Στο αρχείο μπήκε σήμερα άλλη μία σοβαρή κατηγορία  για τις υποτιθέμενες off shore εταιρίες καθώς ο εισαγγελέας έκρινε ότι δεν  τελέστηκαν  αξιόποινες πράξεις.
Η υπόθεση της δικογραφίας  είχε σχηματιστεί για τα δάνεια της Μarfin Βank, συμφερόντων του Ανδρέα Βγενόπουλου, προς την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Ο   εισαγγελέας Εφετών Ι. Μωραϊτάκης  για την παραπάνω υπόθεση   απεφάνθη: «Δεν ευσταθούν οι κατηγορίες και δεν υπάρχουν ενδείξεις διάπραξης αδικημάτων».

Τι καταλαβαίνει κανείς από τις αποκαλυπτικές εξελίξεις; Ότι ήταν μία υπόθεση, ένα ανύπαρκτο σκάνδαλο που φαίνεται να στηρίζονταν σε πολιτικές σκοπιμότητες,  κατασυκοφαντώντας την ιστορική Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και σπιλώνοντας την προσωπικότητα του ηγουμένου Εφραίμ με στόχο την ηθική και οικονομική εξόντωση τους, όπως εξ αρχής, είχε υπογραμμίσει το ''Αγιορείτικο Βήμα''. . Αλλά  όπως λέει και ο λαός, το ψέμα έχει κοντά πόδια...

Οι στημένες κατηγορίες πέφτουν σαν χάρτινος πύργος….

-Αθώωση από τον Άρειο Πάγο για τις κατηγορίες περί διαρροών στο αποτέλεσμα της δίκης της Κομοτηνής όπου ο ηγούμενος Εφραίμ και ο μοναχός Αρσένιος είχαν κατηγοηθεί ότι πληροφορήθηκαν τις νομικές διεργασίες, με συνέπεια την ακυρότητα της διαδικασίας, λόγω παραβίασης υπερασπιστικών δικαιωμάτων.

-Σε συκοφαντία προέκυψε και όσα καταλόγισαν στον μοναχό Αρσένιο περί  άσχημης συμπεριφοράς απέναντι σε τρίτους.

-Συκοφαντικές προέκυψαν και οι κατηγορίες για τα δάση,τις δασικές εκτάσεις και τους αρχαιολογικούς χώρους  που υποτίθεται ότι μεταβιβάζονταν στη Μονή Βατοπαιδίου.

-Συκοφαντίες πρόεκυψαν  και για όσα ειπώθηκαν περί της κυριότητας  της Λίμνης Βιστωνίδα.
Όπως είπε και προ διμήνου ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης,’’Εγώ  έδωσα την κυριότητα της Λίμνης Βιστωνίδα στη Μονή Βατοπαιδίου το 1951’’. Τότε ο κ. Μητσοτάκης ήταν υπουργός οικονομικών του ελληνικού κράτους.

Η απάντηση του Ανδρέα Βγενόπουλου και οι συκοφαντίες για το μοναστήρι

Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια ο εισαγγελέας κατέληξε ότι δεν ευσταθούν οι κατηγορίες και δεν υπάρχουν ενδείξεις διάπραξης αδικημάτων, ούτε στοιχειοθετούνται κατηγορίες για τις υποθέσεις που αφορούσαν τη συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της MIG, της πιθανής χειραγώγησης της μετοχής της εταιρείας ΟΤΕ και πιθανής χειραγώγησης της μετοχής της εταιρείας VIVARΤIA.

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις ο πρόεδρος της MIG Ανδρέας Βγενόπουλος δήλωσε: «Η λασπολογία και η συκοφαντία μπορούν να έχουν κάποια αποτελέσματα σε ένα τμήμα της κοινωνίας που υιοθετεί το τεκμήριο ενοχής αντί, όπως θα έπρεπε, του τεκμηρίου αθωότητας».

Ο κ. Βγενόπουλος τονίζει ότι οι τελικές αποφάσεις των δικαστικών αρχών αποκαθιστούν τη δικαιοσύνη και θέτουν τους πραγματικούς ενόχους-συκοφάντες ενώπιον των ευθυνών τους. «Απομένει βέβαια η πικρία της ταλαιπωρίας των διαδικασιών και της, έστω και μερικής, αμφισβήτησης μέχρι την ολοκλήρωσή τους, όμως και αυτή η πικρία θα μετριασθεί τελικά με την τιμωρία των ενόχων-συκοφαντών» καταλήγει.

Οπότε τι έγινε;

Τον τελευταίο καιρό γίναμε μάρτυρες μιας αντιπαράθεσης που προβλήθηκε κατά κόρον από τα ΜΜΕ μεταξύ κάποιων που υπερασπίστηκαν την γνωστή πλέον θεατρική παράσταση και την «ελευθερία της τέχνης» από την μία πλευρά και κάποιων άλλων που θεώρησαν βλάστημη την παραπάνω παράσταση. Επιπλέον δεν πέρασε πολύς καιρός που κάποιος νεαρός διώχτηκε από τις αρχές επειδή λοιδόρησε τον γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη. Επειδή πολλά ακούστηκαν από μη ειδικούς σχετικά με το αδίκημα της βλασφημίας χωρίς να θέλουμε να προβληθεί η προσωπική άποψη του οποιοδήποτε και χωρίς να κάνουμε δική μας ερμηνεία των νόμων θα παραθέσουμε τις διατάξεις και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Συγκεκριμένα και παραθέτοντας αυτούσιο το ισχύον Νομικό πλαίσιο:

 1. Σύμφωνα με το άρθρο 198 §1 του Π.Κ. («κακόβουλη βλασφημία»), «με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό»

2. Σύμφωνα δε με το άρθρο του 199 Π.Κ. («καθύβριση θρησκευμάτων»), «όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».

Οι παραπάνω διατάξεις αποσκοπούν στην απόκρουση της τελούμενης δημοσία, κακόβουλα και με  οποιονδήποτε τρόπο υβρίσεως του Θεού και καθυβρίσεως της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας και κάθε άλλης θρησκείας, που είναι ανεκτή στην Ελλάδα, με σκοπό την διασφάλιση της θρησκευτικής ειρήνης των πολιτών, η οποία επαφίεται στην οργανωμένη πολιτεία. Για την κατανόηση των παραπάνω σκόπιμο κρίνεται να εξηγηθούν και κάποιες βασικές έννοιες.

Ως Θεός, για την νομική επιστήμη, νοείται το υπέρτατο ον της κάθε μονοθεϊστικής θρησκείας. Την ίδια προστασία απολαμβάνουν από τον Ποινικό Κώδικα  και οι άγιοι, τα ιερά μυστήρια, τα ιερά σύμβολα, οι προφήτες, οι εικόνες κλπ. Κάθε θρησκεία που είναι αναγνωρισμένη στην ελληνική επικράτεια, δηλαδή έχει πιστεύω που είναι ανοικτά στον καθένα και δεν είναι μυστικά ή προτρέπουν στην τέλεση εγκληματικών πράξεων, απολαμβάνει την ίδια προστασία. Με άλλα λόγια  χριστιανοί, μουσουλμάνοι, βουδιστές, εβραίοι κλπ. όλοι μπορούν να ζητήσουν την προστασία της πολιτείας για την απόκρουση της βλασφημίας της θρησκείας τους. Εξαίρεση θα υπήρχε σε θρησκείες που έχουν αντιλήψεις οι οποίες προτρέπουν σε ευθέως εγκληματικές πράξεις όπως π.χ. η ινδουιστική αίρεση των στραγγαλιστών της θεάς Κάλι ή ενδεχομένως εσχατολογικές αιρέσεις σαν αυτές του Ντέιβιντ Κορές στις ΗΠΑ, οι οπαδοί του οποίου είχαν προβεί σε ευθέως αντικοινωνικές και παράνομες πράξεις.

Η τέλεση του αδικήματος της κακόβουλης βλασφημίας θα πρέπει να είναι δημόσια δηλαδή να μην γίνεται ιδιωτικά σε προσωπικό χώρο, αλλά δημόσια ανοικτά, ενώπιον αορίστου αριθμού ανθρώπων οι οποίοι θα μπορούσαν να θιχτούν από την βλασφημία. Η βλασφημία θα πρέπει να είναι κακόβουλη, δηλαδή να είναι «βάναυση» και να υπάρχει δόλος για την προσβολή του Θείου.

Προστατευόμενο αγαθό δεν είναι βέβαια η τιμή του Θεού αλλά η προστασία του θρησκευτικού συναισθήματος, η ελευθερία συνείδησης και λατρείας κάθε θρησκείας και η θρησκευτική ειρήνη των πολιτών δηλαδή το να μπορούν να συνυπάρχουν άνθρωποι διαφόρων θρησκειών χωρίς έριδες έχθρες και αντεγκλήσεις. Με άλλα λόγια η οργανωμένη κοινωνία προσπαθεί να επιβάλλει ένα μίνιμουμ προστασίας των θρησκευτικών πιστεύω προκειμένου να εξασφαλίσει την ομαλότερη συμβίωση μεταξύ αλλόθρησκων ή μεταξύ θρησκευόμενων και μη .

Η Σύγκρουση με την ελευθερία της τέχνης, την ελευθερία της γνώμης και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας

Για την παραπάνω «σύγκρουση» παραθέτουμε αυτούσια τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος:

Άρθρο 5 παράγραφος 1.

«Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την πρoσωπικότητά τoυ και να συμμετέχει στην κoινωνική, oικoνoμική και πoλιτική ζωή της Xώρας, εφόσoν δεν πρoσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

Άρθρο 16 παράγραφος 1

«H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες,·η ανάπτυξη και η πρoαγωγή τoυς απoτελεί υπoχρέωση τoυ Kράτoυς. H ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσoυν από τo καθήκoν της υπακoής στo Σύνταγμα»

Αρθρο 16 παράγραφοι 1,2,3,

1. «Kαθένας μπoρεί να εκφράζει και να διαδίδει πρoφoρικά, γραπτά και δια τoυ τύπoυ τoυς στoχασμoύς τoυ τηρώντας τoυς νόμoυς τoυ Kράτoυς.

2. O τύπoς είναι ελεύθερoς. H λoγoκρισία και κάθε άλλo πρoληπτικό μέτρo απαγoρεύoνται.

3. H κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλoφoρία είτε ύστερα από αυτή, απαγoρεύεται. Kατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία τoυ εισαγγελέα, μετά την κυκλoφoρία: α) για πρoσβoλή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας, β) για πρoσβoλή τoυ πρoσώπoυ τoυ Πρoέδρoυ της Δημoκρατίας, γ) για δημoσίευμα πoυ απoκαλύπτει πληρoφoρίες για τη σύνθεση, τoν εξoπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την oχύρωση της Xώρας ή πoυ έχει σκoπό τη βίαιη ανατρoπή τoυ πoλιτεύματoς ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας τoυ Kράτoυς, δ) για άσεμνα δημoσιεύματα πoυ πρoσβάλλoυν oλoφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις πoυ oρίζει o νόμoς».

Επομένως η Ελληνική Έννομη Τάξη καθιερώνει και αναγνωρίζει μία ισορροπία και μία συνύπαρξη μεταξύ της προστασίας του θρησκευτικού συναισθήματος, της ελευθερίας της γνώμης της προστασίας της τέχνης, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας.

Τι γίνεται στο εξωτερικό;

Η Magna Carta της Αγγλίας, παραχωρηθείσα από τον Βασιλέα Ιωάννη τον Ακτήμονα το 1214 μ.Χ. και ισχύουσα μέχρι σήμερα, αναφέρει ότι οι βασικές ατομικές ελευθερίες που κατοχυρώνονται με τον Συνταγματικό αυτόν Χάρτη οφείλονται «σε θεϊκή έμπνευση προς Δόξαν του Θεού και της Αγίας Εκκλησίας για την σωτηρία των υπηκόων».

Η επίκληση του παντοδύναμου Θεού «που απολύτρωσε το βασίλειο της Αγγλίας από την αυθαίρετη εξουσία του Πάπα» διακηρύσσεται και στο Αγγλικό κείμενο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του 1689.

Το Ολλανδικό Σύνταγμα στα άρθρα 34, 97, ζητά την βοήθεια του παντοδύναμου Θεού και εγγυάται την ίση προστασία όλων των Θρησκειών.

Το Σύνταγμα της Δανίας στο άρθρο 4 διακηρύσσει ότι η Ευαγγελική εκκλησία είναι η Εθνική εκκλησία της Δανίας και ότι το κράτος βαρύνεται με τις δαπάνες συντήρησής της.

Την ίδια διακήρυξη έχει και το άρθρο 2 του Συντάγματος (8-3-1962) της Νορβηγίας αναφέροντας ότι «η Λουθηριανή Ευαγγελική εκκλησία παραμένει η επίσημη Θρησκεία του κράτους και οι πρεσβεύοντες αυτήν κάτοικοι υποχρεούνται να αναθρέψουν τα τέκνα τους σύμφωνα με αυτήν…»

Το Γαλλικό Σύνταγμα του 1789 στην διακήρυξη του αναγνωρίζει τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη «υπό την αιγίδα και προστασία του Υπέρτατου Όντος».

Τα χριστιανικά ιδεώδη της ελευθερίας, ισότητας, και αδελφοσύνης είναι αυτά που στην αρχή ενέπνευσαν την Γαλλική Επανάσταση. Θα ακολουθήσουν όμως μετά την επανάσταση οι ιδεολογίες της Αθεΐας, διωγμού και κατάργησης της πίστης. Το «Άθρησκο κράτος» θα οδηγήσει σε καθεστώς τρόμου, αίματος και τέτοιας κατάπτωσης που αναγκάζει τους πολέμιους του Χριστιανισμού να επαναφέρουν αυτοί οι ίδιοι την πίστη στον Ιησού, μόνη ελπίδα ειρήνης και προόδου.

Το Γερμανικό Σύνταγμα στο προοίμιο του επικαλείται τον Θεό.

Αλλά και αυτά τα Συντάγματα των κρατών που καθιερώνουν πολιτεύματα Αθεΐας ή χωρισμού κράτους και Εκκλησίας έχουν διατάξεις γι αυτούς που θρησκεύουν.

Έτσι το Σύνταγμα της Κομμουνιστικής Κίνας (1982) στο άρθρο 36 διακηρύσσει ότιτο κράτος προστατεύει την άσκηση της Θρησκευτικής λατρείας.

Το Ρωσικό Σύνταγμα του 1993, μετά την πτώση του Κομμουνισμού, στα άρθρα 13-14 διακηρύσσει ότι «προφυλάσσει τις Θρησκευτικές Ενώσεις.»

Το Βουλγαρικό Σύνταγμα του 1991 επίσης μετά την πτώση του κομμουνισμού, στο άρθρο 37 διακηρύσσει ότι προστατεύει «την επιλογή της αθεΐας ή του θρησκεύματος», την ελευθερία του οποίου και εγγυάται.

Το Σύνταγμα της FYROM στο άρθρο 19 διακηρύσει ότι «εξασφαλίζει στουςΣκοπιανούς τη θρησκευτική ελευθερία οποιουδήποτε δόγματος αναγνωρίζοντας όμως την ορθόδοξη εκκλησία».

Δεν χρειάζεται να επισημανθούν και άλλα Συντάγματα. Κανένα πολίτευμα δεν αντιμετωπίζει με απόλυτη ουδετερότητα το κυρίαρχο θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας του λαού. Αντίθετα προστατεύει ακόμη και τις θρησκευτικές μειονότητες προκειμένου να αποφευχθούν κοινωνικές συγκρούσεις και να διασφαλιστεί η ειρηνική συνύπαρξη όλων των πολιτών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λαμβάνει χώρα και η νομική αντιμετώπιση της κακόβουλης βλασφημίας.

Ελέω Θεού, αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και μητροπολίτης Σκοπίων, προς την Εκκλησίαν εις την οποίαν από Θεού ετοποθετήθη ως Αρχιποιμήν Αυτής και προς πάσας τας ανά την οικουμένην Εκκλησίας συναγομένας εν ενί του Χριστού Σώματι και εν Πνεύματι Αγίω συνδεδεμένας, από τας φυλακάς της πόλεως των Σκοπίων, όπου έχει εγκλειστεί για έκτη φορά κατά τα δέκα τελευταία έτη εκπέμπει αυτήν την Δευτέραν, από φυλακάς, Εγκύκλιον επιστολήν,

Ἡ παρά τήν προκληθεῖσα δικαιολογημένη ταραχή τοῦ λαοῦ μας συνέχισις τῶν παραστάσεων τοῦ βορβωρώδους καί ἀθλιοτάτου Corpus Christi στό θέατρο «Χυτήριο» καί παρά τήν ὑποβληθεῖσα μήνυση μου στήν Εἰσαγγελία Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν μέ ὑποχρεώνει ὡς Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας καί ὡς πολίτη τῆς δημοκρατικῆς μας πατρίδος καί ὡς νομικό νά καταθέσω ἔμπονα καί μέ ἄφατη θλίψη τά κάτωθι:

1. Ἡ τραγική αὐτή ὑπόθεση ἀνιδρύει γιά μιά εἰσέτι φορά τήν ἄμεση ἀνάγκη ἀποδεσμεύσεως τῆς δικαστικῆς ἐξουσίας ἀπό τά φρικώδη δεσμά τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας διότι ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ διάκριση τῶν ἐξουσιῶν τοῦ σοφοῦ Μοντεσκιέ παραμένει μόνο σάν χρήσιμη ἀρχή στά ἐγχειρίδια Συνταγματικοῦ δικαίου.

Εἶναι ἐπείγουσα ἡ ἀνάγκη οἱ λειτουργοί τῆς ἱσταμένης καί καθημένης δικαιοσύνης νά ἐκλέγονται ἄμεσα ἀπό τόν λαό γιά νά μήν εἶναι ὑποχείρια τῆς ὁποιασδήποτε οἰκονομικῆς ἤ πολιτικῆς ἐξουσίας πού μέ τό ἀνώτατο δικαστικό συμβούλιο καθορίζει τήν τύχη τους καί τήν ἐξέλιξή τους.

Καί βέβαια ἀπό ἕνα δημόσιο ὑπάλληλο μποροῦμε νά ἀπαιτήσουμε τήν νομιμότητα ἄλλά ὄχι καί τόν ἡρωϊσμό γιατί αὐτό εἶναι γιά ὁλίγιστες καί ἡρωϊκές ψυχές.

2. Ἐπεσκέφθην τήν Ἐρίτιμο Προϊσταμένη τῆς Εἰσαγγελίας Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν καί τόν Ἐντιμότατο Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου καί ἡ αἴσθησις πού ἀπεκόμησα συνηγορεῖ ἄμεσα ὑπέρ τῆς ἀναγκαιότητος ἀποδεσμεύσεως τῆς δικαστικῆς ἐξουσίας ἀπό τήν ἐκτελεστική.

Τά ἐπιχειρήματα τῆς κ. Προϊσταμένης τῆς Εἰσαγγελίας Πρωτοδικῶν ὅτι δηλ. διέταξε προκαταρκτική ἐξέταση ἐπί τῆς μηνύσεώς μου πού κατήγγειλα αὐτεπάγγελτα διωκόμενο ἀδίκημα καί ὄχι τήν αὐτόφωρη διαδικασία γιά νά διακριβώσει –λέει- ἄν εἶναι βλασφημία τό νά προσάπτεις στόν αἰώνιο Θεό τό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἐάν εἶναι κακόβουλη μιά τέτοια βλασφημία ὅταν ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει δεινῶς χαρακτηρίσει αὐτό τό τερατούργημα καί ἑπομένως οἱ συντελεσταί του ἔχουν πλήρη δόλο γιά τήν ἀπομείωση τοῦ θείου προσώπου καί ἐάν γίνεται δημοσίᾳ ὅταν ὁ χῶρος πού παρουσιάζεται δέν εἶναι ἰδιωτικός ἀλλά πᾶς τις ἔχει πρόσβαση ἀσχέτως ἐάν καταβάλει ἤ ὄχι εἰσιτήριο.

Τό πόσο ἔωλα καί ἀνεπέρειστα εἶναι τά ἐπιχειρήματα τῆς κ. Προϊσταμένης ἀποδεικνύεται πασιδήλως καί γιά γιά πρωτοετῆ φοιτητή τῆς νομικῆς ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ ἰδία δέν θά εἶχε ἀσκήσει ὁπωσδήποτε αὐτόφωρη διαδικασία καί ποινική δίωξη ἐάν ἀντί τοῦ λοιδωρουμένου καί καθυβριζομένου προσώπου τοῦ Θεοῦ εὑρίσκετο ὁ Ἐξοχώτατος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὁ Πρωθυπουργός ἤ ὁ Ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως.

Ἑπομένως τό νά «κλώθουν» στήν Εἰσαγγελία Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν τήν αὐταπόδεικτη μήνυσή μου μέ σκοπό νά ὁδηγήσουν στήν ἀρχειοθέτηση τί ἄλλο ἀποδεικνύει ἀπό τά ἀνωτέρω. Διερωτῶμαι δέν ὑπάρχει ἕνας Εἰσαγγελεύς

σέ αὐτή τήν ταλαίπωρη χώρα νά ἐπιβάλη ἀδέσμευτα τή νομιμότητα καί νά μή θέτει τήν «καριέρα» του πάνω ἀπό τά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους; Νά μήν στενοχωροῦνται οἱ τῆς Εἰσαγγελίας Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν ἀπό τίς ἐπισημάνσεις μου γιατί καί οἱ κρίνοντες κρίνονται;

3. Ταυτόχρονα οἱ δυνάμεις καταστολῆς τοῦ δῆθεν Ὑπουργείου Προστασίας τοῦ Πολίτη πού προστατεύουν τούς ἀδικοπράττοντας βλασφήμους καί ρίπτουν χημικά σέ συγχρόνους μάρτυρες τῆς πίστεως παρουσιάζουν τόν Ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη εὐθέως καταστρατηγοῦντα τό Σύνταγμα καί τούς Νόμους, γεγονός πού πρέπει νά λάβη σοβαρά ὑπ’ ὅψιν του στό μέλλον ὁ εὐσεβής καί φιλάγιος λαός τῆς Κέρκυρας.

4. Γιά νά τελειώνουμε δέ μέ τούς λογῆς λογῆς ἀθλίους διατάκτες καί ὑπεργολάβους τῆς Νέας Ἐποχῆς στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό Τύπο πού νομίζουν ἀφελῶς ὅτι δέν ὑπάρχει πνευματικός νόμος καί ὅτι μποροῦν νά βυσσοδομοῦν κατά τῆς ἀληθείας καί τῆς δικαιοσύνης ἀνεξέλεγκτα, τούς πληροφοροῦμε ὅτι διαπράττουν φρικτό λάθος καί νά πού ἔχω καί τήν ἀπόδειξη.

Κήδευσα πρό ὀλίγου χρόνου ἕναν ἡρωϊκό λειτουργό τῆς ἱσταμένης δικαιοσύνης τόν Λεωνίδα Λαζαράκο μάρτυρα τῆς ἀληθείας, πού ὕψωσε τό εἰσαγγελικό του ἀνάστημα στό σιωνιστικό τέρας τό ὁποῖο στό παρελθόν ὁ τότε ἀδέσμευτος ΟΗΕ εἶχε καταδικάσει σάν ἀκραία μορφή ρατσισμοῦ διαχωρίζοντας μεταξύ αὐτοῦ τοῦ τέρατος καί τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ πού εἶναι ὅπως ὅλοι οἱ λαοί τῆς γῆς.

Ἡ ἄξια καί δίκαιη προαγωγή του προσεβλήθη στό Ἀνώτατο Δικαστικό Συμβούλιο ἀπό τόν Ὑπουργό Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτη μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποστῆ βαρύτατο ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο καί νά καταλήξη στό Ἀττικό Νοσοκομεῖο. Δέστε ὅμως τόν λειτουργήσαντα αὐθωρεί πνευματικό νόμο.

Στό ἴδιο νοσοκομεῖο μέ τήν ἴδια πάθηση στόν ἴδιο θεράποντα ἰατρό εἰσήχθη ὁ ὑποβαλών τήν προσφυγή κ. Ρουπακιώτης ὑποβληθείς σέ δύο ἀλεπάλληλες ἐπεμβάσεις τοῦ ἐγκεφάλου του. Ἄν αὐτό δέν εἶναι θεία δίκη τότε τί εἶναι;

Συμπέρασμα: Ὁ πνευματικός νόμος θά λειτουργήσει γιά ὅλους τούς βλασφημούντας τόν Πανάγιο Θεό ἤ συμπράττοντας μέ αὐτούς μέ τόν ὁποιοδήποτε τρόπο.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Στις 25 Οκτωβρίου 2012, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας  πρόσθεσε ακόμη ένα μάρτυρα στην αγκαλιά του Χριστού μας . Πρόκειται για τον Ελληνορθόδοξο ιερέα  Σωτήρη (Φάντι)  Χαντάντ ο οποίος υπηρετούσε στον ιερό ναό του Προφήτη Ηλία στη μικρή πόλη Κανάτα με 15.000 κατοίκους, 20 χιλιόμετρα έξω από την Δαμασκό.

Ο μάρτυρας ιερέας βρέθηκε στραγγαλισμένος και με τα μάτια του βγαλμένα, ενώ το σώμα του ήταν γεμάτο από μώλωπες που δημιουργήθηκαν από τα  φρικτά βασανιστήρια που πέρασε.

Το μαρτύριο του 43χρονου ιερά Σωτήρη Χαντάντ  άρχισε στις 19 Οκτωβρίου όταν απήχθη από ισλαμιστές αντάρτες  καθώς πήγε για να τους συναντήσει και να διαπραγματευθεί την απελευθέρωση ενός Χριστιανού γιατρού της ενορίας του που είχαν απαγάγει από πριν.
Οι απαγωγείς ζητούσαν 50 εκατομμύρια συριακές λίρες (660 χιλιάδες δολάρια) λύτρα για την απελευθέρωση του γιατρού.  Ο πάτερ Σωτήρης  κατάφερε να μειώσει το ποσό περίπου στα μισά ($350,000) από αυτά που ζητούσαν αρχικά.  Τη περασμένη Παρασκευή πήγε μαζί με τον πεθερό του γιατρού  για να τους δώσει τα λεφτά και να απελευθερώσει τον όμηρο. Αντί αυτού, οι ισλαμιστές αντάρτες τους απήγαγαν και αυτούς.
Οι απαγωγείς ζητούσαν τώρα 750 εκατομμύρια λίρες Συρίας για να απελευθερώσουν και τους τρεις. Τέτοιο μεγάλο ποσό χρημάτων δεν μπορούσε να βρεθεί πουθενά, και έτσι σήμερα  το πρωί βρέθηκε η σορός του ιερέα στην Εθνική Οδό μεταξύ Δαμασκού και Κανάτα.

Ο πάτερ Σωτήρης Χαντάντ γεννήθηκε στην πόλη της Κανάτα στις 2 του Φλεβάρη του 1969 από ευλαβείς Χριστιανούς γονείς. Μετά την απόκτηση του απολυτηρίου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σπούδασε στη Θεολογική σχολή Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου, από όπου και αποφοίτησε το 1994. Παντρεύτηκε και χειροτονήθηκε διάκονος στον καθεδρικό ναό της Παναγίας στη Δαμασκό κατά τη διάρκεια του εορτασμού της ονομαστικής εορτής του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Ιγνάτιου Χαζίμ IV.

Στις 14, Ιουλίου του 1995 χειροτονήθηκε ιερέας και εστάλη να υπηρετήσει την ενορία του Προφήτη Ηλία στη γενέτειρά του Κανάτα. Ο πατέρας Σωτήρης υπηρετούσε με ζήλο την ενορία του και συμμετείχε στην ίδρυση του Ορθόδοξου Κατηχητικού Σχολείου της πόλης μαζί με άλλους ευσεβείς πιστούς της ενορίας. Σήμερα βρίσκεται μαζί με τους αγγέλους. Αιωνία του η μνήμη.

ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2665.html 

Το μυστικό σχέδιο των Ναζί να λεηλατήσουν τα εκκλησιαστικά κειμήλια του Αγίου Όρους και η προσπάθεια των μοναχών να σώσουν τους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς αποκαλύπτει άγνωστες ως τώρα πτυχές της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Σε εκτενές δημοσίευμα του το agioritikovima.gr φέρνει στο φως αυτή τη μυστική αποστολή των δυνάμεων κατοχής τον Ιούνιο του 1941.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην διοικητής του Αγίου Όρους Δημ. Γ. Τσάμης στο βιβλίο του «Άγιον Όρος, Προσέγγιση στην πρόσφατη ιστορία του» αναφέρεται αναλυτικά στην προσπάθεια αυτή των Γερμανών.

 «Το ενδιαφέρον των Γερμανών για τους θησαυρούς του Αγίου Όρους εκδηλώθηκε από τους πρώτους μήνες της Κατοχής», γράφει ο καθηγητής. «Τον Ιούνιο του 1941 με εντολή των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας έφθασε στο Άγιον Όρος ο διαπρεπής βυζαντινολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου και γνωστός φιλοναζιστής δρ Φραντς Ντέλγκερ (Dr. Franz D?lger).Τον καθηγητή Ντέλγκερ πλαισίωνε ομάδα από επιστήμονες και τεχνικούς με έγκριση της Ανωτάτης Αρχής της Γερμανικής Στρατιάς».Την αποστολή αποτελούσαν ο ανθυπολοχαγός Ίνγκραμ (von Ingram), αρχηγός των Sonderkommandos στην Ελλάδα (παράρτημα της Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg) ο καθηγητής δρ Φρ. Ντέλγκερ του πανεπιστημίου του Μονάχου, ο διοικητής των κεντρικών υπηρεσιών του Ράιχ Α. Ντάιντλ (A. Deindl) από το Βερολίνο, ως εντεταλμένος του Al. Rosenberg («για την επιστημονική πληροφόρηση σχετικά με τα προβλήματα της Ανατολικής Εκκλησίας»), ο δρ Ο. Τράιτινγκερ (Dr. O. Treitinger), επιστημονικός συνεργάτης του Ντέλγκερ, ο Κ. Κρες (K. Kress), ειδικός φωτογράφος από το επιτελείο του Rosenberg, ο δρ Μ. Σιώτης του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο διερμηνέας Ε. Τσιγκιρίτης.Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα η αποστολή είχε σκοπό τη μελέτη εγγράφων και χειρογράφων και τη φωτογράφηση των θησαυρών. Τα συμπεράσματα της αποστολής και τα στοιχεία που θα συγκέντρωνε θα στέλνονταν σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας. Για να βοηθηθεί το έργο της αποστολής έστειλαν συστατικές επιστολές στην Ιερά Κοινότητα ο πρόεδρος της κυβερνήσεως Γ. Τσολάκογλου, ο αντιπρόεδρος και υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Λογοθετόπουλος και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος.Ο αντιστράτηγος Χάαρντε, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης Αιγαίου, στην επιστολή του ανέφερε τα εξής για τον επικεφαλής της αποστολής:«Ο καθηγητής κ. Ντέλγκερ, αρχηγός της ως άνω επιστημονικής επιχειρήσεως, δεν είναι άγνωστος εις τους Πατέρας του Αγίου Όρους και η προσωπικότης του παρέχει πάσαν ασφάλειαν διά την κατάλληλον και προσεκτικήν χρησιμοποίησιν των αρχαίων αντικειμένων.

Παρακαλούμεν όθεν του αγίους Πατέρας να παράσχουν εις τους προαναφερθέντας πάσαν ευκολίαν και κυρίως να επιτρέψουν εις τον κ. Ντέλγκερ να εργάζηται ο ίδιος μέσα εις τα αρχεία και τας βιβλιοθήκας των Μονών, ως και την τη οδηγία αυτού ελευθέραν φωτογράφησιν υπό των τεχνικών, προς εκτέλεσιν της εντολής των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας».Ο καθηγητής Τσάμης σημειώνει για τον πραγματικό σκοπό της αποστολής υπό τον Ντέλγκερ: «Ο Γερμανός αντιστράτηγος αποσιωπά έντεχνα την αλήθεια και καλύπτεται πίσω από την επιστημονική φήμη του Ντέλγκερ, που ήταν γνωστός στους μοναχούς από επισκέψεις του στο Άγιον Όρος πριν από τον πόλεμο.Στην πραγματικότητα η αποστολή αυτή δεν είχε οργανωθεί με πρωτοβουλία του Ντέλγκερ, αλλά από τη γερμανική υπηρεσία Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg f?r die besetzten Gebiete, που, όπως θα δούμε, το φθινόπωρο του 1943 επιχείρησε να απαγάγει τους θησαυρούς του Αγίου Όρους και ανέθεσε την αποστολή αυτή στο παράρτημά της στην Ελλάδα, το Sonderkommandos Griechenland». Στη διάρκεια της παραμονής τους στο Άγιον Όρος ο Ντέλγκερ και οι φωτογράφοι του γερμανικού Στρατού που τον συνόδευαν έκαναν 1.900 λήψεις (χειρόγραφα, εικόνες, μικρογραφίες, κειμήλια κ.ά.) και όλα αυτά τα στοιχεία αποτέλεσαν τη βάση για το σχέδιο αρπαγής θησαυρών του Αγίου Όρους.Τελικά η Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg προσπάθησε να υλοποιήσει το σχέδιο το φθινόπωρο του 1943 χωρίς όμως επιτυχία. Ο καθηγητής Τσάμης γράφει για αυτή την επιχείρηση η οποία, όπως εκτιμά, μάλλον δεν προχώρησε λόγω της αρνητικής τροπής που είχαν αρχίσει να παίρνουν τα πράγματα για τους Γερμανούς:«Ο Μέρτεν (σ.σ. ο Μαξ Μέρτεν ήταν προϊστάμενος της Γερμανικής Διοικήσεως Μακεδονίας που συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του '50 ως εγκληματίας πολέμου κρατήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ αλλά τελικά δεν δικάστηκε, γεγονός που προκάλεσε τότε τεράστιες αντιδράσεις) ισχυρίστηκε ότι με δική του υπόδειξη η Γερμανική Στρατιωτική Αστυνομία δεν επέτρεψε στον υπεύθυνο της Sonderstab Rosenberg την είσοδό του στο Άγιον Όρος και ότι με τον τρόπο αυτό ματαιώθηκαν τα σχέδια της υπηρεσίας αυτής.Ο ισχυρισμός αυτός του Μέρτεν δεν είναι βέβαια πολύ πειστικός ούτε ήταν δυνατόν ένας διοικητικός αξιωματούχος να μην πειθαρχήσει σε διαταγές, που προέρχονταν από κεντρική υπηρεσία του Βερολίνου. Προφανώς, θα μεσολάβησε κάτι άλλο, που σήμερα το αγνοούμε, και ίσως δεν θα ήταν άσχετο με την τροπή του πολέμου και ιδίως με τα προβλήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Γερμανοί στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας.Ως προς τη συμμετοχή του Ντέλγκερ τα σχετικά γερμανικά έγγραφα που έχουμε υπόψη μας δεν μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι ο καθηγητής ήταν ενήμερος για την κλοπή των θησαυρών του Αγίου Όρους, που σχεδίαζε από το 1941 το Sonderkommandos Griechenland.Η τελευταία επίσημη επαφή της υπηρεσίας Rosenberg με το Άγιον Όρος έγινε στις 4 Νοεμβρίου 1943. Με εντολή της επισκέφθηκε την Ιερά Κοινότητα στις Καρυές ο Γερμανός διοικητής Αγίου Όρους, Στένγκερ, ο αντισυνταγματάρχης Πφάνεστλ (Pfannestl), καθηγητής της ιατρικής σχολής του Μαρβούργου, και ο καθηγητής Β. Έξαρχος, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα.Ο Στένγκερ εξέφρασε το μεγάλο ενδιαφέρον της υπηρεσίας Rosenberg για το Άγιον Όρος και την επιθυμία της να διαφωτίσει το γερμανικό και γενικά το ευρωπαϊκό κοινό για την πολιτιστική σημασία του Άθω. Τέλος πρόσφερε 22 αντίτυπα με τα πορίσματα της επιστημονικής αποστολής της ομάδας του καθηγητή Ντέλγκερ».Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν πως οι Γερμανοί προσπάθησαν να αρπάξουν τους θησαυρούς με το πρόσχημα της προστασίας τους από τυχόν συγκρούσεις. Όμως οι μοναχοί κατάφεραν να αφήσουν το Άγιον Όρος μακριά από τις συγκρούσεις κι έτσι δεν υπήρχε η «δικαιολογία» για να μεταφέρουν οι Γερμανοί τους θησαυρούς και τελικά να τους αρπάξουν.Τα επιτελεία της «επιχείρησης αρπαγής των θησαυρών»Η γερμανική υπηρεσία που οργάνωσε την επιχείρηση λεηλασίας των θησαυρών είχε δύο ειδικά επιτελεία (Sonderstab). Ο καθηγητής Τσάμης γράφει:- Το πρώτο, με την επωνυμία Religionswissenschaften (Θρησκευτικές επιστήμες), διευθυνόταν από το γενικό επιθεωρητή του Γ' Ράιχ (Reichshauptstellenleiter) Α. Ντάιντλ. Το επιτελείο συγκέντρωνε πληροφορίες και ετοίμαζε μελέτες για την ορθόδοξη Εκκλησία, για τις σχέσεις της με το Βατικανό και για τον ορθόδοξο μοναχισμό. Για το σκοπό αυτόν ο Ντάιντλ είχε αποκτήσει διασυνδέσεις με καθηγητές των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης και επισκέφθηκε μαζί με τον Ντέλγκερ το Άγιον Όρος.-Το δεύτερο επιτελείο, με την επωνυμία «Άθως», είχε επικεφαλής τον καθηγητή Ντέλγκερ και αντικείμενο έρευνας τη μελέτη των θησαυρών του Αγίου Όρους.

iefimerida.gr

http://ellinonea.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9011.html

 Με μεγάλη μας χαρά πληροφορηθήκαμε ότι η βλάσφημη θεατρική παράσταση Corpus Christi,δεν θα συνεχίσει να παρουσιάζεται στην Αθήνα, όπως έγινε και σε άλλες χώρες του κόσμου, τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, την Αυστραλία κ.λπ.

 Αυτό οφείλεται κατά πρώτον στον Παντοδύναμο Θεό, ο Οποίος εισάκουσε τις προσευχές μας και μας λυπήθηκε, μη επιτρέποντας να συμβαίνει προγραμματισμένα τέτοιο κακό στην πόλη μας.

Αξίζει βέβαια να σταθούμε και στον «ιλιγγιώδη» αριθμό των 45ατόμων (!) που παρακολούθησαν την παράσταση την τελευταία φορά, κάτι που καταδεικνύει την προφανή εμπορική αποτυχία του έργου, παρά το ότι οι συντελεστές πράγματι πόνταραν στη διαφήμιση από τις αντιδράσεις του χριστιανικού λαού. Οι δε κριτικές των κοσμικών ανθρώπων που είδαν την παράσταση ήταν απογοητευτικές για τους καλλιτέχνες.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους παρευρέθηκαν εκεί δίνοντας μαρτυρία Χριστού σε τόπο και χρόνο αντιχριστιανικό. Ακόμα μεγαλύτερες ευχαριστίες οφείλονται σε όσους μας βοήθησαν δια της προσευχής προσελκύοντας το έλεος του Θεού σε εμάς αλλά και στους ηθοποιούς. Φιλάμε ευλαβώς τα άγια χέρια των αρχιερέων, των ιερέων και των λαϊκών που μας συμπαραστάθηκαν και με τα θεολογικά τους επιχειρήματα γκρέμισαν συθέμελα τις όποιες αμφιβολίες μας γεννήθηκαν από τα «πλαδαρά» κηρύγματα της «νεοπατερικής» ελίτ.

Ευχαριστούμε τέλος, τους δημοσιογράφους της νεοταξικής εργολαβίας που μας συκοφάντησαν, μας κακοχαρακτήρισαν και μας ταύτισαν με ακραίους πολιτικούς σχηματισμούς. Αν ανοίξουν το Ιερό Βιβλίο της Καινή Διαθήκης θα καταλάβουν πόσο καλό μας έκαναν και ότι πράγματι εννοούμε με όλη μας την καρδιά τις ευχαριστίες προς τα πρόσωπά τους.

Απευθυνόμενοι προς τους συντελεστές της παράστασης, για τους οποίους δεν νοιώσαμε ποτέ μίσος όπως υποστήριξαν, αλλά σεβαστήκαμε τα πρόσωπά τους και καταφερθήκαμε ΜΟΝΟ ενάντια στο αισχρό έργο που ανέβασαν, τους δίνουμε την φιλική συμβουλή, αν πράγματι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όπως μας λένε, να διαβάσουν με ενδιαφέρον την Καινή Διαθήκη και να καταλάβουν πόσο λάθος έκαναν που προχώρησαν σε αυτή την «καλλιτεχνική» πρόκληση.

Ταυτόχρονα θα διαπιστώσουν πόσο καλό τους έκαναν οι «τραμπούκοι, σκοταδιστές, μεσσαιωνικοί» που απλά άσκησαν το συνταγματικό τους δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά κατά μιας χυδαίας προσβολής προς το Ιερότερο για αυτούς Πρόσωπο. Με τη χάρη του Θεού που διατείνονται ότι πιστεύουν, ευχόμαστε να καταλάβουν πόσο μάταιο είναι να κλωτσούν τα καρφιά (σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν)….Όσο για τον πραγματικό σκοταδισμό, καλό θα είναι να τον ψάξουν στις σκοτεινές στοές, στις οποίες δυστυχώς λαμβάνονται οι αποφάσεις για τις τύχες του κόσμου.

Χαιρόμαστε για αυτή τη νίκη. Ας μην επαναπαυόμαστε όμως. Η Νέα Εποχή κλιμακώνει την επίθεση κατά της Ορθοδοξίας μας και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Ίσως χρειασθεί να χύσουμε και το αίμα μας σε αυτή την ονομαζόμενη «εποχή του Υδροχόου».Γρηγορείτε και προσεύχεσθε…

 http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi_6916.html

Αυλαία τέλους για τη χυδαία παράσταση Corpus Christi

(01/11/2012 12:16)

  Με μια νέα απαράδεκτη σε ύφος ανακοίνωση οι «ηθο-ποιοί» Βάσια Παναγοπούλου και ο Αλβανικής καταγωγής συνεργάτης της Λαέρτης (Θωμάς) Βασίλι έδωσαν τέλος στην βλάσφημη και χυδαία παράσταση Corpus Christi, που παρουσίαζε τον Θεάνθρωπο Κύριο μας Ιησού Χριστό ως κίναιδο!

Βλέπετε Χριστιανοί μου πως δικαιώνεται ο αγώνας εκείνος που στηρίζεται στην ομολογία και μαρτυρία; Βλέπετε Χριστιανοί μου το πώς παρεμβαίνει ο Θεός και κάνει το θαύμα Του όταν η θυσία και η ανιδιοτέλεια προπορεύονται; Βλέπετε πως λυγίζουν οι πολιτικοί άρχοντες και αρχίζουν να πιέζουν παρασκηνιακά όταν έχουν απέναντι τους το Θεό;

Δυστυχώς οι βλάσφημοι συντελεστές της χυδαίας παράστασης δεν κατανόησαν το έγκλημα που διέπραξαν ενώπιον του Θεού και επιχειρούν και πάλι να παρουσιάσουν το μαύρο ως άσπρο στην ανακοίνωση που εξέδωσαν! Δεν κάνουν Χριστιανοί μου τίποτε άλλο παρά να ακολουθούν τα όσα τους παραγγέλνει αυτός που υπηρετούν, ο Σατανάς! Επιχειρούν λοιπόν και πάλι να παραπλανήσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα λέγοντας πως δεν είχαν πρόθεση να προκαλέσουν το θρησκευτικό συναίσθημα (!!!) με το να παρουσιάσουν τον Χριστό μας ως κίναιδο, να παρουσιάσουν τη θυσία Του για τη σωτηρία του ανθρώπου ως θυσία για τη στήριξη της ανωμαλίας (ομοφυλοφιλίας) (!!!). Και όχι μόνο αυτό αλλά να υποστηρίζουν οι δυστυχείς ότι η υπεράσπιση της ανωμαλίας αποτελεί εκδήλωση αγάπης (!!!). Παγιδευμένοι οι δύσμοιροι στα δεσμά του μιαρού Σατάν διαστρεβλώνουν τα πάντα για να παρασύρουν έστω και την ύστατη στιγμή ενσπείροντας την αμφιβολία στους αδιάφορους συμπολίτες μας και στηρίζοντας την ανωμαλία ως ανθρώπινο δικαίωμα, την οποία ονομάζουν ως διαφορετικότητα!

Ειλικρινά μόνο για λύπηση είναι... Τους λυπάμαι και προσεύχομαι γι’ αυτούς. Προσεύχομαι να προλάβουν να συναντήσουν το έλεος του Θεού και τη μετάνοια, πριν τα πύρινα βέλη της βλασφημίας, που εκτόξευσαν στον ουρανό, επιστρέψουν στα κεφάλια των ιδίων και των οικογενειών τους.

Κρίμα, που σε κάποιους απ’ αυτούς ρέει αίμα ελληνικό, αίμα αγιασμένο από τις θυσίες και τους αγώνες των προγόνων μας για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία...

Στύλος Ορθοδοξίας

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1723&obcatid=1

Τέλος για το βλάσφημο... "Corpus Christi" και στην Ελλάδα;

Αναβάσεις: 

Παρουσιάζουμε την συνέντευξη των Λαέρτη Βασιλείου και της Παναγοπούλου, προς το παρόν ασχολίαστη και χωρίς περικοπές, επιφυλασσόμενοι να διασταυρώσουμε οριστικά το αληθές της δημοσίευσης.Θα ενημερώσουμε οριστικά μέσα στην ημέρα, έτσι ώστε αν ισχύει, να μην ταλαιπωρηθείτε πηγαίνοντας στην διαμαρτυρία.

Η συνέντευξη χωρίς περικοπές όπως παρουσιάστηκε από τον Νίκο Χατζηνικολάου (enikos.gr) Τέλος για το... "Corpus Christi"Με κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν η κα. Βάσια Παναγοπούλου και ο Λαέρτης Βασιλείου, γνωστοποίησαν την αναβολή των παραστάσεων, στο Θέαρο Χυτήριο, του θεατρικού έργου που απασχόλησε την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα…

Η ανακοίνωση συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
«Οι παραστάσεις του  Corpus Christi, στο θέατρο Χυτήριο, ολοκληρώνονται. Δεν ήταν πρόθεσή μας ούτε να προκαλέσουμε το “θρησκευτικό συναίσθημα” ούτε να δημιουργήσουμε εντάσεις και πολύ περισσότερο να ζήσουμε εικόνες αστυνομοκρατούμενου χώρου θεάτρου. Λυπούμαστε που άθελά μας, άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν, προπηλακίστηκαν, απαξιώθηκαν... Μας προκάλεσε θλίψη το γεγονός ότι το Χυτήριο έκανε το γύρω του κόσμου με απαξιωτικά σχόλια για τη Δημοκρατία μας. Και βάζοντας πάνω απ' όλα το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες να προστατέψουμε τη φήμη της χώρας μας αλλά και τη βαθιά πίστη μας στην Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό που είναι η πίστη της αγάπης και της αποδοχής, δεν γίνεται να επιτρέψουμε την παγκόσμια δυσφήμηση που συντελείται με αφορμή την παράστασή μας.
Παλέψαμε σε αίθουσες δικαστηρίων και δικαιωθήκαμε. Αλλά... Δεν ήταν αρκετό. Συνέχισαν να μας διασύρουν και να βάζουν σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας ηθοποιούς αλλά και το σύνολο των εργαζομένων στο θέατρό μας.
Με τη σκέψη στο κοινό μας που σεβόμαστε, προσπαθήσαμε να παίξουμε την παράσταση επί 3 εβδομάδες. Δεν στάθηκε δυνατόν, γιατί δεν μας το επέτρεψαν.. Και φυσικά δεν είναι λύση να συνεχίζουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα... Γιατί αυτό που συνέβη είναι υπαρκτό, εφιαλτικό και μεγάλη ντροπή.
Το μήνυμα που μας απέστειλε ο συγγραφέας του έργου, Τέρενς ΜακΝάλλυ μας προβλημάτισε... “άλλο θέατρο δεν θα είχε αντέξει τόσο... μήπως όμως με όλα αυτά που προσδίδουν στην παράσταση περί “βλασφημίας” χάνεται το πραγματικό μήνυμα του έργου; είναι δυνατόν ένα έργο που γράφτηκε για να μιλήσει για την αγάπη, να καταλήγει να προκαλεί τόσο μίσος;”
Βέβαια, τέτοιες εκδηλώσεις βίας σαν αυτές που εκτυλίχθηκαν μπροστά στην πόρτα του θεάτρου μας στις 11/10, δεν έλαβαν χώρα σε κανένα μέρος του κόσμου, όπου κι αν παίχτηκε το Corpus Christi.. παρά μόνο.. από φανατικούς Μουσουλμάνους(!) που θεώρησαν ότι έπρεπε να εκδώσουν διάταγμα θανάτου για τον συγγραφέα..
Ευχαριστούμε όσους μας στήριξαν στην προσπάθειά μας για την ελευθερία της τέχνης και τη μη φίμωση του θεατρικού λόγου. Όμως εμείς δεν κάνουμε θέατρο για να υποκαταστήσουμε τους θεσμούς.. Δεν λιποψυχούμε και θα δώσουμε τον αγώνα όπου και αν χρειαστεί. Ας προβληματιστούμε όμως, για το Κράτος που παρακολουθεί μουδιασμένο τις δυνάμεις του σκοταδισμού να ασχημονούν..
Αν μια θεατρική παράσταση μπορεί να θέσει θεμελιώδη ζητήματα όπως το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και την ελευθερία της έκφρασης, τότε το Θέατρο είναι παρόν στην αληθινή ζωή..
Η παράσταση CORPUS CHRISTI έχει ήδη κληθεί να λάβει μέρος σε δύο διεθνή θεατρικά φεστιβάλ: στο International Theatre Festival MESS Sarajevo και στο Festival Iberoamericano de Teatro de Bogota.
 Εκεί θα βρει και την δικαίωσή της…
για το θέατρο Χυτήριο,
Βάσια Παναγοπούλου & Λαέρτης Βασιλείου»

http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi.html

Η ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΗΣ ΖΑΧΟΥΜΛΙΕ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ υπάρχει, χωρίς διακοπή, από τον 13^ο αιώνα. Ο ποταμός Νέρετβα χωρίζει την Ερζεγοβίνη σε Ανα­τολική και Δυτική. Στην Ανατολική Ερζεγοβίνη οι ορθόδοξοι Σέρβοι αποτελούν το 85% του πληθυσμού, στην Δυτική το 10-15% και στα παράλια της Αδριατικής, γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το 5-6%. Ο συνολικός σερβικός πληθυσμός της περιοχής είναι περί τις 75 με 80 χιλιάδες (η μικρή απόκλιση των αριθμών οφείλεται στον ακαθόριστο αριθμό αθέων ανάμεσα στους Σέρβους). Από τους υπολοίπους κατοίκους της Ερζεγοβίνης το μεγαλύτερο ποσοστό είναι Κροάτες, ενώ υπάρχουν και λίγοι Μουσουλμάνοι. Η έδρα της Επισκοπής βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Ερζεγοβίνης, το Μόσταρ, όπου και στις δύο όχθες του ποταμού Νέρετβα, πριν τον εμφύλιο, ζούσαν 24 χιλιάδες Σέρβοι, 30 χιλιάδες Κροάτες και 32 χιλιάδες Μουσουλμάνοι. Οι περισσότεροι Σέρβοι κατοικούσαν στην ανατολική όχθη του Νέρετβα.

Όταν άρχισαν οι διαμάχες, τον Μάρτιο του 1992, οι Κροάτες άρχισαν να διώχνουν τον σέρβικο πληθυσμό στη δεξιά πλευρά του Νέρετβα και περικύκλωσαν τα στρατόπεδα του γιουγκοσλάβικου στρατού. Ο γιουγκοσλαβικός στρατός τότε βομβάρδισε το Μόσταρ, καθώς και άλλες περιοχές στις οποίες ήταν συγκεντρωμένος κροατικός πληθυσμός. Ο ίδιος στρατός, τον προηγού­μενο χρόνο, κατέλαβε τις γειτονικές ακτές γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το οποίο και βομβάρδισε. Το Ντουμπρόβνικ βρίσκεται μέσα στα σύνορα της Κροατίας, όπως αυτά καθορίστηκαν από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο.

Στις 19 Μαΐου 1992, ο γιουγκοσλαβικός στρατός αποσύρθηκε από τις κροατικές ακτές και την περιοχή της Ερζεγοβίνης, με εξαίρεση την συνο­ριακή περιοχή με το Μαυροβούνι που ονομάζεται Πρέβλακα. Αμέσως μετά, τόσο ο τακτικός στρατός της Δημοκρατίας της Κροατίας από τις ακτές της Αδριατικής, όσο και κροατικές ένοπλες ομάδες από τη Δυτική Ερζεγοβίνη (από οπού οι ίδιοι είχαν ήδηεκδιώξει όλους τους Σέρβους), επετέθησαν στη σερβική πλειοψηφία της Ανατολικής Ερζεγοβίνης και, από τις αρχές του Ιουνίου 1992 μέχρι σήμερα, έχουν καταλάβει το 1/4 του εδάφους της.

Οι περιοχές που κατέλαβαν είναι: όλο το Μόσταρ και από τις δύο πλευρές του Νέρετβα, καθώς και όλοι οι σέρβικοι καταυλισμοί στην κοιλάδα τού Νέρετβα (και από τις δύο πλευρές τού ποταμού), νότια και νοτιοανατολικά κατά μήκος τού ποταμού Bregava, η πύλη Stoca, τα περίχωρα της πόλεως Ljubinje, το 1/3 του Popovo Polje, η περιοχή τού Bobani και τα περίχωρα τού Τρέμπινιε, από όπου και το σφυροκοπούν άγρια. Στην περιοχή τού Τρέμπινιε ζουν περίπου 22 χιλιάδεςκάτοικοι, από τους οποίους 1.800 είναι Μουσουλμάνοι, 1000 περίπου Κροάτες και οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι Σέρβοι. Στην βορειοανατολική Ερζεγοβίνη εξακολουθούν μέχρι και σήμερα συγκρού­σεις μεταξύ ενόπλων Σέρβων και Μουσουλμάνων στα κεντρικά και πάνω μέρη τού Νέρετβα.

Σήμερα στην Επισκοπή μου έχουν καταστραφεί ολοσχερώς δεκαπέντε (15) εκκλησιαστικά κέντρα: 

Mostar και περίχωρα: τρεις ενορίες, ο μεγάλος Καθρεδικός Ναός, το Επισκοπικό Κέντρο (ισοπεδώθηκαν στις 15 και 16 Ιουνίου 1992), τρεις μικρότερες εκκλησίες. Η πλειοψηφία των ορθοδόξων κατοίκων εγκατέλειψε την πόλη, μερικοί είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και αρκετές χιλιάδες σκοτώθηκαν. Τα χωριά της δυτικής όχθης τού Neretva που καταστράφηκαν είναι: Rastani, Bogodo, Raska Gora, Dobric, Biograci Medjine, Vihovici, Slipcici, Bacevici με δύο εκκλησίες. 

Duvno (Tomislavgrad) στη Δυτική Ερζεγοβίνη, μία ενορία με δύο εκκλησίες. Οι άνθρωποι είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή έχουν φύγει. 

Konjic στη βόρεια καμπή τού Neretva (Σέρβοι 16%, Κροάτες 22%, οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι). Bradina και 25 σερβικά χωριά (περίπου 3,5 χιλιά­δες Σέρβοι, μικρή κροατική μειονότητα και μουσουλμανική πλειοψηφία), ολοσχερώς καταστράφηκαν. Τα χωριά αυτά είναι: Brdjani, Zukici, Djepi (ή Cepi), Blacc, Vrdolje, Zagorice, Zivanje, Ljuta, Ovcari, Ribari, Sitnik, Donjc Selo, Gerici, Bjelovcani, Celebici, Pokojisle, Obri, Nevizdraci, Idbor, Ostrozac, Dobrigosce, Paprasko, Repovac, SHunje και Hondici. Στις 25 και 26 Μαΐου 1992 τρεις εκκλησίες καταστράφηκαν, περισσότεροι από 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν, περί τις τρεις χιλιάδες αρχικά φυλακίστηκαν σε ένα τούνελ τού τραίνου στο όρος Ivan και αργότερα μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Celebici, Butrovic Polje, Konjic και Ljuta (υπάρχει κατάλογος ονομάτων από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό με 412 ονόματα αιχμαλώτων, που έλαβα τέλη Αυγούστου). Τα παραπάνω χωριά κάηκαν και ολοσχερώς καταστράφηκαν, οι γηραιότεροι Σέρβοι κάτοικοι θανατώθηκαν από τους Μουσουλμάνους, όπως μάθαμε πρό­σφατα αναφορικά με το χωριό Djepi (Cepi).

Bjelo Polje πάνω από το Mostar με μία εκκλησία και τα κοντινά χωριά Potoci, Salakovac, Vrapcici κ.α., που κάηκαν πρόσφατα και μετάισοπεδώθη­καν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.

Blagaj και τα 4 χωριά κάτω από το Mostar: Cnojnica, Buna, Hodbina, Pijesci, καταστράφηκαν από τις κροατικές δυνάμεις, εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους και είναι άγνωστη η τύχη της εκκλησίας.

Το χωριό Zitomislic και το 16^ου αιώνος, βυζαντινής αρχιτεκτονικής, Μοναστήρι κάηκαν ολοσχερώς και καταστράφηκαν. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.

Η πόλη Gapljina και η εκκλησία της ισοπεδώθηκαν, από τους κατοίκους άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν και κλείστηκαν στους πρώην στρατώνες του Dretelj, και άλλοι έφυγαν.

Τα αμιγή σερβικά χωριά Tasovcic, Klepci και Prebilovci στην ανατολική όχθη του ποταμού Neretva, νότια τού Mostar, καταστράφηκαν μαζί με 2 εκκλησίες, 30 άνδρες και γυναίκες σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι έφυγαν. Στις 7 και 8 Ιουνίου 1992 οι κροατικές δυνάμεις ανατίναξαν με εκρηκτικά όλα τα σπίτια, εκκλησίες και κοιμητήρια και στη συνέχεια ισοπέδωσαν την περιοχή με μπουλντόζες. Τα οστά 2000 σχεδόν Σέρβων νεομαρτύρων από τη γενοκτονία των ετών 1941-1945, που βρήκαν σε μία από τις εκκλησίες, τα έκαψαν και σκόρπισαν τη στάχτη στο χώμα.

Η πόλη Metkovic και η παλαιά κωμόπολη Gabela με 2 εκκλησίες που καταστράφηκαν και άλλες 2 που δεν ξέρουμε τι απέγιναν. Από τους κατοί­κους, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και άλλοι έ­φυγαν.

Η πόλη Stοlak και τα εξής 10 τριγύρω χωριά: Dracevo, Recice, Burmazi, Paprati, Oplicici, Osanici, Donji και Cornji Poplat, Pljesevac, Prenj,καταστράφηκαν και κάηκαν κατά ένα μέρος τους. Οι Σέρβοι κάτοικοι διώχθηκαν και σε 4 εκκλησίες προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές.

Το Cornje Hrasno και τα εξής 3 χωριά στο Κάτω Popovo Polje: Cavas, Dvrsnica, Orasje καταλήφθηκαν και κάηκαν από τον κροατικό στρατό. Οι κάτοικοι έφυγαν και δεν γνωρίζουμε ακόμη τι απέγινε η εκκλησία.

Το 15^ου αιώνος μοναστήρι Zavala, με βυζαντινή άρχιτεκτονική και τοιχογραφίες fresco, το χωριό Zavala και τα τριγύρω χωριά: Cvaljina, Orahov Do κ.α. υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές από τους κροατικούςόλμους. Όταν καταλήφθηκαν από τους Κροάτες αρκετοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι αναγκάσθηκαν να φύγουν.

Στην περιοχή του οροπεδίου Bohani, τα εξής 16 αμιγή σερβορθόδοξα χωριά: Colubinac, Belenici, Kijev Do, Corogaze, Dobromiri, Pozarno, Baljivac, Rapti, Scenica, Suse, Misite, Copice, Podosoje, Slivnica και Lopoc καταστρά­φηκαν ολοσχερώς. Τα σπίτια κατεδαφίστηκαν και 3 εκκλησίες ισοπεδώθηκαν.

Τα χωριά Zaplanik, Ivanjica, Zacula καθώς και τα ακόλουθα, αποκλειστικά σερβικά χωριά του δάσους του Trebinje: Kaladjurdjevici, Slavogoblici, Vukovici, Nevada, Οrah, οι 2 εκκλησίες τού Zaplanik και του Zacula, κάηκαν και ισοπεδώθηκαν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα οι Κροάτες εκτόξευαν πυραύλους εναντίον των σερβικών χωριών: Velicane, Dracevo, Drijenjani, Tulje, Zakovo, Dohromani, Mrkonjici, Police, Sedlari, Crinljani, Diklici, Jasenica Lug, Hum, Cerovac, Mesari, Staro Slano, στο Ροpovo Polje από τα οποία ο άμαχος πληθυσμός έχει αναγκασθεί να φύγει, ενώ έχουμε και περιστατικά τραυματισμών.

Στο Dubrovnik στο κέντρο της παλαιάς πόλεως κατεδαφίστηκαν η παλαιά ορθόδοξη εκκλησία και 2 εκκλησιαστικά κτίρια, ενώ οι 4.000 Σέρβοι που έμεναν εκεί αναγκάστηκαν να φύγουν.

Είναι αλήθεια ότι οι Σέρβοι της Ερζεγοβίνης δεν καταδίωξαν τους Κροάτες που ζούσαν στις περιοχές τους και επί πλέον ότι όλες οι Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες σε σερβικό έδαφος βρίσκονται στις θέσεις τους. 

Οι σχέσεις μεταξύ των Σέρβων και των Μουσουλμάνων, στα χωριά γύρω στο Nevesina και το Catsko στη βόρεια Ερζεγοβίνη καθώς και στις περιοχές τού άνω Nevetva, δεν είναι καλές, εξ αιτίας των αιφνιδιαστικών τρομοκρατι­κών επιθέσεων των Μουσουλμάνων και των τρομερών σφαγών που διέπραξαν στους σερβικούς πληθυσμούς των εξής χωριών: Podvelezje πάνω από το Mostar, Zaborani του Neresinje, Izgori πάνω από το Catsko. Αυτές οι σφαγές προκάλεσαν την εκδίκηση των Σέρβων και την εκδίωξη των μουσουλμανικών πληθυσμών. Η πλειοψηφία των μουσουλμανικών τζαμιών βρίσκονται ακόμα στη θέση τους, ενώ μερικά έχουν υποστεί ζημιές από σφαίρες και μερικά άλλα έχουν κατεδαφιστεί.

Ακολουθεί η περιγραφή της καταστάσεως στην οποία βρίσκονται οι Σέρβοι αιχμάλωτοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Κροατών και των Μουσουλμάνων στην Ερζεγοβίνη.

Σέρβοι αιχμάλωτοι δεν υπήρξαν μόνο στρατιώτες, αλλά ακόμη και γυναί­κες και παιδιά και ανάπηροι, που κλείστηκαν σε αρκετά στρατόπεδα συγκε­ντρώσεως και φυλακές: στο Dretelj κοντά στην Caplina, στην Celovina κοντά στο Mostar, στο Ljubuski, στο Butrovic Polje που βρίσκεται ανάμεσα στη λίμνη Jahlanica και στο Prozor. Οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι ίδρυσαν από κοινού αυτά τα στρατόπεδα για τους Σέρβους στο Celebici, στο Konjic (Αθλητικό Κέντρο), στη Ljuta και στη Bradina (έχουμε στη διάθεσή μας έναν κατάλογο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού με ονόματα 412 Σέρβων που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο Celebici και στο Konjic).

Μερικοί από τους αιχμαλώτους Σέρβους, άνδρες και γυναίκες, κατάφεραν να διαφύγουν από τα πιο πάνω στρατόπεδα (είτε με τη μέθοδο της ανταλλαγής αιχμαλώτων είτε καταβάλλοντας υψηλά λύτρα σε γερμανικά μάρκα) και μας αφηγήθηκαν ύστερα τα φρικιαστικά βασανιστήρια και τις αγριότητες που υπέστησαν. Έχουμε στην κατοχή μας την αναφορά και την επίσημη βεβαίωση της Σερβίδας Olga Drasko (γεννημένης το 1956) από το Tasovcici κοντά στην Caplinja, πτυχιούχου μικροβιολόγου, η οποία κρατήθηκε για τέσσερεις μήνες(από 5 Μαΐου μέχρι 18 Αυγούστου 1992) στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Dretelj. Έχουμε επίσης στην κατοχή μας την ένορκη βεβαίωση του αυτόπτη μάρτυρα Stevan Antic, Σέρβου από το Konjic γεν­νημένου το 1903, ο οποίος κρατήθηκε στη φυλακή του Ljubuski 122 ημέρες (από 19 Απριλίου μέχρι 18 Αυγούστου 1992).

Έχουμε ακόμη λάβει τις προφορικές αναφορές τού αυτόπτη μάρτυρα Τσιόρτζιο Σέτσεζ από το Konjic (γεννημένου το 1967), ο οποίος κρατήθηκε 10 μέρες στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Celebici και κατόπιν 4 μήνες σε απομόνωση στο Konjic, από όπου αφέθηκε ελεύθερος αρχές Αυγούστου του 1992 με τη βοήθεια Κροατών φίλων και γερμανικών μάρκων.

Οι αυτόπτες μάρτυρες σε όλες τους τις αναφορές μιλούν για σωματικούς βασανισμούς αυτών των ίδιων όσο και όλων των Σέρβων αιχμαλώτων. Ο Stevo Antic έχασε 23 κιλά βάρους μέσα σε τρεις μήνες και τώρα έχει σπασμέ­να τα οστά της δεξιάς του πλευράς καθώς επίσης ουλές και διαστρέμματα σε όλο του το κορμί. Η δρ. Olga Drasco μιλάει για τις γυναίκες που βασανίστη­καν και βιάστηκαν κατ’ επανάληψη, όπως η Andja Vojinovic, η Vera Brstina, η Jelena Mrstic και άλλες. Έμπηξαν καρφιά και καρφίτσες κάτω από τα νύχια τηςOlga και με μαχαίρι χαράκωσαν κατ’ έπανάληψη το πρόσωπό της και τους μαστούς της. Μπροστά στα μάτια της χτύπησαν με ρόπαλα τον Rade Bulot από το Prebilovci, τον Dragan Rudan από το Stolac, τον Srecko Maric από το Klepci και τον Bozo Balaban από το Mostar, ο οποίος πέθανε από τα χτυπήματα, καθώς και άλλους.

Ο Stevan Antic, που τον χτυπούσαν κάθε μέρα, ταπεινώθηκε εκ προθέσεως σαν άντρας, σαν Σέρβος και σαν Ορθόδοξος από τους Ρωμαιοκαθολικούς Κροάτες και τους Μουσουλμάνους τού Ισλάμ. Υπάρχουν πολλά παραδείγ­ματα ομαδικών βιασμών Σέρβων, παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων καθώς επίσης και παραδείγματα απάνθρωπων σεξουαλικών εξευτελισμών και τα­πεινώσεων που επιβλήθηκαν με την βία. 

Πολλές είναι οι αναφορές για θανάτους και αυτοκτονίες Σέρβων αιχμαλώ­των που υπήρξαν απόρροια αυτής της κτηνωδίας. Είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι στα στρατιωτικά στρατόπεδα οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι στρατιώτες από κοινού παίρνουν Σερβίδες γυναίκες και παιδιά και τα χρησιμοποιούν για κτηνώδεις ασέλγειες (π.χ. στο Mostar, στο Konjic, στο Ravno-Popovo Polje).

Η στάση των Ρωμαιοκαθολικών Κροατών και των εξτρεμιστών Μου­σουλμάνων απέναντι στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, στα κοιμητήρια και στους άλλους ιερούς σερβικούς τόπους είναι στάση βαρβάρων που προσβάλλει τα ορθόδοξα θρησκευτικά συναισθήματα και την ανθρώπινη συνείδηση.

Στο Konjic, όπως μας είπαν πρόσφυγες αυτόπτες μάρτυρες που διέφυγαν, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας μετατράπηκε σε δημόσιο αποχωρητήριο. Σε άλλους τόπους, όπως στην Bradina, οι αιχμαλωτισμένοι Σέρβοι ορθόδοξοι υποχρεώθηκαν από τους Μουσουλμάνους να βγάλουν τα ρούχα τους και μέσα στον κήπο της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας να ταπεινωθούν και να ασκήσουν τις μουσουλμανικές θρησκευτικές πρακτικές. Στο Trnovo οι φανα­τικοί μουσουλμάνοι χόρευαν σαν δερβίσηδες ενώ ταυτόχρονα κατεδάφιζαν την Ορθόδοξη εκκλησία, υμνώντας τον Αλλάχ. 

 Επισκόπου Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέβτιτς

28 Σεπτεμβρίου 1992

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «ΣΥΝΑΞΗ» ΟΚΤ.-ΔΕΚ 1992 ΤΕΥΧΟΣ 44

Ὁ ἥλιος δέν ἔχει νά φοβηθῆ τίποτε, ἄν ἀνόητοι τόν πετροβολοῦν ἤ τόν φτύνουν. Παραμένει ἄθικτος. Καί ὅταν ἀκόμα τόν ζωγραφίζουν νά κυλιέται στο βοῦρκο καί νά εἶναι ἕνα κατασκότεινο τέρας,
μέ τό ὄνομα ἥλιος!

· Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Ἥλιος, ὄχι ἁπλῶς ὁ δημιουργός τοῦ ἥλιου, ἀλλά τῆς Θεότητας ὁ Ἥλιος, τῆς ἀγάπης ὁ Ἥλιος!

· Παθαίνει τίποτε ὁ Χριστός, ἄν μέσα στούς αἰῶνες ἀσεβεῖς καί ἔκφυλοι Τόν φτύνουν καί Τόν βρίζουν; Ὄχι.

· Μά ὅποιος δέν Τόν ὁμολογεῖ, αὐτός καί ζημιώνεται καί χάνεται. Ὁ χριστιανός ζῆ γιά τήν ὁμολογία. Καί ὁμολογία σημαίνει μαρτυρία γιά τό Πρόσωπο, διαμαρτυρία γιά τήν ἀλλοίωσι τῆς είκόνας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Κάποιος  ὁμοφυλόφιλος  στήν Ἀμερική,  παντρεμένος  μέ...  ἄντρα  ὁμοφυλόφιλο, πήρε τή λάσπη τοῦ προσωπικοῦ του βούρκου καί μ’αὐτήν ζωγράφισε μιά ὁμάδα ὁμοφυλοφίλων μέ ἕνα ἀρχηγό ὁμοφυλόφιλο. Καί ἔδωσε, στή μέν ὁμάδα, πού κατά τή φαντασία του ἔζησε στό Τέξας τῆς Ἀμερικῆς, τό ὄνομα Δώδεκα Ἀπόστολοι, στό δέ ἀρχηγό τῆς ὁμάδας τό ὄνομα Χριστός! Τό ἐξάμβλωμα ἔγινε θεατρική παράστασις. Καί ἡ παράστασις ἦρθε νά παιχτῆ ἐδῶ, μέ τόν τίτλοCorpus Christi.

· Θά πῆτε: Τόσες φορές στούς αἰῶνες θέλησαν νά σπιλώσουν τόν Ἄσπιλο. Ματαιοπονοῦν ὅμως. Καί ὡς σταυρωμένο... γάιδαρο Τόν ἀπεικόνισαν στούς πρώτους αἰῶνες, καί ἀρχισατανᾶ Τόν ἀποκάλεσαν στην ἐποχή Του. Ἄς ἀδιαφορήσουμε, λοιπόν. Μέ τίς ἀντιδράσεις  μας διαφημίζουμε τά βέβηλα ἔργα ἀνωμάλων!!!

Λάθος! Λόγο θά δώση κάθε πιστός, πού γιά συγκεκριμένη βλαστήμια ἤ βεβήλωσι τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ δέ μίλησε καί δέ διαμαρτυρήθηκε.

· Ἄν τήν εἰκόνα «Ἄξιον ἐστίν», πού κατέβηκε στή Θεσσαλονίκη γιά τά 100 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσι τῆς Μακεδονίας, τήν ἅρπαζε κάποιος ἀνώμαλος καί τήν πετοῦσε στόν ὑπόνομο, θά τόν ἄφηναν; Γιατί τώρα, ὄχι ἄψυχη εἰκόνα, ἀλλά τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἐπιτρέπουμε νά τό ρίχνουν σέ ἐλεεινή βεβήλωσι;

· Θά ἤθελε ὁ πρωθυπουργός νά ἀνεβῆ βουλευτής στό βήμα τῆς Βουλῆς, καί νά τόν ἀποκαλέση κίναιδο, καί νά τον ἐμφανίση ὀργιάζοντα μέ ὑπουργούς ὁμοφυλόφιλους; Θά ἄφηνε τήν ὁποιαδήποτε Ρεπούση νά λέη: «Ἔχουμε ἐλευθερία ἔκφρασις;».

Τώρα γιατί ἡ κυβέρνησις ἀφήνει νά βεβηλώνεται τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί στέλνει διμοιρίες ΜΑΤ νά προστατεύσουν τήν ὁμοφυλοφιλική παράστασι;

· Ὁ πιστός κλῆρος καί λαός περίμενε δυναμικότερη ἀντίδρασι τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντί τούτου, τή μέρα πού τό φρικτό ὄργιο στό θέατρο «Χυτήριο» ἦταν στό ἀποκορύφωμά του, ἡ  ἱ. Σύνοδος συζητοῦσε, πῶς θά ἐπανέλθη στήν ἀρχιερωσύνη ὁ καθηρημένος Μπεζενίτης!!!

· Ἕνας νεαρός στό facebook του ἀλλοίωσε τό ὄνομα καί τό πρόσωπο τοῦ π. Παϊσίου. Κακῶς βεβαίως. Γιατί ὅμως, ἐδῶ δέ λειτούργησε ἡ καραμέλα τῶν ἀσεβῶν, τό «ἔχουμε ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης»; Θεωρήθηκε ἠλεκτρονικό ἔγκλημα, καί ὁ δράστης ὡδηγήθηκε στό αὐτόφωρο.

Ἀλλά τί εἶναι καί ὁ μεγαλύτερος ἅγιος μπροστά στό Χριστό;

· Ἔχουμε τήν πεποίθηση, ὅτι τό πιπιλιζόμενο «περί ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης» μόνο, ναί, μόνο, γιά τή βλασφημία καί τήν προσβολή τοῦ Χριστοῦ ἰσχύει!!!

· Οἱ χριστιανοί δέν εἴμαστε εὐγενέστεροι ἑνός Χρυσοστόμου, πού προτρέπει: «Κολάσωμεν τῶν βλασφήμων τήν μανίαν, σωφρονίσωμεν αὐτῶν τήν διάνοιαν, προνοήσωμεν αὐτῶν τῆς σωτηρίας. Μή παρίδωμεν τόν κοινόν ὑβριζόμενον Δεσπότην. Μέγα τιτέξεται τῇ πόλει κακόν τό τά τοιαῦτα παρορᾶν» (Ε.Π.Ε. 31,642). Μετάφρασις: Ἄς τιμωρήσουμε τή  μανία τῶν βλασφήμων. Ἄς σωφρονίσουμε τή νοοτροπία τους. Ἄς φροντίσουμε γιά τή σωτηρία τους. Ἄς μήν ἀδιαφοροῦμε, ὅταν ἀκοῦμε νά βρίζεται ὁ Δεσπότης Χριστός. Ἡ ἀδιαφορία μας γιά τή βλασφημία θά φέρη μεγάλο κακό στήν πόλι.

Τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη 

«Πιόνια πολιτικών συμφερόντων», έχει καταστεί η τρόικα, σύμφωνα με το περιοδικό "Der Spiegel", στο οποίο μάλιστα προτείνεται η διάλυσή της. Παρά την αρχική ειλικρίνειά του το περιοδικό παρεμβαίνει στις σχέσεις Εκκλησίας -Κράτους στην Ελλάδα αυθαίρετα και αντιστόρητα, προφανώς έχοντας κατά νου πώς φέρθηκαν οι Ρωμαιοκαθολικοί σε ανάλογες περιπτώσεις : 

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, καθένα από τα μέλη της τρόικας ακολουθεί τα δικά του συμφέροντα, ενώ οι αποφάσεις για την τύχη της Ελλάδας, λαμβάνονται τελικά από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και κυρίως από το Βερολίνο. «Ακριβώς επειδή πρέπει να ληφθούν αντιδημοφιλείς αποφάσεις, είναι βολικό να φορτώνονται όλα σε ανεξάρτητες επιτροπές, χωρίς την κρίση των οποίων, δεν αποφασίζεται, υποτίθεται, τίποτα», αναφέρει ο αρθρογράφος και τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ το ΔΝΤ πιέζει για μια κατά το δυνατόν πιο αντικειμενική έκθεση.

«Αν η τρόικα παρουσιάσει μια αρνητική για την Ελλάδα έκθεση, το ΔΝΤ θα μπορούσε να σταματήσει τη συμμετοχή του στην διάσωση της Ελλάδας. Ακόμη όμως και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, τα κράτη της Ευρωζώνης δεν θα αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει», υποστηρίζει το περιοδικό.

 Τελειώνετε με την εκκλησία

Άφησε πολιτικούς και φοροφυγάδες κι έπιασε τον... κλήρο το Spiegel. Το γερμανικό περιοδικό «ψάχνει» τη σχέση Εκκλησίας-κράτους σε οικονομικό επίπεδο και εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να μην αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει.

Το άρθρο του γερμανικού περιοδικού έχει τον τίτλο «ιερός δεσμός» και ο συντάκτης αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα «επιμένει στα προνόμιά της οξύνοντας έτσι την κρίση στην Ελλάδα».

Το δημοσίευμα αναφέρει την περίπτωση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου και παρατηρεί: «ο Μητροπολίτης, ένας από τους πιο συντηρητικούς ιερωμένους της χώρας, διαβόητος για τις λεκτικές του επιθέσεις εναντίον μουσουλμάνων, αριστερών και ομοφυλοφίλων, αισθάνεται ότι απειλείται. Από δανειστές που απομυζούν τη χώρα του. Από παράνομους μετανάστες τους οποίους, όπως λέει, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πλέον. Και από όσους τα βάζουν με την εκκλησία του. Από διανοούμενους που απαιτούν να συνεισφέρει και ο κλήρος το μερίδιό του στην κρίση».

Όπως σημειώνει το Spiegel, «εδώ και χρόνια πολλοί Έλληνες αγανακτούν με το γεγονός ότι η ισχυρή εκκλησία δεν απέδιδε καθόλου φόρους έως το 2010, λάμβανε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις μεγάλου ύψους και επιπλέονστήριξη από το κράτος. Αυτή περιλαμβάνει τη μισθοδοσία, ιερέων και επισκόπων, που κόστιζε στους φορολογούμενους περίπου 230 εκ. ευρώ ετησίως.

Μόλις τους τελευταίους μήνες προσπαθεί η κυβέρνηση να μειώσει αυτές τις δαπάνες» επισημαίνει το δημοσίευμα συμπληρώνοντας ότι τα φορολογικά προνόμια της ορθόδοξης εκκλησίας δεν καταργήθηκαν πλήρως.

Το Spiegel φιλοξενεί δηλώσεις του βουλευτή της ΔΗ.ΜΑΡ. Γρηγόρη Ψαριανού, ο οποίος χαρακτηρίζει πρόβλημα το μη χωρισμό κράτους και εκκλησίας, που οδηγεί στην ανάμειξη της εκκλησίας στην πολιτική. «Η κρίση της Ελλάδας είναι γι’ αυτό το λόγο και κρίση της Εκκλησίας. Και αυτή δεν είναι λιγότερο διεφθαρμένη από την υπόλοιπη κοινωνία», λέει ο κ. Ψαριανός.

Πηγή: newsit.gr [14:42,01/10]