Τὸ θέμα τῶν ἰσλαμικῶν σπουδῶν παίρνει τελείως διαφορετικὴ διάσταση μὲ τὴν ἐκστρατεία στὰ ΜΜΕ τοῦ Προέδρου τοῦ Τμήματος Θεολογίας κ. Χρυσόστομου Σταμούλη καὶ τὴν ἐπιτιμητικὴ ἐπιστολὴ ποὺ οἱ Μουφτῆδες τῆς Θράκης ἀπευθύνουν στὸ Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας. Ὡστόσο ἡ ἀπάντηση τοῦ Προέδρου τοῦ Τμήματος κ. Θεόδωρου Γιάγκου ἀποκαθιστᾶ τὴν πραγματικὴ ἐπιστημολογικὴ καὶ θεολογικὴ διάσταση τοῦ προβλήματος καὶ ἀποδεικνύει ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ διαδικασία εἶναι μία πρόκληση. Θεωρῶ τὸ θέμα τῆς ἵδρυσης τῶν ἰσλαμικῶν σπουδῶν ἀπὸ τὸ Τμῆμα Θεολογίας ὡς τὸ σοβαρότερο πρόβλημα ποὺ ἔχει νὰ ἀντιμετωπίσει ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης στὸ παρὸν καὶ στὸ προσεχὲς μέλλον ἐὰν ὑλοποιηθεῖ ἡ ἵδρυσή του. Εἶναι γνωστὸ ποιὸ ὑψηλόβαθμο στέλεχος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας συντονίζει τὸ ὅλο πρόγραμμα τῶν ἰσλαμικῶν σπουδῶν καὶ ἔχει ἐπηρεάσει τὸν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος Θεολογίας. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ φαίνεται ὅτι ἐνορχηστρώνεται ἕνας ἀγώνας ἀλλοίωσης τῶν θεολογικῶν σπουδῶν τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τὴ μεταβολή τους σὲ θρησκειολογικές. Ἐὰν οἱ Μουφτῆδες διαθέτουν τέτοιο πατριωτισμό, ποὺ ἐκφράζουν στὴν ἐπιστολὴ τους πρὸς τὸ Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας, θὰ ἤθελα νὰ τοὺς προτείνω νὰ συνυπογράψουμε ὡς συμπατριῶτες ἕνα ἔγγραφο καταδίκης τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς στὴν Κύπρο καὶ τῆς καταστροφῆς τῆς πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς στὴν κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο, ποὺ κλείνει ἤδη φέτος σαράντα ὁλόκληρα χρόνια διχοτόμησης. Γίνεται, λοιπόν, ἀντιληπτὸ ὅτι ἡ εὐαισθησία τάχα περὶ δικαιωμάτων τῶν Μουφτήδων ἀποτελεῖ ἕνα πρόσχημα προκειμένου νὰ εἰσβάλει τὸ Ἰσλὰμ στὶς Θεολογικὲς Σχολές. Ἡ πεισματικὴ ὑποστήριξη τοῦ Προέδρου τοῦ Τμήματος Θεολογίας γιὰ τὴν ἵδρυση τῶν ἰσλαμικῶν σπουδῶν ἀποτελεῖ τὴ μεγαλύτερη ἀλλοίωση τῶν θεολογικῶν σπουδῶν στὴ Θεσσαλονίκη στὸ σήμερα καὶ τὸ αὔριο. Ἐπιστημολογικά, ἔχω ἐπισημάνει πολλὲς φορὲς ὅτι τὸ ὅλο πρόγραμμα ἀποτελεῖ μία πρόκληση, διότι ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας «πουλᾶ» πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν ἔχει. Προσπαθεῖ νὰ «πουλήσει» πρόγραμμα ἰσλαμικῶν σπουδῶν, ἐνῶ δὲν τὸ ἔχει, νὰ τὸ ἐπανδρώσει μὲ καθηγητὲς μέλη τοῦ Τμήματός του οἱ ὁποῖοι οὐδεμία σχέση ἔχουν μὲ τὶς ἰσλαμικὲς σπουδές. Ἡ δὲ μία καὶ μόνη καθηγήτρια ποὺ διαθέτει γιὰ τὸ διάλογο Ἰσλὰμ καὶ Θεολογίας, τὸ Κοράνιο ἐκφράζει μία σαφῶς ὑποτιμητική ἄποψη γι’ αὐτὴν ὡς γυναίκα. Ἐξάλλου καὶ ἡ ἵδρυση στὸ χῶρο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τμήματος εἰσαγωγῆς ἰσλαμικῶν σπουδῶν θὰ ἀποτελεῖ μόνιμα μιὰ πυριτιδαποθήκη, ἡ ὁποία θὰ ὁδηγήσει σὲ συγκρουσιακὲς καταστάσεις κατ’ ἀποκλειστικότητα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ἰσλαμιστῶν. Αὐτὸ εἶναι γνωστὸ ἀπὸ τὰ καθημερινὰ γεγονότα ποὺ λαμβάνουν χώρα σὲ ὅλες τὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀσίας, τῆς Ἀφρικῆς, ὅπου θέλει νὰ πραγματοποιήσει τὸν ἐπεκτατισμὸ του τὸ Ἰσλάμ. Οἱ πρόσφατες δηλώσεις τοῦ Προέδρου τῆς Τουρκίας κ. Ταγὶπ Ἐρντογάν ἐπιβεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Δὲν ἔχω καμία ἀντίρρηση τὸ Κράτος νὰ μελετήσει τρόπους λύσεως τοῦ προβλήματος τῶν σπουδῶν τῶν ἑλλήνων μουσουλμάνων στὴν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση. Ὑπάρχουν συναφεῖς σπουδὲς ὅπως ἀραβικὲς σπουδές, παιδαγωγικὲς σπουδές, σπουδὲς πολιτισμοῦ κ.τ.λ. καὶ μποροῦσε γιὰ τὴ λύση τοῦ θέματος νὰ γίνει σοβαρὸς ἐπιστημονικὸς καὶ ὑπεύθυνος διάλογος μὲ τὰ δυὸ Τμήματα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καὶ μὲ ὅλους τούς ἁρμόδιους φορεῖς. Ἀσφαλῶς ὄχι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ποὺ προωθεῖ τὸ ζήτημα ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας, ὁ ὁποῖος ἀγνοεῖ προκλητικότατα τὶς ἀντίθετες πρὸς αὐτὸν ἀπόψεις τοῦ Τμήματός του καὶ φέρεται μὲ ἐπιδεικτικὰ ὑποτιμητικὸ τρόπο στὸ ἰσότιμο Τμῆμα τῆς Σχολῆς του, ποὺ εἶναι τὸ Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας καὶ ποὺ ἀποφάσισε νὰ ἀπορρίψει τὴν ἵδρυση τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης. Συνεπῶς, ἐὰν ὁ κ. Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας σέβεται τὶς δημοκρατικὲς διαδικασίες, ἡ πλειοψηφία τῶν μελῶν τῶν δυὸ τμημάτων ἔχει ἀπορρίψει τὴν πρότασή του. Ὡστόσο, ἐὰν ἡ τελικὴ ἀπόφαση παρθεῖ μόνο ἀπὸ τὰ τρία μέλη τῆς Κοσμητείας, αὐτὸ θὰ ἀποτελεῖ παραβίαση τῶν δημοκρατικῶν διαδικασιῶν καὶ παραποίηση τῆς βούλησης τῆς πλειοψηφίας τῶν δυὸ τμημάτων. Ἐὰν τὸ Κράτος θέλει νὰ ἐφαρμόσει πολιτικὴ διάλυσης τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν στὴν Ἑλλάδα, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ τοῦ προσφέρει μία χρυσὴ εὐκαιρία. Ὁ ζῆλος τῶν Μητροπολιτῶν Ξάνθης, Κομοτηνῆς, Ἀλεξανδρούπολης καὶ Διδυμοτείχου θὰ μποροῦσε νὰ ἐξαντληθεῖ μὲ δημοκρατικὲς διαδικασίες καὶ σὲ συνεννόηση τῶν δυὸ τμημάτων. Ἐφόσον οἱ παραπάνω Μητροπολίτες ἐνδιαφέρονται τόσο πολὺ γιὰ τὴν ἵδρυση τέτοιων σπουδῶν μποροῦν νὰ τὶς φιλοξενήσουν μὲ ὁποιονδήποτε τίτλο οἱ ἴδιοι ἐπιθυμοῦν στὶς Μητροπόλεις τους. Θεωρῶ τὴν ἐμμονὴ τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ προανέφερα ὡς εὔσχημο τρόπο νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ δικό τους πρόβλημα καὶ μὲ εὐκολία νὰ ἐμπλέξουν ἄλλους. Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀγνοεῖται καὶ προκαλεῖται ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος καθὼς ἐπίσης ἀποσιωπεῖται ἡ ἄποψη τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀσφαλῶς εἶναι σαφῆ τὰ διοικητικὰ ὅρια καὶ οἱ ἁρμοδιότητες τῆς διοικοῦσας Ἐκκλησίας καὶ τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν ὡς Πανεπιστημιακῶν μονάδων. Ὅμως θεωρῶ τὸ παιχνίδι συμπόρευσης μόνο τεσσάρων Μητροπολιτῶν τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος Θεολογίας ὡς ἀνεξαρτητοποίηση τῆς Θεολογίας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Στὴ δική μου θεολογικὴ σκέψη Θεολογία ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας δὲν ὑπάρχει καὶ Ἐκκλησία χωρὶς Θεολογία δὲ νοεῖται. Διά ταῦτα, ἡ ἄποψή μου εἶναι νὰ χαραχθοῦν δυὸ κόκκινες γραμμές. Στὴν πρώτη, σὲ καμία περίπτωση δὲν πρέπει νὰ ἐνταχθοῦν οἱ ἰσλαμικὲς σπουδές, συνολικά, στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης. Στὴ δεύτερη, σὲ καμία περίπτωση δὲν πρέπει στὸ χῶρο ποὺ στεγάζεται ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης νὰ λειτουργήσουν καὶ οἱ ἰσλαμικὲς σπουδές. Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ κ. Σταμούλη ὅτι ἂν δὲν πετύχει τὸ πρόγραμμα τὸ διαλύουμε, ἀποτελεῖ τουλάχιστον ἄστοχη τοποθέτηση. Τὸ Ἰσλὰμ ὅ,τι καταλαμβάνει δὲν τὸ ἐπαναφέρει ποτὲ στὴν ἀρχική του κατάσταση. Κάθε εἴδους σκοπιμότητες δὲν πρέπει νὰ ὑπερκερνοῦν τὰ θέματα τῆς Ἐπιστήμης, πολὺ δὲ περισσότερο τῆς Θεολογίας.

Πηγή: Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων 

Οἱ ἀνεγκέφαλοι ἰθύνοντες δικαιολογοῦν τὴν ἀντιχριστιανικὴ καὶ ἐγκληματική τους αὐτὴ συμπεριφορά, ὡς «ἀπαίτηση τῆς Τρόϊκα», γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσουν καὶ καλύψουν τὴν ἀθέτησι τῶν συμβάσεων Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας. Βάσει αὐτῶν τῶν συμβάσεων ἡ Ἐκκλησία παραχωροῦσε πανάκριβα «φιλέτα» ἀπὸ τὶς ἰδιοκτησίες της γιὰ νὰ κατασκευάζωνται εὐαγῆ Ἱδρύματα, ὡς π.χ.: Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη, τὸ Παν/μιο Ἀθηνῶν, ἡ Ἀκαδημία, τὸ Δημόσιο Ὀφθαλμιατρεῖο, τὸ Νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμός» τὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖο, τὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο, τὸ Ἐθνικὸ Ἵδρυμα Ἐρευνῶν, τὸ Ἀλσύλλιο Ριζαρείου, ἡ Λεωφόρος Βασ. Κων/νου, ἡ Μαράσλειος Σχολή, ἡ Σχολὴ Χωροφυλακῆς τὸ Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, ἡ πρώην ΥΕΝΕΔ, τὸ Ὑπουργεῖο Προστασίας τοῦ Πολίτη, ἡ Παν/λις - Πολυτεχνειούπολις, τὸ 251 Γενικὸ Νοσοκομεῖο Ἀεροπορίας, τὸ 401 Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο, τὸ Νοσοκομεῖο Σωτηρία, τὸ Γεν. Κρατικὸ Νοσοκομεῖο «Γεννηματάς» καὶ δεκάδες ἄλλα κοινωφελῆ ἔργα.

 Σωματεῖον

«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008

ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

ΕΚ ΝΕΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΛΙΜΒΑΡΒΑΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ (ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ) ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΠΛΗΡΗΣ ΕΡΗΜΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ  ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΩΝ

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

9. 1.2015

1. Τὰ χωριὰ μὲ τὸ κλείσιμο σχολείων καὶ τὴν ἔμμεση μὴ χειροτονία νέων κληρικῶν, δηλαδὴ χωρὶς ἱερέα καὶ δάσκαλο , ἀγριεύουν καὶ οἱ ἐλάχιστοι ἄνθρωποι ἐξωθοῦνται σὲ ἀπολίτιστες καὶ ἀντιχριστιανικὲς δράσεις...

ΠΑΛΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

2. Οἱ ἀνεγκέφαλοι ἰθύνοντες δικαιολογοῦν τὴν ἀντιχριστιανικὴ καὶ ἐγκληματική τους αὐτὴ συμπεριφορά, ὡς «ἀπαίτηση τῆς Τρόϊκα», γιὰ νὰ ἀποπροσανατολίσουν καὶ καλύψουν τὴν ἀθέτησι τῶν συμβάσεων Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας. Βάσει αὐτῶν τῶν συμβάσεων ἡ Ἐκκλησία παραχωροῦσε πανάκριβα «φιλέτα» ἀπὸ τὶς ἰδιοκτησίες της γιὰ νὰ κατασκευάζωνται εὐαγῆ Ἱδρύματα, ὡς π.χ. : Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη, τὸ Παν/μιο Ἀθηνῶν, ἡ Ἀκαδημία, τὸ Δημόσιο Ὀφθαλμιατρεῖο, τὸ Νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμός» τὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖο, τὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο, τὸ Ἐθνικὸ Ἵδρυμα Ἐρευνῶν, τὸ Ἀλσύλλιο Ριζαρείου, ἡ Λεωφόρος Βασ. Κων/νου, ἡ Μαράσλειος Σχολή, ἡ Σχολὴ Χωροφυλακῆς τὸ Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, ἡ πρώην ΥΕΝΕΔ, τὸ Ὑπουργεῖο Προστασίας τοῦ Πολίτη, ἡ Παν/λις - Πολυτεχνειούπολις, τὸ 251 Γενικὸ Νοσοκομεῖο Ἀεροπορίας, τὸ 401 Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο, τὸ Νοσοκομεῖο Σωτηρία, τὸ Γεν. Κρατικὸ Νοσοκομεῖο «Γεννηματάς» καὶ δεκάδες ἄλλα κοινωφελῆ ἔργα.

Ἔναντι αὐτῶν ἡ Πολιτεία ἀνελάμβανε τὴν μισθοδοσία καὶ συνταξιοδότησι τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ἐὰν ἡ Πολιτεία ἀδιαφορήσῃ περαιτέρω γιὰ τὴν τήρησιν τῶν συμβάσεων, τότε ὑποχρεοῦται νὰ ἐπιστρέψῃ ὅλα αὐτὰ τὰ πανάκριβα «φιλέτα» καὶ μὲ τὴν ἀξιοποίησι ὅλων αὐτῶν θὰ ἠδύνατο ἡ Ἐκκλησία ὄχι μόνο νὰ μισθοδοτῇ καὶ συνταξιοδοτῇ τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ νὰ μὴ ὑπάρχῃ οὔτε ἕνα χωριὸ χωρὶς ἱερέα, ἀλλὰ καὶ νὰ κτίζῃ καὶ συντηρῇ «Βασιλειάδες» στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερικό.

Μάλιστα δὲ μὲ τὸν πακτωλὸ τῶν ἐσόδων, ἀπὸ μία χρηστή, ἀνιδιοτελῆ διοίκησι μὲ πλήρη διαφάνει α, θὰ ἠδύνατο νὰ ἀναστηλώνῃ Ἱ. Ναοὺς καὶ Ἱ. Μονές, νὰ ἐπιδοτῇ τὸν ἐξοπλισμὸ νοικοκυριῶν καὶ νὰ χορηγῇ ἄτοκα δάνεια, ὥστε νὰ δύνανται οἱ νέοι ἄνθρωποι νὰ νυμφεύωνται ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως καὶ νὰ δημιουργοῦν χριστιανικὲς οἰκογένειες. Τοιουτοτρόπως θὰ μποροῦσε ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία νὰ ἀποκτᾶ αἴγλη, δόξα καὶ τιμὴ καὶ νὰ τὴν ὑπολογίζουν οἱ πάντες καὶ νὰ μὴ εἶναι θεραπενὶς καὶ τὰ δεκανίκια φαύλων καὶ κοσμικῶν κύκλων.

Τέτοια ριζοσπαστικὰ μέτρα θὰ μποροῦσαν νὰ τὰ πραγματοποιήσουν μόνον κληρικοὶ μὲ ἦθος, χαρακτῆρα, τόλμη, θάρρος καὶ παρρησία, ὅπως ὁ εἰς πάντα διαπρέψας θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστίνος Καντιώτης . Ὅμως ὁ Αὐγουστίνος κατατρέχετο μία ζωὴ ὁλόκληρη ἀπὸ Πολιτεία καὶ ἰδίως Ἐκκλησία καὶ διεσύρετο βαναύσως ἀπὸ πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων.

Ἠθικὰ δὲ ἀναστήματα σὰν τὸν Αὐγουστῖνο ἀνατέλουν κάθε 100 ἤ 200 χρόνια.

Ἀλλὰ οἱ σημερινοὶ ταγοὶ τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας δὲν ἔχουν θέλησι καὶ θάρρος νὰ ἐπιστρατεύσουν οὔτε χίλιους ἀρχιμανδρίτες, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν πολλαπλοὶ σὲ προσοδοφόρους Ναοὺς τῶν Ἀθηνῶν καὶ λοιπῶν πόλεων καὶ ἀδιαφοροῦν παντελῶς γιὰ τὰ χωριὰ τῆς ὑπαίθρου.

Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι πρὸ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ἄνω τῶν χιλίων χωριῶν ἦσαν χωρὶς ἱερέα. Ποτέ, κανεὶς τρισάθλιος πολιτικὸς δὲν διαμαρτυρήθηκε πρὸς τοῦτο, διότι ἦταν ἐντολὴ τῆς στοᾶς Bildenberg καὶ τῶν ἄλλων σιωνιστικῶν κύκλων .

Δεκαετίες ὁλόκληρες προσπαθοῦσαν μὲ κάθε τρόπο, νὰ ἐκμαυλίσουν τοὺς Ἕλληνες , ἰδίως μὲ τὰ ἀφθονώτατα, αἴσχιστα θεάματα καὶ τὴν σπατάλη τῶν ἐθνικῶν πόρων καὶ μὲ τὰ «θαλασσοδάνεια» καὶ μὲ τὸ σύνθημα «Τσοβόλα δώστα ὅλα» καὶ ὡδηγοῦσαν τὸν λαό, ἰδίως τοὺς νέους, στὴ ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, γιὰ νὰ μὴ ἔχουν δυνάμεις ἀντιστάσεως.

Τώρα δὲ ἐδώρησαν καὶ τὸ ἐν μεγίστῃ ἀνεπαρκείᾳ ἀγαθό, δηλαδὴ τὶς ἐλάχιστες συχνότητες ραδιοφώνου καὶ τηλεοράσεως, στὰ μεγάλα ἐκδοτικὰ συγκροτήματα καὶ τοὺς πανίσχυρους μεγαλοεργολάβους δημοσίων ἔργων (ποὺ «ξεκοκκαλιάζουν» ὅλη τὴν Ἑλλάδα), χωρὶς νὰ ἀπαιτήσουν τὸ παραμικρὸ ἀντίτιμο, εἰ μὴ μόνο τὴν συστηματικὴ «πλύσι ἐγκεφάλων» ὑπὲρ τῶν παρατάξεών τους, γιὰ νὰ συνεχίζουν νὰ ἐκμαυλίζουν, νὰ παραπληροφοροῦν καὶ νὰ διαστρεβλώνουν τὴν ἀλήθεια.

Ταυτοχρόνως στεροῦν στὰ λαϊκὰ στρώματα καὶ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο, ὁδηγώντας τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀδύνατους, ἰδιαιτέρως τοὺς νέους ἀνθρώπους, στὴν ἀνεργία καὶ νὰ σαπίζουν στὶς καφετέριες καὶ στὰ ξενυκτάδικα μὲ τὸ «κομπόδεμα» γονιῶν καὶ παππούδων ἢ μὲ τὶς ἐγκληματικὲς τους πράξεις καὶ τελικά, καταπογοητευμένοι, νὰ καταλήγουν στὶς αὐτοκτονίες...

Λοιπόν, πρὸ πολλοῦ ἐφαρμόζουν οἱ ἀνεγκέφαλοι ἰθύνοντες τῆς Ἑλλάδος τὶς ἐντολὲς τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων : ἄλλοτε μὲν νὰ ἐκμαυλίζουν τὸν ἑλληνικὸ λαὸ ἠθικῶς, ἄλλοτε δὲ νὰ ἐξακολουθοῦν νὰ τὸν ἐκμαυλίζουν ὄχι μόνο ἠθικῶς ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν ἐξουθενώνουν ὑλικῶς καὶ νὰ τὸν ἀναγκάζουν νὰ ὁδηγῆται στὶς αὐτοκτονίες.

3. Ὅ,τι δὲν μπόρεσαν νὰ ὁλοκληρώσουν μὲ τὸ σχέδιο «Καποδίστρια» τὸ ὡλοκλήρωσαν μὲ τὸ σχέδιο «Καλλικράτης».

4. Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ χιλιάδες χωριά, ποὺ ἦταν πρὸ δεκαετίες χωρὶς ἱερεῖς, ἐν τῷ μεταξὺ ἀπεβίωσαν ἑκατοντάδες ἱερεῖς καὶ χίλιοι θὰ συνταξιοδοτήθηκαν, ἀλλὰ δὲν θέλησαν οἱ ἰθύνοντες νὰ ἐννοήσουν καὶ ἀντιμετωπίσουν τὸ τεράστιο πρόβλημα.

Ἀντιθέτως, σχεδὸν ὅλοι οἱ πολιτικοὶ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, ὅταν ἡ «Τρόϊκα » ἀπαιτεῖ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὶς δημόσιες ὑπηρεσίες μερικὲς χιλιάδες δημόσιοι ὑπάλληλοι, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τὸ ἔτος 1980 ἔχουν πολλαπλασιασθῆ. Ὅμως στὴ πραγματικότητα, ἀντὶ οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι νὰ ὑπηρετοῦν τοὺς πολίτες, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, τοὺς κατατυραννοῦν.

5. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ διαθέτομε δωρεὰν τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἱδρύματός μας στὰ ἔργα Ἁγίου Νέου Ὁσιομάρτυρος Παύλου εἰς Ἀροανία Καλαβρύτων.

6. Ὅμως ταυτόχρονα ζητοῦμε κατεπειγόντως νέες ἀδελφὲς μοναχές, δραστήριες, γιὰ τὴν παλαίφατη Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης Ἀροανίας .

Μέχρι νὰ ἀναστηλωθῆ ἡ Μονὴ καὶ νὰ κτισθῆ καὶ νέα πτέρυγα, δύνανται νὰ φιλοξενοῦνται οἱ μοναχὲς στὸ πρῶτο ἐπίπεδο τοῦ μεγάλου κτιρίου τῶν ἐγκαταστάσεων καὶ νὰ φροντίζουν τὸν Ἅγιο Νέο Ὁσιομάρτυρα Παῦλο εἰς Ἀροανία Καλαβρύτων.

7. Προτείνομε νὰ συνδημιουργήσουμε Ἀκαδημία - Ἱεροδιδασκαλεῖο μὲ ἐθελοντὲς ἰδιῶτες χορηγούς, τράπεζες, ἑταιρεῖες καὶ πρόσωπα, μαζὶ μὲ τὴν Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία.

8.Ἐμεῖς παρέχουμε τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἁγίου Παύλου καὶ ὅ,τι ἄλλο μπορούμε, ὥστε οἱ ἀπόφοιτοι Διδάσκαλοι - Ἱερεῖς νὰ στηρίξουν ξανὰ Διθέσια καὶ Τριθέσια Σχολεῖα στὰ ὅμορα / διπλανὰ χωριά.

9.Ἔτσι νικοῦμε καὶ τὴν ΤΡΟΪΚΑ, ποὺ δὲν ἐγκρίνει πρόσληψι ἱερέων. Ἴσως ἔτσι ἐπιτύχουμε περισσότερα καὶ καλλίτερα Σχολεῖα καὶ περισσότερες λειτουργοῦσες Ἐκκλησίες σὲ περισσότερα χωριά.

10. Γιὰ ἔμπρακτη πραγματοποίησι καὶ ἄμεση ἐπίλυσι τοῦ τεράστιου αὐτοῦ προβλήματος, διαθέτομε ἀπὸ τὸν μὲ ἀπερίγραπτες στερήσεις,σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀλγηδόνες δημιουργηθέντα μόχθο τοῦ βίου μας (τὸν ὁποῖο κρατᾶμε, καὶ ὑπολογίζομε καὶ τὴν τελευταία δεκάρα ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους), ἀρχικῶς πενήντα χιλιάδες (50.000) Εὐρώ.

11. Ἐὰν μᾶς μιμηθοῦν καὶ πολλὲς πλούσιες Ἱερὲς Μητροπόλεις, Ἱερὲς Μονές, πλουσιότατες ἐνορίες, σύλλογοι, τράπεζες, διάφοροι Ὀργανισμοὶ καὶ ἐπιχειρήσεις, τότε θὰ ἔχουμε ἀθρόα προσέλευσι ἰδεολόγων ὑποψήφιων ἱεροδιδασκάλων καὶ πολλῶν ἰδεολόγων ὁμοτίμων καὶ ἐν ἐνεργείᾳ καθηγητῶν, τόσο γιὰ τὸ Ἱεροδιδασκαλεῖο, ὅσον καὶ γιὰ τὸ Παγκόσμιο Σχολεῖο Ἑλληνικῆς Γλώσσης «ὁ Ἅγιος Νέος Ὁσιομάρτυς Παῦλος ὁ ἐξ Ἀροανίας Καλαβρύτων».

12. Εὐχόμαστε νὰ προωθηθῇ καὶ νὰ γίνῃ πραγματικότητα παντοῦ σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα ἡ ἵδρυσι Ἱεροδιδασκαλείων καὶ

ἡ Ἁγία Τριὰς ποὺ αὔριο θὰ ἐμφανισθῆ, ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῶν Φώτων , νὰ φωτίσῃ ὅλους μας, ἰδιαιτέρως τοὺς ἰθύνοντες νὰ πετύχουμε καὶ αὐτὸ τὸ ποθούμενο γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος μας..

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

Ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης κατοχυρώνεται στὸ ἄρθρο 14 τοῦ Συντάγµατος. Σύµφωνα µὲ τὴν παράγραφο 1 τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ ἡ ἐλευ­θερία ἔκφρασης περιλαµβάνει τὸ δικαίωµα τοῦ καθενὸς νὰ ἔχει, νὰ λαµβάνει, νὰ διαµορφώνει, νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ διαδίδει «τοὺς στοχασµούς του», δηλαδὴ ἀπόψεις, αἰσθήµατα, ἀλλὰ καὶ ὡς ἕνα σηµεῖο πληροφορίες, χωρὶς νὰ ὑφίσταται καµία δυσµενῆ ἔννοµη συνέπεια, πολὺ δὲ περισσότερο ποινικὴ τιµωρία.

Στὸ προηγούµενο ἄρθρο σχετικὰ µὲ τὸ νόµο «γιὰ τὴν καταπολέµηση ὁρισµένων µορφῶν καὶ ἐκδηλώσεων ρατσισµοῦ καὶ ξενοφοβίας µέσῳ τοῦ ποινικοῦ δικαίου», τὸ γνωστό µας πιὰ ἀντιρατσιστικὸ νόµο, ἐξετάσα-µε τὴ συνταγµατικότητα τοῦ τρόπου θέσπισης καὶ τοῦ περιεχοµένου του ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τῆς ἀρχῆς τῆς νοµιµότητας καὶ καταλήξαµε στὸ συµπέρασµα πὼς ὑπάρχει σοβαρὸς κίνδυνος νὰ ὁδηγήσει ὁ νόµος αὐτός σὲ αὐταρχικὴ ἄσκηση τῆς ποινικῆς ἐξουσίας ἐκ µέρους τῆς Πολιτείας. Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ ἐξετάσουµε τὴ συνταγµατικότητα τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόµου σὲ σχέση µὲ τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς ἐπιστηµονικῆς ἔρευνας.

Ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης κατοχυρώνεται στὸ ἄρθρο 14 τοῦ Συντάγµατος. Σύµφωνα µὲ τὴν παράγραφο 1 τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ ἡ ἐλευ­θερία ἔκφρασης περιλαµβάνει τὸ δικαίωµα τοῦ καθενὸς νὰ ἔχει, νὰ λαµβάνει, νὰ διαµορφώνει, νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ διαδίδει «τοὺς στοχασµούς του», δηλαδὴ ἀπόψεις, αἰσθήµατα, ἀλλὰ καὶ ὡς ἕνα σηµεῖο πληροφορίες, χωρὶς νὰ ὑφίσταται καµία δυσµενῆ ἔννοµη συνέπεια, πολὺ δὲ περισσότερο ποινικὴ τιµωρία. Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόµος καθιστᾶ ποινικὸ ἀδίκηµα τὴ δηµόσια, προφορικὴ ἢ διὰ τοῦ τύπου ἢ µέσῳ διαδικτύου ἢ µὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο τρόπο ἐκφορὰ ρατσιστικοῦ καὶ ξενοφοβικοῦ λόγου. Ἐνέχει ἑποµένως τὸν κίνδυνο νὰ προσβάλλει τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης.

Ἡ τελευταία δὲν εἶναι βεβαίως ἀπεριόριστη. Κατὰ τὴν ἄσκησή της πρέπει νὰ τηρεῖται τὸ Σύνταγµα καὶ οἱ νόµοι. Ρητὰ ὁρίζει ἡ παράγραφος 1 τοῦ ἄρθρου 14: «Καθένας µπορεῖ νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ διαδίδει προφορικά, γραπτὰ καὶ διὰ τοῦ τύπου τοὺς στοχασµούς του, τηρώντας τοὺς νόµους τοῦ Κράτους». Ὡς νόµοι τοῦ Κράτους νοοῦνται, βεβαίως, µόνο οἱ σύµφωνοι µὲ τὸ Σύνταγµα νόµοι. Πῶς εἶναι, λοιπόν, δυνατὸν νὰ περιορίσει τὴν ἐλευθερία ἔκφρασης ἕνας νόµος ποὺ ἀντίκειται στὴ συνταγµατικὰ κατοχυρωµένη ἀρχὴ τῆς νοµιµότητας;

Ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης πρέπει νὰ ἀσκεῖται µέσα στὰ ὅρια τῆς ἑκάστοτε ἰσχύουσας συνταγµατικῆς τάξης. Πρέπει, ἐπίσης, νὰ ἀσκεῖται µὲ σεβασµὸ στὰ ἄλλα ἀνθρώπινα δικαιώµατα, ἰδίως στὸ δικαίωµα τῆς προσωπικότητας. Προσωπικότητα εἶναι τὸ σύνολο τῶν ἀγαθῶν ποὺ συνθέτουν τὴν ὑπόσταση τοῦ προσώπου καὶ εἶναι ἀναπόσπαστα συνδεδεµένα µὲ αὐτήν. Ἡ φυλή, τὸ φῦλο, ἡ θρησκεία, οἱ γενεαλογικὲς καταβολές, ἡ ἐθνικὴ καταγωγή, ὁ σεξουαλικὸς προσανατολισµός, ἡ ἀναπηρία παρουσιάζονται στὸν ἀντιρατσιστικὸ νόµο ὡς στοιχεῖα προσδιοριστικά τοῦ προσώπου, ἐνῶ εἶναι µερικὲς µόνο ἐκφάνσεις τῆς προσωπικότητας. Βεβαίως, ὡς ἐκφάνσεις τῆς προσωπικότητας οἱ παραπάνω ἰδιότητες εἶναι ἄξιες προστασίας ἔναντι προσβολῶν διὰ λόγου. Τὸ ἐρώτηµα ποὺ τίθεται ἐδῶ εἶναι ποιὰ θὰ εἶναι τὰ µέσα τῆς προστασίας καὶ εἰδικότερα ἂν ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόµος εἶναι µέσο ἀναγκαῖο καὶ ἱκανὸ νὰ προστατεύσει τοὺς φορεῖς τῶν ἰδιοτήτων αὐτῶν.

Ἕνα πρῶτο µέσο προστασίας τῆς προσωπικότητας ἀπὸ προσβολὲς διὰ τοῦ τύπου εἶναι τὸ δικαίωµα ἀπαντήσεως ποὺ προβλέπεται στὴν παρ. 5 τοῦ ἀρ. 14 τοῦ Συντάγµατος. Πρόκειται γιὰ τὴ δυνατότητα ποὺ παρέχεται σὲ κάθε πρόσωπο τὸ ὁποῖο θίγεται στὴν προσωπικότητά του ἀπὸ δηµοσίευµα στὸν τύπο νὰ ἐκθέσει ἐγγράφως τὴν ἐπὶ τοῦ θέµατος ἄποψή του στὴν ἴδια ἐφηµερίδα ἢ περιοδικό. Τὸ δικαίωµα αὐτὸ ρυθµίζεται λεπτοµερῶς ἀπὸ τὸν νόµο «περὶ Τύπου» (Ν. 1092/1938) καὶ  εἶναι γενικὸ καὶ ἀπόλυτο. Ἀσκεῖται δηλαδὴ ἀπὸ ὁποιοδήποτε πρόσωπο, ἀνεξαρτήτως τοῦ παρανόµου τῆς προσβολῆς καὶ ἀνεξαρτήτως δόλου ἢ ἀµέλειας τοῦ συντάκτη. Μπορεῖ νὰ ἀσκηθεῖ ἀκόµα καὶ ὅταν τὸ δηµοσίευµα δὲν περιλαµβάνει ψευδῆ στοιχεῖα γιὰ τὸν κατονοµαζόµενο, διότι, πέρα ἀπὸ τὴ διόρθωση τῆς ἐσφαλµένης εἰκόνας ποὺ προβάλλεται, σκοπός του εἶναι καὶ ἡ παρουσίαση τῶν δύο ἀντιτιθέµενων ἀπόψεων σχετικὰ µὲ τὸ συγκεκριµένο θέµα.

Ἀντίστοιχο δικαίωµα ἐπανόρθωσης τῆς προσβολῆς παρέχεται ἀπὸ τὸ προεδρικὸ διάταγµα 100/2000 σὲ κάθε πρόσωπο, τοῦ ὁποίου προσβάλλεται ἡ προσωπικότητα ἀπὸ τὸ περιεχόµενο ραδιοφωνικῆς ἢ τηλεοπτικῆς ἐκποµπῆς, ἀνεξαρτήτως ἰθαγένειας.

Τὸ πρόσωπο τοῦ ὁποίου θίγεται ἡ προσωπικότητα µπορεῖ νὰ ἀσκήσει –ἐκτὸς ἀπὸ τὸ δικαίωµα ἀπάντησης καὶ ἐπανόρθωσης– καὶ ὁρισµένες ἀγωγές. Πρῶτον, ἀγωγὴ γιὰ ἄρση τῆς προσβολῆς καὶ µὴ ἐπανάληψής της στὸ µέλλον. Δεύτερον, ἀγωγὴ γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῆς ἠθικῆς βλάβης. Ἡ ἀγωγὴ αὐτὴ ἐπιτρέπει στὸν θιγόµενο νὰ ἐπιτύχει τὴν καταδίκη τοῦ ἀντιδίκου του σὲ καταβολὴ χρηµατικοῦ ποσοῦ ὡς ἀντιστάθµισµα τοῦ ψυχικοῦ πόνου ποὺ τοῦ προκάλεσε ἡ προσβολή. Ἂν ἐξαιτίας τῆς προσβολῆς ὑπέστη τὸ θῦµα καὶ περιουσιακὴ ζηµία, µπορεῖ νὰ ἀσκήσει ἀγωγὴ ἀποζηµίωσης γιὰ τὴν ἀποκατάστασή της.

Τὰ παραπάνω συνιστοῦν µέτρα προστασίας τῆς προσωπικότητας ποὺ παρέχονται ἀπὸ τὸ ἰδιωτικὸ δίκαιο. Ὡστόσο, θὰ µποροῦσε κάποιος νὰ παρα­τηρήσει ὅτι σὲ περιπτώσεις σοβαρῶν προσβολῶν τῆς προ­σω­­πι­­κότητας ποὺ σχετίζονται µὲ τὶς προστατευόµενες ἀπὸ τὸν ἀντιρατσιστικὸ νόµο ἰδιότητες καὶ διαταράσσουν τὴν κοινωνικὴ εἰρήνη τὰ µέτρα αὐτὰ δὲν ἐπαρκοῦν ἀλλὰ ἀπαιτεῖται καὶ ποινικὸς κολασµὸς τῶν ἐπιλήψιµων πράξεων. Ἡ παρατήρηση αὐτὴ θὰ ἦταν καταρχὴν σωστή, ἀλλὰ τὸ ζήτηµα δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀντιµετωπιστεῖ µὲ ἕναν εἰδικὸ ἀντιρατσιστικὸ νόµο. Θὰ µποροῦσε νὰ καλυφθεῖ ἀπὸ τὶς διατάξεις τοῦ ποινικοῦ κώδικα, καὶ ἰδίως τὶς διατάξεις τῶν ἐγκληµάτων κατὰ τῆς τιµῆς καὶ τῶν ἐγκληµάτων σχετικὰ µὲ τὴν ἐπιβουλὴ τῆς δηµόσιας τάξης (ἄρθρα 183-186 καὶ 189-192).

Σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ εἰδικότερα στὴ θρησκεία, θὰ πρέπει νὰ παρατηρήσουµε ὅτι πέρα ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ Σύνταγµα κατοχυρώνει τὴν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης καὶ λατρείας, ὑφίσταται στὸν ποινικὸ κώδικα εἰδικὸ σχετικὸ κεφάλαιο ὑπὸ τὸν τίτλο «Ἐπιβουλὴ τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης». Παραθέτω ἐδῶ τὶς διατάξεις τοῦ κεφαλαίου αὐτοῦ:

«Ἄρθρο 198. ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ  

1. Μὲ φυλάκιση µέχρι δύο ἐτῶν τιµωρεῖται ὅποιος δηµόσια καὶ κακόβουλα βρίζει µὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὸ Θεό.

2. Ὅποιος, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν περίπτωση τῆς παραγράφου 1, ἐκδηλώνει δηµόσια µὲ βλασφηµία ἔλλειψη σεβασµοῦ πρὸς τὰ Θεῖα, τιµωρεῖται µὲ κράτηση ἕως ἕξι (6) µῆνες ἢ µὲ πρόστιµο ἕως τρεῖς χιλιάδες (3.000) εὐρώ.

Ἄρθρο 199. ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Ὅποιος δηµόσια καὶ κακόβουλα καθυβρίζει µὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἢ ἄλλη θρησκεία ἀνεκτὴ στὴν Ἑλλάδα τιµωρεῖται µὲ φυλάκιση µέχρι δύο ἐτῶν.

Ἄρθρο 200. ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ

1. Ὅποιος κακόβουλα προσπαθεῖ νὰ ἐµποδίσει ἢ µὲ πρόθεση διαταράσσει µίαν ἀνεκτὴ κατὰ τὸ πολίτευµα θρησκευτικὴ συνάθροιση γιὰ λατρεία ἢ τελετή, τιµωρεῖται µὲ φυλάκιση µέχρι δύο ἐτῶν.

2. Μὲ τὴν ἴδια ποινὴ τιµωρεῖται ὅποιος µέσα σὲ ἐκκλησία ἢ σὲ τόπο ὁρισµένο γιὰ θρησκευτικὴ συνάθροιση ἀνεκτὴ κατὰ τὸ πολίτευµα, ἐνεργεῖ ὑβριστικὰ ἀνάρµοστες πράξεις.

Ἄρθρο 201. ΠΕΡΙΥΒΡΙΣΗ ΝΕΚΡΩΝ

Ὅποιος ἀφαιρεῖ αὐθαίρετα νεκρὸ ἢ µέλη του ἢ τὴν τέφρα του, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔχουν δικαίωµα νὰ τὰ φυλάξουν ἢ ἐνεργεῖ πράξεις ὑβριστικὰ ἀνάρµοστες σχετικὲς µὲ αὐτὰ ἢ µὲ τάφο τιµωρεῖται µὲ φυλάκιση µέχρι δύο ἐτῶν».

Βλέπουµε, λοιπόν, ὅτι τὸ ποινικὸ δίκαιο ἀντιµετωπίζει τὸ θέµα τῆς σύγκρουσης τῆς θρησκευτικῆς πίστης µὲ τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης. Ἐπίσης, ἔχει θεσπιστεῖ στὴν ἔννοµη τάξη µας πληθώρα εἰδικῶν προστατευτικῶν διατάξεων ποὺ ἀναφέρονται σὲ πράξεις ἢ ἐκδηλώσεις σχετικὲς µὲ διακρίσεις σὲ βάρος προσώπων. Δὲν θὰ τὶς ἀναφέρω ἐδῶ, γιὰ νὰ µὴν καταχραστῶ τὸ χῶρο τοῦ περιοδικοῦ. Ὅπως σηµείωσα στὸ προηγούµενο ἄρθρο µου, οἱ διατάξεις αὐτὲς παρατίθενται ἀναλυτικὰ στὴν ἔκθεση τῆς Κεντρικῆς Νοµοπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς (στὸ ἑξῆς ΚΕΝΕ) γιὰ τὸ ἀντιρατσιστικὸ νοµοσχέδιο. Τὸ ζητούµενο ἄλλωστε δὲν εἶναι νὰ παρατεθεῖ ἐδῶ το νοµικὸ πλαίσιο ποὺ ἀφορᾶ στὴν προστασία τῆς προσωπικότητας καὶ τὶς διακρίσεις σὲ βάρος προσώπων,  ἀλλὰ νὰ µελετηθεῖ αὐτὸ συνολικὰ καὶ συντονισµένα ἀπὸ τὴν Πολιτεία καὶ νὰ ἐπανεξεταστεῖ ἡ θέσπιση τοῦ νόµου 4285/2014.

Θὰ πρέπει νὰ ληφθεῖ ὑπόψιν τὸ ὅτι ὁ συγκεκριµένος νόµος δὲν εἶναι ὁ πρῶτος ἀντιρατσιστικὸς νόµος ποὺ θεσπίστηκε στὴν ἑλληνικὴ ἔννοµη τάξη. Προηγήθηκε ὁ ν. 927/1979 «περὶ κολασµοῦ πράξεων ἀποσκοπουσῶν εἰς φυλετικᾶς διακρίσεις». Γιὰ ποιὸ λόγο ἀντικαταστάθηκε ὁ νόµος αὐτὸς ἀπὸ τὸν 4285/2014; Στὴν αἰτιολογικὴ ἔκθεση τοῦ πρόσφατου ἀντιρατσιστικοῦ νόµου ἀναφέρεται ὅτι ὁ νόµος 927/2979 ἔχει ἐφαρµοστεῖ ἐλάχιστα καὶ κρίνεται ἀνεπαρκὴς στὴ σύγχρονη πολυπολιτισµικὴ κοινωνία. Πρέπει δὲ νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἕνα ἐπικαιροποιηµένο καὶ βελτιωµένο νοµοθέτηµα. Τίθεται ἐδῶ το ἐρώτηµα: δὲ θὰ ἔπρεπε νὰ προβληµατίσει τὸ νοµοθέτη τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ παλαιὸς ἀντιρατσιστικὸς νόµος στὴ διάρκεια τῶν τριάντα πέντε ἐτῶν ἰσχύος του ἐφαρµόστηκε ἐλάχιστα; Γενικότερα, δὲ θὰ ἔπρεπε νὰ προβληµατίσει τὴν Πολιτεία τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῶ ἡ Ἑλληνικὴ ἔννοµη τάξη κάθε ἄλλο παρὰ στερεῖται θεσµικῶν µέσων καταπολέµησης τῶν ρατσιστικῶν φαινοµένων, τὰ µέσα αὐτὰ εἶναι στὴν πράξη ἀναποτελεσµατικά;

Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόµος θὰ µποροῦσε, ἰδίως ἐν ὄψει τῆς δηµο­σιότητας ποὺ ἔχει λάβει καὶ τῶν αὐστηρῶν ποινῶν ποὺ προβλέπει, νὰ ἀποτελέσει ἕνα χρήσιµο ἐργαλεῖο γιὰ ὅσους προσβάλλονται ἀπὸ ρατσιστικὲς καὶ ξενοφοβικὲς συµπεριφορὲς καὶ εἰδικότερα γιὰ ἐµᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ἐναντίον ὅσων προσβάλλουν µὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. 

Ἔτσι, ὅµως, ὅπως εἶναι διατυπωµένος µᾶλλον κακὸ θὰ κάνει, παρὰ καλό. Καὶ αὐτὸ διότι, ὅπως τονίζει στὴν ἔκθεσή της ἡ ΚΕΝΕ «µὲ τὴ συγκεκριµένη καὶ σὲ πολλὰ σηµεῖα ἀόριστη διατύπωσή του… προσβάλλει τὸν πυρήνα τῆς συνταγµατικὰ κατοχυρωµένης ἐλευ­θερίας τῆς ἔκφρασης µὲ κίνδυνο νὰ ἐκτεθοῦν σὲ διώξεις καὶ νὰ τιµωρηθοῦν πρόσωπα ποὺ διατυπώνουν ἔστω καὶ µὲ ὀξὺ ὕφος ἀκόµα καὶ ἐπιστηµονικὲς ἀπόψεις..». Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόµος δὲν περιορίζει ἁπλᾶ τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης σὲ περιπτώσεις προσβλητικῶν γιὰ τὴν προσωπικότητα ρατσιστικῶν συµπεριφορῶν. Μὲ τὴν ἀόριστη διατύπωσή του δηµιουργεῖ τὸν κίνδυνο νὰ διωχθοῦν ποινικὰ πρόσωπα ἁπλᾶ καὶ µόνο ἐπειδὴ διατύπωσαν µία (ἐπιστηµονικὴ) ἄποψη. Στὴν οὐσία δηλαδὴ καταργεῖ τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς ἐπιστηµονικῆς ἔρευνας.

Ἡ παραπάνω παρατήρηση τῆς ΚΕΝΕ ἀναφέρεται κυρίως στὸ ἄρ­θρο 2 τοῦ νόµου, τὸ ὁποῖο προβλέπει τὴν τιµωρία ὅποιου «µὲ πρό­θεση, προφορικὰ ἢ διὰ τοῦ Τύπου, µέσω τοῦ διαδικτύου ἢ µὲ ὁποιαδήποτε ἄλλο µέσο ἢ τρόπο, ἐπιδοκιµάζει, εὐτελίζει ἢ κακόβουλα ἀρνεῖται τὴ σοβαρότητα ἐγκληµάτων γενοκτονιῶν, ἐγκληµάτων πολέµου, ἐγκληµάτων κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας, τοῦ Ὁλοκαυτώµατος καὶ ἐγκληµάτων τοῦ ναζισµοῦ καὶ ἡ συµπεριφορὰ αὐτὴ στρέφεται κατὰ ὁµάδας προσώπων ποὺ προσδιορίζεται µὲ βάση τὴ φυλή, τὸ χρῶµα, τὴ θρησκεία, τὶς γενεαλογικὲς καταβολές, τὴν ἐθνικὴ ἢ ἐθνοτικὴ καταγωγή, ἢ τὴν ἀναπηρία, κατὰ τρόπο ποὺ µπορεῖ νὰ ὑποκινήσει βία ἢ µίσος ἢ ἐνέχει ἀπειλητικό, ὑβριστικὸ ἢ προσβλητικὸ χαρακτῆρα κατὰ µίας τέτοιας ὁµάδας ἢ µέλους της».

Κατὰ τῆς διάταξης αὐτῆς τάσσονται µὲ κείµενό τους ἑκατὸν τρι­άντα ἕξι ἱστορικοὶ ἀπὸ πανεπιστήµια, ἐρευνητικὰ κέντρα καὶ ἄλλους ἐπι­στηµονικοὺς φορεῖς. Τὸ κείµενο  γράφτηκε λίγο πρὶν ψηφιστεῖ τὸ ἀντι­ρατσιστικὸ νοµοσχέδιο καὶ τὸ κύριο περιεχόµενό του ἔχει ὡς ἑξῆς:

«Ἐκφράζουµε τὴ ρητὴ ἀντίθεσή µας µὲ µιὰ τέτοια διάταξη. Εἴµαστε ἀντίθετοι στὴ δίωξη ὅλων τῶν "ἀρνητῶν", ἀκόµη καὶ ἐκείνων τοῦ φριχτότερου ἐγκλήµατος τοῦ 20ου αἰῶνα, τοῦ Ὁλοκαυτώµατος.

Ἡ στάση µας αὐτὴ δὲν πηγάζει ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἀνοχὴ στοὺς "ἀρνητὲς" ἀπεχθῶν ἐγκληµάτων, οὔτε ἀπὸ τὴν ἄρνηση τιµωρίας ἐγκλη­µατικῶν πράξεων, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν πεποίθηση, ὅτι, ὅπως ἔχει ἀποδείξει καὶ ἡ διεθνὴς ἐµπειρία, τέτοιες διατάξεις ὁδηγοῦν σὲ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς: πλήττουν καίρια τὸ δηµοκρατικὸ καὶ ἀναφαίρετο δικαίωµα τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, ἐνῶ ταυτόχρονα δὲν εἶναι διόλου ἀποτελεσµατικές, ὅσον ἀφορᾶ στὴν καταπολέµηση τοῦ ρατσισµοῦ καὶ τοῦ ναζισµοῦ, τοῦ ρατσιστικοῦ καὶ µισαλλόδοξου λόγου.

Συχνά, µάλιστα, ὁδηγοῦν στὸ ἀντίθετο ἀποτέλεσµα, ἐπιτρέποντας οἱ ἐχθροί της δηµοκρατίας νὰ παρουσιάζονται στὴν κοινὴ γνώµη ὡς "θύµατα" λογοκρισίας καὶ αὐταρχισµοῦ. Οἱ προϋποθέσεις ποὺ θέτει τὸ νοµοσχέδιο καθὼς ἐνέχουν µεγάλη ἀπροσδιοριστία καὶ ρευστότητα δυστυχῶς δὲν ἀποτελοῦν ἐγγύηση.

Ἐπιπλέον, ἡ προβλεπόµενη διεύρυνση τοῦ ἄρθρου ὄχι µόνο δὲν θεραπεύει ἀλλὰ µεγεθύνει τὸ πρόβληµα. Θεωροῦµε ὅτι ὁ χαρακτηρισµὸς καὶ ἡ προσέγγιση µαζικῶν ἐγκληµάτων ὡς γενοκτονιῶν, ἐθνοκαθάρσεων ἢ σφαγῶν πρέπει νὰ εἶναι ἀντικείµενο ἐπιστηµονικοῦ καὶ νηφάλιου δηµόσιου διαλόγου καὶ ὄχι νοµοθετικῆς ρύθµισης καὶ ποινικῆς τιµωρίας, µὲ κίνδυνο νὰ φιµώνεται κάθε ἀντίθετη στὴν κυρίαρχη ἄποψη, ἀκόµα καὶ αὐτὴ ἡ ἱστορικὴ ἔρευνα καὶ διδασκαλία. Ἐπειδὴ ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καὶ τῆς γραπτῆς ἔκφρασης –ἀκόµη καὶ τῶν πιὸ λανθασµένων ἀπόψεων– εἶναι σύµφυτη µὲ τὴ δηµοκρατία, καλοῦµε τὴν κυβέρνηση νὰ ἀποσύρει τὸ παραπάνω ἄρθρο».

Μετὰ ἀπὸ ἕνα τόσο εὔστοχο καὶ µὲ παρρησία διατυπωµένο κείµενο τί ἄλλο νὰ γράψει κανεὶς γιὰ τὸν ἀντιρατσιστικὸ νόµο;

Ἀγγελικὴ Εὐθ. Ζώη

Νοµικὸς

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ » Ἀρ. Τεύχους 149

Ἰανουάριος 2015

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου  

Ἐκφράζομεν ἐν πρώτοις τάς ἑορτίους εὐχάς καί προρρήσεις πρός τήν Ὑμετέραν Ἐλλογιμότητα διά τάς ἐπί θύραις ἁγίας ἑορτάς τοῦ Δωδεκαημέρου ὡς καί τῆς πρώτης τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ, ὑπέρ τῆς ἄνωθεν ἐνισχύσεως καί φωτισμοῦ παρά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τό πολυεύθυνον καί σημαντικόν ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖτε.

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 2/8β/2950 
ΚΑΡΥΑΙ ΤΗι: 9η/22α Δεκεμβρίου 2014

Ἐλλογιμώτατον
κ. Μιλτιάδην Κωνσταντίνου
Κοσμήτορα Θεολογικῆς Σχολῆς
Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου
Εἰς Θεσσαλονίκην
Ἐλλογιμώτατε κύριε Κοσμῆτορ,

Ἐκφράζομεν ἐν πρώτοις τάς ἑορτίους εὐχάς καί προρρήσεις πρός τήν Ὑμετέραν Ἐλλογιμότητα διά τάς ἐπί θύραις ἁγίας ἑορτάς τοῦ Δωδεκαημέρου ὡς καί τῆς πρώτης τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ, ὑπέρ τῆς ἄνωθεν ἐνισχύσεως καί φωτισμοῦ παρά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τό πολυεύθυνον καί σημαντικόν ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖτε.

¨Η καθ' ἡμᾶς Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐνωτιζομένη τήν ἀγωνίαν πολλῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν διά τήν πορείαν τῶν θεολογικῶν σπουδῶν, ἐνόψει καί τῆς ἀποφάσεως διά τήν ἵδρυσιν κατευθύνσεως ἰσλαμικῶν σπουδῶν εἰς τό Τμῆμα Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., διά τοῦ παρόντος ἱεροκοινοσφραγίστου ἡμῶν γράμματος μεταφέρει ὀφειλετικῶς πρός τήν Ὑμετέρα Ἐλλογιμότητα τήν ἔκπληξιν καί ἐν ταὐτῷ τήν λύπην Αὐτῆς, θεωροῦσα τήν ὡς ἄνω ἀπόφασιν ὡς παρέκκλισιν ἐκ τοῦ σκοποῦ τόν ὁποῖον ἐτάχθη νά ὐπηρετῇ ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία. Διά τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν, ὡς γνωστόν, ἡ Θεολογία εἶναι πρωτίστως βιωματικόν γεγονός, εἶναι προσευχή καί κοινωνία μετά τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Ἀλλά καί ἡ ἵδρυσις καί λειτουργία τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν εἰς τό πλαίσιον τῆς Ἀνωτάτης Ἐκπαιδεύσεως προσφέρει τήν ἀπαραίτητον ἐπιστημονικήν γνῶσιν διά τήν διαπαιδαγώγησιν πρός τόν ὁδόν τῆς Ἀληθείας.

Εἰς τό ὥς ἄνω πλαίσιον λειτουργοῦσα ἠ Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης, κατά τά 70 χρόνια ἱστορίας αὐτῆς, ἀνέδειξε τήν Πατερικήν καί Χριστοκεντρικήν διάστασιν τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, καθόσον ἐδίδαξαν εἰς αὐτήν σπουδαῖοι καθηγηταί, προσήλκυσε δέ ἱκανόν ἀριθμόν νέων φοιτητῶν ἐκ τῆς ἡμεδαπῆς καί τῆς ἀλλοδαπῆς. Πλῆθος θεολόγων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πατριαρχῶν, ἱεραρχῶν, μοναχῶν καί μοναζουσῶν, ὡς καί πολλῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγιωνύμου ἡμῶν Τόπου τυγχάνουν τρόφιμοι αὐτῆς, κατά κοινήν δέ ὁμολογίαν ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης προσέφερε κατά τό διάστημα λειτουργίας αὐτῆς πολυτίμους ὑπηρεσίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ἐκτεινομένας πολύ πέραν τῶν ὁρίων τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου.

Διά τοῦτο καί ὀφειλετικῶς κρούομεν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου, ἐν πνεύματι ἀγάπης καί εὐθύνης ἔναντι τῆς ἱστορίας ἡμῶν καί τῶν ἐπερχομένων γενεῶν, καθόσον ἡ ἐπιχειρουμένη προσπάθεια, σαφῶς παρεκκλίνουσα ἐκ τῆς πατερικῆς διδασκαλίας, ἀποτελεῖ σοβαρόν ὀλίσθημα, τό ὁποῖον, δυστυχῶς, φοβούμεθα ὅτι θά ὁδηγήσῃ εἰς ἐπικινδύνους ἀτραπούς, στρέφεται δέ ἐν τέλει κατά τῆς ἐπιστήμης τῆς Θεολογίας καί κατ' αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Ταῦτα ὀφειλετικῶς γνωρίζοντες Ὑμῖν, εὐελπιστοῦμεν εἰς τήν συμβολήν Σας πρός ἐξομάλυνσιν τῆς δημιουργηθείσης, ὡς μή ὤφειλε καταστάσεως, διά τήν συνέχισιν καί εὐόδωσιν τῆς σημαντικῆς ἀποστολῆς, τήν ὁποίαν ἔχει νά ἐπιτελέσῃ ἡ Θεολογική Σχολή, εἰς τό πλαίσιον τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί τῆς καλλιεργείας τῆς Πατερικῆς Θεολογίας.

Ἐπί δέ τούτοις, πεποιθότες ὅτι ἡ γειτνίασις τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης μετά τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους εἶναι ὄχι μόνον γεωγραφική ἀλλά κυρίως οὐσιαστική, ὡς ἄλλωστε τοῦτο καταφαίνεται καί ἐκ τῆς πολυχρονίου συνεργασίας καί συμμετοχῆς Ὑμῶν εἰς τό Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ Κέντρου Διαχειρίσεως Ἁγιορειτικῆς Κληρονομίας, εὐχόμεθα τήν σκέπην καί προστασίαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τήν πολυεύθυνον ἀποστολή σας,
καί διατελοῦμεν μετ' ἐξόχου τιμῆς

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καί Προϊστάμενοι 
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

Κοιν.
κ. Ἀνδρέαν Λοβέρδον, Ὑπουργόν Παιδείας καί Θρησκευμάτων
κ. Πρύτανην Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκην
καθ. κ. Χρυσόστομον Σταμούλην, Πρόεδρον Τμήματος Θεολογίας
καθ. κ. Θεόδωρον Γιάγκου, Πρόεδρον Τμήματος Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας 

Πηγή: Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων

Ομιλία του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη στην τηλεοπτική εκπομπή του BeeTV, που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου 2014 με θέμα την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι.

Πηγή: Ορθόδοξος Λόγος

Οι Άγιοι είναι οι πνευματικοί μας οδοδείκτες. Τον δρόμο του Θεού, αυτοί μας τον δείχνουν. Και μας τον δείχνουν όχι βεβαίως ακαδημαϊκά, αλλά μέσα από την πνευματική τους εμπειρία. Με τις διδαχές τους και προπάντων με την ίδια τους την ζωή.

Οι Άγιοι, δηλαδή οι Άνθρωποι του Θεού, είναι οι δάσκαλοί μας και οι βοηθοί μας στον αγώνα για την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση. Οι αγώνες τους οι πνευματικοί και οι διδασκαλίες τους έχουν ισχύ διαχρονική και ο λόγος τους είναι πάντοτε σύγχρονος, ακέραιος και ασφαλής.

Είναι θαυμαστό, το πόσο επίκαιροι αναδεικνύονται κάθε φορά, που καλούνται να δώσουν απαντήσεις σε προβλήματα είτε προσωπικά είτε γενικά της ζωής της Εκκλησίας μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της επικαιρότητας του λόγου και των έργων των Αγίων μας αποτελεί ένας Άγιος καταγόμενος από την καρδιά της Μακεδονίας μας, από την Θεσσαλονίκη. Τον γιορτάζουμε στις 27 Νοεμβρίου και ονομάζεται Δαμασκηνός. Είναι ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης, Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης.

Γεννήθηκε το 1520 στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και εκάρη μοναχός στην Αδελφότητα των Στουδιτών και στα 1560 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης. Το σύγγραμμά του με τον τίτλο ''Θησαυρός'' στήριξε αποφασιστικά το δούλο Γένος και απέτρεψε τον εκτουρκισμό των Ορθοδόξων Βουλγάρων.

Ο Γερμανός θεολόγος Στέφαν Γκέρλαχ, μολονότι εχθρικός προς την Ορθοδοξία, μας βεβαιώνει, ότι ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης ήταν ένας από τους τρεις πιο μορφωμένους Ορθοδόξους Κληρικούς της εποχής του και μάλιστα ο πιο επαινετός ''λόγω της ιδιαιτέρας μετριοφροσύνης, ολιγάρκειας και των άλλων αρετών του''.(1)

Και πώς, αυτός ο ''λαμπράς παιδείας και άμετρης ταπεινοφροσύνης Επίσκοπος'', από τα μέρη του Λαγκαδά βρέθηκε στα μέρη της Μικράς Ρωσσίας, στην σημερινή Ουκρανία, δηλαδή;

Βρέθηκε εκεί ως ειδικός απεσταλμένος και έμπιστος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για την αντιμετώπιση ενός πολύ μεγάλου και σοβαρού προβλήματος.

Και ποιο ήταν το εξαιρετικό αυτό πρόβλημα, για το οποίο στάλθηκε στην Ουκρανία, ως έξαρχος, ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης;

Από ποιόν κίνδυνο, έσπευσε ο Άγιος Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης, να σώσει τους Ορθοδόξους της Ουκρανίας;

Ο κίνδυνος προερχόταν από τους παπικούς και από την διάδοση της παναίρεσης του παπισμού. Μισσιονάριοι του πάπα διασκορπίστηκαν τότε σε ολόκληρη την χώρα και βάλθηκαν να παρασύρουν τους Ουκρανούς Ορθοδόξους διαδίδοντας τις ολέθριες κακοδοξίες τους.

Η αποστολή του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη ήταν να αντιμετωπίσει την δράση των αιρετικών Λατίνων και να προστατέψει τους Ορθοδόξους Ουκρανούς από τις πλάνες του Βατικανού.

Ο αγώνας δεν ήταν εύκολος. Ο Άγιος είχε να παλέψει με τους ικανότερους και πλέον επιτήδειους συνεργάτες του πάπα. Το Πατριαρχείο το εγνώριζε αυτό πολύ καλά, γι΄αυτό και δεν απέστειλε τον οποιοδήποτε, αλλά διάλεξε προς τούτο την ''σοφία των Ελλήνων''.

Ο αγώνας για την αντιμετώπιση της αιρετικής προπαγάνδας των παπικών κράτησε για τον Επίσκοπο Δαμασκηνό επτά ολόκληρα χρόνια. Από το 1565 έως το 1572. Η κατάρτισή του, οι αρετές του και προπάντων η αγιότητά του έσωσαν τους Ορθοδόξους Ουκρανούς από την αίρεση του ρωμαιοκαθολικισμού και έδωσαν ένα καλό μάθημα στους μέχρι σήμερα αμετανόητους παπικούς.

Η επικαιρότητα του βίου και των διδαχών του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης, είναι τόσο φανερή και κατανοητή, που καθιστούν τις εξηγήσεις εντελώς περιττές.

Το συμπέρασμα είναι, ότι οι αγώνες του και η διδασκαλία του, αναφορικά με τα τεκταινόμενα αυτές τις ημέρες στην Πόλη των Ονείρων μας, δεν μπορεί παρά να ορίσουν, ως Ορθοδόξων, και την δική μας στάση.

Η Εκκλησία μας, άλλωστε, το τονίζει καθαρά: ''Εορτή Αγίου, μίμησις Αγίου''. Και ο νοών, νοήτω.

(1) . http://www.saint.gr/4349/saint

Πηγή: Θρησκευτικά

Ἀγαπητοί συνάδελφοι φοιτητές

τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Χαίρετε καί εὐφραίνεσθε καί ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ.

Λυπᾶμαι, γιατί οἱ ποιμαντικές μου ἀνάγκες δέν μοῦ τό ἐπέτρεψαν, ἀφοῦ πρῶτα ἔπαιρνα τήν ἄδεια τοῦ πολυσεβάστου μου Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, νά εὐρεθῶ κοντά σας γιά νά χαρῶ τήν πάλλουσα ἀπό ὀρθόδοξο ἐνθουσιασμό θεολογική σας καρδιά, καί νά ἑνώσω καί ἐγώ τήν διαμαρτυρία μου μαζί σας, γιά νά φωνάξω καί νά πῶ: Ὄχι στήν ἔνδοξη καί φημισμένη ἀπό παλαιά ἱερά Θεολογική Σχολή τῆς Θεσσαλονίκης, πού μοσχοβολοῦσε ἀπό τό ἄρωμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὄχι, ποτέ τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν σ' αὐτήν. Ὁ χῶρος τῶν Θεολογικῶν μας Σχολῶν εἶναι ἅγιος ναός, εἶναι ἱερό βῆμα καί λειτουργοῦνται σ' αὐτές τό μυστήριο τῆς παναρέτου Θεολογίας.

Τό ἀκούσαμε ὡς περίεργο καί ὡς ἀλλόκοτο ἄκουσμα αὐτό. Τό θεωρήσαμε ὡς ἀπίστευτο στήυν ἀρχή, ὡς μία κωμική σκέψη καί δέν περιμέναμε ποτέ ὅτι σοφοί καί σεβαστοί μας Καθηγηταί θά δώσουν τήν ψήφο τους γιά νά γίνει αὐτό πραγματικότητα, τό νά διδάσκεται δηλαδή ἡ Ἰσλαμική ἰδεολογία στόν ἱερό χῶρο τῶν θεολογικῶν ἀκουσμάτων. Δέν εἶναι ἡ ὥρα αὐτή γιά μένα νά πῶ ἐπιχειρήματα ὅτι δέν πρέπει αὐτό νά γίνει. Ἀπό ἰσχυρούς θεολόγους καί ἀγωνιστές τῆς πίστης μας, κληρικούς καί λαϊκούς, ἀκούσαμε τοιαῦτα δυναμικά ἐπιχειρήματα καί δοξάσαμε τόν Θεό γι' αὐτούς, γιατί δέν ἐξέλιπαν οἱ ἀγωνιστές τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλά ἴσως, εἰδικά γιά τό θέμα αὐτό δέν χρειάζονται ἐπιχειρήματα, γιατί καί μόνο ἡ σκέψη καί μόνο τό ἄκουσμα διδασκαλίας τοῦ Ἰσλαμισμοῦ στήν ἁγιασμένη Θεολογική Σχολή τῆς πρωτεύουσας τοῦ βορρᾶ, ἀπό τήν ὁποία ἐξῆλθαν παλαιότεροι καί σύγχρονοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, κληρικοί καί λαϊκοί, καί μόνο τό ἄκουσμα, λέγω, τῆς φοιτήσεως σ' αὐτήν Ισλαμιστῶν, γιά νά διδάσκονται σ' αὐτούς μαθήματα τῆς δικῆς τους πίστης, εἶναι τῷ ὄντι περίεργο καί ἀποτροπιαστικό. Ἡ μόνη ἀληθινή πίστη εἶναι ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων, ὅλες οἱ ἄλλες πίστεις καί τά θρησκεύματα εἶναι ψεύτικα. Ἔτσι μᾶς ἔλεγε, ὅταν ἀκόμη εἴμαστε σκλάβοι στήν Τουρκιά, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ὄργωσε τήν Ἑλληνική μας Μακεδονία. Δέν θέλουμε λοιπόν καί φωνάζουμε δυνατά ὅτι, ὄχι! δέν θέλουμε, στόν χῶρο τῆς παρθένου μας Θεολογίας, νά ἀκούγεται διδασκαλία γιά ἄλλη πίστη καί γιά ἄλλο θρήσκευμα, πέρα ἀπό τήν ὀρθόδοξο πίστη.

Ἀπό τήν ἡρωϊκή Δημητσάνα, τή πατρίδα τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄, πού ἀπαγχονίστηκε γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα, σᾶς ἀπευθύνω, ὦ ἀγαπητοί φερέλπιδες φοιτητές τῆ Θεολογίας, ἀπό ὅλο τόν κλῆρο, τούς μοναχούς καί τόν εὐσεβῆ λαό, θερμό καί ἐγκάρδιο ἀγωνιστικό χαιρετισμό. Θεωρήσατέ με Ὑμέτερον.

Τά βαθύτερα προσκυνηματά μου στόν Παναγιώτατο ἀγωνιστή Ποιμενάρχη σας κ. κ. Ἄνθιμον.

Μέ ἀγάπη Χριστοῦ,

Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Πηγή: Θρησκευτικά

Ηχηρό όχι ακούστηκε από την αίθουσα εκδηλώσεων της μητρόπολης Θεσσαλονίκης την Πέμπτη σχετικά με την ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών στη θεολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ασφυκτικά γεμάτη με το κοινό να φτάνει μέχρι έξω ήταν η αίθουσα στην οποία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα που διοργάνωσαν φοιτητές του Α.Π.Θ. σε συνεργασία με τη μητρόπολη Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αντιτίθενται στην ίδρυση και λειτουργία τμήματος ισλαμικών σπουδών στη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. 

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, κληρικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, φοιτητές και πιστοί.   Την ημερίδα άνοιξαν οι φοιτητές. «Είναι χρέος μας να δηλώσουμε πως ως φοιτητές διαφόρων σχολών του Α.Π.Θ. και κυρίως της θεολογικής δε θέλουμε να γίνει αυτό το τμήμα». Μερικοί από τους λόγους που πρόβαλαν είναι το ότι δεν προχωρά νόμιμα, διότι η πλειοψηφία των καθηγητών των τμημάτων θεολογικού και ποιμαντικού της θεολογικής σχολής τέθηκαν κατά σε σχετική ψηφοφορία που διεξήχθη. Συνέχισαν λέγοντας: «Πώς μπορούμε να δεχτούμε τους αρνητές της θεότητας του Χριστού; Πόσοι καθηγητές μας, ενώ αρνούνται τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, θέλοντας να το μετατρέψουν σε θρησκειολογικό, δέχονται να διδάσκεται μέσα στη θεολογική σχολή το κατεξοχήν ομολογιακό κείμενο: το κοράνι; Πώς θα ανοίξουμε εμείς τμήμα ισλαμικών σπουδών όταν η θεολογική σχολή της Χάλκης παραμένει τόσα χρόνια κλειστή;». «Οι πάντες-οι καθηγητές, ο πρύτανης και η σύγκλητος- αγνόησαν τις αντιδράσεις μας, αν και εμείς είμαστε αυτοί που καθημερινώς θα συναναστρεφόμαστε τους μουσουλμάνους», κατέληξαν. 

Άνθιμος: Εγκληματική η προσπάθεια ίδρυσης του τμήματος 

 Με αναφορά του σε παλαιότερες νύξεις προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λοβέρδο, ο κ. Άνθιμος δήλωσε: «Η προσπάθεια αυτή κατά την άποψή μου και την αίσθηση του λαού της Θεσσαλονίκης είναι εγκληματική. Ενώ το πρόβλημα της Θράκης είναι τόσο σοβαρό, οι δικοί μας θέλουν να επεκτείνουν την παρουσία των ισλαμιστών στη Θεσσαλονίκη». Πέραν αυτού αναρωτήθηκε αν είναι δυνατό να συνυπάρξει το ισλάμ με την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία. Αν τελικά γίνει αυτό, ισχυρίστηκε πως μέσα σε δύο χρόνια οι Τούρκοι θα υπερηφανεύονται ότι επεκτείνονται από τον Έβρο μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Με δεύτερο κείμενό του ζήτησε από τον πρύτανη να απορρίψει το αίτημα. «Η σκληρή δουλεία των 400 χρόνων και οι συμφορές της Μ. Ασίας, του διωγμού και των βασάνων 250 χιλιάδων ελληνορθόξων από την Κωνσταντινούπολη και η συνεχιζόμενη, αιματηρή και βάρβαρη κατοχή της Κύπρου μας. Οι απειλές για την κυριαρχία στη Θράκη μας, οι παραβάσεις των Τούρκων στα σύνορα της Ελλάδας, στην ξηρά και στη θάλασσα και επιπλέον η ευρωπαϊκή ανησυχία και ο φόβος των Ευρωπαίων έστω και αργά για την παρουσία του ισλάμ σε ολόκληρη την Ευρώπη», είναι οι λόγοι της αντίθεσής του. «Δεν είναι δυνατό να υπάρξει ποτέ έστω και ελάχιστο σημείο σχέσεως μεταξύ της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως που υπηρετεί η θεολογική σχολή και του ισλάμ, το οποίο σήμερα τρομάζει και ταράσσει την οικουμένη», κατέληξε. 

ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΣΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΘΡΑΚΗΣ

 Στη συνέχεια κατηγόρησε τους μητροπολίτες της Θράκης: Διδυμοτείχου, Αλεξανδρουπόλεως, Μαρωνείας και Κομοτηνής και Ξάνθης, οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ της ίδρυσης ενός τέτοιου τμήματος. «Οι τέσσερις μητροπολίτες Θράκης, οι οποίοι έσπευσαν να υποστηρίξουν την ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών, χρησιμοποίησαν επισφαλή επιχειρήματα. Υπέπεσαν στο αδίκημα να επεμβαίνουν ομοφώνως και ενυπογράφως συλλήβδην για την ίδρυση αυτού του εκτρώματος εντός άλλης εκκλησιαστικής επαρχίας, όπως είναι η μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Αγνόησαν τον οικείο μητροπολίτη και υπέγραψαν αντικανονικώς. Και το σημαντικότερο είναι ότι η ενέργειά τους είναι αστήριχτη, επισφαλής και αδικαίωτη», τόνισε ο κ. Άνθιμος. 

Γ. ΟΡΦΑΝΟΣ: ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ

 Στο βήμα κλήθηκε και ο υπουργός Μακεδονίας και Θράκης κ. Ορφανός, ο οποίος διευκρίνισε πως πρόκειται για διπλό θέμα: θεολογικό και εθνικό. Ο ίδιος θεωρεί πως δεν υπάρχει χώρος για το τμήμα στη θεολογική σχολή. «Η απόφαση η οποία ελήφθη από την πλευρά των καθηγητών και προωθείται για να εφαρμοστεί, είναι κάτι το οποίο με βρίσκει ριζικά αντίθετο», τόνισε. «Είναι φανερό ότι δεν εξυπηρετεί κανένα συμφέρον ούτε της ορθόδοξης Ελλάδας ούτε και του ελληνικού λαού. Αφού λοιπόν δεν πετυχαίνει τίποτε από αυτά, δεν είναι κάτι το οποίο θα αποδεχθούμε», συνέχισε. Ωστόσο, δεν απέκλεισε γενικά το θέμα των ισλαμικών σπουδών, κάτι το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να γίνει με διεκδικήσεις και διαπραγματεύσεις, που θα επιφέρουν ισορροπίες. Τέλος, διευκρίνισε πως το θέμα δεν έχει πάρει κοινοβουλευτική διάσταση.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΡΟΔΟΠΗΣ

Λόγω ασθένειας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην εκδήλωση ο Κώστας Καραΐσκος, δημοτικός σύμβουλος του δήμου Κομοτηνής, μαθηματικός και αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ροδόπης. Το υπόμνημά του διαβάστηκε από εκπρόσωπο: «Θεωρούμε ότι η ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος στην Ελλάδα είναι μια αδήριτη ανάγκη. Εφόσον υπάρχει μια αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα στη χώρα μας, που δεν θέλουμε να την αφήσουμε στα χέρια ξένης προπαγάνδας και εξάρτησης, έχουμε πρώτα υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας και ύστερα απέναντι στον μειονοτικό πληθυσμό, να φροντίζουμε για την παραγωγή των ιεροκηρύκων της. Οι πρακτικές του παρελθόντος απεδείχθησαν ανεπαρκείς και το τεράστιο θεσμικό κενό που επί δεκαετίες προδίδει την ανεπάρκεια του κρατικού μας μηχανισμού πρέπει να καλυφθεί έστω και τώρα». Στο υπόμνημά του, ακόμη, έκανε λόγο για την καταλληλότητα της Θεσσαλονίκης ως πόλη για την ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος.  Το κύριο σημείο τριβής είναι η ίδρυση του τμήματος μέσα στη θεολογική σχολή. Τα επιχειρήματα υπέρ αυτής της επιλογής είναι πρακτικής φύσεως και επικαλούνται πρακτικά ζητήματα. «Πρέπει να πούμε ότι παρά την εκτίμησή μας για το έργο που γίνεται στη Θράκη από τους αρμόδιους του υπουργείου την τελευταία τριετία δεν πειστήκαμε. Άραγε αυτή η συνύπαρξη που περιγράφεται πειστικά ως πρόκληση από πολλούς χριστιανούς δεν θα αντιμετωπιστεί αργότερα αναλόγως και από μουσουλμάνους της Θράκης;». Ο αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ προτείνει: «να υποβληθεί έστω και τώρα μία συγκεκριμένη υλοποιήσιμη αντιπρόταση για άλλη θέση του τμήματος στο Α.Π.Θ. ή αλλού στο όνομα της ενότητας των Ελλήνων που αγωνιούν και παλεύουν για το καλό της πατρίδας μας». «Να κληθεί κάθε αρμόδιος να συμβάλει ό,τι του αναλογεί και να μην οχυρώνεται πίσω από μια αρχική θέση που την κάνει μπαϊράκι. Αρκετά μπαϊράκια έχουμε ήδη στον τόπο μας. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε για τον περιορισμό τους», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο τέως κοσμήτορας της θεολογικής σχολής κ. Οικονόμου χαρακτήρισε την ενέργεια ως μια μορφή ξεπουλήματος της θεολογικής σχολής και αλλοίωση των θεολογικών της σπουδών. Επεσήμανε πως την ημέρα της ψήφισης της ίδρυσης του σχετικού τμήματος από τους 54 συγκλητικούς ήταν παρόντες 25 και από αυτούς ψήφισαν 19 υπέρ με ερωτηματικό και 6 κατά. Παράλληλα, συμβούλευσε τους μητροπολίτες της Θράκης να τηρούν τους ιερούς κανόνες, να αποφεύγουν τις εισπηδήσεις σε ξένες μητροπολιτικές περιοχές και να μη γίνονται δεκανίκια για να τους χρησιμοποιούν άνθρωποι με αδεξιότητες και ανεπάρκειες.

Για γεωπολιτικούς λόγους, θεωρεί ο κ. Παπαθεμελής, τέως υπουργός επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, πως θα μπορούσε να ιδρυθεί ένα τμήμα ισλαμικών σπουδών σε αυτή τη χώρα σε αυτό το πανεπιστήμιο, το οποίο όμως  δεν έχει καμία σχέση με τη θεολογική σχολή.  Στην ημερίδα έγινε σαφές ότι οι συμμετέχοντες δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση η θεολογική σχολή να μετατραπεί σε θρησκειολογική και να περιορίσουν όσο γίνεται την επαφή με το ισλάμ. Οι μητροπολίτες της Θράκης και όσοι τάχθηκαν υπέρ της ίδρυσης του τμήματος καταδικάστηκαν και δέχθηκαν βαρύτατους χαρακτηρισμούς. Ίσως ξεχνούν ότι μέσα από ένα τέτοιο τμήμα θα καλλιεργούνται μουσουλμάνοι της Θράκης, για να διδάσκουν στα σχολεία. Δεν θα έχουμε ιεροκήρυκες εκπαιδευμένους από το εξωτερικό, αλλά μέσα από τη χώρα μας. Αν φυσικά υπάρχει νομικό ζήτημα, θα πρέπει να διερευνηθεί. Να θυμίσουμε ότι ο χριστιανισμός συνυπάρχει με το ισλάμ και ζωντανό παράδειγμα αυτού είμαστε εμείς στη Θράκη, στη Ροδόπη, στην Κομοτηνή. 

Πηγή: Χρόνος

Στὴν Αἴθουσα Τελετῶν καὶ Ὁμιλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐπραγματοποιήθηκε, την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, μεγάλη συγκέντρωση, γιὰ τὸ ἐπίμαχο θέμα τῆς ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν Σύναξη αὐτὴ ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, οἱ ὁποῖοι ἀπηυθύνθησαν στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἀντιτάχθηκε ἔντονα σὲ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο, καὶ ἔτσι μὲ μιὰ ὑπεύθυνη, ἑνωτικὴ καὶ δυναμικὴ παρέμβαση

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Βογατσικοῦ 7 - 546 22 Θεσσαλονίκη , τηλ. 2310-229.871.-

Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 27-11-2014.- 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Στὴν Αἴθουσα Τελετῶν καὶ Ὁμιλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐπραγματοποιήθηκε, την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, μεγάλη συγκέντρωση, γιὰ τὸ ἐπίμαχο θέμα τῆς ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. Ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν Σύναξη αὐτὴ ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, οἱ ὁποῖοι ἀπηυθύνθησαν στὸν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἀντιτάχθηκε ἔντονα σὲ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο, καὶ ἔτσι μὲ μιὰ ὑπεύθυνη, ἑνωτικὴ καὶ δυναμικὴ παρέμβαση διωργάνωσαν τὴν ἀντίσταση στὴ διείσδυση τοῦ Ἰσλὰμ στὴ Θεσσαλονίκη καὶ σὲ ὅλη τὴν Μακεδονία. 

Ἡ μεγάλη ἔκπληξη τῆς Συνάξεως ὑπῆρξε τὸ μέγα πλῆθος τῶν συμμετασχόντων, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κυρία αἴθουσα τῶν ὁμιλιῶν, ἐπληρώθησαν ἡ μεγάλη εἴσοδος τοῦ Ἐπισκοπείου, οἱ σκάλες καὶ μέχρι τοῦ πεζοδρομίου τῆς ὁδοῦ Βογατσικοῦ. Τὸ θέμα ἄνοιξε πρῶτος ὁ Παναγιώτατος κ. Ἄνθιμος, ἀναφερθεὶς στὴν οὐσία καὶ τὴν σοβαρότητα τοῦ προβλήματος, καὶ στὴν καλὴ συνεργασία μὲ τοὺς φοιτητὲς γιὰ τὴν ἀποτροπὴ αὐτοῦ τοῦ ἐγχειρήματος εἰς βάρος τῆς Πίστεώς μας καὶ τῆς Πατρίδος μας. 

Σύντομη καὶ ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση ἔκαμε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἦλθε εἰδικῶς γιὰ τὴν ἐκδήλωση αὐτὴ στὴ Θεσσαλονίκη καὶ ὑπῆρξε κατηγορηματικὸς στὴν ἄμεση ἀνάγκη ματαιώσεως τῆς εἰσόδου τοῦ Ἰσλὰμ στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης, πρὸς ἀποτροπὴ δυσαρέστων συνεπειῶν. 

Πρῶτος κύριος ὁμιλητὴς ἦτο ὁ τακτικὸς πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς κ. Χρῆστος Οἰκονόμου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε κατηγορηματικὸς καὶ ἀναλυτικὸς στὶς θέσεις του γιὰ τὴν ματαίωση τῆς εἰσόδου τοῦ Ἰσλὰμ στὴν ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ στὴ Βυζαντινὴ Θεσσαλονίκη. Στὴ συνέχεια ὡμίλησε μὲ σαφήνεια καὶ ἐμπέδοση ὁ καθηγητὴς καὶ διεθνολόγος κ. Βενιαμὶμ Καρακωστάνογλου, παραθέσας ἰσχυρό-τατα ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ἄμεση ματαίωση τῶν σχεδίων περὶ ἱδρύσεως ἰσλαμικῆς κατευθύνσεως στὸ ΑΠΘ. Ἀκολούθως ὡμίλησε ὁ καθηγητὴς κ. Κώστας Ζουράρης, ποὺ μὲ τὸν δικό του τρόπο ἀπέκλεισε τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰσλὰμ στὴν παιδεία καὶ τὴν πατρίδα, διότι εἶναι ἀστήρικτη καὶ ἀδικαιολόγητη. Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον προκάλεσε καὶ ἡ εἰσήγηση τοῦ καθηγητοῦ κ. Γεωργίου Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐκινήθη σὲ εὐρύτερο πεδίο ἀξιολογήσεως τοῦ ὑπὸ συζήτηση προβλήματος καὶ συνεφώνησε ἀπολύτως στὴν γενικὴ ἐκτίμηση καὶ γραμμὴ ὅτι ἡ ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εἶναι ὀρθό, δίκαιο καὶ χρήσιμο νὰ ἀποκλεισθῇ διὰ παντός. Στὴ συνέχεια ἀκούσθηκαν καὶ οἱ ἀπόψεις κυρίων ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο. 

Ἀκολούθως ἀνεγνώσθη καὶ ἐνεκρίθη ὑπὸ πάντων τὸ ἀκόλουθο 

ΨΗΦΙΣΜΑ

Ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι σήμερα, Τετάρτη 26-11-2014, στὴ Συγκέντρωση-Ἡμερίδα ἐνάντια στὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, πλῆθος πολιτῶν, κληρικῶν, λαϊκῶν, ἐκπαιδευτικῶν, φοιτητῶν καὶ πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν, ἀφοῦ ἀκούσαμε τὶς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου καὶ τεσσάρων διακεκριμένων καθηγητῶν ἀπὸ διάφορες Πανεπιστημιακὲς Σχολές, ὁμόφωνα καὶ διὰ βοῆς ἐγκρίνομε τὸ παρακάτω Ψήφισμα : 

1. Δηλώνομε τὴν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας στὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ. 

2. Τυχὸν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, καὶ μάλιστα μὲ τὴν σπουδὴ καὶ τὴν περίεργη διαδικασία ποὺ ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καὶ θεολογικῆς τεκμηριώσεως, ἐνέχει κινδύνους ἀπὸ πλευρᾶς ἐθνικῆς καὶ πολιτικῆς, καὶ εἶναι μὲ λίγα λόγια ἐθνικὰ καὶ θρησκευτικὰ ἐπικίνδυνη. 

3. Ἀπὸ τὴν ἀνάλυση τοῦ θέματος ἀπὸ τοὺς διακεκριμένους ἐπιστήμονες ὁμιλητὲς, διαπιστώνεται ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ εἶναι καὶ πρέπει νὰ παραμείνῃ Ὀρθόδοξη, Χριστιανικὴ Σχολή, καὶ ὄχι νὰ μετατραπῇ σὲ Σχολὴ Θρησκειολογίας. Ἀκόμη περισσότερο ὅταν ἡ χριστιανικὴ θεολογία εἶναι ἀπολύτως ἀσύμβατη μὲ τὴν ἰσλαμική, καὶ ὁ συμφυρμὸς χριστιανικῶν καὶ μουσουλμανικῶν σπουδῶν θὰ ἀποτελέσῃ διεθνῆ ἀρνητικὴ πρωτοτυπία. 

4. Ἐρωτηματικὰ προκαλεῖ ἡ προώθηση ἱδρύσεως «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, ὅταν μόλις τὸ 2014 ἔκλεισε ἡ ἐπὶ 40 χρόνια λειτουργοῦσα στὴ Θεσσαλονίκη Εἰδικὴ Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), ἡ ὁποία εἶχε ὡς ἱδρυτικό της σκοπὸ νὰ καταρτίζῃ διδασκάλους γιὰ τὰ σχολεῖα τῆς μειονότητος τῆς Θράκης. 

5. Ζητοῦμε ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁρμοδίους παράγοντες τῆς Πολιτείας, Κυβέρνηση, Ἀντιπολίτευση καὶ Αὐτοδιοίκηση, νὰ ἀναλογισθοῦν τὶς εὐθύνες τους καὶ νὰ ἀρνηθοῦν νὰ συμπράξουν σὲ ἕνα πραγματικὸ ἀνοσιούργημα γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ τὴν Θρησκεία μας.

6. Καλοῦμε τοὺς βουλευτές, οἱ ὁποῖοι σὲ λίγο χρονικὸ διάστημα θὰ ζητήσουν τὴν ψῆφο μας, νὰ δηλώσουν εύθαρσῶς τὴν ἀντίθεσή τους, ἀρνούμενοι νὰ ὑπερψηφίσουν τὴν ἵδρυση «Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ, ὅταν, σύμφωνα μὲ πληροφορίες, θὰ εἰσαχθῇ γιὰ ψήφιση στὴ Βουλή. Δικαιολογίες καὶ συμψηφισμοὶ δὲν ὑπάρχουν, «οἱ καιροί, οὐ μενετοί». Ἡ ἀπάντηση θὰ δοθῇ στὴν κάλπη ἀνάλογα μὲ τὴν δημόσια στάση τοῦ καθενός. 

7. Ἐξουσιοδοτοῦμε τὴν Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς σημερινῆς Συγκεντρώσεως-Ἡμερίδας νὰ προωθήσῃ τὸ Ψήφισμα σὲ ὅλους τοὺς ἁρμοδίους παράγοντες καὶ στὸν Τύπο.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.-

Ολόκληρη η Ημερίδα