Στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, με αφορμή το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων.

Ο Σεβασμιώτατος έστειλε ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, τονίζοντας ότι το εν λόγω κρατίδιο στηρίζει το ιδεολόγημά του, σε ψευδή ιστορικά στοιχεία.

Επίσης ο Μητροπολίτης Πειραιώς κάνει λόγο για παραχάραξη της ιστορίας, και οποιαδήποτε συζήτηση περί ονομασίας είναι ανόητη και ανωφελής.

"Το θέμα της Μακεδονίας δεν είναι μόνο το όνομα, το θέμα της Μακεδονίας είναι ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών, είναι η εθνικότητα και βέβαια η γλώσσα" τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος πρόσθεσε: "Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κατασκευάσει ένα ιδεολόγημα που στηρίζεται σε ψευδή ιστορικά στοιχεία, διότι είναι σλαβικό φύλο που ήρθε στην περιοχή των Βαλκανίων τον 6ο - 7ο μ.χ. αιώνα, δηλαδή χίλια χρόνια σχεδόν μετά τον Μέγα Αλέξανδρο."

"Έχουν κατασκευάσει μία ψευδή ιστορία, εμφανιζόμενοι ως δήθεν οι μόνοι διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και ως οι μόνοι κληρονόμοι της μακεδονικής ιστορίας και του δήθεν ανύπαρκτου Μακεδονικού έθνους" υπογράμμισε ο Μητροπολίτης Πειραιώς.

Σε άλλο σημείο ο κ. Σεραφείμ τόνισε: "Χωρίς την απεμπόληση του αλυτρωτισμού που περιέχεται στο σύνταγμα τους, στην ψευδή εθνικότητα τους και την κατασκευασμένη γλώσσα τους, οποιαδήποτε συζήτηση για την ονομασία του ψευδοκρατιδίου αυτού, είναι και ανόητη και ανωφελής για την επίλυση του μεγάλου αυτού ζητήματος, αλλά και παραχάραξη της ιστορίας μας και καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού μας".

Σε ερώτηση ποια η στάση της Εκκλησίας την επόμενη ημέρα, εάν η Κυβέρνηση συμπεριλάβει τον όρο Μακεδονία στην ονομασία του κρατιδίου, ο Μητροπολίτης Πειραιώς ανέφερε: "Εάν η κυβέρνηση χωρίς την επίλυση του αλυτρωτισμού και χωρίς την αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων, που εμπεριέχει ο αλυτρωτισμός, διότι αυτοί πρέπει να αλλάξουν το σύνταγμα τους, ταυτόχρονα να πάψουν να εμφανίζουν χάρτες όπου εμφανίζουν την Ελληνική Μακεδονία ως δήθεν αλύτρωτη περιοχή την οποία κατέχουν οι Έλληνες κατακτητές, είναι η περίφημη Μακεδονία του Αιγαίου όπως την λένε.

Επίσης να διδάσκουν στα παιδιά τους, στα σχολεία ότι η Ελλάδα κατέχει παράνομα δικό τους ζωτικό χώρο, του δήθεν ανύπαρκτου Μακεδονικού έθνους όπως το λένε, θα έχει διαπράξει δυστυχώς μία τεράστια Εθνική προδοσία."

Κλείνοντας ο Μητροπολίτης Πειραιώς έριξε τα βέλη του κατά της Κυβέρνησης, με αφορμή το πολυνομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση την Δευτέρα στην Βουλή.

"Η Πειραϊκή Εκκλησία από προχθές μεταδίδει ένα μήνυμα για την απαράδεκτη και φασιστίζουσα και σταλινικού περιεχομένου απόφαση της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. στο άρθρο 220 του πολυνομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή, προς ψήφιση με την μορφή κατεπείγοντος και θα ψηφιστεί τη Δευτέρα" - τόνισε ο Μητροπολίτης Πειραιώς για το θέμα του ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος πρόσθεσε ότι "με τον τρόπο αυτό αποκλείουν από τις ραδιοφωνικές συχνότητες τα εκκλησιαστικά ραδιόφωνα, ώστε να μη δώσει πλέον άδεια λειτουργίας. Αυτό σημαίνει ότι θα σιγήσει η εκκλησιαστική ερτζιανή ενημέρωση, και αυτός ο πολύτιμος βοηθός της Εκκλησίας στο έργο του ευαγγελισμού του λαού μας, και δεν θα είναι πλέον πρόσφορο μέσον για την επιτέλεση του έργου μας".

"Αυτό αποτελεί μία καταστρατήγηση της θρησκευτικής ελευθερίας μας, είναι μία καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βέβαια αυτό δεν μπορεί να μείνει στη διάθεση των κυβερνώντων. Η Εκκλησία πρέπει να αντιδράσει γιατί πλέον είναι η ώρα μηδέν" συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.

Κλείνοντας ο Ιεράρχης τόνισε "Εάν αυτό πραγματωθεί και υλοποιηθεί, η Εκκλησία οφείλει να κηρύξει Αυτήν εν διωγμώ και να πάψει οποιαδήποτε σχέση με την άθλια, αντίχριστη και πολέμια της πίστεως Πολιτεία".

Πηγή: Ρομφαία, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Σχόλιο Τ.Ι.: Εναντίον τού Θεού τών Ορθοδόξων, στρέφονται μόνο άνθρωποι που έχουν πλήρη φιλοσοφική άγνοια και πολλές προκαταλήψεις και εμμονές. Συνήθως αυτοί οι τελευταίοι, παπαγαλίζουν τα λόγια φιλοσόφων αθεϊστών, χωρίς όμως να γνωρίζουν τις βάσεις αυτών τών λόγων, για να καταλάβουν ότι δεν στρέφονται κατά τού Χριστιανικού Θεού, αλλά κατά τού θεού τής Δύσης.

Στο ακόλουθο κείμενο τού Rich Deem μπορούμε να δούμε με στατιστικές και ντοκουμέντα, όχι μόνο το άτοπο τού αθεϊστικού ισχυρισμού, ότι "η θρησκεία είναι η βασική αιτία αιματοχυσίας", όχι μόνο την πραγματική αιτία τής αιματοχυσίας, αλλά και την ίδια τη βαρύτατη ευθύνη τού Αθεϊσμού στα εγκλήματα τής ιστορίας.

Εισαγωγή

Πολλοί αθεϊστές ισχυρίζονται πως η θρησκεία είναι κακό πράγμα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να είναι εκ Θεού.

Είναι αλήθεια, πως υπάρχουν πολλά παραδείγματα κακών που έχουν διαπραχθεί εν ονόματι του Χριστιανισμού. Στο παρελθόν, όσοι διαφωνούσαν με την "επίσημη" εκκλησιαστική διδασκαλία  - όπως για παράδειγμα ο Γαλιλαίος - διώκονταν ή θανατώνονταν.  Πολλοί άλλοι Χριστιανοί σύρθηκαν ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης επειδή δίδασκαν από την Αγία Γραφή αντί της "επίσημα εγκεκριμένης" ύλης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.  Επί πλέον, οι Σταυροφορίες κατέληξαν σε "ιερούς" πολέμους ανάμεσα σε "Χριστιανούς", Εβραίους και Μουσουλμάνους.  Σε πιο σύγχρονες εποχές, έχουν γίνει πόλεμοι ανάμεσα σε Καθολικούς (Σημ. δική μας: εννοεί Παπικούς) και Προτεστάντες στην Βόρειο Ιρλανδία, καθώς και ανάμεσα σε Εβραίους και Άραβες στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο, κοινό γνώρισμα σε όλη αυτή τη βία ήταν κατά βάθος ένας αγώνας για εξουσία. Σήμερα, ορισμένοι άνθρωποι σκοτώνουν υποστηρικτές των αμβλώσεων εν ονόματι του Θεού. Αυτοί όλοι είναι στ' αλήθεια απρόθυμα πιόνια της θρησκείας, ή μήπως χρησιμοποιούν την θρησκεία προκειμένου να δικαιολογήσουν τα ιδιαίτερα, πονηρά σχέδιά τους;

Η Ιστορία των ανθρωπίνων θηριωδιών

Οπότε, θα συμφωνήσω απόλυτα με τους αθεϊστές που λένε πως έχουν γίνει πολλές θηριώδεις πράξεις στο όνομα του Θεού, και ακόμα και στο όνομα του Χριστιανισμού.  Όμως οι θηριωδίες αυτές δεν είχαν διαπραχθεί από τον Θεό, παρά μόνο από πονηρά ανθρώπινα πλάσματα.  Αν παρατηρήσουμε την Ιστορία των δημοκτονιών (όπου συμπεριλαμβάνονται οι γενοκτονίες, πολιτικοκτονίες, και μαζικοί φόνοι) προ του 20ου αιώνα, θα διαπιστώσουμε πως εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί από ομάδες ανθρώπων που απλώς ήθελαν να αφανίσουν κάποιες άλλες ομάδες ανθρώπων. Σημειώστε πως οι αριθμοί αυτοί ΔΕΝ συμπεριλαμβάνουν όσους σκοτώθηκαν σε πολέμους.

Ποιο ποσοστό αυτών των φόνων οφειλόταν στην θρησκευτική δημοκτονία;  Ήταν λιγότερο του 3% των συνόλων.  Αυτό που εκπλήσσει είναι πως οι φόνοι αυτοί συνέβησαν σε μια χρονική περίοδο όπου σχεδόν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου συμμετείχαν σε κάποιου είδους θρησκεία.  Ακολουθούν τα δεδομένα για τον 20ο αιώνα:

Η Vox Day, στο The Irrational Atheist (ο Παράλογος Αθεϊστής) καταγράφει 22 αθεϊστικά καθεστώτα που έχουν διαπράξει 153,368,610 φόνους μέσα στον 20ο αιώνα αποκλειστικά:

Ποσοστά δημοκτονίας βασισμένα σε κυβερνητικό έλεγχο

Τι ποσοστό αυτής της δημοκτονίας οφείλεται σε θρησκευτικές διαμάχες;  Αποδεικνύεται πως η θρησκευτική δημοκτονία δεν βρίσκεται καν ανάμεσα στους πρώτους 20 λόγους (αν και είμαι σίγουρος πως θα ενυπάρχει ως ένα βαθμό και στην κατηγορία των "μικρότερων δολοφόνων").  Αλλά και πάλι, το ποσοστό των θρησκευτικών δολοφονιών είναι λιγότερο από 2%. Μάλιστα, οι 2 κορυφαίοι δολοφόνοι ήταν ειδικά αθεϊστικά κράτη (που δεν είχαν ποτέ προϋπάρξει στην ανθρώπινη Ιστορία). 

Θα πρέπει λοιπόν να κατηγορηθεί ο αθεϊσμός για περισσότερο από 50% των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα;  Η απάντηση είναι βέβαια ΟΧΙ!  Αν κανείς εξετάσει την φύση των καθεστώτων που είχαν διαπράξει αυτές τις θηριωδίες (ακόμα και των θρησκευτικών), το στοιχείο-κλειδί είναι η απόλυτη εξουσία (Πίνακας 1, δεξιά στήλη).  Σύμφωνα με τον καθηγητή R.J. Rummel, κατά την περίοδο μεταξύ 1816 και 2005 έχουν γίνει 205 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες, 166 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες και δημοκρατίες, και 0 πόλεμοι ανάμεσα σε δημοκρατίες.

Το ρητό του Λόρδου Ακτον, ότι "η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα" μοιάζε να είναι περισσότερο από ένα απλό κοινότυπο ρητό.

Και οι Χριστιανοί που διαπράττουν το κακό;

Ο Ίδιος ο Ιησούς είχε επιληφθεί του θέματος των "Χριστιανών" που διαπράττουν το κακό, με μια Του ανατριχιαστική προφητεία:

22 πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα· Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποήσαμεν; 23 και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ' εμού, οι εργαζόμενοι την ανομίαν. (Ματθ. 7:22-23).

(Μετάφραση στη Δημοτική: "Πολλοί θα μου πουν σ' εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο όνομά σου εκβάλλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου εξασκήσαμε πολλές δυνάμεις; Και τότε θα τους ομολογήσω ότι: Ουδέποτε σας γνώρισα. Φύγετε απ' Εμένα οι εργαζόμενοι την ανομία.)

Πρέπει να παρατηρήσει κανείς ότι ο Ιησούς είπε πως "πολλοί" άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό Του θα απορριφθούν από τον Ίδιον, όταν την Ημέρα της Κρίσεως θα προσπαθήσουν να τονίσουν πως είναι μαθητές Του.  Όμως ΔΕΝ είναι πραγματικοί μαθητές Του, όσοι επικαλούνται το Όνομά Του.  ...  Ο Χριστιανισμός πρέπει να κριθεί με βάση του τι είχε πει ο Ιησούς, και ΟΧΙ με βάση των ενεργειών των ανθρώπων που απλώς δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί.  Το βιβλίο του Foxe, "Βιβλίο Μαρτύρων", δίνει λεπτομέρειες για τον θάνατο Χριστιανών που είχαν θανατωθεί εξ αιτίας της πίστης τους στον Χριστό, σε πολλές περιπτώσεις δε, από ανθρώπους που κατά δήλωσή τους ήταν Χριστιανοί.

Πώς ξέρεις αν ένα άτομο είναι ή δεν είναι Χριστιανός;

Δεν μπορούμε με σιγουριά να γνωρίζουμε αν κάποιος είναι ή δεν είναι αληθινός Χριστιανός (μόνο ο Θεός μπορεί να καθορίσει κάτι τέτοιο). Όμως, η Αγία Γραφή δίνει μια περιγραφή για την φύση του προσώπου στο οποίο ενοικεί το Άγιο Πνεύμα (που συμβαίνει την στιγμή που το άτομο αποδέχεται τον Ιησού ως Κύριο και Σωτήρα):

22 ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, 23 πραότης, εγκράτεις· κατά των τοιούτων ουκ έστι νόμος. (Προς Γαλάτας 5:22-23)

(Μετάφραση στη Δημοτική: Αλλά ο καρπός τού Πνεύματος είναι: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σ' αυτά δεν υπάρχει νόμος.)

Επί πλέον, ο αληθινός πιστός κάνει αυτό που είναι σωστό, και αποδεικνύει την αγάπη του προς τους άλλους.  Ακόμα και οι μη-πιστοί μπορούν άμεσα να αντιληφθούν ποιοι είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί.  Σε τελευταία ανάλυση, η συμπεριφορά εκείνων που δηλώνουν πως είναι Χριστιανοί αλλά εργάζονται το πονηρό δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν, όταν ερευνάται αν οι δηλώσεις του Χριστού είναι ή δεν είναι αληθινές.

Συμπέρασμα

Nαι, οι "Χριστιανοί" έχουν όντως διαπράξει θηριωδίες σε βάρος άλλων - θρήσκων και άθρησκων - λαών.  Όμως οι αθεϊστές έχουν διαπράξει αισθητά περισσότερες θηριωδίες απ' ότι το σύνολο όλων των θρησκευτικών ομάδων μαζί*. Αλλά και έτσι ακόμα, το στοιχείο-κλειδί στις θηριωδίες αυτές υπήρξε η ολοκληρωτική εξουσία (και όχι η θρησκεία), με αποτέλεσμα αυτούς τους φόνους εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.  Η Αγία Γραφή λέει μεν πως οι άνθρωποι είναι πονηροί (και οι στατιστικές αυτής της σελίδας υποστηρίζουν αυτή την δήλωση), όμως λέει επίσης πως μπορούν να μεταμορφωθούν με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, για να ζήσουν ζωές με αγάπη, χαρά και ειρήνη.

*Σημ. ΟΟΔΕ:  Είναι επειδή ο Αθεϊσμός είναι στην πραγματικότητα μια άκρως εξτρεμιστική μορφή θρησκείας. Religion does not have to be a faith in a personal God. Atheists have faith in natural forces.  Their fanatic desire to exterminate every other form of faith is unprecedented in history, as shown above.

Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Ομιλία με θέμα «Τα Νέα Θρησκευτικά στο Νέο Σχολείο» πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14 Ιανουαρίου, στην κατάμεστη αίθουσα του Χώρου Τεχνών Δήμου Βέροιας.

Η εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, σε συνεργασία με την Ένωση Θεολόγων Νομού Ημαθίας, την Ενωμένη Ρωμιοσύνη, τον Σύλλογο Πολυτέκνων Βέροιας, με την στήριξη Μορφωτικών, Πολιτιστικών και Αθλητικών Συλλόγων του Ν. Ημαθίας, είχε ως σκοπό να συζητηθούν και να αποφασιστούν τρόποι δράσης και υπεράσπισης της Ελληνικής και ορθόδοξης παιδείας, της πίστης και της πατρίδας των παιδιών μας.

Την εκδήλωση παρουσίασε και συντόνισε το μέλος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, Δέσποινα Σαρηγιαννίδου.

«Πρόκειται για μία σύναξη προβληματισμού και διαμαρτυρίας για την κατάσταση στον χώρο της παιδείας, προκειμένου να ακτινογραφήσουμε τα προβλήματα και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Σύμφωνα με το ιερό δικαίωμα που έχουμε ως γονείς και Έλληνες πολίτες, να συζητήσουμε τις εξελίξεις που αφορούν τις αντισυνταγματικές και σκόπιμες αποφάσεις της κυβέρνησης να μεταλλάξει το μάθημα των θρησκευτικών σε μάθημα προπαγάνδας από θρησκευτικές κλείσεις των μαθητών, με σκοπό να τα απομακρύνει από την Ελληνορθόδοξη παράδοση. Το μάθημα αυτό δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνορθόδοξη πίστη, αλλά ούτε και με τον Ελληνικό μας πολιτισμό… Τα παιδιά μας είναι το παρόν και μέλλον των Ελλήνων… Εμείς ως Έλληνες, Ορθόδοξοι πολίτες ήρθε η ώρα να δράσουμε συντονισμένα και να πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας. Ήρθε η ώρα των γονέων…», είπε μεταξύ άλλων.

Την εκδήλωση ευλόγησε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμον ο οποίος χαιρέτησε την εκδήλωση και μίλησε για το μείζον και σοβαρό θέμα των θρησκευτικών, λέγοντας πως δεν πρέπει να γίνονται αλλαγές σκόπιμα. «Η Εκκλησία αντιδρά γιατί έχει χρέος και ευθύνη στον λαό του Θεού, στην πατρίδα, στους μαθητές. Επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει τους πάντες και να ακουστεί από το Υπουργείο Παιδείας και να αποσύρουν τις αλλαγές…» Κλείνοντας μίλησε συγκινημένος για ακόμη ένα κρίσιμο θέμα. Για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας. «Η Εκκλησία και ο λαός του Θεού καλούμαστε να υπερασπιστούμε ένα εθνικό κι εκκλησιαστικό θέμα, που αφορά την ταυτότητά μας, την ιστορία μας, την πατρίδα και την ύπαρξή μας. Να διακηρύξουμε ότι δεν είναι δυνατόν να παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία, γιατί η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική, είναι ορθόδοξη και δική μας!»

Στην συνέχεια χαιρετισμό απεύθυνε ο Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας, Κωνσταντίνος Δούκας. Ο κ. Δούκας είπε η ότι ομιλία έχει ως στόχο την ενημέρωση των γονέων. Μίλησε για τους στόχους της Ένωσης και παρουσίασε το ΔΣ της, το οποίο αποτελείτε από τους Γαβρά Μερόπη, Καραλή Καλούδα, Σαρηγιαννίδου Δέσποινα, Μαργαρίτη Δέσποινα, Τσέγκου Βάγια και Ελευθεριάδη Βασίλη.

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Θεολόγων Ημαθίας, Ευθύμης Χωματάς, στην συνέχεια είπε «Η κυβέρνηση επιδιώκει τον αφελληνισμό των παιδιών μας… Τα νέα προγράμματα σπουδών φέρνουν τη σύγχυση στα παιδιά, τους δασκάλους και τους Θεολόγους… Τα παιδιά ανήκουν στους γονείς τους. Αυτοί πρέπει να αντιδράσουν. Είναι η ώρα των γονέων. Είναι ώρα εγρήγορσης, καιρός Ελληνορθόδοξης αφύπνισης… Εάν δεχθούμε την πανθρησκεία οδηγούμαστε στην αθεΐα. Εκεί οδηγούνται τα παιδιά μας…».

Στη συνέχεια ο εκπρόσωπος της Ενωμένης Ρωμιοσύνης Βέροιας, Ιωάννης Κοτσάμπασης απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό, μιλώντας για τους σκοπούς της Ενωμένης Ρωμιοσύνης και για τον κοινό αγώνα των επιθέσεων που δέχεται η ορθοδοξία.

Επίσης ανέφερε ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθούν σύντομα δύο εκδηλώσεις που διοργανώνει η Ενωμένη Ρωμιοσύνη. Στην πρώτη θα μιλήσει η Μαρία Μαντουβάλου, Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Η παιδεία των τριών Ιεραρχών και η παιδεία στην Ελλάδα σήμερα, ενώ στην δεύτερη ο π. Επιφάνειος Χατζηγιάνγκος Αρχιμανδρίτης Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, που ως Φυσικός θα αναπτύξει το θέμα «Η παρουσία του Θεού μέσα στο σύμπαν».

Ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής για το συλλαλητήριο για την Μακεδονία ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι το συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί στις 21 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 14.00, στον Λευκό Πύργο. Τέλος, απηύθυνε κάλεσμα σε γονείς, μαθητές και σχολεία να παρευρεθούν όλοι κρατώντας ελληνικές σημαίες και λάβαρα της Μακεδονίας.

Τον λόγο πήρε ο πρώτος ομιλητής, ο Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Η θεολογικοπνευματική διάσταση των αλλαγών της πολιτείας στην παιδεία και στην κοινωνία». Ο κ. Ρεράκης είπε «Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στα νέα πολυθρησκειακά προγράμματα σπουδών. Είμαστε αντίθετοι στην διάδοση της πολυθρησκείας και πολυθεΐας στην Ελλάδα, μέσω του σχολείου και των νέων φακέλων Θρησκευτικών. Απαιτούμε νέα προγράμματα σπουδών και νέα βιβλία που απηχούν την εκκλησιαστική μας διδασκαλία… Το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι ορθόδοξο. Δεν είναι κατάλληλο για τους μαθητές. Γιατί προκαλεί θρησκευτική σύγχυση, μολύνει και διαστρεβλώνεται η χριστιανική συνείδηση των παιδιών μας. Ξεριζώνεται η χριστιανική τους πίστη... Πρόκειται για μεθοδευμένη αλλοίωση μέσω της παραπλάνησης….  Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα τέχνασμα. Να υπάρχει μία θρησκεία για όλους τους μαθητές, δηλαδή για κανέναν μαθητή. Επιθυμεί την κατάργηση του χριστιανισμού και όλων των θρησκειών...». (Δείτε ένα απόσπασμα από την ομιλία του στο βίντεο).

Την σκυτάλη πήρε η Σχολική Χορωδίας της Ένωσης Α’ θμιας Εκπαίδευσης Δήμου Βέροιας, υπό τη διεύθυνση της Ελένης Αναγνώστου. Συνόδεψε ο Βαρύτονος – Σολίστ, Γιώργος Κυρόπουλος.

Ακολούθησε ο Θεολόγος Μέσης Εκπαίδευσης Λάρισας, Θεόδωρος Κουτσιώρας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Φάκελοι θρησκευτικών Δημοτικού – Γυμνασίου – Λυκείου. Τι δεν γνωρίζουμε». Ο κ. Κουτσιώρας είπε «Η κυβέρνηση άλλαξε το βιβλίο των Θρησκευτικών, χωρίς να ενημερώσει τον Ελληνικό λαό. Άλλαξε τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους κείμενους νόμους. Η άθεη κυβέρνηση προσπαθεί να ξεριζώσει από τα Ελληνόπουλα τα ορθόδοξα βιώματά τους, με πρόσχημα ότι διδάσκει ορθοδοξία… Οι χιλιάδες επιστροφές βιβλίων στις Διευθύνσεις και το Υπουργείο, ως πρώτο βήμα αντίστασης γονιών είναι ανεπανάληπτο φαινόμενο. Οι φάκελοι Θρησκευτικών απαξιώνουν την ορθόδοξη πίστη, αποχαρακτηρίζουν τις αιρέσεις εξισώνουν την αποκάλυψη του Ιησού με παγανιστικές και θρησκευτικές αντιλήψεις. Ανακατεύουν την αλήθεια με το ψέμα και προωθούν την παγκοσμιοποίηση και τον οικουμενισμό. Προκαλώντας σύγχυση στους ανυποψίαστους ορθόδοξους μαθητές… οφείλουμε να γίνουμε ασπίδα των παιδιών μας. Διεκδικούμε το αυτονόητο. Διεκδικούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να διδάσκονται τα παιδιά μας την πίστη των πατέρων μας, των Αγίων μας. Να διδάσκονται ανόθευτα τη διδασκαλία του Χριστού μας». Στο τέλος, ανέφερε ενδεικτικά παραδείγματα από τα βιβλία του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. (Δείτε ένα απόσπασμα από την ομιλία του στο βίντεο).

Έπειτα απαντήθηκαν ερωτήματα του κοινού.

Κλείνοντας, η κα Σαρηγιαννίδου διάβασε το ψήφισμα την Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης Βέροιας για το μάθημα των Θρησκευτικών, όπου εγκρίθηκε από όλους.

Ακούστε το ψήφισμα: 

Τέλος, οι όλοι οι παρευρισκόμενοι τραγούδησαν το «Μακεδονία ξακουστή» κι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο.
 

Πηγη: Πληροφοριοδότης, Ακτίνες

Ἰησοῦς ὁ Αἰώνιος Κατακτητής, Ἰησοῦς ὁ Μεγάλος Πυρπολητής, Ἰησοῦς ὁ Μπουρλοτιέρης τῶν ψυχῶν: Ἑκατοντάδες καρδιὲς συντονίζουν τοὺς παλμούς τους μ᾿ Ἐκεῖνον. Μυριάδες ἀνθρώπινες ὑπάρξεις δέχονται τὸ προσκλητήριο μήνυμα στ᾿ ἀκρογιάλι τῆς Γαλιλαίας τους. Ἀναρίθμητοι οἱ πιστοὶ ἀκόλουθοι τοῦ Ἰησοῦ. Ποικιλόμορφοι καὶ ἰδιόμορφοι κοσμοῦν τὸ πολύφωτο στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας. Στὴ δρᾶσι καὶ στὴν ἀφάνεια, στὸ κήρυγμα καὶ στὴ σιωπή, γίνονται Μάρτυρες Χριστοῦ, πρακτικοὶ μεταφραστὲς τοῦ Εὐαγγελίου, φλογεροὶ ἐραστὲς τοῦ Θείου Διδασκάλου.

Μιὰ μορφὴ συνηρπασμένη ἀπὸ τὸ Θεῖο Ἔρωτα εἶναι καὶ ὁ ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ ΚΑΛΥΒΙΤΗΣ.

1. Ο Βίος του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου

Ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 457 μ.χ και έζησε μέχρι το έτος 474 μ.χ. επί βασιλείας Λέοντος του Μεγάλου. Ο πατέρας του ονόματι Ευτρόπιος και η μητέρα του Θεοδώρα, ήταν ευσεβείς. Ο Ευτρόπιος ήταν άρχοντας, πολύ πλούσιος Συγκλητικός.

Μαζί με την Θεοδώρα απέκτησαν τρία παιδιά, ο νεότερος ήταν ο Ιωάννης. Οι άλλοι δύο αδελφοί του έλαβαν αξιώματα και βιοτική ευδαιμονία. Ο Ιωάννης από μικρός ήταν με τους γονείς του, του άρεσε να διαβάζει τα Ιερά Γράμματα, να πηγαίνει στην Εκκλησία, να ακούει τα Θεία λόγια.

Τον καιρόν εκείνο κάποιος Μοναχός από την Μονήν των Ακοιμήτων ήθελε να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα οδοιπορικώς και περνούσε από την Κωνσταντινούπολη. Ήθελε να τελειώσει κάποια υπόθεση του στην Πόλη και διανυκτέρευσε πλησίον της οικίας του Ευτρόπιου.

Μόλις ο Ιωάννης τον είδε τον πλησίασε και θέλησε να μάθει για τη ζωή στο Μοναστήρι. Ο Μοναχός μόλις κατάλαβε τον πόθο και τον ζήλο του Ιωάννη άρχισε να του εξηγεί λεπτομερώς τα της Μοναστικής ζωής. Ο Ιωάννης άκουγε αχόρταγα για τις νηστείες, για την άσκηση της Μοναστικής ζωής, για τις ψαλμωδίες και τις λοιπές αρετές.

Πήρε τον Μοναχό σε κρυφό σημείο και του είπε:

› Σε Ορκίζω στον Τριαδικό Θεό, όταν επιστρέψεις για το Μοναστήρι να έρθεις εδώ να με πάρεις κρυφά μαζί σου να γίνω Μοναχός το συντομότερο, πριν μάθουν οι γονείς μου που είμαι, γιατί σκέπτονται να με παντρέψουν.

Τότε ο Μοναχός του υποσχέθηκε να εκπληρώσει τον πόθον του και ανεχώρησε για τα Ιεροσόλυμα.

Ο Ιωάννης άρχισε να ετοιμάζεται για την αναχώρηση σκεπτόμενος να πάρει ευλογία από τους γονείς του. Θα ζητήσω να έχω από τα χέρια τους ένα Ευαγγέλιο για να μάθω τις παραδώσεις του Χριστού. Πήγε στη Μητέρα του και της είπε. Μητέρα δεν μπορώ να πάω στο Σχολείο, διότι όλοι οι συμμαθητές μου έχον Ευαγγέλιο και διαβάζουν, ενώ εγώ κάθομαι μόνος και καταφρονεμένος γιατί δεν έχω. Πολύ σε παρακαλώ πάρε μου και εμένα ένα Ευαγγέλιο, να το κρατώ στα χέρια μου και να το διαβάζω. Μετά χαράς παιδί μου απάντησε η μητέρα του. Μόλις έλθει ο Πατέρας σου θα του πω να σου πάρει ένα Ευαγγέλιο.

Ο Πατέρας του μόλις το άκουσε κάλεσε έναν γραφέα επιτήδειο, του έδωσε πεντακόσια χρυσά φλουριά καθώς και πολύτιμους λίθους του χρυσοχόου να το κατασκευάσει. Όταν ετοιμάστηκε το Ευαγγέλιο, κάλεσε τον Ιωάννη και του παρέδωσε το Ευαγγέλιο. Ο Ιωάννης τότε ασπάσθηκε το χέρι του Πατρός του και της Μητρός του, πήρε το Ευαγγέλιο και το είχε πάντα μαζί του.

Όταν ο Αββάς επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα τον είδε ο Ιωάννης και χάρηκε πολύ. Συναντήθηκε μαζί του και του εξήγησε πως αν οι γονείς του μάθουν ότι θέλει να γίνει Μοναχός, θα προσπαθήσουν να τον σταματήσουν με δάκρυα και ικεσίες και θα του κόψουν τον θεάρεστο δρόμο, γιαυτό σε παρακαλώ Αββά μου να αναχωρήσουμε με μεγάλη μυστικότητα να μην το μάθει κανείς. Βλέποντας ο Αββάς την αγάπη και ζήλο του του Ιωάννη του είπε:

› Ο Θεός να πληρώσει κάθε επιθυμία σου.

Ο μακάριος Ιωάννης μαζί με τον Αββά πήγαν στο γιαλό κρυφά βρήκαν ένα πλοίο και συμφώνησαν με τον πλοίαρχο να του δώσουν εκατό φλουριά για να τους μεταφέρει στην Ιερά Μονή των Ακοιμήτων.

Κατόπιν Ο Ιωάννης πήγε και βρήκε την Μητέρα του και της είπε, Μητέρα όλα τα παιδιά με φίλεψαν και με κέρασαν πολλές φορές, εγώ όμως ποτέ δεν τους κέρασα . Θέλω να τους φιλέψω και εγώ γιατί ντρέπομαι. Όταν ήλθε ο Πατέρας του διηγήθηκε η Μητέρα του την παράκληση του Υιού της και αποφάσισαν να του δώσουν τα εκατό φλουριά, αλλά να του δώσουν και έναν υπηρέτη να τον φυλάγει στο δρόμο.

Κάλεσε ο Ιωάννης τον Αββά και τον ενημέρωσε για τα χρήματα, αλλά υπάρχει και το πρόβλημα, τι θα κάνουν με τον υπηρέτη. Στη συνέχεια ο Άγιος πήγε και βρήκε τον πλοίαρχο του εξήγησε πώς όταν είναι ο καιρός να αναχωρήσουν να τους κάνει νόημα κρυφά για να μπουν στο πλοίο.

Την επαύριο που ο καιρός ήταν καλός μόλις ο πλοίαρχος είδε τον Ιωάννη και τον Αββά τους έκανε νόημα πως είναι όλα έτοιμα. Τότε ο Ιωάννης είπε στον υπηρέτη, να πάει στο σχολείο να δει τους συμμαθητές του τι κάνουν και να επιστρέψει να τον ενημερώσει. Έφυγε ο υπηρέτης και αυτοί ανέβηκαν στο πλοίο και ανεχώρησαν.

Ο υπηρέτης επέστρεψε να ενημερώσει τον αφέντη του, αλλά, πουθενά ο Ιωάννης. Επέστρεψε στο σπίτι ο υπηρέτης να ενημερώσει την Μητέρα του Οσίου για όσα συνέβησαν. Η Μητέρα παράχθηκε μήπως έπαθε τίποτα και έστειλε και άλλους πολλούς υπηρέτες για την ανεύρεση του υιού της σε όλη την Κωνσταντινούπολη.

Όταν ο πατέρας του έμαθε τα γεγονότα άρχισε να κλαίει και να θρηνεί. Η δε μητέρα του όταν είδε ότι εξέλιπε κάθε ελπίδα να βρεθεί ο υιός της έκλαιγε απαρηγόρητη. Όταν το πλοίο έφτασε στη Μονή εξελθόντες μετέβησαν πρώτα στον Ναό για να προσκυνήσουν και να ασπασθούν τις Άγιες εικόνες.

Κατόπιν μετέβησαν και έβαλαν μετάνοια στον Ηγούμενο και τους λοιπούς αδελφούς, διηγήθηκε ο Αββάς στον Ηγούμενο τα πάντα για τον Ιωάννη, ότι είναι εξ ευγενών γονέων και τον μεγάλο πόθο του να λάβει το αγγελικό σχήμα. Ο Ηγούμενος όταν είδε τόσο νέο τον Ιωάννη θαύμασε και είπε προς αυτόν:

› Παιδί μου είσαι πολύ νέος και δεν θα δυνηθείς να υποφέρεις την άσκηση και τους κόπους των Μοναχών. Πρώτα θα κάνεις ένα χρόνο ως δόκιμος για να δούμε την αρετήν και μετά θα "κείρωμεν την κόμην της κεφαλής".

Ο δε Ιωάννης απάντησε:

› Δέσποτα μου άγιε και τίμιε πάτερ πολύ σε παρακαλώ με όλη την καρδιά μου σήμερα να με κείρης Μοναχόν, γιατί έχω μεγόλον πόθον να λάβω το Αγγελικό σχήμα.

Ειδών ο Ηγούμενος την επιμονήν του Ιωάννη εσπλαχνίσθει και τον έκανε Μοναχό, ευλογήσας αυτόν και ενδύσας το αγγελικό σχήμα.

Τρία χρόνια κάθισε ο Όσιος στο Μοναστήριον των Ακοιμήτων και από την πολλήν νηστεία και εγκράτεια έγινε αγνώριστος. Ο δε Ηγούμενος τον καθοδηγούσε και του έλεγε, πολύν κόπον και πολύ νηστεία κάνεις και αν συνεχίσεις θα αρρωστήσεις και δεν θα δύνασαι να κάνεις τον κανόνα σου. Αυτά τα είπε ο Ηγούμενος γιατί ο Όσιος έτρωγε μόνον την Κυριακή και μεταλάμβανε των Αχράντων Μυστηρίων.

Ο φθονερός διάβολος όμως βλέποντας να τον νικάει ο νεαρός Ιωάννης, του έβαλε την επιθυμία να επισκεφθεί τους γονείς του. Όσες φορές του έφερνε τέτοιους λογισμούς, ο Όσιος προσευχόταν και παρακαλούσε τον Θεό να τους διαλύσει, αλλά ο διάβολος τον επείραζε περισσότερο. Ο Όσιος τότε εξομολογήθηκε στον Ηγούμενο τις σκέψεις που τον βασανίζουν. Τότε ο Ηγούμενος του θύμισε όταν του έλεγε πως λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν θα αντέξει να φέρει σε πέρας την άσκηση, γιατί ο διάβολος δεν θα σε αφήσει και θα σε πειράζει, και τον ρώτησε:

› Τώρα τι θέλεις να κάνεις;

Και ο Άγιος απάντησε:

› Να με συγχωρέσεις να πάω στους γονείς μου και εκεί να αγωνιστώ να τον νικήσω.

Αφού έκανε προσευχή έφυγε από το Μοναστήρι και στο δρόμο που περπατούσε συνάντησε Μοναχό φτωχό με παλιά ράσα και του είπε:

› Χαίρε, αδελφέ και συνοδοιπόρε, θέλεις να περπατήσουμε μαζί οι δυο μας;

› Μετά χαράς απάντησε ο Μοναχός, να περπατήσουμε.

Και συνέχισε ο Ιωάννης:

› Βλέπω τα ενδύματά σου είναι παλιά, δώστα σε εμένα και εσύ βάλε τα δικά μου να περπατούμε μαζί.

Και ευθύς άλλαξαν ενδύματα. Για αρκετές ημέρες περπατούσαν και κάποτε αποχωρήστηκαν ευχόμενοι αλλήλοις και ο Άγιος το βράδυ έφθασε έξω από το πατρικό σπίτι που μόλις το αντίκρισε έπεσε κάτω κλαίγοντας και παρακαλώντας τον Θεό να του δώσει δύναμη να κατανικήσει τον εχθρόν του.

Μόλις ξημέρωσε το πρωί βγήκε ως συνήθως ένας δούλος του πατρός του και όταν τον είδε ρώτησε, ποιος είσαι άνθρωπε και τι γυρεύεις; Φύγε από εδώ γιατί σε λίγο θα βγει ο οικοδεσπότης και αν σε δει θα σε βρίσει και εμάς θα μας τιμωρήσει. Τότε ο Όσιος απάντησε, σε παρακαλώ άφησέ με σε μια γωνιά να παραμείνω και δε θα σας ενοχλήσω και να είσαι σίγουρος θα σε ανταμείψει ο Δεσπότης Χριστός.

Όταν σε λίγο οι γονείς του βγήκαν και τους είδε, ευχαρίστησε τον Θεό και με δάκρυα στα μάτια είπε, Ιωάννη είδες και τους γονείς σου με την δύναμη του Χριστού και Θεού σου αλλά αγωνίσου να καταπατήσεις τις ενέδρες του διαβόλου. Σε λίγο ο πατέρας του βγήκε έξω και μόλις τον είδε έτσι ρακένδυτο τον λυπήθηκε και τον ρώτησε:

› Ποιος είσαι και από που έρχεσαι άνθρωπε;

Ο δε απεκρίθει προς τον πατέρα του:

› Ξένος είμαι ενδοξότατε και σε παρακαλώ μη με συχαθείς αλλά άφησέ με να μείνω σε μια γωνιά στο προπύλαιο.

Ο πατέρας του του είπε:

› Έλα μέσα να μείνεις σε ένα δωμάτιο.

Ο δε Όσιος απάντησε:

› Φτάνει εδώ μόνο βάλε έναν δούλο σου να μου κάνει μια καλύβη.

Ο Ευτρόπιος πρόσταξε να του ετοιμάσουν μιαν καλύβη και είπε στην σύζυγό του:

› Πολύ τον λυπάμαι αυτόν τον πτωχό.

Μια ημέρα η μητέρα του ήθελε να πάει στην Εκκλησία και ο Όσιος καθόταν έξω από την Καλύβη, η μητέρα του μόλις τον είδε τρόμαξε και είπε στους δούλους να του πουν να μπει μέσα στην καλύβη, γιατί δεν μπορεί να βλέπει την αγριότητα του προσώπου του.

Ο Όσιος με πολύ άσκηση και νηστεία πέρασε τρία χρόνια στην αυλή του πατρός του και εφάνη ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέγοντάς του:

«Χαίρε Ιωάννη, άφησες τα πάντα φθαρτά και πρόσκαιρα του κόσμου τούτου, μάθε ότι πλησίασε ο καιρός της τελειώσεώς σου. Μάθε πως σε τρεις ημέρες θα έρθεις σε εμένα να χαίρεις μετά των Αγγέλων αιωνίως.»

Όταν ο Όσιος ξύπνησε προσευχήθηκε δόξασε τον Θεόν και εκκάλεσε έναν δούλον αυτόν που πρώτα είδε όταν ήλθε και τον παρακάλεσε να μεταφέρει στην οικοδέσποινα ένα μήνυμα. Μετά χαράς απάντησε ο δούλος.

› Πες στην κυρία σου ότι θέλω να με επισκεφθεί να την πω κάτι.

Μεταβάς ο δούλος είπε στην κυρία την επιθυμία του Οσίου. Αυτή αναρωτήθηκε, άραγε τι να θέλει να μου πει ο ρακένδυτος εκείνος άγριος άνθρωπος; Όταν επέστρεψε ο Ευτρόπιος του είπε η Θεοδώρα ότι τη ζήτησε ο άνθρωπος εκείνος να πάει να της πει κάτι, αλλά φοβάται να πάει γιατί έχει άγριο πρόσωπο. Τότε ο Ευτρόπιος της είπε να πάει γιατί είναι αμαρτία. Ο δούλος μετέφερε στον Όσιο την απάντηση της κυρίας και τότε ο Άγιος του απάντησε να της μεταφέρει πως σε τρεις ημέρες θα πεθάνει και αν δεν έλθει θα μετανοήσει πικρά.

Όταν η Θεοδώρα άκουσε πως θα πεθάνει διέταξε να πάνε άλλοι δυο δούλοι και να μεταφέρουν τον ξένο στο σπίτι της. Τότε ο Άγιος της είπε πως θα πεθάνει και της ζήτησε με όρκο να τον βεβαιώσει πως δεν θα παραβεί. Αφού η Θεοδώρα έβαλε όρκο της είπε, πρόσεχε κυρά μου όταν αποθάνω να μην μου εκβάλης τα ρούχα που φοράω, δεν θα μου βάλεις άλλα θα με θάψεις με αυτά.

Συνέχισε λέγοντας, αν και πτωχός έχω ένα τίμιο και πολύτιμο δώρο να σου χαρίσω για την καλοσύνη που μου κάνατε. Τότε έβγαλε το Ιερό Ευαγγέλιο, της το έδωσε λέγοντας:

› Δέξου τούτο το μέγα χάρισμα και είθε να γίνει τούτο αγάπη καθαρά και στερεά, χαρά και αγαλλίασης πνευματική, σου και του ανδρός σου.

Αφού είπε αυτά ο Άγιος επέστρεψε στην καλύβη του, η δε μητέρα του αφού είδε το Ευαγγέλιο με τα πετράδια που ήταν όμοιο με του υιού της Ιωάννου, το έδειξε στον άντρα της και το ανεγνώρισε και έστειλε αμέσως να φέρουν τον χρυσοχόον, ο οποίος βεβαίωσε ότι είναι το Ευαγγέλιο που έκανε για τον Ιωάννη. Πήγαν λοιπόν στον Όσιο και του είπαν:

› Άνθρωπε του Θεού σε ορκίζομαι εις τον τριαδικό Θεόν να ομολογήσεις που βρήκες αυτό το Ευαγγέλιο, το οποίο χαρίσαμε στον υιό μας Ιωάννη.

Βλέποντας ο Ιωάννης τους γονείς του να κλαίνε σκεπτόμενος ότι θα πεθάνει ομολόγησε πως αυτός είναι ο Ιωάννης. Ταύτα ακούσαντες οι γεννήτορες και αφού είδαν σημάδια που ήταν του Ιωάννη και αφού τον γνώρισαν τον αγκάλιασαν κλαίγοντας λέγοντας, η λύπη μας είναι μεγαλύτερη τώρα που σε βρήκαμε από τότε που σε χάσαμε. Καλύτερα να μη μας το έλεγες να τελείωνες με σιωπή. Σε είχαμε στην αγκαλιά μέσα και δεν γνωρίζαμε.

Τα νέα μαθεύτηκαν σε όλη την Κωνσταντινούπολη γρήγορα και άρχισε να τον επισκέπτεται κόσμος και όταν ήλθε η ώρα αφού ευχαρίστησε τον Θεό για την δύναμη που έλαβε αξιώθηκε τον Στέφανο της νίκης. Η μητέρα του ξέχασε τον όρκο της και νικηθείσα από την αγάπη παρήγγειλε λαμπρά χρυσοΰφαντα ενδύματα. Αλλ' ω του θαύματος, σεισμός έγινε και βροντή ηκούσθει.

«Βάλε τα ενδύματα του, τα οποία έβγαλες δια να μην παιδευτείς μεγάλως.»

Και αμέσως η Θεοδώρα έμεινε παράλυτος, άφωνος και το μυαλό σαλεμένο. Ο πατέρας τότε θυμήθηκε τον όρκο, αμέσως διέταξε και τον ενέδυσαν πάλι με τα ενδύματα τα ξεσκισμένα και τα παλιοράσα και εθεραπεύθει η μητέρα του Αγίου. Την ώραν που ο Άγιος παρέδωκεν το πνεύμα έγιναν πολλά θαύματα. Συνήχθη όλη η πόλις και όλη η Σύγκλητος μετά του Πατριάρχου και των κληρικών και ενταφιάστηκε ο Άγιος στην καλύβη του. Οι γονείς του εξόδευσαν πολλά χρήματα και έκτισαν και Ιερό Ναό στην καλύβη βιώσαντες και αυτοί εναρέτως και απήλθον εις την Βασιλείαν των Ουρανών μαζί με τον Υιόν των.

2. Ο εμπνευστής των παιδικών αγώνων και ασκήσεων του Αγίου Πορφυρίου

«Στην Εύβοια υπάρχει ένα χωριό, ο Άγιος Ιωάννης· απ’ αυτό το χωριό κατάγομαι. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί, γι’ αυτό ο πατέρας μου έφυγε απ’ το χωριό και πήγε στην Αμερική. Εκεί δούλευε ως εργάτης στη διώρυγα του Παναμά. Εμείς τα παιδιά στο χωριό, από μικρά που ήμασταν κάναμε δουλιές. Ποτίζαμε τον κήπο, τα δέντρα, φέρναμε τα ζώα, τρέχαμε παντού, όπου μας λέγανε οι μεγάλοι. Εγώ μικρός έβοσκα τα ζώα στο βουνό. Ήμουνα κουτός και ντροπαλός. Στο σχολείο πήγα μια μόνο τάξη και σχεδόν δεν μάθαμε τίποτα, γιατί ο δάσκαλος ήταν άρρωστος. Εκεί που φύλαγα τα πρόβατα, διάβαζα συλλαβιστά το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου κι από κει μου ήρθε ο ζήλος να φύγω και να γίνω μοναχός. Χωρίς να ξέρω τίποτα. Ούτε μοναχό είχα δει, ούτε μοναστήρι. Τίποτα.»…

«Μια μέρα ήλθαν στο μπακάλικο που δούλευα δυο γέροι. Μου ζήτησαν δυο σαρδέλες και μισή οκά κρασί. Αμέσως τους τα πήγα. Σε μια στιγμή λέει ο ένας απ’ τους δυο γέρους:

› Πού να δεις το κρασί που ήπια στο Άγιον Όρος!

› Πήγες στο Άγιον Όρος; τον ρωτάει ο άλλος.

› Ναι, έφυγα μια φορά απ’ την πατρίδα μου, απ’ τη Μυτιλήνη, απ’ την Καλλονή κι επήγα στο Άγιον Όρος. Κι επίναμε εκεί και κρασί μονοξυλίτικο. Τι κρασί ήταν αυτό!

Τον ξαναρωτάει ο άλλος:

› Πήγες ν’ ασκητέψεις;

› Ναι, ήθελα να γίνω καλόγερος, αλλά δεν μπόρεσα, δεν άντεξα. Πόσο μετάνιωσα που δεν έμεινα εκεί!

Εγώ τ’ άκουγα με προσοχή, γιατί πριν από καιρό είχαν περάσει κάποιοι μοναχοί και μοιράζανε φυλλάδια. Ένα απ’ αυτά έγραφε για τη ζωή του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, που την είχα διαβάσει συλλαβίζοντας, όταν έβοσκα τα πρόβατα στο χωριό μου, όπως σας είπα. Την είχα διαβάσει και πάλι στη σοφίτα με τη βοήθεια ενός κλεπτοφάναρου με δυσκολία, γιατί δεν ήξερα πολλά γράμματα. Τόσο μ’ ενθουσίασε η ζωή του Αγίου, που ήθελα να τον μιμηθώ· αλλ’ όμως για το Άγιον Όρος δεν ήξερα τίποτα. Σε λίγο φύγανε οι γέροι, αλλ’ εμένανε το μυαλό μου εκεί. Μου ήλθε ένας ζήλος από εκείνη τη στιγμή να πάω κι εγώ εκεί που έλεγε αυτός. Μου κόλλησε στο νου ότι θα μπορούσα να πραγματοποιήσω τ’ όνειρό μου, να μιμηθώ τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη. Μου έγινε πόθος διακαής.

Πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουνα –δώδεκα-δεκαπέντε χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά– και, θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύν αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Το απόγευμα που θα έφευγα για το Άγιον Όρος, άρχισαν να έρχονται και να μπαίνουν στο καράβι καλόγεροι. Τους εκοίταζα με θαυμασμό. Πρώτη φορά έβλεπα μοναχούς με τα ράσα. Εγώ ήμουνα στη σκάλα. Εκεί που ήμουνα, τους έβλεπα όλους που περνούσαν. Σε μια στιγμή ανέβηκε ένας ψηλός γέρος, σεβάσμιος, με μακριά γενειάδα, φορτωμένος με τα δισάκια του. Με πλησίασε. Κάθισε σ’ έναν πάγκο και μου είπε να καθίσω κι εγώ.

› Πού πας, παιδί μου; μου λέγει.

› Πάω στο Άγιον Όρος, του απάντησα.

› Και τι πάεις να κάνεις εκεί;

Εγώ του έκρυψα την αλήθεια και του λέγω:

› Πάω να δουλέψω.

› Έλα στα Καυσοκαλύβια, μου λέει. Εκεί μένω με τον αδελφό μου σ’ ένα καλύβι στην έρημο. Έλα, παιδί μου, εκεί, να δοξάζομε όλοι μαζί τον Χριστό μας. Τι βιβλία διαβάζεις, παιδί μου; με ρώτησε.

› Την επιστολή του Χριστού, την επιστολή της Παναγίας, το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου. Δεν ξέρω πολλά γράμματα.»…

«Πολλοί στο Άγιον Όρος ζήσανε μυστικά. Πεθάνανε χωρίς κανείς να τους γνωρίζει. Κι εγώ ήθελα να ζήσω έτσι μυστικά. Ούτε ιεροκήρυκας ήθελα να γίνω, ούτε κάτι άλλο. Ούτε είχα ποτέ σκεφθεί να βγω έξω απ’ το Άγιον Όρος. Παιδάκι μικρό σε τέλεια ερημιά! Για να καταλάβω το έρημον και το αβοήθητον, ανέβαινα στο βουνό, έμενα ώρες εκεί κι ήθελα να ζω σαν ερημίτης. Έβρισκα αγριάδες και τις έτρωγα. Το έκανα για άσκηση. Ήθελα να ζήσω μόνος μου, όπως ο άγιος που αγάπησα από μικρούλης, ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Αυτός είναι ο αγαπητός μου άγιος. Αυτόν εγώ μιμήθηκα. Μου έκανε εντύπωση πώς άντεξε να μείνει εκεί, κοντά στους γονείς του, κι έστησε την καλύβα του δίπλα τους χωρίς να αποκαλυφθεί και τους ενίσχυε συνεχώς: “Ἔπηξας τὴν καλύβην πρὸ πυλῶν σῶν γονέων”. Έτσι λέει το τροπάριό του:

“Ἐκ βρέφους τὸν Κύριον ἐπιποθήσας θερμῶς, τὸν κόσμον κατέλιπες καὶτὰ ἐν κόσμῳ τερπνὰ καὶ ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τὴν καλύβην πρὸ πυλῶν σῶν γονέων, ἔθραυσας τῶν δαιμόνων τὰς ἐνέδρας, παμμάκαρ· διό σε, Ἰωάννη, Χριστὸς ἀξίως ἐδόξασεν”.
Οι βίοι των αγίων, και πιο πολύ ο βίος του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου μού έκαναν εντύπωση.»...

«Αυτή η αγάπη προς τον Θεό και αυτός ο έρωτας και αυτός ο ενθουσιασμός σε φέρνει και στο μαρτύριο ακόμη. Σε κάνει να θυσιάζεσαι, να μη λογαριάζεις τίποτα. Να μη φοβάσαι τίποτα. Να φεύγεις μακριά, στα σπήλαια και στις οπές της γης. Αυτή τη θεία τρέλα είχε και ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης, ο Άγιος που μ’ ενέπνευσε…»

3. Διήγησις θαύματος Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου

Ἤμουν τριῶν μηνῶν ἔγκυος καὶ μοῦ εἶχε συστήσει ὁ γιατρὸς μοῦ νὰ βρίσκομαι σὲ μιὰ σχετικὴ ἀκινησία μιὰ καὶ εἶχα προβλήματα αἰμόῤῥοιας καὶ ὑπῆρχε μεγάλος κίνδυνος νὰ ἀποβάλλω. Αὐτὸ ἦταν τὸ δεύτερο παιδί μου οὐσιαστικά, μιὰ καὶ εἶχα χάσει τὸ πρῶτό μου ἀπὸ αὐτόματη ἐκβολὴ λίγους μῆνες πρίν.

Ἕνα βράδυ, ἀφοῦ κατάφερα νὰ κοιμηθῶ, μιὰ καὶ οἱ ἐνοχλήσεις ἦταν συχνὰ ἔντονες, καὶ ἔπαιρνα σπασμολυτικὰ χάπια, βλέπω στὸν ὕπνο μου τὸν ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου πλάϊ σὲ ἕναν νεαρὸ μοναχὸ κουκουλωμένο μὲ ἕνα μαῦρο μανδύα (ῥάσο). Χαμογέλασε στὸν γέροντα Νεκτάριο κοιτάζοντάς τον καὶ μετὰ ἔστρεψε τὸ βλέμμα του σὲ μένα καὶ μοῦ εἶπε μὲ γαλήνιο ὕφος: Νὰ μὴ φοβᾶσαι, ὅλα θὰ πᾶνε καλά! Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα σταμάτησε κάθε ταλαιπωρία ποὺ εἶχα μὲ τὴν ἐγκυμοσύνη μου καὶ μάλιστα ἐπέστρεψα στὴν δουλειά μου, ὅπου καὶ δούλεψα μέχρι τὸν ὄγδοο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης μου. Καὶ ὅλα αὐτὰ γιατὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καλυβίτης θέλησε νὰ προστατέψει τὸ μωρό μου καὶ ἐμένα.

Ἄς εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομά του· πρὸς δόξα τοῦ ὀνόματός του, ἔταξα τὸ παιδί μου νὰ τὸ βαπτίσω στὸ ἐκκλησάκι τῆς Μονῆς.

Ὅταν τὸ μωρό μου, ἀγοράκι 4 μηνῶν τότε, μοῦ παρουσίασε οὐρολοίμωξη, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ διαγνωστεῖ στὴν Ἀθήνα γιὰ τὰ βασικά της αἴτια (ἀνεπάρκεια οὐροδόχου κ.ἄ.), ἐπισκεφτήκαμε μὲ τὸν σύζυγό μου καὶ τὸ μωρό μας τὸν γέροντα Νεκτάριο, ζητώντας νὰ μεσιτεύσει στὸν Ἅγιο νὰ μὴν ἔχει τὸ παιδὶ κάτι σοβαρό. Ὁ πατὴρ Νεκτάριος, βέβαιος γιὰ τὰ λόγια του, μᾶς εἶπε πὼς τὸ παιδὶ δὲν θὰ ἔχει τίποτα. Λίγες μέρες ἀργότερα, εἶδα στὸν ὕπνο μου ἕναν νεαρὸ μοναχό, ποὺ στεκόταν πίσω ἀπὸ μένα καὶ τὸ μωρό μου μέσα στὸ ἐκκλησάκι τῆς Μονῆς. Ἦρθε μπροστά μου, πῆρε τὸ παιδὶ στὴν ἀγκαλιά του καὶ μοῦ εἶπε: Μὴ στενοχωριέσαι, ἀφοῦ εἶναι δικό μου! Οἱ ἐξετάσεις στὴν Ἀθήνα ἔδειξαν μία τυχαία οὐρολοίμωξη, χωρὶς τίποτε τὸ ἀνησυχητικό.

Σ᾿ εὐχαριστῶ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ Ἅγιέ μου Ἰωάννη!

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα), Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.

Κοντάκιον, Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Ποθήσας σοφέ, πτωχείαν Χριστομίμητον, γονέων τῶν σῶν, τόν πλοῦτον ἐγκατέλιπες, καί τό Εὐαγγέλιον ἐν χερσί σου κρατῶν ἠκολούθησας, Χριστῷ τῷ Θεῷ Ἰωάννη , πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Πλοῦτον ἀπανθοῦντα καταλιπών, ἐν πτωχείᾳ πλούτου, πλοῦτος ὤφθης πνευματικός· καὶ ἀντὶ καλύβης, φωτοφανῆ παστάδα, ὁ Λόγος Ἰωάννη, λαμπρῶς σοι δέδωκε.

Πηγή: Ιερός Ναός Παντανάσσης, (από το βιβλίο «Αγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: Βίος και Λόγοι», μέρος 1ο, Έκδοση Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής, κεφ. 2–3· μέρος 2ο, λόγ. 2 και 4, σελ. 31, 35, 42, 72, 228, 289, Χανιά Οκτώβριος 2009) Τὸ Εἰλητάριον, (από το βιβλίο «Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Καλυβίτης, ὁ διὰ Χριστὸν πτωχός», Νεκταρίου Ἱερομονάχου, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Ὁσίων 99 Πατέρων, Βουλευτήρια, Ἄγιον Ὄρος, 2010) users.uoa.gr/~nektar, Μέγας Συναξαριστής

Αγαπητοί μας Αδελφοί,

Ως γνωστό τον τελευταίο καιρό ακόμη και τα Μη Κερδοσκοπικά Φιλανθρωπικά Ιδρύματα της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας πληρώνουν κανονικά το φόρο τους ως να είναι απλά φυσικά πρόσωπα χωρίς απαλλαγές και μειώσεις…

Αυτά δηλαδή που ίδρυσε η Πίστη, η Αγάπη και ο Εθελοντισμός των ανθρώπων, και δη των Χριστιανών, για να ανακουφίσουν τον ανθρώπινο σωματικό ή ψυχικό πόνο, δεν εξαιρούνται σήμερα από τον άτεγκτο νόμο της εξουθενωτικής Φορολογίας με κίνδυνο από μέρα σε μέρα να κλείσουν…

Έτσι και το Ορφανοτροφείο Θηλέων Λαμίας, που ζει και προσφέρει στην Κοινωνία από το 1944 μέχρι τις μέρες μας, και από το οποίο αποφοίτησαν 500 κορίτσια που έφτιαξαν ισάριθμες ευλογημένες οικογένειες, διέρχεται δύσκολες στιγμές εσχάτης οικονομικής κρίσεως.

Οφείλει ΕΝΦΙΑ και Φόρο συνολικά 120.000 €.

Οι άνθρωποι του ΔΣ του Συλλόγου, που έχουν αφήσει τις οικογένειές τους για να βοηθή-σουν τα πονεμένα «Αρνιά του Χριστού», μπόρεσαν να δώσουν μόνο μία δόση 10.000 €.

Ασφαλώς υπάρχουν στο Ίδρυμα ακίνητα, αλλά ξενοίκιαστα, χωράφια, που δεν πουλιούνται, χρέη, που δεν καταβάλλονται… Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να κατάσχει η Εφορία τα ενοίκια από ορισμένα …

Πως θα ζήσουν λοιπόν αυτά τα παιδιά;

Προσπαθούμε λοιπόν αλλόφρονες οι φιλότιμοι συνεργάτες μας, κι έγώ να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε, όπως όπως για να δώσουμε και τα υπόλοιπα, πράγμα που φαίνεται σχεδόν αδύνατο…

Απευθύνθηκαμε παντού… Κάποιοι έδειξαν συμπάθεια, αλλά και πολλοί έμειναν ασυγκίνητοι.

Τελευταία, με έγκριση της Περιφέρειας Στερεός Ελλάδος έβαλαν κουμπαράδες στα Μεγάλα Καταστήματα. Άνοιξαν κι ένα Περίπτερο με Κουπόνια στην κεντρική Πλατ. Πάρκου της Πόλεως της Λαμίας για μια Λαχειοφόρο Αγορά. Επίσης έστειλαν και επιστολές σε Εφοπλιστές, αλλά μερικοί είπαν ότι δεν δίνουν σε φόρους.

Απευθυνόμαστε λοιπόν και πάλι στην Αγάπη Σας : Σώστε, αγαπητοί αδελφοί, το Ίδρυμα αυτό του Θεού. Το μεγάλο σπίτι της αγάπης των παιδιών.

Σε άλλα Ιδρύματα έδωσαν κάποιοι που έχουν. Εμείς εσάς έχουμε. Παρακαλούμε τους χριστιανούς και απευθύνουμε έκκληση αγωνίας.

Ανοίξτε την καρδιά σας και από το υστέρημά Σας δώστε και ο Θεός της Αγάπης θα Σας πληρώσει με την ευλογία του και στο Ορφανοτροφείο θα στείλει και τα υπόλοιπα…

Τα πράγματα είναι οριακά… Κάνετε το καλό, αδελφοί. Δώστε και Σώστε!

Το Ορφανοτροφείο επέζησε πολλών δυσκολιών και συγκυριών. Βγήκε μέσα από τον πόλεμο και αντιμετώπισε οδυνηρή φτώχεια στο ξεκίνημά του. Τότε όμως δεν υπήρχε η δαμόκλεια σπάθη του άσπλαχνου κράτους. Υπήρχε μόνο η γενική δυσπραγία…

Θα πείτε και του χρόνου τι θα γίνει; Έχει ο Θεός… Μπορεί να πουληθεί κάτι… περιμένουμε  κάποια χρήματα από απαλλοτριώσεις που πρώτα ο Θεός θα έρθουν στα χέρια μας προς το τέλος του νέου έτους 2018.

«Εσχάτη ώρα εστί». Ζητούμε τις προσευχές Σας.

Σας ευγνωμονούμε για την όποια απόφασή Σας.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ – ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μπορείτε να καταθέσετε τη βοήθειά Σας στο Λογαριασμό του Ορφανοτροφείου [ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΥΑΓΓ. ΛΟΥΚΑΣ] στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: 396/29614/742 & ΙΒΑΝ: GR 04 0110 3960 0000 3962 9614 742 και στην

ALPHA BANK: 582002101137154 & IBAN  GR33 0140 5820 5820 0210 1137 154

Ευχαριστούμε πολύ για την Αγάπη Σας

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΤΊΜΗΣΗ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΣ

Ντοῦρος Παναγιώτης

τηλ. 6974656185

ΗΘΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ»

(ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΛΑΜΙΑΣ)

email: idrymaeloyka@gmai.com

Πλ. Διάκου 9

351 32 ΛΑΜΙΑ

ΤΗΛ. 22310 22349

Πηγή:  https://tvstar.gr, Χριστιανική Εστία Λαμίας

Η Κίνα ανακοίνωσε ότι κατάφερε να παράξει φυσικό αέριο από «υδρίτη μεθανίου». Συγκεκριμένα στις 18 Μαΐου η κινεζική Γεωγραφική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι καθημερινά από τις 10 Μαΐου συλλέγει περί τα 16.000 κυβικά μέτρα αερίου από την υποθαλάσσια περιοχή Shenhu στη θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Οι υδρίτες φυσικού αερίου είναι μόρια μεθανίου εγκλωβισμένα μέσα σε μια κρυσταλλική δομή, που μοιάζει με αυτή του πάγου. Οι υδρίτες μεθανίου, εντοπίζονται και στον πυθμένα ορισμένων θαλασσών, εκεί που η ύπαρξή τους προδίδεται από λασποηφαίστεια.

Αυτά σχηματίζονται από την διέξοδο που προσπαθεί να βρει το αέριο μεθάνιο από τα σπλάχνα της γης, καθώς μέσα από ρήγματα του φλοιού επιχειρεί να βγει προς τα έξω, όπως η λάβα ενός κανονικού ηφαιστείου, παρασύροντας υλικά του πυθμένα.

Σε κανονικές συνθήκες ένα κυβικό μέτρο υδρίτη, όταν εξαχθεί στην επιφάνεια, κατά τους επιστήμονες γίνεται τουλάχιστον 67 κυβικά μέτρα, δηλαδή ο όγκος του πολλαπλασιάζεται. Η πετρελαϊκή βιομηχανία, θεωρεί τους υδρίτες μεθανίου ως τα ενεργειακά κοιτάσματα της επόμενης 20ετίας.

Γεωπολιτικές ανατροπές

Πρωτοπόροι στην έρευνα για την εμπορικά εκμεταλλεύσιμη αυτή διαδικασία υπήρξαν οι Ιάπωνες. Το ενδιαφέρον των πετρελαϊκών κολοσσών είναι τεράστιο. Εξίσου μεγάλο και το ενδιαφέρον των παγκόσμιων δυνάμεων.

Αν επιταχυνθεί η διαδικασία αξιοποίησης των παγκόσμιων κοιτασμάτων υδριτών μεθανίου, οι γεωπολιτικές, οι οικονομικές και οι κοινωνικές συνέπειες θα είναι καταιγιστικές. Ενδεικτικά αν και η Ιαπωνία (εκτός της Κίνας που πλέον παράγει) επιτύχει στις από ετών δοκιμές της θα πρέπει να αναμένουμε μεταξύ των άλλων:

>Απεξάρτηση Ιαπωνίας, Κίνας και Ινδίας από εισαγωγές φυσικού αερίου.

>Υποβάθμιση σταδιακή των χωρών παραγωγής συμβατικών μορφών υδρογονανθράκων, όπως π.χ. της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ.

>Τροφοδοσία της ΕΕ σε φυσικό αέριο και από παραγωγή υδριτών μεθανίου προερχόμενων από τη Μαύρη θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

>Αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης συγκεκριμένων περιοχών, λόγω της ύπαρξης υδριτών μεθανίου. Τέτοιες περιοχές είναι η Νοτιανατολική Μεσόγειος, η Νοτιοανατολική Ασία, η Μαύρη θάλασσα, η Κασπία, η Βόρεια Θάλασσα και οι θάλασσες γύρω από την Ινδία που φαίνεται να περιέχουν μεγάλες ποσότητες υδριτών μεθανίου.

Η περίπτωση της Ελλάδας

Σύμφωνα με χαρτογραφήσεις και πολύχρονη ερευνητική εργασία του Εθνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής και Ωκεανογραφίας της Τεργέστης, του Ινστιτούτου GEOAZUR της Γαλλίας, του Ινστιτούτου Ερευνών του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, του Πανεπιστήμιου της Βρέμης, του ΕΛΚΕΘΕ, του ΙΓΜΕ, του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Πανεπιστήμιου Αθηνών προκύπτει ότι ο υποθαλάσσιος χώρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας διαθέτει πολύ μεγάλα αποθέματα υδριτών μεθανίου.

Το ερευνητικό πρόγραμμα «Αναξίμανδρος» (σκοπός του η μελέτη των υδριτών της Ανατολικής Μεσογείου), που χρηματοδοτείται και από την ΕΕ, αποκάλυψε την δυνητική ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων υδριτών μεθανίου στην ευρύτερη υποθαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου.

Οι έρευνες έγιναν στην υποθαλάσσια οροσειρά του Αναξίμανδρου, στα λασποηφαίστεια με τις ονομασίες «Άμστερνταμ», «Καζάν», «Αθήνα» και «Θεσσαλονίκη», όπως ονομάστηκαν από τους επιστήμονες που τα ανακάλυψαν.

Το 2010 ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Αντώνης Φώσκολος είχε δημοσιοποιήσει τα συμπεράσματα διεθνών μελετών, σύμφωνα με τα οποία «η χώρα μας διαθέτει σύγχρονα “μεταλλεία”». Αναφέρεται σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων νοτιοανατολικά της Κρήτης και σε γεωλογικούς σχηματισμούς νότια της νήσου που περικλείουν στερεό αέριο (υδρίτες).

Ξένες επιστημονικές δημοσιεύσεις εκτιμούν ότι στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, εντός της ελληνικής ΑΟΖ, στους γεωλογικούς σχηματισμούς μίας έκτασης 60.000 km2, περικλείονται υδρίτες του απίστευτου μεγέθους των 30 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων».

Πηγή: Σταύρος Λυγερός, Defence-Point.gr

Μέ τήν παρακμή καί τήν ξεφτίλα, πού ἐπικρατεῖ ἐδῶ καί χρόνια στά σχολεῖα μας, θά ἔχει ἄραγε διασωθεῖ ἴχνος ἁγνοῦ πατριωτισμοῦ; Μετά ἀπό ἔναν ἀνελέητο πολυχρόνιο πόλεμο ἐναντίον τῆς Ἱστορίας μας, ἐνατίον τῆς Γλώσσας μας, ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας μας, θά μποροῦσαν νά ὑπάρχουν ἀκόμα λίγοι ἔστω ἀπόγονοί μας, πού νά δακρύζουν στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος τῆς Μαακεδονίας μας;

› Αἰμιλιανέ, κι ἐσύ ἐδῶ!

› Ναί, σεβασμιώτατε Γερμανέ Καραβαγγέλη. Ποῦ ἤθελες νά βρίσκομαι μιά τέτοια μέρα; Κλεισμένος στό ἐπισκοπεῖο μου στα Γρεβενά; Δέν εἴπαμε, ὅτι σήμερα 21 Ἰανουαρίου 2018, στίς δύο ἀκριβῶς, θά συναντηθοῦμε στήν κορυφή τοῦ Λευκοῦ Πύργου; Ὅπου νά ‘ναι καταφθάνουν καί ὁ Φώτιος ἀπό τήν Κορυτσά καί ὁ Χρυσόστομος ἀπό τήν Δράμα.

Πώ, πώ, τί λαοθάλασσα εἶναι τούτη! Χιλιάδες τά ἐγγόνια μας καί τά δισέγγονά μας! Τά γνήσια καί ἀνόθευτα ἐγγόνια μας! Μέ τί λαχτάρα καί μέ τί ζῆλο συμμετέχουν στό συλλαλητήριο!

› Σεβασμιώτατε Αἰμιλιανέ, ὅπως βλέπεις, ἐδῶ καί δυό ὧρες περίπου, δέν σταματᾶνε νά ἔρχονται. Πόσο χαίρομαι καί πόσο συγκινοῦμαι μέ τόν ὑπέροχο αὐτόν λαό μας!

Μέ τήν παρακμή καί τήν ξεφτίλα, πού ἐπικρατεῖ ἐδῶ καί χρόνια στά σχολεῖα μας, θά ἔχει ἄραγε διασωθεῖ ἴχνος ἁγνοῦ πατριωτισμοῦ; Μετά ἀπό ἔναν ἀνελέητο πολυχρόνιο πόλεμο ἐναντίον τῆς Ἱστορίας μας, ἐνατίον τῆς Γλώσσας μας, ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας μας, θά μποροῦσαν νά ὑπάρχουν ἀκόμα λίγοι ἔστω ἀπόγονοί μας, πού νά δακρύζουν στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος τῆς Μαακεδονίας μας;

Νά, ὅμως, πού οἱ φόβοι μου, εὐτυχῶς, δέν βγῆκαν ἀληθινοί. Ἐθνομάρτυρα Αἰμιλιανέ, ἡ θυσία μας δέν πῆγε χαμένη. Δές τί γίνεται κάτω! Χαλασμός Κυρίου!

› Γερμανέ Καραβαγγέλη, θυμᾶσαι πόσο χρονῶν ἤμασταν τότε, ὅταν πήραμε στά χέρια μας τόν Ἀγῶνα τόν Μακεδονικό; Εσύ στά τριάντα τέσσερα καί ἐγώ στά εἴκοσι ἐννιά!

Ἀλήθεια, πόσες φορές κινδυνέψαμε ἀπό τά μαχαίρια τῶν κομιτατζήδων! Πόσες φορές βάλθηκαν νά μᾶς ξεκάνουν, Τοῦρκοι καί Βούλγαροι μαζί! Ἐμεῖς, ὅμως, δέν τό βάζαμε κάτω. Τόν ἀγῶνα γιά τήν Μακεδονία μας, τόν συνεχίζαμε μέ τόλμη καί ἀποφασιστικότητα.

› Σεβασμιώτατε Αἰμιλιανέ, ξεχνιοῦνται τέτοιες ἡμέρες ἡρωϊκές; Ἤμουνα τότε χωροεπίσκοπος στήν Πόλη, στό Πέραν. Καλοπερνοῦσα. Μοῦ λέει ὁ Πατριάρχης: Γερμανέ, φεύγεις αὔριο γιά τήν Μακεδονία. Εἶσαι ὁ νέος Μητροπολίτης Καστοριᾶς.
Θά πᾶς, γιά νά στηρίξεις τόν Ἀγῶνα. Εἶπα κι ἐγώ τότε ἀπό μέσα μου: Γερμανέ Καραβαγγέλη, ἑτοιμάσου νά πεθάνεις γιά τήν Μακεδονία μας.

Δέν εἶχα πεντάρα στήν τσέπη μου. Πῶς νά φτάσω μέχρι τήν Καστοριά καί πῶς νά βοηθήσω στόν Ἀγῶνα γιά τήν σωτηρία τῆς Μακεδονίας μας; Οἱ Τοῦρκοι θά θέλουν ἄσπρα (παράδες), καί τά σώματα τά ἀνταρτικά τῶν Μακεδονομάχων θά χρειάζονται τροφές καί μπαρουτόβουλα.

Βοήθεια ἀπό πουθενά. Μοναδική μου περιουσία, τά χρυσοκέντητα ἄμφιά μου. Πάω, λοιπόν, καί τά βάζω ἐνέχυρο. Ἐξασφαλίζω ἕνα πουγγί λίρες, καί ξεκινάω γιά τόν Μακεδονικό Γολγοθά.

› Γερμανέ Καραβαγγέλη, ὅση ὥρα μοῦ μιλᾶς, ἐγώ ἔχω στραμμένο τό βλέμμα μου πρός τά κάτω καί παρακολουθῶ τά πλήθη. Συρρέει κόσμος ἀπό ὅλες τίς μεριές τῆς Θεσσαλονίκης! Ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἡλικιῶν. Ἄνδρες, γυναῖκες, νέοι καί νέες, παιδιά, ἀκόμα καί βυζανιάρικα στίς ἀγκαλιές τῶν μανάδων τους! Βλέπω καί μερικούς παπάδες ἐδῶ κι ἐκεῖ. Δεσποτάδες, ὅμως, δέν ἔχω δεῖ, μέχρι στιγμῆς, οὔτε ἕναν! Σεβασμιώτατε Δράμας Χρυσόστομε, τώρα πού ἐρχόσασταν πρός τόν Λευκό Πύργο, μήπως συναντηθήκατε μέ κανέναν δεσπότη;

› Ἀδελφέ μου Αἰμιλιανέ, φαίνεται, πώς δέν πληροφορήθηκες τά καθέκαστα ἀπό τήν Ἀθῆνα. Βούϊξε ὁλόκληρη ἡ Δράμα ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ ἀρχιεπισκόπου!

› Δηλαδή, ἀδελφέ Χρυσόστομε, τί δήλωσε ὁ ἀρχιεπίσκοπος, καί δέν πάτησε ποδάρι δεσπότη στό σημερινό συλλαλητήριο;

› Σεβασμιώτατε Γερμανέ Καραβαγγέλη, οἱ προκαθήμενοι στήν Ἀθῆνα καί στήν Θεσσαλονίκη δέν μᾶς τά εἶπαν καθόλου καλά. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἀπό τήν Ἀθῆνα ξεκαθάρισε, ὅτι δέν εἶναι ὑπέρ τῶν συλλαλητηρίων καί τῶν λαοσυνάξεων. Τό ἴδιο καί ὁ Θεσσαλονίκης. Δέν ἀναμειγνύεται, λέει, στό σκοπιανό. Τριάντα δύο δεσποτάδες σκέφτονται νά συναντηθοῦν στήν Θεσσαλονίκη, ἁπλά καί μόνον γιά μιά τελετουργία.

› Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομε, Σεβασμιώτατε Δράμας, πῶς εἶναι δυνατόν, τίς ὧρες αὐτές τίς κρίσιμες γιά τήν Ἑλλάδα μας, νά ἀκούγονται τέτοια θλιβερά πράγματα ἀπό χείλη Ἑλλήνων Ἱεραρχῶν! Δηλαδή, ὁ Λαός στά χαρακώματα καί οἱ ποιμένες του στην θαλπωρή τῆς σουΐτας τῆς ἐπισκοπικῆς!

Δέν ξέρουν, ὅτι ἡ μαγκούρα πού κρατᾶνε εἶναι σύμβολο εὐθύνης καί θυσίας ὑπέρ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ; Μικρό καί ἀσήμαντο πρᾶγμα εἶναι γι’ αὐτούς τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας; Ὅταν ὁ Λαός ἔχει κατεβεῖ στό πεζοδρόμιο γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν ἱερῶν δικαίων τῆς Πατρίδας μας, μέ τί μέτρο νά μετρηθεῖ τό μπόϊ τῶν δειλῶν καί ἀναποφάσιστων ποιμένων του; Ἀλλά, τί νά περιμένεις, Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομε, ἀπό ἐκκλησιαστικούς ἀξιωματούχους, πού, χωρίς ντροπή, ὑπέγραψαν τήν περιφρόνηση τῆς Ὀρθοδοξίας μας στό περιβόητο Κολυμπάρι;

Μέ Πίστη νοθευμένη, πόσο γνήσια καί καθαρή μπορεῖ νά εἶναι καί ἡ ζωή μας; Μέ κολοβή καί ἀνάπηρη Πίστη, ὅπως τήν κατάντησαν μέ τίς άποφάσεις τους στήν Κρήτη, ποῦ νά βροῦνε θέληση καί κουράγιο γιά ὁμολογία καί μαρτύριο;

› Γερμανέ Καραβαγγέλη, συμφωνῶ ἁπόλυτα μαζί σου. Ἐπίσκοποι, πού, χωρίς κανέναν δισταγμό, ἄλλαξαν στό Κολυμπάρι τό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας καί δολίως μᾶς πούλησαν στούς αἱρετικούς, πόσο δύσκολο τούς εἶναι, μέ τήν ἀδράνειά τους, νά βγάλουν στό παζάρι τῶν ἐθνῶν καί τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας; Μπορεῖ νά λένε στίς συνεδριάσεις τους, ὅτι τιμοῦν καί ὑπολογίζουν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας. Μπορεῖ καί νά δηλώνουν αὐτές τίς ἡμέρες ἀνυποχώρητοι ὑπερασπιστές τῆς ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας μας. Στήν πρᾶξη, ὅμως, τί κάνουν; Γιατί δέν πῆραν στά χέρια τους φανερά τήν διοργάνωση τοῦ μεγάλου συλλαλητηρίου; Γιατί οἱ ἄμβωνες καί τά καμπαναριά βουβάθηκαν; Γιατί ἔμειναν ἔτσι, διστακτικοί καί φοβισμένοι, μπροστά στήν λαϊκή ἀπαίτηση γιά μιά Μακεδονία Ἑλληνική καί Ὀρθόδοξη; Γερμανέ, προδοθήκαμε ἀπό τούς σημερινούς προκαθημένους!

› Ἐθνομάρτυρα Αἰμιλιανέ, ἔτσι εἶναι, ὅπως τά λές. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί ὁ Θεσσαλονίκης μέ λύπησαν σήμερα καί μέ πίκραναν πάρα πολύ. Ἄκου λόγια! Δέν εἶναι, λένε, ὑπέρ τῶν συλλαλητηρίων γιά τήν Μακεδονία μας!

Λυπᾶμαι γι’ αὐτό πού θά πῶ, ἀλλά, φαίνεται πώς δέν διαθέτουν δύναμη ψυχῆς, οὔτε ἑνός μικροῦ κοριτσιοῦ! Θυμᾶστε τήν νεαρή δασκάλα Βελίκω Τράϊκου, πού ἔμπαινε σέ μύριους κινδύνους, γιά νά μεταφέρει μηνύματα ἀπό τήν Θεσαλονίκη στό Μοναστήρι, μέσῳ Καστοριᾶς; Και ἡ Βελίκω, καί ἡ Ἀγγελική Φιλιππίδου ἀπό τήν Καρατζόβα, καί ἡ Κατερίνα Χατζηγεωργίου ἀπό τήν Γευγελή, καί ἡ Βασιλική Παπαθανασίου ἀπό τό Σκρά, καί ἡ Μαρία Παπαθανασίου ἀπό τὀν Δρυμό, καί τόσες ἄλλες ἡρωΐδες δασκάλες! Τίς χάλασαν ὅλες οἱ κομιτατζῆδες! Ἄλλες τίς κατέσφαξαν, ἄλλες τίς ἔκαψαν ζωντανές.

› Σεβασμιώτατε Γερμανέ Καραβαγγέλη, ἐδῶ εἶμαι κι ἐγώ. Δέν μέ εἴδατε τόση ὥρα; Πῶς θά μποροῦσα ἄλλωστε νά ἀπουσιάσω ἀπό ἕνα τέτοιο συλλαλητήριο;

› Ποιά εἶσαι ἐσύ καλή μου κοπέλα; Καί πῶς βρέθηκες ἐδῶ μαζί μας στήν κορυφή τοῦ Λευκοῦ Πύργου τέτοια μέρα;

› Εἶμαι ἡ Βελίκω Τράϊκου. Ἡ δασκάλα πού σᾶς ἔφερνα μυστικά στήν Καστοριά τά μηνύματα ἀπό τήν Θεσσαλονίκη. Ἀλλά, πῶς νά μέ ἀναγνωρίσετε σεβασμιώτατε, μέ τόσες μαχαιριές πού ἔχω στό ἀσθενικό μου κορμί;

Εἶχα χάσει τόσο αἷμα, πού δέν πρόλαβα νά φτάσω ζωντανή στό νοσοκομεῖο, στόν Ἅγιο Δημήτριο. Ὁ τότε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἀλέξανδρος, μέ κήδεψε καί μέ ἐνταφίασε ἐδῶ, λίγο πιό πάνω. Στά κοιμητήρια τῆς Εὐαγγελίστριας. Ἐσεῖς βεβαίως τό ξέρετε. Οἱ σημερινοί, ὅμως, μητροπολίτες τῆς ἀγαπημένης μας Μακεδονίας τό ξέρουν ἄραγε; Οὔτε ἕνα τρισάγιο δέν ἔρχονται νά μᾶς κάνουν. Καί δέν εἶμαι μόνη μου ἐκεῖ. Εἶναι σέ μνῆμα διπλανό καί ἡ Ἀγγελική Φιλιππίδου. Οἱ ἀξιωματοῦχοι μᾶς ἔχουν ξεχάσει. Νά εἶναι, ὅμως, καλά κάτι δάσκαλοι φιλότιμοι ἀπό τήν Ἄνω Πόλη, πού δέν μᾶς ξεχνοῦν. Ἔρχονται κάθε χρόνο. Φέρνουν μαζί τους καί τούς μαθητές τους. Προσεύχονται γιά τίς ψυχές μας καί ψάλλουν πάνω στούς τάφους μας τόν Ἐθνικό Ὕμνο καί τραγούδια πατριωτικά τῆς Μακεδονίας μας. Πόσο χαιρόμαστε!

› Γερμανέ Καραβαγγέλη, τί βλέπω; Σάν νά φάνηκαν πάνω στήν ἐξέδρα δυό-τρεῖς Μητροπολίτες!

› Καί τί ἦρθαν νά κάνουν, τελευταία ὥρα, Ἐθνομάρτυρα Αἰμιλιανέ; Μήπως ἐνδιαφέρθηκαν ἐξ ἀρχῆς γιά τήν ὀργάνωση τοῦ συλλαλητηρίου; Ἤ μήπως χτύπησαν καμπάνες, γιά νά ξυπνήσουν οἱ συνειδήσεις λαοῦ καί ἀξιωματούχων; Δυστυχῶς, κράτησαν ἀποστάσεις ἀπό τό συλλαλητήριο, ὅπως κράτησαν ἀποστάσεις καί ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες μας στήν ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου.

Κρίμα! Ἀπό ἡγέτες κατάντησαν οὐραγοί. Ἀπό ποιμένες, κατέληξαν φοβισμένοι μισθωτοί τσομπαναραῖοι. Τούς δόθηκε μιά μοναδική εὐκαιρία σήμερα, νά ἀποκατασταθοῦν κάπως στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, μετά ἀπό τό περσινό ναυάγιο τῆς Κρήτης, καί τήν ἔχασαν!

› Γερμανέ Καραβαγγέλη, γιατί σείστηκε ὁ Λευκός Πύργος συθέμελα;

› Δέν τό κατάλαβες Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομε; Ὁλόκληρη ἡ Μακεδονία ψάλλει κάτω στήν πλατεῖα, μέ δάκρυα στά μάτια, τόν Ἐθνικό μας Ὕμνο! Ἄκου. Τώρα τραγουδᾶνε τό δικό μας τραγούδι: Μακεδονία ξακουστή τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χώρα…

› Πατέρες, τά ἄλογα εἶναι ἕτοιμα. Εἶμαι ὁ Θανάσης. Ὁ ἀγωγιάτης τοῦ Δεσπότη τοῦ Αἰμιλιανοῦ. Μαζί μᾶς καθάρισαν τότε οἱ κομιτατζῆδες. Ἦρθα νά σᾶς πάρω. Πρέπει νά σᾶς βγάλω κρυφά ἀπό τήν πόλη. Ἀπό μονοπάτι μυστικό. Ἄν σᾶς δεῖ κανένας δεσπότης, πού ἤσασταν παρόντες στό συλλαλητήριο, ἀλλοίμονό σας. Τό ἐπισκοπικό δικαστήριο δέν τό γλυτώνετε…!

Πηγή: Αβέρωφ

Τίς ἡμέρες αὐτές, τίς τόσο καθοριστικές γιά τόν εὐλογημένο καί ἔνδοξο ἀκριτικό τόπο μας, τήν Μακεδονία, ἐντείνονται οἱ προσπάθειες γιά τήν ἐξεύρεση βιώσιμης καί ὁριστικῆς λύσεως τοῦ προβλήματος τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων, τοῦ λεγομένου F.Y.R.O.M. Ἐντείνεται εὐλόγως καί ἡ ἀνησυχία μας, μήπως ἡ πολλαχῶς ἀποτυχοῦσα καί πολλάκις ἀπογοητεύσασα τήν Πατρίδα καί τό Γένος μας Κυβέρνηση τῶν ΣΥΡΙΖ.ΑΝΕΛ καί τῶν δορυφορικῶν τους «προοδευτικῶν συνιστωσῶν» (εἰκονομαχικῶν, ὁμοφυλοπροωθητικῶν, διαθρησκειοτρόφων, πολυτεκνοκτόνων, πατριδο-αλλεργικῶν, τρομοσυμβατῶν, ἀναρχογόνων κ.τ.σ.) δέν ἀρθεῖ στό ὕψος τῆς περιστάσεως καί ἐπιτρέψει στούς βορείους γείτονες αὐτοπροσδιορισμό πού θά ὑπονομεύσει καί «παγιδεύσει» μέ τήν ἐκρηκτική ὕλη τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ τήν (καί πάλιν καί πολλάκις) ἐκτεθειμμένη καί ὑπό πολλῶν ὑποβλεπομένη «πυριτιδαποθήκη» τῶν Ὀρθοδόξων (εἰσέτι) Βαλκανίων.

Ἐπισκόπων ἐθνικοφρονικές «κορῶνες»...

Προκαλεῖ σαφῶς εὐχάριστη αἴσθηση ὁ ζῆλος μέ τόν ὁποῖον οἱ Ἀρχιερεῖς μας ἐδῶ στόν Ἑλληνικό Βορρᾶ, στίς ἀρχαιότατες χῶρες τῆς Ἑλλάδος, προασπίζονται (ἤ θά προασπισθοῦν τίς ἐρχόμενες ἑβδομάδες) τήν μοναδικότητα τοῦ ὀνόματός μας, τῆς Μακεδονίας, ἀκόμη καί ἄν οἱ ἴδιοι δέν εἶναι, ὡς συμβαίνει συνήθως, Μακεδόνες. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, ἄν ἕλκουν ἀπό τήν Μακεδονία μας τήν καταγωγή, θά ἔχουν παραλάβει μέ ζέση, καθώς ὅλοι μας οἱ ἐκ Δωριέων Μακεδνοί, μέσα ἀπό τίς διηγήσεις τῶν πάππων καί τῶν μαμμῶν μας, ἀπό τά αἱματοβαμμένα μνημεῖα τοῦ τόπου μας, ἀπό τό «πατριωτικό συλλογικό ἀσυνείδητο», τήν παρακαταθήκη τῆς θυσίας καί τοῦ ἀκραιφνοῦς Ὀρθοδόξου, Πατριαρχικοῦ (δέν ταυτίζουμε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο μέ τόν αἱρεσιάρχη Προκαθήμενο, βεβαίως) καί Ρωμαίικου φρονήματος τῆς μαρτυρικῆς γῆς μας, τῆς πάλαι ποτέ κοσμοκράτειρας Μακεδονίας, τῆς γῆς τῶν ἡρώων τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος!

Ὁ διώκτης τῶν Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί ἀθωωτής τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, ἔχει ἤδη προειδοποιήσει (ἐδῶ): «Θέλουν νά δώσουν τό ὄνομα Μακεδονία σέ γειτονική χώρα καί θά τό δεχτεῖτε; Ρωτῆστε καί τό λαό. Δέ θέλουμε ἀναταραχές». Παλαιότερα, τό 2011 εἶχε δηλώσει (ἐδῶ): «Δέν μποροῦν νά λεχθοῦν ποτέ “Μακεδονία”, οὔτε μέ ὄνομα πού νά ἔχει τή ρίζα τῆς λέξεως “Μακεδονία”. Ἔχουν ὡραιότατα ὀνόματα παλαιά ἀπό τήν χώρα στήν ὁποία βρίσκονται».

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους καί Κατερίνης κ. Γεώργιος, ἀπό τούς χαριζομένους καί αὐτός στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διεκήρυξε (ἐδῶ) ἐπίσης πρό ἑνός μηνός: «Ἐμεῖς ἐπιμένουμε καί διατρανώνουμε πρός κάθε κατεύθυνση ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί Ἑλληνική». Εἶμαι βέβαιος, ὅτι περαιτέρω ἔρευνα θά ἀποκάλυπτε καί ἄλλες παρόμοιες δηλώσεις Μητροπολιτῶν, πρόσφατες καί μή.

Πολύ ὡραῖα! Προφανῶς, οἱ Ἱεράρχες μας ἀντιλαμβάνονται, ἄν καί δέν προαπαιτεῖται γιά τήν ἐπισκοποποίηση ἡ ἀκριβής γνώση τῆς γεωπολιτικῆς, ὅτι ἡ ἀπόδοση στούς Σλαύους γείτονές μας ὀνόματος συνθέτου μέ τή λέξη «Μακεδονία», ἀποτελεῖ ἐθνική ἀπειλή, ὡς κατοχυρωμένο «προηγούμενον» (“precedent”) ὁμολογίας ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας τῶν Σκοπιανῶν Νοτιοσλαύων, ὡς ἀπομείωση τῆς ἑλληνικῆς «ἀποκλειστικότητος» ἐπί παντός μακεδονικοῦ πράγματος, μέ ἀποτέλεσμα τήν διεκδίκηση καί σλαβικοῦ χρωματισμοῦ ἐπ΄ αὐτῶν, ἀλλά καί ὡς ὡρολογιακή βόμβα σέ περίπτωση (μή γένοιτο) μελλοντικῆς ὑποτέλειας τοῦ χώρου τῆς κεντρικῆς μας Μακεδονίας σέ ἑτερώνυμους ἐχθρούς (ὁπότε οἱ Σκοπιανοί πλέον θά μονοπωλοῦν ἐν παντί τό ὄνομα) κ.λπ. κ.ο.κ.

... καί ἐκκλησιολογικές «κοτρῶνες»

Ἀπορῶ, δέν κατέστη δυνατόν ἡ ἴδια κοινή (παραγωγική) λογική νά ἐπικρατήσει καί στήν λήψη ἀποφάσεων στή φαρμακερή Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου; Διότι κατά κοινή παραδοχή τῶν ἐπαϊόντων, ἡ θεολογική καί ἰδίως ἐκκλησιολογική λεπτότητα τῶν Ἱεραρχῶν μας ἐδοκιμάσθη στό Κολυμπάρι κολυμβῶσα καί... ἀπεπνίγη! Τό ὅτι τό «Σύμβολον τῆς Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως» (τό γνωστό μας «Πιστεύω»... ) ρητῶς διαγορεύει ὅτι πιστεύομεν «εἰς Μίαν Ἐκκλησίαν», δέν ἐβάρυνε ἆραγε διόλου στήν συνείδηση ἐκείνων πού ὑπέγραψαν (καί ὅσων στήν Ἱ. Σ. Ἱ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόν Νοέμβριο τοῦ 2016 προσυπέγραψαν καί ἐπικύρωσαν), ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι εἶναι καί κεῖνοι «Ἐκκλησίες», κατά τήν 6η παράγραφο τοῦ σχετικοῦ ἐκκλησιολογικοῦ Κειμένου τοῦ Κολυμπαρίου («Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον»), ὅτι δηλ. ἀποδέχθηκαν «τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ’ αὐτῆς [τῆς Ὀρθοδόξου] ἄλλων ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν;». Δέν λυπήθηκαν τούς καματηρούς ἀγῶνες τῶν Πατέρων κατά τῶν αἱρέσεων; Δέν σεβάσθηκαν τό θεόσδοτο δικαίωμα τῶν αἱρετικῶν ἑτεροδόξων νά μάθουν τήν Ἀλήθεια, ὅτι ἡ Μία (μόνη) Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος; Δέν φοβήθηκαν τά θεόπνευστα λόγια (7ος ἱ. Κανών τῆς Γ΄Οἰκ., Ϛ΄ καί ζ΄Πράξεις τῆς 8ης Οἰκ. Συνόδου) πού ἐπαπειλοῦν βαρέα σέ ὅσους ἀθετοῦν ἤ ἀλλοιώνουν τό Σύμβολο τῆς Πίστεως;

Ὥστε ὁ Παναγιώτατος κ. Ἄνθιμος, ἀντίθετα μέ τήν Μακεδονία, χῶρο ἐπίγειο καί οἰκεῖο, δέν θεωρεῖ ὅτι ὀφείλει νά τηρήσει τήν ἴδια στάση καί γιά τήν Ἐκκλησία, χῶρο τῶν «οὐρανίων δογμάτων»! Δέν θεωρεῖ ὅτι ὄφειλε νά πεῖ, προσαρμόζοντας τά παραπάνω λόγια του: «Θέλουν νά δώσουν τό ὄνομα Ἐκκλησία σέ φαινομενικῶς γειτνιάζουσα ὁμολογία καί θά τό δεχτεῖτε; Ρωτῆστε καί τό λαό. Δέ θέλουμε ἀναταραχές». Ἤ, «δέν μποροῦν νά λεχθοῦν ποτέ “ Ἐκκλησία”, οὔτε μέ ὄνομα πού νά ἔχει τή ρίζα τῆς λέξεως “ Ἐκκλησία”. Ἔχουν ὡραιότατα ὀνόματα παλαιά ἀπό τόν θεολογικό χῶρο στόν ὁποῖο βρίσκονται, Σεβηριανοί, Μονοφυσῖτες, Παπικοί, Λουθηρανοί κ.λπ.». Λοιπόν, δύο μέτρα καί δύο σταθμά, ὁ Παναγιώτατος μήπως; Ἀλλά πόση ἡ ὑπεροχή τῆς Ὀρθοδοξίας πρός τήν Μακεδονία! Καί ὄχι μόνον αὐτό, ὄχι μόνον ὁ ἴδιος «δέν ἐρώτησε τόν λαό», οὔτε τόν ἐνημέρωσε, ἀλλά καί διώκει ἀπηνῶς ὅσους ἀγωνίζονται ὑπέρ τῶν πατροπαραδότων τούτων δογμάτων.

Τί ὡραῖα θά ἦταν ἄν ἀκούγαμε στήν ἐκκλησιαστική της ἐκδοχή θαρραλέα καί τήν ὡς ἄνω ὁμολογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους: «Ἐμεῖς ἐπιμένουμε καί διατρανώνουμε πρός κάθε κατεύθυνση ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καί Ὀρθόδοξη»! Ἄλλα, ὅμως, ἔπραξε ὁ ἅγιος Κίτρους ἀθωώνοντας στή Ἱερά Σύνοδο τό αἱρετικό Κολυμπάρι! Μήπως, δύο μέτρα καί δύο σταθμά καί ἐδῶ;!

«Εἶναι», θά ποῦν κάποιοι προδότες καί οἱ ὑπηχοῦντες, «θέμα νοηματοδοτήσεως τοῦ ὅρου “ Ἐκκλησία”»! Μά, καί μέ τήν Μακεδονία ἔτσι δέν εἶναι; Γιατί ἐκεῖ, λοιπόν, ἀγωνίζονται, διαμαρτύρονται, διακηρύσσουν, προειδοποιοῦν, ὄχι ὅμως γιά τό Κολυμπάρι; Διότι δῆθεν ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀήττητος; Διότι «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν Αὐτῆς» (Ματθ. 16, 18), ὁπότε δέν κινδυνεύει; Ναί, βεβαίως, ἡ Ἐκκλησία θεοφθόγγως δέν κινδυνεύει, ἀλλά κινδυνεύουν τά μέλη Της νά πέσουν σέ αἵρεση, καί μάρτυρες τούτου οἱ ἑκατοντάδες ἑκατομμυρίων ψυχῶν τῆς σταδιακῶς ἀπο-ορθοδοξοποιημένης χριστιανικῆς Δύσεως. Καί ἐκεῖ ὑπῆρχε ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας!

Ἡ «ἀνθρωπάρεσκος ἀντιμεταχώρησις»...

Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι οἱ Ἐπίσκοποί μας, δυστυχῶς, πλήν μιᾶς μειονότητος, εἴτε δέν πιστεύουν στήν ὕπαρξη πραγμάτων ἀξιακῶς ὑπερτέρων, ὑπεροχικῶς ἀνωτέρων ἀπό τήν ἐπίγεια Πατρίδα, ἐν προκειμένῳ ἀπό τήν Μακεδονία μας (ἀποδεικνύμενοι αἱρετικοί ἐθνοφυλετιστές, κατά τό Κολυμπάρι), εἴτε εἶναι ἐκκλησιολογικῶς ἀμαθεῖς (γι΄ αὐτό καί προσλαμβάνουν συχνότατα ἔμμισθους θεολογικούς «ΟΦΑ» συμβούλους καί ὑπομνηματιστές), εἴτε, γιά νά μή στενοχωροῦν ἐκείνους τούς ὁποίους φοβοῦνται, ἀκολουθοῦν τήν εὔκολη λύση τῆς «ἀνθρωπαρέσκου ἀντιμεταχωρήσεως». Ποιά εἶναι αὐτή;

Παρατηρεῖστε, παρακαλῶ, ὅτι πλεῖστοι Ἐπίσκοποί μας σέ ἐθνικά θέματα ἀναδεικνύονται Παπαφλέσσαι! Καί πλεῖστοι τῶν πολιτικῶν μας ταγῶν, στά θέματα Ὀρθοδοξίας, προκύπτουν σχεδόν ὁμολογηταί! Γιατί; Ἐπειδή ἀκριβῶς δέν εἶναι ὁ τομεύς εὐθύνης τους! Οὔτε τούς Ἀρχιερεῖς θά κατηγορήσει κανείς κυρίως γιά τήν ἀπομείωση ἐθνικῶν συμφερόντων, οὔτε τούς πολιτικούς κυρίως γιά τήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας. Διότι ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἑκάτερος θά ἐπικαλεσθεῖ τήν ἁρμοδιότητα τοῦ ἄλλου (ἐνθυμεῖσθε τό κλασσικό ἀρχιεπισκοπικό ἐκεῖνο «ἔχουμε ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό Ὑπουργεῖο Παιδείας»;). Ἀντιθέτως, κάνοντας «ἀντιμεταχώρηση», ἐπεκτείνεται ἑκάτερος ὑπερβολικῶς στόν γειτνιάζοντα χῶρο, μόνον καί μόνον γιά νά προσπορισθεῖ εὔνοια («Τί πατριώτη Δεσπότη πού ἔχουμε, ἰσάξιος τοῦ Γερμανοῦ Καραβαγγέλη!»· ἤ «Πόσο εὐλαβής εἶναι ὁ Βουλευτής μας, ὅλο γιά τήν Ὀρθοδοξία μιλάει»). Ἀλλά στόν ἴδιό τους τομέα εὐθύνης καθίστανται σέ πολλές περιπτώσεις, πλήν τῶν γνωστῶν ἐπαινετῶν ἐξαιρέσεων, μειοδότες τῶν ἀνατεθειμμένων σέ αὐτούς καθηκόντων, εἴτε ἱεροδογματικῶν καί κανονικῶν, εἴτε ἐθνικο-πολιτικῶν ἀντιστοίχως. Ποῦ, ἆραγε, ταξινομοῦνται οἱ ἐθνικόφρονες Ἐπίσκοποί μας; Ὑπάρχει ἄλλη ἐξήγηση πού μᾶς διέφυγε;

Μακάρι νά ἀναλογιστοῦν καί νά ἐντραποῦν οἱ ἁμαρτήσαντες ἐκκλησιαστικοί μας Ταγοί τήν σύγκριση τοῦ κινδύνου προδοσίας τῆς Μακεδονίας μας, μέ τήν ἤδη συντελεσθεῖσα ἀπό αὐτούς προδοσία ὡς πρός τήν ὁμολογία τῆς μοναδικότητος τῆς ἁγίας ἐκκλησιαστικῆς... «Μακεδονίας», τῆς Ὀρθοδοξίας (σύμφωνα μέ τήν ἐτυμολογία τοῦ λεξικογράφου Ἡσυχίου, «μακεδνός» σημαίνει «οὐράνιος» ἤ «μετέωρος»: «μακεδνά σκῦλα, τά οὐράνια καί μεγάλα· ἤ ὅτι τά τρόπαια μετέωρα ἵσταται»). Ἄς φεισθοῦν, ἐπιτέλους, οἱ Ταγοί μας τῶν μακεδνῶν Τροπαίων τῆς οὐρανίου Ὀρθοδοξίας!

Ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης ὁρίζει ἐπακριβῶς, εἰς πεῖσμα ἀναξίων τινῶν Ποιμένων, τί εἶναι Ἐκκλησία καί ὅτι δέν εἶναι προτεραιότητα οἱ θεσμοί καί οἱ «τοῖχοι», ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ ὀρθοπραξία: «Τό ὅτι Ἐκκλησία εἶναι τό σύνολο τῶν πιστῶν πού ἔχει συγκροτηθεῖ ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί τόν ὀρθό τρόπο ζωῆς εἶναι φανερό σέ αὐτούς πού ἔχουν γευθεῖ τήν σοφία [...] ἄλλο εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί ἄλλο ὁ Ναός, γιατί ἡ πρώτη ἀποτελεῖται ἀπό ἄμεμπτες ψυχές, ἐνῷ ὁ Ναός κτίζεται μέ πέτρες καί ξύλα [...] Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν δέν ἦλθε ἐδῶ γιά χάρη τῶν τοίχων, ἀλλά τῶν ψυχῶν».

«Ὅτι γάρ τό ἄθροισμα τῶν ἁγίων τό ἐξ ὀρθῆς πίστεως καί πολιτείας ἀρίστης συγκεκροτημένον Ἐκκλησία ἐστί, δῆλόν ἐστι τοῖς σοφίας γευσαμένοις [...] ἄλλο ἐστίν Ἐκκλησία καί ἄλλο ἐκκλησιαστήριον· ἡ μέν γάρ ἐξ ἀμώμων ψυχῶν συνέστηκε, τό δ΄ ἀπό λίθων καί ξύλων οἰκοδομεῖται [...] Οὐ γάρ τοίχων ἕνεκεν, ἀλλά ψυχῶν, δεῦρ’ ἐπεφοίτησεν ὁ τῶν οὐρανῶν Βασιλεύς» (PG 78, 685Α – ΕΠΕ 2, 356).

Καλή μετάνοια στούς πεπτωκότες, καλή καί ἀπερίτρεπτη ὑπομονή καί ὁμολογία στούς ἐκκλησιαστικούς, οὐρανίους καί ὑψίφρονες, τούς ἀληθεῖς, «Μακεδόνες».

Πηγή: Ορθόδοξη Φωνή, Κατήχησις

(Α) Στην ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ αναγνωρίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος ως «Βασιλιάς των Ελλήνων»

Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ   (Κεφ. Α’ στιχ. 1 - 10)

«Και εγένετο μετά το πατάξαι Αλέξανδρον τον Φίλιππον τον Μακεδόνα, oς εξήλθεν εκ της γης Χεττειείμ, και επάταξε τον Δαρείον βασιλέα Περσών και Μηδων και εβασίλευεν αντ’ αυτού πρότερος επί την Ελλάδα… Και εβασίλευεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανε… Και εξήλθεν εξ αυτών ρίζα αμαρτωλός Αντίοχος Επιφανής, υιός Αντιόχου βασιλέως ος ην όμηρος εν τη Ρώμη και εβασίλευεν εν έτει εκατοστώ και τριακοστώ και εβδόμω βασιλείας Ελλήνων».

«Ο Αλέξανδρος, ο υιός του Φιλίππου, ο Μακεδών, έπειτα από την νίκη του εναντίον των Περσών…και έγινε βασιλεύς αντί εκείνου στις χώρες αυτές, αφού προηγουμένως είχε γίνει βασιλεύς ολοκλήρου της Ελλάδος.

Και βασίλευσε ο Αλέξανδρος δώδεκα έτη και μετά πέθανε… Από αυτούς βγήκε μία ρίζα αμαρτωλή, ο Αντίοχος ο Επιφανής, υιός του βασιλέως Αντιόχου, ο οποίος ήταν προηγουμένως όμηρος στη Ρώμη και αυτός έγινε βασιλεύς κατά το εκατοστό τριακοστό έβδομο έτος της βασιλείας των Ελλήνων Σελευκιδών».

(Β) Στην ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ γίνεται αναφορά περιοχών μεταξύ των οποίων και της Ελληνικής Μακεδονίας στις οποίες περιόδευσε ο Απόστολος Παύλος και έγραψε στην ελληνική και όχι στην… σκοπιανή γλώσσα !!!

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (Κεφ. Ιστ στιχ. 9)

« Και όραμα δια της νυκτός ώφθη τω Παύλω, ανήρ τις ην Μακεδών εστώς, παρακαλών αυτόν και λέγων, διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν ».

Είναι χαρακτηριστικό το κείμενο αυτό, όπου ο μαθητής και συνοδοιπόρος του Αποστόλου Παύλου, Ευαγγελιστής Λουκάς, αναφέρει ότι στο όραμα που είδε ο Απόστολος Παύλος ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, και τον παρακαλούσε λέγοντάς του : «Πέρασε στη Μακεδονία και βοήθησέ μας»

Είναι καταγεγραμμένα τα επόμενα Βήματα του Αποστόλου Παύλου, στο Βιβλίο των Πράξεων των Απόστολων, γύρω στο 50 μ.Χ, τα οποία ακολουθούν και σήμερα πλήθη προσκυνητών, από τα Ιεροσόλυμα στα παράλια της Μικράς Ασίας (Τρωάδα), και συνέχεια στη Σαμοθράκη (Παλαιόπολη), την Καβάλα (Νεάπολη) και τους Φιλίππους (Κρηνίδες), την Αμφίπολη, την Απολλωνία, τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια, την Αθήνα, τη Πρέβεζα και την Κόρινθο.

Και μόνο το γεγονός ότι, στην Παλαιά Διαθήκη (Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ) αναγνωρίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος ως «Βασιλιάς των Ελλήνων» και στην Καινή Διαθήκη (ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ) γίνεται αναφορά για την περιοδεία του Αποστόλου Παύλου στην Ελληνική Μακεδονία, αρκούν για την απόδειξη της ελληνικότητας της Μακεδονίας και του Μέγα Αλέξανδρου.

Η Αγία Γραφή (τα σαράντα εννέα (49) βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και τα είκοσι επτά (27) της Καινής Διαθήκης), είναι θεόπνευστος, άρα και αλάθητος. Περιέχει την υπό του Θεού αποκαλυφθείσα στους ανθρώπους αλήθεια. Στη σύνταξη και διατύπωση των νοημάτων και των λόγων της Αγίας Γραφής συνεργάστηκε ο Θείος παράγοντας, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, εξασφαλίζοντας το αλάθητό της και ο ανθρώπινος παράγοντας, για τη διατύπωση των θείων αληθειών, μέσα από το ιδιαίτερο γλωσσικό ιδίωμα, το ύφος και τη λογοτεχνική ικανότητα των συγγραφέων .  

Ο Ιερός Χρυσόστομος, ο μεγάλος μεταλλωρύχος της Αγίας Γραφής, έχει πει μεταξύ άλλων: «Και σε μία συλλαβή και σ’ ένα μικρό γράμμα της Γραφής, αν σκαλίσεις θα βρεις κρυμμένους στο βάθος θησαυρούς».

Πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε στην Αγία Γραφή;

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)

Εις βάρος του κυκλοφορούν 11 εντάλματα σύλληψης από τις Κυπριακές Αρχές και την Ιντερπόλ. 

Αγανάκτηση προκαλεί η είδηση πως ο Ερχάν Αρικλί εξασφάλισε θέση στην «Βουλή» της παράνομης «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου».

Ο Αρικλί είναι πρόεδρος του κόμματος των εποίκων «Αναγέννηση» και ένας από τους καταζητούμενους για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, το καλοκαίρι του 1996.

Εις βάρος του κυκλοφορούν από το 1996 εντάλματα σύλληψης όχι μόνο από τις Κυπριακές Αρχές, αλλά και από την Ιντερπόλ.

Ο Αρικλί, γνωστός για την εμπρηστικό του λόγο και την πολιτική του δράση, εξελέγη στην Αμμόχωστο και είναι ανάμεσα στους 21 νέους «βουλευτές».
 
Παρά το γεγονός ότι είχαν εκδοθεί συνολικά 11 εντάλματα σύλληψής για τους δολοφόνους των Ισαάκ και Σολωμού, αυτοί κυκλοφορούν μέχρι σήμερα ελεύθεροι, καθώς η Τουρκία και κάποια κράτη «δορυφόροι» της, αρνούνται να εκτελέσουν τα εντάλματα.

Ο Αρικλί είχε συλληφθεί το 2012 στο Κιργιστάν, από το οποίο η Κύπρος ζήτησε άμεσα την έκδοσή του, χωρίς ωστόσο αυτό να γίνει κατορθωτό. Έκτοτε αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στα κατεχόμενα.

Πηγή: Athens Voice