Μᾶς αἰτιῶνται ὡς δῆθεν ἀντισημίτες ἐνῶ ἔχομε διακηρύξει άδιαπτώτως ὅτι σεβόμεθα καί ἀγαπούμε τόν λαό τοῦ Ἰσραήλ ἀλλά εἴμεθα ἀντισιωνισταί διότι ὁ Σιωνισμός ἀποτελεῖ διαχρονικά ὀξυτάτη μορφή ρατσισμοῦ ὅπως ὁ πρώην ἀδέσμευτος ΟΗΕ τό 1975 εἶχε διακηρύξει καί ἀφ’ ἑτέρου ἀδιάπτωτα μισεῖ τόν Χριστό καί ἐξακολουθεῖ νά τόν ἀνασταυρώνει σέ κάθε ἱστορική περίοδο μέ τήν κατασκευή ψευδῶν γελοίων καί χαλκευμένων ντοκυμαντέρς σκουπιδιῶν πού διανέμει στούς συμπράττοντες μαζί του γιά προφανεῖς λόγους. Εἶναι γνωστό βέβαια τό ἀβυσσαλέο μῖσος τῶν Ραββίνων τοῦ Ἰσραήλ ἐναντίον τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου καί ἡ ἔκπτωση τους ἀπό τόν θεϊσμό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τοῦ προφητισμοῦ στόν ἑωσφορισμό τοῦ Ταλμούδ καί τῆς Καμπαλᾶ. Εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι τό Ἑβραϊκό λόμπυ τῶν ΗΠΑ ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ καταγγελίες τῶν Ὀρθοδόξων Ἑβραίων σιωνοκρατεῖται. Ἀποτέλεσμα ἡ παραγωγή τῶν παραπάνω σκουπιδιῶν πού στοχεύουν στό νά ἀναπαράξουν τό μῖσος κατά τοῦ Χριστοῦ ἐνσπείροντας κατά τήν ἀνόητη ἀντίληψή τους τήν ἀμφιβολία στό σωτηριῶδες θεϊκό του ἔργο.

Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι ἐκ προσώπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐντός τῶν ὁρίων τῆς δικαιοδοσίας τῆς ὁποίας βρίσκεται ὁ τηλεοπτικός δίαυλος ΣΚΑΪ νά καταγγείλωμε στόν Ἑλληνορθόδοξο λαό μας καί στό ποίμνιό μας τήν ἀπαράδεκτη καί σαφῶς ἀντιχριστιανική καί ἀπάνθρωπη συμπεριφορά τοῦ παραπάνω τηλεοπτικοῦ διαύλου ὁ ὁποῖος κατά τήν πλεόν φρικώδη ὥρα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὅταν ἐν μέσῳ τῶν Ἱ. Ναῶν ὑψώνεται ὁ πάντιμος Σταυρός τοῦ Κυρίου μέ τό πανάσπιλο καί πανάχραντο σῶμα Του ἀδιαφορώντας γιά τό θιγόμενο πρόδηλα θρησκευτικό συναίσθημα τῆς πλειονοψηφίας τοῦ λαοῦ μας καί ἀποδεικνύοντας ἀσφαλῶς τά δημοκτατικά του αἰσθήματα προέβαλε αὐτά τά θλιβερά καί γελοῖα σκουπίδια τοῦ ἀμερικανοσιωνιστικῶν συμφερόντων Discovery Channel «Ἰησούς: Θεωρίες συνομωσίας» πού ἀναμασοῦν τίς χιλιοειπωμένες γελοιότητες τοῦ σατανοκίνητου Σιωνιστικοῦ τέρατος, οἱ ὁποῖες ἀποδεικνύουν μέ τήν ἐμπάθειά τους ὅτι τό πρόσκομμα τοῦ Ἑωσφορισμοῦ τους ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ τούς καίει καί τούς τορπιλίζει τήν ὕπαρξη γιατί βέβαια κανείς δέν ἀσχολεῖται μέ τέτοιο μένος μέ κάτι τό ἀνύπαρκτο καί ἀνυπόστατο. Ὑψηλόβαθμα στελέχη τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ΣΚΑΪ μέ τά ὁποῖα ἐπικοινωνήσαμε γιά νά ἀποτραπεῖ αὐτή ἡ βλάσφημη κατά τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἐνεργειά του μᾶς ἐγνώρισαν ὅτι ἔχει πλήρη γνώση τοῦ θέματος ὁ ἰδιοκτήτης κ. Ἰωάννης Ἀλαφοῦζος.

Γιά νά μή νομισθεῖ ὅτι ἔχομε ἐμμονή ὅπως θά σπεύσουν οἱ μίσθαρνοι κάλαμοι νά γράψουν πληροφοροῦμε τούς εὐσεβεῖς ἀναγνῶστες ὅτι κατά τόν παρελθόντα χρόνο πού ὁ τηλεοπτικός δίαυλος ΣΚΑΪ δέν ἀνεμετέδωσε τά αἴσχη τοῦ Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὅπως εἶχε πράξει στό παρελθόν εἴχαμε σπεύσει ἐγγράφως νά τόν συγχαροῦμε καί εἴχαμε ἄρει τίς ἐπιφυλάξεις μας γιά τήν συνεργασία μας στόν φιλανθρωπικό τομέα. Κατόπιν ὅμως τῆς ἐπιστροφῆς του εἰς τόν «ἴδιον ἔμετον» εἴμεθα ὑποχρεωμένοι κηδόμενοι τοῦ κύρους τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας νά παύσωμεν ὁριστικῶς καί ἀμετακλήτως οἱανδήτινα σχέσι μέ τόν τηλεοπτικό δίαυλο ΣΚΑΪ καί νά καταγγείλωμε τό γεγονός δημοσίᾳ.

Πειραιεύς, 18 Ἀπριλίου 2014

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ο Χριστιανισμός στη Μέση Ανατολή μετά την Αραβική Άνοιξη.

Ο όρος «Αραβική Άνοιξη» χρησιμοποιήθηκε δημοσιογραφικά από το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, τον Ιανουάριο του 2011, για να προσδιορίσει τις λαϊκές εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή, οι οποίες είχαν σκοπό την ανατροπή δικτατορικών καθεστώτων και την αντικατάστασή τους με δημοκρατικά εκλελεγμένες κυβερνήσεις. Ο όρος αυτός αποτελεί υπαινιγμό προς την «Άνοιξη των Λαών», εν σχέσει με τις επαναστάσεις στην Ευρώπη το 1848 και, ως δυτικό κατασκεύασμα, αποτελεί μία από τις πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες χρησιμοποιείται αδόκιμα ένας όρος με ευρωπαϊκές ιστορικές παραστάσεις και εμπειρίες.

Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, διάφοροι αναλυτές είδαν τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο ως το ιστορικά ισοδύναμο της κατάρρευσης του κομουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καθολικό το αίτημα να υιοθετήσουν οι κοινωνίες τις δημοκρατικές δομές της δυτικής Ευρώπης.

Στην Αίγυπτο, παρά το ότι υπήρχε ρεύμα υποστηρικτών της φιλελεύθερης δημοκρατίας ανάμεσα στο κίνημα που ανέτρεψε το Μουμπάρακ, εντούτοις δεν μπόρεσε να ασκήσει μεγάλη επιρροή με αποτέλεσμα να καπελωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2013 από τους ισλαμιστές, οπότε το πραξικόπημα του στρατού ανέτρεψε την ακατάσχετη άνοδο και τελική κυριαρχία των ισλαμιστών.

Στην Τυνησία η εξέγερση έφερε τους ισλαμιστές στην εξουσία που συνεχίζουν με σοβαρά προβλήματα. Στη Λιβύη η εξέγερση προκάλεσε διεθνή στρατιωτική επέμβαση που επέφερε χάος, αβεβαιότητα και πιθανή τριχοτόμηση της χώρας. Στη Συρία, η αδυναμία μίας διεθνούς επέμβασης έδωσε παράταση στην κρίση λαμβάνοντας τη μορφή εμφυλίου πολέμου, με τους ισλαμιστές-σαλαφιστές να παίζουν τον κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ.

Ό,τι όμως ξεκίνησε ως «Αραβική Άνοιξη» για πολλές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής έχει αρχίσει να εξελίσσεται ως κινούμενη άμμος για τους χριστιανικούς πληθυσμούς της περιοχής, οι οποίοι αποδεικνύονται τα εύκολα θύματα των πολιτικών εξελίξεων. Βεβαίως όσο εύκολο κι αν είναι να αποδώσουμε τις διώξεις Χριστιανών στην γενικότερη αναρχία που συσσωρεύουν οι εξεγέρσεις, κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία, εντούτοις δεν είναι η καλύτερη οπτική γωνία για να προσεγγίσει κανείς το πρόβλημα.

Μία πιο επισταμένη μελέτη του θέματος και γίνεται σαφές ότι οι πρόσφατες επιθέσεις είναι μέρος μιας μεγαλύτερης πολεμικής εναντίον των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, μιας πολεμικής η οποία μπορεί να αναχθεί σε εξελίξεις που έλαβαν χώρα στις μουσουλμανικές κοινωνίες σε περασμένες δεκαετίες. Οι αραβικές εξεγέρσεις μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία για μερικά ακραία περιστατικά βίας, αλλά οι ρίζες του προβλήματος είναι πολύ βαθύτερες – και το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι θα περίμενε κανείς. Αυτό που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα μια περιφερειακή θρησκευτική εξόντωση η οποία σύντομα θα εξελιχθεί σε μία ιστορική καταστροφή για τους Χριστιανούς αλλά και για τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους.

Κατά τις αρχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο χριστιανικός πληθυσμός της Μέσης Ανατολής, η οποία τότε ήταν κατά το πλείστον μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι στη γενικότερη δημογραφική κατανομή που έφθανε περίπου στο 20% επί του συνόλου.

Σήμερα, εκατόν δηλαδή χρόνια μετά έχει συρρικνωθεί περίπου στο 4%. Αν και είναι δύσκολο να είμαστε ακριβείς, έχουν απομείνει περίπου 13 εκατομμύρια Χριστιανοί στην περιοχή και ο αριθμός αυτός ενδέχεται μειωθεί περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη την συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση της Συρίας και της Αιγύπτου, δύο κράτη με ιστορικά μεγάλους χριστιανικούς πληθυσμούς. Με τον σημερινό ρυθμό μείωσης, μπορεί κάλλιστα να μην υπάρχει σημαντική χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή, σε μια γενιά ή δύο.

Οι Σαλαφιστές έχουν στηρίξει την πολιτική των διώξεων κατά των Χριστιανών της Συρίας, τους οποίους χαρακτήρισαν συνεργάτες και στυλοβάτες του καθεστώτος Άσαντ. Συνεπώς σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, οι Χριστιανοί θα βρεθούν σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Ακόμη και η αδράνεια και παθητικότητα που επιδεικνύουν σήμερα οι Χριστιανοί για τον συριακό εμφύλιο πόλεμο είναι για τους Σαλαφιστές τεκμήριο ενοχής.

Σε παρόμοιο πλαίσιο λειτούργησε και η δυναμική εναντίον των Χριστιανών στην Αίγυπτο, η οποία διαθέτει τον παλαιότερο και μεγαλύτερο χριστιανικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής. Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού, ή περί τα οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι. Πολλοί Χριστιανοί της Αιγύπτου, συμπεριλαμβανομένου του Κόπτη Πατριάρχη, δεν έκρυψαν την υποστήριξή τους προς το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον υποστηριζόμενο από την Μουσουλμανική Αδελφότητα πρόεδρο από το αξίωμά του. Αυτή η υποστήριξη έχει ανοίξει τον δρόμο για αχαρακτήριστες πράξεις βίας από ορισμένους υποστηρικτές των Αδελφών Μουσουλμάνων εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της χώρας.

Η τραγωδία για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής είναι προφανής. Οι ζωές, οι περιουσίες και οι λατρευτικοί τους χώροι ευρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο. Εκδιώκονται από τις πατρογονικές τους εστίες και αναγκάζονται να φύγουν ως πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες όπου είναι, σε πολλές περιπτώσεις, εξίσου ανεπιθύμητοι. Αλλά, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το ξερίζωμα των Χριστιανών της περιοχής αποτελεί επίσης μια καταστροφή και για τους Μουσουλμάνους.

Είναι αυτοί στους οποίους θα μείνει το έργο της οικοδόμησης μιας πιο ανεκτικής και δημοκρατικής(;) κοινωνίας στον απόηχο αυτών των βαρβαροτήτων. Σήμερα οι τζιχαντιστές αφαιρούν το είδος τού πλουραλισμού που αποτελεί το θεμέλιο για κάθε πραγματικά δημοκρατική δημόσια ζωή. Ένα από τα συνθήματα των αραβικών εξεγέρσεων ήταν ότι οι πολίτες θέλουν να βάλουν τέλος στην τυραννία. Αλλά, ο μόνος διαρκής εγγυητής των πολιτικών δικαιωμάτων είναι το είδος τής κοινωνικής και θρησκευτικής πολυμορφίας που οι ριζοσπάστες Μουσουλμάνοι της περιοχής βρίσκονται στην διαδικασία να εξαλείψουν.

Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Πηγή: http://mignatiou.com/2014/04/o-christianismos-sti-mesi-anatoli-meta-tin-araviki-anixi/

Ἡ ἀναφορά τοῦ κ. Ν. Δήμου στό «δῆθεν» Ἅγιο Φῶς πού τό ἐξομοιώνει μέ εἰδωλολατρικό σύμβολο θέτει ἀναπόδραστα γιά ἐκεῖνον καί τούς ἀναγνῶστες του κάποια πολύ σημαντικά ἐρωτήματα:

1. Ἐνῶ ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου δηλώνει στό ἄρθρο του ἄνθρωπος «ἐλεύθερος ἀνοικτός καί ἀδογμάτιστος» ὑπηρετεῖ μέ τήν δημοσιοποιηθεῖσα θέση του τόν πιό σκληρό δογματισμό τοῦ οἰηματία καί παντογνώστη γιατί ὅπως προκύπτει ἀπό τό κείμενό του οὐδέποτε παρηκολούθησε τήν τελετή τοῦ Ἁγίου Φωτός καί συνεπῶς δέν ἔχει μήτε ἰδίαν ἀντίληψι μήτε ἰδίαν γνῶσι καί ἑπομένως ἀποφθέγγεται ὑβρίζων «ὁρμώμενος ἐξ ἐμπαθοῦς καί μόνον προαιρέσεως» καί βυθιοτάτου δογματισμοῦ Αὐτό δέν ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ κειμένου σας κ. Δήμου;

2. Εἶναι πασίδηλο γεγονός πού δέν χρειάζεται ἀπόδειξη ὁ σαφής καί διαχρονικός ἀντιχριστιανισμός τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί εἶναι ἐπίσης «δεδομένο» ὅτι ὁ πανίερος Ναός τῆς Ἀναστάσεως ἐντός τοῦ ὁποίου ἐπί αἰῶνες τελεσιουργεῖται τό μεγαλειῶδες θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός εὑρίσκεται ἐντός τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τό ὁποῖο θά εἶχε κάθε λόγο νά «ἀποκαλύψει» τήν ἀπάτη τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἀσφαλῶς νά καταδείξει τοιουτοτρόπως τήν «ἀλήθεια» τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Ἡ τελετή ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός γίνεται ἐπί παρουσία τῶν δημοσίων ὀργάνων τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί μετά ἐνδελεχῆ ἔλεγχο γιά τήν δυνατότητα ὑπάρξεως φυσικοῦ τρόπου ἁφῆς. Γιά ποιό λοιπόν λόγο τό σαφῶς ἀρνητικό στό Χριστιανισμό Ἰσραήλ ἀνέχεται μιά ἀπάτη πού εὐτελίζει καί ἀποδεικνύει ἀνυπόστατη τή δική του πίστη;

3. Τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο πού μόνο αὐτό ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὐλογεῖται ἀπό τόν Πανάγιο Θεό διά τήν θαυματουργικῆς ἁφῆς τοῦ ἀκτίστου Ἁγίου Φωτός «συγκατοικεῖ» στήν Ἁγία Γῆ μετά τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν δογμάτων καί ὁμολογιῶν, τά ὁποῖα ἔχουν κάθε προφανῆ λόγο νά ἐλέγχουν ἐπισταμένως ὅπως προβλέπεται τήν γνησιότητα τοῦ γεγονότος καί γιά λόγους δικῆς τους αὐτοσυνειδησίας. Γιά ποιούς λόγους λοιπόν τά ἄλλα Χριστιανικά δόγματα ἀνέχονται μία πρόδηλη «ἀπάτη» πού ἐμποιεῖ τιμή καί δόξα στό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καί ἀναδεικνύει θεόθεν τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως τήν στιγμή κατά τήν ὁποία οἱ μέν Ρωμαιοκαθολικοί ἀτέχνως ἀποπειρῶνται διαχρονικά νά καλύψουν τήν ἔλλειψη τῆς θείας χάριτος ἀπό τήν παρασυναγωγή τους ἀνάβοντας τεχνητή φωτιά ἀπό θειάφι στόν λίθο τῆς ἀποκαθηλώσεως, οἱ δέ Ἀντιχαλκηδόνιοι, Ἀρμένιοι καί λοιποί προσέρχονται καί ἀσπάζονται τήν χεῖρα τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου καί λαμβάνουν ἀπό ἐκεῖνον τό Ἅγιο Φῶς;

4. Πῶς ἑρμηνεύεται τό ἱστορικῶς πλήρως ἐξακριβωμένο γεγονός γιά τήν θαυματουργική κάθοδο τοῦ Ἁγίου Φωτός πού συναντᾶμε τό Πάσχα του 1634 ὁπότε θέλησαν οἱ Ἀρμένιοι δωροδοκώντας τούς Τούρκους κατακτητές νά ἐμποδίσουν τούς Ἑλληνορθοδόξους νά διεξάγουν τήν τελετή ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός καί νά τήν τελέσουν ἐκεῖνοι. Μέ δωροδοκία τῶν διοικητῶν τῆς Παλαιστίνης καί τοῦ σατράπη τῆς Δαμασκοῦ Κουτζούκ Ἀχμέτ πασᾶ κατόρθωσαν νά ἀπαγορευθεῖ στούς Ἑλληνορθοδόξους ἡ εἴσοδος στόν Πανάγιο Τάφο καί τότε τό Ἅγιο Φῶς ὡς κεραυνός ἐξῆλθε ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ πεσοῦ τῆς Κεντρικῆς Θύρας τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως χαράσσοντας ἀνεξίτηλα τόν μαρμάρινο πεσό ἐνώπιον τοῦ ἐκδιωχθέντος Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων σημεῖο πού ἐμφαίνεται καί σήμερα;

5. Εἶναι γνωστή ἡ ἐμπάθεια τῶν αἱρετικῶν μονοφυσιτῶν Ἀρμενίων κατά τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου καί τά συνεχῆ βίαια ἐπεισόδια τῶν Κληρικῶν τους. Γιά ποιό λόγο οἱ συγκεκριμένοι δέν ἐπαναλαμβάνουν τό τόλμημα τοῦ 1634; Γιά ποιό λόγο ἑκόντες ἄκοντες σύρονται ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου, ἐνῶ ἐάν ἐπρόκειτο περί ἀπάτης θά ἦτο εὐχερέστατο καί οἱ ἴδιοι νά τήν ἐπαναλάβουν;

6. Εἶναι πανθομολογούμενο τό γεγονός ὅτι μία ἀπό τίς ἰδιότητες τοῦ Ἁγίου Φωτός πού μέ ἀστραπές κατέρχεται στόν Πανάγιο Τάφο καί ἀνάπτει αἰφνιδίως καί μυστηριωδῶς καντήλια καί λαμπάδες πού κρατοῦν οἱ πιστοί σέ ὅλο τό εὗρος τοῦ Πανιέρου Ναοῦ εἶναι ἡ ἰδιότης τῆς ἀκαΐας γιά τά πρῶτα λεπτά τῆς ἐμφανίσεώς Του, πῶς ἑρμηνεύεται αὐτό τό πασίδηλο καί αὐταπόδεικτο γεγονός ἐάν πρόκειται κατά τόν κ. Δήμου γιά εἰλωλολατρικό σύμβολο;

Στά παραπάνω ἐρωτήματα θά πρέπει νά ἀπαντήσει ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου ἄν σέβεται τόν ἑαυτό του καί τούς ἀναγνῶστες του, ἄλλως ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν λόγων του καί δογματικός καί ἐμπαθής καί ὑλοποιεῖ στό χῶρο καί τόν χρόνο τό ἀξίωμα τοῦ Μ. Βασιλείου «Ἄνθρωπος, ἀποστάς τοῦ Θεοῦ, θηριώδης ἤ δαιμονιώδης γίνεται!» Καί ἐπειδή ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου καί ἡλικιακῶς καί σωματικῶς δέν κέκτηται τά στοιχεῖα τοῦ θηριώδους μᾶλλον θά ἰσχύει τό δεύτερο.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: http://katanixis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_3351.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/gssUJ+%28%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%85%CE%BE%CE%B9%CF%82%29 

Ἔκπληξη, θλίψη, πένθος, ἀπογοή­­τευση βαθιὰ προξενεῖ ἡ ἀπόφαση τῶν καθηγητῶν τοῦ Τμήματος Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης γιὰ τὴ δημιουργία μέ­σα στὸ Τμῆμα Θεολογίας ἰδιαίτερου Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν.

Μὲ ψήφους 23 ἔναντι 6 καὶ 8 ἀπουσίες οἱ καθηγητὲς τῆς κάποτε θεωρούμενης παραδοσιακῆς Σχολῆς ἐ­­ν­έκριναν τὴ μετατροπή της σὲ πολυθρησκειακὸ ἀνεμόμυλο, μέσα στὸν ὁποῖο ἀκόμη καὶ «ὀρθόδοξοι θεολόγοι» θὰ διδάσκουν ταυτόχρονα φῶς Χριστοῦ καὶ μωαμεθανικὸ σκοτάδι, πλάνη καὶ ἀλήθεια, ἀγάπη εὐαγγελικὴ καὶ κορανικὸ μίσος.

Ἡ ἀντορθόδοξη αὐτὴ ἀπόφαση εἶ­ναι ἐνδεικτικότατο σύμπτωμα τῆς κατακλυσμιαίας εἰσβολῆς τοῦ πνεύματος τῆς πανθρησκείας, ποὺ δείχνει νὰ ἔχει ἐπεκταθεῖ ἐπικίνδυνα στὸν ὀρ­θόδοξο θεολογικὸ κόσμο.

Τὸ πολὺ θλιβερὸ στὸ ὅλο ζήτημα, κατὰ τὴν ξεκάθαρη καταγγελία τοῦ καθηγητῆ τῆς Σχολῆς κ. Λάμπρου Σιά­σου εἶναι τὸ ὅτι ὑπῆρξε σχεδια­σμὸς ἀπὸ συγκεκριμένους κύκλους ἐδῶ καὶ 15 περίπου χρόνια γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ ἅλωση τοῦ Τμήματος Θεολογίας ἀπὸ ἀνθρώπους ἐμφορούμενους ἀπὸ παρόμοιες ἀντιλήψεις. Γιὰ τοὺς συγκεκριμένους κύκλους, ποὺ ὁ κ. Καθηγητὴς δὲν κατονόμασε, μιὰ ματιὰ στὰ ὀνόματα τῶν εἴκοσι τριῶν φανερώνει τὴν ἀλήθεια. Οἱ 15 ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι μέλη τοῦ γνωστοῦ θεολογικοῦ Συνδέσμου «Ὁ Καιρός», ποὺ προωθεῖ καὶ τὸ ἀντορθόδοξο πανθρησκειακὸ Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα.

Πῶς πραγματοποιήθηκε ἡ ἅλωση τοῦ Θεολογικοῦ Τμήματος; Σύμφωνα μὲ τὴν καταγγελία τοῦ κ. Καθηγητῆ ἔγινε ἀνεπαίσθητα μὲ τὴ σταδιακὴ εἰσαγωγὴ μαθημάτων ξένων πρὸς τὸ καθαυτὸ γνωστικὸ ἀντικείμενο τῆς Σχολῆς· στὰ ὁποῖα μαθήματα προωθοῦντο ὁμόφρονες τῶν σχεδιαστῶν. Τὸ ὅλο ἐγχείρημα, πάντα κατὰ τὸν καθηγητὴ κ. Σιάσο, ἔγινε πολὺ ἔξυπνα, «μὲ χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις στὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν», ὅπως εἶπε ἐπὶ λέξει, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχει ἀλλάξει πλήρως τὸ περιεχόμενο τῶν μαθημάτων τῆς Σχολῆς καὶ ἀπὸ ὀρθόδοξο θεολογικὸ νὰ ἔχει γίνει «πολυπολιτισμικό». Δηλαδὴ πανθρησκειακό, προσθέτουμε ἐμεῖς.

Τὸ ἀκόμη ἀνησυχητικότερο, σύμφωνα μὲ τὸν κ. Καθηγητή, εἶναι τὸ ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἀλλαγή, ποὺ ἀποτελεῖ «ἐπιστημονικὸ πραξικόπημα», προῆλθε ἀπὸ ἐνέργειες τῆς Ἀμερικανικῆς Πρεσβείας καὶ χρηματοδοτεῖται μὲ πακτωλὸ χρημάτων. Σήμερα δέ, συμπλήρωσε ὁ Καθηγητής, τὸ ὅλο ἐγχείρημα ὑποστηρίζεται ἀπὸ δύο ἐπισκόπους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἕναν τῆς Θεσσαλίας καὶ ἕναν τῆς Θράκης, οἱ ὁποῖοι ἀντιεκκλησιαστικῶς κινούμενοι ὄχι μόνο παρεμβαίνουν ἀλλὰ καὶ «σχεδιάζουν σὲ ἄλλη Μητρόπολη», τὴ Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.

Τὶς καταγγελίες τοῦ κ. Σιάσου ἐπιβεβαί­ωσε καὶ ὁ καθηγητὴς τῆς Δογματικῆς κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης. Οἱ δύο καθηγη­τὲς σὲ κοινὴ παρέμβασή τους ἐξέφρασαν τὴ μεγάλη ἔκπληξή τους γιὰ τὰ τεκταινόμενα στὴ Σχολή.

Ἐμεῖς δὲν θεωροῦμε ὅτι ἀποτελοῦν μό­νο ἔκπληξη τὰ τεκταινόμενα. Θεωροῦ­με πὼς πρόκειται γιὰ τραγικὴ πτώση τῆς Σχολῆς. Καὶ ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἄξια βαρύτατου πένθους καὶ θερμῆς ἱκεσίας πρὸς τὸν Κύριο νὰ μὴν ἀποσύρει τὴ χάρη Του ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἑλλάδα μας.

Πηγή: http://osotir.org/keimena/ekpaideutika/item/33075-tragik-ptosi-theologik-s-sxol-s

Προσβολή για την αγιότοκο Θεσσαλονίκη η «Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ.

Δημοσιεύουμε εδώ την επιστολή-παρέμβαση της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Αγίων Μετεώρων προς τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. για το επίμαχο θέμα της ίδρυσης «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).

Παρόμοια επιστολή κατέθεσε και ο σεβαστός Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Μεγάλου Μετεώρου) Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Αναστασίου. Στο σοβαρό αυτό θέμα αναφερόμαστε και σε σχόλιό μας στις σσ. 17-18 της «Π».

Δυστυχώς, οι επιστολές-παρεμβάσεις και τα επιχειρήματα, που ανέπτυξαν όσοι μίλησαν στις 7.3.2014 στη συνέλευση του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. εναντίον της πολύ επικίνδυνης πρότασης, δημιουργίας «Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών», δεν έφεραν αποτέλεσμα. Ελπίζουμε όμως να φέρει αποτέλεσμα η αντίδραση κλήρου και λαού της Θεσσαλονίκης, που δεν θέλουν να δούν την αγιοτόκο πόλη τους και τη Θεολογική Σχολή της να μεταλλάσσονται σε κέντρα ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Η «Παρακαταθήκη» συγχαίρει ταπεινώς τόσο τη Γερόντισσα της Ι. Μ. Αγίου Στεφάνου, όσο και τον σεβαστό Προηγούμενο του Μεγάλου Μετεώρου π. Αθανάσιο, οι οποίοι ακολουθώντας την πνευματική παρακαταθήκη του Μακρυγιάννη και του πατρο-Κοσμά δίνουν πάντοτε το αγωνιστικό τους παρών στα μείζονα θέματα, που έχουν σχέση με την εκκλησιαστική και εθνική μας ταυτότητα. Ευχόμεθα να τους μιμηθούν και άλλοι.

Ακολουθεί η επιστολή-παρέμβαση:

Ελλογιμώτατε κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα πληροφορηθήκα με την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας για την ίδρυση μιάς «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ει ναι πραγ μα τι κα ακατανόητη μία τέτοια πρόθεση, που μόνο θλίψη και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει στο ορθόδοξο πλήρωμα.

Όσο καλόπιστα και αν επιχειρήσει κανείς να αντιληφθεί και να κατανοήσει την αναγκαιότητα αυτής της συγκεκριμένης προθέσεως, διαπιστώνει ότι το όλο σκεπτικό της είναι αντιφατικό και κινείται πέραν πάσης λογικής. Κι αυτό γιατί ο σκοπός της νέας αυτής «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» είναι διαμετρικά αντίθετος με τον σκοπό μίας Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής.

Συγκεκριμένα, το νέο αυτό Τμήμα καλείται να καταρτίσει θεολογικά τους δασκάλους του μαθήματος των θρησκευτικών στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Η εκπαίδευσή τους αυτή θα στηρίζεται κυρίως στο Κοράνιο. Πως λοιπόν να δεχθεί κανείς την αναλυτική και εξειδικευμένη διδασκαλία του Κορανίου από μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχο λη; Πως μπορεί μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή να παρέχει θεσμική αναγνώριση, σε κορυφαίο μάλιστα ακαδημαικό επίπεδο, σε πολεμίους της ορθοδόξου πίστεως και διδασκαλίας, σε αρνητές της Τριαδικότητος του Θεού μας και υβριστές της θεότητος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Σωτήρος μας;

Η λειτουργία ενός Τμήματος μουσουλμανικών σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας αποτελεί προσβολή για την ίδια την ιστορία και την πλούσια παράδοση της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Πλήττει τον χαρακτήρα και την αποστολή της και υποβαθμίζει το κύρος και την ποιότητά της. Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτόν αναιρείται η ίδια η ταυτότητα και η ύπαρξη της Σχολής, η οποία είναι ταυτισμένη με τις αγιογραφικές αλήθειες και την αγιοπατερική διδασκαλί α, που επί τόσα χρόνια διακονεί. Τα στοιχεία αυτά είναι που έχουν καταστήσει την Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. σημείο αναφοράς για όλους τους φοιτητές και μελετητές όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Επιπρόσθετα δε, η ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου Τμήματος προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα και την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία, αλλά και τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού της Θεσσαλονίκης. Προσβάλλει την ίδια την παράδοση και την αισθητική της πόλης, που είναι ταυτισμένη με τις βυζαντινές μνήμες, την ορθόδοξη οικουμενικότητα, τους αγώνες για την ελευθερία και την δημοκρατία, τις τέχνες, τον πολιτισμό και την ελευθερία της σκέψεως. Όλα αυτά, που είναι τόσο ξένα και όλως διάφορα προς τον φονταμενταλισμό, την απολυτότητα, την βιαιότητα, την εκδικητικότητα και τον σκοταδισμό που εκπροσωπεί το ισλάμ.

Από τους εμπνευστές αυτού του ακατανόητου και αχαρακτήριστου σχεδιασμού προβάλλεται το εύκολο και χιλιοειπωμένο επιχείρημα των «εθνικών συμφερόντων», που επιβάλλουν αυτή την επιλογή. Ότι δηλαδή είναι εθνικά συμφέρον οι μουσουλμάνοι που θα διδάσκουν στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης να λαμβάνουν την επιστημονική τους κατάρτιση από κάποιο επίσημο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Ελλάδος και όχι από θρησκευτικούς κύκλους του τουρκικού προξενείου, που καλλιεργεί και τροφοδοτεί την τουρκική προπαγάνδα στην περιοχή. Καί αναρωτιόμαστε γιατί δεν επιλέγεται η απλούστατη λύση της ιδρύσεως του επίμαχου τμήματος σε ένα οποιοδήποτε άλλο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, που λειτουργεί στην χώρα μας και που το γνωστικό του αντικείμενο είναι πολύ πιο κοντά στις μουσουλμανικές σπουδές (π.χ. Τμήμα Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών, Τμήμα Βαλκανικών και Ανατολικών Σπουδών κ.α.) από αυτό της Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής με το οποίο είναι απόλυτα αντίθετο.

Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν οι επινοητές τέτοιων σχεδιασμών είναι τόσο «αφελείς», ώστε να πιστεύουν ο τι, ιδρύοντας ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών μέσα σε μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή, εξασφαλίζουν τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα της πατρίδος μας. Αν είναι τόσο «αφελείς» όσοι θεωρούν ο τι αναχαιτίζεται η τουρκική προπαγάνδα ιδρύοντας ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών στην Θεσσαλονίκη, μια πόλη ορόσημο για την ιστορία της, τους συμβολισμούς της, την ορθόδοξη παράδοση και πνευματικότητά της και την καθοριστική σημασία της για τον ελληνισμό της Μακεδονίας μας, τον οποίο τόσοι «φίλοι» και γείτονες επιβουλεύονται.

Αναρωτιόμαστε αν όλοι αυτοί οι «αφελείς» είναι σε θέση να καταδείξουν έστω και μία περίπτωση, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, που η υποχωρητικότητα και ο ενδοτισμός έναντι της Τουρκίας απέφεραν κάποιο συγκεκριμένο όφελος σε εθνικό επίπεδο. Αναρωτιόμαστε αν είναι τόσο «αφελείς» αυτοί που απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και στην εδραίωση του μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια «αντιτάσσουν» ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών στην καρδιά του ορθοδόξου ελληνισμού της Μακεδονίας! Αν είναι τόσο «αφελείς» αυτοί που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της τουρκικής επιρροής στην Θράκη μεταφέροντας, αναπαράγοντας και διασπείροντάς το και στην Θεσσαλονίκη με απρόβλεπτες συνέπειες. Δυστυχώς μια τέτοια «αφέλεια» δεν είναι μόνο παράλογη και ανεδαφική, αλλά και εθνικά επικίνδυνη.

Γι’ αυτό και είμαστε βέβαιες ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τους Καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής, αλλά και συνολικά από την πανεπιστημιακή κοινότητα, την Εκκλησία, τους φορείς και τον λαό της Θεσσαλονίκης. Μας είναι αδιανόητη η εικόνα της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης παραποιημένης και αλλοιωμένης από την παράλληλη λειτουργία ενός Τμήματος μουσουλμανικών σπουδών στους κόλπους της. Μιά τέτοια μεταλλαγμένη Θεολογική Σχολή, κακέκτυπο της ιστορίας και της μαρτυρίας της, μια Θεολογική Σχολή απονευρωμένη και εκφυλισμένη πνευματικά, που θα συμφύρεται με τον φονταμενταλισμό και θα ολισθαίνει στην παρακμή και την υποβάθμιση, θα αποτελεί για τους εμπνευστές και τους αποδέκτες αυτού του σχεδιασμού όνειδος έναντι του Θεού και της ιστορίας.

Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός μας, διά πρεσβειών του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και όλων των Θεσσαλονικέων Αγίων, να μην επιτρέψει την εφαρμογή μίας τέτοιας επιλογής.

της Οσιολ. Μοναχής Χριστονύμφης, Καθηγουμένης της Ι. Μ. Αγίου Στεφάνου Αγίων Μετεώρων

* Το κείμενο συνυπογράφουν και τα 30 μέλη της Αδελφότητος.

Το πρωτοσέλιδο άρθρο του «Ορθοδόξου Τύπου» που κυκλοφορεί (21/3/2014) είναι αφιερωμένο στην ίδρυση Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών. Υπό τον τίτλο «Συνεφώνησαν με την Τουρκίαν την ίδρυσιν Σχολής Ισλαμικών Σπουδών εις την Θεσσαλονίκην;» η εφημερίδα μεταφέρει τις δηλώσεις του καθηγητή Τσελεγγίδη στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Προηγούνται εύστοχα σχόλια του Γιώργου Ζερβού, Διευθυντή Συντάξεως του Ορθοδόξου Τύπου, τα οποία μεταφέρουμε παρακάτω:

Τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων,

τὸ ὁποῖον μετατρέπει τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀπὸ ἐκκλησιαστικὴν εἰς μαθητικήν, ἐπέβαλε πιλοτικῶς εἰς ἑκατὸν πεντήκοντα δημοτικὰ σχολεῖα καὶ Γυμνάσια τὴν διδασκαλίαν ἐννέα θρησκειῶν, δίδει, ἄνευ ὅρων, ἀπαλλαγὴν τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, προωθεῖ τὴν ἐπιβολὴν τοῦ μαθήματος τῆς θρησκειολογίας εἰς τὰ σχολεῖα καταργῶντας τὸ σημερινὸν μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ἑτοιμάζεται νὰ νομιμοποιήση περισσότερα ἀπὸ διακόσια κρυφὰ τζαμιὰ εἰς τὰς Ἀθήνας, εὑρίσκεται ὄπισθεν τῆς ἱδρύσεως τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τῆς Θεσσαλονίκης, μὲ τὴν σύμφωνον γνώμην τῆς Σχολῆς καὶ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης.

Τὴν ἀποκάλυψιν κάμνει ὁ γνωστὸς ἀντιοικουμενιστής, καθηγητὴς δογματικῆς εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδης, μὲ συνέντευξίν του εἰς τὴν ἐφημερίδα «δημοκρατία», εἰς τὴν ὁποίαν ἀναφέρεται εἰς πρωτοβουλίαν τοῦ γενικοῦ Γραμματέως τοῦ ὑπουργείου Παιδείας κ. Καλαντζῆ καὶ τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν. Ὁ κ. Τσελεγγίδης τονίζει ὅτι παρόμοιον τμῆμα δὲν ὑφίσταται εἰς τὴν Εὐρώπην, ἐνῶ ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ διδασκαλία εἰς τὰς Θεολογικὰς Σχολὰς γίνεται μὲ βάσιν τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τὴν διδασκαλίαν τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὑπογραμμίζει δὲ πὼς οἱ Μουσουλμάνοι δὲν ἀποδέχονται τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ διακηρύσσουν ὅτι ὁΧριστὸς εἶναι κατώτερος τοῦ Μωάμεθ. Ὁ καθηγητὴς διερωτᾶται πῶς καὶ ποῖοι θὰ διδάξουν τὸ Κοράνιον, ὅταν αἱ Θεολογικαὶ Σχολαὶ ἔχουν ὡς ἀποστολὴν τὴν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὴν ἀπάντησιν ὅμως δίδει τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας, τὸ ὁποῖον ἐπιδιώκει νὰ ἔχουν θεολογικὸν πτυχίον διὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Κορανίου ὅσοι διορίζονται εἰς τὰ σχολεῖα, διὰ νὰ διδάξουν τὸ Κοράνιον. Διὰ τῆς ἐνεργείας αὐτῆς τῆς Κομματικῆς μασωνίας τῆς Κυβερνήσεως εἰς τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας, διὰ τοῦ ἁρμοδίου ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Ἀρβανιτοπούλου καθιερώνεται τὸ Ἰσλὰμ ὡς δευτέρα θρησκεία εἰς τὴν Χώραν καὶ ὡς ἐκ τούτου θὰ πρέπη τὰ Πανεπιστήμια νὰ παράγουν θεολόγους τοῦ Κορανίου, ὅταν αἱ τελευταῖαι κυβερνήσεις (καὶ αὐτὴ τοῦ κ. Σαμαρᾶ Βενιζέλου) ἀπαγορεύουν τὰς χειροτονίας κληρικῶν καὶ τοὺς ἀντιμετωπίζουν ὡς δημοσίους ὑπαλλήλους. Ἐὰν αὐτά, τὰ ὁποῖα κάμνει τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, τὰ ἔκαμνε τὸ ΠΑΣΟΚ τοῦ κ. Γεωργίου Παπανδρέου ἢ ὁ ΣΥΡΙΖΑ (ὡς μεθαυριανὴ Κυβέρνησις) ὡς ἄθεος καὶ

πολέμιος τῆς Ἐκκλησίας, θὰ εἶχε γίνει σεισμὸς ἀπὸ τὴν Ν.Δ. καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ τοῦ κ. Ε. Βενιζέου διὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους. Διὰ τὰ ὅσα ὅμως γίνονται ἔχει εὐθύνην τόσον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ὅσον καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας. Διότι ἐπιτρέπουν τὴν σταδιακὴν ἀλλοίωσιν τῆς ταυτότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος καὶ τὴν σταδιακὴν ἐπιβολὴν τοῦ Ἰσλὰμ ὡς δευτέρας ἐπισήμου θρησκείας εἰς τὴν Ἑλλάδα. Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν ἡ παροῦσα Ἱεραρχία, μὲ τὴν συμπλήρωσιν διακοσίων ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821, θὰ δυνηθῆ νὰ ὁμιλήση διὰ τοὺς ἀγωνιστὰς τοῦ 1821, ὑπενθυμίζουσα εἰς τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὅτι ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος.

Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν θὰ δυνηθῆ νὰ τιμήση τοὺς Νεομάρτυρας Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἠρνήθησαν νὰ ἐξισλαμισθοῦν καὶ παρέμειναν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἐσφαγιάσθησαν. Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν θὰ δυνηθῆ νὰ τιμήση τὴν μεγάλην προσφορὰν τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ Ὀρθόδοξον γένος τῶν Ἑλλήνων, μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐὰν οἱ πολιτικοὶ εἶναι ἐπαγγελματίαι τῆς καταστροφῆς, οἱ Ἅγιοι Συνοδικοὶ ἐγκληματοῦν πολλαπλῶς ἐναντίον τῆς ταυτότητος τῆς Ἑλλάδος διὰ τῆς σιωπῆς των, τῆς ἀδρανείας των καὶ τῆς ἀνοχῆς. Ὅσοι Μητροπολῖται διαφωνοῦν μὲ τὴν Ἰσλαμοποίησιν τῆς Ἑλλάδας, ἂς διαχωρίσουν τὴν θέσιν των ἀπὸ τοὺς ἄλλους τοὺς δῆθεν προοδευτικούς, μεταπατερικούς κ.λπ.

Ὁ πιστὸς λαὸς προβληματίζεται μὲ τὴν στάσιν τῆς Ἱεραρχίας μὲ πολλὰς ἀποφάσεις καὶ τὴν στάσιν της ἔναντι τῶν ἀποφάσεων τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν. Ἡ τελευταία ἀπόφασις τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν διὰ τὴν δημιουργίαν τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὑποκρύπτει παρασκηνιακὴν συμφωνίαν μεταξὺ Ἑλλάδος, Τουρκίας. Μόνον δι᾽ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀλλὰ καὶ ἡ ΔΙΣ ἔπρεπε νὰ εἶχεν ἀντιδράσει. Ἀλλὰ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία διὰ τὸ μόνον, διὰ τὸ ὁποῖον ἐνδιαφέρεται (μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις) εἶναι νὰ ἀποδείξη εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Χώρας ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλας τὰς χώρας ὅτι ὁμοιάζει ἡ πολιτική της μὲ αὐτὴν τῶν Προτεσταντῶν τῆς Γερμανίας (μόνον μεγάλην Φιλανθρωπίαν ἐδίδαξεν ὁ Λούθηρος) ἢ ὅτι εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἐρυθρὸς Σταυρὸς μὲ ἀρίστην λειτουργίαν. Διὰ τὰ πνευματικὰ ζητήματα, τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν καὶ τὴν Ἑλληνορθόδοξον ταυτότητα τῆς Ἑλλάδος, τὴν ποιμαντικὴν διὰ τὴν ἀποφυγὴν τῶν αὐτοκτονιῶν ὡς καὶ διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν αἱρέσεων, τῶν προερχομένων ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οὔτε λέξις.

ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/03/blog-post_5475.html

Ένας περίεργος θόρυβος (με ενδείξεις πολιτικής παρέμβασης, ενδεχομένως και σιωπηρής συμφωνίας με την Τουρκία) έχει ξεκινήσει από κάποιους κύκλους τις τελευταίες εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη σχετικά με το ενδεχόμενο οι ισλαμικές σπουδές να εισαχθούν σε κάποια ή κάποιες θεολογικές σχολές στην Ελλάδα. Ολα αυτά τη στιγμή που οι γείτονες Τούρκοι κρατάνε επί δεκαετίες κλειστή τη Χάλκη και τον τελευταίο καιρό, με δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν, θέτουν ανοιχτά θέμα μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Στις 18 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη μια εκδήλωση με θέμα «ισλαμικές σπουδές στη θεολογική πραγματική ανάγκη ή πολιτικός σχεδιασμός παίγνιο»;

Κάποιες εβδομάδες νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα στις 28 Ιανουαρίου 2014 στη μηνιαία σύναξη των εφημερίων της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης δημοσιοποιήθηκε ένα ψήφισμα των ιερέων της μητρόπολης οι οποίοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο θέμα.

Η «δημοκρατία» επικοινώνησε με τον καθηγητή στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ Δημήτρη Τσελεγγίδη, ο οποίος συμμετείχε ως ομιλητής στην παραπάνω συζήτηση και παρακολουθεί στενά το ζήτημα. Ο κ. Τσελεγγίδης αναφέρθηκε αρχικά στο πώς ξεκίνησε η υπόθεση, λέγοντας: «Το πρόβλημα ανακινήθηκε από την ίδια την Πολιτεία, δηλαδή το υπουργείο Παιδείας, το οποίο έστειλε σχετικό έγγραφο στις θεολογικές σχολές. Ομως σε αυτό το κάλεσμα δεν ανταποκρίθηκαν το Πανεπιστήμιο των Αθηνών ούτε η δική μας κοσμητεία. Ανταποκρίθηκε μόνο το Τμήμα Θεολογίας. Το αίτημα ήταν να δημιουργηθεί ένα Τμήμα Μουσουλμανικών Σπουδών, το οποίο θα ήταν τετραετούς φοιτήσεως και θα οδηγούσε σε ξεχωριστό πτυχίο, κάτω από τη σκέπη του δικού μας τμήματος. Ο σκοπός αυτού του τμήματος ήταν να καταρτίσει θεολογικώς τους μουσουλμάνους διδασκάλους του μαθήματος των θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση για τις ανάγκες της μειονότητας στη Θράκη. Το ερώτημα που προέκυψε, όμως, ήταν ποιοι θα διδάξουν, αφού τα μαθήματα θα γίνονταν σε μουσουλμάνους. Το υπουργείο Παιδείας έδωσε σε αυτό το αίτημα έναν εθνικό χαρακτήρα. Αυτό ήταν το περιτύλιγμα του πράγματος, του οποίου το περιεχόμενο δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Αυτό, όμως, ενέχει κάποια ουσιαστικά προβλήματα. Το ένα είναι, πώς μπορούσαμε εμείς να υποστηρίξουμε μουσουλμανικές σπουδές; Και εννοώ επιστημονικώς. Το δικό μου λοιπόν επιχείρημα, και όχι μόνο, είναι ότι εμείς είμαστε μια ορθόδοξη Θεολογική Σχολή και η επιστημονική μας κατάρτιση γίνεται με βάση την Αγία Γραφή και τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας, άρα δεν είμαστε σε θέση εμείς επιστημονικά να τους δώσουμε την ταυτότητα αυτή. Το Κοράνιο δέχεται πως ο Χριστός είναι άνθρωπος και ένας προφήτης κατώτερος του Μωάμεθ! Υπάρχουν λοιπόν εδώ προβλήματα και τεχνικά, αλλά και συνειδήσεως. Γι’ αυτό πρότεινα στη συγκεκριμένη περίπτωση το εξής. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έχει ανάλογο τμήμα, όπως και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να έρθει στη Θεσσαλονίκη η Σχολή, σε μια πόλη στην οποία δεν υπάρχει μειονότητα; Δεν υπάρχει σε καμία Θεολογική Σχολή στην Ευρώπη τέτοιο πρόγραμμα σπουδών, εισαγωγική κατεύθυνση μουσουλμανικών σπουδών, που να δίνει τέτοιο πτυχίο. Ούτε καν στο Ισραήλ όπου υπάρχει σημαντική μουσουλμανική κοινότητα». Στην ερώτηση της «δημοκρατίας» γιατί ορισμένοι επιμένουν για τη Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσελεγγίδης απάντησε:

«Ειλικρινά δεν μπορώ να σας πω, γιατί δεν το κατανοώ. Είμαι στην επιτροπή καταρτίσεως των προγραμμάτων. Με κάλεσε ο μητροπολίτης κ. Ανθιμος στο γραφείο του, όπου βρισκόταν ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Γ. Καλατζής αλλά και ο διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών! Οταν ετέθη το θέμα, τους είπα ότι θα γίνουμε καταγέλαστοι στο διεθνές επιστημονικό κοινό και προέβαλα λόγους κοινωνικής αποδοχής αλλά και όλες τις πολιτικές προεκτάσεις. Η απάντηση του γενικού γραμματέα και του διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών σε αυτούς τους προβληματισμούς είναι ότι… αδυνατούν να απαντήσουν. Ακούστηκε ακόμα ότι είναι σύμφωνοι με τη Σχολή οι τέσσερις Θρακιώτες Επίσκοποι. Αναρωτιέμαι (αν είναι αληθές αυτό), γιατί τότε δεν κάνουν στη Θράκη τη Σχολή από τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία ο οικείος μητροπολίτης (Θεσσαλονίκης) δήλωσε την κάθετη αντίθεσή του».

Πιθανή προσφυγή στο ΣτΕ

Ως προς την εξέλιξη του θέματος από εδώ και πέρα φαίνεται ότι όλα είναι ανοιχτά, όπως δήλωσε ο κ. Τσελεγγίδης. «Στις 7 Μαρτίου, στη συνεδρίαση του Τμήματος Θεολογίας ήμασταν μόνο 6 κατά και 23 είπαν “ναι”. Οπότε, αφού ψηφίστηκε αυτό, προχωράει το αίτημα προς τη Σύγκλητο του πανεπιστημίου και μετά θα προωθηθεί στο υπουργείο Παιδείας με την προοπτική, αν προλάβει, (αφού όλοι οι “επάνω” λέγεται πως είναι θετικοί) τον Απρίλιο μάλλον θα μπει στα μηχανογραφικά! Πιθανότατα λοιπόν τον Σεπτέμβριο να έχουμε την είσοδο των πρώτων μουσουλμάνων φοιτητών στο τμήμα μας. Βέβαια υπάρχουν και σοβαρές αντίθετες απόψεις. Σε εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε πριν από λίγες εβδομάδες, ο Επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Νικόπουλος ανέφερε ότι συνταγματικά είναι παράνομος αυτός ο νόμος. Αρα το θέμα δεν έχει λήξει εφόσον επίκειται προσφυγή ενδεχομένως στο Συμβούλιο της Επικρατείας» καταλήγει ο κ. Τσελεγγίδης.

Του Κώστα Παππά

ΠΗΓΗ: Δημοκρατία,15/03/2014- Ένθετο για την Ορθοδοξία, http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2090.html 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν συνέντευξη ποὺ παραχώρησε ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς Πατρολογίας π. Θεόδωρος Ζήσης σχετικό μὲ τὴν ἀποφασισθεῖσα ἀπὸ τὴν πλεινότητα τῶν καθηγητῶν ἵδρυση Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Ἐν καιρῷ θὰ ἀναρτηθοῦν  τὰ ὑπολειπόμενα δύο τμήματα τῆς συνέντευξης μὲ σημαντικὲς ἀναφορὲς στὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἐντὸς καὶ ἐκτός τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καὶ σὲ ἄλλα κρίσιμα θεολογικὰ θέματα.

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/03/blog-post_8130.html

Ὡς φοιτητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ, ἔχοντας πληροφορηθεῖ μόλις προσφάτως τὰ σχέδια ὁρισμένων προσώπων γιὰ ἵδρυση «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν» ἐντός τῆς ἱστορικῆς Σχολῆς μας, ἐπιθυμοῦμε νὰ τοποθετηθοῦμε καὶ νὰ διατρανώσουμε την πλήρη καὶ κάθετη ἀντίθεσή μας πρὸς κάθε ἐμπλεκόμενο!

Ἡ ἀντίθεσή μας αὐτή, δὲν εἶναι αὐθαίρετη καὶ ἀναιτιολόγητη, οὔτε καταφέρεται ἐνάντια σὲ ὅσους ἀνθρώπους θρησκεύουν στὸ Ἰσλάμ, ἄλλωστε ἡ πίστη τοῦ καθενὸς ἀποτελεῖ ἀναφαίρετο θεμελιῶδες δικαίωμα, τὸ ὁποῖο κατοχυρώνεται θεσμικὰ ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα. Αὐτὸ τὸ ὁποῖο μᾶς κάνει στὴ συγκεκριμένη περίπτωση ἀντίθετους σὲ ἕνα τέτοιο σχέδιο εἶναι:...

Α) τὸ γεγονὸς πὼς γιὰ πρώτη φορὰ σὲ πανευρωπαϊκὸ ἐπίπεδο καὶ δὴ σὲ χώρα Ὀρθόδοξη, ἐπιχειρεῖται μὲ προκλητικὸ τρόπο τὸ ἀντισυνταγματικὸ ἐγχείρημα τῆς θεσμικῆς καθιέρωσης καὶ ἀναγνώρισης στὸν εὐαίσθητο χῶρο τῆς παιδείας, καὶ μάλιστα στὴν ἀνώτατη βαθμίδα, ποὺ εἶναι τὸ Πανεπιστήμιο, ἑνὸς θρησκευτικοῦ μορφώματος ποὺ ἀπορρίπτει τὸ βασικὸ δόγμα τῆς Τριαδικότητας τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, καὶ ποὺ καθυβρίζει τὴ θεότητα τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ ξεκάθαρα «βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς σωτηριολογίας, ἐξ ἀπόψεως ὀρθοδόξου, φαίνεται πῶς δὲν ἀπασχολεῖ τοὺς ὑπέρμαχους αὐτοῦ τοῦ σχεδίου, τοὺς ὑπενθυμίζουμε ἁπλῶς ὅτι ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τονίζει ξεκάθαρα πώς «τὶς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτος ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει.»[1].

Β) διότι τὸ Ἰσλὰμ ἀποτελεῖ ἕνα ἀντιδημοκρατικό, βίαιο καὶ ρατσιστικὸ ἀνθρωποπαθὲς κατασκεύασμα, ἡ διδασκαλία τοῦ ὁποίου -διὰ μέσου τοῦ ανίερου Κορανίου- προτρέπει τοὺς «πιστοὺς» σὲ πράξεις βίας εἰς βάρος τῶν «ἀπίστων», ὅλων ὅσων δηλαδὴ δὲν ἀσπάζονται τὸ Ἰσλάμ, μὲ βάση τὸ Κοράνι. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδεχθοῦμε στοὺς κόλπους μίας ὀρθόδοξης, ἐπὶ τὴ βάση της, Θεολογικῆς Σχολῆς, νὰ διδάσκεται μία θρησκεία μὲ ἔντονα στοιχεῖα φασισμοῦ, πού καταπιέζει πληθώρα κοινωνικῶν ὁμάδων, ὅπως εἶναι οἱ γυναῖκες, ἐπὶ παραδείγματι, πού ἐξευτελίζονται μὲ βαρβαρότητα «ἐν ὀνόματι τῆς πίστεως»; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐνστερνιζόμαστε τὴν «ἀπαίτηση» τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Ἰσλάμ, νὰ λάβουν βῆμα ἐκπαιδευτικὸ σὲ μία, πνευματικά, ἑτέρου γένους χώρα, ὡς δικαίωμα ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν «ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητας», ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ἰσλαμιστὲς στὶς χῶρες τους καταπατοῦν κάθε ἔννοια θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καὶ δικαίου; Πῶς παραγνωρίζουμε τὸ γεγονὸς ὅτι, σχεδὸν σὲ καθημερινὴ βάση, πολλοὶ Χριστιανοὶ μαρτυροῦν στὰ χέρια μουσουλμάνων φονταμενταλιστῶν στὶς ἰσλαμικὲς χῶρες;

Γ) ἐπειδὴ οἱ λόγοι τοὺς ὁποίους ἐπικαλοῦνται οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ σχεδίου εἶναι τάχα «ἐθνικοί», γιὰ νὰ ἐκπαιδεύονται οἱ ἱεροδιδάσκαλοι τῆς μειονότητας σὲ ἐπίπεδο πανεπιστημιακὸ κι ὄχι ἀπὸ τὶς παράνομες μουφτεῖες τοῦ τουρκικοῦ προξενείου, ἐρωτοῦμε: Ἀκόμα κι ἂν πρόκειται γιὰ πολιτικὸ σχεδιασμὸ τοῦ «κεντρικοῦ κράτους τῶν Ἀθηνῶν», πόσο ἀξιόπιστη μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε μία τέτοια πολιτική, ὅταν τὸ ἑλληνικὸ κράτος παραμένει μονίμως ἐνδοτικὸ στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική του, μὴ διεκδικώντας οὔτε τὰ ἱστορικὰ δίκαιά του, στὰ πλαίσια τῆς «ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητας»; Ποιὸς μπορεῖ ἄραγε νὰ ἀποκλείσει τὸ ἐνδεχόμενο, πίσω ἀπὸ τὴν ἵδρυση ἑνὸς «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν» νὰ βρίσκεται μία στρατηγικὴ ἐπιδίωξη τῆς Ἄγκυρας γιὰ «μετατόπιση» τοῦ θρακικοῦ ζητήματος πρὸς τὴν ἐνδοχώρα; Ἐπιπλέον, ποιὸς μπορεῖ νὰ διασφαλίσει ὅτι οἱ «ἐκπαιδευτὲς» τοῦ ἐν λόγω τμήματος, δὲν θὰ συνεχίσουν νὰ ὁρίζονται ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα;

Δ) σὲ μία ἐποχὴ ποὺ γίνεται πολλὴ φασαρία γιὰ τὸν ὁμολογιακὸ ἢ μή, χαρακτήρα ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὴν ἑλληνικὴ δημόσια ἐκπαίδευση, μὲ ποιὸ κριτήριο ὁρισμένοι πολέμιοι τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος, εἰσηγοῦνται καὶ ἀποδέχονται τὴν ἵδρυση ἑνὸς «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν», ποὺ ἡ διδασκαλία του θὰ βασίζεται στὸ Κοράνιο, καὶ ἄρα στην «ὁμολογιακὴ κατάρτιση» τῶν μουσουλμάνων; Ἄραγε ἰσχύουν ἄλλα κριτήρια γιὰ τὸν τρόπο διδασκαλίας τοῦ Ἰσλάμ, καὶ ἄλλα γιὰ τὸν τρόπο διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδοξίας;

Ε) τέλος, θὰ πρέπει νὰ θυμίσουμε σὲ κάποιους ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης, ἀποτελεῖ παγκόσμιο σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ τὶς σπουδὲς Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ μὴ Ὀρθοδόξων, ἕνα οἰκουμενικὸ κέντρο Ὀρθοδόξων Σπουδῶν. Ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης εἶναι ἕνας τίτλος τιμῆς ἀπὸ μόνη της, γιὰ ὅσους εἶχαν καὶ ἔχουν τὴν εὐλογία νὰ σπουδάζουν στὰ ἱερὰ χώματα τῆς Συμβασιλεύουσας τοῦ Βυζαντίου, καὶ πόλεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου καὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Διερωτώμεθα λοιπόν, πῶς θὰ ἐπιτρέψουμε ἔτσι, «ἐλαφρὰ τῆ καρδία», αὐτὸ τὸ παγκοσμίου φήμης πανορθόδοξο κέντρο σπουδῶν, νὰ ἀλωθεῖ μὲ ὑπογραφὴ δική μας, ἀπὸ τοὺς ἐκπροσώπους τοῦ φονταμενταλιστικοῦ Ἰσλάμ;

Ἐν κατακλείδι, ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀναφέρουμε πὼς ὡς Ὀρθόδοξοι πρωτίστως φοιτητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ, προβληματιστήκαμε ἰδιαιτέρως ὅταν πληροφορηθήκαμε ὅτι ἐπίκειται αὐτὴ ἡ αἰφνιδιαστικὴ ἐξέλιξη γιὰ τὴν ἀγαπημένη μας Σχολή. Ἐνθυμούμενοι μάλιστα τὸ τραγικὸ γεγονὸς ποὺ ἔλαβε χώρα πρὶν ἀπὸ περίπου ἕνα χρόνο στὸ Λονδίνο, ὅταν ἕνας φονταμενταλιστὴς ἰσλαμιστὴς ἀποκεφάλισε στὴ μέση τοῦ δρόμου δύο ἄτυχους χριστιανοὺς πολίτες καὶ ἐρευνώντας στὸ διαδίκτυο κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες τῆς ὑπόθεσης, μὲ ἔκπληξη διαπιστώσαμε πὼς ὁ σφαγέας τοῦ Λονδίνου εἶχε προσηλυτιστεῖ ἐντός τοῦ ἀγγλικοῦ ἐδάφους, ἀπὸ σχολὴ ἰσλαμική, ἡ ὁποία εἴχε κρατικη στήριξη καὶ χρηματοδότηση. Δὲν ἀποτελοῦσε δηλαδὴ ἡ φρίκη αὐτὴ προϊὸν ἔλευσης ἰσλαμιστῶν μεταναστῶν, ἀλλὰ δημιουργίας τρομοκρατῶν ἐντός τοῦ ἀγγλικοῦ ἐδάφους ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος, μέσω προσηλυτισμοῦ [2]. Ἀναλογιζόμενοι λοιπὸν αὐτὸ τὸ πρόσφατο τραγικὸ περιστατικὸ σὲ μία εὐρωπαϊκὴ πρωτεύουσα, εὐχόμαστε καὶ ἐλπίζουμε νὰ πρυτανεύσει ἡ σύνεση μεταξὺ ὅλων τῶν ἐμπλεκόμενων ἁρμόδιων φορέων, ποὺ θὰ κληθοῦν νὰ ἀποφασίσουν γιὰ αὐτὸ τὸ τόσο σημαντικὸ ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ τὴν ταυτότητα τῆς Σχολῆς μας.

____________________________

[1] Α΄ Ἰω. β΄ 22-23

[2] http://olympia.gr/2013/05/24/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD/#more-27532

ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/03/blog-post_7.html