδρόμου Down, είναι εξαιρετικά επισφαλής, αφού δίνει λανθασμένα αποτελέσματα στο 50% των περιπτώσεων, όπως αναφέρει το NBC news (https://goo.gl/boc3U6), ενώ το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων & Γυναικολόγων σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι καμία από τις σχετικές αιματολογικές εξετάσεις (MaterniT21) δεν μπορεί να δώσει ακριβή απάντηση για την ύπαρξη ή μη συνδρόμου Down στο έμβρυο και προτείνει την απάλειψη των όρων «θετικό» και «αρνητικό» στο τεστ, χαρακτηρίζοντας ανακριβείς τις σχετικές διαγνώσεις (https://goo.gl/HLbSes). Η αποτυχία ήταν τέτοια που το Αμερικανικό Κολέγιο Ιατρικής Γενετικής και Γονιδιωματικής αφαίρεσε τον όρο «διάγνωση» από τις σχετικές εξετάσεις και πλέον τις χαρακτηρίζει ως «προγεννητικό έλεγχο» (https://goo.gl/WqBocU). Το φαινόμενο προκάλεσε μέχρι και διαμαρτυρία στον ΟΗΕ του Ευρωπαϊκού Κέντρου Νόμου και Δικαιοσύνης (https://goo.gl/6Xau1C), ο εκπρόσωπος του οποίου δήλωσε ότι: «Η συστηματική εξόντωση των προσβεβλημένων [με σύνδρομο Down] παιδιών πριν – ή ακόμα και κατά τη γέννηση – είναι μια σύγχρονη μορφή ευγονικής και ρατσισμού. Αυτά τα παιδιά μπορούν να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή. Τα παιδιά και οι ενήλικες με σύνδρομο Down αντιμετωπίζονται και θεωρούνται ως αποτυχία από το σύστημα υγείας και την κοινωνία και το πιο σημαντικό: στο όνομα της ελευθερίας και της επιλογής, τα παιδιά επιλέγονται και απορρίπτονται για λόγους γενετικής και εμφάνισης. Αυτές οι απαράδεκτες διακρίσεις πρέπει να σταματήσουν», κατέληξε, προτρέποντας το Συμβούλιο του ΟΗΕ «να αναγνωρίσει και να θυμηθεί την εγγενή αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινου προσώπου, από τη σύλληψη μέχρι το θάνατο, πριν οι επαγγελματίες γιατροί εξαλείψουν άλλη μια ομάδα αθώων παιδιών» (https://goo.gl/QQKcdb). Οι γονείς των παιδιών δεν είναι ενημερωμένοι για την επιστημονική πρόοδο που έχει επιτευχθεί και επιτρέπει πλέον σε άτομα με σύνδρομο Down να έχουν μια πετυχημένη ζωή, με ισότιμη εκπαίδευση με τους συνομηλίκους τους, ενώ πολλοί ζουν μόνοι τους, παντρεύονται και εργάζονται.

Παρά τα αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία για τις λανθασμένες διαγνώσεις παιδιών με συνδρόμου Down και τις καθολικές διαμαρτυρίες σε παγκόσμια κλίμακα για τη σχεδόν χιτλερική μέθοδο εξόντωσής τους, ενώ θα περίμενε κανείς οι λεγόμενες «οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» να στηρίξουν τα άτομα αυτά, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ο οργάνωση Planned Parenthood («Σχεδιασμένη Γονεϊκότητα» -προσεκτικά σχεδιασμένη, όπως φαίνεται…-), γνωστή για τη φανατική και αδιάκριτη υποστήριξη των εκτρώσεων, οργάνωσε διαμαρτυρία στο Οχάιο για το Νόμο αυτό (παρά το γεγονός ότι πέρασαν τροποποιήσεις που επιτρέπουν στην έγκυο να μην αποκαλύψει το λόγο της άμβλωσης και δεν τιμωρούν αυτήν, παρά μόνο τους γιατρούς που θα παραβαίνουν το Νόμο), αποφεύγοντας, ωστόσο, να εκφραστεί ευθέως εναντίον των παιδιών με σύνδρομο Down και δηλώνοντας ότι «ο Νόμος δεν βοηθάει καθόλου αυτά τα άτομα», ενώ η γνωστή και μη εξαιρετέα Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες (ACLU) εξετάζει την πιθανότητα να προσφύγει δικαστικά κατά του Νόμου…

Πηγές: Σταλαγματιές

https://www.lifesitenews.com/news/good-news-ohio-is-about-to-ban-aborting-down-syndrome-babies

https://www.liveaction.org/news/ohio-house-vote-bill-banning-abortion-syndrome/

Πηγή: Ακτίνες

Ἕνα μυστικὸ τηλεφώνημα ἀποκάλυψε τεχνητὲς ἀμβλώσεις στὴν πρωτεύουσα τοῦ ἔθνους γιὰ ὑγιῆ μωρὰ ἡλικίας  26 ἑβδομάδων. Οἱ ὁμάδες «ὑπὲρ τῆς ζωῆς» ἀποκαλύπτουν κλήσεις ἀπὸ κέντρα ἀμβλώσεων πού δείχνουν ὅτι τὰ κέντρα-ἐπιχειρήσεις ἔκτρωσης ἐπιθυμοῦν περισσότερο νὰ θανατώσουν τὰ ὑγιῆ μωρά τούς τελευταίους μῆνες τῆς ἐγκυμοσύνης, γιὰ κανένα λόγο. Ἕνα κοινὸ ἐπιχείρημα ὑπὲρ τῆς ἄμβλωσης καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς τελευταίους μῆνες εἶναι ὅτι τέτοιες ἀμβλώσεις εἶναι ἀπαραίτητες λόγω τῆς "ὑγείας" τῆς μητέρας ἢ τοῦ μωροῦ ποὺ παρουσιάζει πιθανὸ γενετικὸ ἐλάττωμα ἢ ἀναπηρία. Ἕνας ὑπάλληλος στὴν κλινικὴ Surgi τῆς Οὐάσιγκτον εἶπε σὲ μία καλοῦσα ὡς ἔγκυο μητέρα ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ ἀφαιρέσει τὸ μωρό της στὶς 26 ἑβδομάδες ἔναντι $ 6,200 ἢ στὶς 27 ἑβδομάδες γιὰ $ 7,200. Ὁ ἐργαζόμενος στὴν κλινικὴ ἐνημέρωσε τὴν καλοῦσα ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ ἔρθει γιὰ τὴν ἄμβλωση ἀπὸ τὴν ἑπόμενη μέρα. 

Ἡ κλινικὴ Surgi τῆς Οὐάσιγκτον βρίσκεται στὴν πολυσύχναστη περιοχὴ Foggy Bottom τοῦ D.C. κοντὰ στὸ Πανεπιστήμιο George Washington. «Ἐδῶ στὴν πρωτεύουσα τοῦ ἔθνους μας, ὅπως καὶ σὲ ἄλλες πόλεις, ὑγιῆ μωρὰ ὑγειῶν μητέρων θανατώνονται σὲ τόσο προχωρημένα στάδια ὅπου μποροῦν σίγουρα νὰ ἐπιβιώσουν ἔξω ἀπὸ τὴ μήτρα», δήλωσε ὁ καθολικὸς ἱερὲς Frank Pavone, Ἐθνικὸς Διευθυντὴς τῶν Ἱερέων ποὺ ὑποστηρίζουν τὸ δικαίωμα γιὰ τὴ Ζωή. "Ἡ κλινικὴ Surgi τῆς Οὐάσιγκτον ἐκτελεῖ ἀμβλώσεις σὲ ὑγιεῖς γυναῖκες ποὺ κυοφοροῦν ὑγιῆ μωρὰ χωρὶς ἐρωτήσεις", δήλωσε ὁ Tara Shaver ἀπὸ τὸ σύλλογο Abortion Free New Mexico. "Τώρα εἶναι ἡ στιγμὴ γιὰ τὸ Κογκρέσο νὰ ἐνεργήσει γρήγορα γιὰ νὰ τερματίσει αὐτὴ τὴ μάστιγα τῆς ἄμβλωσης σὲ τόσο προχωρημένο στάδιο".

Ἡ συγκεκριμένη κλινική τῆς Οὐάσιγκτον Surgi παρουσιάστηκε στὴν σειρὰ Inhuman τῆς ἐταιρίας παραγωγῶν Live Action σχετικὰ μὲ τὶς ἀμβλώσεις. Κρυφὴ βιντεοσκόπηση ἀποκάλυψε ὅτι, ὁ Cesare Santangelo, ἀρνήθηκε τὴν ἰατρικὴ περίθαλψη στὴν περίπτωση ποὺ κάποιο βρέφος ἐπιζήσει μίας ἀποτυχημένης ἔκτρωσης.

Οἱ κριτικὲς στὴ μηχανὴ ἀναζήτησης google ἀποδεικνύουν ὅτι πολλὲς μητέρες ποὺ πραγματοποίησαν ἔκτρωση στὴ συγκεκριμένη κλινικὴ εἶχαν κακὴ ἐμπειρία. «Χειρότερη κλινική», γράφτηκε τὸ 2011. «Πρόκειται γιὰ μία ὑπερπληθυσμιακὴ ἀγορὰ κρέατος μὲ ἀπαρχαιωμένο, βρώμικο ἐξοπλισμὸ καὶ ἀνεπαρκὲς προσωπικό. Ἂν κάτι πάει στραβὰ δὲν ὑπάρχει ἀρκετὸ προσωπικὸ γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ ζήτημα», ἔγραψε ὁ ἀνώνυμος χρήστης τοῦ Google.

Ἀκοῦστε στὸ παρακάτω βίντεο τὸ συγκεκριμένο τηλεφώνημα: 

Δεῖτε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν παρουσίαση καὶ τὸ κρυφὸ βίντεο τῆς συνομιλίας:

Πηγή: Life Site News, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Σχόλιο Τ.Ι.: Ποιος Ηρώδης διαχειρίζεται τις εκατοντάδες χιλιάδες "κατεψυγμένων" ψυχών στα άνομα "επιστημονικά" εργαστήρια; Ποια η τύχη των υπολοίπων "κατεψυγμένων εμβρύων"; Τα άλλα γονιμοποιημένα ζυγωτά που θυσιάζονται - καταστρέφονται στο βωμό της Θεάς Έρευνας, δεν έχουν ψυχή;

Σχόλιο Τ.Ι.: Λιτή αλλά περιεκτική, σαφής και τεκμηριωμένη προσέγγιση για το ζήτημα της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η ιερότητα της ζωής εξ άκρας συλλήψεως είναι αδιαπραγμάτευτη και παρά την τεχνική πρόοδο, θα παραμένει μυστήριο ανερμήνευτο.

Εἶναι πολύ σημαντικό νά ἐπιστήσουμε τήν προσοχή σέ ὅσους ἐπιλέγουν τή μέθοδο τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποιήσεως, προκειμένου ν' ἀποκτήσουν παιδί, διότι ἀνεξαρτήτως τῶν ἄλλων ἠθικῶν, θεολογικῶν, ἀλλά καί ἰατρικῶν προβλημάτων καί διλημμάτων, πού προκύπτουν ἀπό τή μή «φυσική» αὐτή διαδικασία, εἶναι κοινή πρακτική νά γονιμοποιοῦνται περισσότερα ἀπό ἕνα (1) ἔμβρυα, συνήθως 4–5 ἤ ἀκόμη καί 10 καί ἀπό αὐτά νά ἐπιλέγονται τά πιό «ἰσχυρά» καί νά ἐμφυτεύονται στή μήτρα τῆς γυναίκας. Τά «πλεονάζοντα» ἔμβρυα καταστρέφονται ἤ καταψύχονται («κρυοσυντήρηση»), γιά μελλοντική χρήση, ἤ χρησιμοποιοῦνται γιά πειράματα. Αὐτό ἔχει σάν ἀποτέλεσμα νά γίνονται οὐσιαστικά «ἐκτρώσεις» πολλῶν ἐμψυχωμένων ἐμβρύων στήν ἀπαρχή τῆς ζωῆς τους, τόσο ἀνά γυναίκα, ὅσο καί ἀθροιστικά.

Στήν περίπτωση πολλαπλῆς ἐγκυμοσύνης (3δυμα, 4δυμα κλπ.)... οἱ γιατροί πιέζουν τή μητέρα νά δεχθεῖ «ἐπιλεκτική» ἔκτρωση (ἤ «ἐπιλεκτική μείωση τῶν ἐμβρύων», ὅπως ὡραιοποιημένα ὀνομάζεται) καί νά «ἀφαιρεθοῦν» 1 ἤ 2 ἤ περισσότερα ἔμβρυα, τά πιό «ἀδύναμα», προκειμένου νά ζήσουν τό ὑπόλοιπα 1 ἤ 2 καί σπάνια 3.

Προκύπτει ὅμως τεράστιο ἠθικό δίλημμα, ὅταν πρέπει γιά νά γεννηθεῖ ἕνα παιδί, τό ὁποῖο φυσικά εἶναι ἀθῶο καί δέν φέρει καμμία εὐθύνη, νά θανατωθοῦν τόσα ἄλλα! Ἐπίσης, θά πρέπει νά μᾶς προβληματίσει σοβαρά ἡ τύχη τῶν «κατεψυγμένων» ἐμβρύων, τά ὁποῖα φυλάσσονται σέ εἰδικά κέντρα. Σύμφωνα μέ τή νομοθεσία διατηροῦνται γιά μία 5ετία καί ἐάν μέχρι τότε δέν ἐνδιαφερθοῦν γι' αὐτά οἱ γονεῖς, καταστρέφονται.

Στήν Ἀγγλία τό 1996, μέ τήν πάροδο τῆς πρώτης πενταετίας ἀπό τήν ψήφιση τοῦ σχετικοῦ νόμου, ἔπρεπε νά ἀποφασισθεῖ ἡ τύχη τῶν ἐμβρύων, πού βρίσκονταν σέ κρυοσυντήρηση σέ κλινικές ἐξωσωματικῆς γονιμοποίησης. Τήν 1η Αὐγούστου 1996 περίπου 3.000 ἔμβρυα καταστράφηκαν στίς κλινικές!!!

Πόσες χιλιάδες τέτοια «ξεχασμένα» ἔμβρυα καταστρέφονται στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί σ’ ὅλο τόν Κόσμο; Ἀλίμονο, πῶς μᾶς ἀνέχεται ἀκόμα ὁ Θεός...!

Βλ. καί «Εἰδικό Ἀφιέρωμα στά ἐπίκαιρα θέματα: Ἐξωσωματική Γονιμοποίηση καί Προγεννητικός Ἔλεγχος. ΝΑΙ ἤ ΟΧΙ;», http://pefip.gr/wp-content/uploads/2015/04/90.2001.compressed.pdf .

[Περιοδικό Ε.Π.Ο., ἀρ. τ. 149/2016, σελ. 8–9,

http://pefip.gr/wp-content/uploads/2016/04/WEB-%CE%A3%CE%95%CE%9B % CE%99%CE%94%CE%95%CE%A3-149.pdf ].

Κλείνουμε τή σύντομη ἀναφορά μας στό τόσο εὐαίσθητο καί σημαντικό αὐτό θέμα μεταφέροντας τή θέση τοῦ θεοφόρου Ἁγίου Προφυρίου. Τή παρουσιάζει ὁ σεβαστός Ἀρχ. π. Σάββας Ἁγιορείτης στήν ὠφέλιμη ἱστοσελίδα του http://www.hristospanagia.gr/?p=60259:

«Ἡ ἐξωσωματική γονιμοποίηση ἀπορρίπτεται!

Δίδασκε ὁ Ἅγιος Πορφύριος: -Ὁ ὀργανισμός μας ἔχει μνήμη, τά κύτταρά μας, οἱ ἱστοί μας, ὅλα. Ἡ ψυχή εἶναι παντοῦ, σ’ ὅλο τό σῶμα.

– Ἄν κόψεις ἕνα κομματάκι δάχτυλο καί τό πετάξεις, πετᾶς καί λίγη ψυχή;

– Ὄχι, ἀλλά ὡστόσο καί στήν ἄκρη τοῦ δαχτύλου σου ἔχεις ψυχή. Ἦλθαν γυναικολόγοι καί μοῦ εἶπαν, πώς θ’ ἀρχίσουν πειράματα κι αὐτοί γιά τό παιδί τοῦ σωλήνα. Τούς εἶπα  νά μήν τό κάνουν αὐτό, εἶναι πολύ κακό.

Ἡ γονιμοποίηση εἶναι μυστήριο.Ὅλα τά μέρη τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου λαμβάνουν μέρος στήν συνουσία. Ἔχει σημασία αὐτό. Τί παιδί θά βγεῖ; Ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ψυχική διάθεση τῶν δύο, ἀπό τήν ἀγάπη τους. Αὐτά ἐπιδροῦν στά νευρικά κύτταρα, στήν κατάσταση τῶν ὀργάνων, στό σπέρμα, στό ὠάριο, στήν σύλληψη. Ἐγώ τούς τό εἶπα: Ἔχω πληροφορία, ὅτι θά γίνει μεγάλο κακό μέ τό παιδί τοῦ σωλήνα. Καί τώρα, νά, ἄρχισαν νά γράφουν καί οἱ ἐφημερίδες».

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ ἀποφυγή τεκνοποιίας εἶναι σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο μέγιστο ἁμάρτημα».