Για την απόπειρα κατάληψης του Ιερού Ναού στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, και την άνευ προηγουμένου παρεμπόδιση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, προς τιμήν των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Προστατών της Ελληνικής Παιδείας, που επιχειρήθηκε σήμερα από αγνώστου ταυτότητος νεαρούς, μίλησαν στην εκπομπή «Πρόσωπο με πρόσωπο» του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος και στους Δημοσιογράφους Κώστα Παπά και Βασίλη Σπυρόπουλο ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Γεώργιος Καλός, ο Πρύτανης του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου κ. Κων/νος Μουντζούρης και ο Εκπρόσωπος Τύπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αρχιμ. Τιμόθεος Άνθης.

Ο π. Τιμόθεος τόνισε:

«Είναι ένα θλιβερό γεγονός... Αυτοί οι νέοι άνθρωποι αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Εγώ δεν θα σχολιάσω αν είναι δίκαιος ή άδικος ο αγώνας τους, αλλά από τη στιγμή που αγωνίζονται για τα δικά τους δικαιώματα, για τις δικές τους ελευθερίες δεν θα πρέπει να παρεμποδίζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων και κυρίως στο θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας και της συνειδήσεως των ανθρώπων…»

Ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεώργιος Καλός επεσήμανε:

«Εγώ πιστεύω ότι όλοι οι Έλληνες νέοι και Ιερά έχουν και Όσια έχουν, που τα σέβονται. Δεν ξέρω γιατί άραγε έφθασαν τη διαμαρτυρία τους ή τη λογική της διαμαρτυρίας τους, για την προστασία του ασύλου, σε τέτοια δύσκολη και όχι λογική αντίδραση. Είναι δυνατόν στο όνομα των αγώνων κάποιων που τους σεβόμαστε, έστω και αν διαφωνούμε, για τη διατήρηση του ασύλου, να καταπατούν τις Συνταγματικά, θεσμικά και παγκοσμίως σε κάθε ελεύθερο κράτος, κατοχυρωμένες θρησκευτικές ελευθερίες; Διότι το δικαίωμα στη λατρεία, το δικαίωμα στην τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι θεμελιώδες σε όλα τα Συντάγματα των ελευθέρων χωρών και είναι υπό την εγγύηση της κάθε ελεύθερης Πολιτείας. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να σηκώνουν τέτοια σημαία εκείνοι που κατά τα άλλα αγωνίζονται για να κατοχυρώσουν ένα χώρο Πανεπιστημιακό ως άσυλο; Εγώ στέκομαι στο ότι δεν είναι δυνατόν στο όνομα της υπεράσπισης της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών να καταπατάται η θεμελιωδέστερη ελευθερία της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων».

Ο Πρύτανης Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου, Κωνσταντίνος Μουτζούρης δήλωσε:

«Δεν νομίζω ότι θα απηχούσε καλύτερα την ψυχική μας κατάσταση άλλη έκφραση: «Περίλυπος εστί η ψυχή έως θανάτου». Με μεγάλη φροντίδα ετοιμάσαμε την Θεία Λειτουργία που ετελείτο σήμερα στο παρεκκλήσιο των Τριών Ιεραρχών, όπως γίνεται κάθε χρόνο. Μετά πληροφορηθήκαμε ότι είχαν αναγραφεί κάποια κακά συνθήματα εκτός του ναού. Φέραμε συνεργεία για να μπορέσουμε να τα σβήσουμε. Εν συνεχεία, ήμασταν έτοιμοι για την Θεία Λειτουργία και συνέβη αυτή η παρέμβαση της ομάδας νέων συμπολιτών μας, οι οποίοι με συνθήματα δεν συμφωνούσαν με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και κατεφέρετο κατά των παρισταμένων. Βεβαίως, οφείλω να πω ότι δεν εισήλθαν εντός του Ναού και αυτό ας πούμε ότι είναι ένα θετικό, μικρό στοιχείο στο σύνολο των κακών. Εμείς είχαμε άμεση παρέμβαση και δια της πειθούς που θέλουμε να πρυτανεύει στους Πανεπιστημιακούς χώρους, απεχώρησαν και ολοκληρώθηκε η Θεία Λειτουργία, όπως θα έπρεπε να ολοκληρωθεί».

Εκ του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος

http://www.ecclesia.gr/greek/ecclesiaradio/index.htm

Επιστολή διαμαρτυρίας απέστειλε ο Σύνδεσμος Συγγενών Κυπρίων Μοναχών, με την οποία κάνουν λόγο για άδικες επιθέσεις των ΜΜΕ προς την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, αλλά και για λασπολογία  εναντίον του Ηγούμενου της Αρχιμ. Εφραίμ.

Να σημειωθεί πως ο Σύνδεσμος Συγγενών Κυπρίων Ορθοδόξων Μοναχών ιδρύθηκε το 2005 και αριθμεί 450 μέλη, γονείς και αδέλφια Κυπρίων μοναχών που εγκαταβιώνουν σε 37 μοναστήρια στην Κύπρο και το εξωτερικό.

Η επιστολή διαμαρτυρίας του Συνδέσμου που σήμερα δημοσιεύει η Romfea.gr έχει ως εξής:

Ως  γονείς και αδέλφια μοναχών, υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας για τις άδικες, απαράδεκτες και ανίερες επιθέσεις των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της Ελλάδας κυρίως, εναντίον του Αγίου Όρους και ιδιαίτερα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

Καταδικάζουμε τον δημόσιο διασυρμό, τις συνεχείς και καθημερινές προσβλητικές και ασεβείς αναφορές σε βάρος των Μοναχών, από ανθρώπους που δεν γνώρισαν από κοντά το ήθος, τους πνευματικούς αγώνες και την προσφορά των Μοναχών στην Ορθοδοξία, την κοινωνία και το Έθνος μας.

Οι ενορχηστρωμένες αυτές επιθέσεις φαίνεται να υπηρετούν κάποιο οργανωμένο σχέδιο κατασυκοφάντησης του μοναχισμού και της Ορθόδοξης πίστης μας.

Κάποιους ενόχλησε ιδιαίτερα η ανοδική πορεία και η πνευματική ακτινοβολία της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου και η προσωπικότητα και η πολύπλευρη δράση του ηγουμένου της Αρχιμ. Εφραίμ, κι έτσι τον έκαμαν στόχο τους.

Ατέλειωτα ψεύδη και λασπολογία εκτόξευσαν εναντίον του για να τον εξοντώσουν. Τον διέσυραν, τον καταδίκασαν και θέλουν να τον σταυρώσουν. Το έγκλημα του ήταν πως διεκδίκησε την περιουσία του μοναστηριού του, ώστε να συνεχίσει την αναστήλωση και επιδιόρθωσή του, και ταυτόχρονα να διεξάγει το φιλανθρωπικό, Ιεραποστολικό και πολιτιστικό του έργο.

Εμείς που γνωρίσαμε τον ηγούμενο π. Εφραίμ από κοντά, το ήθος και τον χαρακτήρα του, απορρίπτουμε με αποτροπιασμό τα ασύστολα ψεύδη, τις συκοφαντίες και τους χαρακτηρισμούς εναντίον του. Εκφράζουμε την αγάπη και τον σεβασμό μας προς το πρόσωπό του και προσευχόμαστε στο Θεό και την Παναγία μας, την προστάτιδα του Αγίου Όρους, σύντομα να περάσουν οι πειρασμοί κι η δοκιμασία του, και να έρθει η δικαίωση.

Μακάρι να υπήρχαν πολλοί, δραστήριοι και δημιουργικοί, όπως τον σεβαστό μας Γέροντα Εφραίμ, που αναλώνει τις δυνάμεις του για να υπηρετεί το μοναστήρι και τους συνανθρώπους του, προς δόξαν Θεού. Ευχόμαστε ο Θεός να του δίνει υγεία και δύναμη για να συνεχίσει απρόσκοπτα το θεάρεστο έργο του.

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου

Ο  Πρόεδρος

Στέλιος Παπαφωτίου

Ἡ Ἔκτακτος Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξις (ΕΔΙΣ) τοῦ Ἁγίου Ὄρους συνῆλθε στὶς Καρυὲς μὲ ἀφορμὴ τὸν εὐρύτερο θόρυβο ποὺ προκαλεῖ στὴν κοινὴ γνώμη καὶ στὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὁ συνεχὴς σχολιασμὸς καὶ ἀναφορὰ τῶν μέσων γενικῆς ἐνημερώσεως στὸ θέμα τῶν ἐξ ἀνταλλαγῆς ἀκινήτων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, μὲ ἐπέκτασι σὲ πάσης φύσεως ἄλλα, συναφῆ καὶ μή, ἁγιορειτικὰ θέματα.
Μέσα σὲ κλῖμα εὐθύνης, ὁμονοίας καὶ ἐλευθερίας ἔγιναν ὅλες οἱ ἐργασίες τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως, ἀκούστηκαν ὅλες οἱ ἀπόψεις καὶ ἀποφασίσαμε ὁμόφωνα νὰ ἀπευθύνουμε λόγο ὑπεύθυνο καὶ διαφωτιστικὸ στὸν ἀγωνιῶντα λαὸ τοῦ Θεοῦ:

1. Κατ’ ἀρχὴν αἰσθανόμεθα τὴν ἀνάγκη νὰ ζητήσουμε συγγνώμη ἀπὸ τὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸ λαὸ γιὰ τὸν δημιουργηθέντα θόρυβο καὶ θεωροῦμε τὴν κρίσι καὶ κριτικὴ ὅσων πονοῦν γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος ὡς ἀπόδειξι γνησίου ἐνδιαφέροντος καὶ ἀγάπης, γιὰ τὴ θεραπεία τῶν ἀδυναμιῶν μας, τὴν ἐπίγνωσι τῶν σφαλμάτων καὶ τὴν παραμονὴ στὶς ἀρχὲς τῆς μοναστικῆς παραδόσεως.

2. Ὅσον ἀφορᾶ στὸ συγκεκριμένο θέμα τῆς ἀνταλλαγῆς ἀκινήτων μεταξὺ Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου καὶ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου, τοῦτο ἐμπίπτει στὴν ἁρμοδιότητα τῆς Ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης. Τὸ Ἅγιον Ὄρος δέχεται τὶς διαδικασίες ἐλέγχου τῆς νομιμότητος καὶ ἀποκαταστάσεως κάθε παρατυπίας σχετικὰ μὲ οἰκονομικὲς συναλλαγές, τὴ νομικὴ καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη πτυχὴ τοῦ θέματος. Παραλλήλως ἡ Ἱ. Κοινότης ἐνεργεῖ τὰ δέοντα στὸ πλαίσιο τῆς καταστατικῆς της ἁρμοδιότητος.

3. Τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ ἑνότητα καὶ ὁμοψυχία ὑπομένει καὶ αὐτὴ τὴ δοκιμασία. Ἡ ΕΔΙΣ μὲ πόνο ψυχῆς ἀφενὸς ἀδελφικὰ ἐκφράζει τὴν ὀφειλομένη συμπάθεια σὲ καθένα ποὺ βρίσκεται σὲ ἀδόκητη δυσκολία αὐτὸ τὸν καιρό, ἀφετέρου ὅμως ἐπιθυμεῖ νὰ διατρανώση πρὸς κάθε κατεύθυνσι, ὅτι καταδικάζει ἐκ τῶν προτέρων κάθε πρᾶξι ποὺ τυχὸν θὰ ἀποδεικνυόταν ἀξιόμεμπτη καὶ ὅτι ἐν πάσῃ περιπτώσει δὲν θεωρεῖ θεμιτὴ ἤ ἐπιδιωκτέα ὁποιανδήποτε ἀδιαφανῆ σύμπραξι μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία χάριν οἰκονομικῶν ἤ ἄλλων ὀφελῶν, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἀποστασιοποιεῖται ἀπεριφράστως καὶ ἀπορρίπτει παρόμοιες συμπεριφορές.

4. Βεβαίως ὀφείλουμε νὰ διευκρινίσουμε ὅτι δὲν ὑπηρετεῖ τὴν ἀλήθεια ἡ γενικὴ ἰσοπέδωσις ποὺ παρατηρήθηκε στὸν πρόσφατο δημοσιογραφικὸ θόρυβο, μὲ τὴν ἀπαράδεκτη γενίκευσι τῶν ἀνωτέρω καὶ στὶς περιπτώσεις διαφόρων Ἱερῶν Μονῶν, οἱ ὁποῖες ἐκπληρώνουν τὸ ἱερὸ χρέος ποὺ ἀνέθεσε στοὺς ὤμους τους ἡ ἱστορία καὶ ἡ παράδοσις τοῦ ἔθνους μας γιὰ τὴ διαφύλαξι τῆς πνευματικῆς καὶ ὑλικῆς κληρονομίας τους.

5. Δὲν ἔχει θέσι ἐπίσης ἡ ἰσοπεδωτικὴ γενίκευσις καὶ πρὸς τὴν πλευρὰ κάθε συνεργασίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία. Ἡ παρατήρησις τῆς πραγματικότητος τῶν τελευταίων ἐτῶν στὸ Ἅγιον Ὄρος ἀναδεικνύει μίαν ὑποδειγματικὴ καὶ γόνιμο συνεργασία μετὰ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας. Ἔχουμε ἄλλωστε χρησιμοποιήσει κονδύλια καὶ ἐκ Κοινοτικῶν πόρων, βάσει μελετῶν, γιὰ συγκεκριμένα κτιριακὰ ἀναστηλωτικὰ ἰδίως ἔργα καὶ τοὺς νομίμους ἐλέγχους ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες. Ἡ πραγματικότης αὐτὴ χαρακτηρίζει καὶ ἐκφράζει γνησίως τὶς προθέσεις καὶ τὶς πράξεις τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους, ἐνῶ πλῆθος ἀνθρώπων σὲ διάφορες θέσεις καὶ διακονίες ἐκφράζουν τὴν ἀγάπη τους γιὰ τὸ ἔθνος, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἐπιδεικνύοντας κατανόησι καὶ πνεῦμα συνεργασίας στὰ ἁγιορειτικὰ θέματα.

6. Ἐδῶ ὀφείλουμε νὰ ὑπογραμμίσουμε κάποιες βασικὲς ἀλήθειες γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ποὺ μοιάζει νὰ λησμονοῦνται μέσα στὴ σύγχυσι τῶν ἡμερῶν:
α. Τὰ Ἱερὰ Καθιδρύματα τῶν Ἱερῶν Μονῶν ἔχουν διατηρηθῆ στὴν ὑπερχιλιετῆ ἱστορία τους μὲ τὶς περιουσίες ποὺ τὰ ἐπροίκισαν οἱ ἀείμνηστοι κτήτορές τους καὶ μὲ τὶς δωρεὲς τῶν εὐλαβῶν πιστῶν. Τὶς περιουσίες αὐτὲς ποὺ μᾶς ἐκληροδότησε ἡ ἱστορία ὑποχρεούμεθα νὰ διαχειρισθοῦμε, ἐπὶ προφανεῖ ὠφελείᾳ τῶν Ἱ. Μονῶν, ὅπως διαλαμβάνει ὁ νόμος. Βέβαια, ὅπως καταστήσαμε ἤδη σαφές, τοῦτο δὲν νομιμοποιεῖ τυχὸν υἱοθέτησι ἐπιχειρηματικῶν μεθόδων ἀντιθέτων πρὸς τά μοναχικά ἰδεώδη, παρὰ τὴν ὕπαρξι τεραστίων λειτουργικῶν καὶ κτιριακῶν ἀναγκῶν γιὰ τέτοιου μεγέθους συγκροτήματα.
β. Αἰσθανόμεθα νὰ ἀναβλύζη ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας ἡ ἀνάγκη νὰ διακηρύξουμε πρὸς πάντας, ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγερθέντος θορύβου, τὴν πραγματικότητα τὴν ὁποία καθημερινῶς βιώνουμε ἐδῶ στὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος, ὅτι δηλαδὴ οἱ οἰκήτορες Αὐτοῦ Μοναχοί, καὶ ἀκτήμονες τυγχάνουν καὶ τὸν ἀγῶνα πρὸς ἐπίτευξι τῆς ἀρετῆς καὶ καταπολέμησι τῶν ποικίλων παθῶν τῆς ψυχῆς μετὰ πολλοῦ κόπου καὶ μόχθου μετέρχονται. Οἱ μοναχοὶ ἀγωνίζονται μὲ τὴν προσωπική τους διακονία, τὴ νηστεία, τὴν ἀγρυπνία, τὴν αὐταπάρνηση καὶ τὴν προσευχή. Τοῦτο ἀβιάστως, γιὰ κάθε καλοπροαίρετο, συμπεραίνεται ἀπὸ τὴν ἐμπειρία καὶ μαρτυρία τῶν χιλιάδων εὐλαβῶν προσκυνητῶν ποὺ προσέρχονται ὅλες τὶς περιόδους τοῦ ἔτους καὶ φιλοξενοῦνται, πάνω ἀπὸ 300.000 ἐτησίως, συνδιαιτώμενοι καὶ συναναστρεφόμενοι μὲ τοὺς μοναχούς.
γ. Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπως προσφυῶς ἐλέχθη, ἀποτελεῖ κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς πίστεώς μας, τὴν πνευματικὴ παρακαταθήκη τοῦ σύμπαντος κόσμου. Καὶ ὀφείλουμε νὰ τὸ διαφυλάξουμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα τοῦ ἱεροῦ χρέους διακατέχει ὅλους ποὺ ἔχουμε τὴν τιμὴ καὶ τὴν εὐλογία νὰ συνεχίζουμε τὴν μακραίωνα ἁγιορειτικὴ παράδοσι τῆς ἀσκήσεως καὶ λειτουργικῆς ζωῆς, ὅπου καθημερινῶς προσφέρεται ἡ ἀναίμακτος θυσία ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας. Ὅπου καίει ἄσβηστο τὸ κανδήλι τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ εὐλαβείας. Ὅπου τόσες ψυχὲς ἀφανῶν μοναχῶν ἀγωνίζονται, προσεύχονται, δέχονται τὴ Χάρι καὶ ἡ ὕπαρξί τους ἀποτελεῖ γιὰ ὅλους ἑστία πνευματικῆς χαρᾶς καὶ παρακλήσεως.
δ. Ἔχουμε τὴν εὐλογία νὰ ζῆ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Νὰ λειτουργοῦν κανονικῶς ὅλες οἱ Μονές, Σκῆτες, Κελλία, Ἡσυχαστήρια. Νὰ παρουσιάζεται καὶ κατὰ τὴν ἐποχή μας ἄνθησι τοῦ ἁγιορειτικοῦ μοναχισμοῦ. Νὰ ἔχουμε ἀγαστὴ συνεργασία, κατανόησι καὶ συμπαράστασι ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας. Ὡς πρὸς αὐτὸ τὸ Ὄρος, τὸ Ἅγιον, τὴν πίστι, τὴ ζωή, τὴν ἀποστολή του καὶ ὅλα τὰ προνόμια ποὺ τοῦ δόθηκαν διὰ τῶν αἰώνων ἀπὸ τοὺς ἑκάστοτε εὐσεβεῖς ἄρχοντες τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας, μένουμε ἀνυποχώρητοι. Δὲν ἔχουμε δικαίωμα οὔτε διάθεσι νὰ θυσιάσουμε τὸ ἐλάχιστο ἀπὸ τὴν ἀκρίβεια τῆς πίστεως, τὴν ὑπακοὴ στὴ μοναχικὴ παράδοσι καὶ τὰ προνόμια ποὺ ἀπέκτησε τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τοῦ ἐξασφάλισαν τὴ δυνατότητα νὰ ζῆ ἀδιάκοπα πάνω ἀπὸ χίλια χρόνια, περνώντας μέσα ἀπὸ κοσμογονικὲς ἀνακατατάξεις καὶ ἀλλαγὲς ξένων κατοχῶν καὶ καθεστώτων. Αὐτὴ δὲ ἡ ἐμμονὴ τῆς πίστεως καὶ ἡ θυσία τῆς ζωῆς μας ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὴν πλησμονὴ τῆς χάριτος ποὺ ἀπολαμβάνουμε μέσα στὴν ἁγιορειτικὴ ἄσκησι καὶ ἡσυχία.
7. Μέχρι τὴν μικρασιατικὴ καταστροφὴ (1922), τὸ Ἅγιον Ὄρος ἐξεπλήρωνε τὴν ἀπο¬στολή του μὲ πόρους ἀπὸ τὸν προσωπικὸ κόπο τῶν μοναχῶν καὶ ἀπὸ τὴν καλλιέργεια τῶν μετοχιακῶν ἀγροτικῶν ἐκτάσεων, ποὺ κατ’ ἐξοχὴν εὑρίσκοντο στὴν Βόρειο Ἑλλάδα. Στὶς δυσχερεῖς τότε στιγμὲς τοῦ Ἔθνους, τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ αἴσθημα εὐθύνης καὶ ἀλληλεγγύης παρεχώρησε 1.200.000 στρέμματα γῆς γιὰ τὴν ἀποκατάστασι τῶν ἀκτημόνων καὶ προσφύγων, γεγονὸς τὸ ὁποῖο οὔτε μνημονεύεται οὔτε ἀποτιμᾶται ὅσο θὰ ἔπρεπε• ἀντιθέτως ἀποσιωπᾶται καὶ παραθεωρεῖται.

8. Τελικὰ δι’ ὀλίγων θέλουμε νὰ ποῦμε τὰ ἑξῆς:
•Δὲν ζητοῦμε τὴν εἰδικὴ μεταχείρισι καὶ ἐπιείκεια κανενός.
•Δὲν διαπραγματευόμεθα ὡς Ἅγιον Ὄρος ἔναντι οὐδενὸς τιμήματος ὅ,τι παρελάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες τῆς πίστεώς μας καὶ τοὺς κτήτορες τῶν ἱερῶν καθιδρυμάτων μας. Καὶ ὅλο αὐτὸ ἀπὸ τὴν αἴσθησι τῆς μοναδικῆς ἀξίας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ λειτουργικῆς θεολογίας, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἐλπίδα πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς.
•Καλοῦμε τὸν πιστὸ λαὸ καὶ κάθε καλοπροαίρετο πολίτη νὰ δείξη τὸ ἀπαιτούμενο μέτρο καὶ τὴν ὑπομονὴ γιὰ τὴν ἄρσι αὐτῆς τῆς δοκιμασίας.
•Τέλος καλοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ἔστω καὶ ὑπ’ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, νὰ κατανοήση καὶ νὰ προστατεύση τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νὰ ἀναγνωρίση τὴν ἐργώδη προσπάθεια τῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους γιὰ τὴ φροντίδα καὶ προστασία τοῦ Τόπου τους, νὰ ἐνθαρρύνη τὶς πρωτοβουλίες τῶν Ἁγιορειτικῶν Ἀρχῶν σὲ μία γόνιμη συνεργασία μὲ τοὺς ἁρμοδίους γιὰ τὴ διευθέτησι τῶν ἐκκρεμοτήτων καὶ νὰ ἀκούση τὰ δίκαια αἰτήματά τους. Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ἐφάμιλλο καὶ ἀντάξιο τῆς ἱστορίας καὶ τῆς διαχρονικῆς σημασίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
•Εὐχὴ τοῦ Σώματος τῆς ΕΔΙΣ καὶ ὅλων τῶν Ἁγιορειτῶν εἶναι, μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ἐφόρου καὶ Προστάτιδος τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ὑπεραγίας Θεοτόκου, νὰ συνεχίση τὸ Ἅγιον Ὄρος νὰ ἀποτελῆ, ὅπως διαχρονικὰ ἦταν καὶ εἶναι, Τόπο καταλλαγῆς, ἐλπίδος καὶ σωτηρίας, παρὰ τὶς δυσκολίες καὶ τοὺς πειρασμούς.

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ Ἐκτάκτῳ Διπλῇ Ἱερᾷ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι
τῶν Κ΄ Ἱερῶν καὶ Εὐαγῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

Πηγή : http://www.ecclesia.gr/greeknews/print_it.asp?id=3750
 

ΟΞΥΤΑΤΗ επίθεση κατά των δημιουργών του τηλεπαιχνιδιού «Η Στιγμή της Αλήθειας», του καναλιού ΑΝΤ1, αλλά και της ίδιας της Εκκλησίας της Ελλάδας εξαπέλυσε ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας

κ. Στυλιανός με δυο άρθρα του που δημοσιεύθηκαν στη μηνιαία εφημερίδα «Το Βήμα της Εκκλησίας».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας υπογραμμίζει στο άρθρο του ότι «το γεγονός ότι η Εκκλησία - ιδίως στην Ορθόδοξη Ελλάδα - δεν έσπευσε αμέσως να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το εγκαινιαζόμενο νέο έγκλημα της αδέσποτης και όλως ασύδοτης τηλεόρασης, εις βάρος πρωτίστως της Νεολαίας, μαρτυρεί όχι απλώς ολιγωρία ανεπίτρεπτη, αλλά προπάντων αθεόφοβη προδοσία συλλήβδην των οσίων και ιερών τα οποία εξ ορισμού οφείλει να προστατεύει αείποτε».

Συμπληρώνει, μάλιστα, ότι «δικαίως εμπνέει αίσθημα υψίστης ανησυχίας, αλλά και αισχύνης ωσαύτως, το γεγονός ότι (εξ όσων γνωρίζει) μόνο το αρμόδιο κυβερνητικό όργανο της Ελληνικής Πολιτείας (ΕΣΡ) επενέβη».

Διευκρινίζει δε ότι αν και έχει την άμεση ποιμαντική ευθύνη μόνο του Ορθόδοξου κόσμου των Αντιπόδων δεν είχε ιδιαίτερο λόγο να εμπλακεί στην εξόχως οδυνηρή αντιπαράθεση «αφού δεν έχει ακουστεί ακόμη επί του θέματος η επίσημη φωνή της Ελλαδικής Εκκλησίας», αλλά το έκανε γιατί τα προγράμματα του Αντένα φθάνουν στα περισσότερα ομογενειακά σπίτια της Αυστραλίας και «θα ήταν το ίδιο περίεργη» η σιωπή του αν δεν ελάμβανε θέση σε ένα «τόσο φλέγον και ηθικο-κοινωνικό πρόβλημα», όπως υπογραμμίζει.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο τηλεπαιχνίδι «πρωτοφανούς αναισχυντίας» και μιλά για τον «κυνισμό και τυχοδιωκτισμό» του (εξ ΗΠΑ) δημιουργού του Χάουαρντ Σκαλτζ.

Επικρίνει τον ΑΝΤ1 που «ως μη ώφειλε «μερίμνησε» ώστε το επάρατο παιχνίδι να φτάσει και στους Έλληνες». Δεν εξαιρεί μάλιστα της κριτικής του και τον Μίνω Κυριακού (ιδιοκτήτη του καναλιού).

Συγκεκριμένα, στο άρθρο του παραθέτει τις ερωτήσεις που υποβάλλονται στους συμμετέχοντες στο παιχνίδι για να υπογραμμίσει:

«Και τίποτε άλλο να μην περιείχε το «πακέτο» του αδίστακτου τηλεπαιχνιδιού, θα ήταν αρκετός ο σατανικός δεκάλογος (των ερωτήσεων) για να αηδιάσει μαζί και αν οργισθεί, κάθε τίμιος άνθρωπος.

Τι άραγε θα έχει να πει επί του θέματος ο τοσαύτα συγκινητικά υποσχεθείς εις το εν Σύδνεϋ γραφείο του γράφοντος, αξιότιμος φίλος της Εκκλησίας κ. Μίνως Κυριακού;».

Ο Ορθόδοξος ποιμενάρχης των Ελλήνων της Αυστραλίας στα άρθρα του διερωτάται ποιος κοροϊδεύει ποιόν με την έρευνα που υποτίθεται ότι ο δημιουργός και σκηνοθέτης του επίμαχου τηλεπαιχνιδιού «ανέθεσε να «διεκπεραιώσει» για τους Έλληνες η ευειδής κ. Μανωλίδου με το υποχρεωτικό μάλιστα όνομα Ευγενία».

Εμπλέκει μάλιστα και τον κ. Καρατζαφέρη γράφοντας χαρακτηριστικά:
«Τι θα μπορούσε να ισχυρισθεί ο λαλίστατος ιδρυτής και αρχηγός του νεοπαγούς κόμματος «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός», κ. Γιώργος Καρατζαφέρης (γνωστού όντος ότι σύζυγός της κας Μανωλίδου είναι ο βουλευτής του ΛΑ.ΟΣ, κ. Άδωνις Γεωργιάδης)»;

Κατά τον κ. Στυλιανό, ο εμπαιγμός των τηλεθεατών του συγκεκριμένου ριάλιτι καθίσταται προκλητικότατος σκανδαλισμός «διότι το οικονομικό δέλεαρ από το οποίο οιστρηλατούνται οι επίδοξοι νικηταί δεν θα μπορούσε να έχει σχέση με οποιαδήποτε ευγενή άμιλλα».

Καταλήγοντας ο κ. Στυλιανός παρατηρεί ότι «είναι χαρακτηριστικό ότι η κάθε μία από τις δέκα εμετικές ερωτήσεις (που υπέβαλε η κα Μανωλίδου στους παίκτες) υποθάλπει απροκάλυπτα και ένα από τα πιο κατάπτυστα βίτσια των ημερών μας.

Και είναι ασφαλώς ηλίου φαεινότερον, ότι οι κίνδυνοι από το παράδειγμα της ευτελέστατης αυτής χρηματολαγνείας, ωχριούν συγκρινόμενοι με την βαθειά και ευρύτατη διαστροφή, την οποία «εισηγείται» η «ευγενής άμιλλα» (1) των μαζοχιστικώς αυτοεξευτελιζομένων Νέων ή Νεανίδων».

Πηγή : http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3075&Itemid=2

Νεοελληνικό σιωπητήριο!!!

Αυτή είναι η Δημοκρατία των ΜΜΕ!!!

Φίμωσαν τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Τα θλιβερά και απαράδεκτα από κάθε άποψη γεγονότα που αμαυρώνουν την εικόνα της Ελληνικής Τηλεόρασης, όπως μας τα περιέγραψε αγανακτισμένος και λυπημένος ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Κογκούλης, έχουν ως εξής:

Η εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» της ΝΕΤ στις 31-3-2009 είχε προβάλλει ένα αφιέρωμα για το μάθημα των Θρησκευτικών με καλεσμένους τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ Άνθιμο και εκπρόσωπο της ΟΛΜΕ. Σε συνέχεια αυτού του αφιερώματος προγραμματίστηκε σήμερα 3-4-2009 και νέα εκπομπή με καλεσμένους τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Περιστερίου κ.κ Χρυσόστομο, εκπρόσωπο της ΟΛΜΕ και τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Ιωάννη Κογκούλη. Όμως οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί του συγκεκριμένου τηλεοπτικού σταθμού δεν πήγαν στο Πανεπιστήμιο για να πάρουν από εκεί τις δηλώσεις του κ. Κοσμήτορα, διότι φοβήθηκαν(!!!) όπως οι ίδιοι δήλωσαν την αντίδραση των αναρχικών (!!!) που λυμαίνονται τον χώρο  του Πανεπιστημίου. Παρακάλεσαν λοιπόν τον κ. Κογκούλη, να μεταβεί από την Κοσμητεία της Σχολής, στο Λευκό Πύργο και να δώσει από εκεί  τη συνέντευξη του στο συνεργείο της ΝΕΤ.

Αυτή είναι η δημοκρατία μας!!!. Αυτό είναι το Πανεπιστημιακό άσυλο!!!.

Αλλά για να λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους, αυτή είναι η κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας και ασύλου.

Ο κ. Κοσμήτορας θέλοντας να διευκολύνει τους εργαζόμενους στον τηλεοπτικό σταθμό, προθυμοποιήθηκε να κατέβει στο σημείο όπου του υπεδείχθη. Εκεί περίμενε υπομονετικά να του δοθεί ο λόγος για να εκφράσει τις απόψεις του. Όταν πήρε το λόγο δήλωσε ότι δεν μιλάει μόνον ως Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ αλλά κυρίως ως καθηγητής της Παιδαγωγικής στο τμήμα της Θεολογίας και τόνισε με έμφαση και με το δυναμισμό που τον διακρίνει, ότι υπήρξε παραπληροφόρηση στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη Γραμμή» της 31^ης Μαρτίου 2009 σχετικά με το περιεχόμενο της επιστολής του Αρχιεπισκόπου που εστάλη στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Συγκεκριμένα τόνισε εμφαντικά ότι η επιστολή του Αρχιεπισκόπου ανέφερε πως το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να είναι υποχρεωτικό για τους ορθόδοξους χριστιανούς, γι΄ αυτούς δηλαδή που βαπτίστηκαν στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος.

Συμπλήρωσε μάλιστα ο κ. Κοσμήτορας, αυτό που χρόνια τώρα διακηρύσσει, ότι δηλαδή οι γονείς με τη βάπτιση του παιδιού τους δηλώνουν, όχι μόνο την ανάγκη ύπαρξης ενός συγκεκριμένου είδους μαθήματος στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα αλλά πρώτιστα και κύρια το είδος του αξιακού προσανατολισμού της παιδείας μας. Αν θέλουν λοιπόν οι διάφοροι καλοθελητές να μη διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών, θα πρέπει να πείσουν και τους Έλληνες να μη βαπτίζουν τα παιδιά τους, να απαρνηθούν δηλαδή οι απόγονοι των ηρώων του ΄21 την ταυτότητα και την ιδιοπροσωπία τους.

Εκεί όμως ξαφνικά κόπηκε η μετάδοση των δηλώσεων του κ. Κοσμήτορα και δεν επανήλθε πλέον παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες που κατέβαλε ο κ. Κογκούλης, να του δοθεί έστω και τηλεφωνικώς ο χρόνος να εκθέσει τις απόψεις του, όπως επιβάλλουν οι κανόνες της δημοκρατίας και του ελεύθερου και αντικειμενικού διαλόγου.

Άραγε αναρωτιέται ο κ. Κοσμήτορας και μαζί του κάθε δημοκρατικός πολίτης και ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας, η Ελληνική Τηλεόραση δια της βίας και του νόμου της φίμωσης προσπαθεί να επιβάλλει τις απόψεις μιας μειοψηφίας προσκυνημένων νεοταξικών ενεργούμενων;

Άραγε οι αναρχικοί με τη στάση τους τί το διαφορετικό πράττουν;

Aθήνα 4 Aπριλίου 2009

Aριθμ. πρωτ. 97

Προς τους κυρίους Βασ. Λυριντζή και Δημ. Οικονόμου

Δημοσιογράφους της ΕΡΤ

εκπομπή ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Aγαπητοί κύριοι Λυριντζή και Οικονόμου

Στην Eνωσή μας πληροφορηθήκαμε τα όσα στη γνωστή και πολύ κατατοπιστική εκπομπή σας έγιναν το πρωί της Τρίτης 31-3-2009 και χθες Παρασκευή 3-4-2009, σχετικά με την παρουσίαση και σχολιασμό της επιστολής της Iεράς Συνόδου προς τον κ. Yπουργό Eθν. Παιδείας καί Θρησκευμάτων, της σχετικής με τούς θεολόγους και το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία μας.

Eμείς ως Ένωση των Eλλήνων Θεολόγων θέλουμε να εκφράσουμε δύο παράπονα και να σας ζητήσουμε να κάνετε μια χειρονομία για την ικανοποίησή τους. Το πρώτο δεν μας καλέσατε για να εκφράσουμε και ως Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων , την όποια άποψή μας.

Το δεύτερο και ίσως αυτό πού θα πρέπει πιο σύντομα να τακτοποιηθεί:Στην εκπομπή της 31-3-2009, στην οποία παρουσιάστηκε η παραπάνω επιστολή έγινε μια πολύ σημαντική παράλειψη πού αδικεί και την εκπομπή σας και τούς συντάκτες- αποστολείς της επιστολής, και όλο το θεολογικό κόσμο της Eλλάδας. H παράλειψη έγινε στην τελευταία παράγραφο, στην οποία η Δ.Ι.Σ. εκφράζει «την παγίαν θέσιν αυτής περί της υποχρεωτικής διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών...». Και εδώ σταμάτησε η ενημέρωση, ενώ η επιστολή συνεχίζει: «...διά τούς Χριστιανούς Oρθοδόξους μαθητάς, ως και το Σύνταγμα ορίζει...». H διαφορά και τα επακόλουθά της είναι νομίζουμε αυτονόητα. Παρακαλούμε λοιπόν για τη διόρθωση.

Aλλά και κάτι πάρα πολύ σημαντικό για την αντιμετώπιση του θεολογικού κόσμου, όπως φάνηκε στην χθεσινή (3-4-2009) εκπομπή στο πρόσωπο ενός εκ των πλέον αξίων και ανεγνωρισμένων εκπροσώπων του, του Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Iωάννη Κογκούλη. H παρουσίαση των απόψεών του διεκόπη, όταν ακριβώς αναφερόταν σε ιδιαιτέρως σημαντικά στοιχεία. Aναφέρθηκε ως αιτία η πτώση του κυκλώματος, πού είναι κατ' αρχήν αποδεκτή από κάθε λογικό άνθρωπο, εφ' όσον όμως διορθώνεται με τηλεφωνική επικοινωνία και συμπλήρωση. Και όμως τούτο δεν έγινε. Κατά κανένα τρόπο δεν θέλουμε να δεχθούμε ότι το όλο περιστατικό απέβλεπε στο να σταματήσει τη διατύπωση των απόψεων σεβαστού πανεπιστημιακού δασκάλου, ο οποίος μάλιστα είναι, πέρα της θεολογικής του ιδιότητας και ειδικός στην παιδαγωγική επιστήμη και παιδαγωγική έδρα κατέχει ως καθηγητής. Θερμά, λοιπόν, σας παρακαλούμε και για την τακτοποίηση (σύντομα ει δυνατόν) και του θέματος τούτου, από το κατ' εξοχήν εθνικό μας τηλεοπτικό κανάλι.

Με εξαιρετική τιμή

Ο Πρόεδρος καί α.α ο αντιπρόεδρος

Ηλίας Φραγκόπουλοςτ. Προϊστάμενος Γραφείου

Ο Γεν. Γραμματέας

Ηλίας Μπάκος Δρ. Θεολογίας-Φιλόλογος

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

Χαλκοκονδύλη 37. 10432 ΑΘΗΝΑ

Τηλ. 2105224180-FAX. 2105224420

Iστοχώρος: http://www.petheol.gr/

e-mail: panenthe@otenet.gr & enosis@petheol.gr

Δικαίωση της Μονής Βατοπαιδίου

Απορρίφθηκαν από το πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης οι αγωγές τοπικών φορέων της Χαλκιδικής και της Ξάνθης κατά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου για το θέμα της λίμνης Βιστωνίδας και των ανταλλαγών Τελευταία Ενημέρωση: Jul 12, 2009
  newsdesk Amen.gr Ως απαράδεκτες απορρίφθηκαν από το πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης οι αγωγές τοπικών φορέων της Χαλκιδικής και της Ξάνθης κατά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου για το θέμα της λίμνης Βιστωνίδας και των ανταλλαγών.Ένα περίπου χρόνο μετά τις αποκαλύψεις για το καθεστώς της λίμνης και την ανταλλαγή της με εκτάσεις του Δημοσίου η Μονή Βατοπαιδίου φαίνεται να δικαιώνεται. Η δικαστική διαμάχη με τους τοπικούς φορείς της Χαλκιδικής και της Ξάνθης έχει ως εξής:

Ο Πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Ουρανούπολης του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου, κ. Τρύφωνας Μινιντζής, σε συνεργασία με το Δημοτικό διαμερίσμα Τρίγλιας, στις αρχές του περασμένου χρόνου, είχαν καταθέσει  αγωγή κατά της Μονής Βατοπαιδίου η οποία συζητήθηκε στις 5-12-2008.

Στην εν λόγω αγωγή τους, που κατέθεσαν στις 8-2-2008, υποστήριζαν ότι με το υπ’ αριθμ. 2823/22-5-2007 συμβόλαιο ανταλλαγής ακινήτων, της συμβολαιογράφου Αθηνών Αικατερίνης Πελέκη, που μεταγράφηκε νόμιμα, η Μονή Βατοπαιδίου μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο το οποίο εκπροσωπήθηκε  από την ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) ποσοστό 23,625 ‰ του όλου εμβαδού της λιμναίας εκτάσεως της λίμνης (και όχι λιμνοθάλασσας) που ανταλλάχθηκε με ακίνητο στην Ουρανούπολη 8.600 στρεμμάτων που αποτελεί τμήμα που προέρχεται από την διανομή του Υπουργείου Γεωργίας του έτους 1971.

Συγκεκριμένα ισχυρίζονταν ότι:

α) η λίμνη Βιστωνίδα "είναι λιμνοθάλασσα και μάλιστα κοινόχρηστη" και με βάση τις διεθνείς συνθήκες το Ελληνικό Σύνταγμα τους νόμους και το πλέγμα του προϊσχύοντος Οθωμανικού και βυζαντινορωμαϊκού γαιοκτητικού συστήματος "ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και όχι στην Μονή",

β) η ανταλλαγή δεν έγινε για την ουσιαστική εξυπηρέτηση του καλώς εννοουμένου δημοσίου συμφέροντος, διότι το Ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να απαλλοτριώσει την λίμνη,

γ) αναφορικά με το μεταβιβαζόμενο προς την Μονή ακίνητο αποτελεί δάσος κοινόχρηστο υπαγόμενο στη δασική νομοθεσία, και όχι άρτια και οικοδομήσιμη έκταση μη υπαγόμενη στη δασική αλλά στην αγροτική νομοθεσία, πράγμα που κατά τη γνώμη πολλών σήμαινε και αλλαγή χρήσης, ώστε η αξία των ακινήτων να μην είναι ίση,

δ) η περιοχή της Ουρανούπολης είναι μη αρχαιολογικός χώρος με αποτέλεσμα το προσβαλλόμενο συμβολαιογραφικό έγγραφο να είναι άκυρο με βάση την ειδική διάταξη του Νόμου 2242/1994.Επίσης ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ουρανούπολης μαζί με το Δήμο Τρίγλιας επικαλέστηκαν στο δικαστήριο υπέρ τους και εναντίον της Μονής την παρέμβαση του Δημοτικού Διαμερίσματος Σταγείρων-Ακάνθου καθώς και του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Βιστωνίδος. Ο Δήμος όμως πήρε απόφαση  να μην παρέμβει υπέρ του Προέδρου και του Δήμου Τρίγλιας διότι θεωρούν ότι η περιοχή των 8.600 στρεμμάτων δεν είναι δάσος ούτε αρχαιολογικός χώρος και αυτό αποδεικνύεται από τις παραχωρήσεις που έχουν γίνει από το 1965 και μετά σε δημότες από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός παρενέβη υπέρ της Μονής αναγνωρίζοντας τα απ’ αιώνος δικαιώματα της Μονής στη λίμνη Βιστωνίδα.Το δικαστήριο Ξάνθης αποφάσισε με τις υπ’ αριθμ. 99,100,101/9-7-2009 την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης «ελλείψει εννόμου συμφέροντος» των εναγόντων, και διότι κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή με την προσβαλλόμενη σύμβαση ανταλλαγής καθ΄ ό μέρος αυτή αφορά την λίμνη Βιστωνίδα (και όχι λιμνοθάλασσα όπως προέκυψε) η μεταβίβασή της στο Ελληνικό Δημόσιο δεν προσβάλλει αλλά αντίθετα προστατεύει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα αυτής και την ιδιαιτερότητά της ως περιβαλλοντικού αγαθού. Η αποκτηθείσα κυριότητα της Ιερά Μονής στα 8.600 στρέμματα της Ουρανούπολης είτε είναι αρχαιολογικός χώρος είτε έχει τον χαρακτήρα δάσους  ή δασικής έκτασης την καθιστά περίπου σαν κοινόχρηστο πράγμα λόγω των εκτεταμένων και σημαντικών περιορισμών που υπαγορεύονται από το άρθρο 24 του Συντάγματος και τους σχετικούς νόμους, συνέπεια των οποίων είναι και η χαμηλή αξία του ακινήτου.
 
Με την παρούσα απόφαση δεν ακυρώνονται τα συμβόλαια ανταλλαγής που αφορούν τις θρυλλούμενες ανταλλαγές ακινήτων.Το άρθρο αυτό βρέθηκε στην ιστοσελίδα: http://www.amen.gr
To url του άρθρου είναι: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=328  

http://www.tideon.org/index.php?option=com_content&view=article&id=544%3A2009-07-28-19-13-20&catid=50%3Abioithikiygeiapistis&Itemid=1

http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2008/12/blog-post_06.html

Μόνοι σας ξεσκεπάζεστε και βγάζετε τη…μαντίλα,προπαγανδιστές των Μμε…
Τελικα,το ειδαμε κι αυτο…οι πασης φυσεως φανατισμενοι χριστιανομαχοι δημοσιογραφοι,που κυριολεκτικα λυσσανε τους τελευταιους μηνες εναντιον της Ορθοδοξης Χριστιανικης πιστης,με αφορμη το “σκανδαλο” του Βατοπαιδιου,να φτανουν στο σημειο να μας προβαλλουν μετα…βαιων και κλαδων,το μουσουλμανικο “μοντελο” ζωης ως “κοινωνικα αποδεκτο” και “σεβαστο ως προς τη διαφορετικοτητα του”…δεν το πιστευετε;Διαβαστε το παρακατω αρθρο που δημοσιευτηκε σημερα στον “Ελευθερο” Τυπο,απο καποια Μαριτινα Ζαφειριαδου:…

Αιώνες συνύπαρξης, κοινές παραδόσεις και αμοιβαίες υποσχέσεις για σεβασμό στη διαφορετικότητα δεν έχουν κάνει ακόμα οικεία την εικόνα της μουσουλμανικής μαντίλας στη γυναίκα της διπλανής πόρτας. Πολλοί Ελληνες θεωρούν τη μαντίλα ως ένα παρωχημένο έθιμο, που εκφράζει τον πουριτανισμό των μουσουλμάνων και την υποδούλωση της γυναίκας στον άντρα της.

Δεν πρόκειται όμως για έθιμο, αλλά για ένδειξη πίστης. Και οι μουσουλμάνες στην Ελλάδα επιλέγουν μόνες τους αν θα τη φορούν ή όχι. Οταν το κάνουν, είναι γιατί τους εκφράζει ο τρόπος ζωής που υποδηλώνει και όχι επειδή τους το επιβάλλει κάποιος άλλος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 27χρονη Μπαϊάν Σαγιάιντα από την Ιορδανία. Ηρθε στην Αθήνα πριν από οκτώ χρόνια και μόλις πήρε το πτυχίο της στην Ιατρική. Είναι παντρεμένη και έχει μία κορούλα τριών ετών. «Με τον άντρα μου ερωτευτήκαμε στο πανεπιστήμιο. Για τους πιστούς του Ισλάμ δεν υπάρχει άλλος δρόμος ύστερα από αυτό. Σε έξι μήνες παντρευτήκαμε». Είναι μια σύγχρονη γυναίκα που ξέρει να πετυχαίνει ό,τι θελήσει, πράγμα που αποδίδει στη μεγάλη πίστη της σε ό,τι κάνει. Εξ ου και το όνομα της κόρης της. Γιακίν. Ετυμολογικά σημαίνει «απόλυτη αλήθεια», ενώ η θρησκευτική του έννοια είναι «η πίστη στον Θεό ότι θα καταφέρω αυτό που θέλω».

Στο πανεπιστήμιο δεν δυσκολεύτηκε πολύ, αφού οι περισσότεροι σέβονταν τη θρησκεία της. Ο δρόμος όμως για μια παντρεμένη φοιτήτρια με μαντίλα στην Ελλάδα δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
«Οι δυσκολίες άρχισαν όταν έμεινα έγκυος. Το Ισλάμ υπαγορεύει, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, οι γυναίκες να πηγαίνουν σε γυναίκες γιατρούς και οι άντρες σε άντρες. Εψαξα πολύ, αλλά κανένα δημόσιο νοσοκομείο δεν μπορούσε να μου εξασφαλίσει αυστηρά γυναικείο περιβάλλον στον τοκετό.
Ετσι, έκανα αιματηρές οικονομίες προκειμένου να πάω σε ιδιωτική κλινική. Επειτα, ήταν η άδεια παραμονής για το παιδί. Τρία χρόνια μετά τη γέννησή της και ακόμα προσπαθώ να λύσω το πρόβλημα, αφού οι υπηρεσίες υποστηρίζουν ότι οι φοιτητές έρχονται για να σπουδάσουν και να φύγουν, όχι για να κάνουν οικογένεια. Για μένα, όμως, μια σχέση εκτός γάμου και μια έκτρωση συνιστούν μεγάλες αμαρτίες και το Ισλάμ λέει ότι μεταξύ της δυσκολίας και της αμαρτίας επιλέγεις τη δυσκολία και ο Θεός βοηθός». Σε όσους παραξενεύονται, εξηγεί γιατί φορά χιτζάμπ (σ.σ.: ρούχα που καλύπτουν όλο το σώμα εκτός από το πρόσωπο και τα χέρια και δεν περιγράφουν τη γυναικεία σιλουέτα). «Είναι απαραίτητο για την προστασία της γυναίκας και των ρόλων της ως συζύγου, μητέρας, εργαζόμενης…».

Οι γείτονές της πάντως στους Αμπελοκήπους την αποδέχονται όπως είναι, ενώ οι φίλοι του ζευγαριού δεν πίνουν κρασί όταν τρώνε μαζί τους και δεν παραγγέλνουν ποτέ χοιρινό στην ταβέρνα.
Για την 33χρονη Ράσα Ακάρι από τη Συρία, παρά τους αρχικούς δισταγμούς της, η μαντίλα δεν αποτέλεσε πρόβλημα όσο σπούδαζε. «Ηρθα στην Ελλάδα πριν από 18 χρόνια. Τελείωσα το Λυβικό Σχολείο και σπούδασα εργοθεραπεία σε ΤΕΙ. Στην αρχή δεν φορούσα μαντίλα. Δίσταζα… Μέσα μου όμως είχα την ανάγκη να εκφραστώ όπως πίστευα. Οταν, στο δεύτερο χρόνο των σπουδών μου, τη φόρεσα, η συμπεριφορά των γύρω μου δεν άλλαξε στο ελάχιστο».

Τα προβλήματα άρχισαν όταν έπρεπε να βρει δουλειά. «Είχα πάρει το πτυχίο μου με πολύ καλό βαθμό και το αντικείμενό μου είχε μεγάλη ζήτηση. Ομως οι εργοδότες δεν έβλεπαν το βιογραφικό μου. Εμεναν στη μαντίλα… Υστερα από τέσσερα χρόνια αναζήτησης, έγινα εθελόντρια στον Οίκο Τυφλών στην Καλλιθέα και ένα χρόνο αργότερα με προσέλαβαν».

Σήμερα, παντρεμένη πια με τρία παιδιά, εξηγεί ακόμα στους γύρω της ότι δεν φοράει μαντίλα επειδή της το επιβάλλει ο σύζυγος ή ο πατέρας της, αλλά από δική της επιλογή. Ζει στα Πατήσια, σε μια ήσυχη γειτονιά. Μέσα στο σπίτι μιλούν αραβικά, ενώ και η διακόσμηση είναι ανάλογη. Η ζωή τους όμως όχι.
Αν εξαιρέσει κανείς την περίοδο του ραμαζανιού και την ώρα της προσευχής, η ζωή κυλά σε άκρως ελληνικούς ρυθμούς. Ετσι, διασκεδάζει όταν σε κάποια ταβέρνα της Χασιάς την Κυριακή ο σερβιτόρος προσέχει τη μαντίλα και απευθυνόμενος με νόημα στον άντρα της λέει: «Ξέρω, εσένα δεν σε αφήνει η γυναίκα σου να πιεις κρασί. Να φέρω λίγο στα κρυφά;».

Μια Ελληνίδα με το Ισλάμ
Τελείως συνειδητή απόφαση ήταν για τη 42χρονη Ελληνίδα κ. Ελένη Φιωτάκη το να ασπαστεί το Ισλάμ. «Θεωρώ το Ισλάμ ως το επόμενο βήμα του χριστιανισμού, γι’ αυτό και το επέλεξα στα 35 μου χρόνια. Για μένα η Παλαιά Διαθήκη, η Καινή Διαθήκη και το Κοράνι αποτελούν μία τριλογία.
Ετσι τώρα βρίσκομαι στο στάδιο της ολοκλήρωσης», σημειώνει η μαία από την Κρήτη που διδάσκει Νοσηλευτική σε επαγγελματικό λύκειο στην Αθήνα. «Διάβασα το Κοράνι ξεπερνώντας την ιδεολογία ότι το Ισλάμ σημαίνει τζιχάντ - ιερός πόλεμος και ότι η γυναίκα είναι ένα τίποτα. Και είμαι σίγουρη πως όποιος το διαβάσει προσεκτικά δεν θα βρει τίποτα τέτοιο εκεί μέσα». Οσο για τη μαντίλα, δεν φαίνεται να της προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη δουλειά της, καθώς, όπως λέει, «τα παιδιά ενδιαφέρονται για το πώς τους φέρεσαι».

Οπως βλεπετε,το συγκεκριμενο αρθρο εχει γραφτει απο ΓΥΝΑΙΚΑ.Κανεις φανατικος ισλαμιστης δεν εβαλε το χερι του σ’αυτο.Γιατι πολυ απλα,εδω εχουμε να κανουμε με μια αγιογραφια της…μαντιλας και κατα συνεπεια ολοκληρου του μουσουλμανικου τροπου ζωης.
Παραβλεπουμε το πολυπολιτισμικο παραμυθακι που θελει να μας πλασαρει το παραπανω κειμενο και στεκομαστε μοναχα στη θρησκευτικοκοινωνικη του διασταση:η οποια,ουτε λιγο ουτε πολυ,εξυμνει τις αυστηρες αρχες του μωαμεθανισμου,προβαλλοντας τις ως απολυτα φυσιολογικες,δημοκρατικες και φυσικα,ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ!!!

Καμια αντιρρηση…ας κυκλοφορουν και με μπουρκα στο κεντρο της Αθηνας,αν θελουν…ομως,αγαπητη συντακτρια του αρθρου,θα μας πειτε τη γνωμη σας για τα παρακατω:

• Επιτρεπεται ο ΕΛΛΗΝΑΣ πολιτης και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ να κανει το σταυρο του,να υπερασπιζεται και να εξασκει την πιστη του;Γιατι απ’οτι μας δειχνουν και μας λενε οι συναδελφοι σας τους τελευταιους μηνες,οποιος κανει τα παραπανω αυτονοητα,κινδυνευει να χαρακτηριστει…golden boy του Εφραιμ!

• Επιτρεπεται η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ να αρνειται την αμβλωση θεωρωντας τη δολοφονια,χωρις να επεμβαινουν τα φεμινιστικα τσουτσεκια εναντιον της;Επιτρεπεται να ντυνεται συντηρητικα,να ΜΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ και λοιπα θολοπροοδευτικα παραμυθακια,χωρις να κινδυνευει να χαρακτηρισθει οπισθοδρομικη,θεουσα και ανεραστη;

• Επιτρεπεται να υπεραμυνομαστε του Αβατου του Αγιου Ορους και των υπολοιπων παραδοσεων της θρησκειας μας;Γιατι οταν καποιος τολμησει να μιλησει γι’αυτο το θεμα,κινδυνευει να κατασπαραχθει απο τις…”φεμινιστριες”-ΜΑΛΛΟΝ ΛΕΣΒΙΕΣ-του Συριζα.

• Τελος,υπαρχει σεβασμος στην Ορθοδοξη Χριστιανικη θρησκεια στη χωρα μας;Γιατι στο αρθρο δεν ειδαμε να γραφεται ΤΙΠΟΤΑ ουτε για τους εξευτελισμους γυναικων απο το Ισλαμ,ουτε για τις δολοφονιες αυτω λογω μοιχειας,ουτε για τον προσηλυτισμο που επιχειρει η εν λογω θρησκεια,ουτε για το φανατισμο που καλλιεργει.Και φυσικα-αυτο δα ελειπε-απολυτως τιποτα για σουλτανικα φιρμανια και χρυσοβουλα που κατοχυρωνουν τις περιουσιες των μουσουλμανων…αυτα δεν ενοχλουν κανεναν,το Βατοπαιδι τους μαρανε…

Αλλα ειστε τοσο υποκριτες,που απαιτειτε “σεβασμο στη διαφορετικοτητα” των αλλων θρησκειων,οταν εσεις οι ιδιοι ΚΑΤΑΠΑΤΕΙΤΕ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!

Και οχι,δεν ειμαστε τοσο αφελεις ωστε να πιστευουμε οτι αυτη η προπαγανδα υπερ του μωαμεθανισμου ειναι τυχαια,ενοσω εξελισσεται με αμειωτο ρυθμο η κατασυκοφαντηση οτιδηποτε Ορθοδοξου…το παιχνιδι σας το ξερουμε καλα:οσο αποδομειτε εναν θεσμο,αλλο τοσο προβαλλετε “αντιβαρα”,εστω κι αν αυτα ειναι πολυ χειροτερα απ’αυτα που προσπαθειτε να καταστρεψετε.
Το κακο για σας ειναι οτι ο κοσμος σιγα-σιγα σας παιρνει χαμπαρι και σε λιγο δε θα σας δινει καμια απολυτως σημασια…αλλα ισως ειναι καλυτερα ετσι:γιατι τοτε,η συντακτρια του ΕΤ και οι λοιπες δηθεν…φεμινιστριες και λοιπες συνιστωσες,θα μπορεσουν-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!-να αφοσιωθουν απερισπαστα σ’αυτο που παντα ονειρευονταν…

ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΜΕ ΜΑΝΤΙΛΑ ΚΑΙ ΧΙΤΖΑΜΠ,ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ ΡΑΜΑΖΑΝΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ,ΧΩΡΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΥΜΦΩΝΑ…

Για να αποφευχθουν παρεξηγησεις,εμεις σαφως υποστηριζουμε το δικαιωμα του καθενος να ντυνεται και να συμπεριφερεται οπως θελει ή του οριζει η θρησκεια του,αρκει φυσικα να μην ενοχλει τους αλλους.Η διαφορα ειναι πως αυτο πρεπει να ισχυει ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και οχι επιλεκτικα,εξυπηρετωντας διαφορους Δουρειους Ιππους που ηδη δρουν στη χωρα μας.Οποιος ευαγγελιζεται “σεβασμο στη διαφορετικοτητα” με δυο μετρα και δυο σταθμα,μονο εκ του πονηρου κινειται…

http://www.antibaro.gr/articles/church/1208-efraim.html

            Όσοι έχουμε παρατηρήσει τις μεθόδους του παρακράτους και των μηχανισμών που αρέσκονται στο να το μιμούνται, γνωρίζουμε ότι μια κλασική του μέθοδος είναι αυτή της «ηθικής δολοφονίας χαρακτήρων». Σε τι συνίσταται η «ηθική δολοφονία»; Στοχοποιείται καταρχάς ένα πρόσωπο, ένας χαρακτήρας, που λόγω ιδιαίτερων ιδιοτήτων του είναι ευάλωτος στη συκοφαντία. Μια Ορθόδοξη Ιερά Μονή με μεγάλη περιουσία, όπως η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου είναι εύκολος στόχος, διότι μπορεί εύκολα να υποβληθεί στο ακροατήριο η αντίληψη ότι «ο λαός πεινάει και οι παπάδες είναι μέσα στο χρήμα».

            Βέβαια, δεν αμφισβητείται ότι και οικονομικά προβλήματα στη μέση ελληνική οικογένεια υπάρχουν, πολλές φορές μάλιστα σοβαρά, και περιπτώσεις αμφιλεγόμενου πλουτισμού μέσα στην Εκκλησία επίσης υπάρχουν. Με δεδομένη όμως τη γενικότερη ευκολία στοχοποίησης της Εκκλησίας στο δημόσιο βίο, η εικόνα μιας Μονής που διακινεί με ευκολία δεκάδες εκατομμύρια ευρώ αποτελεί έναν πολύ εύκολο στόχο για τη διάπραξη «δολοφονίας χαρακτήρων».

            Η δολοφονία χαρακτήρων έχει ως αποτέλεσμα στο δημόσιο βίο ακριβώς το αντίθετο από αυτό που στα νομικά έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου (άρθρο 6 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Ό,τι και να κάνει, ό,τι και να πει στη συνέχεια ο «δολοφονηθείς ηθικά» χαρακτήρας, τον βυθίζει ακόμη περισσότερο στην κινούμενη άμμο της ηθικής δολοφονίας. Και το πιο ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο της αθωότητάς του να προσκομίσει, διαστρεβλώνεται με τέτοιο έντεχνο τρόπο, ώστε να ενισχύεται τελικά η αρνητική εικόνα του πληττομένου.

            Όταν λοιπόν προσπαθεί η Μονή Βατοπαιδίου να εξέλθει από την αναταραχή που της δημιούργησαν σύσσωμα τα ΜΜΕ, προτείνοντας την πλήρη ανατροπή των ανταλλαγών και την επάνοδο στο καθεστώς προ της ανταλλαγής, η επιστολή αυτή της Μονής παρουσιάζεται αρχικώς ως δήθεν υπόπτων προθέσεων και στη συνέχεια αποσιωπείται και «λησμονείται» πλήρως. Μίζες, πλουτισμός Υπουργών, πού τα βρήκαν τόσα λεφτά οι Υπουργοί, πώς έχει τόσα λεφτά το Μοναστήρι. Και πώς γίνεται να έχει τη λίμνη το Μοναστήρι, αφού δεν είναι λίμνη, είναι λιμνοθάλασσα και δεν υπάρχει ιδιωτική κυριότητα επί κοινοχρήστων; Και πώς γίνεται να έχει εταιρίες και είναι off-shore οι εταιρίες (λεπτομέρεια: δεν υπάρχουν πλέον off-shore εταιρίες στην Κύπρο από το 2006 και εντεύθεν) κλπ. κλπ.

 Έωλες όλες οι κατηγορίες
            Λησμονούν βέβαια όλοι αυτοί οι λαύροι επικριτές της Μονής ότι η κτήση κυριότητας επί της λίμνης έλαβε χώρα προ της εισαγωγής του Αστικού Κώδικα, το 1946, σε νομικό καθεστώς που επέτρεπε την κτήση κυριότητας επί αυτών που μεταγενεστέρως, ενδεχομένως, να κρίθηκαν ως κοινόχρηστα. Καθώς και ότι αυτά όλα τα παλαιά καθεστώτα διατηρήθηκαν στη νομιμότητα και με την έναρξη ισχύος του Αστικού Κώδικα, ο οποίος ορίζει στο άρθρο 51 του Εισαγωγικού του Νόμου τα εξής: «Η απόκτηση κυριότητας ή άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος πριν από την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα κρίνεται κατά το δίκαιο που ίσχυε όταν έγιναν τα πραγματικά γεγονότα για την απόκτησή τους». Δεν κρίνεται, συνεπώς, η κτήση της κυριότητας επί της λίμνης με βάση το σημερινό δίκαιο, αλλά με βάση το δίκαιο του 1080 μ.Χ., όταν παρεχώρησε τη λίμνη στη Μονή ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Βοτανειάτης.

            Και αυτή η αυτονόητη, για κάθε νομικό πραγματικότητα, την οποία αναγνώριζε κάθε πολιτειακή αρχή μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008, παρουσιάζεται σαν δήθεν παραδοξότητα, με παράλληλη υπερπροβολή της κάθε είδους έωλης «νομικής» άποψης ότι δήθεν η Μονή κανένα δικαίωμα δεν μπορούσε να έχει επί της Βιστωνίδας.

            Παρόμοια βλέπουμε να συμπεριφέρεται ο τύπος στο ζήτημα ενδεχόμενων δωροδοκιών («μίζας») της Μονής προς Υπουργούς. Όταν ο ψύχραιμος παρατηρητής προσπαθήσει να συνδέσει τον όντως παράδοξο, απότομο πλουτισμό πολλών Υπουργών με τη Μονή Βατοπαιδίου, εκεί βρίσκεται σε αδυναμία στοιχειοθέτησης οποιασδήποτε υποψίας, έστω, ποινικού αδικήματος ή ηθικής φύσεως παραπτώματος εις βάρος της Μονής. Διότι, η Μονή έχει υπέρ εαυτής δύο πολύ ισχυρά, αδιάψευστα επιχειρήματα. Το πρώτο είναι ότι δεν ζήτησε η ίδια η Μονή την ανταλλαγή των ακινήτων με τη λίμνη Βιστωνίδα, αλλά το κράτος. Τούτο ήταν απαρχής η θέση της Μονής και ουδέποτε διαψεύσθηκε από κανέναν. Μάλλον επιβεβαιώνεται από το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης της 8ης Μαρτίου 2006, στην οποία το Υπουργείο επαίρεται διότι επέλυσε το θέμα της Βιστωνίδας, σύμφωνα με την πάγια διεκδίκηση φορέων της Ξάνθης.

            Το δεύτερο είναι ότι η Μονή από πολύ νωρίς πρότεινε την ανατροπή όλων των ανταλλαγών και την επιστροφή στο καθεστώς προ της ανταλλαγής. Τα ακίνητα πίσω στο ελληνικό Δημόσιο, και η Βιστωνίδα πίσω στη Μονή. Αν ήταν να είχε δωροδοκήσει Υπουργούς η Μονή, προκειμένου να αποσπάσει από το ελληνικό Δημόσιο ακίνητα υψηλότερης αξίας από τη Βιστωνίδα, τότε, με την ακύρωση των ανταλλαγών (η οποία περιλάμβανε και υπόσχεση απόδοσης του πλήρους χρηματικού αντιτίμου όσων τυχόν ακινήτων είχαν ενδιαμέσως πωληθεί), τότε, με την ακύρωση των ανταλλαγών, θα έχανε όλον τον επιπλέον πλουτισμό της και θα της έμενε μόνο το κόστος της «μίζας» στους Υπουργούς. Ποιος εχέφρων «μιζαδόρος» διανοείται να δώσει «μίζα» προκειμένου να πλουτίσει παράνομα και, στη συνέχεια, να απωλέσει αυτοβούλως το σύνολο του πλουτισμού του, χωρίς να μπορεί μάλιστα να επανεισπράξει την υποτιθέμενη πλουσιοπάροχη «μίζα»;

            Δεν μπορεί, συνεπώς, να έγινε η ανταλλαγή με πρωτοβουλία του ελληνικού Δημοσίου και να είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή η Μονή να επιστρέψει τα ακίνητα και να ακυρώσει την ανταλλαγή και, ταυτόχρονα, να έχει δωροδοκήσει Υπουργούς προκειμένου να αποσπάσει αυτόν τον πλουτισμό της η Μονή.

            Για το ζήτημα, τέλος, των εταιριών της Μονής Madeus και Rassadel, δεν υπάρχει λόγος να κουράσουμε τον αναγνώστη αναπαράγοντας κι εδώ τις αποστομωτικές απαντήσεις που έδωσε στην ελλαδική τηλεόραση (στο κανάλι Mega) ο διαχειριστής των εταιριών, κ. Άθως Κοιρανίδης, που απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι εταιρίες έκαναν πράξεις καθόλα νόμιμης, φυσιολογικής και καθόλου ανήθικης διαχείρισης της περιουσίας της Μονής.
 
Τα πλούτη της Μονής και ο τρόπος ζωής των μοναχών
            Στην πραγματικότητα, το κλίμα εναντίον της Μονής συντηρείται από τη συμπλεγματική στάση των εκπροσώπων των ΜΜΕ, οι οποίοι αδυνατούν να αποδεχθούν το αυτονόητο δικαίωμα ύπαρξης και διαχείρισης περιουσίας στις Ιερές Μονές. Πώς, όμως, θα συντηρηθούν αλλιώς οι Μονές, αν δεν έχουν περιουσία; Πώς θα διατηρήσει το Άγιο Όρος την εθνικο-θρησκευτική μας κληρονομιά, αν δεν έχει χρήματα για την πολυδάπανη συντήρηση και αναστήλωση, με ειδικές μάλιστα τεχνικές, λόγω της παλαιότητας των κτιρίων; Η συμπλεγματική αυτή στάση αναπαράγεται και στην κοινωνία, μέσα από την υπερπροβολή πραγματικών περιπτώσεων αθέμιτου πλουτισμού ιερωμένων με τυχόν εκμετάλλευση της καλής πρόθεσης των πιστών, αλλά και μέσα από την πολλές φορές συνειδητή διαστρέβλωση περιστατικών από τα ΜΜΕ.

            Είναι εύκολο, συνεπώς, να αναπαράγεται μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα του τύπου «ο λαός πεινάει και οι καλόγεροι έχουν πλούτη», η οποία, αν δεν υποβάλει στο μυαλό των απλών ανθρώπων την ιδέα της ποινικώς κολάσιμης συμπεριφοράς του Ηγουμένου Εφραίμ, πάντως υποβάλει παραβίαση των Θείων και Ιερών Κανόνων περί ακτημοσύνης του Ορθοδόξου μοναχισμού.

            Όμως, ο πολίτης, προτού καταδικάσει ηθικώς μια Ορθόδοξη Μονή και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, θα πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή του στο τι είδους χρήση του πλούτου γίνεται από την Ιερά Μονή. Υπάρχει προσωπική χλιδή στη ζωή των μοναχών; Υπάρχει έκλυτος βίος και παραβίαση των αρχών ασκητικότητας του μοναχισμού;

            Όποιος έχει γνωρίσει έστω και λίγο την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, γνωρίζει ότι ουδεμία σχέση δεν έχει η ζωή της Μονής με τον πλουτισμό. Το φαγητό τους είναι καλογερικά λιτό και η τήρηση των νηστειών αυστηρή. Το πρόγραμμα των ακολουθιών παραδοσιακό Αγιορειτικό, με λίγο ύπνο για τους μοναχούς και τακτικές αγρυπνίες στο Ναό της Μονής. Το καλογερικό φαγητό τους το ετοιμάζουν οι ίδιοι οι μοναχοί με τη δική τους εργασία, καλλιεργώντας τη γη, παράγοντας οι ίδιοι το λάδι τους, τσαπίζοντας οι ίδιοι τα λαχανικά τους, ψαρεύοντας οι ίδιοι τα ψάρια τους, ζυμώνοντας μόνοι τους το ψωμί τους. Το κρέας είναι άγνωστο, όπως και σε όλο το Άγιο Όρος. Οι Βατοπαιδινοί και ο Ηγούμενος Εφραίμ, όχι μόνον δεν έχουν υπηρετικό προσωπικό για τις προσωπικές τους ανάγκες, αλλά υπηρετούν καθημερινά εκατοντάδες επισκεπτών, με την ίδια υπακοή και ταπείνωση και το ίδιο φιλόξενο πνεύμα, είτε πρόκειται για τον διάδοχο του αγγλικού θρόνου, είτε πρόκειται για τον φτωχότερο ταλαιπωρημένο επισκέπτη. Σκουπίζουν μόνοι τους το μοναστήρι τους και καθαρίζουν μόνοι τους τις τουαλέτες τους, όχι μόνον από τις δικές τους ακαθαρσίες, αλλά και από τις ακαθαρσίες των πολυάριθμων επισκεπτών. Περιθάλπτουν μόνοι τους τους αρρώστους τους και γηροκομούν μόνοι τους τους ηλικιωμένους μοναχούς. Δεν έρχονται νοσοκόμες για να βάλουν τις πάπιες και να καθαρίσουν τα κατάκοιτα γεροντάκια, αλλά οι ίδιοι τους αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας και το έργο αυτό με υπομονή και χαρά. Και όλα αυτά με διαρκή προσευχή και, επαναλαμβάνουμε, με διαρκή κόπο, με ελάχιστο για τα κοσμικά δεδομένα ύπνο και με το λιτό καλογερικό πρόγραμμα διατροφής.

            Πόσοι από εμάς δεν θεωρούμε δικαίωμά μας να μας υπηρετούν οι άλλοι; Από την καθαρίστρια του γραφείου μας μέχρι το γκαρσόνι της καφετέριας, έχουμε πολύ κόσμο στην υπηρεσία μας. Πόσοι από εμάς θα πετάξουμε εύκολα και χωρίς καθόλου τύψεις τον ίδιο τον πατέρα μας και την ίδια τη μητέρα μας στα γηροκομεία, χωρίς να έχουμε πιάσει ούτε μια φορά την πάπια στα χέρια μας; Οι μοναχοί υπηρετούν αγνώστους, που δεν τους πληρώνουν για αυτό, και δεν γηροκομούν καν τους γονείς τους, αλλά άλλους γέροντες, ξένους από σαρκική συγγένεια. Ας αναλογιστούμε λίγο πόσοι από εμάς θα βάζαμε καθημερινά την πάπια σε έναν κατάκοιτο ενενηντάχρονο γέρο, που δεν έχουμε ξαναδεί προηγουμένως ποτέ μας, πριν κατηγορήσουμε ως δήθεν πλούσιους τους Βατοπαιδινούς μοναχούς.

            Στο στόχαστρο όμως των ΜΜΕ παραμένει η περιουσία της Μονής και τα ακίνητα. Καμία κουβέντα για τον τρόπο ζωής των μοναχών, για την πραγματική προσωπική τους πτωχεία και ακτημοσύνη.

            Πρόκειται για τεράστιο επί γης θαύμα, η περιουσία αυτή της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, να μην εγγίζει διόλου την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής των μοναχών, περιλαμβανομένου και του Ηγουμένου Εφραίμ «ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες». Πόσοι από εμάς, εάν ήμασταν στη θέση του Γέροντος Εφραίμ, δεν θα θέλαμε να βάλουμε λίγο τα δάχτυλά μας στο «μέλι» της περιουσίας που μας εμπιστεύθηκαν για να διαχειριζόμαστε;

            Αντί για τα παραπάνω, τα ΜΜΕ ψεύδονται ασυστόλως γράφοντας για τζακούζια, σουίτες, ελικόπτερα και ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει ο πιο αρρωστημένος νους. Ας ζήσουν όμως όσοι τολμούν και τα ισχυρίζονται αυτά στη Μονή για μία εβδομάδα όχι ως κανονικοί επισκέπτες, να τους υπηρετούν δηλαδή οι μοναχοί, αλλά ζήσουν ως μοναχοί, να ακολουθήσουν το σκληρό πρόγραμμα της καλογερικής ζωής, με το φτωχικό φαγητό, την ατελείωτη χειρωνακτική εργασία, τη διαρκή προσφορά προς την Εκκλησία, την πατρίδα, τον πλησίον και τον άγνωστο επισκέπτη.
 
Τα «τουμπερλέκια» των ΜΜΕ
            Τίποτε από τα παραπάνω όμως δεν ενδιαφέρει τα ΜΜΕ. Με περισσότερο μένος συνεχίζουν να εκτελούν την ηθική δολοφονία Εφραίμ, παρά το ότι επί τρεις μήνες ψάχνουν να βρουν τις υποτιθέμενες τεράστιες μίζες του Βατοπαιδίου και δεν μπορούν να βρουν τίποτε. Τι συμβαίνει, ποια είναι η αλήθεια;

            Είμαστε ευγνώμονες στον blogger Κακοφωνίξ που μας θύμισε την ομιλία του μεγίστου Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν στο Χάρβαρντ, το 1978, για το ρόλο του τύπου. Μας δίδει την εξήγηση, γιατί έχει αυτή τη συμπεριφορά ο τύπος εις βάρος της Μονής Βατοπαιδίου. Διαβάζοντας τον λόγο του Σολτζενίτσιν, είναι πραγματικά σαν να διαβάζουμε για το ρόλο του τύπου στην υπόθεση Βατοπαιδίου:

            «Επειδή πρέπει να δοθούν στιγμιαίες και πιστευτές πληροφορίες, γίνεται απαραίτητο να καταφύγουμε στην εικασία, στις φήμες και στις υποθέσεις για να συμπληρώσουμε τα κενά, και κανένα από αυτά δεν θα αποκατασταθεί ποτέ, θα παραμείνει στη μνήμη των αναγνωστών. Πόσες εσπευσμένες, ανώριμες, επιφανειακές και παραπλανητικές κρίσεις εκφράζονται καθημερινά, μπερδεύοντας τους αναγνώστες, χωρίς οποιαδήποτε επαλήθευση. Ο Τύπος μπορεί και να μιμηθεί την κοινή γνώμη και να την εκπαιδεύσει με το χειρότερο τρόπο. […] Η βιασύνη κι η επιπολαιότητα είναι η ψυχική ασθένεια του 20ού αιώνα και περισσότερο από οπουδήποτε αλλού αυτή η ασθένεια απεικονίζεται στον Τύπο. Η σε βάθος ανάλυση ενός προβλήματος είναι ανάθεμα στον Τύπο. Αυτός σταματά στη σκανδαλοθηρία (sensational formulas). […] Τεράστια ελευθερία υπάρχει για τον Τύπο, αλλά όχι για το αναγνωστικό κοινό, επειδή οι εφημερίδες δίνουν συνήθως αρκετή ένταση κι έμφαση σ’ εκείνες τις απόψεις που δεν έρχονται πάρα πολύ ανοιχτά σε αντίθεση με τις δικές τους και τη γενική μόδα.»

            Αν λοιπόν καταφέρει να εκτελέσει κάποιος αρχικά την ηθική δολοφονία ενός προσώπου μέσω του τύπου, η συνέχεια, για όσους θέλουν να κατευθύνουν την ενημέρωση, είναι πολύ εύκολη. Στο θέμα του Βατοπαιδίου, φτάσαμε στο σημείο να δημοσιεύουμε φωτογραφίες πολιτικών και να λέμε «να, κι αυτός ήταν στο Βατοπαίδι, κι ο άλλος ήταν στο Βατοπαίδι, για δες, για δες», λες και «μολύνεται» όποιος έρχεται σε επαφή με το Γέροντα Εφραίμ. Είναι το κλασικό μοντέλο των πάσης φύσεως «ηθικών δολοφονιών». Συκοφαντείται πρώτα ο χαρακτήρας που μας ενδιαφέρει, ώστε να είναι δυνατόν στη συνέχεια, αφενός να απομονωθεί για να γίνει πιο ευάλωτος σε νέα χτυπήματα, αφετέρου να συκοφαντηθεί οποιοσδήποτε άλλο έχει έρθει ή έρχεται σε επαφή με τον «ηθικώς δολοφονηθέντα». Έτσι, κάθε τι το οποίο έρχεται στην επιφάνεια για τη Μονή Βατοπαιδίου, προβάλλεται με τέτοια ένταση και τέτοια επιμονή από τα ΜΜΕ, ώστε να δίνουν την εικόνα κάποιου που παίζει κραυγάζοντας το τουμπερλέκι του, κάνοντας συνεχώς τον ίδιο μονότονο θόρυβο. Δεν κουράστηκαν;

            Τελευταίο «τουμπερλέκι» είναι οι αναλήψεις της Μονής από τους λογαριασμούς της σε μετρητά. «Ύποπτες συναλλαγές» λέει, «με βαλίτσες έφευγαν τα χρήματα». Αλλά, αφού ήταν πολλά χρήματα, πώς να έφευγαν; Δεν υπήρχε άλλος τρόπος; Δεν έχει το Άγιο Όρος τραπεζικό σύστημα, πρέπει αναγκαστικά να συναλλάσσεται με μετρητά. Τα ποσά μπορεί να είναι μεγάλα για το μέσο κοινωνό, όμως πρέπει να μην λησμονείται ότι τα οικονομικά μεγέθη ενός σχετικώς μεγάλου οργανισμού, όπως η Μονή Βατοπαιδίου, δεν είναι αντίστοιχα με αυτά ενός οικογενειακού προϋπολογισμού.

            Όλος ο επιπλέον πλουτισμός της Μονής από τις ανταλλαγές προήλθε καθαρά με πρωτοβουλία του ελληνικού Δημοσίου. Η διερεύνηση του θέματος από πολιτικής και δικαστικής σκοπιάς πρέπει να έγκειται στο αν τηρήθηκαν ορθά οι διαδικασίες εκτίμησης των ακινήτων του Δημοσίου και, εάν δεν τηρήθηκαν, να αποδοθούν οι αναλογούσες ευθύνες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Μονή δεν αποδέχθηκε τίποτε περισσότερο παρά έναν επιπλέον πλουτισμό, που της προσφέρθηκε χωρίς να τον ζητήσει και τον οποίον αμέσως αποποιήθηκε, μόλις είδε ότι δημιουργείται θέμα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο συμπεριφοράς της Μονής, είναι λογικώς αδύνατον να υπάρχει οποιαδήποτε παράνομη ή ανήθικη συμπεριφορά της Μονής, «μίζες» κλπ.

            Αφού τώρα επί τρεις μήνες δεν μπόρεσαν να βρουν ούτε ίχνος παράνομης ή ανήθικής συμπεριφοράς – πέρα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα «γιατί να έχουν οι μοναχοί τόσα λεφτά – τώρα πια οι εργασίες της Εξεταστικής κλείνουν. Πολύ λίγο ενδιαφέρει τελικά, το πώς θα κλείσει το θέατρο του κομματικού παραλόγου που έχει στηθεί γύρω από τη Μονή Βατοπαιδίου. Περισσότερο, αντιθέτως, ενδιαφέρει, να δει κανείς πώς θα διαχειριστούν τα ΜΜΕ την αποδεικνυόμενη παντελή έλλειψη ευθυνών για το όλο ζήτημα εκ μέρους της ίδιας της Μονής. Το τελευταίο τους «τουμπερλέκι» είναι οι αναλήψεις των μετρητών. Όταν τελειώσει και αυτό, και δεν βρεθεί τίποτα εις βάρος του Ηγουμένου και της Μονής, θα μετανιώσουν άραγε για το ανηλεές σφυροκόπημα του πατρός Εφραίμ; Θα ψελλίσουν, έστω, κάποια συγγνώμη για τις ανηλεείς συκοφαντίες;

            Όσο και αν θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, η παραπάνω μαρτυρία του Αλεξάνδρου Σολτζενίτσιν, σε καιρούς πολύ καλύτερους για τον τύπο (ο λόγος στο Χάρβαρντ εκφωνήθηκε το 1978), δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας: «Δεν υπάρχει καμία ηθική ευθύνη για την παραμόρφωση ή τη δυσαναλογία. Τι είδος ευθύνης έχει ένας δημοσιογράφος απέναντι στους αναγνώστες του, ή στην ιστορία; Εάν έχει παραπλανήσει την κοινή γνώμη ή την κυβέρνηση με ανακριβείς πληροφορίες ή λανθασμένα συμπεράσματα, ξέρουμε κάποια περίπτωση της δημόσιας αναγνώρισης και της επανόρθωσης τέτοιων λαθών από τον ίδιο δημοσιογράφο ή την ίδια εφημερίδα; Όχι, δεν συμβαίνει, επειδή θα έβλαπτε τις πωλήσεις. Ένα έθνος μπορεί να είναι το θύμα ενός τέτοιου λάθους, αλλά ο δημοσιογράφος πάντα μένει ατιμώρητος.»

            Αντί λοιπόν να ψάχνουν στη Μονή Βατοπαιδίου, καλό θα ήταν οι δημοσιογράφοι να ψάχνουν από που πραγματικά προήλθαν τα περιουσιακά στοιχεία που περιγράφουν οι Υπουργοί στο «πόθεν έσχες» τους, που παραπλανητικά περιγράφει μόνον το «έσχες» αλλά όχι το «πόθεν». Δεν προήλθαν από το Βατοπαίδι τα ακίνητα. Από άλλες πηγές προήλθαν και το Βατοπαίδι είναι το άλλοθι για να μην διερευνηθούν οι άλλες αυτές πηγές.

            Ο Ηγούμενος Εφραίμ είναι ένας άνθρωπος που με τεράστιο κόπο και ανεξάντλητη δημιουργικότητα, μπόρεσε με τη βοήθεια του Θεού να αναστηλώσει σε ελάχιστο, συγκριτικά, χρονικό διάστημα την ιστορική Μονή Βατοπαιδίου και να την καταστήσει ταχύτατα κέντρο παγκόσμιας ακτινοβολίας της Χάριτος του Αγίου Όρους. Τούτο, ενώ παρέλαβε, το 1990, υλικά και πνευματικά ερείπια. Δεν αξίζει η Ελλάδα να του ανταποδώσει με τρόπο τόσο ποταπό τα όσα προσφέρει στον τόπο αυτόν με τη δράση του. Μας παρηγορεί, όμως, η αδιατάρακτη βεβαιότητα ότι ο Παντεπόπτης Κύριος θα ανταποδώσει στον καθένα μας κατά τα έργα του.

Γεώργιος Ι. Μάτσος
Δ.Ν., Δικηγόρος
 
Συγγραφέας του άρθρου: Γεώργιος Μάτσος
1 Σάββατο, 06 Δεκεκμβρίου 2008