Ἐκφράζομεν ἐν πρώτοις τάς ἑορτίους εὐχάς καί προρρήσεις πρός τήν Ὑμετέραν Ἐλλογιμότητα διά τάς ἐπί θύραις ἁγίας ἑορτάς τοῦ Δωδεκαημέρου ὡς καί τῆς πρώτης τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ, ὑπέρ τῆς ἄνωθεν ἐνισχύσεως καί φωτισμοῦ παρά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τό πολυεύθυνον καί σημαντικόν ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖτε.

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 2/8β/2950 
ΚΑΡΥΑΙ ΤΗι: 9η/22α Δεκεμβρίου 2014

Ἐλλογιμώτατον
κ. Μιλτιάδην Κωνσταντίνου
Κοσμήτορα Θεολογικῆς Σχολῆς
Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου
Εἰς Θεσσαλονίκην
Ἐλλογιμώτατε κύριε Κοσμῆτορ,

Ἐκφράζομεν ἐν πρώτοις τάς ἑορτίους εὐχάς καί προρρήσεις πρός τήν Ὑμετέραν Ἐλλογιμότητα διά τάς ἐπί θύραις ἁγίας ἑορτάς τοῦ Δωδεκαημέρου ὡς καί τῆς πρώτης τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ, ὑπέρ τῆς ἄνωθεν ἐνισχύσεως καί φωτισμοῦ παρά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τό πολυεύθυνον καί σημαντικόν ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖτε.

¨Η καθ' ἡμᾶς Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐνωτιζομένη τήν ἀγωνίαν πολλῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν διά τήν πορείαν τῶν θεολογικῶν σπουδῶν, ἐνόψει καί τῆς ἀποφάσεως διά τήν ἵδρυσιν κατευθύνσεως ἰσλαμικῶν σπουδῶν εἰς τό Τμῆμα Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., διά τοῦ παρόντος ἱεροκοινοσφραγίστου ἡμῶν γράμματος μεταφέρει ὀφειλετικῶς πρός τήν Ὑμετέρα Ἐλλογιμότητα τήν ἔκπληξιν καί ἐν ταὐτῷ τήν λύπην Αὐτῆς, θεωροῦσα τήν ὡς ἄνω ἀπόφασιν ὡς παρέκκλισιν ἐκ τοῦ σκοποῦ τόν ὁποῖον ἐτάχθη νά ὐπηρετῇ ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία. Διά τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν, ὡς γνωστόν, ἡ Θεολογία εἶναι πρωτίστως βιωματικόν γεγονός, εἶναι προσευχή καί κοινωνία μετά τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Ἀλλά καί ἡ ἵδρυσις καί λειτουργία τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν εἰς τό πλαίσιον τῆς Ἀνωτάτης Ἐκπαιδεύσεως προσφέρει τήν ἀπαραίτητον ἐπιστημονικήν γνῶσιν διά τήν διαπαιδαγώγησιν πρός τόν ὁδόν τῆς Ἀληθείας.

Εἰς τό ὥς ἄνω πλαίσιον λειτουργοῦσα ἠ Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης, κατά τά 70 χρόνια ἱστορίας αὐτῆς, ἀνέδειξε τήν Πατερικήν καί Χριστοκεντρικήν διάστασιν τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, καθόσον ἐδίδαξαν εἰς αὐτήν σπουδαῖοι καθηγηταί, προσήλκυσε δέ ἱκανόν ἀριθμόν νέων φοιτητῶν ἐκ τῆς ἡμεδαπῆς καί τῆς ἀλλοδαπῆς. Πλῆθος θεολόγων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πατριαρχῶν, ἱεραρχῶν, μοναχῶν καί μοναζουσῶν, ὡς καί πολλῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγιωνύμου ἡμῶν Τόπου τυγχάνουν τρόφιμοι αὐτῆς, κατά κοινήν δέ ὁμολογίαν ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης προσέφερε κατά τό διάστημα λειτουργίας αὐτῆς πολυτίμους ὑπηρεσίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ἐκτεινομένας πολύ πέραν τῶν ὁρίων τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου.

Διά τοῦτο καί ὀφειλετικῶς κρούομεν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου, ἐν πνεύματι ἀγάπης καί εὐθύνης ἔναντι τῆς ἱστορίας ἡμῶν καί τῶν ἐπερχομένων γενεῶν, καθόσον ἡ ἐπιχειρουμένη προσπάθεια, σαφῶς παρεκκλίνουσα ἐκ τῆς πατερικῆς διδασκαλίας, ἀποτελεῖ σοβαρόν ὀλίσθημα, τό ὁποῖον, δυστυχῶς, φοβούμεθα ὅτι θά ὁδηγήσῃ εἰς ἐπικινδύνους ἀτραπούς, στρέφεται δέ ἐν τέλει κατά τῆς ἐπιστήμης τῆς Θεολογίας καί κατ' αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Ταῦτα ὀφειλετικῶς γνωρίζοντες Ὑμῖν, εὐελπιστοῦμεν εἰς τήν συμβολήν Σας πρός ἐξομάλυνσιν τῆς δημιουργηθείσης, ὡς μή ὤφειλε καταστάσεως, διά τήν συνέχισιν καί εὐόδωσιν τῆς σημαντικῆς ἀποστολῆς, τήν ὁποίαν ἔχει νά ἐπιτελέσῃ ἡ Θεολογική Σχολή, εἰς τό πλαίσιον τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί τῆς καλλιεργείας τῆς Πατερικῆς Θεολογίας.

Ἐπί δέ τούτοις, πεποιθότες ὅτι ἡ γειτνίασις τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης μετά τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους εἶναι ὄχι μόνον γεωγραφική ἀλλά κυρίως οὐσιαστική, ὡς ἄλλωστε τοῦτο καταφαίνεται καί ἐκ τῆς πολυχρονίου συνεργασίας καί συμμετοχῆς Ὑμῶν εἰς τό Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ Κέντρου Διαχειρίσεως Ἁγιορειτικῆς Κληρονομίας, εὐχόμεθα τήν σκέπην καί προστασίαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τήν πολυεύθυνον ἀποστολή σας,
καί διατελοῦμεν μετ' ἐξόχου τιμῆς

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καί Προϊστάμενοι 
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

Κοιν.
κ. Ἀνδρέαν Λοβέρδον, Ὑπουργόν Παιδείας καί Θρησκευμάτων
κ. Πρύτανην Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκην
καθ. κ. Χρυσόστομον Σταμούλην, Πρόεδρον Τμήματος Θεολογίας
καθ. κ. Θεόδωρον Γιάγκου, Πρόεδρον Τμήματος Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας 

Πηγή: Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων

Ομιλία του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη στην τηλεοπτική εκπομπή του BeeTV, που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου 2014 με θέμα την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι.

Πηγή: Ορθόδοξος Λόγος

Οι Άγιοι είναι οι πνευματικοί μας οδοδείκτες. Τον δρόμο του Θεού, αυτοί μας τον δείχνουν. Και μας τον δείχνουν όχι βεβαίως ακαδημαϊκά, αλλά μέσα από την πνευματική τους εμπειρία. Με τις διδαχές τους και προπάντων με την ίδια τους την ζωή.

Οι Άγιοι, δηλαδή οι Άνθρωποι του Θεού, είναι οι δάσκαλοί μας και οι βοηθοί μας στον αγώνα για την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση. Οι αγώνες τους οι πνευματικοί και οι διδασκαλίες τους έχουν ισχύ διαχρονική και ο λόγος τους είναι πάντοτε σύγχρονος, ακέραιος και ασφαλής.

Είναι θαυμαστό, το πόσο επίκαιροι αναδεικνύονται κάθε φορά, που καλούνται να δώσουν απαντήσεις σε προβλήματα είτε προσωπικά είτε γενικά της ζωής της Εκκλησίας μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της επικαιρότητας του λόγου και των έργων των Αγίων μας αποτελεί ένας Άγιος καταγόμενος από την καρδιά της Μακεδονίας μας, από την Θεσσαλονίκη. Τον γιορτάζουμε στις 27 Νοεμβρίου και ονομάζεται Δαμασκηνός. Είναι ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης, Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης.

Γεννήθηκε το 1520 στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και εκάρη μοναχός στην Αδελφότητα των Στουδιτών και στα 1560 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης. Το σύγγραμμά του με τον τίτλο ''Θησαυρός'' στήριξε αποφασιστικά το δούλο Γένος και απέτρεψε τον εκτουρκισμό των Ορθοδόξων Βουλγάρων.

Ο Γερμανός θεολόγος Στέφαν Γκέρλαχ, μολονότι εχθρικός προς την Ορθοδοξία, μας βεβαιώνει, ότι ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης ήταν ένας από τους τρεις πιο μορφωμένους Ορθοδόξους Κληρικούς της εποχής του και μάλιστα ο πιο επαινετός ''λόγω της ιδιαιτέρας μετριοφροσύνης, ολιγάρκειας και των άλλων αρετών του''.(1)

Και πώς, αυτός ο ''λαμπράς παιδείας και άμετρης ταπεινοφροσύνης Επίσκοπος'', από τα μέρη του Λαγκαδά βρέθηκε στα μέρη της Μικράς Ρωσσίας, στην σημερινή Ουκρανία, δηλαδή;

Βρέθηκε εκεί ως ειδικός απεσταλμένος και έμπιστος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για την αντιμετώπιση ενός πολύ μεγάλου και σοβαρού προβλήματος.

Και ποιο ήταν το εξαιρετικό αυτό πρόβλημα, για το οποίο στάλθηκε στην Ουκρανία, ως έξαρχος, ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης;

Από ποιόν κίνδυνο, έσπευσε ο Άγιος Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης, να σώσει τους Ορθοδόξους της Ουκρανίας;

Ο κίνδυνος προερχόταν από τους παπικούς και από την διάδοση της παναίρεσης του παπισμού. Μισσιονάριοι του πάπα διασκορπίστηκαν τότε σε ολόκληρη την χώρα και βάλθηκαν να παρασύρουν τους Ουκρανούς Ορθοδόξους διαδίδοντας τις ολέθριες κακοδοξίες τους.

Η αποστολή του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη ήταν να αντιμετωπίσει την δράση των αιρετικών Λατίνων και να προστατέψει τους Ορθοδόξους Ουκρανούς από τις πλάνες του Βατικανού.

Ο αγώνας δεν ήταν εύκολος. Ο Άγιος είχε να παλέψει με τους ικανότερους και πλέον επιτήδειους συνεργάτες του πάπα. Το Πατριαρχείο το εγνώριζε αυτό πολύ καλά, γι΄αυτό και δεν απέστειλε τον οποιοδήποτε, αλλά διάλεξε προς τούτο την ''σοφία των Ελλήνων''.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση της αιρετικής προπαγάνδας των παπικών κράτησε για τον Επίσκοπο Δαμασκηνό επτά ολόκληρα χρόνια. Από το 1565 έως το 1572. Η κατάρτισή του, οι αρετές του και προπάντων η αγιότητά του έσωσαν τους Ορθοδόξους Ουκρανούς από την αίρεση του ρωμαιοκαθολικισμού και έδωσαν ένα καλό μάθημα στους μέχρι σήμερα αμετανόητους παπικούς.

Η επικαιρότητα του βίου και των διδαχών του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης, είναι τόσο φανερή και κατανοητή, που καθιστούν τις εξηγήσεις εντελώς περιττές.

Το συμπέρασμα είναι, ότι οι αγώνες του και η διδασκαλία του, αναφορικά με τα τεκταινόμενα αυτές τις ημέρες στην Πόλη των Ονείρων μας, δεν μπορεί παρά να ορίσουν, ως Ορθοδόξων, και την δική μας στάση.

Η Εκκλησία μας, άλλωστε, το τονίζει καθαρά: ''Εορτή Αγίου, μίμησις Αγίου''. Και ο νοών, νοήτω.

(1) . http://www.saint.gr/4349/saint

Πηγή: Θρησκευτικά

Ἀγαπητοί συνάδελφοι φοιτητές

τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Χαίρετε καί εὐφραίνεσθε καί ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ.

Λυπᾶμαι, γιατί οἱ ποιμαντικές μου ἀνάγκες δέν μοῦ τό ἐπέτρεψαν, ἀφοῦ πρῶτα ἔπαιρνα τήν ἄδεια τοῦ πολυσεβάστου μου Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, νά εὐρεθῶ κοντά σας γιά νά χαρῶ τήν πάλλουσα ἀπό ὀρθόδοξο ἐνθουσιασμό θεολογική σας καρδιά, καί νά ἑνώσω καί ἐγώ τήν διαμαρτυρία μου μαζί σας, γιά νά φωνάξω καί νά πῶ: Ὄχι στήν ἔνδοξη καί φημισμένη ἀπό παλαιά ἱερά Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης, πού μοσχοβολοῦσε ἀπό τό ἄρωμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὄχι, ποτέ τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν σ' αὐτήν. Ὁ χῶρος τῶν Θεολογικῶν μας Σχολῶν εἶναι ἅγιος ναός, εἶναι ἱερό βῆμα καί λειτουργοῦνται σ' αὐτές τό μυστήριο τῆς παναρέτου Θεολογίας.

Τό ἀκούσαμε ὡς περίεργο καί ὡς ἀλλόκοτο ἄκουσμα αὐτό. Τό θεωρήσαμε ὡς ἀπίστευτο στήυν ἀρχή, ὡς μία κωμική σκέψη καί δέν περιμέναμε ποτέ ὅτι σοφοί καί σεβαστοί μας Καθηγηταί θά δώσουν τήν ψήφο τους γιά νά γίνει αὐτό πραγματικότητα, τό νά διδάσκεται δηλαδή ἡ Ἰσλαμική ἰδεολογία στόν ἱερό χῶρο τῶν θεολογικῶν ἀκουσμάτων. Δέν εἶναι ἡ ὥρα αὐτή γιά μένα νά πῶ ἐπιχειρήματα ὅτι δέν πρέπει αὐτό νά γίνει. Ἀπό ἰσχυρούς θεολόγους καί ἀγωνιστές τῆς πίστης μας, κληρικούς καί λαϊκούς, ἀκούσαμε τοιαῦτα δυναμικά ἐπιχειρήματα καί δοξάσαμε τόν Θεό γι' αὐτούς, γιατί δέν ἐξέλιπαν οἱ ἀγωνιστές τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλά ἴσως, εἰδικά γιά τό θέμα αὐτό δέν χρειάζονται ἐπιχειρήματα, γιατί καί μόνο ἡ σκέψη καί μόνο τό ἄκουσμα διδασκαλίας τοῦ Ἰσλαμισμοῦ στήν ἁγιασμένη Θεολογική Σχολή τῆς πρωτεύουσας τοῦ βορρᾶ, ἀπό τήν ὁποία ἐξῆλθαν παλαιότεροι καί σύγχρονοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, κληρικοί καί λαϊκοί, καί μόνο τό ἄκουσμα, λέγω, τῆς φοιτήσεως σ' αὐτήν Ισλαμιστῶν, γιά νά διδάσκονται σ' αὐτούς μαθήματα τῆς δικῆς τους πίστης, εἶναι τῷ ὄντι περίεργο καί ἀποτροπιαστικό. Ἡ μόνη ἀληθινή πίστη εἶναι ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων, ὅλες οἱ ἄλλες πίστεις καί τά θρησκεύματα εἶναι ψεύτικα. Ἔτσι μᾶς ἔλεγε, ὅταν ἀκόμη εἴμαστε σκλάβοι στήν Τουρκιά, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ὄργωσε τήν Ἑλληνική μας Μακεδονία. Δέν θέλουμε λοιπόν καί φωνάζουμε δυνατά ὅτι, ὄχι! δέν θέλουμε, στόν χῶρο τῆς παρθένου μας Θεολογίας, νά ἀκούγεται διδασκαλία γιά ἄλλη πίστη καί γιά ἄλλο θρήσκευμα, πέρα ἀπό τήν ὀρθόδοξο πίστη.

Ἀπό τήν ἡρωϊκή Δημητσάνα, τή πατρίδα τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄, πού ἀπαγχονίστηκε γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα, σᾶς ἀπευθύνω, ὦ ἀγαπητοί φερέλπιδες φοιτητές τῆ Θεολογίας, ἀπό ὅλο τόν κλῆρο, τούς μοναχούς καί τόν εὐσεβῆ λαό, θερμό καί ἐγκάρδιο ἀγωνιστικό χαιρετισμό. Θεωρήσατέ με Ὑμέτερον.

Τά βαθύτερα προσκυνηματά μου στόν Παναγιώτατο ἀγωνιστή Ποιμενάρχη σας κ. κ. Ἄνθιμον.

Μέ ἀγάπη Χριστοῦ,

Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Πηγή: Θρησκευτικά

Ηχηρό όχι ακούστηκε από την αίθουσα εκδηλώσεων της μητρόπολης Θεσσαλονίκης την Πέμπτη σχετικά με την ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών στη θεολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ασφυκτικά γεμάτη με το κοινό να φτάνει μέχρι έξω ήταν η αίθουσα στην οποία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα που διοργάνωσαν φοιτητές του Α.Π.Θ. σε συνεργασία με τη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αντιτίθενται στην ίδρυση και λειτουργία τμήματος ισλαμικών σπουδών στη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. 

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, κληρικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, φοιτητές και πιστοί.   Την ημερίδα άνοιξαν οι φοιτητές. «Είναι χρέος μας να δηλώσουμε πως ως φοιτητές διαφόρων σχολών του Α.Π.Θ. και κυρίως της θεολογικής δε θέλουμε να γίνει αυτό το τμήμα». Μερικοί από τους λόγους που πρόβαλαν είναι το ότι δεν προχωρά νόμιμα, διότι η πλειοψηφία των καθηγητών των τμημάτων θεολογικού και ποιμαντικού της θεολογικής σχολής τέθηκαν κατά σε σχετική ψηφοφορία που διεξήχθη. Συνέχισαν λέγοντας: «Πώς μπορούμε να δεχτούμε τους αρνητές της θεότητας του Χριστού; Πόσοι καθηγητές μας, ενώ αρνούνται τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, θέλοντας να το μετατρέψουν σε θρησκειολογικό, δέχονται να διδάσκεται μέσα στη θεολογική σχολή το κατεξοχήν ομολογιακό κείμενο: το κοράνι; Πώς θα ανοίξουμε εμείς τμήμα ισλαμικών σπουδών όταν η θεολογική σχολή της Χάλκης παραμένει τόσα χρόνια κλειστή;». «Οι πάντες-οι καθηγητές, ο πρύτανης και η σύγκλητος- αγνόησαν τις αντιδράσεις μας, αν και εμείς είμαστε αυτοί που καθημερινώς θα συναναστρεφόμαστε τους μουσουλμάνους», κατέληξαν. 

Άνθιμος: Εγκληματική η προσπάθεια ίδρυσης του τμήματος 

 Με αναφορά του σε παλαιότερες νύξεις προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λοβέρδο, ο κ. Άνθιμος δήλωσε: «Η προσπάθεια αυτή κατά την άποψή μου και την αίσθηση του λαού της Θεσσαλονίκης είναι εγκληματική. Ενώ το πρόβλημα της Θράκης είναι τόσο σοβαρό, οι δικοί μας θέλουν να επεκτείνουν την παρουσία των ισλαμιστών στη Θεσσαλονίκη». Πέραν αυτού αναρωτήθηκε αν είναι δυνατό να συνυπάρξει το ισλάμ με την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία. Αν τελικά γίνει αυτό, ισχυρίστηκε πως μέσα σε δύο χρόνια οι Τούρκοι θα υπερηφανεύονται ότι επεκτείνονται από τον Έβρο μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Με δεύτερο κείμενό του ζήτησε από τον πρύτανη να απορρίψει το αίτημα. «Η σκληρή δουλεία των 400 χρόνων και οι συμφορές της Μ. Ασίας, του διωγμού και των βασάνων 250 χιλιάδων ελληνορθόξων από την Κωνσταντινούπολη και η συνεχιζόμενη, αιματηρή και βάρβαρη κατοχή της Κύπρου μας. Οι απειλές για την κυριαρχία στη Θράκη μας, οι παραβάσεις των Τούρκων στα σύνορα της Ελλάδας, στην ξηρά και στη θάλασσα και επιπλέον η ευρωπαϊκή ανησυχία και ο φόβος των Ευρωπαίων έστω και αργά για την παρουσία του ισλάμ σε ολόκληρη την Ευρώπη», είναι οι λόγοι της αντίθεσής του. «Δεν είναι δυνατό να υπάρξει ποτέ έστω και ελάχιστο σημείο σχέσεως μεταξύ της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως που υπηρετεί η θεολογική σχολή και του ισλάμ, το οποίο σήμερα τρομάζει και ταράσσει την οικουμένη», κατέληξε. 

ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΣΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΘΡΑΚΗΣ

 Στη συνέχεια κατηγόρησε τους μητροπολίτες της Θράκης: Διδυμοτείχου, Αλεξανδρουπόλεως, Μαρωνείας και Κομοτηνής και Ξάνθης, οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ της ίδρυσης ενός τέτοιου τμήματος. «Οι τέσσερις μητροπολίτες Θράκης, οι οποίοι έσπευσαν να υποστηρίξουν την ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών, χρησιμοποίησαν επισφαλή επιχειρήματα. Υπέπεσαν στο αδίκημα να επεμβαίνουν ομοφώνως και ενυπογράφως συλλήβδην για την ίδρυση αυτού του εκτρώματος εντός άλλης εκκλησιαστικής επαρχίας, όπως είναι η μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Αγνόησαν τον οικείο μητροπολίτη και υπέγραψαν αντικανονικώς. Και το σημαντικότερο είναι ότι η ενέργειά τους είναι αστήριχτη, επισφαλής και αδικαίωτη», τόνισε ο κ. Άνθιμος. 

Γ. ΟΡΦΑΝΟΣ: ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ

 Στο βήμα κλήθηκε και ο υπουργός Μακεδονίας και Θράκης κ. Ορφανός, ο οποίος διευκρίνισε πως πρόκειται για διπλό θέμα: θεολογικό και εθνικό. Ο ίδιος θεωρεί πως δεν υπάρχει χώρος για το τμήμα στη θεολογική σχολή. «Η απόφαση η οποία ελήφθη από την πλευρά των καθηγητών και προωθείται για να εφαρμοστεί, είναι κάτι το οποίο με βρίσκει ριζικά αντίθετο», τόνισε. «Είναι φανερό ότι δεν εξυπηρετεί κανένα συμφέρον ούτε της ορθόδοξης Ελλάδας ούτε και του ελληνικού λαού. Αφού λοιπόν δεν πετυχαίνει τίποτε από αυτά, δεν είναι κάτι το οποίο θα αποδεχθούμε», συνέχισε. Ωστόσο, δεν απέκλεισε γενικά το θέμα των ισλαμικών σπουδών, κάτι το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να γίνει με διεκδικήσεις και διαπραγματεύσεις, που θα επιφέρουν ισορροπίες. Τέλος, διευκρίνισε πως το θέμα δεν έχει πάρει κοινοβουλευτική διάσταση.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΡΟΔΟΠΗΣ

Λόγω ασθένειας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην εκδήλωση ο Κώστας Καραΐσκος, δημοτικός σύμβουλος του δήμου Κομοτηνής, μαθηματικός και αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ροδόπης. Το υπόμνημά του διαβάστηκε από εκπρόσωπο: «Θεωρούμε ότι η ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος στην Ελλάδα είναι μια αδήριτη ανάγκη. Εφόσον υπάρχει μια αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα στη χώρα μας, που δεν θέλουμε να την αφήσουμε στα χέρια ξένης προπαγάνδας και εξάρτησης, έχουμε πρώτα υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας και ύστερα απέναντι στον μειονοτικό πληθυσμό, να φροντίζουμε για την παραγωγή των ιεροκηρύκων της. Οι πρακτικές του παρελθόντος απεδείχθησαν ανεπαρκείς και το τεράστιο θεσμικό κενό που επί δεκαετίες προδίδει την ανεπάρκεια του κρατικού μας μηχανισμού πρέπει να καλυφθεί έστω και τώρα». Στο υπόμνημά του, ακόμη, έκανε λόγο για την καταλληλότητα της Θεσσαλονίκης ως πόλη για την ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος.  Το κύριο σημείο τριβής είναι η ίδρυση του τμήματος μέσα στη θεολογική σχολή. Τα επιχειρήματα υπέρ αυτής της επιλογής είναι πρακτικής φύσεως και επικαλούνται πρακτικά ζητήματα. «Πρέπει να πούμε ότι παρά την εκτίμησή μας για το έργο που γίνεται στη Θράκη από τους αρμόδιους του υπουργείου την τελευταία τριετία δεν πειστήκαμε. Άραγε αυτή η συνύπαρξη που περιγράφεται πειστικά ως πρόκληση από πολλούς χριστιανούς δεν θα αντιμετωπιστεί αργότερα αναλόγως και από μουσουλμάνους της Θράκης;». Ο αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ προτείνει: «να υποβληθεί έστω και τώρα μία συγκεκριμένη υλοποιήσιμη αντιπρόταση για άλλη θέση του τμήματος στο Α.Π.Θ. ή αλλού στο όνομα της ενότητας των Ελλήνων που αγωνιούν και παλεύουν για το καλό της πατρίδας μας». «Να κληθεί κάθε αρμόδιος να συμβάλει ό,τι του αναλογεί και να μην οχυρώνεται πίσω από μια αρχική θέση που την κάνει μπαϊράκι. Αρκετά μπαϊράκια έχουμε ήδη στον τόπο μας. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε για τον περιορισμό τους», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο τέως κοσμήτορας της θεολογικής σχολής κ. Οικονόμου χαρακτήρισε την ενέργεια ως μια μορφή ξεπουλήματος της θεολογικής σχολής και αλλοίωση των θεολογικών της σπουδών. Επεσήμανε πως την ημέρα της ψήφισης της ίδρυσης του σχετικού τμήματος από τους 54 συγκλητικούς ήταν παρόντες 25 και από αυτούς ψήφισαν 19 υπέρ με ερωτηματικό και 6 κατά. Παράλληλα, συμβούλευσε τους μητροπολίτες της Θράκης να τηρούν τους ιερούς κανόνες, να αποφεύγουν τις εισπηδήσεις σε ξένες μητροπολιτικές περιοχές και να μη γίνονται δεκανίκια για να τους χρησιμοποιούν άνθρωποι με αδεξιότητες και ανεπάρκειες.

Για γεωπολιτικούς λόγους, θεωρεί ο κ. Παπαθεμελής, τέως υπουργός επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, πως θα μπορούσε να ιδρυθεί ένα τμήμα ισλαμικών σπουδών σε αυτή τη χώρα σε αυτό το πανεπιστήμιο, το οποίο όμως  δεν έχει καμία σχέση με τη θεολογική σχολή.  Στην ημερίδα έγινε σαφές ότι οι συμμετέχοντες δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση η θεολογική σχολή να μετατραπεί σε θρησκειολογική και να περιορίσουν όσο γίνεται την επαφή με το ισλάμ. Οι μητροπολίτες της Θράκης και όσοι τάχθηκαν υπέρ της ίδρυσης του τμήματος καταδικάστηκαν και δέχθηκαν βαρύτατους χαρακτηρισμούς. Ίσως ξεχνούν ότι μέσα από ένα τέτοιο τμήμα θα καλλιεργούνται μουσουλμάνοι της Θράκης, για να διδάσκουν στα σχολεία. Δεν θα έχουμε ιεροκήρυκες εκπαιδευμένους από το εξωτερικό, αλλά μέσα από τη χώρα μας. Αν φυσικά υπάρχει νομικό ζήτημα, θα πρέπει να διερευνηθεί. Να θυμίσουμε ότι ο χριστιανισμός συνυπάρχει με το ισλάμ και ζωντανό παράδειγμα αυτού είμαστε εμείς στη Θράκη, στη Ροδόπη, στην Κομοτηνή. 

Πηγή: Χρόνος

Στὴν Αἴθουσα Τελετῶν καὶ Ὁμιλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐπραγματοποιήθηκε, την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, μεγάλη συγκέντρωση, γιὰ τὸ ἐπίμαχο θέμα τῆς ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν Σύναξη αὐτὴ ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, οἱ ὁποῖοι ἀπηυθύνθησαν στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἀντιτάχθηκε ἔντονα σὲ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο, καὶ ἔτσι μὲ μιὰ ὑπεύθυνη, ἑνωτικὴ καὶ δυναμικὴ παρέμβαση

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Βογατσικοῦ 7 - 546 22 Θεσσαλονίκη , τηλ. 2310-229.871.-

Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 27-11-2014.- 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Στὴν Αἴθουσα Τελετῶν καὶ Ὁμιλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐπραγματοποιήθηκε, την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, μεγάλη συγκέντρωση, γιὰ τὸ ἐπίμαχο θέμα τῆς ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν Σύναξη αὐτὴ ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, οἱ ὁποῖοι ἀπηυθύνθησαν στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἀντιτάχθηκε ἔντονα σὲ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο, καὶ ἔτσι μὲ μιὰ ὑπεύθυνη, ἑνωτικὴ καὶ δυναμικὴ παρέμβαση διωργάνωσαν τὴν ἀντίσταση στὴ διείσδυση τοῦ Ἰσλὰμ στὴ Θεσσαλονίκη καὶ σὲ ὅλη τὴν Μακεδονία. 

Ἡ μεγάλη ἔκπληξη τῆς Συνάξεως ὑπῆρξε τὸ μέγα πλῆθος τῶν συμμετασχόντων, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κυρία αἴθουσα τῶν ὁμιλιῶν, ἐπληρώθησαν ἡ μεγάλη εἴσοδος τοῦ Ἐπισκοπείου, οἱ σκάλες καὶ μέχρι τοῦ πεζοδρομίου τῆς ὁδοῦ Βογατσικοῦ. Τὸ θέμα ἄνοιξε πρῶτος ὁ Παναγιώτατος κ. Ἄνθιμος, ἀναφερθεὶς στὴν οὐσία καὶ τὴν σοβαρότητα τοῦ προβλήματος, καὶ στὴν καλὴ συνεργασία μὲ τοὺς φοιτητὲς γιὰ τὴν ἀποτροπὴ αὐτοῦ τοῦ ἐγχειρήματος εἰς βάρος τῆς Πίστεώς μας καὶ τῆς Πατρίδος μας. 

Σύντομη καὶ ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση ἔκαμε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἦλθε εἰδικῶς γιὰ τὴν ἐκδήλωση αὐτὴ στὴ Θεσσαλονίκη καὶ ὑπῆρξε κατηγορηματικὸς στὴν ἄμεση ἀνάγκη ματαιώσεως τῆς εἰσόδου τοῦ Ἰσλὰμ στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης, πρὸς ἀποτροπὴ δυσαρέστων συνεπειῶν. 

Πρῶτος κύριος ὁμιλητὴς ἦτο ὁ τακτικὸς πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς κ. Χρῆστος Οἰκονόμου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε κατηγορηματικὸς καὶ ἀναλυτικὸς στὶς θέσεις του γιὰ τὴν ματαίωση τῆς εἰσόδου τοῦ Ἰσλὰμ στὴν ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ στὴ Βυζαντινὴ Θεσσαλονίκη. Στὴ συνέχεια ὡμίλησε μὲ σαφήνεια καὶ ἐμπέδοση ὁ καθηγητὴς καὶ διεθνολόγος κ. Βενιαμὶμ Καρακωστάνογλου, παραθέσας ἰσχυρό-τατα ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ἄμεση ματαίωση τῶν σχεδίων περὶ ἱδρύσεως ἰσλαμικῆς κατευθύνσεως στὸ ΑΠΘ. Ἀκολούθως ὡμίλησε ὁ καθηγητὴς κ. Κώστας Ζουράρης, ποὺ μὲ τὸν δικό του τρόπο ἀπέκλεισε τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰσλὰμ στὴν παιδεία καὶ τὴν πατρίδα, διότι εἶναι ἀστήρικτη καὶ ἀδικαιολόγητη. Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον προκάλεσε καὶ ἡ εἰσήγηση τοῦ καθηγητοῦ κ. Γεωργίου Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐκινήθη σὲ εὐρύτερο πεδίο ἀξιολογήσεως τοῦ ὑπὸ συζήτηση προβλήματος καὶ συνεφώνησε ἀπολύτως στὴν γενικὴ ἐκτίμηση καὶ γραμμὴ ὅτι ἡ ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εἶναι ὀρθό, δίκαιο καὶ χρήσιμο νὰ ἀποκλεισθῇ διὰ παντός. Στὴ συνέχεια ἀκούσθηκαν καὶ οἱ ἀπόψεις κυρίων ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο. 

Ἀκολούθως ἀνεγνώσθη καὶ ἐνεκρίθη ὑπὸ πάντων τὸ ἀκόλουθο 

ΨΗΦΙΣΜΑ

Ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι σήμερα, Τετάρτη 26-11-2014, στὴ Συγκέντρωση-Ἡμερίδα ἐνάντια στὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, πλῆθος πολιτῶν, κληρικῶν, λαϊκῶν, ἐκπαιδευτικῶν, φοιτητῶν καὶ πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν, ἀφοῦ ἀκούσαμε τὶς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου καὶ τεσσάρων διακεκριμένων καθηγητῶν ἀπὸ διάφορες Πανεπιστημιακὲς Σχολές, ὁμόφωνα καὶ διὰ βοῆς ἐγκρίνομε τὸ παρακάτω Ψήφισμα : 

1. Δηλώνομε τὴν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας στὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. 

2. Τυχὸν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, καὶ μάλιστα μὲ τὴν σπουδὴ καὶ τὴν περίεργη διαδικασία ποὺ ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καὶ θεολογικῆς τεκμηριώσεως, ἐνέχει κινδύνους ἀπὸ πλευρᾶς ἐθνικῆς καὶ πολιτικῆς, καὶ εἶναι μὲ λίγα λόγια ἐθνικὰ καὶ θρησκευτικὰ ἐπικίνδυνη. 

3. Ἀπὸ τὴν ἀνάλυση τοῦ θέματος ἀπὸ τοὺς διακεκριμένους ἐπιστήμονες ὁμιλητὲς, διαπιστώνεται ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ εἶναι καὶ πρέπει νὰ παραμείνῃ Ὀρθόδοξη, Χριστιανικὴ Σχολή, καὶ ὄχι νὰ μετατραπῇ σὲ Σχολὴ Θρησκειολογίας. Ἀκόμη περισσότερο ὅταν ἡ χριστιανικὴ θεολογία εἶναι ἀπολύτως ἀσύμβατη μὲ τὴν ἰσλαμική, καὶ ὁ συμφυρμὸς χριστιανικῶν καὶ μουσουλμανικῶν σπουδῶν θὰ ἀποτελέσῃ διεθνῆ ἀρνητικὴ πρωτοτυπία. 

4. Ἐρωτηματικὰ προκαλεῖ ἡ προώθηση ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, ὅταν μόλις τὸ 2014 ἔκλεισε ἡ ἐπὶ 40 χρόνια λειτουργοῦσα στὴ Θεσσαλονίκη Εἰδικὴ Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), ἡ ὁποία εἶχε ὡς ἱδρυτικό της σκοπὸ νὰ καταρτίζῃ διδασκάλους γιὰ τὰ σχολεῖα τῆς μειονότητος τῆς Θράκης. 

5. Ζητοῦμε ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁρμοδίους παράγοντες τῆς Πολιτείας, Κυβέρνηση, Ἀντιπολίτευση καὶ Αὐτοδιοίκηση, νὰ ἀναλογισθοῦν τὶς εὐθύνες τους καὶ νὰ ἀρνηθοῦν νὰ συμπράξουν σὲ ἕνα πραγματικὸ ἀνοσιούργημα γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ τὴν Θρησκεία μας.

6. Καλοῦμε τοὺς βουλευτές, οἱ ὁποῖοι σὲ λίγο χρονικὸ διάστημα θὰ ζητήσουν τὴν ψῆφο μας, νὰ δηλώσουν εύθαρσῶς τὴν ἀντίθεσή τους, ἀρνούμενοι νὰ ὑπερψηφίσουν τὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, ὅταν, σύμφωνα μὲ πληροφορίες, θὰ εἰσαχθῇ γιὰ ψήφιση στὴ Βουλή. Δικαιολογίες καὶ συμψηφισμοὶ δὲν ὑπάρχουν, «οἱ καιροί, οὐ μενετοί». Ἡ ἀπάντηση θὰ δοθῇ στὴν κάλπη ἀνάλογα μὲ τὴν δημόσια στάση τοῦ καθενός. 

7. Ἐξουσιοδοτοῦμε τὴν Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς σημερινῆς Συγκεντρώσεως-Ἡμερίδας νὰ προωθήσῃ τὸ Ψήφισμα σὲ ὅλους τοὺς ἁρμοδίους παράγοντες καὶ στὸν Τύπο.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.-

Ολόκληρη η Ημερίδα

Απόκρυφα κείμενα στην ιστορία της Εκκλησίας θεωρούνται ψευδεπίγραφα κείμενα, που συντάχθηκαν από άγνωστους αιρετικούς συγγραφείς και έχουν μυθώδες περιεχόμενο. Μία από τις κατηγορίες των αρχαίων απόκρυφων κειμένων είναι τα λεγόμενα «Απόκρυφα Ευαγγέλια». Λαμβάνοντας αφορμή από το περιεχόμενο των Κανονικών Ευαγγελίων, οι αρχαίοι αιρετικοί συγγραφείς στα «Απόκρυφα Ευαγγέλια», άλλοτε αλλοιώνουν και άλλοτε προσθέτουν γεγονότα και λόγια, στην προσπάθειά τους να διαδώσουν τις αιρετικές τους αντιλήψεις.

Το φαινόμενο όμως της σύνταξης και της εμφάνισης «Απόκρυφων Ευαγγελίων», ξαναεμφανίζεται στο ιστορικό προσκήνιο κυρίως κατά τον εικοστό αιώνα. Η πρακτική αυτή εντάσσεται στις προσπάθειες των νεωτέρων χρόνων διαφόρων ανθρώπων, που προσπάθησαν να αλλοιώσουν και να παραμορφώσουν την ιστορική εικόνα του Θεανθρώπου. Είναι μια παραγωγή νεοφανών απόκρυφων «Ευαγγελίων», που για μια ακόμη φορά αποκαλύπτουν δήθεν κρυμμένες, από τον ιστορικό Χριστιανισμό, πτυχές της ζωής, του προσώπου και της διδασκαλίας του Χριστού.

Πρόκειται για κείμενα που ενσωματώνουν μία ακατάσχετη φαντασιοκοπία των συγγραφέων τους και διαφημίζονται άλλοτε ως συμπλήρωμα, άλλοτε ως αποκατάσταση, άλλοτε ως νέα ανάδειξη και άλλοτε ως ανατροπή των ιστορικών θεολογικών δεδομένων.

Στα νεώτερα απόκρυφα «Ευαγγέλια» υπάρχει μια έντονη αντιιουδαϊκή θεώρηση του Χριστού. Επιπλέον, ανάλογα με τον συγγραφέα, Τον παρουσιάζουν ως μύστη, ως μυημένο σε παγανιστικά μυστήρια, ως μάγο, ως απλό θεραπευτή, ως εξωγήινη οντότητα, ως μετενσαρκωμένη οντότητα, ως χορτοφάγο, ως ταξιδιώτη στο Θιβέτ και στην Ινδία, ως Εσωτεριστή, ως παντρεμένο και άλλοτε ως Εσσαίο.

Στα ίδια κείμενα συνδυάζονται εκτός από την πρωτοφανή φαντασιοκοπία και μια έμμονη μυθομανία ακύρωσης του γεγονότος της Αναστάσεώς Του.

Γι’ αυτά τα απόκρυφα νεώτερα «Ευαγγέλια», οι συγγραφείς τους χρησιμοποίησαν εντυπωσιακούς και ασυνήθιστους τίτλους στην προσπάθειά τους να τα διαδώσουν περαιτέρω και να τύχουν ευρύτερης προσέγγισης.

Τα πιο γνωστά απόκρυφα «Ευαγγέλια» των νεώτερων χρόνων είναι:

1) Το Πέμπτο Ευαγγέλιο ή το Πρωτοευαγγέλιο των Εσσαίων [F. Clemens]. (Ο όρος ‘Πέμπτο Ευαγγέλιο’ εν προκειμένω δεν πρέπει να συγχέεται με ανάλογη φρασεολογία του R. Steiner ιδρυτή της Ανθρωποσοφίας).

2) Το Ευαγγέλιο της Ειρήνης του Ιησού Χριστού μέσω του μαθητή Ιωάννη ή το Ευαγγέλιο της Ειρήνης των Εσσαίων [E.B. Szekely].

3) Το Ευαγγέλιο της Τέλειας Ζωής [G.J. Ouseley].

4) Η μυστική ζωή του Ιησού [H. S. Lewis].

5) Το Υδροχοϊκό Ευαγγέλιο για τον Ιησού Χριστό της εποχής των Ιχθύων [L. Dowling].

6) Το Ευαγγέλιο του Ιακώβου (υπαγορεύθηκε από ένα μέντιουμ της Fraternitat Silvani).

7) Το Πέμπτο Ευαγγέλιο (διαφορετικό από το πρώτο στην παρούσα αρίθμηση) [H. Naber, J. Reban].

8) Το Λατινικό Ευαγγέλιο της Παιδικής Ηλικίας [C. Mendes].

9) Ευαγγέλιο του Ιούδα του Ισκαριώτη [E. Meier].

Τι αποτελούν όλα αυτά τα κείμενα; Σύγχρονες προσπάθειες παραμόρφωσης του Προσώπου και του έργου του Χριστού ή εάν χρησιμοποιήσουμε τον Παύλειο λόγο: «βεβήλους και γραώδεις μύθους» (Α’ Τιμ. 4, 7) και «βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως» (Α’ Τιμ. 6, 20).

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2045, 14 Νοεμβρίου 2014

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Κάθε σώφρων και καλοπροαίρετος Ελληνας αποδέχεται το δικαίωμα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμανικού θρησκεύματος που ζουν στη Θράκη να απολαμβάνουν δικαιωμάτων και ελευθεριών σε πλαίσιο ισονομίας. Προέκυψε, λοιπόν, προσφάτως το ερώτημα πώς θα εκπαιδεύονται σε επίπεδο πανεπιστημιακό οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητας. Η απλούστερη λύση θα ήταν η επανασύσταση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, η οποία επί 40 χρόνια εκπαίδευε δασκάλους για τους μουσουλμανόπαιδες. Με τη μετατροπή της από τριετούς σε τετραετούς φοιτήσεως και την προσθήκη μουσουλμανικών θεολογικών μαθημάτων διδασκομένων από Ελληνες υπηκόους θα έδινε λύση στο πρόβλημα, ώστε να μην καταφεύγουν οι ενδιαφερόμενοι σε γειτονικές ή άλλες μουσουλμανικές χώρες.

Εν τούτοις, μια ομάδα καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου επέλεξε μία εθνικώς, επιστημονικώς και χριστιανικώς προβληματική πρόταση, η οποία πρέπει να εμποδιστεί και να απορριφθεί από το υπουργείο Παιδείας. Προτείνουν την ίδρυση προγράμματος -ουσιαστικά τμήματος- ισλαμικών σπουδών μέσα σε μία ορθόδοξη θεολογική σχολή. Η πρόταση αυτή ψηφίστηκε από 25 επί συνόλου 73 μελών του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού της Θεολογικής Σχολής, αλλά έφτασε μέχρι τη Σύγκλητο με την επιμονή μιας μειοψηφίας καθηγητών. Ενώπιον της Συγκλήτου οι υποστηρικτές του ισλαμικού τμήματος παραδέχθηκαν ότι δεν υπάρχει ικανός αριθμός ισλαμολόγων καθηγητών και το νέο τμήμα θα εισαγάγει Αραβες και άλλους ισλαμολογους από τη Μέση Ανατολή. Ως προς τη χρηματοδότηση, οι υποστηρικτές του εγχειρήματος δήλωσαν ότι θα λάβουν χρήματα από το Ομάν και πιθανόν από άλλα μουσουλμανικά κράτη!

Ευρισκόμεθα ενώπιον πρωτοφανούς ισλαμοχριστιανικής τερατογενέσεως με απρόβλεπτες συνέπειες. Μία ή πολλές ισλαμικές χώρες (το Ομάν, σημειωτέον, ψηφίζει υπέρ των Τουρκοκυπρίων στην Ισλαμική Διάσκεψη) θα επηρεάζουν με τα χρήματά τους μια ορθόδοξη θεολογική σχολή, θα επιβάλλουν τους καθηγητές που εκείνες θέλουν με κριτήρια μη ελεγχόμενα από την Ελλάδα και θα αναγκάσουν τους ορθόδοξους καθηγητές της Θεολογικής Σχολής να αυτολογοκρίνονται και να μη διδάσκουν τη Δογματική της Ορθοδοξίας για να μην προκαλέσουν την αντίδραση των μουσουλμάνων φοιτητών, οι οποίοι θα παρακολουθούν ένα μείγμα ισλαμικών και χριστιανικών μαθημάτων.

Το ισλαμικό πρόγραμμα θα ενταχθεί στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, ενώ το συγγενές Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας αντέδρασε εντόνως. Δημιουργείται και το ερώτημα πώς είναι δυνατό να απαιτεί η Πολιτεία την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών τμημάτων με αυστηρά και διεθνώς ανταγωνιστικά κριτήρια και, από την άλλη πλευρά, να κυοφορείται ένα ισλαμικό τμήμα χωρίς επαρκείς διδάσκοντες και χωρίς οικονομική αυτοδυναμία.

Οι εθνικές συνέπειες είναι ορατές και επεκτείνονται σε πολλούς τομείς. Εως σήμερα εκατοντάδες ιεράρχες και Πατριάρχες ορθόδοξων Εκκλησιών σπουδάζουν ή αποκτούν διδακτορικά από τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, μεταφέροντας στη χώρα τους ένα πνεύμα ισχυρού φιλελληνισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο εμπερίστατος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης Ι΄, ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης που φυλακίστηκε από τη σκοπιανή κυβέρνηση και άλλοι. Τώρα οι άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες έστειλαν μηνύματα ότι θα παύσουν να αποστέλλουν στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης τα στελέχη τους, διότι ενοχλούνται από την ανάμειξη Ορθοδοξίας και Ισλάμ. Μην ξεχνούμε ότι οι ορθόδοξοι του Πατριαρχείου Αντιοχείας σφάζονται από ισλαμιστές, οι Σέρβοι βλέπουν τα μοναστήρια του Κοσσυφοπεδίου γκρεμισμένα από φανατικούς Αλβανούς μουσουλμάνους κ.λπ. Το ισλαμικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα αποστερήσει από τη χώρα μας πολλούς και πολύτιμους πρεσβευτές του Ελληνισμού. Οι απανταχού ορθόδοξοι θα στραφούν στις θεολογικές σχολές της Ρωσίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα ζημιωθεί από το ισλαμικό πρόγραμμα του Τμήματος Θεολογίας. Οι Τούρκοι θα σβήσουν κάθε ελπίδα για τη Χάλκη λέγοντας: «Αφού μια ορθόδοξη σχολή εκπαιδεύει μουσουλμάνους, τότε και μια ισλαμική σχολή θα εκπαιδεύει ορθόδοξους κληρικούς»! Η Θεολογική Σχολή του Πατριαρχείου θα καταντήσει τμήμα μιας ισλαμικής θεολογικής σχολής. Τα έχουν σκεφτεί όλα αυτά οι οπαδοί του προγράμματος ισλαμικών σπουδών;

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ξέρω ὅτι εἶναι ἐπικίνδυνο − σεῖς τό ὀνομάζετε ἀντιδεοντολογικό ἤ ἀντισυνταγματικό − τό νά σᾶς καταλογίσω ἔλλειψη ὑπευθυνότητος. Ὡστόσο τολμῶ νά ἀπευθύνω στόν καθένα ἀπό σᾶς πού ψηφίσατε την περί ὁμοφυλοφιλίας διάταξη πού περιέχεται στό ἀντιρατσιστικό, ὅπως το ὀνομάσατε, νομοσχέδιο, τό λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου. Σᾶς ἐκθέτω τό περιστατικό:

Ὅταν ὁ Ἡρώδης Ἀντίπας, τετράρχης τῆς Γαλιλαίας καί Περαίας, πῆρε σέ ἀθέμιτο γάμο τήν Ἡρωδιάδα, τή γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου, ἐνῶ ὁ Φίλιππος ζοῦσε ἀκόμη, ὅπως ἐπίσης καί ἡ σύζυγος τοῦ Ἡρώδου τοῦ Ἀντίπα, ἡ δέ Ἡρωδιάς ἦταν ἀνεψιά καί τοῦ Φιλίππου καί τοῦ Ἡρώδου, ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης, πιστός στο καθῆκον του, ἤλεγξε τόν Ἡρώδη μέ τή φράση: «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τήν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μάρκ. στ ́ 18): Δέν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπό τό νόμο τοῦ Θεοῦ να ἔχεις σύζυγο τήν Ἡρωδιάδα, τή γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμη. Ἦταν μεγάλο τόλμημα ἡ φράση αὐτή τοῦ Ἰωάννου, διότι ἦταν πολύ ἐπικίνδυνο νά ἐλέγχει κάποιος τόν Ἡρώδη καί ἀκόμη πολύ πιό ἐπικίνδυνο νά ἐλέγχει την Ἡρωδιάδα. Ὡστόσο ὁ Βαπτιστής τοῦ Κυρίου ἀδιαφόρησε πρός τόν κίνδυνο, προκειμένου νά μήν παραλείψει τό καθῆκον του πρός τόν Θεό. Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή. Ὁ Ἡρώδης φυλάκισε τόν Ἰωάννη καί σέ λίγο τόν ἀποκεφάλισε, διότι τοῦ το ζήτησε ἡ Ἡρωδιάδα!...

Τολμῶ λοιπόν κι ἐγώ νά ἀπευθύνω στόν καθένα ἀπό σᾶς πού ψηφίσατε τήν περί ὁμοφυλοφιλίας διάταξη τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου τό λόγο τοῦ Βαπτιστοῦ:

«Οὐκ ἔξεστί σοι» . Δέν σοῦ ἐπιτρέπεται, κ. βουλευτά, ἡ ἐνέργεια αὐτή, διότι:

α) Ὁ ἐλληνικός λαός πού σέ ψήφισε, δέν σοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα νά ψηφίζεις νόμους πού ἀντιβαίνουν στό ἦθος, στίς παραδόσεις, στήν ἱστορία καί στήν πίστη του. Καί ἡ περί ὁμοφυλοφιλίας διάταξη ἀντιβαίνει πρός ὅλα αὐτά μέ τρόπο κραυγαλέο. Ὥστε ἡ ἐνέργειά σου προσβάλλει καίρια τό λαό τῆς χώρας αὐτῆς.

β) Ἡ περί ὁμοφυλοφιλίας διάταξη πού ψήφισες, κ. βουλευτά, εἶναι κυρίως ὕβρις κατά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐν ὀνόματι τοῦ Ὁποίου πρέπει νά λειτουργεῖ τό Σύνταγμα καί νά συντάσσονται οἱ νόμοι. Εἶναι ὕβρις κατά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, διότι αὐτός ἔχει νομοθετήσει τόσο στήν Παλαιά, ὅσο καί στήν Καινή Διαθήκη τά καθήκοντα, τίς ὑποχρεώσεις καί τή συμπεριφορά ἀνδρῶν καί γυναικῶν, πρό τοῦ γάμου και κατά τόν γάμο. Αὐτός ἔχει νομοθετήσει τούς νόμους τῆς ἠθικῆς καθαρότητος. Πῶς τώρα ἔρχεσαι σύ, ὁ ὅποιος βουλευτής, νά ἀναγορεύσεις τόν ἑαυτό σου κριτή τῶν νόμων τοῦ Θεοῦ καί νά νομοθετήσεις νόμους πού ἀνατρέπουν τούς νόμους τοῦ Θεοῦ; Τόσο πολύ ἀλαζονεύεσαι, ὥστε νά νομίζεις ὅτι μπορεῖς νά τά βάλεις μέ τον Θεό ; Καί τά μέν ἤθη καί ἔθιμα, τήν ἱστορία, τό πιστεύω καί τίς παραδόσεις τοῦ λαοῦ πού σέ ψήφισε τά περιφρονεῖς, τόν Θεόν ὅμως πῶς τολμᾶς νά τόν περιφρονεῖς; Ἔστω ̇ δέν ντρέπεσαι τούς ἀνθρώπους ̇ τόν Θεόν δέν τόν φοβᾶσαι;

γ) Ρίχνοντας τήν ψῆφο σου ὑπέρ μιᾶς τέτοιας διατάξεως δέν σοῦ πέρασε ἡ ἰδέα ὅτι ψηφίζεις ἕνα κραυγαλέα ἀντιδημοκρατικό νομοσχέδιο ; Σύ ὁ βουλευτής, πού παρουσιάζεσαι ὡς προοδευτικός, δημοκράτης καί προασπιστής τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν σκέφθηκες ὅτι μέ τό νομοσχέδιο αὐτό φιμώνεις τήν ἔκφραση ὑγιοῦς γνώμης στόν πολίτη τούτου τοῦ τόπου; Κάτι πού μόνο στά δικτατορικά καθεστῶτα τό συναντάει κανείς; Ποινικοποιεῖς λοιπόν τη γνώμη καί ὄχι τήν πράξη; Ἀλλά με ποιό κριτήριο; Μήπως ὁ δικαστής εἶναι γνώστης τῶν βαθέων τῆς ψυχῆς καί τῶν αἰσθημάτων τοῦ πολίτη;

δ) Λυποῦμαι πραγματικά, κ. βουλευτά, διότι τόσο ἐπιπόλαια ἔβαλες τήν ὑπογραφή σου κάτω ἀπό νομοσχέδιο μέ μιά τέτοια διάταξη. Ἴσως νά σέ ἐπηρέασαν τά παπαγαλάκια τοῦ τύπου καί οἱ τηλεπαρουσιαστές τῶν καναλιῶν, πού ἐξαπέλυσαν ἐπίθεση κατά τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ζήτησαν νά μήν περιληφθεῖ στό νομοσχέδιο τέτοια διάταξη, ἀποκαλώντας τους κρυπτορατσιστές, γραφικούς κ.ἄ. παρόμοια. Καί μή μοῦ ἀντιτάξεις, κ. βουλευτά, ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος συγκατένευσε. Διότι, ὅπως κατήγγειλε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, ἡ Ἱ. Σύνοδος ἐξαπατήθηκε ̇ τῆς ἐδόθη το νομοσχέδιο κολοβωμένο !... Δηλαδή προκειμένου ἡ Βουλή τῶν Ἑλλήνων νά ψηφίσει ἕναν ἐντελῶς ἀπαράδεκτο νόμο, δέν παρουσίασε ὅλη τήν ἀλήθεια! Πράγμα, βέβαια, πού δέν τήν τιμᾶ.

Ἔχω λοιπόν ἄδικο νά ἐπαναλάβω γιά τήν ἐνέργειά σου, Ἕλληνα βουλευτή, τό τοῦ Προδρόμου «οὐκ ἔξεστί σοι»; δέν σοῦ ἐπιτρέπεται;...

Νικόλαος Π. Βασιλειάδης, Θεολόγος

Πηγή: Περιοδικό «Η Δράση μας»

Η λειτουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι παντελώς απαράδεκτη. Κατάφεραν για επιστημονικούς δήθεν λόγους, όπως ισχυρίστηκαν, να διδάσκεται μια δαιμονιώδης πλάνη στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής. Λίγο έλειψε να μας πουν ότι έγινε μεγάλη χαρά στον ουρανό, για την «ιστορική» τους απόφαση.   Κάποιοι αμφισβήτησαν το γεγονός ότι η απόφαση της πλειοψηφίας των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής είναι ιστορική. Λησμόνησαν φαίνεται ότι η ιστορία έχει και χρυσές σελίδες αλλά και μελανές.

Δεν είναι παράλογη τούτη η συνύπαρξη; Το σχήμα οξύμωρο «Στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τμήμα του Θεομάχου και Χριστομάχου Ισλάμ». Δεν είναι το Ισλάμ Θεομάχο; Δεν είναι το Ισλάμ Χριστομάχο; Τμήμα της Θεολογικής Σχολής θα βλασφημεί τον Χριστό. Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν Χριστό και το τρίτο Τμήμα να είναι Χριστομάχο; Τα δύο Τμήματα της ίδιας Θεολογικής Σχολής, να διδάσκουν ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και τρίτο να διδάσκει την πλάνη, ότι Χριστός δεν είναι Θεός. Είναι απαράδεκτη η λειτουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών, στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

Η μη παραδοχή της Θεότητας του Χριστού, που σαφώς τη διδάσκει και το χριστομάχο κοράνι, καταδεικνύει ότι το θεομάχο Ισλάμ, είναι διάδοχη και χειρότερη πλάνη της Αρειανικής μάνητας. Το χριστομάχο Ισλάμ, συνέχισε το βλάσφημο της μη παραδοχής της Θεότητας του Ιησού Χριστού, το οποίο είναι η κορωνίδα των πλανών της αρειανικής αίρεσης,.   Ορθώς χαρακτηρίσθηκε από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, ο Ισλαμισμός ως αίρεση. «Ελέγχεται δε πανταχόθεν ο Άρειος άθεος, αρνούμενος τον Υιόν, και τοις ποιήμασιν αυτόν συναριθμών» λέγει ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας (Κατά Αρειανών Α΄), για την άρνηση της Θεότητας του Χριστού. Το αυτό συμβαίνει και με την Ισλαμική μάνητα.

Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν ότι ο Χριστός σταυρώθηκε «Σταυρωθέντα τε υπερ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα» (Σύμβολο της Πίστεως) και το τρίτο Τμήμα των Ισλαμικών σπουδών θα διδάσκει ότι τον Χριστό δεν τον σταύρωσαν. Ιδού τι λέγει το ανίερο Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 157 «Κι ακόμη καυχήθηκαν : ‘’Φονεύσαμε τον Χριστόν Ιησού, το παιδί της Μαριάμ, τον Απόστολο του Θεού’’. Κι όμως δεν τον σκότωσαν κι ούτε τον σταύρωσαν, αλλ’ έτσι γίνηκε ώστε να φαίνεται σ’ αυτούς. Εκείνοι όμως που είχαν διαφορετική γνώμη (που διαφώνησαν) σ’ αυτό (το θέμα), είναι γεμάτοι αμφιβολίες, γιατί δεν γνωρίζουν (θετικά), αλλά μόνο εικασίες ακολουθούν, και μια βεβαιότητα ότι δεν τον σκότωσαν…» Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν ότι ο Χριστός αναστήθηκε και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε;

Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν τον Τριαδικό Θεό και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει την κορανική πλάνη που ζοφωδώς λέγει ‘‘Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε Τριάδα’’ Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 171.   Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν να ότι «Παναγία Τριάδα προσκυνούμε» και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει, «Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε ‘’Τριάδα’’. Παραιτηθείτε, θα είναι το καλύτερο για σας» Κοράνι (κεφ. Δ, στιχ. 171) και «Πράγματι βλαστήμησαν όποιοι είπαν: ο Θεός είναι ένας από τους τρεις της Τριάδας, γιατί δεν υπάρχει άλλος Θεός από αυτόν» Κοράνι, κεφ. Ε, στιχ. 76.   Με ποια λογική μπορεί να γίνει αποδεκτή τέτοια παράλογη‘’συνύπαρξη’’;

Οι Χαιρετισμοί του Ακαθίστου Ύμνου, «Χαίρε φιλοσόφους, ασόφους δεικνύουσα, Χαίρε τεχνολόγους, αλόγους ελέγχουσα», καταδεικνύουν σε μας την παρήγορο ελπίδα, ότι στο τέλος η αλήθεια θα λάμψει και θα καταδειχθεί το άσοφον των «φιλοσόφων» καθώς και το «άλογο» των «τεχνολόγων», που υποστήριξαν και υποστηρίζουν το απαράδεκτο της λειτουργίας Τμήματος Ισλαμικών σπουδών, στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής.

* Τα εντός εισαγωγικών εδάφια είναι παρμένα από το κοράνι των εκδόσεων Λάτση

Πηγή: Ακτίνες