Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος, γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου το 1667 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κώστας Σταματίου και η μητέρα του Μέλω. Σε ηλικία 15 χρονών έμεινε ορφανός και το 1682 μ.Χ. πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σ' ένα καπηλιό.

Ενώ ο άγιος είχε ήδη τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, συνέβη το εξής γεγονός στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι κάτοικοι του Αγίου Λαυρεντίου και της περιοχής, επειδή καταπιέζονταν σκληρά από τη βαριά και άδικη φορολογία, αποφάσισαν να προσφύγουν στους επιτρόπους του Σουλτάνου, η οποία όριζε τα χωριά εκείνα. Πράγματι επέτυχαν κάποια μείωση της φορολογίας και επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως όχι μόνο δεν αναγνώρισε τα έγγραφα των επιτρόπων και τα απέρριψε ως πλαστά αλλά συνέλαβε και τρεις από την επιτροπή των κατοίκων, που είχαν πάει στην Κωνσταντινούπολη, τους έδεσε ως κακούργους, τους πήγε ο ίδιος στην Πόλη και ενήργησε να φυλακιστούν ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας.

Όταν το έμαθαν αυτό οι συμπατριώτες τους στέλνουν αμέσως στην Πόλη μια επιτροπή σκοπεύοντας να απευθυνθούν στην ίδια την βασιλομήτορα για να ελευθερώσουν τους δεσμώτες. Καθώς δεν γνώριζαν πως και που θα έπρεπε να απευθυνθούν, προθυμοποιήθηκε ο Άγιος Απόστολος να τους βοηθήσει, αφού γνώριζε καλά και την τουρκική γλώσσα. Πήρε μάλιστα ο ίδιος την αναφορά και την έδωσε σε ανώτατο αξιωματούχο του Σουλτάνου. Εκείνος όμως είχε ήδη δεχθεί τις διαβολές του Βοεβόδα του Πηλίου. Διέταξε αμέσως εξαγριωμένος να συλληφθεί ο Άγιος και να παραδοθεί στον Βοεβόδα για να τιμωρηθεί για την αυθάδειά του. Ο Βοεβόδας διέταξε να τον δέσουν με αλυσίδες και του ζήτησε χαράτσι τεσσάρων ετών για όσο χρόνο έλειπε από το χωριό του. Ωστόσο, επειδή φοβόταν μήπως προσφύγουν οι υπόλοιποι της επιτροπής στην ίδια τη βασιλομήτορα, σκεφτόταν ν’ απολύσει τελικά τους τέσσερις κρατούμενους. Κάποιος όμως συμπατριώτης του Αγίου, ζηλότυπος γέρος, από φθόνο μήπως ένα ασήμαντο και φτωχό παιδί θεωρηθεί ευεργέτης του τόπου του, τον συκοφάντησε ότι αυτός υποκίνησε την όλη υπόθεση και ότι αν τον ελευθέρωνε σίγουρα θα καταμήνυε τον Βοεβόδα στην βασιλομήτορα. Έτσι ο Βοεβόδας διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά μέχρι θανάτου.

Ενώ ο άγιος βασανιζόταν άσπλαχνα κάποια μέρα κατάφερε να ελευθερώσει το ένα του πόδι και προσπάθησε αργοπατώντας να δραπετεύσει. Τον αντιλήφθησαν όμως από τον θόρυβο των αλυσίδων και τον συνέλαβαν. Ο Βοεβόδας ήρθε τότε και άρχισε να τον χτυπά με ένα τσεκούρι. Ο άγιος του λέγει:

› Τι με χτυπάς με τόση σκληροκαρδία; Ή δεν γνωρίζεις ότι είμαι και από σένα και από τους υπηρέτες σου καλύτερος;

Αυτό θεωρήθηκε ομολογία πίστεως στο ισλάμ, ότι δήθεν ο Άγιος έλεγε πως είναι καλύτερος μωαμεθανός από αυτούς και αμέσως ο Βοεβόδας διέταξε να περιτμηθεί. Ο Άγιος αντιστεκόταν γενναία λέγοντας:

› Εγώ Χριστιανός είμαι και δεν αρνούμαι την αγία μου πίστη.

Τον βασάνισαν τότε και τον έκλεισαν στη φυλακή των κακούργων. Κατόπιν τον οδήγησαν στον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη των μουσουλμάνων και τους άλλους αξιωματούχους οι οποίοι άρχισαν με κολακείες και υποσχέσεις για αξιώματα, πλούτη, τιμές την προσπάθεια για εξισλαμισμό. Επειδή ο άγιος έμενε σταθερός στην πίστη του τον οδήγησαν στον βεζύρη, ο οποίος προσπάθησε και αυτός με τη σειρά του να εξισλαμίσει τον μάρτυρα με ακόμα μεγαλύτερες υποσχέσεις. Ο άγιος ούτε καν πρόσεχε τα λόγια τους αλλά τους έλεγε:

› Μην αργοπορείτε και χάνετε τον καιρό σας, ό,τι είναι να κάνετε κάντε το γρήγορα. Οποιονδήποτε θάνατο και αν μου δώσετε θα τον δεχθώ προθυμότατα για χάρη του Χριστού μου. Μην αργοπορείτε λοιπόν. Θέλετε να με κάψετε; Να μαζέψω εγώ τα ξύλα και να ετοιμάσω την φωτιά. Θέλετε να με απαγχονίσετε; Να ετοιμάσω με τα ίδια μου τα χέρια τη θηλειά. Θέλετε να με αποκεφαλίσετε; Δώστε μου το ξίφος να το ακονίσω εγώ όσο χρειάζεται.

Μη μπορώντας να τον ανεχθούν άλλο διέταξε ο βεζύρης τον αποκεφαλισμό του. Αφού όλη εκείνη τη νύχτα τον βασάνισαν, πριν ακόμη ξημερώσει τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης. Κάποιους Χριστιανούς που συνάντησαν τους χαιρέτισε ταπεινά και ζήτησε να τον συγχωρήσουν. Εκείνοι κατάλαβαν τον λόγο, ακολούθησαν φοβισμένοι από μακριά και υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες του τέλους του. Σην πύλη του Γενή τζαμιού προς τον Κεράτιο ο Άγιος γονάτισε και περίμενε τον δήμιο. Οι άπιστοι προσπάθησαν και αυτή την τελευταία στιγμή να κάμψουν το φρόνημά του, μάταια όμως. Ο δήμιος για να κάνει οδυνηρότερη την εκτέλεση τον χτύπησε τρεις φορές στο λαιμό με το ξίφος και μετά αρπάζοντας με το αιμοβόρο του χέρι τα μαλλιά του αγίου τον αποκεφάλισε. Ήταν δεκαεννέα ετών.

Ενώ το εκτελεστικό απόσπασμα καθόταν λίγο πιο πέρα από το άγιο λείψανο, ένα αστέρι από τον ουρανό κατέβηκε, στάθηκε πάνω από το άγιο λείψανο και σχημάτιζε σταυρό. Συγχρόνως πλήθος ανθρώπων εμφανίστηκε και περικύκλωνε τον μάρτυρα. Νομίζοντας ότι το πλήθος εκείνο είναι Χριστιανοί που ήρθαν να κλέψουν το λείψανο όρμησαν κατά κει αλλά πλησιάζοντας δεν είδαν τίποτα πέρα από το ιερό σώμα του αγίου.

Επειδή ξημέρωνε και άρχισε η κίνηση, φοβήθηκαν οι εκτελεστές μήπως αντιληφθούν οι Χριστιανοί τι συνέβαινε και ζητήσουν να πάρουν τον άγιο να τον θάψουν και να τον τιμούν. Έριξαν αμέσως το σώμα στη θάλασσα, την δε κεφαλή πήγαν στον βεζύρη ως απόδειξη της εκτέλεσης. Το άγιο λείψανο αντί να βυθισθεί βγήκε πλέοντας από τον Κεράτιο αλλά μένει άγνωστο το που προσορμίστηκε. Την αγία κεφαλή ζήτησαν μέσω του Πατριαρχείου οι Χριστιανοί που είχε συναντήσει ο άγιος στο δρόμο, για να την θάψουν δήθεν. Την έβαλαν σε αργυρή θήκη και την κατέθεσαν στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου στα Ταταύλα.

Αργότερα ο Δοσίθεος Σελευκείας, συμπατριώτης του μάρτυρος, την έστειλε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο σπίτι του, που είχε ανοικοδομηθεί σε ναό, μετά από θαυμαστή προτροπή του ίδιου του Αγίου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θεῖον βλάστημα τῆς Θεσσαλίας, νέον καύχημα τῆς Ἐκκλησίας, ἀνεδείχθης Νεομάρτυς Ἀπόστολε, ὑπὲρ Χριστοῦ γὰρ ἀθλήσας στερρότατα, τῆς εὐσέβειας τὴν δόξαν ἐτράνωσας. Ἄλλα πρέσβευε Κυρίω τῷ Σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἤμιν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἀνδρικῷ φρονήματι, ἐν νεαρᾷ ἡλικίᾳ, διαπρέπον ἔνδοξε, ὡς στρατιώτης τοῦ Λόγου, ᾔσχυνας, τῶν ἐναντίων τὰς ἐπινοίας, ἤθλησας, μέχρι θανάτου γενναιοφρόνως· διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, Μεγαλομάρτυς Χριστοῦ Ἀπόστολε.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις Ἐκκλησίας νέος ἀστήρ, καὶ τῆς Λαυρεντίου, κωμοπόλεως ἀρωγός· χαίροις ὁ τῷ αἷμα, ὑπὲρ Χριστοῦ ἐκχέας, Ἀπόστολε παμμάκαρ, πιστῶν βοήθεια.

Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Ὥσπερ ἀπὸ τοῦ πυρὸς ἅπτονται λύχνοι πολλοὶ καὶ λαμπάδες καιόμεναι, πᾶσαι δὲ αἱ λαμπάδες καὶ οἱ λύχνοι ἀπὸ μιᾶς φύσεως ἀνάπτονται καὶ φαίνουσιν, οὕτως καὶ οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ μιᾶς φύσεως ἀνάπτονται καὶ φαίνουσι, τοῦ πυρὸς τοῦ θείου, τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ

Η μικρού μήκους ταινία «How to Get an Abortion» δημιουργήθηκε για να δείξει το δρόμο προς την άμβλωση

Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ᾿ ἡ προστάτρια, ποὺ μᾶς παραστέκεται σὲ κάθε περίσταση.

H ΠΑΝΑΓΙΑ ἦταν ἕνα φτωχὸ κορίτσι τῆς Ναζαρὲτ ἀπὸ ἄσημους γονεῖς. Δὲν εἶχε τίποτε ποὺ νὰ προμηνύῃ δόξα. Ἡ γέννησί της πέρασε ἀπαρατήρητη. Ταπεινὴ ἡ εἴσοδός της στὸν κόσμο, ταπεινὴ καὶ ἡ ζωή της.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα – Μεγαλόπολη, Kυριακή 14 Αυγούστου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Από την Παλαιά Διαθήκη

Η ουσία της θρησκείας μας!

1. Σήμερα, αδελφοί μου χριστιανοί, η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του προφήτου Μιχαία. Ανήκει στους 12 μικρούς προφήτες, αλλά είναι πολύ μεγάλος κατά την θεολογία του, είναι ο μεγαλύτερος όλων των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Και αν μου έλεγε κανείς να του πω την καλύτερη περικοπή από όλη την Παλαιά Διαθήκη, θα του διάβαζα από τον προφήτη Μιχαία την περικοπή που θέλω να σας παρουσιάσω σήμερα. Παρακαλώ, προσέξτε:

2. Ο προφήτης Μιχαίας έζησε κατά την εποχή του 8ου αιώνα π.Χ. Πριν από αυτόν ήταν ο προφήτης Αμώς, μετά από τον προφήτη Αμώς ο προφήτης Ωσηέ και μετά από αυτόν ο προφήτης Ησαϊας. Μετά τον προφήτη Ησαϊα έχουμε τον προφήτη Μιχαία. Ακούστε: Ο προφήτης Αμώς κήρυττε τον Θεό ως δικαιοσύνη, γιατί αυτό απαιτούσε η εποχή του να τονίσει. Ο προφήτης Ωσηέ έπειτα κήρυττε τον Θεό ως αγάπη. Ένα οικογενειακό του επεισόδιο, το οποίο, σαν προφήτης αυτός, το ερμήνευσε προφητικά, του επέβαλε να τονίσει την αγάπη περισσότερο, γι᾽ αυτό και τον ωνόμασαν «Ιωάννη της Παλαιάς Διαθήκης»! Ο Ησαϊας μετά τον Ωσηέ κήρυξε τον Θεό ως παντοκράτορα, ως παντοδύναμο, κύριο και εξουσιαστή όλου του κόσμου «καδώς» εβραϊκά, που σε μας ερμηνεύεται με το «άγιος». Και απέναντι αυτού του παντοκράτορα αγίου Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να έχει «φόβο», συντριβή και ταπείνωση. Απόλυτο υπακοή στα προστάγματά Του.

3. Μετά από τους προφήτες αυτούς έρχεται, χριστιανοί μου, ο προφήτης Μιχαίας. Στα χρόνια του προφήτου αυτού οι άνθρωποι αναζητούσαν τον Θεό περισσότερο. Και κατέφευγαν στους ιερείς και τους ρωτούσαν τι να κάνουν, για να ευαρεστήσουν τον Θεό. Αλλά οι απαίδευτοι ιερείς, απαίδευτοι και συμφεροντολόγοι, δεν έλεγαν στους ανθρώπους αυτούς που τους ρωτούσαν σωστά λόγια, όπως να προσεύχονται στον Θεό και να κάνουν καλές πράξεις, αλλά τους απαντούσαν ως εξής: Τους έλεγαν να φέρουν στον Θεό κριάρια και μοσχάρια για θυσία και λάδι πολύ ακόμη δε μερικοί – πολύ αυστηροί και ακραίοι αυτοί – τους έλεγαν να θυσιάσουν και το πρωτότοκό τους παιδί, για να συγχωρεθούν τα αμαρτήματά τους (βλ. Μιχ. 6,6.7).

4. Έρχονταν έπειτα οι άνθρωποι αυτοί και στον προφήτη Μιχαία και τον ρωτούσαν και αυτόν τι να κάνουν για να ευαρεστήσουν τον Θεό. Και έλεγαν στον προφήτη ο,τι τους είπαν οι άλλοι, οι απαίδευτοι ιερείς. Και τον ρωτούσαν: Να δώσουν στον Θεό κριάρια και μοσχάρια και λάδια πολλά; Να δώσουν το πρωτότοκό τους παιδί για θυσία; Αλλά ο σωστός προφήτης του Θεού, ο Μιχαίας, τους απαντούσε: Όχι άνθρωποι, όχι! «Σας αναγγέλθηκε ποιό είναι το καλό και τι ο Θεός ζητάει από σας». Γιατί, χριστιανοί μου, λέει «σας αναγγέλθηκε»; Από ποιούς τους αναγγέλθηκε; Από τους προηγούμενους προφήτες, τον Αμώς, τον Ωσηέ και τον Ησαϊα, τους οποίους όμως αυτοί δεν διάβαζαν, αλλά πήγαιναν σε απαίδευτους ιερείς και ζητούσαν να κάνουν αυτούς για καθοδηγούς.

5. Συνεχίζει, λοιπόν, ο προφήτης Μιχαίας και λέγει σε αυτούς, που τον ρωτούσαν τι να κάνουν για να ευαρεστήσουν τον Θεό. «Τίποτε άλλο – τους λέγει – παρά μόνο δικαιοσύνη να εξασκείτε, με αγάπη να φέρεστε και ταπείνωση να έχετε έναντι του Θεού σας» (Μιχ. 6,8). Τρία πράγματα, χριστιανοί μου, λέει ο προφήτης Μιχαίας στους ανθρώπους που τον ερωτούσαν τι να κάνουν για να ευαρεστήσουν τον Θεό.
Το πρώτο είναι «να εξασκούν δικαιοσύνη». Είναι το κήρυγμα του προφήτη Αμώς, που κήρυττε τον Θεό ως δικαιοσύνη, όπως είπαμε. Το δεύτερο, που λέγει ο προφήτης Μιχαίας, είναι «να φέρονται με αγάπη». Είναι το κήρυγμα του προφήτη Ωσηέ. Και το τρίτο που ζητά ο προφήτης Μιχαίας είναι οι άνθρωποι «να έχουν ταπείνωση απέναντι του Θεού». Αυτό το κήρυττε με πολλά του κηρύγματα ο προφήτης Ησαϊας, ο οποίος κήρυττε τον Θεό ως παντοκράτορα και άγιο («καδώς»), έναντι του Οποίου, όπως είπαμε οι άνθρωποι πρέπει να φέρονται με ταπείνωση και απόλυτη υπακοή.

6. Δηλαδή, ο προφήτης Μιχαίας στην απάντηση προς τους ανθρώπους που τον ρωτούσαν τι να κάνουν για να είναι όπως τους θέλει ο Θεός, δεν είπε τίποτε το δικό του, αλλά επανέλαβε τα κηρύγματα των προηγουμένων του προφητών, του Αμώς, του Ωσηέ και του Ησαΐου. Γι᾽ αυτό και στους ανθρώπους που τον ρωτούσαν τους απάντησε, «σας αναγγέλθηκε», «σας ειπώθηκε». Τους ειπώθηκε ήδη από τους προηγούμενους προφήτες. Για να το πούμε καλύτερα, ο προφήτης Μιχαίας σε ένα μόνο στίχο του βιβλίου του, στον 6,8, συνόψισε την διδασκαλία όλων των προηγουμένων του προφητών. Σαν να πήγε, δηλαδή, ο προφήτης σε τρία ωραία περιβόλια, έκοψε απ᾽ αυτά το καλύτερο λουλούδι τους, έκανε ένα μπουκέτο και το προσφέρει σ᾽ όλη την ανθρωπότητα για να μοσχοβολήσει ο κόσμος!

Χριστιανοί μου, η ουσία της θρησκείας μας, μας λέγει σήμερα ο προφήτης Μιχαίας που εορτάζουμε, είναι αυτά τα τρία: Να είμαστε δίκαιοι, να αγαπάμε ο ένας τον άλλο και να έχουμε ευλάβεια και ταπείνωση προς τον παντοκράτορα Θεό μας, «φόβο» Θεού, όπως το λένε τα ιερά βιβλία.

Ναι, αυτά τα τρία είναι η ουσία της αληθινής θρησκείας μας.

Καλή Παναγιά!

Με πολλές ευχές

†Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας

Πηγή: Ακτίνες

Το Γενικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Ένωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας- Ομόνοια κάνει έκκληση για συμμετοχή- συμπαράστασης για τον φυλακισμένο Φρέντη Μπελέρη, εκλεγμένο Δήμαρχο Χειμάρρας.

Κλιματική αλλαγή ή κλιματική κρίση…Υπάρχει ή δεν υπάρχει; Κινδυνεύει ο πλανήτης ή πρόκειται για μια τεράστια «μηχανή» παραγωγής χρήματος;

Ἂν ἡ πνευματικὴ στάση τοῦ γένους εἶναι ἡ συνισταμένη τοῦ πνευματικοῦ βάρους τοῦ καθενός, ὅσο ἐλαφρότερο αὐτό, τόσο χαμηλότερη ἡ στάθμη, αὐξάνοντας ἀνάλογα τὴν δύναμη τῶν νοητῶν ἐχθρῶν. Κάποιοι ἄξιοι ἀντισταθμίζουν τὴν ἀναξιότητά μου.

Ο Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ δικαίως θεωρείται ο Χρυσόστομος της Ρωσίας. Όλα τα έργα του είναι γεμάτα από ζωντανή εμπειρία της κοινωνίας με το Χριστό που εκφράζεται με μιά πολύ ζωντανή και ποιητική γλώσσα η οποία κυριολεκτικά ευωδιάζει μ’ αυτή την εμπειρία. Είναι ο θεωρητικότατος εκκλησιαστικός συγγραφέας της Ρωσίας. Τα έργα του συναρπάζουν τον αναγνώστη και με ένα θαυμαστό τρόπο τον μυούν στις θείες εμπειρίες του συγγραφέα.