(Λουκά ιγ΄,10-17) 

Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον, κεφ.ιγ΄

 «καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ (:και να, εκεί υπήρχε μία γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας επί δέκα οκτώ χρόνια)» [Λουκ. 13 ,11]. 

Υπήρχε στη Συναγωγή μία γυναίκα που εξαιτίας της ασθένειάς της επί δέκα οκτώ χρόνια ήταν διαρκώς σκυμμένη προς το έδαφος. Και αυτό ωφελεί όχι και λίγο εκείνους που σκέπτονται σωστά. Γιατί πρέπει εμείς να συλλέγουμε από παντού αυτό που είναι χρήσιμο. Μπορούμε λοιπόν και από αυτό να δούμε και ότι ο Σατανάς δέχεται πολλές φορές την εξουσία ενάντια σε κάποιους, οι οποίοι προφανώς αμαρτάνουν και αντί των αγώνων της ευσέβειας προτιμούν τη ραθυμία, τους οποίους όταν τους κυριεύσει, τους προκαλεί πολλές φορές τέτοιες σωματικές ασθένειες, επειδή είναι τιμωρός και πολύ σκληρός. Και του επιτρέπει αυτό κατά πολύ μεγάλη οικονομία ο παντεπόπτης Θεός, με σκοπό, καταπονημένοι από το βάρος της δυστυχίας τους, να προτιμήσουν να μεταπηδήσουν προς τα καλύτερα.  Και πράγματι ο σοφότατος Παύλος κάποιον στην Κόρινθο, που είχε κατηγορηθεί για πορνεία, τον παρέδωσε στον Σατανά προς καταστροφή της σάρκας του, ώστε να σωθεί το πνεύμα του. Και η συγκύπτουσα λοιπόν γυναίκα λέγεται ότι το έπαθε αυτό από διαβολική αγριότητα. Δηλαδή, όπως είπα, περιφρονημένη από τον Θεό εξαιτίας των αμαρτημάτων της, δηλαδή γενικά και αποκλειστικά για τον λόγο αυτό, γιατί αίτιος των ασθενειών στα ανθρώπινα σώματα έγινε ο πανούργος Σατανάς, αφού και μέσω αυτού λέμε ότι επιτελέστηκε η παράβαση του Αδάμ, με την οποία τα ανθρώπινα σώματα οδηγήθηκαν στην ασθένεια και στο θάνατο.

Ωστόσο, ενώ οι άνθρωποι βρίσκονταν σ’ αυτά, δεν μας περιφρόνησε ο Θεός, όντας από τη φύση Του αγαθός, και ενώ οι ασθενείς ήταν τιμωρημένοι με μακρά και ανυπόφορη ασθένεια, τους απάλλαξε από τα δεσμά, καθιστώντας κατά άριστο τρόπο απαλλακτική των ανθρωπίνων παθών την παρουσία και ανάδειξή Του σ’ αυτόν τον κόσμο· γιατί ήρθε για να αναμορφώσει τη ζωή μας όπως ήταν στην αρχή. Γιατί σύμφωνα με αυτό που έχει γραφεί: «ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων. ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς (:ο Θεός δε δημιούργησε τον θάνατο, ούτε ευχαριστείται με την απώλεια των ζωντανών. Γιατί δημιούργησε τα πάντα για να υπάρχουν, και τα δημιουργήματα του κόσμου έγιναν για να διατηρούνται σώα, και δεν υπάρχει σ’ αυτά φάρμακο καταστροφής)» [Σοφία Σολομώντος 1, 13-14] και «φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον (:αλλά από τον φθόνο του διαβόλου μπήκε στον κόσμο ο θάνατος)» [Σοφία Σολομώντος 2, 24].

Για την ανατροπή του θανάτου και της φθοράς και του φθόνου που εκδηλώθηκε εναντίον μας από τον πονηρό και αρχέκακο δράκοντα έγινε η ενσάρκωση του Λόγου, δηλαδή η ενανθρώπηση. Κι αυτό αποδεικνύεται ολοκάθαρα από τα ίδια τα πράγματα. Ελευθέρωνε λοιπόν τη θυγατέρα του Αβραάμ από την τόσο μακροχρόνια ασθένεια, προσφωνώντας και λέγοντας: «γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου (: Γυναίκα, είσαι ελεύθερη από την ασθένειά σου)». Η φωνή ήταν πολύ θεοπρεπεστάτη, γεμάτη από την ανώτατη εξουσία! Γιατί με νεύμα βασιλικό διώχνει την ασθένεια. Έθεσε επίσης και τα χέρια Του επάνω σ’ αυτήν. «καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν (: «Και αμέσως», λέγει, «σηκώθηκε όρθια και δόξαζε τον Θεό»). Μπορούμε λοιπόν από αυτό να δούμε, ότι η αγία σάρκα φορούσε τη δύναμη και ενέργεια του Θεού· γιατί ήταν δική Του, και όχι κανενός άλλου, που υπήρχε χωριστά και ιδιαίτερα, όπως νομίζουν κάποιοι με τρόπο ανοσιότατο.

«ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου» (: Ο δε αρχισυνάγωγος αγανακτώντας, διότι ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία μέρα Σάββατο, έλαβε τον λόγο και είπε στον λαό· έξι ημέρες είναι εκείνες, κατά τις οποίες πρέπει να εργαζόμαστε· σε αυτές δε τις εργάσιμες ημέρες να έρχεσθε και να θεραπεύεσθε και όχι κατά την ημέρα του Σαββάτου)» [Λουκά 13, 14].

Κι όμως, πώς δεν έπρεπε ο αρχισυνάγωγος μάλλον να θαυμάσει τον Χριστό που ελευθέρωσε τη θυγατέρα του Αβραάμ από τα δεσμά; Την είδες να είναι απαλλαγμένη από την πάθησή της με τρόπο θαυματουργικό. Δεν είδες τον ιατρό να προσεύχεται, ο οποίος δεν έλαβε ως αίτημα από άλλον τη θεραπεία της ασθενούς, αλλά αυτό που έκανε ήταν έργο της δικής Του εξουσίας. Αφού είσαι αρχισυνάγωγος, γνωρίζεις οπωσδήποτε τα γραμμένα από τον Μωυσή. Τον είδες αυτόν να προσεύχεται σε πολλές περιπτώσεις και να μην έχει κάνει τίποτε απολύτως με τη δική του δύναμη. Και πράγματι όταν η Μαριάμ προσβλήθηκε από λέπρα απλώς και μόνο επειδή είπε κάτι εναντίον αυτού ως κατηγορία (και αυτό είναι αλήθεια· γιατί λέγει, είχε νυμφευτεί γυναίκα Αιθιόπισσα), δεν παρουσιάσθηκε ανώτερος από το κακό, αλλά ικετεύει γονατιστός τον Θεό, λέγοντας· «Θεέ μου, σε παρακαλώ, θεράπευσέ την».  Και όμως χωρίς να ικετεύει συγχωρήθηκε η ποινή της αμαρτίας της. Αλλά και καθένας από τους άγιους προφήτες, ενώ κάπου έκανε κάτι γενικά, εμφανίζεται να το έκανε αυτό με τη δύναμη του Θεού. Εδώ όμως σε παρακαλώ πρόσεχε, ότι ο Σωτήρας των όλων Χριστός δεν αναπέμπει προσευχή, αλλά αναθέτει στη δική του Δύναμη την επιτέλεση του θαύματος, θεραπεύοντας με τη φωνή Του και με το άγγιγμα του χεριού Του. Γιατί, όντας Κύριος και Θεός, παρουσίαζε την σάρκα Του ισοδύναμη προς τον εαυτό Του, στο να μπορεί, εννοώ, να απαλλάσσει από τα νοσήματα. Έπρεπε λοιπόν από αυτό να αντιληφθεί τη δύναμη του σχετικού με Αυτόν μυστηρίου.

Εάν λοιπόν ήταν κάποιος αρχισυνάγωγος εύστροφος, θα μπορούσε να καταλάβει ποιος και πόσο μεγάλος είναι ο Σωτήρας από την τόσο παράδοξη θεοσημία και να μη λέγει αυτά στα πλήθη, ούτε να κατηγορεί τους θεραπευμένους ότι καταλύουν τον νόμο, ως προς την παράδοση της αργίας του Σαββάτου. Εργασία δηλαδή γενικά αποτελεί η θεραπεία· και αδικείται ο νόμος επειδή ο Θεός δείχνει το έλεός Του κατά την ημέρα του Σαββάτου; Σε ποιον έχει προστάξει να είναι σε αργία το Σάββατο; Στον εαυτό του μάλλον ή σε εσένα; Εάν βέβαια στον εαυτό Του, τότε να μην πέφτουν βροχές , να σταματήσουν οι πηγές των υδάτων και οι διαρκείς ροές των ποταμών και οι ανάγκες των ανέμων. Εάν όμως εσένα έχει προστάξει να είσαι σε αργία, να μην κατηγορείς τον Θεό για το ότι και το Σάββατο παρέχει με εξουσία σε κάποιους το έλεός Του. Και γιατί γενικά διέταξε να αργείς το Σάββατο; Για να αναπαύεται, λέγει, ο υπηρέτης σου και το βόδι σου και το υποζύγιό σου και κάθε κτήνος σου. Όταν λοιπόν αναπαύσεις κάποιους, απαλλάσσοντάς τους από τις ασθένειες, και έπειτα το εμποδίζεις αυτό, κατήργησες ολοκάθαρα τον νόμο του Σαββάτου, μην αφήνοντας να αναπαυθούν αυτούς που βρίσκονται σε πόνους και αρρώστιες, αυτούς δηλαδή τους οποίους έδεσε ο Σατανάς.

Αλλά ο αρχισυνάγωγος της αχάριστης Συναγωγής, όταν είδε τη γυναίκα που είχε παράλυτα τα μέλη της και δεν μπορούσε να σταθεί όρθια, αλλά ήταν σκυμμένη προς τη γη και την κοιλιά της, να ελεείται από τον Χριστό και να ανορθώνεται τελείως μόνο με το άγγιγμα του χεριού Του και να βαδίζει όρθια όπως οι συνηθίζουν οι άνθρωποι, και να δοξάζει γι΄ αυτό τον Θεό, δυσανασχέτησε για τη θεραπεία της και καταφλεγόμενος για τη δόξα του Κυρίου, κυριεύεται από τον φθόνο και κατηγορεί το θαύμα και αφού άφησε τον Κύριο ο οποίος τον ήλεγξε για την υποκρισία του, επιπλήττει το πλήθος, ώστε να φανεί ότι αγανακτεί επειδή ήταν ημέρα Σαββάτου, για να πείσει εκείνους που είναι διασκορπισμένοι τις άλλες ημέρες και απέχουν από τις εργασίες, να μην βλέπουν και να μη θαυμάζουν ούτε το Σάββατο τα μεγαλειώδη θαύματα του Κυρίου, μήπως και  πιστέψουν κάποτε. Αλλά πες μας, δούλε του φθόνου, ποιο έργο σου απαγόρευσε ο νόμος, ο οποίος σου λέγει, «Να απέχεις από κάθε έργο χειρωνακτικό την ημέρα του Σαββάτου»; Άραγε από το έργο μέσω του στόματος και του λόγου; Πάψε λοιπόν να τρως και να πίνεις και να μιλάς και να ψάλλεις το Σάββατο. Και εάν δεν τα κάνεις αυτά, ούτε διαβάζεις τον νόμο, τότε σε τι σου χρειάζεται το Σάββατο;

Αλλά ο μωσαϊκός νόμος απαγορεύει την εργασία που γίνεται με τα χέρια. Και ποιο έργο χεριών είναι το να ανορθώσει θεραπεύοντας μια γυναίκα με τη φωνή Του και μόνο; Εάν όμως επειδή η γυναίκα θεραπεύθηκε πραγματικά, αυτό το ονομάζεις έργο, τότε έργο κάνεις και συ, κατηγορώντας τη θεραπεία. Αλλά της λέγει· «Απαλλάσσεσαι από την ασθένεια», και θεραπεύθηκε. Τι λοιπόν; Και συ δεν λύνεις το Σάββατο την ζώνη σου, δεν λύνεις το υπόδημα των ποδιών σου, δεν στρώνεις το στρώμα σου, δεν ξεπλένεις το χέρι σου που είναι λερωμένο από τα φαγητά; Πώς λοιπόν αγανακτείς για μία μόνο λέξη, το «Απολύεσαι»; Και ποια εργασία έκανε η γυναίκα μετά τον λόγο; Άραγε έκανε έργο χαλκευτικής ή ξυλουργικής ή οικοδομικής; Άραγε την ημέρα αυτή έκανε έργο υφαντικής ή υφαντουργίας; Αλλά όμως ανορθώθηκε, λέγει· γιατί γενικά η θεραπεία είναι έργο. Αλλ’ όμως δεν αγανακτείς πραγματικά για το Σάββατο, αλλά βλέποντας τον Χριστό να τιμάται και να προσκυνείται ως Θεός, οργίζεσαι και πνίγεσαι από τον θυμό και λιώνεις από τον φθόνο· και άλλα βέβαια έχεις μέσα στην καρδιά σου, σε άλλον όμως επιτίθεσαι και προβάλλεις προφάσεις. Γι’ αυτό και ελέγχεσαι από τον Κύριο, ο οποίος γνωρίζει τους άδικους διαλογισμούς σου, και δέχεσαι τον χαρακτηρισμό που σου ταιριάζει, ακούοντας να σου λέγει ότι είσαι υποκριτής και αλαζόνας και ύπουλος.

«ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;» (: Αποκρίθηκε τότε εις αυτούς ο Κύριος και είπε· υποκριτή, καθένας από σας κατά την ημέρα του Σαββάτου δεν λύει το βόδι του ή τον όνο από την φάτνη του και πηγαίνει να το ποτίσει; Αυτό δεν το θεωρείτε παράβαση της αργίας του Σαββάτου, και πολύ ορθώς. Αυτή δε, που είναι θυγατέρα και απόγονος του Αβραάμ, την οποία ο σατανάς έδεσε δέκα οκτώ ολόκληρα χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί από τον βαρύ και καταθλιπτικό αυτόν δεσμό κατά την ημέρα του Σαββάτου;”)» [Λουκ. 13, 15].

Συ λοιπόν, λέγει, απορείς γι’ αυτόν που θεράπευσε τη θυγατέρα του Αβραάμ, αλλά ξεκουράζεις το βόδι και τον όνο, απαλλάσσοντάς τα από τον κόπο και οδηγώντας τα στο νερό, βλέποντας όμως να σώζεται με τρόπο θαυματουργικό ένας άνθρωπος άρρωστος και να τον ευσπλαγχνίζεται ο Θεός, κατηγορείς και τους δύο ότι παρανόμησαν, τον ένα επειδή θεράπευσε, και τον άλλο επειδή απαλλάχθηκε από την ασθένειά του; Πρόσεχε, σε παρακαλώ, τον αρχισυνάγωγο, πόσο πιο άτιμος από το κτήνος είναι ο άνθρωπος, τη στιγμή που φροντίζει βέβαια το βόδι και τον όνο το Σάββατο, ενώ για την συγκύπτουσα γυναίκα, φθονώντας τον Χριστό, δεν ήθελε να απαλλαγεί από την ασθένειά της, ούτε να λάβει την κανονική ίσια μορφή το σώμα της. Αλλά ο φθονερός άρχοντας της Συναγωγής ήθελε η γυναίκα που ανορθώθηκε να είναι σκυμμένη όπως τα τετράποδα, παρά να πάρει το γνωστό στους ανθρώπους σχήμα, αρκεί μόνο να μη δοξάζεται ο Χριστός, ούτε να κηρύσσεται από τα ίδια τα πράγματα ότι είναι Θεός. Επιτιμάται λοιπόν ο αρχισυνάγωγος επειδή είναι υποκριτής, εφόσον τα άλογα ζώα τα οδηγεί το Σάββατο στο νερό, ενώ τη γυναίκα, που είναι όχι μάλλον εξαιτίας του γένους της, όσο εξαιτίας της πίστεώς της, θυγατέρα του Αβραάμ, δεν την θεωρεί άξια να ελευθερωθεί από τα δεσμά της ασθένειάς της, αλλά χαρακτηρίζει την απαλλαγή της από την αρρώστια παράβαση της αργίας του Σαββάτου.

«καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ (:Και ενώ ο Κύριος έλεγε αυτά, καταντροπιάζονταν όλοι οι εχθροί του· αντιθέτως δε όλος ο λαός χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά έργα που γίνονταν απ’ Αυτόν (διότι είχε ακόμη ο λαός άδολη την καρδιά και ανεπηρέαστη  από τις συκοφαντίες των Φαρισαίων))» [Λουκ. 13, 17].

Καταντροπιάζονταν βέβαια εκείνοι που εκστόμιζαν διεστραμμένες κρίσεις, εκείνοι που σκόνταφταν στον ακρογωνιαίο λίθο, και συντρίβονταν γι’ αυτό, εκείνοι που ήταν αντίθετοι με τον ιατρό, εκείνοι που αντιδρούσαν στον σοφό κεραμοποιό που έκανε την επανόρθωση των παραμορφωμένων σκευών και δεν τους υπολειπόταν καμιά απάντηση, αλλά ήταν οι ίδιοι αναντίρρητος έλεγχος του εαυτού τους, γιατί αποστομώνονταν και απορούσαν τι άραγε να πουν. Έτσι έραψε το θρασύ στόμα τους ο Κύριος! Ενώ τα πλήθη, που ωφελούνταν από τα θαύματα, χαίρονταν. Γιατί τα γεμάτα δόξα και λαμπρότητα έργα σταματούσαν κάθε συζήτηση και αμφιβολία εκείνων που δεν τα επιζητούν με τρόπο κακοήθη.

ΠΗΓΕΣ:

• Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν ευαγγέλιον, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ερευνητικό έργο «Οι δρόμοι της πίστης: Ψηφιακή Πατρολογία»[σελίδες 57 και 58 του PDF].

            (https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/commentarii-in-lucam_.pdf)

• Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας Άπαντα τα έργα, Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2005, «Υπόμνημα εις το κατά Λουκάν Α΄», τόμος 26, κεφάλαιο 13^ο, σελ. 27-37.
• Παν. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, εκδ. Ο Σωτήρ, Αθήνα 1997
• http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
• http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm
• http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm

(Επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη)

Πηγή: Η άλλη όψη

Με γρήγορους ρυθμούς γερνά ο ελληνικός πληθυσμός (Φωτογραφία: SOOC/ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΚΑΛΙΔΗΣ)

Πέντε ἑβδομάδες ἀφότου ἕνας Ὀλλανδὸς ἱερέας ξεκίνησε μία φαινομενικὰ συνηθισμένη θεία λειτουργία, τὸ μυστήριο ἔχει ἐξελιχθεῖ σὲ ἕνα εἶδος ἱερῆς σκυταλοδρομίας, ποὺ δὲν λέει νὰ σταματήσει. Ἡ ἐκκλησία Μπέθελ στὴ Χάγη προσπαθεῖ νὰ ἀποτρέψει τὴν ἀπέλαση μίας οἰκογένειας Ἀρμενίων ποὺ ζοῦν ἐννέα χρόνια στὴν Ὀλλανδία καὶ στοὺς ὁποίους δὲν χορηγήθηκε ἄσυλο παρότι ἰσχυρίζονται ὅτι κινδυνεύουν ἐὰν ἐπιστρέψουν στὴ χώρα.

Ἡ ὀλλανδικὴ προτεσταντικὴ ἐκκλησία κάνει χρήση τοῦ νόμου πού, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἀπαγορεύει τὶς ἀστυνομικὲς ἐπιχειρήσεις ὅσο διαρκοῦν θρησκευτικὲς τελετές. Ἔχει ἐγκαταστήσει τὴν οἰκογένεια σὲ... διαμέρισμα στὸ κτίριο τῆς ἐκκλησίας καὶ φροντίζει νὰ μὴ σταματήσει καθόλου ἡ λειτουργία.

Στὴν ἀρχὴ ὑπῆρχαν τεράστια πρακτικὰ προβλήματα, καθὼς μία χούφτα ἄνθρωποι προσπαθοῦσαν νὰ ὀργανώσουν 24ωρες βάρδιες. Ἐν συνέχεια ὅμως, τὰ πράγματα ἔγιναν πιὸ εὔκολα. Ὁ ἱερέας τῆς ἐκκλησίας Μπέθελ, Ἀξελ Βίκε εἶπε:

«Ἔχουμε ἤδη πάνω ἀπὸ 450 ἱερεῖς ἀπὸ ὅλη τὴ χώρα, ὅλων τῶν δογμάτων, ποὺ θέλουν νὰ κάνουν βάρδια. Ἔχουμε βοήθεια ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό. Ἔγιναν λειτουργίες στὰ ἀγγλικά, στὰ γαλλικὰ καὶ στὰ γερμανικά. Εἶναι πολὺ συγκινητικὸ γιὰ ἐμᾶς. Ἱερεῖς παραδίδουν τὴ σκυτάλη σὲ ἄλλους, ἄλλου δόγματος, μὲ τοὺς ὁποίους κανονικὰ δὲν θὰ εἶχαν καμία σχέση.»

Ἡ πενταμελὴς οἰκογένεια Ταμραζιᾶν (δύο γονεῖς, τρία παιδιὰ ἡλικίας 21, 19 καὶ 14 ἐτῶν) ἔφυγε ἀπὸ τὴν Ἀρμενία λόγω ἀπειλῶν πρὸς τὴ ζωὴ τοῦ πατέρα γιὰ τὶς πολιτικὲς τοῦ δραστηριότητες. Οἱ κοινωνικοὶ λειτουργοὶ δὲν δίνουν στὴ δημοσιότητα περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸ εἶδος τῶν δραστηριοτήτων ἢ τῆς ἀπειλῆς. Οὔτε ἡ ὀλλανδικὴ κυβέρνηση δίνει λεπτομέρειες, καθώς, ὅπως ἐξήγησε ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ ὑπουργείου Δικαιοσύνης, πολιτικὴ τοῦ ὑπουργείου εἶναι νὰ μὴν κάνει δηλώσεις γιὰ συγκεκριμένες ὑποθέσεις.

Τὸν Σεπτέμβριο, ἡ κόρη τῆς οἰκογένειας ἔκανε δημόσια ἔκκληση γιὰ πίεση πρὸς τὴν κυβέρνηση:

«Ἔχετε τὴ δύναμη. Παρακαλοῦμε χρησιμοποιῆστε τὴν γιὰ ἐμᾶς καὶ γιὰ τὰ 400 ἄλλα παιδιὰ ποὺ εἶναι στὴ δική μας θέση.»

Ἡ οἰκογένεια εἶχε λάβει ἄσυλο στὴν Ὀλλανδία, ὅμως τὸ ὀλλανδικὸ κράτος προσέβαλε δικαστικὰ τὴν ἀπόφαση. Τὸ κράτος ἔχασε, ἀλλὰ προσέφυγε ἐκ νέου, ἔχασε καὶ πάλι καὶ μόνο στὴν τρίτη προσπάθεια ἀπέσπασε δικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὴν ἀπέλαση τῶν Ταμραζιᾶν.
Ἐξάλλου, ἡ ὀλλανδικὴ νομοθεσία ἐπιτρέπει ἐξαιρέσεις στοὺς συνήθεις περιορισμοὺς στὴ μετανάστευση ὅταν πρόκειται γιὰ οἰκογένειες μὲ παιδιὰ ποὺ ἔχουν ζήσει πάνω ἀπὸ πέντε χρόνια στὴ χώρα. Συνήθως, ὅμως, οἱ ὀλλανδικὲς ἀρχὲς ἀπορρίπτουν τέτοιου εἴδους προσφυγὲς καὶ αὐτὸ ἔκαναν καὶ στὴν περίπτωση τῆς οἰκογένειας ἀπὸ τὴν Ἀρμενία.

Ἔπειτα ἀπὸ χρόνια ἐπικρίσεων πρὸς τὴν ὀλλανδικὴ κυβέρνηση γιὰ ἐλαστικότητα στὸ θέμα τῆς μετανάστευσης, τώρα οἱ ἐπικρίσεις προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀντίθετη σκοπιά. Τὸν Σεπτέμβριο, οἱ Ἀρχὲς διέταξαν τὴν ἀπέλαση στὴν Ἀρμενία παιδιῶν ποὺ εἶχαν ζήσει τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς τους στὴν Ὀλλανδία καὶ δὲν μιλοῦσαν ἀρμένικα. Μετὰ τὴν κατακραυγή, τὰ δύο παιδιὰ ἔλαβαν νόμιμη ἄδεια παραμονῆς.

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Οι κολοσσοί της τεχνολογίας, όπως το Facebook και η Google, έχουν γίνει τόσο μεγάλοι, ισχυροί και κυρίαρχοι στον χώρο, με αποτέλεσμα να αποτελούν πλέον κίνδυνο. Αν και δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε περί παραβίασης προσωπικών δεδομένων, δύσκολα μπορούμε να κατανοήσουμε πως αυτό επηρεάζει την καθημερινότητα μας. Έχοντας κάποιος στα χέρια του ένα «έξυπνο κινητό», δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει απόλυτα ότι προσφέρει κυριολεκτικά στο πιάτο όλες τις προσωπικές πληροφορίες του. Ακόμα πιο δύσκολα μπορεί να κατανοήσει, πόσο πολύ αυτές αξίζουν.

Ενεργοποιώντας την εύρεση κινητού ή την παρακολούθηση της γεωγραφικής θέσης του (tracking) για να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, βρίσκοντας ένα κοντινό μαγαζί ή επιλέγοντας την πλοήγηση, ώστε να φτάσει στον προορισμό του, ουσιαστικά βρίσκεται απόλυτα εκτεθειμένος. Αυτό τουλάχιστον καταγγέλλουν εφτά ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, οργανώσεις καταναλωτών της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Τσεχίας, της Πολωνίας, της Νορβηγίας, της Σλοβενίας και της Ελλάδας στοχοποιούν τη Google, κατηγορώντας την ότι «χρησιμοποιεί αυτά τα δεδομένα για μια ευρεία γκάμα σκοπών, μεταξύ άλλων για στοχευμένη διαφήμιση, χωρίς όμως να ενημερώνει τους χρήστες με σαφήνεια τί σημαίνει αυτό όσον αφορά τα προσωπικά δεδομένα τους».

Η καθημερινή διαδρομή που πραγματοποιεί κάποιος, τα μέρη όπου επισκέπτεται, τα μαγαζιά που επιλέγει, τα προϊόντα που αγοράζει, το αν έχει μικρά παιδιά ή όχι, το αν έχει ανάγκη συνεχούς ιατρικής περίθαλψης αποκαλύπτουν πολλά για τις ανάγκες του και δη τις αγοραστικές. Μία μαμά που πάει το παιδί της στον παιδικό σταθμό κάθε μέρα και η διαδρομή αυτή καταγράφεται από την Google, μέσω της παρακολούθησης της γεωγραφικής της θέσης και της καθημερινής στάσης που κάνει στο σχολείο του παιδιού της, την καθιστά ευάλωτη σε στοχευμένη διαφήμιση.

Εταιρείες που εμπορεύονται παιδικά παιχνίδια, πάνες, παιδικά ρούχα και πολλά ακόμη την βομβαρδίζουν, καθώς αποτελεί μέρος του τάργκετ γκρουπ τους. Πώς το γνωρίζουν; Σύμφωνα με καταγγελίες, η Google παραβιάζει το νέο Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Παρακολουθεί μέσω των κινητών τηλεφώνων και άλλων συσκευών τις κινήσεις αυτής της γυναίκας και πολλών ακόμα εκατομμυρίων χρηστών, γνωρίζοντας κάθε στιγμή που βρίσκεται. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί τις πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει για στοχευμένη διαφήμιση.

Οι οργανώσεις για την προστασία των καταναλωτών κατηγορούν τη Google για «πρακτικές εξαπάτησης», μέσω των οποίων ωθεί τους χρήστες να ενεργοποιούν την υπηρεσία της γεωγραφικής θέσης τους, προκειμένου να παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση και να βγάζει χρήματα από αυτό. Η ενεργοποίηση της υπηρεσίας «ιστορικό τοποθεσίας», λοιπόν, θεωρείται ό,τι πιο επικίνδυνο για την ιδιωτική ζωή.

Άγνοια χρηστών

Η παγίδα, όμως, είναι ότι ελάχιστοι χρήστες το γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι ξέρουν να το αποφεύγουν. Συχνά, άλλωστε, η ίδια η εταιρεία «αναγκάζει» με πλάγιο τρόπο τον ιδιοκτήτη του τηλεφώνου να την ενεργοποιήσει, μέσα από υπηρεσίες, όπου φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν.

Οι καταγγελίες αυτές βασίζονται σε έρευνα που δημοσιοποίησε η νορβηγική Forbrukerradet, σύμφωνα με την οποία η Google χρησιμοποιεί κόλπα και πρακτικών για να εξασφαλίζει πως οι χρήστες της έχουν ενεργοποιημένες τις λειτουργίες εντοπισμού τοποθεσίας. Τα δεδομένα τοποθεσίας μπορούν να αποκαλύπτουν πολλά για τους ανθρώπους, περιλαμβανομένων θρησκευτικών πεποιθήσεων, πολιτικών αντιλήψεων, υγείας και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Κάποιος μπορεί να επιθυμεί να γνωστοποιήσει στιγμιαία την τοποθεσία του στη Google, ώστε να λάβει χρήσιμες πληροφορίες για το σημείο που βρίσκεται, αλλά η αποθήκευση ενός χάρτη στον οποίο εγγράφεται κάθε δέκα λεπτά το στίγμα του, είναι τουλάχιστον επικίνδυνη. Εκτός από την καταχώρηση των προσωπικών δεδομένων υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι. Σε περίπτωση που το κινητό πέσει σε λάθος χέρια, ο οποιοσδήποτε μπορεί να μάθει πού μένει κάποιος, πού είναι η δουλειά του, πότε πηγαίνει εκεί και πότε επιστρέφει.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι το λειτουργικό σύστημα Android της Google «τρέχει» σε περίπου δύο δισεκατομμύρια συσκευές παγκοσμίως και ότι οι περισσότεροι χρήστες ενεργοποιούν την παρακολούθησή τους συχνά για διευκόλυνσή τους (π.χ. την εύρεση εστιατορίου κοντά τους), χωρίς όμως να έχουν επίγνωση τι μπορεί να αποκαλύπτουν για τις προσωπικές συνήθειες και την προσωπικότητά τους, τότε αντιλαμβάνεται την εφιαλτική διάσταση της τεχνολογίας.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεκάδες οργανώσεις καταναλωτών υπενθυμίζουν ότι, σύμφωνα με το νέο Κανονισμό για τον έλεγχο των προσωπικών δεδομένων από τους χρήστες, προβλέπονται μεγάλα πρόστιμα έως 4% του τζίρου τους για τις εταιρείες που τον παραβιάζουν. Κατά πολλούς, όμως, το μέλλον αναμένεται ακόμα πιο δυσοίωνο και μάλιστα πολύ άμεσα. Οι ειδικοί μιλούν για ένα είδος «Μεγάλου Αδελφού» στον προσωπικό χώρο του καθενός: στο σπίτι του.

Έξυπνο σπίτι

Σύμφωνα λοιπόν με ειδικούς, η Google αναπτύσσει σιωπηρά ένα αυτοματοποιημένο σύστημα “έξυπνου σπιτιού”, το οποίο θα παρακολουθεί συστηματικά την καθημερινότητά του ιδιοκτήτη του. Κάμερες και αισθητήρες θα υπάρχουν σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού και θα πραγματοποιούν σάρωση και ανάλυση κάθε κίνησης που πραγματοποιείται. Η Google, δηλαδή, θα συνδέεται με τις κάμερες ασφαλείας του σπιτιού για να αναγνωρίσει λεπτομέρειες που θα αποβούν εμπορικά χρήσιμες. Αν υπάρχει η αφίσα ενός καλλιτέχνη στο σπίτι μία στοχευμένη διαφήμιση θα ενημερώνει τον ένοικο του σπιτιού ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δίνει συναυλία στις τάδε του μηνός.

Οι κάμερες ασφαλείας δεν είναι οι μόνες ηλεκτρονικές συσκευές που θα στραφούν εναντίον μας. Τα μηχανήματα μουσικής και πολλά ακόμα θα συγκεντρώνουν ερήμην μας δεδομένα για να δημιουργήσουν ένα εταιρικό/προσωπικό προφίλ στον κάθε άνθρωπο και στην οικογένειά του.

Στη συνέχεια μπορεί η εταιρεία να ταξινομεί και να αναλύει τις πληροφορίες αυτές ώστε να τοποθετεί τον εκάστοτε χρήστη σε ειδικές ομάδες ανάλογα με το εισόδημά του ή την κοινωνική του τάξη με βάση τις «ακριβές μηχανικές ή ηλεκτρονικές συσκευές» που ανιχνεύει ότι υπάρχουν στο σπίτι. Εταιρείες λοιπόν, όπως το Facebook και η Google ήδη γνωρίζουν τη φυλή και τη θρησκεία, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και το ιστορικό αναζήτησης για να μας ταξινομήσουν διαφημιστικά.

Η Google αντιμετωπίζει ήδη μια αγωγή στις ΗΠΑ, επειδή φέρεται να παρακολουθεί χρήστες τηλεφώνων ανεξάρτητα από τις ρυθμίσεις απορρήτου. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει να παλέψει με μία αγωγή ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων λιρών, με την κατηγορία της «παράνομης παρακολούθησης και ταξινόμησης» προσωπικών δεδομένων από 4.4 εκατομμύρια χρήστες iPhone.

Πληροφορίες από χρήστες

Η συλλογική δράση καθοδηγείται από πρώην διευθυντή της Which, Richard Lloyd με την κατηγορία ότι η Google παρέκαμψε τις ρυθμίσεις απορρήτου του προγράμματος περιήγησης Safari της Apple στα iPhone, από τον Αύγουστο του 2011 έως τον Φεβρουάριο του 2012, για να χωρίσει τους ανθρώπους σε κατηγορίες για τους διαφημιζόμενους. Σύμφωνα με νέα έκθεση της εφημερίδας Guardian, η Google σφετερίστηκε δεδομένα από χρήστες iPhone, μέσω ενός σφάλματος στο Safari. Αυτό το κενό ασφαλείας βρέθηκε από έναν ερευνητή το 2012 και πήρε το όνομα «Safari Workaround», το οποίο επέτρεπε στην Google να συσσωρεύει προσωπικά δεδομένα χρηστών.

Κατά την έναρξη της διήμερης ακρόασης στο Λονδίνο, οι δικηγόροι της ομάδας που διενεργεί την καμπάνια του Lloyd, που φέρει το όνομα «Google You Owe Us», δήλωσαν στο δικαστήριο ότι οι πληροφορίες που συγκέντρωσε η Google περιελάμβαναν το φύλο των χρηστών, την κοινωνική τάξη, την τοποθεσία, τη σωματική και ψυχική υγεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις, τις αγοραστικές συνήθειες και οικονομικά δεδομένα. Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για την κατηγοριοποίηση των χρηστών σε ομάδες, με στόχο την καλύτερη στόχευση της διαφήμισης.

Όταν ζητήθηκε από εκπρόσωπο της Google να σχολιάσει τις προσφυγές των οργανώσεων καταναλωτών, αυτός δήλωσε: «Το Location History είναι αρχικά κλειστό και μπορείς να το επεξεργαστείς, να το διαγράψεις ή να το σταματήσεις ανά πάσα στιγμή. Αν είναι ανοικτό, βοηθάει να βελτιωθούν υπηρεσίες όπως η πρόβλεψη της κυκλοφοριακής κίνησης στη διαδρομή σας… Αν το σταματήσετε, κάνουμε σαφές ότι -ανάλογα με τις ρυθμίσεις του ατομικού τηλεφώνου σας και των εφαρμογών- μπορούμε να συνεχίσουμε να συγκεντρώνουμε και να χρησιμοποιούμε δεδομένα τοποθεσίας για να βελτιώνουμε την εμπειρία σας με την Google. Εργαζόμαστε διαρκώς για να βελτιώνουμε τους ελέγχους μας και θα διαβάσουμε προσεκτικά την έκθεση αυτή για να δούμε αν υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να υιοθετήσουμε»!

Πηγή: slpress.gr

Με την πάροδο των ετών, η τεχνολογία εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Η επαφή του ανθρώπου με αυτήν μεγαλώνει, ενώ παράλληλα μειώνεται η επαφή των ανθρώπων μεταξύ τους. Δεν αναφέρομαι στην επαφή μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διότι αυτή είναι ελλειμματική και επιφανειακή. Δεν μπορούμε να γνωριστούμε σε βάθος με τον συνάνθρωπο και να υπάρξει μια ειλικρινής και αληθινή επικοινωνία προσώπων. 

Ἡ κατάσταση σήμερα

Μπαράζ μελετῶν καί δημιοσιευμάτων τά τελευταῖα χρόνια παρουσιάζουν τή δημογραφική γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ στήν Εὐρώπη, ὅσο καί στήν Ἑλλάδα. Ἐνδεικτικές περιπτώσεις πρόσφατων τέτοιων δημοσιευμάτων εἶναι τά κατωτέρω:

• Iefimerida.gr (4.11.2017): Δυσοίωνες προβλέψεις: Μείωση καί γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ μέ γρήγορους ρυθμούς τά ἑπόμενα 35 χρόνια, δείχνει ὁ καθηγητής Δημογραφίας τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βύρωνας Κοτζαμάνης σέ σχετική μελέτη του.

• huffingtonpost.gr (30.9.2017): Ρεκόρ γηράνσεως τοῦ πληθυσμοῦ καί ὑπογεννητικότητος ὁδηγοῦν σέ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ στήν Ἑλλάδα μέχρι τό 2050. Ἑλληνική Γεροντολογική καί Γηριατρική Ἑταιρεία μέ ἀφορμή τήν 1^η Ὀκτωβρίου, Παγκόσμια Ἡμέρα τῶν Ἡλικιωμένων.

• Euro2day.gr (29.7.2017): «Βόμβα» στίς συντάξεις ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ. Καμπανάκι ἀπό τό Γραφεῖο Προϋπολογισμοῦ καί γιά τό ἀσφαλιστικό. Ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ κινδυνεύει νά τινάξει στόν ἀέρα τίς συντάξεις καί τό πρόγραμμα δημοσιονομικῆς προσαρμογῆς.

• New York Times (16.4.2017): After Economic Crisis, Low Birthrates Challenge Southern Europe (Μετά τήν οἰκονομική κρίση, ὁ χαμηλός δείκτης γονιμότητος ἀποτελεῖ τήν ἑπόμενη μεγάλη πρόκληση τῆς Νότιας Εὐρώπης. Γίνονται ἐκτενεῖς ἀναφορές στήν Ἑλλάδα).

• Newsbomb.gr (8.3.2017): Στοιχεῖα «σόκ» ἀπό τήν Eurostat γιά τήν ὑπογεννητικότητα στήν Ἑλλάδα.

Ἀπό τά λίγα αὐτά ἄρθρα καί δεκάδες ἄλλα, μπορεῖ πανεύκολα κάποιος νά ἀντιληφθεῖ ὅτι τό πρόβλημα εἶναι πολύ σημαντικό καί βαίνει ἐπιδεινούμενο. Στόν παρακάτω χάρτη μπορεῖτε νά δεῖτε τήν μελέτη πού ἔκανε ὁ Jakub Marian, Τσέχος γλωσσολόγος καί μαθηματικός, «ὁ ὁποῖος συλλέγει στατιστικά στοιχεῖα καί τά μετατρέπει σέ χάρτες πού τά ἀπεικονίζουν. Στό μεγαλύτερο μέρος τῆς Ε.Ε. τά στοιχεῖα δείχνουν ὅτι τά ποσοστά γονιμότητος δέν ἐπαρκοῦν κἄν γιά τήν ἀντικατάσταση τοῦ πληθυσμοῦ. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Εὐρώπη ἐκτός τοῦ ὅτι γερνᾶ, δέν κάνει καί ἀρκετά παιδιά γιά νά ἀντικαταστήσει τόν πληθυσμό της. Εἰδικά γιά τήν Ἑλλάδα, τά πράγματα εἶναι μᾶλλον ἄσχημα, καθώς σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα τῆς Eurostat, τά ὁποῖα ὁ Marian ἀπεικονίζει, ἡ γονιμότητα κινεῖται μεταξύ ἑνός καί 1,28 παιδιῶν, ὅταν ὁ ἐλάχιστος ἀριθμός παιδιῶν γιά ἀντικατάσταση τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι 2,1 παιδιά» (topontiki.gr 6/4/2017, jakubmarian.com/).

Τόν χάρτη τόν δημιούργησε τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2017 χρησιμοποιώντας στοιχεῖα τοῦ 2015. Μέ κόκκινο εἶναι οἱ χῶρες μέ πρόβλημα ὑπογεννητικότητας. Ἀντιλαμβάνεται κανείς ὅτι μετά 2 χρόνια, ὁ ἴδιος χάρτης θά ἔχει γίνει πιό κόκκινος καί ὄχι πιό πράσινος. Δυστυχῶς ἡ Ἑλλάδα μας βρίσκεται στό κόκκινο κυριολεκτικά καί μεταφορικά.

Κίνδυνοι ὑπογεννητικότητας καί ἡ πολυτεκνία ὡς προοπτική

Οἱ κίνδυνοι ἀπό αὐτή τήν κατάσταση εἶναι ἀναρίθμητοι: Οἰκονομικές συνέπειες, ἀποβιομηχάνιση τῆς χώρας, μείωση τοῦ ΑΕΠ, φτωχοποίηση τοῦ πληθυσμοῦ, ἐπιπτώσεις στήν κοινωνική σύνθεση τοῦ πληθυσμοῦ, ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογική κατάσταση τῶν νέων, τῶν γονέων καί τῶν γερόντων, συνέπειες στήν ἄμυνα καί στήν ἐθνική ἀσφάλεια, στήν ἀπασχόληση καί τήν ἀνεργία κ.ο.κ. Ἐπίσης πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὅσο βαθαίνει ἡ πληγή, τόσο πιό δύσκολη θά εἶναι καί ἡ ἀνάταξη αὐτῆς τῆς δραματικῆς πραγματικότητας. Ἡ ἀνάπτυξη πού εὐαγγελίζονται οἱ κυβερνῶντες θά μείνει γράμμα κενό ἤ ἁπλά δέν θά ἀφορᾶ τόν ἁπλό πολίτη.

Ἕνα πρόσθετο πρόβλημα στήν προσπάθεια ἐπιλύσεως τοῦ δημογραφικοῦ ἀποτελεῖ καί ἡ ὁπτική γωνία, ἀπό τήν ὁποία τό προσεγγίζει ἡ ἑκάστοτε διακυβέρνηση. Ἐάν θεωρεῖ πώς τό πρόβλημα τῆς μειώσεως τοῦ πληθυσμοῦ «λύνεται» μέ τήν ἀθρόα ἑλληνοποίηση ὅσων περνώντας ἀπό τήν Ἑλλάδα «εἶδαν φῶς καί μπῆκαν», δέν ἔχουμε κάποια προοπτική ὡς ἔθνος. Πρέπει ὁπωσδήποτε ἡ Διακυβέρνηση νά ἀγωνιᾶ καί γιά τήν πληθυσμιακή σύνθεση ἐτούτου ἐδῶ τοῦ τόπου καί ὄχι μέ ἐλαφριά τήν καρδία νά βλέπει τό θέμα αὐστηρά ὡς στατιστικό μέγεθος, πού λύνεται μέ τήν βελτίωση τοῦ ἰσοζυγίου τῶν «εἰσαγωγῶν» ἔναντι τῶν «ἐξαγωγῶν», εἴτε πρός «τά ἄνω», εἴτε πρός τό ἐξωτερικό (brain drain) τοῦ πληθυσμοῦ.

Ἡ πολυτεκνία καί ἡ ἐπέκτασή της σαφῶς καί ἀποτελοῦν τρόπο ἀνασχέσεως αὐτῆς τῆς ὀλισθηρῆς καταστάσεως. Βεβαίως πρέπει νά ξεκινήσουμε ἀπό τά βασικά. Σήμερα μιλᾶμε γιά ζευγάρια πού δέν παντρεύονται, καί νά παντρευτοῦν δέν κάνουν παιδιά. Εἶναι σημαντικό, λοιπόν, κάθε ζευγάρι ἀπό τή θέση στήν ὁποία βρίσκεται, νά δεῖ μπροστά του ποιό εἶναι τό ἑπόμενο βῆμα πού πρέπει νά κάνει καί νά τό κάνει. Ὅποιοι εἶναι ἀνύπαντροι νά παντρευτοῦν, ὅποιοι δέν ἔχουν παιδιά νά κάνουν τουλάχιστον ἕνα, οἱ ἄλλοι δύο κ.ο.κ. Ἔτσι πλησιάζοντας τήν πολυτεκνία, νά ὠθηθοῦν καί μέ τή βοήθεια καταλλήλων μέτρων καί νά γίνουν πολύτεκνοι καί φυσικά καί ὑπερπολύτεκνοι.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό θέμα τῶν παιδιῶν πρωτίστως θέλει ψυχή καί πνεῦμα αὐτοθυσίας καί δευτερευόντως ὅλα τά ἄλλα μέτρα, στά ὁποῖα θά ἀναφερθοῦμε κατωτέρω. Κι αὐτό τό λέμε, γιατί δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶχε πληθυσμιακή ἔκρηξη ἀμέσως μετά τόν πόλεμο καί μέσα σέ συνθῆκες ἔνδειας δημιούργησε τήν γενιά, ἡ ὁποία στίς μέρες μας συμπληρώνει τά 70 ἔτη ζωῆς.

Ἡ πολυτεκνία εἶναι εὐλογία γιά τήν οἰκογένεια πού τήν βιώνει. Παιδικές φωνές ἀκούγονται διαρκῶς στό σπίτι, δημιουργώντας κλίμα εὐχάριστου τιτιβίσματος. Μουσικές, διαβάσματα, κατανομή ἐργασιῶν, ἀνάληψη εὐθυνῶν, χωρίς νά χάνεται ἡ παιδικότητα, καλλιέργεια φρονήματος ἀλληλοβοηθείας καί ἀλληλοϋποστηρίξεως, χαρές, γιορτές, ἀσθένειες, ἐπιτυχίες, ἀποτυχίες, συνθέτουν τήν καθημερινότητα μιᾶς πολύτεκνης οἰκογένειας. Μιᾶς οἰκογένειας, ἡ ὁποία στό τέλος κάθε μέρας κάνοντας τόν ἀπολογισμό της βλέπει πόσα πολλά πράγματα πέτυχε καί μέ εὐγνωμοσύνη πρός τόν Θεό βάζει τελεία στήν ἡμέρα πού πέρασε καί περιμένει τή νέα ἡμέρα γιά νέα πρόοδο καί δημιουργία. Ἔτσι ἡ ζωή ἀποκτᾶ νόημα καί ἡ δημιουργία τέκνων εἶναι κάτι φυσιολογικό καί αὐταπόδεικτο.

Στό πλαίσιο αὐτό, ναί, ἡ ἐπέκταση τῆς πολυτεκνίας συνιστᾶ κεντρικό μοχλό στήν ἀνακοπή τοῦ κατήφορου τῆς ὑπογεννητικότητας. Ὅπως προείπαμε, οἱ ἄτεκνες οἰκογένειες οἱ ἔχουσες ἕνα ἤ δύο παιδιά, πρέπει καί αὐτές νά κάνουν ἕνα βῆμα, πρέπει κι αὐτές νά τυγχάνουν τῆς προνοίας καί τῆς ὑποστηρίξεως τοῦ κράτους καί ὅλων μας, ἡ προοπτική ὅμως τῆς πολυτεκνίας ἀπό κοσμική πλευρά, πρέπει μέ τά κατάλληλα μέτρα νά καταστεῖ δελεαστικός στόχος γιά ὅσο τό δυνατόν περισσοτέρους Ἕλληνες.

Μέτρα ἐνισχύσεως τῆς γεννητικότητας καί τῆς πολυτεκνίας

Ποιά, λοιπόν, μπορεῖ νά εἶναι αὐτά τά μέτρα; Θά τά χωρίσουμε σέ τρεῖς μεγάλες κατηγορίες: α) τί μπορεῖ νά κάνει τό κράτος, β) τί μπορεῖ νά κάνει ἡ Ἐκκλησία ὡς θεσμός, γ) τί μποροῦμε νά κάνουμε ἐμεῖς ὡς γονεῖς.

α) ἀπό τήν πλευρά τοῦ κράτους: Ἡ συγκρότηση Ὑφυπουργείου Οἰκογενείας καί Δημογραφικῆς Πολιτικῆς. Ἁρμοδιότητά του θά εἶναι ὁ σχεδιασμός καί ἡ ὑλοποίηση μιᾶς σταθερᾶς δημογραφικῆς πολιτικῆς σέ βάθος τουλάχιστον 30ετίας. Ὁ ἔλεγχος τῆς ἀποτελεσματικότητας τῶν μέτρων θά εἶναι ἐπίσης ἁρμοδιότητα αὐτοῦ τοῦ Ὑφυπουργείου, καθώς καί οἱ προσαρμογές/βελτιώσεις τῶν ληφθέντων μέτρων.

Αὐτή ἡ στρατηγική πρέπει ὁπωσδήποτε νά περιλαμβάνει:

1. Τήν δημιουργία μιᾶς ἐπικοινωνιακῆς «ἐπιθέσεως» ὑπέρ τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας μέ τήν χρήση ὅλων τῶν πρόσφορων μέσων: α) τηλεοπτικῶν σπότ, β) καταχωρίσεων σέ ἐφημερίδες, γ) χορηγιῶν γιά τήν διοργάνωση Συνεδρίων/Ἡμερίδων κ.ἄ. Ἔτσι ἡ δημιουργία οἰκογένειας καί ἡ συμβολή της στήν ἐπίλυση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος, θά τεθεῖ στό ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν πολιτῶν.

2. Μιά γενναία ἐπιδοματική πολιτική σέ συνδυασμό μέ φοροελαφρύνσεις, οἱ ὁποῖες θά ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τόν ἀριθμό τῶν τέκνων.

3. Τήν δημιουργία ἑνός καταλλήλου δικτύου στοχευμένων ἐκπτώσεων καί δωρεῶν ἀπό ἰδιωτικές ἐπιχειρήσεις (π.χ. ἐνδύσεως, ὑποδήσεως, τροφίμων, ἐκπαιδεύσεως κ.λπ.), στό πλαίσιο ἑνός μνημονίου συνεργασίας μέ τούς Ἐπιχειρηματικούς Συλλόγους τῆς χώρας (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ κ.ο.κ.).

4. Τήν ἀναγνώριση σειράς δικαιωμάτων στήν μητέρα καί εἰδικότερα στήν ἐργαζόμενη μητέρα. Προϋπόθεση εἶναι ἡ δημιουργία/ἐπέκταση τῶν κατάλληλων ὑποδομῶν, ὅπως: Βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημιουργία εἰδικοῦ μηχανισμοῦ γιά τή μητέρα, ἀντιστοίχου μέ τό πρόγραμμα «βοήθεια στό σπίτι», ἐπέκταση τῆς ἄδειας ἀνατροφῆς καί στίς ἐργαζόμενες μητέρες τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα, ἡ δυνατότητα πολυετοῦς ἀπομακρύνσεως τῆς μητέρας ἀπό τήν ἐργασία της καί ἡ ἀντικατάσταση τοῦ μισθοῦ της μέ εἰδικό ἐπίδομα κ.ο.κ.

5. Ἐπειδή τελικά «ὅλα εἶναι θέμα Παιδείας», ὁ ἐμπλουτισμός τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων μέ εἰκόνες καί κείμενα, τά ὁποῖα θά ἐμφυσήσουν στούς μικρούς μαθητές τήν ἀξία τοῦ κοινωνικοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας καί τήν εὐλογία τῆς τεκνοποιίας. Ἐπίσης ποικίλα ἐκπαιδευτικά προγράμματα, μποροῦν νά ἐκπονηθοῦν καί νά ὑλοποιηθοῦν στά πλαίσια τῶν ζωνῶν μαθημάτων project ἤ καί ἐντός πολλῶν σχολικῶν μαθημάτων.

6. Ἐπειδή τό πρόβλημα τῆς ὑπογεννητικότητος εἶναι πανευρωπαϊκό, ἡ προσπάθεια ὑλοποιήσεως πανευρωπαϊκῶν στρατηγικῶν, θά διευκολύνει καί τίς ἐθνικές στρατηγικές. Βλέπουμε δισεκατομμύρια χρημάτων νά δίδωνται σέ ἀμφιβόλου ἀποτελεσματικότητας ΜΚΟ. Ἡ ἐκπόνηση ἑνός εἰδικοῦ προγράμματος, κάτι σάν ΕΣΠΑ Οἰκογενείας, μπορεῖ καί πρέπει νά ὑλοποιηθεῖ ἀπό τήν Ε.Ε. Ἄλλωστε ἐάν δέν ὑπάρχει πληθυσμός, ποιός θά καρπωθεῖ τήν ἀνάπτυξη πού ἐπιδιώκουν τά προγράμματα ΕΣΠΑ;

7. Ἡ ἐξεύρεση τρόπων γιά τήν ἀντιστροφή τῆς «φυγῆς τῶν μυαλῶν» (braid drain), δηλαδή, τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων μορφωμένων νέων πρός ἀνεύρεση καλυτέρων καί καλύτερα ἀμειβομένων θέσεων ἐργασίας στό ἐξωτερικό. Ἀποτελεῖ ἀντικίνητρο στήν τεκνοποιία ὁ φόβος τῶν γονέων, ὅτι τά παιδιά τους δέν θά βροῦν ἐργασία στόν τόπο πού γεννήθηκαν. Πρωτίστως ἀπό τούς πατριῶτες ἐπιχειρηματίες καί δευτερευόντως ἀπό τό κράτος μέ τήν δημιουργία καταλλήλων ὑποδομῶν, ἐκπόνηση μελετῶν καί χορήγηση ἐπιδοτήσεων, πρέπει νά χαραχθεῖ μία ὁλοκληρωμένη στρατηγική παραγωγικῆς ἀνασυγκροτήσεως. Δημιουργώντας τίς κατάλληλες ἐπιτροπές μέ καταξιωμένους ἐπιστήμονες, πρέπει νά βρεθοῦν παραγωγικοί τομεῖς –πέραν τοῦ τουρισμοῦ– καί πρωτίστως τοῦ πρωτογενοῦς καί δευτερογενοῦς τομέως, οἱ ὁποῖοι θά εἶναι ἀνταγωνιστικοί καί ὑψηλῆς προστιθέμενης ἀξίας.

β) Ἀπό τήν πλευρά τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐνδυνάμωση τῶν δομῶν πού ὑπάρχουν μέσῳ τῶν Ἐνοριακῶν Νεανικῶν Ἑστιῶν καί τῶν Κατηχητικῶν. Μέ σχεδιασμό καί πρόγραμμα, μποροῦν νά περιοριστοῦν διάφορα ἄλλα ἔξοδα καί νά διατεθοῦν κονδύλια στήν ἐνδυνάμωση δράσεων καί δραστηριοτήτων, πού δέν μποροῦν οἰκονομικά νά ἀναλάβουν οἱ γονεῖς μόνοι τους.

Στό πλαίσιο, λοιπόν, τῶν Κατηχητικῶν σχολείων, μποροῦν νά ὀργανωθοῦν ποικίλης θεματολογίας ἐξωσχολικές δραστηριότητες, οἱ ὁποῖες καλλιεργοῦν τό πνεῦμα, τίς γνώσεις καί τήν ἠθική τῶν παιδιῶν, ὅπως: Μαθήματα μουσικῆς, παραδοσιακῆς, βυζαντινῆς καί εὐρωπαϊκῆς, μουσικῶν ὀργάνων κατά βάση παραδοσιακῶν, ζωγραφικῆς καί ἁγιογραφίας, θεάτρου μέ ὑγιές καί ἠθικοπλαστικό περιεχόμενο, ἀθλητικῶν δραστηριοτήτων πού καλλιεργοῦν τήν ἅμιλλα καί τήν εὐγενική συμπεριφορά, ἐκδρομῶν πνευματικοῦ καί πολιτιστικοῦ περιεχομένου κ.ο.κ.

Ὅταν φυσικά μιλᾶμε γιά δράσεις ἐννοοῦμε ἄρτια ὀργανωμένες, ὄχι βασιζόμενοι μόνο σέ ἐθελοντές καί περιστασιακά, ἀλλά ὅπου ὑπάρχει πρόβλημα νά ὑπάρχει ἄμεση παρέμβαση μέ ἐπαγγελματίες προκειμένου νά γίνονται συστηματικά καί μέ ἀξιοπιστία ἐπαγγελματική. Αὐτές οἱ δράσεις καί μόνο τό Σαββατοκύριακο νά γίνονται, ἀποτελοῦν μεγάλη ἀνακούφιση καί παρηγοριά γιά τούς γονεῖς καί ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο συμπλήρωμα στίς ἄοκνες προσπάθειες τῶν γονέων γιά ὀρθή καί ὑγιῆ ἀνάπτυξη τῶν τέκνων τους.

Ἐπισημαίνουμε τήν ἀνάγκη ὁ πυρήνας αὐτῶν τῶν δράσεων νά εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί ὄχι τό κράτος, γιατί μέ τήν Ἐκκλησία ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀσφάλεια γιά τά εἴδη τῶν δράσεων πού θά ἐπιλεγοῦν σέ σχέση μέ αὐτές πού ἐπιλέγουν οἱ δομές τοῦ κράτους. Ἐπίσης δέν εἶναι ἀνάγκη σέ κάθε ἐνορία νά γίνονται αὐτά τά προγράμματα. Γειτονικές ἐνορίες θά μποροῦσαν νά συνεργάζονται προκειμένου νά ἐπιτευχθεῖ ὁ μέγιστος δυνατός ἀριθμός παιδιῶν. Οἱ γονεῖς δέν ἔχουν πρόβλημα νά μετακινηθοῦν λίγο πιό μακριά, προκειμένου νά δώσουν τό καλύτερο δυνατόν στά παιδιά τους.

γ) Ἀπό τήν πλευρά τῶν ἰδίων τῶν γονέων: Ἡ δημιουργία δικτύων γονέων μέ πυρήνα κυρίως τήν Ἐνορία γιά τόν σχεδιασμό δράσεων προκειμένου νά ὑπάρχει προσφορά διεξόδων ἀπασχολήσεως τῶν παιδιῶν στόν ἐλεύθερό τους χρόνο. Ἀντικείμενο αὐτῶν τῶν δικτύων θά εἶναι ἡ συνεργασία σέ εὐρύτερο κύκλο γιά τήν ἀνταλλαγή ἐμπειριῶν καί λύσεων, πού ἔχουν ἐφαρμοστεῖ ἤδη καί λειτουργοῦν ἀποτελεσματικά. Δόξα τῷ Θεῷ καί ἡ τεχνολογία μπορεῖ νά βοηθήσει ἐδῶ, γιά νά βρεθοῦν οἱ προσφορότεροι τρόποι ἐπικοινωνίας.

Συμπέρασμα

«Σύν Θεῷ καί χείρᾳ κίνει». Θά εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐάν ὁ καθένας ἀπό τή θέση του δέν κάνει αὐτό πού μπορεῖ νά κάνει. Τά ἀφήνουμε ὅλα στόν Θεό, ἀλλά κάνουμε κι αὐτό πού μᾶς πρέπει. Οἱ παπποῦδες, οἱ γονεῖς, οἱ ἐκπαιδευτικοί, οἱ ἐπιχειρηματίες/βιομήχανοι/ἔμποροι/ἐφοπλιστές, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Δήμαρχοι, οἱ βουλευτές, ὁ καθείς ἀπό τό πόστο του φέρει μερίδιο εὐθύνης. Πρέπει νά τό ἀναλάβουμε καί ὅλοι μαζί, νά βγάλουμε αὐτή τήν δόλια Χώρα ἀπό τό τέλμα στό ὁποῖο ἔχει πέσει.

Πηγή: (Περιοδ. «Ἐρῶ», Ἰούλ.–Σεπτ. 2018, τεῦχ. 35, σελ. 60–65. Ὅλο τό τεῦχος εἶναι ἀφιερωμένο στό Δημογραφικό Πρόβλημα, www.enromiosini.gr), (Αναδημοσίευση από: Περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια τ. 160/2018)

Σχόλια μέ ἀφορμή μία βράβευση

Στίς 15 Μαΐου 2018, στόν ἱστότοπο PRONEWS ἀναρτήθηκε ἡ ἀκόλουθη εἴδηση: «Τό Βραβεῖο Ἀριστείας Κλινικοῦ–Ἐργαστηριακοῦ Ἔργου καί Ἐφαρμογῆς Καινοτόμων Μεθόδων καί Τεχνικῶν ἀπονέμεται στήν ἐπίκουρη Καθηγήτρια Ἐμβρυολογίας–Γενετικῆς στήν Ὑποβοηθούμενη Ἀναπαραγωγή τοῦ Τμήματος Ἰατρικῆς τοῦ ΑΠΘ Αἰκατερίνη Χατζημελέτη. Ἡ τιμώμενη πραγματοποίησε γιά πρώτη φορά παγκοσμίως ἐφαρμογή κυτταροσκελετικῆς ἀνάλυσης φρέσκων ἀνθρώπινων ἐμβρύων σέ ὅλα τά στάδια τῆς προεμφυτευτικῆς ἀνάπτυξης καί ἐφαρμογή γιά πρώτη φορά παγκοσμίως κυτταροσκελετικῆς ἀνάλυσης ἀνθρωπίνων ἐμβρύων μετά ἀπό κατάψυξη μέ τή μέθοδο τῆς ὑαλοποίησης*...

Στήν ἐρευνήτρια δωρήθηκαν γιά ἐρευνητικούς σκοπούς 110 ἀνθρώπινες βλαστοκύστεις (ἔμβρυα στήν 5η μετά τή γονιμοποίηση ἡμέρα)...».

Ἡ ἔρευνα σέ ζῶντα ἀνθρώπινα ἔμβρυα ὁπωσδήποτε δημιουργεῖ πολλά ἐρωτήματα καί ζητήματα νομικά, δεοντολογικά, βιοηθικά καί θεολογικά. Τά αὐστηρά νομικά ζητήματα καλύπτονται ἀπό τό ἄρθρο 11 τοῦ νόμου 3305 τοῦ 2005 καί ἀπό τά ἄρθρα 13 καί 14 τοῦ Κώδικα Δεοντολογίας Ἰατρικῶς Ὑποβοηθουμένης Ἀναπαραγωγῆς τῆς Ἐθνικῆς Ἀρχῆς Ἰατρικῶς Ὑποβοηθουμένης Ἀναπαραγωγῆς. Βεβαίως ὁ νόμος ἀπαιτεῖ τήν συναίνεση τῶν δοτῶν τῶν ἐμβρύων μετά ἀπό ἐνημέρωσή τους γιά τούς στόχους τῆς ἔρευνας. Τό ἐρώτημα εἶναι: Τί εἴδους ἐνημέρωση καί μέ ποιόν τρόπο αὐτή δίνεται στούς δότες ὥστε νά ἐξασφαλιστεῖ ἡ συναίνεσή τους; Μάλιστα στό ἄρθρο 14 τοῦ Κώδικα Δεοντολογίας ἀπαιτεῖται ἡ ἔγγραφη συναίνεση καί τῶν δύο γονέων, ἡ ὁποία, πρῶτον, παραχωρεῖ τά πλεονάζοντα ἔμβρυα κατά προτεραιότητα σέ ἄλλο πρόσωπο πού ἐπιλέγει ὁ ἰατρός γιά ἐρευνητικούς σκοπούς, καί δεύτερον, ἀποδέχεται τήν καταστροφή τῶν ἐμβρύων, καθιστώντας ἔτσι τούς γονεῖς συνυπεύθυνους καί συνένοχους τῆς καταστροφῆς τῶν ζώντων ἐμβρύων τους. Ἐκ τῶν ἀνωτέρω συνάγεται ὅτι ἡ ἔρευνα σέ ζῶντα ἀνθρώπινα ἔμβρυα εἶναι, ὑπό προϋποθέσεις νόμιμη. Εἶναι ὅμως καί ἠθική;

Τά βιοηθικά–βιολογικά ζητήματα πού συνδέονται μέ τήν ἔρευνα σέ ἀνθρώπινα ἔμβρυα εἶναι καί τά σπουδαιότερα. Τό βασικότερο ζήτημα εἶναι ὁ καθορισμός τῆς ὑπόστασης τοῦ ἀνθρωπίνου ἐμβρύου στήν ἀρχή τῆς ζωῆς του. Τί ἀκριβῶς εἶναι τό ἀνθρώπινο ἔμβρυο στήν ἀρχή τῆς ζωῆς του; Εἶναι μιά ζῶσα βιολογική ὀντότητα; Εἶναι ἕνας ἐν δυνάμει ἄνθρωπος ἤ μία ἔμψυχη ἀνθρώπινη ὕπαρξη σέ ἀρχικό στάδιο ἀνάπτυξης; Στίς δυτικές κοινωνίες, στίς ὁποῖες περισσεύει ἡ ὑποκρισία, οἱ νομοθεσίες τους ἐπιτρέπουν τήν ἔρευνα σέ ἀνθρώπινα ἔμβρυα μέχρι τήν 14η ἡμέρα ἀπό τή γονιμοποίηση, ἐνῶ ὑποστηρίζουν τήν προστασία τους μετά τήν 14η ἡμέρα. Ὅμως οἱ ἴδιες δυτικές νομοθεσίες ἐπιτρέπουν τήν ἔκτρωση, δηλαδή τή θανάτωση τοῦ ἐμβρύου, σέ πολύ μεταγενέστερο στάδιο ἀνάπτυξης, τότε πού ἡ ἀνθρώπινη ἰδιότητα τοῦ ἐμβρύου δέν ἀμφισβητεῖται ἀπό κανέναν. Ὁ ὁρισμός τῆς 14ης ἡμέρας ὡς νομικοῦ ὁρίου γιά τόν πειραματισμό στά ἀνθρώπινα ἔμβρυα εἶναι ἐν πολλοῖς αὐθαίρετος καί στηρίζεται στούς ἰσχυρισμούς κάποιων συγχρόνων βιολόγων πού ὑποστηρίζουν ὅτι τό ἔμβρυο στά ἀρχικά στάδια ἀνάπτυξής του δέν διαθέτει ἀναπτυξιακή ἀτομικότητα, χαρακτηρίζοντάς το πρό-ἔμβρυο γιά τίς 2-3 πρῶτες ἑβδομάδες. Κατ’ αὐτούς τό πρό-ἔμβρυο δέν εἶναι ἀνθρώπινη ὕπαρξη μέ ἀτομικότητα καί ἄρα μέ πλήρη δικαιώματα προστασίας τῆς ζωῆς του, ἀλλά ἕνα «βιολογικό ὑπόστρωμα» μέ γενετική μοναδικότητα, χωρίς ἀναπτυξιακή ἀτομικότητα, πού ὅμως ἀποκτᾶ τήν ἀνθρώπινη ἀτομικότητα μετά τήν ἐμφύτευσή του στή μήτρα.

Ὅμως, σέ ἀντίθεση μέ τά παραπάνω, ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ σύλληψη ἀναμφίβολα δημιουργεῖ ἕνα νέο καί πλήρη, ἄν καί ἀνώριμο, ὀργανισμό πού κατέχει ὅλες τίς γενετικές πληροφορίες καί τά ἐπιγενετικά θεμέλια γιά μία αὐτο-διευθυνόμενη ἀνάπτυξη. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ ἐμβρύου χαρακτηρίζεται ἀπό μία κανονική, προβλέψιμη καί σύνθετη ἀλληλουχία γεγονότων, καί δέν ὑπάρχει κάποια εἰδική στιγμή πού ἡ ἀνθρώπινη ζωή γίνεται πιό ἄξια σεβασμοῦ καί ἀπόκτησης ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἡ ἀξία της εἶναι ἐγγενής. Τό ἔμβρυο στήν ἀρχή τῆς ζωῆς του δέν εἶναι ἕνας ἐν δυνάμει ἄνθρωπος, ἀλλά ἕνας ἄνθρωπος ἐν ἐξελίξει καί μάλιστα ἔμψυχος σέ πρώιμο στάδιο ἀνάπτυξης.

Στό ζήτημα τῆς ἀρχῆς τῆς ζωῆς ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει σαφή τοποθέτηση. Πρεσβεύει τήν «ἐξ ἄκρας συλλήψεως» ἐμψύχωση τοῦ ἀνθρωπίνου ἐμβρύου. Τό ταυτόχρονο τῆς δημιουργίας τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς ὑποστηρίζει τόσο ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης¹ ὅσο καί ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης². Τό κύτταρο πού προκύπτει ἀπό τή συνένωση σπερματοζωαρίου καί ὠαρίου, τό ζυγωτό, εἶναι ἔμψυχη ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι μιά ψυχοσωματική ὀντότητα καί ὁλότητα. Ἡ συμφυΐα αὐτή σώματος καί ψυχῆς εἶναι ἕνα μυστήριο. Ἀρχίζει ἀπό τή σύλληψη, ὅπου, κατά τήν ἔκφραση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, «ἡ ψυχὴ συνκτίζεται γηίνῳ σώματι» κατά τρόπο μυστικό, μή πλήρως κατανοητό καί μή ἐπιδεχόμενο ἐπιστημονικῆς ἔρευνας. Μάλιστα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος στό βιβλίο του «Ἔπη Θεολογικά»³ ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ψυχή εἶναι τελεία καί ὅταν ἀκόμη βρίσκεται στό ἔμβρυο, δέν μπορεῖ ὅμως νά φανερώσει ὅλη της τήν ἐνέργεια λόγῳ τῆς σωματικῆς ἀτέλειας τοῦ ἐμβρύου. Ἔτσι ἡ ψυχή στήν ἀρχή σιωπᾶ, μετά ἀκοῦμε τήν ἄτονη φωνή της καί μετά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ σώματος ἀφήνει νά ξεχύνεται ὅλη ἡ δύναμη, ἡ σοφία, ἡ σύνεση καί ἡ ἀρετή της. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας θέτουν ὡς προϋπόθεση τῆς βιολογικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου τήν ὕπαρξη ψυχῆς ἐντός τοῦ σώματος. Ἡ ψυχή εἶναι ἡ ζωοποιητική τοῦ σώματος δύναμη. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ^4,5 θεωρεῖ ὅτι ἡ λογική καί ἡ νοερά φύση τῆς ψυχῆς ἔχει ὄχι μόνο οὐσία της τή ζωή, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας παραμένει ἀθάνατος, μή ἐπιδεχόμενη διαφθορά, ἀλλά καί τήν ἐνέργεια, πού ζωοποιεῖ τό συνημμένο σῶμα, γι’ αυτό καί λέγεται ζωή του. Τήν ἴδια γνώμη ἔχει καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ⁶. Ἡ ζωοποιητική δύναμη τῆς ψυχῆς ἐνεργεῖ διαμέσου τῶν σωματικῶν ὀργάνων. Κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τό Σιναΐτη⁷ καί τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης ⁸ ἡ ψυχή δείχνει τίς κινήσεις της ἐνεργώντας καί κινώντας τά τοῦ σώματος μέλη καί ὄργανα, τό καθένα πρός τή δική του ἐνέργεια. Σύμφωνα λοιπόν μέ τίς πιό πάνω θέσεις τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ψυχή ὑπάρχει ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς σύλληψης, παραμένει στό σῶμα, ἀσκώντας τήν ζωοποιό της ἐνέργεια, μέχρι τή στιγμή πού ἡ ἀναχώρησή της ἀπό αὐτό σηματοδοτεῖ τόν θάνατο τοῦ σώματος. Ἑπομένως, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ζωή χωρίς τήν ὕπαρξη ψυχῆς στό σῶμα, εἴτε αὐτό εἶναι τό μονοκύτταρο σῶμα τοῦ ζυγωτοῦ εἴτε τό πολυκύτταρο σῶμα τοῦ ἐνήλικα. Θά πρέπει πάντως νά σημειωθεῖ ὅτι ἅπαξ καί δημιουργεῖται ἕνα ἀνθρώπινο ἔμβρυο, αὐτό εἶναι προορισμένο νά ζήσει στήν αἰωνιότητα, γιατί ἡ ψυχή του οὔτε καταστρέφεται οὔτε χάνεται, ὅπως μαρτυρεῖ καί ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης: «καὶ γὰρ καὶ ἐκ τῶν ἐμβρύων ἢ ἐκτρωμάτων, αἱ ψυχαὶ οὐ θανατοῦνται, οὐδὲ ἀπόλλυνται, ἀλλὰ σὺν ἡμῖν πρὸς τὸν Θεὸν ἐν τῇ ἀναστάσει ἐπισυνάγονται τῇ ἀρρήτῳ ἐνεργείᾳ καὶ παντοδυνάμῳ τοῦ Θεοῦ»⁹. Εἶναι σίγουρο ὅτι τά καθ’ οἱονδήποτε τρόπο καταστραφέντα ἀνθρώπινα ἔμβρυα θά συναντήσουν στήν αἰωνιότητα καί τούς γονεῖς τους καί τούς καταστροφεῖς τους.

_________________________________________

* Ἡ μέθοδος ταχείας κρυοσυντήρησης ὠαρίων καί ἐμβρύων πού ἀλλιῶς ὀνομάζεται ὑαλοποίηση (Vitrification) ἀποτελεῖ μιά σχετικά πρόσφατη μέθοδο σέ ἀντίθεση μέ τήν παραδοσιακά χρησιμοποιούμενη προοδευτική ἐλεγχόμενη κατάψυξη. Ὁ γρήγορος ρυθμός ψύξης μειώνει σημαντικά τή δημιουργία κρυστάλλων.
1. Γρηγορίου Νύσσης, Περὶ ψυχῆς καὶ Ἀναστάσεως, PG 46, 125.
2. Ἀναστασίου Σιναΐτου, Ἐρωτήσεις καί Ἀποκρίσεις, Ἐρωτ. 91η, PG 89, 724.
3. Γρηγορίου Θεολόγου, Ἔπη Θεολογικά, Βιβλ. Α΄, Ἔπη Δογματικά, Ἢ Περὶ Ψυχῆς, PG 37, 453–454.
4. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Κεφάλαια Φυσικά, Θεολογικά κλπ., Φιλοκαλία, ἐκδ. ΑΣΤΗΡ, τόμος Δ΄, κεφ. Λ΄, σ. 143.
5. Γρηγορίου Παλαμᾶ, ὅπ. π., κεφ. ΛΗ΄, σ. 146.
6. Ἱωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις Ὀρθοδόξου Πίστεως, Βιβλ. Β΄, κεφ. 12, PG 94, 924.
7. Γρηγορίου Σιναΐτου, Κεφάλαια Πάνυ Ὠφέλιμα, Φιλοκαλία, τόμ. Δ΄, κεφ. ΠΑ΄, 42.
8. Γρηγορίου Νύσσης, ὅπ. π., PG 46, 29.
9. Ἀναστασίου Σιναΐτου, ὅπ. π., PG 89, 725.

Πηγή: (Περιοδ. «Ἡ Δράση μας», Ὀκτώβριος 2018, τεῦχ. 562, σελ. 307–309), (Αναδημοσίευση από: Περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια τ. 160/2018), Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Σε μια χώρα που βρίσκεται στο στόμα του λύκου (Τουρκίας) με καθημερινές παραβιάσεις, παρενοχλήσεις, εκβιασμούς, απειλές και  αντιμετωπίζει από τα χερσαία σύνορά της εχθρικές διαθέσεις για την εδαφική της ακεραιότητα, σχέδια αλλαγής της Ιστορίας της εντός και εκτός συνόρων, ενοχλήθηκαν κάποιοι επιτήδειοι (ελαφρυντικός ο χαρακτηρισμός) γιατί ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκε η μαθητιώσα νεολαία να διαμαρτυρηθεί!!

Διαδήλωση μαθητών στην Κύπρο, υπέρ του αγώνα της ΕΟΚΑ - Τότε οι Άγγλοι αποικιοκράτες έκαναν συλλήψεις μαθητών - Σήμερα κάνει συλλήψεις η αστυνομία του αρχικαταληψία πρωθυπουργού

Σε μια χώρα που βρίσκεται στο στόμα του λύκου (Τουρκίας) με καθημερινές παραβιάσεις, παρενοχλήσεις, εκβιασμούς, απειλές και  αντιμετωπίζει από τα χερσαία σύνορά της εχθρικές διαθέσεις για την εδαφική της ακεραιότητα, σχέδια αλλαγής της Ιστορίας της εντός και εκτός συνόρων, ενοχλήθηκαν κάποιοι επιτήδειοι (ελαφρυντικός ο χαρακτηρισμός) γιατί ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκε η μαθητιώσα νεολαία να διαμαρτυρηθεί!! 

Ξεσηκώθηκαν λοιπόν οι μαθητές στη Βόρεια Ελλάδα «κατά της προδοσίας των πολιτικών και του ξεπουλήματος της Μακεδονίας, είναι μια πραγματική Ελληνική «ιντεφάντα» (στα Αραβικά σημαίνει «σεισμός», έγραψε ο Αιμίλιος Σάλαζαρ 1.12.2018 στον Ινφογνώμων.  Το οποίο άρθρο τιτλοφόρησε η ιστοσελίδα ως «Εκπληκτικό, διαβάστε και διαδώστε το παντού! Η γενιά της Μακεδονίας θα σώσει τη χώρα από τη γενιά του πολυτεχνείου…».

«Υπάρχει κάτι πιο αχρείο, άθλιο και αισχρό από το να κατηγορεί κανείς μαθητές 15-16 χρονών για φασισμό και τραμπουκισμό;» έγραψε ο αρθρογράφος. 

Το εθνικό ξεσήκωμα της μαθητιώσας νεολαίας μας  μπορεί να θεωρηθεί και ως μια βαρυσήμαντη προειδοποίηση προς όλους. Από  εκείνους στους οποίους ανήκει το αύριο. Και οι οποίοι θυμούνται εκείνους που θυσιάστηκαν παλαιότερα για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αυτού του τόπου που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ. Και γιατί  ντρέπονται για το βιασμό της Ιστορίας από ξένους με δικούς μας εγκάθετους. Και το πώς κατάντησαν οι σημερινοί ‘ηγέτες’ του Ελληνισμού τα ιερά χώματα για τα οποία θυσιάστηκαν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές Ελλήνων και άλλων.

Τα νεαρά μας παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να ξεσηκωθούν. Γιατί με τους «άθλιους και αισχρούς» που κυβερνούν σήμερα το τόπο, θα χάσουν την πατρίδα τους, τα δικαιώματά τους, την κληρονομιά τους, που τους ανήκει και δεν θέλουν να επιτρέψουν σ΄αυτούς να τους τα στερήσουν όλα αυτά για τα οποία πολέμησαν οι πρόγονοί μας. 

Εφόσον δε η χώρα δέχεται να βρίσκεται εγκλωβισμένοι σε  κομματικά, οικονομικά και άλλα συμφέροντα με μια μερίδα μάλιστα, αποβλακωμένη στο καναπέ απολαμβάνοντας τουρκικές προπαγανδιστικές ταινίες στην μικρή οθόνη καθώς η Τουρκία προειδοποιεί σε όλα τα επίπεδα, σε αυτά τα παιδιά εναπόκεινται προφανώς πλέον το ξύπνημα των υπολοίπων. 

Φωτογραφίες μαθητών διαδηλωτών τον καιρό της ΕΟΚΑ 1955=59

Αυτά τα παιδιά το 1955 ενόχλησαν τους αποικιοκράτες Βρετανούς στην Κύπρο για τις διαδηλώσεις τους για Ένωση με την Ελλάδα 

...και αυτά τα παιδιά εν έτη 2018 ενόχλησαν τους επιτήδειους στην Ελλάδα για την διεκδίκηση της Μακεδονίας ως Ελληνικής

Οι επιθέσεις εναντίον της μαθητιώσας νεολαίας, θυμίζουν τις επιθέσεις που δέχονταν οι μαθητές/τριες της αποικίας Κύπρου το 1955 με την έναρξη του Αγώνος της ΕΟΚΑ 1955-59 για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Με αποτέλεσμα να τιμωρούνται για το ‘αμάρτημά’ τους να ζητούν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ της πατρίδας τους. Τιμωρούσαν και  ανήλικα παιδιά οι αποικιοκράτες, με Corporal punishment – σωματική τιμωρία και στο Λονδίνο ερευνούσαν στο Γραφείο Αποικιών και Υπουργείο Εξωτερικών να βρουν και άλλες χώρες που τιμωρούσαν ανήλικους,  για να δικαιολογούν τις αντιδημοκρατικές των πράξεις και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων…

Σήμερα στην Κύπρο

Σήμερα, βέβαια δεν εξασκείται η ίδια τακτική, αλλά, και επειδή γνωρίζουν ότι η ΝΕΟΛΑΙΑ είναι το βασικό στοιχείο που πρέπει να φοβούνται για ένα ξεσηκωμό, τι έκαναν; Εμπνεύστηκαν την δημιουργία (με ξένες χρηματοδοτήσεις επί τω πλείστον)  λεγόμενους μη κυβερνητικούς οργανισμούς/συνδέσμους (τους οποίους και προβάλουν με κάθε ευκαιρία) και δελεάζοντάς τους με διάφορες δι-κοινοτικές εκδηλώσεις,  χρηματικά και άλλα βραβεία τους πουλούν πλύση εγκεφάλου για τάχατες λύση επανένωσης, με την βρετανο-τουρκική Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία, όπου όλοι θα ζουν σε ένα ονειρεμένο … χρηματικό παράδεισο δίχως προβλήματα αγκαλιά η μια κοινότητα στην άλλη! Και εξέδωσαν και ένα κατάπτυστο λεγόμενο γλωσσάρι για να μην χρησιμοποιούν πλέον τις λέξεις ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΕΞΩ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ να μην μιλούν για τουρκικά εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν από τους βάρβαρους εισβολείς Τούρκους. Και όλα για να διαγραφούν τα τουρκικά εγκλήματα και να χρησιμοποιούν ουσιαστικά  την νεολαία εναντίον των ιδίων των γονιών, αδελφών παππούδων και γιαγιάδων της που έζησαν και ακόμα θυμούνται τις τουρκικές θηριωδίες. 

Να γιατί τους ενοχλεί το ξεσήκωμα της μαθητιώσας νεολαίας για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.  Την φοβούνται την νεολαία. Φοβούνται το αγνό της αίσθημα να μην τους χαλάσει τις απαράδεκτες των δραστηριότητες. Το ίδιο ισχύει τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα… Το κίνητρο παραμένει το ίδιο. Όπως και το  κλισέ της επίθεσης… 

Η Μακεδονία είναι Ελληνική όπως και η Κύπρος. 

Βέβηλοι οι βιαστές και πλαστογράφοι της Ιστορίας, υποκινούμενοι  από ξένα συμφέροντα συγγραφείς αλλαγής των ιστορικών βιβλίων…

Όσο υπάρχουν αυτοί οι νέοι, μπορούμε να λέμε υπάρχει Ελπίδα. Γιατί όπως ορθώς λέγεται, η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία…

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά

Βροχή τά συγχαρητήρια ἀπό τή διεθνῆ κοινότητα πρός τά δύο «μέ­ρη» προσπαθοῦν νά ἐπισπεύσουν τά διαδικαστικά βήματα γιά τήν ἐπικύρωση τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν (17/6/ 2018). Ἡ μεγάλη, ὅμως, πλειο­ψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί οἱ ἁ­πανταχοῦ τῆς γῆς ὁμογενεῖς μας, αἰσθανόμαστε ἀνήσυχοι καί προδομένοι μέ τήν ὅλη ἐξέλιξη.

Εὔλογο τό ἐρώτημα: Εἶναι δυνατό νά ἀκυρώνονται συμφωνίες πού μέ τόση ἐπισημότητα ὑπογράφονται; Τήν ἀπάντηση μπορεῖ νά μᾶς τή δώσει ὡς μάρτυρας τῶν καιρῶν καί δασκάλα τῆς ζωῆς ἡ ἱστορία, ἀπό τίς δέλτους τῆς ὁποίας ἀντλοῦμε παραδείγματα ἐνθαρρυντικά καί διαφωτιστικά γιά τήν περίπτωσή μας.

Γνωστή ἡ συνθήκη τῶν Σεβρῶν. Ὑπογράφεται μεταξύ τῶν κρατῶν-νικητῶν τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πο­λέμου καί τῆς σουλτανικῆς κυβέρνησης τῆς Τουρκίας στίς 10 Αὐγούστου 1920, στό προάστιο Σέβρ (Sevres) τοῦ Παρισιοῦ. Προέβλεπε τήν ἀπόσπαση τμημάτων τῆς Τουρκίας, Συρίας, Λιβάνου, Παλαιστίνης καί Ἰ­ράκ καί τή μετατροπή τους σέ ἀποικίες τῆς Ἀγγλίας καί τῆς Γαλλίας. Ἡ Ἑλλάδα κατοχύρωνε ἐπίσημα τή Δυτική Θράκη καί ἐνσωμάτωνε τήν Ἀνατολική. Ἔ­παιρνε τά νησιά Ἴμβρο καί Τένεδο καί ἐπισημοποιοῦσε τήν παρουσία της στήν περιοχή τῆς Σμύρνης καί στήν ἐνδοχώρα της. Φαινόταν μάλιστα ὅτι ἐξασφάλιζε ἤδη τά Δωδεκάνησα ἐ­κτός ἀπό τή Ρόδο.

Ἡ συνθήκη τῶν Σεβρῶν χαιρετίστηκε στήν Ἑλλάδα ὡς ἐθνική νίκη καί προσωπικός θρίαμβος τοῦ Βενι­ζέ­λου. Τελικά, μέ τή Μικρασιατική Κα­ταστροφή τέθηκε τέρμα στή Συνθήκη τῶν Σεβρῶν καί οὐσιαστικά πο­τέ δέν ἐφαρμόστηκε.

Μία ἄλλη περίπτωση: Στίς 29 Σεπτεμβρίου 1924 ἡ Ἑλλάδα μέ ἐπιστατοῦσα ἀρχή τήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ὑποχρεώθηκε νά ὑπογράψει μέ τή Βουλγαρία συμφωνία περί μειονοτήτων. Ἀντιπρόσωποι τῶν δύο χωρῶν ὁ Νικόλαος Πολίτης, διακεκριμένος κα­θηγητής τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου σέ γαλλικά πανεπιστήμια, καί ἀντίστοιχα ὁ Καλφώφ ἀπό τή Βουλγαρία. Μέ τή συμφωνία αὐτή, γνωστή ὡς Πρωτόκολλο Πο­λίτη-Καλφώφ, ἀναγνωριζόταν ὡς βουλγαρική μειονότητα οἱ Σλαβόφωνοι-δίγλωσσοι Ἕλληνες τῆς Μακεδονίας. Ἀσφαλῶς μέ τό φοβερό αὐτό λάθος διαστρεβλωνόταν ἡ ἱστορική πραγματικότητα. Ἡ πλειονότητα τῶν ἀκριτῶν, γιά τούς ὁποίους ἀποφάσιζαν, εἶχε ἀγωνισθεῖ κατά τόν Μακεδονικό Ἀγώνα ὑπέρ τοῦ Ἑλλη­νι­σμοῦ καί εἶχε χύσει πολύ αἷμα πολεμώντας κατά τῶν βουλγάρων κομιταζήδων.

Πάραυτα ὁ Βενιζέλος ἔπαυσε τούς πρωτεργάτες τοῦ Πρωτοκόλλου ΝικόλαοΠολίτη καί Ἀνδρέα Ἀνδρεάδη, καταλογίζοντάς τους ὅτι «ἐνήργησαν ἀφελῶς καί μετά πλήρους πε­- ρι­φρονήσεως πρός τήν πρα­γμα­τι­κό­τητα τῆς ζωῆς»! Ὅταν τό Πρω­τόκολλο συζητήθηκε στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, ἀπορρίφθηκε ὡς ἐ­θνικῶς ἐπιζήμιο καί ἡ Ἑλλάδα ἀποδεσμεύθηκε ἀπέναντι στήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἀπό τίς ὑ­πο­χρεώσεις της, ὅπως ἡ λειτουργία βουλγαρικῶν σχολείων στίς ἀκριτικές αὐτές περιοχές.

Μιά μαρτυρία ἐκ τοῦ ἀντιθέτου: Στίς 29 Ἰουλίου 1919 ὑπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Ἐλευθερίου Βενι­ζέ­λου καί τοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐξω­τερικῶν τῆς Ἰταλίας Τιττόνι, μέ τήν ὁποία ἡ Ἑλ­λάδα θά προσαρτοῦσε τή Βόρειο Ἤπειρο καί ἡ Ἰταλία τήν Αὐ­λώνα μέ τό λιμάνι της. Ἕνα χρόνο ἀργότερα, στίς 27 Ἰουλίου 1920, ἡ νέα κυβέρνηση τῆς Ἰταλίας κατήγ­γει­λε τή συμφωνία Βενιζέλου-Τιττόνι, ἐπειδή προσέκρουε στά ἐθνικά της συμφέροντα.

Παράδειγμα ἀπό τήν εὐρωπαϊκή ἱστορία ἀποτελεῖ τό «Σύμφωνο τοῦ Μονάχου». Ὑπογράφεται στή Γερμανία στίς 30 Σεπτεμβρίου 1938. Σύμφω­να μέ αὐτό ἀποσποῦσαν μιά πε­ριοχή τῆς Τσεχοσλοβακίας, τή Σουδητία, καί τήν παραχωροῦσαν στή Γερμανία. Στή συνδιάσκεψη πῆραν μέρος οἱ πρωθυπουργοί Βρετανίας Τσάμπερλεν καί Γαλλίας Νταλαντιέ καί οἱ γνωστοί δικτάτορες Χίτλερ καί Μουσολίνι, ἐνῶ ἀποκλείστηκαν τά μέ­λη τῆς τσεχοσλοβακικῆς κυβέρνησης, στήν ὁποία ἀνῆκε ἡ Σουδητία.

Μέ τό Σύμφωνο αὐτό οἱ κυβερνήσεις τῆς Ἀγγλίας καί τῆς Γαλλίας, με­τά ἀπό προτροπή τῆς κυβέρνησης τῶν ΗΠΑ, ἱκανοποίησαν ὅλες τίς ἀ­παι­τήσεις τῆς Γερμανίας. Ἀπό τήν Τσε­χο­σλοβακία ἀφαιρέθηκε μία ἐδαφική ἔκταση 41.098 τετραγωνικῶν χιλιο­μέτρων μέ 5 ἑκατομμύρια περίπου κατοίκους. Στά χέρια τῶν Γερμανῶν ἔ­πεσαν βιομηχανικές περιοχές μέ σπουδαῖα μεταλλουργικά καί χημικά ἐργοστάσια, μεθοριακά ὀχυρά καί σημαντική ποσότητα ὁπλισμοῦ. Ἔτσι, στήν οὐσία ἡ Τσεχοσλοβακία ἦταν ἀ­φοπλισμένη καί ἀντιμέτωπη μέ τούς ἐπιδρομεῖς, πού περίμεναν μόνο τήν κατάλληλη στιγμή, γιά νά τήν ὑποδουλώσουν ὁριστικά.

Ἀσφαλῶς ἐπρόκειτο γιά κατά­πτυ­στη συμφωνία. Ἡ μόνη χώρα πού προσπάθησε νά τήν ἀποτρέψει ἦταν ἡ Σοβιετική Ἕνωση, ἀλλά προσέ­κρου­σε στήν ἐνδοτική πολιτική τῆς κυβέρνησης τῆς Τσεχοσλοβακίας. Ἡ συμφωνία, ὅμως, δέν κράτησε πολύ, ἀφοῦ λίγους μῆνες ἀργότερα ξέσπα­σε ὁ Β´Παγκόσμιος πόλεμος. Στίς 30 Σεπτεμβρίου 1940 ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἀγγλίας Τσώρτσιλ, σέ μήνυμά του πρός τόν τσεχοσλοβακικό λαό, ἀνακοίνωσε τήν ἀκύρωση τῆς «Συμφωνίας τοῦ Μονάχου».

Γενικά, ἡ μελέτη τῆς ἱστορίας μᾶς ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι οἱ συμ­φω­νίες μποροῦν νά ἀκυρωθοῦν, ὅ­ταν εἶναι ἐπιζήμιες ἐθνικά. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχουν ψυχωμένοι ἀγωνιστές καί πολιτικοί, πού ἀντιλαμβάνονται τό ἐ­θνικό συμφέρον καί τό ὑπερασπί­ζον­ται. Συνε­πῶς, ὅσον ἀφορᾶ στό θέμα τῶν Σκοπίων τίποτε ἀκόμη δέν τελείωσε. Ὁ ἑλληνικός λαός δέν ὑπέγρα­ψε τίποτε.

Κανένα χαρτί, ὑπογραμμένο ἀπό δύο ΥΠΕΞ, δέν μπορεῖ νά ὑποκαταστήσει τή βούληση τῶν λα­ῶν. Γιά νά ἀποκτήσει ἰσχύ τό προσύμφωνο, χρειάζεται νά κυρωθεῖ καί ἀπό τίς δύο πλευρές. Ὅλα τά ἄλλα εἶ­ναι μόνον… προπαγάνδα, τήν ὁποία θά ζήλευε καί ὁ Γκαῖμπελς. Ἐξάλλου, ὁ ἑλληνοαμερικανός πολιτικός ἡ­γέτης κ. Κρίς Σπύρου δήλωσε: «Ἡ Μό­σχα θά βάλει veto στή “Συμ­φωνία τῶν Πρε­σπῶν”, ὅταν αὐτή ὑποχρεωτικά θά πάει γιά ἔγκριση στό Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ!».

Ὁ ἀγώνας, λοιπόν, συνεχίζεται. Μή μᾶς ρίξει τό ἠθικό ἡ ἐνορχηστρωμένη ἐπίθεση, πού ἀπό κάθε πλευρά ἐπιχειρεῖται λυσσαλέα καί προσπαθεῖ νά σπιλώσει τή συγκινητική προσπάθεια πού ξεκινήσαμε. Ἐπιβάλλεται ἀντίσταση ἱε­ρή! Ἑνωμένοι, ἀποφεύγοντας διχασμούς καί μιζέριες τοῦ παρελθόντος, θά νικήσουμε!

«Ἄλλωστε,
«Κατακλυσμούς ποτέ δέ λογα­ριά­σα­με,
μπήκαμε μές στά ὅλα καί περάσα­με.
Κι ἔχουμε στό κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τόν Ἥλιο τόν Ἡλιάτο­ρα!»,

λέγει ὁ νομπελίστας ποιητής μας Ὀ­δυσ­σέας Ἐλύτης στό «Τρελοβάπορο», αἰσθητοποιώντας τήν πολυκύμαντη ζωή τῆς πα­τρίδος μας. Ἔτσι, καί αὐτή τή φο­ρά θά ἀγωνισθοῦμε καί θά νικήσου­με! Καί ἡ ἐ­π­αί­σχυντη «συμφωνία τῶν Πρε­σπῶν» θά πέ­σει, γιατί εἶναι ἄδικη καί ἀνίερη καί γιατί ἔχουμε μαζί μας τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πού ἀ­γα­πᾶ τήν Ἑλλάδα κι ἔβαλε τήν ὑπογρα­φή του γιά τήν ἐλευθερία της.

Πηγή: Ακτίνες, Αβέρωφ