Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Ομιλία που έκανε ο ιστορικός Χαράλαμπος Μινάογλου με τίτλο «Ἑλληνική συνείδηση στην Τουρκοκρατία» και διοργανώθηκε με την φροντίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών .
Ο Κωνσταντίνος Γραίτζας Παλαιολόγος υπήρξε μια από τις ηρωικότερες, αλλά και σχετικά άγνωστες μορφές της πρώιμης υστεροβυζαντινής περιόδου. Καταγόταν από την αυτοκρατορική οικογένεια των Παλαιολόγων και επανειλημμένα είχε δείξει το θάρρος του και τη γενναιότητά του. Το 1458 είχε τοποθετηθεί φρούραρχος στην Ακρόπολη της Αθήνας και είχε πολεμήσει με φανατισμό τους Τούρκους.
Ο Κροκόνδειλος (ή Κροκόδειλος, ή Ακροκόδυλος) Κλαδάς ήταν γιος του Θεοδώρου Κλαδά, αξιωματικού στην υπηρεσία των Δεσποτών του Μυστρά. Γεννήθηκε το 1425 και αμέσως μόλις ανδρώθηκε ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και έγινε «στρατιώτης». Η καταγωγή της οικογένειας ήταν από την Ήπειρο.
Το 1684 οι Ενετοί κήρυξαν τον πόλεμο στους Τούρκους. Υπό τον Φραγκίσκο Μοροζίνι οι Ενετοί είχαν σημαντικές επιτυχίες εξαρχής καθώς οι Τούρκοι πολεμούσαν σκληρά κατά των Αυστριακών και των Πολωνών, παράλληλα. Οι Έλληνες στην Πελοπόννησο βρισκόταν ήδη σε επαναστατικό αναβρασμό γεγονός που αντιλήφθηκαν οι Τούρκοι προχωρώντας, ως συνήθως, σε σφαγές. Ένα από τα θύματά τους ήταν και ο μητροπολίτης Κορίνθου Ζαχαρίας.
Το 1733 ο πόλεμος Οθωμανικής και Περσικής Αυτοκρατορίας βρισκόταν στο αποκορύφωμά του. Οι Πέρσες υπό τον ταλαντούχο στρατηγό, αρχικά, και κατόπιν σάχη Ναντίρ, είχαν πετύχει μεγάλες νίκες κατά των Τούρκων, αλλά και είχε υποστεί και μια σοβαρή ήττα στην προσπάθειά του να εισβάλει στο τουρκοκρατούμενο Ιράκ.
Το 1571 υπήρξε το σημείο καμπής για την Οθωμανική αυτοκρατορία και κατ’ επέκταση για τον υπόδουλο Ελληνισμό. Για πρώτη φορά, από το 1453 οι Τούρκοι υπέστησαν μια τρομακτικής έκτασης στρατιωτική ήττα, έξω από τις Εχινάδες νήσους, στη λεγόμενη ναυμαχία της Ναυπάκτου.
Μετά τον θάνατο του Σουλεϊμάν του, λεγόμενου «μεγαλοπρεπούς», ο νέος σουλτάνος Σελίμ β’, αμέσως μετά την άνοδο του στον θρόνο αποφάσισε να εκστρατεύσει κατά της ενετοκρατούμενης Κύπρου. Την 1η Ιουλίου 1570 η τουρκική αρμάδα μεθόρμησε στον όρμο της Πάφου και την επομένη τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στη Λεμεσό, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.
Αυτό ήταν λογικό καθώς ο Ενετός στρατιωτικός διοικητής του νησιού Έκτωρ Βαλιόνε, δεν διέθετε παρά 6.000 πεζούς και 500 ιππείς, έναντι 82.500 Τούρκων. Κατά την προέλαση τους όμως στο εσωτερικό ο «καπιτάνος της Πάφου Μαλιπιέτρος», όπως αναφέρουν τα χρονικά, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους Τούρκους και «εκαταχάλασεν πολλούς, έβαλε εις φυγήν, και επήρε δύω ζωντανούς, ούς εφόρτωσε δύω σάκκους κεφαλάς»!
Ωστόσο παρά την γενναία αντίσταση Ενετών και Ελλήνων η πρωτεύουσα του νησιού Λευκωσία έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. Να πως περιγράφει ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός τα της αλώσεως της Λευκωσίας στο χρονικό του:
«Ως τόσον εις τας ενορίας εδιαυθεντεύοντο ανδρειωμένα οι της χώρας, και μάλιστα εις το μέρος του αποστόλου Πέτρου και Παύλου, έμπροσθεν της καθεδρικής εκκλησίας των Ρωμαίων (των Ελλήνων), και εις τα πέριξ, ένθα εθανατώθησαν πολλοί μοναχοί, και ιερείς του αυτού γένους, λέγουσι, πως και δύο επίσκοποι Ρωμαίοι.
«Ένα πλήθος μέγα δυστυχών έτρεχεν εις την πλατείαν, κλαίον και ολολύζον. Και ο εχθρός δεν άφηνε ζωντανόν μήτε άνδρα μήτε γυναίκα μήτε βρέφος, τέλος πάντων ότι ηπάντει ηφάνιζε με την μάχαιρα και ην ίδειν εις μια στιγμήν την ωραιοτάτη εκείνην πόλιν ένα άμορφον θέαμα, εις τους δρόμους να τρέχη το αίμα, και να κοκκινίζη το έδαφος και εις κάθε λίγο διάστημα βουνά από θανατωμένους.
«Ποίων αι κεφαλαί, ποίων τα χέρια, ποίων ποδάρια διαχωρισένα, ποίων ο εμυαλός έξω, ποίων τα εντόσθια χυμένα εις την γήν και μεμιγμένα μετά των χοίρων, εις τους οποίους ήτον η ίδια τύχη μετά των πολιτών. Παρελθούσης της ημέρας, όπου επάρθη η χώρα, έγινε παζάρι, και πρώτον επωλούντο τα ωραία παιδιά και αι ωραίαι παιδίσκαι. Άρχισαν να καταισχύνουν τα παιδία, τας παρθένους, τας τιμίους γυναίκας, και όσοι εναντιούντο έκοπταν τας κεφαλάς των»!
Η άλωση όμως της Λευκωσίας δεν σήμανε και τ τέλος του πολέμου. Η Αμμόχωστος κρατούσε ακόμα. Την 1η Οκτωβρίου οι Τούρκοι άρχισαν τις επιθέσεις κατά της πολύπαθης Αμμοχώστου. Ο διοικητής της πόλη, Μάρκος Αντώνιος Μπραγκαντίνο, είχε στη διάθεση του 4.000 άνδρες, στρατιώτες και Κυπρίους πολίτες και 200 «στρατιώτες» ιππείς.
Οι Τούρκοι, που στο μεταξύ είχαν ενισχυθεί διέθεταν, σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, 80.000 τακτικούς και 60.000 ατάκτους στρατιώτες. Στο μεταξύ με ενέργειες της Βενετίας ο πάπας και η Ισπανία είχαν συμφωνήσει να ενισχύσουν την Κύπρο. Για τον σκοπό αυτό είχε συγκεντρωθεί αξιόλογος στόλος με 120 τουλάχιστον πολεμικά και 25.000 Ισπανούς στρατιώτες, ως αποβατική δύναμη, ο οποίος λίγο μετά την άλωση της Λευκωσίας είχε φτάσει στα νερά του Καστελόριζου.
Ο χριστιανικό στόλος όμως και πάλι δεν κινήθηκε, αφήνοντας τους πολιορκημένους της Αμμοχώστου στην τύχη τους. Οι Τούρκοι πληροφορήθηκαν την άφιξη του χριστιανικού στόλου και προ στιγμής εγκατέλειψαν την πολιορκία και ετοιμάστηκαν να αποχωρήσουν.
Όταν όμως έμαθαν ότι ο χριστιανικός στόλος τελικά είχε αποχωρήσει αποθρασύνθηκαν περισσότερο και πολιόρκησαν στενότερα την πόλη. Για καλό και για κακό όμως φόρτωσαν τα λάφυρα και τους αιχμαλώτους σε ένα μεγάλο γαλεόνι, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Γκραβούρα εποχής που εικονίζει την πολιορκία της Αμμοχώστου από τους Τούρκους.
Το γαλεόνι όμως τινάχθηκε έξαφνα στον αέρα και λάφυρα και αιχμάλωτοι εξαϋλώθηκαν. Λέγεται πως η κόρη του Κύπριου κόμη Ρουχιά, Αρνάλδα, κατόρθωσε να φτάσει στην πυριτιδαποθήκη του πλοίου και να βάλει φωτιά στην πυρίτιδα, προτιμώντας να γίνει ολοκαύτωμα, παρά να συνεχίσει να ατιμάζεται από τους Τούρκους.
Στο μεταξύ όμως οι πολιορκημένοι της Αμμοχώστου άντεχαν. Παρά τις συνεχείς επιθέσεις των Τούρκων οι αμυνόμενοι, έχοντας φάει ακόμα και ποντίκια, ακόμα και τις σόλες των παπουτσιών τους εξακολουθούσαν να πολεμούν.
Μη λαμβάνοντες όμως καμία ενίσχυση αποφάσισαν, την 1η Αυγούστου 1571, να συνθηκολογήσουν. Κατόπιν διαπραγματεύσεων οι Τούρκοι υποσχέθηκαν να μην πειράξουν πολιορκημένους και να τους διαθέσουν πλοία για να μεταβούν στην ενετοκρατούμενη Κρήτη.
Στις 6 Αυγούστου ο Τούρκος διοικητής Μουσταφά πασάς μπήκε στο φρούριο, με τους γενιτσάρους τους. Αμέσως όμως, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, οι Τούρκοι άρχισαν τις παραβιάσεις των συμφωνηθέντων. Ακόμα και ο Μουσταφά, απαίτησε από τον Ενετό διοικητή Μπραγκαντίνο να του παραδώσει ένα νεαρό στρατιώτη, «ως όμηρο», για να τον κακοποιήσει.
Όταν ο Μπραγκαντίνο αρνήθηκε ο Μουσταφά διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων των παρευρισκομένων αιχμαλώτων. Αμέσως μετά διέταξε την αποκοπή της μύτης του Μπραγκαντίνο και τον ανηλεή βασανισμό του. Αφού τον βασάνισαν άγρια επί δέκα μέρες, τον διαπόμπευσαν, γυμνό επί μιας αγελάδας και κατόπιν ο δήμιος τον έγδαρε ζωντανό. Το δέρμα του γεμίστηκε με άχυρο και κρεμάστηκε στο κατάρτι της ναυαρχίδας. Ο δε καταματωμένος, ελεεινός Μπραγκαντίνο διχοτομήθηκε με πριόνι. Έτσι τίμησε την υπόσχεσή του ο Μουσταφά.
Πηγή: slpress.gr
Οι ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο και Αλβανία.
Μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά. Περίτμησι Ηπειρωτών.
Τουρκοχριστιανοί και μισότουρκοι «Γραικομάνοι.»
Ο εξισλαμισμός στην Ήπειρο άρχισε επί σουλτάνου Μουράτ Β’, εξηπλώθη δε επικινδύνως μετά την ήττα του Σκεντέρμπεη, οπότε οι μεγάλοι κτηματίες ηναγκάσθησαν να εξισλαμισθούν για να διατηρήσουν τα τιμάριά τους, αξιωθέντες τού τίτλου «μπέηδες» κατά κληρονομιά. «Τούτους κάτω από ψυχολογικό εξαναγκασμό εμιμήθησαν και οι πτωχοί κολλήγοι».
Τη σκληρότερη τυραννία όμως υπέστη η Ήπειρος, κατά τον Ν. Πατσέλη, μετά τον θάνατο τού Σκεντέρμπεη, «διότι εφ’ όσον χρόνον εμάχετο ούτος προς το Οθωμανικόν Κράτος, η Ήπειρος συνεμμάχει μαζύ του. Διά τούτο μετά τον θάνατόν του, οι Οθωμανοί την μετεχειρίσθησαν απανθρώπως, αναγκάσαντες τον πληθυσμών εις εξισλαμισμόν.Ο ισλαμισμός των Χριστιανών, ιδίως εις την καλουμένην σήμερον Β. Ήπειρον, έκαμε τας μεγαλυτέρας προόδους, όταν ο Γ. Καστριώτης, ηρνήθη την πίστι του εις τον Σουλτάνο και την μουσουλμανικήν θρησκείαν».
«Η διπλή αυτή αποστασία, προσθέτει εξ άλλου ο Καντεμίρ, ηρέθησεν τόσον τον Αμουράτ, ώστε ούτος μετέτρεψεν όλας τας χριστιανικάς εκκλησίας της χώρας των Αρβανιτών και ίνα κάμη όσα ηδύνατο εξιλαστήρια θύματα προς ικανοποίησιν τού Μωάμεθ, διέταξε επί ποινή θανάτου να περιτμηθούν όλοι οι Ηπειρώται. Η μέθοδος αύτη, τονίζει, είχεν αναριθμήτους νεοφωτίστους. Ολόκληρος δε ή χώρα εις ολίγον διάστημα εμυήθη εις την μωαμεθανικήν πίστιν. Εξαίρεσιν απετέλεσαν εις τον προσηλυτισμόν εκείνον οι καθολικοί Αλβανοί (Μιρδίται) και το τμήμα το οποίον επεκτείνεται από την Οχρίδα προς Βορράν έως την Χειμάρραν προς Νότον, το οποίον διετήρησεν την ελληνικότητά του, κατά μέγα μέρος δε και την γλώσσαν, παρά την επίμονη αντίδρασι των αλβανικών φυλών».
Ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο παρουσιάζονται και μετά το 1640 και εδεκάτισαν τον ελληνικόν πληθυσμών πού μέχρι τότε πλεόναζε απόλυτα έναντι των Αλβανών και Τούρκων με αναλογία ένα προς δέκα. Ο ΕΤΟΝ ανεβίβαζε τούς Έλληνας στα 4/5 τού πληθυσμού, οι δε Πουκεβίλ και Λήκ στα 9)10. Την αναλογία αυτή δε δέχεται και ο Αραβαντινός (Χρονογ. Α’ σελ. η’), που αντλεί τις πληροφορίες του από τον Κουβαρά. Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον οι Τούρκοι της Ηπείρου θεωρούνται «Ρωμηογυρισμένοι ή Ρωμηογυρίσματα». Κατά τον Πουκεβίλ μάλιστα «Οι Μωαμεθανοί της Ηπείρου είναι Έλληνες περιτετμημένοι».
«Μικρόν μετά την άλωσιν, γράφει ο Κων. Παπαρρηγόπουλος, το πλήθος εξισλαμισθέντων Χριστιανών ήτο τοσούτον, ώστε η διδασκαλία τού νέου θρησκεύματος δεν επρόφθανε να γίνη εις τούς νεοφωτίστους, ώστε ήρχιζαν να μη τηρώνται αυστηρώς αι διατάξεις αυτού. Ο δε Μωάμεθ Β’ ηναγκάσθη (1474) —δηλ. δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη — να επιβάλη δι’ αυτοκρατορικού ορισμού την αυστηράν τήρησιν των διατάξεων».
Κατά το χρονικό των Τσαραπλανών, γραμμένο το 1848 «και σαν επάρθηκε η πόλις η βασιλεύουσα εις τούς χρόνους 1453, τότε αγρίεψαν οι Τούρκοι κατεπάνω τα των Χριστιανών και έστειλαν ορισμούς και εχαλούσαν τας εκκλησίας και τα κάστρα και έγιναν μεγάλες ταραχές και κλαυθμός ανεκδιήγητος, έως δύο χρόνους έστειλαν παρηγορίαν σε τούτα τα μέρη και έτσι ησύχασαν και εκάθησαν ο καθένας εις τον τόπον του, όστις θέλει ας στοχασθή τα επάνω Φραστανά, Διπαλίτσα, Αβαρίτσανη, Λαχανόκαστρον και ολούθε, οπού ωσάν έφυγαν δεν ματαγύρισαν οπίσω, ηύρεν ο καθένας τόπον όπου τού άρεσε και έμειναν».
Τα λεγόμενα όπως τού χρονικού τούτου, πιστεύομε πώς δεν έχουν καμιά απολύτως σχέσι με την άλωσι της Κων/πόλεως, αλλά εναρμονίζονται απολύτως με τα γραφόμενα τού Καντεμίρ (Βλ. ανωτ.), ο οποίος φαίνεται να είναι πλησιέστερος προς την πραγματικότητα και ανάγονται στα μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη. Γιατί η κατάκτηση της Ηπείρου — Αλβανίας ήταν ολοκληρωμένη 23 ολόκληρα χρόνια προ της Αλώσεως, με την κατάληψη των Ιωαννίνων το 1430, και συμπίπτει με την επανάστασι Καστριώτη μετά την αποτυχία της οποίας εδραιωμένος πια ο Μωαμεθανισμός εκακουργούσε αχαλίνωτος. Εξ άλλου προκειμένου περί εξισλαμισμών των νεωτέρων χρόνων, ο μητροπολίτης Βελεγράδων Αλεξούδης, γράφει: Περί το 1735—1840, φαίνεται πώς το πλείστον μέρος των κατοίκων Αυλώνος, Βερατίου και των περιχώρων «αποταξάμενον τη Ιερά χριστιανική τού ανατολικού δόγματος θρησκεία. . . ».
Ο δε Γ. Δημητρίου (ανωτ.) μάς πληροφορεί ειδικώτερα: «Όλη η επαρχία της Χειμάρρας, ως επί το πλείστον από τη μεριά της θάλασσας απέναντι της Κερκύρας, κατοικείται από τούς λεγομένους Τουρκοχριστιανούς ή μισοτούρκους και μισοχριστιανούς. Πιο μέσα δε προς την ενδοχώρα υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Νίβιτσα, Λυκορώσια, Αγ. Βασίλειος κλπ. πού κατοικούν Χριστιανοί ή Έλληνες».
Ο Ιωάν. Λαμπρίδης τέλος, λέγει τα εξής: «Η κατά τα έτη 1785—1740 αλλαγή της πατρώας θρησκείας παρά τού πλείστου μέρους της Αυλώνος και Μπερατίου εν τω τμήματι Μουζακιάς μάλιστα συνετέλεσε τα μέγιστα προς περιστολήν τού χριστιανικού στοιχείου ενθάδε ιδίως. Επιγραφαί δε ελληνικαί επί λίθων πολλαχού μετηνεγμένων και εντειχισμένων και ελληνικά νομίσματα, μαρτυρούν την αρχαίαν λαμπρότητα της περιοχής ταύτης».
«Οι εγκυρότεροι ιστορικοί και γεωγράφοι της Ηπείρου, τονίζει επιγραμματικά ο Ν. Πατσέλης (ανωτ.), επί μακρά έτη εις τα Ιωάννινα πρόξενοι, όπως ο ΕΤΟΝ (1780—1798), ο Πουκεβίλ (1806—1819) και Ληκ (1805—1822), όλοι ομολογούν, ότι από την ιστορία, τα ήθη, την γλώσσαν και τον εθνικόν χαρακτήρα, φαίνεται, ότι οι Μωαμεθανοί και Τουρκαλβανοί της Ηπείρου, αρχικώς ήσαν Έλληνες οι οποίοι εξώμοσαν...
»Από τον Αμβρακικόν όθεν κόλπον μέχρι και πέραν τού Σκούμπι ποταμού, Έλληνες είναι από αρχαιοτάτων χρόνων αυτόχθονες και γηγενείς και όχι άποικοι ούτε ξένοι παρεπίδημοι. Εις την Ήπειρον δεν έχομεν «Γραικομανίαν», όπως μερικοί αργυρώνητοι και ανιστόρητοι επαναλαμβάνουν, αλλά βαθέως ερριζωμένην γνησίαν ελληνικήν ψυχήν, την οποίαν ουδείς εισβολεύς δύναται να σβύση, όπως απέδειξεν η ανδρεία αντίστασις του πληθυσμού εις τον απαίσιον εισβολέα της 28- 10- 1940 και έδωσεν αφορμήν εις την επαρχίαν αυτήν να γράψη μιαν από τας ενδοξωτέρας σελίδας της».
Πηγή: (Από το βιβλίο, «Ηπειρώτες και Αλβανοί –Η προσφορά της Ηπείρου προς το έθνος», εκδόσεις Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, Ιωάννινα 1976.), e-istoria, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Ἡμέρα Δευτέρα 28 Μαΐου 1453,
ὁ τελευταῖος μας αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος ὁμιλεῖ γιὰ τελευταία φορὰ πρὸς τὸν λαὸ τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία σὲ λίγο δὲν θὰ εἶναι πιὰ ἐλεύθερη. Δίνει τὶς τελευταῖες ὁδηγίες στὸν λαὸ καὶ στοὺς στρατιῶτες του, προσπαθεῖ νὰ τοὺς ἐμψυχώσει, τοὺς ἀποκαλεῖ «ἀπογόνους Ἑλλήνων καὶ Ρωμαίων», ὀνομάζει τὴν Κωνσταντινούπολη «ἐλπίδα καὶ χαρὰν πάντων τῶν Ἑλλήνων, τὸ καύχημα πᾶσι τοῖς οὖσιν ὑπὸ τὴν τοῦ ἡλίου ἀνατολήν (1)». Τοὺς προτρέπει νὰ προτιμήσουν τὸν τιμημένο θάνατο ἀπὸ τὴ ζωή.
Ἂς διαβάσουμε τὰ αὐθεντικὰ λόγια του, ὅπως μᾶς τὰ διασώζει ὁ χρονογράφος Γεώργιος Φραντζῆς: «καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσαρά τινα ὀφειλέται κοινῶς ἐσμεν πάντες ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς Πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ τῆς Πατρίδος, τρίτον δὲ ὑπὲρ τοῦ βασιλέως, ὡς χριστοῦ κυρίου καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν χρεῶσταί ἐσμεν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου, πολλῷ μᾶλλον ὑπὲρ πάντων τούτων ἡμεῖς, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι. ἐὰν διὰ τὰ ἐμὰ πλημμελήματα παραχωρήσῃ ὁ Θεὸς τὴν νίκην τοῖς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἁγίας, ἣν Χριστὸς ἐν τῷ οἰκείῳ αἵματι ἡμῖν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν· ὅ ἐστι κεφάλαιον πάντων. καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τις καὶ τὴν ψυχὴν ζημιωθῇ, τί τὸ ὄφελος; δεύτερον πατρίδα περίφημον τοιούτως ὑστερούμεθα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν. τρίτον βασιλείαν τήν ποτε μὲν περιφανῆ νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ὠνειδισμένην καὶ ἐξουθενημένην ἀπωλέσαμεν, καὶ ὑπὸ τοῦ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν ὑστερούμεθα (2)».
Τελειώνει τὸν λόγο του καὶ σύσσωμος ὁ λαὸς καὶ ὁ στρατός του τοῦ ἀπαντοῦν συγκινημένοι: «ἀποθάνωμεν ὑπὲρ τῆς Χριστοῦ πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος ἡμῶν (3)». Ἡ Πόλη πέφτει στὰ χέρια τῶν βαρβάρων, ὁ γενναῖος Αὐτοκράτορας πέφτει μαχόμενος, ὅμως τὸ μήνυμά του ἔχει δοθεῖ, ὁ λαὸς τὸ ἔχει λάβει ἀπ᾿ ἄκρη σ᾿ ἄκρη τῆς σκλαβωμένης Πατρίδας, γι᾿ αὐτὸ διατηρεῖ τὴν ψυχή του ἀδούλωτη, γι᾿ αὐτὸ ἀγωνίζεται, γι᾿ αὐτὸ ἐπαναστατεῖ, γι᾿ αὐτὸ δὲν ἀφήνει ποτὲ τὸν βάρβαρο κατακτητὴ ἥσυχο.
Δὲν γνωρίζουμε ἂν θὰ ὑπάρξει σοβαρὸς ἱστορικός, ὁ ὁποῖος θὰ ὑποστηρίξει ὅτι ὁ ἑλληνικὸς λαὸς κατὰ τὴν περίοδο τῆς σκλαβιᾶς εὐημεροῦσε. Ἂν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε πρὸς τί οἱ ἀλλεπάλληλες ἐπαναστάσεις, οἱ ὁποῖες ξεκινοῦν ἀπὸ τὸ 1463; Πρὸς τί οἱ χιλιάδες Κλέφτες καὶ Ἁρματωλοί, ἀδούλωτοι γιὰ πάντα στὰ ἀπάτητα ἑλληνικὰ βουνά; Πρὸς τί ὅλα αὐτά; Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ δὲν γνώριζαν νὰ διακρίνουν μεταξὺ εὐημερίας καὶ δυστυχίας;
Κι ἐρχόμαστε στὸ 1821, στὴν περίφημη προκήρυξη τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 24ης Φεβρουαρίου. Στὴν προκήρυξη αὐτὴ προτάσσει ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης τὴν προτροπὴ «μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος (4)». Ἔχει δὲ διαπιστωθεῖ ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ ἐπιστήμη, ὅτι «ἡ προτροπὴ αὐτὴ περιέχει τὸν γνωστὸν σκοπὸν τοῦ ἀγῶνος, τὸν πλειστάκις ἐπαναλαμβανόμενον εἰς τὰ κείμενα τοῦ ἀγῶνος (5)». Οἱ ἐπαναστατημένοι πρόγονοί μας, οἱ ἱδρυτὲς τοῦ νέου Ἑλληνικοῦ κράτους κατὰ τὴν Α΄ Ἐθνικὴ Συνέλευση τοῦ 1822, ὁρίζουν στὸ πρῶτο Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, ὅτι «Ὅσοι αὐτόχθονες κάτοικοι τῆς Ἐπικρατείας τῆς Ἑλλάδος πιστεύουσιν εἰς Χριστόν, εἰσὶν Ἕλληνες (6)», θέτουν δηλαδὴ ὡς βάση δημιουργίας τοῦ κράτους αὐτοῦ τὴν εἰς Χριστὸν πίστη.
Ἀκολουθοῦν τὰ λοιπὰ ἐπαναστατικὰ συντάγματα, στὰ ὁποῖα «τὸ κατ᾿ ἐξοχὴν νομικὸ καὶ πολιτικὸ κριτήριο γιὰ τὸν ὁρισμὸ τοῦ Ἕλληνα πολίτη δὲν συγκροτεῖται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα […] οὔτε ἀπὸ τὴν ἐθνοτικὴ προέλευση. Ἀποφασιστικὸ κριτήριο γιὰ τὴν πρόσκτηση τῆς ἰδιότητας τοῦ Ἕλληνα πολίτη στὰ ἐπαναστατικὰ Συντάγματα […] καθίσταται ἡ «χριστιανικὴ πίστη (7)». Ὁ ἀγῶνας τελειώνει, μὲ τεράστιες θυσίες στέφεται ἀπὸ ἐπιτυχία, καὶ λίγα χρόνια ἀργότερα, τὸ 1838, ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ ἀγῶνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στὸν περίφημο λόγο του πρὸς τοὺς νέους στὴν Πνύκα διακηρύσσει τὴν ἴδια αὐτὴ ἀλήθεια: «Ὅταν ἐπιάσαμε τὰ ἅρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ Πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ Πατρίδος (8)».
Ἡ ἴδια αὐτὴ ἀρχή, ἡ ἀφοσίωση στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν Πατρίδα, κράτησε τοὺς Ἕλληνες ζωντανούς, ἐλεύθερους, ἀδούλωτους ἐδῶ καὶ 191 χρόνια, ὅσα πέρασαν ἀπὸ τὴ μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση. Ἡ ἴδια αὐτὴ ἀρχὴ ἀπελευθέρωσε τὰ Ἑπτάνησα, τὴ Θεσσαλία, τὴν Ἤπειρο, τὴ Μακεδονία, τὴν Κρήτη, τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου, τὴ Θράκη, τὰ Δωδεκάνησα. Κι ὅμως κάποιοι, ὅταν ἀκούουν γιὰ Πίστη καὶ Πατρίδα, ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς πρόκειται πιὰ γιὰ «ξεπερασμένα πράγματα». Στὴ θέση τους θέτουν ὅ,τι τοὺς φαίνεται κάθε φορὰ πρόσφορο καὶ μάλιστα ἰδέες ἀντίθετες μεταξὺ τους, ἄλλοτε τὸν ἀτομισμὸ καὶ ἄλλοτε τὸν κοσμοπολιτισμό. Σ᾿ αὐτοὺς πρέπει ὁ κάθε Ἕλληνας νὰ ἀπαντᾶ: Τὸ μόνο τὸ ὁποῖο ἐπέτυχε ὁ ἀτομισμός εἶναι ἡ αὐτοαπομόνωση ὅποιου τὸν πρεσβεύει. Ἡ δὲ ταυτότητά μας δὲν ξεπερνιέται ποτέ. Κανένας λαὸς τῆς γῆς δὲν δέχεται νὰ ἀποκαλοῦν «ξεπερασμένη» τὴν ταυτότητά του, τὸν πολιτισμό του. Ἂν τολμήσουμε νὰ ποῦμε στὸν ὁποιονδήποτε κάτοικο τῆς ὁποιασδήποτε χώρας «περιφρόνησε τὴν πατρίδα, τὴ γλῶσσα, τὴ θρησκεία, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά σου», ἔχουμε κερδίσει ἕναν ἐχθρό.
Ἐμεῖς γιατί πρέπει νὰ δεχόμαστε τέτοιου εἴδους προσβολές; Ἐπειδὴ μερικοὶ θέλουν νὰ εἶναι ἀπάτριδες; Ἢ μήπως νομίζει κανεὶς ὅτι περιφρονώντας τὴν Πατρίδα του καὶ τὸν πολιτισμό του ἔχει γίνει πολίτης τοῦ κόσμου καὶ δείχνει τὶς καλές του προθέσεις στοὺς ἄλλους λαούς; Ὅποιος μισεῖ τὴν Πατρίδα του, τὴν Πίστη καὶ τὸν πολιτισμό του μισεῖ τελικὰ ὅλη τὴ γῆ, ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν γίνεται πολίτης τοῦ κόσμου, δὲν πρεσβεύει καμμία συναδέλφωση κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο, μόνο καταντᾶ μισάνθρωπος καὶ βάρβαρος.
1. Γεώργιος Φραντζῆς, Χρονικόν, 61.
2. Γεώργιος Φραντζῆς, Χρονικόν, 60.
3. Γεώργιος Φραντζῆς, Χρονικόν, 61.
4. Κείμενα πίστεως καὶ Ἐλευθερίας, (αὐθεντικαὶ μαρτυρίαι ἐπωνύμων καὶ ἀνωνύμων Ἑλλήνων περὶ τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821), Ἐπιμέλεια Ἠλ. Β. Οἰκονόμου, ἔκδ. Περιοδικοῦ «Ἐκκλησία», Ἀθῆναι 1985, σ. 59.
5. Ἒνθ. ἀνωτέρω, σ. 62.
6. Ἒνθ. ἀνωτέρω, σ. 97.
7. George Vlachos, βλ. Γιῶργος Καραμπελιᾶς, Κοινωνικὲς συγκρούσεις καὶ διαφωτισμὸς στὴν προεπαναστατικὴ Σμύρνη (1788-1820), Κοραῆς καὶ Γρηγόριος Ε΄, Ἐναλλακτικὲς ἐκδόσεις, Ἀθῆνα 2009, σ. 165.
8. Νίκος Γιαννόπουλος, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Ἡ πολυτάραχη ζωὴ καὶ ἡ δράση τοῦ ἡγέτη τῆς ἐπανάστασης, Οἱ μονογραφίες τοῦ περιοδικοῦ «Στρατιωτικὴ ἱστορία», ἔκδ. Περισκόπιο, Ἀθήνα 2001, σ. 157.
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Θα ήταν επίσης μεγάλη παράλειψη από μέρους μας να μην αφιερώσουμε σ’ αυτή τη σελίδα- έστω και ονομαστικά – τους Ηπειρώτες Ευεργέτες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και μετέπειτα , αφού ο αριθμός τους είναι μεγάλος και δυσανάλογος με τον όλο πληθυσμό της περιοχής κατά την περίοδο που έζησαν οι ίδιοι .
Μια τόσο μικρή περιοχή γέννησε και ανέδειξε υπερβολικά μεγάλο αριθμό ευεργετών τόσο για όλη την Ελλάδα, όσο και για την πόλη και τη γενέτειρά τους .Μελετώντας κάποιος τις διαθήκες που κατέλιπαν και τη βιογραφία τους παρατηρεί ότι οι ευεργέτες προέρχονταν από όλα τα επαγγέλματα και ήταν όλων των κοινωνικών τάξεων: Νοικοκυρές, αγράμματοι, επιφανείς πολιτικοί,έμποροι,καθηγητές Πανεπιστημίου, τραπεζίτες,βιομήχανοι, χρυσοχόοι, διπλωμάτες, χανιτζήδες,, ταβερνιάρηδες, καφετζήδες, αρτοποιοί,επιχειρηματίες, υπάλληλοι, ιερομόναχοι, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί κ.α.
Ξεκίνησαν από χωριά πάμπτωχα,υπόδουλα στον Τουρκικό ζυγό .Οι περισσότεροι από αυτούς έφυγαν μικρά παιδάκια αμούστακα (10 και 15 ετών) χωρίς να ξέρουν γράμματα, χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα της χώρας προορισμού τους και μερικές φορές ούτε κάν τη χώρα προορισμού τους, χωρίς να έχουν γνωστούς ή φίλους εκεί, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα επικοινωνίας με τους συγγενείς στην πατρίδα τους για ό,τι και αν συνέβαινε .
Αλλοι χάθηκαν και κανείς δεν έμαθε ποτέ το πώς και το γιατί, άλλοι επιβίωσαν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, δούλεψαν σκληρά,ανδρώθηκαν και μεγαλούργησαν.
Σίγουρα οι περιπέτειες των σύγχρονων ηρώων θα ωχριούσαν μπροστά στις δικές τους . Εφτασαν στα πέρατα του κόσμου και δεν λησμόνησαν από πού ξεκίνησαν .Πολλοί από αυτούς υπήρξαν επιφανείς πολίτες και ρυθμιστές της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου που διέμεναν και εργάζονταν . Είναι ενδιαφέρουσες οι βιογραφίες τους,οι περιπέτειες και οι περιπλανήσεις τους ανά την οικουμένη, τα επαγγέλματα που έκαναν αλλά και ο τρόπος ζωής τους .
Οι ευεργεσίες τους είναι πράξεις αλτρουϊσμού που επιβεβαιώνουν το ότι οι πράξεις ευεργεσίας δεν είναι το τέλος αλλά Η ΑΡΧΗ .Μακριά από τη λογική της υστεροβουλίας και του αντισταθμίσματος,μακριά από τα φώτα τη δημοσιότητας, σιωπηρά και αθόρυβα άφησαν την περιουσία τους .Αλλοι επέλεξαν να μείνουν ακόμη και άγαμοι,όπως πολλοί αναφέρουν και στις διαθήκες τους ,ώστε να αφήσουν μεγαλύτερα ποσά για ευεργεσίες στην πατρίδα τους . Δεν τους ενδιέφερε η δική τους ευημερία αλλά το πώς θα μπορέσουν να βοηθήσουν έμπρακτα και ουσιαστικά όλους όσους έμειναν πίσω στην ιδιαίτερη πατρίδα τους,στα Γιάννενα,στην Ηπειρο, στην Ελλάδα ολόκληρη ,που τόσο φτωχή ήταν .
Δεν αξιώνουμε με την αναφορά μας αυτή να συγγράψουμε κάποιο βιβλίο γιατί θα αδικούσαμε όλους αυτούς τους Ευεργέτες και το έργο τους,ούτε βέβαια υπάρχουν καταγεγραμμένοι όλοι όσοι υπήρξαν Ευεργέτες, αλλά είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής από μέρους μας και η αναγνώριση του έργου που άφησαν πίσω τους .
Ηπειρώτες Ευεργέτες της Τουρκοκρατίας
(Σε παρένθεση, εφόσον υπάρχουν στοιχεία , ο τόπος γέννησης ή καταγωγής, ημερομηνία γέννησης ,επάγγελμα και χώρα που έζησε και δραστηριοποιήθηκε επαγγελαμτικά ο κάθε Eυεργέτης)
1. Ιωάννης Γκούρμας (Διπαλίτσα Πωγωνίου,Βλαχία,επιχειρηματίας)
2. Ιωάσαφ Φιλανθρωπινός (Ιωάννινα,προϊστάμενος Μονής Φιλανθρωπινών Νησιού Ιωαννίνων)
3. Ιωάννης Σιμωτάς (Πογδόριανη Κουρέντων,Μολδαβία,μεγαλέμπορος)
4. Ζώτος Τζιγαράς (Ιωάννινα,περί το 1550,Μολδαβία,αυλικός του πρίγκιπα Πέτρου Μιχνέστο)
5. Επιφάνιος Ηγούμενος (Ιωάννινα,1568,Βενετία,έμπορος)
6. Κυριάκος Φλόκας (Μέτσοβο, τσέλιγκας,του οφείλονται τα προνόμια του Μετσόβου)
7. Εμμανουήλ Γκιούμας (Ιωάννινα, περί το 1608, Βενετία,έμπορος)
8. Πάνος Ιερομνήμων (Ιωάννινα, περί το 1616, Κων/πολη,Βενετία,έμπορος)
9. Νικόλαος Γλυκής (Ιωάννινα,1619,Βενετία,ίδρυσε το περίφημο τυπογραφείο στη Βενετία)
10. Σπύρος Στράτης (Δέλβινο, περί το 1635, Βενετία, έμπορος)
11.Νίκος Πασαράφης (Ιωάννινα, Βουκουρέστι)
12. Ιωαννίκιος Παγούνης (Πωγωνιανή, μοναχός,Βλαχιά)
13. Νικόλαος Καραγιάννης (Ιωάννινα,1658,Βενετία)
14. Φλώρος Θεόδωρος (Ιωάννινα,Βενετία, έμπορος)
15. Χριστόφορος Τσαγγρής (Κοτόρτσι Κατσανοχωρίων,περί το 1670,έμπορος ιερών σκευών, Λευκάδα)
16. Λάμπρος και Σίμων Μαρούτζης (Ιωάννινα,μονοπώλιο καπνού στα Ιωάννινα)
17. Μιχαήλ, Αλέξιος και Ιωάννης Μίσιος (Μονοδένδρι,προεστοί του Ζαγορίου)
18. Σπύρος Ρίζος (Δέλβινο,Βενετία,έμπορος λαδιού)
19. Δημήτριος Κερασάρης (Ιωάννινα,Βενετία,έμπορος)
20. Στέργιος Στάνος (Μέτσοβο,Βενετία,έμπορος)
21. Νούτσος Κοντοδήμος (Βραδέτο Ζαγορίου,Βλαχιά,Γενικός Προεστώς Ζαγορίου)
22. Δημήτριος Σάββας (Ιωάννινα, Ρωσία,παντρεύτηκε 70ετών και απέκτησε τέκνα)
23. Παναγιώτης Χατζηνίκου (Ιωάννινα,1709, Βουκουρέστι,μεγαλοπραματευτάς)
24. Χρήστος Κωνσταντίνου (Αργυρόκαστρο,Βιέννη,έμπορος)
25. Νικόλαος Ματσικάκης (Τσαραπλανά Πωγωνίου,Ιερομόναχος)
26. Κων/νος Γεωργίου (Καπέσοβο Ζαγορίου,Βιέννη, έμπορος)
27. Παναγιώτης Γκότσης (Σουδενά Ζαγορίου,Βενετία,υπάλληλος)
28. Κων/νος Παπάζογλου (Σκαμνέλι Ζαγορίου,Βλαχιά,έμπορος)
29. Χατζή –Μάνθος Γκίνος (Νεγάδες Ζαγορίου,Μολδαβία,Βλαχία, προμηθευτής προβάτων σουλτανικού στρατού)
30.Ιωάννης και Αναστάσιος Βρεττός (Ιωάννινα, Λιβόρνο,Βενετία,πραματευτές)
31. Ιωάννης,Φίλιππος, Χριστόδουλος Κοτοπούλης (Ιωάννινα,Μόσχα,έμποροι)
32. Ιωάννης Κώνστας (πέριξ των Ιωαννίνων Σέρρες και Βιέννη, υπάλληλος και έμπορος)
33. Σταύρος Φόρος (Ιωάννινα, Ρωσία)
34. Δημήτριος Μέγγλας (Δραγάρι Ζαγορίου,Βλαχιά)
35. Νικόλαος και Κων/νος Τσιγαράς (Βραδέτο Ζαγορίου, Βεσσαραβία)
36. Χατζηλεόντιος Χρήστου (Αργυρόκαστρο, Τεργέστη)
37. Ζώτος Ντούρος (Πρεμετή, Βιέννη,έμπορος)
38. Παναγιώτης, Αναστάσιος, Λέων Μελάς (Ιωάννινα,10ετία 1730,Κων/πολη,Μόσχα,Νίζνα, έμποροι)
39. Ιωάννης Κονιτζιώτης (Κόνιτσα,Νίζνα, έμποροι)
40. Δημήτριος Σαϊτσής (Σκαμνέλι Ζαγορίου,Κισνόβι της Βεσσαραβίας,έμποροι)
41. Χριστόδουλος Κόνιαρης (Μονοδένδρι Ζαγορίου,Ισμαήλι Βλαχιάς,έμπορος)
42. Ζώης Καπλάνης (Γραμμένο Ιωαννίνων, περί το 1736,Μόσχα,έμπορος)
43. Ιωάννης Χριστοδούλου (Ιωάννινα, Κων/πολη,Βενετία, έμπορος)
44. Παναγιώτης Ζιούκας (Ιωάννινα,Βλαχιά,Νίζνα, έμπορος)
45. Γεώργιος και Αναστάσιος Γοργόλης (Κοβίλιανη Γραμμενοχωρίων,Μόσχα,έμποροι)
46. Κωνστάντιος Φιλίτης (Ζίτσα, μοναχός)
47. Γεώργιος Θεοφάνης (Πρέβεζα,έμπορος)
48. Νεόφυτος ιερομόναχος (Ιωάννινα)
49. Γρηγόριος Παλιουρίτης (Μπισδούνι –Ελεούσα, 1778)
50. Απόστολος Πετρινός (Τσεπέλοβο Ζαγορίου,Βλαχιά είχε ιδιόκτητο υποστατικό στην πόλη Τάπουλα)
51.Μπαλάνος Μάτζος (Τσεπέλοβο,Νίζνα,έμπορος)
52. Δημήτριος Γκαδέλος (Μέτσοβο,Μόσχα,έμπορος)
53. Αναστάσιος Δημητρίου (Νεγάδες Ζαγορίου,Γιάσι Μολδαβίας)
54. Δοσίθεος Φιλίτης (Πογδόριανη Κουρέντων, 1721,μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας)
55. Κων/νος Μπεζεργιάννης (Μπάγια Ζαγορίου,Βλαχιά,έμπορος)
56. Ιωάννης Μπούστρος (Γραμμένο,Μόσχα,Νίζνα,έμπορος)
57. Κων/νος Σερεμέτης (Μονοδένδρι,)
58. Ιωάννης Παλαιόβης (Δελβινάκι,Μόσχα,έμπορος)
59. Αναστάσιος Καραστάθης (Νεγάδες Ζαγορίου,Μολδαβία, Βεσσαραβία,έμπορος)
60. Νεόφυτος Δούκας (Σουδενά Ζαγορίου,1760, Λόγιος και Διδάσκαλος του Γένους)
61. Νικόλαος Βλαχούτσης (Αρτα)
62. Διονύσιος ιερομόναχος (Μονοδένδρι,Βλαχιά,Βιέννη, Τεργέστη)
63. Ιωάννης Βουβούκης (Ιωάννινα,Μόσχα,πραματευτής)
64. Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης (Μονοδένδρι Ζαγορίου -1764, 1769, Μόσχα, Νίζνα,Οδυσσό)
65. Παναγιώτης Τζουράκης (Πρέβεζα,ιερέας)
66. Γεώργιος Ι. Μετάξος (Ιωάννινα,Βουκουρέστι)
67. Αναστάσιος, Νικόλαος, Θεοδόσιος, Ζώης και Μιχαήλ Ζωσιμάς (Γραμμένο Ιωαννίνων, από 1754-1762, Νίζνα, Λιβόρνο, πραματευτάδες με εμπορεύματα της Κίνας) φωτ. 1, 2
68. Νούσιας Χρυσός (Ιωάννινα, γουναράς)
69. Δημήτριος Μπάλκος (Πρέβεζα)
70. Κων/νος Τολίκας (Συρράκο,Αρτα,έμπορος)
71. Αθανάσιος Κεφαλάς (Πρέβεζα,Κέρκυρα)
72. Γεώργιος Χατζηκώστας (Ιωάννινα, 1753,Κων/πολη, Μόσχα,εμπόριο ανταλλαγής πολύτιμων ειδών)
73. Χριστόδουλος Ευθυμίου (Ιωάννινα, 1776,Αρτα,Πρέβεζα)
74. Πριόβολος Νικόλαος (Πιστιανά Τζουμέρκων,1780)
75. Τριαντάφυλλος Δομπόλης (Κριτσούνιστα Κουρέντων,Ιωάννινα, Ρωσία, Πετρούπολη, έμπορος)
76. Κων/νος Φουρνίγκας (Μέτσοβο)
78. Μιχαήλ Νάζος (Μόλιστα Κόνιτσας, Βλαχία, έμπορος)
79. Παναγιώτης Παυλής (Ιωάννινα,Βλαχία,έμπορος)
80. Θεόδωρος Βραζέλης (Πρέβεζα, έμπορος)
81. Κολιογιώργου αδελφοί (Καλαρίτες,)
82. Κων/νος και Παύλος Πασχάλης (Καπέσοβο Ζαγορίου,περί 1770,Ρωσία,έμποροι)
83. Αναστάσιος Ζορδοβούλης (Πάπιγκο,βικογιατρός)
84. Τριαντάφυλλος Τσιομάγκας (Μέτσοβο, Μόσχα,έμπορος)
85. Νικόλαος Στουρνάρας (Μέτσοβο,1806,Λιβόρνο,Παρίσι,Αλεξάνδρεια,επιχειρηματίας)
86. Νικόλαος Γαλιλαίας (Φούρκα Κόνιτσας, έμπορος)
87. Δημήτριος Αθανασίου (Βήσσιανη Πωγωνίου,Βλαχία)
88. Κων/νος Γούναρης (Τσερβάρι Ζαγορίου, Γαλάτσι Βλαχίας,έμπορος)
89. Χρήστος Χαρισιάδης (Βούρμπιανη Κόνιτσας, Βουκουρέστι)
90. Ελισάβετ Καστρισόγια (Ιωάννινα, 1800, Βλαχία,Βουκουρέστι)
91.Ιωάννης και Δημήτριος Αναγνωστόπουλος (Σοποτσέλι –Δίλοφο Ζαγορίου, Βράϊλα Ρουμανίας)
92. Ευάγγελος Παπαγγέλης (Αλποχώρι –Μαντείο Δωδώνης,Βλαχιά)
93. Χατζή-Παύλος Δερέκας (Βελτσίστα Ιωαννίνων)
94. Ευστάθιος Λεοντίου (Ιωάννινα)
95. Δημήτριος Σκλιβανίτης (Σκλίβανη Ιωαννίνων, Βλαχιά,Βουκουρέστι)
96. Μιχαήλ Τοσίτσας ( Μέτσοβο, 1787, Αλεξάνδρεια Αιγύπτου) φωτογραφίες 1, 2
97. Νικόλαος Μακρής (Ιωάννινα)
98. Αγγελική Τσιολάκη (Νεγάδες Ζαγορίου,Βλαχιά)
99. Βασίλειος Μπίτσας (Γραμμένο Γραμμενοχωρίων,Βλαχία, Ιερολοχίτης,έμπορος)
100. Αγάπιος ιερομόναχος (Δραγουμή,ιερομόναχος στο Ιάσιο και στο Μονή Παλιουρής)
101. Αναστάσιος Μανάκης –Μιχάλογλου (Ανήλιο Μετσόβου,περί το 1790, Κων/πολη, Ρωσία, Μολδοβλαχία,έμπορος ζώων)
102. Ευάγγελος Ζάππας (Λάμποβο Β. Ηπείρου,1800,αγωνιστής Εθνέγερσης, Βλαχιά,, ενοικίαση μοναστηριακών κτημάτων,έμπορος)
103. Ανδρέας Ζαράλης (Σκαμνέλι Ζαγορίου)
104. Ιωάννης Σιακαμπένης (Φορτώσι Κατσανοχωρίων,Ιωάννινα, έμπορος)
105. Γεώργιος Χατζόπουλος (Φραγκάδες Ζαγορίου,Μολδαβία,έμπορος)
106. Μιχαήλ Παραμυθιώτης (Ιωάννινα, 1793)
107. Αλέξανδρος Μπαμπαγιώτης (Ιωάννινα, Ερμούπολη Σύρου,έμπορος)
108. Κων/νος Γεροστάθης (Κομπότι αρτας,1784,Κέρκυρα)
109. Κων/νος Κουρής (Ιωάννινα)
111.Πέτρος Βορέλης ή Μπουρέλης (Ιωάννινα)
112. Ιωάννης Δούμας (Τσεπέλοβο Ζαγορίου,1787,Ισμαήλ, Οδυσσός,έμπορος)
113. Κων/νος Ζώτος (Ιωάννινα,Κισνόβι Βεσσαραβίας,έμπορος)
114. Ιωάννης Καρανάσιος (Τσεπέλοβοα Ζαγορίου,)
115. Αθανάσιος, Ιωάννης, Δημήτριος,Γεώργιος, Κυριακός και Σταύρος Λάππας (Ανω Δρόβιανη Β. Ηπείρου,έμποροι)
116. Αγγελική Μιγγούλη (Ιωάννινα, οικονόμος στον Μιχ. Παραμυθιώτη)
117. Στέφανος Μπότσιαρης (Μέτσοβο,Βράϊλα Βλαχίας)
118. Αλέξιος Πλακίδας (Κουκούλι Ζαγορίου,Βλαχιά,Οδυσσός, Σπαθάριος των Ηγεμόνων Βλαχίας)
119. Γεώργιος Σουλιώτης (Κορύτιανη Κατσανοχωρίων,έμπορος)
120. Νικόλαος Ζβίγγος(Ιωάννινα,μπακάλης)
121. Παρθένιος ηγούμενος (Μουκοβίνα Λάκκας Σουλίου, Αρχιμανδρίτης)
122. Βασίλειος Χρήστου (Μελιγγοί Ιωαννίνων,Βλαχιά)
124. Ζαμπέτα Γκαβέτσα (Ιωάννινα)
125. Χατζή-Καλλίνικος ηγούμενος (Αν. Σουδενά Ζαγορίου, ηγούμενος)
126. Ιωάννης Λαμπρίδης (Αν. Σουδενά Ζαγορίου,1839, ιατρός,διάφορες πόλεις Ευρώπης)
127. Γκίκας Μπιτζίλης (Δρυμάδες,Ρωσία)
128. Γεώργιος Βίκας (Τσεπέλοβο Ζαγορίου, Οδυσσός,έμπορος)
129. Χρύσανθος Λιβύης (Δεμάτι Αν.Ζαγορίου,επίσκοπος Πενταπόλεως Λιβύης)
130. Ελένη και Ανδρέας Φαρδής (Μέτσοβο,Λαμία)
131. Αναστάσιος Γουδίνος (Ζίτσα,Βλαχιά, έμπορος,ενοικίαση μοναστηριακών κτημάτων)
132. Ιωάννης Κόντης (Βήσσιανη Πωγωνίου)
133. Χαρίσιος Εξαρχος (Τσερβάρι Ζαγορίου)
134. Σπυρίδων Ξυνός (Μόλιστα Κόνιτσας,Βλαχιά, ξενοδόχος)
135. Νικόλαος Μπινάκης (Σίδερη Φιλιατών)
136. Ιωάννης Πανταζής (Κ. Σουδενά Ζαγορίου)
137. Βασίλειος Σελελής (Ζίτσα,Γιούργεβο Βλαχίας)
138. Αναστάσιος Τσούφλης (Τσεπέλοβο,Βλαχία, Βεσσαραβία, Κισνόβι,πανδοχέας)
139. Αββακούμ Παπούλης (Νησί Ιωαννίνων,ιερομόναχος)
140. Δημήτριος Πολύχρονος (Τσεπέλοβο Ζαγορίου,βικογιατρός)
141. Σπύρος Δάσκας (Κοκκινόχωμα Γραμμενοχωρίων, Ιωάννινα, πανδοχέας)
142. Νικόλαος Χατζόπουλος (Δόλιανη)
143. Ιωάννης Βεϊτζινός (Βίτσα Ζαγορίου,Νίζνα Ρωσίας,Οδυσσός, έμπορος)
145. Παύλος Παπαφίλος (Ιωάννινα,Πρέβεζα, Βλαχιά)
146. Ιωαννίκιος Πολύδωρος (Οστανίτσα Πωγωνίου,Βλαχιά)
147. Ανδρέας Χρυσοβιτσινός (Χρυσοβίτσα Μετσόβου)
148. Κων/νος Σταμέρωφ (Μέτσοβο, Ρωσία)
149. Ιωάννης Ρήγκας (Πράμαντα Τζουμέρκων,έμπορος)
150. Ανθιμος Τσάτσος (Πλησίβιτσα Φιλιατών,1832, ιεοροδιάκονος)
151. Γεώργιος Α. Αυγερινός (Πρέβεζα)
152. Χριστόδουλος Παπαστυλόπουλος (Δραγάρι Ζαγορίου,Βλαχία, έμπορος)
153. Δημήτριος Γ. Ρίζος (Κουκούλι Ζαγορίου,1805)
154. Σπυρίδων Πριμηκύρης (Αν. Σουδενά)
155. Γεώργιος και Σίμων Σίνας (καταγωγή από Μοσχόπολη, γεννήθηκαν στην Νύσσα Σερβίας 1783,1810,Βιέννη )
156. Ιωάννης Λούλης (Κοτόρτσι Κατσανοχωρίων, Μακεδονία,Ιωάννινα, εμπορικές και τραπεζικές εργασίες,γνωστή η ΣΤΟΑ ΛΟΥΛΗ στα Ιωάννινα,όπως μαρτυρεί η επιγραφή της)
157. Ζώης Μαρούλης (Ιωάννινα, Τριέστι,Κέρκυρα,έμπορος)
158. Δημήτριος Σαλαμάγκας (Ιωάννινα,έμπορος)
159. Γεώργιος Τσερεπάκας (Δραμεσιοί Ιωαννίνων)
160. Παναγιώτης Λαζαράς (Αν. Σουδενά, 1805, Κέρκυρα,Παρίσι,ιατροφιλόσοφος,)
161. Ευστάθιος Κωτούλης (Γρεβενίτι Ζαγορίου, Βλαχία,έμπορος)
162. Δημήτριος Κολιός (Κόνιτσα,1813, Δαρέστι Βλαχίας)
163. Παναγιώτης Ζέρβας (Μπουρντάρι Ζίτσας, Βλαχία)
164. Θεόδωρος και Γεώργιος Τούλης (Μέτσοβο, Αλεξάνδρεια Αιγύπτου)
165. Χρήστος Γεωργόπουλος ή Τσίτος (Καρίτσα Κουρεντοχωρίων)
166. Σωτήριος Κερασοβίτης (Πρέβεζα)
167. Δημήτριος Ι. Ζάκκας (Καλωτά Ζαγορίου,περί το 1845)
168. Παρασκευή Γοργόλη (Ιωάννινα,Μόσχα)
169. Δημήτριος Διαμάντη Δερδέκης (Κόνιτσα,Βουκουρέστι)
170. Χαρίσης Ζήκος ή Τσομπάνος (Βούρμπιανη Κόνιτσας,Αθήνα, κτηματίας)
171. Αθανάσιος Αθανασιάδης (Πρέβεζα, 1809)
172. Χρήστος Στεφανάκης (Δρεστενίκο Ζαγορίου)
173. Γεώργιος Τζούρογλου (Λισκοβέτσι Ζαγορίου, Βλαχία,κτηματίας)
174 . Αλέξιος Κανέτσιος (Φραγκάδες Ζαγορίου,Ρουμανία)
175. Αγγελική Παπάζογλου (Σκαμνέλι Ζαγορίου,Ιωάννινα)
176. Αναστάσιος Φιλίτης (Ζίτσα,Βλαχία)
177. Δημήτριος Φιλίτης (Ζίτσα,Ρουμανία, έμπορος)
178. Γεώργιος Βαβύρογλου (Λισκοβέτσι Ζαγορίου)
179. Ευθύμιος Θωμαϊδης (Αν. Ραβένια Πωγωνίου,1815,Βλαχία,έμπορος)
180. Δημήτριος Λιόντος (Ζίτσα, Ιωάννινα,κτηματίας)
181. Ιωάννης Λαμπριάδης ή Δάλλας (Αν. Σουδενά, περί το 1810,Βραϊλα Βλαχίας,έμπορος)
182. Διώχνω Δάσκα (Πάπιγκο)
183. Χρήστος Ξανθής Λάβδας (Σιοποτσέλι Ζαγορίου)
184. Κων/νος Ρόγκος (Δοβρά Ζαγορίου)
185. Αλέξιος Δημ. Μετσοβίτης (Μέτσοβο)
186. Ιωάννης Μπάγκας (Κοριτσά Β. Ηπείρου,1814,Αλεξάνδρεα,ράφτης, επιστάτης, ενοικιαστής μεγάλων κτημάτων)
187.Αναστάσιος Διαμ. Σταυρίδης (Αν. Σουδενά)
188. Παναγιώτης Γιαννοπλάτης (Μελιγγοί Ιωαννίνων,Ρουμανία)
189. Αικατ. Λαζ. Δημητρίου
190. Χαριτίνη Τσιγκίρτου (Ιωάννινα,Βλαχία)
191. Κυριάκος Μανίκας (Στολοβό Ζαγορίου)
192. Αγαθή Βασσακοπούλου (Φραγκάδες Ζαγορίου, Βλαχία)
193. Αντώνιος Νέτης (Σαρακινίστα Αργυροκάστρου)
194. Γεώργιος Σύλλαβος (Τζιοντίλα)
195. Ελένη Ι.Τζοβάννου (Αν. Σουδενά Ζαγορίου)
196. Κων/νος Ζάππας (Λάμποβο Β. Ηπείρου,1814 Βλαχία,έμπορος,ενοικίαση αγροκτημάτων)
197. Κων/νος Βάγιας (Δελβινάκι Πωγωνίου,Φούλγκο Βλαχίας, έμπορος)
198. Αναστάσιος Λιάκτσε Αβραμίδης (Κοριτσά Β. Ηπείρου,Βλαχία,έμπορος)
199. Λουκάς Κότσιος (Λάμποβο Β. Ηπείρου,1819,Ρουμανία,έμπορος)
200. Νικόλαος Μαντελόπουλος (Λοζέτσι-Ελληνικό Κατσανοχωρίων, Ρουμανία)
201. Σπυρίδων Τσέλιος (Γλήνα Δρόπολης)
202. Κων/νος Μέντζιος (Βήσσιανη Πωγωνίου Κων/πολη,φούρναρης)
203. Ιωάννης Τριανταφύλλης (Μαργαρίτι Θεσπρωτίας)
204. Θωμάς και Γεώργιος Αδάμ (Κοριτσά Β. Ηπείρου,Αίγυπτος)
205. Ηλίας Χαρίτος (Νίβανη Αργυροκάστρου,Ιωάννινα,Νομικός, και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων).
206. Νικόλαος και Χριστόδουλος Ράμμος (Τσερβάρι Ζαγορίου)
207. Σπυρίδων Μπότσιαρης (Πλησίβιστα Φιλιατών)
208. Δημήτριος Ζιτσαίος (Ζίτσα,1811,Παρίσι,Βουκουρέστι, ιατρός)
209. Ευστάθιος Βανακούλης (Νεγάδες Ζαγορίου,Βράϊλα Ρουμανίας,αρτοποιός)
210. Γεώργιος Αβέρωφ (Μέτσοβο, 1815, Αίγυπτος)
211. Βασίλειος Χρ. Εξαρχος (Σταρίτσανη Κόνιτσας,παντοπώλης)
212. Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος (Πάτερο Κατσαναχωρίων, 1850, δικηγόρος και υπουργός παιδείας από 1890-1892 )
213. Κων/νος Παντοσίτης (Τσερβάρι Ζαγορίου,Σερβία)
214. Ρωξάνδρα Βάγια (Ιωάννινα,οικοκυρά)
215. Σταθάκης Λούκας (Πρεμετή Β. Ηπείρου,Κάϊρο)
216. Παρασκευή Τσόλη (Μελιγγοί Ιωαννίνων)
217. Ιωάννης Κ. Παπαθανασίου (Φορτόστι Κατσανοχωρίων,Καρβασαρά,έμπορος)
218. Κων/νος Φάρος (Νίστορα Κατσανοχωρίων,έμπορος)
219. Παναγιώτης Ιωαννίδης Παπαχρήστου (Λοζέτσι –Ελληνικό Κατσανοχωρίων,Ιωάννινα)
220. Νικόλαος Βράγκαλης (Βήσσιανη Πωγωνίου,1848,Κων/πολη,Αθήνα,Βιομήχανος αλευροποϊίας, αρτοποϊίας)
221. Ιωάννης Δήμας (Χιμάρα Β. Ηπείρου, Μανσούρα Αιγύπτου, έμπορος)
222. Αναστάσιος Θεόπιστος (Περάτι Γραμμενοχωρίων,Αιτωλικό,έμπορος)
223. Πέτρος Πράτσικας (Δρόβιανη Β. Ηπείρου, Αίγυπτος,έμπορος)
224.Αναστάσιος Αθ. Γούσγουνας (Κόνιτσα, παντοπώλης)
225. Αναστάσιος Δ. Ιλαρίδης (Βήσσιανη Πωγωνίου,Κων/πολη,έμπορος)
226. Μαρία Βλάχα (Μέτσοβο,οικοκυρά)
227. Γρηγόριος Ζέϊνος (Λιτονιάβιστα Κόνιτσας, ηγούμενος)
228. Δημήτριος Μπαλδούμας (Ιωάννινα)
229. Διομήδης Σιμιτέλος (Μονοδένδρι Ζαγορίου, Μεσολόγγι, έμπορος)
230. Μαρία Μάνου (Νεγάδες Ζαγορίου,Βουκουρέστι)
231. Νικόδημος Δημητρίου (Ραδοτόβι Ιωαννίνων,ιερομόναχος και αρχιμανδρίτης)
232. Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος -Ανάγνος (Πάπιγκο,1837, δάσκαλος στο ινστιτούτο τυφλών Πέρκινς Βοστώνης και παγκόσμιας φήμης τυφλολόγος,Διευθυντής του ινστιτούτου αυτού)
233. Σπυρίδων Μπαλτατζής (Συρράκο Ιωαννίνων)
234. Κων/νος Δ.Γελέκης (Μακρίνο Ζαγορίου)
235. Φωτεινή Μπίτζινου (Ιωάννινα)
236. Θεοδωρούλα Πολίτου
237. Θεόδωρος Στράτης (Ιωάννινα)
238. Κων/νος Αθανασίου (Στολοβό Ζαγορίου)
239. Μιχαήλ Βλάχος (Βήσσιανη Πωγωνίου)
240. Αλκιβιάδης Καστρινός (Ιωάννινα)
241. Απόστολος Α.Ρίζος (Συρράκο Ιωαννίνων)
242. Δημήτριος Ζέρβας (Σέλτση Αργυροκάστρου Β. Ηπείρου,Κων/πολη,έμπορος)
243. Θεοχάρης Παπάζογλου (Δοβρά Ζαγορίου,Κων/πολη,Ορτάκιοϊ της Ανατ. Θράκης)
244. Αντώνιος Γ. Σούρλας (Πυρσόγιαννης Κόνιτσας,Κων/πολη,έμπορος)
245. Σπύρος Π. Πεκλαρίδης (Τσαραπλανά Πωγωνίου,Βλαχία)
246. Γεώργιος Καλτσουνίδης ή Καλτσούνης (Βήσσιανη Πωγωνίου,Κων/πολη,φούρναρης)
247. Λουκάς Ν. Κόντης (Βήσσιανη Πωγωνίου,Αθήνα,Βιομήχανος –χημικός)
248. Ζήσης Καραπάνος (Ιωάννινα,Βουκουρέστι)
249. Στέφανος Στρούμπος και Γεώργιος Στρούμπος (Κουκούλι Ζαγορίου,Ιωάννινα,Κέρκυρα)
250. Πλάτων Πετρίδης (Νούκοβο Αργυροκάστρου, Αγγλία,διερμηνέας,μεταφραστής, Γραμματέας της Ιόνιας Γερουσίας)
251. Παν. Δήμου (Αργυρόκαστρο Β. Ηπείρου)
252. Αλέξ. Μονοδήμος (Αργυρόκαστρο Β. Ηπείρου)
253. Αλεξ. Γκέργκης (Αργυρόκαστρο Β. Ηπείρου)
254.Νάσιος Δημούλης (Παλάσσα Χιμάρας Β. Ηπείρου)
254. Κων. Κουσνέτση (Χιμάρα Β. Ηπείρου)
255. Δημ. Τζιαφέρη (Δρόβιανη Β. Ηπείρου)
256. Δημήτρης Τζίκας (Κορυτσά Β. Ηπείρου)
257. Πέτρος Παπαδόπουλος (Κουσιοβίτσα Αργυροκάστρου Β. Ηπείρου)
258. Θεοχ. Ν. Πέππες (Χιμάρα Β. Ηπείρου)
259.Γρηγόρης Δρόσος (Δρόβιανη Β. Ηπείρου)
260. Νικόλαος Τσιάμης (Χιμάρα Β. Ηπείρου)
261. Γεώργιος Λέζος (Κ. Λεσινίτσα Β. Ηπείρου)
262. Χρήστος Μιχόπουλος (Καλωτά Ζαγορίου)
263 . Δημήτριος Λίνος (Σκαμνέλι Ζαγορίου Πειραιάς, εργοστασιάρχης)
264. Αστρινός Σαγιάννος και Γεώργιος Σιαγιάννος (Σκαμνέλι Ζαγορίου)
265. Ελένη Πριμικύρη (Α. Σουδενά Ζαγορίου)
266. Αθ. Μίσιογλου (Α. Βίτσα Ζαγορίου)
267. Χρ. Κοροσάνη (Στολοβο)
268. Νικόλαος Χρόνης (Μακρίνο Ζαγορίου)
269. Χριστόδουλος Καφασίδης (Μακρίνο Ζαγορίου)
270. Νικόλαο Σακελλαρίδη (Ζαγόρι)
271. Κώστας Μαλάμης (Ζαγόρι)
272. Δημήτριος Λούπας (Παλιοσέλι Κόνιτσας)
273. Γιάννης Τζιμοράγκας και Στέργιος Τζιμοράγκας (Φούρκα Κόνιτσας)
274. Αναστάσιος Καλός (Πρέβεζα)
275. Μαρία Σκέφερη (Πρέβεζα)
276. Θ. Μπαρωνάκης (Πρέβεζα)
277. Ιγνάτιος Βέμος (Πρέβεζα)
278. Κωνσταντίνος –Ηρακλής Βασιάδης (Δελβινάκι,1821,Κων/πολη)
279. Απόστολος Γκέγκης (Πάπιγκο Ζαγορίου, Βλαχία)
280. Γεώργιος Κονεμένος βέης (Πρέβεζα,1798)
281. Χρήστος Σονδώρης (Συρράκο)
282. Νικόλαος Βογυάρος (Καλαρίτες, Αρτα,έμπορος)
283. Σπύρος Αλεξίου (Κρετσούνιστα Κουρέντων)
284. Γιαννάκης Σάββας πασιάς (Ιωάννινα,1830)
285. Ανθιμος Βανάκος (Μακρίνο Ζαγορίου, έμπορος)
286. Χριστόδουλος Κωνσταντίνου (Λάβδανη Πωγωνίου,Κων/πολη,πλανόδιος πωλητής βιβλίων)
287. Αγγελής Στεργίου (Ιωάννινα)
288. Βασίλειος Πετράκης (Διπαλίτσα Πωγωνίου,1834)
289. Απόστολος Ζωϊτσης (Βήσσιανη Πωγωνίου)
290. Αριστοτέλης Πράτσικας (Δρόβιανη Β. Ηπείρου,Αλεξάνδρεια)
291. Θεόδωρος Στράτης ή Πλέσιος (Πλισίβιτσα Φιλιατών,έμπορος)
292. Μάρκος Φωτιάδης (Κοπάνη Ιωαννίνων,Πλοέστι Ρουμανίας)
293. Νικ. Νικόπουλος (Δελβινάκι)
294. Κων/νος Φρεαρίτης (Ραψέοι Τσαρκοβίστας,1819)
295. Κώστας Ι. Μπίμπης (Λοζέτσι)
296. Χριστόδουλος Παπουτσόπουλος (Λισκοβέτσι Ζαγορίου,Πριάβι Μακεδονίας)
297. Κ. Λιούμας (Αρτσίστα Ζαγορίου)
298. Δημήτρης Πασχάλης (Αρτσίστα Ζαγορίου)
299. Σοφία Σπ. Τοπάλη (Συρράκο)
300. Ιωάννης Στεφάνου
301.Πέτρος Σκουμπουρδής (Κόνιτσα,Αχινός Λαμίας, μεγαλοκτηματίας)
302. Αλέξης Μηλιόπουλος (Ιωάννινα,Λαμία,έμπορος)
303. Χρήστος Γαλίτσης (Τεριάχι Πωγωνίου, Κων/πολη, έμπορος)
304. Ηρακλής Δούρος (Κορυτσά Β. Ηπείρου)
305. Π. Χαροκόπος (Ζαγόρι)
Ηπειρώτες Eυεργέτες από την απελευθέρωση και μετέπειτα
306. Αικατερίνη Γκόβελα (Ιωάννινα)
307. Δημήτρης Ιωαννόπουλος (Πάπιγκο Ζαγορίου,Σερβία)
308. Δημήτης Παναγιωτέσκος (Πάπιγκο Ζαγορίου)
309. Κώστας ΣΤεφ. Παπαδόπουλος (Αρίζα Λεσκοβικιού)
310. Φίλιππος και Μάρκος Δ. Φιλίππου (γεν.Κάϊρο,καταγ. Πρεμετή,Καϊρο,ιατρός)
311. Μάνθος Βελογιάννης (Α. Βίτσα Ζαγορίου,1840, Βελιγράδι, επιχειρηματίας)
312. Χρήστος Αθανασιάδης (Λεσινίτσα Ζαγορίου,1836)
313. Δημήτρης Κυπριώτης (Ιωάννινα)
314. Αγγελική Κοντοτόλη (Ιωάννινα)
315.Αποστόλης Σολωμός (Τσερβάρι Ζαγορίου Βράνια Σερβίας, ξενοδόχος)
316. Κώστας Ιωαννίδης ή Καρακαντάς
317. Νικόλαος Γύρας (Ζίτσα,1845,έμπορος)
318. Νικ. Γ.Ξυλάνης (Ζίτσα,1845, σχολάρχης)
319. Αναστ. Κ. Γάγαλης (Ζίτσα,Βλαχία,γαιοκτήμονας)
320. Γεώργιος Στεργίου (Ζίτσα,187, γυμνασιάρχης)
321. Ευφροσύνη Σακελλαρίου (Βραδέτο Ζαγορίου, οικοκυρά)
322. Γ. Πραμαντιώτης (Πράμαντα Ιωαννίνων, ενοικιαστής αγοράς σφαγείων)
323. Θρασύβουλος Καστρινός (Νεγάδες Ζαγορίου,1852,Βράϊλα Ρουμανίας, γιατρός)
324. Γιάννης Λόντος (Ιωάννινα,καθηγητής Φιλόγογος)
325. Δημήτριος Κίγκος (Ιωάννινα –Δικηγόρος)
326. Βασίλης Γκότσης (Α. Σοδενά Ζαγορίου, αρτοποιός)
327. Γιάννης Γεννάδιος (Δολιανά,1844, διπλωμάτης)
328. Ευδοκία ή Δούκω Τζωαννοπούλου (Μέτσοβο,οικοκυρά .Γνωστή ως Βασιλαρχόντισσα από την απαγωγή της την 27-7-1884 από τους Σαρακατσαναίους λήσταρχους Θύμιο Γάκη και Τάκη Βαγγέλη .Την άρπαξαν μαζί με τη φίλη της Λενιούσιω και για αντάλλαγμα ζητούσαν τα κιλά τους για μεν την Δούκω σε χρυσάφι,για δε την Λενιούσω σε ασήμι .Τελικά μετά από 15 μέρες πήραν ως λίτρα 10.000 χρυσές λίρες .Το γνωστό δημοτικό τραγούδι ‘’Βασιλαρχόντισσα’’ αναφέρεται στο πραγματικό αυτό γεγονός )
329. Νίκος Χαρισιάδης (Βούρμπιανη,1847,δικηγόρος)
330. Αναστάσης ή Σιούλας Βενέτης (Ιωάννινα,εμποροβυρσοδέψης)
331. Σεβαστή συς. Παν. Γεροκωστόπουλου
332. Γιακουμίνα Πατρινού (Ιωάννινα)
333. Ανδρέας Τζιαβέλας (Ιωάννινα)
334. Παναγιώτης Καρέτσος (Λάβδανη Πωγωνίου,αρτεργάτης –φούρναρης)
335. Στέφανος Χατζής (Ιωάννινα, 1855,Ιωάννινα, ιατρός)
336. Νίκος Κουκουμπάνης (Μέτσοβο, 187, δικηγόρος)
337. Ειρήνη Κόντη (Ιωάννινα,οικοκυρά)
338. Δημήτρης Χρηστίδης (Ιωάννινα 1871,Μηχανικός)
339. Κώστας Ζιαμπής (Τζιουντίλα)
340. Νίκος Εμμανουήλ (Ζίτσα,1860, Γαλλία, Ιωάννινα,Δασολόγος)
341. Αννέτα Τσιανάκας (Ιωάννινα, οικοκυρά)
342. Κώστα Δόνος (Α. Σοδενά, 1850, έμπορος)
343. Ελένη Ζωγράφου (Αθήνα, Αυστρία,1874)
344. Στάθης Πασχάλης (Μπούλτζη Ζαγορίου,1862,Φιλόλογος- Σχολάρχης)
345. Δημήτρης Βαταβάλης (Ιωάννινα,Κων/πολη, έμπορος)
346. Πέτρος Παπακώστας (Πέτρα Αν. Ζαγορίου)
347.Βικτωρία Αποστολίδη (Ιωάννινα,οικοκυρά)
348.Πολυξένη Μολυβάδα (Ιωάννινα,1878,Δασκάλα)
349. Δημήτριος Μέκκιος (Ιωάννινα,Αθήνα, Τραπεζικές εργασίες)
350. Απόστολος Γκωλέτσης (Δοβρά –Ασπράγγελοι Ζαγορίου,1852,Βουλγαρία,έμπορος)
351.Σωτήρης Πράσσος (Ζίτσα,Ξενοδόχος)
352. Γιάννης Παπακώστας –Τζών Κώστας (Λιά Φιλιατών,1868, επιστάτης σε σιδηροδρόμους, εθελοντής στις τάξεις των Μπόερς στο Γιοχάνεσμπουργκ κατά των Αγγλων .αιχμαλωτίζεται και μεταφέρεται στην Κεϋλάνη, καφετζής .Το 1911 κατατάσσεται ως στρατιώτης κοντά στον Σπυρομήλιο και για της υπηρεσίες του αυτές παρασημοφορείται από την Ελληνική Κυβέρνηση)
353. Φίλιππος Μήτσης (Σαντοβίτσα Κουρέντων,αγρότης)
354. Χρήστος Λαϊνάς (Πέτρα Αν. Ζαγορίου,Γερμανία,Μηχανικός)
355. Σωτήρης Βούλγαρης (Παραμυθιά,1857,ο πατέρας του ήταν από τους Καλλαρύτες . Είναι ο γνωστός-διάσημος χρυσοχόος της Via Condoti αρ. 8-10 της Ρώμης καθώς ίδρυσε ένα από τα διασημότερα κοσμηματοπωλεία του κόσμου με το ιακριτικό τίτλο ‘’BULGARI’’)
356. Παρθένιος Βαρδάκς (Ιωάννινα,1860,ιεορδιάκονος)
357. Βασίλης Βασιλάς (Πάργα,1850,έμπορος)
358. Γεώργιος Βελιαρούτης (Γραμμένο Ιωαννίνων,1856, χανιτζής, έμπορος)
359. Μιχάλης Παλάσκας (Ιωάννινα,καθηγητής Φιλόλογος)
360. Θεμιστοκλής Ρίγγας (Παραμυθιά,1878,καταγωγή οικ. από Πράμαντα)
361. Φίλιππος Βριζόπουλος ( Κ. Βίτσα Ζαγορίου,αρτεργάτης,εργοστασιάρχης γαλέτας και μπισκότων .Τα μηχανήματα του εργοστασίου του ήταν δικής του επινόησης .Τα προϊόντα του ήταν μοναδικά σε ποιότητα και τιμήθηκε γι΄αυτό με χρυσό μετάλλιο)
362. Αρίστιππος Κουσίδης (Τσεπέλοβο,1868,Γερμανία, Γαλλία,Αίγυπτος,Μηχανικός)
363. Απόστολος Λ. Λεοντάρης (Αρτα,έμπορος ψιλικών)
364. Κώστας Τσούβαλος (Λίστα Φιλιατών,1884,αρτοποιός)
364. Χαράλαμπος Λώλης (Ζαραβίνα Πωγωνίου)
365. Γιάννης Παππάς (Βελτσίστα,Αμερική,έμπορος)
366. Μίχος Κατσιώνης ή Ζαφειρόπουλος (Δελβινακόπολο,χαλκουργός)
367. Δημήτρω Τζιμογιάννη (Πρωτόπαππα)
368. Πηνελόπη Αθ. Τρικαλινού (Ιωάννινα,οικοκυρά)
369. Αικατερίνη Γοργόλη (Κοβίλιανη Γραμμενοχωρίων)
370. Κώστας Μουμούδης (Ιωάννινα, έμπορος)
371. Βασιλάκης Πυρσινέλλας (Ιωάννινα, 1878,Νομικός,διδάκτωρ Νομικής ΣΧ. Παν. Αθηνών)
372. Νίκος Πίχτος (Μέτσοβο, 1860,Νομικός)
373. Κώστας Βαρνάβας (Καλωτά Ζαγορίου, 1875,Κασαμπά Μ.Ασίας,αρτοποιός,)
374. Γιώργος Μιζάρας (Γραμμένο Γραμμενοχωρίων, 1876,έμπορος σανών)
375. Φίλιππας και Γιώργος Περάτης (Πέραμα,1860,έμποροι)
376. Θόδωρος Μέξης (Λάμποβο Β .Ηπείρου,ιατρός)
377. Απόστολος Λεονταρής (Αρτα,)
378. Ειρήνη Σταλήμερου (Αρτα, οικοκυρά)
379. Νικόλαος Ευαγγελίδης (Ιωάννινα, 1876, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας)
380. Γιώργος Ματσόπουλος (Τζιοντήλα ,ιατρός)
Ηπειρώτες Eυεργέτες από το 1940-1974
381. Γιώργος Μουλαϊμίδης (Κ.Σουδενά,1893, δικηγόρος, βουλευτής Λαϊκού Κόμματος)
382.Παναγιώτης Τζανέτος (Αρτα)
383.Γιώργος Β. Καλαμπόκας (Γηρομέρι Φιλιατών)
384. Κώστας Χαντζαρόπουλος (Μεσοβούνι Ζαγορίου, 1875, Ζαχαροπλάστης)
385. Νικόλαος Τατσιράμος (Ιωάννινα,Κων/πολη, Αίγυπτος,έμπορος)
386. Κατερίνη Σιαγκούνη (Ιωάννινα)
387. Κατερίνη Γεωργ. Μαϊδάτση (Ιωάννινα,οικοκυρά)
388. Βασιλική Καλτσούνη (Λιτονιάβιστα Κόνιτσας)
389.Γιώργος Σταμάτης (Κούρεντα, 1855,βαμβακέμπορος)
390. Βασίλης Παπαγιάννης (Τσερνέσι Ζαγορίου,Βλαχία, Αμερική)
391. Τάσος Μαρτσόπουλος (Τσερνέσι Ζαγορίου)
392. Γιώργος Κουτσονίκας (Σχωρέτσιανα Τζουμέρκων, ξενοδοχοϋπάλληλος)
393. Κωστής και Στέφανος Στεφάνου (Τζιουντίλα ,1864 και 1868, Φιλαδέλφεια Αμερικής . Κατασκευάζουν τα πρώτα τσιγάρα με τη φίρμα ‘’Ραμσής ο Β’ και στήνουν τη βιομηχανία τους)
394. Νίκος Τριανταφύλλου (Κ. Ξέχωρο Φιλιαττών,1867,ξενοδόχος)
395. Χριστόδουλος Κων/νου (Μικρή Γότιστα,έμπορος ποτών)
396. Νικόλαος Οικονόμου (Νίβιτσα Δέλβινου Β. Ηπείρου, κάτοικος Ιωαννίνων,καφεπώλης)
397. Φωκίων Ράδος (Γραμμένο Ιωαννίνων,,γεν. Ιωάννινα,1873, Ιατρός)
398. Ιουλία Αράπη (Ιωάννινα,1875)
399. Μιχαήλ Τοσίτσα Αβέρωφ,βαρώνος (Λιβόρνο Ιταλίας καταγ. από Μέτσοβο, 1822)
400. Γιώργος Μπούντας (Συρράκο,επιχειρηματίας)
401. Γεώργιος και Αλέξανδρος Ζάρρας (Αρτα)
402. Γιώργος Μπαλακώστας (Γραμμένο,1872,ταβερνιάρης)
403. Αικατερίνη ή Κατίγκω Χατζή (Ιωάννινα)
404. Θεοχάρης Ζηκίδης (Γεωργάνοι Ιωαννίνων, 1892,διευθυντής εστιατορίου . Κληροδότησε στο χωριό του οικόπεδο 3 στρεμ. στο κέντρο των Ιωαννίνων, το οποίο στη συνέχεια απαλλοτριώθηκε υπέρ του ειδικού Ταμείου Δικ. Μεγάρου Ιωαννίνων αντί 2.700.000 δρχ, όπου χτίστηκε και το Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων)
405. Βασίλης Κουρεμένος (Μπουλιαράτι Αργυροκάστου Β. Ηπείρου,1875,Αρχιτέκτονας)
406. Περικλής Βιζουκίδης (γεν. στην Κων/πολη και καταγ. από το Χλωμό Πωγωνίου , 1879,Νομικός)
407. Χρήστος Πράτσικας (Δρόβιανη,Β. Ηπείρου,1888,καθηγητής)
408. Νικόλαος Τσέκας (Κόνιτσα)
409. Στέργιος Σακκελαρίδης (Περιβόλι Πίνδου,1870,εστιάτορας)
410. Δημήτριος Ευθυμίου ή Παππάς (Δεμάτι Αν. Ζαγορίου,1882,Μητροπολίτης Ιωαννίνων)
411. Γιώργος Ιωάννου (Γρατσανά Λάκκας Σουλίου,δερματέμπορος)
412. Γιάννης Μυλωνάς (Β. Ηίπειρος, χημικός,εφοπλιστής)
413. Μίχος Παπακώστας (Σιταριά,εμποροβιομήχανος)
414. Κώστας Μπλίντα (Σιταριά)
415. Βασίλης Μπονόβας (Σιταριά)
416. Μιχάλης Τσόκας (Δολιανά)
417. Γιώργος Βηλαράς (Ιωάννινα,1881, ιατρός)
418. Αλέξης Μούτσιος (Τσαραπλανά Πωγωνίου,)
419. Χαρίλαος Ζωίδης (Δολό Πωγωνίου,οφθαλμίατρος)
420. Γιώργος Μούτσιος (Δολό Πωγωνίου)
421. Κώστας Βάρφης (Χειμάρα Β. Ηπείρου,εστιάτορας)
422. Αλέξης Τράντας (Βούρμπιανη Κόνιτσας,1867,Ιατρός)
423. Χρήστος Πάτσης (Πυρσόγιαννη Κόνιτσας,εστιάτορας
424. Ευάγγελος Αντωνιάδης (Τσερκοβίστα Κουρέντων,1882, Καθηγητής Ιστορίας Πανεπιστ. Αθηνών )
425. Βασίλης Κούσης (Ιωάννινα, επιχειρηματίας)
426. Τιτίκα Ασβεστά (Ιωάννινα)
427. Αλέξανδρος Πάλλης (Βομβάη,1883,διδάκτωρ Πανεπ. Οξφόρδης,Πολιτικές επιστήμες )
428. Σπύρος Κόντος (Μοσπίνα Γραμμενοχωρίων,επιχειρηματίας)
429. Κώστας Κάτσαρης (Καλέντζι Κατσανοχωρίων,1880, έμπορος)
430. Βασίλης Κρυστάλλης (Συρράκο, 1891, αξιωματικός πυροβολικού)
431. Γιώργος Κατσέλης (Βραστοβά συνοικ. Λάβδανης Πωγωνίου, αρτοποιός)
432. Σπύρος Σίμος (Λάβδανη Πωγωνίου,1868,δημοσιογράφος)
433. Σπύρος Τζώρτσης (Λιβιάχοβο Λάκκας Σουλίου)
434. Προκόπης Τσιμάνης (Αρτσίστα Ζαγορίου)
435. Κώστας Ιωαννίδης (Ιωάννινα,1907,χρυσοχόος)
436. Νίκος Γιαννής (Βίτσα Ζαγορίου,1898,δάσκαλος)
437. Μ. Πολ. Παλαιός ή Παλαιόπουλος (Σιοποτσέλι Ζαγορίου)
438. Ευθαλία Α. Σούρλα (Πυρσόγιαννη Κόνιτσας)
439. Πέτρος Μπέμπης (Τσαμαντά,1880,ιατρός)
440. Χάρης Πάτσης (Θεσπρωτικό,1913,δάσκαλος)
441. Θανάσης Δέσκας (Πάργα,1896,επιχειρηματίας)
442. Γιώργος Ικκος (Συρράκο, 1893,δάσκαλος)
443. Περικλής Δημητρίου (Δραμεσιοί Δωδώνης,1909,δάσκαλος)
444. Θανάσης Τράκης (Αν. Ραβένια)
445. Σπύρος Αποστόλου (Δελβινάκι)
446. Ανδρέας Μελάς (Πεστά, εργολάβος)
447. Γιάννης Σιόντης (Χουλιαράδες,μηχανικός)
448. Βασίλειςο Οικονόμου (Βρυσούλα Φιλιαττών)
449. Φώτιος Σιώζος (Βρυσούλα Φιλιαττών)
450. Βλαδίμηρος Λαζαρίδης (Ιωάννινα,1895, τραπεζικός υπάλληλος,είναι ο μόνος που σώθηκε προσποιούμενος το νεκρό, κατά τη ληστεία των Ρεντζαίων που συντάραξε το Πανελλήνιο )
451. Αγγελική Αθανασούλα (Ιωάννινα,1880,σύζυγος Χαρτοβιομηχάνου της Σμύρνης, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την φιλανθρωπική της δράση)
452. Νίκος Γεωργιάδης (Α. Σουδενά, 1879,Τραπεζικός υπάλληλος)
453. Θανάσης Τσεκούρας (Ιωάννινα,1833, ωρολογάς)
454. Σταύρος Σεχόπουλος (Τσαραπλανά Πωγωνίου,Ζωέμπορος)
455. Παντελεήμων Αργυροκάστρου (Κοριτσά,1890, Μητροπολίτης Αργυροκάστρου)
456. Πάνος Τσελίκης (Κόντσικα Γραμμενοχωρίων,1881, πολυκτήμονας)
457. Γιώργος Παππάς (Δραμεσιοί Δωδώνης)
458. Γιάννης Πετρίδης (Γρεβενίτι)
459. Γιάννης Τισανάκης (Γρεβενίτι)
460.Χρήστος Δαγόπουλος (ΤσεπέλοβοΖαγορίου,ζαχαροπλάστης,επιχειρηματίας, τραπεζίτης)
461. Δημήτρης Σίκλας (Βράβορη Γραμμενοχωρίων,1889,έμπορος)
462. Ευαγγελία Καραπάνου (Αρτα, ιδιωτική υπάλληλος)
463. Κων/νος Καραπάνος (Αρτα)
464.Δημήτρης Παπαπέτρος ή Τζίμ Πάππας (Κοβίλιανη Γραμμενοχωρίων,1895,επιχειρηματίας)
465. Μέτος Λάγιας (Φιλιάτι, έμπορος πολύτιμων λίθων)
466. Σεραφείμ Σεραφείμογλου (Δενζιλί Μ. Ασίας και διέμενε στα Ιωάννινα,αυτοκινητιστής)
467. Δημήτρης Νικολόπουλος (Καθηγητής Γαλλικών)
468. Βαγγέλης Κ. Αγγελίδης (Ιωάννινα, έμπορος)
469. Κώστας Παπαζήσης
470. Ευγενία Σίσκου
471. Γιώργος Παντούλας (Δραγοβέτσι Λάκκας Σουλίου)
472. Χριστόδουλος Παππάς (Κοσμηρά,1886,δάσκαλος)
473. Βασίλης Καξίρας (Κοσμηρά, 1929, επιχειρηματίας)
474. Γιώργος Λαμπρίδης (Σοποτσέλι Ζαγορίου, 1885)
475. Βαγγέλης Κωτσίδας (Πλησίβιτσα Φιλιατών,1900, γνωστός βιομήχανος αρτοσκευσμάτων στην Αμερική)
476. Θεόδωρος και Πέτρος Στολάκης (Τσαμαντά)
477. Φώτης Σιούτης ή Φρεντ Πάπας (Κεραμίτσα,έμπορος ψιλικών και φαρμάκων)
478. Βασίλης Πλιάτσικας (Τεριάχι Πωγωνίου,ασφαλιστής)
479. Νίκος Διαμαντόπουλος (Δολό Πωγωνίου)
480. Αγγελική Μπάλκου (Πρέβεζα,1881,οικονόμος του μεγαλοευεργέτη Γ. Αθανασάκη)
481. Σπύρος Δούβλης (Α. Σουδενά, 1888)
482. Σωτήρης Παπαθανασίου (Ραφταναίοι, 1891,καπνέμπορος)
483. Ζωή Μπόγκα (Κων/πολη,καταγ. Ιωάννινα, οικοκυρά)
484. Νίκος Τσελεπής (Δελβινάκι, 1882, ζωέμπορος)
485. Χρυσόστομος Λαμπρίδης (Βλαχώρι Παραμυθιάς)
486. Δημήτριος Κοράκης (Παλιοχώρι Συρράκου,1888,έμπορος)
487. Γιώργος Μιχαηλίδης (Σωποτσέλι Ζαγορίου, 1906,ιατρός)
488. Στέλιος Τσιγκούλης (Κάντσικο Κόνιτσας)
489. Βασίλης Δεσπότη (Ιωάννινα)
490. Θεόδωρος Κοτσώνης (Κάτω Ζάλογγο,)
491. Αριστείδης Πάντος (Βάρφανη Θεσπρωτίας)
492. Λευτέρης Καλογιάννης (Χουλιαράδες, πολ. μηχανικός, επιχειρηματίας,βουλευτής)
Β-δ : Ηπειρώτες Eυεργέτες από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας έως 1989
493. Πέτρος Κόκκορος (Κουκούλι Ζαγορίου,1900,Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης)
494. Βιολέτα Βίμπλη (Κοριτσά Β. Ηπείρου, 1902,οικοκυρά)
495. Αμαλία Χατζή (Κ. Σουδενά, Καθηγήτρια)
496. Αναστασία Θεοπίστου (Ιωάννινα)
497. Μαριγώ Σεπετά (Ιωάννινα)
498. Πέτρος Δήμας (Ερίντι Β. Ηπείρου)
499. Αφροδίτη Μαντζάρα (Πολίτσανη Β. Ηπείρου)
500. Εμμ. Μανιώτης
501. Νικόλαος Βότσης (Φιλιάτες)
502. Στέφανος Βασιλάκος (Κόντσικα Γραμμενοχωρίων,1902,δικηγόρος)
503. Χρήστος Τσαούσης (Βελεντζικό Αρτας,δασονόμος)
504. Δημήτρης Μπότσαρης (Στρατηγός)
505. Φρόσω Ιωαννίδη (Ζαγόρι,η ονομαζόμενη και ‘’Μάνα του Ζαγοριού ‘’)
506. Ανθούλα Μαυριά (Βλαχάτανο Ιωαννίνων, γεν. στη Ρουψιά Πωγωνίου,1905,οικοκυρά)
507. Απόστολος Φερούκας (Μπούλτζη Ζαγορίου,1897,Στρατιωτικός)
508. Αριστείδης Μπαλτατζής (Συρράκο,1904,δικηγόρος)
509. Βασίλης Πίπης (Σταυροσκιάδι Πωγωνίου,1881,επιχειρηματίας κινηματοθεάτρων στην Αμερική)
510. Γιάννης Ματσόπουλος (Μπούλτζι Ζαγορίου,αλευροβιομήχανος)
511. Ηλίας Σάρρας (Θεσπρωτικό, 1913, έμπορος, ναυτικός πράκτορας)
512. Ευαγγελία Ζαϊμη (Ιωάννινα,)
513. Γιώργος Καλαμπόκας (Σταυράκι Ιωαννίνων, 1903,αυτοκινητιστή)
514. Γιώργος Τζαμίχας (Μπάγια Ζαγορίου,1903, ιατρός)
515. Γιάννης Καμπέρης (Ζωοδόχος,1924,οικοδομικές, βιομηχανικές,οικοδομικές επιχειρήσεις)
516. Στέφανος Κάλλος (Σωπική Β. Ηπείρου,επιχειρηματίας,Γεν. Πρόξενος Ελλάδος στο Κεηπτάουν .
517. Θανάσης Βαδόκας (Ζίτσα,1920,Βιομήχανος σιουστών,δικό του έργο ο Σταθμός
Υπεραστικών Λεωφορείων Δυτ. Ελλάδας στον Κηφισσό)
518. Νίκος Τσουμάνης (Πάδες Κόνιτσας,επιχειρηματίας στο Κογκό)
519. Χρήστος Κατσάρης (Καλέντζι Κατσανοχωρίων,1902,συνταξιούχος ΤΑΕ)
520. Μαρία ή Μαριγώ Κατσάρη
521. Χρ. Λογοθέτης και Χρ. Φίλιος (Καλέντζι Κατσανοχωρίων)
522. Χριστόδουλος Καλλίδης (Μπάγια Ζαγορίου,1902, τραπεζικός υπάλληλος)
523. Ελένη Κούλη –Παππά (Πλησίβιτσα Φιλιατών,1898, Δασκάλα Αρσακείου)
524. Απόστολος Αθανασόπουλος (Γαρδίκι Φιλιατών,1901, αρτοποιός)
525. Σπύρος Τσίγκος (Πόβλα Φιλιατών,1906,εστιάτορας στην Αμερική)
526. Κώστας Λαζαρίδης (κουκούλι Ζαγορίου,1904,δάσκαλος)
527. Ελλη Πασχίδη (Συρράκο,1905,οικοκυρά)
528. Αλάξανδρος Καλούδης (Σούλι,1887,μηχανικός)
529. Νίκος Παπασωτηρίου (Βούρμπιανη,1903,Καθηγητής)
530. Λευτέρης Μαντζίκας (Λιγοψά,1917,βιομήχανος της μακαρονοποϊίας ΜΙΣΚΟ)
531. Γιάννης Σαραλής (Αρτσίστα Ζαγορίου,1906, Καθηγητής)
Πηγές:
- Μπέττη Στέφανου : Η Ηπειρωτική Ευποιϊα, Εκδοση Αγαθοεργών Καταστημάτων ΙεράςΜητροπόλεως Ιωαννίνων, Ιωάννινα 1982
- Μέττη Στέφανου : Οι Ζωσιμάδες,Εκδοση Ζωσιμαίας Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ιωαννίνων, Ιωάννινα 1990
- Σύνδεσμος Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων : Μνήμη Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων, Ιωάννινα 2000
- Ηπειρος : 4000 χρόνια Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού ,Εκδοτική Αθηνών,Αθήνα 1997
Πηγή: Πελασγός Κορυτσάς
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...