Μουσουλμάνος καθοδηγητής σέ κάποια πλατεία τής Αθήνας ! 

Άν τά ήξεραν αυτά οί ήρωες τού 1821 ότι θέλουμε καί Μωαμεθανούς χοτζάδες στήν εκπαίδευση, θά μάς άφηναν άλλα 400 χρόνια γιά να βάλουμε μυαλό...
"....ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ στὸν Ορθόδοξο Τύπο καὶ φρίξαμε ἀπὸ ἱερὰ ἀγανάκτησι  γιὰ τὴν εἴδησιν ὅτι μὲ ψήφους 23 ΝΑΙ καὶ 6 ΟΧΙ οἱ καθηγηταὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστ. Πανεπιστημίου Θεσ/κης ἐψήφισαν ὑπὲρ τῆς ἱδρύσεως Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν!

Καὶ μὴ χειρότερα!... Δὲν τὸ χωράει ὁ νοῦς μας!…

Εἶναι ἀδιανόητο γιὰ τὸν ἁπλὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανό! Ἀνήκουστο! Πρωτάκουστο! Παράλογο!

Γιὰ μιὰ καταδικασμένη διαχρονικῶς "θρησκεία" ἀπὸ τὴν Α´ Οἰκουμ. Σύνοδο,Ὀρθόδοξοι θεολόγοι νὰ θέλουν ἐντὸς τῆς Σχολῆς τῶν θεολόγων νὰ διδάσκονται ἀντίθεες καὶ ἀντίχριστες πλάνες καὶ νὰ δημιουργοῦν συνειδητὰ ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ νὰ ἐκκολάπτουν ἒχιδνες στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας!…

Ἡ Ἰαπωνία καὶ ἡ Ἀγκόλα δὲν δέχτηκαν στὸ ἔδαφός τους τὸν μουσουλμανισμό, τὸν ὁποῖον

χαρακτήρισαν Σέκτα καὶ τὸν κήρυξαν ἐκτὸς νόμου ὡς τρομοκρατικὴ ὀργάνωσι.

Ἡ Ἂλ- Κάϊντα καὶ οἱ βομβιστικὲςἐνέργειές των ἐναντίον ἀθώων πολιτῶν δὲν σᾶς λένε τίποτα; ( Νά τό θυμάστε όμως), οὔτε ἐσᾶς τοὺς ἴδιους ποὺ ψηφίσατε δὲν θὰ σᾶς λυπηθοῦν καὶ μὴ πλανᾶσθε!...

 Μουσουλμανισμὸς στὴν οὐσία σημαίνει ἀναβίωσι τοῦ Ἀρειανισμοῦ ὑπὸ νέαν ἒκδοσιν μὲ ἄλλα λόγια καὶ ἄλλα πρόσωπα.

Γιατί νὰ μὴ ἱδρύσουμε καὶ ἄλλα Τμήματα Σπουδῶν, γιὰ τὸν Ἀρειανισμὸ καὶ ὅλων τῶν αἱρέσεων καὶ νὰ δημιουργήσουμε νέες θέσεις τῆς θεολογίας;

Μήπως θυμόμαστε γιὰ ποιὰ πλάνη καταδικάστηκε ὁ Ἄρειος καὶ οἱ ὀπαδοί του;

 Δὲν καταδικάστηκαν, γιατί δὲν παραδέχονταν τὸν Χριστὸ ὡς Θεό;

Καί σήμερα μήπως οἱ Μουσουλμάνοι παραδέχονται τὸν Χριστὸ ὡς Θεό ἢ οἱ Ἰεχωβάδες ἢ ἡ Μασονία;

Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι δημιουργήματα τῶν ἑβραιοσιωνιστῶν;

Ὁ Μωάμεθ δὲν κάνει πλύσι ἐγκεφάλου μὲ τὴν συνεχή ἐπανάληψι «ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας» καὶ «ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας» καὶ ὄχι τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ὃπως ἔλεγε ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς γιὰ τὸν ἑαυτόνΤου;

Οἱ Ἰεχωβάδες δὲν τὸν θεωροῦν καὶ δὲν τὸν ὀνομάζουν “ἀρχιδοῦλοτοῦ Θεοῦ» καὶ ἡ Μασονία δὲν τὸν ὑποβιβάζει στὸ ἐπίπεδο τοῦ "μύστη", ὃπως τοῦ Μωάμεθ, τοῦ Μωϋσῆ, τοῦ Βούδα, τοῦ Ζωροάστρη καὶ τόσων ἄλλων ἱδρυτῶνθρησκευμάτων, ποὺ ὅλοι τουςἦσαν ἄνθρωποι καὶ κανένας τους θεός, ὃπως ὁ Χριστός;

ΤΟ ΟΤΙ ὁ Μουσουλμανισμὸςεἶναι κατασκεύασμα τοῦ ἑβραιοσιωνισμοῦ τὸ ἀναφέρει ὁ Ἀρχιμ.Χαράλαμπος Βασιλόπουλος στὸ βιβλίο «Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣΜΑΣΚΑ» στὴ σελίδα 219, 220 καὶεἶναι πολὺ δύσκολο νὰ πιστέψουμεὃτι οἱ θεολόγοι δὲν τὸ διάβασαν ἢκαὶ ἂν τὸ διάβασαν νὰ τὸ ἔχουν ξεχάσει.

Συγκεκριμένως γράφει:

«Περισσότερα ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα περὶ τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ Ἑβραῖοι εἶναι οἱ ἐμπνευσταὶ καὶ δημιουργοὶ τοῦ Μουσουλμανισμοῦκαὶ περὶ τῆς Ἑβραϊκῆς καταγωγῆςκ.λπ. τοῦ Μωάμεθ, ἰδὲ εἰς τὸ βιβλίο τοῦ διαπρεποῦς συγγραφέως WASHINGTONIRVING μεταφρασθὲνεἰς τὴν Ἑλληνικὴν τὸ 1930 ὑπὸ τοῦΣτ. Ἰκονίου καὶ ἐκδοθὲν ὑπὸ τοῦἐκδοτικοῦ οἴκου Ἐλευθερουδάκη.Ἀριθμ. Καταλόγου Βιβλιοθήκης

τῆς Βουλῆς 2.171».

Τί θὰ διδάσκουν στὸ Τμῆμα τῶν Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν, τὴν Ἀλήθεια, ἢ τὸ Ψέμα καὶ τὶς πλάνες τοῦ Μωάμεθ;

Θὰ τοὺς διδάξουν ὅτι ὁ Ἑωσφόρος ἀπὸ ἐγωϊσμὸ ἤθελε νὰ γίνη αὐτοθεὸς καὶ σφετεριστὴς τοῦθρόνου τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἢ ὅπως γράφει τὸ Κοράνιο ὅτι διετάχθη ἀπ᾽ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ νὰ προσκυνήσουν ὅλοι οἱ ἂγγελοι τὸν χοϊκὸ Ἀδάμ, ἐνῶ αὐτὸς ἦταν ἀνώτερός του φτιαγμένος ἀπὸ ἄκαπνη φωτιά;

Ποιὸς γράφει τὴν ἀλήθεια καὶ ποιὸς τὸ ψέμα, ἡ Ἁγία Γραφή ἢ τὸ Κοράνιο;

Θὰ τοὺς διδάξουν ὅτι ὁ Θεὸς μὲ πλάγιες ἐρωτήσεις προσπαθοῦσενὰ ἀποσπάσει τὴν μετάνοια, γιὰ νὰ δώσει συγχώρεσι στὸν Ἀδὰμ καὶτὴν Εὔα ἢ αὐτό, ποὺ γράφει τὸ Κοράνιο ὅτι ἐνῶ ζήτησαν συγχώρεσι, ὁ Θεὸς αὐταρχικῶς καὶ δικτατορικῶς τοὺς ἔδιωξε ἀπ᾽ τὸν Παράδεισο, δικαιολογώντας έτσι τοὺς Πρωτοπλάστους καὶ κατηγορώντας δι᾽ἀνάρμοστη καὶ ἀψυχολόγητη συμπεριφορὰ τὸν Ἀληθινὸ Θεό.

Ζήτησαν ναὶ ἢ ὄχι συγχώρεσι οἱ Πρωτόπλαστοι;

Ποιὸς μᾶς γράφει τὴν Ἀλήθειακαὶ ποιὸς τὸ Ψέμα; Ὁ Μωϋσῆς ποὺἦρθε σὲ ἄμεση ἐπαφὴ μὲ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ στὸ ὄρος Σινᾶ ἢ ὁ Μωάμεθ, ποὺ ἦρθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν«Ἀρχάγγελο Γαβριήλ»;

Καὶ τί εἴδους Ἀρχάγγελος ἦταναὐτὸς ὅταν στὴν μὲν Παναγία εἶπεὅτι θὰ γεννήσει «τὸν Υἱό τοῦ Ὑψίστου καὶ θὰ τὸν ὀνομάσεις Ἰησοῦν(Λουκ α´ 31, 32)», ἐνῶ στὸ Κοράνιοτὸν ὀνομάζει «υἱὸν τῆς Μαρίας»;

Δὲν θυμόταν «ο Αρχάγγελος» τί εἶχε πεῖ στὴν Παναγία, ἢ μήπως ὁ δεύτερος Γαβριὴλ ἦταν διάβολος, ποὺ πῆρε τὴν μορφή του;

Πῶς βεβαιώθηκε ὁ Μωάμεθ ὅτι πράγματι ὁ ἀρχάγγελος ἦταν ὁ Γαβριήλ;

Μήπως εἶπε τὸ "Πάτερ ἡμῶν", μήπως τὸν λιβάνισε, ἒκανε τὸν σταυρό του ἢ του ἔκανε κανένα ἐξορκισμό;

Ἦταν δύσκολο νὰ τὸν ἐξαπατήσει ὁ διάβολος; Δὲν λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Β´ Κορ. ια´ 14) ὅτι “μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός”;

Θὰ τοὺς διδάσκουν γιὰ τὸν Χριστὸ ὅτι δὲν ἒπαθε, δὲν σταυρώθηκε καὶ δὲν ἀναστήθηκε, γιατί σταύρωσαν κάποιον ἄλλον, ποὺ τοῦ ἒμοιαζε, δηλ. τὸν σωσία του, ὅπως γράφει τὸ Κοράνιο;

Δὲν διαψεύδει καὶ τοὺς τέσσερις αὐτόπτες Εὐαγγελιστὲς καὶ ὅλους τοὺς προφητεύσαντες προφῆτες γιὰ τὰ πάθη, τὴν Σταύρωσιν καὶ τὴν Ἀνάστασίν του; Ἡ Ἁγία Γραφὴ γράφει τὴν Ἀλήθεια ἢ τὸ Κοράνιο;

Στὴν Καινὴ Διαθήκη τόσον ὁ Χριστὸς καὶ οἱ Ἀπόστολοι, ὅσον καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας στὰ συγγράμματά τους ἀναφέρονται στὰ χωρία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης αὐτούσια χωρὶς ν᾽ ἀλλοιώνουν τὸ βαθύτερο νόημά τους, ἐνῶ τὸ Κοράνιο τ᾽ ἀναφέρει μὲ τὸν σκοπὸ νὰ τὰ ἀλλοιώσει καὶ διαστρεβλώσει, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε καὶ ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος μὲ τὴν Εὔα καὶ τὸν Ἀδὰμ ἢ ὅπως ἐκ συστήματος κάνουν οἱ Ἰεχωβάδες.

Ποῦ θὰ βάλομε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἁγία Γραφή, Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη, ποὺ βρίσκονται σὲ ἀπόλυτη ὁμοφωνία καὶ συμφωνία, ἢ στὸ Κοράνιο, ποὺ διδάσκει πλανε-μένα καὶ διαστρεβλωμένα;

Ἂν ὁ μουσουλμανισμὸς ἦταν καὶ εἶναι ἀληθινὴ θρησκεία τότε γιατί τόσοι δικοί μας ἅγιοι, ποὺ δὲν ἀσπάστηκαν τὶς πλάνες τοῦ Μωάμεθ νὰ μὴ ἁγιάσουν ὡς μουσουλμάνοι καὶ ἁγίασαν ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ὑφιστάμενοι τὰ χίλια μύρια μαρτύρια ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους καὶ αὐτὸν τὸν φρικτὸν καὶ μαρτυρικὸν θάνατον;

Μπορεῖτε νὰ μᾶς πεῖτε τὸ πῶς ὁ Ἀλλὰχ ἀπὸ εἰδωλολατρικὸς θεὸς τῶν Ἀράβων λατρευόμενος μὲ τὶς τρεῖς κόρες του, καταργώντας τες ὁ Μωάμεθ, ἔγινε θεὸς ἀληθινός;

Ἂν ἐμεῖς καταργούσαμε τοὺς δώδεκα θεοὺς τοῦ Ὀλύμπου καὶ ἀφήναμε μόνο τὸν Δία, ὁ Δίας ἀπὸ εἰδωλολατρικὸς θεὸς θὰ γινόταν μὲ μετάλλαξι θεὸς ἀληθινός;

Μήπως ἄνοιξε ἡ μεγάλη Σχολὴ τῆς Χάλκης τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, γιὰ νὰ ἀνοίξουμε καὶ ἐμεῖς Τμῆμα σὲ Πανεπιστήμιο Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν ἢ τὸ τέμενος στὸ Βοτανικὸ τῶν Ἀθηνῶν;

Ὁ Ρουσντὶ εἶπε ὅτι τὸ Κοράνιο εἶναι σατανικοὶ στίχοι καὶ οἱ φανατικοὶ μουσουλμάνοι τὸν κυνήγησαν νὰ τὸν σκοτώσουν.

Ἀλλὰ νὰ ποὺ τὸ ἀπέδειξε μεταστραφεὶς στὸν Χριστιανισμὸ καὶ μεταμεληθεὶς φανατικὸς μουσουλμάνος ποὺ ἀνῆκε σὲ ἐγκληματικὴ τρομοκρατικὴ μουσουλμανικὴ ὀργάνωση τῆς Νιγηρίας (Ὀρθ. Τύπος Ι997/3-Ι-Ι3) εἶπε ὅτι οἱ ἀρχηγοί τους, τοὺς προέτρεπαν νὰ διαβάσουν ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ Κοράνιο καὶ παρουσιάζονταν ἀπὸ τὸ πουθενὰ 3-4 ἐπισκέπτες"."Ἔμοιαζαν ἀνθρώπινα πλάσματα, ἀλλὰ δὲν ἦταν"…( ήσαν όμως δαίμονες ! )

Μᾶς ζητοῦσαν νὰ εἴμαστε δυνατοὶ καὶ νὰ πολεμήσουμε.

Ποιούς; Τοὺς Χριστιανούς!..

Ἤδη σχεδὸν σὲ ὅλα τὰ μουσουλμανικὰ κράτη ἐφαρμόζεται ὁ ἀκήρυχτος Ἱερὸς Πόλεμος τῆς Τζιχὰντ μὲ δεκάδες θύματα Χριστιανῶν χωρὶς νὰ τὰ ἀναφέρουν τὰ Μ.Μ.Ε. καὶ νὰ καταγγέλλονται στὸ διεθνὲς δικαστήριο τῆς Χάγης ὡς ἐγκλήματα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας.

Δυστυχῶς τὸ Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων παραμένει κενὸ γράμμα γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα!...

Οἱ θεολόγοι καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἔχομε ἀπ' τὸν Χριστὸ τὴν ἐντολή: «Πορευθέντες ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ...» καὶ τὴν στιγμή, ποὺ ἦρθαν ἀπρόσκλητοι στὴ χώρα μας ἀποδεικνύουμε ἑαυτοὺς ἀνίκανους νὰ ἐφαρμόσουμε τὴν ἐντολή, γιατί ἡ ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς πάντα τὰ ἔθνη εἶναι ν᾽ ἀποδείξει τὴν ὑπεροχὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ ἰδιαιτέρως τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν αἱρετικῶν καὶ ὅλων τῶν ἑτεροθρήσκων, γιατὶ ὁ Χριστὸς τοὺς μαθητάς του δὲν τοὺς ἔστειλε, γιὰ νὰ μάθουν τοῦ κόσμου τὰ θρησκεύματα καὶ τὰ ἔθιμά τους, παρὰ νὰ τοὺς διδάξουν τὴν πίστι μας καὶ ὄχι νὰ τοὺς ἐπιβραβεύσουν καὶ νὰ τοὺς μοιράζουν Κοράνια!…

Ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ θυμίσω ὅτι στὴν Ἀποκ. (κα´ 8) γράφει: «…πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστὶν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» καὶ (κβ´ 15): «Ἔξω οἱ κύνες… καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν τὸ ψεῦδος».

Ἂν αὐτοὶ ποὺ καλλιεργοῦν ἐκ συστήματος καὶ παραπλανοῦν τὸν λαὸ μὲ τὸ ψεῦδος δὲν πᾶνε στὸν Παράδεισο, αὐτοὶ ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐξυπηρετοῦν τὸ ψεῦδος θὰ ἔχουν

καλύτερη τύχη ἀπὸ αὐτούς;

Ἀλλὰ νὰ τί εἶπε καὶ ὁ προφήτης στὸν βασιλιὰ (Β´ Παραλ. ιθ´ 2): «…Βασιλεῦ Ἰωσαφάτ, εἰ ἁμαρτωλῷ σὺ βοηθεῖς, ἢ μισουμένῳ ὑπὸ τοῦ Κυρίου ΦΙΛΙΑΖΕΙΣ, διὰ τοῦτο ἐγένετο ἐπὶ

σὲ ὀργὴ παρὰ Κυρίου».

Καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέει: «Ὁ τοῖς ἐχθροῖς τοῦ βασιλέως Χριστοῦ ΣΥΜΦΙΛΙΑΖΩΝ, οὐ δύναται τοῦ βασιλέως Χριστοῦ φίλος εἶναι, ἀλλὰ οὐδὲ ζωῆς ἀξιοῦται, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἐχθροῖς ἀπολεῖται».

Ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μονόδρομος γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου τὸ διεκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος «πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου» λέγοντας (Πράξ. δ´ 8, 12): «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς».

Παραλείπω τὶς παραινέσεις τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καθ᾽ ὡς καὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Γαλ. β´15, 16, καὶ γ´ 11, 12) γιὰ τὴν ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Προσέξτε, γιατί η εὐθύνη σας είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ!

------------------------

Από ένα γράμμα τού Οδυσέα Ανδρούτσου.

Άς το διαβάσουν οί πολιτικοποιοιημένοι καθηγητές πού γιά να μή τά χαλάσουν μέ τούς κυβερνητικούς φίλους τους, προτίμησαν τούς εχθρούς τού Χριστού, κι΄ άς τρώνε ψωμί καί μισθό από τον Χριστό  ώς "θεολόγοι" Του...


"...Ἀγαπητοί μου Γαλαξιδιῶται,
Ἦτο θέλημα Θεοῦ νὰἁρπάσωμεν τὰὅπλα μίαν ἡμέραν καὶ νὰ ριφθῶμεν κατὰ τῶν τυράννων μας.
Τί τὴν θέλομεν, ἀδελφοί μου, τὴν πολυπικραμένην ζωὴν τοῦ δούλου; 
Δὲν βλέπετε, ὅτι δὲν μᾶς ἀπέμεινε τίποτε; Καὶ αὐταὶ αἱἐκκλησίαι μας ἔγιναν τζαμιὰ καὶ στάβλοι τῶν Τούρκων. 
Δὲν εἶναι πρέπον νὰ σταυρώσωμεν τὰς χεῖρας.
Ἄς ἐρωτήσωμεν τὴν καρδίαν μας καὶὅ,τι ἀποφασίσωμεν, νὰ τὸ βάλωμεν ἐμπρὸς σύντομα. 

Ἄν βραδύνωμεν, θὰ μετανοήσωμεν καὶ τότε ἄδικα θὰ κτυπῶμεν τὴν κεφαλὴν μας.

Τὴν ἐποχὴν αὐτὴν ἡ Τουρκία εἶναι ἀπησχολημένη εἰς πολέμους. Ἄς ὠφεληθῶμεν  ἀπὸ τὴν περίστασιν  αὐτήν, τὴν ὁποίαν μᾶς ἔστειλεν ὁ Θεὸς εἰσακούων τα δίκαια παράπονά μας.
Εἰς τὰὅπλα, ἀδελφοί! Ἤ νὰἐλευθερωθῶμεν ἦ νὰ ἀποθάνωμεν ὅλοι. Καλύτερον θάνατον δὲν ἠμπορεῖ νὰ  ἐπιθυμήσῃἝλλην καὶ χριστιανός.

Ἐγώ, καθὼς γνωρίζετε, ἠμπορῶ νὰ ζήσω λαμπρὰ μὲ πλούτη καὶ τιμὰς καὶ δόξαν. Ὅ,τι καὶἂν ζητήσω, οἱ Τοῦρκοι προθύμως θὰ μοῦ τὸ δώσουν, διότι φοβοῦνται τὸ σπαθὶ τοῦ
Ἀνδρούτσου. 
Ἀλλὰ σᾶς λέγω τὴν ἀλήθειαν, ἀδελφοί μου, δὲν θέλω νὰ καλοπερνῶἐγὼ καὶ τὸ Γένος μου νὰ ὑποφέρῃ εἰς τὴν δουλείαν.
Ἀπὸ τὴν Πελοπόννησον μοῦ γράφουν, ὅτι εἶναι ὅλοι ἓτοιμοι μὲ τὰ παλικάρια των. Θέλω ὅμως νὰ εἶμαι βέβαιος, ὅτι θὰ μὲ ἀκολουθήσετε.
Ἄν κάμετε σεῖς ἀρχὴν ἀπὸ τὸ ἕν μέρος καὶἐγὼἀπὸ τὸἄλλο, θὰ σηκωθῇὅλη ἡ Ρούμελη.
Περιμένω ἀπάντησιν μὲ τὸν κομιστὴν τῆς ἐπιστολῆς μου.
Τὴν μπαρούτην καὶ τὰ βόλια τὰἔλαβα καὶ τὰἐμοίρασα.
 22 Μαρτίου 1821

 Σᾶς χαιρετῶ καὶ σᾶς γλυκοφιλῶ
Ὁἀγαπητός σας
Ὀδυσσεὺς Ἀνδροῦτσος
.
ΑΝΑΓ Ν Ω Σ Τ ΙΚΟ
γιὰ τὴν ἕκτη τάξη τοῦ δημοτικοῦ σχολείου
ΔΗΜ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ – ΝΙΚ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΡΒΑΝΑ – ΔΗΜ. Γ. ΖΗΣΗ Κ.Α.

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1943
 (μακάρι να περιείχαν τέτοια είμενα και τα σημερινά αναγνωστικά…)

"Καὶ πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς"!

Τὴν πέταξε τὴν "κοτσάνα" καὶ οὔτε γάτα, οὔτε ζημιά!

Ὁ Σουηδὸς ΥΠΕΞ Κὰρλ Μπὶλντ (Nils Daniel Carl Bildt) προχώρησε σὲ πρωτοφανεῖς δηλώσεις κατὰ τῆς Ὀρθoδοξίας. Ὁ Κὰρλ Μπίλντ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καὶ πρωθυπουργὸς τῆς Σουηδίας (1991-1994), δήλωσε συγκεκριμένα ὄτι "Ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ ἀπειλὴ γιὰ τὸ δυτικὸ πολιτισμὸ" καὶ ὁ Β. Πούτιν δὲν δεσμεύεται ἀπὸ τὶς διεθνεῖς ἀξίες, ἀλλὰ δεσμεύεται ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία"! Τουλάχιστον ἔπρεπε νὰ δώσει καὶ κάποιες συγκεκριμένες ἐξηγήσεις γιὰ νὰ καταλάβουμε πόσο μεγάλες εἶναι οἱ πόρτες τοῦ ἅδη τῆς ἀποφερόμενης δυσώδους κακίας. Ἔτσι μείναμε μὲ ἀπορίες….

Οἱ παραπάνω ἀπόψεις τοῦ εἶναι προσωπικὲς ἢ ντιρεκτίβα κανενὸς think tank; Ἄραγε ὁ Χριστιανισμὸς τοῦ Καθολικισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ μὲ τὶς παραφυάδες τοῦ συνιστοῦν ΑΠΕΙΛΗ ἢ εἶναι ΑΚΙΝΔΥΝΟΙ γιὰ τὸν Δυτικὸ Πολιτισμό; Μήπως ὁ Ἰσλαμισμὸς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΛΗ γιὰ τὸν ¨πολιτισμὸ¨ τῶν Σκανδιναβικῶν χωρῶν;

Ὅταν κάποιος "ζορίζεται" τοῦ ξεφεύγουν "κακὰ λόγια", ὑπερβαίνει τὰ ἐσκαμμένακαὶ δίνει τὸ στίγμα τοῦ πάνω στὴν γεωπολιτικὴ κοσμοθεωρία τῆς....

σύγκρουσης τῶν πολιτισμῶν καὶ τοῦ ἀνασχηματισμοῦ τῆς παγκόσμιας τάξης κατὰ τὸν Huntington, Samuel Ph. Γιὰ ποιοὺς λόγους "ζορίζεται" ὁ κ. Κὰρλ Μπὶλντ καὶ ξεσπάει ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας;

Τὸ ποτήρι ξεχείλισε φαίνεται καὶ στὴν Σουηδία, χώρα πρότυπο ἀνοχῆς καὶ προάσπισης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὴν δήλωση τοῦ προέδρου τοῦ Δημοκρατικοῦ κόμματος τῆς Σουηδίας, Πὰρ Νόρλινγκ (20 ἕδρες στὸ Σουηδικὸ κοινοβούλιο) ποὺ θέτει ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ τὴν προστασία τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ ἀνθρωπιστικοῦ χαρακτήρα τῆς χώρας τὴν… ἀπαγόρευση τοῦ Ἰσλάμ!

“Η ἰσλαμικὴ θρησκεία πρέπει νὰ τεθεῖ ἐκτὸς νόμου. Ὅσοι ἐξακολουθήσουν νὰ τὴν ἀσκοῦν ἐντός της χώρας μετὰ τὴν ἀπαγόρευση, πρέπει νὰ ἀπελαθοῦν. Ἃς ὑπάρχει ἀλλοῦ, ἀλλὰ ὄχι στὴν Σουηδία ἀφοῦ δὲν ταιριάζει μὲ τὸν δημοκρατικὸ χαρακτήρα τῆς χώρας”!

Ὁ πρόεδρος τῶν Σουηδῶν δημοκρατῶν ἔκανε ἀναφορὰ καὶ στὶς νεοναζιστικὲς ὁμάδες ποὺ δροῦν στὴν χώρα λέγοντας ὅτι “ἀπεχθάνομαι τὸν ναζισμό, εἶναι ξεκάθαρο ὄμως οτι εἶναι “προϊόν” τῆς ἀθρόας μετανάστευσης”. (olympiada Αύγουστος 27, 2012)

Τελικὰ στὴν Σουηδία φαίνεται νὰ θέλουν νὰ τὰ ἀπαγορέψουν ὅλα γιὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ την "σύγκρουση τῶν πολιτισμών" ποῦ ἄρχισε νὰ μαίνεται μέσα στὴν ἴδια τὴν αὐλή τους; Σίγουρα ὅμως ὅταν καῖς χλωρὰ καὶ ξερὰ παίρνεις καὶ ἐσὺ φωτιὰ καὶ τότε "Οὐαὶ στὰ Ἔθνη τοῦ Βορρά".

Β. "Ἡ Σουηδία ἐφεξῆς ἀποτελεῖ στόχο τῶν ρωσικῶν ἐνόπλων δυνάμεων μετὰ τὴν ἀπόφασή της νὰ ἐγκαταλείψει τὴν πολιτικὴ τῆς οὐδετερότητας καὶ νὰ παράσχει διευκολύνσεις στὸ ΝΑΤΟ" δήλωσε ἀνώτερος ἀξιωματοῦχος τοῦ ρωσικοῦ ὑπουργείου Ἄμυνας μετὰ τὴν ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης τῆς Σουηδίας νὰ ἐπιτρέψει τὴ χρήση τοῦ ἐθνικοῦ ἐναέριου χώρου της ἀπὸ τὰ ἀεροσκάφη ἐναέριας ἔγκαιρης προειδοποίησης καὶ ἐλέγχου (AWACS) E-3A Sentry τοῦ ΝΑΤΟ!

Ἡ Μόσχα θεωρεῖ πλέον ὅτι ἑνώθηκε ὁ σκανδιναβικὸς ἀμυντικὸς χῶρος τῶν χωρῶν τοῦ ΝΑΤΟ, πλὴν τῆς Φινλανδίας (to-radar.gr/ 5 Μαίου 2014). Τόσο πολὺ μᾶλλον φοβήθηκε ὁ κ. Κὰρλ Μπὶλντ ἀπὸ τὰ παραπάνω πού ταύτισε τὴν Ὀρθοδοξία μὲ τὸν Πούτιν; Λέγοντας ὅτι "ὁ Β. Πούτιν δὲν δεσμεύεται ἀπὸ τὶς διεθνεῖς ἀξίες, ἀλλὰ δεσμεύεται ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία"!

Ποῦ νὰ ξέρει ὁ "κακομοίρης" ὁ Κὰρλ ὅτι ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ δὲν δεσμεύει ἀλλὰ ἀπελευθερώνει ὅμοιούς του ποὺ εἶναι δεμένοι μὲ "νοητὰ δεσμὰ" καὶ φυσικὰ ἂν τὸ θέλουν οἱ ἴδιοι. Καὶ λογικὸ εἶναι νὰ μὴν ξέρει ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Ὀρθοπραξία εἶναι οἱ πραγματικὲς Ὑπερδυνάμεις τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ μάλιστα "πυρηνικές" γιατί ἀλλοιώνουν τὸν πυρήνα τῆς ἀνθρώπινης κοινωνίας μὲ τὸν "Ζῶντα Λόγο τοῦ Θεανθρώπου". Καὶ φυσικὰ ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχουν νὰ φοβηθοῦν τίποτε , οὔτε καὶ ἀπὸ τοὺς δαιμονιώδεις ἀλαλαγμοὺς τοῦ "νεοεμφανιζόμενου στὺλ Κὰρλ Μπιλντ".

"Ὅταν οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἤσαν μόνο δώδεκα καὶ δὲν ὑπῆρχε στὴ σκέψη κανενὸς ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ἀκόμα ἡ ἰουδαϊκὴ συναγωγὴ ἀνθοῦσε καὶ ἡ ἀσεβὴς εἰδωλολατρία κυριαρχοῦσε σ ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν οἰκουμένη, ὁ Κύριος εἶχε προφητέψει: Ἐπὶ ταύτη τὴ πέτρα (δηλαδὴ πάνω στὴν ὁμολογία πίστεως τοῦ Πέτρου) οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτής" (Ματθ. 16,18).

Διαπιστώνεις τὴν ἀλήθεια αὐτῆς τῆς προφητείας; Βλέπεις τὴν ἐκπλήρωσή της; Σκέψου πόσο σημαντικὸ γεγονὸς εἶναι ἡ ἐξάπλωση τῆς Ἐκκλησίας σχεδὸν σ' ὅλη τὴ γῆ μέσα σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα. Σκέψου πῶς ἄλλαξε τὴ ζωὴ τόσων ἐθνῶν καὶ ὁδήγησε στὴν πίστη τόσους λαούς, πῶς κατάργησε προγονικὰ ἔθιμα, πῶς ἀπελευθέρωσε ἀπὸ μακροχρόνιες συνήθειες, πῶς σκόρπισε σὰν σκόνη τὴν κυριαρχία τῆς ἡδονῆς καὶ τὴ δύναμη τῆς ἁμαρτίας, πῶς ἐξαφάνισε σὰν καπνὸ τὴν ἀκάθαρτη τσίκνα τῶν θυσιῶν, τὶς εἰδωλολατρικὲς τελετές, τὶς βδελυκτὲς ἑορτές, τὰ ξόανα, τοὺς βωμοὺς καὶ τοὺς ναούς, πῶς οἰκοδόμησε παντοῦ ἅγια θυσιαστήρια, στὴν πατρίδα μας καὶ στὶς χῶρες τῶν Περσῶν, τῶν Σκυθῶν, τῶν Μαύρων, τῶν Ἰνδῶν. Τί λέω; Ἀκόμα καὶ στὰ Βρετανικὰ νησιά, ποῦ βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὴ Μεσόγειο, στὸν ὠκεανό, ἁπλώθηκε ἡ Ἐκκλησία καὶ χτίστηκαν θυσιαστήρια. Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας

Καὶ κάτι ἐξαιρετικὰ ἀφιερωμένο γιὰ τὸν παραπάνω ΥΠΕΞ, ἐμπλουτισμένο μὲ νοητὲς εἰκόνες Ὁμολογίας τῶν ἡμερῶν μας ἀπὸ τὴν Συρία, Ὀδησσὸ καὶ τὶς χῶρες τῆς Ἀφρικῆς ποὺ σφάζουν, σταυρώνουν καὶ καῖνε Χριστιανούς.

"Αν δὲν πιστεύεις στὰ λόγια, πίστευε στὰ πράγματα. Πόσοι τύραννοι θέλησαν νὰ νικήσουν τὴν Ἐκκλησία; Πόσα τηγάνια; πόσα καμίνια, δόντια θηρίων, ξίφη ἀκονισμένα; Ὅμως δὲν τὴν νίκησαν. Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι, ποῦ τὴν πολέμησαν; Ἔχουν σιγήσει καὶ παραδόθηκαν στὴν λήθη. Καὶ ποῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία; Λάμπει περισσότερο ἀπὸ τὸν ἥλιο. Τὰ δικά τους σβήστηκαν, τὰ δικά της εἶναι ἀθάνατα".

«ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24.35).

«Μάταιος ὁ πόλεμος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας» (μέτ. Σπ. Μουστάκα, ΕΠΕ 33 σ. 387-9).

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/05/blog-post_7466.html

Απόφαση Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας ΑΠΘ

(Αριθμ. Συν. 518/26-3-2014)

Η Συνέλευση του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. συνήλθε την 26η Μαρτίου 2014 σε τακτική συνεδρίαση, συζήτησε το θέμα της ιδρύσεως Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. και προέβηκε στις εξής διαπιστώσεις:

1. Οι αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θέτουν την ανάγκη εκπαίδευσης όλων όσοι διαβιούν νομίμως στη χώρα ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Ειδικότερα, για τους Έλληνες Μουσουλμάνους το Ελληνικό Κράτος είναι κυρίαρχα υπεύθυνο για την εκπαίδευσή τους σε όλες τις βαθμίδες.

2. Η αυτοτελής γνωστική περιοχή που θεραπεύει η Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. και τα δύο Τμήματά της, από της συστάσεώς τους, είναι οι σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία, ή επί τη βάσει της Ορθοδόξου Θεολογίας σπουδή του φαινομένου της Θρησκείας και του Χριστιανικού Πολιτισμού, ή του Πολιτισμού γενικότερα, σύμφωνα με τα Προγράμματα Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Σπουδών αμφοτέρων των Τμημάτων της, κατά τις διατάξεις του Ν. 4009 και του Π.Δ. 98/2013. Επομένως με την απόφαση ίδρυσης Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών αλλοιώνεται ο μέχρι τώρα χαρακτήρας της Σχολής και η ακαδημαϊκή της αντιστοίχηση με τα διεθνώς κρατούντα.

3. Η Θεολογική Σχολή κατά το επιστημονικό της περιεχόμενο και το σκοπό ιδρύσεως και λειτουργίας της είναι επιστημολογικά αναρμόδια για την οργάνωση προγραμμάτων σπουδών άλλων θρησκειών. Πολύ περισσότερο που η σύσταση της συγκεκριμένης κατευθύνσεως αντιβαίνει στην αρχή του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας μελών άλλης θρησκείας, μία διαχρονική ακαδημαϊκή αξία και συμπεριφορά που χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή κοινότητα του Α.Π.Θ.

4. Το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας πορεύεται με σταθερό προσανατολισμό και στρατηγική στην εδραίωση του διαχριστιανικού και διαθρησκευτικού διαλόγου ως ουσιαστική συμβολή της Ορθοδόξου Θεολογίας στην ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των ανθρώπων και των λαών.

5. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ως προς το θέμα μιας τριτοβάθμιας δομής λειτουργίας Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών, η Συνέλευση του Τμήματος επισημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας (Ν. 4009, άρθρο 32) και των διεθνών συνθηκών, με σοβαρή νομοτεχνική μελέτη και πνεύμα νηφάλιου διαλόγου των αρμοδίων φορέων και προτείνει ένα πρόγραμμα σπουδών με την ευθύνη των καθ᾽ ύλη αρμοδίων Παιδαγωγικών Τμημάτων.

6. Το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ. με την παρούσα απόφασή του ενεργεί σε πνεύμα γόνιμου διαλόγου, λαμβάνοντας υπόψη επιστημολογικούς και ακαδημαϊκούς λόγους, αποβλέποντας στη διασφάλιση του υψηλού επιπέδου των θεολογικών σπουδών που παρέχονται στη Θεολογική μας Σχολή και είναι καταξιωμένες σε διεθνές επίπεδο, σεβόμενο πάντα το επιστημονικό έργο που επιτελείται στο Τμήμα Θεολογίας.

Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/04/blog-post_11.html

Μὲ ἀφορμὴ τὶς ἐντονότατες ἀντιδράσεις γιὰ τὴν ἵδρυση Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὸ Τμῆμα Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ ἀκούσθηκαν ποικίλες γνῶμες καὶ ἀπόψεις ἀπὸ πανεπιστημιακοὺς δασκάλους. Ὅσοι ὑποστήριξαν τὴν ἵδρυση ἑνὸς τέτοιου Τμήματος, ποὺ ἄφησε ἄναυδο τὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸ λύπησε βαθύτατα, ἐπικαλέσθηκαν διάφορες δικαιολογίες. Μεταξὺ αὐτῶν διατυπώθηκε καὶ ἡ ἀκόλουθη ἄποψη ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος κ. Χρυσόστομο Σταμούλη: «Τὸ Πανεπιστήμιο » εἶπε, ἀπαντώντας στὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, «δὲν εἶναι τμῆμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ εἶναι ἐλεύθερο, δημόσιο ἐκπαιδευτικὸ ἵδρυμα καὶ λειτουργεῖ μὲ βάση τὶς ἀκαδημαϊκὲς ἀνάγκες» (ἐφημ. «Δημοκρατία» 12-3-2014, σελ. 22). Ἡ ἀπάντηση αὐτὴ προξενεῖ εὔλογη ἀπορία καὶ γεννᾶ μελαγχολικὲς σκέψεις γιὰ τὴν πορεία τῶν Ὀρθοδόξων Σπουδῶν στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα. Βεβαίως τὸ Πανεπιστήμιο δὲν εἶναι τμῆμα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι τυπικὰ καὶ διοικητικὰ ἀνεξάρτητο Ἵδρυμα. Ἀλλὰ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ διαφέρει οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὶς ἄλλες Πανεπιστημιακὲς Σχολές. Οἱ ἄλλες Σχολές, ὅπως ὀρθὰ γράφει ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Παν. Τρεμπέλας1, δημιουργήθηκαν καὶ συντηροῦνται γιὰ ὁρισμένους πρακτικοὺς σκοπούς, οἱ ὁποῖοι δὲν μποροῦν νὰ πραγματοποιηθοῦν χωρὶς ἐπιστημονικὴ ἔρευνα. Μεταξὺ ὅμως τῶν Σχολῶν αὐτῶν ἡ Θεολογικὴ κατέχει ἰδιαίτερη καὶ αὐτοτελὴ θέση. Διότι τὸ ἔργο της δὲν ἀποβλέπει, ὅπως π.χ. τὸ ἔργο τῆς ἐπιστήμης τοῦ δικαίου, στὴν ὀργάνωση τοῦ κοινωνικοῦ βίου· ἢ ὅπως τὸ ἔργο τῆς ἰατρικῆς στὴ συντήρηση τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν. Τὸ ἔργο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ὑπηρετεῖ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ὡς θεοΐδρυτος αὐτοτελὴς πνευματικὸς ὀργανισμὸς ὑφίσταται μέσα στὴν πολιτεία παράλληλα μὲ αὐτήν. Ἡ δὲ Θεολογία διὰ τῆς ἐπιστημονικῆς ἀναπτύξεως τῆς ὑπερφυσικῆς θείας ἀποκαλύψεως ἀποτελεῖ τὸ συμπλήρωμα τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν μὲ τὸ νὰ ἐκφέρει τὸν τελευταῖο περὶ τῶν ὄντων λόγο. Ἔτσι ἱκανοποιεῖ τὶς ὕψιστες ἀπαιτήσεις τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος καὶ θεραπεύει τὶς ἀνάγκες καὶ τοὺς πόθους τοῦ λογικοῦ ἀνθρώπου. Ἐπίσης πρέπει νὰ μὴ λησμονοῦμε ὅτι κοιτίδα τῆς Θεολογίας, ἡ ὁποία δικαιοῦται νὰ ἀποκαλεῖται «ἐπιστήμη ἐπιστημῶν», εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὴ ἔδωσε καὶ δίνει ζωὴ στὴ Θεολογία. Λόγῳ λοιπὸν τῆς καταγωγῆς αὐτῆς τῆς Θεολογίας ὑπάρχει διαρκὴς καὶ σταθερὴ σχέση ἀμοιβαιότητας μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ Θεολογίας, κατὰ τὴν ὁποία ἡ Θεολογία ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος ἐπιδρᾶ εὐεργετικὰ στὴν Ἐκκλησία διαφωτίζοντας καὶ καταυγάζοντας τὴν περὶ Χριστιανισμοῦ συνείδησή της, καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο δὲν μένει ξένη ἀπὸ τὴν ἐπιρροή, τὶς περιπέτειες καὶ γενικῶς τὴν ἑκάστοτε κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας. Δηλαδὴ Ἐκκλησία καὶ Θεολογία ἐπιδροῦν ἀμοιβαῖα ἡ μία ἐπὶ τῆς ἄλλης. Εἶναι περιττὸ νὰ τονισθεῖ ὅτι δὲν μπορεῖ ἕνας ὀρθολογιστὴς ἢ στεγνὸς ἐπιστήμων νὰ εἶναι καθηγητὴς σὲ μιὰ Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολή, πράγμα δυστυχῶς ὄχι σπάνιο σήμερα! Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ παρουσία ἀλλοτρίου φρονήματος στὶς Θεολογικές μας Σχολές. Οἱ Πατέρες ἦσαν κατεξοχὴν πιστοί. Δὲν σκέφθηκαν ποτὲ ὅπως «οἱ σοφοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου» καὶ δὲν ἐξέφρασαν προσωπικές τους γνῶμες. Ἔδωσαν τὴ μαρτυρία τῆς «καθολικῆς» καὶ ἀποστολικῆς πίστεως ὁλόκληρης τῆς Ἐκκλησίας. Σταθερὸ δὲ ἀξίωμά τους ἦταν: «πρᾶξις θεωρίας ἐπίβασις». Ὁρισμοὶ τῆς Θεολογίας ὅτι αὐτὴ εἶναι ἐπιστημονικὴ γνώση τοῦ Χριστιανισμοῦ ἢ τῶν ἀληθειῶν του ἢ σύνολο ἐπιστημονικῶν γνώσεων καὶ τεχνικῶν κανόνων διοικήσεως, ποὺ ἀνήκουν στὸν Χριστιανισμό, καὶ ἄλλα παρόμοια, μεταβάλλουν τὴν ἱερὴ ἐπιστήμη τῆς Θεολογίας σὲ ἀφηρημένη θεωρία περὶ Χριστιανισμοῦ· σὲ ἄσκηση πολυμάθειας, ἡ ὁποία ὑπὸ ὁρισμένες περιστάσεις μπορεῖ νὰ ἀναπτυχθεῖ ἢ νὰ παραχθεῖ καὶ ἀπὸ ἕνα μὴ Χριστιανό. Ὅμως κανένας ὀρθολογιστὴς ἢ ἄπιστος δὲν μπορεῖ π.χ. νὰ κατανοήσει, πολὺ περισσότερο νὰ ἀναπτύξει, τὸ περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος δόγμα, ἢ τὸ περὶ δύο φύσεων καὶ ἑνὸς προσώπου τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου κ.τ.ὅ. Κατὰ συνέπεια τὸ Πανεπιστήμιο δὲν εἶναι μὲν τμῆμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ οἱ διδάσκαλοι τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς του δὲν μποροῦν νὰ θεολογοῦν ἁπλῶς ἀκαδημαϊκὰ καὶ ἀριστοτελικὰ ἀγνοώντας τὴν Ἐκκλησία ἢ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἔχουν χρέος «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι» νὰ «μελωδοῦν ἐν μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας μέλος ἐναρμόνιον θεολογίας», ὡς ἐκφραστὲς καὶ φύλακες τῶν Ἀποστολικῶν Παραδόσεων, καὶ νὰ ὁδηγοῦν ὄχι μόνο τοὺς σπουδαστές τους, ἀλλὰ καὶ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθεια. Ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, ὅπως καὶ κάθε Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολή, γιὰ νὰ εἶναι συνεπὴς πρὸς τὸν ἑαυτό της, πρέπει νὰ εἶναι πρωτίστως Ἀποστολικὴ καὶ Πατερική, ὄπως ἀκριβῶς καὶ ἡ Ἐκκλησία. Νὰ μαρτυρεῖ, νὰ διδάσκει, νὰ μεταλαμπαδεύει τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθεια καὶ τὴν ἁγία καὶ πλούσια ἐμπειρία τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Νὰ καταρτίζει θεολόγους ὄχι «χειροτονητούς, οἷς ἀρκεῖ τὸ θελῆσαι μόνον πρὸς τὸ εἶναι σοφοῖς»2, δηλαδὴ θεολόγους αὐτοχειροτόνητους, οἱ ὁποῖοι μόνο ἐπειδὴ θέλουν νὰ εἶναι σοφοί, νομίζουν καὶ ὅτι εἶναι, ἀλλὰ θεολόγους οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ παύουν «πάσχοντες θέωσιν », κατὰ τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή. Θεολόγους, οἱ ὁποῖοι θὰ «ἐνεργοῦν ὡς ἄνδρες ἐκκλησιαστικοί (Ὠριγένης), γιὰ λογαριασμὸ καὶ ἐν ὀνόματι τῆς Ἐκκλησίας, (θεολόγους) σχολιαστὲς τῆς πίστεώς της, πιστοὺς τηρητὲς τῆς Παραδόσεώς της, μάρτυρες τῆς ἀληθείας καὶ τῆς πίστεως», κατὰ τὸν ἀείμνηστο μεγάλο θεολόγο πρωθιερέα Καθηγητὴ π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ. Ὁ εὐσεβὴς λαὸς τούτης τῆς Χώρας, ποὺ δεινοπάθησε ὅσο κανένας ἄλλος καὶ ἀκόμη συνεχίζει νὰ δεινοπαθεῖ στὴν Κύπρο ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο Ἰσλάμ, διερωτᾶται: Τί θέση ἔχουν σὲ μιὰ Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολὴ οἱ Ἰσλαμικὲς Σπουδὲς ποὺ θέλουν νὰ διδάξουν Καθηγητὲς Ὀρθοδόξου Θεολογίας; Μήπως δὲν ξέρουμε ὅτι τὸ Ἰσλὰμ δὲν θεωρεῖ τὸν Χριστὸ Υἱὸ τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ ἕναν ἁπλὸ προφήτη κατώτερο τοῦ ἀνθρώπου Μωάμεθ, τοῦ ὁποίου ὁ βίος ἦταν διαβλητός; Μήπως δὲν ξέρουμε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι θεόπνευστη, τὸ δὲ Κοράνιο βιβλίο καθαρὰ ἀνθρώπινο μὲ ἀντιφατικὸ περιεχόμενο καὶ κυρίως ἐχθρικὸ πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς καὶ γενικῶς πάντα μὴ μουσουλμάνο; Τὸ βιβλίο αὐτὸ διδάσκει ὅτι οἱ μουσουλμάνοι πρέπει νὰ τρομοκρατοῦν ἐμᾶς τοὺς κάφρους (Σούρα 8, 12), νὰ ἐκπληρώνουν τὸ ἱερὸ καθῆκον τους σκοτώνοντάς μας (Σούρα 9, 5), νὰ μὴν ἔχουν φίλους ἐμᾶς τοὺς κάφρους (Σούρα 5, 51), νὰ μὴ δείχνουν ποτὲ ἔλεος στοὺς Χριστιανοὺς καὶ τοὺς Ἑβραίους, ἐπειδὴ εἴμαστε τὰ πιὸ σιχαμερὰ πλάσματα (Σούρα 98, 6)3. Μήπως δὲν ξέρουμε ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ κερδίζεται μόνο μὲ τὴ χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τὸν προσωπικὸ ἀγώνα καὶ ὄχι φονεύοντας ἀπίστους, ὅπως διδάσκει τὸ Κοράνιο (Σούρα 9, 11); Μήπως ἀγνοοῦμε ὅτι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι ὁ αἰώνιος Τριαδικὸς Θεὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ προσωπικὸς Θεὸς ποὺ μᾶς χαρίζει τὴν «κατὰ χάριν θέωσιν», καὶ ὄχι ὁ ἀπρόσωπος Ἀλλὰχ τοῦ Ἰσλάμ; Σὲ καιροὺς ὄχι ἁπλῶς χαλεπούς, ἀλλὰ παγχάλεπους, ἂς ἀγαπήσουμε περισσότερο τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Θὰ κριθοῦμε ἀπὸ τὸν Δικαιοκρίτη Κύριό μας καὶ γιὰ τὴν τυχὸν ἀπάθειά μας καὶ τὴν ἀμέλειά μας. Ἂς ἀναλογισθοῦμε λοιπὸν ὅλοι τὶς εὐθύνες μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Πατέρων μας.

1. Βλ. Παν. Ν. Τρεμπέλα, Ἐγκυκλοπαιδεία τῆς Θεολογίας, ἔκδ. «Ὁ Σωτήρ», 20005, σελ. 142-145.

2. Γρ. Θεολόγου, Λόγ. 20ός, Περὶ δόγματος καὶ καταστάσεως Ἐπισκόπων, PG 35, 1065A.

3. Σημειώνουμε ὅτι ἡ ἀραβικὴ λέξη «κάφρος» (καφίρ), ἀποτελεῖ τὸν πιὸ προσβλητικὸ χαρακτηρισμὸ τῆς «ἱερῆς» γλώσσας τοῦ Ἰσλάμ.

Πηγή: http://www.osotir.org/keimena/ekpaideutika/item/33135-kklisia-ka-theologik-s-sxol-s

Μᾶς αἰτιῶνται ὡς δῆθεν ἀντισημίτες ἐνῶ ἔχομε διακηρύξει άδιαπτώτως ὅτι σεβόμεθα καί ἀγαπούμε τόν λαό τοῦ Ἰσραήλ ἀλλά εἴμεθα ἀντισιωνισταί διότι ὁ Σιωνισμός ἀποτελεῖ διαχρονικά ὀξυτάτη μορφή ρατσισμοῦ ὅπως ὁ πρώην ἀδέσμευτος ΟΗΕ τό 1975 εἶχε διακηρύξει καί ἀφ’ ἑτέρου ἀδιάπτωτα μισεῖ τόν Χριστό καί ἐξακολουθεῖ νά τόν ἀνασταυρώνει σέ κάθε ἱστορική περίοδο μέ τήν κατασκευή ψευδῶν γελοίων καί χαλκευμένων ντοκυμαντέρς σκουπιδιῶν πού διανέμει στούς συμπράττοντες μαζί του γιά προφανεῖς λόγους. Εἶναι γνωστό βέβαια τό ἀβυσσαλέο μῖσος τῶν Ραββίνων τοῦ Ἰσραήλ ἐναντίον τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου καί ἡ ἔκπτωση τους ἀπό τόν θεϊσμό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τοῦ προφητισμοῦ στόν ἑωσφορισμό τοῦ Ταλμούδ καί τῆς Καμπαλᾶ. Εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι τό Ἑβραϊκό λόμπυ τῶν ΗΠΑ ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ καταγγελίες τῶν Ὀρθοδόξων Ἑβραίων σιωνοκρατεῖται. Ἀποτέλεσμα ἡ παραγωγή τῶν παραπάνω σκουπιδιῶν πού στοχεύουν στό νά ἀναπαράξουν τό μῖσος κατά τοῦ Χριστοῦ ἐνσπείροντας κατά τήν ἀνόητη ἀντίληψή τους τήν ἀμφιβολία στό σωτηριῶδες θεϊκό του ἔργο.

Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι ἐκ προσώπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐντός τῶν ὁρίων τῆς δικαιοδοσίας τῆς ὁποίας βρίσκεται ὁ τηλεοπτικός δίαυλος ΣΚΑΪ νά καταγγείλωμε στόν Ἑλληνορθόδοξο λαό μας καί στό ποίμνιό μας τήν ἀπαράδεκτη καί σαφῶς ἀντιχριστιανική καί ἀπάνθρωπη συμπεριφορά τοῦ παραπάνω τηλεοπτικοῦ διαύλου ὁ ὁποῖος κατά τήν πλεόν φρικώδη ὥρα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὅταν ἐν μέσῳ τῶν Ἱ. Ναῶν ὑψώνεται ὁ πάντιμος Σταυρός τοῦ Κυρίου μέ τό πανάσπιλο καί πανάχραντο σῶμα Του ἀδιαφορώντας γιά τό θιγόμενο πρόδηλα θρησκευτικό συναίσθημα τῆς πλειονοψηφίας τοῦ λαοῦ μας καί ἀποδεικνύοντας ἀσφαλῶς τά δημοκτατικά του αἰσθήματα προέβαλε αὐτά τά θλιβερά καί γελοῖα σκουπίδια τοῦ ἀμερικανοσιωνιστικῶν συμφερόντων Discovery Channel «Ἰησούς: Θεωρίες συνομωσίας» πού ἀναμασοῦν τίς χιλιοειπωμένες γελοιότητες τοῦ σατανοκίνητου Σιωνιστικοῦ τέρατος, οἱ ὁποῖες ἀποδεικνύουν μέ τήν ἐμπάθειά τους ὅτι τό πρόσκομμα τοῦ Ἑωσφορισμοῦ τους ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ τούς καίει καί τούς τορπιλίζει τήν ὕπαρξη γιατί βέβαια κανείς δέν ἀσχολεῖται μέ τέτοιο μένος μέ κάτι τό ἀνύπαρκτο καί ἀνυπόστατο. Ὑψηλόβαθμα στελέχη τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ΣΚΑΪ μέ τά ὁποῖα ἐπικοινωνήσαμε γιά νά ἀποτραπεῖ αὐτή ἡ βλάσφημη κατά τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἐνεργειά του μᾶς ἐγνώρισαν ὅτι ἔχει πλήρη γνώση τοῦ θέματος ὁ ἰδιοκτήτης κ. Ἰωάννης Ἀλαφοῦζος.

Γιά νά μή νομισθεῖ ὅτι ἔχομε ἐμμονή ὅπως θά σπεύσουν οἱ μίσθαρνοι κάλαμοι νά γράψουν πληροφοροῦμε τούς εὐσεβεῖς ἀναγνῶστες ὅτι κατά τόν παρελθόντα χρόνο πού ὁ τηλεοπτικός δίαυλος ΣΚΑΪ δέν ἀνεμετέδωσε τά αἴσχη τοῦ Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὅπως εἶχε πράξει στό παρελθόν εἴχαμε σπεύσει ἐγγράφως νά τόν συγχαροῦμε καί εἴχαμε ἄρει τίς ἐπιφυλάξεις μας γιά τήν συνεργασία μας στόν φιλανθρωπικό τομέα. Κατόπιν ὅμως τῆς ἐπιστροφῆς του εἰς τόν «ἴδιον ἔμετον» εἴμεθα ὑποχρεωμένοι κηδόμενοι τοῦ κύρους τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας νά παύσωμεν ὁριστικῶς καί ἀμετακλήτως οἱανδήτινα σχέσι μέ τόν τηλεοπτικό δίαυλο ΣΚΑΪ καί νά καταγγείλωμε τό γεγονός δημοσίᾳ.

Πειραιεύς, 18 Ἀπριλίου 2014

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ο Χριστιανισμός στη Μέση Ανατολή μετά την Αραβική Άνοιξη.

Ο όρος «Αραβική Άνοιξη» χρησιμοποιήθηκε δημοσιογραφικά από το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, τον Ιανουάριο του 2011, για να προσδιορίσει τις λαϊκές εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή, οι οποίες είχαν σκοπό την ανατροπή δικτατορικών καθεστώτων και την αντικατάστασή τους με δημοκρατικά εκλελεγμένες κυβερνήσεις. Ο όρος αυτός αποτελεί υπαινιγμό προς την «Άνοιξη των Λαών», εν σχέσει με τις επαναστάσεις στην Ευρώπη το 1848 και, ως δυτικό κατασκεύασμα, αποτελεί μία από τις πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες χρησιμοποιείται αδόκιμα ένας όρος με ευρωπαϊκές ιστορικές παραστάσεις και εμπειρίες.

Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, διάφοροι αναλυτές είδαν τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο ως το ιστορικά ισοδύναμο της κατάρρευσης του κομουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καθολικό το αίτημα να υιοθετήσουν οι κοινωνίες τις δημοκρατικές δομές της δυτικής Ευρώπης.

Στην Αίγυπτο, παρά το ότι υπήρχε ρεύμα υποστηρικτών της φιλελεύθερης δημοκρατίας ανάμεσα στο κίνημα που ανέτρεψε το Μουμπάρακ, εντούτοις δεν μπόρεσε να ασκήσει μεγάλη επιρροή με αποτέλεσμα να καπελωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2013 από τους ισλαμιστές, οπότε το πραξικόπημα του στρατού ανέτρεψε την ακατάσχετη άνοδο και τελική κυριαρχία των ισλαμιστών.

Στην Τυνησία η εξέγερση έφερε τους ισλαμιστές στην εξουσία που συνεχίζουν με σοβαρά προβλήματα. Στη Λιβύη η εξέγερση προκάλεσε διεθνή στρατιωτική επέμβαση που επέφερε χάος, αβεβαιότητα και πιθανή τριχοτόμηση της χώρας. Στη Συρία, η αδυναμία μίας διεθνούς επέμβασης έδωσε παράταση στην κρίση λαμβάνοντας τη μορφή εμφυλίου πολέμου, με τους ισλαμιστές-σαλαφιστές να παίζουν τον κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ.

Ό,τι όμως ξεκίνησε ως «Αραβική Άνοιξη» για πολλές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής έχει αρχίσει να εξελίσσεται ως κινούμενη άμμος για τους χριστιανικούς πληθυσμούς της περιοχής, οι οποίοι αποδεικνύονται τα εύκολα θύματα των πολιτικών εξελίξεων. Βεβαίως όσο εύκολο κι αν είναι να αποδώσουμε τις διώξεις Χριστιανών στην γενικότερη αναρχία που συσσωρεύουν οι εξεγέρσεις, κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία, εντούτοις δεν είναι η καλύτερη οπτική γωνία για να προσεγγίσει κανείς το πρόβλημα.

Μία πιο επισταμένη μελέτη του θέματος και γίνεται σαφές ότι οι πρόσφατες επιθέσεις είναι μέρος μιας μεγαλύτερης πολεμικής εναντίον των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, μιας πολεμικής η οποία μπορεί να αναχθεί σε εξελίξεις που έλαβαν χώρα στις μουσουλμανικές κοινωνίες σε περασμένες δεκαετίες. Οι αραβικές εξεγέρσεις μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία για μερικά ακραία περιστατικά βίας, αλλά οι ρίζες του προβλήματος είναι πολύ βαθύτερες – και το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι θα περίμενε κανείς. Αυτό που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα μια περιφερειακή θρησκευτική εξόντωση η οποία σύντομα θα εξελιχθεί σε μία ιστορική καταστροφή για τους Χριστιανούς αλλά και για τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους.

Κατά τις αρχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο χριστιανικός πληθυσμός της Μέσης Ανατολής, η οποία τότε ήταν κατά το πλείστον μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι στη γενικότερη δημογραφική κατανομή που έφθανε περίπου στο 20% επί του συνόλου.

Σήμερα, εκατόν δηλαδή χρόνια μετά έχει συρρικνωθεί περίπου στο 4%. Αν και είναι δύσκολο να είμαστε ακριβείς, έχουν απομείνει περίπου 13 εκατομμύρια Χριστιανοί στην περιοχή και ο αριθμός αυτός ενδέχεται μειωθεί περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη την συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση της Συρίας και της Αιγύπτου, δύο κράτη με ιστορικά μεγάλους χριστιανικούς πληθυσμούς. Με τον σημερινό ρυθμό μείωσης, μπορεί κάλλιστα να μην υπάρχει σημαντική χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή, σε μια γενιά ή δύο.

Οι Σαλαφιστές έχουν στηρίξει την πολιτική των διώξεων κατά των Χριστιανών της Συρίας, τους οποίους χαρακτήρισαν συνεργάτες και στυλοβάτες του καθεστώτος Άσαντ. Συνεπώς σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, οι Χριστιανοί θα βρεθούν σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Ακόμη και η αδράνεια και παθητικότητα που επιδεικνύουν σήμερα οι Χριστιανοί για τον συριακό εμφύλιο πόλεμο είναι για τους Σαλαφιστές τεκμήριο ενοχής.

Σε παρόμοιο πλαίσιο λειτούργησε και η δυναμική εναντίον των Χριστιανών στην Αίγυπτο, η οποία διαθέτει τον παλαιότερο και μεγαλύτερο χριστιανικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής. Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού, ή περί τα οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι. Πολλοί Χριστιανοί της Αιγύπτου, συμπεριλαμβανομένου του Κόπτη Πατριάρχη, δεν έκρυψαν την υποστήριξή τους προς το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον υποστηριζόμενο από την Μουσουλμανική Αδελφότητα πρόεδρο από το αξίωμά του. Αυτή η υποστήριξη έχει ανοίξει τον δρόμο για αχαρακτήριστες πράξεις βίας από ορισμένους υποστηρικτές των Αδελφών Μουσουλμάνων εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της χώρας.

Η τραγωδία για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής είναι προφανής. Οι ζωές, οι περιουσίες και οι λατρευτικοί τους χώροι ευρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο. Εκδιώκονται από τις πατρογονικές τους εστίες και αναγκάζονται να φύγουν ως πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες όπου είναι, σε πολλές περιπτώσεις, εξίσου ανεπιθύμητοι. Αλλά, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το ξερίζωμα των Χριστιανών της περιοχής αποτελεί επίσης μια καταστροφή και για τους Μουσουλμάνους.

Είναι αυτοί στους οποίους θα μείνει το έργο της οικοδόμησης μιας πιο ανεκτικής και δημοκρατικής(;) κοινωνίας στον απόηχο αυτών των βαρβαροτήτων. Σήμερα οι τζιχαντιστές αφαιρούν το είδος τού πλουραλισμού που αποτελεί το θεμέλιο για κάθε πραγματικά δημοκρατική δημόσια ζωή. Ένα από τα συνθήματα των αραβικών εξεγέρσεων ήταν ότι οι πολίτες θέλουν να βάλουν τέλος στην τυραννία. Αλλά, ο μόνος διαρκής εγγυητής των πολιτικών δικαιωμάτων είναι το είδος τής κοινωνικής και θρησκευτικής πολυμορφίας που οι ριζοσπάστες Μουσουλμάνοι της περιοχής βρίσκονται στην διαδικασία να εξαλείψουν.

Ο Χρήστος Ιακώβου είναι Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Πηγή: http://mignatiou.com/2014/04/o-christianismos-sti-mesi-anatoli-meta-tin-araviki-anixi/

Ἡ ἀναφορά τοῦ κ. Ν. Δήμου στό «δῆθεν» Ἅγιο Φῶς πού τό ἐξομοιώνει μέ εἰδωλολατρικό σύμβολο θέτει ἀναπόδραστα γιά ἐκεῖνον καί τούς ἀναγνῶστες του κάποια πολύ σημαντικά ἐρωτήματα:

1. Ἐνῶ ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου δηλώνει στό ἄρθρο του ἄνθρωπος «ἐλεύθερος ἀνοικτός καί ἀδογμάτιστος» ὑπηρετεῖ μέ τήν δημοσιοποιηθεῖσα θέση του τόν πιό σκληρό δογματισμό τοῦ οἰηματία καί παντογνώστη γιατί ὅπως προκύπτει ἀπό τό κείμενό του οὐδέποτε παρηκολούθησε τήν τελετή τοῦ Ἁγίου Φωτός καί συνεπῶς δέν ἔχει μήτε ἰδίαν ἀντίληψι μήτε ἰδίαν γνῶσι καί ἑπομένως ἀποφθέγγεται ὑβρίζων «ὁρμώμενος ἐξ ἐμπαθοῦς καί μόνον προαιρέσεως» καί βυθιοτάτου δογματισμοῦ Αὐτό δέν ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ κειμένου σας κ. Δήμου;

2. Εἶναι πασίδηλο γεγονός πού δέν χρειάζεται ἀπόδειξη ὁ σαφής καί διαχρονικός ἀντιχριστιανισμός τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί εἶναι ἐπίσης «δεδομένο» ὅτι ὁ πανίερος Ναός τῆς Ἀναστάσεως ἐντός τοῦ ὁποίου ἐπί αἰῶνες τελεσιουργεῖται τό μεγαλειῶδες θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός εὑρίσκεται ἐντός τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τό ὁποῖο θά εἶχε κάθε λόγο νά «ἀποκαλύψει» τήν ἀπάτη τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἀσφαλῶς νά καταδείξει τοιουτοτρόπως τήν «ἀλήθεια» τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Ἡ τελετή ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός γίνεται ἐπί παρουσία τῶν δημοσίων ὀργάνων τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί μετά ἐνδελεχῆ ἔλεγχο γιά τήν δυνατότητα ὑπάρξεως φυσικοῦ τρόπου ἁφῆς. Γιά ποιό λοιπόν λόγο τό σαφῶς ἀρνητικό στό Χριστιανισμό Ἰσραήλ ἀνέχεται μιά ἀπάτη πού εὐτελίζει καί ἀποδεικνύει ἀνυπόστατη τή δική του πίστη;

3. Τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο πού μόνο αὐτό ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὐλογεῖται ἀπό τόν Πανάγιο Θεό διά τήν θαυματουργικῆς ἁφῆς τοῦ ἀκτίστου Ἁγίου Φωτός «συγκατοικεῖ» στήν Ἁγία Γῆ μετά τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν δογμάτων καί ὁμολογιῶν, τά ὁποῖα ἔχουν κάθε προφανῆ λόγο νά ἐλέγχουν ἐπισταμένως ὅπως προβλέπεται τήν γνησιότητα τοῦ γεγονότος καί γιά λόγους δικῆς τους αὐτοσυνειδησίας. Γιά ποιούς λόγους λοιπόν τά ἄλλα Χριστιανικά δόγματα ἀνέχονται μία πρόδηλη «ἀπάτη» πού ἐμποιεῖ τιμή καί δόξα στό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καί ἀναδεικνύει θεόθεν τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως τήν στιγμή κατά τήν ὁποία οἱ μέν Ρωμαιοκαθολικοί ἀτέχνως ἀποπειρῶνται διαχρονικά νά καλύψουν τήν ἔλλειψη τῆς θείας χάριτος ἀπό τήν παρασυναγωγή τους ἀνάβοντας τεχνητή φωτιά ἀπό θειάφι στόν λίθο τῆς ἀποκαθηλώσεως, οἱ δέ Ἀντιχαλκηδόνιοι, Ἀρμένιοι καί λοιποί προσέρχονται καί ἀσπάζονται τήν χεῖρα τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου καί λαμβάνουν ἀπό ἐκεῖνον τό Ἅγιο Φῶς;

4. Πῶς ἑρμηνεύεται τό ἱστορικῶς πλήρως ἐξακριβωμένο γεγονός γιά τήν θαυματουργική κάθοδο τοῦ Ἁγίου Φωτός πού συναντᾶμε τό Πάσχα του 1634 ὁπότε θέλησαν οἱ Ἀρμένιοι δωροδοκώντας τούς Τούρκους κατακτητές νά ἐμποδίσουν τούς Ἑλληνορθοδόξους νά διεξάγουν τήν τελετή ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός καί νά τήν τελέσουν ἐκεῖνοι. Μέ δωροδοκία τῶν διοικητῶν τῆς Παλαιστίνης καί τοῦ σατράπη τῆς Δαμασκοῦ Κουτζούκ Ἀχμέτ πασᾶ κατόρθωσαν νά ἀπαγορευθεῖ στούς Ἑλληνορθοδόξους ἡ εἴσοδος στόν Πανάγιο Τάφο καί τότε τό Ἅγιο Φῶς ὡς κεραυνός ἐξῆλθε ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ πεσοῦ τῆς Κεντρικῆς Θύρας τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως χαράσσοντας ἀνεξίτηλα τόν μαρμάρινο πεσό ἐνώπιον τοῦ ἐκδιωχθέντος Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων σημεῖο πού ἐμφαίνεται καί σήμερα;

5. Εἶναι γνωστή ἡ ἐμπάθεια τῶν αἱρετικῶν μονοφυσιτῶν Ἀρμενίων κατά τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου καί τά συνεχῆ βίαια ἐπεισόδια τῶν Κληρικῶν τους. Γιά ποιό λόγο οἱ συγκεκριμένοι δέν ἐπαναλαμβάνουν τό τόλμημα τοῦ 1634; Γιά ποιό λόγο ἑκόντες ἄκοντες σύρονται ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου, ἐνῶ ἐάν ἐπρόκειτο περί ἀπάτης θά ἦτο εὐχερέστατο καί οἱ ἴδιοι νά τήν ἐπαναλάβουν;

6. Εἶναι πανθομολογούμενο τό γεγονός ὅτι μία ἀπό τίς ἰδιότητες τοῦ Ἁγίου Φωτός πού μέ ἀστραπές κατέρχεται στόν Πανάγιο Τάφο καί ἀνάπτει αἰφνιδίως καί μυστηριωδῶς καντήλια καί λαμπάδες πού κρατοῦν οἱ πιστοί σέ ὅλο τό εὗρος τοῦ Πανιέρου Ναοῦ εἶναι ἡ ἰδιότης τῆς ἀκαΐας γιά τά πρῶτα λεπτά τῆς ἐμφανίσεώς Του, πῶς ἑρμηνεύεται αὐτό τό πασίδηλο καί αὐταπόδεικτο γεγονός ἐάν πρόκειται κατά τόν κ. Δήμου γιά εἰλωλολατρικό σύμβολο;

Στά παραπάνω ἐρωτήματα θά πρέπει νά ἀπαντήσει ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου ἄν σέβεται τόν ἑαυτό του καί τούς ἀναγνῶστες του, ἄλλως ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν λόγων του καί δογματικός καί ἐμπαθής καί ὑλοποιεῖ στό χῶρο καί τόν χρόνο τό ἀξίωμα τοῦ Μ. Βασιλείου «Ἄνθρωπος, ἀποστάς τοῦ Θεοῦ, θηριώδης ἤ δαιμονιώδης γίνεται!» Καί ἐπειδή ὁ ἀξιότιμος κ. Δήμου καί ἡλικιακῶς καί σωματικῶς δέν κέκτηται τά στοιχεῖα τοῦ θηριώδους μᾶλλον θά ἰσχύει τό δεύτερο.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: http://katanixis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_3351.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/gssUJ+%28%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%85%CE%BE%CE%B9%CF%82%29 

Ἔκπληξη, θλίψη, πένθος, ἀπογοή­­τευση βαθιὰ προξενεῖ ἡ ἀπόφαση τῶν καθηγητῶν τοῦ Τμήματος Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης γιὰ τὴ δημιουργία μέ­σα στὸ Τμῆμα Θεολογίας ἰδιαίτερου Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν.

Μὲ ψήφους 23 ἔναντι 6 καὶ 8 ἀπουσίες οἱ καθηγητὲς τῆς κάποτε θεωρούμενης παραδοσιακῆς Σχολῆς ἐ­­ν­έκριναν τὴ μετατροπή της σὲ πολυθρησκειακὸ ἀνεμόμυλο, μέσα στὸν ὁποῖο ἀκόμη καὶ «ὀρθόδοξοι θεολόγοι» θὰ διδάσκουν ταυτόχρονα φῶς Χριστοῦ καὶ μωαμεθανικὸ σκοτάδι, πλάνη καὶ ἀλήθεια, ἀγάπη εὐαγγελικὴ καὶ κορανικὸ μίσος.

Ἡ ἀντορθόδοξη αὐτὴ ἀπόφαση εἶ­ναι ἐνδεικτικότατο σύμπτωμα τῆς κατακλυσμιαίας εἰσβολῆς τοῦ πνεύματος τῆς πανθρησκείας, ποὺ δείχνει νὰ ἔχει ἐπεκταθεῖ ἐπικίνδυνα στὸν ὀρ­θόδοξο θεολογικὸ κόσμο.

Τὸ πολὺ θλιβερὸ στὸ ὅλο ζήτημα, κατὰ τὴν ξεκάθαρη καταγγελία τοῦ καθηγητῆ τῆς Σχολῆς κ. Λάμπρου Σιά­σου εἶναι τὸ ὅτι ὑπῆρξε σχεδια­σμὸς ἀπὸ συγκεκριμένους κύκλους ἐδῶ καὶ 15 περίπου χρόνια γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ ἅλωση τοῦ Τμήματος Θεολογίας ἀπὸ ἀνθρώπους ἐμφορούμενους ἀπὸ παρόμοιες ἀντιλήψεις. Γιὰ τοὺς συγκεκριμένους κύκλους, ποὺ ὁ κ. Καθηγητὴς δὲν κατονόμασε, μιὰ ματιὰ στὰ ὀνόματα τῶν εἴκοσι τριῶν φανερώνει τὴν ἀλήθεια. Οἱ 15 ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι μέλη τοῦ γνωστοῦ θεολογικοῦ Συνδέσμου «Ὁ Καιρός», ποὺ προωθεῖ καὶ τὸ ἀντορθόδοξο πανθρησκειακὸ Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα.

Πῶς πραγματοποιήθηκε ἡ ἅλωση τοῦ Θεολογικοῦ Τμήματος; Σύμφωνα μὲ τὴν καταγγελία τοῦ κ. Καθηγητῆ ἔγινε ἀνεπαίσθητα μὲ τὴ σταδιακὴ εἰσαγωγὴ μαθημάτων ξένων πρὸς τὸ καθαυτὸ γνωστικὸ ἀντικείμενο τῆς Σχολῆς· στὰ ὁποῖα μαθήματα προωθοῦντο ὁμόφρονες τῶν σχεδιαστῶν. Τὸ ὅλο ἐγχείρημα, πάντα κατὰ τὸν καθηγητὴ κ. Σιάσο, ἔγινε πολὺ ἔξυπνα, «μὲ χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις στὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν», ὅπως εἶπε ἐπὶ λέξει, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχει ἀλλάξει πλήρως τὸ περιεχόμενο τῶν μαθημάτων τῆς Σχολῆς καὶ ἀπὸ ὀρθόδοξο θεολογικὸ νὰ ἔχει γίνει «πολυπολιτισμικό». Δηλαδὴ πανθρησκειακό, προσθέτουμε ἐμεῖς.

Τὸ ἀκόμη ἀνησυχητικότερο, σύμφωνα μὲ τὸν κ. Καθηγητή, εἶναι τὸ ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἀλλαγή, ποὺ ἀποτελεῖ «ἐπιστημονικὸ πραξικόπημα», προῆλθε ἀπὸ ἐνέργειες τῆς Ἀμερικανικῆς Πρεσβείας καὶ χρηματοδοτεῖται μὲ πακτωλὸ χρημάτων. Σήμερα δέ, συμπλήρωσε ὁ Καθηγητής, τὸ ὅλο ἐγχείρημα ὑποστηρίζεται ἀπὸ δύο ἐπισκόπους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἕναν τῆς Θεσσαλίας καὶ ἕναν τῆς Θράκης, οἱ ὁποῖοι ἀντιεκκλησιαστικῶς κινούμενοι ὄχι μόνο παρεμβαίνουν ἀλλὰ καὶ «σχεδιάζουν σὲ ἄλλη Μητρόπολη», τὴ Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.

Τὶς καταγγελίες τοῦ κ. Σιάσου ἐπιβεβαί­ωσε καὶ ὁ καθηγητὴς τῆς Δογματικῆς κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης. Οἱ δύο καθηγη­τὲς σὲ κοινὴ παρέμβασή τους ἐξέφρασαν τὴ μεγάλη ἔκπληξή τους γιὰ τὰ τεκταινόμενα στὴ Σχολή.

Ἐμεῖς δὲν θεωροῦμε ὅτι ἀποτελοῦν μό­νο ἔκπληξη τὰ τεκταινόμενα. Θεωροῦ­με πὼς πρόκειται γιὰ τραγικὴ πτώση τῆς Σχολῆς. Καὶ ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἄξια βαρύτατου πένθους καὶ θερμῆς ἱκεσίας πρὸς τὸν Κύριο νὰ μὴν ἀποσύρει τὴ χάρη Του ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἑλλάδα μας.

Πηγή: http://osotir.org/keimena/ekpaideutika/item/33075-tragik-ptosi-theologik-s-sxol-s

Προσβολή για την αγιότοκο Θεσσαλονίκη η «Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ.

Δημοσιεύουμε εδώ την επιστολή-παρέμβαση της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Αγίων Μετεώρων προς τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. για το επίμαχο θέμα της ίδρυσης «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).

Παρόμοια επιστολή κατέθεσε και ο σεβαστός Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Μεγάλου Μετεώρου) Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Αναστασίου. Στο σοβαρό αυτό θέμα αναφερόμαστε και σε σχόλιό μας στις σσ. 17-18 της «Π».

Δυστυχώς, οι επιστολές-παρεμβάσεις και τα επιχειρήματα, που ανέπτυξαν όσοι μίλησαν στις 7.3.2014 στη συνέλευση του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. εναντίον της πολύ επικίνδυνης πρότασης, δημιουργίας «Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών», δεν έφεραν αποτέλεσμα. Ελπίζουμε όμως να φέρει αποτέλεσμα η αντίδραση κλήρου και λαού της Θεσσαλονίκης, που δεν θέλουν να δούν την αγιοτόκο πόλη τους και τη Θεολογική Σχολή της να μεταλλάσσονται σε κέντρα ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Η «Παρακαταθήκη» συγχαίρει ταπεινώς τόσο τη Γερόντισσα της Ι. Μ. Αγίου Στεφάνου, όσο και τον σεβαστό Προηγούμενο του Μεγάλου Μετεώρου π. Αθανάσιο, οι οποίοι ακολουθώντας την πνευματική παρακαταθήκη του Μακρυγιάννη και του πατρο-Κοσμά δίνουν πάντοτε το αγωνιστικό τους παρών στα μείζονα θέματα, που έχουν σχέση με την εκκλησιαστική και εθνική μας ταυτότητα. Ευχόμεθα να τους μιμηθούν και άλλοι.

Ακολουθεί η επιστολή-παρέμβαση:

Ελλογιμώτατε κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα πληροφορηθήκα με την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας για την ίδρυση μιάς «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» εντός του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ει ναι πραγ μα τι κα ακατανόητη μία τέτοια πρόθεση, που μόνο θλίψη και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει στο ορθόδοξο πλήρωμα.

Όσο καλόπιστα και αν επιχειρήσει κανείς να αντιληφθεί και να κατανοήσει την αναγκαιότητα αυτής της συγκεκριμένης προθέσεως, διαπιστώνει ότι το όλο σκεπτικό της είναι αντιφατικό και κινείται πέραν πάσης λογικής. Κι αυτό γιατί ο σκοπός της νέας αυτής «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» είναι διαμετρικά αντίθετος με τον σκοπό μίας Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής.

Συγκεκριμένα, το νέο αυτό Τμήμα καλείται να καταρτίσει θεολογικά τους δασκάλους του μαθήματος των θρησκευτικών στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Η εκπαίδευσή τους αυτή θα στηρίζεται κυρίως στο Κοράνιο. Πως λοιπόν να δεχθεί κανείς την αναλυτική και εξειδικευμένη διδασκαλία του Κορανίου από μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχο λη; Πως μπορεί μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή να παρέχει θεσμική αναγνώριση, σε κορυφαίο μάλιστα ακαδημαικό επίπεδο, σε πολεμίους της ορθοδόξου πίστεως και διδασκαλίας, σε αρνητές της Τριαδικότητος του Θεού μας και υβριστές της θεότητος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Σωτήρος μας;

Η λειτουργία ενός Τμήματος μουσουλμανικών σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας αποτελεί προσβολή για την ίδια την ιστορία και την πλούσια παράδοση της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Πλήττει τον χαρακτήρα και την αποστολή της και υποβαθμίζει το κύρος και την ποιότητά της. Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτόν αναιρείται η ίδια η ταυτότητα και η ύπαρξη της Σχολής, η οποία είναι ταυτισμένη με τις αγιογραφικές αλήθειες και την αγιοπατερική διδασκαλί α, που επί τόσα χρόνια διακονεί. Τα στοιχεία αυτά είναι που έχουν καταστήσει την Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. σημείο αναφοράς για όλους τους φοιτητές και μελετητές όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Επιπρόσθετα δε, η ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου Τμήματος προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα και την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία, αλλά και τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού της Θεσσαλονίκης. Προσβάλλει την ίδια την παράδοση και την αισθητική της πόλης, που είναι ταυτισμένη με τις βυζαντινές μνήμες, την ορθόδοξη οικουμενικότητα, τους αγώνες για την ελευθερία και την δημοκρατία, τις τέχνες, τον πολιτισμό και την ελευθερία της σκέψεως. Όλα αυτά, που είναι τόσο ξένα και όλως διάφορα προς τον φονταμενταλισμό, την απολυτότητα, την βιαιότητα, την εκδικητικότητα και τον σκοταδισμό που εκπροσωπεί το ισλάμ.

Από τους εμπνευστές αυτού του ακατανόητου και αχαρακτήριστου σχεδιασμού προβάλλεται το εύκολο και χιλιοειπωμένο επιχείρημα των «εθνικών συμφερόντων», που επιβάλλουν αυτή την επιλογή. Ότι δηλαδή είναι εθνικά συμφέρον οι μουσουλμάνοι που θα διδάσκουν στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης να λαμβάνουν την επιστημονική τους κατάρτιση από κάποιο επίσημο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Ελλάδος και όχι από θρησκευτικούς κύκλους του τουρκικού προξενείου, που καλλιεργεί και τροφοδοτεί την τουρκική προπαγάνδα στην περιοχή. Καί αναρωτιόμαστε γιατί δεν επιλέγεται η απλούστατη λύση της ιδρύσεως του επίμαχου τμήματος σε ένα οποιοδήποτε άλλο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, που λειτουργεί στην χώρα μας και που το γνωστικό του αντικείμενο είναι πολύ πιο κοντά στις μουσουλμανικές σπουδές (π.χ. Τμήμα Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών, Τμήμα Βαλκανικών και Ανατολικών Σπουδών κ.α.) από αυτό της Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής με το οποίο είναι απόλυτα αντίθετο.

Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν οι επινοητές τέτοιων σχεδιασμών είναι τόσο «αφελείς», ώστε να πιστεύουν ο τι, ιδρύοντας ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών μέσα σε μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή, εξασφαλίζουν τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα της πατρίδος μας. Αν είναι τόσο «αφελείς» όσοι θεωρούν ο τι αναχαιτίζεται η τουρκική προπαγάνδα ιδρύοντας ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών στην Θεσσαλονίκη, μια πόλη ορόσημο για την ιστορία της, τους συμβολισμούς της, την ορθόδοξη παράδοση και πνευματικότητά της και την καθοριστική σημασία της για τον ελληνισμό της Μακεδονίας μας, τον οποίο τόσοι «φίλοι» και γείτονες επιβουλεύονται.

Αναρωτιόμαστε αν όλοι αυτοί οι «αφελείς» είναι σε θέση να καταδείξουν έστω και μία περίπτωση, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, που η υποχωρητικότητα και ο ενδοτισμός έναντι της Τουρκίας απέφεραν κάποιο συγκεκριμένο όφελος σε εθνικό επίπεδο. Αναρωτιόμαστε αν είναι τόσο «αφελείς» αυτοί που απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και στην εδραίωση του μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια «αντιτάσσουν» ένα Τμήμα μουσουλμανικών σπουδών στην καρδιά του ορθοδόξου ελληνισμού της Μακεδονίας! Αν είναι τόσο «αφελείς» αυτοί που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της τουρκικής επιρροής στην Θράκη μεταφέροντας, αναπαράγοντας και διασπείροντάς το και στην Θεσσαλονίκη με απρόβλεπτες συνέπειες. Δυστυχώς μια τέτοια «αφέλεια» δεν είναι μόνο παράλογη και ανεδαφική, αλλά και εθνικά επικίνδυνη.

Γι’ αυτό και είμαστε βέβαιες ότι σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τους Καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής, αλλά και συνολικά από την πανεπιστημιακή κοινότητα, την Εκκλησία, τους φορείς και τον λαό της Θεσσαλονίκης. Μας είναι αδιανόητη η εικόνα της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης παραποιημένης και αλλοιωμένης από την παράλληλη λειτουργία ενός Τμήματος μουσουλμανικών σπουδών στους κόλπους της. Μιά τέτοια μεταλλαγμένη Θεολογική Σχολή, κακέκτυπο της ιστορίας και της μαρτυρίας της, μια Θεολογική Σχολή απονευρωμένη και εκφυλισμένη πνευματικά, που θα συμφύρεται με τον φονταμενταλισμό και θα ολισθαίνει στην παρακμή και την υποβάθμιση, θα αποτελεί για τους εμπνευστές και τους αποδέκτες αυτού του σχεδιασμού όνειδος έναντι του Θεού και της ιστορίας.

Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός μας, διά πρεσβειών του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και όλων των Θεσσαλονικέων Αγίων, να μην επιτρέψει την εφαρμογή μίας τέτοιας επιλογής.

της Οσιολ. Μοναχής Χριστονύμφης, Καθηγουμένης της Ι. Μ. Αγίου Στεφάνου Αγίων Μετεώρων

* Το κείμενο συνυπογράφουν και τα 30 μέλη της Αδελφότητος.

Το πρωτοσέλιδο άρθρο του «Ορθοδόξου Τύπου» που κυκλοφορεί (21/3/2014) είναι αφιερωμένο στην ίδρυση Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών. Υπό τον τίτλο «Συνεφώνησαν με την Τουρκίαν την ίδρυσιν Σχολής Ισλαμικών Σπουδών εις την Θεσσαλονίκην;» η εφημερίδα μεταφέρει τις δηλώσεις του καθηγητή Τσελεγγίδη στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Προηγούνται εύστοχα σχόλια του Γιώργου Ζερβού, Διευθυντή Συντάξεως του Ορθοδόξου Τύπου, τα οποία μεταφέρουμε παρακάτω:

Τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων,

τὸ ὁποῖον μετατρέπει τὴν ἑορτὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀπὸ ἐκκλησιαστικὴν εἰς μαθητικήν, ἐπέβαλε πιλοτικῶς εἰς ἑκατὸν πεντήκοντα δημοτικὰ σχολεῖα καὶ Γυμνάσια τὴν διδασκαλίαν ἐννέα θρησκειῶν, δίδει, ἄνευ ὅρων, ἀπαλλαγὴν τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, προωθεῖ τὴν ἐπιβολὴν τοῦ μαθήματος τῆς θρησκειολογίας εἰς τὰ σχολεῖα καταργῶντας τὸ σημερινὸν μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ἑτοιμάζεται νὰ νομιμοποιήση περισσότερα ἀπὸ διακόσια κρυφὰ τζαμιὰ εἰς τὰς Ἀθήνας, εὑρίσκεται ὄπισθεν τῆς ἱδρύσεως τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τῆς Θεσσαλονίκης, μὲ τὴν σύμφωνον γνώμην τῆς Σχολῆς καὶ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης.

Τὴν ἀποκάλυψιν κάμνει ὁ γνωστὸς ἀντιοικουμενιστής, καθηγητὴς δογματικῆς εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδης, μὲ συνέντευξίν του εἰς τὴν ἐφημερίδα «δημοκρατία», εἰς τὴν ὁποίαν ἀναφέρεται εἰς πρωτοβουλίαν τοῦ γενικοῦ Γραμματέως τοῦ ὑπουργείου Παιδείας κ. Καλαντζῆ καὶ τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν. Ὁ κ. Τσελεγγίδης τονίζει ὅτι παρόμοιον τμῆμα δὲν ὑφίσταται εἰς τὴν Εὐρώπην, ἐνῶ ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ διδασκαλία εἰς τὰς Θεολογικὰς Σχολὰς γίνεται μὲ βάσιν τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τὴν διδασκαλίαν τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὑπογραμμίζει δὲ πὼς οἱ Μουσουλμάνοι δὲν ἀποδέχονται τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ διακηρύσσουν ὅτι ὁΧριστὸς εἶναι κατώτερος τοῦ Μωάμεθ. Ὁ καθηγητὴς διερωτᾶται πῶς καὶ ποῖοι θὰ διδάξουν τὸ Κοράνιον, ὅταν αἱ Θεολογικαὶ Σχολαὶ ἔχουν ὡς ἀποστολὴν τὴν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὴν ἀπάντησιν ὅμως δίδει τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας, τὸ ὁποῖον ἐπιδιώκει νὰ ἔχουν θεολογικὸν πτυχίον διὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Κορανίου ὅσοι διορίζονται εἰς τὰ σχολεῖα, διὰ νὰ διδάξουν τὸ Κοράνιον. Διὰ τῆς ἐνεργείας αὐτῆς τῆς Κομματικῆς μασωνίας τῆς Κυβερνήσεως εἰς τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας, διὰ τοῦ ἁρμοδίου ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Ἀρβανιτοπούλου καθιερώνεται τὸ Ἰσλὰμ ὡς δευτέρα θρησκεία εἰς τὴν Χώραν καὶ ὡς ἐκ τούτου θὰ πρέπη τὰ Πανεπιστήμια νὰ παράγουν θεολόγους τοῦ Κορανίου, ὅταν αἱ τελευταῖαι κυβερνήσεις (καὶ αὐτὴ τοῦ κ. Σαμαρᾶ Βενιζέλου) ἀπαγορεύουν τὰς χειροτονίας κληρικῶν καὶ τοὺς ἀντιμετωπίζουν ὡς δημοσίους ὑπαλλήλους. Ἐὰν αὐτά, τὰ ὁποῖα κάμνει τὸ ὑπουργεῖον Παιδείας καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, τὰ ἔκαμνε τὸ ΠΑΣΟΚ τοῦ κ. Γεωργίου Παπανδρέου ἢ ὁ ΣΥΡΙΖΑ (ὡς μεθαυριανὴ Κυβέρνησις) ὡς ἄθεος καὶ

πολέμιος τῆς Ἐκκλησίας, θὰ εἶχε γίνει σεισμὸς ἀπὸ τὴν Ν.Δ. καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ τοῦ κ. Ε. Βενιζέου διὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους. Διὰ τὰ ὅσα ὅμως γίνονται ἔχει εὐθύνην τόσον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ὅσον καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας. Διότι ἐπιτρέπουν τὴν σταδιακὴν ἀλλοίωσιν τῆς ταυτότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος καὶ τὴν σταδιακὴν ἐπιβολὴν τοῦ Ἰσλὰμ ὡς δευτέρας ἐπισήμου θρησκείας εἰς τὴν Ἑλλάδα. Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν ἡ παροῦσα Ἱεραρχία, μὲ τὴν συμπλήρωσιν διακοσίων ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821, θὰ δυνηθῆ νὰ ὁμιλήση διὰ τοὺς ἀγωνιστὰς τοῦ 1821, ὑπενθυμίζουσα εἰς τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὅτι ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος.

Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν θὰ δυνηθῆ νὰ τιμήση τοὺς Νεομάρτυρας Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἠρνήθησαν νὰ ἐξισλαμισθοῦν καὶ παρέμειναν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἐσφαγιάσθησαν. Εἶναι ἀμφίβολον, ἐὰν θὰ δυνηθῆ νὰ τιμήση τὴν μεγάλην προσφορὰν τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ Ὀρθόδοξον γένος τῶν Ἑλλήνων, μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐὰν οἱ πολιτικοὶ εἶναι ἐπαγγελματίαι τῆς καταστροφῆς, οἱ Ἅγιοι Συνοδικοὶ ἐγκληματοῦν πολλαπλῶς ἐναντίον τῆς ταυτότητος τῆς Ἑλλάδος διὰ τῆς σιωπῆς των, τῆς ἀδρανείας των καὶ τῆς ἀνοχῆς. Ὅσοι Μητροπολῖται διαφωνοῦν μὲ τὴν Ἰσλαμοποίησιν τῆς Ἑλλάδας, ἂς διαχωρίσουν τὴν θέσιν των ἀπὸ τοὺς ἄλλους τοὺς δῆθεν προοδευτικούς, μεταπατερικούς κ.λπ.

Ὁ πιστὸς λαὸς προβληματίζεται μὲ τὴν στάσιν τῆς Ἱεραρχίας μὲ πολλὰς ἀποφάσεις καὶ τὴν στάσιν της ἔναντι τῶν ἀποφάσεων τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν. Ἡ τελευταία ἀπόφασις τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν διὰ τὴν δημιουργίαν τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὑποκρύπτει παρασκηνιακὴν συμφωνίαν μεταξὺ Ἑλλάδος, Τουρκίας. Μόνον δι᾽ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀλλὰ καὶ ἡ ΔΙΣ ἔπρεπε νὰ εἶχεν ἀντιδράσει. Ἀλλὰ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία διὰ τὸ μόνον, διὰ τὸ ὁποῖον ἐνδιαφέρεται (μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις) εἶναι νὰ ἀποδείξη εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Χώρας ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλας τὰς χώρας ὅτι ὁμοιάζει ἡ πολιτική της μὲ αὐτὴν τῶν Προτεσταντῶν τῆς Γερμανίας (μόνον μεγάλην Φιλανθρωπίαν ἐδίδαξεν ὁ Λούθηρος) ἢ ὅτι εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἐρυθρὸς Σταυρὸς μὲ ἀρίστην λειτουργίαν. Διὰ τὰ πνευματικὰ ζητήματα, τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν καὶ τὴν Ἑλληνορθόδοξον ταυτότητα τῆς Ἑλλάδος, τὴν ποιμαντικὴν διὰ τὴν ἀποφυγὴν τῶν αὐτοκτονιῶν ὡς καὶ διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν αἱρέσεων, τῶν προερχομένων ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οὔτε λέξις.

ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/03/blog-post_5475.html